Γιατί τα ταξίδια δεν οδηγούν πάντοτε σε σμαραγδένιες παραλίες, ας ψάξουμε πιο βαθιά τον πλανήτη μας
καλώς ορίσατε στα ταξίδια του +yannidakis
Βαθιά μέσα σε
πυκνές φυλλωσιές, εκεί που οι κορμοί των δέντρων μπερδεύονται σαν κορμιά φιδιών
και το φως του ήλιου σπάνια φτάνει να φιλήσει το υγρό χώμα. Εκεί που η υγρασία
αγκαλιάζει τα πάντα σαν αποπνικτικό φάντασμα που αιωρείται μεταξύ ουρανού και
γης. Μέσα στην καρδιά της ισημερινής ζούγκλας ρέει ένα ποταμάκι που τρέφει έναν
τρανό ποταμό. Μέσα στο χάος αυτού του παρθένου δάσους χτυπάει η καρδιά της
Αφρικής.
Ο ποταμός
Λεγκμπάλα είναι παραπόταμος του ποταμού Μονγκάλα ο οποίος χύνεται στον ποταμό
Κονγκό. Ο Λεγκμπάλα ρέει για 250 χιλιόμετρα από Ανατολή προς Δύση στο βόρειο
μέρος της Λαϊκής Δημοκρατίας το Κονγκό. Το φιδίσιο του σώμα περνάει μέσα από
παρθένες ζούγκλες και είναι παράλληλο σχεδόν με τη γραμμή του Ισημερινού που
περνάει αρκετά χιλιόμετρα στα Νότιά του. Τόσο πυκνή είναι η βλάστηση που
περιβάλει το ποτάμι ώστε δεν υπάρχει κανένας μεγάλος οικισμός ή έστω ένα μικρό
χωριό τις όχθες του. Αναλυτική έρευνα της περιοχής δεν υπάρχει και πολύ λίγα
στοιχεία δίνονται για το ποτάμι και τη γύρω περιοχή. Υπάρχει όμως κάτι που
κάνει το ποτάμι διεθνώς φημισμένο. Για να καταλάβουμε ας δούμε λίγο την ιστορία
της χώρας.
Αρχικά η περιοχή
που σήμερα λέγεται Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (πάνω από 2 εκατομμύρια
τετραγωνικά χιλιόμετρα), ήταν Βελγική αποικία μέχρι το 1960 οπότε κι απόκτησε
την ελευθερία του. Από το 1971 έως το 1997 λεγόταν Ζαΐρ. Φυσικά υπάρχουν πολλές
διαφορετικές διάλεκτοι και γλώσσες που ομιλούνται από τις ποικίλες αφρικανικές
φυλές, αλλά λόγω της Βελγικής κατοχής, τα γαλλικά είναι η επίσημη γλώσσα. Γενικά
η χώρα αν και τεράστια στο μέγεθος και με πληθυσμό άνω των 77 εκατομμυρίων δεν
είναι πυκνοκατοικημένη, ειδικά στις Βόρειες επαρχίες. Εδώ στην επαρχία Equateur βρίσκεται το ποτάμι του θέματός
μας. Στην τοπική γλώσσα που λέγεται Νγκμπάντι το ποτάμι Λεγκμπάλα σημαίνει
λευκό νερό που στα γαλλικά μεταφράζεται eau blanche. Στα χρόνια της Βελγικής κατοχής λόγω της δυσκολίας της τοπικής γλώσσας
και πιθανόν λάθος προφοράς της λέξης, το ποτάμι Legbala έγινε L’ Ebola.
To 1976 ένας νεαρός
Γάλλος μικροβιολόγος, ο Πιερ Πιότ ταξίδεψε σ’ ένα μικρό χωριό στην καρδιά της
Αφρικής που λέγεται Γιαμπούκου, με σκοπό να μελετήσει μια παράξενη και
πρωτάκουστη αρρώστια. Ο διευθυντής του μικρού σχολείου του χωριού μόλις είχε
πεθάνει από υψηλό πυρετό, ανέλεγκτη δυάρια και αιμορραγία. Το νοσοκομείο της
τοπικής ιεραποστολής είχε γεμίσει με νέους ασθενείς και όλοι είχαν πια
τρομοκρατηθεί. Ο νεαρός επιστήμονας ανακάλυψε και αποκάλυψε στον κόσμο έναν νέο
υιό. Γνωρίζοντας τις καταστροφικές επιπτώσεις αυτής της ασθένειας και μη
θέλοντας να στιγματίσει το όνομα του μικρού χωριού, έδωσε στον υιό το όνομα
ενός κοντινού ποταμού που λεγόταν Εμπόλα! Κι έτσι ένα αθώο ποτάμι πάνω από 100
χιλιόμετρα μακριά από το χωριό Γιαμπούκου ταυτίστηκε με μια από τις πιο
θανατηφόρες αρρώστιες στον κόσμο. Ο Λεγκμπάλα (Εμπόλα) βέβαια δεν ευθύνεται
καθόλου για τον υιό που όπως ξέρουμε σήμερα προέρχεται από το αίμα ενός είδους
τοπικής νυχτερίδας.
Γεννημένος από
τις πηγές της καρδιάς της Αφρικανικής Ηπείρου, ο Εμπόλα σήμερα συνεχίζει να ρέει
ήρεμα περνώντας μέσα από το δεύτερο μεγαλύτερο Ισημερινό δάσος του κόσμου μέχρι
να σμίξει με τον τρανό Κονγκό. Ο Κονγκό είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός
της Αφρικής μετά τον Νείλο και τελικός προορισμός του είναι τα γαλάζια νερά του
Ατλαντικού. Ας αγνοήσουμε το τρομερό όνομα κι ας αφήσουμε τις φαντασίες μας να
ταξιδέψουν πάνω από τα πράσινα νερά και μέσα στις τροπικές φυλλωσιές του
παρθένου ισημερινού δάσους, εκεί που η ζωή είναι πολύχρωμη και ανθίζει με όλα
τα όντα του χαμένου παραδείσου.+Niko Spiridakis
σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ
