Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα άνθρωποι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα άνθρωποι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022

δοξάστε τους αποτυχημένους ανθρώπους

Καληνωρίσματα επισκέπτες και αναγνώστες.
Είναι πάντα ωραίο να έχεις παραδείγματα στην ζωή σου. Αφίσες σε εφηβικά δωμάτια, δάσκαλους που όταν τελειώνει η διδακτική ώρα ασχολείται με τις ανησυχίες των μαθητών, ηγέτες σε μια επιχείρηση που εμπνέουν τους υφιστάμενους και αφυπνίζουν την παραγωγικότητα σε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.

Κι αν δεν σου έχει τύχει κάτι απ' όλα αυτά, υπάρχει η τηλεόραση. Το διαδίκτυο. Εκεί που διαβάζεις τις βιογραφίες των σπουδαίων επιστημόνων, των διάσημων αθλητών και καλλιτεχνών. Των επιχειρηματιών που καινοτόμησαν και έκαναν την διαφορά. Άνθρωποι που εξιστορώντας τη ζωή τους δείχνουν μέσα από την επιμονή και τα εμπόδια, πως κατάφεραν να πετύχουν και να μείνουν στην ιστορία.

Αναρωτιέμαι ωστόσο, τι ενδιαφέρον θα παρουσίαζε να ασχοληθεί κανείς με το άλλο άκρο των ανθρώπων. Εκείνων που βρίσκονται στην αφάνεια. Που κάνουν τον σκύλο βόλτα, πάνε στην δουλειά, επιστρέφουν βρώμικοι από τα χώματα, κάνουν μπάνιο, ασχολούνται λίγο με το παιδί και κάθονται στην τηλεόραση μέχρι να αποκοιμηθούν αγχωμένοι για το αν θα έχουν λεφτά στις 30 για να πληρώσουν το νοίκι.

Να το δούμε λίγο αυτό; Έτσι, με ένα χαζό παράδειγμα; Προ ημερών ήμουν σε ένα εστιατόριο θαλασσινών. Γεμάτο από κόσμο, είχα κάνει κράτηση για τα άτομα της παρέας μου. Όταν κάτσαμε ένας από την παρέα, σχολίασε: "κοίτα, ο Χ γιατρός. Ε, αν δεν είναι αυτός εδώ, ποιος θα είναι;". Ξέρετε, εκεί στο εστιατόριο υπήρχαν ένα σωρό από παρέες που δεν ήταν γιατροί, δεν ήταν γνωστοί, ήταν πολύ πιθανό άνθρωποι που το ψάρι τους έκατσε στο λαιμό επειδή τα 150€ που έκαναν λογαριασμό, είναι ίσως το 20% του μηνιάτικο τους.

Αναρωτιέμαι λοιπόν. Γιατί εγώ θα έπρεπε να κοιτάξω τον γιατρό που εκείνος πλήρωσε τον λογαριασμό με την άνεση του εργάτη που αγοράζει τον σπαστό καφέ απ' το περίπτερο και όχι τον υπόλοιπο κόσμο που ενδεχομένως προσπάθησε πολύ μέχρι να έρθει στο εστιατόριο;

Αναρωτιέμαι γιατί τα πρότυπα μας και οι άνθρωποι που προβάλλονται, θα πρέπει να είναι αυτοί οι διάσημοι που -αδιάφορο για το πως και το γιατί- τα κατάφεραν και πλέον ζουν μια άνετη ζωή και όχι όλοι εκείνοι που κάθε τους ημέρα είναι ένας αγώνας επιβίωσης χωρίς το μέλλον ή καν ο επόμενος μήνας, να είναι εξασφαλισμένος;

Josef Váchal’s Cry of the Masses

Αναρωτιέμαι γιατί να μην υπάρχει μια εκπομπή στην τηλεόραση που δεν θα ασχολείται με τα success stories, αλλά με ανθρώπους που το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να επιβιώσουν, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Ανθρώπους που δε θα γνωρίσουμε για να θαυμάσουμε απαραίτητα, αλλά για να ταυτιστούμε και γιατί όχι να μάθουμε από τα λάθη τους, να σχολιάσουμε το τι θα κάναμε εμείς καλύτερο από εκείνους ή εμπνευστούμε από τη δική τους αποτυχία για το δικό μας επόμενο βήμα.

Ο νικητής στον αθλητισμό ή και τη ζωή παίρνει δικαίως όλα τα φώτα πάνω του. Το βρίσκω σωστό και δίκαιο. Όμως σε ένα πρωτάθλημα 16 ομάδων, υπάρχουν 15 που προσπαθούν και σε μια χώρα 11 εκατομμυρίων, υπάρχουν -ξέρω γω- 10,5 εκατομμύρια "αποτυχημένων", πολλοί από τους οποίους προσπαθούν. Που δεν τα έχουν καταφέρει τόσο καλά. Όχι, δεν φταίει η τύχη, αλλά οι δικές τους επιλογές. Δεν πειράζει όμως, γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι άνθρωποι δικοί μας. Είμαστε εμείς οι ίδιοι. Yanni Spiridakis

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ οι άνθρωποι που δεν ξέρατε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Υπάρχουν κάποιες φορές που ζηλεύω. Ζηλεύω εσένα, εσένα, εσένα και μάλλον κι εσένα. Είναι φορές που θα σκότωνα για να έχω την ελαφρότητα του μυαλού που πολλοί τριγύρω μας κουβαλούν.

Θα ήθελα να ανοίξω την τηλεόραση και να χαζέψω με no-brain εκπομπές μέχρι να ζαλίζομαι και να γουρλώνω τα μάτια μου. Κι αν τελικά πρόσεχα κάποια εκπομπή θα ήθελα να είναι κάπως... έτσι:
"παίρνουμε το τηγάνι και του ρίχνουμε λίγο λάδι ανάβοντας το μάτι της κουζίνας. Κατόπιν σπάμε τα αυγά και τα ρίχνουμε μέσα στο τηγάνι αφήνοντας τα να τηγανιστούν για τόση ώρα όσο το υγρό τους γίνει το γνωστό μας ασπράδι(!) Αμέσως μετά τοποθετούμε το τηγανισμένο αυγό στο πιάτο. Επαναλαμβάνουμε για όσες φορές χρειαστεί"!

Θα ήθελα να ανοίξω τον υπολογιστή μοιράζοντας αμέτρητα likes σε γνωστούς και αγνώστους, σε κάθε αρλούμπα που βρήκαν από αλλού και θέλησαν με την σειρά τους να κοινοποιήσουν. Και επειδή τελικά κοστίζει να σκέφτεσαι, να κοινοποιούσα ο ίδιος άλλες αρλούμπες που βρήκα τυχαία και μη στο διαδίκτυο, προσποιούμενος πως έχω μια ενδιαφέρουσα ζωή για την οποία αξίζει κάποιου άλλου το like.

Συμβαίνει όμως κάτι πολύ σημαντικό και μη αναστρέψιμο. Και συμβαίνει σε πολλούς από εμάς εδώ κι εκεί. Η μελαγχολία, η απομόνωση, η εσωστρέφεια και η ανάγκη για ηρεμία δεν είναι κατ' ανάγκη κάτι κακό ή ξενέρωτο. Η πλήρης εγρήγορση στο μυαλό και τις σκέψεις δεν αποτελεί απαραίτητα ανασταλτικό παράγοντα στην κοινωνικότητα και την ζωή. Ίσως είναι το εφαλτήριο ή η αναπροσαρμογή.

Και για να μην το κουράζω, αν συναντήσετε ξανά έναν άνθρωπο που δεν κάνει ότι εσείς, που δεν διασκεδάζει όπως εσείς, που δεν συμπεριφέρεται όπως εσείς, μην βιαστείτε να τον κατατάξετε σε λιποτάκτη του Mulder και της Scully. Είτε θα πρέπει να τον αγνοήσετε αφού προφανώς δεν ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία σας κι έτσι θα κάνετε χάρη και σε εκείνον και στον εαυτό σας, είτε... να αρχίσετε να τον ψάχνετε και να τον μελετάτε, αθόρυβα ή και με φανερό ενδιαφέρον. Ποτέ, δεν μπορείτε να προεξοφλήσετε τι θα αποκομίσετε από αυτήν την έρευνα. Ίσως... βρείτε έναν σημαντικό άνθρωπο! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ "αποδομωντας" το χαμογελο...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis




Πολλοί θεωρούν ότι "το χαμόγελο είναι ο ψίθυρος του γέλιου"
Το χαμόγελο αποτελεί ένα θαυμάσιο επικοινωνιακό εργαλείο, με το οποίο μπορούν να κτιστούν ανθρώπινοι δεσμοί πάσης φύσεως, από επαγγελματικοί έως ερωτικοί.  Ενδυναμώνει τις κοινωνικές μας συναναστροφές και λειτουργεί "θεραπευτικά" για εμάς και για τους γύρω μας.
Παρακάτω θα παραθέσουμε και αναλύσουμε μερικές ενδιαφέρουσες διατυπώσεις που αφορούν το χαμόγελο και έχουν βασιστεί σε επιστημονικές μελέτες. 

Βρέφος και χαμόγελο
Το χαμόγελο εμφανίζεται κατά την 1η εβδομάδα της ζωής μας, ως ακούσια αντίδραση του νευρικού μας συστήματος. Το χαμόγελο της 1ης εβδομάδας εκδηλώνεται αυτόματα μετά τη λήψη της τροφής. Μετά τη 2η βδομάδα εμφανίζεται ως αντίδραση στις ανθρώπινες φωνές (εξωγενής φάση χαμόγελου). Από την 8η περίπου εβδομάδα το μωρό αρχίζει να χρησιμοποιεί το χαμόγελο ως κοινωνικό/επικοινωνιακό μέσο.
Μελέτες υποστηρίζουν ότι η συχνότητα που εμφανίζεται το χαμόγελο στο πρόσωπο ενός μωρού μάς δείχνουν και το πόσο υγιές και ικανοποιημένο αισθάνεται μέσα στο περιβάλλον του.
Χαμόγελο = δείκτης μη-επίθεσης
Το χαμόγελο και ο φόβος είναι οι δύο εκφράσεις του προσώπου που τραβούν τους μύες προς τα πίσω, όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα όταν αποτυπώνονται στις εκφράσεις του προσώπου τραβούν τους μύες προς τα εμπρός.
Τόσο ο (ειλικρινά) χαμογελαστός όσο και ο φοβισμένος άνθρωπος δεν επιτίθενται. Η μη-επίθεση έχει ανάγκη από σήματα φιλικότητας. Αυτή τη φιλικότητα δηλώνει το χαμόγελο και κατευνάζει τα πνεύματα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι, όπως έχουν δείξει μελέτες, το χαμόγελο είναι το μόνο μορφολογικό στοιχείο που είναι αναγνωρίσιμο από απόσταση 45 μέτρων!!! Κανένα άλλο στοιχείο επικοινωνίας του προσώπου μας, δεν είναι ορατό, παρά μόνο από πολύ κοντινή απόσταση. 

Χαμόγελο και γυναίκα
Οι γυναίκες είναι εκπαιδευμένες να χαμογελούν, ακόμα κι όταν δεν είναι χαρούμενες. Ο ρόλος τους ως "ειρηνοποιών" απαιτεί να χαμογελούν για να εξομαλυνθούν τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται. Ωστόσο, στις μέρες μας που ακολουθούν επαγγελματική καριέρα έχουν συνδυάσει το χαμόγελο με την υποταγή. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που χαμογελούν πολύ στο εργασιακό τους περιβάλλον δίνουν την εντύπωση αδυναμίας, ότι είναι ακίνδυνες ανταγωνιστικά.
Ωστόσο, αγαπητές μου, πριν αποφασίσετε να χαμογελάτε λιγότερο στο εργασιακό σας περιβάλλον, σκεφτείτε ότι οι άνδρες ζουν ένα μας χαμόγελο!!!

Αληθινά Χαμόγελα!
Πώς να διακρίνετε το ειλικρινές χαμόγελο:
1. Ένα αληθινό χαμόγελο διαρκεί από 2-4 δευτερόλεπτα
2. Το αληθινό χαμόγελο διακρίνεται από την ακρίβεια χρόνου, δηλαδή τα προσποιητά χαμόγελα ποτέ δεν εμφανίζονται την ακριβή στιγμή, αλλά λίγο νωρίτερα ή αργότερα από την ακριβή στιγμή μιας συνάντησης, μιας χειραψίας, μιας συνομιλίας κ.α.
3. Στα προσποιητά χαμόγελα υπάρχει ένα είδος ασυμμετρίας στο πρόσωπο: α) έλλειψη ζεστασιάς, β) έλλειψη κίνησης των σφιγκτήρων μυών των οφθαλμών. Γι' αυτό την επόμενη φορά που θα θέλετε να σιγουρευτείτε για τα ειλικρινή συναισθήματα του συνομιλητή σας κοιτάξτε τον στα μάτια!!!
Και μην ξεχνάτε πώς το χαμόγελο είναι υγεία! Πώς είναι μεταδοτικό! Πώς ακόμα κι αν δεν έχουμε καλή διάθεση, αν χαμογελάσουμε στον εαυτό μας, αμέσως η διάθεσή μας θα αλλάξει!
Εσείς πόσο συχνά χαμογελάτε; Εξασκηθείτε στα χαμόγελα!!! +Elena Alefantinou



Πηγή: "Γέλιο: Η καλύτερη θεραπεία" του Α. Λουπασάκη  

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ''the asshole survival guide''

 you've got to take this moment στο +yannidakis


Ένα θέμα που ξετρελαίνει τον καθηγητή του Στάνφορντ Robert Sutton είναι οι βλάκες και η εξάπλωση της ηλιθιότητας. Τα τελευταία 10 χρόνια η συγγραφική του συνήθεια και η εμμονή του με τη βλακεία, κατά τη γνώμη των «Προβληματισμών της Δευτέρας»  κατακλύζει τον πλανήτη. Μάλλον γι' αυτό τα βιβλία του πολυγραφότατου κ. Sutton γίνονται best sellers.

Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία τα εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα του έργου του που σπάνε τα ταμεία θα τα αγοράζουν σίγουρα και κάποιοι βλάκες, καθώς ο βλαξ έχει την επιθυμία να αυτοπροσδιορίζεται ως ευφυής. 

Ο Sutton ικανοποιεί τις απαιτήσεις του κοινού του με το διατυπώνει διαρκώς νέες θεωρίες τις οποίες στηρίζει σε εντυπωσιακές έρευνες για την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Παραδείγματος χάρη, το παγκόσμιο φαινόμενο της εξαφάνισης των εργασιακών δικαιωμάτων από εργατοφάγους εργοδότες που δε «χαμπαριάζουν» πως πιέζοντας του εργαζομένους χάνουν αντί να κερδίζουν και ο Sutton θεωρεί πως κάτι τέτοιο είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ολοένα μεγαλύτερη επικράτηση της αβελτηρίας.

Όσοι καταπιεσμένοι με διαβάζετε αυτή τη στιγμή, ή όσοι έχετε υπάρξει σε κάτεργο κατά το παρελθόν, θα αντιλαμβάνεστε πως τα γραπτά του καθηγητή θα μπορούσαν να είναι Βίβλος για την έξοδό μας από την κρίση!!

Σύμφωνα με υπολογισμούς του Sutton, το κόστος της συμπεριφοράς ενός ατόμου που βρίσκεται σε θέση ισχύος αφενός επιβραβεύεται στην αγορά εργασίας, αφ' ετέρου μακροχρόνια δημιουργεί εχθρικό κλίμα που κάνει την παραγωγικότητα να μειώνεται. Εν τέλει, σύμφωνα με τα λεγόμενα του επιτυχημένου επιστήμονα-συγγραφέα, η συμπεριφορά του νταή ζημιώνει μια επιχείρηση με χιλιάδες ευρώ.

Οι βλάκες δεν αργούν να καταλήξουν αποτυχημένοι ειδικά όταν εθίζονται στην εξουσία καθώς αποκτούν μια φυσική τάση να το παρακάνουν. Αν τα νεύρα σας γίνονται κρόσια αγνοείστε επιδεικτικά τη βλακώδη συμπεριφορά και φροντίστε να γλυτώσετε άμεσα!

Υ.Γ.: Όλοι είμαστε εν δυνάμει βλάκες οπότε μην πουλάτε μούρη...

Θα με βρεις εδώ: G+Nastazia A
           
                             FB:  Anastasia Papadaki

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το φάρμακο για τους τοξικούς ανθρώπους στην ζωή μας (που είσαι εσύ)

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Κάθε άνθρωπος -όσο ισχυρή προσωπικότητα κι αν έχει- επηρεάζεται άμεσα ή έμμεσα, θετικά ή αρνητικά, από τον κοινωνικό του περίγυρο. Δεν είναι κακό αυτό. Είναι δείγμα ότι ζούμε σε πολιτισμένες κοινωνίες, ότι σεβόμαστε τους κανόνες της συνύπαρξης και κάπως έτσι συνεχίζουμε προσπαθώντας για το καλύτερο για εμάς και τους ανθρώπους που αγαπάμε.

Συχνά σε αυτό, υπάρχουν διάφοροι ανασταλτικοί παράγοντες όπως για παράδειγμα ένα απρόοπτο υγείας κλπ. Τέτοια προβλήματα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε συχνά στην ζωή μας. Πολλές φορές μας επηρεάζουν, κάποιες μας αλλάζουν, άλλες μας στιγματίζουν ή και κάποιες δεν καταφέρνουν να επιδράσουν πάνω μας.

Κι αν τα απρόοπτα είναι μέσα στο... πρόγραμμα (της ζωής) τι θα λέγατε για ένα άλλο είδος ανασταλτικού παράγοντα που δεν προέρχεται από συμβάντα αλλά από την δράση των ανθρώπων; Σίγουρα στην ζωή σας θα είχατε την ατυχία να αλληλεπιδράσετε με "τοξικούς ανθρώπους" με ανθρώπους που δηλαδή όχι μόνο δεν σας ωθούσαν στο ένα βήμα παραπάνω της ζωής σας, αλλά αντίθετα η μιζέρια, ο αρνητισμός και η στασιμότητα, σας κρατούσε πίσω. Ακόμα χειρότερα αν αυτοί οι άνθρωποι κατάφεραν να επηρεάσουν τον χαρακτήρα σας. Να σας κάνουν να κλάψετε, να χάσετε την αυτοπεποίθηση σας, να σας βάλουν στην διαδικασία να σκέφτεστε αρνητικά για τον εαυτό σας ή την ζωή γενικά.

Τέτοιοι άνθρωποι βρίσκονται παντού γύρω μας. Μπορεί να είναι στον χώρο εργασίας, ένας συνάδελφος ή ο εργοδότης μας. Μπορεί να είναι ο/η σύζυγος, μπορεί ακόμα και ένας στενός φίλος. Παρατηρήστε κάτι. Πρόκειται για ανθρώπους που δύσκολα μπορούμε να βγάλουμε από την ζωή μας. Προφανώς μπορούμε να αλλάξουμε δουλειά, να πάρουμε διαζύγιο ή απλά να αλλάξουμε παρέες, όμως αν ένας άνθρωπος κατάφερε να σε επηρεάσει τόσο πολύ (αρνητικά) τότε προφανώς και ασκεί μεγάλη επίδραση πάνω σου. Οπότε... πόσο εύκολο εγχείρημα θα είναι να τον βγάλεις από την ζωή σου;

Ένας τοξικός άνθρωπος κοντά μας είναι η πιο επικίνδυνη αρρώστια. Δεν έχει φάρμακο, δεν έχει ιατρική διάγνωση, προϋποθέτει μόνο προσωπική αυτογνωσία και θέληση για αλλαγή με οποιοδήποτε κόστος. Και η ερώτηση μου προς εσένα σήμερα είναι: Είσαι έτοιμος/η να πάρεις αυτό το ρίσκο του κόστους της αλλαγής; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 12 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ περί...διαμόρφωση χαρακτήρα ο λόγος

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Ο "λαός", πιστεύει πως όχι. Ο περισσότερος κόσμος, συμφωνεί με αυτό. Κάποιοι (συγκαταβατικοί ή άνθρωποι επιρρεπείς στους συμβιβασμούς) υποστηρίζουν πως ναι. Ορισμένοι, δηλώνουν πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει, αλλά τον αλλάζουν. Ελάχιστοι, το έχουν καταφέρει και είναι (είτε ψευδώς είτε όχι) υπερήφανοι για αυτό. "Εγώ, εμείς και εσείς" όντας περισσότερο διπλωματικοί και ουδέτεροι στην πλειοψηφία των ζητημάτων που αναλύουμε, θεωρούμε ότι η απάντηση βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο.

Κατά μία έννοια και σε μια συνήθη πραγματικότητα, ο άνθρωπος διαμορφώνει τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά του καθ όλη την διάρκεια της ζωής του, και αυτό, όχι απαραίτητα επειδή μαθαίνει κάτι καινούργιο, αλλά επειδή βιώνει κάτι νέο ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η κάθε νέα εμπειρία αφομοιώνεται και μετατρέπεται πέρα από γνώση, νέο στοιχείο και κομμάτι του εαυτού μας, καθώς και μέρος της συμπεριφοράς μας. Η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται συνεχώς, με αποτέλεσμα η διαμόρφωση του χαρακτήρα μας να είναι, θεωρητικά, ατελείωτη. Όσο πιο έντονο, τραυματικό ή "δυνατό" είναι το βίωμα μας, τόσο πιο εμφανής είναι και η αλλαγή σε εμάς.

Και κάπου εδώ όμως αρχίζει να αναδύεται και η... "απάντηση" που ψάχνουμε να βρούμε. Η αλήθεια είναι ότι παρά ελαχίστων εξαιρέσεων (οι οποίες αναφέρονται σε γεγονότα τα οποία φέρνουν τα λεγόμενα "πάνω-κάτω"), μονάχα τα παρακλάδια και οι ακριανές πτυχές του χαρακτήρα μας αλλάζουν, αφού ο κυρίως κορμός/σκελετός του, παραμένει ίδιος και σταθερός. Κάποιοι ειδικοί δηλώνουν ότι ο εν λόγω χαρακτήρας μας διαμορφώνεται μέχρι την ηλικία των 7 ετών. Άλλοι υποστηρίζουν ότι κατά την εφηβεία -ηλικία που μπορεί να αποβεί η πιο καθοριστική ηλικιακή περίοδος για την διαμόρφωση του χαρακτήρα μας- η ανθρώπινη συμπεριφορά παίρνει την τελική κλίση της με ελάχιστα περιθώρια μελλοντικής εναλλαγής. Είναι άραγε τόσο "άτρωτο" το κέλυφος το οποίο την περικλείει;

Αυτό δυστυχώς, είναι κάτι που τελικά διαφέρει στον καθένα μας. Κατ' εμέ είναι κάτι που ο καθένας ανακαλύπτει και συνειδητοποιεί στην ζωή πολύ αργότερα, ενδεχομένως στα βαθιά γεράματα. Ο εγωισμός και το γόητρο της ηλικίας μπορεί να μην τον αφήνουν να το παραδεχτεί, όμως μέσα του το αισθάνεται (για μια "υπερηφάνεια" και μια "αλαζονεία" ζούμε έτσι και αλλιώς). Και μπορεί "ο λύκος και αν εγέρασε και άσπρισε το μαλλί, μήτε την γνώμη του άλλαξε μήτε την κεφαλή του", το ζήτημα είναι να βρει μια καλή "βαφή", και να μην χρειαστεί να κάνει τα άλλα δύο.

Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopo

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι άνθρωποι είναι ταξίδια μαγικά

 you've got to take this moment στο +yannidakis
Έφυγε το 2016, και δε κρύβω τον ενθουσιασμό μου γι' αυτό. Πλέον νιώθω πιο έντονα ότι θέλουμε να απαλλαγούμε από αυτό σα να ήταν ένα παλιό ρούχο, που το φορέσαμε τόσες πολλές φορές που πλέον το έχουμε βαρεθεί και θέλουμε να το πετάξουμε. Συμφωνώ πως το 2016 δεν ήταν συμπαθητική χρονιά. Πήρε περισσότερα και έδωσε λιγότερα.

Ποιος άνθρωπος δεν αναζητά λίγο καλοκαίρι μέσα στο χειμώνα; Να νιώσει την ανεμελιά ενός ταξιδιού μέσα στην καθημερινότητά της πόλης. Καθόμουν στον καναπέ ενός σαλονιού πρόσφατα. Στρέφοντας το βλέμμα στο παράθυρο του σαλονιού, από τη διάφανη κουρτίνα, διέκρινα τσιμεντένια, άχρωμα σπίτια. Το μυαλό μου γύριζε στο καλοκαίρι. Στην αλλαγμένη και πιο αισιόδοξη διάθεσή μου. Στον αθεράπευτα ρομαντικό μου εαυτό που τόσο με αγαπώ που είμαι έτσι αδιόρθωτη. Στα μέρη που πήγα και σε ταξίδια που φανταζόμουν πως θα κάνω. Στους ανθρώπους που θα συναντούσα το καλοκαίρι αλλά τελικά δεν ήταν εφικτό για επαγγελματικούς λόγους.

Το μυαλό μου γυρνά στις θαλασσινές μυρωδιές και στους κόκκους άμμου που κόλλαγαν στα πόδια μου. Και τώρα ο χειμώνας τελειώνει και παίρνουμε ανάσα για τον καυτό ελλαδικό ήλιο. Παίρνουμε ανάσα για το λιγότερο προβληματικό 2017 και για το φως της χαράς που έχουμε ανάγκη τόσο να εισπράξουμε.

Η ζωή δε σταματά σε ένα γεγονός όμως νοσταλγούμε τις όμορφες και διαφορετικές στιγμές στη ζωή μας... +Nastazia A 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »