Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ η μαγική ιδιότητα της μουσικής και το μυστικό που μοιραζόμαστε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Μια από τις πιο τυπικές ερωτήσεις που ακούς μεταξύ δύο ανθρώπων που γνωρίστηκαν μόλις τώρα, είναι "τι μουσική ακούς" και η συντριπτική πλειοψηφία πλέον απαντάει με το τετριμμένο πια, "δεν έχω πρόβλημα, όλα τα ακούω", όμως αν εξαιρέσουμε εκείνη την μικρή μειοψηφία ανθρώπων που τελικά δεν αγαπούν την μουσική και το λένε περισσότερο τυπικά, οι υπόλοιποι απλά ψεύδονται ακόμα και χωρίς να το καταλάβουν! Βλέπετε, όλοι μας, έχουμε ένα, άντε δύο, άντε τρία μουσικά ήδη τα οποία ασκούν μια παράξενη δύναμη μέσα μας.

Εγώ μεγάλωσα στην χρυσή εποχή των 80s εκεί που η μουσική ήταν κάτι σαν την φυσιολογική προέκταση του σώματος και της ομιλίας των ανθρώπων. Έζησα το κλασικό ροκ (πριν να ονομαστεί κλασικό!) και είδα τους θρύλους της μουσικής στο ξεκίνημα τους. Είναι φυσιολογικό λοιπόν να λατρέψω το Rock και τις περισσότερες κατηγορίες του. Να ξεσπάσω με το Metal και κάπου εκεί ανάμεσα ο έρωτας με την Κλασική (και γενικά ορχηστρική) Μουσική που προέκυψε στο πρώτο μου κονσέρτο που παρακολούθησα από κοντά. Ενδιάμεσα πέρασα εφηβικούς έρωτες με τον Κώστα Μπίγαλη και τον Θάνο Καλλίρη, θαύμασα την φωνή του Νίκου Πορτοκάλογλου, του Γιάννη Κότσιρα και του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Και κάπου εκεί ανάμεσα, όσο μάθαινα να αγαπώ τον τόπο μου και την παράδοσή του, άρχισα να απολαμβάνω την Κρητική παραδοσιακή μουσική. Και θα σας φανεί ιδιαίτερο, αλλά δεν μπορώ να μην σημειώσω τον θαυμασμό μου για την Βυζαντινή Μουσική. Τόσο δύσκολη, τόσο ποιητικά και ηχητικά καλλιτεχνική, δεν μπορώ να μην ανατριχιάσω κάθε Κυριακή που ακούω τον ψάλτη και φίλο μου, Γιώργο Παπαστεφανάκη να χαϊδεύει τα αυτιά μου με την γλυκύτητα της φωνής του.

Και κάπως έτσι κυλάει μια ζωή, γεμάτη με ακούσματα, γιατί ισχύει πως... όταν πεθάνω, το soundtrack της ζωής μου θα είναι μια κασέτα με ατέλειωτα χιλιόμετρα τυλιγμένης ταινίας! Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς μουσική σε κάθε στιγμή της ημέρας, σε κάθε υπόσταση, σε κάθε εμπειρία ή γεγονός, σε κάθε στιγμή που έζησα από τότε που θυμάμαι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στα τέλη της δεκαετίας του 80' που απέκτησα το πρώτο μου Walkman και έφερα την μουσική κυριολεκτικά πάνω μου!

Και πιστεύω πως λίγο-πολύ, ο καθένας από εσάς έχει μια ιδιαίτερη μουσική προσωπική ιστορία για να διηγηθεί και σίγουρα θα περιλαμβάνει πολλά και διαφορετικά ακούσματα..

Όμως...

Βαθιά μέσα μας, υπάρχει ένα είδος μουσικής που σε περιμένει σε κάθε δυσκολία της ζωής σου. Είναι αυτό το είδος που θα ακούσεις για να πάρεις δύναμη, που το άκουσμά του θα σε ανταμείψει για μια επιτυχία και η ένταση του θα σου δώσει την ευκαιρία να ξεσπάσεις. Είναι το είδος της μουσικής που όταν δεν έχεις έμπνευση για το ποια λίστα μουσικής θα ακούσεις σήμερα, γυρνάς εκεί για να είσαι σίγουρος ότι θα το απολαύσεις.,

...και για μένα αυτός, είναι ο ύμνος της μουσικής ολότητας

Και ξέρεις... η μουσική έχει μια μαγική ιδιότητα που εγώ δεν έχω συναντήσει πουθενά αλλού. Μπορεί να την ακούς στα θεόρατα ηχεία μιας πλατείας ή ενός μπαρ μαζί με άλλα διακόσια άτομα, μπορεί να χορεύετε όλοι μαζί παρέα στον ακριβώς ίδιο ρυθμό ή ακόμα και να τραγουδάτε φωναχτά συγχρόνως τους στίχους, όμως... την ίδια ώρα το μυαλό και η καρδιά ταξιδεύει με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο στην ερμηνεία των στίχων και στην δύναμη της μελωδίας. Γιατί όσο κι αν η μουσική διαδίδεται μέσω του ανεξάντλητου ήχου, είναι τόσο, μα τόσο προσωπική... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ o επιπόλαιος άνθρωπος και τα διαστημικά σκουπίδια του

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ο άνθρωπος. Ένα επιπόλαιο, εγωκεντρικό, εγωιστικό και ανυπόμονο ον που κατάφερε ακριβώς εξαιτίας αυτών των στοιχείων να οικειοποιηθεί τον πλανήτη, να τον εκμεταλλευτεί και σιγά-σιγά να τον καταστρέψει.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι επιστήμονες σήμερα μιλούν ανοιχτά για την ανάγκη να βρεθεί ένας πιθανός πλανήτης με συνθήκες που θα επιτρέπουν την αποικιοκράτηση. Σκεφτείτε μόνο, πως οι πόροι της Γης αρχίζουν να εξασθενούν την ίδια ώρα που κάποιοι άλλοι, χάνουν την αξία τους εξαιτίας αυτής της εκμετάλλευσης που υφίστανται.

Αλήθεια τι έχει καταφέρνει να μην καταστρέψει ο άνθρωπος; Η βιομηχανία, οι πόλεμοι, οι αντιλήψεις, ο φανατισμός και πολλές μορφές σύγχρονης διαχείρισης διαλύουν το περιβάλλον αλλά και τις κοινωνίες.

Και πολλού θα πίστευαν ότι όλα αυτά είναι αποτελέσματα σκοπιμοτήτων, χαμηλού επίπεδου και λανθασμένων αντιλήψεων. Θα είχε μια βάση, όμως... δεν είναι η απόλυτη εξήγηση όλο αυτό. Βλέπετε το ίδιο ακριβώς λάθος καταφέρνουν να κάνουν λόγιοι, μορφωμένοι, επιστήμονες και μάλιστα, άνθρωποι μιας επιστήμης που είχε την ευκαιρία να μην υποπέσει σε λάθη ανταγωνισμού. Της διαστημικής.

Πρόσφατα, είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε τα αποτελέσματα ενός συμβουλίου που έδειξε πως 750.000 διαστημικά σκουπίδια άνω του ενός εκατοστού, βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη Γη, ανάμεσα σε δορυφόρους που φυσικά εξυπηρετούν σημαντικούς σκοπούς της κοινωνίας μας όπως η μετεωρολογία, οι επικοινωνίες, η πλοήγηση κλπ. Τα... σκουπιδάκια αυτά συνήθως αποτελούν υπολείμματα των δορυφόρων που υπάρχουν ή υπήρχαν ή άλλων διαστημικών αποστολών με αποτέλεσμα η κάποτε υπέροχη εικόνα της Γης μας που ήταν κάπως έτσι:
Όμως αν κοιτάξετε σήμερα, θα δείτε πως η πραγματική της μορφή είναι, έτσι:

Πως σας φαίνεται; Δεν είναι εντυπωσιακά αηδιαστικό; Κι αν δεν σας έπεισε το πρόβλημα με το αισθητικό κομμάτι, μάθετε πως καθένα από αυτά τα κομμάτια μεγέθους ακόμα και χιλιοστών, ταξιδεύουν με 40.000 χιλιόμετρα την ώρα! Σκεφτείτε ένα από αυτά να προσκρούσει σε έναν δορυφόρο ή κάτι άλλο; Ουπς! Ξαφνικά οι επιστήμονες, αρχίζουν και ευαισθητοποιούνται...

Βλέποντας αυτήν την εικόνα, αμέσως το μυαλό μου πήγε σε έναν κακό νοικοκύρη που έχει ένα όμορφο σπίτι με κήπο, όμως δεν φροντίζει για αυτό όπως θα έπρεπε. Δηλαδή σαν κάτι τέτοιο:

Στην τελευταία περίπτωση βέβαια, μιλάμε για έναν τσαπατσούλη και την οικογένεια του. Τι γίνεται όμως όταν αυτό το φαινόμενο (της... τσαπατσουλιάς) επεκτείνεται στα... σύμπαντα κυριολεκτικά; Τι μήνυμα στέλνει αυτό για τον άνθρωπο; Ας προβληματιστούμε! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 28 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ εσύ πόσο ικανός είσαι να θυσιάζεις;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ένα από τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων ήταν ανέκαθεν η υπέρβαση. Ιστορικά, ο άνθρωπος έχει υπερβεί εαυτό για να τα βάλει με άγρια ζώα προκειμένου να εξασφαλίσει την τροφή, με την φωτιά που τελικά από απειλή έγινε εργαλείο για την άμυνα, την επίθεση, την τροφή και την θέρμανση. Ακόμα και επικοινωνιακά, κατάφερε να δημιουργήσει δεσμούς με άλλους ανθρώπους. Να αναπαραχθεί, να φτιάξει ομάδες, κοινότητες, χωριά και να συντονιστεί υποβιβάζοντας το "εγώ" υπέρ του "εμείς".

Σε αυτήν την πορεία -η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη- ο άνθρωπος άρχισε να αναπτύσσεται μέσα στα διάφορα κοινωνικά σύνολα ακριβώς επειδή έμαθε να λειτουργεί ομαδικά. Αυτό πολλές φορές σημαίνει ότι έπρεπε να δεχτεί την πλειοψηφία, να υπακούσει σε εντολές ή ακόμα και να ανεχθεί κάτι μακριά από τα συμφέροντά του, προκειμένου και πάλι, να υπηρετήσει το κοινωνικό σύνολο.

Και επειδή στην Ιστορία του, ο άνθρωπος είναι ένα μοτίβο από άπειρες υπερβάσεις, έχει ενδιαφέρον να δούμε πως οι υπερβάσεις αυτές, κάποιες φορές ονομάστηκαν και θυσίες!

Δεν μπορώ να μην ανακαλέσω την Παλαιά Διαθήκη και το εδάφιο σύμφωνα με το οποίο ο Θεός ζήτησε από τον Αβραάμ να θυσιάσει τον γιο του Ισαάκ που τόσο δύσκολα είχε συλλάβει η γυναίκα του. Στην ιστορία αυτή, επρόκειτο απλά για μια δοκιμασία μιας και ο Θεός απλά δοκίμασε την πίστη του Αβραάμ.

Στην πραγματικότητα όμως, καθημερινά άνθρωποι θυσιάζονται για ιδέες, αντιλήψεις ή άλλους ανθρώπους. Πόσοι στρατιώτες θυσιάστηκαν για τον βασιλιά τους και πόσοι άλλοι θυσιάστηκαν σε έναν πόλεμο για την ελευθερία ή κάποια επανάσταση ενάντια των κατοχικών δυνάμεων.

Υπάρχουν κι άλλες θυσίες όμως, όπως αυτή ενός αστυνομικού που προτάσσει τον θώρακα για να σώσει έναν συνάδελφο ή έναν αθώο πολίτη. Υπάρχει η θυσία του γονέα που πέφτει στις ρόδες του αυτοκινήτου για να σώσει το παιδί του. Και κάπως έτσι, κάποιος χάνεται.

Είναι όμως οι απώλειες αυτές μόνο βιολογικές; Μήπως κάποιος να θυσιαστεί χωρίς απαραίτητα να χάσει την ζωή του; Δεν μπορώ να μην αναφέρω χιλιάδες γυναίκες θύματα ανόητων παραδόσεων που "δόθηκαν" ή ακόμα χειρότερα, πουλήθηκαν από τους γονείς τους σε άντρες. Κι αν αυτό δεν έγινε τόσο βάναυσα, αμέτρητοι άνθρωποι θυσιάζουν το "εγώ" τους για κάποιον απώτερο σκοπό. Ποιον άραγε; Μήπως είναι η οικονομική ευμάρεια ή μήπως τα παιδιά τους; Στην πρώτη περίπτωση, η άνετη ζωή μπορεί να αποτελέσει ένα μεγάλο κίνητρο υπομονής, υποταγής και θυσίας, στην δεύτερη περίπτωση, ο γονέας αποποιείται κάθε φιλοδοξίας, κάθε ονείρου, κάθε προσωπικής απόλαυσης, ικανοποίησης ή απλά δικαίωσης, προκειμένου να δώσει στο παιδί του αυτό που κρίνει σωστό. Από τα απαραίτητα υλικά εφόδια έως μία καθώς πρέπει οικογένεια που διαμορφώνει ένα συμβατό περιβάλλον για να ζει.

Όλοι έχουμε κάνει θυσίες σε αυτή τη ζωή. Και πιστέψτε με, θα κάνουμε κι άλλες. Όμως... Τι είμαστε ικανοί να θυσιάσουμε και για ποιον σκοπό; Υπάρχει κάποιο όριο; Μια κόκκινη γραμμή ακόμα και για την υπέρτατη απόλαυση; Και ποιο κατέχει τα πρωτεία; Ο έρωτας; Η αγάπη; Η ευτυχία; Τα παιδιά; Τα λεφτά; Η δόξα; Κάντε την αυτοκριτική σας και ετοιμαστείτε. Η στιγμή της θυσίας έρχεται χωρίς να προλάβεις να την οργανώσεις στο μυαλό, την καρδιά και στο σώμα... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ ικανοποιώντας τους άλλους, χωρίς να ικανοποιούμε τον εαυτό μας

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Σε ένα κόσμο που τρέχει με ταχύτητες μεγάλων αριθμών, σε ένα κόσμο συνεχώς εναλλασσόμενο που απαιτεί μια διαρκή προσαρμοστικότητα, σε ένα κόσμο που παρά την οποιαδήποτε εξέλιξη των πραγμάτων και συνθηκών οι "απαιτούμενες" ανάγκες ολοένα και αυξάνουν, σε ένα κόσμο σαν τον σημερινό δηλαδή, καλούμαστε να φέρουμε εις πέρας ορισμένες αποστολές που είτε έχουμε αναθέσει εμείς στον εαυτό μας, είτε τις έχουν αναθέσει άλλοι σε εμάς. Κύρια κατευθυντήρια γραμμή για την επίτευξη των προαναφερθέντων στόχων, η ικανοποίηση των προ-προαναφερθέντων αναγκών (μας).

Πως τα προλαβαίνει κανείς όλα χωρίς να... τρελαθεί; Πως καταφέρνει κάποιος να μην... σαλτάρει λόγω του υπερβολικού φόρτου εργασίας και των υποχρεώσεων που είναι προγραμματισμένες αλλά και που συνεχώς προκύπτουν; Έχουμε μιλήσει και στο πρόσφατο παρελθόν για τον "eleuthero chrono" που κάνεις πλέον δεν έχει και έχουμε ξεχάσει και πως γράφεται, όμως σήμερα δεν το πάω εκεί. Η κατεύθυνση η οποία θέλω να δώσω σήμερα στον προβληματισμό μου είναι σχετικός με τις προτεραιότητες και το τι είναι άξιο να ικανοποιηθεί πρώτο. Να ευχαριστήσουμε πρώτα τους άλλους και τα δικά τους αιτήματα ή μήπως να επικεντρωθούμε στα δικά μας και να αφήσουμε των υπολοίπων σε δεύτερη μοίρα; Καλώς ή κακώς, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων δεν έχουμε δικαίωμα επιλογής και καταλήγουμε να προσπαθούμε να εξυπηρετούμε τα... "θελήματα" των άλλων, όποια και αν είναι αυτά, καθώς και όποιοι και να είναι αυτοί οι που έχουν τις απαιτήσεις. Οικογένεια και συγγενείς, συνάδελφοι και επαγγελματικά πρόσωπα, σύντροφοι και γνωστοί, "κάθε τρεις και λίγο" εμφανίζεται και κάποιος που έχει κάτι να ζητήσει από εμάς και που εμείς -συνήθως- είμαστε διατεθειμένοι να του δώσουμε.

Αποτέλεσμα; Λίγη γκρίνια και κάμποσο μουρμουρητό από πλευράς μας, μιας και συνεχώς έχουμε το συναίσθημα μιας έλλειψης και κάτι ανικανοποίητο που υποβόσκει στην ατμόσφαιρα, που όμως για το οποίο υπεύθυνοι είμαστε μόνο... εμείς. Σίγουρα θυμάστε την τελευταία φορά που είπατε (μπορεί να ήταν και σήμερα το πρωί) "τρέχω όλη μέρα!" ή "δεν έχω κάτσει καθόλου σήμερα!". Λύση: Να σταματήσουμε να είμαστε τόσο "people pleasers" (που θα έλεγε ίσως και ο κ. Νίκος) και να κοιτάξουμε και λίγο τον εαυτό μας. Και, μην ξεγελιέστε, έτσι θα γίνουμε και καλύτεροι στο να ικανοποιούμε εκείνα τα οποία μας ζητάνε. Μην το βλέπετε σαν κάτι εγωιστικό μιας και το ένα φέρνει το άλλο άλλωστε. Και "στην τελική", για να εκτιμήσουμε την κίνηση που κάνει κάποιος ζητώντας μας "βοήθεια" και για να μπούμε στην διαδικασία να κινητοποιηθούμε, πρέπει πρώτα να αφουγκραστούμε το εσωτερικό μας κάλεσμα, που μας ζητάει να κινητοποιηθούμε για τα... δικά μας.


Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ τραπέζι με την πεθερά και τους λοιπούς συγγενείς

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Πότε ήταν Χριστούγεννα, πότε φτάσαμε στο Πάσχα. Αν και ο χρονος κυλά εξαιρετικά γρηγορα καποια πράγματα καταφέρνουν και διατηρούν τη διαχρονικότητά τους. Ακόμα και όταν επικρατεί ειρήνη βασιλεύσει σε όλο τον πλανήτη ο πόλεμος με την πεθερά δεν θα σβήσει.

Η πεθερά είναι μια μαμά που έχει ένα παιδί, που δεν θέλει να το πειράζει κανένα άλλο παιδί ή να το δυσκολεύει -κι εσείς φίλοι, αναγνώστες του blog, αν είστε στη θέση του «άλλου παιδιού», λυπάμαι πολύ, δυστυχώς την πατήσατε καθως η αρχαία αυτή διαμάχη δε θα σβήσει ποτέ. 

Σημερα θα απευθυνθώ κυρίως στις αναγνώστριες οι οποίες δε φτάνει που ανέχονται το ροχαλητό του συζύγου κάθε βράδυ, έχουν μπάστακα τη μανούλα του, τη ''γλυκιά'' τους πεθερά σε κάθε εορταστικό τραπέζι, να λέει το μακρύ και το κοντό της. 

Έχετε προσέξει ότι οι πεθερές καταλαβαίνουν τελείως αλλιώς τον κόσμο;  Σου λέει  ας πούμε: ''Στο Survivor αυτός ο Χανταμπάκης ο παρουσιαστής δεν είναι;'', και λες εσύ ''όχι δεν είναι'', και συνεχίζει η πεθερά ''αυτός ο Χανταμπάκης είναι, που λένε ότι παίρνει πολλά λεφτά''. Εκείνη την ώρα συμφωνείστε. Σας τρολάρουν οι πεθερές, λένε ψέματα.

Λένε ό,τι έχουν καταλάβει. Σε βλέπουν και σου λένε με ύφος πολλών καρδιναλίων: '''έτσι έχουν τα πράγματα τα διάβασα εγώ στην εφημερίδα'' και συμφωνεί όλο το υπόλοιπο σόι της πεθεράς που είναι μαζεμένο στο Πασχαλινό τραπέζι. Εσείς δεν πρέπει να κοντράρετε κανέναν. Δώστε τους την εντύπωση ότι όλα είναι έτσι οπως τα αναφέρουν.

Το άλλο κορυφαίο! Εκεί που ετοιμάζεσαι να φας την πρώτη μπουκιά σουβλιστού αρνιού θα πεταχτεί η καλή σου η πεθερά και θα σε ρωτήσει με ύφος πολλά υποσχόμενο: ''Νήστευες εσυ Μεγάλη Εβδομάδα;'' Αν πεις, ναι, θα σε κοιτάξει λοξά και θα σου πει: ''Τι εσύ νηστεύεις; Δεν το περίμενα'', τύπου ειρωνεία...  Και συνεχίζει: ''Μπα, εσείς οι νέοι νηστεύετε; Τι... Απ' όλα; Κανονικά; Γιατί τη Μεγάλη Παρασκευή δεν πρέπει να φας λάδι...'' Εκεί σκέφτεται η πεθερά '' Σε έπιασα μωρή νύφη. Μεγάλη Παρασκευή έκανες το λάθος. Σίγουρα!!!''.  Και αν δεν έχεις μιλήσει καν θα σου πει: ''Λέμε τι είναι η κανονική νηστεία, εσύ μπορείς να τη κάνεις όπως θέλεις...''

Πάντως πιστεύω ότι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος όταν θα σταματήσουν να υπάρχουν αυτά τα τραπέζια. Ωραία είναι τα οικογενειακά τραπέζια, αλλά πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες που οι άνθρωποι μπορούν να συμπαθηθούν αρκετά, να περάσουν ωραία και να θέλουν να ξαναπάνε. Γιατί πας το Πάσχα, περνάς μέτρια έως χάλια και μετά τρέμεις που έρχονται Χριστούγεννα. Και θα πρέπει να προσποιηθείς πάλι ότι περνάς καλά, ότι σου αρέσει το φαγητό της πεθεράς, ότι γελάς με αστεία που δε σε ενδιαφέρουν.

Μια μικρή συμβουλή. Αν δεν έχετε παντρευτεί με το σύντροφό σας δε σας αναγκάζει κανείς να υποστείτε αυτό το μαρτύριο με τους συγγενείς, γιατί αν χωρίσετε θα υποστηρίξουν το γιο τους. Οπότε καλύτερα να είστε ο εαυτός σας, με ευγένεια πάντα! Αυτοί οι άνθρωποι δεν πιάνονται φίλοι έτσι κι αλλιώς.

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ όταν το αυτονόητο μοιάζει... παρά φύσιν

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis
Ο σημερινός προβληματισμός είναι κατά κάποιο τρόπο απάντηση στον Προβληματισμό Πέμπτης του συνεργάτη Γιάννη Σπυριδάκη. Έχω έρθει πολλές φορές σε σύγκρουση με ανθρώπους που είχαν συγκεκριμένη άποψη για την ομοφυλοφιλία, και θέλω να ξεκαθαρίσω πως η συγκεκριμένη ανάρτηση δεν είναι μια προσπάθεια να αλλάξω κανενός τη γνώμη, αλλά μια ανάρτηση βασισμένη σε... γεγονότα.

Κι εδώ θα χρησιμοποιήσω κάποιες προτάσεις του κύριου Σπυριδάκη.
«...αναφέρω ότι θεωρώ παρά φύσιν τους ομοφυλόφιλους και οτιδήποτε άλλο δεν είναι φυσιολογικά συμβατικό». Όπως έχω ξαναπεί, διαπαιδαγωγούμαστε στο τι είναι φυσιολογικό ή όχι, και αποδοκιμάζουμε η καταδικάζουμε την οποιαδήποτε απόκλιση από αυτό, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουμε ιδέα περί τίνος πρόκειται.Οπότε, ζούμε και μεγαλώνουμε σε μία κοινωνία όπου είναι πολύ σημαντικό να είμαστε «φυσιολογικοί». Κάτω από μία τέτοιου είδους πίεση, δεν είναι περίεργο να θέλει κάποιος να είναι οπωσδήποτε «φυσιολογικός» και να τρέμει στην ιδέα να στιγματισθεί και να απομονωθεί ποικιλοτρόπως από μια κοινωνία που αποδοκιμάζει έως και απορρίπτει οτιδήποτε το διαφορετικό. Δυστυχώς, όμως, για όλους τους υπόλοιπους, κυκλοφορούν πολλοί ανάμεσα μας με τέτοιες ιδέες που δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τα αυτονόητα.

«...τείνω να πιστεύω πως η σεξουαλικότητα του ανθρώπου είναι μια ανάγκη ή πράξη καθαρά ζωώδης...», και παρακάτω:«...έχετε δει πουθενά ζώα να κάνουν σεξ; Αν ναι, έχετε δει πουθενά ομοφυλόφιλα ζώα; Προφανώς όχι...». Συμφωνώ στο ότι η σεξουαλικότητα ανήκει στα ζωώδη μας ένστικτα, ξεκάθαρα. Όμως η αλήθεια είναι πως η ομοφυλοφιλία στο ζωικό βασίλειο είναι κάτι πολύ διαδεδομένο. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες έχουν καταγράψει περισσότερα από 450 είδη ζώων τα οποία εμπλέκονται σε ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές πράξεις. Άρα, αν η ανθρώπινη σεξουαλικότητα απορρέει από τα ζωώδη μας ένστικτα, και αν μεγάλο μέρος των ζωικών ειδών επιδίδονται σε ομοφυλοφιλικές πράξεις, θα μπορούσαμε να πούμε πως η ομοφυλοφιλία είναι κάτι που υπάρχει στη φύση, είναι κάτι φυσικό (αλλά δεν θα το πούμε γιατί θα φάμε λογοκρισία).
athens, pride, 2016
Όσο για την συγκεκριμένη αθλήτρια, κακώς έγινε θέμα. Το αν πριν από την τωρινή της εμφάνιση ήταν άντρας δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν, πόσο μάλλον αν δεν επηρεάζει αυτό που κάνει. Και μιας και αναφέρθηκα στα φύλα, να συμπληρώσω εδώ πως το 80% των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τις λέξεις «ομοφυλόφιλοι», «παρά φύσιν» και τα σχετικά, αναφέρονται σε άντρες! Γιατί, όντας οπτικά πλάσματα, αηδιάζουν στην εικόνα δύο αντρών που φιλιούνται ή κάνουν σεξ, σε αντίθεση με την παρόμοια εικόνα δύο γυναικών. Ερεθιστικό, ε;

Και επειδή ο καθένας μπορεί να λέει το μακρύ του και το κοντό του για τέτοια θέματα, καλό είναι να μένουμε στην ουσία. Έχει συνειδητοποιήσει κανείς πως αυτοί οι άνθρωποι παλεύουν καθημερινά για πράγματα που εμάς μας φαίνονται αυτονόητα, όπως το να μπορούν να αποκτήσουν παιδιά ή να έχουν μια δουλειά από την οποία δεν θα απολυθούν όταν αποκαλυφθούν οι προτιμήσεις τους; Το έχει καταλάβει κανείς αυτό; Συνέλθετε! +el. gk. 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 6 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ οι πρακτικές δυσκολίες της ομοφυλοφιλίας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Μου συμβαίνει συχνά τελευταία. Ή εγώ είμαι πολύ παλαιών αρχών ή κάνω παρέα με πολύ... προχωρημένα άτομα. Εν συντομία λοιπόν αναφέρω ότι θεωρώ παρά φύσιν τους ομοφυλόφιλους και οτιδήποτε άλλο δεν είναι φυσιολογικά συμβατικό.

Ξέρετε... τείνω να πιστεύω πως η σεξουαλικότητα του ανθρώπου είναι μία ανάγκη ή πράξη καθαρά ζωώδης. Οι αγκαλιές και τα φιλιά ανάγονται σε εντελώς διαφορετικές ανάγκες που είναι αυτές των συναισθημάτων. Με την ερωτική συνεύρεση όμως, καμία συναισθηματική σου ανάγκη δεν καλύπτεις. Απλά εκτονώνεις την βιολογική σου ανάγκη και συγχωρέστε με που θα γίνω τόσο ωμός, όμως είναι σα να πηγαίνεις για κατούρημα. Τίποτα περισσότερο. Και πριν πέσετε με βιολογικά όπλα να με σκοτώσετε, διερωτηθείτε μαζί μου: έχετε δει πουθενά ζώα να κάνουν σεξ; Αν ναι, έχετε δει πουθενά ομοφυλόφιλα ζώα; Προφανώς όχι. Διότι η ομοφυλοφιλία δεν βρίσκεται στην βιολογική υπόσταση του ανθρώπου, αλλά στην συναισθηματική ή και την εγκεφαλική.

Γιατί αποφάσισα να γίνω τόσο κακός σήμερα;

Μα... γιατί όλη αυτή η μόδα με την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ανθρώπων αυτών θα είχε και παρατράγουδα. Τι νομίζετε; Εγώ ας πούμε, ξέρω ήδη έναν ψυχολόγο που στην ιστοσελίδα του διαφημίζει πως έχει ειδίκευση στον τρόπο που ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι μπορεί να αναθρέψει αρμονικά ένα παιδί!

Ξεροκαταπίνω και φτάνω επιτέλους στην αφορμή του σημερινού προβληματισμού που δεν είναι παρά μία... παίκτρια της πετοσφαίρισης, 32 χρονών στο πρωτάθλημα της Ιταλίας, την Τίφανι Περέιρα ντε Αμπρέου. Δηλαδή αυτή:
Το πρόβλημα είναι ότι η εν λόγω παίκτρια -γεννημένος στην Βραζιλία- ήταν ο Ροντρίγκο, παίκτης του πρωταθλήματος πετοσφαίρισης του Βελγίου. Τι ακολούθησε; Αλλαγή φύλλου και αλλαγή πρωταθλήματος και χώρας!

Κάποια στιγμή όμως η πραγματικη ταυτότητα της Τίφανι μαθεύτηκε η ιδιαίτερη αθλητικότητα και αλτικότητα της άρχισαν να γίνονται προκλητικές και πλέον όχι μόνο υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στην ομάδα και στο πρωτάθλημα το ίδιο από τις ενστάσεις άλλων ομάδων, αλλά τίθεται εν αμφιβόλω και  η συμμετοχή της αθλήτριας στους Ολυμπιακούς Αγώνες με την γυναικεία ομάδα της Βραζιλίας, κάτι που έως τώρα φάνταζε δεδομένο!
Εγώ τώρα, δεν είπα τίποτα... Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Ο προβληματισμός τέθηκε. Τα συμπεράσματα και τα σχόλια δικά σας...  +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ το "success story" στη σύγχρονη εποχή

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Επιτυχία, γένος θηλυκό, σύντομος ορισμός (= πραγματοποίηση στόχου). Πληθώρα άρθρων έχουν γραφτεί για το πώς να γίνει κανείς επιτυχημένος ή πιο επιτυχημένος ή πώς να διατηρήσει την επιτυχία του στα επαγγελματικά του, στα προσωπικά του... Επιπλέον, κάθε επιτυχημένος καταθέτει το δικό του απόφθεγμα που συνοψίζει την προσωπική του εμπειρία από τη διαδρομή προς τη δική του επιτυχία, μας αποκαλύπτει το δικό του "success story". 

...συμβουλές, συμβουλές, συμβουλές...

Επιπλέον, οι περισσότεροι άνθρωποι, αν τους ρωτήσεις τί τους έρχεται πρώτα στο μυαλό όταν ακούνε τη λέξη επιτυχία, θα επιλέξουν μία ή και περισσότερες από τις ακόλουθες επιλογές: χρήμα, ομορφιά, δόξα, εξουσία...

Στις μέρες μας, η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, ο αυτοματισμός, η απλοποίηση πολλών λειτουργιών και συστημάτων, η παγκοσμιοποίηση και το φιλελεύθερο πνεύμα δίνουν τη δυνατότητα -ίσως και να οδηγούν- προς μία εποχή που να οδηγεί το άτομο στην ενασχόληση με έναν ή περισσότερους τομείς...

Θέλω να πω, πως στις μέρες οι πηγές που μας επηρεάζουν και το εύρος των πραγμάτων που μπορεί να μας αρέσουν και μπορούμε να ασχοληθούμε είναι unlimited. Έτσι, επιτυχία είναι να μπορεί κάποιος να αξιοποιεί και να εντάσσει στη ζωή του -επαγγελματικά και προσωπικά- όλα ή κάποια από όσα τον ενδιαφέρουν. 

Δεν χρειάζεται να έχει -απαραιτήτως- την πρωτιά για να θεωρηθεί επιτυχημένος, ούτε χρειάζεται -απαραιτήτως- αυτό που θα κάνει με επιτυχία να αφορά μεγάλο βάθος χρόνου (μπορεί να είναι ένα project λίγων μηνών). Το μόνο που χρειάζεται είναι αυτό που κάνει να του αρέσει, να το αγαπά, να το κάνει με πάθος και με συνεχή επιθυμία για εξέλιξη... κι αν δει πως δεν τα καταφέρνει ή πως οι συνθήκες δεν ευνοούν, να έχει το θάρρος και την ευελιξία να δοκιμάσει κάτι άλλο από αυτά που του αρέσουν και μπορεί να αξιοποιήσει στο περιβάλλον όπου ζει.

Γιατί αυτό που μετράει, τελικά, είναι η προσωπική επιτυχία και εξέλιξη μέσα στις δικές μας συνθήκες. Η σύγκριση δεν πρέπει να γίνεται μόνο ως προς τους άλλους, αλλά σημείο αναφοράς να αποτελεί η προσωπική πορεία του καθενός με την πάροδο του χρόνου λαμβάνοντας υπόψη τις μεταβαλλόμενες συνθήκες, την προσαρμοστικότητα και την αποδοτικότητά του μέσα σε αυτές.
Λοιπόν, κάθε άνθρωπος διαγράφει τη δική του πορεία του, το δικό του "success story", και αυτό δεν είναι άλλο παρά όταν κατορθώνει το καλύτερο δυνατόν που του επιτρέπουν οι συνθήκες του περιβάλλοντος που ζει, όταν κάποιος μπορεί να είναι ευέλικτος, προσαρμοστικός, καινοτόμος, αξιοποιώντας στο έπακρο τις ευκαιρίες που του δίνει το περιβάλλον στο οποίο τυγχάνει να βρίσκεται, γιατί -όσο κι αν το θέλουμε- δεν είναι πάντα στο χέρι μας να αλλάξουμε τις συνθήκες που μας περιβάλλουν, είναι όμως στο χέρι μας να βελτιώσουμε τη ζωή μας μέσα σε αυτές, γιατί τίποτα δεν μπορεί να είναι μόνο αρνητικό ή μόνο θετικό μέσα σε ένα περιβάλλον... Καθένας στη ζωή του έχει προσωπικές επιτυχίες και αποτυχίες, δεν έχει σημασία πόσο μεγάλες ή μικρές είναι, αλλά πόσο απέδωσε και πόσο θα μπορούσε να έχει αποδώσει μέσα στις συνθήκες που του παρουσιάστηκαν. 

Αυτό είναι επιτυχία στις μέρες μας, κι όχι η δόξα, το χρήμα, η εξουσία...

Αποφθέγματα για την επιτυχία...
Για να γίνει κανείς ικανός σε οποιοδήποτε επάγγελμα, τρία πράγματα χρειάζονται: Φύση, μελέτη και εξάσκηση (Αριστοτέλης)
Εάν το Α είναι η επιτυχία στη ζωή, τότε το Α ισούται με χ συν ψ συν z. Το χ είναι η εργασία, το ψ είναι το παιχνίδι και το z είναι να κρατάς το στόμα σου κλειστό. (Αϊνστάιν)
Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »