Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ήταν κάποτε ένας λάκης...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ήταν κάποτε ένας καλλιτέχνης που διέπρεπε στο είδος της σάτιρας. Ήταν το 1991 όταν πρωτοπαρουσίασε την επιτυχημένη σειρά "10 μικροί Μήτσοι" και το 2004 όταν ξεκίνησε το "Αλ τσαντίρι νιους" που έμελλε να γίνει η μεγαλύτερη επιτυχία της τηλεοπτικής του καριέρας -άλλωστε, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι θα υπάρξει κάτι άλλο μελλοντικά.
Η μεγάλη πτώση του Λάκη άρχισε μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία -"τραγική ειρωνεία" να αρχίσει η πτώση του μετά την άνοδο στην εξουσία της παράταξης που ο ίδιος στήριξε και βοήθησε (άμεσα και έμμεσα).

Πάντως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, η πτώση του Λάκη θα ερχόταν έτσι κι αλλιώς, κι αυτό λέγεται φθορά του χρόνου -κάποια στιγμή θες να δεις και κάτι άλλο την Τρίτη το βράδυ, θες να μιλήσεις για τα ανέκδοτα και κάποιου άλλου καλλιτέχνη, όχι μόνο του Λάκη, κι -όπως κι αν έχει- η σάτιρα ενοχλεί... κάποτε θα σατίρισε κάτι που θα μας ενόχλησε γιατί μπορεί κι εμείς να το έχουμε αυτό το ελάττωμα που θα είχε αναφέρει...

Στην περίπτωσή του βέβαια η φθορά έκανε μεγάλο πάταγο! Η πτώση του ήρθε τη στιγμή που στο ζενίθ βρίσκονταν η αλαζονεία και η ιδεοληψία του! Είναι εκείνη η στιγμή που ένας μετριοπαθής καλλιτέχνης -βλέποντας πως στερεύει η έμπνευσή του για το θέμα που επί χρόνια ασχολείται και πως ο κόσμος γελάει όλο και λιγότερο γιατί έχει συνηθίσει- θα άλλαζε, θα σταματούσε, θα έκανε οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που έκανε ο Λάκης...

Ο Λάκης όχι μόνο συνέχισε, μα άφησε όλη την ιδεοληψία του να τον κυριεύσει, γιατί όταν ένας αλαζονικός χαρακτήρας δεν έχει πια καινοτόμες ιδέες και νιώθει το θρόνο του να τρέμει γίνεται στενόμυαλος, αδιάλλακτος, άδικος... μένει καθηλωμένος σε ιδέες απαρχαιομένες και δεν μπορεί να δει ότι αυτές δεν αντιπροσωπεύουν την πρόοδο και το μέλλον...

Νομίζω η στροφή στην τραγωδία θα ήταν ίσως μια κάποια λύση...
Την Αντιγόνη! Ο ρόλος του Κρέοντα πιστεύω θα του ταίριαζε γάντι...

Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ η επέλαση του χιονιά της υποκρισίας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Οι τελευταίες μέρες του 2016 και αντίστοιχα οι πρώτες του 2017 ήταν κρύες. Παγωμένες! Μπορεί εσείς εκεί πάνω να έχετε συνηθίσει λίγο-πολύ, όμως εδώ στην Κρήτη ζήσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις! Χιόνια μέσα στην πόλη, ακόμα και στην παραλιακή, αποκλεισμένα χωριά σε χαμηλό υψόμετρο, θερμοκρασίες που άγγιξαν το μηδέν μέσα στην πόλη (του Ηρακλείου) κλπ. Προσωπικά, λατρεύω αυτόν τον καιρό. Τον απολαμβάνω και όπως χαρακτηριστικά λέω, "μυρίζει υγεία"! Όμως δεν είμαι μόνο εγώ.

Πολλοί άνθρωποι ανά την Ελλάδα ή την εντελώς απροετοίμαστη Κρήτη, βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση εξαιτίας αυτού του χιονιά. Μακριά από τις φωτογραφίες χαράς, τους χιονάνθρωπους και τις βόλτες για χιονοπόλεμο, είδαμε αποκλεισμένα χωριά, κομμένο ρεύμα, τροχαία λόγω των παγωμένων δρόμων και... κάτι που θα γράψω λίγο παρακάτω.

Με τον καιρό, τον σεισμό και την φύση γενικά δεν μπορεί κανείς να τα βάλει, μπορεί όμως να προστατευτεί με διάφορους τρόπους, πολλοί από τους οποίους αποτελούν σενάρια επιστημονικής φαντασίας για την ελληνική νοοτροπία. Για πολλά λοιπόν από τα δεινά που βασάνισαν τους συμπολίτες μας αυτές τις μέρες, την ευθύνη έχουν οι... ίδιοι ή τέλος πάντων οι κρατικές υπηρεσίας και η πολιτική προστασία.

Σε κάθε περίπτωση υπάρχει μία ακόμα μεταβλητή που όσο εμείς ανάβαμε το τζάκι και ψήναμε λουκάνικα, βρισκόταν στην εξίσωση της κακοκαιρίας στην χώρα μας. Πρόκειται για τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, ή όπως αλλιώς θέλετε, πείτε τους. Μιλάμε για ανθρώπους που εδώ και μήνες έχουν μόνιμη κατοικία μια σκηνή εντελώς ακατάλληλη για τον χειμώνα. Άνθρωποι που έζησαν το ίδιο κρύο με εμάς, για εκείνους ενδεχομένως να ήταν ακόμα πιο σοκαριστικό μιας και στον τόπο τους δεν νομίζω να είναι σύνηθες φαινόμενο κακοκαιρία σαν αυτή. Άνθρωποι που είχαν να προστατεύσουν τα παιδιά τους από το κρύο κι όμως την ίδια ώρα έτρεμαν επειδή πολύ απλά δεν είχαν πουθενά να κρυφτούν. Δεν τους βάζω στην ίδια κατηγορία με τους άστεγους των ελληνικών πόλεων, μιας και οι τελευταίοι είχαν την ευκαιρία έστω για αυτές τις μέρες να στεγαστούν σε ειδικούς χώρους που είχαν δεσμεύσει οι τοπικές διοικήσεις.

Ο σημερινός προβληματισμός δεν είναι πολιτικός. Δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να συζητήσω για το αν αυτοί οι άνθρωποι είναι καλώς μακριά απ' την χώρα τους, για το αν είναι καλώς στην δική μας ή δεν ξέρω τι άλλο. Σε αυτές τις έκτακτες περιπτώσεις είναι άνθρωποι. Συνάνθρωποι. Και ανάμεσά τους υπάρχουν πολλά παιδιά. Παιδιά που αύριο θα είναι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο πολίτες αυτού του κόσμου. Και αυτοί οι άνθρωποι θα κουβαλούν για πάντα μαζί τους εικόνες πολέμου και τρέμουλο κρύου μέσα στο σκοτάδι μιας σκηνής.

Πρώτος εγώ δηλώνω πόσο απόλαυσα αυτό το κρύο, όμως την ίδια ακριβώς σκέφτομαι τους εργαζόμενους που έμειναν χωρίς δουλειά εκείνες τις μέρες, τους αποκλεισμένους λόγω της μη εξυπηρέτησης των μεταφορών, μα κυρίως αυτά τα παιδάκια που έτρεμαν όσο εμείς βεγγερίζαμε αχνίζοντας στο ζεστό μας τζάμι. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το αδιέξοδο ενός ιδεολόγου επιχειρηματία και η αλλαγή σελίδας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ξέρεις που πας να συμπληρώσεις μία αίτηση και κάποια στιγμή ζητάει το επάγγελμά σου. Δεν ντρέπομαι να πω πως τελευταία δεν ξέρω τι να βάλω εκεί. "Επιχειρηματίας; Ελεύθερος επαγγελματίας; Αυτοαπασχολούμενος; Ιδιοκτήτης επιχείρησης;" Δεν ξέρω τι από αυτά περιγράφει την κατάσταση μου, γνωρίζω όμως πλέον τις συνθήκες με τις οποίες την περιβάλλουν.

Είμαι κάτι λιγότερο από είκοσι συνεχόμενα χρόνια στον εργασιακό στίβο και έχω περάσει και από τις δύο πλευρές του ωκεανού διατηρώντας πάντοτε την ιδεολογία μου πολύ ψηλά. Εννοώ πως έχω υπάρξει υπάλληλος, χαμάλης, έως και σε ένα αξιοσέβαστο σημείο σε άλλη επιχείρηση. Από την άλλη, έγινα εργοδότης και αγωνίστηκα να χτίσω την προσωπική και οικογενειακή μου ευημερία. Και τα κατάφερα. Και πάντα κρατώντας ψηλά την ιδεολογία του να μείνω μακριά απ' το Δημόσιο (ως υπάλληλος) και ποτέ να μην το κλέψω (ως επιχειρηματίας). Ναι, το λέω με μεγάλη περηφάνια πως ότι έκανα, το έκανα χωρίς ουδέποτε να κλέψω το ελληνικό κράτος.

Ναι, είμαι τόσο μαλάκας.

Θέλω να πω... πως φέτος, ένιωσα για πρώτη φορά την ανάγκη να το κάνω. Θέλετε εξαιτίας οικονομικής στενότητας; Θέλετε από εκδίκηση; Και τα δυο ισχύουν σε έναν βαθμό.

Όμως έρχεται μια μέρα στην ζωή ενός μαλάκα που αποφασίζει να μην είναι το ίδιο μαλάκας. Και τότε βλέπει πως ξαφνικά έχει δημιουργηθεί γύρω του ένα θεσμικό πλαίσιο που θέλει στα 100€ που βγάζει, τα 29€ να τα δίνει στην εφορία, τα 27€ στην ασφάλεια του (άσχετα ότι δεν την χρησιμοποιεί, γιατί η δημόσια υγεία είναι εντελώς ανθυγιεινή) και περίπου 15€ πάνε σε έμμεσους φόρους που πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχαν (ΕΝΦΙΑ, εισφορά αλληλεγγύης, κλπ.). Από τα 100€ μένουν 29 ολόκληρα ευρώ για να πληρώσω κι εγώ όπως κι εσείς, όλα τα πάγια μου έξοδα.

Ξέρετε, στην επιχείρηση μου δεν έχω συνέταιρο, αλλά αν είχα θα φρόντιζα να μοιραζόμαστε την δουλειά για να μην έρχομαι μόνος μου 9 το πρωί και να φεύγω μετά τα μεσάνυχτα, 7 μέρες την εβδομάδα. Οπότε γιατί να έχω το κράτος να παίρνει σχεδόν το 75% του κόπου μου στερώντας μου παράλληλα να έχω κι εγώ αφορολόγητο ή κι εγώ να χρησιμοποιώ το πλαστικό χρήμα για να έχω τα... "προνόμια" που έχουν οι μισθωτοί;

Είναι κάπου εδώ που οφείλεις να τραβήξεις μια γραμμή ...και να χαιρετήσεις.

Το 2005 άφησα δουλειά και ζωή στις ΗΠΑ για να υπηρετήσω μια άλλη ιδεολογία. Αυτή του τοπικιστή. Ήθελα να έρθω στην πατρίδα μου, την Κρήτη και να την υπηρετήσω δίνοντας εδώ ότι μπορώ να προσφέρω.

Δώδεκα χρόνια μετά, στέλνω το πρώτο μου μήνυμα (από τα καμπόσα που θα ακολουθήσουν φέτος στο yannidakis). προς όλους όσους δεν παίρνουν σύνταξη σε αυτό το γηροκομείο που λέγεται Ελλάδα και το μόνο που παράγει, είναι συντάξεις: Φύγετε! Τρέξτε να σωθείτε! Μπορεί εσείς να προλάβετε! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ωδή στον γιάννη αντετοκούμπο

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Βρίσκεται στο πικ της μέχρι στιγμής καριέρας του, αν και ειδήμονες και μη, συμφωνούν ότι δεν έχουμε δει ακόμη τίποτα απ' όσα θα ακολουθήσουν. Το ταλέντο του τις τελευταίες μέρες έχει τραβήξει το βλέμμα της δημοσιότητας λόγω των αλλεπάλληλων διακρίσεων: από το ρεκόρ καριέρας στον αγώνα των Μilwaukee Bucks εναντίον των Washington Wizards, στην παρουσία του στο εξώφυλλο του φημισμένου "Sports Illustrated" και στην δεκάδα των "καρφωμάτων" του NBA για το 2016, ο Γιάννης Αντετοκούμπο αποδεικνύει πως έχει άστρο.

nba
 Δεν είμαι όμως ειδική για να σταθώ σε μπασκετική ορολογία, στατιστικά και όλα αυτά τα πολύ εντυπωσιακά. Θα ήθελα να σταθώ σε κάτι -κατ' εμέ- ακόμη πιο σημαντικό, το οποίο μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Όταν πρόσφατα φίλαθλοι, μεταξύ των οποίων και Έλληνες, περίμεναν τον Γιάννη για φωτογραφίες και αυτόγραφα έπειτα από έναν αγώνα, και ένας από εκείνους έτεινε προς υπογραφή την ελληνική σημαία, ο νεαρός άσσος αρνήθηκε ευγενικά λέγοντας: "όχι, δεν υπογράφω στη σημαία μας"!

Ξέρετε, πέρα από το ολοφάνερο, το πόσο δηλαδή σεβασμό έδειξε στο εθνικό σύμβολο (δίνοντας αποστομωτική απάντηση σε κάποιες γλώσσες που έλεγαν διάφορα), θαυμασμό μου προξένησε η ταπεινότητα αυτού του ανθρώπου. Και εξηγούμαι. Η διαδρομή από τα Σεπόλια στο NBA, τα φώτα, η δημοσιότητα θα μπορούσαν (και ως ένα βαθμό για να είμαστε ρεαλιστές απόλυτα δικαιολογημένα) να θολώσουν και να ξεστρατίσουν έναν άνθρωπο. Το να "ψωνιστείς", να θεωρήσεις τον εαυτό σου Θεό υπεράνω πάντων, δεν είναι διόλου δύσκολο. Ο Γιάννης Αντετοκούμπο δεν έπεσε όμως προς τιμήν του σ' αυτήν την παγίδα. Αν αναλογιστούμε δε και κάποια άτομα του αθλητικού χώρου και μη που δεν έχουν ούτε τα μισά επιτεύγματα κι όμως φέρονται σαν να είναι οι πιο μεγάλοι αστέρες, καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό.

Έρχονται κάτι τέτοια μικρά-μεγάλα πραγματάκια λοιπόν, να μας θυμίσουν πως κι ο αθλητισμός είναι πολιτισμός και μας δίνει διδάγματα ζωής. Και κάτι μου λέει πως με αφορμή αυτόν τον νεαρό και ταλαντούχο παίχτη, θα έχουμε την ευκαιρία να αναπτύξουμε πολλούς τέτοιους προβληματισμούς στο μέλλον. +Kωνσταντίνα Πορφυρού 
Milwaukee Bucks Πηγή: www.lifo.gr

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το youtube είναι η νέα τηλεόραση!

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, επιβεβαιωμένο από τις στατιστικές και τα δεδομένα των χρηστών του youtube. Το δημοφιλές αυτό δίκτυο, ήρθε για να αντικαταστήσει στις συνειδήσεις των νεότερων τουλάχιστον χρηστών την τηλεόραση, που στα μάτια τους μοιάζει ανήθικη, ξεπερασμένη και επαναλαμβανόμενη. Αντίθετα στο youtube ο καθένας μπορεί να δει ακριβώς ό,τι του ταιριάζει (υπάρχουν κανάλια κάθε περιεχομένου: κωμικά, gaming, ομορφιάς, μόδας, καλλιτεχνικά, αθλητικά, εκμάθησης διαφόρων αντικειμένων, μουσικά κτλ), όποια στιγμή της ημέρας θέλει εκείνος, χωρίς να είναι αναγκασμένος να παρακολουθεί τις παρεμβολές του κάθε σπόνσορα (ή μήπως όχι; θα επανέλθουμε παρακάτω...) αλλά και να κρίνει άμεσα την ποιότητα του προβαλλόμενου αντικειμένου, σχολιάζοντας αλλά και με τα "μαγικά" like και dislike. Δεν είναι να απορεί κανείς λοιπόν με το πόσο δημοφιλές είναι το youtube στους θεμελιωδώς εξοικειωμένους με την τεχνολογία, αν αναλογιστούμε δε και το ότι είναι μία δωρεάν πλατφόρμα, έτσι δεν είναι;

video, χρήματα, χορηγίες
Ακριβώς έτσι είναι, κι η ορμητική δυναμική του γίνεται απόλυτα αισθητή από το γεγονός ότι χρόνια τώρα στο εξωτερικό και προσφάτως και στην Ελλάδα, υπάρχουν άνθρωποι που είναι επαγγελματίες youtubers, ο αριθμός δηλαδή των subscribers και των views τους τους επιτρέπει να βγάζουν ένα εισόδημα από αξιοπρεπές ως και πάρα πάρα πολύ καλό (όταν μιλάμε για εξωτερικό) από το youtube. Φυσικά αυτό δεν είναι κάτι κακό, τι πιο όμορφο από ανθρώπους που μπορούν να ζουν από αυτό που έχουν μεράκι, να το κάνουν με χαρά και κέφι, να το κάνουν καλά και να επιβραβεύονται γι' αυτό;

Η διαρκώς αυξανόμενη απήχηση αυτή του youtube και στη χώρα μας φυσικά δεν έχει διαφύγει από τους εγκεφάλους των διαφημιστικών εταιριών, οι οποίοι εισέβαλαν μετά την τηλεόραση και σ' αυτό, προσπαθώντας να προωθήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους με έναν εναλλακτικό (και ας είμαστε ειλικρινείς, αρκετά οικονομικότερο) τρόπο. Και κάπου εδώ το κοινό αρχίζει να αντιδρά, καθώς βλέπει το μέσο διαφυγής του από την τηλεόραση να αρχίζει να αποκτά κοινά χαρακτηριστικά μαζί της: έμμεση διαφήμιση (πολλές φορές χωρίς καν disclaimer όπως επιβάλλει το youtube) με την youtuber να χρησιμοποιεί "μόνο κρέμα ματιών τάδε" για παράδειγμα και διαρκής επανάληψη των χορηγών σε σημείο εκνευρισμού λες και ο θεατής έχει μνήμη χρυσόψαρου είναι τα πιο συχνά "παθήματα", ενώ πληθώρα dislike και αρνητικών σχολίων συγκεντρώνουν βίντεο που αφορούν δωρέαν σταλμένα από εταιρίες προϊόντα για δοκιμή από τον youtuber.

Οι θεατές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, φοβούμενοι πως το κάστρο του youtube θα πέσει αμαχητί στη μέγγενη της ''τηλεορασοποίησης", με το περιεχόμενο να υστερεί σταδιακά σε ποιότητα χάριν της ικανοποίησης των χορηγών αλλά και του κυνηγιού των πολυπόθητων views που θα φέρουν χρήματα στο κανάλι τους. Οι youtubers απαντούν πως καλώς ή κακώς τους δίνεται η ευκαιρία να βγάλουν χρήματα και δεν μπορούν να την αφήσουν να πάει χαμένη και πως το κοινό θα πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη στις κριτικές τους και να βασιστεί στην ειλικρίνειά τους.

Εσείς; Με ποιους θα συνταχθείτε;

Εύχομαι το 2017 να σας φέρει υγεία, χαρά και ανανεωμένη διάθεση! Καλή Πρωτοχρονιά! +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ η απάτη των πρόωρων συντάξεων

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Καλώς ή κακώς η ομάδα των συνταξιούχων στην χώρα μας είναι τόσο μεγάλη που όχι μόνο αποτελεί αριθμητικά ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, αλλά κατέληξε να είναι και μια από τις λεγόμενες "μάχιμες" κοινωνικές ομάδες, αφού με την σύνταξη τους συντηρούν οικογένειες, πληρώνουν δάνεια, τονώνουν την αγορά. Ναι, εκεί καταντήσαμε. Πριν μπω στο θέμα μου, να διευκρινίσω πως μιλάω για συνταξιούχους και αποφεύγω να μιλήσω για ηλικίες, αφού εδώ πέρα έχουμε και δει συνταξιούχο ακόμα και στα 40 τον οποίο ναι, θα πληρώνω εγώ κι εσύ μέχρι να πεθάνει!!!

Αυτήν την περίοδο λοιπόν, συντελείται μία συγκλονιστική απάτη προς όλους αυτούς τους τύπους οι οποίοι κατά κανόνα τουλάχιστον πέντε μέρες πριν πληρωθούν δεν έχουν κυριολεκτικά ούτε για να αγοράσουν ψωμί, άσχετα αν κάπου σε κάποιο πατάρι, μπαούλο ή στρώμα κρύβουν μερικά χιλιάρικα για "ώρα ανάγκης".

Και φέτος ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση πως η καταβολή των νέων συντάξεων θα γίνει στις 22 Δεκεμβρίου, δηλαδή κάπου μία εβδομάδα νωρίτερα και ξαφνικά κάθε ρυτιδιασμένο πρόσωπο  γέμισε χαμόγελα χαράς και ευφορίας (μπήκα στον πειρασμό να γράψω εφορία, αλλά συγκρατήθηκα). Ναι! Θα μπορέσουν να ψωνίσουν τα Χριστουγεννιάτικα τους, να στρώσουν το εορταστικό τραπέζι και να πάρουν και μερικά δωράκια για τα εγγόνια!

Και ας μην γελιόμαστε μια τέτοια κίνηση είναι σωτήρια για την αγορά. Τα λεφτά αυτά θα κυκλοφορήσουν λόγω της εποχής και των αναγκών που την συνοδεύουν και σας παραπέμπω στην πρώτη παράγραφο για να αιτιολογήσω αυτήν μου την άποψη. Πολλοί άνεργοι περιμένουν την σύνταξη των γονιών τους για να πάρουν παιχνίδια ή ρούχα στα παιδιά τους ή απλά για να αγοράσουν τα ακόμα περισσότερο απαραίτητα για το σπίτι τους. Και όσο κι αν έχω γράψει αυστηρά για τους υπερήλικες συνταξιούχους, δεν μπορώ παρά να σεβαστώ την κρισιμότητα της σύνταξής τους σε μία ελληνική κοινωνία που λειτουργεί πλέον τόσο-μα τόσο ανορθόδοξα.

Όμως τι σημαίνουν όλα αυτά για τους ίδιους τους συνταξιούχους; Αν θέλετε την εκτίμηση μου, τα πράγματα αναμένεται να γίνουν πολύ άσχημα για όλους από το νέο έτος. Η αγορά μετά τις γιορτές πέφτει σε όλους τους κλάδους κατακόρυφα και οι πάντα κακοί διαχειριστές, συνταξιούχοι, θα πληρωθούν ξανά μετά από περίπου 40 μέρες (αντί του ενός μήνα). Από τις 22 Δεκέμβρη θα δουν χρήματα ξανά στο τέλος του Γενάρη. Κι αν έτσι κι αλλιώς τα χρήματα τελειώνουν σε τρεις εβδομάδες, πως θα αντεπεξέλθουν έχοντας και εορταστικά έξοδα με +1 εβδομάδα; Για να μην μένω στην θεωρία, σας προετοιμάζω για μία Ελλάδα που ως τις 10-15 του Ιανουαρίου δεν θα έχει "φράγκο" που λέμε και στην αργκό. Το δεκαπενθήμερο εκείνο θα είναι ιστορικά ένα από τα πιο δύσκολα, αν αναλογιστεί κανείς και τις ανατιμήσεις που θα αρχίσουν με το νέο έτος...

Κι αν προηγούμενες φορές έχω γράψει για την κακή διαχείριση των επιχειρήσεων, των νοικοκυριών κλπ. τότε πως μπορώ να γράψω το ίδιο για ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που μάλιστα συντηρούν περισσότερους εκτός τον εαυτό τους; Είναι το αδιέξοδο στο οποίο φτάνεις και λες... Ο Θεός βοηθός!  +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ ο τσίπρας μοίρασε λεφτά γιατί όμως δεν πρέπει να μας αρέσει;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Τις μέρες των Χριστουγέννων όλοι ξεφεύγουμε, είτε με τον καλό είτε με τον κακό τρόπο. Είναι η εποχή που ανταλλάζουμε ευχές και όλοι ξέρουμε πως οι περισσότερες είναι αδύνατες, άπιαστες, μέχρι και ψευδείς!

Είναι η εποχή που ο πρωθυπουργός μας επέλεξε να διανείμει το πλεόνασμα του προϋπολογισμού από δω κι από κει. Και ενώ σαν ιδέα αυτό φάνηκε πολύ καλό, στον σημερινό προβληματισμό θα σας αποδείξω πως το ζήτημα έχει αρκετές προεκτάσεις. Μπορεί ο μικρός Αλέξης να έτρεξε να μοιράσει το πρώτο του χαρτζιλίκι στον παππού και την γιαγιά του, όμως όχι μόνο δεν ρώτησε τους γονείς του που τελικά τον έβαλαν να ζητήσει άδεια απ' τα αδέρφια του, αλλά δεν ψώνισε και παιχνίδια από τα μαγαζιά που τον πλήρωσαν το χαρτζιλίκι. Α-πα-πα-πα-πα, πολύ κακό αυτό!

Αρχικά έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε πως προέκυψε αυτό το πλεόνασμα. Σίγουρα δεν προέκυψε από το κόψιμο των συντάξεων και από τις περικοπές των εργαζομένων στο Δημόσιο. Τα λεφτά να ξέρετε πως πάντα έρχονται από τις παραγωγικές τάξεις. Τις εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών, την υπερφορολόγηση, την αύξηση των τιμών και την απόδοση όλων των "περιμετρικών" φόρων που πλέον μας κατακλύζουν. Αυτή η ομάδα ανθρώπων κατάφερε να σώσει την Ελλάδα (ως τώρα) και ας έχει υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές και απώλειες που μετριούνται σε πλήγματα γενεών.

Παίρνει τα λεφτά λοιπόν από την μοναδική μερίδα ανθρώπων που μπορούν να σώσουν την Ελλάδα (παραγωγή, μείωση της ανεργίας, εμπόριο) τους επιχειρηματίες δηλαδή και τα διαθέτει που; στους συνταξιούχους!!! Και εδώ έχει πολύ ενδιαφέρον να πούμε ότι οι συνταξιούχοι πλέον δεν είναι οι τυπικοί γέροι που έχουν κομπόδεμα κάτω απ' το στρώμα και τα υπόλοιπα πάνε στα φάρμακα και τα καφενεία. Όχι, όλοι. Είναι πολλοί που ζουν ολόκληρες οικογένειες ανέργων (των παιδιών τους και των εγγονιών τους δηλαδή) με αυτές τις συντάξεις και από αυτήν την άποψη το χρήμα κυκλοφορεί και πάλι κανονικά. Είναι όμως αυτό υγιές;

Ο συνταξιούχος πρέπει να ταΐζει τον τριαντάρη οικογενειάρχη ή ο επιχειρηματίας να του δίνει δουλειά;

Το άλλο που έχει ενδιαφέρον να θέσουμε είναι η αντίδραση της Ευρώπης από την μονομερή αντίδραση του πρωθυπουργού να μοιράσει το πλεόνασμα όπως εκείνος ήθελε. Αλήθεια; Οι αντιδράσεις σημαίνουν άρση εθνικής κυριαρχίας; Ίσως... αν ξύπνησες χθες μετά από ύπνο που κρατούσε απ' το 2010! Όμως αλήθεια τι θα έλεγες εσύ αν δάνειζες σε κάποιον λεφτά, στο τέλος του περίσσευαν μερικά και αντί να τα επενδύσει με τρόπο που να βγάλει πιο εύκολα εκείνα που σου χρωστάει, εκείνος τα πετάει σε αδιέξοδες τσέπες;

Επίσης, αυτή η ιστορία ήταν μια πολύ καλή αφορμή για εθνική συνεννόηση στη Βουλή. Κανείς δεν θα ρίσκαρε το πολιτικό κόστος στο να αρνηθεί στους συνταξιούχους την ενίσχυση οπότε προς στιγμήν σκέφτηκε κανείς ότι ίσως ήρθε η ώρα να δούμε χειραψίες στο Κοινοβούλιο. Αμ, δε... Η αντίδραση των κομμάτων ήταν ακόμα πιο ακατανόητη, όταν η Χρυσή Αυγή, η κυβέρνηση και οι κομουνιστές ψήφισαν όλοι το ίδιο πράγμα, όμως οι της Νέας Δημοκρατίας (και του Ποταμιού) επέλεξαν απλά να απουσιάσουν ή να δηλώσουν "παρών". Αυτό δηλαδή τι σημαίνει; Πολιτική αγνωμοσύνη; Τι μήνυμα στέλνει από ένα κόμμα που θέλει αύριο να γίνει κυβέρνηση αλλά φοβάται να αναλάβει το πολιτικό κόστος μιας απόφασης χωρίς υψηλό κίνδυνο; Σε κάνει, να λες: "τόσο άχρηστοι πια":

Η κίνηση του Τσίπρα να μοιράσει τα λεφτά δεν έγινε σε στιγμή αλαζονείας. Το κλίμα στην Ευρώπη είναι αρκετά συμπονετικό. Αφού πέρασε τις δοκιμασίες τους, νομίζω πως έχει αρχίσει να γίνεται ένας από αυτούς, οπότε μπορεί να πάρει μερικά χτυπήματα στην πλάτη παραπάνω. Είναι όμως αυτά αρκετά; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ οι ανήμπορες επιχειρήσεις που οφείλουμε να στηρίξουμε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Την ίδια ώρα που γράφω αυτό το κείμενο ή εσείς το διαβάζετε, η αγορά πεθαίνει. Στην Αθήνα, στο Ηράκλειο και σε κάθε αστικό κέντρο τα ανοίκιαστα καταστήματα είναι αμέτρητα, τα νοικιασμένα χρωστάνε νοίκια ή έχουν ανεξόφλητους λογαριασμούς και εκείνα που τελικά επιβιώνουν είναι δυστυχώς η συντριπτική μειοψηφία.

Λίγο-πολύ, είμαστε όλοι καταναλωτές, ο καθένας με τα δικά του πολύ προσωπικά κριτήρια. Λάθος ή σωστά, ο καθένας είναι ελεύθερος να κινηθεί σε μια... ελεύθερη αγορά που κατακλύζεται από τον ανταγωνισμό. Και σίγουρα οι συνθήκες θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσες αν επέτρεπαν στον επιχειρηματία να επιχειρήσει. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει σήμερα. Από την πρώτη μέρα του επόμενου έτους θα καλείται να πληρώνει το 29% στην εφορία και το 27% για την ασφάλιση του, χωρίς κανείς να εξετάζει τι υπηρεσίες του προσφέρει αυτή η ασφάλιση... Τα έξοδα θα αυξηθούν κι άλλο και οι πωλήσεις αναμένεται να μειωθούν με βάση το σύνολο των αλλαγών που θα πλήξουν τους καταναλωτές, οπότε τα κουκιά είναι μετρημένα. Ο ανταγωνισμός υπάρχει αλλά δεν έχει πολλά περιθώρια να αναπτυχθεί στην Ελλάδα. Οι επιχειρηματίες πωλούν, αλλά δεν έχουν την δυνατότητα να εφαρμόσουν τεχνικές της αγοράς (όπως το marketing).

Οι καταναλωτές είναι όντως ελεύθεροι, όμως και οι δικές τους δυνατότητες ενδεχομένως δεν τους επιτρέπουν να αγοράζουν πλέον ελεύθερα. Κάποιοι ίσως αγόραζαν συγκεκριμένη ετικέτα, κάποιοι συγκεκριμένες ποιότητες/υλικά και πάει λέγοντας. Σήμερα, είναι όλοι αναγκασμένοι να φιλτράρουν τις ανάγκες τους με τόσο πολλά κριτήρια που στο τέλος ικανοποιούν την ανάγκη τους χωρίς καν να το ευχαριστιούνται.

Με αυτά τα δεδομένα, οι επιχειρηματίες κάνουν ότι μπορούν. Πραγματικά υπερβάλλουν εαυτό για να καταφέρουν να βρουν μέρες με θετικό πρόσημο. Ανάμεσα σε αυτές τις προσπάθειες είναι οι εκπτώσεις και μετά τις εκπτώσεις είναι οι προσφορές και μετά τις προσφορές ήταν η περιβόητη Black Friday και μετά η Χριστουγεννιάτικη αγορά που νομίζω πως φέτος "στολίστηκε" πιο γρήγορα από ποτέ στην Ελλάδα. Και πάει λέγοντας φυσικά...

Πολλοί (κι εγώ μέσα) έσπευσαν να κατηγορήσουν τους επιχειρηματίες για αυτές τις κινήσεις. Πολλοί φώναζαν ότι πέσαμε στο επίπεδο της Αμερικής και της αντιγραφής σε ότι βρούμε από το εξωτερικό. Κανείς όμως δεν μας ανάγκασε να κατέβουμε στα μαγαζιά εκείνες τις μέρες ή περιόδους. Κανείς δεν μας έβαλε στο τέλος μιας ουράς δεκάδων μέτρων, ώρες πριν ανοίξει καν το κατάστημα. Πουθενά δεν γράφει ότι τα δώρα Χριστουγέννων των αγαπημένων μας, πρέπει να τα αγοράσουμε τις παραμονές. Τα βιβλιοπωλεία, τα καταστήματα παιχνιδιών και τα μαγαζιά με ρούχα, λειτουργούν όλο τον χρόνο. Και οι καταστηματάρχες δίνουν τον δικό τους αγώνα για να δουν θετικά πρόσημα το βράδυ που κλείνουν τα "Ζ" τους. Γι' αυτό κάθε Black Friday ή προσφορά επειδή γιορτάζουμε την επέτειο του Ευρωπαϊκού της Εθνικής στην Πορτογαλία(!) δεν πρέπει να καταδικάζεται. Είναι η απεγνωσμένη προσπάθεια των εμπόρων να πληρώσουν αυτά τα νοίκια, να εξοφλήσουν τα δικά τους χρέη και να ζήσουν με αξιοπρέπεια τις δικές τους οικογένειες. Κι αν βρίσκουν ιδιαίτερους τρόπους για να το καταφέρνουν, τότε μπράβο τους!

Γι' αυτό και αυτή είναι η έκκληση μου για τα φετινά Χριστούγεννα προς όλους εσάς (και ίσως και η μόνη μου χριστουγεννιάτικη νύξη στο yannidakis): Στηρίξτε την αγορά. Όσο μπορείτε. Μην πάτε κατ' ευθείαν στα πολυκαταστήματα ή στις ηλεκτρονικές αγορές. Μπείτε στα τοπικά μαγαζιά και κοιτάξτε τι έχουν να σας προσφέρουν. Ανακυκλώστε τα χρήματα σας δίνοντας τα στην τοπική αγορά. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ γιατί να φοβόμαστε σήμερα για την ιταλία (πριν έρθει το αύριο);

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Το σημερινό, είναι ένα κείμενο που πραγματικά δεν θέλω να γράψω. Κι αυτό διότι αφορά μια πολιτική προσέγγιση που μόνο προσέγγιση δεν είναι. Βλέπετε, η νίκη του "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος στην Ιταλία, κουβαλά μαζί του πολλά και ακραία σενάρια που αγγίζουν εκτός από την Ιταλία, την Ελλάδα και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν επιθυμώ λοιπόν να γίνω προάγγελος πολιτικής δυστοκίας απλά και μόνο για να κάνω τον έξυπνο, οπότε θα μείνω στο σήμερα.

Στον προβληματισμό που προκύπτει άμεσα, δηλαδή. Γιατί, μπορεί ο Ρέντσι να κατεβάζει την Ιταλία σε εκλογές που μπορούν να φέρουν την χώρα (του) ακόμα και εκτός Ευρώπης, μπορεί η Ελλάδα να βρεθεί ξέμπαρκη χωρίς έναν από τους απειροελάχιστους συμμάχους που είχε στο τραπέζι των Ευρωπαϊκών Επιτροπών, μπορεί ακόμα και το #Brexit να γίνει Itexit και ξαφνικά μια μπάλα σε μέγεθος χιονοστιβάδας, να αρχίσει να κατρακυλάει διαλύοντας όλο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, όμως εμείς δεν μπορούμε να γράψουμε για αυτά πριν να έχουμε και πιο σοβαρές ενδείξεις.

Το σήμερα λοιπόν, μπορεί να είναι αρκετά επικίνδυνο από μόνο του χωρίς όλα τα παραπάνω που αναφέρω. Βλέπετε, ήδη στην Ευρώπη συντάσσονται επιτροπές αντιμετώπισης των συνεπειών που μπορεί να έχει η παραίτηση Ρέντσι. Και δεν είναι ότι ο Ρέντσι ήταν το αγαπημένο παιδί της Ευρώπης (αχ.. που είναι ο Σίλβιο), όμως ήταν συνεργάσιμος "παίκτης" και στήριζε την Ευρωπαϊκή ανάπτυξη της Ιταλίας. Ο φόβος έρχεται από όλους αυτούς που αναμένεται να ανέβουν τα σκαλιά της Ιταλικής εξουσίας. Όπως και στην περίπτωση της Αγγλίας, η Ευρώπη εξετάζει πολύ σοβαρά όλα τα ενδεχόμενα και ψάχνει τρόπους αντιμετώπισης για το καθένα από αυτά.

Γιατί μπορεί η Αγγλία να μην έγινε ποτέ ισότιμο μέλος στην Ένωση, η Ιταλία όμως όχι μόνο ήταν και είναι πλήρες μέλος, αλλά αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της παλιάς ΕΟΚ. Η Ιταλία αποτελεί βασικό πυλώνα ανάπτυξης της Ευρώπης και κύριο σύμμαχο σε κάθε απόφαση εξωτερικής πολιτικής (θυμηθείτε στρατιωτικές παρεμβάσεις από δω κι από κει). Κανείς δεν αντέχει να χάσει την Ιταλία και ένα παραπάνω η Ελλάδα που σε όλα τα χρόνια αρνητικής μεταχείρισης από όλους, Γαλλία και Ιταλία φάνηκε να αποτελούν τον κύριο σύμμαχο και υποστηρικτή μας.

Τι λέει αυτό το κείμενο σήμερα; Μου θυμίζει παλιά ιταλική ταινία που ο νέος κατεβαίνει από την βέσπα του στα πλατιά πέτρινα σκαλιά της μελαχρινής κοπέλας που φοράει ατημέλητα λευκά φορέματα και την παρακαλάει τραγουδιστά και με τα δάχτυλα ζουλιχτά (όπως κάνουν οι ιταλοί) να μείνει κοντά του και να μην φύγει μακριά στο μονοπάτι της μοναξιάς. Τι θα κάνει εκείνη; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το τέλος των κομμάτων

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Όχι, δεν βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και μάλιστα μετά και τον πρόσφατο ανασχηματισμό, αυτή ίσως έχει απομακρυνθεί λίγο περισσότερο. Όμως ας μην ξεχνάμε πως στην Ελλάδα, η αντιπολίτευση τηρεί τα προσχήματα για κάνα χρόνο. Μετά αγωνίζεται για να υποθάλψει την κυβέρνηση και να φέρει την επόμενη προεκλογική αναμέτρηση το συντομότερο δυνατό.

Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε σε αυτήν την περίοδο και διάβαζα το πρωί ότι ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κ. Μητσοτάκης (όχι δεν διαβάζεις κείμενο της δεκαετίας του '90, χθες το έγραψα) αρχίζει να κάνει άνοιγμα στους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων, κάτι που είναι θεμιτό και μπλα μπλα μπλα μπλα...

Όμως για μια στιγμή, για ποιους ψηφοφόρους άλλων κομμάτων μιλάμε πια ρε παιδιά; Ειλικρινά θα πέθαινα για μια έρευνα που θα καταδύκνειε του ψηφοφόρους του κάθε κόμματος και την διάρκεια που στηρίζουν το κόμμα αυτό. Και ύστερα το δείγμα αυτό το μελετάς και φιλτράροντας τις ηλικίες. Προφανώς στις μεγάλες ηλικίες η προσήλωση σε ένα κόμμα είναι τόσο εκνευριστική που παύει να αφορά πολιτικά κριτήρια και πεποιθήσεις. Στο πέρασμα του χρόνου θα έλεγα πως κάποιοι ίσως έχουν ξεχάσει γιατί στηρίζουν ένα κόμμα τελικά.

Σήμερα, για να κερδίσει κάποιος τις εκλογές, όταν και όποτε αυτές γίνουν, πρέπει να κερδίσει κόσμο από έναν τεράστιο πολιτικό χώρο που θα τον ονομάσω "μπάτε σκύλοι αλέστε". Εκεί βρίσκεται η συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Είναι κυρίως νέοι, αλλά όχι μόνο. Είναι αυτοί που έδωσαν την ευκαιρία στον Αλέξη να κυβερνήσει εκτός από το δεκαπενταμελές του σχολείου του και ολόκληρη την χώρα. Είναι οι ίδιοι που πλέον δεν παραδέχονται ότι τον ψήφισαν, αρκούνται στο να τον βρίζουν με μισόλογα!

Σε αυτήν την κατηγορία είναι οι καλοπερασάκηδες! Δεν τους νοιάζει αν θα ψηφίσουν Αριστερά ή Δεξιά αρκεί να βρουν δουλειά και να δουν τα δικά τους συμφέροντα να ικανοποιούνται. Αλήθεια... πόσο παρεξηγητέο είναι πλέον αυτό; Γιατί παλαιότερα το συνδέαμε -και δικαίως- με την μίζα, τις γνωριμίες και το βόλεμα. Δεν ξεχνάω πως ένας φανατικός ΠΑΣΟΚατζης, φίλος του πατέρα μου, άλλαξε κόμμα σε μία μέρα, όταν κατέβηκε με την Νέα Δημοκρατία υποψήφιος ένας κουμπάρος του! Μιλάμε φυσικά για δεκαετία του '90.

Σήμερα είναι αλλιώς. Το πιστεύω. Πρέπει να είναι ρε παιδιά. Οι δουλειές είναι λίγες και οι νόμιμες ακόμα λιγότερες, οπότε ο καθένας αναζητά την πολιτική που θα ικανοποιήσει περισσότερο τα συμφέροντά του. Κοιτάξτε την στροφή προς τα Αριστερά. Δεν απέκτησαν ξαφνικά όλοι γνωστούς στον ΣΥΡΙΖΑ, απλά πίστεψαν τα ψέματα των υποψηφίων του. Αύριο ενδεχομένως να κάνουν το ίδιο με τον Μητσοτάκη, να τον χρίσουν πρωθυπουργό και να απαιτήσουν διαφορετικούς χειρισμούς.

Ποιος μίλησε αλήθεια για κόμματα; Πράσινα και κόκκινα και μπλε; Ο έλληνας ψηφοφόρος πλέον εξετάζει πολιτικές. Είναι περισσότερο πολιτικά ώριμος και την ίδια στιγμή χαζός. Είναι δύσπιστος και την ίδια στιγμή ευκολόπιστος. Το αύριο δε θα είναι πολιτικά καλύτερο για λόγους που δεν αφορούν τον παρόν προβληματισμό. Αλλά το μόνο διαφαινόμενο γεγονός είναι ότι το αύριο δεν έχει χρώματα. Δεν έχει κόμματα. Έχει ευκαιριακές πολιτικές. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ τονώντας το πεσμένο christmas mood μας

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Τα μαγαζιά έχουν ήδη στολίσει τις βιτρίνες τους με γιρλάντες και λαμπιόνια, τα πρώτα δέντρα έχουν ήδη στηθεί και στολιστεί ως είθισται, το jumbo ξεκίνησε να μετρά αντίστροφα. Αδιαμφισβήτητα τα Χριστούγεννα βρίσκονται προ των πυλών. Κι ενώ όλοι οι εξωγενείς παράγοντες μας σπρώχνουν φανερά στον εναγκαλισμό με το "πνεύμα των Χριστουγέννων", παρατηρώ ότι φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά δυσκολευόμαστε να χαλαρώσουμε και να αφεθούμε στο κλίμα των ημερών. Υπάρχει μία διάχυτη αντίδραση σε όλη αυτή τη γκλίτερ προκάτ χαρά. Γιατί όμως;

Σίγουρα οι συνθήκες ζωής των ανθρώπων, η κρίση, τα άγχη που τους βάλλουν από παντού, αλλά και οι ανά τον κόσμο εξελίξεις μόνο για πανηγυρικούς εορτασμούς δεν προδιαθέτουν. Γνωρίζοντας δε, ότι το 2017 θα μας φέρει νέα... "καλούδια", σίγουρα δεν το περιμένουμε και με πολύ μεγάλη ανυπομονησία! Πως μπορείς να αφεθείς σε μία κατάσταση μαγείας, όταν η καθημερινότητα και οι δυσκολίες σε κρατάνε γερά δεμένο πισθάγκωνα;

Δεν μπορεί όμως όπως καταλαβαίνετε να' ναι μόνο αυτό. Σίγουρα επηρεάζει, δεν είναι όμως αρκετό. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στα Χριστούγεννα των τελευταίων δεκαετιών, τις μόδες που έφεραν μαζί τους και τον τρόπο με τον οποίο γιορτάστηκαν. Βρίσκεται στην ταύτιση τους με ακόρεστη κατανάλωση, άφθονη σπατάλη χρημάτων και υπερφορτωμένη -το λιγότερο- αισθητική, που τους χάρισε την υλιστική υπόσταση που έχουν σήμερα. Όπως ήταν αναμενόμενο, τώρα που οι συνθήκες έχουν γίνει απαγορευτικές για όλα τα παραπάνω (για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους), όλος αυτός ο κόσμος της Coca Cola "ξεφούσκωσε" σε συνειδήσεις και ψυχές...

Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως τα Χριστούγεννα έπαψαν να είναι η ωραιότερη εποχή του χρόνου (εντάξει, δεν είμαι και πολύ αντικειμενική σ' αυτό!). Σημαίνει απλά ότι για να ακουμπήσουν την ψυχή μας πρέπει να τα προσεγγίσουμε με διαφορετικό τρόπο και να επιστρέψουμε στις βασικές αρχές τους. Φέτος λοιπόν, επιλέξτε να περάσετε από την επιφάνεια στα ενδότερα. Στολίστε όχι από ανάγκη να τα γεμίσετε όλα με λαμπάκια που τρεμοπαίζουν αλλά για να απολαύσετε τις όμορφες οικογενειακές στιγμές. Κάντε δώρα όχι από υποχρέωση, αλλά με μεράκι, αγάπη και δικό σας κόπο. Περάστε χρόνο με τους δικούς σας ανθρώπους. Αναζητήστε εκείνους που αγαπάτε αλλά για κάποιο λόγο έχετε χαθεί. Διδαχθείτε τη φιλανθρωπία, την αγάπη, τον εθελοντισμό και τη συμπόνοια όχι για να τα εφαρμόζετε μία φορά το χρόνο, αλλά όποτε έχετε ευκαιρία. Αξιοποιήστε την προπαρασκευαστική περίοδο μ' αυτόν τον τρόπο, κι έπειτα αξιολογείστε αυτές τις γιορτές. Τι στοίχημα πάτε ότι θα είναι οι πιο όμορφες και γόνιμες των τελευταίων ετών; +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ένας απολογισμός για το ταξίδι του b. obama στην ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis


Πρώτο σημείο που αξίζει να σταθεί κανείς είναι το παρασκήνιο πριν τον ερχομό του.
Όπως ήταν αναμενόμενο καμία συζήτηση δεν έγινε περί χρέους, όπως διατυμπάνιζαν πολλοί. Έπραξε το αναμενόμενο, δηλαδή, διατήρησε την πάγια θέση του επί του θέματος και ως απερχόμενος πλέον πρόεδρος. 

Δεύτερο σημείο που αξίζει να σταθεί κανείς είναι ο λόγος του και οι συμβολικές διαστάσεις του.
Ο λόγος του Barack Obama ήταν ένας ύμνος στη Δημοκρατία και στις παγκόσμιες διαστάσεις της. Ήταν ένας λόγος που άρμοζε να ειπωθεί από έναν δημοκρατικό ηγέτη κατά το τελευταίο του ταξίδι του ως πρόεδρος των ΗΠΑ πριν παραδώσει τη σκυτάλη της ηγεσίας σε έναν -όπως όλα δείχνουν- λαϊκιστή. Μου θύμισε τον επιτάφιο λόγο του Περικλή -δια χειρός Θουκυδίδη- που υμνούσε το μεγαλείο της Αθήνας, της πόλης όπου γεννήθηκε και άκμασε η Δημοκρατία (εικάζω ότι μπορεί ο επιτάφιος λόγος του Θουκυδίδη να αποτέλεσε και πηγή έμπνευσής όσων ασχολείθηκαν με τη σύνταξη του λόγου του). 


Τρίτο σημείο που αναπόφευκτα στέκεται κανείς είναι στην σύγκριση των δύο ηγετών.
Αναφανδόν ο Barack Obama κέρδισε τις εντυπώσεις! Όχι γιατί αυτός είναι ο πλανητάρχης και ο Τσίπρας ο Πρωθυπουργός της γεμάτης προβλήματα «Ελλαδίτσας», μα γιατί ο πρώτος φάνταζε εμπνευσμένος δημοκρατικός ηγέτης, ενώ ο δεύτερος πολιτικός μετρίων δυνατοτήτων. Σημασία δεν έχει αν υπήρξαν ή αν υπάρχουν κι άλλοι τέτοιοι μέτριοι Έλληνες και μη πολιτικοί, σημασία έχει να μάθουμε –ιδίως εμείς οι νεότεροι- από ποιους πρέπει να παραδειγματιζόμαστε. Ασχέτως με τον ιδεολογικό χώρο που ανήκει ο καθένας, ο Αλέξης Τσίπρας δεν αποτελεί πρότυπο πολιτικού προς μίμηση. Βέβαια, δίπλα στον «τραμπούκο» Trump ένας «μαγκάκος» πάντα είναι πιο συμπαθής. Όμως, το ζητούμενο είναι να εξελισσόμαστε εμείς και να επιθυμούμε το καλύτερο δυνατό που μπορούμε να έχουμε, ή να περιμένουμε την τύχη να φέρει στο προσκήνιο άτομα που να είναι χειρότερα από εμάς για να φαντάζουμε εμείς απλώς ικανοποιητικοί; 

Στον δυτικό κόσμο υπάρχει πολιτική κρίση, διάγουμε την εποχή των μετρίων, των λαϊκιστών, των ημιμαθών. Είναι ωραία να υπάρχουν και μερικά φωτεινά παραδείγματα που να δυναμώνουν την σπίθα της ελπίδας για ένα αύριο όχι τέλειο -γιατί τέλειο δεν υπάρχει- μα το καλύτερο δυνατό που μπορεί να υπάρξει…

Ο ενικός και η στάση του Τσίπρα με Ομπάμα - Πήρε «φωτιά» το Τwitter [εικόνες]

Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »