Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα τέχνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα τέχνη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ~ loving vincent...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είναι πολύ επίκαιρος. Όχι μόνο λόγω της μεγάλης έκθεσης "Van Gogh Alive" που φιλοξενείται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ούτε λόγω της -αριστουργηματικής, ζωγραφισμένης εξ ολοκλήρου στο χέρι- ταινίας "Loving Vincent" στην οποία δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή. Είναι πάντα επίκαιρος, γιατί στην περίπτωση του η κολοσσιαία καλλιτεχνική δυναμική και η προσφορά στην τέχνη συνδυάστηκαν με μία πλούσια, ευαίσθητη αλλά και ακραία προσωπικότητα που ακόμη και σήμερα γεννά συγκινήσεις και εγείρει το ενδιαφέρον των φίλων και μη της τέχνης.

Οι Πατατοφάγοι
Το μεγαλύτερο παιδί πολύτεκνης οικογένειας, ο Vincent Van Gogh γεννήθηκε το 1853 στην Ολλανδία. Πριν καταπιαστεί με την ζωγραφική, είχε δοκιμαστεί σε πληθώρα επαγγελμάτων: από ιεροκήρυκας μέχρι έμπορος έργων τέχνης, ακολουθώντας την πορεία του αδερφού του Theo, ο οποίος ήταν κι εκείνος που τον στήριξε οικονομικά στο μεγαλύτερο διάστημα της φτωχής ζωής του. Ήταν υποσιτισμένος και ταυτόχρονα εθισμένος στο ταμπάκο και το αψέντι. Στα νεανικά του χρόνια, σημαδεύεται από μία μεγάλη ερωτική απογοήτευση: απορρίπτεται από την πρώτη του ξαδέρφη Κι Βος και όταν ο πατέρας του μαθαίνει για τον ανάρμοστο έρωτά του τον διώχνει από το σπίτι. Αργότερα συνδέεται με τη Σιέν, μία φτωχή πόρνη, η οποία τον επηρεάζει καλλιτεχνικά, καθώς εκπροσωπεί μία αδύναμη κοινωνική μερίδα στην οποία ήδη ο Van Gogh είχε αδυναμία. Στα πρώτα του έργα πράγματι εντοπίζουμε έντονο κοινωνικό σχόλιο.


Στα αριστερά "Η Καρέκλα του Van Gogh", στα δεξιά "H Kαρέκλα του Gauguin"
Ταξιδεύει έπειτα στην Αμβέρσα και το Παρίσι, όπου φιλοξενείται από τον Theo. Η χρωματική του παλέτα ανοίγει, τα θέματά του εμπλουτίζονται με τοπιογραφίες και νεκρές φύσεις και έρχεται σε επαφή με τον ιμπρεσιονισμό και τους εκπροσώπους του. Παράλληλα μελετά και ιαπωνικά χαρακτικά τα οποία ασκούν μεγάλη επίδραση στην τέχνη του. Ωστόσο, καθώς η συμβίωση με τον αδερφό του γινόταν όλο και πιο δύσκολη, παίρνει την απόφαση να μετακομίσει στο Arles, της Νότιας Γαλλίας. Εκεί λαμβάνει χώρα κι ένα από τα πιο γνωστά γεγονότα της ζωής του: η επίθεση με λεπίδα στον αγαπημένο του φίλο Γκωγκέν, το κόψιμο του αυτιού του, και η αναχώρηση του Γκωγκέν κακήν κακώς από το Arles. Έπειτα ο Van Gogh παθαίνει κρίση και αποφασίζει να κλειστεί σε κλινική στο Saint-Remy, κατά την παραμονή του στην οποία παρουσιάζει σημαντική καλλιτεχνική παραγωγή.

Νυχτερινό Καφενείο
Λίγο αργότερα εγκαταλείπει την κλινική, πάει στον Theo στο Παρίσι, για να καταλήξει σύντομα σε μία άλλη κλινική στο Auvers Sur Oise. H παλέτα του σπάει πια με πιο σκούρα χρώματα, τα θέματά του απηχούν μοναξιά και εγκατάλειψη. Ιούλιος του 1980 ήταν ο καλλιτέχνης αποφάσισε να θέσει τέλος στη ζωή του αυτοπυροβολούμενος, με τα τελευταία λόγια να μένουν θρυλικά στην αιωνιότητα: "Η θλίψη θα κρατήσει για πάντα". Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ενισχύεται η άποψη ότι ο Van Gogh δεν αυτοκτόνησε, αλλά ο θάνατός του ήταν ατύχημα, ότι δηλαδή δύο παιδιά με το λάθος παιχνίδι στα χέρια τον πυροβόλησαν και θέλησε να μην τα παραδώσει στην αστυνομία...

Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα καλλιτέχνη του οποίου η προσφορά αναγνωρίστηκε μετά θάνατον. Πολλοί είπαν γι' αυτόν πως ήταν "ένας τρελός". Εξαιρετικά απλοϊκή προσέγγιση για μία προσωπικότητα γεμάτη καλοσύνη και συμπόνοια, που κατά την ταπεινή μου γνώμη ζητούσε απλά την αγάπη. Αψήφησε τα κοινωνικά στεγανά, λάτρεψε τη φύση και την αλήθεια της, γύρισε την πλάτη στον σύγχρονό του άνθρωπο και την αστική ζωή. Είμαι πεπεισμένη πως το ίδιο θα έκανε και σήμερα... +Κωνσταντίνα Πορφυρού

Koράκια σε σιταγρούς

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ η παρέα της μοδός

 you've got to take this moment στο +yannidakis


Είναι ωραίο να βρίσκεσαι ανάμεσα σε ομοίους σου, αν και αυτό, όταν εξελιχθεί σε συνήθεια με συγκεκριμένο γεωγραφικό πεδίο δράσης, τότε η ενδιαφέρουσα παρέα γίνεται επιβεβλημένη τρέχουσα τάση, άρα «παρέα της μοδός».

Δεν υπάρχουν άνθρωποι που να τα έχουν κατάφερει άψογα και στην τέχνη και στη μόδα, γιατί αν τα καταφέρεις πραγματικά στην τέχνη, σπανίως σκοτίζεσαι για τη μόδα. Αν η μόδα σε απορροφήσει και σου πληρώνει το νοίκι, σημαίνει πως κανέναν δεν αφορά η τέχνη σου. Αυτό δε σημαίνει πως φταίει η τέχνη σου αλλά το καταραμένο timing!

Μπορείς σαφώς να ελπίζεις πως η μόδα αγγίζει τα όρια της τέχνης, η προσομοίωση, όμως, αποκλείει την ταύτιση.

Δεν είναι η μόδα τέχνη, αυτό είναι απολύτως βέβαιο γιατί η «μόδα αφορά και κυρίως ορίζεται από τη στιγμή». Παραδόξως, για να παράγεις μόδα, πρέπει να αντιλαμβάνεσαι, όπως οι καλλιτέχνες, τη στιγμή, όμως στη μόδα μένεις προσκολλημένος στην «επίτευξη του προσωρινού».

Η μόδα είναι σαν ματαιόδοξο κορίτσι που επιδιώκει να πάει κάπου υψηλότερα, αλλά τελικά την αποκλείει η ίδια η κοινωνική της φύση.

H οπτική της μόδας είναι «από μέσα σε αυτό και οι άνθρωποί της δε στέκονται ούτε επιθυμούν να παρακολουθούν από το περιθώριο. «Βγάζουν κεφάλι αλλά ξαναπέφτουν στη σούπα.

Ο χυλός δε φτιάχνεται μόνο από τάσεις για τακούνια και υφάσματα. Είναι αβγολέμονο από τρέχουσες αντιλήψεις. Οι αισθητήρες είναι και οι εκπρόσωποι...

Όλοι αυτοί συχνάζουν στα ίδια σημεία. Φορούν ρούχα από το ίδιο μαγαζί, το οποίο επισκέπτονται τακτικά συνήθως τα Σάββατα. Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 13 Μαΐου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΜΑΪΟΥ- από τη φαντασία του βερν στην πραγματικότητα του 21ου αιώνα

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας


χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Οι Ιάπωνες επιστήμονες της JAMSTEC ετοιμάζονται για πρώτη φορά στα χρονικά της ανθρωπότητας να διεισδύσουν στον μανδύα, το δεύτερο από τα τρία στρώματα απ' τα οποία αποτελείται ο πλανήτης μας. Έχουν ήδη επιλέξει τις επικρατέστερες τοποθεσίες για να τρυπήσουν, κι απ' ότι φαίνεται η ιστορία θα γράψει πως κάποια περιοχή ανάμεσα σε Χαβάη, Κόστα Ρίκα και Μεξικό θα είναι εκείνη που θα αποτελέσει τη δίοδο του ανθρώπινου είδους προς το εσωτερικό του πλανήτη που το φιλοξενεί. Φυσικά, δεν πρόκειται για μία ενέργεια με χαρακτήρα εμπειρικού επιτεύγματος αλλά για μία καθαρά επιστημονική έρευνα που αποσκοπεί κυρίως στη μελέτη φαινομένων σχετικών με τους σεισμούς και τα ηφαίστεια.

Κι αν δεν έχει γίνει ήδη ο συνειρμός στο μυαλό σας με το έργο του Ιουλίου Βερν "Ταξίδι στο κέντρο της γης" (του 1864 παρακαλώ!), που μαζί με τα "20.000 λεύγες κάτω απ' τη θάλασσα" και "Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες" αποτελούν τα πιο γνωστά του έργα, θα έρθω τώρα εδώ να σας επισημάνω το ζήτημα, μαζί με κάποιες... αξιοπερίεργες διαπιστώσεις:

"Όλα αρχίζουν όταν ο καθηγητής της ορυκτολογίας Όττο Λίντενμπροκ, ανοίγοντας ένα παμπάλαιο χειρόγραφο βιβλίο, βρίσκει ένα κωδικοποιημένο σημείωμα του περίφημου αλχημιστή Άρνε Σακνούσεμ στο οποίο έγραφε ότι κατόρθωσε να φτάσει στο κέντρο της γης. Ο καθηγητής πείθει τον ανιψιό και βοηθό του, τον Άξελ, να επαναλάβουν τον άθλο του Σακνούσεμ. Θα τους συνοδεύσει ένας Ισλανδός οδηγός, ο Χανς, λιγομίλητος και εξαιρετικά ψύχραιμος μπροστά στα εμπόδια που θα συναντήσουν.
Οι τρεις τους θα κατέβουν μέσα από κρατήρες ηφαιστείων, θα συναντήσουν υπόγειους ποταμούς και θάλασσες, αλλά και προϊστορικά τέρατα που δεν είχε αντικρύσει ποτέ ανθρώπινο μάτι. Θα διανύσουν χιλιάδες χιλιόμετρα μέσα σε γαλαρίες από βασάλτη, θα περάσουν μια τρομερή καταιγίδα και θα ζήσουν την έκρηξη ενός ηφαιστείου εγκλωβισμένοι μέσα στον κρατήρα του. Θα ξαναντικρίσουν όμως τελικά το φως του ήλιου; Και με ποιον τρόπο;"


Ο Ιούλιος Βερν, πατέρας της "επιστημονικής φαντασίας" κατά πολλούς λάτρεις του είδους, υπήρξε πολυγραφότατος, ενώ σήμερα είναι ο δεύτερος συγγραφέας με τις πιο πολλές μεταφράσεις παγκοσμίως, καθώς το έργο του δεν έπαψε ποτέ να γοητεύει. Πολλές φορές χαρακτηρίστηκε ως "μεγάλος οραματιστής" ή "προφήτης", καθώς πράγματι φέρνει σε αμηχανία τον σύγχρονο αναγνώστη με τα γραφόμενά του. Περιγράφει διαστημικά ταξίδια, αεροπλάνα, ελικόπτερα, ακόμη και αερόστατα που κινούνται με υδρογόνο, σε μία εποχή που όλα αυτά φάνταζαν αδιανόητα. Ακόμη και στο παράδειγμα που αναφέρθηκε πιο πάνω συσχετίζει το μανδύα με την ηφαιστειακή δραστηριότητα όπως ακριβώς και η επιστήμονες αφήνοντάς μας άφωνους, ενώ χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση των έργων "Από τη Γη στη Σελήνη" και "Γύρω απ' τη Σελήνη".

Σ' αυτή τη διλογία ο Βερν περιγράφει την απογείωση και την έξοδο απ' την ανθρώπινη ατμόσφαιρα μέσω κανονιού ενός βλήματος στο οποίο επέβαιναν άνθρωποι και το οποίο, αντί να προσεδαφιστεί όπως προβλεπόταν, μπήκε σε τροχιά γύρω απ' τη Σελήνη και εν τέλει επέστρεψε στον πλανήτη μας με μία θεαματική πτώση στη θάλασσα και το πλήρωμα σώο και αβλαβές. Εντυπωσιάζουν όχι μόνο οι τεχνολογικές περιγραφές και η προηγμένη λογική του Βερν, αλλά και η ομοιότητα με την ιστορία του "Απόλλων 13"!

Eίναι σίγουρα εντυπωσιακό όλο αυτό το μυστήριο γύρω απ' τις "προβλέψεις" του Βερν. Ένα κομμάτι μας θέλει να αφεθεί και να πιστέψει πως αυτός ο άνθρωπος δεν διέθετε απλά δυνατή λογική, διαίσθηση και τύχη, αλλά είχε και τα μέσα στους επιστημονικούς και πολιτικούς κύκλους της εποχής ώστε να ξέρει τι δοκιμάζεται σε πειραματικό στάδιο ή τι υπάρχει στα χαρτιά. Δεν θα ήταν διόλου απίθανο κάτι τέτοιο, καθώς και ο ίδιος ήταν άνθρωπος του πνεύματος, ωστόσο δεν έχουμε τέτοιες μαρτυρίες οπότε δεν παύει να παραμένει αυτή η θεωρία μία εικασία. Εμείς, ως αναγνώστες και ενεργοί πολίτες, οφείλουμε να συνεχίσουμε να μαγευόμαστε και να βυθιζόμαστε στο μυστήριο του έργου του Βερν, αλλά και να έχουμε διαρκώς τις κεραίες μας ανοιχτές για τέτοιες... επαληθευμένες "προφητείες". Όσο κι αν αντιστέκεται ο ορθολογισμός μας, πρέπει να θρέψουμε λίγο και τη φαντασία μας.

   +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 25 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το ευρωπαϊκό βραβείο λογοτεχνίας 2017 σε ελληνικά χέρια!

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είναι από τις ειδήσεις που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να προσπεράσουμε. Για μία Ελλάδα που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην εντατική με τα σωληνάκια, γεγονότα όπως αυτό που θα εξετάσουμε σήμερα αποτελούν σίγουρα αφορμές προβληματισμού σχετικά με το πως ο πολιτισμός μπορεί να μας οδηγήσει έξω απ' την δαιδαλώδη κατάσταση που βιώνουμε τα τελευταία (και όχι μόνο...) χρόνια. Ο λόγος φυσικά, για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας 2017, με το οποίο τιμήθηκε μία Ελληνίδα συγγραφέας, η Κάλλια Παπαδάκη, για το μυθιστόρημά της "Δενδρίτες".

Γεννημένη το 1978, με σπουδές στις ΗΠΑ, σημαντικό συγγραφικό παρελθόν (το βιογραφικό της περιλαμβάνει διηγήματα, ποιήματα, μυθιστορήματα, ακόμη και σενάρια ταινιών!) και ποικίλες διακρίσεις, η  Κάλλια Παπαδάκη απέσπασε τόσο σε εγχώριο, όσο και πανευρωπαϊκό επίπεδο τις καλύτερες κριτικές για τους "Δενδρίτες" της (εκδ. Πόλις). Στην περίληψη του βιβλίου διαβάζουμε:

"Κάμντεν, Νιου Τζέρσεϊ, 1980. Ερημωμένα σπίτια, κλειστές βιομηχανίες, φτωχές συνοικίες. Ένας έφηβος, ο Πητ, εξαφανίζεται, και η μάνα του η Λουίσα πεθαίνει το επόμενο πρωί από στεναχώρια. Η αδερφή του, η δωδεκάχρονη Μίνι, ορφανή από γονείς, εισβάλλει άθελά της στη ζωή της συμμαθήτριάς της Λητώς και ανατρέπει τις βεβαιότητες της οικογένειάς της. Ανοίγει ρωγμές που δύσκολα θα κλείσουν· έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, στο αμερικανικό όνειρο, σε δεύτερες και τρίτες γενιές μεταναστών, στην παρακμή και τη φθορά της πόλης, σε χαμένες ευκαιρίες και σε επιλογές που λάθεψαν. Κι όσο ο θετός πατέρας της Λητώς, ο Μπέιζελ Καμπάνης, ψάχνει να βρει τι στράβωσε στη διαδρομή, τόσο αναμετριέται με τα φαντάσματα και τους φόβους της παιδικής του ηλικίας· κι όσο η γυναίκα του η Σούζαν απομακρύνεται από κοντά του κι από την κοινή κι ανέμπνευστη ζωή τους, τόσο η Μίνι και η Λητώ μοιάζουν να ενηλικιώνονται σε έναν κόσμο σκληρά κι άδικα καμωμένο. Ο χρόνος, σαν τις νιφάδες του χιονιού, τους ξεγελά, ξεγλιστρά και χάνεται. Μαζί του κι αυτοί."



Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε παρόντες στις τέχνες και τα γράμματα, όχι μόνο λόγω του παρελθόντος μας, ούτε μόνο για να θέσουμε γερά θεμέλια για το μέλλον μας. Είναι κυρίως σημαντικό για το παρόν, το σήμερα, τη στιγμή αυτή που διαβάζετε αυτές τις αράδες. Κι αν αυτό ακούγεται ονειροπαρμένο, αναλογιστείτε ότι είμαστε μία χώρα που αν ακόμη ζει, είναι λόγω του τουρισμού και του πολιτισμού της. Αν δε είχαμε υπάρξει λίγο εξυπνότεροι και σεμνότεροι στο παρελθόν θα μπορούσαμε να ζούμε μόνο απ' αυτά. Ποτέ δεν είναι αργά βέβαια... +Κωνσταντίνα Πορφυρού


σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 18 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ όσα... "μικρά" χάσαμε τη μεγάλη εβδομάδα

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Το Πάσχα, πέρα από μία γιορτή-κορωνίδα του Χριστιανισμού, αποτελεί (τουλάχιστον τον Έλληνα με τη γνωστή του ψυχοσύνθεση) μία ακόμη αφορμή για διακοπές, αποδράσεις, απομάκρυνση από τη ρουτίνα στο μέγιστο βαθμό. Είναι σαν να παραλύουμε ως μηχανισμός. Οι δρόμοι αδειάζουν, οι οικογένειες σμίγουν, ακόμη και τα ρεπορτάζ των ειδήσεων (για τους ελάχιστους που τα παρακολουθούν) επικεντρώνονται στις τιμές του οβελία, στα εορταστικά ωράρια και στα γκάλοπ για το πόσα χρήματα θα ξοδέψει ο μέσος πολίτης για το πασχαλινό τραπέζι. Ανάμεσα σ' αυτά, φέτος παρεμβλήθηκαν λίγο δημοψήφισμα Τουρκίας, λίγη τρομοκρατία, λίγη διαμάχη Τραμπ- Κιμ Γιονγκ Ουν, άντε και λίγα αθλητικά, αφού είχαμε τους ημιτελικούς του κυπέλλου Ελλάδας. Φθάσαμε λοιπόν αισίως στη βδομάδα μετά το Πάσχα, οι αργίες τελείωσαν, οι μαθητές ξεκίνησαν να μελετούν τα μαθήματά τους, όλα (δυστυχώς αν με ρωτάτε) επανέρχονται στη γνώριμη φρενήρη κατάσταση. Και σαν να μη φτάνει αυτό, λείπουν από τη βάση δεδομένων μας αυτές οι, όχι νευραλγικές (αν συγκριθούν π.χ. με το ζήτημα των πυρηνικών) ειδήσεις, αλλά σίγουρα ουσιαστικές, ενδιαφέρουσες, ή ιντριγκαδόρικες ειδήσεις που έχουν έναν κοινό παράγοντα ο οποίος τις οδήγησε σ' αυτόν εδώ τον ιστότοπο: γεννούν προβληματισμό. Σήμερα λοιπόν, θα προσπαθήσουμε να βάλουμε κάποια σημαντικά κομμάτια σε αυτό το παζλ...  


#1: Ο Γιώργος Λάνθιμος και φέτος υποψήφιος για "Χρυσό Φοίνικα"!
Είτε είστε φίλος της τέχνης του είτε όχι, θα πρέπει να παραδεχθείτε ότι ο Γιώργος Λάνθιμος και το "Greek Weird Wave" που εγκαινίασε έχουν ανανεώσει τον ελληνικό κινηματογράφο, του έχουν προσφέρει μεγάλες διακρίσεις και έχουν θέσει γερά θεμέλια για μία αξιόλογη πορεία στο μέλλον. Μετά από 2 υποψηφιότητες για Όσκαρ, για τις ταινίες "Κυνόδοντας" και "Ο Αστακός", αλλά και ένα βραβείο κριτικής επιτροπής στις Κάννες το 2015 για τον δεύτερο, ο Λάνθιμος φέτος έχει βάλει πλώρη για Φοίνικα με την ταινία “The killing of a sacred deer", στην οποία πρωταγωνιστούν ο Colin Farrell και η Nicole Kidman.
Προσωπικά, ειδήσεις όπως αυτή και η επόμενη, με γεμίζουν αισιοδοξία και πίστη στη δύναμη της καλής δουλειάς.  

#2: Ασημένιες οι "ερυθρόλευκες" στο Challenge Cup
Στη χώρα που ο αθλητισμός έχει ταυτιστεί απόλυτα, κάθετα, ρητά, κατηγορηματικά, απλά και μόνο με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ (άντε, για να μην είμαι άδικη, και καμία Ολυμπιάδα κάθε 4 χρόνια), αμφιβάλλω ότι αυτό το ζήτημα θα γινόταν πρώτη είδηση, ακόμη και να μην ήταν μεγάλη εβδομάδα. Αν αναλογιστούμε δε και πόσοι θα "στραβώσουν" για οπαδικούς λόγους, τότε θα μας κατακλύσει μία ελαφρά απελπισία. Τα κορίτσια της ομάδας βόλεϋ του Ολυμπιακού έκαναν μία φοβερή πορεία στο Challenge Cup, έφτασαν στον τελικό όπου και ηττήθηκαν με 3-0 σετ από την τουρκική Μπούρσα. Η διάκριση όμως είναι μεγάλη για τον ελληνικό αθλητισμό κι αυτή είναι η ουσία της είδησης.

 #3: Η απάντηση του Δένδια στον Τσακαλώτο για τη Σ. Γιόχανσον
Έχουμε το κοινοβούλιο που μας αξίζει, όσο κι αν μας λυπεί η διαπίστωση. Κι αν ήταν μία φορά κρύα η εξυπνάδα-παιδαριώδες επιχείρημα του υπουργού οικονομικών Ε. Τσακαλώτου ("ο κ. Μητσοτάκης λέει ότι θα φέρει τα πλεονάσματα 2%. Κι εγώ θέλω να βγω για κοκτέιλ με τη Σκάρλετ Γιόχανσον"), ήταν δέκα φορές κρύο, αμήχανο και άστοχο το... "χιουμοράκι" του Ν. Δένδια: 

«Ο κύριος υπουργός, φαντάζομαι, θέλησε ως αμοιβή της εξαιρετικής εργασίας την οποία παρέχει διαπραγματευόμενος, να έχει, αν θυμάμαι καλά κύριε υπουργέ, συνάντηση για κοκτέιλ με τη Σκάρλετ Γιόχανσον. Έτσι δεν είχατε πεί; Λοιπόν, έτσι που τα πάτε και η μακαρίτισσα η Γεωργία Βασιλειάδου και πολύ σας πέφτει»



#4: Στο αυτόφωρο όσοι βασανίζουν ζώα...
...με εντολή Αρείου Πάγου! Είναι σίγουρα μία επιτυχία. Ένα ικανοποιητικό εφαλτήριο για την αυστηροποίηση της νομοθεσίας σχετικά με τα ζώα. Όμως δεν πρέπει να μείνουμε στάσιμοι και να επαναπαυθούμε, καθώς ειλικρινά έχουμε μεγάλη απόσταση να καλύψουμε.

#5 (και καλύτερο!) Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΜΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
Δεν μπορούσα, δεν γινόταν να τον αφήσω απ' έξω. Ξέρετε καλά ότι εδώ στο +yannidakis  είναι το φετίχ μας! Ο μάστερ του είδους επιστρέφει με το τρολάρισμα της δεκαετίας: "Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στη δυνατότητα των πολιτών μας, να ζήσουν ανάλογα με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, την κουλτούρα και τις παραδόσεις τους".

Δεν περιγράφω άλλο! +Kωνσταντίνα Πορφυρού 
«Δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στη δυνατότητα των πολιτών μας να ζουν ανάλογα με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, την κουλτούρα και τις παραδόσεις τους, [...] ελεύθερα στη χώρα μας», Πηγή: www.lifo.gr +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ πολιτισμός στη χώρα της κρίσης

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Τελευταία αφορμή που αναζωπύρωσε τις σκέψεις μου στο ζήτημα που θα πραγματευτούμε σήμερα αποτέλεσε η πληροφόρησή μου για το "Θέατρο των Φτωχών". Μπορώ να πω ότι λάτρεψα την ιδέα από την πρώτη στιγμή, καθώς πάντα ήμουν την άποψης ότι η κρίση που μαστίζει αλύπητα τη χώρα μας είναι πρωτίστως κρίση αξιών και παιδείας, που έφερε τα γνωστά σε όλους μας οδυνηρά αποτελέσματα. Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί λοιπόν οι συνθήκες, όταν όλοι λίγο-πολύ παλεύουν για τα αναγκαία και καθημερινά της επιβίωσης, είναι αναμενόμενο ζητήματα όπως το θέατρο, οι συναυλίες, ο κινηματογράφος, τα εικαστικά, ζητήματα ουσιαστικής ψυχαγωγίας (με την ετυμολογική σημασία) και βαθύτερης παιδείας να έρχονται ιεραρχικά σε δεύτερη μοίρα. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, η έξοδος από το "πηγάδι" στο οποίο έχουμε κατακρημνιστεί προϋποθέτει πολίτες με την κατάλληλη παιδεία. Βλέπετε τον φαύλο κύκλο έτσι;

Καθώς λοιπόν μόνοι μας μπήκαμε σ' αυτό το λούκι, μόνοι μας θα πρέπει και να βγούμε από εκεί. Μπορούμε άραγε να αντιπαλέψουμε την ιστορία, που μας έχει δείξει ότι οι χρυσές σελίδες του πολιτισμού γράφονται στην πλειοψηφία απ' όποιον που είναι αρκετά δυνατός οικονομικά ώστε να επενδύσει σ' αυτόν; Ναι μπορούμε. Πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε το πρόβλημα. Εδώ ίσως θα χρησίμευε και το ιστορικό παράδειγμα του γνωστού σε όλους μας Περικλή, ο οποίος καθιέρωσε ακριβώς για τον λόγο που εξετάζουμε τα "θεωρικά".

Επόμενο βήμα, είναι η ενίσχυση και την επιβράβευση αξιόλογων πρωτοβουλιών όπως η παραπάνω. Φυσικά δεν μιλάω για εκμετάλλευση των καλλιτεχνών και των δημιουργημάτων τους, αλλά για εθελοντικές πρωτοβουλίες οι οποίες θα τύχουν προβολής και διαφήμισης από τα μέσα, έτσι ώστε ο κόσμος να έρθει σε επαφή μαζί τους, να τις γνωρίσει και να τις αγκαλιάσει (ναι, γι' αυτό δηλώνω σίγουρη). Ακόμη, μπορούμε να στραφούμε και σε διάφορες ερασιτεχνικές αλλά φιλότιμες προσπάθειες απ' τις οποίες πολύ πιθανό να προκύψουνε εξαιρετικά αποτελέσματα.

Πριν γίνουν όλα τα παραπάνω όμως, πρέπει να θέσει ο καθένας τον εαυτό του μπροστά σε μία μεγάλη πρόκληση, έναν  μεγάλο, συλλογικό στόχο: να κατορθώσουμε να αλλάξουμε τον ρου των πραγμάτων. Ο σκοπός στην προκειμένη, είναι τόσο σημαντικός που ξεπερνά την προσωπική αυτοβελτίωση που ούτως ή άλλως επιτυγχάνεται μέσα από την ενασχόληση με την τέχνη, γι' αυτό απαιτείται να είμαστε ενωμένοι.

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ πόσο σίγουρος είσαι ότι ξέρεις από τέχνη;

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis
Πρόσφατα σε μία παρέα συζητούσαμε για την τέχνη, και συγκεκριμένα για το τι είναι τέχνη. Στην πραγματικότητα κανένας δεν είχε ολοκληρωμένη απάντηση, αφού γύρω από την τέχνη υπάρχουν αμέτρητες θεωρίες και απόψεις.

Το ερώτημα τι είναι τέχνη και πως προσεγγίζει κάποιος το ζήτημα αυτό έχει απασχολήσει σχεδόν όλες τις επιστήμες και τα φιλοσοφικά συστήματα. Ένας, γενικά, αποδεκτός ορισμός εξηγεί: η τέχνη μπορεί να οριστεί ως η ελεύθερη, δημιουργική έκφραση του ανθρώπου με έργα που διέπονται από αισθητικούς κανόνες και ενσαρκώνουν ένα νόημα. Βέβαια, σύμφωνα με τον Κάντ, η αισθητική κρίση συνιστά μια «αναστοχαστική» κρίση που σε αντίθεση με την «καθοριστική» λογική κρίση, περιορίζεται στην υποκειμενική ανταπόκριση, δηλαδή δεν σχετίζεται με την εξήγηση και την κατανόηση του έργου, αλλά με τις υποκειμενικές προτιμήσεις μας. Με βάση αυτή τη θεωρία, αν απλά κρίνουμε σχετικά με το τι μας αρέσει και τι όχι, ίσως να χάνουμε τα νοήματα που εκφράζονται μέσω της τέχνης.

Αν θελήσουμε να αναλύσουμε παραπάνω αυτόν τον προβληματισμό θα πρέπει να γνωρίζουμε πως η τέχνη, πέρα από την έκφραση και την απόδοση του αισθητικά ωραίου, προχωρά συχνά και στην αποτύπωση κοινωνικών ή άλλων προβληματισμών προβάλλοντας τις αρνητικές, τις άσχημες πτυχές της ζωής. Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να ταυτίζουμε την τέχνη κατ’ ανάγκη με το καλαίσθητο και το όμορφο, καθώς οι επιδιώξεις της τέχνης ξεπερνούν κατά πολύ την απλή αναπαράσταση του φυσικού κάλλους: αποζητούν κάποτε την ψυχική και συναισθηματική κάθαρση του δέκτη, αποζητούν μιαν έντονη αντίδραση από τη μεριά του δέκτη, αποζητούν μέχρι και την αγανάκτησή του, κάτι που ενδεχομένως επιτυγχάνεται με την παρουσίαση σκληρών, προκλητικών ή και αισθητικά ενοχλητικών έργων, που προφανώς δεν συμφωνούν με τα γούστα μας.

πίνακας,τέχνη,ζωγραφική
Υπό αυτή την έννοια θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως ο ρόλος της τέχνης δεν είναι μονοσήμαντος ή πάντοτε αναμενόμενος. Η τέχνη, άλλωστε, δεν συνίσταται κυρίως ή μόνο στην αισθητική απόλαυση, αλλά και στην απόδοση συναισθημάτων (θετικών ή αρνητικών), σκέψεων και προβληματισμών, με τέτοιο τρόπο ώστε να επηρεάζεται ο δέκτης του έργου. Αν, επομένως, σκοπός της τέχνης είναι να μεταβιβαστεί ένα μήνυμα από τον καλλιτέχνη προς το ευρύτερο κοινό, τότε δεν υπάρχουν επί της ουσίας όρια στο ποιο μπορεί να είναι αυτό το μήνυμα ή στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να επιτευχθεί η μετουσίωση του σε έργο τέχνης. Ο σκοπός πάντα επιτυγχάνεται με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, και σκοπός είναι η επικοινωνία μέσω της δυνατότητας της τέχνης να μεταδίδει αισθήσεις, συναισθήματα, σκέψεις και ιδέες.

Μη γνωρίζοντας κι εγώ πολλά πράγματα σχετικά με το θέμα, κρατάω όσο γίνεται ουδέτερη στάση, αναφέροντας μόνο όσα αποτελούν τις βασικές παραδοχές αναφορικά με την τέχνη. Οι σχολές, τα υλικά, οι τεχνοτροπίες, οι συζητήσεις, οι φιλοσοφίες και τα κείμενα ασχολούνται μόνο με τα ερεθίσματα που δημιουργούν την τέχνη. Την ίδια την τέχνη, όμως, τίποτα και κανείς δεν μπορεί να την ερμηνεύσει+el. gk. 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ απόβαση φαραώ στον "ελληνικό κόσμο"!

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
"Τουταγχαμών: Ταξίδι στην Αιωνιότητα" τιτλοφορείται η έκθεση που ξεκίνησε το Σάββατο στον "Ελληνικό Κόσμο" και μας δίνει την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με έναν πολιτισμό για τον οποίο όλοι νομίζουμε ότι έχουμε σε αδρές γραμμές μία ιδέα, αλλά μάλλον κινούμαστε στο επιφανειακό σχήμα "πυραμίδες- φαραώ- θεοί", χωρίς να έχουμε διεισδύσει στο βαθύτερο υπόστρωμα του σημαντικού και πολύ προχωρημένου για την εποχή του αυτού πολιτισμού. Να λοιπόν μία καλή ευκαιρία!

Ανάμεσα στα εκθέματα που θα μας βοηθήσουν στο ταξίδι μας αυτό στο χρόνο, συγκαταλέγονται ακριβή και λεπτομερή αντίγραφα ευρημάτων που βρέθηκαν στον τάφο του Τουταγχαμών, φαραώ της 18ης δυναστείας του οποίου τον ασύλητο τάφο ανακάλυψε πριν 94 χρόνια ο Χάουαρντ Κάρτερ. Αγάλματα του Τουταγχαμών και του πατέρα του Ακκενατών, η διάσημη "στήλη της Ροζέτα", η νεκρική μάσκα του αλλά και μούμιες του φαραώ και των δύο νεκρών παιδιών του (είχαν βρεθεί κι εκείνες μέσα στον τάφο), είναι λίγα μόνο από τα εντυπωσιακά πράγματα που θα σας τραβήξουν την προσοχή σ' αυτήν την έκθεση.

Η προαναφερθείσα νεκρική μάσκα!
Πρόκειται σίγουρα για μία περίοδο κι έναν γεωγραφικό χώρο που εξάπτει την φαντασία. Ο μυστικισμός και η σιωπηλή δύναμη των αιγυπτιακών ιερατείων, οι σεβάσμιες μορφές των φαραώ, η ζωή γύρω από το Νείλο και το θολό τοπίο που δημιουργούν οι ελάχιστες πληροφορίες που έχουμε γύρω από τη ζωή των απλών ανθρώπων, όλα συντελούν στον "μύθο" που έχει χτίσει η αρχαία Αίγυπτος, ένας απ' τους σημαντικότερους πολιτισμούς που αντίκρυσε αυτός ο πλανήτης κι ένας πολιτισμός από τον οποίο οι δικοί μας "πρώτοι πολιτισμοί", εκείνοι του Αιγαιακού Χώρου, πήραν πολλά στοιχεία, τα εξέλιξαν και τα ενσωμάτωσαν στο δικό τους πολιτιστικό πλαίσιο. Κατανοώντας λοιπόν την πηγή ορισμένων πραγμάτων, ερχόμαστε πιο κοντά και στα οικεία μας πράγματα.


Αξίζει λοιπόν, για τέτοια τόσο σημαντικά κομμάτια του παρελθόντος να κάνουμε μία εξαίρεση από την πραγματικότητα του 21ου αιώνα που επιβάλει το αέναο κυνήγι του μέλλοντος και να στραφούμε λίγο προς τα πίσω. Να εξερευνήσουμε και να περάσουμε από την ημιμάθεια στη γνώση, διδασκόμενοι παράλληλα απ' όσα μπορεί να μας διδάξει αυτός ο πολιτισμός: την ακούραστη εργατικότητα, τη διαχρονικότητα των πολιτικών παιχνιδιών, τις μεγάλες καινοτομίες, τις απαρχές τις τέχνης και τις συγκρίσεις με άλλους πολιτισμούς (ακόμη και του παρόντος). Κι αν φαντάζει για κάποιους όλο αυτό πολύ έξω απ' τα νερά τους... εγώ θα έλεγα ότι μία δοκιμή θα σας πείσει.

Υ.Γ: Κι αν "ψηθήκατε"... Περάστε μία βόλτα κι απ' το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, να θαυμάσετε μία απ' τις καλύτερες ευρωπαϊκές συλλογές από αιγυπτιακά. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ήμασταν στην παρουσίαση του νέου δίσκου του Γιάννη Χαρούλη! (ρεπορτάζ)

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Η αίθουσα εκδηλώσεων της Φιλοσοφικής είχε αρχίσει να μαζεύει από νωρίς κόσμο. Και πιο συγκεκριμένα, στη συντριπτική του πλειοψηφία, φοιτητόκοσμο. Ο λόγος, ήταν η παρουσίαση του νέου δίσκου του Γιάννη Χαρούλη, "Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου", σε ποίηση Κωστή Παλαμά και μελοποίηση Λουκά Θάνου.  Όπως αντιλαμβάνεστε, ήταν αναμενόμενο να γίνει το αδιαχώρητο! 

Στην... αναμονή!
Λίγο μετά τις 12 και μισή, η εκδήλωση ξεκίνησε προκαλώντας ανακούφιση στο κοινό που είχε αρχίσει να σιγοβράζει. Η κοσμήτορας της Φιλοσοφικής δρ. Ελένη Καραμαλέγκου, ο καθηγητής νεοελληνικής φιλολογίας του ΕΚΠΑ Ε. Γαραντούδης και η Μαργαρίτα Μάτσα, διευθύνουσα σύμβουλος της δισκογραφικής MINOS EMI, που επιμελήθηκε τον δίσκο αυτό, όλοι τους έλαβαν αρχικά για λίγο το μικρόφωνο, προλογίζοντας την εκδήλωση. Εκτενείς ήταν οι αναφορές στη σημασία του έργου αυτού του Παλαμά, τη διαχρονική του υπόσταση, τη μορφή του κεντρικού χαρακτήρα, του "Γύφτου", αλλά και τον νευραλγικό ρόλο που έπαιξε η ερμηνεία του Γ. Χαρούλη στο συνολικό αποτέλεσμα του δίσκου.

Έπειτα, το λόγο έλαβε ο συνθέτης που ανέλαβε το γοητευτικό και τολμηρό εγχείρημα να μελοποιήσει χωρία από αυτό το έργο του Παλαμά, ο Λουκάς Θάνος. Το εντυπωσιακό του βιογραφικό, που όπως άφησε να διαφανεί συνοδεύεται από μία δυναμική προσωπικότητα, μας προϊδέασε για την ποιότητα αυτού που επρόκειτο να ακούσουμε. Έκλεισε το λόγο του με μία μουσική απαγγελία, με ένα ποίημα γραμμένο από το Σικελιανό για τον Παλαμά την ημέρα της κηδείας του:

"...Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει..."

Τότε είχε έρθει η ώρα να λάβει τη σκυτάλη η μουσική. Ο Γ. Χαρούλης, από τους αγαπημένους όπως αποδείχθηκε του νεανικού κοινού, ευδιάθετος, χαλαρός, αλλά και με καίριο και ουσιαστικό σχόλιο στα ζητήματα που έθιγε, ήταν απολαυστικός. Η φωνή του κρύσταλλο, οι μουσικές του Θάνου κάτι περισσότερο από εξαιρετικές, με εσωτερικό δυναμισμό και καθαρότητα, μας θύμισαν πόσο μαγικό είναι η μουσική να προέρχεται από όργανα κι όχι υπολογιστές. 

Το πιο όμορφο απ' όλα όμως ξέρετε ποιο ήταν; Το ότι βρεθήκαμε σε μία αίθουσα τόσοι νέοι άνθρωποι, για να μοιραστούμε στιγμές με καλή μουσική και την ποίηση ενός ανθρώπου που, όσο λατρεύτηκε από τη δική του γενιά, τόσο απαξιώθηκε από τη σύγχρονη κριτική. Αποτελεί λοιπόν αυτός ο δίσκος, αυτή η μουσική, μία αφορμή για να γυρίσουμε λιγάκι πίσω και να κοιτάξουμε ξανά λίγο καλύτερα το παλαμικό έργο, τα εφόδια που απλόχερα χάρισε στην εξέλιξη της νεοελληνικής ποίησης. Ποιος ήταν αυτός ο 14 φορές υποψήφιος για Νόμπελ λογοτεχνίας άνδρας, που η μοίρα δεν του έκανε ποτέ το χατήρι; Είναι άραγε οι στίχοι του αναχρονιστικοί, ή μήπως εμείς κάνουμε το λάθος να κρίνουμε ποιήματα που γράφτηκαν περί τα 100 χρόνια πριν με σημερινά κριτήρια αγνοώντας το ιστορικό context της εποχής; Μήπως χάνουμε έτσι σημαντικά διαχρονικά νοήματα;

Καμία απάντηση. Τροφή για σκέψη.  



 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ οι φωτογραφίες που μπόρεσαν να αλλάξουν την ανθρωπότητα (γιατί υπήρχαν...)

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Το νέο project του TIME, η ομάδα του οποίου επέλεξε τις 100 πιο σημαντικές φωτογραφίες των τελευταίων 175 ετών, από τη γέννηση της τέχνης της φωτογραφίας μέχρι σήμερα (μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται από τις πιο σκληρές πολεμικές εικόνες μέχρι στιγμές των πιο σημαντικών ειδώλων) και αποφάσισε να ερευνήσει το υπόβαθρό τους, την ιστορία πίσω από την εικόνα, μου έφερε συνειρμικά στο νου την εικόνα του μικρού Αϊλάν (πώς μπορεί να την ξεχάσει κανείς...). Κι ενώ παρατηρώ ότι το εγχείρημα του TIME αντιμετωπίζεται καθολικά με απόλυτη θετικότητα και σεβασμό, ως μία διδακτική κριτική προσέγγιση του παρελθόντος, σχεδόν θα έλεγα εξισώνοντας το με ιστορική έρευνα, θυμάμαι πολύ καλά φωνές που στην περίπτωση Αϊλάν διαμαρτύρονταν έντονα για το πόσο απάνθρωπες και απορριπτέες είναι τέτοιες εικόνες αλλά και για το ότι δεν προσφέρουν τίποτα, καθώς ήδη γνωρίζουμε πόσο άσχημη είναι η κατάσταση στη Συρία κτλ κτλ.

Η αντίφαση του πράγματος είναι κάτι περισσότερο από φανερή. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε σιγά σιγά πως είτε αντιμετωπίζουμε τη φωτογραφία και τα παρακλάδια της ως αποτέλεσμα και εργαλείο της τεχνολογικής εξέλιξης, είτε ως τέχνη και έκφραση (εγώ τοποθετούμαι ξεκάθαρα κάπου εδώ), θα πρέπει να δεχθούμε και τον κοινωνικό τους ρόλο. Κι αυτός δεν είναι άλλος απ' αυτόν που εντόπισε η ομάδα του TIME: να διατηρήσουν αιώνια ζωντανές εικόνες και στιγμές. Όσο καλογραμμένο και έντονο κι αν είναι ένα κείμενο, όσο πολύτιμες και ποικίλες ιστορικές πληροφορίες κι αν δίνει, μπορεί να μας ενημερώσει, αλλά δεν θα μας κάνει να διπλωθούμε στα δύο από τον πόνο (όπως έκανε για παράδειγμα η φωτό με τον Αϊλάν). Ο άνθρωπος είναι ένα ξεκάθαρα οπτικό ον και οφείλει να παραδεχθεί τη φύση του.

Ας μην εθελοτυφλούμε λέγοντας πως "ναι μεν, αλλά...". Ας μην κάνουμε ανούσιους διαχωρισμούς αναγνωρίζοντας την αξία των εικόνων από τη Χιροσίμα αλλά θεωρώντας τις εικόνες από τη Συρία φρικιαστικές (γιατί άραγε;). Και οι δύο κάνουν το ίδιο: φανερώνουν στα μάτια μας ολόγυμνη την οδύνη και τον σπαραγμό του πολέμου. Αυτή είναι η όλη ουσία και εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε. Ας αφήσουμε τους φωτογράφους να κάνουν τη δουλειά τους και να προσκομίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία στους ιστορικούς του μέλλοντος. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ μία πυγολαμπίδα ρίχνει το φως της στο σκοτάδι της βορείου κορέας

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Έμαθα για το βιβλίο του Bandi (που στα κορεάτικα σημαίνει "πυγολαμπίδα") πέφτοντας τυχαία πάνω στο site του εκδοτικού οίκου που το έφερε στην Ελλάδα. Ο λόγος που με γοήτευσε η ιστορία του είναι ολοφάνερος νομίζω: πρόκειται για έναν άνθρωπο που, ζώντας μέσα σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, αντιμετωπίζοντας τη φίμωση και την υποχρέωση τυφλής υπακοής, δεν βρήκε άλλη διέξοδο πέρα από το να ρισκάρει την ίδια του τη ζωή προκειμένου να εξωτερικεύσει το εξωτερικό του φορτίο. Για έναν άνθρωπο που φαινομενικά είναι ένα λειτουργικό κομμάτι του συστήματος, όμως στο βάθος διατηρεί ζωντανή την ατομικότητα του, την προσωπική του άποψη και την πίστη στη δύναμη της τέχνης. Κι αν δεν έχετε κάνει ακόμη, που αμφιβάλλω, τον παραλληλισμό με το 1984 του Όργουελ και τον ήρωά του με το μυστικό ημερολόγιο, διαβάστε μέρος της σύνοψης του βιβλίου και βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα για την ομοιότητα των καθεστώτων..:

"Μια οικογένεια εξορίζεται από την πρωτεύουσα Πιονγιάνγκ εξαιτίας του γιου της, ο οποίος παθαίνει νευρικές κρίσεις όποτε βλέπει πορτρέτα του Καρλ Μαρξ ή του Κιµ Ιλ-σουνγκ. Ένας γιος αγωνίζεται να βγάλει άδεια ταξιδιού για να επισκεφθεί την ετοιµοθάνατη µητέρα του, που ζει στο γειτονικό χωριό. Ένας άντρας αποφασίζει να αυτοµολήσει, απογοητευµένος από το κληρονοµικό ταξικό σύστηµα της Λαοκρατικής Δηµοκρατίας της Κορέας. Μια γιαγιά, όταν συναντάει τον Κιµ Ιλ-σουνγκ στο δρόµο, τον προσφωνεί µε τρυφερότητα «Πατέρα και Μεγάλο Ηγέτη» – περιστατικό που θα εκµεταλλευτεί η επίσηµη προπαγάνδα..."

Έχετε αναλογιστεί ποτέ πόσες πολιτικές δηλώσεις έχουν γίνει με όχημα τη λογοτεχνία; Πόσοι άνθρωποι επέλεξαν να μας δώσουν τις μαρτυρίες τους όχι μέσω μία ιστορικής αφήγησης, αλλά ενδεδυμένες με μυθιστορηματικό μανδύα; Κατά την προσωπική μου άποψη αυτό δεν γίνεται γιατί η λογοτεχνία είναι πιο γοητευτική ή πιο εύκολη: γίνεται γιατί στοχεύει απευθείας στην καρδιά των ανθρώπων- όλων των ανθρώπων. Όχι μόνο εκείνων που έχουν ως ειδικό ενδιαφέρον την ιστορία. Αποτελεί επικοινωνία βαθύτερη και παγκόσμια.  Όσο για το τι συμβαίνει στη Βόρειο Κορέα τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές... Το ξέρουμε σε πλαίσια αδρά, τόσο αδρά που ίσως αγγίζουν την άγνοια. Ίσως έχουμε συμπληρώσει κομμάτια από τη φαντασία μας, ίσως μας διαφεύγουν κομμάτια που δεν φτάνει καμία φαντασία. Γι' αυτό φωνές όπως του Bandi είναι πολύτιμες και αξιοθαύμαστες. Γι' αυτό αναμένουμε με ανυπομονησία τα επόμενά του βήματα. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ έλληνες, καλωσορίστε τα εκθέματα του ερμιτάζ

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
"Κρατικό Μουσείο Ερμιτάζ: Πύλη στην Ιστορία" τιτλοφορείται η έκθεση που θα λάβει χώρα το διάστημα 2/11/2016-26/2/2017 στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Ο τίτλος φαίνεται να της ταιριάζει γάντι, καθώς ανάμεσα στα 160 έργα συγκαταλέγονται αριστουργήματα της παγκόσμιας κληρονομιάς από κάθε ιστορική περίοδο, έργα που φέρουν την υπογραφή εμβληματικών καλλιτεχνών όπως o El Greco, ο Rubens, o Poussin, ο Murillo, έργα από την αρχαιότητα όπως σκυθικά αγγεία, ευρήματα από το ελληνορωμαϊκό παρελθόν και την ανατολή αλλά και ελαφρώς πιο σύγχρονα, όπως αυτά των Canova και Rodin. "Πρόκειται για ένα μείζον πολιτιστικό γεγονός. Τα εκθέματα ανήκουν σε ένα ευρύ χρονικό φάσμα, από την αρχαιότητα ως τους νεότερους χρόνους, και αφορούν θησαυρούς από ένα απ' τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου, το Ερμιτάζ", δηλώνουν τα μέλη του ΚΑΣ. Και δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε.

Ως αντάλλαγμα, το δρόμο τους για τη Ρωσία, και συγκεκριμένα τη Μόσχα, θα ξεκινήσουν 21 επιλεγμένα έργα από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, την Ιδιωτική Συλλογή Μαργαρίτη καθώς και το Μουσείο Μπενάκη, για την έκθεση "Βυζαντινή Τέχνη από την Ελλάδα" που θα φιλοξενηθεί στην Κρατική Πινακοθήκη Tretyakov.
αθήνα, έκθεση, έργα
Το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο επί της Βασιλίσσης Σοφίας
Τι θα λέγατε λοιπόν ένα απόγευμα, αντί για τον καθιερωμένο καφέ, να...ζορίσετε λίγο την παρέα σας και να επισκεφθείτε την συγκεκριμένη (και όχι μόνο βέβαια) έκθεση; Σας εγγυώμαι προσωπικά πως δεν θα το μετανιώσετε. Όχι μόνο θα έρθετε σε επαφή με μοναδικά έργα, θα αποκομίσετε μία όμορφη εμπειρία και θα ξεφύγετε απ' τα συνηθισμένα και τα καθημερινά, θα συνεισφέρετε παράλληλα και στις προσπάθειες των ελληνικών μουσείων, τα οποία εν μέσω κρίσης και ενώ η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, ε, δεν είναι και η πλέον λαμπρή, καταφέρνουν ακόμα να βρίσκονται στα κορυφαία του κόσμου. Το τερπνόν μετά του ωφέλιμου. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ "σωκράτη εσύ superstar"

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis


Κατά τα αρχαία χρόνια, το θέατρο καθιστούσε το δημόσιο σχολείο του πλήθους. Στεκόταν ως δάδα επιμόρφωσης και προβληματισμού, που μεταλαμπάδευε το γνωστικό περιεχόμενο του μέσα από παραστάσεις, και με διαύλους επικοινωνίας τις 3 βασικές μορφές τους: την Κωμωδία, την Τραγωδία & το Σατυρικό Δράμα. Τότε, το θέατρο δεν ήταν απλά μια συνήθεια ή ένα χόμπι το οποίο επέλεγες αν θα ακολουθούσες ή όχι. Ήταν τρόπος ζωής και πηγή βιωματικών εμπειριών, που αποσκοπούσε στην πνευματική άσκηση.

Έκτοτε, τα πράγματα έχουν αλλάξει, καθώς ήταν φυσικό. Αν και τα χαρακτηριστικότερα αρχαία θέατρα της εποχής (Θέατρο Ηρώδου του Αττικού, Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου) έχουν διατηρήσει ένα αξιόλογο μέρος της παλιάς του αίγλης, ο περισσότερος κόσμος (αν όχι όλος) έχει αλλάξει ριζικά νοοτροπία και τρόπο αντιμετώπισης απέναντι στο θέατρο. Πλέον, το άλλοτε σχολείο του δήμου έχει μετατραπεί σε -καθαρά- τρόπο διασκέδασης και ψυχαγωγίας, αφού η μερίδα του θεατρικού κοινού το οποίο το αντιμετωπίζει διαφορετικά και, ενδεχομένως, πιο,.. σοβαρά, αποτελεί είδος προς εξαφάνιση. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αφενός, η εκπαίδευση είναι σήμερα πολύ πιο εύκολα προσβάσιμη οπότε ο κόσμος δεν έχει "τόση" ανάγκη τον διδάσκαλο του θεάτρου (ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει), και, αφετέρου, τα μέσα προβολής έχουν υποβιβάσει τον -τότε- μοναδικό τρόπο ψυχαγωγίας που προσέφερε το θέατρο, με αποτέλεσμα να ευτελισθεί και ο ρόλος του.

Και ενώ όλα φαίνεται να έχουν συμβάλει στην παρακμή του θεάτρου, αξίζει να σημειωθεί το εξής. Το ίδιο, σαν τρόπος ψυχαγωγίας και εκμετάλλευσης του ελεύθερου χρόνου, έχει ακμάσει αρκετά, αφού τα 3 βασικά είδη που αναφέραμε στην αρχή, έχουν αναπαραχθεί και πολλαπλασιαστεί σε δεκάδες άλλα, με στόχο να ικανοποιήσουν ακόμα και τις πιο ιδιαίτερες προτιμήσεις, του πιο απαιτητικού θεατή. Παρόλα αυτά, δεν είναι αντικειμενικά γνωστό, αν τα ρεύματα των θεατών που παρασύρονται από τις θεατρικές παραστάσεις παραμένουν στατικά, ή αυξομειώνονται και αυτά με την σειρά τους ανάλογα την εποχή και το κλίμα της εκάστοτε περιόδου. Παράλληλα, φημολογείται πώς "το θέατρο διαχρονικά ακμάζει σε περιόδους κρίσης (ακόμη και οικονομικής) και είναι πάντα σημείο κατατεθέν για σατιρισμό-σχολιασμό-κριτική των δρώμενων της επικαιρότητας" σε όλα τα επίπεδα. Αν αυτή η φήμη είναι αληθινή, αυτό είναι κάτι που δεν το γνωρίζω. Όμως, θα ήθελα να ρωτήσω το εξής. Εσείς, πότε πήγατε τελευταία φορά θέατρο;
Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »