Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κωνσταντίνα Πορφυρού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κωνσταντίνα Πορφυρού. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2018

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ~ ετρούσκοι, αυτοί οι άγνωστοι...

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας


χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Κάπου τους έχουμε ακούσει, κάπου τους έχουμε διαβάσει, έχουμε μια γενική ιδέα. Αρκεί όμως αυτή, ή αδικούμε τους Ετρούσκους και τη συνεισφορά τους στη Ρωμαϊκή Τέχνη; Η απάντηση δική σας, αφού ρίξετε όμως μία ματιά στο mini F.A.Q. που ακολουθεί:

Πότε και πού τους συναντάμε;

Ήδη από τον 8ο αιώνα οι Ετρούσκοι, που μάλιστα ήταν αυτόχθονες, παρουσιάζονται στην κεντρική Ιταλία. Η Ετρουρία, μία συνομοσπονδία 12 πόλεων κρατών που εκτείνονταν από τα βόρεια της Ρώμης μέχρι και τη σημερινή Φλωρεντία, ανέπτυξε επιρροή που δεν άφησε ανέπαφο κανένα τμήμα της Ιταλικής Χερσονήσου.

O Aπόλλων των Βηίων
Σε ποιους τομείς διακρίθηκαν;

Ανέπτυξαν σημαντική εμπορική δραστηριότητα, ενώ συνέβαλαν ιδιαίτερα και στην τέχνη, κυρίως στην πλαστική και τη ζωγραφική, συνδυάζοντας το δικό τους προσωπικό στίγμα με τις ελληνικές και ανατολικές επιρροές.

Ποια έργα τους πρέπει να ξέρω;

Στα πιο σημαντικά έργα τους λογίζονται ο "Απόλλων των Βηίων", άγαλμα που παρουσιάζει εξαιρετικές αναλογίες με τους αρχαϊκούς κούρους, διαθέτει όμως και τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της Ετρουσκικής τέχνης: έντονη κίνηση, ζωντάνια και αυθορμητισμός. Αξίζει παράλληλα να πούμε πως το υλικό που κατεξοχήν χρησιμοποιούσαν οι Ετρούσκοι ήταν ο πηλός και όχι το μάρμαρο. Παράλληλα, σημαντική αξία έχει η "Σαρκοφάγος των Συζύγων" από το Cerveteri, η τοιχογραφία που παρουσιάζει την ενέδρα του Αχιλλέα στον Τρωίλο από τον "Τάφο του Ταύρου" στην Ταρκυνία, καθώς και τα πολυάριθμα πορτρέτα.

Η Σαρκοφάγος των Συζύγων
Ποια η σχέση τους με τους Έλληνες;

Εμπορικές επαφές ένωσαν τους δύο λαούς, και κυρίως τους Ετρούσκους με τους αποίκους της Κάτω Ιταλίας. Παράλληλα, όταν τον 8ο αιώνα οι Ευβοείς ιδρύουν τις Πιθηκούσες στην Ισκία, ξεκινούν μακρές εμπορικές σχέσεις. Οι Ετρούσκοι επηρεάστηκαν ιδιαίτερα από την ελληνική τέχνη που έφτασε στην Ιταλική Χερσόνησο μέσω των αποικιών, κυρίως από την κεραμεική, η οποία με τα νέα σχήματα και τα γεωμετρικά μοτίβα της αποτέλεσε αντικείμενο μίμησης.

Ποια η σχέση τους με τους Ρωμαίους;

Οι πολιτισμοί Ρώμης και Ετρουρίας διαθέτουν κοινό υπόβαθρο, αποτελούν μία κοινή, εγχώρια, Ιταλική παράδοση, στην οποία είναι φανερές οι ποικίλες επιρροές αλλά και το ιδιαίτερο στυλ. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον Ρωμαϊκό πολιτισμό "διάδοχο" του Ετρουσκικού. Η στενή τους σχέση έχει αποτελέσει αρκετές φορές πρόβλημα για τους μελετητές οι οποίοι επιχείρησαν τον διαχωρισμό τους.

Ο Αχιλλέας στήνει ενέδρα στον Τρωίλο, από τον "Τάφο των Ταύρων"

 +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ~ χριστουγεννιάτικες ιστορίες...

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας


χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Ζούμε τη ζωή μας με ταχύτητες που δεν μας επιτρέπουν να αντιληφθούμε όσα γίνονται γύρω μας. Βλέπουμε, ως επί το πλείστον, τα πράγματα μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέπτη της διαρκούς κίνησης. Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς που, όταν έχουμε την ευκαιρία μίας παύσης, μας φαίνεται πως ο χρόνος σταματάει, πως τα ρολόγια λιώνουν (όπως στην "Εμμονή της Μνήμης" του Νταλί) και όλα γύρω μας παγώνουν. Λόγου χάρη τώρα, που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα: ο ξέφρενος χορός από τα λαμπιόνια, η χαρά που πρέπει-να-υπάρχει-παντού-αλλιώς-δεν-τολμάς-ούτε-να-ανασάνεις και το χοντροκομμένο γκλίτερ, δεν μας αφήνουν ούτε για μία στιγμή να συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή, και αγκαζέ δίπλα της η αδερφή της Ιστορία, δεν αναγνωρίζουν γιορτές και επετείους. Κι όμως, έχουν να μας προσφέρουν τις πιο αληθινές Χριστουγεννιάτικες ιστορίες...



"Πώς εωρτάσθησαν τα Χριστούγεννα εις το Μέτωπον". Δεν πρόκειται για άλλα Χριστούγεννα από εκείνα του 1940, λιγότερο μακρινά απ΄ ότι νομίζουμε. Τότε που οι οικογένειες χωρίστηκαν και πέρασαν τις γιορτές με ένα διπλό μαράζι: αφενός εκείνο της έκβασης του πολέμου, αφετέρου εκείνο του να κάνεις γιορτές μακριά από τους αγαπημένους σου ανθρώπους (γιατί αυτό είναι το πραγματικό χριστουγεννιάτικο διακύβευμα: κανένα ακριβό δώρο, κανένα πρώτο τραπέζι πίστα σε μεγάλο σκυλάδικο! Να έχεις απλά κοντά σου και υγιείς και ασφαλείς όσους αγαπάς...). Στα παγωμένα βουνά της Ηπείρου οι στρατιώτες γιόρτασαν τα Χριστούγεννα τρώγοντας με τους Ιταλούς αιχμαλώτους...  (Μην αναρωτιέστε: γιορτή αγάπης δεν είναι τα Χριστούγεννα;  Ή μήπως κι εκείνοι δεν είχαν σπίτια και οικογένειες να καρδιοχτυπούν στην πατρίδα τους;).


25 Δεκεμβρίου 1822. Χριστούγεννα που βρίσκουν την Ελλάδα εμπύρετη στον αγώνα για ελευθερία. Στο μαρτυρικό Μεσολόγγι, οι Τούρκοι επιχειρούν νυχτερινή επίθεση. Η έκβαση ακατανόητη: μεγάλες απώλειες για τους πολιορκητές, ελάχιστες για τους αδύναμους πολιορκημένους! Το Μεσολόγγι, εκείνη τη μεγάλη ημέρα του χριστιανισμού, μένει όρθιο χάρη στον Γιάννη Γούναρη, αιχμάλωτο των Τούρκων, ο οποίος πρόδωσε τα σχέδια του αντίπαλου στρατοπέδου στους Έλληνες, θυσιάζοντας τη ζωή της ίδιας του της οικογένειας, η οποία εκτελέστηκε σε αντίποινα από τους Τούρκους... (Πάθος για ελευθερία, αξίες και ιδανικά, άγνωστες λέξεις στην εποχή μας... Όπως και η αυτοθυσία... Μα γίνονται Χριστούγεννα χωρίς αξίες;).

 Στιγμάτισε μία ολόκληρη εποχή, είμαι σίγουρη ότι αρκετοί από εσάς θα το θυμάστε. Το "Μινιόν", το πρώτο πολυκατάστημα της Αθήνας, που ξεκίνησε από ένα περίπτερο (!), υπήρξε ένα έμβλημα της πόλης για πολλά χρόνια. Έμελλε να σβήσει άδοξα όταν, 19 Δεκεμβρίου του 1980, κάηκε ολοσχερώς... Την ευθύνη για τον εμπρησμό ανέλαβε η "Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης '80"... (Ποια είναι η φυσιογνωμία της πόλης μας πια; Ποιοι είμαστε κι εμείς οι ίδιοι μέσα σ' αυτή; Παλεύουμε να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας μέσα στους άλλους, κρίνοντας από την ετερότητα την ταυτότητα, ανάμεσα σε μπαρόκ αισθητικής βιτρίνες πολυεθνικών με γιρλάντες επί γιρλαντών).


Με τη διαπίστωση ότι η Ιστορία έχει να μας προσφέρει τα σημαντικότερα διδάγματα, χριστουγεννιάτικα και μη, θα ευχηθώ σε όλους σας: 
"Καλά Χριστούγεννα, με υγεία!"
 +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ~ loving vincent...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είναι πολύ επίκαιρος. Όχι μόνο λόγω της μεγάλης έκθεσης "Van Gogh Alive" που φιλοξενείται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ούτε λόγω της -αριστουργηματικής, ζωγραφισμένης εξ ολοκλήρου στο χέρι- ταινίας "Loving Vincent" στην οποία δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή. Είναι πάντα επίκαιρος, γιατί στην περίπτωση του η κολοσσιαία καλλιτεχνική δυναμική και η προσφορά στην τέχνη συνδυάστηκαν με μία πλούσια, ευαίσθητη αλλά και ακραία προσωπικότητα που ακόμη και σήμερα γεννά συγκινήσεις και εγείρει το ενδιαφέρον των φίλων και μη της τέχνης.

Οι Πατατοφάγοι
Το μεγαλύτερο παιδί πολύτεκνης οικογένειας, ο Vincent Van Gogh γεννήθηκε το 1853 στην Ολλανδία. Πριν καταπιαστεί με την ζωγραφική, είχε δοκιμαστεί σε πληθώρα επαγγελμάτων: από ιεροκήρυκας μέχρι έμπορος έργων τέχνης, ακολουθώντας την πορεία του αδερφού του Theo, ο οποίος ήταν κι εκείνος που τον στήριξε οικονομικά στο μεγαλύτερο διάστημα της φτωχής ζωής του. Ήταν υποσιτισμένος και ταυτόχρονα εθισμένος στο ταμπάκο και το αψέντι. Στα νεανικά του χρόνια, σημαδεύεται από μία μεγάλη ερωτική απογοήτευση: απορρίπτεται από την πρώτη του ξαδέρφη Κι Βος και όταν ο πατέρας του μαθαίνει για τον ανάρμοστο έρωτά του τον διώχνει από το σπίτι. Αργότερα συνδέεται με τη Σιέν, μία φτωχή πόρνη, η οποία τον επηρεάζει καλλιτεχνικά, καθώς εκπροσωπεί μία αδύναμη κοινωνική μερίδα στην οποία ήδη ο Van Gogh είχε αδυναμία. Στα πρώτα του έργα πράγματι εντοπίζουμε έντονο κοινωνικό σχόλιο.


Στα αριστερά "Η Καρέκλα του Van Gogh", στα δεξιά "H Kαρέκλα του Gauguin"
Ταξιδεύει έπειτα στην Αμβέρσα και το Παρίσι, όπου φιλοξενείται από τον Theo. Η χρωματική του παλέτα ανοίγει, τα θέματά του εμπλουτίζονται με τοπιογραφίες και νεκρές φύσεις και έρχεται σε επαφή με τον ιμπρεσιονισμό και τους εκπροσώπους του. Παράλληλα μελετά και ιαπωνικά χαρακτικά τα οποία ασκούν μεγάλη επίδραση στην τέχνη του. Ωστόσο, καθώς η συμβίωση με τον αδερφό του γινόταν όλο και πιο δύσκολη, παίρνει την απόφαση να μετακομίσει στο Arles, της Νότιας Γαλλίας. Εκεί λαμβάνει χώρα κι ένα από τα πιο γνωστά γεγονότα της ζωής του: η επίθεση με λεπίδα στον αγαπημένο του φίλο Γκωγκέν, το κόψιμο του αυτιού του, και η αναχώρηση του Γκωγκέν κακήν κακώς από το Arles. Έπειτα ο Van Gogh παθαίνει κρίση και αποφασίζει να κλειστεί σε κλινική στο Saint-Remy, κατά την παραμονή του στην οποία παρουσιάζει σημαντική καλλιτεχνική παραγωγή.

Νυχτερινό Καφενείο
Λίγο αργότερα εγκαταλείπει την κλινική, πάει στον Theo στο Παρίσι, για να καταλήξει σύντομα σε μία άλλη κλινική στο Auvers Sur Oise. H παλέτα του σπάει πια με πιο σκούρα χρώματα, τα θέματά του απηχούν μοναξιά και εγκατάλειψη. Ιούλιος του 1980 ήταν ο καλλιτέχνης αποφάσισε να θέσει τέλος στη ζωή του αυτοπυροβολούμενος, με τα τελευταία λόγια να μένουν θρυλικά στην αιωνιότητα: "Η θλίψη θα κρατήσει για πάντα". Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ενισχύεται η άποψη ότι ο Van Gogh δεν αυτοκτόνησε, αλλά ο θάνατός του ήταν ατύχημα, ότι δηλαδή δύο παιδιά με το λάθος παιχνίδι στα χέρια τον πυροβόλησαν και θέλησε να μην τα παραδώσει στην αστυνομία...

Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα καλλιτέχνη του οποίου η προσφορά αναγνωρίστηκε μετά θάνατον. Πολλοί είπαν γι' αυτόν πως ήταν "ένας τρελός". Εξαιρετικά απλοϊκή προσέγγιση για μία προσωπικότητα γεμάτη καλοσύνη και συμπόνοια, που κατά την ταπεινή μου γνώμη ζητούσε απλά την αγάπη. Αψήφησε τα κοινωνικά στεγανά, λάτρεψε τη φύση και την αλήθεια της, γύρισε την πλάτη στον σύγχρονό του άνθρωπο και την αστική ζωή. Είμαι πεπεισμένη πως το ίδιο θα έκανε και σήμερα... +Κωνσταντίνα Πορφυρού

Koράκια σε σιταγρούς

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ~ τα μυστήρια του ελληνικού!

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας


χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Παρακολουθούσα όλον αυτόν τον καιρό με πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον (κι όχι μόνο λόγω προσωπικού προσανατολισμού) τα όσα λέγονταν και γράφονταν για το διαβόητο πλέον Ελληνικό με την επένδυσή του, που "πρόκειται οπωσδήποτε να ξεβαλτώσει τη χώρα", και τους "κακούς" της υπόθεσης, τους μοχθηρούς αρχαιολόγους που διακαώς επιθυμούν να αποτελέσουν τροχοπέδη στην προσπάθεια αυτή. Αυτή είναι πάνω κάτω η εικόνα που προωθήθηκε στο ευρύ κοινό από αρκετά, πάντα συγκεκριμένα, μέσα ενημέρωσης. Επειδή λοιπόν η Ιστορία είναι στη βάση της υπόθεση παροντική, θεώρησα ότι αυτή εδώ η στήλη αποτελεί ένα αξιοσημείωτο βήμα για να ακουστούν κάποια επιπλέον μικρά σχόλια...


Αν θέλουμε να διατεινόμαστε ότι διατηρούμε ως κράτος μία κάποια, στοιχειώδη, αξιοπρέπεια και ότι αποτελούμε μία ευνομούμενη πολιτεία, είναι αδιανόητο να απαιτούμε, σκανδαλωδώς ανοιχτά, να παραβιαστεί ο Αρχαιολογικός (αλλά και ο οποιοσδήποτε!) Νόμος και το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας. Όχι μόνο στο Ελληνικό, την κορυφή του παγόβουνου, όχι μόνο στα ζητήματα πολιτισμού, αλλά σε κάθε περίσταση. Ο Νόμος είναι Νόμος ακριβώς για να μην πλάθεται κατά βούλησιν του εκάστοτε υποκειμένου. Αν δεν ικανοποιεί πια ο υπάρχων, ας αλλάξει. Προτιμότερο από το να ξεφτιλιστεί τελείως.

Μα, ας προχωρήσουμε λίγο στο ζουμί της υπόθεσης: Θα ματαιωθεί η επένδυση από την παρουσία των αρχαιολόγων; Ορίστε; Απ' όσο μπορώ να γνωρίζω κάτι τέτοιο μάλλον δεν ευσταθεί, αφού αν ήταν έτσι σ' ολόκληρη τη χώρα δεν θα υπήρχε ούτε καλύβα... Αποτελούν απειλή οι αρχαιότητες για την περάτωση της επένδυσης; Εφόσον η Αρχαιολογική Υπηρεσία και η επενδυτική εταιρεία λειτουργήσουν αμφότερες σύμφωνα με τους νόμους του κράτους και με σεβασμό στην περιοχή και το παρελθόν της, όχι μόνο απειλή δεν αποτελούν, αλλά μάλλον διαφήμιση!

Όλη αυτή η συζήτηση, πρέπει μάλλον να αποτελέσει αφορμή να επανεξετάσουμε τη σχέση μας με τον πολιτισμό. Ναι, η χώρα διψά για μεγάλες επενδύσεις, αλλά αν ήμασταν έστω και στο ελάχιστο σοβαροί, θα εξασφαλίζαμε τον άρτον ημών μόνο και μόνο από τον τουρισμό μας, ο οποίος με κάθε νέα ανακάλυψη, κάθε νέο εύρημα, τονώνεται και λίγο παραπάνω. Πριν λίγες μέρες η Αθήνα βραβεύτηκε ως η πόλη με την μεγαλύτερη δυναμική πολιτιστικού προορισμού στα "LCDA", τα λεγόμενα "Όσκαρ των Μουσείων". Μπορεί να μην το ακούσατε, όμως συνέβη, κι είναι ένα καλό βήμα στην πορεία προς την Ελλάδα που δεν παρακαλά κανέναν να επενδύσει σ' εκείνη, δεν είναι πρόθυμη να ρημάξει πολιτισμό και νόμους με κάθε κόστος, αλλά υψώνει το κεφάλι και προστατεύει την κληρονομιά της προς όφελος της ανθρωπότητας. +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το "αιγαίον" που έκλεισε άνοιξε τη συζήτηση για το νέο προφίλ της αθήνας

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
«Σχεδόν αιώνας πέρασε! Το «αιγαίον» κλείνει εδώ έναν κύκλο! Αισιοδοξούμε να γλυκάνουμε και πάλι τους πελάτες μας σε νέες συνθήκες στο προσεχές μέλλον». Μ' αυτές τις δύο σειρές, ένα ακόμη μαγαζί-σύμβολο της Αθήνας αποχαιρέτισε το -μεγάλο- κοινό του και προστέθηκε στη λίστα των, εξίσου ιστορικών και θρυλικών (και δεν χρησιμποιώ καταχρηστικά τους όρους, πως αλλιώς θα μπορούσε να τα χαρακτηρίσει κανείς αφού η ζωή τους άγγιξε τον αιώνα) μαγαζιών της πόλης που πέρασαν στο παρελθόν όπως το "Τηνιακό" και το "Floral".

Η μελαγχολία που προξενούν τέτοιες ειδήσεις κατά βάση δεν εδράζεται ούτε στο κατά πόσο είχε ο καθένας για στέκι το εκάστοτε μαγαζί, ούτε στο κατά πόσο εκτιμούσε το εμπορεύσιμο προϊόν του. Βασίζεται κυρίως στο ότι, για όσους τουλάχιστον αγαπούν ειλικρινά αυτήν την πόλη με τα καλά της και τα στραβά της, κάθε φορά που κλείνει ένα τέτοιο μαγαζί, ξηλώνεται κι ένα παράσημο κι απ' τη στολή της Αθήνας. Ένα κομμάτι-φορέας της διαδρομής της, ένας μάρτυρας για το πως έφτασε εδώ που βρίσκεται σήμερα. Πέρα από παράθυρα νοσταλγίας, αυτά τα τόσο παλιά μαγαζιά αποτελούν και παράθυρα ιστορίας.

Και κάπως έτσι, σποραδικά αλλά κομμάτι-κομμάτι και σταθερά, η Αθήνα χάνει στοιχεία της ταυτότητάς της και αλλάζει. Γίνεται ίσως πιο μοντέρνα, ίσως και πιο ξένη όμως. Η αξιολόγηση της αλλαγής αυτής είναι άμεσα εξαρτώμενη από το βλέμμα που την εξετάζει, αλλά φαντάζομαι ότι απ' τα γραφόμενά μου θα έχετε καταλάβει περίπου που τοποθετούμαι...

Ένα ερώτημα που προκύπτει εξετάζοντας το ζήτημα από ελαφρώς διαφορετική οπτική είναι αυτό που δεν αφορά την πόλη αυτή καθαυτή, αλλά την ψυχή της. Τους πολίτες της. Και εξηγούμαι: είναι δίκαιο να επιρρίπτουμε όλη την ευθύνη για τη διαμόρφωση της νέας Αθήνας στην "κρίση" που μαστίζει σύσσωμη τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια; Ή μήπως αυτός που αλλάζει και ψάχνει να βρει την ταυτότητά του σε ταραγμένους καιρούς, είναι ο Αθηναίος;

Τροφή για σκέψη.

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ στα άδυτα της "περιοχής 51"

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας


χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Οι ισορροπίες ανάμεσα στη συνωμοσιολογία και τη διορατικότητα είναι καμιά φορά λεπτές. Ιδιαίτερα δε όταν μεσολαβούν αφενός ένα μεγάλο πέπλο μυστηρίου, συντηρημένο από παράγοντες και το ίδιο το κράτος, και αφετέρου η ίδια η ανθρώπινη φύση, με την περιέργεια και την επιφυλακτικότητα που τη διακατέχει, στην κατάσταση προστίθενται και δύο πολύ σημαντικοί παράγοντες. Σ' αυτή την κατηγορία φαινομένου εμπίπτει μάλλον και η θρυλική "Περιοχή 51", που έχει απασχολήσει επί σειρά ετών του απανταχού λάτρεις του μυστηρίου.

Τι ξέρουμε: Η "Περιοχή 51" βρίσκεται στη νότια Νεβάδα (Δυτικές Η.Π.Α.) και πρόκειται για το αεροδρόμιο Homey της αεροπορικής βάσης Έντουαρντς. Ο λόγος ύπαρξής της είναι απροσδιόριστος από τις αρχές, γεγονός που έθρεψε σε μεγάλο βαθμό την οργιαστική φαντασία όσων προσπάθησαν να την μελετήσουν, αλλά και των παραγόντων της τηλεόρασης, που βρήκαν σ' αυτήν ένα αρμόζον παρασκήνιο για να στήσουν την εξωγήινή τους βάση... "Απόρρητα" έγγραφα της CIA που πλέον έχουν αποχαρακτηριστεί κάνουν λόγο για χρήση της περιοχής κατά την προετοιμασία του κατασκοπικού αεροσκάφους U-2, αλλά και κατά την Ψυχροπολεμική περίοδο στη διάρκεια της οποίας αξιοποιήθηκε ως κέντρο κατασκοπίας. Χαρακτηριστικό είναι πως, ακόμη και σήμερα, όποιος μη εξουσιοδοτημένος πιλότος πετάξει πάνω της αντιμετωπίζει στρατοδικείο κι έπειτα ποινή φυλάκισης ή αφαίρεσης αδείας. Δεν είναι λίγοι λοιπόν εκείνοι που γενικεύουν και ισχυρίζονται ότι ακόμη και σήμερα η "Περιοχή 51" είναι... απλά (!) ένα προπύργιο των μυστικών και κατασκοπικών δράσεων του αμερικανικού στρατού.

Η στάση όμως της αμερικανικής κυβέρνησης, που έντεχνα απέφυγε να επαληθεύσει την ύπαρξη της "Περιοχής 51" μέχρι το 1995, όταν και ο Μπίλ Κλίντον (ως πρόεδρος τότε) εξαίρεσε την περιοχή από τη νομοθεσία σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος, έβαλε λάδι στη φωτιά των συνωμοσιών, που φούντωσαν τότε ταυτίζοντας την "51" με χώρο πυρηνικών δοκιμών (οι πιο... συνετές), αλλά κυρίως με χώρο επαφής/περισυλλογής Α.Τ.Ι.Α., ακόμη και με χώρο πειραμάτων σε εξωγήινους!

Το διαχρονικό θέμα αναζωπυρώθηκε το 2014, με δηλώσεις του δρ. Bushman, ο οποίος μίλησε λίγο πριν το θάνατό του (εδώ η συνέντευξη για όποιον ενδιαφέρεται) ως συνταξιούχος επιστήμονας που προσέφερε επί σειρά ετών στην "απαγορευμένη" περιοχή τις υπηρεσίες του. "Έχουμε Αμερικανούς πολίτες που εργάζονται πάνω στα UFOs (Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα) 24 ώρες το 24ωρο", δήλωσε ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων και διχάζοντας την κοινή γνώμη για το αν είναι ένας πρεσβευτής της αλήθειας ή ένας άνθρωπος που για τους δικούς του λόγους ψεύδεται. Στον αντίποδα, ο διοικητής της N.A.S.A. C. Frank αναφέρει: "Έχω επισκεφτεί αυτό το μέρος και θέλω να πω ότι είναι απλά ένα φυσιολογικό ερευνητικό κέντρο. Δεν έχω δει ποτέ εξωγήινους ή διαστημόπλοια ή οτιδήποτε περίεργο"

Πρόκειται για ένα μυστήριο που (σκόπιμα ή μη) δεν πρόκειται να διαλευκανθεί οριστικά στο άμεσο μέλλον. Είμαστε λοιπόν ελεύθεροι να αξιοποιούμε τα στοχεία ο καθένας με τον δικό του τρόπο, να καταλήγουμε σε συμπεράσματα και να απολαμβάνουμε όμορφες μα ατελέσφορες συζητήσεις. Θεωρώ ότι αυτός είναι και ο πιο υγιής τρόπος να προσεγγίζει κανείς τέτοιας φύσης θέματα.
 +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ καλοκαίρι στην πόλη: όταν ο εφιάλτης παίρνει σάρκα και οστά

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είχα τη φίλη μου απαρηγόρητη στο τηλέφωνο και προσπαθούσα να την πείσω πως δεν πειράζει που φέτος δεν θα μπορέσει να φύγει ούτε ένα τριήμερο για διακοπές. Αν και -spoiler alert- δεν με έπεισε ότι κατάφερα να την βάλω και πολύ στο πνεύμα της σκέψης μου, αποκόμισα απ' τη συζήτησή μας την ιδέα γι' αυτόν εδώ τον προβληματισμό, άρα αυτόματα την κατατάσσω στις πετυχημένες συζητήσεις. Αν λοιπόν κι εσείς δεν θα πάτε διακοπές ή έχετε κάποιον δικό σας άνθρωπο που είναι σ' αυτήν την κατάσταση και το στράβωμα όσο να κάνεις είναι διάχυτο στην ατμόσφαιρα, συνεχίστε με ελαφρώς μεγαλύτερη προσοχή την ανάγνωση.


Αρχικά, πρέπει να έχουμε όλοι πλήρη συνείδηση για την εποχή που ζούμε. Όσοι καταφέρουν να ξεφύγουν είναι οι τυχεροί της υπόθεσης, οι υπόλοιποι δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουν την προσπάθεια ξεκούρασής τους μόνο και μόνο επειδή τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ομαλά! Διεκδικείστε τα συστατικά των διακοπών απ' το δικό σας το μετερίζι: μπάνιο, χαλάρωση, καλό φαγητό, διασκέδαση κτλ (για τον καθένα από μας οι "διακοπές" έχουν τη δική τους σημασία). Μονοήμερες αποδράσεις σε κοντινούς παραδείσους ή εξοχικά φίλων, παρουσία στα ποικίλα πολιτιστικά δρώμενα που οργανώνονται κάθε καλοκαίρι στις μεγάλες πόλεις (από συναυλίες μέχρι θερινά σινεμά και bazaar, όλα ανθίζουν όταν ανοίγει ο καιρός). Οργανώστε special μέρες για να φροντίσετε τον εαυτό σας και να γεμίσετε νέες εμπειρίες ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σας: μπείτε στα χ,ψ deals, κλείστε ένα μασάζ, μία μέρα paintball, ένα δωμάτιο απόδρασης. Οι ιδέες πραγματικά είναι ανεξάντλητες.

Η μιζέρια μπορεί να είναι ένα πραγματικά αδηφάγο ον, μπορεί να πλησιάσει όμως το εκάστοτε άτομο μόνο αν αυτό το επιτρέψει. Οι ζωές μας (κι αυτό είναι κάτι που μας αφορά οικουμενικά, είτε πρόκειται είτε δεν πρόκειται να... "διακοπάρουμε" φέτος) θα ήταν πολύ πιο όμορφες αν εκτιμούσαμε πιο πολύ όσα έχουμε και προσπαθούσαμε να δουλέψουμε ρεαλιστικά στη βελτίωση των υπαρχουσών συνθηκών, αντί να βρισκόμαστε σε μία συνεχή κλάψα για όλα μας λείπουν. Ζούμε περιμένοντας: περιμένοντας τις διακοπές, περιμένοντας μια αργία, περιμένοντας τα Χριστούγεννα, το Πάσχα. Κι αφήνουμε να φεύγουν απ' τα χέρια μας οι στιγμές, μεταθέτοντας τη χαρά σε ένα απώτερο εξιδανικευμένο μέλλον. Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, βάλτε στόχο να το ζήσετε, όπως κι αν έχουν οι συνθήκες. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ όταν ο will smith και η οικογένειά του μας μάζεψαν τα σκουπίδια

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
"Καθώς είμαστε μακριά από αυτό που λέμε μολυσμένες πόλεις, δεν άντεξα να βλέπω αυτές τις πανέμορφες παραλίες της Ελλάδας γεμάτες με σκουπίδια. Είδα γλάρους πνιγμένους από πλαστικά. Κάποιοι πέθαναν επειδή έφαγαν ψάρια που είχαν φάει αυτά τα πλαστικά. Τέσσερις πανέμορφοι άνθρωποι, μαζί με την μητέρα μου και εμένα, μαζέψαμε 22 γεμάτες σακούλες σκουπιδιών από τρεις παραλίες στους Αντίπαξους. Όταν βλέπουμε αυτές τις εικόνες στην τηλεόραση ή στο κινητό, μας φαίνονται πολύ μακρινές. Όταν όμως τις βλέπεις μπροστά σου, νιώθω ότι είναι ανθρώπινη ευθύνη να κάνουμε το καλύτερο δυνατό (άμεσα και έμμεσα), όσο μικρή και αν είναι η πράξη αυτή. Αν ξεκινήσουμε όλοι να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί, θα καταφέρουμε να κάνουμε την διαφορά. Ελπίζω σήμερα να καταφέραμε να επιμηκύνουμε και να διατηρήσουμε την ομορφιά και την ύπαρξη της τοπικής θαλάσσιας ζωής" έγραψε η κόρη του Will Smith στο Instagram, και συνόδευσε μάλιστα το post της με ένα όχι-και-τόσο-τιμητικό φωτορεπορτάζ που επιβεβαίωσε τα λεγόμενά της.

Και για να προλάβω τη λογική σκέψη σας, το πρόβλημα δεν είναι ότι οι τουρίστες που έπεσαν πάνω στο ρυπαρό υπερθέαμα έτυχε να 'ναι celebrities, ενισχύεται βέβαια από το γεγονός ότι τα ρεζιλίκια μας έφτασαν μέχρι Χόλυγουντ μεριά, αλλά τέλος πάντων αυτό το προσπερνώ. Αυτό που δεν μπορώ με τίποτα να χωνέψω είναι ότι τελικά, μετά από τόσες καμπάνιες, σποτάκια, ενημερώσεις, άρθρα, βιντεάκια, προμόσιον, δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, ακόμη και τώρα έπρεπε να φιλοτιμηθεί κάποιος τρίτος, κάποιος επισκέπτης, κάποιος που στο φινάλε δεν είναι και η αρμοδιότητά του για να επιληφθεί του θέματος. Κι όχι μόνο αυτό, μετά τους "βάζουμε και χέρι"... Καλά για το ζήτημα της πρόληψης και της οικολογικής μας συνείδησης δεν θα κάνω καν αναφορά γιατί θα μελαγχολήσω και είναι κρίμα!

Η απάντηση της τοπικής αυτοδιοίκησης: "Στους Παξούς και στους Αντίπαξους αθροιστικά πρέπει να υπάρχουν πάνω από 100 παραλίες μικρές και μεγάλες. Από όλες αυτές τις παραλίες, κατά σύμπτωση η δεσποινίδα Σμιθ, πήγε στην πιο απρόσιτη που υπάρχει, στη βορειοδυτική ακτή των Παξών, που έχει μέτωπο στην Αδριατική. Όπως ξέρετε οι παραλίες που είναι ανοιχτές στο πέλαγος μπορούν να γεμίσουν ανά πάσα ώρα και στιγμή σκουπίδια, αφού στην Αδριατική υπάρχουν νησίδες από σκουπίδια που επιπλέουν και μπορεί να παρασυρθούν ανά πάσα στιγμή από τον καιρό. Όμως επειδή έχω εικόνα πολύ πρόσφατη του νησιού καθώς εγώ κάθε δεύτερη, τρίτη μέρα πηγαίνω στους Αντίπαξους με ένα ταχύπλοο που έχει ο δήμος για να μεταφέρουμε σκουπίδια από ένα λιμανάκι που έχει εκεί, και ελέγχουμε και τις ακτές. Από τον περίπλου του νησιού δεν έχουμε συγκεντρώσει ποτέ πάνω από 6-7 σακούλες. Πώς είναι δυνατόν η κοπέλα αυτή, από μία παραλία, την οποία από τις φωτογραφίες  δεν μπορώ να προσδιορίσω το πού είναι ακόμη και εγώ που είμαι γέννημα θρέμμα πώς γίνεται να μάζεψε 22 σακούλες. Πού βρήκε 22 σακούλες; Είναι απίστευτα υπερβολικό αυτό το νούμερο". 

Διότι αγαπητέ μου αναγνώστη, ναι, αυτό είναι το πρόβλημα! Ο αριθμός από τις σακούλες, η τετραγωνική τους ρίζα και δεν συμμαζεύεται. Α ναι, και το γεγονός πως βρέθηκαν σε απομακρυσμένη παραλία όλα αυτά τα "όμορφα" ευρήματα, λες και η παραλία αυτή λόγω της απόστασής της από τον πυρήνα ζωής του νησιού αποκόβεται ως δια μαγείας από τις αρμοδιότητες των όποιων υπευθύνων! Δικαιολογίες made in Greece.

Το καλοκαίρι δεν έχει φτάσει ακόμη ούτε στα μισά του, γι' αυτό το εν λόγω πάθημα πρέπει να κρούσει σε όλους μας τις καμπάνες της συνείδησης: οι φορείς να αφυπνιστούν και να σιγουρευτούν ότι είναι απολύτως έτοιμοι να υποδεχθούν τους τουρίστες που έρχονται να αφήσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα, και οι πολίτες απ' τη μία να πράττουμε τα αυτονόητα τακτοποιώντας τα σκουπίδια τους σωστά, και από την άλλη αν βλέπουν ότι οι υπεύθυνοι ολιγωρούν, να αναλάβουμε οι ίδιοι πρωτοβουλία, παίρνοντας παράδειγμα απ' την οικογένεια Smith!
 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο φελπς, ο καρχαρίας, ο άρτος και τα θεάματα...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
"Η μητέρα των μαχών". Ο 23 φορές χρυσός ολυμπιονίκης με τα χρώματα της Αμερικής στην κολύμβηση Μάικλ Φέλπς, ένας αθλητής των ρεκόρ και των προκλήσεων, πρόκειται να αντιμετωπίσει στην ανοιχτή θάλασσα έναν... κυρίαρχό της. Έναν καρχαρία. Το event, το οποίο θα καλυφθεί από το Discovery Channel, ανακοίνωσε ο ίδιος ο αθλητής στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, ενώ για περισσότερες λεπτομέρειες θα αναγκαστούμε όλοι να κάνουμε λίγες μέρες υπομονή.

Η πρώτη αντίδραση, τουλάχιστον για την πλειοψηφία, είναι ο εντυπωσιασμός και ο θαυμασμός για αυτόν τον άνθρωπο που αξιώνει να τα βάλει με ένα απ΄ τα πιο δυνατά πλάσματα της θάλασσας και να βγει νικητής. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για εκκωφαντικό δείγμα της έμφυτης αλαζονείας του ανθρώπινου είδους που θεωρεί ότι μπορεί να επιβληθεί ολοκληρωτικά στη φύση... Εν έτει 2017 και φαίνεται πως είμαστε πιο χαμένοι στους κόλπους της από ποτέ. Αναζητάμε το ρόλο μας μέσα της μανιωδώς, πάντα όμως με λάθος τρόπο, και πάντα διεκδικώντας τον τίτλο του κυρίαρχου.

Ενεργοποιώντας λίγο τα κριτικά μας φίλτρα όμως σε σχέση μ' αυτόν τον αξιοπερίεργο αγώνα, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε "γιατί;". Γιατί ένας από τους πλέον διακεκριμένους αθλητές της ιστορίας παίρνει μία τέτοια απόφαση, που μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση το κύρος του; Γιατί κάπου, κάποιος θεώρησε ότι αυτή είναι μία αξιόλογη ιδέα που πρέπει να προωθηθεί; Έχουμε μάλλον απύθμενη ανάγκη να καταναλώσουμε ως κοινωνία, να καθίσουμε παθητικά και να απολαύσουμε ένα ακραίο (αλλά, ας μη γελιόμαστε, κενό από άποψη ποιότητας περιεχομένου) θέαμα για να ανεβάσει την αδρεναλίνη μας -μπας και θυμηθούμε πως είναι-, και υπάρχουν πάρα, μα πάρα πολλοί άνθρωποι εκεί έξω πρόθυμοι να μας "ταΐσουν" ό,τι ακριβώς ζητάει ο οργανισμός μας, για να γεμίσουν την τσέπη τους. Διαχρονικό ιστορικό φαινόμενο, με πιο κραυγαλέο παράδειγμα -ποιο άλλο;- το Κολοσσαίο.

Μήπως όμως σήμερα, τη στιγμή αυτή ακριβώς που διαβάζετε αυτές τις αράδες, είμαστε πιο πεινασμένοι για "άρτο και θεάματα" από ποτέ; Απ' τα reality shows που όσο πιο σκληρά είναι τόσο πιο πολύ σαρώνουν μέχρι την εμμονή με τα social media, σ' όλη αυτή την έκταση κινηθείτε για να βρείτε την απάντηση. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 13 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ bedtime stories

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Ήταν ένα σοκ για μένα, το ομολογώ. Ήμουν απ' τα παιδιά που λάτρευαν να ακούν και να διαβάζουν τα κλασικά παραμύθια και, τώρα που ενηλικιώθηκα και ενημερώθηκα για το πραγματικό τους περιεχόμενο, αυτό κάπως με μπλόκαρε. Διότι ναι μεν η εκκλησία (και εν γένει, σύσσωμη η κοινωνία με τις δομές της) έκαναν καλά τη δουλειά τους τον 19ο αιώνα αφαιρώντας απ' τις αυθεντικές ιστορίες των αδερφών Γκρίμ και άλλων μεγάλων παραμυθάδων όλο το... σπλάτερ στοιχείο (ναι, κι όμως) και προσθέτοντας νέα, "υγιή" κομμάτια, δεν παύει όμως να μου τριβελίζει το μυαλό το κατά πόσο μπορούν (και αν πρέπει) να "εξαγνιστούν" απόλυτα.

Ξεκινάω με τα παραδείγματα για να μην σας μπερδεύω άλλο. Η "Ωραία Κοιμωμένη", γνωστή σε όλους μας για το αδράχτι που την τρύπησε και την έριξε σε βαθύ ύπνο, στην αυθεντική εκδοχή δεν ξυπνά απ' το φιλί ενός όμορφου πρίγκιπα, αλλά από τη γέννηση των διδύμων παιδιών της, έπειτα από βιασμό της από τον βασιλιά της περιοχής όσο βρισκόταν εν υπνώσει (!). Βέβαια ο βασιλιάς προτίθεται να την παντρευτεί, όμως η βασίλισσα έχει άλλη άποψη. Προσπαθεί να σκοτώσει τα παιδιά του και να του τα δώσει να τα φάει, όμως χάρη στην παρέμβαση ενός καλού μάγειρα αυτά σώζονται, η "Ωραία Κοιμωμένη" και ο βασιλιάς εν τέλει σκοτώνουν τη βασίλισσα και η νέα οικογένεια ζει μαζί και χαρούμενη. Και ζήσαν αυτοί καλά (όσοι γλιτώσανε δηλαδή!) κι εμείς καλύτερα!

Σε ακόμη πιο horror επίπεδα κινείται η "Κοκκινοσκουφίτσα", αφού καλός ξυλοκόπος δεν υπήρχε στην ιστορία (και να υπήρχε θα πέθαινε, επιτρέψτε μου να μαντέψω!), ο λύκος έφαγε τη γιαγιά, ανάγκασε την ηρωίδα να γδυθεί και να ξαπλώσει δίπλα του στο κρεβάτι και μετά την έφαγε και εκείνη... Σε άλλη εκδοχή του παραμυθιού μάλιστα, η μικρή "Κοκκινοσκουφίτσα" εξαναγκάζεται πριν από όλα αυτά και εν αγνοία της να καννιβαλίσει την ίδια της τη γιαγιά.

Στο παραμύθι "Χάνσελ και Γκρέτελ", που ακόμη και σήμερα, στην εξευγενισμένη του μορφή, μοιάζει κάπως περίεργο για παιδική ιστορία, τα παιδιά δεν βρίσκονται στα χέρια μίας κακιάς μάγισσας, αλλά του διαβόλου και της γυναίκας του που θέλουν να τα καρφώσουν πάνω σε ένα τρίποδο παλούκι. Επικό plot twist από τους Αδερφούς Γκρίμ, με τα παιδιά να ξεγελούν τη γυναίκα του διαβόλου, να τη σκοτώνουν εν ψυχρώ κόβοντας της την καρωτίδα και να ξεφεύγουν κλέβοντας παράλληλα και τα χρήματα της!

Η Μικρή Γοργόνα "τρώει κέρατο" από τον πρίγκιπα της κι αυτοκτονεί, η Σταχτοπούτα σκοτώνει τη μητριά της καρφώνοντας της ξύλο κατάστηθα, οι αδερφές της Πεντάμορφης από τη ζήλια τους τη σκοτώνουν στο λουτρό. Νομίζω δεν χρειάζεται να συνεχίσω.

Θα επανέλθω στο ερώτημα της πρώτης παραγράφου. Προφανώς και αυτές οι ιστορίες για να διαβαστούν σε μικρά παιδιά, έπρεπε να υποστούν όλη αυτή την επεξεργασία. Ήταν όμως γραμμένες γι' αυτό το σκοπό; Δεν το νομίζω! Δεν ξέρω ποιο τερτίπι της ιστορίας τις έκανε πνευματικές τροφούς εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως, πάντως αυτές οι ιστορίες γράφτηκαν για ενήλικες. Και κάτω απ' αυτό το πρίσμα, η αλλαγή τους αποτέλεσε παραποίηση ακαλαίσθητη και εσφαλμένη. Δεν μπορούμε βέβαια να λησμονούμε σε τέτοιες περιπτώσεις και τα ήθη κάθε εποχής. Προσωπική μου άποψη είναι πως, για να αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια αλλά και τη θέληση των καλλιτεχνών (η οποία φοβάμαι πως καταστρατηγήθηκε ανηλεώς), ήρθε η ώρα να διαβάσουμε τις original εκδοχές, όχι σαν ηθικοδιδακτικές ιστορίες, αλλά σαν διηγήματα φαντασίας.

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 10 Ιουνίου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΙΟΥΝΙΟΥ ~ ήρθε το τέλος!

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας


χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

23 Σεπτέμβρη, κυρίες και κύριοι. Αυτό ήταν, ό.τι κάναμε κάναμε όλοι σ' αυτή τη γη που την πατούμε... Έστω, για να μη γίνομαι δραματική, έχουμε κάτι λιγότερο από τέσσερις μήνες για να πραγματοποιήσουμε όσους απ' τους στόχους μας προλαβαίνουμε. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι οπαδοί της νέας θεωρίας συνωμοσίας, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ, βασιζόμενοι σε κείμενα των Σουμερίων και κάνοντας... πρόχειρους υπολογισμούς, απεφάνθησαν ότι ο θρυλικός πλανήτης "Nibiru" ή για άλλους "Πλανήτης Χ", βρίσκεται προ των πυλών του πλανήτη μας, με τον οποίο και θα συγκρουστεί, φέρνοντας την "Αποκάλυψη" (ελπίζω ήδη να σκεφθήκατε ουρανοξύστες να γκρεμίζονται σαν jenga και κολοσσιαία κύματα να πλημμυρίζουν πολυσύχναστες λεωφόρους, αλλιώς κλείστε το παρόν κείμενο άμεσα και τρέξτε να δείτε το "2012").

Η απάντηση της NASA σε όλα αυτά δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από ένα τεράστιο "απεταξάμην". Τόνισε δε το σημαντικό ρόλο που έχει παίξει το διαδίκτυο στη μετάδοση όλων αυτών των αβάσιμων θεωριών. Παρόλα αυτά, όποιος θέλει να πιστέψει σε κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να πειστεί (το γιατί θα το δούμε στο τέλος), και θα επικαλεστεί κάθε επιχείρημα που θεωρεί ο ίδιος (και μόνο!) λογικό για να το πετύχει. Το εργάκι έχει ανέβει άλλωστε πολλές φορές και στο παρελθόν με μεγάλη επιτυχία!

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Νοστράδαμο και την προφητεία του για το Ιούλιο του 1997, με τον μεγάλο βασιλιά του τρόμου (που θα ερχόταν μάλιστα κι απ' τον ουρανό, ως άλλος Σάκης σ' εκείνη την επική εμφάνιση); Ποιος το Millenium και τους τρελαμένους υπολογιστές που θα μας παρέσερναν στον Αρμαγεδώνα; Ποιος το "2012" με το τέλος του ημερολογίου των Μάγιας; Κανείς, κι αυτό είναι που κάνει την ιστορία τόσο αμήχανη...

Η εσχατολογία είναι μέρος της ζωής των ανθρώπων από τα πρώτα βήματα του πολιτισμού του. Ενώ θεωρητικά είναι ο κλάδος της θεολογίας που πραγματεύεται τα ζητήματα σχετικά με το τέλος της ζωής και της ανθρωπότητας όπως την ξέρουμε, δεν έχει ξεφύγει απ' αυτήν ούτε η επιστήμη, αλλά ούτε και η τέχνη. Η... ιδιάζουσα γοητεία που ασκεί είναι απόλυτα κατανοητή, καθώς φαίνεται πως εξ αρχής συνειδητοποιήσαμε, παρατηρώντας τη φύση, ότι όλα κάνουν τον κύκλο τους. Έτσι κι αυτός ο κόσμος, που χτίζεται αιώνες τώρα και (αν δεν μας κάνει στάχτη ο "Nibiru" τέλη Σεπτέμβρη!) θα συνεχίζει να εξελίσσεται, κάποια στιγμή, θα τελειώσει, θα "πεθάνει", θα πάψει να υφίσταται με τη μορφή που τον ξέρουμε. 

Κι αυτή είναι μία σκέψη πολύ λογική, όταν δεν συνοδεύεται από ευπιστία σε κάθε τι που διαβάζουμε στο διαδίκτυο, φανατισμό, υστερία και διχασμό. Δίχως άλλο τα συμπτώματα αυτά φανερώνουν (πέρα από το ότι τα κριτικά μας φίλτρα θέλουν τσεκάρισμα) ότι αναμένουμε καταβάθος το τέλος αυτό ως μία λύτρωση, ένα φινάλε αρχαίας τραγωδίας σ' όλα αυτά που έχουμε κάνει όσα χρόνια υφιστάμεθα ως είδος. Μόνο που, δυστυχώς ή ευτυχώς, σύντομα ή αργά, συνειδητοποιεί κανείς όλα είναι εδώ, τώρα. Και η ύβρις, και η κάθαρση. Μπορούμε λοιπόν αντί να αναμένουμε έναν καινούργιο κόσμο, να φτιάξουμε τον δικό μας όπως τον θέλουμε.

Υ.Γ.: Ένα κομμάτι απ' την Οκτάνα του Εμπειρίκου, που ταιριάζει γάντι στο σημερινό μας θέμα (όλο το έργο εδώ):

"Όσοι από σας πια βαρεθήκατε στον κόσμο αυτόν τον άδικον και τον βλακώδη να άγεσθε και να φέρεσθε από τους ψεύτες, από τους σοφιστάς και λαοπλάνους, όσοι πια βαρεθήκατε οι δεσμοφύλακές σας σαν τόπια ταλαίπωρα να σας εξαποστέλλουν εις τον Καϊάφα και πριν απ’ αυτόν στον Άννα, προσμένοντας να έλθη η Ώρα η χρυσαυγής, η πολυύμνητος και ευλογημένη, όσοι πιστοί, όσοι ζεστοί, όσοι την σημερινήν ελεεινήν πραγματικότητα να αλλάξετε ποθείτε, προσμένοντας να έλθη η Ώρα, όσοι πιστοί, όσοι ζεστοί, ελάτε και ας ανακράξωμεν μαζί (νυν και αεί, νυν και αεί) σαν προσευχή και σαν παιάνα, ας ανακράξωμεν μαζί, με μια ψυχή, με μια φωνή — ΟΚΤΑΝΑ!"
+Kωνσταντίνα Πορφυρού 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ πως ένα σχολείο στο Ηράκλειο ξεγύμνωσε το συντηρητισμό μας

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Eίναι ένα θέμα που δίχασε αρκετά όσους το αντιλήφθηκαν τις μέρες που μας πέρασαν. Πρόκειται για το ρίσκο που πήρε ένα σχολείο στο Ηράκλειο, όπως διαβάσαμε στο ekriti.gr, να ξεφύγει από τα πατροπαράδοτα και να βάλει ως θέμα στην έκθεση της Β' Λυκείου ένα ζήτημα που αφορούσε το reality που σημάδεψε τη φετινή τηλεοπτική σεζόν, το survivor. Για το survivor τα έχουμε ξαναπεί από εδώ (και μάλλον θα συνεχίσουμε να τα λέμε αφού ο ΣΚΑΪ αποφάσισε να βγάλει από τη μύγα ξύγκι και να το προβάλλει μέχρι τις πρώτες μέρες του Ιουλίου!), σαν τηλεοπτικό προϊόν και ειδικά όπως το βλέπουμε στην Ελλάδα δεν είναι και το αγλάισμα του πολιτισμού, αλλά σαν πηγή προβληματισμού και περίσκεψης είναι ιδανικό. Μάλλον δεν σκέφθηκαν έτσι και οι γονείς ορισμένων μαθητών βέβαια οι οποίοι εξέφρασαν κάποια δυσαρέσκεια, όπως και πολλοί συμπολίτες όταν το θέμα πήρε έκταση στα sites και τα social media, με το επιχείρημα "μα πως είναι δυνατόν η παιδεία να ξεπέφτει σε τόσο ευτελή θέματα;". Αξίζει βέβαια πριν προχωρήσουμε στον προβληματισμό μας, να παραθέσουμε και την απάντηση που έδωσε εκπρόσωπος των καθηγητών του σχολείου στο site που αποκάλυψε το ζήτημα, για να έχουμε μία σφαιρικότερη άποψη:

"Σας ενημερώνω καταρχάς ότι το διασκευασμένο κείμενο που τέθηκε προς διαπραγμάτευση είναι της Α. Νίνη με τίτλο: "Όσα μου έμαθε το Survivor για τη ζωή (και τον καπιταλισμό)". Ότι στην παραγωγή λόγου οι μαθητές κλήθηκαν να γράψουν, με αφορμή το Survivor, ένα άρθρο για τα αποτελέσματα των ψυχαγωγικών και ενημερωτικών προϊόντων των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης στην πνευματική ανάπτυξη των νέων και να διατυπώσουν τις προτάσεις τους για το πώς πρέπει οι νέοι να αντιμετωπίζουν τα προϊόντα αυτά. Επομένως, τα θέματά μας είναι απολύτως συνεπή τόσο όσον αφορά στη στοχοθεσία του μαθήματος της νεοελληνικής γλώσσας γενικά, αλλά και στην ύλη της Β΄ τάξης ειδικά, όπου υπάρχει αντίστοιχο θέμα για τα ριάλιτι στο σχολικό βιβλίο".

Αν και προσωπικά βρήκα την παραπάνω απάντηση αποστομωτική, θα ήθελα να επιμείνω παραπάνω στο ζήτημα. Κι αυτό γιατί πλέον αρχίζει και με τρομάζει το πόσο συντηρητικοί είμαστε ως κοινωνία. Στο άκουσμα του "θέμα survivor σε σχολείο" η ραχοκοκαλιά μας αναρίγησε και τα κεφάλια μας γύρισαν 360 μοίρες, χωρίς καν να ξέρουμε το θέμα ολόκληρο, χωρίς καν να μας νοιάζει αν είναι όντως κάτι πρωτότυπο και παραγωγικό, παρά μόνο γιατί περιείχε την απαγορευμένη λέξη: survivor. Θέλουμε φαίνεται να συνεχίσουμε να έχουμε μία παιδεία εντελώς απομονωμένη κοινωνικά, κλεισμένη στο δικό της μικρόκοσμο στον οποίο δεν υπάρχει επίκαιρο ή μη, όλα διακρίνονται από μία ασφαλή ρευστότητα. Θέλουμε αυτά τα παιδιά (τα οποία παρεμπιπτόντως του χρόνου δίνουν πανελλήνιες κι έπειτα βγαίνουν από τη σχολική αποστείρωση) να μην επεξεργάζονται κριτικά, να μην έχουν άποψη. Θέλουμε απλά να τους πετάξουμε σ' ένα χαρτί ένα θέμα τύπου "το περιβάλλον" ή "το χάσμα των γενεών" κι έξω απ' την πόρτα: να' ναι χαρούμενα αυτά γιατί δεν θα κουράσουν το μυαλό τους, οι καθηγητές γιατί δεν θα κουραστούν κι εκείνοι με τη σειρά τους και πολύ με τη διόρθωση κι οι γονείς γιατί έπεσε ένα θέμα... "με κύρος"¨.

Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε αγαπημένοι. Και, μεταξύ μας, κάτι ψιθυρίζεται στα πέριξ ότι ο γιαλός δεν είναι ποτέ στραβός...

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 30 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ εσείς; καπνίζετε;

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Ως άτομο που ζει και μεγαλώνει πλάι σε καπνιστές (ούσα μη καπνίστρια), από γονείς και στενούς συγγενείς μέχρι και πολύ αγαπημένους φίλους, έχω μάλλον αναπτύξει τους ίδιους αμυντικούς μηχανισμούς μ' εκείνους, με αποτέλεσμα να αντιδρώ σε κάποιες συμπεριφορές που "παίζουν" πολύ τελευταία, με δήθεν έξαλλους ανθρώπους που κολλούν τον δείκτη τους επικριτικά μπροστά στα πρόσωπα όσων καπνίζουν, αμολώντας παράλληλα λογύδρια με δασκαλίστικο ύφος σχετικά με το πόσο κακό κάνει το κάπνισμα (λες και υπάρχει κάποιος εν έτει 2017 που δεν τα ξέρει!). Καθόλου τυχαίο δεν είναι βέβαια που συμπίπτει ο σημερινός προβληματισμός με την αυριανή "Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καπνίσματος".

Επιστρέφω στις αρχές του κειμένου μου, για να απαντήσω στην εύλογη απορία σας: "δεν τους αγαπάς δηλαδή αυτούς τους ανθρώπους; δεν θέλεις να προφυλάξουν την υγεία τους;". Προφανώς και τους αγαπάω, προφανώς και θέλω, όπως θέλουν όλοι για τους ανθρώπους του περιβάλλοντός τους, να είναι καλά. Όμως δεν μπορούμε να φερόμαστε στους καπνιστές σαν να είναι μικρά παιδιά (εκτός αν είναι όντως μικρά παιδιά, οπότε εκεί ναι, επιβάλλεται θα έλεγα!), σαν να μη γνωρίζουν όλα αυτά που γνωρίζουμε εμείς ή δεν έχουν την προσωπικότητα και τη λογική να κρίνουν οι ίδιοι. Ο μόνος τρόπος να βοηθήσουμε κάποιον να πάλέψει τον όποιο εθισμό του είναι να σταθούμε δίπλα του και να συζητήσουμε, ώστε να τον συνειδητοποιήσει αρχικά και να νιώσει ο ίδιος την επιθυμία να τον αποβάλλει από πάνω του. Αν αυτό δεν συμβεί, δεν μπορούμε να επιβάλλουμε τίποτα σε κανέναν. Σε περίπτωση όμως που αντιληφθούμε ότι κάποιος γύρω μας χρειάζεται τη στήριξή μας για να κόψει το κάπνισμα, ζούμε σε μία εποχή που υπάρχει πληθώρα επιλογών για κάτι τέτοιο: από το ηλεκτρονικό τσιγάρο (τη μετάβαση δηλαδή στο μη κάπνισμα και όχι την παγίωσή του στη θέση του συμβατικού τσιγάρου- αυτό είναι ελληνική πατέντα!), μέχρι τσίχλες νικοτίνης, βελονισμό, υπνοθεραπεία, ό,τι μπορεί να λειτουργήσει στον καθένα!  Θέλει δύναμη και αποφασιστικότητα για να αποφύγει κανείς συνέπειες όπως αυτές που παρουσίασε η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία σε ημερίδα της την περασμένη Πέμπτη (αναλυτικότερα εδώ), αλλά είναι εφικτό.

Ιδιαίτερη σημασία έχει στη διαδικασία και η ψυχολογική προσέγγιση του θέματος, καθώς κάθε εθισμός έχει την αιτία του στα βαθύτερα στρώματα της ψυχής. Έχει διττή υπόσταση καθώς από τη μία η εύρεση του τι είναι αυτό που κάνει τον εκάστοτε άνθρωπο να μένει προσκολλημένος και από την άλλη κάποια tips αντιμετώπισης των δύσκολων στιγμών μπορούν να διατηρήσουν τη συνοχή στο εύθραυστο ψυχολογικό οικοδόμημα και να εγγυηθούν την επιτυχία.

Οι άνθρωποι που καταφέρνουν να ξεφύγουν από τους εθισμούς τους είναι μικροί καθημερινοί ήρωες. Και χρειαζόμαστε πιο πολλούς, για να δίνουν το παράδειγμα και αρκετό κουράγιο σε όλους μας. Σας περιμένουμε λοιπόν!

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 23 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η "μπλε φάλαινα" και τα καμπανάκια που μας χτυπά...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είμαι  σίγουρη πως κάτι θα έχετε ακούσει αυτές τις μέρες για τη "μπλε φάλαινα", την ιντερνετική πρόκληση αυτοκτονίας που έχει βάλει στο μάτι τους εφήβους όλου του πλανήτη και, αισίως, και της χώρας μας. Μέσα σε 50 ημέρες, οι νέοι καλούνται να εκπληρώσουν κάποιες "δοκιμασίες", αρχικά ανώδυνες, όπως η παρακολούθηση ενός θρίλερ, έπειτα όλο και πιο επικίνδυνες (αυτοτραυματισμοί, χρήση χαπιών κ.α.) για να καταλήξουν στην τελική δοκιμασία της 50ης ημέρας, την αυτοκτονία. Η προσέγγιση γίνεται μέσω social media, και, όσο λυπηρό κι αν ακούγεται, αρκετά παιδιά έχουν ενδώσει στην πρόκληση παγκοσμίως, με ορισμένα απ' αυτά να φτάνουν ως το τέλος της και το στάδιο της αυτοκτονίας.

Ο δημιουργός του φονικού "παιχνιδιού", ο μόλις 21 ετών Philip Lis, η δίκη του οποίου θα γίνει τον Νοέμβριο που μας έρχεται, χωρίς καμία μεταμέλεια υποστηρίζει ούτε λίγο ούτε πολύ πως η ιδέα του αποτελεί μία καθαρή εφαρμογή της "φυσικής επιλογής", χαρακτηρίζει τα θύματά του "βιολογικά απόβλητα" και υποστηρίζει για τις δεκάδες εφήβων που έχασαν μ' αυτόν τον αφύσικο και άδικο τρόπο τη ζωή τους πως: "πέθαναν χαρούμενοι, τους έδωσα ό,τι δεν είχαν στην πραγματική ζωή... τη ζεστασιά, την κατανόηση και την επικοινωνία".

Αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για ένα θέμα που δένει το στομάχι μας κόμπο και μας κάνει να αναρωτιόμαστε, είτε το εξετάσουμε απ' τη μεριά του θύτη είτε απ' τη μεριά των θυμάτων, μέχρι που μπορεί να φτάσει τελικά ο άνθρωπος. Ωστόσο πρέπει να έχουμε τη νηφαλιότητα και την ηρεμία να διεισδύσουμε βαθύτερα και να αναζητήσουμε τις βαθύτερες κοινωνικές του ρίζες. Ο προβληματισμός βλέπετε σήμερα δεν αφορά την ανθρώπινη διαστροφή, αυτή σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό πάντα υπήρχε και θα υπάρχει. Αφορά το γεγονός πως, υπάρχουν σήμερα έφηβοι που μπορούν να χειραγωγηθούν από αγνώστους στο ίντερνετ σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε να τερματίσουν ακόμη και την ίδια τους τη ζωή... Ολοφάνερα πλέον, ακόμη και σήμερα που η παρουσία της τεχνολογίας είναι πιο έντονη στη ζωή μας από ποτέ, φαίνεται πως δεν έχουμε μπορέσει μέσω της παιδείας μας να παρέχουμε στη νέα γενιά τα κατάλληλα εφόδια (που δεν είναι άλλα από ορθή κρίση και λογική) ώστε να τη διαχειριστούν με σώφρονα τρόπο. Κι αν στη μία πλευρά του διπόλου των αιτιών βρίσκεται η παιδεία, στο άλλο δυστυχώς βρίσκεται η σύγχρονη οικογένεια, με τους διαβρωμένους και χαλαρούς δεσμούς...

Σας παραθέτω αντί για επίλογο τα στοιχεία επικοινωνίας με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Αν υποπέσει κάτι στην αντίληψή σας, μη διστάσετε:
Τηλέφωνο: 11188
Ε-mail: ccu@cybercrimeunit.gov.gr
Αpplication): CYBERΚΙD
Τwitter: @CyberAlertGR

+Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 16 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ κυβερνητικό ξεκατίνιασμα στην πισίνα

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Κι εκεί που δηλώνεις με σθένος και παρρησία ότι πλέον τα έχουμε δει όλα σ' αυτή τη χώρα, είμαστε πλήρεις, είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε πιθανή βλακεία... Έρχεται η ζωή να σε διαψεύσει κατηγορηματικά. Σ' όλο αυτό το χάλι έχουμε βέβαια βάλει κι εμείς το χεράκι μας (όπως έχω ξαναπεί και πιστεύω ακράδαντα: έχουμε τους αντιπροσώπους που μας αξίζουν), όμως όχι κι έτσι! Όχι και να βλέπουμε τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης της χώρας, μία μορφή-θεσμό του πολιτεύματος που θα' πρεπε να διέπεται από κύρος και αξιοπρέπεια (ως θεσμικό τουλάχιστον πρόσωπο, γιατί ως φυσικό... φασκελοκουκούλωστα μετά συγχωρήσεως!) να χειρονομεί αισχρά σε οπαδούς βλέποντας αγώνα πόλο γυναικών!!! Δεν υπάρχει τίποτα πιο αρμόζον και σωστό από το να είναι οι πολιτικοί εκπρόσωποι κοντά στα μεγάλα αθλητικά γεγονότα, και κατ' επέκτασιν στην ίδια την κοινωνία. Ακόμη και σ' αυτό όμως φαίνεται πως αποτύχαμε.



Χωρίς κανέναν σεβασμό στο αξίωμά του και τους όποιους ψηφοφόρους του, χωρίς κανέναν σεβασμό στο ίδιο το πολίτευμα και την κυβέρνηση που εκπροσωπεί, χωρίς κανέναν σεβασμό στον ίδιο του τον εαυτό, ο Π. Καμμένος μ' αυτή τη χειρονομία αποδόμησε ακόμη παραπάνω την σαθρή πολιτική του εικόνα. Μετά τις γραφικές ένστολες εμφανίσεις, μετά τα πανηγύρια του Ερντογάν και την άνοδο της θερμοκρασίας  στο Αιγαίο με τις φτωχές ελληνικές αντιδράσεις, μετά τις... λεπτές πολιτικές τοποθετήσεις τύπου "εσείς στα τέσσερα!" και μετά απ' όλα αυτά που θα παρακολουθήσετε στο βίντεο- ανθολόγιο παρακάτω,  όλα είναι βέβαια αναμενόμενα. Πρέπει βλέπετε να αποδεχθούμε ότι εμείς, σαν λαός, και η έννοια της λογικής δεν πρόκειται να συναντηθούμε ποτέ, σαν 2 παράλληλες γραμμές. Κι αν ακόμη τολμάτε να έχετε μία μικρή, τόση δα ελπιδούλα μέσα σας, ότι κάποια στιγμή αυτό θα αλλάξει, σας παραθέτω την απάντηση του... κυρίου Υπουργού μετά το σάλο που ξέσπασε για τις χειρονομίες αυτές: «Έβριζαν από την πρώτη στιγμή την οικογένειά μου, την αδερφή μου Αλεξία και εμένα. Κι όλα αυτά μπροστά στον 11χρονο γιο μου». Μάλιστα. Δηλαδή το μάθημα που ήθελε να δώσει αυτός ο άνθρωπος σε ένα μικρό παιδί για το πώς απαντάμε στη λεκτική βία και την καφρίλα είναι αυτό; Με χειρονομίες και δήθεν νταηλίκι;! Κανένα σχόλιο...


Και για να προλάβω όσους θεωρήσουν ότι το παρόν κείμενο είναι μία απλή προσωπική επίθεση, δεν είναι. Είναι απλά η απογοήτευση ενός ρομαντικού ανθρώπου που πιστεύει ακόμη μέσα του στην αξία και το κύρος των θεσμών και του πολιτεύματος, και που ακόμη και σήμερα, μετά από όλα αυτά, ακόμη απογοητεύεται από τέτοιες καταστάσεις...

Υ.Γ: Εκτός απ' όλα τα υπόλοιπα δε, ο Π. Καμμένος ήταν και ιδιαίτερα γουρλής για την ομάδα του αφού έχασε και το ματς, και το πρωτάθλημα!!!
 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 13 Μαΐου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΜΑΪΟΥ- από τη φαντασία του βερν στην πραγματικότητα του 21ου αιώνα

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας


χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Οι Ιάπωνες επιστήμονες της JAMSTEC ετοιμάζονται για πρώτη φορά στα χρονικά της ανθρωπότητας να διεισδύσουν στον μανδύα, το δεύτερο από τα τρία στρώματα απ' τα οποία αποτελείται ο πλανήτης μας. Έχουν ήδη επιλέξει τις επικρατέστερες τοποθεσίες για να τρυπήσουν, κι απ' ότι φαίνεται η ιστορία θα γράψει πως κάποια περιοχή ανάμεσα σε Χαβάη, Κόστα Ρίκα και Μεξικό θα είναι εκείνη που θα αποτελέσει τη δίοδο του ανθρώπινου είδους προς το εσωτερικό του πλανήτη που το φιλοξενεί. Φυσικά, δεν πρόκειται για μία ενέργεια με χαρακτήρα εμπειρικού επιτεύγματος αλλά για μία καθαρά επιστημονική έρευνα που αποσκοπεί κυρίως στη μελέτη φαινομένων σχετικών με τους σεισμούς και τα ηφαίστεια.

Κι αν δεν έχει γίνει ήδη ο συνειρμός στο μυαλό σας με το έργο του Ιουλίου Βερν "Ταξίδι στο κέντρο της γης" (του 1864 παρακαλώ!), που μαζί με τα "20.000 λεύγες κάτω απ' τη θάλασσα" και "Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες" αποτελούν τα πιο γνωστά του έργα, θα έρθω τώρα εδώ να σας επισημάνω το ζήτημα, μαζί με κάποιες... αξιοπερίεργες διαπιστώσεις:

"Όλα αρχίζουν όταν ο καθηγητής της ορυκτολογίας Όττο Λίντενμπροκ, ανοίγοντας ένα παμπάλαιο χειρόγραφο βιβλίο, βρίσκει ένα κωδικοποιημένο σημείωμα του περίφημου αλχημιστή Άρνε Σακνούσεμ στο οποίο έγραφε ότι κατόρθωσε να φτάσει στο κέντρο της γης. Ο καθηγητής πείθει τον ανιψιό και βοηθό του, τον Άξελ, να επαναλάβουν τον άθλο του Σακνούσεμ. Θα τους συνοδεύσει ένας Ισλανδός οδηγός, ο Χανς, λιγομίλητος και εξαιρετικά ψύχραιμος μπροστά στα εμπόδια που θα συναντήσουν.
Οι τρεις τους θα κατέβουν μέσα από κρατήρες ηφαιστείων, θα συναντήσουν υπόγειους ποταμούς και θάλασσες, αλλά και προϊστορικά τέρατα που δεν είχε αντικρύσει ποτέ ανθρώπινο μάτι. Θα διανύσουν χιλιάδες χιλιόμετρα μέσα σε γαλαρίες από βασάλτη, θα περάσουν μια τρομερή καταιγίδα και θα ζήσουν την έκρηξη ενός ηφαιστείου εγκλωβισμένοι μέσα στον κρατήρα του. Θα ξαναντικρίσουν όμως τελικά το φως του ήλιου; Και με ποιον τρόπο;"


Ο Ιούλιος Βερν, πατέρας της "επιστημονικής φαντασίας" κατά πολλούς λάτρεις του είδους, υπήρξε πολυγραφότατος, ενώ σήμερα είναι ο δεύτερος συγγραφέας με τις πιο πολλές μεταφράσεις παγκοσμίως, καθώς το έργο του δεν έπαψε ποτέ να γοητεύει. Πολλές φορές χαρακτηρίστηκε ως "μεγάλος οραματιστής" ή "προφήτης", καθώς πράγματι φέρνει σε αμηχανία τον σύγχρονο αναγνώστη με τα γραφόμενά του. Περιγράφει διαστημικά ταξίδια, αεροπλάνα, ελικόπτερα, ακόμη και αερόστατα που κινούνται με υδρογόνο, σε μία εποχή που όλα αυτά φάνταζαν αδιανόητα. Ακόμη και στο παράδειγμα που αναφέρθηκε πιο πάνω συσχετίζει το μανδύα με την ηφαιστειακή δραστηριότητα όπως ακριβώς και η επιστήμονες αφήνοντάς μας άφωνους, ενώ χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση των έργων "Από τη Γη στη Σελήνη" και "Γύρω απ' τη Σελήνη".

Σ' αυτή τη διλογία ο Βερν περιγράφει την απογείωση και την έξοδο απ' την ανθρώπινη ατμόσφαιρα μέσω κανονιού ενός βλήματος στο οποίο επέβαιναν άνθρωποι και το οποίο, αντί να προσεδαφιστεί όπως προβλεπόταν, μπήκε σε τροχιά γύρω απ' τη Σελήνη και εν τέλει επέστρεψε στον πλανήτη μας με μία θεαματική πτώση στη θάλασσα και το πλήρωμα σώο και αβλαβές. Εντυπωσιάζουν όχι μόνο οι τεχνολογικές περιγραφές και η προηγμένη λογική του Βερν, αλλά και η ομοιότητα με την ιστορία του "Απόλλων 13"!

Eίναι σίγουρα εντυπωσιακό όλο αυτό το μυστήριο γύρω απ' τις "προβλέψεις" του Βερν. Ένα κομμάτι μας θέλει να αφεθεί και να πιστέψει πως αυτός ο άνθρωπος δεν διέθετε απλά δυνατή λογική, διαίσθηση και τύχη, αλλά είχε και τα μέσα στους επιστημονικούς και πολιτικούς κύκλους της εποχής ώστε να ξέρει τι δοκιμάζεται σε πειραματικό στάδιο ή τι υπάρχει στα χαρτιά. Δεν θα ήταν διόλου απίθανο κάτι τέτοιο, καθώς και ο ίδιος ήταν άνθρωπος του πνεύματος, ωστόσο δεν έχουμε τέτοιες μαρτυρίες οπότε δεν παύει να παραμένει αυτή η θεωρία μία εικασία. Εμείς, ως αναγνώστες και ενεργοί πολίτες, οφείλουμε να συνεχίσουμε να μαγευόμαστε και να βυθιζόμαστε στο μυστήριο του έργου του Βερν, αλλά και να έχουμε διαρκώς τις κεραίες μας ανοιχτές για τέτοιες... επαληθευμένες "προφητείες". Όσο κι αν αντιστέκεται ο ορθολογισμός μας, πρέπει να θρέψουμε λίγο και τη φαντασία μας.

   +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 9 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ τελικός κυπέλλου α λά ελληνικά

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Πριν μπούμε στο κύριο ζήτημα να σημειώσω εδώ ότι δεν θα αγγίξουμε σήμερα καθόλου το αγωνιστικό κομμάτι (τι να πει κανείς και γι' αυτό!), θα περιοριστούμε μόνο στο show που εκτυλίχθηκε στο φόντο του παιχνιδιού, με τα ιπτάμενα καθίσματα, τα ξεβρακώματα, τα μαχαίρια, το άφθονο ξύλο, τους 40 και πλέον τραυματίες, τα "ντου" και όλες τις "ομορφιές" που εξελίχθηκαν στο Πανθεσσαλικό στάδιο και την πόλη του Βόλου, λίγα 24ωρα μετά τον θάνατο ενός νέου παιδιού στη Θεσσαλονίκη για οπαδικούς λόγους. Γιατί δεν πρόκειται να μάθουμε ποτέ μάλλον απ' τα λάθη μας, ούτε να συγκλονιστούμε από τέτοια περιστατικά.

Η καλή μέρα είχε φανεί απ' το πρωί, και πιο συγκεκριμένα από τα ξημερώματα, όταν οπαδοί των δύο ομάδων είχαν συμπλακεί στο κέντρο του Βόλου. Ακολούθησαν απόπειρες των οπαδών των δύο ομάδων να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό και να μπουν δια της βίας στο γήπεδο, η αστυνομία απάντησε με δακρυγόνα, τα έκτροπα μεταφέρθηκαν στο εσωτερικό του χώρου με οπαδούς του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ και αστυνομικούς να συγκρούονται εναλλάξ (μέχρι και μολότοφ έπεσε από οπαδό!) και εν τέλει οι πρώτοι να απομακρύνονται απ' τον αγωνιστικό χώρο, έπειτα "θαυμάσαμε" όλοι μαζί τα γεγονότα της αερογέφυρας... Ε, και στο τέλος είδαμε και λίγη μπάλα. Προσπαθώντας να αποδώσουμε κάπου ευθύνες γι' αυτό το χάλι, δεν μπορεί να μην αναφερθεί βέβαια κάπου εδώ και το ξεγύμνωμα του σχεδιασμού της ιθύνουσας αρχής, που φάνηκε ανεπαρκής όχι απλά να ελέγξει το κύμα αυτό της οργής των οπαδών, αλλά ακόμη και να αντιληφθεί τη στοιχειώδη δομή του γηπέδου και να τοποθετήσει δυνάμεις και στην αερογέφυρα που ενώνει τα δύο πέταλα.

Αυτό όμως που με συγκλονίζει πιο πολύ απ' όλα και αδυνατώ να το αντιληφθώ είναι το εξής: έχεις τη χαρά η ομάδα σου να διεκδικεί το κύπελλο. Αποφασίζεις να κάνεις το ταξίδι, χαλάς χρήματα (λίγα ή πολλά δεν έχει καμία σημασία), αλλά και χρόνο από τις υποχρεώσεις και την καθημερινότητά σου. Βρίσκεσαι σε μία απ' τις ομορφότερες πόλεις της χώρας για μία όμορφη περίσταση. Γιατί να το κάνεις αυτό; Γιατί να ξεφτιλίσεις τα προνόμια αυτά σε πρωτόγονες καταστάσεις, που δεν τιμούν εσένα, την ομάδα σου, τον αθλητισμό και τη χώρα μας; Πως αισθάνεσαι όταν φεύγεις και πίσω σου αφήνεις κάτι τέτοιο:




Δεν είναι αγάπη για την ομάδα αυτό. Όταν αμαυρώνεις το όνομά της και φέρνεις στη δύσκολη θέση των ποινών και των προστίμων δεν αγαπάς την ομάδα σου. Κάποιο κοινωνικό νόσημα βρίσκεται πίσω απ' αυτές τις τόσο αποκλίνουσες συμπεριφορές. Κάποιο κοινωνικό νόσημα που πρέπει άμεσα να θεραπευθεί για να μην θρηνήσουμε κι άλλους αθώους ανθρώπους, κι άλλα νέα παιδιά στο βωμό της παράνοιας. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »