Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ 4.. πονοκέφαλοι "κοσμικών" προβληματισμών

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis 
«..προβληματισμός δημιουργείται από οποιοδήποτε ζήτημα δίνει τροφή για σκέψη.» σχολιάσαμε την προηγούμενη Τετάρτη, παραλείποντας, όμως, να φέρουμε ορισμένα παραδείγματα σχετικών ζητημάτων. Σήμερα, έχοντας αφομοιώσει την ιδέα του προβληματισμού και έχοντας αποκτήσει πιο σφαιρική άποψη επί του θέματος, θα παρουσιάσουμε 4 διάσημους προβληματισμούς συμπαντικού βεληνεκούς (σειρά αναπάντητων ερωτημάτων – θα έλεγε κανείς) οι οποίοι τροφοδοτούν ατέρμονα την σκέψη ειδικών και μη εδώ και πολύ καιρό. Μέσω αυτών, θα παρουσιάσουμε το εύρος αλλά και το μέγεθος που μπορεί να πάρει ένας προβληματισμός, καθώς και πόσους άλλους μυριάδες μπορεί να δημιουργήσει. 



Πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν/ο κόσμος;
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες εκεί έξω σχετικά με την δημιουργία του σύμπαντος, όμως η παραπάνω ερώτηση δεν απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο στον τρόπο, αλλά και στην αιτία επίσης. «Στην αρχή υπήρχε το.. τίποτα» λένε. Δεκτό. Λέγοντας «τίποτα» -στο δικό μου το μυαλό, τουλάχιστον- μου έρχεται η εικόνα που βλέπουμε όταν κλείνουμε τα μάτια μας. Ένα.. μέρος που δεν υπάρχει η οποιαδήποτε μορφή ύλης, ενέργειας κλπ. ενδεχομένως μόνο «ο χώρος και ο χρόνος». Πώς γίνεται, λοιπόν, από αυτό το «τίποτα» να δημιουργηθεί «κάτι»; Αντίστοιχα, στην περίπτωση που, αν όντως, προϋπήρχε «κάτι» για να δημιουργήσει μετέπειτα το σύμπαν (δηλαδή η κατάσταση «τίποτα» δεν υπήρξε ποτέ), αυτό το «κάτι» πώς δημιουργήθηκε; Και ούτω καθεξής..

Πως ξεκίνησε η «ζωή»;
Αν προσπεράσουμε το στάδιο της δημιουργίας των βασικών στοιχείων του κόσμου (ύλη, ενέργεια κλπ) θα σκοντάψουμε σε ένα ακόμα εμπόδιο λίγο πιο κάτω. Το εμπόδιο αυτό είναι η «ζωή». Με την ευρύτερη έννοια. Πώς δημιουργήθηκε η πρώτη μορφή ζωής και, προπάντων, γιατί; Τι ήταν αυτό που κινητοποίησε την δημιουργία αλλά και την ικανότητα εξέλιξης της ή μη; Πχ. Ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο σύμφωνα με την θεωρία του Δαρβίνου. Γιατί όμως υπάρχουν ακόμα πίθηκοιΈπειτα, τι είναι αυτό που έκανε την κάθε μορφή ζωής (ακόμα και σε οργανισμούς ιδίου είδους) τόσο ξεχωριστή και διαφορετική; Δεν απαιτείται μια, τουλάχιστον, μορφή ζωής για να δημιουργηθεί μια καινούργια; Το σίγουρο είναι ότι οι θεωρίες οι οποίες προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις μέσα από ερμηνείες και εκδοχές ποικίλουν, όμως το ακόμη πιο σίγουρο είναι ότι μιλάμε για.. θεωρίες. (Τελικά η κότα έκανε πρώτη το αυγό ή το αυγό την κότα ρε παιδιά;)

Υπάρχει "άλλη ζωή" εκεί έξω;

Άγνωστο προς το παρόν. Ίσως, συγκριτικά με τα υπόλοιπα στην λίστα, αυτό είναι το μόνο ερώτημα που κάποια στιγμή θα απαντήσουμε και ίσως η απάντηση να είναι θετική. Γιατί αυτό; Αρχικά, έχοντας υπόψη τις πιθανές διαστάσεις του σύμπαντος, είναι αρκετά απίθανο (και ως ποσοστό) η γη να είναι ο μόνος πλανήτης που κατοικείται από κάποια μορφή ζωής. Ενώ τα earthlings σε αυτόν τον πλανήτη επιζούν σε συγκεκριμένες συνθήκες που τους το επιτρέπουν, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλες, που μπορούν να επιβιώσουν σε διαφορετικές. Ακόμα και εδώ στην γη, υπάρχει αρκετά μεγάλη διαφορετικότητα όσον αφορά την ικανότητα επιβίωσης των εν λόγω οργανισμών. Από τους Πόλους της γης, μέχρι τις καυτές ερήμους και από τα ψηλότερα όρη μέχρι τα απύθμενα βάθη των ωκεανών, η βιωσιμότητα του περιβάλλοντος των γήινων πλασμάτων παρουσιάζει μεγάλη διαφοροποίηση. 

Μπορούμε να ταξιδέψουμε στο χρόνο;
Ο Αϊνστάιν, μέσω της θεωρίας της σχετικότητας, υποστήριξε πως ναι. «Σύμφωνα με τη θεωρία της ειδικής σχετικότητας, η ακριβής χρονική διάρκεια μεταξύ δύο καθορισμένων γεγονότων θα εξαρτάται από το πώς συμπεριφέρεται ο παρατηρητής. Το χρονικό διάστημα μεταξύ δύο χτυπημάτων του ρολογιού ίσως είναι μια ώρα αν κάθεται κάποιος ακίνητος, αλλά θα είναι μικρότερο από μια ώρα εάν κινείται. Η χρονική διαφορά είναι απειροελάχιστη –μόλις μερικές εκατοντάδες εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου- πολύ μικρή ώστε να γίνει αντιληπτή από τον κοινό ανθρώπινο νου. Ωστόσο, μπορεί να μετρηθεί από σύγχρονα ρολόγια.» Μπορεί να ήταν αυτό η αρχή για μελλοντικές «χρονικές εκστρατείες» και «ελέγχου» σε αυτό που ονομάζεται «χρόνος»; Δεν είναι κάτι βέβαιο ακόμα. Όμως, σύμφωνα με την ανωτέρω θεωρία, οι αστροναύτες, για παράδειγμα, αντιλαμβάνονται απειροελάχιστα διαφορετικά τον χρόνο και κάνουν μια μορφή time travel κάθε φορά που ταξιδεύουν με τεράστιες ταχύτητες. Εάν κάποια στιγμή στο μέλλον βρεθεί ο τρόπος κατασκευής διαστημικών σκαφών που θα ταξιδεύουν στις επιθυμητές ταχύτητες, καθώς και τα μέτρα προστασίας για τον ανθρώπινο οργανισμό που κινείται σε αυτές, θα μπορέσουμε να ταξιδέψουμε εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια στο μέλλον. 



"Τα αναπάντητα ερωτήματα αυτού του κόσμου ερεθίζουν την σκέψη και ιντριγκάρουν τον ανθρώπινο νου μέσα από την διαδικασία της σκέψης. Το άγνωστο και το ανεξερεύνητο πολλές φορές φοβίζει και φρενάρει την οποιαδήποτε πρόοδο, πότε όμως δεν την τερματίζει. Κίνητρο για την εξερεύνηση και κατάκτηση των πιο σκοτεινών παρυφών αυτού του σύμπαντος, η επανεμφανιζόμενη περιέργεια και η ακόρεστη δίψα για γνώση."

Όπλο, κλειδί και κινητήριος δύναμη του ανθρώπου; Μα φυσικά ο προβληματισμός.

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το