Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ "φρέντι, η αγελάδα"

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis 
Ενώ ο τίτλος του σημερινού κειμένου ενδέχεται να θυμίζει ήρωα παιδικού παραμυθιού και να παραπέμπει σε κάποια φανταστική ιστορία, στην πραγματικότητα αναφέρεται σε αληθινό περιστατικό, για το οποίο ενημερώθηκα περίπου 2 μέρες πριν.

"Μια αγελάδα στην Ν. Υόρκη, ενώ περίμενε στην ουρά αναμονής του τοπικού σφαγείου το.. τέλος της, συνειδητοποίησε πως δεν είναι ακόμα η.. ώρα της και αποφάσισε να δραπετεύσει (μεταξύ μας, δεν την αδικώ)." Περισσότερες λεπτομέρειες για το γεγονός, καθώς και στιγμιότυπα από τον.. Φρέντι Μέρκιουρι (όπως ονομάστηκε αργότερα η αγελάδα) να τρέχει στους δρόμους ελεύθερος και ξέγνοιαστος (;), θα βρείτε εδώ.

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε αναρωτηθεί αν τα ζώα έχουν αντίληψη για ορισμένα πράγματα, διαίσθηση για το τι θα (τους) συμβεί, καθώς και την ικανότητα της προσαρμοστικότητας (ή στην συγκεκριμένη περίπτωση, της "μη"). Πρωτόγνωρες συμπεριφορές, που καταγράφονται κατά καιρούς στο ζωικό βασίλειο, όπως οι "μαζικές αυτοκτονίες" δελφινιών, οι ασυνήθιστες σχέσεις μεταξύ κυνηγού-θηράματος (όπως φαίνεται και στο παρακάτω video) και η περίεργη συμπεριφορά τους πριν από κάποιο έντονο φυσικό φαινόμενο, ενισχύουν την άποψη πως τα ζώα αντιλαμβάνονται και αισθάνονται περισσότερα από όσα νομίζουμε. Δεν είναι απλώς.. "ζώα" όπως θεωρούμε, και αυτό είναι κάτι που δεν γίνεται ευρέως αντιληπτό, με τα καθημερινά γεγονότα να το αποδεικνύουν.

 

Ας επιστρέψουμε όμως στο περιστατικό  του.. δραπέτη.

Προτού συνεχίσω, θα ήθελα να τονίσω ότι δεν είναι πρόθεση μου ούτε να "το παίξω φιλόζωος", ούτε να φανεί ότι κατηγορώ τα πλήθη, βγάζοντας τον εαυτό μου απ' έξω. Θεωρώ το κρέας, στην οποιαδήποτε μορφή του, από τα πιο εύγευστα είδη τροφής που υπάρχουν και φοράω jeans σε καθημερινή, σχεδόν, βάση. Δεν έχω όμως βλάψει άμεσα ή έμμεσα και συνειδητά κάποιο ζωντανό όν (πέρα από ορισμένα έντομα όπως μύγες, κατσαρίδες, κουνούπια!).

Πίσω στον.. Φρέντι λοιπόν. Αφήνοντας στην άκρη την απόδραση και το φινάλε της ιστορίας, θα ήθελα να αναλογιστούμε για λίγο, τι ήταν αυτό που μπορεί να τον "οδήγησε" στην απόδραση αυτή. Μπορώ να σκεφτώ 2 εκδοχές, μέχρι στιγμής. Ή ο Φρέντι, ως πιο.. ζωηρή αγελάδα από τις υπόλοιπες, βρήκε μια τυχαία ευκαιρία και διέφυγε, ή προσπάθησε να αποδράσει "ενστικτωδώς". Σε γενικές γραμμές, τα ζώα που έχουν μεγαλώσει στην αιχμαλωσία και εκτρέφονται ευπρεπώς (ιδίως τα οικόσιτα και τα εξημερωμένα), δεν παρουσιάζουν τάσεις φυγής, συνεπώς η πρώτη εκδοχή, μάλλον, δεν ισχύει. Ένα ζώο, επιθυμεί να ξεφύγει από το περιβάλλον που έχει μεγαλώσει και συνηθίσει, όταν δυσχεραίνονται οι συνθήκες διαβίωσης του (και συνεπώς η επιβίωση του), με οποιοδήποτε τρόπο· είτε μέσω κακουχιών, όπως η έλλειψη τροφής και η κακομεταχείριση, είτε από μια άμεση απειλή της ζωής του. Οι τραυματικές εμπειρίες που μπορεί να κουβαλάει και να του δημιουργούν τις τάσεις αυτές, αλλά και οι εικόνες που του έχουν αποτυπωθεί, είναι συνήθως άμεσα συνδεδεμένες με βίαια περιστατικά που έχει βιώσει.


Είναι πραγματικά τρομαχτικό και συγκλονιστικό το πόσο βαθιά στην μνήμη ενός ζώου μπορεί να χαραχθεί η βία που του έχει ασκηθεί από τον άνθρωπο, με τον δεύτερο να αγνοεί αυτό το γεγονός ή απλά να μην θέλει να το κατανοήσει.

Προσωπικά, θα συνέδεα την απόδραση αυτή περισσότερο με τα βιώματα του.. Φρέντι, παρά με το ότι διαισθάνθηκε (κάπως) το επικείμενο τέλος του (χωρίς να το αποκλείω βέβαια). Θέλοντας να υποστηρίξω την άποψη αυτή όμως, αισθάνομαι ότι δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Όλα όσα θέλω να γράψω, συνοψίζονται τέλεια στο ακόλουθο και εξαιρετικό ντοκιμαντέρ, το οποίο θα σας παρακαλούσα να παρακολουθήσετε, αφιερώνοντας λίγο από τον χρόνο σας. Ονομάζεται Earthlings, είναι βραβευμένο και πολύ πιθανόν να το ξέρετε/έχετε ήδη δει, αφού κυκλοφορεί από το 2005. Εξηγεί και παρουσιάζει τα στάδια και τους τρόπους με τους οποίους ο άνθρωπος "εκμεταλλεύεται" τα ζώα, χρησιμοποιώντας οπτικό υλικό προερχόμενο από κρυφές κάμερες τοποθετημένες μέσα σε διάφορες εγκαταστάσεις που στεγάζουν ζώα. Παράλληλα προβληματίζει με διάφορους τρόπους, παρουσιάζει την ωμή πραγματικότητα πίσω από το πέπλο και καταλήγει σε ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα. Περιέχει αρκετά σκληρές, όμως πέρα για πέρα αληθινές, εικόνες.

 
Το άρθρο για τον.. Φρέντι και την, φαινομενικά "ευτυχή", ιστορία της απόδρασης του, στάθηκε, απλώς, η αφορμή έτσι ώστε να αναφερθώ στο σημερινό θέμα. Η κακοποίηση των ζώων είναι γεγονός. Κακοποίηση κατά την διάρκεια της ζωής ενός ζώου, αλλά και λίγο πριν το τέλος της. "Κρυφά", αλλά και απροκάλυπτα. Το γνωρίζουμε όλοι και το βλέπουμε καθημερινά. Δεν ξέρω όμως αν κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας ή αν απλώς προσπαθούμε να το αγνοήσουμε και, εν τέλει, να το ξεχάσουμε. Πόσο νοιαζόμαστε και πόσο μας ενδιαφέρει στ' αλήθεια; Που σταματάει η "εκμετάλλευση" και που ξεκινάει η "κακοποίηση"; Μπορούμε να ξεχωρίσουμε αυτά τα δύο; Πόσο διατεθειμένοι είμαστε να το κάνουμε; Είμαστε τόσο.. διαφορετικοί και τόσο "ανώτεροι" από τα υπόλοιπα όντα, έτσι ώστε να μπορούμε να αποφασίσουμε ποιός θα υποφέρει και ποιός όχι; Ειλικρινά δεν ξέρω. Κλείνοντας όμως, θα ήθελα να σημειώσω και το εξής: Θέλοντας να ελέγξω πάλι την συγκεκριμένη είδηση, βρήκα τυχαία ένα παρόμοιο περιστατικό που είχε γίνει πέρυσι σε μια άλλη περιοχή. Σε αυτό, η αγελάδα που διέφυγε θανατώθηκε με πυροβολισμό, αφού παρουσίασε επικίνδυνη και εχθρική συμπεριφορά κατά την σύλληψη της. Διότι οι αγελάδες είναι, εκ φύσεως, άκρως επιθετικές όπως όλοι γνωρίζουμε...


Χμμ.. Μάλλον ήρθε και πάλι η ώρα να επιστρέψουμε, βολικά-βολικά, στην πρώτη εκδοχή που ανέφερα παραπάνω. Ίσως, τελικά, να ήταν και.. τυχαία η απόδραση. Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν (τουλάχιστον για τον.. Φρέντι).

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το