Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ τα θαύματα στον αθλητισμό δεν αναιρούν τις αποτυχίες

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Σ' όποιον κόσμο κι αν ζεις, όποια κι αν είναι η απασχόληση σου, πρέπει ρε παιδί μου να έχεις μάθει ότι φέτος το πρωτάθλημα στην Αγγλία -το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα του πλανήτη- το πήρε η Leicester και με το δίκιο σου θα έχεις απορίες για το ποια τέλος πάντων είναι αυτή η ομάδα που δεν έχεις ακούσει ποτέ ξανά στη ζωή σου.

Η ομάδα αυτή λοιπόν ήταν ανάμεσα στις βασικές υποψήφιες για υποβιβασμό φέτος. Που μπορεί να στηρίζεται μία τέτοια πρόβλεψη; Προφανώς στους παίκτες αμφιβόλου αξίας, αλλά και στον προπονητή, Claudio Ranieri ο οποίος ένα χρόνο πριν έφυγε ως αποτυχημένος από την Εθνική Ελλάδος. Κανείς όμως σε αυτές τις περιπτώσεις δεν σκέφτεται τον παράγοντα "αθλητισμός" εκεί όπου υπάρχουν μεταβλητές όπως αυτή της ομαδικότητας, του πάθος, της ψυχής, στοιχεία μη μετρήσιμα όπως αντιλαμβάνεται κανείς.

Αυτή η ομάδα λοιπόν ανέτρεψε τα δεδομένα και πήρε το πιο δύσκολο πρωτάθλημα του κόσμου κόντρα σε ομάδες τεράστιας χρηματικής αξίας. Τη συγχαίρουμε, χαιρόμαστε με αυτήν την επιτυχία και κάνουμε τώρα μία παύση για να προβληματιστούμε:

Το ότι κατέληξε ο αποτυχημένος προπονητής της Εθνικής Ελλάδος να πάρει πρωτάθλημα στην Αγγλία, έτυχε μεγάλου χλευασμού και σχολιασμού από τους έλληνες φιλάθλους. Όλοι τα έβαλαν με τους έλληνες διοικούντες και το πως εμείς φταίμε που ο προπονητής αυτός δεν πέτυχε σε εμάς. Λάθος! Μάθετε ότι δεν είναι όλοι οι προπονητές για όλες τις ομάδες. Είναι πολύ πιθανό αυτό ο προπονητής του χρόνου να βρίσκεται στο τιμόνι μιας μεγάλης ομάδας. Οι πιθανότητες να αποτύχει είναι πάρα πολύ μεγάλες. Ακόμα κι αν μείνει στην Λέστερ πάντως να ξέρετε πως επίσης δεν έχει πολλές πιθανότητες να πλησιάσει τον φετινό του θρίαμβο. Ακριβώς γιατί η επιτυχία ενός προπονητή δεν περιορίζεται στις γνώσεις του, αλλά και στην χημεία, την επικοινωνία και την χρονική στιγμή. Ας μην ξεχνάμε πως παρέλαβε την 8η καλύτερη ομάδα στον κόσμο όταν ήρθε στην Εθνική και επί των ημερών του βρέθηκε να χάνει από ερασιτέχνες. Δεν μπορεί να μην φέρει ευθύνη όταν οι παίκτες του αποτελούν κατά περιόδους βασικά στελέχη σημαντικών ομάδων της Ευρώπης...

Η Λέστερ είναι ένα παράδειγμα θαύματος και είναι καλό να ακούμε για θαύματα στις μέρες μας. Τα χρειαζόμαστε. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο Ρανιέρι είναι ένας θεός που εμείς αποτύχαμε να αξιοποιήσουμε. Ο Ρανιέρι είναι ένας άξιος προπονητής που απέτυχε να διαχειριστεί μία πετυχημένη ομάδα, την Εθνική μας. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ ο σπουδαίος πολιτισμός του αθλητισμού

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 
Τις μέρες που η Ελλάδα τραβιόταν ανάμεσα σε Eurogroup και δημοψηφίσματα, εδώ στο Ηράκλειο, ζούσαμε μια παράλληλη δραστηριότητα αποφόρτισης. Διεξήχθη για δύο εβδομάδες το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης κάτω των 19 και μάλιστα με τεράστια επιτυχία, δηλαδή γεμάτα γήπεδα και κανένα απρόοπτο!

Ήμουν τυχερός που κατάφερα να πάρω μαζί μου άτομα διαφόρων ηλικιών και να πάμε να απολαύσουμε την Ελλάδα αλλά και τα παιδιά από τις άλλες χώρες. Ήταν οι στιγμές που λες στον εαυτό σου πως ακόμα δεν χάθηκε ο πολιτισμός σε αυτόν τον κόσμο. Μεγάλοι και παιδιά με ενθουσιασμό και ανάγκη για διασκέδαση έδιναν τον παλμό στην κερκίδα χωρίς αποδοκιμασίες, χωρίς ακρότητες. Στο παιχνίδι με την Σερβία δε, είχα την ευκαιρία να βρω Σέρβο γνωστό μου όπου ο ένας ευχήθηκε καλή επιτυχία στον άλλο. Σημαίες, χαμόγελα, ξεγνοιασιά, όλα συνέθεσαν ένα υπέροχο σκηνικό.

Ένα γήπεδο 6.000 θέσεων γέμιζε με άνεση σχεδόν κάθε μέρα χάρη στο χαμηλό εισιτήριο των 5€ και στην δωρεάν προσέλευση των παιδιών και αναρωτιέμαι... μήπως αυτό είναι μια win-win κατάσταση για τον αθλητισμό στην Ελλάδα; Χιλιάδες κόσμου θα πήγαιναν σε ένα γήπεδο όπου μπορούν να περάσουν χρόνο μαζί με τις οικογένειές τους, οικονομικά και με ασφάλεια σε ένα περιβάλλον πολιτισμού με τις στοιχειώδεις υποδομές. Οπότε; Γιατί δεν πετάνε έξω τους τζαμπατζήδες οπαδούς που χωρίς λεφτά καταστρέφουν τα γήπεδα και το κλίμα σε αυτά; Κερδίζουν οι ομάδες, κερδίζουν οι διοργανώσεις, κερδίζει και ο απλός κόσμος που επιστρέφει στα γήπεδα. Σας είπα, κλασική περίπτωση win-win. Δοκιμάστε το, αξίζει! +Yanni Spiridakis

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ~ εργοτέλης: η ομάδα που με σταμάτησαν να αγαπώ

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Η κανονική περίοδος του ελληνικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος ολοκληρώθηκε με πρωταθλητή τον Ολυμπιακό, μερικές ακόμα ομάδες να μοιράζονται τις θέσεις που οδηγούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και τέσσερις ομάδες να υποβιβάζονται. Νίκη Βόλου και ΟΦΗ “έπεσαν” για εξωαγωνιστικούς λόγους και οι υπόλοιποι δύο είναι ο Λεβαδειακός -με ήδη καταδικασμένο πρόεδρο- και ο Εργοτέλης.

image
Όπως πιθανότατα θα γνωρίζετε στον Εργοτέλη τρέφω μια ιδιαίτερη αδυναμία η οποία πάντως χάθηκε στο πέρασμα του χρόνου. Βλέπετε, εγώ όπως και οι περισσότεροι των φιλάθλων του Εργοτέλη, μάθαμε την ομάδα στα τοπικά πρωταθλήματα και δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα με αυτό. Ήταν μετά την χιλιετία που η ομάδα μας ανέβαινε τις κατηγορίες με ρυθμούς ανελκυστήρα και φαντάζεστε τι περηφάνια νιώθαμε να φτάσει να αγωνίζεται ξαφνικά στην πρώτη εθνική κατηγορία! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον αγώνα μπαράζ στην Θεσσαλονίκη εναντίον του Ακράτητου, την στήριξη όλων των ντόπιων στον άγνωστο έως τότε Εργοτέλη και τελικά τα πανηγύρια μας μπροστά στον Λευκό Πύργο για την ιστορική άνοδο.

Όπως ένδοξα ο Εργοτέλης αναπτύχθηκε έτσι ένδοξα δίδαξε τι σημαίνει να αγαπάς την ομάδα σου. Η φιλοσοφία της τότε διοίκησης ήταν ‘τοπική ομάδα, ντόπιοι παίκτες’. Δεν θα ξεχάσω λοιπόν ποτέ πως στάθηκε για χρόνια στην πρώτη κατηγορία έχοντας στις τάξεις της όχι μόνο έλληνες παίκτες αλλά και παιδιά που είχε κάνει επαγγελματίες από τις ακαδημίες! Παιδιά που βλέπαμε στον δρόμο, που ξέραμε τους γονείς και τις παρέες τους. Παιδιά που μπορεί να μην έδειχναν ότι θα γίνουν οι σπουδαίοι αστέρες του ποδοσφαίρου, όμως έδιναν και την ψυχή τους για την φανέλα και έπαιζαν ότι ήξεραν. Κι αυτό ήταν αρκετό για εμάς.

Ο αείμνηστος πρόεδρος, κύριος Απόστολος Παπουτσάκης πέθανε και ο Εργοτέλης δεν ήταν πια η προτεραιότητα του νέου “αφεντικού”. Μοιραία η αποτυχία ήταν προ των πυλών. Όμως τι είναι αποτυχία; Εδώ χώρισαν οι δρόμοι μου με τον Εργοτέλη, αφού αντί να συνεχιστεί η φιλοσοφία των ντόπιων παιδιών, οι νέοι ιδιοκτήτες προτίμησαν να μπουν στο παιχνίδι των managers και να φέρνουν κατά δεκάδες, ξένους παίκτες αμφιβόλου αξίας, ίσα για να παίρνουν την μίζα τους από τις μεταγραφές. Και τα παιδιά που έμειναν; Πωλήθηκαν όσο-όσο στο πρώτο μεγάλο κεφάλι που είχε να τους αγοράσει και να δώσει χρήματα ή... άλλα αγαθά στην ομάδα.

Κανείς, δεν ρώτησε τον απλό φίλαθλο του Εργοτέλη, αν η πρώτη κατηγορία ήταν αυτοσκοπός. Αν έπρεπε να θυσιάσουμε τα παιδιά μας, που χαιρόμασταν να τους δίνουμε κουράγιο κάθε Κυριακή και να τα χειροκροτούμε ακόμα κι όταν χάναμε, μόνο και μόνο για να αγοράσουμε επαγγελματίες που τι έκαναν τελικά; Έριξαν την ομάδα από την κατηγορία! Χάσαμε δηλαδή και τα αυγά και τα πασχάλια.

Αυτόν τον Εργοτέλη ζητάω για τον επόμενο χρόνο στην δεύτερη κατηγορία. Άραγε το χρήμα θα κερδίσει ξανά την περηφάνια; +Yanni Spiridakis

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ~ ήρθε η ώρα να ξεπουλήσουμε τα πάντα. ας αρχίσουμε με...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Έχει ακουστεί πολλές φορές πως το χρήμα τα κερδίζει όλα και σε έναν βαθμό ίσως είναι και αλήθεια! Όμως λες ρε παιδί μου πως δεν μπορεί, δεν θα ισχύσει σε όλα αυτό. Αν για παράδειγμα ερχόταν ένας σεΐχης και πρότεινε στον Σαμαρά να πληρώσει όλο μας το χρέος και να τερματίσει όλη την ανεργία με αντάλλαγμα την αφαίρεση του σταυρού από την ελληνική σημαία, θα το έκανε; Ε, δε νομίζω.

Όμως καλό είναι να μην είμαστε σίγουροι στις μέρες μας και ο μόνος τρόπος να εξετάσεις ένα τέτοιο ζήτημα είναι από πράγματα που αρχικά δεν δείχνουν να βλάπτουν τόσο πολύ. Εδώ και μερικά χρόνια οι μόνοι που έχουν λεφτά για πέταμα είναι οι άραβες. Επειδή βαρέθηκαν τα λεφτά ή μάλλον δεν έχουν τι να τα κάνουν, αποφάσισαν να διασκεδάσουν λίγο κι έτσι σε Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και προσφάτως στην Ισπανία, ξεκίνησαν να αγοράζουν ομάδες. Ποδοσφαιρικές ομάδες Και να τα εκατομμύρια για έναν παίκτη και να οι χορηγίες εκατομμυρίων και να οι μεταγραφές για μισθούς που αρκούν για να σβήσουν το χρέος της Ελλάδας κι όλα αυτά για την πλάκα τους αφού δεν κερδίζουν λεφτά οι άνθρωποι, απλά φήμη.

Οι χορηγίες αυτές ξεκίνησαν με τις ταμπέλες στα γήπεδα, επεκτάθηκαν στις φανέλες των ομάδων και έφτασαν ως τις imageονομασίες των γηπέδων, με πρώτο και καλύτερο της αγαπημένης μου ομάδας, αφού το γήπεδο της Arsenal ονομάζεται πλέον Emirates Stadium. Όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Όσο το χρήμα ρέει, αυξάνονται και οι απαιτήσεις, έτσι οι πλούσιοι επενδυτές άρχισαν να απαιτούν την αφαίρεση του σταυρού από τα εμβλήματα των ομάδων. Το πρώτο κρούσμα έγινε στο σήμα της Μπαρτσελόνα, το οποίο όμως δεν καρποφόρησε μετά από τεράστιες διαμαρτυρίες από τον κόσμο που άρχισε να γυρίζει ακόμα και τα διαρκείας του. Λίγο πιο διπλωματική ήταν η λύση της ιταλικής Milan η οποία έφτιαξε δύο φανέλες. Η μία έχει μόνο τον σταυρό και η άλλη μόνο τις ρίγες ενώ το σήμα αρχικά αποτελείται από έναν σταυρό και κάθετες γραμμές. Αυτό αποφασίστηκε ώστε να εξυπηρετήσει το μουσουλμανικό κοινό σε ενδεχόμενες εμφανίσεις της ομάδας σε αντίστοιχες χώρες ή για την εκμετάλλευση του σήματος από την εταιρεία στο δικό της κοινό. Τελευταίο “κρούσμα” ήταν η Real της Μαδρίτης η οποία αν και στο όνομα και στο έμβλημα της έχει το βασιλικό στέμμα που φυσικά φέρει τον σταυρό στην κορυφή του, αναγκάστηκε να τον αφαιρέσει καθώς προωθούσε τη νέα της χορηγία από την εθνική τράπεζα του Άμπου Ντάμπι!

Τα παραδείγματα αφορούν μερικές από τις διασημότερες ομάδες στον κόσμο, οπότε παραμένει άγνωστο τι μπορεί να συμβαίνει σε μερικές μικρές ομάδες που ίσως παρουσιάζουν επιχειρηματικό ενδιαφέρον για τους άραβες. Είναι αυτός ο νέος τρόπος διάσωσης; Μπορεί κάπως κάποτε να γίνει αποδεκτό αυτό του είδους ξεπουλήματος της ιστορίας, των συμβόλων, των κτιρίων μας; +Yanni Spiridakis

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

ΠΡΟΒΛΗΜAΤIΣΜΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ ~ όχι άλλη γκρίνια για την εθνική ελλάδος

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 
Δεν είχα σκοπό να γράψω ξανά για το Μουντιάλ αφού ξέρω πως οι αναγνώστες μου δεν είναι ιδιαίτερα ποδοσφαιρόφιλοι, όμως αφορμή αυτή τη βδομάδα στάθηκε η Εθνική μας Ελλάδος και μερικές συζητήσεις καφενειακού τύπου που είχα αυτές τις μέρες με αφορμή την απόδοση της στους αγώνες της αλλά και γενικά των άλλων ομάδων.


Οι… “φίλαθλοι” έλληνες ξαφνικά άρχισαν να έχουν υψηλές προσδοκίες από την Εθνική. Πίστεψαν ότι επειδή ανήκεις στις τριάντα δύο καλύτερες ομάδες του κόσμου, θα πρέπει και να περάσεις τουλάχιστον στις οχτώ καλύτερες. Έτσι όμως δεν είναι οι έλληνες; Ενθουσιάζονται εύκολα και απογοητεύονται το ίδιο. Ή του ύψους ή του βάθους δηλαδή. Μπορεί ποτέ να μην τους άρεσε η μπάλα που παίζει η εθνική, ποτέ να μην συμφώνησαν με τις επιλογές του Σάντος για την αποστολή στη Βραζιλία και ποτέ να μην συμφώνησαν με τον τρόπο που “στήνει” την ομάδα, όμως σε κάθε περίπτωση είχαν να επικρίνουν και τα αποτελέσματα. Όπως για παράδειγμα τα τρία που δεχτήκαμε από την Κολομβία. Κανείς τους δεν είδε πως η ομάδα είχε την συντριπτική πλειοψηφία της κατοχής, πως είχαμε ένα δοκάρι σε κρίσιμο σημείο του αγώνα και πως είχαμε περισσότερες ευκαιρίες από εκείνους. Κανείς δεν είπε πως τρέξαμε περισσότερο ή πως είχαμε περισσότερες μεταβιβάσεις. Κανείς δεν είπε πως οι Κολομβιανοί έπαιζαν μπροστά σε σαράντα πέντε χιλιάδες κόσμου ενώ οι έλληνες δεν ξεπερνούσαν τα πεντακόσια άτομα.


Ακόμα κι έτσι, όμως φάνηκε πως ο κόσμος δεν ξέρει από ποδόσφαιρο. Διότι σίγουρα δε θα παρακολούθησε τους άλλους αγώνες. Δεν είδε πως η Βραζιλία νίκησε στην πρεμιέρα με τη βοήθεια του ιάπωνα διαιτητή που την πήρε απ’ το χεράκι και της έδωσε ότι χρειαζόταν: πέναλτι, φάουλ σε ανύποπτες φάσεις κ.α. Κάπως έτσι ξεπληρώθηκε το χρέος της Ιαπωνίας προς την FIFA για την εμετική διαιτησία στο Μουντιάλ της Ιαπωνίας του 2002 που έφτασε την Ιαπωνίimageα όσο πιο ψηλά γινόταν… Εξάλλου όταν δεν είχε τη βοήθεια του τούρκου άρχοντα, πολύ απλά δεν κέρδισε (το Μεξικό).


Όμως και τα υπόλοιπα λατιονοαμερικάνικα φαβορί για τον Παγκόσμιο τίτλο, τι έκαναν; Η Αργεντινή έπαιξε πολύ άσχημα δείχνοντας πως έχει όλη την πολυδιαφημιζόμενη επίθεσή της σε κακή κατάσταση, η Ουρουγουάη έγινε ρεζίλι αφού έχασε ενώ είχε προηγηθεί στο ημίχρονο ενάντια ενός μετριότατου αντιπάλου και πλέον ο τίτλος είναι φανερό πως απομακρύνεται από την Λατινική Αμερική.


Οπότε πάμε στην Ευρώπη και την Παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία που επίσης προηγήθηκε και κατάντησε να δέχεται πέντε τέρματα στην πρεμιέρα της! Ο σάλος που προκλήθηκε ήταν τεράστιος μετά το εμφατικό αποτέλεσμα, σαν αυτό με το οποίο έχασε και η Πορτογαλία που είδε τον καλύτερο παίκτη του κόσμου, Κριστιάνο Ρονάλντο να μην μπορεί να παίξει απολύτως τίποτα! Σοκ λοιπόν στα μεγαθήρια και της Ευρώπης.


Η Εθνική Ελλάδος βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην δωδέκατη θέση της βαθμολογίας της FIFA και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα που ακούς σε εκπομπές αμφιβόλου ποιότητας. Προκύπτει απ’ τα απολύτως αξιοκρατικά κριτήρια του οργανισμού που διοργανώνει όλο το πανηγύρι… Κλείνοντας να σημειώσω πως οι παίκτες των παραπάνω χωρών αξίζουν πολλά εκατομμύρια, κάποιοι από αυτούς ξεχωριστά αξίζουν όσο όλοι μαζί οι παίκτες της Εθνικής μας κι όμως εμείς επιμένουμε να (κατα)κρίνουμε τους παίκτες μας έχοντας τις απαιτήσεις που έχουν οι φίλαθλοι της Ολλανδίας, της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Βραζιλίας. Βλέπετε εσείς κάποια λογική σε αυτό; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΘΕΜΑΤOΛOΓΙΑΣ ~ ξεκινάει η παγκόσμια γιορτή που δεν είναι για όλους

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 
Σήμερα ότι κι αν κάνεις, όποιος κι αν είσαι, όπου κι αν βρίσκεσαι, ξέρεις ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Βραζιλία. Η χώρα στην οποία “ανήκει” το ποδόσφαιρο, ανοίγει τις πόρτες της για να υποδεχτεί ομάδες, φιλάθλους και ανθρώπους κάθε ιδιότητας από κάθε περιοχή του πλανήτη. Για εμάς τους ποδοσφαιρόφιλους αποτελεί μία τεράστια γιορτή που θα μας συντροφεύει για έναν και πλέον μήνα αρχής γενομένης από την σημερινή τελετουργική πρεμιέρα.

Για κάποιους άλλους όμως, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Όχι, δεν αναφέρομαι στις γυναίκες μας που θα μας imageχάσουν και μάταια θα προσπαθούν να κερδίσουν το ενδιαφέρον μας, αλλά στους ίδιους τους κατοίκους της Βραζιλίας. Εδώ και μήνες οι ντόπιοι διαδηλώνουν κατά της διοργάνωσης και κατά των έργων που γίνονται κατά την προετοιμασία. Αμέτρητες απεργίες και σοβαρά επεισόδια έχουν επισκιάσει την προσμονή του κόσμου για την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλου Ποδοσφαίρου. Της μεγαλύτερης διοργάνωσης του πλανήτη μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι άνθρωποι εκεί έχουν να αντιμετωπίσουν νέους φόρους που εισπράττονται για να βγουν εις πέρας τα απαραίτητα για τη διοργάνωση έργα, ενώ ο κόσμος σε πολλές περιπτώσεις ζει υπό άθλιες συνθήκες. Εξάλλου σύμφωνα με καταγγελίες του κόσμου και εκτιμήσεις των ειδικών, οι απλοί πολίτες δεν πρόκειται να κερδίσουν κάτι από την διοργάνωση, είτε αυτό λέγεται αύξηση του τουρισμού, είτε νέες υποδομές.

Δεν μπορώ παρά να συγκρίνω τα όσα γίνονται εκεί με την προετοιμασία της Ελλάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μπορούμε να πούμε πως πριν το 2004 ζήσαμε παρόμοια (αλλά σε καμιά περίπτωση ίδια) σκηνικά, όμως η εικόνα της Ελλάδας τη στιγμή της έναρξης των αγώνων ήταν όχι απλά άψογη… τέλεια! Τα έργα ήταν έτοιμα, ο κόσμος υποδέχτηκε πολύ ζεστά αθλητές και τουρίστες και συμμετείχε ενεργά στην άψογη διοργάνωση που τελικά άφησε τους πάντες άναυδους δεδομένων των όσων ακουγόντουσαν περί καθυστερήσεων. Η επόμενη μέρα θα μπορούσε να ήταν πολύ καλύτερη για την Ελλάδα. Δεν ήταν. Και μένω εκεί.

Στη Βραζιλία η γιορτή πολύ φοβάμαι πως θα περιοριστεί μόνο στα κατά τόπους γήπεδα της χώρας. Ήδη οι τουρίστες-επισκέπτες-φίλαθλοι από το εξωτερικό, έχουν λάβει αυστηρές προειδοποιήσεις από πράκτορες και πρεσβείες να είναι προσεκτικοί υπό τον φόβο των κλοπών, βιασμών, κακοποιήσεων και άλλων παράνομων δραστηριοτήτων. Πόσο καλά πέρασαν οι τουρίστες το 2004 στην Ελλάδα; Καμία σχέση…
Ευτυχώς για την πλειοψηφία του κόσμου, δηλαδή εμάς που θα τη βγάζουμε ως το πρωί στην τηλεόραση βλέποντας τη imageματσάρα Ισημερινός-Ονδούρα, η γιορτή θα είναι όπως την φανταζόμαστε. Πολύ μπάλα, μπάλα, μπάλα, μπάλα και ενδιάμεσα; Μπύρες, πίτσες, διαφημίσεις αυτοκινήτων και έτοιμων φαγητών, όλες εμπνευσμένες από το ποδόσφαιρο και πριν ή μετά τους αγώνες εκπομπές με μοναδικό θέμα, το ποδόσφαιρο. Θα είμαστε αναπαυτικά στον καναπέ μας ή στο στέκι μας και το μόνο μας άγχος θα είναι ο αγώνας που ποντάραμε στο στοίχημα και φυσικά η πορεία της Εθνικής μας στη διοργάνωση, ένα άγχος που ελπίζω να ζήσουμε πάνω από τρεις φορές… Για εμάς αυτό είναι γιορτή και θα γιορτάζουμε για περίπου δώδεκα ώρες την ημέρα με διάρκεια ενός μήνα! Καλά να περάσουμε και καλή επιτυχία στην Εθνική μας! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗTAΣ ~ η ρωσία στο επίκεντρο αλλά για λάθος λόγους

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 
Είμαι σίγουρος ότι το τελευταίο διάστημα θα ακούσατε πολλές ειδήσεις, ρεπορτάζ και σχετικά θέματα για την ασφάλεια στη Ρωσία, το ενδεχόμενο τρομοκρατικών απειλών, τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και κάποιες αποτυχίες στις δοκιμές ασφαλείας των τοπικών δυνάμεων. Φτάσαμε στο σημείο να ακυρώσουν το ταξίδι τους προς τα κει κάποιοι επίσημοι προσκεκλημένοι που αγνοώ αν τελικά έφτασαν ως εκεί.

Με σιγουριά επίσης πιστεύω πως κάτι θα πήρε τ’ αυτί σας για τους πουριτανούς ρώσους που δεν δέχονται ομοφυλόφιλους στον τόπο τους. Μην φανταστείτε πως δεν υπάρχουν ρώσοι ομοφυλόφιλοι απλά είναι λίγο πιο εκδηλωτικοί όταν δημοσιοποιούν την αντίθεσή τους σε αυτούς. Θεωρείται πως στην Ελλάδα οι τοπικές κοινωνίες είναι δεκτικές στο ίδιο θέμα; Προφανώς όχι, απλά δεν διαφημίζουν την αντίθεσή τους οι επίσημες αρχές για να μην στιγματιστούν. Ε, οι ρώσοι το κάνουν και όσο κι αν ακούγεται ρατσιστικό, πουθενά δεν δήλωσαν πως αν ομοφυλόφιλοι εντοπιστούν στην Ρωσία θα διωχθούν, θα κακοποιηθούν και θα προβληθούν.

Ίσως έτυχε να ακούσετε πως μέχρι την τελευταία στιγμή στη Ρωσία έβλεπες εργοτάξια και παντού εργάτες να ετοιμάζουν όπως-όπως τις τελευταίες πινελιές σε διάφορα έργα, κτίρια και άλλες εγκαταστάσεις. Αν αυτό σας θυμίζει εποχές 2004 με την Αθήνα να βρίσκεται μέσα ένα μήνα από την απόλυτη καταδίκη όλου του κόσμου στην αποθέωση, τότε πρέπει να έχετε πέσει μέσα!

Α! Ξέχασα να αναφέρω πως η Ρωσία είναι στην επικαιρότητα αυτές τις ημέρες επειδή διεξάγονται στην πόλη Σότσι, οι imageχειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες. Λίγοι μίλησαν για αυτούς. Αν θέλετε να μάθετε, ανατρέξτε στην ψαγμένη αθλητική ειδησεογραφία μακριά από πρώτους τίτλους. Αν πάλι θέλετε να διαβάσετε για το τι πήγε στραβά στην τελετή έναρξης με μια απλή διαδικτυακή αναζήτηση θα μάθετε όλα τα εμπορικά ευτράπελα. Και για να σταματήσω την ειρωνική διάθεση του σημερινού προβληματισμού μου, η Ρωσία διεξάγει αρτιότατους και εντελώς ασφαλείς Ολυμπιακούς Αγώνες. Πρέπει να σεβαστούμε την χώρα στην οποία καίει αυτές τις μέρες η φλόγα που άναψε στην Αρχαία Ολυμπία και να σταματήσουμε αυτόν τον πόλεμο. Καλή επιτυχία Ρωσία. Ευχαριστούμε+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

ΠΡOBΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ~ γιατί εμένα μ’ αρέσει η μπάλα που παίζει η εθνική ελλάδος


Η παρέα μου και η καθημερινότητα μου στη δουλειά και μη, κατακλύζεται από ανθρώπους που έχουν άποψη για τη μπάλα. Σωστή ή λάθος, όταν ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο τουλάχιστον εικοσιπέντε χρόνια, ε… έχεις το δικαίωμα να εκφραστείς. Πόσο μάλλον που τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε (λόγω των συνδρομητικών καναλιών) και πολύ ξένο ποδόσφαιρο.

Αυτό το διάστημα λοιπόν που η Εθνική Ελλάδος έδινε αγώνες για την απ’ ευθείας πρόκριση της στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλου στη Βραζιλία το καλοκαίρι, έτυχα σε συζητήσεις ανθρώπων που εξέφραζαν την απέχθεια τους για την Εθνική Ελλάδος. Το κακό ποδόσφαιρο, την αδυναμία να βάλει εύκολα γκολ, την κακή ανάπτυξη και κυκλοφορία και πάει λέγοντας. Άκουσα απίστευτες απόψεις περί “άμπαλων’ και ατάλαντων ποδοσφαιριστών και άκουσα κριτικές για τον προπονητή που είναι άσχετος, που η ομάδα δεν στήνεται σωστά και που υπάρχει εμμονή με παίκτες, όπως ο Σαμαράς στην ενδεκάδα.

Θέλω να πω πως είμαι αηδιασμένος με την αχαριστία όλων όσων εκφράζουν τέτοιες απόψεις. Είμαι αηδιασμένος που imageδεν μπορούν κάποιοι να καταλάβουν πως αναφέρονται στην δέκατη πέμπτη ομάδα σε όλο τον κόσμο! Καμιά φορά τα νούμερα και η αλήθεια θίγουν… οπότε καλό είναι να τα έχουμε υπόψη μας. Βλέπετε η Εθνική Ελλάδος δεν έπαιξε και σε αυτά τα προκριματικά καλή μπάλα, όμως τερμάτισε ως η καλύτερη δεύτερη και των δέκα ομίλων με εικοσιπέντε βαθμούς που μάζεψε με οχτώ νίκες, μία ισοπαλία (και έχοντας μία ήττα). Δέχτηκε μόλις τέσσερα τέρματα και είχε από τις καλύτερες άμυνες.

Και εδώ είναι και δυο αλήθειες της υπόθεσης. Η Ελλάδα δεν φημίζεται για το επιθετικό της ποδόσφαιρο διότι δεν έχει επιθετικούς “πρώτης γραμμής”. Η πιο ακριβοπληρωμένοι παίκτες της είναι αμυντικοί. Είτε μιλάμε για τον Παπασταθόπουλο που αγωνίζεται στην δεύτερη του γερμανικού πρωταθλήματος και Champions League, Dortmund, είτε για τον νεαρό Κυριάκο Παπαδόπουλο που πριν τραυματιστεί τον ζητούσε η μισή Ευρώπη, είτε για τον έμπειρο Τοροσίδη που πήρε πλουσιοπάροχη μεταγραφή στην δεύτερη και αήττητη Roma, οι έλληνες αμυντικοί αποτελούν σχεδόν, αστέρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Ας μην ξεχνάμε πως πολλές ομάδες έχτισαν Εθνικές με αλβανούς (Ελβετία), αφρικανούς (Γαλλία) και ανατολικοευρωπαίους και αφρικανούς (Γερμανία) χωρίς να υπολογίζουν το εθνικό κόστος. Η Ελλάδα πορεύεται με το καλύτερο υλικό που διαθέτει στο σύστημα που της ταιριάζει. Και αυτό είναι αμυντικό! Είναι το σπάσιμο των νεύρων του αντιπάλου, είναι η καταστροφή του ρυθμού, είναι οι αντεπιθέσεις που θα βγάλει ο Σαμαράς που έχει τον διασκελισμό δύο παικτών (και αν δεν σας αρέσει, να τα βάλετε με scouting της Barcelona που τον θέλει τα Χριστούγεννα ή με τον κόσμο της Celtic που τον θεωρούν τοπικό ήρωα), είναι τα στημένα που κάνουν ακόμα και τους αμυντικούς να σκοράρουν. Είναι όλα αυτά που έφεραν την Εθνική πρώτη στην Ευρώπη το 2004 και έκτοτε σχεδόν σε κάθε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Είναι όλα αυτά που έβγαλαν εκατομμύρια ελλήνων να πανηγυρίζουν στους δρόμους και για πρώτη φορά (στο ποδόσφαιρο) να υποστηρίζουν την εθνική τους ομάδας. Και να σου πω και κάτι άλλο; Αν τελικά είσαι τόσο άμπαλος και μπορείς πάραυτα να κοροϊδεύεις μερικά από τα σημαντικότερα σωματεία στην Ευρώπη αποσπώντας μεγάλα συμβόλαια αλλά και να έχεις επιτυχίες σαν Εθνική, τότε είσαι πολύ μάγκας! Σε παραδέχομαι και γι’ αυτό!

Για κάποιους αυτό δεν φτάνει. Κάποιοι για να ικανοποιηθούν θέλουν να βλέπουν τον Messi, να παίζει το 1-2 με τον Ronaldo και με πάσα στον Ribery να περνάει ασίστ στον Falcao που θα σκοράρει αφού θα έχουν αλλάξει όλοι μεταξύ τους τριάντα πάσες μεταξύ των οποίων και τέσσερα τακουνάκια. Αν έτσι ευχαριστιέστε, βάλτε ΟΤΕ tv και αρχίστε να βλέπετε κάνα ξένο πρωτάθλημα. Εναλλακτικά αλλάξτε υπηκοότητα και γίνετε Ολλανδός που η ομάδα τους βάζει το ελάχιστο πέντε γκολ ανά αγώνα. Εντάξει; Τα βρήκαμε; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

ΠPOΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ μόνη ξανά δεν θα σ’ αφήσω

Καληνωρίσματα. Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου στην ιστορία, ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή με τις περισσότερες ομάδες να αισθάνονται ικανοποιημένες για τους δικούς τους λόγους και μία να είναι η μεγάλη χαμένη: η ΑΕΚ.

Τι είναι όμως η Α.Ε.Κ.; Είναι ένα αθλητικό σωματείο, μία imageεταιρεία, ένα κομμάτι της ελληνικής ιστορίας, μία ομάδα διασκέδασης και ψυχαγωγίας, μία ιδέα ή ένας τρόπος ζωής, όπως το ίδιο είναι και όλες οι μεγάλες ομάδες στην Ελλάδα. Καλώς ή κακώς, αυτές οι ομάδες έχουν όλα αυτά τα πολλά και αντιφατικά χαρακτηριστικά. Και είναι ικανά αυτά τα χαρακτηριστικά να σβήσουν; Να ξεχαστούν; Να διαγραφούν;

Θυμάμαι μία συνέντευξη ενός εκπροσώπου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε ελληνικό κανάλι, κάπου στα μέσα της κρίσης, όπου έλεγε πως η Ελλάδα δεν είναι μία εταιρεία που αν έχει χρέη και δεν πάει καλά, της βάζεις λουκέτο. Είναι μία χώρα που δεν μπορεί να κλείσει ποτέ και η μόνη λύση είναι να διορθώσεις το πρόβλημα της. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με την ΑΕΚ. Δεν σβήνει, δεν κλείνει. Άλλωστε είναι υπεράνω προσώπων. Όταν ένα σωματείο υπάρχει από το 1924 διαγράφοντας σχεδόν ενενήντα χρόνια ιστορίας, γίνεται προφανές πως δεν στέκεται σε πρόσωπα, όμως αυτά τα πρόσωπα κατά καιρούς στιγματίζουν την ύπαρξη της.

Υπάρχουν άνθρωποι όπως ο Μίμης Παπαϊωάννου και ο Θωμάς Μαύρος που σύνδεσαν το όνομα τους με ένδοξες ημέρες της ομάδες και άλλοι όπως ο Ντούσαν Μπάγεβιτς και ο Στέλιος Μανωλάς που έγραψαν τις πιο χρυσές σελίδες του συλλόγου. Σήμερα όμως μας απασχολούν άνθρωποι όπως ο Αδαμίδης, ο Τροχανάς, ο Ψωμιάδης, που αποδεικνύουν πως μπορεί η ΑΕΚ να μην είναι πρόσωπα, όμως τα πρόσωπα που την απαρτίζουν κάθε φορά την ισχυροποιούν ή την καταστρέφουν.

Τώρα αυτή η ομάδα καλείται να αγωνιστεί για πρώτη φορά στην ιστορία της, στην δεύτερη κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτό όμως και πάλι δε σημαίνει πως είναι το τέλος, πολύ απλά επειδή δεν υπάρχει τέλος! Βλέπετε η έδρα της ΑΕΚ θα μπορούσε να είναι στην Κωνσταντινούπολη, αλλά ιδρύθηκε από Πολίτες στην προσφυγική Νέα Φιλαδέλφεια. Αντίστοιχα το σε ποια κατηγορία αγωνίζεται η ομάδα αφορά τα άτομα τα οποία απασχολούνται κάθε φορά με αυτήν… Ας μην ξεχνάμε πως στην θέση της ΑΕΚ βρέθηκε πρόσφατα ο Άρης, ο ΟΦΗ και παλαιότερα η Λάρισα. Ακόμα, Ομάδες όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Γιουβέντους, όπως η Ρίβερ Πλέιτ και η Μίλαν, έχουν ζήσει τη διαδρομή από τα ψηλά στα χαμηλά και αντίστροφα. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα ιστορικού υποβιβασμού ήταν πέρσι όταν οι ιστορικοί Rangers της Σκωτίας υποβιβάστηκαν λόγω χρεών στην τέταρτη κατηγορία της χώρας.
Κάτι που μας φέρνει σε ένα ελπιδοφόρο σενάριο, αυτό του υποβιβασμού στην τρίτη κατηγορία που κατά διαβολική σύμπτωση, από του χρόνου θα είναι ερασιτεχνική και αν η ομάδα αγωνιστεί εκεί θα διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος των χρεών της. Αν γίνει αυτό θα είναι πολύ πιο εύκολο για έναν επενδυτή να έρθει και να αναλάβει μία ομάδα “μαγαζί-γωνία”. Το μόνο που θα πρέπει να διασφαλιστεί αυτά τα δύο χρόνια που λογικά θα είναι σε χαμηλές κατηγορίες, είναι η στήριξη όσων την αγαπούν. Του κόσμου που θα πρέπει να γεμίζει κάθε Κυριακή το γήπεδο και να στηρίξει όσο ποτέ άλλοτε την ομάδα αποδεικνύοντας στα δύσκολα την αγάπη του, των παικτών που θα πρέπει να παίζουν και για τη φανέλα και της όποιας διοίκησης προκύψει που θα ξέρει πως ήρθε η ώρα να επιστρέψουν σε αυτήν την ομάδα ότι της αξίζει και κάποτε εκλάπη από υπεξαιρέσεις και κακοδιαχείριση. “Το πλοίο φτάνει σ’ άλλο λιμάνι […] Πέρασε η μπόρα, πέρασε. […] Άνοιξε τα φτερά σου […] Μόνη ξανά δεν θα σ’ αφήσω”. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΜΑΔΑ ΚΙ ΑΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΕ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

ΠΡOBΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ένας ψεύτικος θρύλος που πρόδωσε ολόκληρο τον κόσμο

Καληνωρίσματα. Λένε πως ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρεται και ομολογώ πως εξακολουθώ να αμφισβητώ αρκετά αυτήν την λαϊκή ρήση, όμως δε θα μπορούσε να βρει καλύτερη εφαρμογή από την περίπτωση του Lance Armstrong, του διάσημου αμερικανού ποδηλάτη, που στην δική του περίπτωση χάρηκε για πολλά χρόνια, όμως το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και ήρθε η ώρα να πληρώσει.

Γιατί; Ο διάσημος αθλητής στα σαράντα ένα του σήμερα, έχει πανηγυρίσει νίκες στον γύρο της Γαλλίας (εφτά φορές), αλλά και στις σημαντικότερες διοργανώσεις, περισσότερες από μία φορές. Διακρίσεις που τον έφεραν να θεωρείται κατά πολλούς ως ένας από τους πιο πετυχημένους αθλητές της ιστορίας στην Αμερική! Το πρόβλημα για αυτόν είναι ότι πρόσφατα η αμερικάνικη υπηρεσία αντιντόπινγκ βρήκε πως ο αθλητής ήταν υπό την επήρεια απαγορευμένων ουσιών όλα αυτά τα χρόνια της λαμπρής καριέρας του. Η τιμωρία; Του αφαιρέθηκαν όλοι οι τίτλοι του από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90 έως σήμερα.
image
Το αποτέλεσμα; Αμέτρητοι τίτλοι έμειναν χωρίς κάτοχο, αφού σε πολλές περιπτώσεις, οι τίτλοι δόθηκαν στον δεύτερο κάθε διοργάνωσης, αλλά στην σημαντικότερη διοργάνωση που είναι ο γύρος της Γαλλίας, η επιτροπή αποφάσισε να αφήσει ορφανούς τους εφτά τίτλους αφού και οι ανταγωνιστές του Άρμοστρονγκ είχαν βρεθεί imageμπλεγμένοι σε υποθέσεις ντόπινγκ! Δεν είναι όμως αυτό το μεγαλύτερο πλήγμα της όλης υπόθεσης. Σκεφτείτε πως ένας σύγχρονος αμερικανός ήρωας –όπως οι ίδιοι οι συμπατριώτες του συνήθιζαν να τον αποκαλούν- εξέθεσε την χώρα του, εξέθεσε την ποδηλασία που πλέον μένει χωρίς νικητή σε σημαντικές διοργανώσεις, αλλά και τον παγκόσμιο αθλητισμό, φέροντας πλήγμα στην εγκυρότητα όλων των αθλητικών διοργανώσεων. Αν ένας αθλητής κατάφερε να ξεγελάσει για τόσα χρόνια όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει πως κάτι παρόμοιο δεν συμβαίνει και σε άλλα αθλήματα και σε άλλους αθλητές.

Ο πρόεδρος της Διεθνούς Ποδηλατικής Ομοσπονδίας είπε imageγια τον Άρμστρονγκ, τον άλλοτε πιο αξιέπαινο και διάσημο πρεσβευτή του αθλήματος, πως “του αξίζει να τον ξεχάσει ο κόσμος” και νομίζω πως αυτή η δήλωση είναι αντιπροσωπευτική της προδοσίας που αισθάνεται κάθε φίλος ή συγγενείς του κλέφτη αυτού, κάθε συναθλητής του που κάθε φορά έχανε αισθανόταν ευχαριστημένος από την προσπάθεια του, από κάθε αμερικανό πολίτη που αισθανόταν εθνικά περήφανος από τις ψεύτικες επιτυχίες του, από κάθε φίλο του αθλήματος που απολάμβανε τις υπερβολικές επιδόσεις του, από κάθε λάτρη του αθλητισμού που σεβόταν έναν ψεύτικο θρύλο. Τελικά, μήπως σε τούτη τη ζωή, όσοι δεν προλάβουν να τιμωρηθούν από τους ανθρώπους, θα τιμωρηθούν από την ιστορία; :[

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΚΡΙΤΙΚΑΡΟΝΤΑΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΕΙΔΩΛΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

ΠΡΟΒΛΗΜAΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ ένα ελληνικό πρωτάθλημα από έλληνες για έλληνες

Καληνωρίσματα. Εδώ και καιρό περιμέναμε την έναρξη του πρωταθλήματος για να χλευάσουμε την ποιότητα, την κατάντια και την πικρή πραγματικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ξέρετε καλά πως αντιδρούν οι έλληνες σε κάτι κακό. “Αυτή είναι η Ελλάδα” θα πουν υποτιμητικά ως γνήσιοι πατριώτες…

Το πρωτάθλημα ξεκίνησε και πέρασαν κιόλας οι πρώτες αγωνιστικές του και ενώ πολλοί έχουν να λένε για την ΑΕΚ που έχει στις τάξεις της μία σωστή ακαδημία, για τον Παναθηναϊκό που ενώ δεν είναι τιμωρημένος (λόγω χρεών όπως οι άλλοι) δεν είχε λεφτά να πάρει παίκτες της κλάσης που μας είχε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια και για τις λοιπές ομάδες που δεν έχουν καν να πληρώνουν τα συμβόλαια παικτών κάτω του μετρίου, μάλλον που δεν παρατήρησαν την ουσιαστική αλλαγή στο φετινό πρωτάθλημα μιας και τα χαρτονομίσματα δεν παίζουν μπάλα.

Εγώ το συνειδητοποίησα την πρώτη αγωνιστική όπου ο Πανιώνιος αγωνίστηκε με τον Άρη και χωρίς να έχει μεγάλη σημασία το αποτέλεσμα, οι ομάδες αγωνίστηκαν με είκοσι δύο έλληνες ποδοσφαιριστές, πράγμα ανήκουστο για τα ελληνικά δεδομένα που ήταν πολύ πιο συχνό να δούμε δύο ενδεκάδες αλλοδαπών να αγωνίζονται φορώντας φανέλες για τις οποίες μάλλον δεν ήξεραν τίποτα. Ξαφνικά διαπιστώσαμε πως και η ΑΕΚ βασίζεται σε έλληνες ποδοσφαιριστές και μαζί της οι περισσότεροι εκ των υπολοίπων.

Έλληνες ποδοσφαιριστές που πέρσι είτε “γυάλιζαν” τον πάγκο, είτε ήταν δανεικοί σε υποδεέστερες ομάδες είτε απλά αγωνιζόντουσαν με τις δεύτερες ομάδες ή ολότελα στις imageακαδημίες. Οι παίκτες αυτοί ξαφνικά έγιναν βασικοί και το πρωτάθλημα μας γέμισε με ελληνικές φωνές, με απειρία, με παιδιά που δεν παίρνουν πολλά λεφτά, ίσως δε θα πληρώνονται καθόλου, θα έχουν όμως το κίνητρο. Θα παίζουν γιατί την επόμενη μέρα θα δουν τους φίλους και την οικογένεια τους στην καφετέρια, θα παίζουν γιατί ίσως φανούν τυχεροί και κάποιος τους ξεχωρίσει προσφέροντάς τους συμβόλαιο σε μία ομάδα του εξωτερικού. Τα νέα παιδιά που φέτος αποτελούν τον κορμό του πρωταθλήματος, θέλουν απλά να αγωνίζονται. Όπως πριν μερικά χρόνια στα σχολεία και τις αλάνες τους που ξενέρωναν όταν για κάποιο λόγο δεν συμμετείχαν στο παιχνίδι. Θέλουν απλά να παίζουν! Και θα τα δώσουν όλα γιατί αν η απόδοση τους είναι ικανοποιητική, τότε θα καθιερωθούν και θα παίζουν ακόμα περισσότερο. Αυτό, τους αρκεί. Κι εμείς; Δε θα πάμε στο γήπεδο να χειροκροτήσουμε τις ελπίδες, την προσπάθεια των παιδιών; Το μέλλον του αθλητισμού μας; Αυτή θα είναι η ανταμοιβή τους!

Όσοι από εσάς λέτε πως το πρωτάθλημα δεν έχει φέτος ενδιαφέρον σκεφτείτε το ξανά. Ίσως να να συμφωνούμε πως ο Ολυμπιακός θα κάνει περίπατο στην φετινή κούρσα όμως πρέπει πάντα να ασχολούμαστε με τον πρώτο; Από κει και κάτω σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις θα δούμε μία ατελείωτη και αμφίρροπη μάχη μέχρι τέλους. Κατά τη διάρκεια της μάλιστα, θα βλέπουμε αυτά τα παιδιά να ωριμάζουν, να γίνονται πιο έμπειροι, πιο έτοιμοι ποδοσφαιριστές. Να γίνονται η νέα ελληνική φουρνιά της Εθνικής μας, τα παιδιά που θα διαφημίζουν την χώρα μας με το ήθος και την αγωνιστική τους αξία στα πρωταθλήματα του εξωτερικού. Αρχίζει το ματς! :[ 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

προβληματισμός τετάρτης ~ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠATPΙΔΑ

Καληνωρίσματα. Θυμάμαι πέρσι να καλύπτω με προβληματισμούς και σχόλια τις συρράξεις στο Σουδάν που όπως θα ξέρετε οδήγησαν στην απόσχιση της νότιας πλευράς της χώρας από τη Βόρεια κι έτσι πλέον στον χάρτη υπάρχει το Σουδάν και το Νότιο Σουδάν. Το ζήτημα δεν είναι απλά πολιτικό. Ξαφνικά η ιστορία, η πατρίδα, το έθνος ενός ολόκληρου (ή μισού) λαού άλλαξε για πάντα!

Αυτό φυσικά έχει πολλές προεκτάσεις. Και μία από αυτές εντοπίζεται στον αθλητισμό και πιο συγκεκριμένα στο imageπρόσωπο του Guor Marial. Πρόκειται για έναν επαγγελματία σουδανικό μαραθωνοδρόμο ο οποίος λόγω των αναταραχών στην χώρα του, αναγκάστηκε να φύγει από την πατρίδα του βρίσκοντας καταφύγιο και τόπο για να προπονηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί αν και χωρίς πράσινη κάρτα του προσφέρθηκε η δυνατότητα να αγωνίζεται με τα χρώματα της αμερικανικής ομάδας στίβου, όμως εκείνος παραμένοντας πιστός στην πατρίδα που τόσο τον πλήγωσε, αρνήθηκε. Το αποτέλεσμα έρχεται τώρα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο όπου ο Marial καλείται να τρέξει μεν, χωρίς όμως το Νότιο Σουδάν να αποτελεί επίσημο κράτος και πολύ περισσότερο μέλος της Διεθνής Ολυμπιακής Επιτροπής. Ο αθλητής είναι άστεγος από… χώρα και οι αρχές του Σουδάν τον προσκάλεσαν να τρέξει με τη στολή του Σουδάν, πρόσκληση που ευγενικά ο αθλητής αρνήθηκε. Όπως δήλωσε: “Μπορώ να συγχωρέσω εκείνους που σκότωσαν 28 μέλη της οικογένειας μου, όχι όμως και να τους τιμήσω”.

Ο Marial λοιπόν ήταν ένας ικανός αθλητής χωρίς πατρίδα σε ότι αφορά τουλάχιστον τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ευτυχώς η Επιτροπή του έδωσε το δικαίωμα να αγωνιστεί ως… ανεξάρτητος αθλητής, φορώντας στολή με το λογότυπο των Ολυμπιακών Αγώνων και αν κερδίσει, ο ύμνος που θα ακουστεί θα είναι αυτός των Ολυμπιακών Αγώνων! Αν θέλετε τη γνώμη μου, δεν ακούγεται άδικο, αν σκεφτεί κανείς πως η χώρα του δεν είναι ακόμα Ολυμπιακό μέλος.

Το θέμα είναι πολύ ιδιαίτερο και με προβλημάτισε. Μιλάμε για Ολυμπιακούς Αγώνες. Την γιορτή των εθνών και της ειρήνης (λέμε τώρα). Μια γιορτή στην οποία παραλίγο κάποιος να μη συμμετέχει εξαιτίας ενός πολέμου! Ένας αθλητής που δεν έχει πατρίδα, δεν θα δει το σήμα της χώρας του στις συμμετέχουσες χώρες, ένας πρεσβευτής ενός μικρού λαού που ακόμα δεν υπάρχει στους χάρτες.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

προβληματισμός τρίτης - ENAΣ ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΕΡΗΣ

Καληνωρίσματα. Το 2011 μας αποχαιρέτησε αφήνοντας μερικά ευχάριστα και σίγουρα πολλά δυσάρεστα γεγονότα πίσω του. Ένα από τα ευχάριστα πάντως, ήταν η συμπλήρωση των 125 χρόνων από την ίδρυση της ομάδος μας, Arsenal. Πριν φύγει λοιπόν το έτος, οι διοικούντες προχώρησαν σε μια κίνηση που αναμφισβήτητα αποδεικνύει τους δεσμούς της ομάδας με το παρελθόν της. Παρουσίασε τρία αγάλματα πρώην παικτών που αντιπροσωπεύουν τρεις σημαντικές εποχές για την πορεία της Arsenal. Πρόκειται για τους κανονιέρηδες Thierry Henry, Tony Adams και Herbert Chapman οι οποίοι τίμησαν την φανέλα με το κανόνι και δημιούργησαν ισχυρό δέσιμο με τον κόσμο.
 
Σε αυτό το δέσιμο θα ήθελα να σταθούμε και να σχολιάσουμε όχι τόσο τον αθλητή Henry, όχι τόσο τον άνθρωπο Henry, αλλά κυρίως το δέσιμο ενός παίκτη της κλάσεως του Henry με την ομάδα του. Πριν δύο χρόνια φορώντας τη φανέλα της τωρινής του ομάδας, τους Red Bull της Νέας Υόρκης, είχε κάνει μια δήλωση που προκάλεσε αίσθηση: «Θα γυρνούσα στην Arsenal, ακόμα και για να σκουπίζω σκάλες».
 
clip_image002Ο οικογενειάρχης Henry που οδήγησε την ομάδα στις τελευταίες της (ως σήμερα) επιτυχίες, είχε ένα ελάττωμα και αυτό αφορούσε την εκνευριστική του ψυχραιμία στην καριέρα του. Κάποιοι τον είχαν κατηγορήσει μάλιστα για αδιαφορία στην εθνική μετά από μια ήττα του εθνικού συγκροτήματος της χώρας του. Αυτός ο ψυχρός εκτελεστής λύγισε. Και λύγισε σε μια δύσκολη αγωνιστικά περίοδο της Arsenal στην οποία κλήθηκε να δώσει το παρόν ως τιμώμενο πρόσωπο στην εκδήλωση για τα 125 χρόνια της ομάδας. Ο Henry δάκρυσε, ευχαρίστησε τον προπονητή του, τους (τότε) συμπαίκτες του και φυσικά τον κόσμο που πάντοτε τον στήριζε και μαζί όλη την ομάδα. Στην συγκινητική ομιλία του, ο Henry δήλωσε πως το στιγμιότυπο που απεικονίζεται στο άγαλμα δεν είναι απλά ο κλασικός του πανηγυρισμός μετά τα 226 γκολ που πέτυχε, αλλά ο τρόπος που θα γονατίζει ταπεινά υποκλινόμενος μπροστά στο γήπεδο που αγάπησε τόσο πολύ, όσο κι εμείς που είχαμε την ευκαιρία να το επισκεφτούμε. Από χθες, έχει την ευκαιρία να προσφέρει και πάλι στην ομάδα της ζωής του καθώς παραχωρήθηκε για δύο μήνες στην Arsenal και ο αναβρασμός είναι τεράστιος. Μπορεί στα τριάντα τέσσερα του χρόνια να μην μπορεί να πιάσει το επίπεδο εκείνων των εποχών, εμείς όμως πάντα περιμένουμε να δούμε το ίνδαλμά μας να αγωνίζεται με τη φανέλα των κανονιών και τούτο έπραξε μόλις χθες βράδυ όπου δέκα λεπτά αφότου πέρασε ως αλλαγή στον αγωνιστικό χώρο σημείωσε νέο τέρμα, χαρίζοντας τη νίκη στην ομάδα του με 1-0 και πανηγυρίζοντας για ώρα σαν μικρό παιδί!

Μ’ αρέσει να λέω συχνά για τα πρότυπα και τα παραδείγματα που τα δημόσια πρόσωπα και οι αθλητές ειδικότερα, εκφράζουν στην κοινωνία και ο Henry με την παρουσία του με τη φανέλα της Arsenal, αλλά και με τη στάση του μετά που την έβγαλε, αποτελεί ένα πρότυπο που ο καθένας θα ήθελε να οικειοποιηθεί στο περιβάλλον του. Ο Thierry Henry έγινε τραγούδι στα στόματα των φιλάθλων και η φήμη που θέλει τους άγγλους φιλάθλους να αγνοούν τα πρόσωπα στο όνομα της ομάδας, έσπασε στο πρόσωπο του ζωντανού θρύλου της ομάδας, του σύγχρονου κανονιέρη, Thierry Henry. Με την ευκαιρία, τον καλωσορίζω πίσω στο σπίτι του.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΓΡΑΨΕΤΕ ΓΙΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

yannidakis - ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΜΑΤΣ


ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 06 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008

ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΜΑΤΣ
H ζέστη αναμένεται να μας καθηλώσει το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, όμως ειδικά για τις προσεχείς ημέρες προβλέπεται καυτή για εμάς τους άντρες. Κυρίες μου αρχίζει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και είμαστε έτοιμοι να καθηλωθούμε μπροστά στις οθόνες μας.
Φυσικά και φέτος θα έχουμε την τύχη να παρακολουθήσουμε την Εθνική Ελλάδος και είμαι βέβαιος ότι θα έχουμε εκείνες τις βραδιές καλή γυναικεία παρέα.
Η αλήθεια όμως είναι και εδώ πρέπει να κάνουμε τη σχετική διάκριση, πως εμείς θέλουμε να παρακολουθήσουμε και τους 31 αγώνες που θα διεξαχθούν διότι λυπόμαστε, μα το πλήθος των αγώνων της εθνικής μας δεν είναι ικανό να μας παρέχει ούτε καν το 10% των μηνιαίων αναγκών μας. Ανάγκη που ίσως μπορούμε να την παρομοιάσουμε με το γνωστό shopping therapy των γυναικών.
Ύστερα θα βρεθούμε όλοι απέναντι σε μια τετριμμένη ιεροτελεστία που θέλει «πόδια στον καναπέ – καλή παρέα – μπύρες – πίτσες – δυνατά η τηλεόραση – βωμόλοχες εκδηλώσεις», για την οποία οφείλω να σας ενημερώσω πως δεν είναι μέρος καμίας διαφημιστικής και προωθητικής καμπάνιας, αλλά μία καθαρά βιολογική ανάγκη του άντρα.
Είναι γεγονός πως ολόκληρο το χειμώνα καταφέρνουμε να επιβιώνουμε στις ανάγκες της ζωής εξαιτίας των συνεχών τονωτικών ενέσεων των αμέτρητων ποδοσφαιρικών αγώνων του Σαββατοκύριακου και πολλών ακόμα μεσοβδόμαδα, όμως το καλοκαίρι είναι η εποχή που τα φτερά κόβονται. Έτσι, μια διοργάνωση σαν και αυτή που αρχίζει αύριο, με δύο αγώνες κάθε μέρα για πάνω από τρεις εβδομάδες, αποτελεί το καλύτερο αντιβιοτικό του ξηρού καλοκαιριού.
Θυμάμαι έρευνα που είχε γίνει πριν χρόνια σε παρόμοια διοργάνωση που κατέληγε στο συμπέρασμα πως οι περισσότερες περιπτώσεις απάτης συντρόφου, σημειώνονται στην περίοδο τέτοιων διοργανώσεων. Είναι χαρακτηριστική η θεωρία μου πως ο άντρας που δεν ασχολείται με το ποδόσφαιρο έχει έλλειψη αντρικής ορμόνης. Αν λοιπόν οι γυναίκες βρίσκουν τέτοιους ελλιπέστατους άντρες, τότε τι να πω; Χάρισμά τους!
Ζητάμε την κατανόηση και το σεβασμό σας για αυτές τις μέρες ποδοσφαιρικής πανδαισίας και είμαι σίγουρος ότι με την απαραίτητη ναζιάρικη γκρίνια σας, θα την έχουμε!
μετάβαση στην αρχική σελίδα
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

yannidakis πέμπτης - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Καληνωρίσματα. Η καρδιά των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης που βασίζονται στην καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες, χτυπά από σήμερα στην Ρόδο. Το Ίδρυμα Έρευνας και Σπουδών Νέας Τεχνολογίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση Αθλητικών Συντακτών και ο Δήμος Ρόδιων διοργανώνουν μια πολύ σημαντική εκδήλωση σεμιναριακής μορφής που αφορά την δημοσιογραφία και την τεχνολογία στα αθλητικά δρώμενα και όχι μόνο.

Ο αθλητισμός αποτελεί νευραλγικό κομμάτι της παγκόσμιας οικονομίας. Ο επαγγελματικός αθλητισμός σε οποιοδήποτε άθλημα λειτουργεί σε πολλά από http://www.strent.gr/forum/ επίπεδα απασχολώντας πολλούς διαφορετικούς μεταξύ τους, κλάδους της επιχειρηματικότητας. Εκτός τους αθλητές, τους προπονητές, τους γυμναστές, φυσικοθεραπευτές και κάθε είδους γιατρούς, ο αθλητισμός απασχολεί ένα τεράστιο κομμάτι του διεθνούς management. Απλά σκεφτόμενος κανείς τα συμβόλαια εκατομμυρίων που υπογράφουν παίκτες και διαφημιστικές εταιρείες με μεσάζοντες τους managers μπορεί μόνο προσεγγιστικά να αναλύσει τα οικονομικά μεγέθη που διακινούνται στον αθλητικό κλάδο. Μιλάμε για έναν μικρόκοσμο. Μια μικρή κοινωνία για την οποία καθημερινά ενδιαφέρεται φανατικά, εκατομμύρια κόσμου. Κι όταν το κοινό διψά για αγωνιστική αλλά και εξωαγωνιστική δράση, τότε η δημοσιογραφία και οι νέες τεχνολογίες προσφέρουν ακριβώς αυτήν την ικανοποίηση ανάγκης. Οι σπουδές αθλητικής δημοσιογραφίας αποτελούν παρακλάδι της σχολής δημοσιογραφίας και οι τεχνολογίες απλώνονται σε μεγάλο εύρος. Από προγράμματα στατιστικής, μέχρι προώθηση προϊόντων, όλα και όλοι κινούνται στον ρυθμό μιας μπάλας (συνήθως).

Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς πως το συνέδριο που ξεκινά σήμερα στη Ρόδο θα συγκεντρώσει τα βλέμματα όλου του κόσμου και η συμμετοχή μερικών εκ των σπουδαιότερων προσωπικοτήτων του αθλητικού και πολιτικού τομέα, επιβεβαιώνει ακριβώς αυτό. Στο συνέδριο συμμετέχει πληθώρα δημοσιογράφων, σπουδαστών δημοσιογραφίας, αθλητικών συλλόγων, κοινωνικών οργανώσεων, αθλητικών φορέων και η κάλυψή του θα γίνει από μερικά από τα πιο διάσημα παγκόσμια τηλεοπτικά δίκτυα.

Είναι προφανές πως το μέλλον του αθλητισμού ολοένα και εξασφαλίζεται από την στιγμή που όλο και περισσότεροι άνθρωποι –άσχετοι του αθλητισμού, αλλά διακινητές του παγκόσμιου χρήματος- ασχολούνται σοβαρά με το παρόν και το μέλλον του αθλητισμού. Ένα μέλλον λαμπρό. Η δε συγκυρία της διοργάνωσης του forum στην Ρόδο είναι προφανές πως έχει σημαντικά οφέλη και για την προβολή του νησιού και κατ’ επέκταση της χώρας μας.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

yannidakis πέμπτης - ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΣ

Καληνωρίσματα. Σε μια κρίσιμη για την Ελλάδα περίοδο, το καλοκαίρι προσφέρθηκε για λίγη ακόμα εθνική περηφάνια επ’ αφορμής των αθλητικών δρώμενων όπως τότε, το 2004 με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν όπως αναμέναμε. Η εθνική του ποδοσφαίρου αποκλείστηκε νωρίς και άδοξα από τον πρώτο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νοτίου Αφρικής και η αντίστοιχη της καλαθοσφαίρισης πριν από λίγες μέρες αποκλείστηκε απογοητεύοντας στην αντίστοιχη διοργάνωση της τουρκίας.

Σε έναν αθλητικό αγώνα φυσικά η ήττα είναι μέσα στο πρόγραμμα και μάλιστα ανάγει το ευγενές πνεύμα της άμιλλας. Εξετάζοντας όμως το παρασκήνιο από http://www.google.co.uk/imgres?imgurl=http://www.kaftanzoglio.gr/photos/photo12.jpg&imgrefurl=http://snob-s.blogspot.com/&usg=__JspgURHPwuQfTxUrpdaOaF3L3q4=&h=434&w=585&sz=51&hl=en&start=131&zoom=1&tbnid=n2w6rFIMxzEx_M:&tbnh=157&tbnw=202&prev=/images%3Fq%3D%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B7%2B%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2582%26um%3D1%26hl%3Den%26sa%3DN%26biw%3D998%26bih%3D821%26tbs%3Disch:1&um=1&itbs=1&iact=rc&dur=218&ei=HaGITPewN5WU4gam_rXSBA&oei=q6CITNPjIozMswbCpo2aCg&esq=9&page=9&ndsp=16&ved=1t:429,r:1,s:131&tx=121&ty=69 όχι απλά της ήττας αλλά του κάθε παιχνιδιού, μπορούμε συχνά να καταλήξουμε σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Ειδικά για την εθνική της καλαθοσφαίρισης ως έλληνες φίλαθλοι έχουμε πολλά παράπονα. Μπροστά σε χιλιάδες κόσμου στο ΟΑΚΑ και αμέτρητους τηλεθεατές οι παίκτες μας έχασαν την αυτοσυγκράτησή τους και άρχισαν να ραπίζουν αντιπάλους παίκτες της φιλικής μας (εθνικής) Σερβίας. Το θέαμα ήταν αποτρόπαιο από ανθρώπους, αθλητές, επαγγελματίες, πρότυπα που φορούσαν το εθνόσημο. Η ομόνοια της ομάδας χάθηκε κι έτσι στο Παγκόσμιο Κύπελλο που ξεκίνησε αμέσως μετά η εθνική δεν κατάφερε να αγωνιστεί ποιοτικά σε κανέναν αγώνα. Στον κρίσιμο αγώνα με την τουρκία, μπροστά στο φανατισμένο κοινό της, οι έλληνες ξέχασαν πως είναι καλύτερη ομάδα, ξέχασαν πως είναι έλληνες και υποτάχθηκαν στις ορέξεις των αφηνιασμένων τούρκων. Η Ελλάδα αποκλείστηκε νωρίς από παίκτες που αν πιστέψουμε τα διάφορα δημοσιεύματα,  δεν είχαν την παραμικρή ιδέα της ομάδας την οποία εκπροσωπούσαν. Παίκτες που άλλοτε μας έκαναν εθνικά περήφανους, ξαφνικά θυμήθηκαν ότι είναι ακριβοπληρωμένοι επαγγελματίες και φέρθηκαν σαν ερασιτέχνες.

Κάτι αντίστοιχο έγινε και με τους παίκτες της εθνικής του ποδοσφαίρου. Πάλεψαν, αγωνιστήκαν, όμως μετά το τέλος των αγώνων ο Κυριάκος, ο Γκέκας, ο Τζόρβας και ο Διαμαντίδης (στην καλαθοσφαίριση) ανακοίνωσαν την αποχώρηση τους από την εθνική ομάδα. Με τον τρόπο που το βλέπω εγώ, είναι σα να λέει ο στρατιώτης πως δεν δέχεται να πολεμήσει για τη χώρα του. Υπερθεματίζω; Ίσως. Όμως ο διεθνείς είναι υπηρέτης της εθνικής ομάδας του κι όχι επιλεκτικός μισθοφόρος που όταν δεν επιλέγεται ως βασικός αποχωρεί. Έχετε χρέος στην χώρα που σας ανέδειξε. Δυστυχώς ή ευτυχώς η φήμη της Ελλάδας εξαρτάται από σας …κι εσείς;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΘΛΗΤΕΣ :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

yannidakis - ΣΠΑΣΤΕ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΠΑΝΕ ΣΤΟ ΞΥΛΟ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 07/06/2010

Καληνωρίσματα. Δεν είναι το πρώτο κείμενο που θα διαβάσετε για την βία στα γήπεδα, δεν είναι το καλύτερο και σίγουρα δεν είναι το τελευταίο. Όμως δεν είμαι δημοσιογράφος, στις ομάδες που υποστηρίζω συμπτωματικά (;) δεν δημιουργούνται επεισόδια και μπορώ να γράψω με το μάτι εκείνου που δε μένει θεατής στο γυαλί μιας και έχω γυρίσει γήπεδα όπως το Yankee Stadium, Giants Stadium, Highbury, μέχρι την Τούμπα, το Καραϊσκάκη και το Παγκρήτιο σε μόνιμη βάση. Έχω δει φιλάθλους να ανταλλάζουν μπλουζάκια και κασκόλ και άλλους, πέτρες που πέρασαν από δίπλα μου.

Το τετριμμένο είναι αυτό που κάθε φορά ακούμε. Πως φταίει η πολιτεία, οι διοικήσεις, η αστυνομία, οι σύνδεσμοι των οπαδών και οι “γνωστοί-άγνωστοι” που είναι λίγοι στον αριθμό και χαλούν την καλή εικόνα των υπολοίπων. Δε θα πάω κόντρα σε κανένα από τα παραπάνω καθώς αναλογικά όλοι αυτοί οι παράγοντες φέρουν μερίδιο στην ευθύνη. Ύστερα πάλι η αναγνώριση όλων αυτών απλά διευθετεί μόλις το ένα τρίτο της υπόθεσης. Μένει να δημιουργηθεί ένα σχέδιο αναχαίτισης του φαινομένου και ύστερα να εφαρμοστεί επαρκώς. Στα δύο τελευταία σημεία υστερούμε. Και είναι κρίμα όταν έχουμε παραδείγματα αντιμετώπισης του φαινομένου. Στην Αγγλία –χώρα γέννησης του χουλιγκανισμού- δεν υπάρχει κανένα περιστατικό βίας πλέον στα γήπεδα κι αυτό επετεύχθη κατόπιν συντονισμένης προσπάθειας που ήθελε τους οπαδούς ν’ αδειάζουν το γήπεδο κάθε φορά που έκτροπα συνέβαιναν.

Θεωρητικά μοιάζει καλό. Σας διαβεβαιώνω όμως πως και πρακτικά είναι άψογο. Διότι όταν το γήπεδο ξαφνικά εκκενώνεται (κι ας μεταφέρονται τα επεισόδια εκτός γηπέδου) βγαίνουν και οι “υγιείς” φίλαθλοι έξω, με τα παιδιά τους, τα ακριβά τους εισιτήρια και με τη διάθεση τους για διασκέδαση. Και τότε αρχίζει η επίλυση του προβλήματος. Ναι, από την αντίδραση ακριβώς αυτής της κατηγορίας των φιλάθλων που θα αντιδράσουν και θα μαλώσουν με τους άλλους οπαδούς της ίδιας ομάδας που όμως δημιουργεί επεισόδια. Αυτή η κόντρα θα προκαλέσει και την απομάκρυνση των ανώμαλων οπαδών εκ των έσω! Ούτε η αστυνομία θα το καταφέρει, ούτε η κατάργηση των συνδέσμων. Δεν είναι μια πρόταση, είναι η λύση!

Μην με παρεξηγήσετε. Πάω στο γήπεδο για να βρίσω, να φωνάξω και να ξεσπάσω. Θέλω να έχω τους αντίπαλους οπαδούς απέναντι όχι για να σπάσω το γήπεδο κι αυτούς στο ξύλο, αλλά για τη στιγμή που θα πανηγυρίσω τη νίκη μπροστά τους. Το γήπεδο δεν είναι για ήσυχους ανθρώπους, απλά δεν είναι για βίαιους :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

yannidakis - ΤΟ ΠΕΚΙΝΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2008

Μιλώντας σήμερα για Ολυμπιακούς Αγώνες, ο κλασικός Έλληνας γκρινιάρης διαχωρίζει τις απόψεις του στα ιδεώδη του παρελθόντος που πρέσβευαν στο παρελθόν οι αγώνες και στο σημερινό σκηνικό των εθισμένων σε φάρμακα, αθλητών και πολυεθνικών που έχουν διεισδύσει ως χορηγοί.

Εγώ δε μπορώ να αμφισβητήσω τίποτα από τα παραπάνω, όμως απεχθάνομαι τη μιζέρια και δέχομαι τους αγώνες ως είναι. Τη μεγαλύτερη και ιστορικότερη διοργάνωση παγκοσμίως! Θα παρακολουθήσουν οι περισσότεροι τηλεθεατές, θα συμμετέχουν οι περισσότεροι αθλητές, θα την τιμήσουν οι πλέον σημαντικότεροι άνθρωποι.

Η επιτυχία ενός αθλητή ή μιας ομάδας συνοδεύεται και με επιδοτήσεις από χορηγούς και το κράτος. Όμως κανείς δε μπορεί να υποβαθμίσει τα δάκρυα του αθλητή για την άτυχη στιγμή ή αυτά της συγκίνησης που ολόκληρη η οικουμένη θα ακούσει –προς τιμήν του- τον εθνικό ύμνο της χώρας του.

Εγώ θα έλεγα πως χαίρομαι την ύπαρξη των χορηγών, γιατί επενδύουν τεράστια ποσά στην προώθηση των αγώνων και κατ’ επέκταση των προϊόντων τους, χωρίς να μας αναγκάζουν να τα καταναλώνουμε. Ο καθένας μπαίνει πιο εύκολα στο Ολυμπιακό κλίμα και συμμετέχει με το δικό του τρόπο στη μεγάλη γιορτή που οι Έλληνες πρωτοξεκίνησαν.

Εκατοντάδες αθλητές ξεκινούν την τίμια (ή όχι και τόσο τίμια) προσπάθεια τους για ένα ατομικό ρεκόρ, για μια καλύτερη επίδοση, για ένα μετάλλιο, για να δοξαστεί η χώρα τους μέσα από τους ίδιους. Ας μην ξεχνάμε την εθνική περηφάνια μας κάθε φορά που κάποια ελληνική ομάδα διακρινόταν σε κάποιο άθλημα. Δε νομίζω ότι απασχολούσε κανέναν το αν οι παίκτες θα κέρδιζαν πολλά λεφτά.

Η Αθήνα το 2004, πέτυχε παγκόσμια εκεχειρία ανάμεσα στις χώρες που ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση, κατάφερε να προσεγγίσει το παρελθόν της διοργάνωσης κατά το δυνατό. Οι Κινέζοι δεν το κατάφεραν τόσο πολύ, όμως εμείς τους παραδώσαμε την Ολυμπιακή Φλόγα και είμαστε οι πρώτοι που πρέπει να τους στηρίξουμε και να δεχτούμε με περηφάνια τη σύγχρονη μορφή των αγώνων. Καλή επιτυχία Πεκίνο. Καλή επιτυχία Έλληνες. Καλή διασκέδαση σε όλους μας!
 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΒΟΥΒΟΥΖΕΛΕΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 24/06/2010


Καληνωρίσματα. Τώρα που η Εθνική Ελλάδας αποχώρησε από το Παγκόσμιο Κύπελλο με ψηλά το κεφάλι, η κρίση και η άποψη μου μπορεί να είναι περισσότερο αντικειμενική και ως εκ τούτου μπορώ να τοποθετηθώ στη διοργάνωση της “βουβουζέλας”. Επιγραμματικά, δεν είναι πολλά εκείνα τα οποία θα έχουμε να θυμόμαστε από το Μουντιάλ των ολίγων τερμάτων, του κακού θεάματος, των κάκιστων ευρωπαϊκών ομάδων, των λίγων θεατών και αυτού του εκνευριστικού θορύβου της βουβουζέλας.

Βουβουζέλα η οποία μας απασχόλησε πολύ το τελευταίο διάστημα για πολλούς λόγους. Οι παίκτες δεν ακούν τον προπονητή τους και δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Ο φίλαθλοι φεύγουν από το γήπεδο με αυτιά που βουίζουν, ενώ οι εκατομμύρια τηλεθεατές δεν απολαμβάνουν τα συνθήματα των οπαδών και αναγκάζονται να χαμηλώνουν τις τηλεοράσεις. Άλλοι διαμαρτύρονται για την ποιότητα της μπάλας, άλλοι για το ότι για πρώτη φορά Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου διεξάγεται σε χειμερινή (στη Νότια Αφρική) περίοδο. Οι γάλλοι φωνάζουν για την αδιάφορη ομάδα τους, οι ιταλοί για τους αναποτελεσματικούς παίκτες τους όπως και οι άγγλοι και οι έλληνες γκρινιάζουν γιατί δεν πήραμε το Παγκόσμιο… Έτσι ή αλλιώς το επίκεντρο ή η απαρχή όλων των προβλημάτων παραμένει η… βουβουζέλα.

Δεν είναι τυχαίο πως επίσημα τέθηκε στην διοργανώτρια αρχή FIFA το ζήτημα της απαγόρευσης του εκνευριστικού οργάνου των αφρικανών. Η συνεδρίαση κατέληξε στην διατήρηση της βουβουζέλας στις κερκίδες και οι αντιδράσεις ήταν ανάμικτες. Όσοι ασχολούνται λίγο παραπάνω με το άθλημα γνωρίζουν από τα Copa Africa πως οι βουβουζέλες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιδιοσυγκρασίας του αφρικανού φιλάθλου. Εκατομμύρια καταπιεσμένοι και κάτω απ’ το όριο της φτώχιας, βρίσκουν μια δίωρη διέξοδο απ’ όλα τα προβλήματα ζωής και θανάτου κι αν συνθήματα και βρισιές δεν υπάρχουν, τότε σίγουρα υπάρχουν οι βουβουζέλες!

Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής είναι πολλά παραπάνω από μια διοργάνωση για τους πολίτες της Μαύρης Ηπείρου. Είναι ένα ιστορικό γεγονός περηφάνιας και δόξας που ίσως αποτελέσει την απαρχή ανάπτυξης και ευημερίες στο μέτρο του δυνατού. Αν η βουβουζέλα αποτελεί τη στάμπα της διοργάνωσης τότε φέρτε μου μια βουβουζέλα :[
 Διαβάστε περισσότερα.. »