Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Yanni Spiridakis. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Yanni Spiridakis. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ο γερμανός που η ελλάδα λάτρεψε να μισεί

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την συνέντευξη του Β. Σόιμπλε -του απερχόμενου Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας τα τελευταία 8 χρόνια- σε ελληνικό μέσο στο οποίο, όπως κάθε πολιτικός που κατεβαίνει από το προσκήνιο της πολιτικής, φρόντισε να μιλήσει με αλήθειες και μάλιστα να αποκαλύψει κάποιες που δεν θα μας αρέσουν.


Ο Σόιμπλε βρισκόταν πίσω από κάθε σκληρή απόφαση για την Ελλάδα. Και ενώ όλοι πάντα ήμασταν βέβαιοι πως αυτός μας έφερε στα όρια της φτώχειας και της ανεργίας και ενώ πιστέψαμε πως ο εκάστοτε πρωθυπουργός απλά έβαζε την υπογραφή του σε έτοιμα νομοσχέδια που είχε συντάξει ο Σόιμπλε και... η παρέα του, ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε από το σενάριο δαιμονοποίησης που επί σειρά ετών μας έκανε να κοιμόμαστε καλύτερα.

Όπως και ο ίδιος είπε την συνέντευξή του, όπως κι άλλοτε έχει ακουστεί (αλλά πέρασε στα ψιλά) οι προτάσεις για εξοικονόμηση χρημάτων δεν αφορούσαν κατ' ανάγκη τις περικοπές των συντάξεων αλλά πρωτίστως την αύξηση της φορολογίας των πλουσίων και ειδικά των εφοπλιστών. Τελικά καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να τα βάλει με τα μεγάλα κεφάλια και σημειώνω ειδικά και ξεχωριστά των Τσίπρα που ακριβώς αυτό είχε υποσχεθεί, όμως όπως και οι άλλοι, έτσι κι αυτός προτίμησε να πιάσει τους στόχους περικόπτοντας συντάξεις.

Όταν ο Σόιμπλε φαινόταν ο κακός σε κάθε δύσκολη στιγμή στα αμέτρητα Eurogroups, στην πραγματικότητα κανείς δεν σκέφτηκε πως ουσιαστικά εφάρμοζε ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης. Έναν αυστηρό τρόπο για να διορθώσει η χώρα τα οικονομικά και κοινωνικά ελλείμματα. Και πως το πως τελικά αυτό θα συνέβαινε θα ήταν απόφαση της εκάστοτε ελληνικής. Και προς Θεού, δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω έναν άνθρωπο που έδειχνε πιο σκληρός απ' όσο ένας ολόκληρος λαός θα μπορούσε να αντέξει. Εξάλλου ο ίδιος είπε ότι στην Γερμανία δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει τα μέτρα αυτά.

Μία από τις πιο απειλητικές στιγμές σε αυτά τα χρόνια ήταν όταν κάθε φορά έπεφτε στο τραπέζι το ζήτημα του #Grexit δηλαδή της εξόδου της χώρας από την Οικονομική Νομισματική Ένωση στην οποία με τόσο κόπο είχαμε μπει. Ο Σόιμπλε ήταν υπέρ αυτής της λύσης με προσωρινό ορίζοντα ώστε να γίνει η οικονομία μας ανταγωνιστική. Στην πραγματικότητα όμως η εξαθλίωση του ελληνικού λαού δε θα μπορούσε να μετρηθεί με τίποτα.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ο Σόιμπλε στιγμάτισε την πορεία της Ελλάδας κατά την κρίση. Δεν ήταν όμως αυτός που την καθόρισε. Ήταν η ατολμία των ελλήνων πολιτικών που δεν υπήρξαν πιο θρασείς στην εφαρμογή που οι ίδιοι ψήφιζαν, και που τουλάχιστον θα μας είχε κάνει να ξεμπερδέψουμε τώρα.

Ο Σόιμπλε δήλωσε πως στεναχωριόταν για το μένος που δεχόταν από τον ελληνικό λαό και πως ουδέποτε δεν σκέφτηκε αρνητικά για αυτόν και εγώ τον πιστεύω. Γιατί όπως είπε και ο ίδιος, άλλο ο λαός μιας χώρας κι άλλο οι πολιτικοί της... Καταλάβατε, ε; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ όταν οι ηλικιωμένοι προσφέρουν άθελά τους με λάθος τρόπο στην κοινωνία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ζουν ανάμεσα μας, σε λίγα χρόνια στην Ελλάδα θα μας ξεπεράσουν και σε πληθυσμό. Οι ηλικιωμένοι και δη, συνταξιούχοι είναι μια μερίδα πληθυσμού που καθορίζει εν πολλοίς τις τύχες της χώρας μας. Ψηφίζουν, καταναλώνουν, μετακινούνται, αποτελούν ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας μας και είναι εδώ, άλλοτε ενεργοί και δραστήριοι κι άλλοτε όχι και τόσο.

Έχω γράψει πολλές φορές πως το λάθος με τους συνταξιούχους είναι πως καλούνται να ζήσουν πολλές φορές τα παιδιά τους, ακόμα και τις οικογένειές τους. Το γεγονός και μόνο αποτελεί έναν οικονομικό βιασμό των ανθρώπων αυτών που όχι μόνο είδαν την σύνταξη τους να περικόπτεται πολλάκις, αλλά πλέον καλούνται να την μοιραστούν με τα παιδιά τους που έτσι κι αλλιώς στηρίζουν με άλλους τρόπους. Αυτό όχι μόνο αποδεικνύει την γύμνια του ελληνικού συστήματος που προσβάλλει τους νέους ανθρώπους, αλλά θέτει σε αδράνεια τους μεγαλύτερους μετατρέποντάς τους από ενεργούς πολίτες σε κύτταρα στήριξης και αναπλήρωσης αναγκών.

Άντρες και γυναίκες συνταξιούχοι περνούν εντελώς διαφορετικά τον χρόνο τους στην Ελλάδα. Οι γυναίκες συχνάζουν στις εκκλησίες και στην αγορά, φροντίζοντας να έχουν μαγειρέψει από νωρίς και είτε να παρακολουθήσουν το απόγευμα την αγαπημένη τους σαπουνόπερα είτε να επιφορτιστούν με το μεγάλωμα του εγγονιού τους προς τέρψη των παιδιών τους που μάλλον σε αυτήν την περίπτωση είναι εργαζόμενοι και άρα απλά δεν έχουν τι να κάνουν τα παιδιά τους.

Οι άντρες επί των πλείστων συχνάζουν στα καφενεία και είτε αλωνίζουν όλη μέρα την γειτονιά για να βοηθήσουν στο σπίτι σε ψώνια και απασχόληση των εγγονιών τους, είτε λιώνουν την εφημερίδα και κάθε είδους ειδησεογραφική εκπομπή στην τηλεόραση. Το καφενείο βέβαια είναι ειδική περίπτωση "συναγωγής" αφού μπορεί απλά να εξυπηρετεί την συνάθροιση με συνομίληκους, αλλά και να εκτονώνει παλιά απωθημένα με ένα αθώο χούφτωμα στην όμορφη αλλοδαπή σερβιτόρα.

Και οι μεν και οι δε δείχνουν να είναι πολύ απασχολημένοι για να προβληματιστούν για το μέλλον που τους απομένει, όμως κάπου ανάμεσα τους βρίσκεται μια άλλη μερίδα ηλικιωμένων που βιώνουν μια ψυχολογική απομόνωση και μελαγχολία. Άνθρωποι που για κάποιο λόγο είτε απότομα είτε σταδιακά παραιτήθηκαν από την ζωή πριν να είναι ακριβώς η ώρα τους. Αυτήν την ομάδα ανθρώπων οφείλουμε να στηρίξουμε. Είτε με τον χρόνο μας, είτε με μερικές οικογενειακές στιγμές, είτε ακόμα και με υλικά αγαθά. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ και (ξαφνικά) ήρθε η ώρα να αλλάξεις για έναν απώτερο σκοπό

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Λέμε πως υπάρχουν άνθρωποι "αληθινοί", αυτοί δηλαδή που δεν χρειάζεται να κρυφτούν ή να προσποιηθούν και είναι ότι βλέπεις. Εγώ νομίζω ότι αυτό είναι κουραφέξαλα και πως κάθε άνθρωπος έχει κληθεί στην ζωή του να υποκριθεί και να προσποιηθεί είτε για να προσαρμοστεί σε μια άβολη κατάσταση, είτε για να προστατεύσει κάποιον, είτε ακόμα για να τον βλάψει και εξαπατήσει.

Τι γίνεται όμως όταν πρέπει να αλλάξεις κλίμα, συμπεριφορά, συναισθήματα και τρόπο σκέψης για να φέρεις σε επιτυχία έναν στόχο; Τις απαντήσεις σε αυτά τα θέματα θα μπορούσαν να μας τις δώσουν διάσημοι ηθοποιοί που για μερικούς μήνες μπορεί να προσποιούνται ψυχοπαθείς δολοφόνους και μετά από λίγο καιρό να προσποιούνται βασιλιάδες, άστεγους ή υπέρήρωες.

Αυτήν την εβδομάδα λοιπόν ξεκίνησα να γράφω ένα παραμύθι το οποίο είχα αρχίσει να χτίζω στο μυαλό μου από το καλοκαίρι. Όσοι γνώριζαν για την πρόθεσή μου αυτή με ρωτούσαν γιατί δεν ξεκινούσα την συγγραφή και η αλήθεια είναι ότι εκτός από την έλλειψη χρόνου, οι συνθήκες στην ζωή μου δεν ήταν κατάλληλες για να με αφήσουν να αφεθώ σε έναν τόσο μαγικό και απαιτητικό κόσμο όπως αυτόν που έχω πλάσει με την φαντασία μου.

Μήπως τελικά το μυστικό κρύβεται ακριβώς στις συνθήκες ηρεμίας, αυτοσυγκέντρωσης και τόνωσης της δυνατότητας του καθένα να διαβεί το πέρασμα από την μία προσωπικότητα στην άλλη; Πιθανότατα. Και σε κάθε περίπτωση παίρνουμε σαν δεδομένο πως κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο. Απαιτεί μία τεχνική και μία συνέπεια.

Δεν σας το κρύβω, ξέρω από -σχεδόν- όλους να προφυλάξω τα αληθινά μου συναισθήματα. Μπορώ να προσποιηθώ για να μην εγείρω αντιδράσεις και φασαρίες, μπορώ και να προσαρμοστώ σε καταστάσεις, συνθήκες και σχέσεις, όμως το να μπαίνεις στην ψυχολογία ενός δράκου, μιας νεράιδας, μιας μάντισσας, ενός βασιλιά, μιας πριγκίπισσας και ενός μαχητή, ε... αυτό θέλει κάτι παραπάνω. Θέλει, έμπνευση! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ η δύναμη που δεν ήξερες ποτέ ότι έχεις

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Από παιδί, ο άνθρωπος μαθαίνει σε υποχρεώσεις, ανάγκη εκπλήρωσης άλλων και εκκρεμότητες που πρέπει να τακτοποιήσει. Από το να μαζέψει τα παιχνίδια του πριν πάει για ύπνο και να διαβάσει τα μαθήματα του, καταλήγουμε στο να πρέπει να πληρώσει τους λογαριασμούς και να τηρεί τους νόμους του κράτους. Πρόκειται για έναν μπούσουλα τον οποίο πρέπει να ακολουθήσει για να είναι ενεργός σε μια κοινωνία, σε μια οικογένεια, στην ζωή γενικά.

Το πρόβλημα είναι πως στην ζωή δεν ακολουθούμε τις σελίδες ενός εγχειριδίου. Δεν πηγαίνουμε από το πρώτο κεφάλαιο στο δεύτερο ακολουθώντας κατά γράμμα μία-μία τις υποενότητες. Υπάρχουν άνθρωποι που κλήθηκαν να προσπεράσουν πολλά κεφάλαια στην ζωή και επωμίστηκαν σύντομα πολλές ευθύνες που στα μάτια πολλών φαντάζει αδύνατο. Κάποιοι έχασαν τους γονείς τους και κάποιοι άρχισαν να δουλεύουν για βιοποριστικούς λόγους πολύ μικροί. Κάποιοι αντιμετώπισαν αρρώστιες και κάποιοι έπεσαν θύμα βίας και εκμετάλλευσης. Υπάρχει βέβαια και το άλλο άκρο με ανθρώπους που ποτέ δεν μεγάλωσαν, ποτέ δεν πέρασαν στο.... επόμενο κεφάλαιο!

Όπως είπα, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει βιβλίο για όλα αυτά. Η ζωή κυλά και εσύ ανάλογα με το τι βλέπεις να σου έρχεται τρέχεις. Κάτι σαν το Tetris αν ξέρετε... Κι έτσι, υπάρχουν άνθρωποι που αφοσιώνονται σε έναν σκοπό για πολύ ιδιαίτερους λόγους. Και ξεκινάνε μία προσπάθεια που για πολλούς θα φάνταζε αδύνατη! Αλλά τώρα δεν μας ενδιαφέρει η άποψη των πολλών, αλλά των ίδιων των πρωταγωνιστών.

Ποτέ κανείς δεν έμαθε τα όρια του στις καλές περιόδους της ζωής του ή διαβάζοντας ένα βιβλίο. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω -πολύ ξεχωριστοί άνθρωποι- που αφοσιώνονται σε έναν σκοπό, θέτουν κάποιους στόχους για να ικανοποιήσουν αυτόν τον σκοπό και ύστερα προσπαθούν. Τα δίνουν όλα. Θέλουν να φέρουν εις πέρας το πιο δύσκολο έργο, ακόμα και κόντρα στις έως τώρα δεδομένες γι' αυτούς, δυνάμεις τους. Καταπονούνται, ζορίζονται, όμως σε κάθε τέτοια δύσκολη στιγμή βάζουν στο μυαλό τους ακριβώς την εκπλήρωση του στόχου. Και ύστερα τις συνέπειες του. Το γεγονός -ας πούμε- πως κάποιοι θα γίνουν ευτυχισμένοι με αυτό ή θα εκπληρώσουν μία υπηρεσία προς την κοινωνία.

Πρέπει να θαυμάζουμε αυτούς τους ανθρώπους. Να τους στηρίζουμε και αν είναι στο χέρι μας να τους εμψυχώνουμε, να τους ανταμοίβουμε για την προσπάθεια τους.
Ξέρετε, σαν άνθρωπος είμαι αυστηρός στα θέματα εκπλήρωσης στόχων. Ικανοποιούμε μόνο όταν το αποτέλεσμα είναι το ζητούμενο. Όμως πολλές φορές, πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να μπαίνουμε στην διαδικασία να αξιολογούμε την πορεία της προσπάθειας του άλλου. Πως θα συμπεριφερθούμε στην αποτυχία του; Πως θα ανταμείψουμε την προσπάθεια; Πως θα δώσουμε τα κατάλληλα κίνητρα για την συνέχεια.

Και είναι αλήθεια πως βλέπω ανθρώπους που δίνουν μεγάλο αγώνα στην ζωή τους για να πετύχουν κάτι που έως τώρα έδειχνε αδιανόητο για τα δεδομένα τους. Και ξέρετε κάτι; Όταν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, άνθρωποι που πνίγουν το "εγώ" τους για να δουλέψουν για κάτι θεμιτό έστω και στο όνομα κάποιου άλλου, εγώ συγκινούμε. Σκέφτομαι πως αυτός ο κόσμος έχει ελπίδα. Σκέφτομαι πως δεν είμαστε καταδικασμένοι. Σκέφτομαι πως κάποιος, κάπως, έκανε κάτι σωστά εκεί έξω και εύχομαι το όποιο κίνητρο τους οδηγεί αυτούς τους ανθρώπους να συνεχίσει να το κάνει ως το τέλος (του στόχου). Μέχρι... τον επόμενο! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ τι δεν μας αρέσει από τον νόμο αλλαγής φύλου στα 15

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Βρισκόμαστε προ των πυλών που η ελληνική κυβέρνηση, το ελληνικό Κοινοβούλιο θα ψηφίσει και θα εγκρίνει την κατοχύρωση του δικαιώματος της αλλαγής φύλλου από την ηλικία των 15. Η απόφαση προκάλεσε σάλο, όμως εγώ ακόμα δεν είμαι σίγουρος γιατί.

Είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε αν συμφωνούμε με την αλλαγή φύλλου και ύστερα το αν εστιάζουμε στην δυνατότητα αλλαγής στα 15. Την τελευταία εβδομάδα παρατηρούσα κόσμο να παραληρεί αναφορικά με το ηλικιακό ζήτημα, οπότε αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί θεωρούν την αλλαγή φύλου φυσιολογική και αποδεκτή...

Και πάλι όμως, καλό είναι να μην τα μπερδέψουμε. Αν ο νόμος δικαιώνει σε έναν ενήλικα (ή μη) να προχωρήσει στην παραμόρφωση του σώματός του, είναι καθαρά δικαίωμά του. Η διαφωνία μας πρέπει να είναι φιλοσοφική ή ιδεολογική. Έτσι, αν ακούσω ότι ο Νίκος θα γίνει Νίκη προφανώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα παραπάνω από το να εκφράσω τη γνώμη μου που είναι και αρνητική και ακραία. Βρίσκω πολύ λάθος να επιτρέπουμε την παρά φύσιν μεταχείριση του σώματός μας.

Κι αν κατά την ενηλικίωση ο νέος έχει το δικαίωμα να παραμορφώσει το σώμα του, τι αλλάζει αν τελικά αυτό μπορέσει θεσμικά να το κάνει τρία χρόνια νωρίτερα; Η αλήθεια είναι πως διάβασα ορισμένα πολύ εύστοχα σχόλια σχετικά, όπως το ότι -θεσμικά πάντα- θα μπορεί να αλλάζει φύλο αλλά όχι να οδηγεί. Θα μπορεί να αλλάζει φύλο αλλά όχι να πίνει μια μπύρα. Θα μπορεί να αλλάζει φύλο αλλά όχι να παίζει ένα Στοίχημα. Θα μπορεί να αλλάζει φύλο αλλά όχι να ψηφίζει! Η τραγικότητα των συγκρίσεων αυτών είναι πως κρίνοντας με κοινωνικά κριτήρια αλλά και προσπαθώντας να προσεγγίσουμε το θέμα βάση της εμπειρίας μας και εστιάζοντας στην ψυχοσύνθεση ενός έφηβου, η ανωριμότητα δείχνει τόσο αυτονόητη που απλά κάνει το όλο νομοσχέδιο να μοιάζει παράλογο.

Και για να μιλήσουμε λίγο πρακτικά... θα σας παρότρυνα να το κάνουμε λίγο "εικόνα" όλο αυτό. Έναν νέο που αισθάνεται θηλυκός. Έως τώρα κατάφερνε να το κρύβει προσποιούμενος και στα 15 του πια -μαθητής της Α' Λυκείου μπορεί να κάνει την περιβόητη αλλαγή. Αλήθεια, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί για την επόμενη μέρα του στο σχολείο μετά την εγχείρηση; Τα σχόλια, ο ενδεχόμενος παραγκωνισμός, η κοροϊδευτική διάθεση ή ακόμα και τα περιστατικά βίας. Το αρνείται κανείς; Τα ψυχικά τραύματα που θα αποκομίσει αυτός ο νέος από τις αντιδράσεις του κοινωνικού συνόλου, θα είναι τέτοια που αποδεδειγμένα μπορεί να οδηγήσουν σε απομόνωση, μετάνοια, ακόμα και αυτοκτονία...

Θα έλεγα πως -ναι- κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να αποφασίζει για την ζωή του, όμως ρόλος του νόμου είναι να τον προστατεύει και κατ' επέκταση το κοινωνικό σύνολο. Γι' αυτό η ζώνη και το κράνος είναι υποχρεωτικά ακόμα και σε ενήλικες. Κι έτσι, ο όποιος νόμος πρέπει να θεσπίζεται με γνώμονα το συμφέρον του εμπλεκόμενου και όχι την επιθυμία του+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το φάρμακο για τους τοξικούς ανθρώπους στην ζωή μας (που είσαι εσύ)

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Κάθε άνθρωπος -όσο ισχυρή προσωπικότητα κι αν έχει- επηρεάζεται άμεσα ή έμμεσα, θετικά ή αρνητικά, από τον κοινωνικό του περίγυρο. Δεν είναι κακό αυτό. Είναι δείγμα ότι ζούμε σε πολιτισμένες κοινωνίες, ότι σεβόμαστε τους κανόνες της συνύπαρξης και κάπως έτσι συνεχίζουμε προσπαθώντας για το καλύτερο για εμάς και τους ανθρώπους που αγαπάμε.

Συχνά σε αυτό, υπάρχουν διάφοροι ανασταλτικοί παράγοντες όπως για παράδειγμα ένα απρόοπτο υγείας κλπ. Τέτοια προβλήματα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε συχνά στην ζωή μας. Πολλές φορές μας επηρεάζουν, κάποιες μας αλλάζουν, άλλες μας στιγματίζουν ή και κάποιες δεν καταφέρνουν να επιδράσουν πάνω μας.

Κι αν τα απρόοπτα είναι μέσα στο... πρόγραμμα (της ζωής) τι θα λέγατε για ένα άλλο είδος ανασταλτικού παράγοντα που δεν προέρχεται από συμβάντα αλλά από την δράση των ανθρώπων; Σίγουρα στην ζωή σας θα είχατε την ατυχία να αλληλεπιδράσετε με "τοξικούς ανθρώπους" με ανθρώπους που δηλαδή όχι μόνο δεν σας ωθούσαν στο ένα βήμα παραπάνω της ζωής σας, αλλά αντίθετα η μιζέρια, ο αρνητισμός και η στασιμότητα, σας κρατούσε πίσω. Ακόμα χειρότερα αν αυτοί οι άνθρωποι κατάφεραν να επηρεάσουν τον χαρακτήρα σας. Να σας κάνουν να κλάψετε, να χάσετε την αυτοπεποίθηση σας, να σας βάλουν στην διαδικασία να σκέφτεστε αρνητικά για τον εαυτό σας ή την ζωή γενικά.

Τέτοιοι άνθρωποι βρίσκονται παντού γύρω μας. Μπορεί να είναι στον χώρο εργασίας, ένας συνάδελφος ή ο εργοδότης μας. Μπορεί να είναι ο/η σύζυγος, μπορεί ακόμα και ένας στενός φίλος. Παρατηρήστε κάτι. Πρόκειται για ανθρώπους που δύσκολα μπορούμε να βγάλουμε από την ζωή μας. Προφανώς μπορούμε να αλλάξουμε δουλειά, να πάρουμε διαζύγιο ή απλά να αλλάξουμε παρέες, όμως αν ένας άνθρωπος κατάφερε να σε επηρεάσει τόσο πολύ (αρνητικά) τότε προφανώς και ασκεί μεγάλη επίδραση πάνω σου. Οπότε... πόσο εύκολο εγχείρημα θα είναι να τον βγάλεις από την ζωή σου;

Ένας τοξικός άνθρωπος κοντά μας είναι η πιο επικίνδυνη αρρώστια. Δεν έχει φάρμακο, δεν έχει ιατρική διάγνωση, προϋποθέτει μόνο προσωπική αυτογνωσία και θέληση για αλλαγή με οποιοδήποτε κόστος. Και η ερώτηση μου προς εσένα σήμερα είναι: Είσαι έτοιμος/η να πάρεις αυτό το ρίσκο του κόστους της αλλαγής; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ η αναγκαιότητα του "ωραίου" και αν τελικά είναι... ωραίο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Με αφορμή την πολύ συμβολική εποχή του Φθινοπώρου το οποίο και διανύουμε πια, σκέφτηκα να μιλήσουμε για την ωραιότητα. Κάτι που φυσικά δεν πρόκειται να καλυφθεί σε ένα κείμενο, όμως όταν λέμε για το "ωραίο" καλό είναι να έχουμε στο νου μας ότι καλύπτουμε μια τεράστια και πολλές φορές αντιφατική έννοια.

Ένα από τα πιο ωραία πράγματα που είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω, ήταν προχθές σε μία βάφτιση στην οποία ήμουν καλεσμένος, την ομιλία του Αρχιμανδρίτη Πρόδρομου Ξενάκη αμέσως μετά το μυστήριο. Δεν ήταν τόσο αυτά που είπε όσο ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε την ελληνική γλώσσα. Η καθαρότητα της φωνής και η αλληλουχία των φράσεων του. Θα μπορούσα να τον ακούω για ώρες!

Την άλλη μέρα έπεσε στα χέρια μου ένα εκκλησιαστικό φυλλάδιο το οποίο αφορούσε την φανερή και αφανή ειδωλολατρία και ξεκίνησε ο δικός μου προβληματισμός. Αλήθεια... πόσο σκλάβοι μπορούμε να γίνουμε για μία ωραία εικόνα;

Αν μεγαλώνατε παιδιά σας διαβεβαιώ πως κάπου στο σπίτι σας θα υπήρχαν παιχνίδια, ρούχα, γραφική ύλη ή αυτοκόλλητα της Peppa, του παιδικού Frozen ή κάποιου υπέρ-ήρωα. Τα παιδιά βλέπουν το παιδικό στην τηλεόραση, όμως είμαστε εμείς που φουντώνουμε τον εθισμό αυτό ως καταναλωτές. Και πριν απ' όλα, βάζω τον εαυτό μου πρώτο... όταν άρχισα να παίρνω παιχνίδια της Peppa στο παιδί μου, πήρα τόσα πολλά που βρέθηκα σε θέση να μπορώ να αναπαριστώ τα περισσότερα επεισόδια της σειράς. Παρακάμπτοντας τον ενθουσιασμό των παιδιών μου, έκανα ένα βήμα πίσω και παρατήρησα πως και εγώ ο ίδιος ή μάλλον περισσότερο εγώ ο ίδιος απολάμβανα αυτήν την συμπλήρωση!

Είναι σημαντικό να κοιτάξουμε στον καθρέφτη για να πούμε ειλικρινά για το τι ακριβώς μας αρέσει. Προσωπικά, υπήρξα πάντα λάτρης του ωραίου. Ωραία ρούχα, ωραία αυτοκίνητα, ωραίο σπίτι, ωραίες γυναίκες. Σήμερα, οι ανάγκες μου έχουν αλλάξει. Εξακολουθώ να εντυπωσιάζομαι από τα άνωθεν ωραία, όμως δεν είναι για μένα αυτά η προτεραιότητα πια. Προτιμώ την ηρεμία, την απομόνωση και την συγκέντρωση στην ζωή μου.

Το ωραίο λοιπόν μπορεί να έχει πολλές εκφάνσεις και πολλούς τρόπους για να το δεις ή να το "παράξεις". Αρκεί να το θέλεις, να το αναζητάς, να μπορείς να το διαχειριστείς. Υπάρχουν άνθρωποι που λόγω χαρακτήρα ή συνθηκών, δεν μπορούν να οικειοποιηθούν την ωραιότητα και είναι άσχημοι στο σώμα και στην ψυχή. Είναι άσχημοι στον λόγο και τις πράξεις.

Τελικά είναι ωραίο το ωραίο; Πρέπει να αισθάνεσαι τύψεις που θέλεις να φοράς όμορφα ρούχα ή να παρατηρείς μια όμορφη κοπέλα που περνάει; Που προτιμάς το παστίτσιο από την φασολάδα; Νομίζω πως όχι. Το Ωραίο είναι και θεμιτό, είναι δείγμα ανέλιξης, αρκεί να μην καταντάει ειδωλολατρικό (όπως λέγαμε πριν), να μην αποτελεί την εμμονή μας και τον εθισμό μας. Ας μην προσπερνάει την ανάγκη μας για ωραιότητα ψυχής και καλοσύνης. Ας μην προσπερνάει την υποχρέωση μας για σεβασμό και αλληλεγγύη+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το δημοψήφισμα παρωδία της καταλονίας ξεφτίλισε την δημοκρατία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε την ευκαιρία να σχολιάσουμε και να προβληματιστούμε πάνω στο δημοψήφισμα της Σκωτίας για την ανεξαρτητοποίηση της από την Μεγάλη Βρετανία. Τότε, παρά το γεγονός ότι το γενικότερο κλίμα ήταν υπέρ της ανεξαρτησίας, η προπαγάνδα και η άσκηση πίεσης προς τους πολίτες από την κεντρική εξουσίας, σε συνδυασμό με το χαλαρό βρετανικό ταμπεραμέντο, ανέστρεψαν το κλίμα και οι πολίτες ψήφισαν κατά. Τότε γράφαμε πως ο τρόπος που το στρατόπεδο του "Όχι" δραστηριοποιήθηκε, αποτελούσε -στα μάτια μου- ξεκάθαρη βία χωρίς ξύλο.

Σήμερα, που το δημοψήφισμα για μια άλλη ανεξαρτητοποίηση μεταφέρθηκε στον Νότο, η βία ήταν ωμή -όπως ακριβώς την ξέρουμε- καθώς στην περίπτωση της απόσχισης της Καταλονίας από την Ισπανία, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Από την μία καταπατήθηκε κάθε είδος Δημοκρατίας, αφού η ισπανική κυβέρνηση έστειλε 10.000 αστυνομικούς στην Καταλονία -που να σημειώσω πως κανονικά έχει αυτόνομα σώματα ασφαλείας- οι οποίοι όχι απλά δεν διασφάλισαν την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή, αλλά εισέβαλαν σε εκλογικά κέντρα (σχολεία), τα λεηλάτησαν και προχώρησαν σε εκτεταμένες ζημιές σε αυτά. Παράλληλα άσκησαν σωματική βία σε πολίτες που είτε διαδήλωναν είτε απλά ήθελαν να... ψηφίσουν!!!
Το αποτέλεσμα δεν έχει και τόση σημασία. Η Ισπανική κυβέρνηση δεν το αποδέχεται και το Δημοψήφισμα ουδέποτε αναγνωρίστηκε. Βάση νόμου η ισπανική κυβέρνηση έχει δίκιο αφού κρίθηκε αντισυνταγματικό, όμως ο τρόπος που εμποδίστηκε κατέδειξε αφενός πόσο η κεντρική διοίκηση της Ισπανίας φοβάται τον λαό της Καταλονίας και αφετέρου έστειλε ένα τεράστιο μήνυμα και στην Ισπανία και σε ολόκληρο τον κόσμο, πως η φίμωση του λαού με φασιστικούς τρόπους κάθε άλλο παρά αποτελεσματική είναι.

Κατά την δική μου γνώμη, οι ασκοί του Αιόλου άνοιξαν. Στην Σκωτία (μετά το Brexit) σκέφτονται ήδη να επαναλάβουν το δικό τους δημοψήφισμα ανεξαρτησίας και λίγο πιο πέρα πολλές περιπτώσεις ανά την Ευρώπη περιμένουν την δική τους σειρά για να ωριμάσουν οι συνθήκες και να ετοιμάσουν τις δικές τους δράσεις με στόχο την απόσχιση.  +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ χτίζοντας μια πόλη απ' την αρχή

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν σκοπεύω να ερεθίσω την φαντασία σας στο σημερινό κείμενο (απλά να σας προβληματίσω). Σκεφτήκατε ποτέ για την δομή της κοινωνίας μας; Ούτε εγώ περισσότερο από εσάς μέχρι που πέτυχα κάτι στο διαδίκτυο που το βρήκα ενδιαφέρον..

Μέσες-άκρες (αν το καλοσκεφτείτε) ο άνθρωπος παράτησε την ύπαιθρο για να μεταφερθεί σε πόλεις που ο ίδιος imageέφτιαξε προκειμένου να ανεβάσει το επίπεδο ζωής του. Αρκετό καιρό μετά διαπίστωσε πως θα του άρεσε να επιστρέψει εκεί κι έτσι έχτισε το σπίτι του όσο πιο μακριά από την φασαρία της πόλης, μπορούσε. Για να μπορεί όμως να μετακινείται από και προς τα σημεία ενδιαφέροντός του, χρειάστηκε τα μέσα μεταφοράς. Πλέον, η αυξομείωση της τιμής του πετρελαίου καθορίζει και το πόσο μακριά ο άνθρωπος κινείται στον πολιτισμό. Κι έτσι κατά περιόδους βλέπουμε τον άνθρωπο να μένει κοντά στην δουλειά του στην πόλη ή μακριά από αυτήν. Τι είναι προτιμότερο; Μα… εξαρτάται από τα δεδομένα της εκάστοτε εποχής!

Αν θέλεις να χτίσεις από την αρχή μια πόλη λοιπόν τι πρέπει να κάνεις; Πρέπει να πας στην ύπαιθρο. Εκεί που πριν, μετά και μάλλον κάποτε στο μέλλον θα είναι το ιδανικό σημείο διαβίωσης. Ξεκινάμε καταστρέφοντας την πλειονότητα των φυσικών πόρων για να χτίσουμε τον… πολιτισμό μας. Φτιάχνουμε θέσεις εργασίας, σημεία πώλησης φαγητού, σημεία διασκέδασης και τέχνης, κάτι για να προσελκύσουμε κόσμο βρε αδερφέ! Και ύστερα τα σπίτια. Που βάζουμε τα σπίτια; Παντού! Ας δώσουμε λύσεις στον κόσμο. Γεμίζουμε τα κενά στην πόλη με σπίτια και βγαίνοντας έξω από αυτήν, γεμίζουμε επίσης σπίτια. Το πως θα κατοικηθούν θα εξαρτηθεί από την τιμή του πετρελαίου…
Ο τρόπος που ο κόσμος έχει καταρτίσει τον πολιτισμό του δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το πετρέλαιο, αλλά σίγουρα από άμεσους οικονομικούς παράγοντες. Αυτό δεν είναι ντροπή γιατί πλέον είναι πολύ αργά να γυρίσεις πίσω. Σκεφτείτε το: Η διασκέδασή μας εξαρτάται από το εισόδημα μας, το πως τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν επίσης από το εισόδημά μας, το σπίτι που μένουμε, πάλι το ίδιο και πάει λέγοντας. Φυσικά εσείς και ο κάθε άνθρωπος είναι εντελώς διαφορετικός από τον άλλο, μια σπουδαία ιδιαίτερη προσωπικότητα, που όμως εντάσσεται στα τετριμμένα πλαίσια. Αυτό δεν είναι κακό. Έτσι φτιάχνεις κοινωνίες και εμείς είμαστε μέλη μιας κοινωνίας. Αν αισθανόμαστε τόση καταπίεση με αυτό, μπορούμε ελεύθερα να… πάρουμε τα βουνά! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ όταν το διαφορετικό γίνεται ο εχθρός μας... κι εγώ

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν είναι κακό να παθιάζεσαι με κάτι. Το πάθος μας εκτονώνει, μας κάνει πιο ενδιαφέροντες ανθρώπους, ζωντανεύει το σύνολο. Κι έτσι να μην είναι δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί κάτι άλλο κάποιος που άνοιξε μια τρύπα στην πόρτα με την γροθιά του επειδή έχασε ευκαιρία για γκολ η ομάδα του ή επειδή βρέθηκε ανάμεσα σε δύο άτομα που τον απειλούσαν με μαχαίρι χωρίς να θέλει να κάνει πίσω.

Κι όμως, με το πέρασμα του χρόνου, τις εμπειρίες και τις αλλαγές προτεραιοτήτων, το πάθος σβήνει και δίνει την θέση του στην ιδεολογία, σε μια εμπεριστατωμένη άποψη με επιχειρήματα και αντί το πεδίο μάχης να είναι η πλατεία, ξαφνικά είναι το τραπέζι (του διαλόγου, ντε).

Μέσα σε δύο μέρες λοιπόν έζησα δύο πολύ ενδιαφέροντα περιστατικά που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, με το πρώτο να συμβαίνει σχετικά πρωί, όταν λίγο πιο πάνω από τον χώρο εργασίας μου, ένα αυτοκίνητο είχε σταθμεύσει (με τον οδηγό μέσα) ακριβώς μπροστά από το φανάρι ενώ αυτό ήταν "κόκκινο". Αρχικά υπέθεσα ότι με το που γίνει το φανάρι "πράσινο" θα έχει το φιλότιμο να ξεκινήσει για να ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα αυτοκίνητα που ήθελαν να συνεχίσουν. Αμ δε! Το αμάξι παρέμεινε στην θέση του, εκνευρίζοντας τους οδηγούς που αναγκάστηκαν να στριμωχτούν σε ένα μικρό άνοιγμα του δρόμου για να περάσουν τον δρόμο προλαβαίνοντας το φανάρι, όταν όμως ήρθε η σειρά μου να περάσω, κατέβασα το τζάμι και τον "στόλισα" μια χαρά τον αναίσθητο που προκαλούσε τέτοια αναστάτωση. Όταν δε συναντήθηκαν τα βλέμματα μας, διαπίστωσα πως ήταν... πελάτης μου! Ο προβληματισμός... ετέθη.

Το ίδιο απόγευμα πήγα στο γήπεδο για να παρακολουθήσω τον φιλικό αγώνα καλαθοσφαίρισης ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Ερυθρό Αστέρα (Σερβία). Ολυμπιακός δεν είμαι, όμως όταν μεγάλοι αγώνες διεξάγονται στο Ηράκλειο, φροντίζω να τους τιμάω όταν μπορώ. Στην είσοδο, συνάντησα έναν προσωπικό μου φίλο αστυνομικό ο οποίος είναι Ολυμπιακός για να του κάνω το εξής πείραγμα: "Καλά... θα παίζει η ομάδα σου και εσύ θα είσαι απ' έξω"; Λίγη ώρα μετά κι ενώ ο αγώνας είχε αρχίσει, κάποιος ανόητος άναψε φωτοβολίδα μέσα στο κλειστό η οποία φυσικά προκάλεσε αναστάτωση στον κόσμο λόγω του αέρα. Μαντέψτε... αστυνομικοί πήγαν να ζητήσουν να σβήσει η φωτοβολίδα όμως οι οπαδοί σ' εκείνο το σημείο εξαγριώθηκαν φλερτάροντας με επεισόδια. Τότε περισσότεροι αστυνομικοί έσπευσαν -ανάμεσα στους οποίους και ο φίλος μου- με τον ίδιο να έρχεται μπροστά από έναν δικό του φίλο που βρισκόταν μπροστά στο εξαγριωμένο πλήθος. Αμηχανία. Βήμα πίσω. Και κάπως έτσι το επεισόδιο έληξε. Ο προβληματισμός... ετέθη.

Σκεφτείτε το... όλοι οι άνθρωποι είμαστε χωρισμένοι σε ομάδες. Θρησκεία, έθνος, πολιτική, αθλητική ομάδα και πάει λέγοντας... Όλοι έχουμε λόγους να χωριστούμε, όμως τι θα κερδίζαμε αν θεωρούσαμε την επόμενη ομάδα εχθρική; Τι όφελος θα είχαμε αν απομακρύναμε έναν φίλο μας απλά και μόνο επειδή πιστεύει σε άλλο θεό;
Φανταστείτε δύο φίλους που κάθε Κυριακή συναντιούνται για να πάνε στο γήπεδο έχοντας μάλιστα διπλανές ονομαστικές θέσεις. Κατά τη διάρκεια του αγώνα συζητάνε για τους παίκτες της ομάδας τους και μαζί πανηγυρίζουν τα γκολ της. Το ίδιο απόγευμα, ο ένας από αυτούς που είναι φανατικός μουσουλμάνος, καβαλάει ένα φορτηγό και πέφτει πάνω σε έναν πεζόδρομο σκοτώνοντας καμιά δεκαριά άτομα, ανάμεσα στα οποία και ο φίλος του από το γήπεδο! Την επόμενη Κυριακή άφησαν στην θέση του ένα τριαντάφυλλο ενώ ακριβώς δίπλα του καθόταν ο δολοφόνος του...

Επειδή τα παραδείγματα είναι άπειρα και εγώ δε θέλω να σας κουράσω, απλά σκεφτείτε πως δεν είναι κακό να χωριζόμαστε σε ομάδες. Έτσι, εξυπηρετούμε τον σκοπό της ποικιλομορφίας, της διαφορετικότητας, της δημοκρατίας. Με αυτόν τον τρόπο και ακόμα με τον υγιή ανταγωνισμό  ωθούμαστε προς την πρόοδο και την ανάπτυξη. Όμως ως εκεί. Ας κοιτάξουμε την ομάδα μας και όχι την αντίπαλη. Διότι κάποιο από τα μέλη της, ίσως ανήκει σε μια δική μας άλλη ομάδα και τότε... ο προβληματισμός... ετέθη+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ εσύ θα έβαζες την υπογραφή σου;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Οποιοσδήποτε βρίσκεται αυτήν τη στιγμή ενώπιον αυτού του κειμένου υποθέτω πως αγαπά το διαδίκτυο, τις υπηρεσίες και τις δυνατότητές του, μια από τις βασικότερες των οποίων είναι η ελευθερία της έκφρασης. Και ας μην πάμε μακριά, μελετώντας τα ιστολόγια μέσα από τα οποία μπορεί ο καθένας να εκφράζεται για διάφορα θέματα δίνοντας “βήμα” και στους αναγνώστες του μέσα από τα σχόλια και όλα υπό το πέπλο της ανωνυμίας, άλλοτε χωρίς κανένα διακριτικό κι άλλοτε με ένα παρατσούκλι ή μία κωδική ονομασία.

Μεγάλες ειδησεογραφικές ιστοσελίδες από διάσημες εφημερίδες όπως οι New York Times, οι Washington Post έχουν σταματήσει να δέχονται ανώνυμα σχόλια υποχρεώνοντας τους χρήστες να γράφουν τα ονόματά τους. Νωρίτερα είχαν διαπιστώσει πως πολλά σχόλια ήταν σκληρά, ρατσιστικά ή προσβλητικά και πέρα από κάθε κανόνα δεοντολογίας. Μα, κάτι τέτοιο δεν εξυπηρετεί την ελευθερία του λόγου! Έτσι, μετά την αλλαγή κανονισμών διαπίστωσαν ελάχιστη πτώση στα σχόλια των κειμένων τους ενώ τα οι σχολιαστές χρησιμοποιούσαν καλύτερα επιχειρήματα, περισσότερο πολιτισμένο λεξιλόγιο. Πέτυχαν τον σκοπό τους;

Ναι, τον πέτυχαν. Γιατί είναι αλήθεια πως όταν περιηγείται κανείς ιστολόγια πολιτικού περιεχομένου εκτός από άσεμνες φράσεις μπορεί να διαβάσει και ανυπόστατες κατηγορίες χωρίς καμία βάση που απλά δυναμιτίζουν τον διάλογο που επιχειρεί ο διαχειριστής του blog και δημιουργούν εντυπώσεις του “τζάμπα μάγκα” που δρα μόνο εκ του ασφαλούς. Άλλωστε θεωρώ αδιανόητο για κάποιο χώρο που φιλοδοξεί να έχει χαρακτήρα ενημερωτικό, να παραμένει ανώνυμος. Ο καθένας πρέπει να έχει την ευθύνη της είδησης που δημοσιεύει και ο κάθε επισκέπτης απαιτεί να ενημερώνεται υπεύθυνα και επώνυμα. Ε, λοιπόν ήρθε η ώρα να ξεχωρίσουμε την ελευθερία του λόγου με την ανωνυμία στο διαδίκτυο και την δημοσιογραφία. Εφόσον η ανωνυμία έδρασε ως μέσο διαφυγής του θάρρος της άποψης, είναι πλέον επικίνδυνη. Είναι αυτή μια μικρή επανάσταση που θα εξαπλωθεί;

Γιατί όχι; Καλώ όλους να χρησιμοποιούν το όνομά τους όταν τοποθετούνται σε σοβαρά ζητήματα. Σύντομα ολοένα περισσότεροι διαδικτυακοί τόποι θα χρησιμοποιούν υπογραφές με ονοματεπώνυμο και θα απαιτούν σχόλια παρομοίως. Έτσι, αποφάσισα να σας συστηθώ για να κάνω το δικό μου ξεκίνημα στην μικρή επανάσταση εναντίον της επικίνδυνης ανωνυμίας μετά από τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες. Το όνομά μου, +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ τους μισούς νέους συντηρεί η μαμά όμως μήπως δεν φταίει η κρίση;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Αν και είχα την ευκαιρία να αναφερθώ σε αυτό το θέμα ορισμένες φορές, βρίσκω συχνά-πυκνά την αφορμή να επανέρχομαι. Βλέπετε... μια νέα έρευνα κατέδειξε αυτό που εμείς βιώνουμε καθημερινά. Τους νέους (ηλικίες 18-35) να συντηρούνται σε ποσοστό 48% από τους γονείς τους την ίδια ώρα που η έμμισθη εργασία τους, τους συντηρεί σε ποσοστό 45%.

Για να το πούμε χοντρικά... Οι μισοί από τους νέους μας, δουλεύουν για να ζήσουν και οι άλλοι μισοί (και παραπάνω) περιμένουν τον μισθό και την σύνταξη του μπαμπά και της μαμάς. Η εξοργιστική αυτή κατάσταση δεν δείχνει πόσο καλούς γονείς έχουμε στην Ελλάδα και άχρηστη νεολαία, ούτε πως η κρίση ευθύνεται (καθαρά) γι' αυτό. Η δική μου άποψη λέει πως αυτό για το οποίο φταίει είναι η ιδεολογία μας, η ιδιοσυγκρασία μας και η λάθος πολιτική. 

Γιατί οι μεγάλοι άνθρωποι λοιπόν να έχουν τόσα πολλά ώστε να μπορούν να συντηρούν και τα παιδιά τους; Τι πρόοδο μπορεί να επιφυλάξει αυτό για την κοινωνία μας και για το μέλλον της χώρας; Γιατί να μην παίρνει ο νέος πολύ περισσότερα και να συντηρεί εκείνος τον γονέα του αν χρειάζεται; Γιατί στερούν από τους νέους το δικαίωμα να ελιχθούν, να μην έχουν το οικονομικό βάρος στην προσπάθεια τους να προσφέρουν στην κοινωνία, ακόμα και ως καταναλωτές;

Για λόγους δικαιοσύνης θα πρέπει να εξαιρέσω άμεσα ορισμένους νέους που απλά αρέσκονται να τρώνε το παιδί της μαμάς και να ξυπνούν στις δύο το μεσημέρι μετά την χθεσινή κραιπάλη. Όχι όχι, το 48% της έρευνας δεν είναι, δεν πρέπει να είναι αυτά τα παιδιά! Παιδιά που έχω γνωρίσει, παιδιά που δεν έχουν κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον για τη ζωή. Κρύβονται πίσω απ΄ την δικαιολογία της κρίσης και παίρνουν τηλέφωνο με το ακριβό τους smartphone την μαμά για να μάθουν τι φαγητό έχει το μεσημέρι...

Όμως έχω δει και νέους που μετράνε τα κουκιά ευρώ-ευρώ για να βγάλουν το νοίκι της γκαρσονιέρας που επέλεξαν, για να πληρώνουν το ρεύμα και τις μετακινήσεις τους και να προσπαθούν να κρατούν κάτι στο τέλος για να θυμούνται ότι ζουν και έχουν δικαίωμα στην διασκέδαση. Αυτοί οι νέοι αξίζουν κάθε προσπάθεια και κάθε θυσία. Και το λέω σαν εργοδότης, πως προτιμώ να λειφτώ εγώ κάτι προκειμένου να μην στερήσω λίγα ευρώ που όμως είναι τόσο σημαντικά στην επόμενη μισθοδοσία που θα βγάλω.

Τι γίνεται λοιπόν λάθος; Η απάντηση είναι πολύπλοκη. Αφενός η μονιμότητα στο Δημόσιο όταν δεν υπάρχει αξιολόγηση. Από την άλλη τα προβλήματα διάρθρωσης της ελληνικής αγοράς εργασίας. Ύστερα η ελληνική νοοτροπία και στο τέλος... ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο συνταξιούχος δικαιούται χρήματα ενώ ένας νέος που μοχθεί για ένα μεροκάματο, όχι... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο τσίπρας επιβεβαίωσε τον χειρότερο μου φόβο και έρχεται φέτος...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Πάντοτε η ομιλία του εκάστοτε πρωθυπουργού στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ήταν βαρύνουσας σημασίας. Αυτό βέβαια ακόμα και στις μέρες μας αποτελεί μια ανόητη ουτοπία, αφού ξέρουμε πολύ καλά πως ουσιαστικά είναι το Βήμα του ψεύδους. Αμέτρητα ψέματα έχουμε ακούσει εδώ και δεκαετίες από αυτές τις ομιλίες και σε αυτές φυσικά χοροστατεί ο σημερινός μας πρωθυπουργός που λίγο πριν γίνει κυβέρνηση μοίρασε ένα σωρό άτοπες υποσχέσεις οι οποίες και τον οδήγησαν στο Μαξίμου.

Φέτος... οι υποσχέσεις ήταν εξίσου σημαντικές με εκείνη την χρονιά. Ακούσαμε για έξοδο από το Μνημόνιο και για επενδύσεις. Το κόμμα που ήθελε να μας βγάλει από το ευρώ και να διώξει όλους τους επενδυτές επειδή "έτσι θα ξεπουλούσαμε την χώρα μας στους ξένους", σήμερα μετατρέπει το Grexit σε Grinvest και αναζητά επενδυτές για να βρει φρέσκο χρήμα.

Ποτέ δεν διαφώνησα με τα θέλω του Αλέξη Τσίπρα. Ήθελε το καλό της χώρας, ήθελε την σωτηρία των κατώτερων στρωμάτων και την κάθαρση -την όποια κάθαρση- το πρόβλημα μου αφορούσε την ομάδα του που πάντοτε έκρινα πως είναι τόσο άσχετη που καταντάει επικίνδυνη για την χώρα. Θυμηθείτε τον Βαρουφάκη με τα πέτσινα μπουφάν σε συναντήσεις ηγετών ή τις άτοπες δηλώσεις βουλευτών στην Υγεία, την Κοινωνία κλπ.

Αυτό που έγραφα από εδώ, ήταν ότι ο Τσίπρας ήθελε αλλά δεν μπορούσε. Και δεν μπορούσε επειδή δεν ήξερε. Και δεν ήξερε επειδή δεν είχε ανθρώπους να τον πλαισιώσουν έτσι ώστε να του μάθουν και να του καλύψουν την αμάθειά του.

Κατά συνέπεια, ούτε σήμερα μπορώ να αφεθώ στα όμορφα λόγια του για έξοδο από το Μνημόνιο και για τρελές επενδύσεις που θα έρθουν και θα αλλάξουν την εικόνα της χώρας με έργα και μείωση  της ανεργίας. Δύο μέρες μετά τις εξαγγελίες, οι εργαζόμενοι στον χώρο της εξόρυξης, υπάλληλοι ενός εκ των μεγαλύτερων επενδυτών μας εδώ, έμειναν στον δρόμο και η σφαλιάρα των εξαγγελιών ήρθε πολύ πριν καν ο χρόνος της ξεθωριάσει.

Θέλω να σταθώ και σε κάτι ακόμα. Η χώρα θα βγει από το Μνημόνιο και θα μπει στις αγορές, αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι έλληνες θα ανασάνουν. Η λιτότητα θα τρώει στο τραπέζι μας και θα κοιμάται στο κρεβάτι μας. Επίσης, δεν μπορώ να ακούω πως η κυβέρνηση Τσίπρα έβγαλε την χώρα από το Μνημόνιο. Η κυβέρνηση Τσίπρα καθυστέρησε την χώρα να βγει από το Μνημόνιο κατά τουλάχιστον ένα χρόνο... Οποιαδήποτε άλλη και να ήταν θα είχε φέρει τα ίδια αποτελέσματα! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η 1η μέρα στο σχολείο και ένας μπαμπάς περήφανος, χαζός, ονειροπόλος

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Υπάρχουν κάποιες μέρες που κανείς ποτέ δε θα τις θυμάται. Που οι Δημόσιες Υπηρεσίες είναι ανοιχτές και οι άνθρωποι δεν έχουν λόγο να γλιτώσουν την δουλειά το πρωί. Που είναι βαρετές επειδή κανείς δεν έχει κάτι συναρπαστικό να κάνει και όλοι αναμένουν την επόμενη μέρα μπας και είναι πιο ενδιαφέρουσα!

Σε μία τέτοια μέρα είχα την ευκαιρία να δω την αγαπημένη μου πριγκίπισσα να περνάει για πρώτη φορά την πόρτα του Δημοτικού της Σχολείου. Εκείνη, μαζί με χιλιάδες άλλα παιδάκια ξεκινούν έναν μαραθώνιο ή μάλλον έναν Γολγοθά που μπορεί να ανήκει στο σύνηθες κατεστημένο, όμως σκέφτηκε κανείς πως γαλουχεί γενιές; Πως καθορίζει το μέλλον και την ιστορία του εκάστοτε τόπου; Η πρώτη μέρα στο σχολείο είναι η πρώτη μέρα μιας ζωής που θα κρατήσει για τουλάχιστον δώδεκα χρόνια. Μιας ζωής που θα ενηλικιώσει το παιδί και θα το μετατρέψει εν πολλοίς στον άνθρωπο που θα υπηρετήσει την κοινωνία μεθαύριο ανάλογα με τα ερεθίσματα που δέχτηκε και τελικά υιοθέτησε.

Ο καλύτερος τρόπος για να βιώσεις αυτήν την ημέρα είναι να γυρίσεις τον χρόνο πίσω. Τι σου άρεσε, τι όχι. Τι φοβόσουν, τι προσδοκούσες; Όσο πιο κοντά σε αυτά είναι οι αναμνήσεις σου, τόσο πιο καλά θα καταφέρεις να βοηθήσεις το νέο πρωτάκι να αντιμετωπίσει τα δικά του προσωπικά εμπόδια.

Κι έτσι, σήμερα... περνάς για πρώτη φορά την καγκελόπορτα ως μαθήτρια και όχι ως επισκέπτρια όπως είχαμε πάει μαζί προ ημερών για να γνωρίσουμε τους χώρους και κάτσαμε στο πολύχρωμο παγκάκι για να διαπιστώσουμε ότι ήταν φρεσκοβαμμένο και κόλλησαν μπογιά τα ρούχα μας!

Σήμερα ζεις την πρώτη μέρα του μέλλοντός σου. Αν μου το επιτρέψεις θα είμαι πάντα εκεί για να σε βοηθήσω να το χαράζεις, αλλά από σήμερα εγώ θα είμαι ένας κομπάρσος στην ζωή σου. Από σήμερα είσαι εσύ που ετοιμάζεσαι να πάρεις την σκυτάλη αυτού του κόσμου. Είσαι εσύ που θα δώσεις τον δικό σου αγώνα επιβίωσης και βελτίωσης αυτού που εγώ με τύψεις και ενοχές παρέδωσα σε εσένα για να ζεις.

Από σήμερα θα μάθεις την έννοια της ευθύνης, της αποτυχίας και της επιτυχίας και αυτή τη φορά όχι με το δίχτυ ασφαλείας που εγώ σου προσέφερα, αλλά εκεί έξω, στις μάχες με τους βαθμούς σου, τους δασκάλους και τους συμμαθητές σου.

Ως τώρα ήσουν το εύθραυστο κοριτσάκι μου χωρίς σαφείς επιδιώξεις για το μέλλον. Και στα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα καθοριστεί αν θα αλλάξεις αυτόν τον κόσμο με την κατάρτιση σου, το ταλέντο ή τις δεξιότητες σου! Και στο λέω από τώρα: δεν με νοιάζει τι θα καταφέρεις, αρκεί να έχεις την ζωντάνια και το πάθος να θελήσεις κάτι τόσο πολύ που να προσπαθήσεις σκληρά γι΄αυτό...

Σήμερα σε παραδίδω παιδάκι σε αυτόν τον αχανή χώρο και όταν έρθει η ώρα να βγεις για τελευταία φορά από εδώ θα είσαι μια ενήλικη γυναίκα με στόχους, προοπτικές και εκκρεμότητες. Εγώ θα είμαι για πάντα ο πιστός σου φύλακας, έτοιμος να δώσω και την ζωή μου για να εξασφαλίσω την δική σου ευημερία. Και σαν σωστό κι ελεύθερο πουλί, όταν έρθει η ώρα θα είμαι εγώ εκείνος που θα σε σπρώξει για να πετάξεις ψηλά και μακριά (όσο κι αν αυτό θα είναι η δική μου προσωπική υπέρβαση).

Καλή σου πρώτη σχολική χρονιά! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ πως να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα όταν όλα πάνε στραβά;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Σου έχει τύχει να έχεις φτιάξει βαλίτσα, να έχεις βρει τα καλύτερα ρούχα και να έχεις κλείσει τα ωραιότερα εισιτήρια για μουσεία και εκδηλώσεις, να έχεις φτάσει στο check in του αεροδρομίου και να συνειδητοποιείς ακριβώς εκεί πως ξέχασες την ταυτότητά σου στο ντουλάπι της κουζίνας του σπιτιού σου;

Σου έχει τύχει να έχεις βγει επιτέλους με την κοπέλα των ονείρων σου και μετά από ένα ρομαντικό δείπνο και ένα-δυο ποτά να σε καλεί σπίτι της, οπότε ενώ είστε γυμνοί πάνω στο κρεβάτι της να συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις προφυλακτικό;

Σου έχει τύχει να φεύγεις επιτέλους για εκείνη την εκδρομή με την παρέα σου με το αμάξι τινγκαρτισμένο με πράγματα και την μουσική στην διαπασών ώσπου ξαφνικά στην μέση της διαδρομής, το αμάξι ανεβάζει θερμοκρασία και μένει;

Κάποιες φορές στην ζωή μας, όλα σχεδιάζονται ιδανικά. Έχουν προβλεφτεί ακόμα και οι πιο απρόοπτες λεπτομέρειες και τελικά όλα ξεκινούν να εφαρμόζονται βάση σχεδίου. Τι καλύτερο! Όμως... ξαφνικά γίνεται κάτι που τα ανατρέπει όλα και ξέρετε όταν αυτό το κάτι δεν είναι και τόσο ξαφνικό, τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Σαν ένας τρυποκάρυδος να πελεκίζει με μανία το κλαδί πάνω στο οποίο έχει φτιαχτεί μια φωλιά από πουλάκια και αυτό μοιραία να πέφτει αφήνοντας την φωλιά να διαλύεται ώσπου να γκρεμιστεί στο έδαφος.

Όποια κι αν είναι η αιτία, το αποτέλεσμα είναι αυτό που καθορίζει τη συνέχεια. Καλές οι αναμνήσεις, χρήσιμες και οι εμπειρίες, όμως όταν μια καφετέρια ξεμένει από καφέ, μήπως να το γυρίσει σε μπαράκι;

Και αυτό που τελικά μετράει είναι η ευημερία ή για να γίνω πιο γραφικός, η εξιλέωση ή μάλλον ας γίνω υπερβολικός και να πω, η επιβίωση! Στο τέλος της ημέρας πρέπει να μάθεις να επιβιώνεις και αν δεν μπορείς, τότε φτιάξε τις συνθήκες για να το καταφέρεις. Η γνώμη μου είναι πως ότι κι αν σου έτυχε στον διάβα σου, ότι κι αν προκάλεσε την βλάβη στο καλοκουρδισμένο ρολόι σου, εσύ οφείλεις να συνεχίσεις. Δεν νοείται να παραιτηθείς από την ζωή σου. Κάπως, κάπου εν καιρώ θα την βρεις ξανά την ώρα και στον συγχρονισμό σου. Την αποδοτικότητά σου και τελικά... τον εαυτό σου. Και τότε, θα είναι που έχει ξημερώσει μια καλύτερη μέρα. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ εσύ ετοίμασες την ζωή σου αυτόν τον σεπτέμβρη;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Για μένα ο Σεπτέμβριος είναι ο πιο σημαντικός μήνας του χρόνου. Είναι ο μήνας που θέτω στόχους, κάνω απολογισμούς, φτιάχνω ή επαναπροσδιορίζω την νέα μου ρουτίνα (που αγαπώ) και προσπαθώ να επικεντρωθώ σε οτιδήποτε νέο για να απαλύνω τον πόνο του καλοκαιριού που φεύγει!

Είναι πολλά που ξεκινούν τον Σεπτέμβριο και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Από τα σχολεία και τις τηλεοπτικές σειρές μέχρι οι νέες σεζόν στον αθλητισμό και οι αλλαγές στα ρούχα και την ψυχολογία μας. Όλα ξεκινούν τον Σεπτέμβριο παιδιά και δεν είναι καθόλου τυχαίο! Aς μην ξεχνάμε, πως η ίδια η φύση αποβάλλει το παλιό με τα δέντρα να χάνουν τα παλιά τους φύλλα προετοιμαζόμενα για τα νέα που θα έρθουν προσεχώς...

Όπως γράφω και παραπάνω, προσωπικά ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας που θα καθορίσει τα πάντα έως τον επόμενο Σεπτέμβριο! Οικονομικά, προγραμματιστικά και στο τέλος της ημέρας, ψυχολογικά. Ως άνθρωπος με μεγάλο σεβασμό και συνέπεια στους στόχους και τα προγράμματά μου, φροντίζω με ευλαβική προσήλωση να καθορίζω τα πάντα που αφορούν τη ζωή μου και όταν οι υποχρεώσεις είναι πολλές και διάφορες, τότε ο σχεδιασμός είναι πολύπλοκος και πολυδιάστατος, φανταστείτε όταν από το πρόγραμμα εξαρτώνται κι άλλοι άνθρωποι, όπως μέλη της οικογένειας, υπαλληλικό προσωπικό, ακόμα και φίλοι σας.

Μην αφήσετε τον Σεπτέμβριο να προσπεράσει τις ανάγκες, τους στόχους, τις υποχρεώσεις και τις προσδοκίες σας. Είναι τώρα που πρέπει να πάρετε πρωτοβουλίες και να καθορίσετε το άμεσο μέλλον. Εκμεταλλετείτε την εποχή αυτή. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο πιο δολοφονικός δρόμος που δεν θα τελειώσει ποτέ και που βρίσκεται

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Έχω γράψει ξανά για τον Β.Ο.Α.Κ. που μπορεί ηχητικά να θυμίζει φίδι, όμως το μόνο που δαγκώνει είναι η νεολαία της Κρήτης. Πρόκειται για τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης, ουσιαστικά την Εθνική Οδό που ενώνει την Δυτική άκρη του νησιού με την Ανατολική.

Ο δρόμος αυτός αποτελεί ένα σύγχρονο γιοφύρι της Άρτας, αφού για δεκαετίες τώρα -οπότε και κρίθηκε απαραίτητη η ύπαρξή του- φτιάχνονται μικρά μικρά κομμάτια του, με αποτέλεσμα όταν έχει ολοκληρωθεί ένα κάποια χρόνια μετά να έχει απαξιωθεί άλλο. Στον δρόμο αυτό συναντά κανείς ορισμένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία των δρόμων σε ολόκληρη την Ευρώπη και είναι στατιστικό γεγονός πως κάθε χρόνια θρηνούμε τον πληθυσμό ενός χωριού στην άσφαλτο του ΒΟΑΚ με την πλειοψηφία των θυμάτων να είναι άνθρωποι κάτω των 35 ετών.

Πριν συνεχίσω, είναι θεμιτό να αναφέρω πως εμείς εδώ στην Κρήτη δεν έχουμε οδηγική παιδεία. Δεν ξέρουμε να ανάβουμε φλας όταν αλλάζουμε λωρίδα, δεν ξέρουμε τι είναι η ΛΕΑ γι'αυτό και της συμπεριφερόμαστε σαν μια επιπλέον λωρίδα στον δρόμο, ενώ όσο πιο πολύ αλκοόλ έχουμε καταναλώσει τόσο μεγαλύτερη είναι η συγκίνηση του ράλι που θα πραγματοποιήσουμε αμέσως μετά... Και φυσικά, όποιον πάρει ο χάρος, γιατί είναι γεγονός πως πολλοί από τους θανάτους στον ΒΟΑΚ τους μετράμε εξαιτίας άλλων.

Αφού ξεκαθαρίσαμε ότι υπάρχουν πολλά που πρέπει να αλλάξει ο κρητικός οδηγός και αφού σημειώσω πως είναι ευθύνη του κράτους να υπάρχει περιπολικό ανά μερικά χιλιόμετρα, γιατί αλλιώς ουδείς συνετίζεται, μπορώ χωρίς τύψεις να επιστρέψω στον ΒΟΑΚ.

Και αυτό θα το κάνω γιατί είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω σαν επιβάτης αλλά και σαν οδηγός και στην Εγνατία Οδό και στην Αττική Οδό αλλά και στην νέα Ιονία Οδό. Όλες τους χρήσιμες, απαραίτητες για την ανάπτυξη της χώρας και τις μεταφορές, όμως για μισό λεπτό... Που είναι η Κρήτη σε αυτόν τον σχεδιασμό; Ειδικά όταν στους δρόμους της για περίπου 6 μήνες τον χρόνο οδηγούν εκατοντάδες αυτοκίνητα επιπλέον από αυτά που έχουν νοικιάσει οι επισκέπτες μας.

Η προκλητική απαξίωση έρχεται φυσικά από τους πολιτικούς. Δεκάδες δεσμεύσεις, ελάχιστες υλοποιήσεις και όπως ανέφερα παραπάνω, αυτές αφορούν τμήματα και μάλιστα όχι ενιαία (άλλοι ανάδοχοι, άλλοι δρόμοι, καμία συνοχή). Τελευταίος στην λίστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης που διαβεβαίωσε σε πρόσφατη επίσκεψη του στην Κρήτη πως ο ΒΟΑΚ θα γίνει ενώ σε μια κρίση ειλικρίνειας δήλωσε πως είναι πιθανό να μπουν διόδια έστω μόνο για τους επισκέπτες, κάτι για το οποίο συμφωνώ απόλυτα.

Δεν ξέρω αν θα γίνει ή πότε θα ολοκληρωθεί ο δρόμος. Ξέρω πως τα καθημερινά τροχαία της Κρήτης οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην εγκατάλειψη του τόπου που προσφέρει τα περισσότερα, από την κεντρική διοίκηση της χώρας. Συνεπώς, να χαίρεστε και την Εγνατία και την Αττική. Αφήστε μας εμάς, να σκοτωνόμαστε εδώ... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το αδιέξοδο καθημερινό βράδυ της κρίσης

Κι εγώ όπως οι περισσότεροι πολίτες αυτής της όμορφης χώρας, είμαστε βυθισμένοι σε μία μόνιμη κατάθλιψη. Πίστευα πως αν ήξερα πως κι άλλοι βρίσκονται σε τόσο κακή κατάσταση όπως εγώ θα ένοιωθα καλύτερα, όμως δεν είχα δίκιο.

Το γενικότερο κλίμα τελικά σε καθηλώνει ακόμα πιο πολύ σε αυτήν την συνεχόμενη εθνική κατάθλιψη που μαστίζει τους έλληνες παράλληλα με την κρίση. Και ναι, δεν είσαι μόνος. Μαζί σου βρίσκονται τα θύματα τροχαίων που αυξάνονται κατά 100% όλοι εκείνοι που αυτοκτονούν κάθε εβδομάδα ή αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν αυτές τις μέρες στην περιοχή σου. Μαζί σου είναι τα θύματα πνιγμών στις ελληνικές θάλασσες που για πρώτη φορά έφτασαν σε τριψήφιο αριθμό φέτος. Κακά τα ψέματα. Σε μια κρίση κατάθλιψης, νιώθεις αδύναμος, υπάρχουν όμως κάποιοι που δεν μπορούν να συμβιώσουν με αυτήν την αδυναμία και προτιμούν να δώσουν ένα τέλος.

Και όσοι μένουμε πίσω; Τι; Αποτελούμε μήπως μελλοντικά θύματα ή απλά αυξάνουμε τον δείκτη πιθανών απωλειών; Βλέπετε, ζούμε μια νέα τάξη πραγμάτων όπου πηγαίνοντας από το γραφείο έως μια εξωτερική δουλειά, σε αυτά τα διακόσια μέτρα που θα περπατήσεις, θα δεις ανθρώπους να ψάχνουν για πρώτη φορά στα σκουπίδια σε αυτήν την γειτονιά, θα δεις αλλοδαπούς να σέρνονται κυριολεκτικά, μυρίζοντας άσχημα. Η μυρωδιά μπορεί να προέρχεται από imageτους δρόμους που είναι βρώμικοι επειδή οι συμβάσεις των οδοκαθαριστών έληξαν κι έτσι παντού υπάρχουν σκουπίδια. Συνεχίζοντας μπορεί να δεις περιττώματα σκύλων ή ανθρώπους με κομμένα άκρα να παρακαλάνε για περίσσευμα ή μάλλον… για υστέρημα. Πιο κάτω θα δεις μια σπασμένη αποχέτευση από τον υπόνομο που έχει κάνει τη γειτονιά απαραίτητη σε αντιασφυξιογόνες μάσκες και λίγο πριν φτάσεις, στρίβοντας στο φανάρι θα δεις μηχανάκια να περνούν με κόκκινο με την φυσικότητα που θα περνούσε κάποιος με αχρωματοψία, θα δεις έναν περαστικό να βρίζει τα θεία (μπορεί να μιλάει στο τηλέφωνο ή να μονολογεί), θα δεις βρώμικα αυτοκίνητα που έχασαν την λάμψη τους όταν πριν τρία-τέσσερα χρόνια οι ιδιοκτήτες τα αγόρασαν με δάνειο και φτάνοντας στην πόρτα του προορισμού σου γλιτώνεις από έναν καυγά που ξέσπασε ακριβώς απέναντι. Μπορεί σε πέντε λεπτά περπατήματος να γίνουν δύο, τρία ή και όλα τα παραπάνω.

Περιμένεις το βράδυ για να γυρίσεις σπίτι και να δεις μια ωραία ταινία που θα σε κάνει να ξεχαστείς(;) Είναι προτιμότερο να πέσεις με τα μούτρα στην τηλεόραση πριν αποκοιμηθείς, γιατί αν αρχίσεις να συζητάς με τον άνθρωπο σου, κάποια στιγμή θα “πέσει” το ερώτημα: “τι έχεις”; Και τότε; Θα πέσεις στην παγίδα του ντόμινο; Θα μεταφέρεις τον καθημερινό σου εφιάλτη στο σπίτι; Όχι! Απόψε δες μια ταινία για να μην προλάβεις να διερωτηθείς γιατί ζεις εδώ, γιατί ζεις έτσι, γιατί ζεις… γενικά.
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 29 Αυγούστου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το υπέροχο ελληνικό καλοκαίρι της πικρής γεύσης

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Θα σας πω ένα μυστικό, αλλά μην το πείτε πουθενά.

Ο τρόπος που ο κόσμος μας κύκλους κάνει, είναι τρομακτικά παράξενος. Πόσο; Να, σα να κάθεσαι το βράδυ και να αγναντεύεις το πέλαγος όταν ξαφνικά κάτι σέρνεται πάνω στο πόδι σου, τόσο πολύ που αφήνεις τα πάντα για να κρυφτείς όπου μπορείς να νιώσεις ασφάλεια (ακόμα κι αν τελικά αυτό το κάτι δεν ήταν παρά ένα κουνούπι ή έστω μια διερχόμενη γάτα).

Το ξέρω ότι μπορεί μόλις να γυρίσατε ή να είσαστε ακόμα σε μία παραλία από αυτές που κάνουν την Ελλάδα μοναδική, στα πλαίσια του... "πρέπει τον 15αύγουστο" όμως αποκλείεται να μην είστε σε αυτό το σκωτσέζικο ντους των πυρκαγιών, των αμετρητων τροχαίων με νεκρούς ίσα με μια κωμόπολη, των ανθρώπων που ακόμα βρίσκουν υγρό θάνατο στην προσπάθεια τους να γλιτώσουν από αυτόν του πολέμου, των αθώων πολιτών της Δύσης που απλά έτυχε να περπατούν στον λάθος δρόμο την λάθος στιγμή όταν ένα όχημα άρχισε να τους παρασέρνει βίαια αφήνοντας τους νεκρούς ή διαμελισμενους, αλλά και της ατέλειωτης Ελλάδας της μιζέριας και της κατάθλιψης που κρύβεται πίσω από ακριβά κινητά τηλέφωνα και εντυπωσιακά ρούχα της μόδας στην καφετέρια του όχλου. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που η πολιτική έχει περάσει (λόγω των ημερών χαλάρωσης) είτε μιλάμε για το βιαστικό brexit, είτε για το ηρωικό μη-grexit είτε απλά για τον τούρκο δημοκράτη που απέλυσε τους μισούς δημόσιους υπαλλήλους του!

Και κάπου εκεί ανάμεσα, κάποιος αθλητής κερδίζει ένα παλικαρίσιο μετάλλιο ή μέσα από τον τουρισμό μαθαίνουμε για έναν λόγο που ήμαστε περήφανοι σε αυτόν τον ταλαιπωρημένο τόπο. Είναι σαν την θάλασσα που λαχταράς μόλις παρκάρεις το αμάξι έξω απ΄την παραλία, αλλά μέχρι να μπεις στην θάλασσα πρέπει να σου βγει η πίστη για να βρεις ξαπλώστρα και να βγάλεις εγκαύματα στα πόδια ώσπου να βρέξεις τελικά το ασπρουλιάρικο κορμί σου!

Οι περισσότεροι από εσάς, περάσατε έναν αρκετά καλό Αύγουστο, όμως μην θεωρείτε τον εαυτό σας αχάριστο αν και αυτός σας αφήνει μια πικροξινη γεύση για το αν τελικά πρέπει να αισθάνεστε καλά. Για το αν πρέπει να λέτε παντού γύρω σας πως είστε έτοιμος για τον δύσκολο χειμώνα. Ίσως φταίει η υγεία, ο κόσμος, η ειδησεογραφία, το μπάχαλο γύρω σας ή απλά μια πολύ άσχημη είδηση από το περιβάλλον σας. Μην νιώθετε ενοχές αν μόλις έφυγε ο δεκαπενταύγουστος και εσείς αισθάνεστε... σκατά. Απλά, προβληματιστείτε μαζί μου+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ πότε τελειώνει το καλοκαίρι;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »