ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ απρόσμενο καλοκαιρινό τηλεφώνημα

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Αφιερωμένο σε δυο πρώην μοναχικές ψυχές...

-Γεια σας, η κυρία Ελεονώρα Μελέτη;
-Παραλίγο.
Αυτές ήταν οι πρώτες λέξεις που ξεστόμισαν ο ένας στον άλλο. Ο λόγος του τηλεφωνήματος ήταν καθαρά επαγγελματικός. Γνωρίζονταν μονάχα εξ όψεως. Η χρονική περίοδος που έτυχε να μιλήσουν ήταν πραγματικά δύσκολη και για τους δυό. Εκείνος δούλευε καθημερινά μέσα στη ζέστη. Εκείνη ήταν μια πολυάσχολη γυναίκα. Δυναμική, γεμάτη όνειρα. Τους ένωνε το γεγονός ότι και οι δυο ήταν τσακισμένοι και προδομένοι από ανθρώπους.

Εκείνη, ετοίμαζε ένα συνέδριο και προσπαθούσε μέσω γνωστών να βρει κάποιον να τη διαφωτίσει με τις γνώσεις του. Eκείνος όχι μόνο τη διαφώτισε, προθυμοποιήθηκε να τη βοηθήσει με τη συμμετοχή του κι εκείνη χάρηκε πολύ!

Η συνομιλία των δύο νέων δεν ήταν τυπική. Αν και ήταν λίγα τα λεπτά της συνομιλίας τους άρχισαν να γελούν μεταξύ τους και να λένε ιστορίες. Κλείνοντας το τηλέφωνο, ξάπλωσαν και οι δυό την ίδια περασμένη ώρα με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη τους.

Η ιστορία αυτή ξεκίνησε στα μέσα του περασμένου Μαΐου, πάνω στον οργασμό της άνοιξης, λίγο πριν τη χαρά του καλοκαιριού.
Μετά το πρώτο τηλεφώνημα, ακολούθησε και δεύτερο, και τρίτο, και τέταρτο, και πέμπτο...
Και έτσι κύλησε όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Με τηλεφωνήματα και λιγοστά μηνύματα.

Παρά την κούρασή της εκείνη χαιρόταν να βλέπει εισερχόμενη κλήση από εκείνον. Δεν τους πτοούσε η κούρασή τους. Κάθε βράδυ μιλούσαν τουλάχιστον ένα δίωρο.

Εκείνη, ήξερε βαθιά μέσα της πως κάποια μέρα θα βρεθεί τυλιγμένη στη ζεστή αγκαλιά του. Και όταν αυτό συνέβη ήξερε πως ήρθε η ώρα να τακτοποιηθούν όλα μέσα της. Και το πάλεψε πολύ. Γνώριζε πως εάν επέλεγε να μείνει κοντά του θα έπρεπε αρχικά να ψάξει τον εαυτό της για να καταλάβει το μυστηριώδες μυαλό του. Έπρεπε να γίνει αντάξια των περιστάσεων προκειμένου να του δείξει ότι είναι εκεί γι' αυτόν και δε χωρά κανένας άλλος μέσα της!

To soundtrack στις βόλτες τους:

+Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ είσαι πιο όμορφος απ' όσο νομίζεις

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Η ομορφιά...

Η ομορφιά είναι το στοιχείο εκείνο που ξεχωριστή νότα σε ένα πρόσωπο, σε ένα αντικείμενο ακόμα σε μια κατάσταση.

Η ομορφιά αποτέλεσε έμπνευση για καλλιτέχνες. Στο όνομά της δημιουργήθηκαν σπουδαία έργα τα οποία την υμνούν και αποδίδουν την σπανιότητα και το πόσο φανερή είναι όταν υπάρχει.
Πολλές φορές δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την ομορφιά όταν δεν της επιτρέπουμε να «εισβάλλει» στη ζωή μας.

• Η ομορφιά είσαι εσύ με την αγνή καρδιά και την κατανόηση. Εσύ που παρά τα πικρά δάκρυα που έχυσες για καταστάσεις που σε δυσκόλεψαν δεν το έβαλες κάτω. Πήρες βαθιά ανάσα και τα πηγές καλύτερα από κάθε άλλη φορά.
•  Ομορφιά είναι η αγάπη που δίνεις στους άλλους και η σιγουριά που τους προσφέρεις. 
• Ομορφιά είναι όταν με καλή ψυχολογία φοράς τα γιορτινά σου ακόμα και ας μην γιορτάζει κανένας γύρω σου. 
• Ομορφιά είναι όταν βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο και ακόμα κι αν διψάς πολύ, θα κάνεις υπομονή και θα ξεδιψάσεις κάποιον που το έχει ανάγκη. 
• Ομορφιά είναι η δημιουργία και αλλαγή μας. Η καλύτερη έκδοση του εαυτού μας.

Και να θυμάστε. Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο σε αυτή τη ζωή. Το δεδομένο δεν έχει γοητεία και ομορφιά, μονάχα ασχήμια και ρουτίνα. Ακόμα και ο γονιός δεν μπορεί να θεωρεί το παιδί του δεδομένο. Αντιθέτως οφείλει να του δείχνει τις πτυχές της ζωής για να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερες επιλογές μελλοντικά.  +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ μετά το... "ναυάγιο", πρέπει να κολυμπήσεις...

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Κάθε λίγο και λιγάκι, συνήθως έπειτα από κάποιο "δυσάρεστο" περιστατικό το οποίο αναταράσσει τις ισορροπίες της μέχρι τώρα ζωής μας, ακολουθεί μια περίοδος κάθαρσης -ένα διάστημα εξυγίανσης και επαναφοράς θα έλεγε κανείς- το οποίο μεσολαβεί μέχρι την στιγμή που οι προαναφερθείσες ισορροπίες θα επανέλθουν και θα ξαναβρούμε τους ρυθμούς μας στον βαθμό που είναι εφικτό. Η διάρκεια αυτού του μεταβατικού διαστήματος ποικίλει και διαφέρει ανάλογα την περίπτωση και το άτομο που αφορά, όμως, στο 99% των περιπτώσεων τουλάχιστον, είναι μια αναπόφευκτη διαδικασία. Τι μπορεί να προκαλέσει την αρχή μιας τέτοιας περιόδου; Γεγονότα όπως ένας τσακωμός, ένας θάνατος ή ένας χωρισμός είναι αναμφίβολα στο top10 της λίστας στην οποία αναφερόμαστε χωρίς να χρειάζεται περαιτέρω αιτιολόγηση για την παρουσία τους εκεί.

Το άτομο το οποίο διανύει αυτήν την περίοδο τώρα, καλείται να διαχειριστεί και να επεξεργαστεί τις συνέπειες του γεγονότος που προηγήθηκε να... μαζέψει τα κομμάτια του, να επουλώσει τις πληγές του, αλλά και να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του έτσι ώστε να προχωρήσει. Στόχος δεν είναι (απαραίτητα) να ξαναβρεί τον παλιό του εαυτό και να επανέλθει στο "στάδιο" που ήταν, αλλά να φιλτράρει την πληροφορία που έχει αυτή την στιγμή στα χέρια του, να την μετατρέψει σε εμπειρία και εν τέλει να την απορροφήσει, χρησιμοποιώντας την για εξελιχθεί σε κάτι καινούργιο και... "καλύτερο". Η διαδικασία αυτή είναι σίγουρα επίπονη (αρκετά ορισμένες φορές) όμως παράλληλα και αναγκαία, τόσο σε ψυχικό, όσο και πνευματικό επίπεδο. Είναι ένα τεστ μέσα από το οποίο ο κάθε ένας εξεταζόμενος βγαίνει δυνατότερος, ικανότερος και πιο ώριμος.

Αν, κλείνοντας, θα έπρεπε να δώσω μια συμβουλή αυτή θα ήταν "να μην προσπαθήσετε να αποφύγετε ή να προσπεράσετε το συγκεκριμένο στάδιο, παρά να το περάσετε και να βιώσετε εξολοκλήρου και φυσιολογικά". Είναι ένα από τα αναγκαία κακά αυτής της ζωής, όπως θα έλεγε... κανείς. Και πιστέψτε με. Αυτός ο "κανείς" δεν το λέει τυχαία.

Εις το επανιδείν...  +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ο χαμένος αισθησιασμός των νιάτων

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Πόσες φορές έχετε χορέψει μπροστά στον καθρέφτη, δίνοντάς τα όλα, δίχως να φοβάστε την κριτική και την απόρριψη ή το βλέμμα κάποιου που μένει άφωνος ή του συντρόφου σου που θα ήθελε να εξαφανιστεί γιατί νιώθει αμηχανία ή πως τον εκθέτεις.

Αφήνοντας ελεύθερο τον εαυτό μας στον ρυθμό της μουσικής, σίγουρα νιώθουμε πιο ερωτικοί  και γεμίζουμε αυτοπεποίθηση. Ενδεχομένως, ορισμένες φορές να γινόμαστε άχαροι και κλειδώνουμε τα πιο γοητευτικά κομμάτια του εαυτού μας, επειδή μας διακατέχει ένα αίσθημα κατωτερότητας. Δεν πιστεύουμε ότι είμαστε αρκετά όμορφοι ή αισθησιακοί όταν είμαστε ο εαυτός μας. Και κλεινόμαστε. Φοβόμαστε μήπως κάτι από αυτά που κάνουμε δεν αρμόζει στην ηλικία μας.

Πόσες φορές όμως έχετε δει γυναίκες ή άντρες προχωρημένης ηλικίας να χορεύουν, να τα δίνουν όλα και να γίνονται ένα με τον ρυθμό βάζοντας κάτω εικοσάρες; Αυτοί οι άνθρωποι εκείνοι την ώρα είναι όμορφοι. Γιατί η απαλότητα της κίνησης μας φέρνει σε επαφή με την πραγματική μας φύση.

Γενικότερα, παρατηρώ πως έχουμε την τάση να καταπιέζουμε τον αισθησιασμό μας στις σχέσεις μας, στην καθημερινότητα μας, στην εμφάνιση, στο λόγο μας. Όλοι είμαστε ερωτικά, αισθησιακά πλάσματα (ΒΛΕΠΕ ΛΕΠΑ) από την ημέρα που γεννιόμαστε. Όμως, οι κανόνες της καθημερινότητας και του κοινωνικού φαίνεσθαι μας περιορίζουν. Κι αυτό μας μετατρέπει τελικά σε μη φυσιολογικούς.

Κάντε εσείς το πρώτο βήμα με τον εαυτό σας και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Ξεκινήστε βάζοντας δυνατά τη μουσική, λυθείτε και πηγαίνετε στο επόμενο πάρτι γεμάτοι ζωντάνια και μπόλικη δόση αυτοπεποίθησης. +NastaziaA

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ μήπως... έχασες "κάτι από εσένα" τώρα τελευταία;

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Πρόσφατα, όντας ακόμα μια φορά θύμα του διαδικτυακού φαινομένου "WWILF" (what was I looking for?) -αυτό που ξεκινάς να ψάχνεις για το αν έχει π.χ. πολλές θερμίδες το φαγητό που θες να φας σήμερα, και καταλήγεις να διαβάζεις για εξωγήινες αφίξεις τα τελευταία 10 χρόνια- βρέθηκε μπροστά μου ένα κείμενο με "πράγματα που οφείλεις να κάνεις έπειτα από μια δύσκολη περίοδο στην ζωή σου". Η περίοδος αυτή μπορεί να αφορά έναν χωρισμό, κάποιο πρόβλημα υγείας, μια επαγγελματική αστάθεια κ.ο.κ. Ανάμεσα στα 10-15 "πρέπει" που ανέφερε ο συγγραφέας του άρθρου, λοιπόν, υπήρχε και το "βρες πάλι το κομμάτι εκείνο το εαυτού σου, που έχασες αυτό το διάστημα".


Έχοντας στο πρόσφατο ιστορικό μου μια από τις προαναφερθείσες "καταστάσεις", έκατσα και προβληματίστηκα, σκεπτόμενος αν θα μπορούσε να ισχύει η παραπάνω φράση στην δική μου περίπτωση, καθώς και αν όντως υπάρχει κάτι το οποίο έχει χαθεί και έχει εκλείψει από εμένα, από τον πρόσφατο παρελθοντικό εαυτό, μου μέχρι τον σημερινό. Και ναι! Να που χωρίς πολύ κόπο και χρόνο κατάφερα να εντοπίσω 2-3 στοιχεία και χαρακτηριστικά που πλέον δεν αποτελούσαν μέρος του... είναι μου. Σίγουρα, καθώς μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε αλλάζουμε και, όπως είναι φυσικό, διαμορφώνουμε ένα νέο... "πρόσωπο". Προσοχή όμως. Δεν αναφέρομαι σε όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία ως φυσική εξέλιξη αλλάζουν ή χάνονται από εμάς. Όχι. Μιλάω για όλα εκείνα τα οποία είναι/ήταν αναπόσπαστα κομμάτια μας με τα οποία συμπορευόμασταν όλη μας την ζωή και καθορίζουν εμάς και το ποιοι είμαστε.

Σημαντικός παράγοντας στην συνειδητοποίηση μου αυτή, στάθηκε μια φωτογραφία που είδα η οποία ήταν τραβηγμένη πριν από περίπου 5 μήνες. Ξέρετε κάτι; Βλέποντας με σε αυτήν την εικόνα, μπορούσα να διακρίνω μια ικανοποίηση και μια "ευμάρεια" (αν θέλετε), την οποία δεν μπορούσα να εντοπίσω πλέον. Ένα συναίσθημα πληρότητας και καλής διάθεσης, που την στιγμή που διάβαζα το άρθρο με τα "πρέπει", αδυνατούσα να αισθανθώ. Δεν μου αρέσει να υποκρίνομαι. Αντιλαμβάνομαι ότι περνώντας από μια δύσκολη φάση, χρειάζεσαι χρόνο μέχρι να επανέλθεις στην αρχική, ή ενδεχομένως σε μια καλύτερη κατάσταση, όμως, παρόλα αυτά, δεν μου άρεσε καθόλου που έβλεπα έναν "προηγούμενο" εγώ μου να είναι "καλύτερο" από το τωρινό. Ας πούμε ότι δεν το έχω συνηθίσει.

Ψάξτε καλά να δείτε τι είναι αυτό που σας έχει (εκ)λείψει περισσότερο μετά ένα... δύσκολο και ιδιαίτερο διάστημα το οποίο διανύσατε. Προσπαθήστε να ξεχωρίσετε τι είναι αυτό στο οποίο γίνατε καλύτεροι και βελτιωθήκατε, αποκτήσατε και εξελιχτήκατε ως ανθρώπινες οντότητες, όμως, προπάντων, εντοπίστε όλα εκείνα (ελπίζω να είναι λίγα) τα οποία "χάσατε" χωρίς να το καταλάβετε ή να το θέλετε. Για εμένα, αυτός είναι ο κύριος στόχος των επόμενων ημερών. Για εσάς;

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ γυναικεία έπαρση πίσω από πτυχία

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν την τάση να είναι πολύπλοκες. Ναι οκ, το ξέρουν και οι πέτρες αυτό! Τι κάνουμε όμως γι' αυτό; Άλλοι δεν κάνουν τίποτα, άλλοι αναζητούν μια μικρή όαση μέσα στο χάος των ψυχολογικών σκαμπανεβασμάτων.

Αν είσαι γυναίκα, ξεκόλλα τον εγκέφαλό σου, γλυκιά μου. Δεν είσαι η Μόνικα Μπελούτσι να το παίζεις μοιραία με ιταλική φινέτσα. Είσαι η Μαρίτσα με το αξύριστο πόδι κάτω από το χοντρό σου τζιν. Η νέα, σπουδαγμένη που το παίζει σπουδαία προσωπικότητα κρυμμένη πίσω από κόλλες Α4 που αναγράφουν επαίνους και πτυχία. Τι γίνεται όμως με το χαρακτήρα;

Κανένα πτυχίο δε φτιάχνει χαρακτήρα. Τα πτυχία προσδίδουν ένα κύρος και επιβεβαιώνουν πως έχεις λάβει ορισμένες γνώσεις πάνω σε ένα ειδικό αντικείμενο. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο... Επομένως, δε λένε τίποτα για το χαρακτήρα σου. Aυτό μικρή μου Μαρίτσα, σημαίνει πως χωρίς καμία έπαρση πρέπει να βλέπεις και να μαθαίνεις νέα πράγματα για τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεσαι, κι αν κάτι δε σου αρέσει και θες με το ζόρι να περάσει το δικό σου, προσπάθησε να διατηρήσεις την ηρεμία σου.

Αν είσαι άντρας γείρε στον ώμο μου και κλάψε ή κάνε αλλαγή φύλου (μετά θα σε βρίζουν οι άντρες επειδή έγινες γυναίκα βέβαια). Τα πράγματα φαίνεται να είναι δύσκολα για τον Έλληνα άντρα που προσπαθεί να φτιάξει ο άνθρωπος τη ζωή του. Η καλή ανατροφή, τα χρόνια στα κολέγια, μη νομίζεις πως σε καθιστούν καλύτερο άνθρωπο από μια γυναίκα. Γιατί; Ρώτησα γυναίκες, και η απάντηση που έλαβα στο συντριπτικό ποσοστό του 100% ήταν : «Γιατί έτσι».

Πάντα οι γυναίκες θα βρίζουμε τους άντρες λόγω γενετικής ανωμαλίας, υποθέτω... Όλα όμως έχουν ένα τέλος όταν εμείς οι γυναίκες γινόμαστε αδιόρθωτες και υστερικές. Κανείς δε μας χαρίζεται, ούτε ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο! +NastaziaA

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η ανατομία μίας μουδιασμένης εκκίνησης

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Το πρώτο κείμενο της χρονιάς δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένα μικρό παραλήρημα, το ξέρετε καλά. Και το ξέρω κι εγώ. Αφού λοιπόν σας ευχηθώ από καρδιάς καλή χρονιά, ευτυχισμένο το 2017, υγεία (πάνω απ' όλα) και χαρά, θέλω να σας αναφέρω ότι φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, είδα στα μάτια των ανθρώπων που συναναστράφηκα την επιφυλακτικότητα για τη χρονιά που έρχεται. Δεν με διαπέρασε η χαρά και η αισιοδοξία, δεν ένιωσα τον κόσμο έτοιμο να παλέψει με τον νέο κύκλο που ανοίγει.

Αντιλαμβάνομαι πολύ καλά πως οι δυσκολίες είναι αντικειμενικά πάρα πολλές, και πως το 2017 είχε επιφορτιστεί με ένα αρνητικό πρόσημο πολύ πριν περάσει το χρονικό κατώφλι των ζωών μας. Επίσης μπορώ να καταλάβω και πως η κούραση είναι μεγάλη, καθώς πέρα από την επικρατούσα κατάσταση, κοινωνική και πολιτική, ο καθένας έχει να αντιμετωπίσει και τα δικά του προσωπικά ζητήματα. Είναι όμως όλη αυτή η μελαγχολία υγιής; Είναι πράγματι αυτή η στάση ζωής που θέλουμε να υιοθετήσουμε; Η εσωστρέφεια και η διαρκής άμυνα, μπορούν να ξορκίσουν τα όποια αρνητικά και να λειτουργήσουν ως ασπίδα προστασίας;

Δυστυχώς ή ευτυχώς, η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα είναι "όχι". Παρουσιάζουμε ως κοινωνία συμπτώματα παραίτησης και αδράνειας, και αφηνόμαστε σ' αυτά χωρίς καν να μας απασχολεί το ζήτημα. Αν θέλουμε να αλλάξουμε πράγματα όμως (και αυτό ισχύει και σε επίπεδο προσωπικών υποθέσεων) θα πρέπει να γίνουμε πιο δραστήριοι, να αποφύγουμε τη μεμψιμοιρία και πάνω απ' όλα την αυτολύπηση, η οποία δεν λειτουργεί μόνο καταστροφικά σε επίπεδο ψυχολογίας, αλλά ταυτόχρονα συμβάλλει σε μία προσέγγισή μας για τα πράγματα απαθή και αποστασιοποιημένη. Επιπλέον, μία ανασκόπηση των πεπραγμένων και των συμβάντων (στην προκειμένη περίπτωση του 2016, αφού εξετάζουμε το ζήτημα με αφορμή την αλλαγή του χρόνου) είναι πάντα χρήσιμη ποικιλοτρόπως.

Ας καλωσορίσουμε λοιπόν με αισιοδοξία το νέο έτος. Οι προκλήσεις και οι δυσκολίες θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένες. Δεδομένη όμως θα πρέπει να θεωρείται και η μαχητική μας διάθεση. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ όσα έμαθα το 2016

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Το 2016 ήταν μια «δύστροπη» - θα έλεγε κανείς- χρονιά. Έμαθα πολλά για τον εαυτό μου το 2016. Έμαθα αρχικά να υποστηρίζω τους άλλους σε ό,τι κι αν τους συνέβαινε... Σε δύσκολες στιγμές που χρειάζονταν κάποιον δίπλα τους γιατί εκείνοι ήταν ανήμποροι, σε νέα επαγγελματικά ξεκινήματα που ήθελαν να ξέρουν πως έχουν ένα δικό τους άνθρωπο που θα τους βοηθήσει ουσιαστικά.

Προχθές, παραμονή Πρωτοχρονιάς, ήπια στην υγεία των μεγάλων ερώτων που τελείωσαν και στην υγεία όσων ήρθαν στην πορεία και με έμαθαν πως η ζωή έχεις 100.000 αποχρώσεις. Άλλοτε πιο φωτεινές, άλλοτε πιο σκοτεινές. Όμως όλες αξίζουν και όλες έχουν σκοπό να σε διδάξουν.

Ήπια στην υγεία όσων είχαν σκοπό να με εξαπατήσουν αλλά δεν τα κατάφεραν. Τι κρίμα να μην μπορείς να εξαπατήσεις μια νεαρή δεσποινίδα και να ρεζιλεύεσαι...

Ήπια στην υγεία των νέων και σπουδαίων επαγγελματικών προτάσεων ελπίζοντας πως τα καλύτερα έρχονται με συστηματική και συνεπή δουλειά. Άλλωστε το να ξεχωρίζεις ανάμεσα στη μάζα είναι μια δύσκολη δουλειά που απαιτεί χρόνο και θυσίες.

Ήπια στην υγεία των δύο τελευταίων χρόνων που μου άλλαξαν τη ζωή, στους τόπους που είδα, στους ανθρώπους που γνώρισα, που με αγκάλιασαν και σε εκείνους που δε θα ξεχάσω ποτέ ακόμη κι αν δεν ξαναειδωθούμε σύντομα.
  

Χαιρετίζω λοιπόν το νέο έτος με αρκετή αισιοδοξία, με πολλή αγάπη και πολλά όνειρα. Παίρνω βαθιά ανάσα και ετοιμάζομαι να βουτήξω στη θάλασσα της ζωής. Σε εκείνη που το κολύμπι δε σταματά ποτέ!

Ακολουθεί το τραγούδι το τραγούδι που άκουσα πιο πολύ μέσα στο 2016 +NastaziaA

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ποιες είναι οι επιδράσεις στις διακυμάνσεις του ανθρώπινου χαρακτήρα;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Έχω στον μυαλό μου έναν αθλητή. Ας πούμε ποδοσφαιριστή που είναι το πιο δημοφιλές άθλημα στην Ελλάδα. Έναν καλό και αρκετά διάσημο ποδοσφαιριστή που λίγο-πολύ όλοι παραδέχονται και θαυμάζουν. Αυτό θα είναι το παράδειγμα μου μέχρι τα μέσα αυτού του κειμένου. Λοιπόν... πάμε;

Ο ποδοσφαιριστής, ξεπερνάει τραυματισμούς, βάζει πλάτη όταν η ομάδα του χάνει παίκτες από τραυματισμούς και παίζει και σε άλλες θέσεις, βάζει γκολ, γυρίζει πίσω στην άμυνα, όταν η ομάδα χάνει μιλάει με τον κόσμο ζητώντας υπομονή, όταν η ομάδα πάει καλύτερα είναι ο πρώτος που διακρίνεται, ενώ πολλές φορές έρχονται στο γήπεδο στελέχη άλλων ομάδων για να τον παρακολουθήσουν και να υποβάλλουν προσφορά αγοράς του και ναι, αυτός είναι ο ποδοσφαιριστής μας που επειδή θέλουμε να τον ονομάσουμε θα τον πούμε Ντιέγκο (άκρως ποδοσφαιρικό όνομα, δεν νομίζετε);

Και ξαφνικά, ο Ντιέγκο δεν παίζει καλά Δεν είναι ο πρώτος στην προπόνηση, αποφεύγει τους δημοσιογράφους και τον κόσμο και κάνει πολλά λάθη στον αγώνα. Στην αρχή, κόσμος και προπονητής του δίνουν χρόνο θεωρώντας πως κάνει "κοιλιά", όμως εκείνος συνεχίζει να ρίχνει στα τάρταρα την απόδοσή του και συνεχώς να χειροτερεύει. Ξεκινούν οι πρώτες γκρίνιες από τον κόσμο, ο προπονητής τον βάζει στον πάγκο ενώ με το πέρασμα του χρόνου ο πρόεδρος της ομάδας ψάχνει να τον ξεφορτωθεί σε μία μικρότερη ομάδα.

Ο καθένας από εμάς μπορεί να είναι ο Ντιέγκο. Όταν είμαστε κεφάτοι και γεμάτοι ενέργεια, όταν έχουμε λεφτά και όρεξη να τα ξοδέψουμε, να δανείσουμε, να διασκεδάσουμε, να γίνουμε η ψυχή της παρέας και να βάλουμε πλάτη στους άλλους, γινόμαστε η κορυφή όλων, οι πιο αποδεκτοί, οι πιο αγαπητοί. Και ναι, είναι πολύ ωραίο αυτό. Έτσι χτίζεις ένα "όνομα" έτσι αποκτάς γνωριμίες, έτσι διευρύνεις τον κύκλο σου και όλα αυτά είναι πραγματικά πολύ όμορφα, μέχρι που...

...σαν τον Ντιέγκο, αλλάζεις. Πέφτεις. Χάνεις την ενέργειά σου και την όρεξή σου. Έχεις λιγότερα να ξοδέψεις και ελάχιστη όρεξη για να κοινωνικοποιηθείς. Είναι η ώρα που εσύ έχεις ανάγκη από στήριξη ή ζητάς πίστωση χρόνου για να αποστασιοποιηθείς. Και... ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου τότε;

Είναι τότε που ο κύκλος μικραίνει και που οι γνωριμίες μας φιλτράρονται τόσο που καταλήγουν σε φίλους. Τους δύο, τον έναν ή και κανέναν... Κακή αλλά χρήσιμη περίοδος, γιατί τότε κάνεις και μία πολύ ενδιαφέρουσα εκκαθάριση σε πρόσωπα και καταστάσεις. Τότε βλέπεις ακόμα και τα πιο απίστευτα πρόσωπα να σου γυρνάνε την πλάτη, να μην έχουν υπομονή στο "νέο σου εγώ" να μην συμμερίζονται τις νέες σου σκέψεις ή απόψεις και να μην μπορούν να αντέξουν τα νέα σου δεδομένα. Αυτό δεν είναι τόσο εναντίον σου, γιατί, σκέψου: Εσύ είσαι εκείνος που άλλαξες. Οπότε ποιος σου χρωστάει να παραμείνει ο ίδιος μαζί σου; Αν πάλι ανήκεις σε σχέσεις μακροχρόνιες (όπως αυτή του συζύγου ή του γονέα) τότε μάλλον βρίσκεσαι μπροστά σε μερικά αδιέξοδα, ενώ υπάρχει και μια ακόμα κατηγορία, εκείνη των νέων γνωριμιών. Δύσκολη και σπάνια αφού ποιος γνωρίζει νέα άτομα σε αυτήν την φάση και αν το κάνει ποιος λέει ότι θα γίνει αποδεκτός όταν ακριβώς βρίσκεται σε αυτήν την φάση; Αφήνω τελευταία την υγεία. Έναν παράγοντα που δύσκολα μπορεί κανείς να διευθετήσει.

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, όπως δεν είμαστε ίδιοι και για πάντα. Οι αλλαγές στον χαρακτήρα και τις συνήθειές μας εξαρτώνται από πολλά ερεθίσματα και άλλους παράγοντες. Ποια είναι η ανταπόκριση των άλλων σε αυτές τις αλλαγές είναι το πιο γλυκόξινο μυστήριο που καλείται να μάθει κανείς. Δεν θα σου αρέσει όπως και δεν θα αρέσει στους άλλους, αλλά εκεί είναι το παιχνίδι, όλο... Ποιοι θα μείνουν μαζί σου ως το τέλος;  +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ όταν το παρελθόν σε κατατρώει είναι γιατί...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Παρακολουθούσα πρόσφατα την συνέντευξη ενός πολύ αγαπημένου μου αθλητή που εδώ και μερικά χρόνια έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Τον έβλεπα να μιλάει με περηφάνια για την πλούσια καριέρα του και για τα εμπόδια που κατά καιρούς υπερπήδησε και να καταλήγει με λίγο πίκρα στο τέλος της καριέρας του. Ξέρετε, ο αθλητής είναι σαν τον καλλιτέχνη. Όση δόξα, κοινωνική αποδοχή  και χρήματα κι αν έχει κερδίσει, πάντα θέλει κι άλλο. Δεν είναι απληστία, είναι αγάπη προς το αντικείμενο.

Αν και ομολογώ πως είμαι αρκετά μικρός για να θέσω τον σημερινό προβληματισμό, πρέπει να ομολογήσω πως έχω έρθει ουκ ολίγες φορές στο σημείο να αναπολήσω το παρελθόν με νοσταλγία. Ειδικά αν αυτό είναι γεμάτο από καλές στιγμές, από δυσκολίες στις οποίες διαχειρίστηκες ιδανικά τα δεδομένα σου, συμβάντα γεμάτα από εμπειρίες, ταξίδια που έκανες για να φορτωθείς με γνώσεις και  παραστάσεις, τότε ξέρεις ότι έχεις κάνει μια καλή ζωή. Το πόσο χρειάζεσαι για να την κάνεις είναι σχετικό. Κάποιοι χρειάζονται όλη τους την ζωή, άλλοι, τα καταφέρνουν σε μία δεκαετία και άλλοι... ποτέ.

Έρχεται όμως η στιγμή που βρίσκεις την βάση σου. Που αφήνεις το παρελθόν γιατί χτίζεις ένα παρόν. Και τότε το παρελθόν σε κατατρώει. Και μάλιστα όχι αμέσως, αλλά τη στιγμή που κάνεις όλες τις δεύτερες σκέψεις που μοιραία έρχονται σε κάθε δυσκολία που συναντάς και τότε ο απολογισμός είναι το ίδιο πικρός με αυτόν του αθλητή. Ποιος ήσουν και ποιος είσαι; Τι ήσουν και τι έγινες; Και στο τέλος ανοίγεις και πάλι τα μάτια και σκέφτεσαι πόσο ανόητα ρομαντικός είσαι για να μείνεις στο παρελθόν ακόμα κι αν κάτι σε κατατρώει να μοιραστείς εκείνες τις ένδοξες μέρες για να αναγνωριστείς κάπως, όπως και τότε...  +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ ψάξε, ψάξε... (δεν) θα το βρεις; (αφιέρωμα στα μυστικά)

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Απόψε, θα μιλήσουμε για μυστικά. Ω ναι, για μυστικά. Μυστικά που κρατάμε, μυστικά που μας κρύβουν, καθώς επίσης και μυστικά που θέλουμε να ανακαλύψουμε. Έτσι επειδή μας την έχει βαρέσει, ή, έτσι επειδή ξέρουμε ότι κάτι συμβαίνει. Προτού όμως φτάσουμε εκεί, ας δώσουμε μερικά παραδείγματα για αυτό για το οποίο μιλάμε σήμερα.

Μυστικό, λοιπόν, μπορεί να είναι πολλά πράγματα. Από κάτι πολύ απλό το οποίο θέλουμε να κρατήσουμε για τον εαυτό μας διότι για τους χ-ψ λόγους δεν θέλουμε να μαθευτεί, μέχρι κάτι πολύ προσωπικό ή υψίστης "μυστικότητας" το οποίο αν δεν είναι για τα αυτιά κανενός, είναι μονάχα για τα αυτιά λίγων και εκλεκτών. Νομίζω καταλαβαίνετε όλοι ανεξαιρέτως σε τι αναφέρομαι. Απιστίες που είναι κεκαλυμμένες, προδοσίες που έχουν θαφτεί όσο πιο βαθιά γίνεται, απόρρητες πληροφορίες κάθε φύσεως και γεγονότα τα οποία πρέπει πάση θυσία να παραμείνουν στο σκοτάδι.

Ας μιλήσουμε όμως για τον... "μυστικοκράτωρ". Οι λόγοι οι οποίοι κάποιος αποφασίζει να κρατήσει κάτι κρυφό, ποικίλοι. Θα μπορούσε κανείς να πει χαριτολογώντας ότι το φάσμα τους κυμαίνεται από καθαρό εγωισμό και προσωπικό συμφέρον εν γένει, μέχρι φόβο, ανασφάλεια ή ακόμα και βλακεία. Ανεξάρτητα από τα προηγούμενα όμως, το "πρόβλημα" παρουσιάζεται όταν τα εν λόγω μυστικά επηρεάζουν ή αφορούν και άλλα άτομα πέραν του αρχικού. Και εδώ είναι που αρχίζει να περιπλέκεται το θέμα και να... μπάζει από παντού. Τι συμβαίνει όταν αυτά τα άτομα υποψιαστούν ότι κάτι τρέχει;


Περνάμε γρήγορα-γρήγορα τώρα στην αντίπερα όχθη και στα δεύτερα, τρίτα, τέταρτα κλπ άτομα που ενδεχομένως εμπλέκονται στο εκάστοτε μυστικό. Η αλήθεια είναι πως στο 99% των περιπτώσεων (έτσι για να είμαι και λίγο ελαστικός), όταν αντιληφθεί κανείς ότι κάτι τρέχει, τότε... κάτι σίγουρα τρέχει. Θέλετε επειδή κάποιος έκανε κάτι λάθος; Θέλετε επειδή κάτι πήγε στραβά επειδή, έτσι, έτυχε να πάει; Θέλετε επειδή, τελικά, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον; Δεν ξέρω. Δώστε εσείς την εξήγηση που θέλετε. 

Να πούμε και λίγο για το μετά όμως; Και λέγοντας μετά, εννοώ την στιγμή που ένα μυστικό αποκαλύπτεται και έρχεται στην επιφάνεια. Οι επιπτώσεις διάφορες και οι συνέπειες από καμία μέχρι πολλαπλές. Τόσο για τον "μυστικοκράτωρ", τόσο για τους υπόλοιπους. Το ξέρουμε όλοι πολύ καλά, το έχουμε περάσει, έχουμε βρεθεί μάρτυρες σε κάτι τέτοιο. Και εδώ θα ρωτήσω και το εξής, και μακάρι κάποιος να μπορέσει να δώσει απάντηση. Δεν θα ρωτήσω το γιατί κάποιος να κάνει κάτι ή γιατί κάποιος να μπει στην διαδικασία να το κρατήσει μυστικό, παρά θα αναρωτηθώ αν υπάρχει το οποιοδήποτε υπέρ στο να ανακαλύψει κάποιος κάτι μυστικό. Και αν υπήρχε λόγος που το μυστικό ήταν μυστικό; Και αν το μυστικό όντας "μυστικό" είναι καλύτερα για όλους; Και αν το μυστικό δεν ήταν ποτέ γραφτό να μην είναι κάτι άλλο πέρα από... μυστικό:

Πολύ φοβάμαι ότι αυτό είναι ένα μυστικό,, που δεν θα αποκαλυφθεί ποτέ.


Εις το επανιδείν...   +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι μέρες του χειμώνα θέλουν μια ζεστή αγκαλιά

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Η νέα τάση της σημερινής πραγματικότητας επιβάλλει μικρό budget και καμία γαμήλια δεξίωση προκειμένου να επισημοποιηθεί μια σχεσούλα; Μα για ποιες σχέσεις μιλάτε; Αυτές που στηρίζονται μονάχα στη σαρκική επαφή; Ε ναι, τι να επισημοποιήσεις από αυτό δηλαδή...

Ξέρω πολλές τέτοιες σχέσεις... Σε μια περίπτωση οι ερωτικοί σύντροφοι είναι εργένηδες και δεν επιθυμούν τίποτα πιο "σοβαρό" από αυτό. Σε άλλη περίπτωση είναι ο ένας από τους δύο, είτε και οι δύο έχουν παράλληλες σχέσεις και επιθυμούν λίγη αναζωογόνηση στη μίζερη ζωή τους.

Και ρωτάω... είναι αυτό σωστό να κοροϊδεύεις έτσι έναν άνθρωπο; Νομίζω πως δεν είναι, ανεξάρτητα αν πολλοί από εμάς έχουμε περάσει από μια τέτοια αχανή περίοδο στη ζωή μας.

Με αφορμή το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο, ενός ηγέτη που έζησε στο κόκκινο, διαπίστωσα ότι όσο πολυτάραχη κι αν είναι η ζωή μας, τελικά μόνοι φεύγουμε, και το σύντομο ταξίδι μας μένει ως ανάμνηση.

Μας αγαπούν μετά το θάνατό μας; Πιστεύω πως συνεχίζουν να μας θαυμάζουν και να μας αγαπούν οι ίδιοι άνθρωποι που το έκαναν και όσο ζούσαμε. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Από τη μικρή μου πείρα διαπιστώνω ότι δεν αξίζει να κρατάμε κακίες σε ανθρώπους, εκτός αν πρόκειται για κάτι ακραίο που είναι αντικειμενικά ασυγχώρητο. Αλλά και πάλι δεν αξίζει. Μαυρίζει η ψυχή μας, κουμπώνουν τα συναισθήματά μας και γινόμαστε αγρίμια.

Σε μια συζήτηση που είχα πρόσφατα, ο συνομιλητής μου ισχυριζόταν ότι όλες οι σχέσεις κρύβουν κάποιο συμφέρον. Συμφωνώ ότι σε πολλές περιπτώσεις ισχύει αυτό αλλά είναι ανέφικτο ένας άνθρωπος να μας εκτιμά για απλά - καθημερινά πράγματα; Να το πω λαϊκά..., να γουστάρει την παρέα μας. Κι έτσι από κάτι τόσο απλό που είναι η αλληλοεκτίμηση ξεκινά ένα όμορφο ταξίδι στην αγάπη. Σχέση είναι να πλένεις τα ρούχα σου μαζί με του άλλου, να τους έχει φτιάξει πίτα όταν εκείνος έχει εξαντλητικά ωράρια και επιθυμεί να φάει κάτι νόστιμο. Σχέση είναι να μην κατακρίνεις τις πράξεις ενός ανθρώπου. Να μπορείς να μπεις στην ψυχοσύνθεσή του  και να καταλαβαίνεις αυτό που σου εκμυστηρεύεται. Μη φοβάστε την αγάπη και τη δέσμευση. όλοι έχουμε ανάγκη μια ασφαλή αγκαλιά στο χειμωνιάτικο τοπίο. +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ βγάζοντας την μάσκα από πάνω σου

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ένας τρόπος για να χαρακτηρίσεις κάποιον, είναι μέσα από τις επαφές του. Από τους ανθρώπους που γνωρίζει, τις κοινωνικές συναναστροφές του και τους δεσμούς που συνάπτει. Αυτό είναι καλό διότι εύκολα κάποιος μπορεί να βγάλει συμπέρασμα κρίνοντας όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και τις συναναστροφές του και την ίδια ώρα κακό, αφού κάθε σχέση μπορεί να παρεξηγηθεί, δηλαδή να υπερτιμηθεί ή να υποβαθμιστεί.

Και μιλώντας για σχέσεις προφανώς είναι επικίνδυνο να κάνω μία κατηγοριοποίηση εδώ, όμως επιτρέψτε μου να αναφέρω πως μία σωστή σχέση πρέπει να δοκιμαστεί στον χρόνο και στις πράξεις, στις δυσκολίες και στα διλήμματα. Το ξέρω από προσωπική φιλοσοφία και εμπειρία.

Και ενώ είμαι κάθετος σε αυτό, υπάρχουν ορισμένες σχέσεις που έχουν κάτι μαγικό. Είναι σχεδόν ανεξήγητες. Είναι με ανθρώπους που δεν είχες φανταστεί ότι θα γνωρίσεις ή θα συσχετιστείς ή ακόμα είναι με ανθρώπους που φαινομενικά δεν πρέπει να συσχετιστείς για διάφορους λόγους.

Θυμάμαι να λέω σε κάποιον πριν καιρό πως είμαι κατά συνθήκη ψεύτης και υποκριτής. Ενώ ήμουν απόλυτα ειλικρινής(!) εκείνη τη στιγμή ο συνομιλητής μου δεν το εκτίμησε καθόλου. Δεν πρόσεξε ότι είπα "κατά συνθήκη" και άκουσε μόνο το "ψεύτης" και "υποκριτής". Όμως είναι κάποιοι από εμάς που έχουν τον άχαρο ρόλο να δωρίζουν ψεύτικα χαμόγελα και ψεύτικο ενθουσιασμό στους άλλους. Δεν το κάνουν για να τους βλάψουν. Το αντίθετο μάλιστα, το κάνουν για να τους ωφελήσουν, να τους διασκεδάσουν ή επειδή όλα ή τίποτα από αυτά είναι η δουλειά τους στο τέλος της ημέρας.

Αυτοί οι άνθρωποι παραμένουν άνθρωποι. Κάποια στιγμή έχουν ανάγκη να βγάλουν την μάσκα τους. Και όταν το κάνουν συνήθως δεν υπάρχει κανείς. Ποιος θέλει αλήθεια να δει κάτι τόσο φθαρμένο και πληγωμένο όταν έχουν συνηθίσει να είναι τόσο... όμορφο;

Συμβαίνει όμως καμιά φορά -πολύ σπάνια, μπορεί και ποτέ- δύο άνθρωποι, ακόμα και άγνωστοι μεταξύ τους, να βγάλουν την μάσκα τους την ίδια στιγμή! Και τότε τι γίνεται;
Ας το κάνουμε εικόνα:
Κοιτούν παράλληλα μεταξύ τους κάπου στο βάθος. Τα βλέμματα δεν συναντιούνται και οι λέξεις είναι κενές, σπάνιες και ψιθυριστές.

Είναι αρκετή αυτή η σπάνια διαδικασία να ταυτίσει τους δύο αυτούς ανθρώπους; Δεν ξέρω. Ίσως. Ίσως να μην αισθάνονται και οι δυο το ίδιο ή ίσως να είναι κακός ο συγχρονισμός. Όμως η μαγεία του να βγάζουν συγχρόνως τη μάσκα τους δύο άνθρωποι, είναι ανατριχιαστικά ερεθιστική.

Τι γίνεται μετά; Αλήθεια το λέω, δεν ξέρω. Δεν θέλω να προβώ σε εικασίες γιατί είναι μάλλον επικίνδυνο. Προτιμώ να απαντήσεις εσύ, όμως πρώτα θα μου επιτρέψεις να σημειώσω πως δύο άνθρωποι (σαν αυτούς) που μένουν χωρίς τη μάσκα τους είναι πολύ-πολύ σπάνιο φαινόμενο και είναι κρίμα να μείνει και μη εκμεταλλεύσιμο... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ αναζητώντας την κληρονομιά ενός ανθρώπου

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Κανονικά το σημερινό κείμενο θα έπρεπε να αρχίσει με ατάκες του είδους: "τι είναι η ζωή; τι είναι ο άνθρωπος" αλλά επειδή στο yannidakis δεν συνηθίζουμε αυτές τις κανονικότητες θα ήθελα να σας μιλήσω για μια προσωπική εμπειρία.

Μόλις χθες, βρέθηκα στο σημείο που έπρεπε να χαιρετίσω έναν άνθρωπο που "έφυγε". Ήταν ένας άνθρωπος μιας προχωρημένης ηλικίας, ιδιαίτερα αγαπητός, ενεργός και αποτελεσματικός. Χαρακτηρισμοί τυπικοί, που όμως θα εξηγήσω αργότερα στο κείμενο.

Στην διαδικασία αυτή, κλήθηκα να σκεφτώ τι άφησε αυτός ο άνθρωπος πίσω του. Να κάνω έναν απολογισμό εκ μέρους του, όπως ίσως θα έπρεπε όλοι να κάνουμε για τον εαυτό μας όσο είμαστε εν ζωή.

Μην με ρωτήσετε για τα περιουσιακά του. Ούτε ξέρω, ούτε είδα να απασχολεί κανέναν από τα κοντινά του μέλη. Η περιουσία του ήταν αδιάφορη σε όλους, όχι όμως και η κληρονομιά του...

Όταν τελείωσε η τελετή, έστρεψα το βλέμμα μου στους ανθρώπους γύρω μου, στην οικογένειά του. Αντίκρισα τα παιδιά του και τα εγγόνια του. Αντίκρισα αγαπημένους ανθρώπους που είναι δεμένοι, που ξεπερνούν μαζί τις δυσκολίες τους, που αγωνίζονται μαζί στην καθημερινότητα τους και στο τέλος της ημέρας γελάνε. Ω, ναι! Δεν ξέρεις από γέλιο αν δεν έχεις κάνει παρέα με αυτήν την οικογένεια!

Κανείς από την οικογένεια δεν έχει γίνει γιατρός, επιστήμονας ή ερευνητής. Κανείς τους δεν έχει καταθέσεις στην τράπεζα ή βλέψεις για πολιτική ή καλλιτεχνική σταδιοδρομία. Είναι άνθρωποι σαν αυτούς που προσπερνάς αδιάφορα στον δρόμο, με την διαφορά ότι αυτοί έχουν μέσα τους ένα μυστικό που οι περισσότεροι δεν έχουν: έχουν οικογενειακό δέσιμο, καλοσύνη και διάθεση για χαμόγελο. Στην δουλειά, στην παρέα, στην οικογένεια.

Και όχι. Αυτά τα υπέροχα χαρίσματα δεν είναι τυχαία ή έμφυτα. Τουλάχιστον όχι σε αυτήν την περίπτωση. Προέρχονται όλα από αυτόν τον άνθρωπο. Γιατί είχα την τιμή να τον γνωρίσω και να αναγνωρίσω όλες αυτές τις αξίες και τον υπέροχο και ευγενικό τρόπο με τον οποίο τις μεταλαμπάδευσε στην οικογένειά του.

Και όταν όλα τελειώσαν, έμειναν αυτοί οι άνθρωποι. Το γέλιο τους, η καλοσύνη τους και η συνέχεια τους. Και τότε έστρεψα πάλι το βλέμμα μου πάλι πίσω στο σημείο της τελευταίας του κατοικίας και σχεδόν χαμογέλασα: Αναγνώρισα τον πλούτο του και την σπουδαία κληρονομιά του. Και τον ευχαριστώ γι' αυτό. Όλοι θα έπρεπε να τον ευχαριστούμε... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ "αυτά" σκέφτομαι όταν ακούω την λέξη:

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Υπομονή.

Μια λέξη βαρέας σημασίας η οποία πολλές φορές παρεξηγείται, παρερμηνεύεται και χάνει την ουσία της. Άλλες φορές πάλι γίνεται ταυτόσημη με την λέξη επιμονή, ενώ πολλές από αυτές τις "άλλες φορές", η μια έννοια δεν μπορεί να υφίσταται χωρίς την άλλη. Στην πορεία, η... υπομονή, ενδέχεται να αποκτήσει στενές σχέσεις με το κουράγιο και τον ψυχικό ή σωματικό αγώνα που δίνει κάποιος έτσι ώστε να επιτύχει τους χ ή ψ στόχους του. Έπειτα, έρχονται και περισσότερες έννοιες οι οποίες συνυφάζονται μαζί της όπως το όνειρο και η ελπίδα, τα οποία δίνουν μια ακόμη πιο ιδιαίτερη χροιά. Το πρώτο αφορά όλους εκείνους τους στόχους οι οποίοι φαντάζουν μακρινοί, και ενδεχομένως άπιαστοι, που όμως είναι μονάχα στο χέρι μας να τους αγγίξουμε και να τους κατακτήσουμε. Το δεύτερο, η ελπίδα δηλαδή, είναι το απαραίτητο συστατικό που τροφοδοτεί το "ψυχοπνευματικό είναι" μας και το καθιστά ικανό να ανταπεξέρχεται στην οποιαδήποτε δυσκολία και εμπόδιο συναντούμε μπροστά μας. Σαν κύκλος όμως που είναι και όλο αυτό, "το τέλος συναντάει την αρχή και η αρχή το τέλος" και αφού ολοκληρωθεί η μια διαδικασία για την οποία επικαλεστήκαμε συνειδητά και υποσυνείδητα την πρώτη λέξη του κειμένου, αμέσως ακολουθεί η επόμενη. Και όταν, αργά ή γρήγορα, επανέλθει αυτή η στιγμή, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, για ακόμη μια φορά, είναι ένα.

Υπομονή.

Εις το επανιδείν...     +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Λένε πως ο πλησιέστερος δρόμος για να αγαπήσεις τους άλλους, είναι να αγαπήσεις, πρωτίστως, τον εαυτό σου. Και με την λέξη "εαυτός", εννοούμε ολόκληρο το είναι σου και οτιδήποτε το απαρτίζει. Ψυχή, σώμα, νους, καθώς και όλα όσα συνεπάγονται. Αλήθεια, όμως, γιατί είναι τόσο σημαντικό να μάθουμε να αγαπάμε, αλλά και να εκτιμάμε, αυτό που είμαστε και, κατά μια έννοια, εκπροσωπούμε;

Αναμφισβήτητα, είναι αδύνατο κάποιο ανθρώπινο ον να μπει στην διαδικασία, συνειδητά ή μη, να ξεχωρίσει τις αρετές από τα ελαττώματα που διακρίνουν ένα άλλο, χωρίς πρώτα να μπορεί να ξεχωρίσει τα δικά του. Αυτό διότι το ίδιο, κατέχοντας έναν αριθμό και από τα 2 προηγούμενα (αρετές και ελαττώματα) όμως μη μπορώντας να τα διαχωρίσει όπως και να τα αναγνωρίζει, καταλήγει να στροβιλίζεται σε έναν κυκλώνα επισκίασης ο οποίος θολώνει (έως και τυφλώνει θα έλεγε κανείς) την κρίση και την ικανότητα του να εντοπίζει αυτά των υπολοίπων.

Η προσωπική αξιολόγηση η οποία τείνει να οδηγεί σε μια προσωπική επιβράβευση εν τέλει (με τον έναν ή τον άλλο τρόπο) αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι προς το επιθυμητό αποτέλεσμα το οποίο ακούει στην φράση "αγαπώ τον εαυτό μου". Ας μάθουμε λοιπόν να εκτιμάμε αυτό που είμαστε και ας μάθουμε, κυρίως, να αγαπάμε ότι αυτό πρεσβεύει. Και, εδώ, κλείνοντας, αξίζει να σημειώσουμε και το εξής πολύ σημαντικό:
"Δεν είναι μονάχα το να αγαπήσουμε τον εαυτό μας έτσι ώστε να μάθουμε να αγαπάμε και τους άλλους που θα έπρεπε να μας απασχολεί, αλλά και το γεγονός ότι αδυνατώντας να αγαπήσουμε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας, στερούμε αυτόματα και από τους άλλους την ευκαιρία όχι μόνο να μας αγαπήσουν και αυτοί, αλλά, ακόμα χειρότερα, να μας αγαπήσουν για αυτό που πραγματικά είμαστε."
Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ αν σε αγαπούσα...

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Αν σε αγαπούσα αληθινά

η μοναξιά θα ήταν χιόνι

θα βρισκόμουν μαζί σου συχνά

ο έρωτας να μας ενώνει.

Αν σε αγαπούσα αληθινά

η παρουσία σου θα ήταν χάδι,

θα περίμενα να μου αγγίξεις το κορμί

στο χειμωνιάτικο σκοτάδι.

Αν σε αγαπούσα αληθινά

το βλέμμα σου θα αναζητούσα

από τη χαραμάδα της ψυχής σου

κρυφά θα σε παρακολουθούσα.

Αν σε αγαπούσα αληθινά

θα ήμουνα κοντά σου

να νιώθω την ανάσα σου

όταν μιλάς για τα όνειρά σου.

Για τα ψεύτικα λόγια που ειπώθηκαν... +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ αν νιώσω θλίψη θα τραγουδήσω

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

"Αν νιώσω θλίψη θα τραγουδήσω..

Αν νιώσω λύπη θα γελάσω..

Αν νιώσω άρρωστος θα διπλασιάσω την προσπάθεια μου..

Αν νιώσω φόβο θα προχωρήσω δυναμικά μπροστά..

Αν νιώσω υποδεέστερος θα φορέσω καινούργια ρούχα..

Αν νιώσω αβεβαιότητα θα υψώσω τη φωνή μου.. 

Αν νιώσω φτωχός θα σκεφτώ την ευημερία που έρχεται.. 

Αν νιώσω ελλιπής θα θυμηθώ παλιές μου επιτυχίες.. 

Αν νιώσω ασήμαντος θα θυμηθώ τους στόχους μου.. 

Όταν θα χαίρομαι με τις μέρες της επιτυχίας μου.. θα θυμάμαι και τις μέρες ντροπής μου. 

Όταν θα νιώθω γεμάτος δύναμη. .θα προσπαθώ να σταματήσω τον άνεμο.. 

Όταν θα έχω πολλά πλούτη.. θα θυμάμαι τα στόματα που πεινούν..

 Όταν θα νιώθω μεγάλη υπερηφάνεια.. θα θυμάμαι τις στιγμές αδυναμίας μου.. 

Όταν θα αισθάνομαι ότι τα χαρίσματα μου δεν βρίσκουν ταίρι.. θα κοιτάζω τα άστρα!!!"

Jorge Bucay

Το θέμα είναι όταν θα νιώθουμε ευτυχισμένοι, χαρούμενοι και πλήρεις να ευγνωμονούμε για τις δυσκολίες που περάσαμε γιατί χωρίς αυτές δεν θα τα είχαμε καταφέρει. Και στην ευτυχία μας να μην ξεχνάμε να ευγνωμονούμε όσους τυχών μας βοήθησαν για να τα καταφέρουμε..

Και το σημαντικότερο όλων, όταν εμείς τα έχουμε καταφέρει να βοηθάμε τους υπόλοιπους που ακόμα παλεύουν. Όταν κάνεις ένα καλό το σύμπαν σίγουρα θα στο ανταποδώσει διπλά.

Όταν η ζωή επιτέλους σας χαμογελάσει μην γυρίσετε την πλάτη σε εκείνους που ακόμα είναι κατσούφηδες γιατί ο τροχός πάντα γυρίζει. +maria karantai 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ (ξε)χωρίζοντας απ' το trend της ψυχής μας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ας κάνουμε σήμερα μία ανατροπή. Ας κοιτάξουμε λίγο πίσω απ' όλα όσα φαίνονται, πίσω απ' όλα όσα μπορεί κανείς να αναγνωρίσει βλέποντάς μας. Δεν είναι εύκολο, αλλά καμιά φορά δεν είναι και δύσκολο, ε;

Όμως πρώτα ας είμαστε ειλικρινείς. Πρώτος απ' όλους εγώ, που δηλώνω ευθαρσώς πως πολύ πριν ασχοληθώ με κάποιον, δίνω μεγάλη σημασία στην εμφάνισή του. Το περιποιημένο ντύσιμο, χτένισμα, η μυρωδιά, οι κινήσεις, ο "αέρας" που έχει στις κινήσεις του(της). Αν αυτό με καθιστά κενό σαν άνθρωπο, τότε δεν θα διαφωνήσω. Αν με χαρακτηρίσεις έτσι όμως, σιγουρέψου ότι είναι αλήθεια πως δεν συμβαίνει και σε σένα. Άλλωστε το κείμενο αυτό, έχει δρόμο ακόμα και μου επιφυλάσσει περισσότερους χαρακτηρισμούς...

Συνεχίζοντας πρέπει να σου πω πως όταν γνωρίζεις κάποιον υπάρχει ένας άτυπος κώδικας γνωριμιών. Το ξέρεις γιατί έστω και υποσυνείδητα, τον εφαρμόζεις προωθώντας τις καλύτερες πτυχές του εαυτού σου, ωραιοποιώντας τις μέτριες και αποκρύπτοντας επιμελώς τις άσχημες. Δεν πειράζει που το κάνεις, γιατί είναι βέβαιο πως το ίδιο κάνει και η απέναντι μεριά, άρα το "λευκό ψέμα" της γνωριμίας είναι το εισιτήριο για να χτίσεις μια σχέση!

Τι θα λέγατε όμως αν δοκιμάζαμε μια γνωριμία βασισμένη σε αλήθειες; Να δοκιμάσουμε δηλαδή την ανατροπή που λέγαμε. Για να το τολμήσεις αυτό πρέπει εξ αρχής να γνωρίζεις εξ αρχής πως δεν έχεις να χάσεις τίποτα. Γιατί αν το επιχειρήσεις πηγαίνοντας να γνωρίσεις τους γονείς της κοπέλας σου, τότε μάλλον που είσαι χαμένος απ' το χαλάκι της εξώπορτας! Όταν όμως είσαι στο μηδέν, τότε το πολύ-πολύ να μείνεις εκεί!

Ξεκινάς μια γνωριμία με χαμόγελο γιατί κάπως πρέπει να πείσεις τον άλλο να σου μιλήσει. Ξεκινάς με μία αφορμή γιατί κάπως πρέπει να δείξεις ότι οι συνθήκες ήταν τέτοιες για να μιλήσεις στον άλλο. Τέτοια παραδείγματα ποικίλλουν και το μόνο που χρειάζεται είναι φαντασία, τέχνη και τόλμη. Μόνο τώρα που γράφω έχω άπειρα παραδείγματα, γι' αυτό αν θες ιδέες, απλά στείλε μου ένα μήνυμα!

Κι αφού καταφέρεις και έχεις συνομιλητή τότε αποφασίζεις να γίνεις και ειλικρινής. Αντί να αναφέρεις πόσο φοβερός είσαι στην δουλειά σου και τι ακριβό αμάξι που έχεις ή πόσα πολλά ταξίδια έχεις κάνει (που ok, μπορεί να είναι αλήθεια αν κρίνω από τον εαυτό μου), αποφασίζεις να ξεκινήσεις λίγο πιο θεωρητικά και φιλοσοφικά και να τολμήσεις να πεις ότι αρέσκεσαι στο ψέμα ακόμα κι αν με αυτό δεν βλάπτεις ποτέ κανέναν, τουναντίον προστατεύεις τον κόσμο γύρω σου. Αν περιμένεις πως με τον δρόμο που διάλεξες έκανες την διαφορά και κέρδισες το κορίτσι, τότε μάντεψε: δεν είναι έτσι! Είναι πολύ πιθανό να εισπράξεις έναν χαρακτηρισμό του στυλ "είσαι απατεώνας" τώρα το πως θα το πει ο απέναντι σου έχει μεγάλη σημασία για την συνέχεια της συζήτησης. Ας πούμε όμως πως δεν έφαγες "τσαντιά" στο κεφάλι και η λέξη απατεώνας εκφράστηκε τόσο γλυκά όσο στ' αλήθεια ήλπιζες πως θα ακούσεις απ' την συνομιλήτριά σου.

Και τώρα είσαι στο σταυροδρόμι που αν θες μιλάς για τα αστέρια και τα λουλούδια ή... απλά συνεχίζεις με μία συζήτηση που εσύ διάλεξες αλλά ξέρεις πως δεν σε συμφέρει. Δεν έχει σημασία τι θα πεις και τι θα ακούσεις, αλλά αν ακούσεις στο τέλος πως είσαι (και) "υποκριτής" ξέρεις καλά πως η ανατροπή σου προχωράει κανονικά! Στο τέλος της ημέρας το πολύ-πολύ να μην κερδίσεις ένα one night stand ή ούτε καν ένα τηλέφωνο, αλλά φεύγεις με ένα χαμόγελο ευτυχίας. "Τι ωραίο να είσαι ξεδιάντροπα ειλικρινής"!

Και ξέρεις έχει ενδιαφέρον να είσαι ειλικρινής, αλλά δεν είναι καθόλου της μόδας. Ποτέ δεν ήταν. Μπορεί λίγο-πολύ τα ρούχα μας να ακολουθούν μία δεδομένη τάση, όμως αν το ψάξετε, θα δείτε πως το ίδιο συμβαίνει και στην ψυχή μας, στην συμπεριφορά μας, στην φιλοσοφία μας. Αν και αυτό χρήζει περαιτέρω ανάλυσης και συζήτησης, εγώ δεν έχω καμία τέτοια όρεξη. Είναι τόσο ενδιαφέρον να σκέφτεσαι έξω από την "εικόνα" όμως την ίδια ώρα είναι τόσο μα τόσο απόμερα σ' εκείνο το μονοπάτι... 

Γιατί προσέξτε, είμαστε όλοι διαφορετικοί μεταξύ μας και είμαι σίγουρος πως ο καθένας βλέπει ξεκάθαρα την μοναδικότητα του εαυτού του, όμως γελιέστε αν νομίσετε πως αυτό σας κάνει πρωτότυπους. Είστε-είμαστε όλοι θύματα της μόδας της συμπεριφοράς. Λίγο-πολύ φτιαχνόμαστε όλοι από τα ίδια γεγονότα και χαλιόμαστε με παρόμοιους τρόπους.

Ναι, ναι ξέρω πως όλοι θα ορκιστείτε ξανά για την μοναδικότητα της δικής σας αντίληψης, όμως εγώ ξέρω. Και αν μπείτε στα μονοπάτια της αυτογνωσίας, θα ξέρετε κι εσείς. Ας είναι. Καμιά φορά αρκεί ένα υπέροχο χαμόγελο για να σκεφτείς πως άξιζε τον κόπο. Το χαμόγελο χάνεται μετά και φεύγει προς την Λάρισα, το Ρέθυμνο, την Βιέννη, τα Γιάννινα ή την Σκόπελο. Τι σημασία έχει; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι αποχρώσεις της μουσικής που ξυπνούν τις αισθήσεις

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Σας αρέσει να ακούτε μουσική; Εμένα πολύ! Και όταν λέω πολύ, εννοώ πως ακόμα και την Μεγάλη Παρασκευή θέλω να ακούσω μια μελωδία. Κάτι που θα μου αρέσει ιδιαίτερα και τότε θα ανέβει η ψυχολογία μου.

Τι γίνεται όμως όταν αναπάντεχα συναντάς ένα μουσικό ο οποίος είναι έτοιμος να απογειώσει τη μουσική σου φαντασία; Τότε τα πράγματα αλλάζουν. Ανακαλύπτεις πώς παράγεται η μουσική και μαθαίνεις να ακούς ένα τραγούδι ολόκληρο. Mαθαίνεις να κάνεις focus στα λόγια και την αρμονία της μουσικής που συνοδεύει τους στίχους.

Εκτιμώ τους ανθρώπους που γνωρίζουν μουσική. Κρύβουν ευαισθησίες που οι υπόλοιποι, που δεν έχουμε μουσικές γνώσεις, δεν διαθέτουμε (οκ, δεν είμαι απόλυτη σε αυτό). Πάντως παρατηρούν μικρές ηχητικές λεπτομέρειες που σε εμάς, τους απλούς, διαφεύγουν.

Όλοι έχουμε έναν μουσικό μέντορα και του επιτρέπουμε να μας ξεναγήσει σε άγνωστα μουσικά μονοπάτια εκεί που η τουρκο-μπαρόκ κουλτούρα και το κιτς δεν έχουν καμία απολύτως θέση. Η καρδιά μας πλημμυρίζει με εξαιρετικές μουσικές συνθέσεις που μετά από μια κοπιαστική ημέρα μας γαληνεύουν αναπάντεχα και αυτομάτως μας γεμίζουν με συναισθήματα και αναμνήσεις.

Η μουσική δεν ερεθίζει μόνο τα αυτιά μας αλλά και την ψυχή μας. Υπερέχει των άλλων τεχνών. Πώς θα υπήρχε ο χορός για παράδειγμα αν δε συνοδευόταν από μουσική. Τι αξία θα είχε μια ταινία αν δεν υπήρχε μουσική ταυτότητα, μια μουσική που θα εντείνει την αγωνία του θεατή... +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »