ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ποιες είναι οι επιδράσεις στις διακυμάνσεις του ανθρώπινου χαρακτήρα;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Έχω στον μυαλό μου έναν αθλητή. Ας πούμε ποδοσφαιριστή που είναι το πιο δημοφιλές άθλημα στην Ελλάδα. Έναν καλό και αρκετά διάσημο ποδοσφαιριστή που λίγο-πολύ όλοι παραδέχονται και θαυμάζουν. Αυτό θα είναι το παράδειγμα μου μέχρι τα μέσα αυτού του κειμένου. Λοιπόν... πάμε;

Ο ποδοσφαιριστής, ξεπερνάει τραυματισμούς, βάζει πλάτη όταν η ομάδα του χάνει παίκτες από τραυματισμούς και παίζει και σε άλλες θέσεις, βάζει γκολ, γυρίζει πίσω στην άμυνα, όταν η ομάδα χάνει μιλάει με τον κόσμο ζητώντας υπομονή, όταν η ομάδα πάει καλύτερα είναι ο πρώτος που διακρίνεται, ενώ πολλές φορές έρχονται στο γήπεδο στελέχη άλλων ομάδων για να τον παρακολουθήσουν και να υποβάλλουν προσφορά αγοράς του και ναι, αυτός είναι ο ποδοσφαιριστής μας που επειδή θέλουμε να τον ονομάσουμε θα τον πούμε Ντιέγκο (άκρως ποδοσφαιρικό όνομα, δεν νομίζετε);

Και ξαφνικά, ο Ντιέγκο δεν παίζει καλά Δεν είναι ο πρώτος στην προπόνηση, αποφεύγει τους δημοσιογράφους και τον κόσμο και κάνει πολλά λάθη στον αγώνα. Στην αρχή, κόσμος και προπονητής του δίνουν χρόνο θεωρώντας πως κάνει "κοιλιά", όμως εκείνος συνεχίζει να ρίχνει στα τάρταρα την απόδοσή του και συνεχώς να χειροτερεύει. Ξεκινούν οι πρώτες γκρίνιες από τον κόσμο, ο προπονητής τον βάζει στον πάγκο ενώ με το πέρασμα του χρόνου ο πρόεδρος της ομάδας ψάχνει να τον ξεφορτωθεί σε μία μικρότερη ομάδα.

Ο καθένας από εμάς μπορεί να είναι ο Ντιέγκο. Όταν είμαστε κεφάτοι και γεμάτοι ενέργεια, όταν έχουμε λεφτά και όρεξη να τα ξοδέψουμε, να δανείσουμε, να διασκεδάσουμε, να γίνουμε η ψυχή της παρέας και να βάλουμε πλάτη στους άλλους, γινόμαστε η κορυφή όλων, οι πιο αποδεκτοί, οι πιο αγαπητοί. Και ναι, είναι πολύ ωραίο αυτό. Έτσι χτίζεις ένα "όνομα" έτσι αποκτάς γνωριμίες, έτσι διευρύνεις τον κύκλο σου και όλα αυτά είναι πραγματικά πολύ όμορφα, μέχρι που...

...σαν τον Ντιέγκο, αλλάζεις. Πέφτεις. Χάνεις την ενέργειά σου και την όρεξή σου. Έχεις λιγότερα να ξοδέψεις και ελάχιστη όρεξη για να κοινωνικοποιηθείς. Είναι η ώρα που εσύ έχεις ανάγκη από στήριξη ή ζητάς πίστωση χρόνου για να αποστασιοποιηθείς. Και... ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου τότε;

Είναι τότε που ο κύκλος μικραίνει και που οι γνωριμίες μας φιλτράρονται τόσο που καταλήγουν σε φίλους. Τους δύο, τον έναν ή και κανέναν... Κακή αλλά χρήσιμη περίοδος, γιατί τότε κάνεις και μία πολύ ενδιαφέρουσα εκκαθάριση σε πρόσωπα και καταστάσεις. Τότε βλέπεις ακόμα και τα πιο απίστευτα πρόσωπα να σου γυρνάνε την πλάτη, να μην έχουν υπομονή στο "νέο σου εγώ" να μην συμμερίζονται τις νέες σου σκέψεις ή απόψεις και να μην μπορούν να αντέξουν τα νέα σου δεδομένα. Αυτό δεν είναι τόσο εναντίον σου, γιατί, σκέψου: Εσύ είσαι εκείνος που άλλαξες. Οπότε ποιος σου χρωστάει να παραμείνει ο ίδιος μαζί σου; Αν πάλι ανήκεις σε σχέσεις μακροχρόνιες (όπως αυτή του συζύγου ή του γονέα) τότε μάλλον βρίσκεσαι μπροστά σε μερικά αδιέξοδα, ενώ υπάρχει και μια ακόμα κατηγορία, εκείνη των νέων γνωριμιών. Δύσκολη και σπάνια αφού ποιος γνωρίζει νέα άτομα σε αυτήν την φάση και αν το κάνει ποιος λέει ότι θα γίνει αποδεκτός όταν ακριβώς βρίσκεται σε αυτήν την φάση; Αφήνω τελευταία την υγεία. Έναν παράγοντα που δύσκολα μπορεί κανείς να διευθετήσει.

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, όπως δεν είμαστε ίδιοι και για πάντα. Οι αλλαγές στον χαρακτήρα και τις συνήθειές μας εξαρτώνται από πολλά ερεθίσματα και άλλους παράγοντες. Ποια είναι η ανταπόκριση των άλλων σε αυτές τις αλλαγές είναι το πιο γλυκόξινο μυστήριο που καλείται να μάθει κανείς. Δεν θα σου αρέσει όπως και δεν θα αρέσει στους άλλους, αλλά εκεί είναι το παιχνίδι, όλο... Ποιοι θα μείνουν μαζί σου ως το τέλος;  +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ