ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ παιδιά προσφύγων vs παιδιά ελλήνων

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Οι πρόσφυγες ήρθαν -όπως ήρθαν- στην Ελλάδα και οι περισσότεροι προσπάθησαν να, φύγουν. Κάποιοι τα κατάφεραν. Κάποιοι όχι. Κάποιοι προχώρησαν προς τον Βορρά κι άλλοι επέστρεψαν στην τουρκία. Δεκάδες χιλιάδες από αυτούς όμως έμειναν στην Ελλάδα. Ξέρετε... από δω κι από κει. Και μπορεί να μην είναι πλέον πρώτο θέμα στην επικαιρότητα, όμως είναι εδώ. Υπάρχουν. Ζούνε. Και είναι άνθρωποι.

Κάποιοι από αυτούς διέφυγαν στο κέντρο της Αθήνας ξεκινώντας μία λαμπρή καριέρα ως έμποροι ναρκωτικών, κάποιοι άλλοι ξεκίνησαν την δική τους μαφία ανάμεσα στους καταυλισμούς (απ' ότι μάθαμε σε αυτό είναι καλοί οι αλγερινοί), κάποιοι είναι τζιχαντιστές και περιμένουν υπομονετικά να έρθει η σειρά τους να δράσουν κι άλλοι... είναι απλοί οικογενειάρχες -σαν εσένα και μένα- που αναρωτιούνται αν έχει μείνει τίποτα όρθιο στην γειτονιά τους, στην Συρία και ευελπιστούν σε μία εξέλιξη στην ζωή τους.

Ανάμεσα τους, τα παιδιά. Όχι τα μωρά που είδαμε να κουβαλούν υπό αντίξοες συνθήκες, αλλά τα άλλα. Αυτά που έπρεπε τώρα να είναι σε κάποια αλάνα και να παίζουν και σύντομα να κάτσουν στα σχολεία τους για να ξεκινήσει το μάθημα. Αυτά τα παιδιά, τι θα κάνουν εδώ πέρα κλεισμένα;

Την απάντηση δίνει το ΕΣΠΑ και δεν θα σας πω ψέματα, δεν γνωρίζω πιο ΕΣΠΑ. Βλέπετε αυτό το πρόγραμμα ύψους 9,5 εκατομμυρίων ευρώ αρχίζει να αποδεσμεύεται για να φτιαχτούν σχολικές μονάδες, να βρεθούν καθηγητές που θα διδάσκουν τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα και αραβικά, καθώς και τα λοιπά έξοδα που αντιλαμβάνεται κανείς ότι απαιτούνται. Η πρώτη μου ερώτηση αφορά το ποσό αυτό. Πρόκειται για κάποιο ποσό που δεσμεύτηκε για αυτόν τον λόγο ή είναι ποσό που αφορούσε άλλες ανάγκες του ελληνικού κράτους; Ακόμα κι αν πάντως δεσμεύτηκε από το ευρωπαϊκό ταμείο, τι έξοδα πήγαν σε στάση αναμονής για να δοθούν αυτά;

Και αφού μιλάμε για σχολεία (έστω κι αν είναι κάπως νωρίς) δεν γίνεται να μην βάλουμε στην συζήτηση τα δικά μας, τα ελληνικά σχολεία, που μπορεί να αργούν ακόμα να ανοίξουν, όμως όποιος παρακολουθεί την σχετική ειδησεογραφία (όχι ότι θέλει και πολύ φαντασία) θα γνωρίζει πως ήδη μιλάμε για δεκάδες ελλείψεις σε κάθε νομό, σε ότι αφορά τους δασκάλους και καθηγητές, κάτι που σημαίνει πως για έναν ακόμη Σεπτέμβρη το σημαντικότερο περιουσιακό στοιχείο προς επένδυση για το μέλλον που διαθέτουμε, θα μείνει εκτεθειμένο και καταδικασμένο. Αν το Υπουργείο τρέχει να προλάβει μία αξιοπρεπή σχολική παροχή για αυτά τα παιδιά της προσφυγιάς, τι κάνει για να καλύψει τις δεκάδες ελλείψεις των ελληνικών σχολείων, την ίδια στιγμή που οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί είναι χιλιάδες;

Νιώθω την ανάγκη να τοποθετηθώ και να γράψω πως θεωρώ πολύ σημαντικό αυτά τα παιδιά να τύχουν εκπαιδευτικών υπηρεσιών, ακριβώς σα να ήταν δικά μας παιδιά, διότι πολύ απλά θεωρώ πως τα παιδιά αυτά είναι και δικά μας παιδιά, βασικά είναι παιδιά όλου του κόσμου (για τους ενήλικες έχω λίγο διαφορετική θεωρία και ιδεολογία πάντως...) και ως εκ τούτου πρέπει να τους συμπεριφερθούμε σαν τέτοια. Αυτό όμως δε σημαίνει πως πρέπει να αφήσουμε τα δικά μας παιδιά χωρίς παροχές, ανέσεις και υπηρεσίες που αρμόζουν σε ένα μέλλον όπως θα έπρεπε να είναι. Και λέω ένα μέλλον, διότι το παρόν... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ