Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ η βία δεν είναι αναρχία, ας την οριοθετήσουμε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Μια παλιά φράση λέει: "τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς". Σήμερα βέβαια δεν την χρησιμοποιούμε γιατί ακούγεται αρκετά ρατσιστική, σας βεβαιώνω όμως -και ειδικά τους αξιότιμους έγχρωμους αναγνώστες μου- πως κάθε άλλο παρά ρατσιστική πρόθεση έχει η συγκεκριμένη φράση. Οπότε πριν αρχίσετε να μου στέλνετε μηνύματα μίσους, αναδιατυπώνω και λέω πως, τελικά...

Αυτός ο κόσμος μάλλον δε θα αλλάξει ποτέ.

Για κάθε δεντράκι που θα φυτεύουμε, ένα δάσος θα καίγεται. Για κάθε παιδική χαρά που θα εγκαινιάζουμε, μια κούνια θα ξηλώνεται. Για κάθε αλλαγή στο σύστημα ηλεκτροφώτισης μιας πλατείας παρουσιάζουμε, ένας πυλώνας θα καταστρέφεται και η λίστα είναι τεράστια.

Προχθές είχαμε την... "επέτειο" του θανάτου του νεαρού αναρχικού και ως είθισται, κάθε πορεία ή εκδήλωση μαθητών ή δεν ξέρω κι εγώ τι, διεκόπη από βανδαλισμούς, οδομαχίες, επιθέσεις και κλασικά... καταστροφή της Δημόσιας και Ιδιωτικής περιουσίας. Πίσω στο 2008 όταν τα καυτηρίαζα αυτά, μου είχαν κάνει καταγγελία δύο φορές! Σήμερα, βλέπουμε τις ίδιες εικόνες και κανείς δεν αντιδράει.

Επιτρέψτε μου να σας παραθέσω αυτούσιο ένα κομμάτι κειμένου που περιέγραφε τα γεγονότα:

Στο πέρασμά τους από τα Προπύλαια έως το Σύνταγμα κατέστρεψαν πεζοδρόμια, κάδους απορριμμάτων, έσπασαν φανάρια, στάσεις λεωφορείων, ξήλωσαν πινακίδες.

Σε όλη αυτή τη διαδρομή της καταστροφής η αστυνομία απουσίαζε ή έκανε διακριτική παρακολούθηση, χωρίς να επεμβαίνει καθόλου. Οταν οι νεαροί έφτασαν, εκμεταλλευόμενοι τη μαθητική πορεία που ήταν σε εξέλιξη, στο Σύνταγμα, πραγματοποίησαν επίθεση εναντίον των αστυνομικών που ήταν έξω από το Κοινοβούλιο.

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε στο Σύνταγμα ήταν πως κουκουλοφόροι κρατούσαν στα χέρια τους ακόμα και πινακίδες «STOP», που ξήλωσαν προφανώς από κάποιο στενό.

Περιγραφές σαν αυτές που φυσικά τις κάνω εικόνα, με εξοργίζουν. Με εξοργίζουν που κάποια παιδιά πολλά από τα οποία είναι πολύ... "καθημερινά" παιδιά και υπεράνω πάσης υποψίας, δεν αντιλαμβάνονται την ζημιά που κάνουν στον τόπο που οι ίδιοι μένουν, την ζημιά που κάνουν στην καθημερινότητα που οι ίδιοι και οι γονείς τους βιώνουν, σπάζοντας παγκάκια και φανάρια και καίγοντας κάδους ή αυτοκίνητα. Από την άλλη με εξοργίζει η στάση της αστυνομίας. Γνωρίζω πως αν η αστυνομία γίνει πιο ενεργητική θα έχουμε περισσότερα προβλήματα, όπως τραυματισμοί, αναζωπύρωση της διαμάχης και περισσότερη επιθετικότητα, όμως πως είναι δυνατό ρε παιδιά, να μένουν άπραγοι όταν μπροστά τους διαλύεται μια πόλη ή μια περιουσία πολίτη που υποτίθεται πως δουλειά τους είναι να προστατεύουν;

Σε πολλά από αυτά τα παιδιά που καίνε και σπάνε, η αναρχία δεν είναι ιδεολογία. Είναι ξέσπασμα και μια έκφραση εκτόνωσης που τους έχει φυτευτεί από άλλους στο μυαλό ως δυνατότητα(!) Εδώ στο Ηράκλειο, εδώ και λίγο καιρό υπάρχει ένα τέτοιο μέρος για όλα αυτά τα παιδιά και όχι μόνο, που έχουν ανάγκη να ξεσπάσουν βίαια. To Lampogialo - Rage Room, είναι η απάντηση στην αναρχία και την παρανομία και επειδή έχω μπει στην διαδικασία να σκεφτώ ότι κάποιοι έχουν ανάγκη την βία, ας... την οριοθετήσουμε!!! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η βία προς τις γυναίκες, οι ευθύνες τους και η λύση

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Προ ημερών ήταν η Παγκόσμια ημέρα κατά της κακοποίησης των γυναικών. Έχω φτιάξει αφιερώματα σχετικά εδώ στο yannidakis, ωστόσο μου είναι αδύνατο να μην αναφέρω ορισμένα πράγματα και φέτος.

Δεν το συνηθίζω, αλλά παρακάτω παραθέτω ορισμένα στατιστικά στοιχεία και σας παρακαλώ να κάνετε τον κόπο να τα διαβάσετε σκεπτόμενοι πως όλα αυτά δεν είναι νούμερα, αλλά άνθρωποι που πονάνε, έχουν προβλήματα και αδιέξοδα τα οποία στο τέλος μετατρέπονται σε βία!


Θύματα ενδοοικογενειακής βίας από τον σύζυγό τους, είναι οι 8 στις 10 γυναίκες, που απευθύνθηκαν στη γραμμή SOS 15900, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΓΙΦ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα ενόψει της 25ης Νοεμβρίου, που είναι Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών, στο διάστημα από τις 19 Νοεμβρίου 2016 έως 19 Νοεμβρίου 2017, η 24ωρη τηλεφωνική γραμμή δέχθηκε 5.041 κλήσεις και 113 ηλεκτρονικά μηνύματα.
Επί του συνόλου των κλήσεων, οι 4.266 (85%) αφορούσαν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Από αυτές, οι 3.034 κλήσεις (71%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, ενώ οι 1.232 κλήσεις (29%), αφορούσαν σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα, κυρίως από φίλους/-ες, γονείς, άλλους συγγενείς και γείτονες.
Από τις 3.034 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, οι 2.432 κλήσεις (80%) αφορούσαν σε ενδοοικογενειακή βία με δράστη κυρίως το σύζυγο, οι 53 κλήσεις (2%) σε σεξουαλική παρενόχληση, οι 18 κλήσεις (1%) σε περιπτώσεις βιασμού, 54 κλήσεις (2%) αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας, ενώ καμία κλήση δεν υπήρξε για πορνεία ή trafficking.
Τα αιτήματα των κλήσεων αφορούσαν: 1.516 κλήσεις (40%) σε ψυχοκοινωνική στήριξη, 976 κλήσεις (26%) σε νομική συμβουλευτική, 191 κλήσεις (5%) σε νομική βοήθεια, 251 κλήσεις (7%) σε αναζήτηση φιλοξενίας και 15 κλήσεις (0%) σε αναζήτηση εργασίας.
Από τις 3.034 γυναίκες που κάλεσαν τη γραμμή, οι 1.663 (50%) είναι μητέρες.
Από το σύνολο των γυναικών που κάλεσαν στην τηλεφωνική γραμμή προκύπτει ότι 2.484 (82%) είναι Ελληνίδες, 198 (7%) είναι μετανάστριες και 23 (1%) είναι ΑμεΑ.
Αντίστοιχα, το διάστημα από 1-11-16 έως 31-10-17, οι δομές της ΓΓΙΦ και των Δήμων δέχτηκαν 5.210 γυναίκες, εκ των οποίων οι 4.849 εξυπηρετήθηκαν από τα συμβουλευτικά κέντρα και οι 361 φιλοξενήθηκαν στους ξενώνες του δικτύου υποστήριξης γυναικών θυμάτων βίας.
Το 71% των γυναικών αυτών ήταν θύματα ενδοοικογενειακής βίας με δράστη κυρίως τον σύζυγο (νυν/πρώην). Η πλειονότητα των γυναικών ήταν μητέρες με παιδιά (σε ποσοστό 75%). Το 43% των γυναικών είχαν ως αίτημα την ψυχοκοινωνική στήριξη, το 21% τη νομική στήριξη και το 16% απευθύνθηκαν στις δομές για ενημέρωση-πληροφόρηση.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών που απευθύνθηκαν στις δομές ανήκε στην ηλικιακή κατηγορία 26-55 ετών (69%) και περιλάμβανε όλα τα μορφωτικά επίπεδα. 

Αν κάνατε τον κόπο να τα διαβάσατε σας παρακαλώ θυμηθείτε πως δεν μιλάμε για αριθμούς αλλά για ανθρώπους που παντρεύτηκαν (ή όχι), έκαναν όνειρα, παιδιά και όπως οι περισσότεροι, στην πορεία βρήκαν εμπόδια. Πότε όμως ένα πρόβλημα ή ένα εμπόδιο δικαιολόγησε την βία;

Θα σταθώ στο 75% των γυναικών που όπως λέει η έρευνα έχουν παιδιά. Είναι γεγονός πως όταν έρθει παιδί/α στην οικογένεια, η γυναίκα αλλάζει. Όμως δεν είναι μόνο η γυναίκα που αλλάζει. Αλλάζουν οι οικονομικές απαιτήσεις, ο χρόνος, οι συνήθειες και τόσα άλλα. Μοιραία, αλλάζει και ο άντρας. Και αυτό δεν το λέω κακοπροαίρετα. Το θέμα είναι το κατά πόσο ο καθένας ενσωματώνει τον νέο του ρόλο στον χαρακτήρα του και είναι πολύ σημαντικό να συμβεί αυτό με ομαλό τρόπο διότι -ας μη γελιόμαστε- δεν πρόκειται για κατοικίδιο! Τα παιδιά φέρνουν αμέτρητες δυσκολίες και περιορισμούς.

Γνωρίζω αμέτρητες περιπτώσεις γονέων που δεν μπόρεσαν να αντέξουν τον νέο τους ρόλο ή άλλες που δέχτηκαν τον ρόλο του γονέα αλλά στην πορεία έχασαν την ταυτότητα τους σαν εραστές ή έστω σαν σύντροφοι. Οι γυναίκες λέγεται ότι παθαίνουν μελαγχολία ή ακόμα κατάθλιψη, οι άντρες; Ξεσπούν σε νευρικές αντιδράσεις; Η στατιστική λέει πως ναι... Νευρικές αντιδράσεις που συχνά μάλλον οδηγούν σε βία.

Και γιατί βία με δεδομένο πως αυτή έχει σαν στόχο την γυναίκα; Μα... προφανώς επειδή σωματικά/φυσικά είναι η λιγότερο ισχυρή. Με άλλα λόγια, ο άντρας μετατρέπεται σε ένα κανονικό ζώο, εφαρμόζοντας τους νόμους της ζούγκλας όπου το δυνατότερο ζώο επιβάλλεται δια της βίας στο πιο ανίσχυρο!

Είναι η στιγμή που πρέπει να καταλήξω για το αν αυτό είναι περισσότερο εξοργιστικό ή απογοητευτικό. Δώστε μου λίγο χρόνο...

Γιατί, η βία δεν είναι μόνο σωματική. Είναι και λεκτική, είναι και ψυχολογική. Και είμαι σίγουρος ότι εκεί τα ποσοστά θα αλλάζουν, γιατί ετούτες (τις μορφές βίας) δεν τις ασκεί μόνο ο άντρας στην γυναίκα αλλά και το αντίστροφο. Και μπορεί να είναι ζωώδες το να βλέπεις μία γυναίκα με μελανιές και πληγές στο σώμα της, ωστόσο τι γίνεται όταν η ψυχολογία επιδρά στον καθένα από το ζευγάρι; Δεν είναι απλά ένας τσακωμός ή μερικές κακές στιγμές είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες, όπως η εξάλειψη του αυτοσεβασμού, η απώλεια της αυτοπεποίθησης και τελικά βαθιές πληγές που φέρνουν την κατάθλιψη, την απομόνωση, την έλλειψη ενδιαφερόντων, τον πανικό ή ακόμα και άλλες παθήσεις που δεν σχετίζονται με την ψυχολογία άμεσα.

Δεν είναι κακό να καταλήξουμε στο ότι δεν πάει άλλο! Αρκεί η διαπίστωση αυτή να γίνει μεθοδευμένα, αντικειμενικά, χωρίς εξωγενείς παράγοντες, με αγάπη και με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Μάλιστα, θα ήταν προτιμότερο αυτό να γίνει πριν ξεσπάσουν φαινόμενα οποιασδήποτε μορφή βίας όπως την περιγράψαμε παραπάνω. Ήρεμα, πολιτισμένα, με κοινή διαπίστωση και με αμοιβαία επίλυση των εκκρεμοτήτων, όπως ακριβώς θα άξιζε στους δύο ανθρώπους όταν ξεκίνησαν την πορεία τους και όχι σε αυτούς που κατέληξαν να είναι όταν αποφάσισαν να την ολοκληρώσουν.

Επειδή όμως, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που το... ζωικό τους ένστικτο υπερισχύει του όποιου πολιτισμού υπήρξε πάνω τους, υπάρχει και ο άλλος τρόπος: η καταγγελία και η αναζήτηση βοήθειας στην υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Αν λοιπόν εμπλέκεστε ή ξέρετε κάποιον που εμπλέκεται σε τέτοια υπόθεση, έχετε ανθρώπινη υποχρέωση να μην κλείσετε την σελίδα αυτή αν πρώτα δεν καλέσετε το 15900 ή στείλετε στο sos15900@isotita.gr Λύστε το πρόβλημα πριν το αδιέξοδο δεν αφορά μόνο εσάς, αλλά ακόμα και τα παιδιά σας ή το περιβάλλον σας... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 13 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ξύλο για τα μάτια, ξύλο για την εκτόνωση, ξύλο για τη νεολαία

Την Τρίτη που πέρασε, η συντάκτρια μας, +Kωνσταντίνα Πορφυρού έγραψε ένα απόλυτα εύστοχο κείμενο αναφορικά με τα έκτροπα που στιγμάτισαν τον τελικό Κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Ενός αγώνα που διεξήχθη στο Πανθεσσαλικό Στάδιο στον Βόλο και το οποίο έπεσε θύμα βανδαλισμών από τους οπαδούς, σαράντα από τους οποίους νοσηλεύτηκαν καθώς εκτός από ξύλο, κονταριές και μπουκαλιές, είχαμε και μαχαίρωμα, ρίψη μολότοφ, αλλά και τούβλα, τσιμέντο και μάρμαρα.

Εγώ λοιπόν θέλω να απαντήσω στην Κωνσταντίνα και να δηλώσω πως την Τετάρτη απήλαυσα τον τελικό. Ομολογώ πως δεν ενθουσιάστηκα από το ενενήντα λεπτό μέτριας δράσης, όσο από όλα όσα προηγήθηκαν με τον κακό σχεδιασμό της αστυνομίας που έφερε τους οπαδούς των δύο στρατοπέδων πρόσωπο με πρόσωπο και είχε σαν αποτέλεσμα από τύχη να μην έχουμε νεκρό. Σε περίπτωση που δεν καταλάβατε, εγώ ενθουσιάστηκα με τα επεισόδια!

Βλέπετε, ξέρω αρκετά καλά το φαινόμενο αυτό. Υπήρξα σε επεισόδια στο γήπεδο του ΟΦΗ εδώ στο Ηράκλειο (τα παίρνω σε χρονολογική σειρά), αρκετό καιρό μετά στην Τούμπα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό και λίγο πιο μετά στο Καυτανζόγλειο. Έζησα μια βροχή αντικειμένων σε ένα πέρασμα από το γήπεδο της Ξάνθης και μια τελευταία φορά ήταν ξανά εδώ, αλλά στο Παγκρήτιο Στάδιο με γηπεδούχο στον Εργοτέλη αυτή τη φορά. Χαίρομαι γιατί ποτέ δεν χρειάστηκα ούτε νοσοκομείο ούτε τίποτα, αλλά τα επεισόδια τα ξέρω πολύυυυ καλά.

Οι οπαδοί (ποιες ομάδες είπαμε ότι έπαιζαν;) δεν φημίζονται για τον σεβασμό στο αθλητικό ιδεώδες ή άλλα ξενέρωτα. Μεγάλη μερίδα από αυτούς πάνε στο γήπεδο για το ξύλο. Και ξέρετε κάτι; Εγώ αυτά τα παιδιά τα νιώθω. Έχουν ανάγκη να εκτονωθούν. Στην Αγγλία οι χούλιγκανς δίνουν ραντεβού σε περιοχές μακριά από γήπεδα, πηγαίνουν και ξεκινούν μέχρι τελικής πτώσης. Στην Ελλάδα αυτό έχει γίνει λίγες φορές και ο λόγος είναι διπλός. Από την μία, οι περισσότεροι έχουν την ανάγκη να υπάρχει αστυνομική δύναμη στον χώρο για να ξέρουν ότι η κατάσταση δεν θα ξεφύγει από τα δικά τους νοητά όρια και από την άλλη επειδή στο γήπεδο υπάρχει πεδίο δράσης που δεν τους έχει απαγορευτεί δραστικά.

Έχω γράψει για το πόσο εύκολο είναι να σταματήσουν τα επεισόδια στα γήπεδα εφόσον οι κάμερες λειτουργούν και τα εισιτήρια είναι ονομαστικά, όμως εφόσον κανείς δεν ενδιαφέρεται να το κάνει, τότε νομίζω πως απλά δεν χρειάζεται! Γιατί κατά βάθος μας αρέσει να βλέπουμε να εκτονώνονται τα νιάτα μας! Το ότι κάποιοι μπορεί να καταλήξουν στο νοσοκομείο ή στο... νεκροτομείο δεν αμαυρώνει την συνολική εικόνα.

Αυτά τα παιδιά πάνε το βράδυ σπίτι τους και αφού περάσει η επήρεια των ναρκωτικών ουσιών και της αδρεναλίνης, αισθάνονται τόσο κουρασμένα και παράλληλα τόσο μα τόσο γεμάτα από την υπέροχη ημέρα τους! Δεν έχει σημασία ποιος κέρδισε στο ξύλο ή την μπάλα, όσο η εκτόνωση!

Τι μας μένει λοιπόν από τον τελικό; Το ξύλο! Πολύ ξύλο, άγριο ξύλο και χαρούμενα παιδιά! Στείλαμε το μήνυμα, βεβαιωθήκαμε ότι δεν έχουμε καμία πρόθεση να αλλάξουμε, συνεχίζουμε να περιμένουμε την επόμενη φορά που θα δούμε παρόμοιες εικόνες και... άσε την Κωνσταντίνα να λέει! +Yanni Spiridakis

Απολαύστε κι εσείς μαζί μου



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ βία και σεξ πιστοποιούν την ανθρώπινη υποκρισία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Πρόσφατα ο διάσημος σκηνοθέτης Paul Verhoeven δήλωσε πως: "Η καταστροφή (βία) και η αναδημιουργία (σεξ) είναι νομίζω οι κυρίαρχες δυνάμεις στον κόσμο" κάτι που με έβαλε σε σκέψεις αναφορικά με την υποκρισία του κόσμου (και) σήμερα.

Μπορούμε εύκολα να ανακαλέσουμε εικόνες κατά τις οποίες μία σκηνή βίας γίνεται αντικείμενο ιδιαίτερης προσοχής. Σε κάποια ταινία, σε κάποιο τηλεοπτικό ρεπορτάζ ή πολύ περισσότερο όταν εκτυλίσσεται μπροστά μας. Και κατά έναν ανώμαλα περίεργο τρόπο το ίδιο συμβαίνει σε κάθε ευκαιρία που γινόμαστε μάρτυρες μια ερωτικής στιγμής στην οποία δεν είμαστε εμείς πρωταγωνιστές. Και πάλι, θυμηθείτε μια ερωτική σκηνή σε κάποια κινηματογραφική ταινία ή ένα πραγματικό ειδύλλιο που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια σας.

Αντιδράσεις; Σοκαριστικές φυσικά. Όλοι θα μιλήσουν για το βίωμά τους, χωρίς να διευκρινίζουν αν συμφωνούν ή όχι μ' αυτό, χωρίς να ξεκαθαρίσουν αν υποσυνείδητα απόλαυσαν αυτό που αντίκρισαν. Γιατί αν θέλουμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς θα πρέπει να παραδεχτούμε πως η βία και το σεξ, μας ερεθίζει. Ερεθίζει τις αισθήσεις και εξιτάρει το πνεύμα.

Και αυτό δεν είναι κακό. Είναι μάλιστα, φυσικό. Το κακό είναι ότι δεν το παραδεχόμαστε με την ίδια φυσικότητα που υποστηρίζουμε την ομάδα μας ή το αγαπημένο μας συγκρότημα. Το κακό είναι πως σε μια εποχή όπου βία και σεξ κυκλοφορούν ελεύθερα γύρω μας, εμείς επιμένουμε να τα θεωρούμε ταμπού καταφέρνοντας απλά να πιστοποιήσουμε το μέγεθος της υποκρισίας μας. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ η απόλυτη μηχανή χάους που λέγεται άνθρωπος

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν συνάνθρωπο μου που έχει κινητικά, νοητικά ή ψυχολογικά προβλήματα υγείας. Εγώ ξέρω τι αισθάνομαι για αυτούς και αν τους έχω βοηθήσει κατά καιρούς.

Όμως ας πάρουμε το παράδειγμα ενός συνανθρώπου μας που για κάποιον λόγο είναι καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι χωρίς να έχει πλήρη συναίσθηση του περιβάλλοντος. Για λόγους εγρήγορσης του εγκεφάλου οι γιατροί έχουν ανοιχτή μόνιμα μια τηλεόραση η οποία προβάλλει κατά διαστήματα ειδήσεις.

Ακούει για κρίση, αλλά δεν μπορεί να την αντιληφθεί. Ίσως βλέπει φίλους του να τον επισκέπτονται λιγότερο πια ή όταν είναι εκεί να έχουν κατήφεια στα πρόσωπά τους.

Ακούει για τρομοκρατία και το μόνο που καταφέρνει να δει είναι αίμα, πόνος, προσφυγιά και κατεστραμμένη γη παντού.

Ακούει για μίσος και βλέπει ανθρώπους νεκρούς από άλλους ανθρώπους, βλέπει συρματοπλέγματα, ένοπλους να περιφρουρούν πλατείες στις οποίες θα έπρεπε να παίζουν παιδιά πάνω σε κούνιες.

Ακούει για βία και βλέπει παιδιά να σφάζουν φίλους τους, αγνώστους να οπλοφορούν ανοίγοντας πυρ αδιακρίτως με την πρώτη ευκαιρία. Και τυφλωμένους από διαχωρισμούς και ουσίες, να ξεσπούν σαν ζώα της ζούγκλας προσπαθώντας να επιβληθούν.

Βλέπει βεβηλωμένα πάρκα και πλατείες, κατεστραμμένες πινακίδες και μαρασμό σε μέρη που θα μπορούσαν να είναι όμορφα.

Ο πρωταγωνιστής μας δεν ξέρει τι είναι οι τζιχαντιστές και τι οι εθνικιστές. Δεν ξέρει τι σημαίνει ασέβεια και τι φανατισμός. Βλέπει μόνο ανθρώπους, αίμα και καταστροφή. Χωρίς χρώμα, χωρίς, γεωγραφικά όρια, χωρίς στρατόπεδα, χωρίς πλευρές.

Ένας μακρινός θεατής αυτού του κόσμου θα είχε ήδη αηδιάσει. Οι δικοί μου προσωπικοί ρυθμοί είναι υπερβολικά γρήγοροι για να προλάβω να αηδιάσω ο ίδιος. Ο άνθρωπος τελικά είναι ότι πιο σιχαμερό, καταστροφικό και επικίνδυνο κυκλοφορεί σε αυτόν τον πλανήτη. Αν διαφωνείς, απλά άνοιξε κάποιο ειδησεογραφικό κανάλι, κλείσε τον ήχο και βάλε μια ταινία στην ετικέτα χαμηλά που δείχνει τους τίτλους. Φτιάξε καφέ και κάτσε να παρακολουθείς όλο το βράδυ μέχρι να σε πάρει ο ύπνος (υποθέτω πως την μέρα έχεις κάτι πιο σημαντικό να κάνεις). Αν μετά από αυτό είσαι απογοητευμένος και νιώθεις κατάθλιψη: καλά να πάθεις. Είναι το είδος σου, ηλίθιε! Αν πάλι δεν νιώσεις και πολλά, λογικό μου ακούγεται: Είναι το είδος σου, ζώον! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ


 Διαβάστε περισσότερα.. »