Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 23 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η "μπλε φάλαινα" και τα καμπανάκια που μας χτυπά...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είμαι  σίγουρη πως κάτι θα έχετε ακούσει αυτές τις μέρες για τη "μπλε φάλαινα", την ιντερνετική πρόκληση αυτοκτονίας που έχει βάλει στο μάτι τους εφήβους όλου του πλανήτη και, αισίως, και της χώρας μας. Μέσα σε 50 ημέρες, οι νέοι καλούνται να εκπληρώσουν κάποιες "δοκιμασίες", αρχικά ανώδυνες, όπως η παρακολούθηση ενός θρίλερ, έπειτα όλο και πιο επικίνδυνες (αυτοτραυματισμοί, χρήση χαπιών κ.α.) για να καταλήξουν στην τελική δοκιμασία της 50ης ημέρας, την αυτοκτονία. Η προσέγγιση γίνεται μέσω social media, και, όσο λυπηρό κι αν ακούγεται, αρκετά παιδιά έχουν ενδώσει στην πρόκληση παγκοσμίως, με ορισμένα απ' αυτά να φτάνουν ως το τέλος της και το στάδιο της αυτοκτονίας.

Ο δημιουργός του φονικού "παιχνιδιού", ο μόλις 21 ετών Philip Lis, η δίκη του οποίου θα γίνει τον Νοέμβριο που μας έρχεται, χωρίς καμία μεταμέλεια υποστηρίζει ούτε λίγο ούτε πολύ πως η ιδέα του αποτελεί μία καθαρή εφαρμογή της "φυσικής επιλογής", χαρακτηρίζει τα θύματά του "βιολογικά απόβλητα" και υποστηρίζει για τις δεκάδες εφήβων που έχασαν μ' αυτόν τον αφύσικο και άδικο τρόπο τη ζωή τους πως: "πέθαναν χαρούμενοι, τους έδωσα ό,τι δεν είχαν στην πραγματική ζωή... τη ζεστασιά, την κατανόηση και την επικοινωνία".

Αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για ένα θέμα που δένει το στομάχι μας κόμπο και μας κάνει να αναρωτιόμαστε, είτε το εξετάσουμε απ' τη μεριά του θύτη είτε απ' τη μεριά των θυμάτων, μέχρι που μπορεί να φτάσει τελικά ο άνθρωπος. Ωστόσο πρέπει να έχουμε τη νηφαλιότητα και την ηρεμία να διεισδύσουμε βαθύτερα και να αναζητήσουμε τις βαθύτερες κοινωνικές του ρίζες. Ο προβληματισμός βλέπετε σήμερα δεν αφορά την ανθρώπινη διαστροφή, αυτή σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό πάντα υπήρχε και θα υπάρχει. Αφορά το γεγονός πως, υπάρχουν σήμερα έφηβοι που μπορούν να χειραγωγηθούν από αγνώστους στο ίντερνετ σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να τερματίσουν ακόμη και την ίδια τους τη ζωή... Ολοφάνερα πλέον, ακόμη και σήμερα που η παρουσία της τεχνολογίας είναι πιο έντονη στη ζωή μας από ποτέ, φαίνεται πως δεν έχουμε μπορέσει μέσω της παιδείας μας να παρέχουμε στη νέα γενιά τα κατάλληλα εφόδια (που δεν είναι άλλα από ορθή κρίση και λογική) ώστε να τη διαχειριστούν με σώφρονα τρόπο. Κι αν στη μία πλευρά του διπόλου των αιτιών βρίσκεται η παιδεία, στο άλλο δυστυχώς βρίσκεται η σύγχρονη οικογένεια, με τους διαβρωμένους και χαλαρούς δεσμούς...

Σας παραθέτω αντί για επίλογο τα στοιχεία επικοινωνίας με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Αν υποπέσει κάτι στην αντίληψή σας, μη διστάσετε:
Τηλέφωνο: 11188
Ε-mail: ccu@cybercrimeunit.gov.gr
Αpplication): CYBERΚΙD
Τwitter: @CyberAlertGR

+Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 16 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ κυβερνητικό ξεκατίνιασμα στην πισίνα

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Κι εκεί που δηλώνεις με σθένος και παρρησία ότι πλέον τα έχουμε δει όλα σ' αυτή τη χώρα, είμαστε πλήρεις, είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε πιθανή βλακεία... Έρχεται η ζωή να σε διαψεύσει κατηγορηματικά. Σ' όλο αυτό το χάλι έχουμε βέβαια βάλει κι εμείς το χεράκι μας (όπως έχω ξαναπεί και πιστεύω ακράδαντα: έχουμε τους αντιπροσώπους που μας αξίζουν), όμως όχι κι έτσι! Όχι και να βλέπουμε τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης της χώρας, μία μορφή-θεσμό του πολιτεύματος που θα' πρεπε να διέπεται από κύρος και αξιοπρέπεια (ως θεσμικό τουλάχιστον πρόσωπο, γιατί ως φυσικό... φασκελοκουκούλωστα μετά συγχωρήσεως!) να χειρονομεί αισχρά σε οπαδούς βλέποντας αγώνα πόλο γυναικών!!! Δεν υπάρχει τίποτα πιο αρμόζον και σωστό από το να είναι οι πολιτικοί εκπρόσωποι κοντά στα μεγάλα αθλητικά γεγονότα, και κατ' επέκτασιν στην ίδια την κοινωνία. Ακόμη και σ' αυτό όμως φαίνεται πως αποτύχαμε.



Χωρίς κανέναν σεβασμό στο αξίωμά του και τους όποιους ψηφοφόρους του, χωρίς κανέναν σεβασμό στο ίδιο το πολίτευμα και την κυβέρνηση που εκπροσωπεί, χωρίς κανέναν σεβασμό στον ίδιο του τον εαυτό, ο Π. Καμμένος μ' αυτή τη χειρονομία αποδόμησε ακόμη παραπάνω την σαθρή πολιτική του εικόνα. Μετά τις γραφικές ένστολες εμφανίσεις, μετά τα πανηγύρια του Ερντογάν και την άνοδο της θερμοκρασίας  στο Αιγαίο με τις φτωχές ελληνικές αντιδράσεις, μετά τις... λεπτές πολιτικές τοποθετήσεις τύπου "εσείς στα τέσσερα!" και μετά απ' όλα αυτά που θα παρακολουθήσετε στο βίντεο- ανθολόγιο παρακάτω,  όλα είναι βέβαια αναμενόμενα. Πρέπει βλέπετε να αποδεχθούμε ότι εμείς, σαν λαός, και η έννοια της λογικής δεν πρόκειται να συναντηθούμε ποτέ, σαν 2 παράλληλες γραμμές. Κι αν ακόμη τολμάτε να έχετε μία μικρή, τόση δα ελπιδούλα μέσα σας, ότι κάποια στιγμή αυτό θα αλλάξει, σας παραθέτω την απάντηση του... κυρίου Υπουργού μετά το σάλο που ξέσπασε για τις χειρονομίες αυτές: «Έβριζαν από την πρώτη στιγμή την οικογένειά μου, την αδερφή μου Αλεξία και εμένα. Κι όλα αυτά μπροστά στον 11χρονο γιο μου». Μάλιστα. Δηλαδή το μάθημα που ήθελε να δώσει αυτός ο άνθρωπος σε ένα μικρό παιδί για το πώς απαντάμε στη λεκτική βία και την καφρίλα είναι αυτό; Με χειρονομίες και δήθεν νταηλίκι;! Κανένα σχόλιο...


Και για να προλάβω όσους θεωρήσουν ότι το παρόν κείμενο είναι μία απλή προσωπική επίθεση, δεν είναι. Είναι απλά η απογοήτευση ενός ρομαντικού ανθρώπου που πιστεύει ακόμη μέσα του στην αξία και το κύρος των θεσμών και του πολιτεύματος, και που ακόμη και σήμερα, μετά από όλα αυτά, ακόμη απογοητεύεται από τέτοιες καταστάσεις...

Υ.Γ: Εκτός απ' όλα τα υπόλοιπα δε, ο Π. Καμμένος ήταν και ιδιαίτερα γουρλής για την ομάδα του αφού έχασε και το ματς, και το πρωτάθλημα!!!
 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 2 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ έγκλημα και χρόνος

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Σήμερα δεν θα καταλήξουμε σε αξιωματικές διατυπώσεις, ούτε θα καταλήξουμε (πιθανότατα) σε κάποιο δογματικό συμπέρασμα. Ο προβληματισμός σήμερα βλέπετε είναι μεγάλος, και με ιδιαίτερες προεκτάσεις. Φτάνει λοιπόν ξημερώματα Παρασκευής στ' αυτιά μας η είδηση για τη μικρή Στέλλα, της οποίας τη δολοφονία ομολόγησε ο ίδιος της ο πατέρας. Τις επόμενες ώρες οι νέες πληροφορίες ήταν καταιγιστικές: οι παραδοχές των αστυνομικών για το πόσο κυνικός ήταν ο πατέρας, στον οποίο εν τέλει απαγγέλθηκαν κατηγορίες για ανθρωποκτονία και περιύβριση νεκρού, κατά την ομολογία του και η μεθοδική και ψύχραιμη αντίδρασή του μετά το έγκλημα έκαναν όλη την Ελλάδα να ανατριχιάσει.

 Στον παροξυσμό λοιπόν των ημερών, άκουσα (θεωρώ και αρκετοί άλλοι) πολλές φορές στο δρόμο ή σε συζήσεις το κλασικό: "πώς έχουμε γίνει έτσι", με τη φράση να δηλώνει τη θεωρητική κατάντια των ημερών μας, με την άρση κάθε ηθικού φραγμού και την αχαλίνωτη εξάπλωση ειδεχθών εγκλημάτων, όπως το παρόν. Δεν μπορώ να σας κρύψω ότι με έβαλε σε σκέψεις. Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο, όταν μόλις τις τελευταίες δεκαετίες, με τη θεαματική πρόοδο και τα μέσα που μας χάρισε η τεχνολογία, έχουμε τη δυνατότητα συνοπτικής παρακολούθησης του τι συμβαίνει στον κόσμο; Δεν είναι πολύ πιθανό να διαπράττουμε λογικό σφάλμα εδώ; Κάλλιστα θα μπορούσαν όλα αυτά τα ανατριχιαστικά συμβάντα να συμβαίνουν διαχρονικά σε κάθε μήκος και πλάτος της γης κι εμείς απλά να μην τα γνωρίζουμε/γνωρίζαμε!

Επιπλέον, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να θέσει χρονικά όρια στη διαταραχή του ανθρώπινου μυαλού (η οποία και αποτελεί κατ' εξοχήν τη βάση των ακραίων εγκλημάτων). Ακόμη και αν υπάρχουν (που υπάρχουν!) παράγοντες στην κοινωνία του σήμερα που επιδεινώνουν τέτοιες καταστάσεις ή συντελούν, για να είμαστε ακριβέστεροι, στην ευκολότερη μετάβαση από το "δυνάμει" στο "ενεργεία", αυτό δεν αναιρεί άλλους, διαφορετικούς αλλά αντίστοιχους παράγοντες που υπήρχαν στις εποχές που μνημονεύονται ως "οι παλιές, καλές". Μιλάμε για εποχές με περισσότερο ρατσισμό, άπειρες κοινωνικές ανισότητες και σαφώς λιγότερες ελευθερίες... Κάπου λοιπόν το όλο επιχείρημα χωλαίνει. 

Παρ' όλο που πρόκειται, όπως είπαμε και πιο πάνω, για ένα πολύ μεγάλο κοινωνιολογικό θέμα, τείνω λογικά να πιστέψω πως δεν είναι τόσο μεγάλες οι αλλαγές όσο παρουσιάζονται ανάμεσα στο εξιδανικευμένο "χθες" και το ενοχοποιημένο "σήμερα", σχετικά τουλάχιστον με το ζήτημα που πραγματευόμαστε. Η τεχνολογία με την live παγκόσμια ενημέρωση, η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των αρχών στην εξιχνίαση και η συσσωρευμένη οργή μας για την καθημερινότητα της ζωής της εποχής μας αποτελούν πιθανότατα τους παράγοντες που συναπαρτίζουν την κοινωνική αυτή παραίσθησή μας.

+Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το ευρωπαϊκό βραβείο λογοτεχνίας 2017 σε ελληνικά χέρια!

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είναι από τις ειδήσεις που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να προσπεράσουμε. Για μία Ελλάδα που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην εντατική με τα σωληνάκια, γεγονότα όπως αυτό που θα εξετάσουμε σήμερα αποτελούν σίγουρα αφορμές προβληματισμού σχετικά με το πως ο πολιτισμός μπορεί να μας οδηγήσει έξω απ' την δαιδαλώδη κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία (και όχι μόνο...) χρόνια. Ο λόγος φυσικά, για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας 2017, με το οποίο τιμήθηκε μία Ελληνίδα συγγραφέας, η Κάλλια Παπαδάκη, για το μυθιστόρημά της "Δενδρίτες".

Γεννημένη το 1978, με σπουδές στις ΗΠΑ, σημαντικό συγγραφικό παρελθόν (το βιογραφικό της περιλαμβάνει διηγήματα, ποιήματα, μυθιστορήματα, ακόμη και σενάρια ταινιών!) και ποικίλες διακρίσεις, η  Κάλλια Παπαδάκη απέσπασε τόσο σε εγχώριο, όσο και πανευρωπαϊκό επίπεδο τις καλύτερες κριτικές για τους "Δενδρίτες" της (εκδ. Πόλις). Στην περίληψη του βιβλίου διαβάζουμε:

"Κάμντεν, Νιου Τζέρσεϊ, 1980. Ερημωμένα σπίτια, κλειστές βιομηχανίες, φτωχές συνοικίες. Ένας έφηβος, ο Πητ, εξαφανίζεται, και η μάνα του η Λουίσα πεθαίνει το επόμενο πρωί από στεναχώρια. Η αδερφή του, η δωδεκάχρονη Μίνι, ορφανή από γονείς, εισβάλλει άθελά της στη ζωή της συμμαθήτριάς της Λητώς και ανατρέπει τις βεβαιότητες της οικογένειάς της. Ανοίγει ρωγμές που δύσκολα θα κλείσουν· έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, στο αμερικανικό όνειρο, σε δεύτερες και τρίτες γενιές μεταναστών, στην παρακμή και τη φθορά της πόλης, σε χαμένες ευκαιρίες και σε επιλογές που λάθεψαν. Κι όσο ο θετός πατέρας της Λητώς, ο Μπέιζελ Καμπάνης, ψάχνει να βρει τι στράβωσε στη διαδρομή, τόσο αναμετριέται με τα φαντάσματα και τους φόβους της παιδικής του ηλικίας· κι όσο η γυναίκα του η Σούζαν απομακρύνεται από κοντά του κι από την κοινή κι ανέμπνευστη ζωή τους, τόσο η Μίνι και η Λητώ μοιάζουν να ενηλικιώνονται σε έναν κόσμο σκληρά κι άδικα καμωμένο. Ο χρόνος, σαν τις νιφάδες του χιονιού, τους ξεγελά, ξεγλιστρά και χάνεται. Μαζί του κι αυτοί."



Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε παρόντες στις τέχνες και τα γράμματα, όχι μόνο λόγω του παρελθόντος μας, ούτε μόνο για να θέσουμε γερά θεμέλια για το μέλλον μας. Είναι κυρίως σημαντικό για το παρόν, το σήμερα, τη στιγμή αυτή που διαβάζετε αυτές τις αράδες. Κι αν αυτό ακούγεται ονειροπαρμένο, αναλογιστείτε ότι είμαστε μία χώρα που αν ακόμη ζει, είναι λόγω του τουρισμού και του πολιτισμού της. Αν δε είχαμε υπάρξει λίγο εξυπνότεροι και σεμνότεροι στο παρελθόν θα μπορούσαμε να ζούμε μόνο απ' αυτά. Ποτέ δεν είναι αργά βέβαια... +Κωνσταντίνα Πορφυρού


σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ όσα... "μικρά" χάσαμε τη μεγάλη εβδομάδα

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Το Πάσχα, πέρα από μία γιορτή-κορωνίδα του Χριστιανισμού, αποτελεί (τουλάχιστον τον Έλληνα με τη γνωστή του ψυχοσύνθεση) μία ακόμη αφορμή για διακοπές, αποδράσεις, απομάκρυνση από τη ρουτίνα στο μέγιστο βαθμό. Είναι σαν να παραλύουμε ως μηχανισμός. Οι δρόμοι αδειάζουν, οι οικογένειες σμίγουν, ακόμη και τα ρεπορτάζ των ειδήσεων (για τους ελάχιστους που τα παρακολουθούν) επικεντρώνονται στις τιμές του οβελία, στα εορταστικά ωράρια και στα γκάλοπ για το πόσα χρήματα θα ξοδέψει ο μέσος πολίτης για το πασχαλινό τραπέζι. Ανάμεσα σ' αυτά, φέτος παρεμβλήθηκαν λίγο δημοψήφισμα Τουρκίας, λίγη τρομοκρατία, λίγη διαμάχη Τραμπ- Κιμ Γιονγκ Ουν, άντε και λίγα αθλητικά, αφού είχαμε τους ημιτελικούς του κυπέλλου Ελλάδας. Φθάσαμε λοιπόν αισίως στη βδομάδα μετά το Πάσχα, οι αργίες τελείωσαν, οι μαθητές ξεκίνησαν να μελετούν τα μαθήματά τους, όλα (δυστυχώς αν με ρωτάτε) επανέρχονται στη γνώριμη φρενήρη κατάσταση. Και σαν να μη φτάνει αυτό, λείπουν από τη βάση δεδομένων μας αυτές οι, όχι νευραλγικές (αν συγκριθούν π.χ. με το ζήτημα των πυρηνικών) ειδήσεις, αλλά σίγουρα ουσιαστικές, ενδιαφέρουσες, ή ιντριγκαδόρικες ειδήσεις που έχουν έναν κοινό παράγοντα ο οποίος τις οδήγησε σ' αυτόν εδώ τον ιστότοπο: γεννούν προβληματισμό. Σήμερα λοιπόν, θα προσπαθήσουμε να βάλουμε κάποια σημαντικά κομμάτια σε αυτό το παζλ...  


#1: Ο Γιώργος Λάνθιμος και φέτος υποψήφιος για "Χρυσό Φοίνικα"!
Είτε είστε φίλος της τέχνης του είτε όχι, θα πρέπει να παραδεχθείτε ότι ο Γιώργος Λάνθιμος και το "Greek Weird Wave" που εγκαινίασε έχουν ανανεώσει τον ελληνικό κινηματογράφο, του έχουν προσφέρει μεγάλες διακρίσεις και έχουν θέσει γερά θεμέλια για μία αξιόλογη πορεία στο μέλλον. Μετά από 2 υποψηφιότητες για Όσκαρ, για τις ταινίες "Κυνόδοντας" και "Ο Αστακός", αλλά και ένα βραβείο κριτικής επιτροπής στις Κάννες το 2015 για τον δεύτερο, ο Λάνθιμος φέτος έχει βάλει πλώρη για Φοίνικα με την ταινία “The killing of a sacred deer", στην οποία πρωταγωνιστούν ο Colin Farrell και η Nicole Kidman.
Προσωπικά, ειδήσεις όπως αυτή και η επόμενη, με γεμίζουν αισιοδοξία και πίστη στη δύναμη της καλής δουλειάς.  

#2: Ασημένιες οι "ερυθρόλευκες" στο Challenge Cup
Στη χώρα που ο αθλητισμός έχει ταυτιστεί απόλυτα, κάθετα, ρητά, κατηγορηματικά, απλά και μόνο με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ (άντε, για να μην είμαι άδικη, και καμία Ολυμπιάδα κάθε 4 χρόνια), αμφιβάλλω ότι αυτό το ζήτημα θα γινόταν πρώτη είδηση, ακόμη και να μην ήταν μεγάλη εβδομάδα. Αν αναλογιστούμε δε και πόσοι θα "στραβώσουν" για οπαδικούς λόγους, τότε θα μας κατακλύσει μία ελαφρά απελπισία. Τα κορίτσια της ομάδας βόλεϋ του Ολυμπιακού έκαναν μία φοβερή πορεία στο Challenge Cup, έφτασαν στον τελικό όπου και ηττήθηκαν με 3-0 σετ από την τουρκική Μπούρσα. Η διάκριση όμως είναι μεγάλη για τον ελληνικό αθλητισμό κι αυτή είναι η ουσία της είδησης.

 #3: Η απάντηση του Δένδια στον Τσακαλώτο για τη Σ. Γιόχανσον
Έχουμε το κοινοβούλιο που μας αξίζει, όσο κι αν μας λυπεί η διαπίστωση. Κι αν ήταν μία φορά κρύα η εξυπνάδα-παιδαριώδες επιχείρημα του υπουργού οικονομικών Ε. Τσακαλώτου ("ο κ. Μητσοτάκης λέει ότι θα φέρει τα πλεονάσματα 2%. Κι εγώ θέλω να βγω για κοκτέιλ με τη Σκάρλετ Γιόχανσον"), ήταν δέκα φορές κρύο, αμήχανο και άστοχο το... "χιουμοράκι" του Ν. Δένδια: 

«Ο κύριος υπουργός, φαντάζομαι, θέλησε ως αμοιβή της εξαιρετικής εργασίας την οποία παρέχει διαπραγματευόμενος, να έχει, αν θυμάμαι καλά κύριε υπουργέ, συνάντηση για κοκτέιλ με τη Σκάρλετ Γιόχανσον. Έτσι δεν είχατε πεί; Λοιπόν, έτσι που τα πάτε και η μακαρίτισσα η Γεωργία Βασιλειάδου και πολύ σας πέφτει»



#4: Στο αυτόφωρο όσοι βασανίζουν ζώα...
...με εντολή Αρείου Πάγου! Είναι σίγουρα μία επιτυχία. Ένα ικανοποιητικό εφαλτήριο για την αυστηροποίηση της νομοθεσίας σχετικά με τα ζώα. Όμως δεν πρέπει να μείνουμε στάσιμοι και να επαναπαυθούμε, καθώς ειλικρινά έχουμε μεγάλη απόσταση να καλύψουμε.

#5 (και καλύτερο!) Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΜΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
Δεν μπορούσα, δεν γινόταν να τον αφήσω απ' έξω. Ξέρετε καλά ότι εδώ στο +yannidakis  είναι το φετίχ μας! Ο μάστερ του είδους επιστρέφει με το τρολάρισμα της δεκαετίας: "Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στη δυνατότητα των πολιτών μας, να ζήσουν ανάλογα με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, την κουλτούρα και τις παραδόσεις τους".

Δεν περιγράφω άλλο! +Kωνσταντίνα Πορφυρού 
«Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στη δυνατότητα των πολιτών μας να ζουν ανάλογα με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, την κουλτούρα και τις παραδόσεις τους, [...] ελεύθερα στη χώρα μας», Πηγή: www.lifo.gr +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το φαινόμενο "survivor"

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Καθόλου τυχαία η επιλογή της λέξης "φαινόμενο" στον τίτλο. Η δεκαετία άλλαξε από την πρώτη φορά που το είδαμε στην Ελλάδα, η απήχηση του "Survivor" όμως παρέμεινε αμείωτη, για να μην πω ότι τράβηξε και την ανιούσα. Και η μεγάλη του επιτυχία ξέρετε, δεν είναι τα 60άρια στους πίνακες τηλεθέασης. Είναι όλος ο ντόρος που έχει προκαλέσει: θετικά ή αρνητικά, όλοι το σχολιάζουν, κι αυτό του προσδίδει αξία. Τα βίντεο που το αφορούν κατακλύζουν τις "τάσεις" στο youtube. Τα διάφορα site και blog ανεβάζουν κάθε 5 λεπτά ειδήσεις σχετικές μ' αυτό και τα κλικ πέφτουν "στρέιτ θρου" που θα 'λεγε κι ο Ζαμπέτας. 

Πολλοί το κατακρίνουν ως πρόγραμμα χαμηλής ποιότητας. 3 ώρες κάθε βράδυ χαμένες απ' τη ζωή σου για να δεις ανθρώπους να μάχονται σε αγωνίσματα τύπου "το κάστρο του Τακέσι" για ένα παστέλι; Και στο μεσοδιάστημα ίντριγκα και αλληλοθάψιμο μέχρι τελικής πτώσης; Τσουχτερά σχόλια γίνονται επαναλαμβανόμενα για τον μέσο τηλεθεατή, με χαρακτηριστικότερα αυτά που αφορούν το επίπεδό του αλλά και τη λογική της κλειδαρότρυπας που επικρατεί στην κοινωνία μας. Εδώ, θα μου επιτρέψετε να διαφοροποιηθώ ελαφρώς με ένα "ναι μεν, αλλά": προσωπικά, μπορώ να δικαιολογήσω το κοινό. Προφανώς και δεν θεωρώ ότι πρόκειται για ένα ποιοτικό πρόγραμμα. Αλλά θεωρώ ότι αυτό το διακρίνει και το μεγαλύτερο ποσοστό των φανατικών του. Από που πηγάζει η επιτυχία λοιπόν; Οι εποχές που διανύουμε είναι από αρκετά ως αφόρητα δύσκολες και είναι αναμενόμενη μια στροφή στο πιο εύπεπτο, το πιο απλό, εκείνο που θα ξεκουράσει και θα αδειάσει έστω και λίγες ώρες το γεμάτο προβλήματα μυαλό.  Δεν είναι ο σωστός τρόπος αποφόρτισης, είναι όμως ο πιο εύκολος.

Βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της εξάπλωσης. Αφενός, το "survivor" θα κρατήσει μέχρι τον Ιούνιο, οπότε υπάρχει χρόνος για κλιμάκωση του παροξυσμού. Αφετέρου, ο ΑΝΤ1 έχει ήδη κλείσει την "Φάρμα" (ναι ξέρω, τί σας θύμισα τώρα!) για την επόμενη σεζόν. Και για κάποιον ανεξήγητο λόγο, οσμίζομαι ότι δεν θα είναι το μόνο ριάλιτι που θα παίξει τη σεζόν 2017-2018. Ο ΣΚΑΙ άνοιξε τον χορό της ολικής επαναφοράς στα 00's και όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα μπουν σ' αυτόν μετά μεγάλης προθυμίας. Μέχρι να περάσει και πάλι η μόδα, να κορεστεί το τηλεοπτικό κοινό- όσο απέμεινε (έτσι δεν γίνεται πάντα;). Μέχρι τότε, υπομονή.  +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η φετινή μεγάλη παρασκευή, θα 'ναι όντως πολύ μεγάλη...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: ο άνθρωπος που έχει απασχολήσει ιδιαίτερα και το yannidakis γενικά, και αυτή τη στήλη ειδικά, αρκετές φορές, ξαναχτυπά πιο εριστικός από ποτέ! Βλέπετε σήμερα, δεν θα αναφερθούμε μόνο σε ακραίες δηλώσεις, χαμηλές πτήσεις πάνω απ' το Αιγαίο και ονειρώξεις ενός ανθρώπου που αποδεδειγμένα πλέον ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Σήμερα τα πράγματα σοβαρεύουν. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.

Στις 16 του Απρίλη, τη μέρα που εμείς χαρούμενοι θα κατεβάζουμε καφάσια μπύρες και θα γυρίζουμε τις σούβλες μας με μουσικό χαλί κλαρίνα και μπουζούκια, η γειτονική Τουρκία θα βιώνει μία από τις σημαντικότερες μέρες της σύγχρονης ιστορίας της. Μία μέρα που, ας μην εθελοτυφλούμε, θα επηρεάσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και τη δική μας ιστορία. Είναι εκείνη η ημέρα που ο Τουρκικός λαός θα κληθεί να προσέλθει στις κάλπες και να επικυρώσει τη συνταγματική αναθεώρηση του προέδρου Ερντογάν. Κι όπου "συνταγματική αναθεώρηση", εσείς σκεφθείτε πλήρη... "σουλτανοποίηση" του σουλτάνου, ιδιοποίηση της εκτελεστικής εξουσίας του πρωθυπουργού από τον πρόεδρο και παραμονή του Ερντογάν στο... θρόνο του μέχρι 2029! Υπέροχο;

Η προπαγάνδα του... δημοκράτη προέδρου υπέρ του "ναι" στο ερώτημα του δημοψηφίσματος κρατεί καλά όλους αυτούς τους μήνες, με αποκορύφωμα την μεγάλη μουσουλμανική προσευχή που έχει οριστεί για τις 14 Απριλίου. Ημέρα Παρασκευή. Για εμάς, ημέρα Μεγάλη Παρασκευή. Στην Αγία Σοφία (δεν υπάρχει αμφιβολία πλέον, στο παιχνίδι της πρόκλησης είναι ο μεγαλύτερος δεξιοτέχνης!). Τι κάνει λοιπόν ο μαέστρος; Απ' τη μία τονώνει το θρησκευτικό-εθνικό φρόνιμα της μερίδας του λαού που βρίσκεται στην επιρροή του έτσι ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ότι, την Κυριακή εκείνη, θα συρρεύσουν στα εκλογικά κέντρα για να τον στηρίξουν. Απ' την άλλη μας στέλνει ένα ακόμη σαφές μήνυμα. Σ' εμάς και εν γένει στον χριστιανικό κόσμο.

Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σωστά; Τι είναι αυτό λοιπόν που "όπλισε" το πληκτρολόγιο μου για τον σημερινό μου προβληματισμό θα αναρωτιέστε. Μα φυσικά, το γεγονός ότι για να υποστηρίξει την αχαρακτήριστη πολιτική του ο Ερντογάν δε διστάζει να χρησιμοποιήσει με φθηνό τρόπο χειραγώγησης που βρωμοκοπάει άγνοια, χωρίς κανέναν σεβασμό, ένα απ' τα μνημεία-σύμβολα του Βυζαντίου, πολιτιστικό σταθμό κι αρχιτεκτονικό θαύμα της εποχής του. Όλα τα χρόνια, οι μελέτες, η ενασχόληση που χρειάστηκε ο άνθρωπος για να αντιληφθεί ότι ο πολιτισμός είναι κάτι που ενώνει τους λαούς κι όχι κάτι που τους χωρίζει, μοιάζουν να ξεθωριάζουν σταδιακά, στο βωμό του σκοπού και του οφέλους. Κι αυτό ειλικρινά, είναι κάτι που με ανατριχιάζει. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ρε αφήστε τις γυναίκες να δουλέψουν επιτέλους

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Όχι, ο σημερινός προβληματισμός δεν γίνεται στα πλαίσια κάποιας καμπάνιας υπέρ των γυναικών, απλά κατά σύμπτωση η επικαιρότητα έφερε δύο περιστατικά που συγκράτησα τόσο διαφορετικά όσο και πανομοιότυπα με θύμα την εργαζόμενη γυναίκα στην Δύση σήμερα.

Το πρώτο κρούσμα έγινε στην ΕΡΤ όπου μία εργαζόμενη εκεί δέχτηκε σεξουαλική επίθεση και μάλιστα κατ' εξακολούθηση από ανώτερό της. Απ' ότι διάβασα, ο τύπος της είπε ότι την έχει ξεχωρίσει απ' τις άλλες και πως θέλει να κάνουν σεξ μαζί, ενώ της έκλεισε την πόρτα του γραφείου του όταν αυτή προσπάθησε να φύγει. Ακόμα σε κάθε ευκαιρία προσπαθούσε να την πείσει να επιστρέψει στο γραφείο του για να το κάνει μασάζ.

Τελικά η κοπέλα τον κατήγγειλε και πολύ καλά έκανε. Γιατί, εντάξει μπορεί το φλερτ στο γραφείο να έχει διαφορετική αίγλη, καθώς πολλοί/ες εργαζόμενοι/ες φαντασιώνονται τον/ην προϊστάμενο/η και αντίστοιχα πολλοί από τους τελευταίους φαντασιώνονται τους υφισταμένους, όμως για να προχωρήσει η φαντασίωση σε φλερτ και μετά σε μια υγιή σχέση θα πρέπει να υπάρχει αμοιβαιότητα και κοινή αποδοχή. Τώρα... είναι πολύ πιθανό δύο καριέρες να χάλασαν και αυτό είναι κρίμα.

Όμως αυτό ήταν ένα απλό πταίσμα μπροστά στην νέα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αναφέρει πως οι εργοδότες θα μπορούν να απαγορεύουν την μαντήλα ή άλλα εμφανή θρησκευτικά σύμβολα των εργαζομένων τους. Γιατί ρε παιδιά; Από πότε η θρησκεία αποτελεί μέτρο εργασιακής ποιότητας;

Το έχω γράψει ξανά, πως ο σταυρός που φοράω δεν έχει λουράκι, συνεπώς αν κάποιος εργοδότης  μου ζητούσε να τον αφαιρέσω στη δουλειά θα του εξηγούσα ότι δεν γίνεται και απλά θα πρέπει να μου κόψει τον λαιμό! Σε κάθε περίπτωση όμως, ας μην ξεχνάμε ότι αυτές οι γυναίκες δεν έχουν την επιλογή να αφαιρέσουν την μαντήλα τους, με αποτέλεσμα να αποκλείονται αυτομάτως από την αγορά εργασίας. Γιατί; Δεν είναι και τώρα κρίμα να χαλάσουν καριέρες;

Η γυναίκα στην Δύση σήμερα απολαμβάνει εργασιακά δικαιώματα που κέρδισε με μεγάλη δυσκολία μέσα στα χρόνια και είναι πολύ άσχημο να βλέπουμε ανόητες πράξεις, πρακτικές και αποφάσεις να προσβάλλουν αφενός αυτόν τον αγώνα και αφετέρου τις ίδιες τις γυναίκες που νομίζω είναι προφανές πλέον πως όχι μόνο κρίνονται εξίσου ικανές για την πλειοψηφία των επαγγελμάτων αλλά ορισμένες φορές πολύ-πολύ πιο αποτελεσματικές... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ γίνεται μια εταιρεία αυτοκινήτων να διδάσκει πολιτισμό;

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Το concept του Nissan X-Trail 4dogs χτυπά αδυσώπητα την ευαίσθητη χορδή κάθε ιδιοκτήτη σκύλου και μας κάνει όλους να το λατρεύουμε. Ακόμη κι εμάς που ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να το αποκτήσουμε. Ακόμη κι εμάς που δεν έχουμε ιδέα σε γενικές γραμμές από αυτοκίνητα.  Ιδιαίτερα εμάς όμως που έχουμε σκυλάκια, τα λατρεύουμε και ξέρουμε ότι το ταξίδι με αυτοκίνητο μαζί τους δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Κι αυτό γιατί, αν πραγματοποιηθεί η κυκλοφορία του, θα δώσει την ευκαιρία στους κατόχους του να απολαύσουν μία πραγματικά φοβερή εμπειρία: από τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο πίσω μέρος με κρεβατάκι και μπολ φαγητού/ νερού για το τετράποδο μέλος της οικογένειας μέχρι την ύπαρξη πτυσσόμενων μηχανημάτων για πλύσιμο και στέγνωμα, πρόκειται για την μετουσίωση των προσευχών όλων των ιδιοκτητών... αλλά και όλων των σκύλων! 
Δεν θα επιμείνω όμως στα τεχνικά χαρακτηριστικά γιατί θέλω η εστίαση να πέσει αλλού, και συγκεκριμένα στο πόσο μεγάλη σημασία έχει αυτή η κίνηση ως δείγμα πολιτισμού και κουλτούρας. Θα δανειστώ εδώ μια φράση του Γκάντι που συνοψίζει απόλυτα αυτό που έχω στο μυαλό μου: "Ο πολιτισμός ενός έθνους διακρίνεται από τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα ζώα". Και ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα. Δεν μπορούμε να διατεινόμαστε ότι είμαστε μία προοδευτική κοινωνία, ότι έχουμε φιλοζωικά αισθήματα κ.τ.λ., αν δεν επιβραβεύουμε και δεν διατυμπανίζουμε τέτοιου είδους δράσεις, ώστε να αποτελέσουν μελλοντικά και παράδειγμα προς μίμηση. Να ακολουθήσουν κι άλλες εταιρείες αυτοκινήτων, εταιρείες κατασκευής επίπλων και ειδών σπιτιού καθώς και άλλων ειδών που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τη βελτίωση της ζωής των κατοικίδιων μας και της σχέσης μας μαζί τους.


Όλα αυτά βέβαια όταν δεν αναφερόμαστε στο δικό μας γεωγραφικό μήκος και πλάτος. Εδώ καλώς ή κακώς, οι προτεραιότητες όσον αφορά τα ζώα και τη συμπεριφορά μας απέναντι σ' αυτά είναι διαφορετικές. Πρέπει να μάθουμε πρώτα να μην ζευγαρώνουμε το σκυλί μας όπου να' ναι - όπως να' ναι να σπέρνει παντού μελλοντικά αδέσποτα, να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας σχετικά με την υγεία, την κοινωνικοποίηση και τη βόλτα του, να σεβόμαστε τον εαυτό και τους συμπολίτες μας μαζεύοντας τα περιττώματά του στη βόλτα, να τιμωρήσουμε με τον πλέον παραδειγματικό και σκληρό τρόπο τους διεστραμμένους που βάζουν φόλες, να μάθουμε να καταγγέλλουμε περιστατικά βίας ή παραμέλησης σε ζώα... Κι αφού τελειώσουμε μ' αυτά, θα εξετάσουμε αν είμαστε έτοιμοι και στα πιο εκλεπτυσμένα. Σκληρό, αλλά ρεαλιστικό.

Χρήσιμα σχετικά links: πώς πρέπει να αντιδράσετε αν γίνετε μάρτυρες κακοποίησης ή θανάτωσης ζώου, να ζευγαρώσω τον σκύλο μου; , υποχρεώσεις ιδιοκτήτη κατοικιδίου, φιλοζωικές ομάδες












 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η γερασμένη ελλάδα και τα 450.000 "μυαλά" που άφησε να την εγκαταλείψουν...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Την καρδιά περιβόλι μας έκαναν τα αποτελέσματα ημερίδας του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία του, από το 2008 ως το 2016 περίπου 450.000 Έλληνες μάζεψαν βαλίτσες και αναζήτησαν μία καλύτερη τύχη μακριά από τη μαμά πατρίδα. Πικρή λεπτομέρεια: η συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν κάτω των 45 ετών. Αν αναλογιστούμε δε και τη μάστιγα της υπογεννητικότητας (στην οποία πριν κάποιους μήνες στεφθήκαμε και πρωταθλητές!), η οποία με την κρίση θέριεψε, καταλήγουμε σε κάποια πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.

Το πρώτο απ' αυτά, είναι ότι γερνάμε. Δε θέλω να παρεξηγηθώ, τρέφω άφθονο σεβασμό προς το γήρας τόσο για την προσφορά του στη χώρα, όσο και για την αυτούσια αξία του ως φάση της απόλυτης σοφίας και συνειδητοποίησης του ανθρώπου. Όμως ένας γερασμένος πληθυσμός δεν γεννά στο άκουσμα και τις απόλυτες ελπίδες για το μέλλον, έτσι δεν είναι; Για να μην θέσουμε και τα ζητήματα συντάξεων, ασφάλισης κ.τ.λ.

Το δεύτερο συμπέρασμα, είναι ότι χάνουμε, αν θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι, τον "αφρό" του πληθυσμού, αυτόν που μπορεί να θέσει τις βάσεις για να ένα καλύτερο αύριο στις περισσότερες χώρες (όχι όμως και στην Ελλάδα, η χώρα μας είναι μια ειδική περίπτωση!). Φεύγουν οι νέοι επιστήμονες, οι φοιτητές, οι νέοι επιχειρηματίες, οι άνθρωποι που έχουν όρεξη να δουλέψουν και να απολαύσουν τους καρπούς του κόπου τους.

Ως άτομο δε που θέλει να συνεχίσει στο εξωτερικό και που έχει φίλους και συγγενείς διάσπαρτους στην Ευρώπη, μπορώ να σας βεβαιώσω πως δεν είναι μια απόφαση που μπορεί να πάρει κανείς ελαφρά τη καρδία. Όμως, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις τη σκληρή πραγματικότητα του να είσαι για παράδειγμα πτυχιούχος, με τις περγαμηνές σου, τα σεμινάριά σου, τις γλώσσες σου κ.τ.λ., και καταλήγεις είτε άνεργος, είτε σε μία δουλειά που δεν δικαιώνει τον αγώνα σου; Τι κάνεις; Εγκαταλείπεις το όνειρο; Πολύ φοβάμαι πως κάτι τέτοιο θα ήταν άδικο και παράλογο.

Η Ελλάδα δεν μπορεί προς το παρόν να κρατήσει εδώ όλες αυτές τις κοινωνικές ομάδες που ανέφερα παραπάνω. Δεν μπορεί να δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες για να ανθίσουν μέσα στο ζοφερό της περιβάλλον. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο με τη λύση των ζωτικών της προβλημάτων, την έξοδο από την κρίση και την εκ θεμελίων αναδιοργάνωση. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να καταθέσει όλες της τις δυνάμεις σ' αυτόν το σκοπό και να καμαρώνει όσα παιδιά της καταξιώνονται (και καταξιώνουν μαζί και το τόσο ατιμασμένο τα τελευταία χρόνια όνομά της) στο εξωτερικό. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ένα update στην σημερινή ευρωπαϊκή ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Αν ανήκετε σε αυτούς που παρακολουθούν καθημερινά τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις και την αντίστοιχη επικαιρότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενδεχομένως να συλλάβετε τον σημερινό προβληματισμό λίγο πιο εύκολα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η επικαιρότητα είναι τόσο πρωτότυπη που αποκλείονται όλοι οι υπόλοιποι. Γι' αυτό, καλό είναι να δούμε που βρισκόμαστε σήμερα, σαν Ελλάδα στο διεθνές στερέωμα.

Αυτήν την περίοδο στην Ευρώπη επικρατεί ένας πολύ ενδιαφέρον αναβρασμός που ουσιαστικά καλύπτει μερικά φλέγοντα ζητήματα στα εσωτερικά πολλών χωρών λόγω κυρίως επικείμενων εκλογών. Αντ' αυτού έχει ξεκινήσει ένας διπλωματικός πόλεμος εντυπώσεων εναντίον Δύσης και τουρκίας. Οι Γερμανοί απορρίπτουν σχεδόν καθημερινά αιτήματα των τούρκων για διάφορες δραστηριότητες εντός γερμανικών συνόρων, ενώ ήρθαν και οι Ολλανδοί να ζητήσουν απαγόρευση στο Κοράνι (ω! τι Δημοκρατία, Θεέ μου). Την ίδια ώρα, μαντίλες, μπούρκες και όλα τα συναφή μουσουλμανικά... αξεσουάρ διώκονται κανονικά και με το νόμο σε πολλές χώρες ή περιφέρειες πολλών χωρών στην Ευρώπη. Η τουρκία απαντά πάντα με θράσος και έτσι και προχθές έκανε δηλώσεις για μια ναζιστική Γερμανία κλπ.

Αυτά συμβαίνουν λίγο έξω από εμάς, διότι στην Ελλάδα ο χρόνος κυλάει σε έναν διαφορετικό κόσμο. Εμείς, προωθούμε διάταγμα για να μπει η τούρκικη γλώσσα στα σχολεία της Θράκης, ετοιμάζουμε τζαμιά, ασχολούμαστε με το Survivor και εκπομπές ανάδειξης ταλέντου, ζώντας στον δικό μας παράλληλο κόσμο που επισκιάζει την υπερφορολόγηση και ένα νέο ασφαλιστικό ικανό να κλείσει πάνω από τις μισές επιχειρήσεις που έχουν μείνει ανοιχτές.

Αν θέλετε να ξέρετε, αυτήν την περίοδο βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις. Ο πρωθυπουργός δήλωσε άλλωστε πως αυτές βαίνουν προς την ολοκλήρωση τους κι εμείς πρέπει να χαρούμε όταν πλησιάζουμε μία αναθεματισμένη δεκαετία που... διαπραγματευόμαστε και όταν τελικά δεν έχουμε άλλη επιλογή καλούμαστε να νομοθετήσουμε διαλύοντας την εργατική τάξη.

Και επειδή εγώ δεν είμαι παρά ένας τυχαίος αρθρογράφος, γιατί δεν διαβάζετε την έκθεση του Διεθνούς Νομισματιικού Ταμείου που ξεκαθαρίζει πως για να μπει στο πρόγραμμα απαιτεί την μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. Αυτό δεν χτυπάει κανένα καμπανάκι; Κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί γιατί η Ελλάδα έχει μείνει απελπιστικά μόνη να παράγει βαμβάκι και σταφύλια χωρίς να μπορέσει να προσελκύσει ούτε μία επένδυση της προκοπής; Και όλοι -μα όλοι- περιμένουμε την τουριστική περίοδο για να κινηθεί η οικονομία πέντε μήνες!

Έως τώρα, οι αντιδράσεις ήταν φιλολογικές, έπρεπε να έρθει ο πρώτος ΕΦΚΑ για να ζήσουν όλοι τον τρόμο του νέου ασφαλιστικού. Όταν λέω όλοι αναφέρομαι στους ελάχιστους νόμιμους επιχειρηματίες της Ελλάδας που κόβουν όλες τις αποδείξεις ή δεν έχουν τρόπο να αποκρύψουν έσοδα. Ναι, αυτοί είναι μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνη τους που ίσως λάβουν μετάλλιο ανδρείας από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας όταν τελειώσει η κρίση (τα παιδιά τους, γιατί οι ίδιοι δεν θα ζουν).

Ένα παράδειγμα είναι οι πράκτορες του ΟΠΑΠ. Ένας κλάδος που έχει κατηγορηθεί, ποτέ όμως κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει πως στα χρόνια της κρίσης έχει στηρίξει το κράτος όσο κανένας, έχοντας σημαντικούς τζίρους οι οποίοι είναι βεβαιωμένοι κατά 100% και άρα πλήρως φορολογημένοι και πλήρως επιβαρυμένοι με όλα τα νέα τερτίπια του κράτους (ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ κλπ. τέλη). Δεν είναι το παρόν άρθρο στο οποίο θα εξετάσουμε την κοινωνική διάσταση των πρακτορείων του ΟΠΑΠ, όχι όσο ο παράνομος τζόγος ανθεί υπό τα αδιάφορα μάτια της τοπικής κοινωνίας, οπότε έχει ενδιαφέρον να δούμε πως αυτός ο κλάδος αφενός πωλήθηκε από το κράτος σε μία τσέχικη εταιρεία στα πλαίσια της αποκρατικοποίησης και αφετέρου τώρα βάλλεται από το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς με μειώσεις προμήθειας και πολλά εξοργιστικά ακόμα.

Ολοκληρώνοντας αυτό το ποτ-πουρί της σημερινής ουσιαστικής επικαιρότητας (αφήνουμε έξω Πόρσε αυτοκίνητα και προσωπικές στιγμές ανθρώπων) δεν είναι να αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν έχει σπάσει καμία βιτρίνα και δεν έχει καεί κανένας κάδος στους ελληνικούς δρόμους; Την ίδια ώρα που ο ΕΛΣΤΑΤ αποστόμωσε για τα καλά την κυβέρνηση αφού κατέληξε σε μεγάλη ύφεση της τάξεως του 1,1% αντί της προσδοκούμενης ανάπτυξης το δ΄τρίμηνο το 2016. Επιπροσθέτως, ο νέος ΕΦΚΑ είναι η ταφόπλακα της ελληνικής επιχειρηματικότητας, όμως σε μια κοινωνία που (σχεδόν) ουδείς δηλώνει το πραγματικό του εισόδημα, μάλλον και αυτό θα περάσει στα ψιλά γράμματα... Κι έτσι μπορούμε εδώ στην Ελλάδα να παρακολουθούμε talent show όσο η κυβέρνηση θα... διαπραγματεύεται! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το φλέγον ζήτημα της... καύσης

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Οι μέρες που μας πέρασαν κάθε άλλο παρά αδιάφορες μπορούν να χαρακτηριστούν, καθώς κύλησαν ανάμεσα σε δυστυχήματα που κόβουν την ανάσα και μανιακούς κυνηγούς ταξιτζήδων. Στο πολυποίκιλο κολλάζ όμως της δραματικής επικαιρότητας ξεχωρίζει κατ’ εμέ και δίνει τροφή για άφθονο προβληματισμό μία σκηνή που εξελίχθηκε μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο για γερά στομάχια, και κυρίως για γερά μυαλά (θα εξηγηθώ παρακάτω). Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Άννα Βαγενά, έχοντας πρόσφατη την εμπειρία της απώλειας του συζύγου της Λουκιανού Κηλαηδόνη και της μετάβασης στη Βουλγαρία για αποτέφρωση, καταθέτει ερώτηση για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίων στην Ελλάδα. Δυστυχώς, τα media στην πλειοψηφία τους επέμειναν στη συγκίνηση της κι όχι στην ουσία του ζητήματος.

 Η επιχείρηση “θάνατος” στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά επικερδής. Από το κύκλωμα (ναι, χωρίς εισαγωγικά) των μαρμαράδων-κεράδων-ανθοπωλών κ.τ.λ., από τους δήμους και τα χρήματα που τους χαρίζουν τα νεκροταφεία, από τους παπάδες και τα “χαρτζιλικάκια” τους, απ’ όπου και να το πιάσεις αυτό το ζήτημα έχει χρήμα. Κι αυτός είναι ο πρώτος και κύριος λόγος που τόσα χρόνια ως Ελλάδα έχουμε μείνει και σ’ αυτό το ζήτημα πίσω από τον ήλιο (είναι θλιβερό πλέον!). Διότι ναι, το να δίνεις στους πολίτες σου την επιλογή να ταφούν ή να καούν, είναι πολιτισμός και πρόοδος. Είναι σεβασμός σ’ εκείνους που δεν θέλουν να βιώσουν όλες τις ψυχοφθόρες διαδικασίες της ταφής, της εκταφής, των τελετουργιών κ.τ.λ. Δεν χρειάζεται θεωρώ να επεκταθώ, αντιλαμβανόμαστε όλοι. Είναι σεβασμός επίσης στους ανθρώπους των νεκρών, οι οποίοι αναγκάζονται πολλές φορές να ταξιδεύουν στη Βουλγαρία με σκοπό την αποτέφρωση, όπως η κυρία Βαγενά, μέσα στο πένθος και τη θλίψη τους.

Όσον αφορά το θρησκευτικό σκέλος της επίμονης άρνησης προς τα αποτεφρωτήρια, για το οποίο να τονίσω ότι πιστεύω πως περιορίζεται σε ορισμένα μικρότερα και γηραιότερα πληθυσμιακά τμήματα (ή έτσι θέλω να ελπίζω), θα τολμήσω να αναφερθώ σε σκοταδισμό. Όταν δίνεται το δικαίωμα της επιλογής, νόμιμα και δημοκρατικά, κάθε ένσταση αναιρείται. Ο καθένας επιλέγει ελεύθερα ό,τι θέλει για τη ζωή και το θάνατό του. Επιλέγει αυτό που θεωρεί σωστό και αξιοπρεπές. Τέλος συζήτησης.

Αν λάβουμε υπόψιν τα προηγούμενα δείγματα γραφής αυτής της κυβέρνησης, σίγουρα δεν μπορούμε να βασιστούμε στα λεγόμενα του Υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη για νομοθετική ρύθμιση που θα επιτρέπει τη δημιουργία ιδιωτικών αποτεφρωτηρίων. Μπορούμε ωστόσο να το κρατήσουμε στο νου μας και να διατηρούμε το θέμα στη δημόσια συζήτηση, μέχρι να κατακτήσουμε επιτέλους τα αυτονόητα. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ πολιτισμός στη χώρα της κρίσης

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Τελευταία αφορμή που αναζωπύρωσε τις σκέψεις μου στο ζήτημα που θα πραγματευτούμε σήμερα αποτέλεσε η πληροφόρησή μου για το "Θέατρο των Φτωχών". Μπορώ να πω ότι λάτρεψα την ιδέα από την πρώτη στιγμή, καθώς πάντα ήμουν την άποψης ότι η κρίση που μαστίζει αλύπητα τη χώρα μας είναι πρωτίστως κρίση αξιών και παιδείας, που έφερε τα γνωστά σε όλους μας οδυνηρά αποτελέσματα. Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί λοιπόν οι συνθήκες, όταν όλοι λίγο-πολύ παλεύουν για τα αναγκαία και καθημερινά της επιβίωσης, είναι αναμενόμενο ζητήματα όπως το θέατρο, οι συναυλίες, ο κινηματογράφος, τα εικαστικά, ζητήματα ουσιαστικής ψυχαγωγίας (με την ετυμολογική σημασία) και βαθύτερης παιδείας να έρχονται ιεραρχικά σε δεύτερη μοίρα. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, η έξοδος από το "πηγάδι" στο οποίο έχουμε κατακρημνιστεί προϋποθέτει πολίτες με την κατάλληλη παιδεία. Βλέπετε τον φαύλο κύκλο έτσι;

Καθώς λοιπόν μόνοι μας μπήκαμε σ' αυτό το λούκι, μόνοι μας θα πρέπει και να βγούμε από εκεί. Μπορούμε άραγε να αντιπαλέψουμε την ιστορία, που μας έχει δείξει ότι οι χρυσές σελίδες του πολιτισμού γράφονται στην πλειοψηφία απ' όποιον που είναι αρκετά δυνατός οικονομικά ώστε να επενδύσει σ' αυτόν; Ναι μπορούμε. Πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε το πρόβλημα. Εδώ ίσως θα χρησίμευε και το ιστορικό παράδειγμα του γνωστού σε όλους μας Περικλή, ο οποίος καθιέρωσε ακριβώς για τον λόγο που εξετάζουμε τα "θεωρικά".

Επόμενο βήμα, είναι η ενίσχυση και την επιβράβευση αξιόλογων πρωτοβουλιών όπως η παραπάνω. Φυσικά δεν μιλάω για εκμετάλλευση των καλλιτεχνών και των δημιουργημάτων τους, αλλά για εθελοντικές πρωτοβουλίες οι οποίες θα τύχουν προβολής και διαφήμισης από τα μέσα, έτσι ώστε ο κόσμος να έρθει σε επαφή μαζί τους, να τις γνωρίσει και να τις αγκαλιάσει (ναι, γι' αυτό δηλώνω σίγουρη). Ακόμη, μπορούμε να στραφούμε και σε διάφορες ερασιτεχνικές αλλά φιλότιμες προσπάθειες απ' τις οποίες πολύ πιθανό να προκύψουνε εξαιρετικά αποτελέσματα.

Πριν γίνουν όλα τα παραπάνω όμως, πρέπει να θέσει ο καθένας τον εαυτό του μπροστά σε μία μεγάλη πρόκληση, έναν  μεγάλο, συλλογικό στόχο: να κατορθώσουμε να αλλάξουμε τον ρου των πραγμάτων. Ο σκοπός στην προκειμένη, είναι τόσο σημαντικός που ξεπερνά την προσωπική αυτοβελτίωση που ούτως ή άλλως επιτυγχάνεται μέσα από την ενασχόληση με την τέχνη, γι' αυτό απαιτείται να είμαστε ενωμένοι.

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ πως η επιστροφή στο γυμνό playboy θα σώσει την ανθρωπότητα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν θα σας πω ψέματα. Ο μόνος λόγος που μου τράβηξε την προσοχή το Playboy σήμερα ήταν επειδή έμαθα ότι επαναφέρει τις γυμνές φωτογραφίες. Μελετώντας λίγο παραπάνω όμως, διαπίστωσα πως πίσω από αυτήν την απόφαση κρύβεται ένας πολύ ενδιαφέρον προβληματισμός.

Πριν ένα χρόνο -αν και μη αναγνώστης- δήλωνα απογοητευμένος που η διοίκηση αποφάσισε να αποσύρει τις γυμνές φωτογραφίες από τα νέα τεύχη. Οι φεμινιστικές οργανώσεις δικαιώθηκαν και πανηγύριζαν, οι άντρες εν πολλοίς ήσαν αδιάφοροι μιας και το γυμνό είναι πλέον τόσο προσβάσιμο όσο και το... ποδόσφαιρο και στη μέση εγώ και μερικοί ακόμα ρομαντικοί που ανδρώθηκαν με το Playboy. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που αγόρασα το δικό μου Playboy -μαζί με 3-4 περιοδικά άσχετης θεματολογίας- για να μην με πάρει χαμπάρι ο περιπτεράς. Όταν έλιωσαν οι σελίδες του, είχα συνειδητοποιήσει ότι είχα χαλάσει όλες μου τις οικονομίες αγοράζοντας 4 μηνιαία περιοδικά για ξεκάρφωμα! Όμως η στιγμή που αντίκρισα ολόγυμνη την 18χρονη τότε Βίκυ Καγιά, που έκανε τότε τα πρώτα της βήματα σαν μοντέλο, σε εκείνη την δισέλιδη αφίσα, όλος ο κόσμος άλλαξε.

Και κάπως έτσι κύλησε ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς γυμνό στο πιο συμβολικό αντρικό στοιχείο από καταβολής. Τι άλλαξε αυτό το διάστημα; Ο Trump έγινε πρόεδρος, περισσότεροι μουσουλμάνοι σκότωσαν χριστιανούς, ακόμα περισσότεροι άνθρωποι (όπως οι πρόσφυγες) έζησαν το σκληρό πρόσωπο του ρατσισμού, μέχρι που...

...Το Playboy από αυτό το μήνα κυκλοφορεί και πάλι γυμνό! Δηλαδή, έτσι:

Και αυτό δεν είναι λάθος. Απλά η διοίκηση αποφάσισε να επαναφέρει το γυμνό, επειδή όπως λέει και ο τίτλος: "το γυμνό είναι φυσιολογικό". Ενδέχεται η πιθανότερη αιτία να είναι η πτώση των πωλήσεων όμως ειλικρινά αρνούμαι να πιστέψω πως στην σημερινή εποχή χρειάζεται κάποιος ένα περιοδικό για να δει γυμνές κοπέλες.

Οπότε πέτυχα ένα εξαιρετικό άρθρο του Cooper Hefner, γιου του ιδρυτή του περιοδικού και νέο αφεντικό. Ύστερα από μια ενδιαφέρουσα (πλην γνωστή) αναδρομή στο παρελθόν του πατέρα του, του περιοδικού, της κουλτούρας της Δύσης μέσα στα χρόνια κλπ. στάθηκε στο πως το Playboy πέρα από τις τολμηρές φωτογραφίες κατάφερε να περάσει ένα μήνυμα στον κόσμο χωρίς ποτέ να το γράψει ευθέως. Κατάφερε να κάνει τους άντρες να εξοικειωθούν με το γυμνό, να μπορούν να το διαχειριστούν, τις γυναίκες να μην ντρέπονται για αυτό και σιγά-σιγά καταπολέμησε με έμμεσο τρόπο όλες τις κοινωνικές ανισότητες. Φυλετικές, σεξουαλικές, ηλικιακές κλπ.

Και μπορεί θεωρητικά να είμαστε πολύ μακριά από εκείνες τις εποχές όμως... για μια στιγμή, μήπως ζούμε ένα κοινωνικό deja vu, με έναν μακάβριο κοινωνικό κύκλο που λόγω πολιτικής χειραγώγησης επιστρέφει χειρότερο από ποτέ; Μήπως ο κόσμος που βάλλεται από διαχωρισμούς χρωμάτων, συμβόλων, θρησκειών και ιδεολογιών, έχει ανάγκη ένα ταρακούνημα, ένα σπρώξιμο που θα γίνει ξανά ασυναίσθητα όπως τότε. Ξεκινώντας με μία νεαρή κοπέλα που δείχνει το όμορφο στήθος της!

Ειλικρινά δεν ξέρω αν μπορεί το Playboy να φέρει την ειρήνη και την ομόνοια στον πλανήτη, όμως μέσα στο χάος της ανεξέλεγκτης εξέλιξης πρέπει να είμαστε σε θέση να ξέρουμε τι θέλουμε να εξελιχθεί, πως θέλουμε να εξελιχθεί και γιατί το θέλουμε να εξελιχθεί, διατηρώντας την ταυτότητά μας με κάποιο τρόπο. Και είναι κρίμα που κανένα παιδάκι σήμερα δεν μπορεί να ζήσει αυτό το καρδιοχτύπι που έζησα εγώ αγοράζοντας πρώτα το πρώτο μου Playboy και λίγο αργότερα καταφέρνοντας να μείνω μόνος για να το ανοίξω και να το... περιεργαστώ!  +Yanni Spiridakis

ΥΓ.
μην με ρωτήσετε ποτέ τι απέγινε εκείνο το τεύχος...

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ γιατί η απόφαση να μην δοθεί ο παρθενώνας στον gucci ήταν σωστή

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Το ζήτημα μπορεί να έληξε, δεν παύει όμως να συζητείται. Κι αυτό είναι από μόνο του καλό, καθώς σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που ζητήματα πολιτισμού απασχολούν την ελληνική πραγματικότητα. Ο Παρθενώνας κατηγορηματικά κι ομόφωνα δεν πρόκειται να δοθεί για την επίδειξη μόδας του οίκου Gucci, κι αυτό είναι κάτι που (ω, τι πρωτότυπο!) δίχασε την κοινή γνώμη, με μερίδα του κόσμου να θεωρεί την απόφαση συντηρητική ή και λαϊκιστική. Επιθυμία μου είναι σήμερα να σας αποδείξω πως δεν ήταν.

Ο Παρθενώνας ξέρετε έχει κάτι που τον ξεχωρίζει από τα περισσότερα αρχαιολογικά μνημεία. Έχει αναχθεί σε σύμβολο όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και του δυτικού πολιτισμού συνολικά. Φέρει τη σφραγίδα μιας εκ των κορυφαίων εποχών του ανθρώπινου πνεύματος. Έχει περάσει πολλά στην ιστορία του. Έχει γίνει τζαμί, χριστιανικός ναός, έχει βομβαρδιστεί και παρ' όλα αυτά δεν έχει χάσει ούτε ελάχιστο από το κύρος του. Μάλιστα, με το σύγχρονο μουσείο της Ακρόπολης, τα φώτα στράφηκαν πρόσφατα και αναπόφευκτα και πάλι σ' εκείνον και τον εν γένει αρχαιολογικό χώρο. Πιθανότερο λοιπόν είναι να κάνει διαφήμιση ο Παρθενώνας στον Gucci, παρά το αντίθετο.

Και ο οίκος το ξέρει. Και γι' αυτό θέλησε να εκμεταλλευτεί το χάλι της χώρας για να εξασφαλίσει με ελάχιστα χρήματα έναν χώρο αυτού του βεληνεκούς (χωρίς να τον κατηγορώ βέβαια, δυστυχώς ή ευτυχώς αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού...). Τα 2.000.000 του Gucci σε βάθος πενταετίας θα ήταν η σωτηρία για την αναστήλωση του μνημείου; Ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν είναι ρομαντισμός, είναι ένα πολύ όμορφο μήνυμα: "δεν είναι όλα ανταλλάξιμα με χρήματα".

Αντιλαμβάνομαι ότι ζούμε σε μία εποχή με τεράστια κρίση πολλαπλών επιπέδων (αξιών, οικονομικών κτλ) και ότι γενικά δεν έχουμε μάθει να δείχνουμε το σεβασμό σας σε κανέναν και τίποτα. Στο μυαλό κάποιων μπορούν τα παραπάνω επιχειρήματα να μοιάζουν από θολοκουλτούρα μέχρι κι εγώ δεν ξέρω τι, σε μία εποχή που για την Ελλάδα τα χρήματα δεν περισσεύουν από πουθενά. Όμως σκεφθείτε το κι έτσι: όλοι αυτοί οι επώνυμοι που μας έταξε ο Gucci ότι θα μας φέρει, βρίσκονται κάθε καλοκαίρι στα νησιά μας. Η διαφήμιση επιτυγχάνεται ούτως ή άλλως. Αξίζει να θυσιάσουμε την αίγλη ενός τέτοιου χώρου για μία εκδήλωση που δεν του ταιριάζει; +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ εξερευνώντας της σαπουνόπερες...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Γιατί Οι σαπουνόπερες κάνουν εμπορική επιτυχία; Προσφέρουν τελικά κάτι; Είναι πράγματι ευτελή θεάματα; Ποια η πορεία τους στη Χώρα μας; Τι συμβαίνει με την cult soap opera “Twin Peaks”;

Οι σαπουνόπερες προσελκύουν μεγάλη μερίδα θεατών και αξίζει να δει κανείς το λόγο και, κυρίως, τις κοινωνικές προεκτάσεις αυτής της επιτυχίας…

Το ότι η σαπουνόπερα είναι ένα ευτελές καλλιτεχνικά είδος το καταμαρτυρεί η ίδια η προέλευση του τίτλου της: «Soap» προέκυψε επειδή το κοινό ήταν ως επί το πλείστον γυναίκες, εύλογα λοιπόν, οι διαφημίσεις είχαν σχέση με απορρυπαντικά κ.α. Και το «opera» λόγω του υπερβολικά μελοδραματικού χαρακτήρα της, (ασφαλώς ειρωνικά δοσμένος ο τίτλος).

Οι σαπουνόπερες ξεκίνησαν στις ΗΠΑ (όπως και σχεδόν καθετί εμπορικό καλλιτεχνικά). Σ’ αυτές ο έρωτας είναι σε πρώτο πλάνο, οι καλοί και αγαθοί ήρωες που περνάνε τα πάνδεινα - μέσα στη χλιδή πάντα, καθώς, κάποιος εκ των δύο πρωταγωνιστών θα είναι από εύπορη οικογένεια - μέχρι να καταλήξουν σε happy end και μέσα σ’ αυτό τον βασικό σκελετό παρακολουθούμε ακόμα: δολοπλοκίες πλουσίων, απαγορευμένους έρωτες, ενδοοικογενειακά προβλήματα, κοινωνικά cliché, κ.α. Σενάρια με επαναλαμβανόμενα μοτίβα σε έργα που μπορεί να κρατάνε χρόνια, ή και δεκαετίες ολόκληρες! Αν τώρα αποτελούνται από τα καθιερωμένα 150 επεισόδια τότε μετονομάζονται σε τηλενουβέλες.

Η αιτία της επιτυχίας τους οφείλεται στην έμφαση που δίδεται στις ανθρώπινες σχέσεις και τα κοινωνικά στερεότυπα. Ακόμα, το κοινό που βλέπει αυτά τα έργα δε θέλει να σκεφτεί ή να κρίνει, ενδιαφέρεται μόνο να περάσει ευχάριστα την ώρα του βλέποντας τον πόνο των ηρώων, τα προβλήματά τους, αλλά και να ταυτιστεί μαζί τους ζώντας μέσα από αυτούς το άπιαστο όνειρο (μεγάλος έρωτας, πλούτη κλπ). Εν ολίγοις, όπως τα παιδιά έχουν τα δικά τους παραμύθια που τα ταξιδεύουν, έτσι, και οι μεγάλοι – και, δη, οι γυναίκες – έχουν τις σαπουνόπερες.
Ας δούμε λίγο τι γίνεται και στη χώρα μας με τις «εισαγώμενες σαπουνόπερες:
Στην ελληνική τηλεόραση οι ξένες σαπουνόπερες εισήχθησαν γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1990 - όταν, δηλαδή, τα ιδιωτικά κανάλια έκαναν δυναμικά την εμφάνισή τους και εις το όνομα του κέρδους έριξαν το ευτελές αυτό εμπόρευμα στους τηλεθεατές. Τα Ατίθασα νιάτα, η Τόλμη και Γοητεία, η Σάντα Μπάρμπαρα, Δυναστεία, Χτυποκάρδια στο Beverly Hills είναι μερικές από αυτές που προβλήθηκαν και στην Ελλάδα. Για να ακολουθήσουν στην αυγή της νέας χιλιετίας οι μεξικάνικες, αργεντίνικες και όλες αυτές οι λατινογενείς τηλενουβέλες (Μαρία της γειτονιάς, Εσμεράλντα, κ.α.) και να φτάσουμε στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα όπου επικρατούν οι τουρκικές τηλενουβέλες! Παράλληλα, βέβαια, αναπτύχθηκαν και εγχώριες σαπουνόπερες: Λάμψη, Καλημέρα Ζωή, Φιλοδοξίες, Βέρα στο δεξί, Έρωτας, Τα μυστικά της Εδέμ, Μπρούσκο, κ.α.

Twin Peaks...
Αν και ευτελές είδος πιστεύω ότι λίγο - πολύ όλους μας έχει καθηλώσει μπροστά στην οθόνη κάποια στιγμή στη ζωή μας κάποια σαπουνόπερα από αυτές... Αυτή η οξύμωρη σύνδεση αληθοφάνειας με υπερβολής που παρουσιάζουν οι σαπουνόπερες έμενα προσωπικά με διασκεδάζει!  Όμως, αν ήταν να προτείνω κάτι από αυτό το είδος θα ήταν μόνο το Twin Peaks των David Lynch και Mark Frost, μία cult, Avant Garde (πρωτοποριακή) σειρά που συγκεντρώνει αρκετά χαρακτηριστικά της soap οpera! Η σειρά συνδυάζει μοναδικά υψηλή τέχνη και λαϊκή ψυχαγωγία! Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αναβάθμισε την σαπουνόπερα ως είδος. Παράλληλα, χρησιμοποιεί τα εργαλεία της σαπουνόπερας (ίντριγκες, οικογενειακές ιστορίες, έρωτες κλπ.) για να σατιρίσει τόσο την ίδια τη σαπουνόπερα ως είδος, όσο και να ασκήσει κριτική στο κοινό της.

Γενικότερα, το Twin Peaks αποτέλεσε σταθμό στην τηλεοπτική ιστορία των σίριαλ γιατί είναι το μεταίχμιο της μετάβασης στην αμερικάνικη τηλεόραση από την παντοκρατορία της σαπουνόπερας στo δημοφιλές σήμερα είδος TVseries. Παρά την δημοτικότητά της, ωστόσο, η σειρά προβλήθηκε για μόλις δύο έτη (1990-1991) λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος των θεατών μετά από μια πρόωρη αποκάλυψη που έγινε στην υπόθεση έπειτα από πιέσεις του καναλιού, (αυτό θα πει έβαλα τα χεράκια μου και έβγαλα τα ματάκια μου). Πάραυτα, το Twin Peaks ήταν υποψήφιο για πολλά βραβεία και η βαθμολογία του στο IMDb  ανέρχεται 9,00! Tα ευχάριστα, πάντως, είναι ότι οι δημιουργοί του ανακοίνωσαν πως ο τρίτος κύκλος αναμέναμε να κάνει πρεμιέρα στις 21 Μαϊου - 26 χρόνια μετά - και κυριολεκτικά και σεναριακά καθώς η υπόθεση θα μεταφερθεί στο παρόν όπως φημολογείται! Ήδη κυκλοφορεί το trailer της σειράς:
Τα φιλιά μου!  +Elena Alefantinou 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ προσωπικά (;) δεδομένα...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Δεν ξέρω αν προλάβατε να το παρατηρήσετε μέσα στη φρενίτιδα που προκάλεσε το Eurogroup στα Μ.Μ.Ε., αλλά την προηγούμενη βδομάδα είχαμε δύο πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα που περιστρέφονταν αμφότερα γύρω από την έννοια των "προσωπικών δεδομένων".

Το πρώτο αφορά τον Ο.Α.Σ.Α και το περιβόητο πλέον "ηλεκτρονικό εισιτήριο", για το οποίο εξέφρασε τις ενστάσεις της η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, με αφορμή την (υπερ)πληθώρα προσωπικών στοιχείων που απαιτεί η έκδοσή του (ΑΜΚΑ, διεύθυνση κατοικίας, ημερομηνία γέννησης, αριθμός τηλεφώνου, αριθμός κινητού τηλεφώνου, αριθμός fax, ταχυδρομική διεύθυνση, ηλεκτρονική διεύθυνση κτλ. Πράγματι, τι χρειάζονται όλα αυτά;). Το δεύτερο σχετίζεται με το (εξίσου περιβόητο) "Μητρώο Στελεχών" της Νέας Δημοκρατίας, για το οποίο είχαμε και πάλι της παρέμβαση της Α.Π.Δ.Π.Χ. , που φαίνεται φάτσα φόρα να εκθέτει στοιχεία βασισμένα στους εκλογικούς καταλόγους του Υπουργείου Εσωτερικών.

Ζούμε σε μία εποχή που οι ευαίσθητες και μη προσωπικές πληροφορίες μας είναι διάτρητες. Κύριος εκφραστής της είναι το internet, ως sine qua non εργαλείο για κάθε πτυχή της δραστηριότητας του ατόμου, που από τα social media μέχρι τις ηλεκτρονικές βάσεις (κρατικές, εργασιακές, πανεπιστημιακές κτλ) απαιτεί προσωπικές πληροφορίες και μας αναγκάζει όλους να τις διασκορπίζουμε αφειδώς.  Φυσικά, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το internet είναι μόνο ένα μέσο που εκφράζει τις επικρατούσες συνθήκες και τα κοινωνικά ρεύματα. Αν δεν το επέβαλλαν οι συνθήκες, η χρήση του δεν θα είχε επεκταθεί. 

Βέβαια, όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι, τίποτα πλέον δεν μπορεί να αναστραφεί (και για να είμαι ειλικρινής θεωρώ πως οι περισσότεροι δεν θα το επιθυμούσαμε). Το ζήτημα έγκειται στο αν και κατά πόσο παρεμβάσεις σαν αυτές που εντοπίσαμε παραπάνω της Α.Π.Δ.Π.Χ. είναι πραγματικά αποτελεσματικές ή αποτελούν μάταιες προσπάθειες να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Κι αν δεν είναι, θα μπορούσαμε να είμαστε λιγότερο εκτεθειμένοι άραγε, ή πρέπει να συμβιβαστούμε με την ιδέα της έκθεσης και να την απομυθοποιήσουμε; +Κωνσταντίνα Πορφυρού

Υ.Γ: ένα πολύ καλό F.A.Q. σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα και την ισχύουσα νομοθεσία θα βρείτε εδώ.

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το οριεντάλ θέατρο του παραλόγου

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Μια ακόμη Τρίτη αφιερωμένη στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και την Τουρκία. Ας είναι. Το επιβάλλουν οι καταστάσεις: η προκλητικότητα της γείτονος που χτύπησε κόκκινο ερυθρότερο κι απ' τη φανέλα του Ολυμπιακού, τα  ελληνικά σύνορα που στα μάτια του Ερντογάν μοιάζουν με πόρτες σουπερμάρκετ καθώς πλέον μπαίνει και βγαίνει κατά βούληση και η ομοβροντία εμπρηστικών δηλώσεων που δεν φιλτράρονται από καμία λογική.

Κι όλα αυτά, την ώρα που στην Τουρκία το σαββατοκύριακο που μας πέρασε συνελήφθησαν 400 άτομα με την υποψία συμμετοχής στον ISIS έπειτα από επιχείρηση "σκούπα" της αστυνομίας, την ώρα που μόλις την περασμένη Παρασκευή είχαμε την τελευταία έκρηξη (μέχρι την στιγμή που γράφεται το παρόν κείμενο) που όπως οι υπεύθυνοι αναφέρουν συγκαταλέγεται στη μακρά λίστα του κουρδικού μετώπου, στην πόλη Ντιγιαρμπακίρ, την ώρα που γίνονται αγώνες με θεμιτά κι αθέμιτα για να καλυφθεί η διχασμένη εσωτερική κατάσταση σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Και σε όλα αυτά, ήρθε να προστεθεί και ο πονοκέφαλος "Τραμπ". Η Τουρκία έχει ξεκάθαρα σοβαρότερα ζητήματα να δαπανήσει την ενέργειά της από τους 8 αξιωματικούς και το άσυλο που ζητούν από την Ελλάδα. Προτιμά όμως να υπερτονίζει τη σημασία τους. Γιατί;

Πιθανότατα γιατί η κατάσταση ήρθε... "γάντι" στην πάγια τακτική και θέληση της Τουρκίας να κερδίζει ό,τι μπορεί, όποτε μπορεί απ' το Αιγαίο. Όπως αναφέρουν πολλοί αναλυτές μάλιστα, πετυχαίνει να ασκεί και πιέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οποία έχει πλέον να αγχώνεται για έναν ακόμη λόγο. Δύο σε ένα, νοικοκυρεμένα. Τι κι αν το καράβι της Τουρκίας μπάζει νερά απ' όπου κι αν το δεις; Οι εντυπώσεις φαίνεται πως είναι το παν, ακόμη κι αν γνωρίζουμε ακριβώς το παιχνίδι που θέλει να παίξει η Τουρκία. Ένα παιχνίδι βασισμένο όχι στη λογική, όχι στην ορθή πολιτική στρατηγική, όχι στην ιστορική πραγματικότητα, όχι εντός των θεσπισμένων διεθνών σχέσεων. Ένα παιχνίδι κυριαρχίας και προσπάθειας καλλιέργειας κλίματος φόβου, που θα δώσει παράλληλα την ψευδαίσθηση μίας μεγάλης δύναμης στον τουρκικό λαό, για να τον κρατά κατευνασμένο. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ πως ταξιδεύει η μεγάλη αλβανία στην σημερινή ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Πρέπει να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά. Θα το προσπαθήσουμε δηλαδή. Αναφέρομαι στο γεγονός που καλώς πήρε διαστάσεις, όταν οπλίτες του ελληνικού στρατού -αλβανικής καταγωγής- άρχισαν να σχηματίζουν τον αετό της αλβανικής σημαίας με τα χέρια τους.

Όταν οι Αλβανοί άρχισαν να έρχονται κατά εκατοντάδες στην Ελλάδα, τότε στις αρχές της δεκαετίας του '90 κυνηγούσαν το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Οι Έλληνες τότε βέβαια, δεν είχαν κοινά στοιχεία με τους αμερικανούς που είχαν μάθει να δέχονται και να υποδέχονται τους ξένους με ευκολία. Ήταν κάτι καινούριο και μάλλον αιφνιδιαστικό για τον Έλληνα αυτό και εγώ δεν θα το έλεγα ρατσισμό παρά αιφνιδιασμό. Ήταν πολύ λογικό να συνασπιστούν οι μετανάστες, να δημιουργήσουν κοινούς και δυνατούς δεσμούς μεταξύ τους για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν σε ένα ξένο καινούριο περιβάλλον. Τίποτα παράλογο ως τώρα.

Οι Αλβανοί ενσωματώθηκαν στην ελληνική κοινωνία με τα στραβά και τα καλά. Για παράδειγμα, η εγκληματικότητα αυξήθηκε κατακόρυφα -δεν είναι τυχαίο πως Αλβανοί ελέγχουν την μαφία σε πολλές πόλεις- ενώ και η παραγωγή -για παράδειγμα στην οικοδομική δραστηριότητα- σημείωσε σπουδαία άνοδο.

Σήμερα όλοι τους βιώνουν την κρίση που βιώνουμε κι εμείς. Σε μας βγαίνει μια απίστευτη γκρίνια και μιζέρια ενώ σε εκείνους σε πολλές περιπτώσεις μία λησμονιά της πατρίδας τους. Και επειδή τα κοινωνικά δίκτυα σήμερα, μπορούν εύκολα να "ταξιδέψουν" μηνύματα ακριβώς εκεί που πρέπει, οι ιδέες αναβίωσης της Μεγάλης Αλβανίας αυτή τη στιγμή στο διαδίκτυο βρίσκονται σε έξαρση. Έξαρση μεταδοτικότητας. Οι νέοι, οι ανόητοι και οι ιδεαλιστές είναι τα τέλεια θύματα για αυτήν την προπαγάνδα.

Οι οπλίτες του ελληνικού στρατού, ήταν απλά το πιο πρόσφατο θύμα (όχι όμως το πρώτο στην ελληνική επικαιρότητα). Τα παιδιά είναι παιδιά. Όχι δεν είναι αθώα, απλά είναι απρόσεχτα. Είμαι σίγουρος ότι το ίδιο έχει συμβεί πολλές φορές, στον ελληνικό στρατό, στα ελληνικά σχολεία και ποιος ξέρει που αλλού, απλά οι πρωταγωνιστές ήταν ή πιο προσεκτικοί στις φωτογραφίες τους ή απλά στην διάδοση τους στα κοινωνικά δίκτυα...

Το θέμα είναι, πως διαχειρίζεσαι ένα ζήτημα του "φαίνεσθαι" που δεν είναι τόσο σημαντικό ως προς την ουσία, όσο ως προς το επικοινωνιακό του κομμάτι που πλέον τείνει να γίνει εξίσου ουσιαστικό; Ο Υπουργός είχε ξεκάθαρη άποψη και αναφέρθηκε στις αυστηρότερες τιμωρίες. Ποιες ήταν αυτές; 60 μέρες φυλακή!!! 60 μέρες φυλακή στην θητεία -για όσους δεν ξέρουν- είναι απλά 60 μέρες παραπάνω θητείας στις οποίες έχουν και στέρηση εξόδου. Αν αρχίσουμε να αφαιρούμε τις άδειες, τότε η τιμωρία δεν είναι δα και τίποτα σοβαρό (όταν πλέον η θητεία είναι εννιάμηνη).

Οπότε; Πως σωφρονίστηκαν αυτά τα παιδιά; Πως τιμωρήθηκαν; Πως δείξαμε σε όλο τον κόσμο, ότι πραγματικά είμαστε αμείλικτοι στα εθνικά μας ζητήματα; Προσωπικά περίμενα να πάρουν κάποιο Ι και να είναι άοπλο. Δηλαδή να τους αφαιρεθεί το όπλο και μαζί η ευκαιρία να δείξουν το πόσο "άντρες" είναι... Η ντροπή που αισθάνομαι από την "σκληρή" τιμωρία των 60 ημερών, είναι ίση με εκείνη που θα ένιωθα αν απλά "κουκούλωναν" το θέμα... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »