ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ πολιτισμός στη χώρα της κρίσης

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Τελευταία αφορμή που αναζωπύρωσε τις σκέψεις μου στο ζήτημα που θα πραγματευτούμε σήμερα αποτέλεσε η πληροφόρησή μου για το "Θέατρο των Φτωχών". Μπορώ να πω ότι λάτρεψα την ιδέα από την πρώτη στιγμή, καθώς πάντα ήμουν την άποψης ότι η κρίση που μαστίζει αλύπητα τη χώρα μας είναι πρωτίστως κρίση αξιών και παιδείας, που έφερε τα γνωστά σε όλους μας οδυνηρά αποτελέσματα. Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί λοιπόν οι συνθήκες, όταν όλοι λίγο-πολύ παλεύουν για τα αναγκαία και καθημερινά της επιβίωσης, είναι αναμενόμενο ζητήματα όπως το θέατρο, οι συναυλίες, ο κινηματογράφος, τα εικαστικά, ζητήματα ουσιαστικής ψυχαγωγίας (με την ετυμολογική σημασία) και βαθύτερης παιδείας να έρχονται ιεραρχικά σε δεύτερη μοίρα. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, η έξοδος από το "πηγάδι" στο οποίο έχουμε κατακρημνιστεί προϋποθέτει πολίτες με την κατάλληλη παιδεία. Βλέπετε τον φαύλο κύκλο έτσι;

Καθώς λοιπόν μόνοι μας μπήκαμε σ' αυτό το λούκι, μόνοι μας θα πρέπει και να βγούμε από εκεί. Μπορούμε άραγε να αντιπαλέψουμε την ιστορία, που μας έχει δείξει ότι οι χρυσές σελίδες του πολιτισμού γράφονται στην πλειοψηφία απ' όποιον που είναι αρκετά δυνατός οικονομικά ώστε να επενδύσει σ' αυτόν; Ναι μπορούμε. Πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε το πρόβλημα. Εδώ ίσως θα χρησίμευε και το ιστορικό παράδειγμα του γνωστού σε όλους μας Περικλή, ο οποίος καθιέρωσε ακριβώς για τον λόγο που εξετάζουμε τα "θεωρικά".

Επόμενο βήμα, είναι η ενίσχυση και την επιβράβευση αξιόλογων πρωτοβουλιών όπως η παραπάνω. Φυσικά δεν μιλάω για εκμετάλλευση των καλλιτεχνών και των δημιουργημάτων τους, αλλά για εθελοντικές πρωτοβουλίες οι οποίες θα τύχουν προβολής και διαφήμισης από τα μέσα, έτσι ώστε ο κόσμος να έρθει σε επαφή μαζί τους, να τις γνωρίσει και να τις αγκαλιάσει (ναι, γι' αυτό δηλώνω σίγουρη). Ακόμη, μπορούμε να στραφούμε και σε διάφορες ερασιτεχνικές αλλά φιλότιμες προσπάθειες απ' τις οποίες πολύ πιθανό να προκύψουνε εξαιρετικά αποτελέσματα.

Πριν γίνουν όλα τα παραπάνω όμως, πρέπει να θέσει ο καθένας τον εαυτό του μπροστά σε μία μεγάλη πρόκληση, έναν  μεγάλο, συλλογικό στόχο: να κατορθώσουμε να αλλάξουμε τον ρου των πραγμάτων. Ο σκοπός στην προκειμένη, είναι τόσο σημαντικός που ξεπερνά την προσωπική αυτοβελτίωση που ούτως ή άλλως επιτυγχάνεται μέσα από την ενασχόληση με την τέχνη, γι' αυτό απαιτείται να είμαστε ενωμένοι.

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ πως η επιστροφή στο γυμνό playboy θα σώσει την ανθρωπότητα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Δεν θα σας πω ψέματα. Ο μόνος λόγος που μου τράβηξε την προσοχή το Playboy σήμερα ήταν επειδή έμαθα ότι επαναφέρει τις γυμνές φωτογραφίες. Μελετώντας λίγο παραπάνω όμως, διαπίστωσα πως πίσω από αυτήν την απόφαση κρύβεται ένας πολύ ενδιαφέρον προβληματισμός.

Πριν ένα χρόνο -αν και μη αναγνώστης- δήλωνα απογοητευμένος που η διοίκηση αποφάσισε να αποσύρει τις γυμνές φωτογραφίες από τα νέα τεύχη. Οι φεμινιστικές οργανώσεις δικαιώθηκαν και πανηγύριζαν, οι άντρες εν πολλοίς ήσαν αδιάφοροι μιας και το γυμνό είναι πλέον τόσο προσβάσιμο όσο και το... ποδόσφαιρο και στη μέση εγώ και μερικοί ακόμα ρομαντικοί που ανδρώθηκαν με το Playboy. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που αγόρασα το δικό μου Playboy -μαζί με 3-4 περιοδικά άσχετης θεματολογίας- για να μην με πάρει χαμπάρι ο περιπτεράς. Όταν έλιωσαν οι σελίδες του, είχα συνειδητοποιήσει ότι είχα χαλάσει όλες μου τις οικονομίες αγοράζοντας 4 μηνιαία περιοδικά για ξεκάρφωμα! Όμως η στιγμή που αντίκρισα ολόγυμνη την 18χρονη τότε Βίκυ Καγιά, που έκανε τότε τα πρώτα της βήματα σαν μοντέλο, σε εκείνη την δισέλιδη αφίσα, όλος ο κόσμος άλλαξε.

Και κάπως έτσι κύλησε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς γυμνό στο πιο συμβολικό αντρικό στοιχείο από καταβολής. Τι άλλαξε αυτό το διάστημα; Ο Trump έγινε πρόεδρος, περισσότεροι μουσουλμάνοι σκότωσαν χριστιανούς, ακόμα περισσότεροι άνθρωποι (όπως οι πρόσφυγες) έζησαν το σκληρό πρόσωπο του ρατσισμού, μέχρι που...

...Το Playboy από αυτό το μήνα κυκλοφορεί και πάλι γυμνό! Δηλαδή, έτσι:

Και αυτό δεν είναι λάθος. Απλά η διοίκηση αποφάσισε να επαναφέρει το γυμνό, επειδή όπως λέει και ο τίτλος: "το γυμνό είναι φυσιολογικό". Ενδέχεται η πιθανότερη αιτία να είναι η πτώση των πωλήσεων όμως ειλικρινά αρνούμαι να πιστέψω πως στην σημερινή εποχή χρειάζεται κάποιος ένα περιοδικό για να δει γυμνές κοπέλες.

Οπότε πέτυχα ένα εξαιρετικό άρθρο του Cooper Hefner, γιου του ιδρυτή του περιοδικού και νέο αφεντικό. Ύστερα από μια ενδιαφέρουσα (πλην γνωστή) αναδρομή στο παρελθόν του πατέρα του, του περιοδικού, της κουλτούρας της Δύσης μέσα στα χρόνια κλπ. στάθηκε στο πως το Playboy πέρα από τις τολμηρές φωτογραφίες κατάφερε να περάσει ένα μήνυμα στον κόσμο χωρίς ποτέ να το γράψει ευθέως. Κατάφερε να κάνει τους άντρες να εξοικειωθούν με το γυμνό, να μπορούν να το διαχειριστούν, τις γυναίκες να μην ντρέπονται για αυτό και σιγά-σιγά καταπολέμησε με έμμεσο τρόπο όλες τις κοινωνικές ανισότητες. Φυλετικές, σεξουαλικές, ηλικιακές κλπ.

Και μπορεί θεωρητικά να είμαστε πολύ μακριά από εκείνες τις εποχές όμως... για μια στιγμή, μήπως ζούμε ένα κοινωνικό deja vu, με έναν μακάβριο κοινωνικό κύκλο που λόγω πολιτικής χειραγώγησης επιστρέφει χειρότερο από ποτέ; Μήπως ο κόσμος που βάλλεται από διαχωρισμούς χρωμάτων, συμβόλων, θρησκειών και ιδεολογιών, έχει ανάγκη ένα ταρακούνημα, ένα σπρώξιμο που θα γίνει ξανά ασυναίσθητα όπως τότε. Ξεκινώντας με μία νεαρή κοπέλα που δείχνει το όμορφο στήθος της!

Ειλικρινά δεν ξέρω αν μπορεί το Playboy να φέρει την ειρήνη και την ομόνοια στον πλανήτη, όμως μέσα στο χάος της ανεξέλεγκτης εξέλιξης πρέπει να είμαστε σε θέση να ξέρουμε τι θέλουμε να εξελιχθεί, πως θέλουμε να εξελιχθεί και γιατί το θέλουμε να εξελιχθεί, διατηρώντας την ταυτότητά μας με κάποιο τρόπο. Και είναι κρίμα που κανένα παιδάκι σήμερα δεν μπορεί να ζήσει αυτό το καρδιοχτύπι που έζησα εγώ αγοράζοντας πρώτα το πρώτο μου Playboy και λίγο αργότερα καταφέρνοντας να μείνω μόνος για να το ανοίξω και να το... περιεργαστώ!  +Yanni Spiridakis

ΥΓ.
μην με ρωτήσετε ποτέ τι απέγινε εκείνο το τεύχος...

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ γιατί η απόφαση να μην δοθεί ο παρθενώνας στον gucci ήταν σωστή

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Το ζήτημα μπορεί να έληξε, δεν παύει όμως να συζητείται. Κι αυτό είναι από μόνο του καλό, καθώς σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που ζητήματα πολιτισμού απασχολούν την ελληνική πραγματικότητα. Ο Παρθενώνας κατηγορηματικά κι ομόφωνα δεν πρόκειται να δοθεί για την επίδειξη μόδας του οίκου Gucci, κι αυτό είναι κάτι που (ω, τι πρωτότυπο!) δίχασε την κοινή γνώμη, με μερίδα του κόσμου να θεωρεί την απόφαση συντηρητική ή και λαϊκιστική. Επιθυμία μου είναι σήμερα να σας αποδείξω πως δεν ήταν.

Ο Παρθενώνας ξέρετε έχει κάτι που τον ξεχωρίζει από τα περισσότερα αρχαιολογικά μνημεία. Έχει αναχθεί σε σύμβολο όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και του δυτικού πολιτισμού συνολικά. Φέρει τη σφραγίδα μιας εκ των κορυφαίων εποχών του ανθρώπινου πνεύματος. Έχει περάσει πολλά στην ιστορία του. Έχει γίνει τζαμί, χριστιανικός ναός, έχει βομβαρδιστεί και παρ' όλα αυτά δεν έχει χάσει ούτε ελάχιστο από το κύρος του. Μάλιστα, με το σύγχρονο μουσείο της Ακρόπολης, τα φώτα στράφηκαν πρόσφατα και αναπόφευκτα και πάλι σ' εκείνον και τον εν γένει αρχαιολογικό χώρο. Πιθανότερο λοιπόν είναι να κάνει διαφήμιση ο Παρθενώνας στον Gucci, παρά το αντίθετο.

Και ο οίκος το ξέρει. Και γι' αυτό θέλησε να εκμεταλλευτεί το χάλι της χώρας για να εξασφαλίσει με ελάχιστα χρήματα έναν χώρο αυτού του βεληνεκούς (χωρίς να τον κατηγορώ βέβαια, δυστυχώς ή ευτυχώς αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού...). Τα 2.000.000 του Gucci σε βάθος πενταετίας θα ήταν η σωτηρία για την αναστήλωση του μνημείου; Ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν είναι ρομαντισμός, είναι ένα πολύ όμορφο μήνυμα: "δεν είναι όλα ανταλλάξιμα με χρήματα".

Αντιλαμβάνομαι ότι ζούμε σε μία εποχή με τεράστια κρίση πολλαπλών επιπέδων (αξιών, οικονομικών κτλ) και ότι γενικά δεν έχουμε μάθει να δείχνουμε το σεβασμό σας σε κανέναν και τίποτα. Στο μυαλό κάποιων μπορούν τα παραπάνω επιχειρήματα να μοιάζουν από θολοκουλτούρα μέχρι κι εγώ δεν ξέρω τι, σε μία εποχή που για την Ελλάδα τα χρήματα δεν περισσεύουν από πουθενά. Όμως σκεφθείτε το κι έτσι: όλοι αυτοί οι επώνυμοι που μας έταξε ο Gucci ότι θα μας φέρει, βρίσκονται κάθε καλοκαίρι στα νησιά μας. Η διαφήμιση επιτυγχάνεται ούτως ή άλλως. Αξίζει να θυσιάσουμε την αίγλη ενός τέτοιου χώρου για μία εκδήλωση που δεν του ταιριάζει; +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ εξερευνώντας της σαπουνόπερες...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Γιατί Οι σαπουνόπερες κάνουν εμπορική επιτυχία; Προσφέρουν τελικά κάτι; Είναι πράγματι ευτελή θεάματα; Ποια η πορεία τους στη Χώρα μας; Τι συμβαίνει με την cult soap opera “Twin Peaks”;

Οι σαπουνόπερες προσελκύουν μεγάλη μερίδα θεατών και αξίζει να δει κανείς το λόγο και, κυρίως, τις κοινωνικές προεκτάσεις αυτής της επιτυχίας…

Το ότι η σαπουνόπερα είναι ένα ευτελές καλλιτεχνικά είδος το καταμαρτυρεί η ίδια η προέλευση του τίτλου της: «Soap» προέκυψε επειδή το κοινό ήταν ως επί το πλείστον γυναίκες, εύλογα λοιπόν, οι διαφημίσεις είχαν σχέση με απορρυπαντικά κ.α. Και το «opera» λόγω του υπερβολικά μελοδραματικού χαρακτήρα της, (ασφαλώς ειρωνικά δοσμένος ο τίτλος).

Οι σαπουνόπερες ξεκίνησαν στις ΗΠΑ (όπως και σχεδόν καθετί εμπορικό καλλιτεχνικά). Σ’ αυτές ο έρωτας είναι σε πρώτο πλάνο, οι καλοί και αγαθοί ήρωες που περνάνε τα πάνδεινα - μέσα στη χλιδή πάντα, καθώς, κάποιος εκ των δύο πρωταγωνιστών θα είναι από εύπορη οικογένεια - μέχρι να καταλήξουν σε happy end και μέσα σ’ αυτό τον βασικό σκελετό παρακολουθούμε ακόμα: δολοπλοκίες πλουσίων, απαγορευμένους έρωτες, ενδοοικογενειακά προβλήματα, κοινωνικά cliché, κ.α. Σενάρια με επαναλαμβανόμενα μοτίβα σε έργα που μπορεί να κρατάνε χρόνια, ή και δεκαετίες ολόκληρες! Αν τώρα αποτελούνται από τα καθιερωμένα 150 επεισόδια τότε μετονομάζονται σε τηλενουβέλες.

Η αιτία της επιτυχίας τους οφείλεται στην έμφαση που δίδεται στις ανθρώπινες σχέσεις και τα κοινωνικά στερεότυπα. Ακόμα, το κοινό που βλέπει αυτά τα έργα δε θέλει να σκεφτεί ή να κρίνει, ενδιαφέρεται μόνο να περάσει ευχάριστα την ώρα του βλέποντας τον πόνο των ηρώων, τα προβλήματά τους, αλλά και να ταυτιστεί μαζί τους ζώντας μέσα από αυτούς το άπιαστο όνειρο (μεγάλος έρωτας, πλούτη κλπ). Εν ολίγοις, όπως τα παιδιά έχουν τα δικά τους παραμύθια που τα ταξιδεύουν, έτσι, και οι μεγάλοι – και, δη, οι γυναίκες – έχουν τις σαπουνόπερες.

Ας δούμε λίγο τι γίνεται και στη χώρα μας με τις «εισαγώμενες σαπουνόπερες:
Στην ελληνική τηλεόραση οι ξένες σαπουνόπερες εισήχθησαν γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1990 - όταν, δηλαδή, τα ιδιωτικά κανάλια έκαναν δυναμικά την εμφάνισή τους και εις το όνομα του κέρδους έριξαν το ευτελές αυτό εμπόρευμα στους τηλεθεατές. Τα Ατίθασα νιάτα, η Τόλμη και Γοητεία, η Σάντα Μπάρμπαρα, Δυναστεία, Χτυποκάρδια στο Beverly Hills είναι μερικές από αυτές που προβλήθηκαν και στην Ελλάδα. Για να ακολουθήσουν στην αυγή της νέας χιλιετίας οι μεξικάνικες, αργεντίνικες και όλες αυτές οι λατινογενείς τηλενουβέλες (Μαρία της γειτονιάς, Εσμεράλντα, κ.α.) και να φτάσουμε στη δεύτερη δεκαετία του 21^ου αιώνα όπου επικρατούν οι τουρκικές τηλενουβέλες! Παράλληλα, βέβαια, αναπτύχθηκαν και εγχώριες σαπουνόπερες: Λάμψη, Καλημέρα Ζωή, Φιλοδοξίες, Βέρα στο δεξί, Έρωτας, Τα μυστικά της Εδέμ, Μπρούσκο, κ.α.

Twin Peaks...
Αν και ευτελές είδος πιστεύω ότι λίγο - πολύ όλους μας έχει καθηλώσει μπροστά στην οθόνη κάποια στιγμή στη ζωή μας κάποια σαπουνόπερα από αυτές... Αυτή η οξύμωρη σύνδεση αληθοφάνειας με υπερβολής που παρουσιάζουν οι σαπουνόπερες έμενα προσωπικά με διασκεδάζει!  Όμως, αν ήταν να προτείνω κάτι από αυτό το είδος θα ήταν μόνο το Twin Peaks των David Lynch και Mark Frost, μία cult, Avant Garde (πρωτοποριακή) σειρά που συγκεντρώνει αρκετά χαρακτηριστικά της soap οpera! Η σειρά συνδυάζει μοναδικά υψηλή τέχνη και λαϊκή ψυχαγωγία! Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αναβάθμισε την σαπουνόπερα ως είδος. Παράλληλα, χρησιμοποιεί τα εργαλεία της σαπουνόπερας (ίντριγκες, οικογενειακές ιστορίες, έρωτες κλπ.) για να σατιρίσει τόσο την ίδια τη σαπουνόπερα ως είδος, όσο και να ασκήσει κριτική στο κοινό της.

Γενικότερα, το Twin Peaks αποτέλεσε σταθμό στην τηλεοπτική ιστορία των σίριαλ γιατί είναι το μεταίχμιο της μετάβασης στην αμερικάνικη τηλεόραση από την παντοκρατορία της σαπουνόπερας στo δημοφιλές σήμερα είδος TVseries. Παρά την δημοτικότητά της, ωστόσο, η σειρά προβλήθηκε για μόλις δύο έτη (1990-1991) λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος των θεατών μετά από μια πρόωρη αποκάλυψη που έγινε στην υπόθεση έπειτα από πιέσεις του καναλιού, (αυτό θα πει έβαλα τα χεράκια μου και έβγαλα τα ματάκια μου). Πάραυτα, το Twin Peaks ήταν υποψήφιο για πολλά βραβεία και η βαθμολογία του στο IMDb  ανέρχεται 9,00! Tα ευχάριστα, πάντως, είναι ότι οι δημιουργοί του ανακοίνωσαν πως ο τρίτος κύκλος αναμέναμε να κάνει πρεμιέρα στις 21 Μαϊου - 26 χρόνια μετά - και κυριολεκτικά και σεναριακά καθώς η υπόθεση θα μεταφερθεί στο παρόν όπως φημολογείται! Ήδη κυκλοφορεί το trailer της σειράς:

Τα φιλιά μου!  +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ προσωπικά (;) δεδομένα...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Δεν ξέρω αν προλάβατε να το παρατηρήσετε μέσα στη φρενίτιδα που προκάλεσε το Eurogroup στα Μ.Μ.Ε., αλλά την προηγούμενη βδομάδα είχαμε δύο πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα που περιστρέφονταν αμφότερα γύρω από την έννοια των "προσωπικών δεδομένων".

Το πρώτο αφορά τον Ο.Α.Σ.Α και το περιβόητο πλέον "ηλεκτρονικό εισιτήριο", για το οποίο εξέφρασε τις ενστάσεις της η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, με αφορμή την (υπερ)πληθώρα προσωπικών στοιχείων που απαιτεί η έκδοσή του (ΑΜΚΑ, διεύθυνση κατοικίας, ημερομηνία γέννησης, αριθμός τηλεφώνου, αριθμός κινητού τηλεφώνου, αριθμός fax, ταχυδρομική διεύθυνση, ηλεκτρονική διεύθυνση κτλ. Πράγματι, τι χρειάζονται όλα αυτά;). Το δεύτερο σχετίζεται με το (εξίσου περιβόητο) "Μητρώο Στελεχών" της Νέας Δημοκρατίας, για το οποίο είχαμε και πάλι της παρέμβαση της Α.Π.Δ.Π.Χ. , που φαίνεται φάτσα φόρα να εκθέτει στοιχεία βασισμένα στους εκλογικούς καταλόγους του Υπουργείου Εσωτερικών.

Ζούμε σε μία εποχή που οι ευαίσθητες και μη προσωπικές πληροφορίες μας είναι διάτρητες. Κύριος εκφραστής της είναι το internet, ως sine qua non εργαλείο για κάθε πτυχή της δραστηριότητας του ατόμου, που από τα social media μέχρι τις ηλεκτρονικές βάσεις (κρατικές, εργασιακές, πανεπιστημιακές κτλ) απαιτεί προσωπικές πληροφορίες και μας αναγκάζει όλους να τις διασκορπίζουμε αφειδώς.  Φυσικά, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το internet είναι μόνο ένα μέσο που εκφράζει τις επικρατούσες συνθήκες και τα κοινωνικά ρεύματα. Αν δεν το επέβαλλαν οι συνθήκες, η χρήση του δεν θα είχε επεκταθεί. 

Βέβαια, όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι, τίποτα πλέον δεν μπορεί να αναστραφεί (και για να είμαι ειλικρινής θεωρώ πως οι περισσότεροι δεν θα το επιθυμούσαμε). Το ζήτημα έγκειται στο αν και κατά πόσο παρεμβάσεις σαν αυτές που εντοπίσαμε παραπάνω της Α.Π.Δ.Π.Χ. είναι πραγματικά αποτελεσματικές ή αποτελούν μάταιες προσπάθειες να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Κι αν δεν είναι, θα μπορούσαμε να είμαστε λιγότερο εκτεθειμένοι άραγε, ή πρέπει να συμβιβαστούμε με την ιδέα της έκθεσης και να την απομυθοποιήσουμε; +Κωνσταντίνα Πορφυρού

Υ.Γ: ένα πολύ καλό F.A.Q. σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα και την ισχύουσα νομοθεσία θα βρείτε εδώ.

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το οριεντάλ θέατρο του παραλόγου

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Μια ακόμη Τρίτη αφιερωμένη στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και την Τουρκία. Ας είναι. Το επιβάλλουν οι καταστάσεις: η προκλητικότητα της γείτονος που χτύπησε κόκκινο ερυθρότερο κι απ' τη φανέλα του Ολυμπιακού, τα  ελληνικά σύνορα που στα μάτια του Ερντογάν μοιάζουν με πόρτες σουπερμάρκετ καθώς πλέον μπαίνει και βγαίνει κατά βούληση και η ομοβροντία εμπρηστικών δηλώσεων που δεν φιλτράρονται από καμία λογική.

Κι όλα αυτά, την ώρα που στην Τουρκία το σαββατοκύριακο που μας πέρασε συνελήφθησαν 400 άτομα με την υποψία συμμετοχής στον ISIS έπειτα από επιχείρηση "σκούπα" της αστυνομίας, την ώρα που μόλις την περασμένη Παρασκευή είχαμε την τελευταία έκρηξη (μέχρι την στιγμή που γράφεται το παρόν κείμενο) που όπως οι υπεύθυνοι αναφέρουν συγκαταλέγεται στη μακρά λίστα του κουρδικού μετώπου, στην πόλη Ντιγιαρμπακίρ, την ώρα που γίνονται αγώνες με θεμιτά κι αθέμιτα για να καλυφθεί η διχασμένη εσωτερική κατάσταση σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Και σε όλα αυτά, ήρθε να προστεθεί και ο πονοκέφαλος "Τραμπ". Η Τουρκία έχει ξεκάθαρα σοβαρότερα ζητήματα να δαπανήσει την ενέργειά της από τους 8 αξιωματικούς και το άσυλο που ζητούν από την Ελλάδα. Προτιμά όμως να υπερτονίζει τη σημασία τους. Γιατί;

Πιθανότατα γιατί η κατάσταση ήρθε... "γάντι" στην πάγια τακτική και θέληση της Τουρκίας να κερδίζει ό,τι μπορεί, όποτε μπορεί απ' το Αιγαίο. Όπως αναφέρουν πολλοί αναλυτές μάλιστα, πετυχαίνει να ασκεί και πιέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οποία έχει πλέον να αγχώνεται για έναν ακόμη λόγο. Δύο σε ένα, νοικοκυρεμένα. Τι κι αν το καράβι της Τουρκίας μπάζει νερά απ' όπου κι αν το δεις; Οι εντυπώσεις φαίνεται πως είναι το παν, ακόμη κι αν γνωρίζουμε ακριβώς το παιχνίδι που θέλει να παίξει η Τουρκία. Ένα παιχνίδι βασισμένο όχι στη λογική, όχι στην ορθή πολιτική στρατηγική, όχι στην ιστορική πραγματικότητα, όχι εντός των θεσπισμένων διεθνών σχέσεων. Ένα παιχνίδι κυριαρχίας και προσπάθειας καλλιέργειας κλίματος φόβου, που θα δώσει παράλληλα την ψευδαίσθηση μίας μεγάλης δύναμης στον τουρκικό λαό, για να τον κρατά κατευνασμένο. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ πως ταξιδεύει η μεγάλη αλβανία στην σημερινή ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πρέπει να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά. Θα το προσπαθήσουμε δηλαδή. Αναφέρομαι στο γεγονός που καλώς πήρε διαστάσεις, όταν οπλίτες του ελληνικού στρατού -αλβανικής καταγωγής- άρχισαν να σχηματίζουν τον αετό της αλβανικής σημαίας με τα χέρια τους.

Όταν οι Αλβανοί άρχισαν να έρχονται κατά εκατοντάδες στην Ελλάδα, τότε στις αρχές της δεκαετίας του '90 κυνηγούσαν το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Οι Έλληνες τότε βέβαια, δεν είχαν κοινά στοιχεία με τους αμερικανούς που είχαν μάθει να δέχονται και να υποδέχονται τους ξένους με ευκολία. Ήταν κάτι καινούριο και μάλλον αιφνιδιαστικό για τον Έλληνα αυτό και εγώ δεν θα το έλεγα ρατσισμό παρά αιφνιδιασμό. Ήταν πολύ λογικό να συνασπιστούν οι μετανάστες, να δημιουργήσουν κοινούς και δυνατούς δεσμούς μεταξύ τους για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν σε ένα ξένο καινούριο περιβάλλον. Τίποτα παράλογο ως τώρα.

Οι Αλβανοί ενσωματώθηκαν στην ελληνική κοινωνία με τα στραβά και τα καλά. Για παράδειγμα, η εγκληματικότητα αυξήθηκε κατακόρυφα -δεν είναι τυχαίο πως Αλβανοί ελέγχουν την μαφία σε πολλές πόλεις- ενώ και η παραγωγή -για παράδειγμα στην οικοδομική δραστηριότητα- σημείωσε σπουδαία άνοδο.

Σήμερα όλοι τους βιώνουν την κρίση που βιώνουμε κι εμείς. Σε μας βγαίνει μια απίστευτη γκρίνια και μιζέρια ενώ σε εκείνους σε πολλές περιπτώσεις μία λησμονιά της πατρίδας τους. Και επειδή τα κοινωνικά δίκτυα σήμερα, μπορούν εύκολα να "ταξιδέψουν" μηνύματα ακριβώς εκεί που πρέπει, οι ιδέες αναβίωσης της Μεγάλης Αλβανίας αυτή τη στιγμή στο διαδίκτυο βρίσκονται σε έξαρση. Έξαρση μεταδοτικότητας. Οι νέοι, οι ανόητοι και οι ιδεαλιστές είναι τα τέλεια θύματα για αυτήν την προπαγάνδα.

Οι οπλίτες του ελληνικού στρατού, ήταν απλά το πιο πρόσφατο θύμα (όχι όμως το πρώτο στην ελληνική επικαιρότητα). Τα παιδιά είναι παιδιά. Όχι δεν είναι αθώα, απλά είναι απρόσεχτα. Είμαι σίγουρος ότι το ίδιο έχει συμβεί πολλές φορές, στον ελληνικό στρατό, στα ελληνικά σχολεία και ποιος ξέρει που αλλού, απλά οι πρωταγωνιστές ήταν ή πιο προσεκτικοί στις φωτογραφίες τους ή απλά στην διάδοση τους στα κοινωνικά δίκτυα...

Το θέμα είναι, πως διαχειρίζεσαι ένα ζήτημα του "φαίνεσθαι" που δεν είναι τόσο σημαντικό ως προς την ουσία, όσο ως προς το επικοινωνιακό του κομμάτι που πλέον τείνει να γίνει εξίσου ουσιαστικό; Ο Υπουργός είχε ξεκάθαρη άποψη και αναφέρθηκε στις αυστηρότερες τιμωρίες. Ποιες ήταν αυτές; 60 μέρες φυλακή!!! 60 μέρες φυλακή στην θητεία -για όσους δεν ξέρουν- είναι απλά 60 μέρες παραπάνω θητείας στις οποίες έχουν και στέρηση εξόδου. Αν αρχίσουμε να αφαιρούμε τις άδειες, τότε η τιμωρία δεν είναι δα και τίποτα σοβαρό (όταν πλέον η θητεία είναι εννιάμηνη).

Οπότε; Πως σωφρονίστηκαν αυτά τα παιδιά; Πως τιμωρήθηκαν; Πως δείξαμε σε όλο τον κόσμο, ότι πραγματικά είμαστε αμείλικτοι στα εθνικά μας ζητήματα; Προσωπικά περίμενα να πάρουν κάποιο Ι και να είναι άοπλο. Δηλαδή να τους αφαιρεθεί το όπλο και μαζί η ευκαιρία να δείξουν το πόσο "άντρες" είναι... Η ντροπή που αισθάνομαι από την "σκληρή" τιμωρία των 60 ημερών, είναι ίση με εκείνη που θα ένιωθα αν απλά "κουκούλωναν" το θέμα... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ μαθήματα αμερικανικής ιστορίας ή... american history

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Αν περιμένατε λόγω τίτλου να κλικάρετε το παρόν άρθρο και να σας πεταχτεί ο Edward Norton με τη σβάστικα κάνατε λάθος. Καταχράστηκα απλά τον τίτλο της ταινίας αυτής για έναν προβληματισμό ο οποίος θα θυμίσει κάτι από τις απαρχές τούτης εδώ της τίμιας στήλης, τότε που επικεντρωνόμασταν σε ιστορικά θέματα με αναφορές στο σήμερα. Δεν θέλω να αναφερθώ καθόλου στην εκλογή Trump, χωρίς να αμφισβητώ βέβαια το ότι θα απασχολήσει τον ιστορικό του μέλλοντος, είμαι σίγουρη όμως πως πολλά έχετε διαβάσει (και πολλά ακόμη θα διαβάσετε) κι έχετε αρχίσει να κουράζεστε.  Δράττομαι μόνο του συμβάντος για να ξεκινήσω ένα συνοπτικό ταξίδι στην ιστορία της Αμερικής.

Οι πρώτοι πολιτισμοί στην Αμερικανική ήπειρο φώλιασαν στην κεντρική Αμερική. Συγκεκριμένα, γύρω στο 300 π. Χ. κάνουν την εμφάνισή τους οι Μάγιας στο Μεξικό, οι οποίοι απέκτησαν γραφή και προόδευσαν σε ζητήματα μαθηματικών και αστρονομίας, δεν έμελε όμως να επιβιώσουν αργότερα από τον 9ο αι. μ.Χ.. Τον 14ο αι. μ.Χ, εμφανίζονται δύο ακόμη γνωστοί μας πολιτισμοί: Οι Αζτέκοι στην περιοχή του Μεξικού και οι Ίνκας στο Περού, οι οποίοι γνώρισαν άσχημο τέλος από τους Ισπανούς κατακτητές τον 16ο αιώνα.

Ορόσημο αποτέλεσε το έτος 1492, όταν ο Κολόμβος έφτασε στην αμερικανική ήπειρο, την εποχή που το φαινόμενου του αποικισμού γιγαντωνόταν. Τα πράγματα δεν άργησαν να πάρουν την τροπή που γνωρίζουμε, με τη Κεντρική και Νότια Αμερική να περνά σε Ισπανικά και Πορτογαλικά χέρια, με εξολόθρευση του γηγενούς στοιχείου, μαζικούς εκχριστιανισμούς και φοβερές λεηλασίες. Όσον αφορά το Βόρειο κομμάτι της ηπείρου, εκείνο το διεκδίκησαν Ολλανδοί, Γάλλοι και Άγγλοι, για να καταφέρουν έπειτα από σκληρές συγκρούσεις να κυριαρχήσουν οι τελευταίοι και να εφαρμόσουν απάνθρωπες πρακτικές στην εξόντωση των γηγενών, για να εγκαταστήσουν έπειτα αποίκους.

Η ρόδα της ιστορίας όμως γυρνά, και η άδικη και άνιση μεταχείριση της μητρόπολης δεν άργησε να προκαλέσει δυσφορία στην αποικία. Το αποτέλεσμα; "Αμερικανική Επανάσταση" και "Πόλεμος της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας" το 1775-1783. Ο πόλεμος έληξε νικηφόρα για την αποικία, η οποία τότε συγκροτεί ένα νέο, ανεξάρτητο κράτος: τις Η.Π.Α! Με την ορμή του νικητή οι Ήνωμένες Πολιτείες επεκτείνονται εδαφικά πολεμώντας το Μεξικό και την Ισπανία (για το Πουέρτο Ρίκο και τις Φιλιππίνες), βιώνουν έναν σκληρό εμφύλιο πόλεμο, αγοράζουν την Αλάσκα και τη Λουιζιάνα, γιγαντώνονται οικονομικά και γίνονται πόλος έλξης για εκατομμύρια ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο. 

Παράλληλα, στα νότια της ηπείρου το 1820 αποτινάσσεται ο Ισπανικός ζυγός, έπειτα από πόλεμο μέσα από τον οποίο αναδείχθηκαν σημαντικές προσωπικότητες. Ο βασιλιάς της Πορτογαλίας, μέσα στο επαναστατικό κλίμα δεν μπορούσε παρά να χαρίσει στην Βραζιλία την ελευθερία της.

Με την πάροδο του χρόνου και με τις παγκόσμιες συνθήκες να θυμίζουν το γνωστό καζάνι του βράζει, ο πλανήτης συνταράχθηκε από τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Οι Η.Π.Α. βρέθηκαν και τις δύο φορές στη μεριά των νικητών, για να κονταροχτυπηθούν έπειτα με τη Ρωσία στον λεγόμενο " Ψυχρό Πόλεμο", για να νικήσει κι αυτήν την αναμέτρηση το 1989, όταν το κομμουνιστικό καθεστώς κατέρρευσε.

Σημαντικό κεφάλαιο της αμερικανικής ιστορίας αποτέλεσε η ανάμειξη στους Ασιατικούς εμφυλίους μεταξύ εθνικιστών και κομμουνιστών, αφενός στην Κορέα, στην οποία επήλθε διαίρεση που κρατά μέχρι σήμερα αφού δεν υπήρξε ουσιαστικός νικητής, αφετέρου στο Βιετνάμ, από το οποίο οι Η.Π.Α. αποχώρησαν νικημένες και ταπεινωμένες. 

Στις μέρες μας οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν έναν εξαιρετικά σημαντικό ρυθμιστή στα οικονομικά και πολιτικά ζητήματα του πλανήτη, δίχως να έχει όμως την άλλοτε αδιαμφισβήτητη κυριαρχία της. Βρίσκονται σε σημείο κομβικό, καθώς έχει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της ψήφου της και να παρακολουθήσει της επιπτώσεις της στον υπόλοιπο πλανήτη... +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ~ γυρίζει σελίδα ο πλανήτης ή ξημερώνει άλλη μια μέρα στην δουλειά;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Αύριο είναι Δευτέρα. Για προσωπικούς μου λόγους, η μέρα που ξημερώνει θα είναι πολύ διαφορετική απ' τις υπόλοιπες της ζωής μου, όμως για μια στιγμή... Υπάρχει μια περίπτωση να μην είμαι ο μόνος!

Αύριο, θα είναι η πρώτη Δευτέρα που ξημερώνει με πρόεδρο των ΗΠΑ ή αλλιώς "πλανητάρχη" έναν μη πολιτικό ζάμπλουτο επιχειρηματία. Και μην με παρεξηγήσετε, είναι πολύ εύκολο να αποτύχει κανείς στην διαχείριση μιας χώρας είτε δεν είναι πολιτικός είτε είναι επαγγελματίας πολιτικός με ένα βιογραφικό στο οποίο η προϋπηρεσία του πολιτικού ξεκινάει απ' τα χρόνια του δεκαπενταμελούς του σχολείου! Υποθέτω πως κάποιον βάζει το μυαλό σας.

Και δεν κάνω πλάκα. Είναι γεγονός πως σε συζήτηση που είχα χθες με γνωστό, άκουσα το εξής οξύμωρο: "Μαλάκες αμερικανοί. Πήγαν και ψηφίσαν αυτόνε"; Αφού επιβεβαίωσα πως κι εγώ κι ο συνομιλητής μου είμαστε αμιγώς έλληνες, του αποκρίθηκα: "Πας καλά ρε; Εδώ εμείς ψηφίσαμε τον Τσίπρα, θα κατηγορήσουμε εκείνους που ψηφίσανε τον Τραμπ";

Αλλά ας μην είμαι τόσο αυστηρός. Είναι αλήθεια πως οι δυο τους μοιράζονται κάποια κοινά, όπως το ότι κατάφεραν να εξαπατήσουν τον κόσμο για να κερδίσουν τις εκλογές. Κάτι που στην περίπτωση του Τραμπ βέβαια, αναμένεται να επιβεβαιωθεί, ενώ στου δικού μας ανθρώπου, επιβεβαιώνεται ήδη από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης λέτσων, αμόρφωτων και πέτσινων μπουφάν. Αλλά και πάλι δε θέλω να φαίνομαι αυστηρός, γιατί όλα δείχνουν πως ο Τραμπ διορίζει (ναι καλά το έγραψα) κυβέρνηση ακόμα πιο άσχετη.

Ο Τραμπ είναι ένας απρόβλεπτος αλαζόνας κι αυτό τον καθιστά επικίνδυνο. Κανείς δεν ξέρει πόσο θα επιμείνει στις ριζοσπαστικές του απόψεις αψηφώντας τους κινδύνους παράβλεψης των διπλωματικών κανόνων και των άτυπων κανονισμών που διέπουν την θέση του. Αυτό που ξέρει είναι πως τα λεφτά του μπορούν να αγοράσουν τα πάντα, ακόμα και ένα πολιτικό καπρίτσιο.

Δεν μας νοιάζει και πολύ τι θα κάνει στη χώρα του. Αν θα μειώσει τη φορολογία ή οι πολιτικές του θα μεγαλώσουν το χάσμα πλουσίων και φτωχών. Μας νοιάζει όμως αν τινάξει στον αέρα τις εμπορικές συναλλαγές με την δική μας Ευρωπαϊκή Ένωση. Μας νοιάζει αν δημιουργήσει συμμαχία με την Βρετανία και την Ρωσία που θα λειτουργήσει ενάντια στην Ευρώπη. Μας νοιάζει αν αποφασίσει να καταστρέψει την Κίνα. Καλώς ή κακώς οι αποφάσεις αυτού του εγωκεντρικού ανθρώπου μπορούν πλέον να επηρεάσουν την ζωή μας, κυριολεκτικά από αύριο... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ~ τεχνολογία και τράμπ – αγάπη ή μίσος;

παρουσίαση νέων τεχνολογιών & η χρηστικότητα & συμβολή τους στην καθημερινότητα

Πριν λίγες ώρες, ο Ντόναλτ Τράμπ ορκίστηκε ως ο 45^ος Πρόεδρος των Η.Π.Α. Ξεπερνώντας το αρχικό σοκ που προκαλεί από μόνη της η φράση αυτή, πρέπει να αποδεχτούμε ότι για τα επόμενα 4 χρόνια η κυβέρνηση θα ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους και θα ηγείται αυτής ο Τράμπ. Τι σημαίνει αυτή η προεδρία όμως για την τεχνολογία και την επιστήμη;

Νομίζω δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι η Προεδρία των Η.Π.Α. είναι η πιο σημαντική δουλειά στον πλανήτη και δεν χρειάζεται να τονίσουμε την επιρροή που ασκεί η πολιτική των Η.Π.Α. σε όλον τον κόσμο (καλώς ή κακώς). Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε απόφαση παρθεί στο Καπιτώλιο, θα επηρεάσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλο τον πλανήτη.

Και ενώ γνωρίζουμε σε γενικές γραμμές την στάση του 45^ου Προέδρου γύρω από πολλά θέματα, εντούτοις, γνωρίζουμε πολύ λίγα όσο αφορά το τι σκέφτεται να κάνει με την τεχνολογία. Πραγματικά, αν εξαιρέσουμε το πόσο λατρεύει το Twitter, νομίζω είμαστε εντελώς στο σκοτάδι γύρω από τα άλλα θέματα!

Μπορούμε, όμως, να κάνουμε κάποιες εικασίες βασιζόμενοι στο τι έχει πει ως τώρα σε συνεντεύξεις και ομιλίες του. Για να δούμε κάποια από τα πιο βασικά θέματα:

Κρυπτογράφηση και προσωπικό απόρρητο:

Ο Τραμπ έχει τονίσει πάρα πολλές φορές ότι θέλει να επενδύσει στον στρατό, να περάσει στην επίθεση και να αυξήσει τις δυνάμεις των μυστικών υπηρεσιών των Η.Π.Α. Έχει, επίσης τονίσει, ότι θέλει να επαναφέρει την νομοθεσία που επιτρέπει στην NSA την συλλογή δεδομένων των Αμερικανών πολιτών. Ο ίδιος, μάλιστα, ζήτησε να μποϋκοτάρουν την Αμερικανική Apple όταν αυτή αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις μυστικές υπηρεσίες και να παραδώσει τα κλειδιά κρυπτογράφησης ώστε να μπορούν οι πράκτορες να έχουν πρόσβαση σε όλες τις συσκευές της Apple. Δεν έχει γίνει αναφορά σε συγκεκριμένη πολιτική στάση ή επικείμενες νομοθεσίες, αλλά, τα πρώτα δεδομένα δεν είναι και πολύ ενθαρρυντικά.

Κυβερνοπόλεμος:

Και εδώ, τα πράγματα δεν φαντάζουν και πολύ θετικά. Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. ξεκαθάρισε πολλές φορές την στάση του, όταν ρωτήθηκε για θέματα πολέμου και τόνισε ότι είναι πλέον καιρός η Αμερική να σταματήσει να αμύνεται και να περάσει στην επίθεση. Έχει δηλώσει ότι θέλει να επαναπροσδιορίσει τις δυνάμεις και τις δυνατότητες των υπηρεσιών που υπάγονται στο Υπουργείο Άμυνας και να δημιουργήσει ομάδες οι οποίες θα επιτίθονται σε άλλες χώρες και θα χακάρουν κυβερνήσεις.

Net Neutrality:

Η νομοθεσία αυτή χαρακτηρίζει όλα τα δεδομένα που μετακινούνται στο Διαδίκτυο ως ίσα και απαγορεύει στους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου να χρεώνουν αυξημένες τιμές για να δώσουν προτεραιότητα σε ορισμένα δεδομένα. Ο Τράμπ δεν έχει καθαρή γνώμη γύρω από το συγκεκριμένο θέμα (ουσιαστικά, δεν γνωρίζει καν τι είναι όλο αυτό το νομοσχέδιο και τι σκοπό εξυπηρετεί), αλλά, κρίνοντας από το γεγονός ότι είναι κάτι που υπερψηφίστηκε υπό την Προεδρία Ομπάμα, δεν θα μας κάνει καθόλου εντύπωση αν το καταργήσει. Μην ξεχνάμε ότι είναι επιχειρηματίας ο ίδιος και αυτό αντιτίθεται στις αρχές του περί κερδοφορίας, κλπ.

Ενέργεια:

Τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει ουσιαστική πρόοδος στον τομέα της ενέργειας. Καινοτομίες όπως ηλεκτρικά αυτοκίνητα, οικιακές μπαταρίες, κλπ. είναι πλέον πραγματικότητα χάρη στις επιδοτήσεις που χορηγήθηκαν εν αφθονία από τον Ομπάμα. Η Κυβέρνηση Ομπάμα ήταν μάλιστα η πρώτη Κυβέρνηση που δημιούργησε θέση για Υπεύθυνο Τεχνολογίας και Καινοτομίας. Ο Τραμπ από την άλλη, υποσχέθηκε ότι θα ελευθερώσει όλα τα αποθέματα των Η.Π.Α. σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και κάρβουνο. Όλα αυτά σε μια απόπειρα να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να δείξει ότι η Αμερική μπορεί να σταθεί στα πόδια της χωρίς να αγοράζει ενέργεια από άλλες χώρες. Όλη αυτή η δραστηριότητα αναμένεται να καλυφθεί οικονομικά από την κατάργηση όλων των επιδοτήσεων προς τις εναλλακτικές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Μετανάστευση:

Το θέμα αυτό δεν αγγίζει μόνο την τεχνολογία αλλά είναι σημαντικό να το αναλύσουμε γιατί πολλές εταιρίες της Silicon Valley στηρίζονται σε «ξένο ταλέντο» το οποίο μεταναστεύει στην Αμερική όπου η τεχνολογική πρόοδος μπορεί να αξιοποιήσει αυτό το εργατικό δυναμικό. Η Κυβέρνηση Τράμπ, όμως, σε μια απόπειρα να δείξει ότι «οι ξένοι έρχονται και κλέβουν τις δουλειές από τους τίμιους και εργατικούς Αμερικανούς», αναμένεται είτε να καταργήσει την χορήγηση της Βιζας αυτής, είτε να την κάνει εξαιρετικά ακριβή και πολύπλοκη.

Είναι απορίας άξιο πώς μπορείς να διατυμπανίζεις ότι θέλεις να προάγεις τις Αμερικανικές εταιρίες και ταυτόχρονα να ζητάς μποϋκοτάζ έναντι της Apple και να κόβεις την επιχορήγηση προς την Tesla; Πώς μπορείς να εγγυηθείς ότι θα κάνεις την «Αμερική τρανή, ξανά» (Make America great again), όταν κόβεις την πρόσβαση των εταιριών σε εξειδικευμένο και ταλαντούχο προσωπικό;

Αβεβαιότητα, εκνευρισμός και απορία είναι τα συναισθήματα που χαρακτηρίζουν την Silicon Valley από την ημέρα των εκλογών και μετά. Το μέλλον της τεχνολογίας δείχνει να κινδυνεύει και μέχρι να λάβουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα σχετικά με την στάση του Τράμπ και της Κυβέρνησής του δεν θα είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε την πιθανή ζημιά. +Vassilis Anastasiadis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ήταν κάποτε ένας λάκης...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ήταν κάποτε ένας καλλιτέχνης που διέπρεπε στο είδος της σάτιρας. Ήταν το 1991 όταν πρωτοπαρουσίασε την επιτυχημένη σειρά "10 μικροί Μήτσοι" και το 2004 όταν ξεκίνησε το "Αλ τσαντίρι νιους" που έμελλε να γίνει η μεγαλύτερη επιτυχία της τηλεοπτικής του καριέρας -άλλωστε, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι θα υπάρξει κάτι άλλο μελλοντικά.

Η μεγάλη πτώση του Λάκη άρχισε μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία -"τραγική ειρωνεία" να αρχίσει η πτώση του μετά την άνοδο στην εξουσία της παράταξης που ο ίδιος στήριξε και βοήθησε (άμεσα και έμμεσα).

Πάντως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, η πτώση του Λάκη θα ερχόταν έτσι κι αλλιώς, κι αυτό λέγεται φθορά του χρόνου -κάποια στιγμή θες να δεις και κάτι άλλο την Τρίτη το βράδυ, θες να μιλήσεις για τα ανέκδοτα και κάποιου άλλου καλλιτέχνη, όχι μόνο του Λάκη, κι -όπως κι αν έχει- η σάτιρα ενοχλεί... κάποτε θα σατίρισε κάτι που θα μας ενόχλησε γιατί μπορεί κι εμείς να το έχουμε αυτό το ελάττωμα που θα είχε αναφέρει...

Στην περίπτωσή του βέβαια η φθορά έκανε μεγάλο πάταγο! Η πτώση του ήρθε τη στιγμή που στο ζενίθ βρίσκονταν η αλαζονεία και η ιδεοληψία του! Είναι εκείνη η στιγμή που ένας μετριοπαθής καλλιτέχνης -βλέποντας πως στερεύει η έμπνευσή του για το θέμα που επί χρόνια ασχολείται και πως ο κόσμος γελάει όλο και λιγότερο γιατί έχει συνηθίσει- θα άλλαζε, θα σταματούσε, θα έκανε οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που έκανε ο Λάκης...

Ο Λάκης όχι μόνο συνέχισε, μα άφησε όλη την ιδεοληψία του να τον κυριεύσει, γιατί όταν ένας αλαζονικός χαρακτήρας δεν έχει πια καινοτόμες ιδέες και νιώθει το θρόνο του να τρέμει γίνεται στενόμυαλος, αδιάλλακτος, άδικος... μένει καθηλωμένος σε ιδέες απαρχαιομένες και δεν μπορεί να δει ότι αυτές δεν αντιπροσωπεύουν την πρόοδο και το μέλλον...

Νομίζω η στροφή στην τραγωδία θα ήταν ίσως μια κάποια λύση...
Την Αντιγόνη! Ο ρόλος του Κρέοντα πιστεύω θα του ταίριαζε γάντι...

Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »