κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας
από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily
Γράφει ο Ηλίας Ευαγγελόπουλος
Όλοι οι Έλληνες ευχόμαστε γρήγορα οι φυλακισμένοι στρατιωτικοί μας, να αθωωθούν και να επιστρέψουν ελεύθεροι πίσω στην πατρίδα.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ασχοληθούμε με το συγκριμένο θέμα γιατί από τα μικρά βγαίνουν συμπεράσματα και για τα μεγάλα που έρχονται.
Από την πρώτη στιγμή η πολιτική ηγεσία, προσπάθησε να υποβαθμίσει το περιστατικό για να αποφύγει το πολιτικό κόστος βγάζοντας προς τα έξω λεπτομέρειες που τελικά αποδείχτηκαν παραπλανητικές και ψευδείς.
Δεν πέρασαν πολλές μέρες από το περιστατικό με τον εμβολισμό του λιμενικού σκάφους από την τούρκικη ακταιωρό στα Ίμια. Τότε άνοιξαν τα στόματα των πολιτικών μας λέγοντας μεγάλες κουβέντες, ότι την επόμενη φορά θα απαντήσουμε στην οποιαδήποτε τουρκική πρόκληση. Οι προκλήσεις όμως δεν έχουν πάντα το ίδιο περιεχόμενο! Μην περιμένεις δηλαδή από τον αντίπαλο να δρα πάντα με τον ίδιο τρόπο. Και ήρθε η νέα πρόκληση με την σύλληψη και την φυλάκιση των δύο στρατιωτικών μας και η πολιτική και στρατιωτική μας ηγεσία φάνηκαν απροετοίμαστες, ανέτοιμες και ανεπαρκείς.
Βέβαια από τον πρωθυπουργό της χώρας και τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησης που οι άνθρωποι λόγω ιδεολογίας είναι απάτριδες δεν περιμένεις και κάτι περισσότερο. Μην περιμένεις από κάποιους να ενδιαφερθούν για κάτι που δεν αγαπούν. Θα γεννηθεί η απορία σε πολλούς: γιατί θέλουν να κυβερνήσουν κάτι που δεν αγαπούν; Αυτοί που κυβερνούν την Ελλάδα δεν ηγούνται μιας χώρας και ενός έθνους αλλά ενός χώρου και των κατοίκων του. Γιατί σκοπός τους δεν είναι να μεγαλουργήσει το έθνος και η χώρα αλλά να μεταβάλουν την χώρα σε γεωγραφικό χώρο και το έθνος σε ένα συνονθύλευμα λαών που θα τον κατοικούν.
Αυτός όμως που αποδείχτηκε κενός άνθρωπος είναι ο σημερινός υπουργός Εθνικής Άμυνας που θεωρούνταν από πολλούς, μεγάλος πατριώτης. Επειδή το θέμα δεν είναι για δημόσια παρουσίαση ειδικά τώρα που η χώρα βρίσκεται σε μια ιδιόμορφη εμπόλεμη κατάσταση θα πω μόνο το εξής. Ας ρωτήσει κάποιος δημοσιογράφος ή κάποιος βουλευτής με επερώτηση στη βουλή στην υπουργία Καμμένου, πόσοι από τους νεοσυλλέκτους που παρουσιάστηκαν στα κέντρα στράτευσης πήγαν για να κάνουν την στρατιωτική τους θητεία στα σύνορα και πόσοι δίπλα στα σπίτια τους.
Τα τελευταία περιστατικά απέδειξαν ότι η χώρα δεν διαθέτει προνοητικότητα και καλά αντανακλαστικά. Ποιος από τους σημερινούς πολιτικούς θα είχε τη δύναμη σήμερα να πει: “βυθίσατε το Χόρα”. Και αν αύριο η Τουρκία με μια αιφνιδιαστική επιχείρησή της, απαγάγει κάποιους Έλληνες οπλίτες από κάποιο μικρός ελληνικό νησί που οι Τούρκοι το θεωρούν γκρίζα ζώνη, ποιά θα είναι τότε η αντίδρασή μας;
Οπωσδήποτε η στρατιωτική ηγεσία θα έπρεπε να είχε πάρει τα μέτρα της ειδικά σε μια τέτοια τεταμένη περίοδος για να είχε αποφευχθεί το ανωτέρω γεγονός που προσωπικά δεν το θεωρώ ατυχές αλλά μεγάλη στρατιωτική ανεπάρκεια. Το θέμα είναι τα παθήματα να μας γίνονται μαθήματα!
Ο αμυντικός στρατηγικός σχεδιασμός μιας χώρας με απλά λόγια, σκοπεύει να μην δώσει στον αντίπαλο την ιδέα ότι «σε έχει του χεριού του». Αυτό ονομάζεται αποτρεπτική ισχύ. Το σίγουρο είναι ότι πλέον αυτό δεν ισχύει και μ’ αυτή τη διαπίστωση όσοι από τους πολιτικούς και τους στρατιωτικούς μας έχουν ακόμα μέσα στην καρδιά τους ψήγματα πατριωτισμού, να σχεδιάσουν τις από δω και πέρα κινήσεις τους.
Ηλίας Ευαγγελόπουλος
Οικονομολόγος
Γράφει ο Ηλίας Ευαγγελόπουλος
Όλοι οι Έλληνες ευχόμαστε γρήγορα οι φυλακισμένοι στρατιωτικοί μας, να αθωωθούν και να επιστρέψουν ελεύθεροι πίσω στην πατρίδα.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ασχοληθούμε με το συγκριμένο θέμα γιατί από τα μικρά βγαίνουν συμπεράσματα και για τα μεγάλα που έρχονται.
Από την πρώτη στιγμή η πολιτική ηγεσία, προσπάθησε να υποβαθμίσει το περιστατικό για να αποφύγει το πολιτικό κόστος βγάζοντας προς τα έξω λεπτομέρειες που τελικά αποδείχτηκαν παραπλανητικές και ψευδείς.
Δεν πέρασαν πολλές μέρες από το περιστατικό με τον εμβολισμό του λιμενικού σκάφους από την τούρκικη ακταιωρό στα Ίμια. Τότε άνοιξαν τα στόματα των πολιτικών μας λέγοντας μεγάλες κουβέντες, ότι την επόμενη φορά θα απαντήσουμε στην οποιαδήποτε τουρκική πρόκληση. Οι προκλήσεις όμως δεν έχουν πάντα το ίδιο περιεχόμενο! Μην περιμένεις δηλαδή από τον αντίπαλο να δρα πάντα με τον ίδιο τρόπο. Και ήρθε η νέα πρόκληση με την σύλληψη και την φυλάκιση των δύο στρατιωτικών μας και η πολιτική και στρατιωτική μας ηγεσία φάνηκαν απροετοίμαστες, ανέτοιμες και ανεπαρκείς.
Βέβαια από τον πρωθυπουργό της χώρας και τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησης που οι άνθρωποι λόγω ιδεολογίας είναι απάτριδες δεν περιμένεις και κάτι περισσότερο. Μην περιμένεις από κάποιους να ενδιαφερθούν για κάτι που δεν αγαπούν. Θα γεννηθεί η απορία σε πολλούς: γιατί θέλουν να κυβερνήσουν κάτι που δεν αγαπούν; Αυτοί που κυβερνούν την Ελλάδα δεν ηγούνται μιας χώρας και ενός έθνους αλλά ενός χώρου και των κατοίκων του. Γιατί σκοπός τους δεν είναι να μεγαλουργήσει το έθνος και η χώρα αλλά να μεταβάλουν την χώρα σε γεωγραφικό χώρο και το έθνος σε ένα συνονθύλευμα λαών που θα τον κατοικούν.
Αυτός όμως που αποδείχτηκε κενός άνθρωπος είναι ο σημερινός υπουργός Εθνικής Άμυνας που θεωρούνταν από πολλούς, μεγάλος πατριώτης. Επειδή το θέμα δεν είναι για δημόσια παρουσίαση ειδικά τώρα που η χώρα βρίσκεται σε μια ιδιόμορφη εμπόλεμη κατάσταση θα πω μόνο το εξής. Ας ρωτήσει κάποιος δημοσιογράφος ή κάποιος βουλευτής με επερώτηση στη βουλή στην υπουργία Καμμένου, πόσοι από τους νεοσυλλέκτους που παρουσιάστηκαν στα κέντρα στράτευσης πήγαν για να κάνουν την στρατιωτική τους θητεία στα σύνορα και πόσοι δίπλα στα σπίτια τους.
Τα τελευταία περιστατικά απέδειξαν ότι η χώρα δεν διαθέτει προνοητικότητα και καλά αντανακλαστικά. Ποιος από τους σημερινούς πολιτικούς θα είχε τη δύναμη σήμερα να πει: “βυθίσατε το Χόρα”. Και αν αύριο η Τουρκία με μια αιφνιδιαστική επιχείρησή της, απαγάγει κάποιους Έλληνες οπλίτες από κάποιο μικρός ελληνικό νησί που οι Τούρκοι το θεωρούν γκρίζα ζώνη, ποιά θα είναι τότε η αντίδρασή μας;
Οπωσδήποτε η στρατιωτική ηγεσία θα έπρεπε να είχε πάρει τα μέτρα της ειδικά σε μια τέτοια τεταμένη περίοδος για να είχε αποφευχθεί το ανωτέρω γεγονός που προσωπικά δεν το θεωρώ ατυχές αλλά μεγάλη στρατιωτική ανεπάρκεια. Το θέμα είναι τα παθήματα να μας γίνονται μαθήματα!
Ο αμυντικός στρατηγικός σχεδιασμός μιας χώρας με απλά λόγια, σκοπεύει να μην δώσει στον αντίπαλο την ιδέα ότι «σε έχει του χεριού του». Αυτό ονομάζεται αποτρεπτική ισχύ. Το σίγουρο είναι ότι πλέον αυτό δεν ισχύει και μ’ αυτή τη διαπίστωση όσοι από τους πολιτικούς και τους στρατιωτικούς μας έχουν ακόμα μέσα στην καρδιά τους ψήγματα πατριωτισμού, να σχεδιάσουν τις από δω και πέρα κινήσεις τους.
Ηλίας Ευαγγελόπουλος
Οικονομολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το