BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ φίλα με στο στόμα καλοκαίρι!...

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Όνειρα, ηδονές και πάθη για... τη ζωή

τίτλος: Φίλα με στο στόμα καλοκαίρι!...

Αύριο κάνω τη πρώτη καλοκαιρινή μου έξοδο. Άργησα λίγο φέτος. Όμως όλα είναι μπροστά μου...
Επιτέλους, Ελληνικό καλοκαίρι και όλα τα καλά μαζί.
Ο ήλιος που στεγνώνει τις υγρές σκέψεις του χειμώνα.
Μια γλυκιά ανατριχίλα σε όλο σου το είναι.
Μαυρισμένα γυαλισμένα γυναικεία πόδια.
Γυμνασμένοι ανδρικοί κοιλιακοί σε έπαρση.
Ξαπλωμένοι εσύ κι αυτή πάνω σε ένα νησί κι ο κόσμος όλος, δικός σου.
Σφήκες γύρω από το αναψυκτικό σου.
Γεμιστά στο ψυγείο.
Καρπούζι με φέτα.
Παγωτό σε γεύσεις-κόλαση.
Sex on the beach (cocktail).
Μυρωδιά από αναμμένη άσφαλτο και ζεστό τσιμέντο.
Παγάκια, πολλά παγάκια.
Τελειώνεις (επιτέλους), το βιβλίο που αγόρασες τον περασμένο χρόνο.
Ο θόρυβος του ανεμιστήρα που βοηθά τη μεσημεριανή σου σιέστα.
"Ερεθισμένα" γυμνά κορμιά πάνω σε σεντόνια που καίνε.
Τα κουνούπια που έρχονται μόλις πέσει ο ήλιος.
Barbeque φορώντας ακόμη μαγιώ αλλά και το αλάτι από το απογευματινό μπάνιο.
Βραδυνή έξοδος με total white dress code.
Θερινό σινεμά σε τραπεζάκι με σουβλάκια και μπύρες.
Ανακατεμένες οσμές στον αέρα από αγιόκλημα και ιδρώτα.
Λαθραίοι επισκέπτες στον αρχαιολογικό χώρο για να δείτε τον Ναό με το φεγγαρόφωτο.
Μεταμεσονύχτιες βόλτες με τη μηχανή στις γειτονιές της πόλης.
"Ξεχείλωμα" της νύχτας με την παρέα στο μπαλκόνι.
Τα πνιχτά βογγητά του έρωτα από την απέναντι μπαλκονόπορτα.
Η αίσθηση που έχεις πως κι αν περνούν τα χρόνια, εσύ παραμένεις πάντα νέος.
Το καλοκαίρι είναι εδώ και με φιλά στο στόμα!...

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:

1. Η αδικία της ανωνυμίας από Τελευταία σελίδα αριστερά
2. Inspiration is everywhere.. από Positive Thinking Greece
3. Η αριστερά… όλα τα παίρνει αριστερά από Τελευταία σελίδα αριστερά

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ αγάπη, έρωτας ή μήπως κάτι άλλο;

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Πυρ, γυνή, Αλεξιάννα

τίτλος: Αγάπη, έρωτας ή μήπως κάτι άλλο;

Ο έρωτας κρατάει λίγο, δύο, το πολύ τρία χρόνια. Ο έρωτας που έχει συνώνυμα το πάθος, την ένταση, την ανίκητη ευτυχία αλλά και τη ζήλεια και την κτητικότητα. Μετά έρχεται η αγάπη. Η αγάπη που έχει συνώνυμα τη συντροφικότητα αλλά και το σεξ που γίνεται βαρετό και χειροτερεύει συνεχώς. Κάπως έτσι οι σχέσεις που ξεκινούν με καρδούλες και πεταλούδες στο στομάχι καταλήγουν σε μια συνύπαρξη από συνήθεια, όπου ο άλλος είναι φίλος, τον νοιάζεσαι αλλά δεν τον ποθείς, μέχρι που κάποιος από τους δύο να βαρεθεί οριστικά και να φύγει δειλά δειλά ή ακόμα συχνότερα να του χτυπήσει ξανά ο έρωτας την πόρτα και να φύγει τρέχοντας.
          Λίγο πολύ αυτό πιστεύουν οι περισσότεροι για τις σχέσεις. Και το πιστεύουν γιατί το έχουν ζήσει. Ερωτεύτηκαν δυνατά, αμοιβαία, και μετά είδαν αυτό το υπέροχο συναίσθημα να γκρεμίζεται αναίτια και να τους αφήνει με την απορία του τι μπορεί να γεμίσει το κενό. Δεν μπορεί η αγάπη. Όχι πως η αγάπη δεν είναι υπέροχο συναίσθημα. Αλλά όπως και να το κάνουμε με το σύντροφό σου θες να είστε κάτι παραπάνω από δύο άνθρωποι που έζησαν πολλά και τώρα τους έχει μείνει μόνο η ανάμνηση και η ανάγκη φροντίδας του ενός προς τον άλλον. Θες το συναίσθημα της ευτυχίας μόνο και μόνο επειδή βρίσκεσαι με τον άλλον, επειδή σε ακουμπάει. Θες να νιώθεις πως αυτός είναι για σένα στον κόσμο κι εσύ για εκείνον. Κανένας άλλος και για κανέναν άλλο. Κι η αγάπη – η αγάπη του σε νοιάζομαι ως άνθρωπο, αλλά δεν είμαι πια ερωτευμένος- δεν στα προσφέρει όλα αυτά.
          Πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο. Κάτι που μπορεί να μην είναι έρωτας με την κλασική και χημική έννοια του όρου, με τις ενδορφίνες να ρέουν άφθονες στον εγκέφαλο και να μην σε αφήνουν να φας, να κοιμηθείς και να σκεφτείς οτιδήποτε διαφορετικό. Κάτι που να μην είναι όμως και σκέτη αγάπη, σκέτο δέσιμο και τίποτα παραπάνω, όπως αισθάνεσαι για τον κολλητό σου για παράδειγμα. Πρέπει να υπάρχει. Γιατί αλλιώς, οι σχέσεις με το που ξεκινούν έχουν ημερομηνία λήξης στην καλύτερη περίπτωση τα τρία χρόνια κι ύστερα μπαγιατεύουν ή σαπίζουν. Γιατί αλλιώς το ότι δύο άνθρωποι που αγαπιούνται, είναι ακόμα μαζί και θεωρούν πως έχουν μια όμορφη σχέση, είναι τυχαίο. Τυχαίο που δεν βρέθηκε στο δρόμο του ενός ή και των δύο κάποιος πειρασμός που θα του πάρει τα μυαλά και θα τον κάνει να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Γιατί όπως και να το κάνουμε, όσο κι αν αγαπάς τον σύντροφό σου, αν έχεις πάψει να τον βλέπεις ερωτικά, είσαι ευεπίφορος όπως οποιοσδήποτε ελεύθερος, να ερωτευτείς ξανά. Μπορεί να μην συμβεί αμέσως, αλλά δεν μπορεί, κάποια στιγμή η τύχη θα τα φέρει έτσι να συναντηθείς με κάποιον που θα σε κάνει να τον ποθήσεις.
          Εκτός αν υπάρχει κάτι που μπορεί να κρατήσει ένα ζευγάρι μαζί. Συνειδητά, όχι από συνήθεια, όχι επειδή δεν βρέθηκε κάτι καλύτερο, όχι επειδή τόσα χρόνια μαζί έχουν δεθεί. Αλλά επειδή συνεχίζουν να βλέπουν στα μάτια του άλλου το ταίρι τους. Επειδή συνεχίζουν να περνούν υπέροχα όποτε είναι μαζί, να νιώθουν τυχεροί που γνωρίστηκαν, να κάνουν όνειρα, να γελούν και με τις πιο απλές και καθημερινές στιγμές όπως στην αρχή. Επειδή ακόμα θέλουν να κάνουν έρωτα όχι από βιολογική ανάγκη ή κεκτημένη ταχύτητα. Ούτε φυσικά από την αχόρταγη επιθυμία να γνωρίσουν το ξένο σώμα όπως στην αρχή. Αλλά από επιθυμία να γευτούν την πιο ιερή στιγμή τους ίσως όχι τόσο συχνά αλλά με επίγνωση πως ενώνονται με τον άνθρωπό τους, αυτόν που ξέρουν καλά αλλά δεν παύουν να θέλουν να τον ανακαλύψουν ολοένα και περισσότερο.
          Δεν ξέρω αν μπορεί να υπάρξει κάτι τέτοιο. Ευελπιστώ ότι το αναγνωρίζω πού και πού, σπάνια, σε κάποια ηλικιωμένα ζευγάρια που περπατούν χέρι χέρι με χαμόγελο ευτυχίας ή σε χρόνια παντρεμένους που βρίσκουν πάντα λίγο χρόνο να ξεκλέψουν για εκείνους, μακριά από όλους, σε κάποιο δικό τους μέρος και στις δικές τους στιγμές. Κι αν χρειάζεσαι ήδη μεγάλη τύχη για να ζήσεις τον μεγάλο αμοιβαίο έρωτα, νομίζω πως χρειάζεσαι ακόμα περισσότερη, πολύ περισσότερη για να τον ζήσεις και να τον δεις να εξελίσσεται σε αυτό το κάτι, αλάβωτος και σίγουρος.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:

1. Ο άπληστος άνθρωπος από Μιχάλης

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ το πασοκ τώρα δικαιώνεται

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: πολύφημος 2.0

τίτλος: Το ΠΑΣΟΚ τώρα δικαιώνεται

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε ο ανασχηματισμός 2014, με τον Βαγγέλη Βενιζέλο να μην κάνει τελικά την έκπληξη, κρατώντας στη θέση του πρωθυπουργού τον Αντώνη Σαμαρά.
Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι το μόνιμο πάνελ της Ανατροπής του Γιάννη Πρετεντέρη επιτέλους δικαιώθηκε, καθώς υπουργοποιήθηκαν όλοι τους εκτός από τον Γρηγόρη Ψαριανό. Στην επόμενη μάλιστα δημοσκόπηση της εκπομπής ο κόσμος θα δώσει ένα 80% στην άποψη ότι ο Μάκης Βορίδης θα είναι ο πρώτος υπουργούς Υγείας που θα ανασταίνει νεκρούς και θα γιατρεύει με ένα άγγιγμα τις καούρες στο στομάχι.
Η νέα κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη θα έχει πλέον την ευκαιρία να μας εξηγήσει τι εννοούσε όταν αποκαλούσε τον νέο υπουργό οικονομικών μας, Γκίκα Χαρδούβελη, “εθελόδουλο” και “μαζοχιστή”, καθώς και τις απόψεις της ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τρομάζει τα 20 εκατ. τουρίστες και πως δεχόμαστε ήδη άοπλη εισβολή των Τούρκων με τους μετανάστες στο Αγαθονήσι.
Ο Βασίλης Κικίλιας θα αναλάβει τη διοίκηση των ΜΑΤ από τα μέσα. Μάλιστα, ράβει ήδη ειδική στολή στο μπόι του για να βλέπει από κοντά όλα όσα έως τώρα του έδειχναν μόνο από την τηλεόραση κι εκείνος τα καμάρωνε στο τουίτερ.
Ειδικές περιπτώσεις είναι και οι Αργύρης Ντινόπουλος και Γεράσιμος Γιακουμάτος. Η προώθηση τους στα Υπουργεία Εσωτερικών και Ανάπτυξης αποδεικνύει πως όποιος τσιρίζει στις τηλεοράσεις και μισεί τους πάντες, θα πάει πολύ μπροστά στη ζωή του.
Ο Μάκης Βορίδης ανέλαβε τη θέση του Άδωνι Γεωργιάδη στο Υγείας· ένα υπουργείο το οποίο είδε να το διοικούν Λοβέρδος-Γεωργιάδης-Βορίδης και όπου να ‘ναι αναμένει την έλευση του Γιόσεφ Μένγκελε.
Κανένας δεν αμφέβαλε ότι άνθρωπος του Σημίτη θα είναι ο επόμενο υπουργός Οικονομικών. Βασικά όλοι οι άνθρωποι του Σημίτη θα είναι οι επόμενοι υπουργοί Οικονομικών. Πιθανότατα μάλιστα να υπάρχει κι ένα υπόγειο όπου μαζεύουν τους νέους ανθρώπους του, για να τους εκπαιδεύσουν κατάλληλα ούτως ώστε μια μέρα να γίνουν κι εκείνοι υπουργοί Οικονομικών.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου λέγεται ότι δεν πήγαινε μία τον Σημίτη. Τον θεωρούσε επικίνδυνο για το ΠΑΣΟΚ και όποτε τον έβλεπε να ανεβαίνει, του έδινε μία και τον έστελνε πίσω. Τελικά ο Ανδρέας Παπανδρέου απέτυχε ακόμη και σε αυτό. Ο Κώστας Σημίτης έχει σπάσει κάθε ρεκόρ, αφού κυβερνά αδιάκοπα την Ελλάδα από το 1996.
Γενικά μιλώντας, αυτός ο ανασχηματισμός είναι ότι πιο όμορφο έχουμε δει ποτέ. Τα τηλεοπτικά πάνελ δεν θα έχουν πλέον κανένα ενδιαφέρον, καθώς όλη η πλάκα έχει μαζευτεί στα υπουργικά γραφεία. Δυστυχώς, από τη μεγαλύτερη επιθεώρηση όλων των εποχών λείπει ο Άδωνις Γεωργιάδης, όμως είναι βέβαιο ότι οι ψεκασμένοι της Β’ Αθηνών θα προσφέρουν άφθονο γέλιο όταν θα νομοθετούν λέγοντας πως ο Σόιμπλε είναι πράκτορας του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Αντώνης Σαμαράς φρόντισε να μην αφήσει κανένα παραμονεμένο, εκτός ίσως από τον εαυτό του. Κάτι βαραίνει τον πρωθυπουργό μας, ο οποίος -όπως μας λένε όλα τα έγκυρα κανάλια που του γλύφουν τα αρχίδια- κάθε τρεις και λίγο βγαίνει μόνος του με τα πόδια και κάνει το γύρο του τετραγώνου στο Μαξίμου, παραμιλώντας. Αν μάλιστα θέλουμε να βγάλουμε τα πραγματικά συμπεράσματα μέσω της γλώσσας του σώματος του, τότε όταν τον είδαμε όλοι το απόγευμα της ημέρας του ανασχηματισμού να κρεμιέται από τα κάγκελα του Μεγάρου Μαξίμου τάχα μου για να μιλήσει στους δημοσιογράφους καταλάβαμε ότι τους παρακαλούσε να τον πάρει κάποιος στο σπίτι του μέχρι να βγάλει πλαστό διαβατήριο και να το σκάσει από τη χώρα. Μακριά από τον Βενιζέλο.
(Εδώ και μέρες οι βουλευτές του κλώτσου και του μπάτσου από ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ και Ανεξάρτητους, μπαίνουν ήδη στο κόλπο για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Η ιστορία βγάζει μάτι, όμως όλα εκείνα τα γατάκια που είναι ικανοποιημένα με μια υπόσχεση καλό θα είναι να πάρουν μαθήματα από τον ειδικό, Ανδρέα Λοβέρδο. Δεν είναι δα και λίγο να τους αναγκάζεις να σε κανουν υπουργό για ένα “ναι”)

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:

1. Να θέσουμε όρους για την προσέγγιση της Αλβανίας προς την Ε.Ε. από Αντίβαρο
2. Βραζιλία: Μουντιάλ με φόντο τη φτώχεια και τις ανισότητες από Prensa Rebelde
3. Μουντιάλ 2014 – Βραζιλία από πιτσιρίκος

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ σύγχρονα παραμύθια (πολιτισμός)

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Μιχάλης

τίτλος: Σύγχρονα παραμύθια (πολιτισμός)

Οι άνθρωποι ευχαριστιούνται με τα παραμύθια. Τους αρέσει να τους δουλεύουν. Υιοθετούν ένα παραμύθι, το κάνουν σημαία, και αισθάνονται σαν να έχουν πιάσει «τον πάπα από τα γένια».
Το πρώτο και καλύτερο σύγχρονο παραμύθι είναι ότι είμαστε πολιτισμένοι. Αν και έχω κάνει παρόμοια ανάρτηση πιο παλιά, η επανάληψη είναι μήτηρ (μάδερ στα νεοελληνικά) πάσης μαθήσεως.
Είμαστε παντελώς διεστραμμένα και σατανικά άτομα, τα οποία καυχώνται ότι είναι πολιτισμένα. Έχουμε διδαχθεί να πιστεύουμε ότι το γεγονός της κατοχής τεχνολογίας είναι ταυτόχρονα και απόδειξη πολιτισμού.
Έχετε αντίρρηση;
Κοιτάξτε γύρω σας και πείτε μου:
1) Τον πέμπτο μετά Χριστόν αιώνα, ο Αττίλας κατέσφαξε και λήστεψε την Ευρώπη και έμεινε στην ιστορία σαν σφαγέας. Περίπου χίλια χρόνια αργότερα οι Ευρωπαίοι κατέσφαξαν και λήστεψαν τους Ινδιάνους στην Αμερική, έχοντας τεχνολογία και πολιτισμό πολύ ανώτερο από τους Ούνους του Αττίλα.
Πιστεύετε ότι τα καράβια, η τεχνολογία και τα πυροβόλα όπλα των Ισπανών τους κάνουν καλύτερους από τους Ούνους;
2) Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο πολλοί Γερμανοί επιστήμονες έκαναν αποτρόπαια ιατρικά πειράματα σε κρατούμενους των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Πιστεύετε ότι οι Γερμανοί είναι πιο πολιτισμένοι από τους Ούνους επειδή έπιναν σαμπάνια, άκουγαν κλασσική μουσική και χόρευαν βαλς μετά την «δουλειά» στα στρατόπεδα;
3) Κάθε χρόνο αυξάνονται οι άνθρωποι που πεινάνε. Έχουν φτάσει πλέον το ένα δισεκατομμύριο παγκοσμίως. Στην Ευρώπη πετάμε στα σκουπίδια 150 εκατομμύρια τόνους τρόφιμα.
Πιστεύετε ότι είμαστε πιο πολιτισμένοι από τους Ούνους επειδή πετάμε στα σκουπίδια το ένα τρίτο των τροφών που καταναλώνονται στον «αναπτυγμένο Βορρά»;
Πιστεύετε τελικά ότι είμαστε σήμερα πιο πολιτισμένοι από τους ανθρώπους των σπηλαίων, μόνο και μόνο επειδή έχουμε πανάκριβους πυραύλους και αεροπλάνα, τηλεοράσεις και υπολογιστές, δορυφόρους και ηλεκτρικό ρεύμα, «θαυμαστά» φάρμακα και ιατρική τεχνολογία, ατομικές βόμβες, επειδή μπορούμε να καταστρέφουμε το περιβάλλον και επειδή μπορούμε να κάνουμε εγχειρήσεις καρδιάς;

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ η αξία της εναρμόνισης με τη χαλαρότητα της ζωής

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Ξάνθη Φιλοσοφείν

τίτλος: Η αξία της εναρμόνισης με τη χαλαρότητα της ζωής

Ο κόσμος μας· τόσο όμορφος, τόσο τέλεια πλασμένος! Γιατί όμως τόσος πόνος γύρω μας; Η δυστυχία των ανθρώπων ολοένα μεγαλώνει. Η αθλιότητα των ανθρώπων έρχεται σε τραγική αντίθεση μ’ αυτή την ομορφιά του κόσμου. Η αντίθεση όμως δεν υπάρχει στον ίδιο τον εξωτερικό κόσμο· η αντίθεση υπάρχει μόνον μέσα  στο μυαλό του ανθρώπου. Γιατί λοιπόν το μυαλό μας δημιουργεί τόση δυστυχία;

Κοίταξε τα δέντρα στο γειτονικό δάσος. Το καθένα τους έχει μια ξεχωριστή ομορφιά χωρίς να προσπαθεί να ξεχωρίσει απ’ τα υπόλοιπα. Ανάμεσα τους δεν υπάρχει κανένα σπουδαιότερο, κανένα ιδιαίτερα όμορφο δέντρο. Το μικρότερο και το μεγαλύτερο δεν συγκρίνονται μεταξύ τους και φυσικά δεν υποφέρουν από κανένα σύνδρομο κατωτερότητας ή ανωτερότητας. Μόνο ο άνθρωπος υποφέρει από τέτοια σύνδρομα διότι το ιδανικό γι’ αυτόν είναι η επιτυχία. Το μυαλό του έχει εξασκηθεί εδώ και χιλιετίες να είναι πιο επιδέξιο, πιο ανταγωνιστικό, πιο φιλόδοξο. Όσο κι αν αυτές οι ιδιότητες φαντάζουν αθώες έχουν προκαλέσει ως επακόλουθο όλη τη δυστυχία που βλέπουμε γύρω μας...

Όλες οι κουλτούρες, οι πολιτικές ιδεολογίες και, το πιο σημαντικό, τα εκπαιδευτικά μας συστήματα βασίζονται σε μια θεμελιώδη αρχή, κι αυτή είναι το πώς να γίνουμε πιο επιτυχημένοι από τους άλλους. Τη στιγμή όμως που αρχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την επιτυχία, η οποία έχει πλέον γίνει ο σκοπός της ζωής κάθε ανθρώπου, προκαλούμε δυστυχία τριγύρω μας. Η φιλοδοξία μας ωθεί να ξεχωρίσουμε, να γίνουμε πιο πλούσιοι από τους άλλους, πιο ισχυροί από τους άλλους, με μεγαλύτερο κύρος από τους υπόλοιπους. Τα πάντα βασίζονται στη σύγκριση με τους υπόλοιπους. Και για να γίνουμε πλουσιότεροι, χρειαζόμαστε έναν ωκεανό φτώχειας γύρω μας. Για να αποκτήσουμε κύρος και δύναμη πρέπει να καταστρέψουμε την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια χιλιάδων ανθρώπων. Για να αποκτήσουμε εξουσία πρέπει να υποβιβάσουμε τους υπόλοιπους σε οικονομική, πολιτική, ψυχολογική ή πνευματική δουλεία.

Πως θα αλλάξει αυτός ο κόσμος; Πως θα αλλάξει ο νους του ανθρώπου; Πως θα μετανοήσει ο άνθρωπος; Τόσες πολλές προσπάθειες με μηδαμινό αποτέλεσμα… Πόσο λιγότερη δυστυχία υπάρχει σήμερα; Πόσο πιο ανθρώπινος, πιο ευχάριστος έγινε ο κόσμος χάρη στις προσπάθειές μας; Μα ας αφήσουμε επιτέλους τον κόσμο για λίγο. Οι σκληρές μας προσπάθειες τι πρόσφεραν σε μας τους ίδιους; Πόσο πιο ώριμοι γίναμε, πιο χαρούμενοι, πιο ήρεμοι με τη ζωή; Πόσο σπουδάσαμε τον εαυτό μας; Πόσο διεισδύσαμε στα μυστήρια της ύπαρξης μας; Ποια η ωφέλεια απ’ όλα αυτά; Απλά κουραστήκαμε πολύ, εξαντληθήκαμε κι ίσως ακόμη οι προσπάθειες μας αυτές αν δεν ήταν συνειδητές να αποδείχτηκαν επικίνδυνες για πολλούς συνανθρώπους μας χωρίς να το γνωρίζουμε.

Ας παραδειγματιστούμε τώρα απ’ την ομορφιά, την απλότητα, την αθωότητα και την ηρεμία της φύσης. Ας δούμε ότι βαδίζουμε ενάντια στην εξωτερική αλλά και στην εσώτερή μας φύση. Πηγαίνουμε ενάντια στο ρεύμα της ίδιας της ζωής γι’ αυτό τα πράγματα όλο και δυσκολεύουν. Εάν δε κολυμπούσαμε κόντρα στο ρεύμα θα απολαμβάναμε τη δροσιά του νερού στο σώμα μας, την ζωντάνια του ίδιου του ποταμού, την πολυχρωμία της χλωρίδας στις όχθες του, τον απαλό ψίθυρο του αέρα στο πρόσωπό μας, θα χανόμασταν στα μαγικά ηλιοβασιλέματα, και θα λουζόμασταν τις υπέροχες αστροφεγγιές. Θα εναρμονιζόμασταν με τη φύση και η ζωή μας θα γινόταν φυσικά χαλαρή μέσα σε μια κατάσταση ελευθερίας. Έτσι, το μαύρο βέλο που σκιάζει το αυτόφωτο το άστρο μας θα αφαιρούσαμε, ώστε να πλημμυρίσει με το φως της αγάπης τα μάτια όλου του κόσμου.

Τη στιγμή όμως που γινόμαστε αφύσικοι εμφανίζονται μέσα μας η ανησυχία, η αβεβαιότητα και η αγωνία και το άστρο αυτό θαμπώνει. Μπορεί βέβαια να βρίσκουμε πολύ καλούς και μη εγωιστικούς λόγους για να αγωνιούμε, όπως είναι η εξάλειψη της δυστυχίας και της φτώχιας από τον κόσμο, η εξασφάλιση της ειρήνης στην πλάση ή η πνευματική πρόοδος της ανθρωπότητας. Ο δρόμος για την κόλαση όμως είναι πολλές φορές στρωμένος με πολύ καλές προθέσεις. Η αγωνία για την επίτευξη του στόχου και η προσκόλληση σ’ αυτόν μάλλον εμποδίζει την προσέγγισή του. Αυτό που βοηθάει είναι η βαθιά κατανόηση της χαλαρότητας της ζωής και η εναρμόνισή μας μ’ αυτήν. Τότε θα μπορούμε να επιτύχουμε πολλά χωρίς να κουραζόμαστε ιδιαίτερα. Η χαλάρωση τελικά είναι αυτή που θα μας μεταμορφώσει εσωτερικά ώστε να γίνουμε ο μαγνήτης που θα έλξει γύρω μας τους συνοδοιπόρους εκείνους που διψούν για το φωτερό αυτό εσωτερικό μας ύδωρ έτσι ώστε να μοιραστούμε μαζί τους όλες τις χαρές και τις ομορφιές της ζωής. Ίσως κάπως έτσι δειλά – δειλά να ξεκινήσει η γλυκιά άνοιξη της ανθρωπότητας.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:

1. Η Παναγιά, η Εμποροπανηγυριώτισσα, να βάλει το χέρι της! από My Pillow Book

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ η κρίση και οι καρδιές μας

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Ελληνικό Καφενείο

τίτλος: Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ.

Το ότι έχουν αλλάξει ΟΛΑ στη ζωή μας από την λεγομένη «κρίση» των τελευταίων χρόνων, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Δεν είναι ότι καλύτερο από τη μια στιγμή στην άλλη να βρεθείς χωρίς δουλειά, καταχρεωμένος, χωρίς ασφάλεια, χωρίς…..
Κρίση λοιπόν, την οποία «έφτιαξαν» και την φύτεψαν στις ζωές μας.
Κρίση την οποία ενισχύουν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ με τα παιχνίδια τους και τις εντολές των μεγάλων αφεντικών τους.
Διάβασα ένα ενδιαφέρον άρθρο.....
γραμμένο από γιατρούς.
Να τι λέει….
«Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης οι εισαγωγές στα νοσοκομεία για καρδιαγγειακά νοσήματα αυξήθηκαν, σύμφωνα με δυο ελληνικές μελέτες που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του Συνεδρίου για την Καρδιακή Ανεπάρκεια που διεξάγεται στην Αθήνα. Πρόκειται για το ετήσιο συνέδριο της Ένωσης για την Καρδιακή Ανεπάρκεια της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρίας.
Οι ερευνητές δρ. Αλέξιος Σαμεντζάς και δρ. Δήμητρα Παπαδημητρίου από το καρδιολογικό τμήμα του Νοσοκομείου “Ελπίς” ανέλυσαν τα στοιχεία των εισαγωγών στο Γενικό Νοσοκομείο Ελπίς κατά τη διάρκεια δυο περιόδων.
Η πρώτη περίοδος ήταν προ κρίσης, από το 2003 έως το 2007 και η δεύτερη από το 2008 έως το 2012, κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Στο καρδιολογικό τμήμα έγιναν 3.420 εισαγωγές στην πρώτη περίοδο και 3.860 τη δεύτερη.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης ο αριθμός των εισαγωγών αυξήθηκε και για τα δύο φύλα, αλλά ήταν στατιστικά πιο σημαντικός στις γυναίκες.
Οι εισαγωγές αυξήθηκαν μάλιστα και σε άτομα κάτω των 45 ετών, αλλά και πάλι τα αποτελέσματα ήταν στατιστικά πιο σημαντικά στις γυναίκες.
Σύμφωνα με την δρ. Παπαδημητρίου φαίνεται ότι η προστατευτική δράση των οιστρογόνων καταστρατηγείται από το έντονο στρες που αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου.
Όσον αφορά τις εισαγωγές για την κολπική μαρμαρυγή (επικίνδυνη αρρυθμία) και πάλι οι εισαγωγές ήταν περισσότερες την περίοδο της κρίσης, αλλά στατιστικά πιο σημαντικές για τις γυναίκες.
Επίσης, παρατηρήθηκε ότι αυξήθηκαν οι εισαγωγές στους κάτω των 60 ετών με τους άνδρες να είναι πιο επιβαρημένοι.
Επίσης, παρατηρήθηκε ότι οι εισαγωγές των ασθενών με κολπική μαρμαρυγή χωρίς κοινωνική ασφάλιση αυξήθηκαν (ιδιαίτερα στις γυναίκες), ενώ το ίδιο συνέβη και σε ασθενείς με έμφραγμα, αλλά η αύξηση ήταν στατιστικά σημαντική για τους άνδρες.»
Και εδώ λείπουν «λεπτομέρειες, γιατί μην ξεχνάμε πως το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι διαλυμένο και για αυτό το λόγο κατά μαρτυρία των γιατρών ΤΙΠΟΤΑ δε λειτουργεί.
Και, προσέξτε, τα πιο πάνω στοιχεία είναι από ΕΝΑ νοσοκομείο…
Βάλτε με το μυαλό σας τι γίνεται στην υπόλοιπη χώρα, για να μη μιλήσουμε και για τις αυτοκτονίες για τις οποίες τα «μεγάλα» μμε κάνουν γαργάρες.
Αυτά βέβαια που λένε οι γιατροί και που βιώνει ο κοσμάκης, δεν έχουν καμία απολύτως σημασία για την «κυβέρνηση» μπροστά στο «διακύβευμα» των εκλογών.
Οι εκλογές και οι καρέκλες είναι το ζόρι τους.
ΛΕΝΕ να μην επιστρέψουμε στη κρίση με την όποια λανθασμένη ψήφο μας, μόνο που παραβλέπουν το ότι οι ΙΔΙΟΙ είναι η κρίση.
Αδιαφορούν για τα καθημερινά δράματα που παίζονται στα διάφορα νοσοκομεία για τα οποία ΕΚΕΙΝΟΙ ευθύνονται, αδιαφορούν για τις ΧΙΛΙΑΔΕΣ ασθενών που καταδίκασαν σε θάνατο, και συνεχίζουν τον προεκλογικό τους αγώνα ΣΤΑΥΡΩΝΟΝΤΑΣ μια χώρα.
Οι Καρδιές των Ελλήνων κινδυνεύουν από τη κρίση, αλλά και όσοι γλυτώσουν από καρδιά, θα πάνε από αδιαφορία και πειράματα ακατάλληλων και επικίνδυνων «ανθρώπων».

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:

1. Η διαρκής αποχή.. από Positive Thinking Greece 
2. Ηρωίνη και Προκατάληψη; από Δάφνη Χρονοπούλου

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ η δικτατορία του «πολιτισμού»

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Μιχάλης

τίτλος: Η δικτατορία του «πολιτισμού»

Να λοιπόν που το πρώτο βραβείο στο τραγούδι -στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision- απέσπασε το υβρίδιο της Αυστρίας.
Ο υπουργός Πολιτισμού της Αυστρίας, καταχαρούμενος, δήλωσε ότι η νίκη της Αυστρίας είναι επίσης μια νίκη της Ευρώπης για την ανεκτικότητα και τον σεβασμό».
Από κοντά, η «πολιτισμένη» υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Σουηδίας, και φανατική υπέρμαχος του «τρίτου φύλου», δήλωσε και αυτή περιχαρής ότι «οι πολίτες της ΕΕ χρησιμοποιούν πλέον το δικαίωμά τους να ψηφίζουν για μια ανοικτή Ευρώπη».
Έτσι έχει ξεκινήσει ουσιαστικά η νέα ιστορική περίοδος όπου τα φυσιολογικά φύλα (άνδρας και γυναίκα) τίθενται πλέον υπό διωγμό. Και αν αυτό σας φαίνεται υπερβολικό θα το καταλάβετε μετά από μερικά χρόνια ή δεκαετίες, αν βέβαια θα θυμάστε ακόμα την «προφητεία» αυτή.
Ξεκινήσαμε από μία περίοδο όπου η δικτατορία της εκκλησίας καθόριζε και το πότε να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου.
Έπειτα ήρθε η δικτατορία της επιστήμης, που αρνείται την ύπαρξη κάποιου ανώτερου όντος, υποβιβάζοντας τους ανθρώπους σε μία ράτσα πιθήκων. Στην νέα αυτή περίοδο σκοταδισμού, άρχισε η επίθεση εναντίον της οικογένειας και της πίστης σε κάποιο ανώτερο ον.
Έπειτα ήρθε η δικτατορία της οικονομίας. Τα κράτη άρχισαν να χάνουν τα σύνορά τους και οι τεχνητές οικονομικές κρίσεις δημιούργησαν πόλεμους και φτώχεια, που με την σειρά τους δημιούργησαν μία στρατιά απελπισμένων μεταναστών. Έτσι άρχισε να χάνεται η παραδοσιακή δομή των κοινωνιών, οι οποίες συνήθως αποτελούνταν από άτομα της ιδίας φυλής, γλώσσας και θρησκείας.
Τώρα που οι παραδοσιακοί εθνικοί, κοινωνικοί και οικογενειακοί θεσμοί άρχισαν να διαλύονται για τα καλά, ήρθε η δικτατορία του πολιτισμού.
Ηθοποιοί, τραγουδιστές, καλλιτέχνες και πολιτικοί άρχισαν να δηλώνουν ΜΑΖΙΚΑ ότι είναι ομοφυλόφιλοι. Κινηματογραφικά έργα, εφημερίδες και τηλεόραση κάνουν συνεχή διαφήμιση στο «τρίτο φύλο».
Η τηλεόραση έχει γεμίσει με ομοφυλόφιλους και μετράς στα δάχτυλα του ενός χεριού τις «προσωπικότητες» που δεν είναι.
Αν τολμήσεις να διαμαρτυρηθείς οι «προοδευτικοί» σε ονομάζουν φασίστα. Και σιγά σιγά (προσέξτε το αυτό) όλο και πιο πολλοί νέοι υιοθετούν κοριτσίστικη συμπεριφορά και ομιλία.
Παιδικά βιβλία που περιγράφουν οικογένειες με ομοφυλόφιλους γονείς παίρνουν συνεχώς βραβεία.
Το τρίτο φύλο πλέον παντρεύεται και εξισώνεται νομικά με τα άλλα δύο. Και ταυτόχρονα έχουν αρχίσει οι διαδικασίες στην ΕΕ για την εξάλειψη του φύλου από τα πιστοποιητικά!
Τώρα το νέο «είδωλο» ξεκίνησε την νέα περίοδο επίθεσης εναντίον ότι φυσιολογικού έχει απομείνει.
Σας φαίνεται υπερβολικό έτσι;
Σε ένα σάιτ, κάποιος είχε ανεβάσει δύο βίντεο. Το ένα είχε το τραγούδι της Αυστρίας και το άλλο το ελληνικό. Κατά περίεργο τρόπο, το τραγούδι της Ελλάδας είχε κοπεί, επειδή η Γιουροβίζιον είχε προβάλλει «αξίωση πνευματικών δικαιωμάτων». Κανονικά θα έπρεπε να το κάνει αυτό ΚΑΙ στο βίντεο της Αυστρίας, αλλά βλέπετε το νέο «είδωλο» πρέπει να διαφημιστεί ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:

1. Πώς θα αλλάξω τον κόσμο; από Ξάνθη Φιλοσοφείν

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ το ουσιαστικό και μοναδικό δίλημμα των εκλογών

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Ελληνικό Καφενείο

τίτλος: Το ουσιαστικό και μοναδικό δίλημμα των εκλογών

Περάσαμε στην μάχη των διλημμάτων κατά την τελική ευθεία προς την κάλπη. Το όλον ΠΑΣΟΚ που επιχειρεί να συμπεριλάβει και την ΝΔ, δίχως την ακροδεξιά της, ή η ΝΔ που επιχειρεί να συμπεριλάβει το όλον ΠΑΣΟΚ, δίχως τον Ανδρέα Παπανδρέου και την όποια σοσιαλδημοκρατική του κληρονομιά, εμφανίζονται με το φοβικό, παρωχημένο, σουπερ-συντηρητικό και απολύτως απολιτικό και ξενέρωτο δίλημμα «σταθερότητα ή αστάθεια»!

Ο κύριος αντίπαλός τους, ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται να αντιπαρατεθεί σε αυτό και αυτούς με το λαϊκιστικής εμπνεύσεως και .....
σημειολογικά ΠΑΣΟΚικής διαλεκτικής δίλημμα «με την Μέρκελ ή με την Ελλάδα»! Αυτό το ούτως ή άλλως προβληματικό σύνθημα θα μπορούσε να αποτελέσει το κεντρικό δίλημμα του ΣΥΡΙΖΑ κατά τις προηγούμενες εκλογές και όχι σήμερα, που πλέον η υπόθεση της ελληνικής κρίσης έλαβε σαφή οντολογική μορφή.

Αν στις προηγούμενες γενικές εκλογές ο ελληνικός λαός έπραττε αυτό που υποστήριζα, σε απολύτως στρατηγική-πραγματιστική βάση και έφερνε τον ΣΥΡΙΖΑ τότε στην κυβέρνηση, σε σημαντικό βαθμό θα είχε αποφευχθεί το κακό που δυστυχώς λίγοι έλληνες συνειδητοποιούν: η ελληνική κρίση θα είχε σε κρίσιμο μέγεθος παραμείνει ευρωπαϊκή κρίση και θα υπήρχε πίεση για να δοθεί σύντομα ευρωπαϊκή λύση, που θα αντιμετώπιζε σφαιρικά και δομικά το δημοσιονομικό και παραγωγικό πρόβλημα της Ελλάδας, αντί της διαστροφής που συμβαίνει με την ανισορροπία στα δημοσιονομικά και στο εξωτερικό ισοζύγιο να «θεραπεύεται» παραδόξως και αντι-οικονομικά με την αντικοινωνική στρατηγική πρόκλησης απορρύθμισης στην πραγματική οικονομία – μέσω της σοβαρής διαταραχής και δραματικής υποβάθμισης   στην αγορά κοινωνικών κυρίως υπηρεσιών, προϊόντων και εργασίας.

Εάν είχαμε «εισακουστεί» εμείς οι πραγματιστές-κονστρουκτιβιστές, που δεν επιτρέψαμε στην ιδεολογία να νοθεύσει την λογική μας, η οποία δομείτο στο πλαίσιο μιας καθαρά στρατηγικής προσέγγισης της κρίσης, υπέρ των δύο-τρίτων της ελληνικής κοινωνίας ασφαλώς, δεν θα καταλήγαμε να πέσουμε στην παγίδα: μια καθαρά ευρωπαϊκή κρίση, απόλυτα συνυφασμένη με το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό μοντέλο και προϊόν της διάρθρωσης της ευρωζώνης, να μετατραπεί βήμα-βήμα και σχεδόν αποκλειστικά σε εσωτερική κρίση της Ελλάδας. Αν είχε ο ελληνικός λαός την δυνατότητα να ακούσει ευρύτερα την πραγματιστική φωνή μας και καταλάβαινε τον ουσιαστικό λόγο που υποστηρίζαμε τον ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές, ενώ ζητούσαμε εναγωνίως εκλογές πριν από την αναδιάρθρωση του χρέους και πριν από την δρομολόγηση της τελικής μορφής του ατομικού μηχανισμού, μέσω του οποίου το ευρωπαϊκό πρόβλημα «ελληνική χρηματοπιστωτική κρίση» έλαβε (πρόστυχα) εθνική μορφή, καθιστάμενο σχεδόν μια αμιγώς ελληνική υπόθεση… θα είχε ψηφήσει «Ελλάδα», τότε, στέλνοντας το πρόβλημα στην «Μέρκελ. Ή καθιστώντας την ίδια την «Μέρκελ» πρόβλημα, αντί αυτός να ψηφίσει «Μέρκελ» (: ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), απαλλάσσοντας την Μέρκελ, τους συμμάχους της και το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα από το βάρος άμεσης επίλυσης του ελληνικού ζητήματος.

Ψηφίζοντας «Ελλάδα», ψήφιζες ευρωπαϊκά, ενώ ψηφίζοντας «Μέρκελ», όπως έπραξαν δυστυχώς αρκετοί, ήταν σαν να επικροτούσες το «όλοι μαζί τα φάγαμε» και σαν να αποδεχόσουν πως το πρόβλημα έπρεπε να απομονωθεί στο ελληνικό πλαίσιο και να επιλυθεί με τα PSI, την συντεταγμένη πτώχευση και την δραματική, μακρόχρονη και απολύτως διαστροφική, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά, διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης, που χαρακτήρισε την ολοκλήρωση του «ατομικού μηχανισμού διάσωσης». Το αποτέλεσμα το γνωρίζεις: «σοκ και δέος», με την εγχώρια ζήτηση στο διάστημα 2008-13 να υποχωρεί περισσότερο από 40% (και μεταξύ 2010-13 κατά 37%!!!), ενώ το  ΑΕΠ υποχώρησε κατά 30% και η ανεργία αυξήθηκε κατά 25 εκατοστιαίες μονάδες – κυμαινόμενη πλέον σε μη-διαχειρίσιμο επίπεδο! Το «σοκ» σήμανε την θανάτωση της χώρας μέσα στην μακροχρόνια ύφεση, εξαιτίας της μεθοδολογίας του «δέους»: πώς η ύφεση γίνεται μηχανισμός σταθεροποίησης του περιορισμού της ζήτησης στη θέση ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών μέσων και ευρωπαϊκού προγράμματος επενδύσεων, σε συνδυασμό με σοβαρές διαρθρωτικές μεταβολές του παραγωγικού μοντέλου, που θα ενίσχυαν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας με σύγχρονους τεχνολογικούς και οργανωτικούς όρους!      

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ψήφου του ελληνικού λαού, αγαπητέ αναγνώστη. Ψήφισε ανάποδα… παράλογα. Ο ελληνικός λαός την έπαθε από τους κυβερνώντες και την Διαπλοκή, φοβήθηκε και ψήφισε την εθνικοποίηση (ελληνοποίηση) ενός κατεξοχήν ευρωπαϊκού προβλήματος… σαν κορόιδο!  Το «πάση θυσία στο ευρώ», που αποτέλεσε το σύνθημα της λεγόμενης κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, ήταν στην ουσία ένα αντιευρωπαϊκό σύνθημα, καθώς μετέτρεπε ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα σε ελληνικό. Η γραφή μου που, παρά τις πιέσεις ποτέ δεν προπαγάνδισε την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, αλλά αντίθετα έθεσε το ζήτημα του νομίσματος στις πραγματιστικές του πολιτικές διαστάσεις, ανέπτυξε μία προβληματική που υποστήριζε την αντίθετη στρατηγική από αυτήν που εγκλώβισε την ελληνική κοινωνία στο αδιέξοδο και με ταχύτατους ρυθμούς την οδήγησε στην υπανάπτυξη με σοβαρή κρίση στο κοινωνικό της μοντέλο – που εντός της λογικής της τρόικας δεν βρίσκει ασφαλώς θεραπεία. Μέρος αυτής της στρατηγικής ήταν το «χαρτί ΣΥΡΙΖΑ».

Όχι, δεν πρόκειται περί κυνισμού, αλλά περί σοβαρότητας και πραγματισμού. Εάν ο ελληνικός λαός έπαιζε το «χαρτί ΣΥΡΙΖΑ» στις προηγούμενες εκλογές, σήμερα δεν θα βρισκόταν στην δεινή θέση που επιφυλάσσει γι’ αυτόν η οντολογία της ελληνικής κρίσης, η οποία σε μεγάλο βαθμό ολοκληρώθηκε και αφορά στην απομόνωση της Ελλάδας και του ελληνικού προβλήματος, έτσι ώστε ακόμα και αν θριαμβεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές και σχηματίσει «μονοκομματική» κυβέρνηση, ελάχιστα θα μπορούσε να κάνει για να την μεταβάλλει (την οντολογία) υπέρ των συμφερόντων της ευρύτερης ελληνικής κοινωνίας.

Το μόνο που «παίζεται» ακόμη είναι η μεθοδολογία… και αυτό δεν είναι ασήμαντο! Με αυτήν την έννοια, καλά θα κάνει ο ελληνικός λαός να υποστηρίξει το κόμμα αυτό, αλλά θα πρέπει να γνωρίζει ότι καθυστέρησε να το κάνει και αυτό είναι εις βάρος του. Θεωρώ πως ο κυριολεκτικώς πρόστυχος και με ασυγχώρητους αστικούς όρους τρόπος, που οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά διαχειρίστηκαν την ελληνική κρίση και η απολύτως ελεεινή – μοναδική στα σύγχρονα ευρωπαϊκά χρονικά – παραπλάνηση του ελληνικού λαού από τα μεγάλα ΜΜΕ της χώρας, πέτυχαν να απεγκλωβίσουν την «Μέρκελ» και το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα από την κρίση και να εγκλωβίσουν εκεί για πολλά χρόνια τον ελληνικό λαό. Ίσως κάποιοι να καταλαβαίνετε σήμερα γιατί αισθάνομαι τόσο βαθιά περιφρόνηση για τους κυβερνώντες και τους προπαγανδιστές τους.

Είναι αυτοί που, δια του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλου, έρχονται σήμερα να εκφράσουν – δίχως όμως να το αρθρώνουν ασφαλώς προεκλογικά – το ουσιαστικό και μοναδικό δίλημμα των εκλογών: επιτάχυνση και επέκταση της κοινωνικής καταστροφής στην Ελλάδα, ή αναδιάρθρωση παραγωγής και αγοράς με διάσωση της κοινωνίας; Το δίλημμα των εκλογών αφορά αντικειμενικά στην πολιτική μεθοδολογία διαχείρισης της κρίσης από εδώ και πέρα, λαμβάνοντας υπόψιν την οντολογία (της) που προανέφερα, θέτοντας απτά το ζήτημα της μορφής της ανάπτυξης για την Ελλάδα και τους όρους πραγματοποίησής της – εάν φυσικά αναφερόμαστε στο γενικό διακύβευμα της νέας μεταπολίτευσης και όχι περιορισμένα στο ευρωκοινοβούλιο.

Ο κ. Γ. Προβόπουλος μιλώντας στους Financial Times, εξέφρασε αυτό που επιχειρείται να διασκεδαστεί από το σύνθημα – δίλημμα των κυβερνώντων και του καθεστώτος της Διαπλοκής που τους στηρίζει. Αντί να επαναλάβει την σαχλαμάρα «σταθερότητα ή αστάθεια», είπε πως μετά από τόσο βαθιά κρίση, χρειάζεται ισχυρή επιχειρηματική συγκέντρωση στην οικονομία μια διαδικασία που έχει ήδη αρχίσει, αλλά όπως τόνισε πρέπει να επιταχυνθεί. Πώς θα γίνει αυτό; Μα, με την «προτροπή» του, που αποτελεί την στρατηγική της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και των παραφυάδων τους, «να αφήσουν τις αδύναμες επιχειρήσεις να καταρρεύσουν και να ενθαρρύνουν τον συγκεντρωτισμό σε όλο το φάσμα της οικονομίας, για να μπορέσει να επιστρέψει η χώρα σε σταθερή ανάπτυξη»! Αυτή είναι η οδός της σταθερότητας των κυρίων Σαμαρά, Βενιζέλου, ελιών, ποταμών και τα ρέστα!

Η άλλη οδός, που οι ίδιοι αποκαλούν «αστάθεια», καθώς, πράγματι, θα αποσταθεροποιήσει το καθεστώς που πτώχευσε την Ελλάδα και φτωχοποιεί βίαια την ελληνική κοινωνία, αφορά στην επαναεισαγωγή του προβλήματος της ελληνικής κρίσης στο ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο που το δημιούργησε και το όρισε, καθώς και στην προγραμματική πρόταση για την δημιουργία μιας κοινωνικής οικονομίας της αγοράς με έμφαση στην παραγωγική ανασυγκρότηση και στην δραστική απομείωση του ελληνικού χρέους, έτσι ώστε η ανάπτυξη να δομηθεί μέσω της αποκέντρωσης κεφαλαίων και όχι της υπερσυγκέντρωσης, μέσω δηλαδή του ανταγωνισμού και της διάσωσης της κοινωνίας και όχι των μονοπωλίων και του αποκλεισμού των δύο τρίτων αυτής. Ας αναθεωρήσει, λοιπόν, και ο ΣΥΡΙΖΑ το κεντρικό του σύνθημα και ας εννοήσει η ηγεσία του πως πρέπει να απεγκλωβιστεί από ΠΑΣΟΚισμούς στην επικοινωνία της.

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ εργατική πρωτομαγιά..

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Η θάλασσα των ονείρων μου

τίτλος: Εργατική Πρωτομαγιά..

Ποιος το πίστευε πως μετά από τόσους αγώνες και αιματοχυσίες εργατών, θα βρισκόμασταν εν έτη 2014 -παρακαλώ!- και αντί να σκεφτόμαστε ένα καλύτερο σήμερα, ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας, παλεύουμε για χειρότερες συνθήκες; Παλεύουμε για να αποδείξουμε πως η Ελλάδα είναι μια καλή Ευρωπαϊκή χώρα..
Εκείνοι οι άνθρωποι διεκδίκησαν το 8ωρο, θέλησαν καλύτερες συνθήκες εργασίας, έχυσαν το αίμα τους για μια ζωή με περισσότερα προνόμια..

Πότε θα μάθουμε πως αν είμαστε όλοι μαζί ως σύνολο, αυτό είναι η δύναμη μας;
Εμείς οι άνθρωποι τι κάνουμε; Παλεύουμε ή αύριο θα πάμε να ψήσουμε, ελπίζοντας πως η ψήφος που θα ρίξουμε σε λίγες μέρες θα κάνει την διαφορά, θα φέρει την αλλαγή;
Ποια αλλαγή και κουταμάρες; Όταν...
- Υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν σε νυχτερινή εργασία για 10 ώρες και τους πληρώνουν με 10 ευρώ;
- Υπάρχουν νέα παιδιά, στην πιο παραγωγική και κρίσιμη περίοδο της ζωής τους, τα οποία δεν μπορούν να στεριώσουν μια εργασία.. μην μιλήσω για τη σκέψη να δημιουργήσουν μια νέα οικογένεια..
- Υπάρχει τόση λαμογιά και ψευτιά στις συνεργασίες..
- Υπάρχει τόση ανευθυνότητα και εκμετάλλευση στο χώρο της εργασίας..
- Υπάρχει τόσος φασισμός τριγύρω και η Δημοκρατία δεν μπορεί να ανθίσει..
....
Βαρέθηκα τόσα πρόσωπα τριγύρω να προσπαθούν να με πείσουν πως θα κάνουν τον κόσμο μου, τον κόσμο μας, τα χώματα που βρίσκομαι καλύτερα.. Που πάμε; Και αφού βλέπουμε την καταστροφή στην οποία οδεύουμε, γιατί δεν κάνουμε τίποτα και είμαστε όλοι βολεμένοι;

Και ιδού το ερώτημα... ποιος θα φέρει την Άνοιξη;

Θα κλείσω την σημερινή ανάρτηση με μια όμορφη φωτογραφία από τις φημισμένες γνωστές κερασιές του Σικάγο-το οποίο αποτελεί μια πόλη σταθμό για τον αγώνα-, με την ελπίδα πως κάποια μέρα θα δούμε αυτή την Ανάταση της ζωής μας να ανθίζει, όπως αυτές οι πανέμορφες κερασιές...

~Καλό μήνα με άνθη κερασιάς και καλό αγώνα!~

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:

1. Δεν μάς αξίζει ο θυμός αγάπη μου από Ο Κλόουν
2. Όταν φοβάσαι να αλλάξεις... από Πυρ, γυνή, Αλεξιάννα

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ όλα….τούμπα

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Publius....

τίτλος: Όλα….Τούμπα

Ήμουν και εγώ εκεί. Ένας ακόμα σχιζοφρενής με την διπλή προσωπικότητα του οπαδού και του πολίτη, να κάθεται στη Θύρα 5 και να βολοδέρνει με ταχύτητα μεγαλύτερη και από αυτή του 4Gτης Cosmote μεταξύ οπαδικών ενστίκτων και λογικών συνειρμών για αυτά που διαδραματίζονταν μπροστά του. Ο οπαδός μέσα μου πανηγύρισε έξαλλα την νίκη κατά του «μισητού» αντιπάλου, ανέβηκε στα κάγκελα για να γιουχάρει τα κακομαθημένα της ποδοσφαιρικής πιάτσας που νομίζουν πως οι τίτλοι κερδίζονται με φανέλες και πέτσινες προεδρικές εντολές και ένιωσε ρίγη να τον διαπερνούν για την ατμόσφαιρα υποδοχής των παικτών της ομάδας του. Μια φλεγόμενη Τούμπα που μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου μετατρέπει σε παρανάλωμα του πυρός το θυμικό σου και σε καθιστά για λίγο άγριο θηρίο γεμάτο αδρεναλίνη και ένστικτα μπροστά στην φλογισμένη θέα ενός γηπέδου. Και κάπου εκεί έρχεται ο RobertKaplanκαι σε επαναφέρει στα γήινα του πολιτισμού: «όταν ο άνθρωπος πιστεύει ότι δεν έχει τίποτα να δώσει ο ίδιος , ότι είναι κενός ιδανικών και οραμάτων, τότε είναι έτοιμος να δεχτεί τα πάντα, όσο οφθαλμοφανώς ψευδή και αν είναι αυτά. Ακόμη είναι έτσι έτοιμος να συμπλεύσει με οποιαδήποτε ομάδα προκειμένου να μην είναι μόνος στο πνευματικό και ψυχικό κενό του».

Τώρα θα με πεις « πλάκα με κάνεις ρε φιλαράκι; Εδώ πατήσαμε τον Γάβρο και το κατεστημένο των Αθηνών και εσύ με φώναξες αυτόν τον ντεμεκ διανοούμενο να με ζαλίσει τα παπάρια;» . Όχι ρε φιλαράκι δεν σε κάνω πλάκα. Γιατί ο οπαδός που έχεις δίπλα σου έχει και παιδιά, υποχρεώσεις που τρέχουν, απλήρωτες εφημερίες εν μέσω πρωτογενούς πλεονάσματος, ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν πάραυτα και όνειρα που σαφώς ξεπερνούν αυτά ενός Ρώσου επενδυτή, της παρέας του, της «οικογένειας» του ΠΑΟΚ  και μιας απλής ποδοσφαιρικής νίκης έναντι ενός ακόμα μισητού αντιπάλου.

Και εκεί επανέρχεται ο πολίτης μέσα σου και αρχίζει να ασφυκτιά ανάμεσα σε αυτόν τον παροξυσμό αντρικής αδρεναλίνης, απρόκλητης βίας, συνωστισμένων κορμιών, χυμένου κάτουρου σε τουαλέτες που ευτελίζουν οποιαδήποτε έννοια πολιτισμού και φαιδρού ποδοσφαιρικού θεάματος . Προηγήθηκε η ανακοίνωση των συνδέσμων της ομάδας μου για την υποψηφιότητα Ζαγοράκη. Μια  καταφανώς γελοία υποψηφιότητα ενός κάποιου «αρχηγού» της ελληνικής φυλής , του Θοδωρή όλης της Ελλάδας, όπως αναφώνησε όλο χαρά η χαριτωμένη κυρία στην πανηγυρική εκδήλωση της Ν.Δ, που εγγράφεται και αυτή στην  διαχρονική λογική του πολιτικού συστήματος να καταφεύγει στα ηχηρά ονόματα και στα συναισθήματα που αυτά προκαλούν για να προσελκύει τους δεύτερης διαλογής ψηφοφόρους.

Αυτούς δηλαδή που δεν μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει εκλογές για την ανάδειξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τα αποκλειστικά κριτήρια επιλογής τους είναι τα ρίγη που αισθάνθηκαν κάποτε, όταν ο Θοδωρής όλης της Ελλάδας περνούσε την μπάλα πάνω από τον Λιζαραζού και έβγαζε την σέντρα στον Χαριστέα. Και αφού τον κατακεραύνωσαν προσπάθησαν να μας εξηγήσουν το γιατί. Ο Ζαγοράκης, λοιπόν,  πρέπει να καταψηφιστεί όχι γιατί είναι άσχετος με την διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ανίκανος να προσφέρει το παραμικρό σε αυτήν αλλά γιατί στρατεύεται στις τάξεις ενός κόμματος που με τα Μνημόνια εξαθλίωσε τον ελληνικό λαό! Για τα χρέη και τα φέσια των ομάδων τους που στράγγιξαν  τα δημόσια ταμεία τσιμουδιά. Για τα άρθρα που ψήφιζε το κακό πολιτικό σύστημα προκειμένου να λιγοστεύουν τα χρέη τα ομάδων τους- άραγε ποιοι πίεζαν για τα άρθρα αυτά;- γαργάρα. Για το μαύρο χρήμα που διακινείται χρόνια τώρα από τους Προέδρους και τους συνδέσμους αβαβά. Για τους ανεπάγγελτους συνδεσμίτες με τις μπέμπες και τα προκλητικά λούσα ούτε λέξη. Γιατί στην χώρα των Λωτοφάγων οι αποδιοπομπαίοι τράγοι είναι γνωστοί. Κάποιοι βιομήχανοι, των οποίων κανείς δεν ξέρει το όνομα, κάποιοι μιζαδόροι πολιτικοί, των οποίων ο ‘Ακης αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα, κάποιοι τοκογλύφοι, των οποίων τα ωραία τους λεφτάκια πέρναμε κάποτε και τα κάναμε μοχίτο και διορισμούς, και κάποιοι ανώνυμοι επιχειρηματίες, στην χώρα που το 90% της επιχειρηματικότητας είναι μικρομεσαία! Άντε βγάλε άκρη δηλαδή . Όλοι οι άλλοι αθώες περιστέρες. Η συνεδρίαση έλαβε τέλος!

Και δίπλα στις πολιτικές αναλύσεις των συνδέσμων έρχεται και η εικόνα των εκατοντάδων μικρών παιδιών, των στρατολογημένων από άρρωστα μυαλά οπαδικών νταβατζήδων, με τους πυρσούς στα χέρια, με τα μαύρα κασκόλ να καλύπτουν τα μάτια τους, θεριά ανήμερα πάνω στα κάγκελα, παραδομένα σε έναν γηπεδικό χυλό που σε τρομάζει για την ικανότητα του να ομογενοποιεί ανθρώπους και να τους κάνει ίδιους. Ανθρώπους που δεν διστάζουν να βρίσουν την μάνα του άλλου γιατί έτσι επιβάλλει το πρωτόκολλο ενός γηπέδου. Ανθρώπους που πετάνε μπανάνες σε μαύρους αθλητές δίχως να αντιλαμβάνονται την βρωμιά που κρύβεται μέσα σε μια τέτοια πράξη. Ανθρώπους ανιστόρητους και αμόρφωτους που αποκαλούνε συμπολίτες τους Βούλγαρους και Τούρκους δίχως να έχουν επίγνωση του αικιου τους ραδικιού τους.  Ανθρώπους που σπεύδουν να ανατινάξουν το μαγαζί ενός αντίπαλου αθλητή γιατί έτσι ρε πούστη μου. Γιατί έτσι γουστάρουμε να ζούμε. Γιατί έτσι μας έμαθαν όλα αυτά τα χρόνια οι από πάνω. Να μην σεβόμαστε τίποτα και να διεκδικούμε τα πάντα. Να μην υποτάσσουμε το Ρωμέικο σε συλλογικούς κανόνες συμπεριφοράς και να ακολουθούμε αυτό που μας προστάζει το κακό μας το κεφάλι. Μια χώρα ολόκληρη  την καταλήξαμε γούστο μας, καπέλο μας και κέφι μας. Γιατί έτσι!

Μια γενικευμένη βρωμιά που έχει πλέον χωθεί σε κάθε σπίτι, σε κάθε  οικογένεια, σε κάθε δημόσιο χώρο. Και κανένας πολιτικός δεν φαίνεται ικανός να αναμετρηθεί με την βρωμιά αυτή. Να κλείσει το μπουρδέλο του ελληνικού ποδοσφαίρου για 5 χρόνια και να στείλει στο σπίτι τους όλους αυτούς τους ανθυγιεινούς αθλητικούς παράγοντες και τα σιχαμερά τσιράκια τους. Να διαλύσει τους οπαδικούς στρατούς και να εκδιώξει από τα γήπεδα την νομιμοποιημένη αλητεία . Ένας τέτοιος ηγέτης λείπει. Την ίδια στιγμή  που ο Αντώνης χρίζει τον Ζαγοράκη ευρωβουλευτή, νομιμοποιώντας την αξία αυτής της αηδίας που κάποιοι ονομάζουν ελληνικό ποδόσφαιρο και ο Αλέξης στήνει μάχες με τα playmobil του αντιμνημονίου του, με τους μελλοντικούς Υπουργούς του να κρατικοποιούν και τις κόρες τους να ιδιωτικοποιούν ( κατάλαβες σοσιαλισταρά μου τι είπα ή θέλεις ονόματα και διευθύνσεις;). Την ίδια στιγμή που μια ολόκληρη κοινωνία χάνεται μέσα στους οπαδικούς παροξυσμούς, τα εντυπωσιακά πορτραίτα των δήθεν ηγετών της, την διάχυτη φτήνεια και την ενορχηστρωμένη έκπτωση όλων αυτών που κάποτε αποτελούσαν τα κοινωνικά μας ερείσματα . Και εμείς θλιβεροί παρατηρητές να κωφεύουμε και να αντιδικούμε. Στα μούτρα μας λοιπόν…..

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ το θύμα και οι φονιάδες

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

τίτλος: Το Θύμα και οι φονιάδες

Το ανθρώπινο γένος δεν αναγνώρισε την επίσκεψη του Δημιουργού Του.

Στράφηκε με μίσος και οργή εναντίον Του και επέπεσε με μανία πάνω Του να Τον καταστρέψει.

Δεν βρέθηκε κανένας να Τον υπερασπιστεί.

Και οι φίλοι Τον εγκατάλειψαν.
Και αργότερα Τον έβαλαν όπως όπως σε τάφο ζητιανεμένο.
Και νεκρό τον συκοφαντήσαμε και τον φυλάγαμε με φρουρά σαν κακούργο ή σαν λυσσασμένο ζώο.

Και όμως. Χωρίς μίσος και εκδίκηση, δέχτηκε να πεθάνει για όλους.

Και όταν αναστήθηκε σε ΟΛΟΥΣ χάρισε την Ζωή.

Προσκάλεσε στην χαρά ΟΛΟΥΣ.

Μας έκανε συγκοινωνούς της νίκης ΟΛΟΥΣ.

Ανεξαιρέτως.

Εμείς τον βάλαμε στο κριτήριο και Αυτός μας έβαλε στον θρόνο.
Εμείς στον Σταυρό και Αυτός στον νυμφώνα.
Εμείς στον θάνατο και Αυτός στην Ζωή.
Εμείς στον Άδη και Αυτός στον Παράδεισο.
Εμείς στην φυλακή και Αυτός στην ελευθερία.
Εμείς τον θάψαμε και Αυτός μας ανέστησε.
Εμείς τον φτύσαμε και Αυτός μας δόξασε.
Εμείς αποστρέψαμε το πρόσωπο μας και Αυτός μας αγκάλιασε.
Εμείς τον εμπαίξαμε και Αυτός μας αγάπησε.
Εμείς του δώσαμε όξος και χολή και Αυτός γλυκασμό σωτηρίας.
Εμείς Τον καταλογίσαμε με τους κακούργους και Αυτός εμάς με τους Αγγέλους.
Εμείς Τον αποδιώξαμε από Αδελφό και Φίλο και Αυτός μας υιοθέτησε για τον Πατέρα.

Το μυστήριο του Θεού είναι η Αγάπη Του για τον φονιά Του. Τον άνθρωπο.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:

1. ΔΕΚΑ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΙΝ ΨΗΦΙΣΕΤΕ… ΤΟΝ ΞΑΔΕΛΦΟ… από αἰέν ἀριστεύειν
2. Ένα γράμμα για τον Νονό! από KALLI'S BLOG

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

en → el

σύμφωνα

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ πάσχα της τηλεόρασης ή της εκκλησίας;

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

τίτλος: Πάσχα της τηλεόρασης ή της Εκκλησίας;

Τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει πια συνήθεια και έθιμο, ο κόσμος να παρακολουθεί τα Άγια Πάθη τού Χριστού και την Ανάστασή Του μόνο από την τηλεόραση.

Ακούμε να πηγαίνουν να μεταλαμβάνουν την Μεγάλη Πέμπτη για το λεγόμενο «καλό», να πηγαίνουν στον επιτάφιο πάλι για το «καλό», λίγο στην Ανάσταση για το «καλό» και βεβαίως να μην χάνουν καμία από τις ταινίες που προβάλλονται στην τηλεόραση με την ζωή τού Χριστού. Και αυτό είναι το Πάσχα για αρκετό, δυστυχώς, κόσμο.

Περιμένουν να ζήσουν την πορεία τού Θεανθρώπου Κυρίου μας, μόνο μέσα από τις εκάστοτε τηλεοπτικές υπερπαραγωγές και άλλες ταινίες. Ακόμα και τις απορίες που έχουν για κάποια θεολογικά θέματα, περιμένουν να τις λύσουν από εκεί!

Εάν κάτσει κανείς να σκεφτεί όλα αυτά, και εάν αναλογιστεί το πώς και γιατί γυρίστηκε η οποιαδήποτε ταινία με την ζωή τού Χριστού, θα καταλάβει πολλά. Θα δει πως άσημοι ή μεγάλοι ηθοποιοί, τολμούν να υποδύονται τον Χριστό, την Παναγία ή τους Αγίους και να «παίζουν» την ζωή Του, μην έχοντας η δική τους καμία σχέση με Εκείνον και την διδασκαλία Του. Ένα ολόκληρο συνεργείο και επιτελείο ανθρώπων, ασχολείται με την ζωή και την θυσία τού ίδιου τού Θεού, μην καταλαβαίνοντας τι κάνουν. Και καθώς η πλειοψηφία όλων αυτών των ανθρώπων των συνεργείων και των ηθοποιών, αποτελείται από αλλόθρησκους, αιρετικούς, ή και άθεους, λογικό είναι άλλοι να χλευάζουν, άλλοι επάνω στα γυρίσματα να διακωμωδούν, άλλοι απλά να μετρούν εργατοώρες, ζημιές ή κέρδη και άλλοι με μια τελείως στρεβλή και παρανοϊκή ευσέβεια να θεωρούν ανώτερους τούς εαυτούς των που συμμετέχουν σε μία τέτοια «θεάρεστη» υπερπαραγωγή, νομίζοντας ότι ζουν μέσα στις Θείες Γραφές.

Και να πούμε και το χειρότερο; Ο κάθε σκηνοθέτης γύριζε και γυρίζει την ταινία όπως εκείνος νομίζει καλύτερα, παραποιώντας τις Γραφές και βάζοντας δικές του ιδέες και γεγονότα, τα οποία άλλα δεν υπάρχουν και άλλα είναι τελείως αλλαγμένα. Δηλαδή προβάλλει μία δική του γραφή, ένα δικό του ευαγγέλιο. Για παράδειγμα οι σκηνοθέτες απέδιδαν ερμηνείες κατά τέτοιον τρόπο ώστε να φθάνουν π.χ. οι θεατές μέχρι και να θεωρούν αθώο τον Ιούδα ρίχνοντας έτσι ευθύνες στον ίδιο τον Θεό που δεν μερίμνησε για την σωτηρία του, αφού παρουσιάζεται σε αρκετά έργα να μην ενδιαφέρεται για τα χρήματα ή σε κάποια άλλα σαν το πρόσωπο το οποίο δυστυχώς ήταν γραφτό να κάνει αυτά που κάνει. Πολλοί κατέληγαν σε βλασφημία αφού μπλέκουν τα πρόσωπα διαστρεβλώνοντας έτσι την ζωή των αγίων (πχ στην Αγία Μαρία την Μαγδαληνή αποδίδεται ο ρόλος της πόρνης που έπλυνε τα πόδια του Χριστού, οπότε μπερδεύονται και τα πρόσωπα που βρίσκονται κάτω από τον Σταυρό του Κυρίου).

Παραποιούν σύμβολα και γεγονότα καθώς βλέπουμε σε κάποιες ταινίες η Ανάσταση να γίνεται χωρίς να καταλάβουν οι φρουροί τίποτε, σεισμός, σχίσμα στο καταπέτασμα του Ναού και ανάσταση νεκρών δεν υπάρχουν, και σε άλλες βλέπουμε τον Κύριό μας αντί του Σταυρού, να κουβαλάει ένα οριζόντιο κομμάτι ξύλου. Άλλοι πάλι για να δείξουν και καλά τον ζεστό ανθρώπινο χαρακτήρα του Χριστού τον έδειχναν ημίγυμνο να παίζει τόπι με τους Αποστόλους! Και βεβαίως δεν αναφερόμαστε σε ακρότητες άλλων ταινιών όπου στην μανία του ο άνθρωπος να λάβει άφεση αμαρτιών, προβάλλονται μονοφυσιτικές και βλάσφημες ιδέες, κατεβάζοντας τον Θεό Δημιουργό στο πλέον ελεεινό επίπεδο του δημιουργήματος. Ευτυχώς αυτές οι τελευταίες (για την ώρα) δεν προβάλλονται κατά την περίοδο της Μεγάλης Εβδομάδος. Μέσα από τις ταινίες λοιπόν, (σε άλλες λιγότερο και σε άλλες περισσότερο) παρουσιάζονται και περνούν εικόνες και μηνύματα που είναι στρεβλά, ψεύτικα και ανακριβή, τα οποία είναι αποτέλεσμα της τελείως ανθρωποπαθούς λογικής των σκηνοθετών.

 Όπως λοιπόν καταλαβαίνουμε, σαφώς και μπορεί κάποιος να δει αυτές τις καλογυρισμένες κατά τα άλλα ταινίες, βάζοντας όμως, στην άκρη τα παραποιημένα γεγονότα και κρατώντας μόνο τις ωραίες εικόνες, εξηγώντας ταυτόχρονα και στα παιδιά του κάποια πράγματα για να ξέρουν και αυτά την αλήθεια. Πέραν όμως, αυτού, υπάρχει και κάτι άλλο. Επειδή τα ωραία σκηνικά και οι αληθοφανείς εικόνες που ταξιδεύουν σε εκείνη την εποχή ελκύουν και καθηλώνουν τον τηλεθεατή εθίζοντάς τον στο να θέλει να βλέπει την ταινία, θα αναφέρω και το εξής: Προσωπικά, όταν συνειδητοποίησα ότι έβλεπα τα θεία πάθη καθισμένος στον καναπέ μου, πίνοντας και τον καφέ μου ή μασουλώντας το κουλουράκι μου, τότε πραγματικά έφριξα για τον εαυτό μου. Παρακολουθούσα με ράθυμο και ασεβή τρόπο τα πάθη τού ίδιου τού Θεού, ασχέτως εάν δάκρυζα και λυπόμουν. Κατάλαβα ότι έβλεπα απλά έναν ήρωα μιας ταινίας. Φανταστείτε οικογένειες που έχουν αναθέσει την κατάνυξη του Θείου Πάθους στην τηλεόραση και μόνο, τι αποκομίζουν και τι διδάσκονται τα παιδιά τους!

Εάν θέλουμε να ζήσουμε πραγματικά την πορεία τού Χριστού στα Πάθη και στην Ανάσταση, εάν θέλουμε να βηματίσουμε μαζί Του, να είμαστε δίπλα Του και σε Εκείνον και στην Παναγία μας, τότε ο μόνος δρόμος είναι η παρουσία μας στις Ακολουθίες της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος μέσα στην Εκκλησία μας. Εκεί, με την πρέπουσα σεμνή και ταπεινή στάση μας, διαβάζοντας και κατανοώντας τα λόγια των Ακολουθιών, ακούγοντας τον θρήνο της Παναγίας Μητέρας Του και βλέποντας μπροστά μας την Αγία Τράπεζα, πάνω στην οποία ακουμπά σε κάθε Λειτουργία ο ίδιος ο Χριστός, καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει άλλο μέρος στο οποίο θα μπορούσαμε να είμαστε πιο κοντά Του. Την στιγμή που βρισκόμαστε μπροστά στο Άγιο Θυσιαστήριο βρισκόμαστε και μπροστά στον Χριστό. Πού αλλού, λοιπόν, θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε τις Άγιες αυτές ημέρες και πού αλλού η ψυχή μας θα συμβαδίσει με τον Χριστό; Και με τι δέος και με ποια συστολή και ταπείνωση καρδιάς θα ζούσαμε τα Θεία Πάθη; Με την βολή του καναπέ, την απόλαυση του καφέ και τις χαζοκουβέντες ενδιάμεσα των … αγίων ταινιών; Άραγε ποιος Χριστιανός παλαιότερα διανοούνταν τέτοιο Πάσχα και σε ποιον να τα έλεγες αυτά και να μην σε περνούσε για τρελό; Άνθρωποι κουρασμένοι, βιοπαλεστές που δούλευαν όλη την ημέρα σε εργοστάσια, τσαγκαράδικα και μαγαζιά, έτρεχαν να παραβρεθούν στις Ακολουθίες των ημερών για να είναι κοντά στον Χριστό.

Εκείνοι οι αμόρφωτοι και … παρακατιανοί πρόγονοί μας ήξεραν που θα βρουν τον Χριστό, ήξεραν που θα Τον συναντήσουν, ήξεραν που θα ανταμώσουν την Μητέρα Του για να κλάψουν μαζί Της και συνάμα να παρηγορηθούν από Εκείνη και από τον Γιό Της. Εύχομαι κι ελπίζω αυτό το Πάσχα και κάθε Πάσχα, όλοι μας να βρεθούμε εκεί που πρέπει και όπως πρέπει και να ανταμώσουμε τον Χριστό, την Παναγία μας και όλους τους Αγίους μας, που διακαώς μας περιμένουν για την Ανάσταση. Καλό Πάσχα.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:

1. Ψηφοπόρνοι από Στον τοίχο

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ ο φασισμός της γραβάτας

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Στον τοίχο

τίτλος: Ο Φασισμός της γραβάτας

Το φονικότερο όπλο όλων των εποχών από καταβολής δίποδου δεν είναι η ατομική βόμβα, όπως την ένιωσαν στο πετσί τους ειδικά οι Γιαπωνέζοι, αλλά η γραβάτα. Εκτελούμαστε από στρατιώτες ενός συστήματος που η στολή παραλλαγής τους είναι κουστουμάκι και γραβάτα. Όλα ξεκίνησαν από αυτή την αναθεματισμένη γραβάτα που διαχώριζε τον απλό άνθρωπο από εκείνον που του προσέδιδε σοβαρότητα για να κάνει την δουλειά του ένα κομμάτι πανί δεμένο στο λαιμό. Από την εποχή των νοικοκυραίων του ’50, που πρώτα φορούσαν την γραβάτα και μετά το σώβρακο, μέχρι τη γενιά του σήμερα που η γραβάτα έχει μεταλλαχθεί σε πολλά είδη που διαχωρίζουν τους από πάνω με τους από κάτω.

Γραβάτα ο πολιτικάντης, γραβάτα ο δασκαλάκος, γραβάτα ο δικηγόρος, γραβάτα ο ψάλτης, γραβάτα ο στρατιωτικός, γραβάτα ο αστυνομικός, γραβάτα ο πανεπιστημιακός,  όπου θέση ισχύος και γραβάτα. Αυτά μέχρι το 1974 που ο πρώην γραβατοφορεμένος υπουργός Α. Παπανδρέου κατάλαβε ότι η γραβάτα είναι η αχίλλειος πτέρνα των «νοικοκυραίων» και εμφάνισε την πιο εξουσιαστική γραβάτα όλων των εποχών: Το ζιβάγκο. Ακολουθώντας την τακτική των φεμινιστριών που έκαψαν τα σουτιέν τους πλάσαρε το ζιβάγκο και ακριβώς όπως κατέληξε το καμένο σουτιέν να γίνει φιρμάτο σεξουαλικό φετίχ, έτσι και το ζιβάγκο κατέληξε να γίνει η γραβάτα «λαϊκό αξεσουάρ» των σοβαρών πολιτικών ξανά. Το μόνο που κράτησε λίγο παραπάνω ήταν ο τσιγκελωτός ή τύπου Ζαπάτα μύσταξ μετά μύξας που ήταν απαραίτητο αξεσουάρ για το λαό που είχε αναλάβει την εξουσία. Μετά γλιτώσαμε από τα μουστάκια και την μύξα τους. Έπιασαν δουλειά οι στιλίστες, όπως Αμερική.
Αφού λοιπόν έβγαλε και ο τελευταίος πασοκοζωϊσμένος έβγαλε το μάλλινο σώβρακο, φόρεσε γραβάτα και κατέβηκε στην Αθήνα να πάρει έδρα στην Βουλή, τότε βγήκε ένα νέο είδος γραβάτας για να διαχωρίσει τους πασοκοτσοπαναραίους από τους κουλτουρέ αριστερούς: Το φουλάρι ή μπαντάνα. Για να δείξει ο «μάγκας» αριστερός ή ανένταχτος ότι δεν είναι της ίδιας πάστας με τους λαϊκοπασόκους, ό,τι και να φορούσε πάντα ένα φουλάρι στο λαιμό έδειχνε την ένταξή του στην ευρύτερη πάντα αριστερά αποδεχόμενος όμως πάντοτε τους διορισμούς και τα δωράκια από τους πασοκονεοδημοκράτες για το παντεσπάνι του.
Θα μου πεις σήμερα ο σοβαρός αριστερός πολιτικός Τσίπρας δεν φοράει ούτε γραβάτα, ούτε ζιβάγκο, ούτε μπαντάνα. Σου απαντώ ότι σήμερα έχουμε γραβάτα-πουκαμισάκι ανοιχτό, γραβάτα-παλαιστινιακή μαντίλα, γραβάτα-μακό μπλουζάκι με τον Τσε, γραβάτα-σουτιέν να κάνει το βυζί 5 νούμερα μεγαλύτερο, γραβάτα-σακίδιο πλάτης, γραβάτα-γαλότσα 83ευρώ, γραβάτα-μπιχλίμπιδι στο λαιμό, γραβάτα-κασκόλ, γραβάτα-στενό ταγιέρ,  γραβάτα-γιλέκο δημοσιογραφικό, γραβάτα-τάνγκα, και ό,τι κάνει την διαφορά με τον λαουτζίκο που βλέπει το σύμβολο γραβάτα και ξέρει ότι εκεί υπάρχει η γραμμή που τον διαχωρίζει με την πάνω τάξη. Η απουσία της πραγματικής γραβάτας στο κοινοβούλιο κάνει πιο ηχηρή την παρουσία της από οποιαδήποτε άλλη εποχή. Και είναι η πιο επικίνδυνα αποδοτική: «Κοίτα μας μοιάζουμε σαν εσένα».
Αποδεχόμενος ο λαός την σοβαρότητα της εικόνας (γραβάτα γαρ) δεν έδινε σημασία στα λόγια και έργα των σοβαροφανών. Για παράδειγμα σου πετάει η γραβάτα σακίδιο πλάτης πως στα εξήντα θα αποχωρήσει από την πολιτική. Όλα καλά, όμως εκτός από την δήλωση πως εδώ θα είμαι για κάμποσα χρόνια υπάρχει και μια απορία. Πότε ακριβώς μπήκες ρε μάγκα στην πολιτική για να έρθει η ώρα να βγεις; Φαίνεται κουβαλάς πολλές σίγουρες υπογραφές στην γραβάτα-σακίδιο πλάτης για να νιώθεις ότι ήσουν χρόνια στην πολιτική κρυμμένος και θα αποχωρίσεις σε 8 χρόνια άνευ καμιάς αμφιβολίας με την γραβάτα σου στον ώμο.
Με την σιγουριά της σοβαρότητας της γραβάτας παίρνουν το δικαίωμα Έλληνες επιστήμονες, νομικοί και οικονομολόγοι, να υπογράψουν ένα Μανιφέστο με το οποίο με νύχια και δόντια θέλουν «Μια πολιτική ένωση στην Ευρώπη». Παρέα με τους ανάλογους σοβαρούς συναδέλφους τους, Γάλλους και Γερμανούς, που πρώτοι ξεκίνησαν την κίνηση των επιστημόνων της Ευρώπης το πάνε μακριά το γράμμα. Όχι μόνο μία Ευρώπη στην Ευρωζώνη, αλλά μία Ευρώπη για όλη την Ευρώπη με κοινά τα πάντα. Σε αυτό τους το Μανιφέστο καλούν και άλλους σοβαρούς της γραβάτας Έλληνες επιστήμονες να βάλουν την υπογραφή τους για να συνεχίσουν το αγαστό τους έργο.
Η γραβάτα μάς κρέμασε και η γραβάτα θα μάς αποτελειώσει. Αυτό το μικρό κομμάτι πανί που ακυρώνει τις προσωπικότητες των ανθρώπων και δίνει αποκλειστική βάση στις φιλοδοξίες των απάνθρωπων για μία θέση στην πάνω τάξη της κοινωνικής πυραμίδας.
Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η γραβάτα θηλιά του μη παραδόπιστου λαού. Εκείνου που διαφέρει χωρίς να έχει ανάγκη κανένα στιλιστικό φετίχ για να δημιουργήσει. Του επικίνδυνου κομματιού της «κοινωνίας» που πρέπει οι γραβατολάγνοι να του σφίξουν την θηλιά - γραβάτα μέχρι το τέλος. Μέχρι που η φανερή ή κρυμμένη γραβάτα να γίνει το λάβαρο του Ολοκληρωτισμού.-

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:

1. Το εγώ είναι ο χειρότερος εχθρός από Πυρ, γυνή, Αλεξιάννα
2. αν σκεφτείς σαν παιδί, από Katabran's Blog

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »