ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ γίνεται μια εταιρεία αυτοκινήτων να διδάσκει πολιτισμό;

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Το concept του Nissan X-Trail 4dogs χτυπά αδυσώπητα την ευαίσθητη χορδή κάθε ιδιοκτήτη σκύλου και μας κάνει όλους να το λατρεύουμε. Ακόμη κι εμάς που ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να το αποκτήσουμε. Ακόμη κι εμάς που δεν έχουμε ιδέα σε γενικές γραμμές από αυτοκίνητα.  Ιδιαίτερα εμάς όμως που έχουμε σκυλάκια, τα λατρεύουμε και ξέρουμε ότι το ταξίδι με αυτοκίνητο μαζί τους δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Κι αυτό γιατί, αν πραγματοποιηθεί η κυκλοφορία του, θα δώσει την ευκαιρία στους κατόχους του να απολαύσουν μία πραγματικά φοβερή εμπειρία: από τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο πίσω μέρος με κρεβατάκι και μπολ φαγητού/ νερού για το τετράποδο μέλος της οικογένειας μέχρι την ύπαρξη πτυσσόμενων μηχανημάτων για πλύσιμο και στέγνωμα, πρόκειται για την μετουσίωση των προσευχών όλων των ιδιοκτητών... αλλά και όλων των σκύλων! 

Δεν θα επιμείνω όμως στα τεχνικά χαρακτηριστικά γιατί θέλω η εστίαση να πέσει αλλού, και συγκεκριμένα στο πόσο μεγάλη σημασία έχει αυτή η κίνηση ως δείγμα πολιτισμού και κουλτούρας. Θα δανειστώ εδώ μια φράση του Γκάντι που συνοψίζει απόλυτα αυτό που έχω στο μυαλό μου: "Ο πολιτισμός ενός έθνους διακρίνεται από τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα ζώα". Και ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα. Δεν μπορούμε να διατεινόμαστε ότι είμαστε μία προοδευτική κοινωνία, ότι έχουμε φιλοζωικά αισθήματα κ.τ.λ., αν δεν επιβραβεύουμε και δεν διατυμπανίζουμε τέτοιου είδους δράσεις, ώστε να αποτελέσουν μελλοντικά και παράδειγμα προς μίμηση. Να ακολουθήσουν κι άλλες εταιρείες αυτοκινήτων, εταιρείες κατασκευής επίπλων και ειδών σπιτιού καθώς και άλλων ειδών που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τη βελτίωση της ζωής των κατοικίδιων μας και της σχέσης μας μαζί τους.

Όλα αυτά βέβαια όταν δεν αναφερόμαστε στο δικό μας γεωγραφικό μήκος και πλάτος. Εδώ καλώς ή κακώς, οι προτεραιότητες όσον αφορά τα ζώα και τη συμπεριφορά μας απέναντι σ' αυτά είναι διαφορετικές. Πρέπει να μάθουμε πρώτα να μην ζευγαρώνουμε το σκυλί μας όπου να' ναι - όπως να' ναι να σπέρνει παντού μελλοντικά αδέσποτα, να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας σχετικά με την υγεία, την κοινωνικοποίηση και τη βόλτα του, να σεβόμαστε τον εαυτό και τους συμπολίτες μας μαζεύοντας τα περιττώματά του στη βόλτα, να τιμωρήσουμε με τον πλέον παραδειγματικό και σκληρό τρόπο τους διεστραμμένους που βάζουν φόλες, να μάθουμε να καταγγέλλουμε περιστατικά βίας ή παραμέλησης σε ζώα... Κι αφού τελειώσουμε μ' αυτά, θα εξετάσουμε αν είμαστε έτοιμοι και στα πιο εκλεπτυσμένα. Σκληρό, αλλά ρεαλιστικό.

Χρήσιμα σχετικά links: πώς πρέπει να αντιδράσετε αν γίνετε μάρτυρες κακοποίησης ή θανάτωσης ζώου, να ζευγαρώσω τον σκύλο μου; , υποχρεώσεις ιδιοκτήτη κατοικιδίου, φιλοζωικές ομάδες












 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ πολιτισμός στη χώρα της κρίσης

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Τελευταία αφορμή που αναζωπύρωσε τις σκέψεις μου στο ζήτημα που θα πραγματευτούμε σήμερα αποτέλεσε η πληροφόρησή μου για το "Θέατρο των Φτωχών". Μπορώ να πω ότι λάτρεψα την ιδέα από την πρώτη στιγμή, καθώς πάντα ήμουν την άποψης ότι η κρίση που μαστίζει αλύπητα τη χώρα μας είναι πρωτίστως κρίση αξιών και παιδείας, που έφερε τα γνωστά σε όλους μας οδυνηρά αποτελέσματα. Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί λοιπόν οι συνθήκες, όταν όλοι λίγο-πολύ παλεύουν για τα αναγκαία και καθημερινά της επιβίωσης, είναι αναμενόμενο ζητήματα όπως το θέατρο, οι συναυλίες, ο κινηματογράφος, τα εικαστικά, ζητήματα ουσιαστικής ψυχαγωγίας (με την ετυμολογική σημασία) και βαθύτερης παιδείας να έρχονται ιεραρχικά σε δεύτερη μοίρα. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, η έξοδος από το "πηγάδι" στο οποίο έχουμε κατακρημνιστεί προϋποθέτει πολίτες με την κατάλληλη παιδεία. Βλέπετε τον φαύλο κύκλο έτσι;

Καθώς λοιπόν μόνοι μας μπήκαμε σ' αυτό το λούκι, μόνοι μας θα πρέπει και να βγούμε από εκεί. Μπορούμε άραγε να αντιπαλέψουμε την ιστορία, που μας έχει δείξει ότι οι χρυσές σελίδες του πολιτισμού γράφονται στην πλειοψηφία απ' όποιον που είναι αρκετά δυνατός οικονομικά ώστε να επενδύσει σ' αυτόν; Ναι μπορούμε. Πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε το πρόβλημα. Εδώ ίσως θα χρησίμευε και το ιστορικό παράδειγμα του γνωστού σε όλους μας Περικλή, ο οποίος καθιέρωσε ακριβώς για τον λόγο που εξετάζουμε τα "θεωρικά".

Επόμενο βήμα, είναι η ενίσχυση και την επιβράβευση αξιόλογων πρωτοβουλιών όπως η παραπάνω. Φυσικά δεν μιλάω για εκμετάλλευση των καλλιτεχνών και των δημιουργημάτων τους, αλλά για εθελοντικές πρωτοβουλίες οι οποίες θα τύχουν προβολής και διαφήμισης από τα μέσα, έτσι ώστε ο κόσμος να έρθει σε επαφή μαζί τους, να τις γνωρίσει και να τις αγκαλιάσει (ναι, γι' αυτό δηλώνω σίγουρη). Ακόμη, μπορούμε να στραφούμε και σε διάφορες ερασιτεχνικές αλλά φιλότιμες προσπάθειες απ' τις οποίες πολύ πιθανό να προκύψουνε εξαιρετικά αποτελέσματα.

Πριν γίνουν όλα τα παραπάνω όμως, πρέπει να θέσει ο καθένας τον εαυτό του μπροστά σε μία μεγάλη πρόκληση, έναν  μεγάλο, συλλογικό στόχο: να κατορθώσουμε να αλλάξουμε τον ρου των πραγμάτων. Ο σκοπός στην προκειμένη, είναι τόσο σημαντικός που ξεπερνά την προσωπική αυτοβελτίωση που ούτως ή άλλως επιτυγχάνεται μέσα από την ενασχόληση με την τέχνη, γι' αυτό απαιτείται να είμαστε ενωμένοι.

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ γιατί η απόφαση να μην δοθεί ο παρθενώνας στον gucci ήταν σωστή

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Το ζήτημα μπορεί να έληξε, δεν παύει όμως να συζητείται. Κι αυτό είναι από μόνο του καλό, καθώς σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που ζητήματα πολιτισμού απασχολούν την ελληνική πραγματικότητα. Ο Παρθενώνας κατηγορηματικά κι ομόφωνα δεν πρόκειται να δοθεί για την επίδειξη μόδας του οίκου Gucci, κι αυτό είναι κάτι που (ω, τι πρωτότυπο!) δίχασε την κοινή γνώμη, με μερίδα του κόσμου να θεωρεί την απόφαση συντηρητική ή και λαϊκιστική. Επιθυμία μου είναι σήμερα να σας αποδείξω πως δεν ήταν.

Ο Παρθενώνας ξέρετε έχει κάτι που τον ξεχωρίζει από τα περισσότερα αρχαιολογικά μνημεία. Έχει αναχθεί σε σύμβολο όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και του δυτικού πολιτισμού συνολικά. Φέρει τη σφραγίδα μιας εκ των κορυφαίων εποχών του ανθρώπινου πνεύματος. Έχει περάσει πολλά στην ιστορία του. Έχει γίνει τζαμί, χριστιανικός ναός, έχει βομβαρδιστεί και παρ' όλα αυτά δεν έχει χάσει ούτε ελάχιστο από το κύρος του. Μάλιστα, με το σύγχρονο μουσείο της Ακρόπολης, τα φώτα στράφηκαν πρόσφατα και αναπόφευκτα και πάλι σ' εκείνον και τον εν γένει αρχαιολογικό χώρο. Πιθανότερο λοιπόν είναι να κάνει διαφήμιση ο Παρθενώνας στον Gucci, παρά το αντίθετο.

Και ο οίκος το ξέρει. Και γι' αυτό θέλησε να εκμεταλλευτεί το χάλι της χώρας για να εξασφαλίσει με ελάχιστα χρήματα έναν χώρο αυτού του βεληνεκούς (χωρίς να τον κατηγορώ βέβαια, δυστυχώς ή ευτυχώς αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού...). Τα 2.000.000 του Gucci σε βάθος πενταετίας θα ήταν η σωτηρία για την αναστήλωση του μνημείου; Ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν είναι ρομαντισμός, είναι ένα πολύ όμορφο μήνυμα: "δεν είναι όλα ανταλλάξιμα με χρήματα".

Αντιλαμβάνομαι ότι ζούμε σε μία εποχή με τεράστια κρίση πολλαπλών επιπέδων (αξιών, οικονομικών κτλ) και ότι γενικά δεν έχουμε μάθει να δείχνουμε το σεβασμό σας σε κανέναν και τίποτα. Στο μυαλό κάποιων μπορούν τα παραπάνω επιχειρήματα να μοιάζουν από θολοκουλτούρα μέχρι κι εγώ δεν ξέρω τι, σε μία εποχή που για την Ελλάδα τα χρήματα δεν περισσεύουν από πουθενά. Όμως σκεφθείτε το κι έτσι: όλοι αυτοί οι επώνυμοι που μας έταξε ο Gucci ότι θα μας φέρει, βρίσκονται κάθε καλοκαίρι στα νησιά μας. Η διαφήμιση επιτυγχάνεται ούτως ή άλλως. Αξίζει να θυσιάσουμε την αίγλη ενός τέτοιου χώρου για μία εκδήλωση που δεν του ταιριάζει; +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ήταν κάποτε ένας λάκης...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ήταν κάποτε ένας καλλιτέχνης που διέπρεπε στο είδος της σάτιρας. Ήταν το 1991 όταν πρωτοπαρουσίασε την επιτυχημένη σειρά "10 μικροί Μήτσοι" και το 2004 όταν ξεκίνησε το "Αλ τσαντίρι νιους" που έμελλε να γίνει η μεγαλύτερη επιτυχία της τηλεοπτικής του καριέρας -άλλωστε, δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι θα υπάρξει κάτι άλλο μελλοντικά.

Η μεγάλη πτώση του Λάκη άρχισε μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία -"τραγική ειρωνεία" να αρχίσει η πτώση του μετά την άνοδο στην εξουσία της παράταξης που ο ίδιος στήριξε και βοήθησε (άμεσα και έμμεσα).

Πάντως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, η πτώση του Λάκη θα ερχόταν έτσι κι αλλιώς, κι αυτό λέγεται φθορά του χρόνου -κάποια στιγμή θες να δεις και κάτι άλλο την Τρίτη το βράδυ, θες να μιλήσεις για τα ανέκδοτα και κάποιου άλλου καλλιτέχνη, όχι μόνο του Λάκη, κι -όπως κι αν έχει- η σάτιρα ενοχλεί... κάποτε θα σατίρισε κάτι που θα μας ενόχλησε γιατί μπορεί κι εμείς να το έχουμε αυτό το ελάττωμα που θα είχε αναφέρει...

Στην περίπτωσή του βέβαια η φθορά έκανε μεγάλο πάταγο! Η πτώση του ήρθε τη στιγμή που στο ζενίθ βρίσκονταν η αλαζονεία και η ιδεοληψία του! Είναι εκείνη η στιγμή που ένας μετριοπαθής καλλιτέχνης -βλέποντας πως στερεύει η έμπνευσή του για το θέμα που επί χρόνια ασχολείται και πως ο κόσμος γελάει όλο και λιγότερο γιατί έχει συνηθίσει- θα άλλαζε, θα σταματούσε, θα έκανε οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που έκανε ο Λάκης...

Ο Λάκης όχι μόνο συνέχισε, μα άφησε όλη την ιδεοληψία του να τον κυριεύσει, γιατί όταν ένας αλαζονικός χαρακτήρας δεν έχει πια καινοτόμες ιδέες και νιώθει το θρόνο του να τρέμει γίνεται στενόμυαλος, αδιάλλακτος, άδικος... μένει καθηλωμένος σε ιδέες απαρχαιομένες και δεν μπορεί να δει ότι αυτές δεν αντιπροσωπεύουν την πρόοδο και το μέλλον...

Νομίζω η στροφή στην τραγωδία θα ήταν ίσως μια κάποια λύση...
Την Αντιγόνη! Ο ρόλος του Κρέοντα πιστεύω θα του ταίριαζε γάντι...

Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ απόβαση φαραώ στον "ελληνικό κόσμο"!

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

"Τουταγχαμών: Ταξίδι στην Αιωνιότητα" τιτλοφορείται η έκθεση που ξεκίνησε το Σάββατο στον "Ελληνικό Κόσμο" και μας δίνει την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με έναν πολιτισμό για τον οποίο όλοι νομίζουμε ότι έχουμε σε αδρές γραμμές μία ιδέα, αλλά μάλλον κινούμαστε στο επιφανειακό σχήμα "πυραμίδες- φαραώ- θεοί", χωρίς να έχουμε διεισδύσει στο βαθύτερο υπόστρωμα του σημαντικού και πολύ προχωρημένου για την εποχή του αυτού πολιτισμού. Να λοιπόν μία καλή ευκαιρία!

Ανάμεσα στα εκθέματα που θα μας βοηθήσουν στο ταξίδι μας αυτό στο χρόνο, συγκαταλέγονται ακριβή και λεπτομερή αντίγραφα ευρημάτων που βρέθηκαν στον τάφο του Τουταγχαμών, φαραώ της 18ης δυναστείας του οποίου τον ασύλητο τάφο ανακάλυψε πριν 94 χρόνια ο Χάουαρντ Κάρτερ. Αγάλματα του Τουταγχαμών και του πατέρα του Ακκενατών, η διάσημη "στήλη της Ροζέτα", η νεκρική μάσκα του αλλά και μούμιες του φαραώ και των δύο νεκρών παιδιών του (είχαν βρεθεί κι εκείνες μέσα στον τάφο), είναι λίγα μόνο από τα εντυπωσιακά πράγματα που θα σας τραβήξουν την προσοχή σ' αυτήν την έκθεση.

Η προαναφερθείσα νεκρική μάσκα!

Πρόκειται σίγουρα για μία περίοδο κι έναν γεωγραφικό χώρο που εξάπτει την φαντασία. Ο μυστικισμός και η σιωπηλή δύναμη των αιγυπτιακών ιερατείων, οι σεβάσμιες μορφές των φαραώ, η ζωή γύρω από το Νείλο και το θολό τοπίο που δημιουργούν οι ελάχιστες πληροφορίες που έχουμε γύρω από τη ζωή των απλών ανθρώπων, όλα συντελούν στον "μύθο" που έχει χτίσει η αρχαία Αίγυπτος, ένας απ' τους σημαντικότερους πολιτισμούς που αντίκρυσε αυτός ο πλανήτης κι ένας πολιτισμός από τον οποίο οι δικοί μας "πρώτοι πολιτισμοί", εκείνοι του Αιγαιακού Χώρου, πήραν πολλά στοιχεία, τα εξέλιξαν και τα ενσωμάτωσαν στο δικό τους πολιτιστικό πλαίσιο. Κατανοώντας λοιπόν την πηγή ορισμένων πραγμάτων, ερχόμαστε πιο κοντά και στα οικεία μας πράγματα.


Αξίζει λοιπόν, για τέτοια τόσο σημαντικά κομμάτια του παρελθόντος να κάνουμε μία εξαίρεση από την πραγματικότητα του 21ου αιώνα που επιβάλει το αέναο κυνήγι του μέλλοντος και να στραφούμε λίγο προς τα πίσω. Να εξερευνήσουμε και να περάσουμε από την ημιμάθεια στη γνώση, διδασκόμενοι παράλληλα απ' όσα μπορεί να μας διδάξει αυτός ο πολιτισμός: την ακούραστη εργατικότητα, τη διαχρονικότητα των πολιτικών παιχνιδιών, τις μεγάλες καινοτομίες, τις απαρχές τις τέχνης και τις συγκρίσεις με άλλους πολιτισμούς (ακόμη και του παρόντος). Κι αν φαντάζει για κάποιους όλο αυτό πολύ έξω απ' τα νερά τους... εγώ θα έλεγα ότι μία δοκιμή θα σας πείσει.

Υ.Γ: Κι αν "ψηθήκατε"... Περάστε μία βόλτα κι απ' το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, να θαυμάσετε μία απ' τις καλύτερες ευρωπαϊκές συλλογές από αιγυπτιακά. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ (δια)σώζοντας τον πολιτισμό του αύριο, σήμερα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Δεν είναι ντροπή να λέμε πως είμαστε πίσω σε πολλά πράγματα, όπως η οικονομία, η ανάπτυξη, η τεχνολογία, η καινοτομία και η έρευνα. Είναι όμως ντροπή να λέμε ότι είμαστε πίσω σε θέματα πολιτισμού. Είναι η τελευταία καραμέλα που ακόμα έχουμε στο στόμα μας για να αισθανόμαστε ανώτεροι απ' τους άλλους, όμως μάλλον που κι αυτή έχει πια λιώσει...

Απλά πράγματα θα μπορούσαν να εκτινάξουν το αίσθημα και τις δράσεις πολιτισμού στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα της Δύσης. Στην Ιταλία για παράδειγμα, η κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει δώρο σε κάθε νέο μόλις ενηλικιώνεται, 500€ για να τον καλωσορίσει στην ενήλικη ζωή!

Η Ιταλική κυβέρνηση ρισκάρει. Δεν διανύει περίοδο ευημερίας για να μπορεί να σκορπάει 500ευρα από δω κι από κει, όμως εδώ υπάρχει ένα μυστικό, που πρέπει να εξυμνήσουμε και στο όποιο πρέπει να υποκλιθούμε. "Οι 18άρηδες δικαιούχοι θα πρέπει να ξοδέψουν τα χρήματα σε πολύ συγκεκριμένα πράγματα και ειδικότερα: σε βιβλία, σε εισιτήρια για συναυλίες, θέατρα, κινηματογράφο, μουσεία, για ταξίδια σε εθνικά πάρκα και για άλλες, αυστηρά όμως πολιτιστικές δραστηριότητες". Το μυστικό αυτό, αγαπητοί αναγνώστες, ξεχειλίζει από καινοτομία, ξεχειλίζει από πολιτισμό.

Σήμερα, στην Ελλάδα οι νέοι λιώνουν στις καφετέριες, ενώ απουσιάζουν χαρακτηριστικά από θέατρα, γήπεδα, συναυλίες ποιοτικής μουσικής ή εκθέσεις τέχνης. Τα ποσοστά της αγανάκτησης πολλαπλασιάζονται όταν πια μιλάμε για νέους που βρίσκονται εκτός Αττικής.

Κι όμως κατά αυτήν την διαβολική και ειρωνική σύμπτωση, θέατρα, γήπεδα, αίθουσες τέχνης και άλλα σημεία πολιτιστικού ενδιαφέροντος, πασχίζουν σε θέματα επισκεψιμότητας -ειδικά τους χειμερινούς μήνες που δεν έχουμε τουρίστες- δείχνοντας ότι ο κόσμος όχι μόνο δεν έχει λεφτά, αλλά ακόμα κι αν είχε, η τέχνη δεν θα ήταν η προτεραιότητά του για να τα... επενδύσει. Και να πεις ότι η επισκεψιμότητα είναι ικανοποιητική από τις μεγαλύτερες ηλικίες, θα μου ήταν αρκετό(;) για να δεχτώ ότι οι φορείς εφησυχάζουν με το επίπεδο πολιτιστικής συναναστροφής.

Αλλά... δεν είναι έτσι. Κι αν δεν κάνεις τον νέο να αγαπήσει την τέχνη, τότε η τέχνη θα πεθάνει στο μέλλον. Το άμεσο μέλλον. Οπότε γιατί είναι τόσο δύσκολο να συνδυαστούν αυτά τα δύο προβλήματα ώστε να αλληλοεξουδετερωθούν; Σκεφτείτε κάρτες ελευθέρας που θα είχαν στην κατοχή τους νέοι για να μπορούν να επισκέπτονται χώρους και εκδηλώσεις τέχνης και οι οποίες θα έληγαν με την πάροδο κάποιων ετών, κατά το διάστημα στο οποίο ο νέος θα έπρεπε να την χρησιμοποιεί ανά συγκεκριμένα τακτικά διαστήματα ώστε να παραμείνει ενεργοποιημένη, που θα εξασφαλίζει ότι ο νέος διατηρεί μία ενεργή σχέση με την τέχνη.

Και είδατε, δεν μιλάω καν για μετρητά (όπως στο παράδειγμα της Ιταλίας) γιατί ξέρω πως θα περιέγραφα μια ουτοπία για τα ελληνικά δεδομένα, όμως από πότε τα κενά καθίσματα αποφέρουν περισσότερο κέρδος απ' ότι τα γεμάτα χωρίς πληρωμένο εισιτήριο; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »