Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ε.Ε.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ε.Ε.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 26 Μαΐου 2019

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ κατάλαβε κανείς (για)τι ψηφίσαμε σήμερα;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Υπέροχη μέρα σήμερα! Η μέρα που ο λαός, η μάζα, οι... πολλοί έχουν εκείνοι την εξουσία. Έστω για μία μέρα. Αυτές οι μαγικές ώρες που δεν υπάρχουν πολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι, καθώς όλοι αγωνιούν για την γνώμη, την οπτική και την δύναμη που ασκεί εξίσου ο έμπορας, ο βιομήχανος, ο υπάλληλος, ο άνεργος, ο μαθητής. Ο πολίτης που ανεξάρτητα από την οικονομική του άνεση, το μορφωτικό επίπεδο, το κοινωνικό υπόβαθρο και την ηλικιακή του βάση, θα έχει ίση συμμετοχή στην ανάδειξη εκείνων που από την επόμενη μέρα θα αποφασίζουν για εμάς σε τοπικό ή διεθνές επίπεδο.

Δεν είναι τυχαίο που επιλέγω να δημοσιεύσω τούτο τον προβληματισμό λίγο πριν την εκπνοή της εκλογικής διαδικασίας. Σκοπός μου δεν είναι να επηρεάσω, αλλά να αναρωτηθώ μαζί σας κατά πόσο σήμερα εκτός τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ψηφίσαμε υποψήφιους ευρωβουλευτές με τα σωστά κριτήρια.

Παρακολουθώ εδώ και μέρες-εβδομάδες τον προεκλογικό αγώνα των προέδρων κάποιων κομμάτων που υπόσχονται μισθούς, παροχές, συγκεκριμένες πολιτικές που όλες άπτονται σε εθνικό επίπεδο. Κανένας Αλέξης Τσίπρας και κανένας Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μας προετοίμασε για την πολιτική που υποψήφιοί τους θα υποστηρίξουν στο Ευρωκοινοβούλιο αν βγουν. Έτσι κι αλλιώς μιλάμε απλά για 21 άτομα από τα συνολικά 751...

Όσοι από εμάς ασχολούνται λίγο παραπάνω, γνωρίζουμε τα πολιτικά ρεύματα που υπάρχουν στο ευρωκοινοβούλιο και πως αυτά εκπροσωπούνται στην Ευρωβουλή, όμως τι ακούσαμε φέτος για τους στόχους αυτών των αντιπροσωπειών; Τι στόχους έχουν οι Αριστεροί; Τι οι Πράσινοι; Και τι οι Ευρωσκεπτικιστές;

Πολύ φοβάμαι πως το μόνο που ακούσαμε ήταν για μια νέα μέρα που θα... ξημερώσει από αύριο που θα στείλει σαφές μήνυμα στον ελληνικό λαό, είτε για την ανατροπή, είτε για την εδραίωση της υπάρχουσας πολιτικής, είτε για οτιδήποτε αφορά την καθημερινότητα του έλληνα και ανήκει στην δύναμη ενός έλληνα πρωθυπουργού.

Μα... αλήθεια, τι σημασία έχει η ελληνική κυβέρνηση στην σημερινή ημέρα; Αν οι έλληνες πολίτες ψήφισαν στις Ευρωεκλογές για να επευφημήσουν ή να τιμωρήσουν τον Τσίπρα, τότε είναι προφανές πως πολύ καλά κάνουν εκεί στα έδρανα της Ευρωβουλής και μας χλευάζουν, μας αγνοούν και μας υποθάλπουν εν πολλοίς.

Αύριο θα γίνουμε μάρτυρες του εκλογικού αποτελέσματος. Οι έλληνες πολιτικοί θα αποκωδικοποιήσουν το μήνυμα του αποτελέσματος με βάση τα εθνικά ζητήματα. Θα διαβάζουμε και θα ακούμε για τον Τσίπρα που έχασε, τον Μητσοτάκη που κέρδισε ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Θα ακούμε για σενάρια πρόωρων εκλογών και το σκηνικό τοπικής ανάλωσης θα πάρει φωτιά την ίδια ώρα που η νέα σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου θα ξεκινήσει, θα αρχίζει να δραστηριοποιείται ερήμην μας αφού εμείς θα έχουμε στραμμένη την προσοχή μας καθαρά στον τρόπο που εμείς ψηφίζουμε στις Ευρωεκλογές, δηλαδή σαν μια απλή δημοσκόπηση... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ήρθε η ώρα να γίνουμε όλοι συριζα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Με το σημερινό μου άρθρο, δεν κάνω βήματα πίσω, δεν αλλάζω γνώμη και δεν παραδέχομαι τίποτα. Στο παρόν, θα μιλήσω για την ανάγκη που υπάρχει να ενωθούμε και να παλέψουμε με ομόνοια. Βλέπετε, ακόμα και ο πιο δύσπιστος αναγνώστης μου, δεν θα πίστευε ποτέ ότι θα ερχόταν ότι θα έγραφα σε κείμενό μου υπέρ του Αλέξη Τσίπρα και της χαβαλετζίδικης κυβέρνησής του.

Κι όμως... Έτσι ή αλλιώς (μα πιο πολύ αλλιώς), ήρθε η στιγμή που η Ελλάδα κέρδισε πολιτικά. Ουσιαστικά δεν νίκησε ποτέ μιας και η νίκη αυτή σήμερα έρχεται μετά από απανωτές σφαλιάρες. Πλέον όμως ο Τσακαλώτος πήγε σε ένα Eurogroup ναι μεν με το ίδιο τσαλακωμένο λινό σακάκι (σαν τον Γιάννη Ιωαννίδη ένα πράμα), αλλά με την αυτοπεποίθηση του νικητή. Οι... εταίροι αναγνώρισαν επιτέλους τα πεπραγμένα και για πρώτη φορά μίλησαν οι ίδιοι για ελάφρυνση του χρέους. Για πρώτη φορά, η συμφωνία μιας εκταμίευσης όχι μόνο ήταν άνω του αναμενόμενου αλλά και δεν συνοδεύτηκε από νέα μέτρα (ίσως γιατί αυτά είχαν ήδη ψηφιστεί).

Το μεγάλο κέρδος όμως δεν ήταν τίποτα από τα παραπάνω. Το χειροπιαστό κέρδος για μένα και για σένα, ήταν πως για πρώτη φορά η συμφωνία της εκταμίευσης συνοδεύτηκε από ένα πρόγραμμα που θα εφαρμοζόταν κατ' αντιστοιχία με μέτρα ανάπτυξης. Με προσέλκυση επενδύσεων και με άμεση σύνδεση της ευημερίας και της βιωσιμότητας της χώρας. Γιατί... η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν έχει ανάγκη τόσο από αύξηση μισθών και συντάξεων. Δεν έχει ανάγκη τόσο από μείωση της φορολογίας (τρέμουν τα χέρια μου που το έγραψα αυτό) και των εισφορών, όσο έχει ανάγκη από προσέλκυση επενδύσεων για να μειωθεί η ανεργία και να αναστηθεί το εμπόριο, η οικοδομή και η εργασία.

Και τώρα που με κάποιον μαγικό και κωλόφαρδο τρόπο η κυβέρνηση κατάφερε να φέρει την χώρα σε μία κατάσταση στην οποία απαλλαγμένη από νέα μέτρα θα μπορέσει να συγκεντρωθεί σε κυβερνητικό έργο προσέλκυσης επενδύσεων και πολιτικών ανάπτυξης, τώρα πρέπει όλοι να την στηρίξουμε! Πρέπει να συνεργαστούμε ζητώντας της να πράξει τα αυτονόητα. Να φέρει Κεφάλαια με προοπτικές θέσεων εργασίας, να φέρει βιώσιμα σχέδια ανάπτυξης ή διάσωσης οργανισμών που παράγουν. Τώρα δεν έχει νόημα η απεργία και οι κινητοποιήσεις. Τώρα είμαστε όλοι στην ίδια πλευρά και πρέπει να βοηθήσουμε, να διευκολύνουμε αυτήν την κυβέρνηση να πετύχει. Αν δεν τα καταφέρει, τότε... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ μωσαϊκό ειδήσεων

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
  1. Σεισμός: Πάντα στη χώρα μας καραδοκεί ένας σεισμός. Παρόλα αυτά η οργάνωση μας και ως χώρα και ως πολίτες ατομικά περιορίζεται στην αντιμετώπιση των συνεπειών και όχι στην πρόληψη ώστε να περιορίζονται -όσο γίνεται- οι ζημιές, οι καταστροφές και, κυρίως, τα θύματα. 
  2. Eurogroup: Να γελάσω, να κλάψω; Τα νέα πάντως είναι γνωστά: Όπως όλοι έχουμε καταλάβει, ο κ. Τσίπρας παίρνει και θα συνεχίσει να παίρνει μέτρα με τρόπο όμως που δεν οδηγεί σε εξυγίανση, γιατί -εκτός των άλλων- έχει κι έναν κομματικό στρατό να συντηρήσει. Από την άλλη, εκλογές δεν πρόκειται να κάνει αν δεν επιτύχει τη μείωση του χρέους (που διαρκώς διαλαλεί), γιατί κάτι πρέπει να έχει να λέει στον προεκλογικό του αγώνα... πάντως έχω μεγάλη περιέργεια να δω που θα καταλήξει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ... 
  3. Πανελλήνιες: οδεύουν προς το τέλος τους, καλή επιτυχία και, κυρίως, καλή τύχη στο αυριανό επιστημονικό και εργατικό δυναμικό της χώρας μας. Δεν είναι παρά πολύς καιρός που πέρασα κι εγώ τα ίδια, ωστόσο, είναι αρκετός για να δώσω μια συμβουλή: το παν είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις. Κι αν δεις πως δεν το αγαπάς ή πως δεν κάνεις γι' αυτό, να έχεις το θάρρος να αλλάζεις δρόμο. Κι αν πάλι οι συγκυρίες δεν σε βοηθούν να έχεις την ψυχραιμία να βρεις την καλύτερη δυνατή λύση.

    Αφήνοντας τις φυσικές, πολιτικές και κοινωνικές καταστροφές, να κλείσουμε με κάτι ευχάριστο: χθες έκλεισαν τα 20 χρόνια από την κατάκτηση του ευρωπαϊκού κυπέλλου καλαθοσφαίρισης από την εθνική Ελλάδος το οποίο συνέβαλε καθοριστικά στην αλλαγή του αθλητικού σκηνικού στην χώρα μας καθιστώντας για χρόνια το μπάσκετ το δημοφιλέστερο άθλημα στη χώρα μας. +Elena Alefantinou 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 11 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ο μακρον στην κορυφή της γαλλιας και η ευρώπη περιμένει

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Βάλε ένα παιδάκι τριών χρονών να σου φτιάξει ένα σπιτάκι με τουβλάκια. Αν μετά από λίγα λεπτά δεν είναι ικανοποιημένο με το αποτέλεσμα, θα διαλύσει ότι έχει χτίσει και ή θα τα παρατήσει ή θα αρχίσει απ' την αρχή. Στις γαλλικές εκλογές παραλίγο να δούμε την Ευρώπη να διαλύεται σαν χάρτινος πύργος.

Γιατί η υποψήφια Λε Πεν έχει δίκιο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τόσα πολλά προβλήματα που... ήθελε να πάρει την Γαλλία (της) και να σηκωθεί να φύγει απ΄αυτήν, αφήνοντας την μάλιστα να καταστραφεί ολοσχερώς, καθώς την Γαλλία δεν υπάρχει Ε.Ε. Έλα όμως που δεν μιλάμε για ένα τρίχρονο παιδάκι που παραλίγο να γκρεμίσει ένα πύργο από τούβλα αλλά για ένα ισχυρό οικοδόμημα το οποίο μπορεί να μπάζει από παντού, έχει ωστόσο ισχυρές προοπτικές και πολλοί έχουν στηριχτεί σε αυτό για να ξεδιπλώσουν το επιχειρηματικό, κοινωνικό, καλλιτεχνικό, οικονομικό και πολιτικό τους όραμα.

Κι έτσι... πρόεδρος είναι αυτός ο νεαρός τύπος που ευτυχώς είναι πιο όμορφος από τον Τσίπρα κι έτσι δεν πρόκειται να ακούσω ξανά ότι ο Αλέξης είναι ο πιο όμορφος ηγέτης στην Ευρώπη και να βγάζω σπυριά απ' τα νεύρα μου. Ότι είναι όμορφος βέβαια δε σημαίνει ότι ξέρει να διαλέγει γυναίκες. Όπως έλεγε και ένας γνωστός μου πριν μερικά χρόνια "εμένα η γυναίκα μου δεν έχει γεννηθεί ακόμα" και ο Μακρόν πήγε και παντρεύτηκε μια γυναίκα λίγο πριν την σύνταξη.

Πέρα από την πλάκα, ο Μακρόν έδειξε να γνωρίζει το πρόβλημα της Ευρώπης και βασικά να γνωρίζει το πρόβλημα της Γαλλίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας νέος θα μας κοροϊδέψει(...) όμως οι θέσεις του και ειδικά ο τρόπος για τον οποίο τοποθετήθηκε για την Ελλάδα, μας δείχνουν ότι την δεδομένη στιγμή δείχνει ο πιο ικανός να μανατζάρει την Γαλλία.

Και ίσως η Γαλλία να αποτελεί την κύρια προτεραιότητα του Μακρόν όμως η Ευρώπη περιμένει πολλά από αυτόν όπως και από κάθε γάλλο ηγέτη κάθε φορά. Συνεπώς πριν σχολιάσουμε την εκλογή του καλό είναι να τον αφήσουμε να δώσει πρώτα το στίγμα της διακυβέρνησης του εντός και εκτός συνόρων και γιατί όχι, να δείξει ακριβώς τις προθέσεις του στο ελληνικό ζήτημα. Μέχρι τότε "vive la france+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ η ευρώπη αλλάζει δηλαδή όλα θα μείνουν ίδια #EU60

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Η προχθεσινή υπογραφή της Διακήρυξης της Ρώμης από τους "27" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ένα γεγονός σαν αυτά που θα διδάσκονται στην Ιστορία τα παιδιά μας.

Πόσο όμως ουσιαστικό είναι το κείμενο αυτής; Πριν προχωρήσω σε έναν σύντομο σχολιασμό του για να θέσω τον προβληματισμό της ημέρας, κρίνω σκόπιμο να διαβάσετε όλοι το κείμενο, οπότε το παραθέτω αυτούσιο:
"Η Διακήρυξη της Ρώμης (25 Μαρτίου 2017)


Εμείς, οι ηγέτες των 27 κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ αισθανόμαστε υπερήφανοι για τα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η οικοδόμηση της ευρωπαϊκής ενότητας αποτελεί ένα τολμηρό και μακρόπνοο σχέδιο. Πριν από εξήντα χρόνια, ανακάμπτοντας από την τραγωδία δύο παγκοσμίων πολέμων, αποφασίσαμε να ενωθούμε και να αναγεννήσουμε από τις στάχτες της την ήπειρό μας. Οικοδομήσαμε μια μοναδική Ένωση με κοινά θεσμικά όργανα και ισχυρές αξίες, μια κοινότητα ειρήνης, ελευθερίας, δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου, μια σημαντική οικονομική δύναμη με ασύγκριτα επίπεδα κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας
Η ευρωπαϊκή ενότητα ξεκίνησε σαν ένα όραμα λίγων και μετουσιώθηκε σε ελπίδα των πολλών.
Και μετά η Ευρώπη έγινε ξανά μία. Σήμερα, είμαστε ενωμένοι και δυνατότεροι, εκατοντάδες
εκατομμύρια ανθρώπων σε όλη την Ευρώπη επωφελούνται από τη ζωή σε μια διευρυμένη Ένωση
που έχει ξεπεράσει τις παλιές διαφορές.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει πρωτοφανείς προκλήσεις, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και
στο εσωτερικό της: περιφερειακές συρράξεις, τρομοκρατία, αυξανόμενες μεταναστευτικές πιέσεις,
προστατευτισμός, κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, Ενωμένοι, είμαστε αποφασισμένοι να
αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο και να προσφέρουμε στους
πολίτες μας ασφάλεια, αλλά και νέες ευκαιρίες.

Θα καταστήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρότερη και πιο ανθεκτική, μέσα από ακόμα
μεγαλύτερη ενότητα και αλληλεγγύη μεταξύ μας και μέσα από την τήρηση κοινών κανόνων.
Η ενότητα είναι αναγκαιότητα, αλλά και ελεύθερη επιλογή μας. Το κάθε κράτος μόνο του, θα
είχε περιθωριοποιηθεί από την παγκόσμια δυναμική. Μόνο αν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να
επηρεάσουμε τη δυναμική αυτή και να προστατεύσουμε τα κοινά μας συμφέροντα και αξίες.
Θα προχωρούμε ενωμένοι, με διαφορετικούς ρυθμούς και ένταση όπου χρειάζεται, αλλά πάντα
προς την ίδια κατεύθυνση, όπως έχουμε κάνει και στο παρελθόν, τηρώντας τις Συνθήκες
και διατηρώντας πάντα ανοιχτή την πόρτα σε εκείνους που θα θελήσουν να συμμετάσχουν
αργότερα. Η Ένωσή μας είναι ενιαία και αδιαίρετη.

Στα επόμενα δέκα χρόνια επιθυμούμε μια Ένωση ασφαλή, ευημερούσα, ανταγωνιστική, βιώσιμη
και κοινωνικά υπεύθυνη και με τη βούληση και την ικανότητα να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο
στον πλανήτη και να διαμορφώνει την παγκοσμιοποίηση. Επιθυμούμε μια Ένωση όπου οι πολίτες
της θα έχουν νέες ευκαιρίες για πολιτιστική και κοινωνική ανάπτυξη και οικονομική μεγέθυνση.
Επιθυμούμε μια Ένωση που θα παραμένει ανοικτή στις ευρωπαϊκές χώρες που σέβονται τις αξίες
μας και δεσμεύονται να τις προαγάγουν.

Σε αυτή την εποχή αλλαγών και έχοντας επίγνωση των ανησυχιών των πολιτών μας, δεσμευόμαστε
ως προς το θεματολόγιο της Ρώμης και δηλώνουμε ότι θα καταβάλουμε προσπάθειες για να
υλοποιήσουμε:

1. Μια ασφαλή και προστατευμένη Ευρώπη: μια Ένωση όπου όλοι οι πολίτες θα αισθάνονται
ασφαλείς και θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα, όπου τα εξωτερικά μας σύνορα θα είναι
ασφαλή, εφαρμόζοντας μια αποτελεσματική, υπεύθυνη και βιώσιμη μεταναστευτική πολιτική
που θα σέβεται τα διεθνή πρότυπα· μια Ευρώπη αποφασισμένη να καταπολεμήσει την
τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα.

2. Μια ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη: μια Ένωση που θα δημιουργεί ανάπτυξη και θέσεις
απασχόλησης· μια Ένωση στην οποία μια ισχυρή, διασυνδεδεμένη και εξελισσόμενη ενιαία
αγορά που θα ενσωματώνει τις τεχνολογικές μετεξελίξεις, και ένα σταθερό και ισχυρότερο
ενιαίο νόμισμα θα διανοίγουν οδούς ανάπτυξης, συνοχής, ανταγωνιστικότητας, καινοτομίας και
συναλλαγών, κατά κύριο δε λόγο για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις· μια Ένωση που θα
προωθεί τη διαρκή και βιώσιμη ανάπτυξη μέσα από επενδύσεις, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις
και θα εργάζεται για την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης· μια Ένωση
όπου οι οικονομίες θα συγκλίνουν· μια Ένωση όπου ο ενεργειακός εφοδιασμός θα
διασφαλίζεται και θα είναι οικονομικά προσιτός και το περιβάλλον καθαρό και ασφαλές.

3. Μια κοινωνική Ευρώπη: μια Ένωση που θα εδράζεται στη βιώσιμη μεγέθυνση, θα προωθεί την
οικονομική και κοινωνική πρόοδο αλλά και τη συνοχή και τη σύγκλιση, ενώ θα προστατεύει
παράλληλα την ακεραιότητα της εσωτερικής αγοράς· μια Ένωση που θα λαμβάνει υπόψη της
την ποικιλομορφία των εθνικών συστημάτων και τον βασικό ρόλο που διαδραματίζουν οι
κοινωνικοί εταίροι· μια Ένωση που θα προάγει την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών
καθώς και τα δικαιώματα και τις ίσες ευκαιρίες για όλους· μια Ένωση που θα μάχεται την
ανεργία, τις διακρίσεις, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια· μια Ένωση όπου οι νέοι θα
λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και κατάρτιση και θα μπορούν να σπουδάζουν
και να αναζητούν εργασία σε όλη την ήπειρο· μια Ένωση που θα διατηρεί την πολιτιστική μας
κληρονομιά και θα προωθεί την πολιτιστική πολυμορφία.

4. Μια ισχυρότερη Ευρώπη στην παγκόσμια σκηνή: μια Ένωση που θα διευρύνει τις υφιστάμενες
εταιρικές σχέσεις, θα οικοδομεί νέες και θα προάγει τη σταθερότητα και την ευημερία στην
άμεση γειτονία της ανατολικά και νότια, αλλά και στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική και
παγκοσμίως· μια Ένωση έτοιμη να αναλάβει περισσότερες ευθύνες και να συνδράμει για τη
δημιουργία μιας περισσότερο ανταγωνιστικής και ολοκληρωμένης αμυντικής βιομηχανίας· μια
Ένωση που θα δεσμεύεται να ενισχύει την κοινή της ασφάλεια και άμυνα, και σε συνεργασία
και συμπληρωματικά με τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου λαμβάνοντας υπόψη τις
εθνικές συνθήκες και τις νομικές δεσμεύσεις· μια Ένωση που θα συμμετέχει ενεργά στα
Ηνωμένα Έθνη και θα προστατεύει ένα πολυμερές σύστημα που θα βασίζεται σε κανόνες, θα
είναι υπερήφανη για τις αξίες της και θα προστατεύει τους πολίτες της, θα προωθεί το ελεύθερο
και δίκαιο εμπόριο καθώς και μια θετική παγκόσμια πολιτική για το κλίμα.
Θα επιδιώξουμε τους στόχους αυτούς πεπεισμένοι ότι το μέλλον της Ευρώπης βρίσκεται στα χέρια
μας και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί το καλύτερο μέσο για την επίτευξη των στόχων μας.

Δεσμευόμαστε ότι θα ακούμε και θα ανταποκρινόμαστε στις ανησυχίες που εκφράζουν οι πολίτες
μας και ότι θα συνεργαζόμαστε με τα εθνικά μας κοινοβούλια. Θα συνεργαζόμαστε στο
αποδοτικότερο κάθε φορά επίπεδο, είτε είναι το ενωσιακό, το εθνικό, το περιφερειακό ή το τοπικό
και με πνεύμα εμπιστοσύνης και καλόπιστης συνεργασίας, μεταξύ των κρατών μελών και μεταξύ
αυτών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας. Θα
δώσουμε τον απαραίτητο χώρο ελιγμών στα διάφορα επίπεδα ώστε να ενισχυθούν η καινοτομία
και το δυναμικό μεγέθυνσης της Ευρώπης. Επιθυμούμε η Ένωση να είναι μεγάλη στα μεγάλα
ζητήματα και μικρή στα μικρά. Θα προάγουμε μια δημοκρατική, αποτελεσματική και διαφανή
διαδικασία λήψης αποφάσεων και καλύτερα αποτελέσματα.

Εμείς, οι ηγέτες, συνεργαζόμενοι στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και μεταξύ των
θεσμικών μας οργάνων, θα διασφαλίσουμε ότι θα εφαρμοστεί το σημερινό θεματολόγιο ώστε να
αποτελέσει την αυριανή πραγματικότητα. Έχουμε ενωθεί για το καλύτερο. Η Ευρώπη είναι το
κοινό μας μέλλον."

Όπως θα δείτε, έχω σημειώσει με πορτοκαλί χρώμα δυο φράσεις στις οποίες θέλω να σταθώ. Από τη μια γίνεται πλέον σαφές και επίσημα ότι η Ευρώπη προχωράει με διαφορετικό ρυθμό για κάθε μέλος της. Ουσιαστικά γίνεται μια σαφέστατη αναφορά στην Ελλάδα και σε άλλα πιο αδύναμα μέλη που πλέον και επίσημα δεν θα απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα. Το ξέρουμε, το βιώνουμε εδώ και καιρό και πλέον το υπογράψαμε κιόλας, γιατί όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε είναι σωστό.

Γιατί ο κακός μαθητής στην τάξη δεν μπορεί να αναγκάζει τον δάσκαλο να πηγαίνει πίσω στην ύλη στερώντας το δικαίωμα της προόδου από τους καλύτερους μαθητές. Και όπου πρόοδο, μιλάμε για ανάπτυξη. Στην οικονομία, στην βιομηχανία και σε τομείς που έχουμε ήδη μείνει πίσω. Και όχι στον τουρισμό που είναι η καραμέλα της ευημερίας στην Ελλάδα επειδή έτυχε να βρισκόμαστε σε έναν τόπο που προσφέρει πολλές ευκαιρίες τουριστικής ανάπτυξης.

Το δεύτερο που σημείωσα είναι ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη. Οι λέξεις αυτές ακούγονται σαν καρφί στην καρδιά! Η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και χρόνια σε μία κατάσταση που δεν αποσκοπεί στην ανάπτυξη ή τον πλούτο, αλλά απλά, στην βιωσιμότητα! Η ευημερία φυσικά έρχεται πολύ αργότερα. Αν οι "27" μπορούν να δεσμευτούν σε μια βιώσιμη Ευρώπη, τότε ναι, αυτό σημαίνει ότι έχουμε ελπίδες να δουν κοινωνικά και αποτελεσματικά το πρόβλημα μας.

Η Διακήρυξη της Ρώμης είναι μια κόλλα χαρτί που με ενθουσιασμό υπέγραψαν οι ηγέτες της Ευρώπης, συνοδεύοντας την υπογραφή αυτή από χαμόγελα, πόζες στους φωτογράφους και γραφικές δηλώσεις για το μέλλον της Ευρώπης. Αν όμως όντως θα αξίζει να περάσει και στα βιβλία της Ιστορίας θα φανεί από τον τρόπο που τα γραφόμενα της θα εφαρμοστούν. Έως τότε θα είμαστε ακόμα ζωντανοί... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ένα update στην σημερινή ευρωπαϊκή ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Αν ανήκετε σε αυτούς που παρακολουθούν καθημερινά τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις και την αντίστοιχη επικαιρότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενδεχομένως να συλλάβετε τον σημερινό προβληματισμό λίγο πιο εύκολα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η επικαιρότητα είναι τόσο πρωτότυπη που αποκλείονται όλοι οι υπόλοιποι. Γι' αυτό, καλό είναι να δούμε που βρισκόμαστε σήμερα, σαν Ελλάδα στο διεθνές στερέωμα.

Αυτήν την περίοδο στην Ευρώπη επικρατεί ένας πολύ ενδιαφέρον αναβρασμός που ουσιαστικά καλύπτει μερικά φλέγοντα ζητήματα στα εσωτερικά πολλών χωρών λόγω κυρίως επικείμενων εκλογών. Αντ' αυτού έχει ξεκινήσει ένας διπλωματικός πόλεμος εντυπώσεων εναντίον Δύσης και τουρκίας. Οι Γερμανοί απορρίπτουν σχεδόν καθημερινά αιτήματα των τούρκων για διάφορες δραστηριότητες εντός γερμανικών συνόρων, ενώ ήρθαν και οι Ολλανδοί να ζητήσουν απαγόρευση στο Κοράνι (ω! τι Δημοκρατία, Θεέ μου). Την ίδια ώρα, μαντίλες, μπούρκες και όλα τα συναφή μουσουλμανικά... αξεσουάρ διώκονται κανονικά και με το νόμο σε πολλές χώρες ή περιφέρειες πολλών χωρών στην Ευρώπη. Η τουρκία απαντά πάντα με θράσος και έτσι και προχθές έκανε δηλώσεις για μια ναζιστική Γερμανία κλπ.

Αυτά συμβαίνουν λίγο έξω από εμάς, διότι στην Ελλάδα ο χρόνος κυλάει σε έναν διαφορετικό κόσμο. Εμείς, προωθούμε διάταγμα για να μπει η τούρκικη γλώσσα στα σχολεία της Θράκης, ετοιμάζουμε τζαμιά, ασχολούμαστε με το Survivor και εκπομπές ανάδειξης ταλέντου, ζώντας στον δικό μας παράλληλο κόσμο που επισκιάζει την υπερφορολόγηση και ένα νέο ασφαλιστικό ικανό να κλείσει πάνω από τις μισές επιχειρήσεις που έχουν μείνει ανοιχτές.

Αν θέλετε να ξέρετε, αυτήν την περίοδο βρισκόμαστε σε διαπραγματεύσεις. Ο πρωθυπουργός δήλωσε άλλωστε πως αυτές βαίνουν προς την ολοκλήρωση τους κι εμείς πρέπει να χαρούμε όταν πλησιάζουμε μία αναθεματισμένη δεκαετία που... διαπραγματευόμαστε και όταν τελικά δεν έχουμε άλλη επιλογή καλούμαστε να νομοθετήσουμε διαλύοντας την εργατική τάξη.

Και επειδή εγώ δεν είμαι παρά ένας τυχαίος αρθρογράφος, γιατί δεν διαβάζετε την έκθεση του Διεθνούς Νομισματιικού Ταμείου που ξεκαθαρίζει πως για να μπει στο πρόγραμμα απαιτεί την μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. Αυτό δεν χτυπάει κανένα καμπανάκι; Κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί γιατί η Ελλάδα έχει μείνει απελπιστικά μόνη να παράγει βαμβάκι και σταφύλια χωρίς να μπορέσει να προσελκύσει ούτε μία επένδυση της προκοπής; Και όλοι -μα όλοι- περιμένουμε την τουριστική περίοδο για να κινηθεί η οικονομία πέντε μήνες!

Έως τώρα, οι αντιδράσεις ήταν φιλολογικές, έπρεπε να έρθει ο πρώτος ΕΦΚΑ για να ζήσουν όλοι τον τρόμο του νέου ασφαλιστικού. Όταν λέω όλοι αναφέρομαι στους ελάχιστους νόμιμους επιχειρηματίες της Ελλάδας που κόβουν όλες τις αποδείξεις ή δεν έχουν τρόπο να αποκρύψουν έσοδα. Ναι, αυτοί είναι μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνη τους που ίσως λάβουν μετάλλιο ανδρείας από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας όταν τελειώσει η κρίση (τα παιδιά τους, γιατί οι ίδιοι δεν θα ζουν).

Ένα παράδειγμα είναι οι πράκτορες του ΟΠΑΠ. Ένας κλάδος που έχει κατηγορηθεί, ποτέ όμως κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει πως στα χρόνια της κρίσης έχει στηρίξει το κράτος όσο κανένας, έχοντας σημαντικούς τζίρους οι οποίοι είναι βεβαιωμένοι κατά 100% και άρα πλήρως φορολογημένοι και πλήρως επιβαρυμένοι με όλα τα νέα τερτίπια του κράτους (ΕΝΦΙΑ, ΕΦΚΑ κλπ. τέλη). Δεν είναι το παρόν άρθρο στο οποίο θα εξετάσουμε την κοινωνική διάσταση των πρακτορείων του ΟΠΑΠ, όχι όσο ο παράνομος τζόγος ανθεί υπό τα αδιάφορα μάτια της τοπικής κοινωνίας, οπότε έχει ενδιαφέρον να δούμε πως αυτός ο κλάδος αφενός πωλήθηκε από το κράτος σε μία τσέχικη εταιρεία στα πλαίσια της αποκρατικοποίησης και αφετέρου τώρα βάλλεται από το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς με μειώσεις προμήθειας και πολλά εξοργιστικά ακόμα.

Ολοκληρώνοντας αυτό το ποτ-πουρί της σημερινής ουσιαστικής επικαιρότητας (αφήνουμε έξω Πόρσε αυτοκίνητα και προσωπικές στιγμές ανθρώπων) δεν είναι να αναρωτηθεί κανείς γιατί δεν έχει σπάσει καμία βιτρίνα και δεν έχει καεί κανένας κάδος στους ελληνικούς δρόμους; Την ίδια ώρα που ο ΕΛΣΤΑΤ αποστόμωσε για τα καλά την κυβέρνηση αφού κατέληξε σε μεγάλη ύφεση της τάξεως του 1,1% αντί της προσδοκούμενης ανάπτυξης το δ΄τρίμηνο το 2016. Επιπροσθέτως, ο νέος ΕΦΚΑ είναι η ταφόπλακα της ελληνικής επιχειρηματικότητας, όμως σε μια κοινωνία που (σχεδόν) ουδείς δηλώνει το πραγματικό του εισόδημα, μάλλον και αυτό θα περάσει στα ψιλά γράμματα... Κι έτσι μπορούμε εδώ στην Ελλάδα να παρακολουθούμε talent show όσο η κυβέρνηση θα... διαπραγματεύεται! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η εποχή των ατάλαντων πολιτικών

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Μία εβδομάδα έμεινε για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και, αν και είμαστε εδώ πολύ απασχολημένοι με τα κανάλια, τον Παππά, το ΣτΕ, τον Τσίπρα, το χρέος, το κούρεμα, τα ελληνοτουρκικά και ούτω καθεξής, οφείλουμε σιγά σιγά να στρέψουμε λίγο το βλέμμα μας και να ασχοληθούμε με το τι συμβαίνει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, και γιατί μας αφορά άμεσα (η πολιτική, έτσι όπως έχουν δομηθεί τα συστήματα κρατών, έχει πάψει να είναι εθνική υπόθεση του κάθε κράτους), και γιατί αυτό θα μας δώσει την ευκαιρία να κάνουμε κάποιες πολύ ωραίες (;) παρατηρήσεις.


πρόεδρος, εκλογές
Διότι τι γίνεται όταν για το τιμόνι μίας από τις πλέον σημαντικές δυνάμεις του κόσμου, ενός ρυθμιστικού παράγοντα με καθοριστική δύναμη, μάχονται δύο αμφιβόλου ποιότητας υποψήφιοι; Και μιλάω για ποιότητα όχι μόνο ηθική, αλλά και πολιτική. Μπορεί στ' αλήθεια κάποιος από τους δύο αυτούς ανθρώπους να επωμιστεί αυτό το φορτίο; Η Χίλαρυ Κλίντον, μία γνήσια εκπρόσωπος του πολιτικού κατεστημένου με ντουλάπα γεμάτη σκελετούς και ο Ντόνταλντ Τραμπ, ένας άνθρωπος που ακροβατεί ανάμεσα στη γραφικότητα και την επικινδυνότητα, διαθέτουν στο ελάχιστο την πολιτική στόφα και την οξυδέρκεια να αναλάβουν τα ηνία και να οδηγήσουν τον πλανήτη, ή έστω τη χώρα τους; Πολύ αμφιβάλλω.

ένωση, γερμανία, γαλλία,
Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι ότι ζούμε στην εποχή των ατάλαντων πολιτικών. Και για να μην στοχοποιούμε μόνο την Αμερική, ας περάσουμε και στα καθ' ημάς. Η Ευρώπη περνά ιστορικά μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της. Μαστίζεται από την οικονομική κρίση, ζει και αναπνέει με το φόβο της τρομοκρατίας, είναι απόλυτα διχασμένη, έχει να αντιμετωπίσει, να προστατέψει, να περιθάλψει και να ενσωματώσει έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων και μεταναστών. Κι όλα αυτά, χωρίς κανένα απολύτως πρόγραμμα, με τους... "ηγέτες" της να αναλώνονται σε συναντήσεις επί συναντήσεων, επισκέψεις επί επισκέψεων και δηλώσεις επί δηλώσεων χωρίς καμία ουσία. Είτε επειδή είναι θολωμένοι από την πίστη στην ιδέα της Ευρωπαϊκής ένωσης (χλωμό), είτε επειδή γνωρίζουν ότι δεν τους συμφέρει να θίξουν τις υπάρχουσες καταστάσεις λόγω αδυναμίας ή/και ανικανότητας (καθόλου χλωμό), συνεχίζουν να μεγαλώνουν το χάσμα που έχει καταστήσει την Ευρώπη "Ήπειρο δύο ταχυτήτων", κάνοντας ένα ολέθριο λάθος για το οποίο θα τους καταδικάσει η ίδια η Ιστορία... Πριν από εκείνη όμως, τους καταδικάζουν οι ίδιοι οι λαοί τους: χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, που είδε τη δημοτικότητά του πρόσφατα να αγγίζει πυθμένα.   Για τα δικά μας τα εν Ελλάδι, μη μιλήσουμε καλύτερα.

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ζούμε στην εποχή των ατάλαντων πολιτικών. Όμως αυτό είναι μία αντίφαση. Σήμερα, που έχουμε μπροστά μας πιο καθαρό από ποτέ τον χάρτη της ιστορίας, σήμερα, που οι στρατηγικές της επικοινωνίας και η πολιτική επιστήμη έχουν αναβαθμιστεί και αποτελούν ξεχωριστούς επιστημονικούς κλάδους σ' όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια, σήμερα, που η τεχνολογία μας επιτρέπει την πρόσβαση στη γνώση αγόγγυστα και απεριόριστα, σήμερα, που οι πολίτες των κρατών είναι πιο μορφωμένοι και σχετικοί με τα πράγματα από ποτέ, που μπορεί κανείς να συζητήσει παντού πολιτικά, να μπει σε site, να ακούσει, να διαβάσει... Σήμερα, δεν μπορούμε να σταυρώσουμε μία μεγάλη ηγετική πολιτική φυσιογνωμία. Έναν άνθρωπο που θα εκμεταλλευτεί όλα αυτά και θα προσθέσει το ταλέντο του. Λείπει το ταλέντο; Είναι η παιδεία μας παραπάνω απ' όσο πρέπει τεχνοκρατική ή λάθος διαρθρωμένη; Μήπως φταίνε κάποια συμφέροντα που έχουν πάρει στα χέρια τους την πολιτική και την πλάθουν σαν πλαστελίνη;

Δεν ξέρω κι εγώ πραγματικά ποια είναι η απάντηση, μπορώ να κάνω παρά μόνο υποθέσεις. Περιμένω στα σχόλια και τις δικές σας απόψεις. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ καλωσορίζουμε την σλοβακία στην γλάστρα της ευρώπης

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Εδώ και λίγες μέρες το τιμόνι της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει περάσει στην Σλοβακία. Πρόκειται για την εθιμοτυπική δημοσίευση που κάνω κάθε εξάμηνο που αλλάζει η προεδρεύουσα χώρα. Πλέον αυτή η δημοσίευση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, αφού μπορεί κάθε χώρα να ξεκινάει με προσδοκίες και συγκεκριμένη λίστα στοχεύσεων για το κάθε εξάμηνο προεδρίας της, όμως πάντα οι προτεραιότητες αυτές παραγκωνίζονται από την Κεντρική Διοίκηση και την εκάστοτε θεματολογία που προκύπτει.

Η Σλοβακία φέτος αναλαμβάνει για πρώτη φορά και εκτός αυτού έχει μια σειρά από άλλες μικρομεσαίες χώρες ως συμμάχους από τις οποίες ζητάει να συμβάλλουν στην απόσπαση περισσότερων εξουσιών στα κράτη μέλη της Ένωσης και στον περιορισμό εξουσίας της Κομισιόν. Ο στόχος της Σλοβακίας είναι λογικός και δίκαιος, δεν είναι όμως εφαρμόσιμος.
Ειδικά αυτήν την εποχή που η Ευρώπη βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης με πολλά ανοιχτά μέτωπα, όπως το brexit, την τρομοκρατία, το προσφυγικό και την οικονομική κρίση, κανείς από την κεντρική διοίκηση της Ευρώπης δεν αφήνει απολύτως τίποτα στην τύχη. Όλοι θα πουν πως η Σλοβακία είναι ένας άξιος εταίρος που δεν έχει απασχολήσει αρνητικά την Ευρώπη κλπ. όμως κανένας δεν την εμπιστεύεται να οδηγήσει στ' αλήθεια την Ευρώπη.

Μπορεί να είναι έλλειψη εμπιστοσύνης και άρα προσβολή στους νόμους της ισότητας που υποτίθεται διέπουν την Κοινότητα, μπορεί να είναι όμως και σωστό καθότι είναι αδύνατο να αλλάζει διοικητικά χέρια κάθε έξι μήνες η Ευρώπη. Αυτό θα μπέρδευε και θα οπισθοδρομούσε την Ένωση. Η προεδρία αυτή θα μπορούσε να έχει πολιτιστικούς, ιστορικούς ή τουριστικούς προσανατολισμούς και τότε όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι, αλλά ως εκεί, δε νομίζετε; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ γιατί σίγουρα η ελλάδα θα διασωθεί

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Θα σας πω τι ακριβώς διάβασα σήμερα το πρωί σε γνωστή ιστοσελίδα. Ο τίτλος λέει "Υπομονή δύο χρόνια" και αμέσως μετά αναφέρει: "Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο είναι βασικοί πρωταγωνιστές τους ελληνικού προγράμματος. Με αυτή την έννοια η Ελλάδα η οποία έχει χρηματοδοτηθεί ήδη με περίπου 230 δις ευρώ ευρωπαϊκών πόρων πρέπει απαραιτήτως να πετύχει."

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είμαστε ένα βήμα πριν αρχίσουν να εφαρμόζονται τα πιο επώδυνα μέτρα που έχουν ψηφιστεί ποτέ. Τις συνέπειες τους δεν τις έχουμε δει ακόμα και τα αποτελέσματα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Περισσότεροι άνθρωποι θα μεταναστεύσουν, περισσότεροι θα αυτοκτονήσουν, ακόμα πιο πολύ θα πέσουν κάτω απ' το όριο της φτώχειας και πάει λέγοντάς.

Ακόμα κι έτσι θα επιζήσουμε (οι περισσότεροι) όπως το κάνουμε εδώ και καμπόσα χρόνια, τρία μνημόνια και αμέτρητες στερήσεις. Και ξέρετε κάτι; Αυτό που γράφει πάνω-πάνω, το πιστεύω. Καμία χώρα δεν συμφέρει να διαλυθεί η Ελλάδα. Δεν είναι θέμα αγάπης, είναι θέμα εξάρτησης. Η Ένωση είναι ήδη υπ' ατμών μετά το Brexit και η διατήρηση της είναι θέμα υψίστης σημασίας. Ούτε η Κύπρος ούτε η Μάλτα υπάρχει το περιθώριο να πάθουν κάτι. Η Ευρώπη είναι υπεύθυνη για την κατάσταση των μελών της και αν χώρες εντός της αρχίσουν να καταρρέουν η αλυσίδα αρνητικών συνεπειών θα είναι τόσο μεγάλη που η Ελλάδα δε θα είναι πια καθόλου σημαντική. Κι αυτό δεν συμφέρει κανένα από τα υφιστάμενα μέλη.

Δε ξέρω αν το 2018 θα συζητήσουμε για σημαντική ελάφρυνση του βάρους που σηκώνουν οι έλληνες, ή αν αυτή η συζήτηση τις παραμονές θα μεταφερθεί στο 2019, 2020 και πάει λέγοντάς. Ξέρω όμως ότι κανείς τους δεν θέλει η Ελλάδα να καταρρεύσει. Καλώς ή κακώς η χώρα είναι μια καθαρά Δυτική δύναμη με έντονο καταναλωτικό ενδιαφέρον και σημαντικό αγοραστικό δυναμικό για το μέγεθος της. Η... διάσωση της, μόνο κέρδη μπορεί να τους προσφέρει και αυτό το ξέρουν και αυτοί και εμείς. Το ξέρουν..; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ #bremain - #brexit σημειώσατε..;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ιστορική μέρα σήμερα για την Αγγλία και την Ευρώπη. Ο λαός της Αγγλίας εντελώς δημοκρατικά θα αποφασίσει αν επιθυμεί η χώρα του να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωσή ή να αποχωρήσει από αυτή μετά το 1973. Το τι θα επιλέξει όμως ο λαός της Αγγλίας πρόκειται να επηρεάσει τις ζωές όλων μας.

Όπως σε κάθε δημοψήφισμα η προπαγάνδα δίνει και παίρνει. Ξεχνάτε τι πόλεμο είχε δεχτεί ο
jo cox, bremain
έλληνας σε πρόσφατη δική του συμμετοχή σε παρόμοια κάλπη; Έτσι και στην Αγγλία, διάσημοι οικονομολόγοι, ηθοποιοί, καλλιτέχνες και αθλητές έχουν επιστρατευτεί για να δηλώσουν δημοσίως πως θέλουν η Αγγλία να μείνει στην Ευρώπη. Βολικός τρόπος για να επηρεάσεις την κοινή γνώμη ακόμα κι αν τελικά δεν έδειξε να αλλάζει γνώμη παρά μόνο μετά την δολοφονία της βουλευτή και ένθερμης υποστηρίκτριας του bremain η οποία υποτίθεται πως δολοφονήθηκε από έναν βρετανό εθνικιστή οπαδό του brexit. Δεν ξέρω αν η ευρωπαϊκή προπαγάνδα θα έφτανε στο σημείο να δολοφονήσει μία κοπέλα τριάντα δύο χρονών, όμως δε θα μου έκανε και εντύπωση... και εν προκειμένω ο στόχος δείχνει να έχει επιτευχθεί αφού οι δημοσκοπήσεις πλέον γέρνουν την πλάστιγγα στο bremain.

brexit
Δεν ξέρω αν όλα όσα ακούγονται θα ισχύσουν σε περίπτωση εξόδου της Αγγλία απ' την Ευρώπη. Δεν ξέρω, αν θα συρρικνωθεί ο ΑΕΠ, θα αυξηθεί η ανεργία, θα υποτιμηθεί  η στερλίνα και θα δυσκολευτούν οι εμπορικές και άλλες συναλλαγές της Αγγλίας με την Ευρώπη, όμως πρέπει να σημειωθεί πως η Αγγλία δεν είναι τυχαίο μέλος που μπορεί να... αποφασίσει να φύγει από την Κοινότητα. Είναι η Αγγλία, το μέλος που ποτέ δεν ήταν αμιγώς ευρωπαϊκό. Είχε πάντα το δικό του νόμισμα, είχε πάντα καλύτερες σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής απ' ότι με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν ο δορυφόρος της πρώτης στην άλλη, ήταν η χώρα που με μαεστρία κατάφερε να μορφοποιήσει κατά τα συμφέροντά της το πόσο μέλος θα είναι. Και εμείς, τόσα χρόνια το ανεχόμασταν! Και ακόμα κι έτσι, οι άγγλοι έχουν το θράσος να μην είναι ευχαριστημένοι και να πατούν το πόδι τους στο πως και αν τελικά θα συμμετέχουν στην Ευρώπη την ίδια ώρα που από όλες τις άλλες χώρες-μέλη επικρατεί στρατιωτική πειθαρχία και αποδοχή.

Αν τελικά οι άγγλοι επιλέξουν τον δρόμο του χωρισμού, πολλά πράγματα θα είναι δύσκολα για αρκετά χρόνια. Σκέφτομαι, τους αμέτρητους έλληνες μετανάστες και φοιτητές, σκέφτομαι τις αμέτρητες πτήσεις από και προς την Αγγλία και γενικά όλες μας τις συναλλαγές σε κάθε τομέα. Όμως αυτό δε σημαίνει πως η Ευρώπη δεν θα προχωρήσει. Δεν σημαίνει πως αν τελικά έρθει το brexit, θα ακολουθήσει το grexit και τέλος πάντων θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου με πολλούς ακόμα να ακολουθούν και να διαλύουν το οικοδόμημα της Ευρώπης. Ένα οικοδόμημα το οποίο ήδη καταρρέει αλλά αυτό δεν σχετίζεται με καμία Αγγλία, με κανένα μεμονωμένο μέλος, παρά με συγκεκριμένες πολιτικές.

bremain, brexit, eu, england
Για να ολοκληρώσω με ένα καθαρά εκλογικό επίλογο, θα σταθώ στις εκτιμήσεις των αναλυτών που λένε πως οι νέοι και η πλειοψηφία της παραγωγικής τάξης στην Αγγλία είναι υπέρ της παραμονής στην Ευρώπη. Αυτό τα λέει όλα. Αν με ρωτήσετε (και για εδώ για την Ελλάδα) δεν θα έπρεπε η γνώμη της παραγωγικής τάξης να ισούται με αυτή των υπολοίπων. Αν η παραγωγική τάξη φτάσει σε αδιέξοδο τότε δεν θα υπάρχει ούτε Αγγλία, ούτε Ελλάδα, ούτε Γαλλία, ούτε τίποτα. Αν λοιπόν εκείνοι επιθυμούν να παραμείνουν, τότε η Αγγλία πρέπει να μείνει. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ


 Διαβάστε περισσότερα.. »