Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ όπου και να γυρίσεις να κοιτάξεις, αχαριστία... μάλλον

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Ένας άστεγος που πεινάει θα σου ζητήσει φαγητό. Αν του δώσεις ένα σουβλάκι, αλλά και αν συνεχίσεις να του δίνεις ένα κάθε μέρα, κάποια στιγμή θα σου ζητήσει κάτι άλλο για να τραφεί. Αργότερα θα σου ζητήσει ίσως και κάποιο είδος ρουχισμού ή και κάτι να συνοδεύει το γεύμα του όπως κάποιο ρόφημα. 

Ένας άνεργος θα σου ζητήσει δουλειά. Αν του την δώσεις, σε κάποιο σημείο της επαγγελματικής του πορείας θα σου ζητήσει αύξηση ή/και προαγωγή. Ακόμα και τέλειες να είναι οι συνθήκες εργασίας για αυτόν, και όσο ανεκτικός και να είσαι ως εργοδότης του, οι απαιτήσεις θα αυξηθούν με το πέρασμα του χρόνου, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ενδέχεται να υπάρξει και εκμετάλλευση της εν λόγω ανεκτικότητας. 

Ένα παιδί που θέλει να παίξει θα σου ζητήσει να του πάρεις ένα παιχνίδι. Κάποια στιγμή θα το βαρεθεί (ίσως και αμέσως) και θα σου ζητήσει ένα καινούργιο. Μόλις το χορτάσει και αυτό θα θελήσει να αποκτήσει ένα ή και περισσότερα νέα. 

Και ούτω καθεξής...

Με εξαίρεση την περίπτωση του παιδιού -δικαιολογημένα ίσως- είναι λίγες οι φορές που κάποιος θα εκτιμήσει ή θα συνεχίσει να εκτιμά αυτά που του παρέχονται, ακόμα και όταν τα "αυτά" αναφέρονται σε αγαθά και ανέσεις τα οποία δεν είχε στο παρελθόν, για τα οποία πάσχισε, μόχθησε και πάλεψε για να τα αποκτήσει. Είναι ακόμα λιγότερες οι φορές που κάποιος θα αναλογιστεί την κατάσταση την οποία κάποτε βρισκόταν και θα την συγκρίνει με την ευνοϊκότερη κατάσταση στην οποία είναι τώρα. Είναι, τέλος, ελάχιστες οι φορές που κάποιος θα σκεφτεί και θα λάβει ως ενδεχόμενο την περίπτωση να επανέλθει σε αυτήν την προηγούμενη δυσμενή κατάσταση, παρά μόνο ίσως όταν είναι πλέον αργά. Το ερώτημα λοιπόν σήμερα είναι το πως πρέπει να ονοματίσουμε αυτή την συμπεριφορά. Λέγεται αχαριστία; Λέγεται διαρκές ανικανοποίητο; Λέγεται συνεχής ανάγκη για το κάτι παραπάνω; Άγνωστο.

Ίσως η συμπεριφορά που αναφέρεται στην αρχή του σημερινού προβληματισμού να έχει να κάνει όντως με την έννοια της αχαριστίας. Ίσως και να έχει να κάνει καθόλου με αυτό και απλά ο όρος αυτός να έχει να κάνει με μία λέξη που όλοι εμείς οι υπεράνω έχουμε αποδώσει, αποφεύγοντας όμως να παραδεχτούμε ότι το κάνουμε και εμείς οι ίδιοι. Ίσως πάλι να μην είναι τίποτα από όλα αυτά και να είναι ένα φυσιολογικό-δικαιολογημένο φαινόμενο που είναι απόρροια της εξίσου φυσιολογικής-δικαιολογημένης ροής των πάντων. Το μόνο σίγουρο για εμένα είναι ότι μέρα με τη μέρα, αρχίζω να αντιλαμβάνομαι πλήρως αυτό που είπε πρόσφατα ένας άνθρωπος με τον οποίο είχα μια σχετική κουβέντα και το οποίο ήταν:

-"Το να αποκτήσω κάτι, ισοδυναμεί με τον θάνατο του".

Εις το επανιδείν...  +Vaggelis Episkopou

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το