ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το κίνημα #metoo για την γυναικεία κακοποίηση είναι συνάμα υποκριτικό και ελπιδοφόρο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Κάθε χρόνο πολύς κόσμος αναμένει ποιος (ή τι) θα ανακηρυχθεί ως πρόσωπο της χρονιάς στο περιοδικό Time. Αν θυμάμαι καλά, κάθε χρόνο κι εγώ ο ίδιος φτιάχνω ένα θέμα με αφορμή αυτό, ωστόσο φέτος το εξώφυλλο αξίζει να μας προβληματίσει λίγο περισσότερο από ότι για παράδειγμα, πέρσι που νικητής ήταν ο αλαζόνας πρόεδρος της Αμερικής.

Φέτος λοιπόν, αντί για πρόσωπο έχουμε ένα Κίνημα. Πρόκειται για το περιβόητο #MeToo το οποίο ήταν η αφορμή για γυναίκες να καταγγείλουν πιο ελεύθερα τη σεξουαλική κακοποίηση που δέχτηκαν τώρα ή στο παρελθόν. Εγώ νομίζω εξάλλου πως -ειδικά όταν μιλάμε για τις περιοχές της Δύσης- είναι αδιανόητο σήμερα για μια γυναίκα να βιώνει σεξουαλική παρενόχληση και όχι μόνο αυτό αλλά να μην μπορεί να απαλλαγεί από αυτήν, είτε απλά φεύγοντας είτε καταγγέλοντάς το.

Εκεί στο Hollywood μάλλον δεν είναι και πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Από ότι μάθαμε με αφορμή αυτό το τεράστιο σεξουαλικό σκάνδαλο που αφορούσε, παραγωγούς, διάσημους ηθοποιούς και άλλους ισχυρούς του μαγικού κόσμου της έβδομης τέχνης, πολλές κοπέλες -κυρίως στο ξεκίνημα της καριέρας τους- έπεσαν θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τους πρώτους. Πολλά χρόνια μετά, αφού έγιναν διάσημες ή όχι και τόσο διάσημες, αποφάσισαν να λύσουν την σιωπή τους, να προβούν σε καταγγελίες και να αναστατώσουν ολόκληρο τον πλανήτη με αυτό.

Ας μου επιτρέψετε έναν διπλό προβληματισμό σήμερα. Αφενός, το να γίνεται ένας τέτοιος πανικός μέσα σε λίγους μήνες αποδεικνύει την υποκρισία μας. Ξαφνικά οι διάσημες γυναίκες έπεσαν θύματα και όλοι σοκαριστήκαμε, οργιστήκαμε, στεναχωρηθήκαμε και η προσωπική τους ιστορία έγινε δημόσια, γίναμε όλοι συμμέτοχοι στο... δράμα τους. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε πως ίσως όταν γινόταν όλο αυτό (στην αρχή της καριέρας τους) να το υπόμεναν κατ' επιλογή προκειμένου να χτίσουν την καριέρα που ονειρευόντουσαν, οπότε αυτό αμέσως τις κάνει συνένοχους(;). Και από την άλλη... ξεχνάμε πως την ίδια ώρα χιλιάδες γυναίκες σε Ανατολή αλλά και Δύση κακοποιούνται βάναυσα και όχι μόνο σεξουαλικά, με τα στόματα να μένουν ερμητικά κλειστά επειδή.... εκείνες δεν είναι διάσημες, σωστά;

Όμως, θα αναγνωρίσω κάτι άλλο. Η προώθηση του ζητήματος αυτού βοήθησε έστω και έμμεσα πολλές μη διάσημες γυναίκες να δραστηριοποιηθούν. Να αναζητήσουν λύσεις και ίσως να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνες παρά τις εκάστοτε απρόσωπες καμπάνιες που βλέπουμε εδώ κι εκεί. Από αυτήν την άποψη το #MeToo βοήθησε, Θα βοηθήσει και ελπίζω τα αποτελέσματα του να τα δούμε εν καιρώ... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ η βία δεν είναι αναρχία, ας την οριοθετήσουμε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Μια παλιά φράση λέει: "τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς". Σήμερα βέβαια δεν την χρησιμοποιούμε γιατί ακούγεται αρκετά ρατσιστική, σας βεβαιώνω όμως -και ειδικά τους αξιότιμους έγχρωμους αναγνώστες μου- πως κάθε άλλο παρά ρατσιστική πρόθεση έχει η συγκεκριμένη φράση. Οπότε πριν αρχίσετε να μου στέλνετε μηνύματα μίσους, αναδιατυπώνω και λέω πως, τελικά...

Αυτός ο κόσμος μάλλον δε θα αλλάξει ποτέ.

Για κάθε δεντράκι που θα φυτεύουμε, ένα δάσος θα καίγεται. Για κάθε παιδική χαρά που θα εγκαινιάζουμε, μια κούνια θα ξηλώνεται. Για κάθε αλλαγή στο σύστημα ηλεκτροφώτισης μιας πλατείας παρουσιάζουμε, ένας πυλώνας θα καταστρέφεται και η λίστα είναι τεράστια.

Προχθές είχαμε την... "επέτειο" του θανάτου του νεαρού αναρχικού και ως είθισται, κάθε πορεία ή εκδήλωση μαθητών ή δεν ξέρω κι εγώ τι, διεκόπη από βανδαλισμούς, οδομαχίες, επιθέσεις και κλασικά... καταστροφή της Δημόσιας και Ιδιωτικής περιουσίας. Πίσω στο 2008 όταν τα καυτηρίαζα αυτά, μου είχαν κάνει καταγγελία δύο φορές! Σήμερα, βλέπουμε τις ίδιες εικόνες και κανείς δεν αντιδράει.

Επιτρέψτε μου να σας παραθέσω αυτούσιο ένα κομμάτι κειμένου που περιέγραφε τα γεγονότα:

Στο πέρασμά τους από τα Προπύλαια έως το Σύνταγμα κατέστρεψαν πεζοδρόμια, κάδους απορριμμάτων, έσπασαν φανάρια, στάσεις λεωφορείων, ξήλωσαν πινακίδες.

Σε όλη αυτή τη διαδρομή της καταστροφής η αστυνομία απουσίαζε ή έκανε διακριτική παρακολούθηση, χωρίς να επεμβαίνει καθόλου. Οταν οι νεαροί έφτασαν, εκμεταλλευόμενοι τη μαθητική πορεία που ήταν σε εξέλιξη, στο Σύνταγμα, πραγματοποίησαν επίθεση εναντίον των αστυνομικών που ήταν έξω από το Κοινοβούλιο.

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε στο Σύνταγμα ήταν πως κουκουλοφόροι κρατούσαν στα χέρια τους ακόμα και πινακίδες «STOP», που ξήλωσαν προφανώς από κάποιο στενό.

Περιγραφές σαν αυτές που φυσικά τις κάνω εικόνα, με εξοργίζουν. Με εξοργίζουν που κάποια παιδιά πολλά από τα οποία είναι πολύ... "καθημερινά" παιδιά και υπεράνω πάσης υποψίας, δεν αντιλαμβάνονται την ζημιά που κάνουν στον τόπο που οι ίδιοι μένουν, την ζημιά που κάνουν στην καθημερινότητα που οι ίδιοι και οι γονείς τους βιώνουν, σπάζοντας παγκάκια και φανάρια και καίγοντας κάδους ή αυτοκίνητα. Από την άλλη με εξοργίζει η στάση της αστυνομίας. Γνωρίζω πως αν η αστυνομία γίνει πιο ενεργητική θα έχουμε περισσότερα προβλήματα, όπως τραυματισμοί, αναζωπύρωση της διαμάχης και περισσότερη επιθετικότητα, όμως πως είναι δυνατό ρε παιδιά, να μένουν άπραγοι όταν μπροστά τους διαλύεται μια πόλη ή μια περιουσία πολίτη που υποτίθεται πως δουλειά τους είναι να προστατεύουν;

Σε πολλά από αυτά τα παιδιά που καίνε και σπάνε, η αναρχία δεν είναι ιδεολογία. Είναι ξέσπασμα και μια έκφραση εκτόνωσης που τους έχει φυτευτεί από άλλους στο μυαλό ως δυνατότητα(!) Εδώ στο Ηράκλειο, εδώ και λίγο καιρό υπάρχει ένα τέτοιο μέρος για όλα αυτά τα παιδιά και όχι μόνο, που έχουν ανάγκη να ξεσπάσουν βίαια. To Lampogialo - Rage Room, είναι η απάντηση στην αναρχία και την παρανομία και επειδή έχω μπει στην διαδικασία να σκεφτώ ότι κάποιοι έχουν ανάγκη την βία, ας... την οριοθετήσουμε!!! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η επίσκεψη ερντογάν μας άφησε μια αδιάφορη μελαγχολία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα ήταν ένα ωραίο θέατρο εντυπώσεων. Ο... "σουλτάνος" ήρθε με πολιτική ατζέντα που δεν περιείχε τίποτα σημαντικό. Και σε αυτές τις περιπτώσεις ε, δεν πληρώνεις τζάμπα αεροπορικά εισιτήρια! Έχεις κάποιο σκοπό, κάποια πολιτική επιδίωξη.

Ο Ερντογάν ήρθε στην Ελλάδα για να ασχοληθεί έμμετρα με την Συνθήκη της Λωζάνης και λέω έμμετρα γιατί στο δικό του χωριό το κάνει απροκάλυπτα και χωρίς περιστροφές, το να το κάνει όμως στην γη του... γειτονικού εχθρού ή εχθρικού γείτονα έχει μεγάλη αίγλη. Μία πολύ σημαντική επιδίωξη ήταν να έρθει σε ευρωπαϊκό έδαφος σε μία περίοδο που διανύει πολύ άσχημες σχέσεις με την Ένωση. Αυτό δεν τον βοήθησε και πολύ βέβαια γιατί όταν το πρωί έκανε προκλητικές δηλώσεις για την Λωζάνη, το ίδιο μεσημέρι από τα πιο επίσημα χείλη της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, έγινε ξεκάθαρη υποβάθμιση των δηλώσεων αυτών και συγχρόνως κόπηκαν ενδεχόμενα περιθώρια για να ανοίξει το ζήτημα αυτό ξανά.

Εξάλλου ο πρόεδρος της τουρκίας μετέβη στην Θράκη για να δώσει μία παράσταση στέλνοντας μηνύματα σε ένα μικρό και αδιάφορο κοινό αλλά και παράλληλα για να εκθέσει την ελληνική πολιτεία. Ας μην ξεχνάμε πως "άδειαζε" τον Υφυπουργό Εξωτερικών όταν εκτός προγράμματος ζήτησε να μιλήσει σε κοινό που είχε συγκεντρωθεί και ενώ ο Υφυπουργός του υπενθύμιζε το πρόγραμμα εκείνος και τον αγνόησε και έκανε τελικά την ομιλία του, πετυχαίνοντας μία σημαντική νίκη σε διπλωματικό επίπεδο ή για να μιλήσουμε πιο πρακτικά, αποδεικνύοντας πόσο μεγάλος ηγέτης είναι μπροστά στα ελληνόπουλα πολιτικά στρατιωτάκια της Αριστεράς, της προχειρότητας και της αναρχίας.

Σε λίγες μέρες από τώρα ουδείς θα θυμάται την επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα. Εκείνος έχει πολύ σημαντικότερα πράγματα να σκεφτεί γι' αυτό και ουσιαστικά δεν τον ενδιαφέρει επί της παρούσης να τα βάλει με την Ελλαδίτσα αναζωπυρώνοντας έτσι τις κακές σχέσεις του με τη Δύση και από την άλλη όλοι εμείς θέλουμε να ξεχάσουμε πως ένας πολιτικός επιπέδου Ερντογάν -ενός εκ των τελευταίων ηγετών στον κόσμο- ήρθαν, έκαναν ότι ήθελαν και έφυγαν. Θα ήταν ευχάριστο για τα μέλη της ελληνικής κυβέρνησης να κάνουν την αυτοκριτική τους, αλλά από την συγκεκριμένη κυβέρνηση εγώ προσωπικά δεν έχω τόσο υψηλές απαιτήσεις. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ τελικά τι είναι το φαγητό στον άνθρωπο χθες, σήμερα, αύριο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η όλη ιστορία με το φαγητό ξεκίνησε πριν πολλά-πολλά χρόνια επειδή... τα ζώα και μετά οι άνθρωποι, απλά, πείνασαν! Οι πρώτες κόντρες μεταξύ ανθρώπων ή ζώων έγιναν επειδή ήθελαν να εξασφαλίσουν την τροφή τους είτε κατοικώντας σε μια πιο εύφορη περιοχή είτε παραθαλάσσια κλπ. Σήμερα που ο πολιτισμός είναι... ανεπτυγμένος κάνουμε πολεμάμε για το χρήμα με το οποίο μαντέψτε, τρώμε καλύτερα!

Και σε έναν προβληματισμό σαν αυτό δεν είναι δυνατό να μην αναρωτηθούμε (κι εμείς) αν τρώμε για να ζούμε ή ζούμε για να τρώμε!

Και επειδή μπορεί όλοι να δίνουμε μάχη κάθε μέρα για να εξασφαλίσουμε επάρκεια, ποιότητα και πληρότητα στο φαγητό όμως την ίδια ώρα πολλοί περνούν έναν εφιάλτη για να αποφύγουν το φαγητό! Αν μόλις φτάσατε σε τούτο τον πλανήτη και διαβάσατε το παραπάνω, τότε θα έχετε κι εσείς εκείνο το ύφος απορίας που είχε και ο Νικολάκης όταν η δασκάλα ρώτησε πότε έγινε η άλωση της Πόλης!

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα στην Δύση εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι (η συντριπτική πλειοψηφία αυτών γυναίκες) δίνουν μεγάλο αγώνα και πολλά λεφτά σε ειδικούς προκειμένου να μην τρώνε, προκειμένου να χάσουν κιλά και ουσιαστικά συνθέτουν το απόλυτο μοτίβο ειρωνείας σε σχέση με την εικόνα εκατομμυρίων ανθρώπων στις υποανάπτυκτες ή εμπόλεμες περιοχές που πεθαίνουν κυριολεκτικά από την ασιτία. Σημεία των καιρών...

Πίσω στη Δύση όμως, αναρωτιέμαι ρε παιδί μου, τι είναι το φαγητό για εμάς. Νομίζω οι περισσότεροι απολαμβάνουν το φαγητό, το συνδυάζουν με την ξεκούραση, το διάλειμμα, την διασκέδαση με φίλους, όμως υπάρχουν κάποιοι που το φαγητό για αυτούς έχει γίνει ένας εφιάλτης. Έχουν εμμονές με την κατανάλωση μιας κανονικής ποσότητας φαγητού κυριευμένοι από την ουτοπική φοβία πως μπορεί να παχύνουν, να μην είναι αρεστοί ή να μην είναι υγιείς. Τελικά καταφέρνουν να χάνουν την υγεία τους, την ηρεμία τους και να κυνηγάνε μία ουτοπία που ίσως και να μην τους αφορά στο σώμα ή την ζωή. Σε ακόμα πιο ακραίες περιπτώσεις βλέπουμε νεαρά κορίτσια να πεθαίνουν από νευρική ανορεξία.

Για τον άνθρωπο και το φαγητό έχουν γραφτεί και θα γράφονται αράδες χωρίς τέλος. Εγώ είμαι ο πλέον ακατάλληλος να ασχοληθώ με το ζήτημα υπό το επιστημονικό, διατροφικό ή βιολογικό πρίσμα. Μπορώ όμως με σιγουριά να γράψω πως η σχέση του ανθρώπου με το φαΐ μαρτυρά την ψυχολογία και την νοοτροπία του. Μην ξεχνάτε πόσοι τόνοι φαγητού καταλήγουν στα σκουπίδια κάθε χρόνο στην Δύση και πως την ίδια στιγμή ο κόσμος προσποιείται ότι τρώει ενώ δεν τρώει ή ότι δεν τρώει ενώ τρώει.

Αν σας μπέρδεψα, θυμηθείτε: Όπως σε όλα τη ζωή, το φαγητό πρέπει να διακατέχεται από την θεωρία του αρκετού. Όχι του ελάχιστου, όχι του ανύπαρκτου, μα ούτε και του υπερβολικού. Φάτε για να ζήσετε, φάτε για να είστε υγιής, μην φάτε όμως επειδή έτσι νιώθετε καλύτερα και προπαντός φάτε για να ζήσετε, μην κάνετε άλλα σκουπίδια... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ κοινωνικό μέρισμα και κρατική λοταρία αποδείξεων ή πως να μετατρέψεις τους πολίτες σε ζητιάνους

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχουμε γίνει θεατές μιας ιστορίας που ειλικρινά νομίζω πως δείχνει την κατάντια της ελληνικής κοινωνίας. Οι πάντες αναζητούν τρόπους για να αιτηθούν το περιβόητο Κοινωνικό Μέρισμα και κάπως λιγότερο να ελέγξουν αν ήσαν οι νικητές στην πρώτη κρατική λοταρία από τις ηλεκτρονικές συναλλαγές!

Με άλλα λόγια, το κράτος κατέληξε να έχει ένα υπόλοιπο στον κρατικό του προϋπολογισμό; Ένα πλεόνασμα, ένα... περίσσευμα! Και πως αποφάσισε να το διαχειριστεί; Διεξάγοντας κληρώσεις και αναδιανέμοντας τα χρήματα αυτά. Που τι σημαίνει αυτό; Τα πήρε από κάποιους και τα έδωσε είτε στην τύχη (κλήρωση) είτε με κάποια κριτήρια, σε άλλους;

Πόσο δίκαιο όμως μπορεί να είναι αυτό; Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν τύπο σαν εμένα. Δουλεύω σαν το σκυλί κάθε μέρα της εβδομάδας και από τα κέρδη μου το 29% ανήκει στην Εφορία, το 27% στην ασφάλεια (29+27=56) ενώ κάθε χρόνο χρεώνομαι 100% προκαταβολή φόρου, εισφορές αλληλεγγύης (χωρίς να ξέρω σε ποιον προσφέρω την αλληλεγγύη μου...) και άλλα αυξημένα τέλη. Από αυτήν την υπερφορολόγηση και υπερχρέωση προφανώς περίσσεψαν χρήματα τα οποία αντί να τα επιστρέψουν με κάποιον αναλογικό τρόπο σε όλους εκείνους που τα πληρώνουν, αποφάσισαν να τα δώσουν όπως αναφέραμε παραπάνω!

Γιατί; Έχω εμπιστοσύνη στην διαδικασία του κοινωνικού μερίσματος και πιστεύω ότι θα πάει σε τσέπες που τα έχουν ανάγκη, όμως εγώ τα έκλεψα; Εμένα μου περίσσεψαν; Κάποιοι θεώρησαν ότι δεν τα έχω ανάγκη ή ότι δεν δούλεψα αρκετά για να τα κερδίσω;

Και τώρα... εγώ και όλοι οι συμπολίτες μου μαζί, σαν ζητιάνοι, περιμένουμε να δούμε αν δικαιούμαστε κάποιο μέρισμα λες και πρόκειται για συσσίτιο στο προαύλιο κάποιας εκκλησίας ή σταυρώνουμε τα δάχτυλα να είμαστε οι τυχεροί που θα πιάσουμε τα 1000€ της κρατικής λοταρίας. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι ξεπεσμός. Είναι κοινωνική μιζέρια, πολιτιστική εξαθλίωση και οικονομική εκμετάλλευση.

Αν ωστόσο ανήκεις σε αυτούς που πήραν ή θα πάρουν λεφτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τότε απλά παρηγορούμαι γιατί τουλάχιστον αυτά θα έρθουν σε εσένα και όχι σε κάποιο γερμανικό πορτοφόλι ή στο χρηματοκιβώτιο κάποιας τράπεζας. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ τα χριστούγεννα (δεν) ήρθαν και αφήστε με επιτέλους να (μην) γιορτάσω

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Διανύουμε την πρώτη εβδομάδα του Δεκέμβρη και εδώ και μέρες πολλά καταστήματα έχουν

στολίσει βιτρίνες, πολλά ραδιόφωνα παίζουν συνεχώς Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και γενικά το κλίμα πάει να γίνει εορταστικό κόντρα στην ροή των δεδομένων και καλά το κάνει, όμως σας μεταφέρω μία προσπάθεια που έχει αρχίσει από τον Νοέμβριο και την οποία θεωρώ πολύ ετεροχρονισμένη μιας και γενικά στην Ελλάδα ακόμα και ο Νοέμβριος θυμίζει κάτι από καλοκαίρι οπότε είναι πραγματικά δύσκολο να μπεις σε χριστουγεννιάτικο κλίμα (εκτός κι αν είσαι απ' την Αυστραλία)!

Κατανοώ τους έμπορες και γενικά τους καταστηματάρχες που με αυτόν τον τρόπο θέλουν να δώσουν μία τόνωση στις επιχειρήσεις τους. Ποντάρουν στο εορταστικό θέμα που παραδοσιακά ωθεί τον καταναλωτή στην αγορά και μιας και μιλάμε για ένα μικρό χρονικά διάστημα, είναι πολύ λογικό για τους επιχειρηματίες να θέλουν να το επιμηκύνουν.

Τα μικρά παιδιά, οι ερωτευμένοι, όσοι νηστεύουν, όλοι τους προσβλέπουν στα Χριστούγεννα και όλοι τους έχουν λόγους να μπουν στο κλίμα και όλοι τους έχουν συμφέρον από το να δημιουργηθεί αυτό το κλίμα κατά πολύ νωρίτερα.

Δεν είναι τυχαίο πως στις ΗΠΑ είναι υπάρχει πάντα ένας λόγος να γιορτάζεις και να... ξοδεύεις! Στην αρχή είναι το καλοκαίρι και αμέσως μετά έρχεται η καμπάνια "back to school" για να την διαδεχτεί το Halloween, η μέρα των Ευχαριστιών, η Black Friday, η Cyber week και όλα αυτά ενώ ήδη από τον Οκτώβρη(!) ξεκινάνε τα πρώτα χριστουγεννιάτικα υπονοούμενα...

Εγώ όμως στο κλίμα θα μπω 2-3 μέρες πριν. Δεν έχω την απαίτηση το ίδιο να κάνουν τα παιδιά μου, οι φίλοι μου ή τα άλλα άτομα στο περιβάλλον μου, όπως αντίστοιχα απαιτώ να μην έχουν την απαίτηση εκείνοι από μένα. Αν με πείτε ξενέρωτο, θα είμαι. Αν με πείτε μονόχνοτο, θα είμαι. Απλά αφήστε με να μην "έχω" Χριστούγεννα μέχρι όντως να έρθουν αυτά. Καλό... μήνα! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ κατασκοπεύοντας τον εργαζόμενο μπορεί να είναι καλό και για τον ίδιο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Θα σας πω ένα μυστικό. Είμαι εργοδότης, αλλά έχω υπάρξει και εργαζόμενος. Έχω ζήσει την αγωνία του ενός και το άγχος του άλλου. Σας διαβεβαιώ πως αυτό που κυκλοφορεί ευρέος είναι μεγάλη σοφία: "Δεν υπάρχει τέλειος εργοδότης όπως δεν υπάρχει και τέλειος εργαζόμενος"!

Και πάμε παρακάτω... Ο υπάλληλος -έλα μην το αρνείσαι- αρέσκεται στο να λουφάρει! Ακόμα και οι πιο αποδοτικοί, είναι φορές που τραβάνε χειρόφρενο και -όπως λέμε εδώ στην Κρήτη- μπουνταλιάζουν! Ο δε εργοδότης θα ήθελε να μπορεί ο εργαζόμενος να γεννάει λεφτά, να δουλεύει περισσότερο, να ζητάει λιγότερα, να φέρνει καινούριους πελάτες και να κάνει και τούμπες στον αέρα ή... καλό καφέ!

Στα όρια του ανεκτού, εγώ καταλαβαίνω και τους δύο (θυμάστε ότι έχω περάσει και απ' τα δύο στρατόπεδα, ε;) οπότε μου είναι λίγο πολύπλοκο να σχολιάσω μια είδηση που με προβλημάτισε αρκετά και η οποία θέλει την εταιρεία Three Square Market, να εμφυτεύει εθελοντικά στους εργαζομένους της ένα τσιπ το οποίο θα τους βοηθάει σε ορισμένες βασικές δραστηριότητες στην δουλειά αλλά συνάμα θα μπορεί να ελέγχει και την αποδοτικότητά τους γενικά. Πριν προλάβετε να σκεφτείτε πιο... μακριά, το τσιπ δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο και δεν εμπεριέχει πομπό GPS ενώ όποιος εργαζόμενος θέλει το αφαιρεί.

Αν θα θέλαμε να παρακολουθούμε τους εργαζομένους μας; Ε... νομίζω πως η απάντηση όλων μας θα ήταν ένα ξεκάθαρο Ναι! 

Ωστόσο έχει μεγάλη διαφορά να διευκρινίσουμε τι εννοεί ο καθένας από εμάς με αυτό το "ναι". Σίγουρα πολλοί θα ήθελαν να κατασκοπεύουν τους υπαλλήλους τους ή ακόμα και να εκμεταλλεύονται την παρακολούθηση για να ωφεληθούν εκείνοι ή ακόμα να βλάψουν τον εργαζόμενο (βλέπε σεξουαλική παρενόχληση) με τα παραδείγματα να είναι δυστυχώς πολλά.

Όμως πριν προλάβουμε να θάψουμε το τσιπάκι και κάθε μέσο παρακολούθησης του εργαζόμενου, ας σκεφτούμε ότι μπορεί όντως να συμβάλλει στην αποδοτικότητά του, να επιλύει προβλήματα που αφορούν το πόστο του ενώ ίσως ακόμα και να προλαμβάνει ορισμένες φορές λάθη ή και κινδύνους μέσα στον χώρο της δουλειάς! Εγώ νομίζω πως αν ένας εργοδότης μπορεί να λάβει πληροφορίες σχετικές με τις επιδόσεις του υπαλλήλου του, να τις φιλτράρει σωστά, να τις αξιολογήσει κατάλληλα και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα βασισμένα στην αντικειμενικότητα, όχι μόνο μπορεί να τον βοηθήσει να εξαλείψει τις αδυναμίες και ελλείψεις του, αλλά μπορεί να του δώσει το κίνητρο να βελτιωθεί και ο ίδιος, ενώ παράλληλα μέσα από τις... ατασθαλίες του (π.χ. χρόνος στα κοινωνικά δίκτυα, προσωπικά τηλέφωνα κλπ.) θα μπορεί να μάθει τις ανάγκες του για να καταφύγει σε μία λύση που θα ικανοποιούσε τον εργαζόμενο του χωρίς να προσβάλλει τις ανάγκες της δουλειάς του.

Προσωπικά, θα ήθελα έναν εργοδότη που θα μου έδινε τα εργαλεία να γίνω καλύτερος και αν ήξερα ότι με κάποιο τρόπο με επιβλέπει, θα είχα το κίνητρο να βελτιωθώ με τρόπο που αφενός θα έδινε απαντήσεις πριν δημιουργηθούν ερωτήσεις ή αντιρρήσεις και αφετέρου θα κέρδιζα το δικαίωμα να έχω άποψη στα δρώμενα και τις διεργασίες. Σαν εργοδότης θα ήθελα πολύ να μπορώ να προσφέρω τα παραπάνω στον εργαζόμενο μου. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η βία προς τις γυναίκες, οι ευθύνες τους και η λύση

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Προ ημερών ήταν η Παγκόσμια ημέρα κατά της κακοποίησης των γυναικών. Έχω φτιάξει αφιερώματα σχετικά εδώ στο yannidakis, ωστόσο μου είναι αδύνατο να μην αναφέρω ορισμένα πράγματα και φέτος.

Δεν το συνηθίζω, αλλά παρακάτω παραθέτω ορισμένα στατιστικά στοιχεία και σας παρακαλώ να κάνετε τον κόπο να τα διαβάσετε σκεπτόμενοι πως όλα αυτά δεν είναι νούμερα, αλλά άνθρωποι που πονάνε, έχουν προβλήματα και αδιέξοδα τα οποία στο τέλος μετατρέπονται σε βία!

Θύματα ενδοοικογενειακής βίας από τον σύζυγό τους, είναι οι 8 στις 10 γυναίκες, που απευθύνθηκαν στη γραμμή SOS 15900, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΓΙΦ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα ενόψει της 25ης Νοεμβρίου, που είναι Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών, στο διάστημα από τις 19 Νοεμβρίου 2016 έως 19 Νοεμβρίου 2017, η 24ωρη τηλεφωνική γραμμή δέχθηκε 5.041 κλήσεις και 113 ηλεκτρονικά μηνύματα.
Επί του συνόλου των κλήσεων, οι 4.266 (85%) αφορούσαν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Από αυτές, οι 3.034 κλήσεις (71%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, ενώ οι 1.232 κλήσεις (29%), αφορούσαν σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα, κυρίως από φίλους/-ες, γονείς, άλλους συγγενείς και γείτονες.
Από τις 3.034 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, οι 2.432 κλήσεις (80%) αφορούσαν σε ενδοοικογενειακή βία με δράστη κυρίως το σύζυγο, οι 53 κλήσεις (2%) σε σεξουαλική παρενόχληση, οι 18 κλήσεις (1%) σε περιπτώσεις βιασμού, 54 κλήσεις (2%) αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας, ενώ καμία κλήση δεν υπήρξε για πορνεία ή trafficking.
Τα αιτήματα των κλήσεων αφορούσαν: 1.516 κλήσεις (40%) σε ψυχοκοινωνική στήριξη, 976 κλήσεις (26%) σε νομική συμβουλευτική, 191 κλήσεις (5%) σε νομική βοήθεια, 251 κλήσεις (7%) σε αναζήτηση φιλοξενίας και 15 κλήσεις (0%) σε αναζήτηση εργασίας.
Από τις 3.034 γυναίκες που κάλεσαν τη γραμμή, οι 1.663 (50%) είναι μητέρες.
Από το σύνολο των γυναικών που κάλεσαν στην τηλεφωνική γραμμή προκύπτει ότι 2.484 (82%) είναι Ελληνίδες, 198 (7%) είναι μετανάστριες και 23 (1%) είναι ΑμεΑ.
Αντίστοιχα, το διάστημα από 1-11-16 έως 31-10-17, οι δομές της ΓΓΙΦ και των Δήμων δέχτηκαν 5.210 γυναίκες, εκ των οποίων οι 4.849 εξυπηρετήθηκαν από τα συμβουλευτικά κέντρα και οι 361 φιλοξενήθηκαν στους ξενώνες του δικτύου υποστήριξης γυναικών θυμάτων βίας.
Το 71% των γυναικών αυτών ήταν θύματα ενδοοικογενειακής βίας με δράστη κυρίως τον σύζυγο (νυν/πρώην). Η πλειονότητα των γυναικών ήταν μητέρες με παιδιά (σε ποσοστό 75%). Το 43% των γυναικών είχαν ως αίτημα την ψυχοκοινωνική στήριξη, το 21% τη νομική στήριξη και το 16% απευθύνθηκαν στις δομές για ενημέρωση-πληροφόρηση.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών που απευθύνθηκαν στις δομές ανήκε στην ηλικιακή κατηγορία 26-55 ετών (69%) και περιλάμβανε όλα τα μορφωτικά επίπεδα. 

Αν κάνατε τον κόπο να τα διαβάσατε σας παρακαλώ θυμηθείτε πως δεν μιλάμε για αριθμούς αλλά για ανθρώπους που παντρεύτηκαν (ή όχι), έκαναν όνειρα, παιδιά και όπως οι περισσότεροι, στην πορεία βρήκαν εμπόδια. Πότε όμως ένα πρόβλημα ή ένα εμπόδιο δικαιολόγησε την βία;

Θα σταθώ στο 75% των γυναικών που όπως λέει η έρευνα έχουν παιδιά. Είναι γεγονός πως όταν έρθει παιδί/α στην οικογένεια, η γυναίκα αλλάζει. Όμως δεν είναι μόνο η γυναίκα που αλλάζει. Αλλάζουν οι οικονομικές απαιτήσεις, ο χρόνος, οι συνήθειες και τόσα άλλα. Μοιραία, αλλάζει και ο άντρας. Και αυτό δεν το λέω κακοπροαίρετα. Το θέμα είναι το κατά πόσο ο καθένας ενσωματώνει τον νέο του ρόλο στον χαρακτήρα του και είναι πολύ σημαντικό να συμβεί αυτό με ομαλό τρόπο διότι -ας μη γελιόμαστε- δεν πρόκειται για κατοικίδιο! Τα παιδιά φέρνουν αμέτρητες δυσκολίες και περιορισμούς.

Γνωρίζω αμέτρητες περιπτώσεις γονέων που δεν μπόρεσαν να αντέξουν τον νέο τους ρόλο ή άλλες που δέχτηκαν τον ρόλο του γονέα αλλά στην πορεία έχασαν την ταυτότητα τους σαν εραστές ή έστω σαν σύντροφοι. Οι γυναίκες λέγεται ότι παθαίνουν μελαγχολία ή ακόμα κατάθλιψη, οι άντρες; Ξεσπούν σε νευρικές αντιδράσεις; Η στατιστική λέει πως ναι... Νευρικές αντιδράσεις που συχνά μάλλον οδηγούν σε βία.

Και γιατί βία με δεδομένο πως αυτή έχει σαν στόχο την γυναίκα; Μα... προφανώς επειδή σωματικά/φυσικά είναι η λιγότερο ισχυρή. Με άλλα λόγια, ο άντρας μετατρέπεται σε ένα κανονικό ζώο, εφαρμόζοντας τους νόμους της ζούγκλας όπου το δυνατότερο ζώο επιβάλλεται δια της βίας στο πιο ανίσχυρο!

Είναι η στιγμή που πρέπει να καταλήξω για το αν αυτό είναι περισσότερο εξοργιστικό ή απογοητευτικό. Δώστε μου λίγο χρόνο...

Γιατί, η βία δεν είναι μόνο σωματική. Είναι και λεκτική, είναι και ψυχολογική. Και είμαι σίγουρος ότι εκεί τα ποσοστά θα αλλάζουν, γιατί ετούτες (τις μορφές βίας) δεν τις ασκεί μόνο ο άντρας στην γυναίκα αλλά και το αντίστροφο. Και μπορεί να είναι ζωώδες το να βλέπεις μία γυναίκα με μελανιές και πληγές στο σώμα της, ωστόσο τι γίνεται όταν η ψυχολογία επιδρά στον καθένα από το ζευγάρι; Δεν είναι απλά ένας τσακωμός ή μερικές κακές στιγμές είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες, όπως η εξάλειψη του αυτοσεβασμού, η απώλεια της αυτοπεποίθησης και τελικά βαθιές πληγές που φέρνουν την κατάθλιψη, την απομόνωση, την έλλειψη ενδιαφερόντων, τον πανικό ή ακόμα και άλλες παθήσεις που δεν σχετίζονται με την ψυχολογία άμεσα.

Δεν είναι κακό να καταλήξουμε στο ότι δεν πάει άλλο! Αρκεί η διαπίστωση αυτή να γίνει μεθοδευμένα, αντικειμενικά, χωρίς εξωγενείς παράγοντες, με αγάπη και με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Μάλιστα, θα ήταν προτιμότερο αυτό να γίνει πριν ξεσπάσουν φαινόμενα οποιασδήποτε μορφή βίας όπως την περιγράψαμε παραπάνω. Ήρεμα, πολιτισμένα, με κοινή διαπίστωση και με αμοιβαία επίλυση των εκκρεμοτήτων, όπως ακριβώς θα άξιζε στους δύο ανθρώπους όταν ξεκίνησαν την πορεία τους και όχι σε αυτούς που κατέληξαν να είναι όταν αποφάσισαν να την ολοκληρώσουν.

Επειδή όμως, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που το... ζωικό τους ένστικτο υπερισχύει του όποιου πολιτισμού υπήρξε πάνω τους, υπάρχει και ο άλλος τρόπος: η καταγγελία και η αναζήτηση βοήθειας στην υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Αν λοιπόν εμπλέκεστε ή ξέρετε κάποιον που εμπλέκεται σε τέτοια υπόθεση, έχετε ανθρώπινη υποχρέωση να μην κλείσετε την σελίδα αυτή αν πρώτα δεν καλέσετε το 15900 ή στείλετε στο sos15900@isotita.gr Λύστε το πρόβλημα πριν το αδιέξοδο δεν αφορά μόνο εσάς, αλλά ακόμα και τα παιδιά σας ή το περιβάλλον σας... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ οι άνθρωποι που δεν ξέρατε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Υπάρχουν κάποιες φορές που ζηλεύω. Ζηλεύω εσένα, εσένα, εσένα και μάλλον κι εσένα. Είναι φορές που θα σκότωνα για να έχω την ελαφρότητα του μυαλού που πολλοί τριγύρω μας κουβαλούν.

Θα ήθελα να ανοίξω την τηλεόραση και να χαζέψω με no-brain εκπομπές μέχρι να ζαλίζομαι και να γουρλώνω τα μάτια μου. Κι αν τελικά πρόσεχα κάποια εκπομπή θα ήθελα να είναι κάπως... έτσι:
"παίρνουμε το τηγάνι και του ρίχνουμε λίγο λάδι ανάβοντας το μάτι της κουζίνας. Κατόπιν σπάμε τα αυγά και τα ρίχνουμε μέσα στο τηγάνι αφήνοντας τα να τηγανιστούν για τόση ώρα όσο το υγρό τους γίνει το γνωστό μας ασπράδι(!) Αμέσως μετά τοποθετούμε το τηγανισμένο αυγό στο πιάτο. Επαναλαμβάνουμε για όσες φορές χρειαστεί"!

Θα ήθελα να ανοίξω τον υπολογιστή μοιράζοντας αμέτρητα likes σε γνωστούς και αγνώστους, σε κάθε αρλούμπα που βρήκαν από αλλού και θέλησαν με την σειρά τους να κοινοποιήσουν. Και επειδή τελικά κοστίζει να σκέφτεσαι, να κοινοποιούσα ο ίδιος άλλες αρλούμπες που βρήκα τυχαία και μη στο διαδίκτυο, προσποιούμενος πως έχω μια ενδιαφέρουσα ζωή για την οποία αξίζει κάποιου άλλου το like.

Συμβαίνει όμως κάτι πολύ σημαντικό και μη αναστρέψιμο. Και συμβαίνει σε πολλούς από εμάς εδώ κι εκεί. Η μελαγχολία, η απομόνωση, η εσωστρέφεια και η ανάγκη για ηρεμία δεν είναι κατ' ανάγκη κάτι κακό ή ξενέρωτο. Η πλήρης εγρήγορση στο μυαλό και τις σκέψεις δεν αποτελεί απαραίτητα ανασταλτικό παράγοντα στην κοινωνικότητα και την ζωή. Ίσως είναι το εφαλτήριο ή η αναπροσαρμογή.

Και για να μην το κουράζω, αν συναντήσετε ξανά έναν άνθρωπο που δεν κάνει ότι εσείς, που δεν διασκεδάζει όπως εσείς, που δεν συμπεριφέρεται όπως εσείς, μην βιαστείτε να τον κατατάξετε σε λιποτάκτη του Mulder και της Scully. Είτε θα πρέπει να τον αγνοήσετε αφού προφανώς δεν ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία σας κι έτσι θα κάνετε χάρη και σε εκείνον και στον εαυτό σας, είτε... να αρχίσετε να τον ψάχνετε και να τον μελετάτε, αθόρυβα ή και με φανερό ενδιαφέρον. Ποτέ, δεν μπορείτε να προεξοφλήσετε τι θα αποκομίσετε από αυτήν την έρευνα. Ίσως... βρείτε έναν σημαντικό άνθρωπο! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η δύναμη της (σωστής) αντίδρασης

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Προ ημερών, έκανα μία ανάρτηση στο facebook η οποία ήταν ένα κλικ πιο προκλητική απ' ότι συνήθως. Και όταν συμβαίνει αυτό, ξαφνικά ο κόσμος αναρωτιέται, ενδιαφέρεται, ερεθίζεται η σκέψη και η φαντασία του. Έχω αναφέρει ξανά στο παρελθόν πως ο άνθρωπος ελκύεται από το αρνητικό και την καταστροφή και απλά καθησυχάζεται από την αντίθετη κατάσταση. Καλύτερα όμως το είπε ένας πελάτης μου όταν μια φορά τον ρώτησα τι κάνει: "λέμε καλά για να τελειώνουν οι κουβέντες. Αν πεις ότι δεν είσαι καλά, αρχίζουν οι ερωτήσεις και οι άσκοπες συζητήσεις αφού δεν είναι απαραίτητο ότι ο άλλος ενδιαφέρεται πραγματικά για σένα", μου απάντησε και είχε τόσο δίκιο!

Και για να επιστρέψω στην προχθεσινή ημέρα, θα σημειώσω πως "εκεί" στο... facebook συμβαίνει κάτι πολύ εκνευριστικά συνηθισμένο που λίγο-πολύ όλοι το υιοθετούν. Αμέτρητες έτοιμες εικόνες με δήθεν αποφθέγματα που κατά καιρούς μας εκφράζουν και εμείς τρέχουμε να τα υιοθετήσουμε επειδή ξαφνικά διαβάσαμε κάτι που μας εκφράζει. Την ίδια ώρα πολύ σπάνια κάποιος θα ξεδιπλώσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα του, με τα δικά του αυθεντικά λόγια. Γιατί; Ξεχάσαμε να μιλάμε; Ξεχάσαμε να εκφραζόμαστε; Μήπως κάποτε θα πρέπει να πληρώνουμε κάποιον για να εξωτερικεύει τις σκέψεις και την καρδιά μας;

Ε, εγώ δεν το κάνω αυτό. Αν γράψω κάτι, θα είναι δικό μου. Κι αν καμιά φορά δείτε στίχους από κάποιο τραγούδι, θα είναι επειδή σας προτρέπω να το ακούσετε και ίσως απλά να προσέξετε τα λόγια που ξεχώρισα από αυτό για κάποιον λόγο.

Στην συγκεκριμένη ανάρτηση στην οποία αναφέρθηκα στην αρχή όμως, υπήρξε ένα συμπέρασμα και μάλιστα ήταν αρνητικό και επίσης αφορούσε εμένα. Τότε ξαφνικά, πολλοί άρχισαν να μου στέλνουν προσωπικά μηνύματα ή να με συναντάνε από κοντά και να με ρωτάνε τι μου συνέβη και γιατί έγραψα ότι δημοσίευσα.

Θα ήθελα λοιπόν, να μοιραστώ την απάντηση που τους έδωσα, μαζί σας. Έγραψα λοιπόν πως όταν... φιλοσοφείς και κυρίως όταν κάνεις την προσωπική υπέρβαση της αυτογνωσίας που απαιτεί πολύ ενέργεια για να τιθασεύσεις τον εγωισμό σου, είναι πολύ σημαντικό να μην το κάνεις εν βρασμώ. Αν κάτι συμβεί, αν υπάρξει κάποιο έμπρακτο γεγονός το οποίο χρήζει συμπερασμάτων, μην τα βγάλεις εκείνη τη στιγμή. Χρειάζεσαι μέρες για να ξεπεράσεις την επίδραση της έντασης των συναισθημάτων και μόνο τότε η λογική θα μπορέσει να επικρατήσει των συναισθημάτων και άρα το όποιο συμπέρασμα να έχει και βάση και να είναι όσο το δυνατό πιο αντικειμενικό γίνεται.

Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να συγκρατηθείς την στιγμή που προκαλείσαι, που αισθάνεσαι πως πρέπει να βρεις το δίκιο σου ή να επιβληθείς για να μην φανεί το άδικό σου. Όμως, προσπαθήστε το. Τη στιγμή του ξεσπάσματος, κάνε ένα βήμα πίσω και προσπάθησε να βρεις τη δύναμη να αντιληφθείς πως ότι κι αν κάνετε εκείνη τη στιγμή θα είναι είτε λάθος είτε μη αντικειμενικό. Σας υπόσχομαι ότι θα έχετε όσο χρόνο θέλετε μετά για να το σκεφτείτε και να βγάλετε τα συμπεράσματα σας ή να αποφασίσετε την αντίδραση σας. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ πως ο adetokunbo διαφημίζει την ελλάδα δυσφημίζοντας τους έλληνες

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Δεν έχω όρεξη να χαϊδέψω αυτιά ή να τονώσω εθνικά φρονήματα. Όχι σε αυτό το κείμενο. Εδώ και δυο-τρεις δεκαετίες έχουμε λίγο μπερδευτεί με τους όρους υπηκοότητα, ιθαγένεια, αλλά και πατριωτισμός και εθνικιστής.

Ακριβώς επειδή δεν θέλω να προκαλέσω (αλλά να ενώσω) σήμερα, δεν θέλω να αναφερθώ σε παραδείγματα όπου εύκολα δεχτήκαμε αλλοδαπούς για να αγωνίζονται με το εθνόσημο, παίρνοντας χρυσά μετάλλια και υψώνοντας την ελληνική σημαία σε Ολυμπιάδες και Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Την ίδια ώρα όταν ένας αλλοδαπός εγκληματούσε, άνοιγε σε κανάλια και καφενεία το μεγάλο ζήτημα της εισροής μεταναστών στην χώρα. Η συζήτηση με το πέρασμα των χρόνων και των γενιών μετεξελίχθηκε στο αν πρέπει να σηκώνουν τα παιδιά τους την σημαία μας, να λένε τον εθνικό ύμνο και πάει λέγοντας.

Και μια μέρα, ένα παιδί που πριν δύο χρόνια πουλούσε CD και το έδιωχναν οι θαμώνες στις καφετέριες με υποτιμητικά σχόλια, γίνεται αστέρας του παγκόσμιου μπάσκετ και ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους αθλητές παγκοσμίως! Ο παραλίγο νιγηριανός, τελικά έλληνας, Γιάννης Αντετοκούμπο απολαμβάνει ξαφνικά από την απόρριψη, τον χλευασμό και την αγωνία για το φαγητό της ημέρας, την απόλυτη δόξα, σεβασμό και φυσικά... χρήμα! Και ξαφνικά, λίγη ώρα μετά από έναν αγώνα, συμβαίνει αυτό:

Hundreds of Greeks serenade @Giannis_An34 after the game in Cleveland!! pic.twitter.com/slAIvmlXtj

— Milwaukee Bucks (@Bucks) November 8, 2017

Και τότε ξαφνικά όλοι αισθανόμαστε εθνικά περήφανοι, όλοι συγκινούμαστε με την δύναμη της Ελλάδας στο εξωτερικό και στον αθλητισμό, όλοι προσπαθούμε να κερδίσουμε λίγο φως από αυτό που εκπέμπει ένας αστέρας, ακόμα κι αν αυτός είναι αστέρας του μπάσκετ, ακόμα κι αν εκπέμπει μέσα από μαύρο δέρμα και όχι λευκό όπως οι πολλοί έχουμε συνηθίσει.

Γιατί τελικά, είμαστε τόσο υποκριτές! Τόσο λαίμαργοι να νικάμε, τόσο εθνικά υπερόπτες, τόσο ύπουλοι εθνικόφρονες και τόσο επιλεκτικά φιλελεύθεροι όσο και αηδιαστικά ρατσιστές. Γιατί δεχόμαστε το ξένο όταν μας συμφέρει και το απορρίπτουμε όταν δεν μας κάνει. Αυτοί οι έλληνες είμαστε. Είμαστε αυτοί οι έλληνες;  +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ένα σχόλιο ξεγύμνωσε το πρόβλημα της εκκλησίας του σήμερα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Έχεις πάει στην εκκλησία, όλοι έχουμε πάει στην εκκλησία. Κάποιοι από εμάς εκκλησιαζόμαστε πιο συχνά, άλλοι λιγότερο, άλλοι για το τυπικό κι άλλοι καθόλου! Ανάμεσα στο Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας, ξεχωρίζω πάντα το κήρυγμα που εκάστοτε ιερέα στους εκκλησιαζόμενους.

Συνήθως ο κόσμος δυσανασχετεί εκείνη την στιγμή, όμως αν το καλοσκεφτούμε, είναι το σημείο στο οποίο ο ιερέας μιλάει στην Δημοτική ακριβώς στα αυτιά του του επισκέπτη και μπορεί να απευθυνθεί σε αυτόν εμπνευσμένος από την καθημερινότητα, από την επικαιρότητα και όλα όσα βασανίζουν τον καθημερινό άνθρωπο. Πρακτικά, θα έπρεπε να είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι κι όμως ο κόσμος όχι μόνο το αγνοεί στην πλειοψηφία του, αλλά το αισθάνεται σαν ένα διάλειμμα από την διαδικασία της λειτουργίας και αρχίζει να μιλάει μεταξύ του.

Εγώ δίνω μεγάλη βαρύτητα σε αυτό. Επειδή εκκλησιάζομαι σε διάφορους ναούς, ακούω με προσοχή τα εκάστοτε κηρύγματα και αξιολογώ και αυτά αλλά και τους ιερείς. Δεν σας κρύβω πως υπάρχουν ιερείς που ορμώμενοι από ένα εκκλησιαστικό θέμα, στέλνουν εξαιρετικά επίκαιρα και σύγχρονα μηνύματα στον κόσμο. Αντίθετα υπάρχουν κι εκείνοι που μπορεί να έγραψαν ένα κείμενο και να το διαβάζουν κάθε χρόνο το ίδιο και το οποίο είναι ένα παζλ από πατερικά κείμενα κλπ.

Προχθές λοιπόν, γιορτή του Αγίου Μηνά -πολιούχου του Ηρακλείου- είχα την ευκαιρία να παραστώ για την λειτουργία στον μητροπολιτικό ναό του. Κατά τη διάρκεια του λόγου ενός καλεσμένου Μητροπολίτη του οποίου το όνομα δεν συγκράτησα ένιωσα την κούραση μιας μακράς βαρετής ομιλίας να με καταβάλει. Σε εκείνο το σημείο ο άνθρωπος με τον οποίο βρισκόμουν στην εκκλησία μου δυσανασχέτισε με σχετική γκριμάτσα και εγώ σχολίασα ψιθυριστά πως η ομιλία του είναι για τα σκουπίδια.

Μεγάλο λάθος μου, αφού μια κυρία από πίσω μου που έως εκείνη τη στιγμή συνομιλούσε με την διπλανή της, άκουσε τι είπα και άρχισε να με "ντύνει" με τα... "ντροπή σου, σεβασμός στην εκκλησία" κλπ. Αυτή η κυρία βέβαια δεν ξέρει πως εγώ είχα προσέξει κάθε λέξη από την έως εκείνη τη στιγμή ομιλία, δεν ξέρει πως εκτός από ακροατής έχω υπάρξει και ομιλητής και πως έχω μακρά διαδρομή στην Εκκλησία και την θρησκεία που έχω υπηρετήσει μεταξύ άλλων, οπότε δεν τίθεται θέμα σεβασμού αλλά καλοπροαίρετου σχολιασμού.

Οι εκκλησιαστικές σχολές διδάσκουν τους επίδοξους μελλοντικούς ιερείς πως μετά τα δώδεκα λεπτά ο κόσμος χάνει το ενδιαφέρον του στην ομιλία και όταν αυτά γίνονται είκοσι πέντε τότε αντιλαμβάνεστε πως όχι μόνο σκοτώνουν την προσήλωση του ακροατή, αλλά μαρτυρούν και την υστεροφημία του ομιλητή που μόνο και μόνο επειδή έχει εγγυημένο(;) ακροατήριο ξεσπά όλη του την πλεονεξία. Την ίδια στιγμή, τι λέει το περιεχόμενο της ομιλίας; Αγγίζει σύγχρονα θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο όπως η οικονομία, η κοινωνία, η οικογένεια, το άγχος, η τρομοκρατία, η αλληλεγγύη κλπ. ορμώμενη από ένα εκκλησιαστικό ζήτημα ή μια διδαχή ή... ξεσκονίζει πατερικά κείμενα που κινούνται σε θεωρίες και νοήματα της εποχής που γράφτηκαν;

Ο καθωσπρεπισμός έχει σκοτώσει την Εκκλησία εδώ και καιρό. Η πίστη των ελλήνων δεν αρκεί για να σώσει την Εκκλησία. Λέγαμε πάντα πως η Εκκλησία είναι ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας και αυτό σε πάρα πολλές περιπτώσεις ισχύει ακόμα και υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα, όμως όταν η Εκκλησία πάσχει τόσο πολύ από marketing και αυτό που μένει στον μέσο πολίτη, είναι πως πρόκειται για έναν οργανισμό διαφθοράς και πουριτανισμού, τότε κάποιο πρόβλημα υπάρχει και αυτό δεν είναι το σχόλιο που έκανα εκείνη τη στιγμή, ε; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ διαβήκαμε στην #κεντροαριστερά και αφού ταυτιστήκαμε αρχίσαμε να απαιτούμε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον την Κυριακή την κινητοποίηση του κόσμου για την ανάδειξη του νέου προέδρου της νέας παράταξης της Κεντροαριστεράς που φιλοδοξεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες του παλιού ΠΑΣΟΚ.

Η συμμετοχή ήταν μεγάλη και η προσέλευση ικανοποίησε τους υποψηφίους. Είμαι σε θέση να γνωρίζω πως ψήφισαν όχι μόνο ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, αλλά και πολλοί του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στην διαδικασία υπήρχαν και αρκετοί από αυτούς που δεν δηλώνουν υποστηρικτές κάποιου κόμματος. Και αυτό είναι πολύ-πολύ σημαντικό. Εκεί όμως που αξίζει να σταθούμε είναι στην συμμετοχή πολιτών που πρόσκεινται στην Νέα Δημοκρατία, με πρώτο τον Παναγιώτη Ψωμιάδη ο οποίος το δήλωσε κιόλας! Εξάλλου πρέπει να σημειώσουμε και τα συγχαρητήρια για την διαδικασία από τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Ένα fair play που έχει ανάγκη η πολιτική.

Η συμμετοχή αυτή λοιπόν, δείχνει πως ο έλληνας ανήκε πάντα στο Κέντρο και Αριστερά, μακριά από δέσμια και περιορισμούς, από χούντες και στρατούς, από αναρχικά στοιχεία που επισκιάζουν την ελευθερία του άλλου. Με κύριο γνώμονα την ελευθερία, την δημιουργικότητα και την δημοκρατία.

Δεν ξέρω αν η νέα παράταξη που προέκυψε χθες, μπορεί να γιγαντωθεί σαν κόμμα. Να αποτελέσει τον νέο πόλο της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Ξέρω πως σε αυτό συμμετέχουν άνθρωποι νέοι και ορεξάτοι. Άνθρωποι που έχουν όρεξη να δείξουν κάτι καινούριο και πιο οργανωμένο.

Όμως αυτό δε σημαίνει ότι θα έχουν και λευκή επιταγή από μένα. Το νέο κόμμα πρέπει να δείξει τα πρώτα δείγματα γραφής του από τώρα. Ως αντιπολίτευση αρχικά πρέπει να δραστηριοποιηθεί με συγκεκριμένες προτάσεις, ξεκάθαρες πολιτικές και ρεαλιστικούς στόχους. Ο κόσμος έχει ωριμάσει. Δεν πέφτει θύμα ωραιοποιημένων υποσχέσεων, όχι μετά από το πατατράκ της απάτης του ΣΥΡΙΖΑ και πλέον είναι μεγάλη ευθύνη για όποιον θέλει να λέει ότι ασχολείται με την πολιτική, να μπορεί να συνδυάζει μαζί με την πολιτική φλυαρία και την αντρίκια ειλικρίνεια.

Όπως βλέπετε, δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να ασχοληθώ με τον νικητή ή αν θέλετε τους... φιναλίστ. Αυτό είναι κάτι που θα μας απασχολήσει το επόμενο διάστημα. Για αρχή, τονίζω τις απαιτήσεις μου για κάτι πραγματικά προοδευτικό. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ μην ταξιδέψετε στα καλύτερα μέρη του κόσμου όπως στην ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Μπορώ να λέω ότι έχω επισκεφτεί ως τώρα περίπου δεκαπέντε αεροδρόμια σε Ελλάδα και εξωτερικό και ενώ έχω άποψη για το καθένα από αυτά (τι ωραίο εκείνο της Κοπεγχάγη και τι χάος σε εκείνο της Νέας Υόρκης) ποτέ δεν θα έλεγα πως το αεροδρόμιο αποτελεί το κριτήριο για να επιλέξω τον προορισμό μου.

Εγώ όμως είμαι ένας και υπάρχουν χιλιάδες τουρίστες εκεί έξω που δεν συμφωνούν με εμένα. Και κάπως έτσι, η λίστα με τα χειρότερα αεροδρόμια του κόσμου αποκτά μεγάλη βαρύτητα κυρίως επειδή τα κράτη που διατηρούν τα αεροδρόμια αυτά ή ακόμα παραπάνω οι κατά τόπους τοπικές αυτοδιοικήσεις οφείλουν να μεριμνήσουν πολύ απλά, για να βγουν από την λίστα αυτή. Δεν είναι θέμα τιμής ή πατριωτισμού, αλλά προστασίας του τόπου τους. Ενίσχυση του τόπου τους, τουριστικά, οικονομικά, κοινωνικά.

Κι αν όλο αυτό ακούγεται πολύ θεωρητικό, το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει 4 αεροδρόμια στην λίστα των 15 χειρότερων του κόσμου, τότε κάπως πρέπει να το μελετήσουμε όλο αυτό. Πριν απογοητευτούμε και οργιστούμε, αξίζει να δούμε όλη την λίστα για να διαπιστώσουμε πως "κακό" αεροδρόμιο έχει και η Αγγλία και η Ιταλία και η Γαλλία και οι ΗΠΑ. Όμως, έχουν από ένα...

Τα 15 χειρότερα αεροδρόμια του κόσμου:

Και όταν η συζήτηση έρχεται στην Ελλάδα, τότε με λύπη διαπιστώνουμε πως σε μία από τις πιο τουριστικές περιοχές του κόσμου, καταφέραμε να υποδεχόμαστε τους επισκέπτες μας με 4 από τους 15 χειρότερους τρόπους στον κόσμο και αυτό δεν είναι απλά ένα πρόβλημα, είναι μια εθνική αγένεια προς εκείνους που έρχονται για να αφήνουν τα λεφτά τους εδώ διασκεδάζοντας. Αποτελεί μία ένδειξη πως το πιο εύκολο χρήμα που μπορεί να αντλήσει μια χώρα -όπως είναι ο τουρισμός- εμείς το χλευάζουμε, το θεωρούμε δεδομένο με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται.

Ανάγοντας το ζήτημα σε λίγο πιο εθνικό επίπεδο, θα έλεγα ότι είναι εντυπωσιακά προκλητικό το γεγονός πως ανάμεσα στα 4 χειρότερα αεροδρόμια της Ελλάδας, δεν είναι ούτε αυτό της Αλεξανδρούπολης, ούτε αυτό της Καλαμάτας (τίποτα προσωπικό με τις δύο πόλεις, απλά παραδείγματα) των οποίων οι πόλεις δεν είναι δα και οι πυλώνες του τουρισμού της χώρας, αλλά αντιθέτως, είναι του Ηρακλείου -το οποίο είναι το δεύτερο σε κίνηση μετά από αυτό της Αθήνας- και των Χανιών, δηλαδή και τα δύο της Κρήτης, του νησιού που αποφέρει σαν Περιφέρεια τα περισσότερα χρήματα στην χώρα.

Εδώ θα μπορούσαμε να προσθέσουμε άνετα ορισμένα στοιχεία που πλαισιώνουν την διαπίστωση αυτή, όπως το εθνικό δίκτυο του νησιού και άλλες υποδομές που εξαρτώνται από την Κεντρική Διοίκηση της χώρας, όμως δεν το κάνω γιατί ίσως ξεφύγω από το θέμα μου.

Έτσι προτιμώ να πλαισιώσω την έρευνα με την δική μου προσωπική εμπειρία από το αεροδρόμιο της πόλης μου, του Ηρακλείου, το οποίο το καλοκαίρι υποφέρει από έλλειψη υποδομών, προσωπικού και εγκαταστάσεων σε σημείο που οι επισκέπτες του, αναγκάζονται να δημιουργούν ουρές που φτάνουν έξω από το κτίριο στο απόλυτο ταξιδιωτικό αστείο... Και μάλιστα, την ίδια ώρα που εδώ και δεκαετίες συζητείται, μελετάται, δημοπρατείται ένα νέο υπερσύγχρονο αεροδρόμιο λίγο έξω από την πόλη το οποίο φυσικά και θα λύσει όλα αυτά τα προβλήματα. Όμως όσο το έχετε δει εσείς, άλλο τόσο τελικά υπάρχει!

Μας αρέσει ή όχι, το αεροδρόμιο είναι κάτι σαν τον μετρητή μετρητών στην τράπεζα. Κάθε επισκέπτης είναι και καμπόσα χαρτονομίσματα. Όταν όμως το μηχάνημα αρχίσει να χαλάει, θα έχετε παρατηρήσει ότι πετάει τα χαρτονομίσματα έξω ή παθαίνει εμπλοκή μπλοκάροντας την διαδικασία. Φανταστείτε ότι σιγά-σιγά, αυτό συμβαίνει με τους επισκέπτες μας και σκεφτείτε εκ νέου για την σημαντικότητα του προβλήματος αυτού... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το jason-αντιγόνη είναι ένα θύμα της εξελικτικής μαλακίας του σήμερα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Δεν είναι ταινία φαντασίας ούτε κάποιο σενάριο απ' το μέλλον. Είναι γεγονός του "σήμερα" και είτε θα νιώσεις πουριτανός είτε πολύ μεγάλος σε ηλικία είτε κάτι άλλο που δεν θα το γράψω εδώ.

Έχουμε λοιπόν έναν άντρα που δεν ξέρω ποια μύγα τον τσίμπησε αλλά στηριζόμενος στους νόμους του κράτους άλλαξε το όνομα του σε Jason. Να τον έλεγαν Ιάσονα; Αγνοώ... Προφανώς είχε φαγούρα στον κώλο του από καιρό και όταν η νέα κυβέρνηση αποφάσισε να νομιμοποιήσει σχεδόν κάθε παρά φύσιν δραστηριότητα μεταξύ ομοφυλόφιλων ή παράουρα (που λέμε και στην Κρήτη) σεξουαλικώς προσδιορισμένων, εκείνος το πήγε ένα βήμα πιο πέρα τραβώντας κι άλλο το σκοινί.

Η απαίτηση του σήμερα, είναι να προστεθεί δίπλα στο νόμιμο Jason και το όνομα Αντιγόνη το οποίο θα εξισορροπεί το φύλλο του. Για την ακρίβεια απαιτεί από την ελληνική δικαιοσύνη να του αναγνωρίσει νομίμως το δικαίωμα να μην έχει φύλλο και να χρησιμοποιείται για αυτόν η αντωνυμία  "το".

Ο Jason, η Αντιγόνη, τώρα σε μία συσκευασία του ενός... είναι το... Αυτό!

Διάβασα σε διάφορα άρθρα της επικαιρότητας για την δράση του... "αυτό" και ενώ δηλώνει ακτιβιστή και υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παράλληλα έχει και πλούσια δράση σαν φιλόζωο και πάει λέγοντας. Αισθάνεται τόσο πολύ ότι προσφέρει που στο τέλος απλά θέλει να απολαύσει αυτήν την "ουδετερότητα" που διεκδικεί στα ελληνικά δικαστήρια, ακόμα κι αν στο τέλος αναγκαστεί να προσφύγει στα ευρωπαϊκά.

Αρκετά με αυτό. Ας προβληματιστούμε λίγο. Εγώ είμαι περήφανος που είμαι άντρας, είμαι επίσης περήφανος που μου αρέσουν οι γυναίκες και απολαμβάνω να τις βλέπω να τονώνουν και να εκφράζουν την θηλυκότητα τους. Μ' αρέσει να μιλάω με άντρες για διάφορα αντρικά πράγματα, όπως και να συναναστρέφομαι με γυναίκες για να έχω συζητήσεις που άπτονται των ενδιαφερόντων τους. Τώρα με έναν... ουδέτερο άνθρωπο δεν ξέρω πως θα μπορούσα να φερθώ ειδικά αν έμοιαζε όπως ο τύπος, δηλαδή να φοράει φορέματα και μακιγιάζ και να έχει πιο πολλές τρίχες από μένα!

Όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να διαφέρουμε και να ξεχωρίζουμε. Να επιδεικνύουμε την διαφορετικότητά μας εφόσον αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας. Όμως στην πάροδο του χρόνου και στην εξέλιξη της κοινωνίας, χάσαμε την αίσθηση του προσδιορισμού της έννοιας της προόδου είτε ανθρωπολογικά είτε εννοιολογικά είτε κοινωνικά. Έχουμε τόσο μεγάλη αγωνία για να επηρεάσουμε αυτήν την εξέλιξη που καταλήγουμε να βάζουμε την σφραγίδα μας άμεσα ή έμμεσα σε οποιαδήποτε μαλακία απλά φαντάζει διαφορετική και προσποιούμαστε με τόσο πάθος ότι μας αρέσει που στο τέλος όχι απλά την υιοθετούμε αλλά την πιστεύουμε και ιδεολογικά. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ για λίγο καιρό υποστηρίζουμε όλοι τον παναθηναϊκό (εκτός γηπέδου)

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Αν και υποστηρίζω πάντοτε τις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη, δεν μπορώ να κρύψω την αντιπάθεια μου σε αυτές του Κέντρου, όπως ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ κλπ. Επιπροσθέτως έχω μια κάποια ιδιαίτερη αδυναμία στο να αντιπαθώ τον Παναθηναϊκό. Έτσι, κάθε αποτυχία για αυτόν ή τις άλλες ομάδες που προανέφερα είχε πάντοτε ιδιαίτερο γούστο για εμένα (επαναλαμβάνω ότι εξαιρώ τις ευρωπαϊκές τους συμμετοχές).

Η συνήθεια μου αυτή ωστόσο φέτος δείχνει να αλλάζει. Ο Παναθηναϊκός διανύει μία από τις χειρότερες φάσεις στην ιστορία του, με ένα εκ των σεναρίων που ακούγονται να είναι και η πτώση του στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα. Κάποια στιγμή το αστειάκι με τις κόντρες (μου) τελείωσε και πλέον ενδιαφέρομαι πραγματικά για την κατάσταση στην ομάδα.

Βλέπετε, εδώ και αρκετό καιρό η ομάδα είναι είτε διοικητικά ακέφαλη είτε με προέδρους και μεγαλομετόχους που κάθε άλλο παρά σεβασμό εμπνέουν. Άνθρωποι της σειράς κλήθηκαν να διοικήσουν ένα τεράστιο σωματείο και φυσικά το κατέστρεψαν χρεώνοντας το υπέρογκα, αλλά και γεμίζοντάς το με λανθασμένες διοικητικές επιλογές, καθώς επίσης και μεταγραφές του ποδαριού. Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε από τα χέρια ζάπλουτων σεΐχηδων σε επιχειρηματίες της προπαγάνδας και της πρόκλησης. Και από ομάδα με σταθερή πορεία στην Ευρώπη και με βλέψεις για ένα σύγχρονο γήπεδο στολίδι, κατάντησε να μην μπορεί να συγκρατήσει τους αγανακτισμένους του οπαδούς από νέα επεισόδια κάθε φορά.

Αρέσει ή όχι σε μερικούς, ο Παναθηναϊκός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την Ιστορία της Ελλάδας. Δεν είναι ένα απλό αθλητικό σωματείο, αλλά ένας οργανισμός που έχει προσφέρει και σε αθλητικό και σε κοινωνικό επίπεδο στην χώρα. Το λιγότερο που αξίζει, είναι σεβασμός και από τον επιχειρηματικό κόσμο και από την αθλητική κοινωνία, αλλά και από τον ελληνικό λαό. Σαν ελληνική επιχείρηση που είναι, δεν θα πρέπει να της χαριστεί κάτι αν χρωστάει σε προσωπικό ή το κράτος, όμως όσοι θέλουν να ενδιαφερθούν για την ομάδα αυτή, θα πρέπει να το κάνουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα και όχι κοροϊδεύοντας τον κόσμο.

Ας μην ξεχνάμε πως μόλις πριν λίγες ημέρες, οι απλήρωτοι παίκτες του Παναθηναϊκού ίδρωσαν την φανέλα τους και κέρδισαν τον πανίσχυρο Ολυμπιακό του Champions League αποδεικνύοντας πως ακόμα και σήμερα, ακόμα και τον επαγγελματισμό που επικρατεί στο ποδόσφαιρο, κάποιοι μπορούν να παίξουν για μια τόσο "βαριά φανέλα". +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ εσύ ζεις ή υπάρχεις;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πάει καιρός τώρα που έγραφα για παράλληλους κόσμους. Δεν αναφερόμουν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν ή σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αλλά στον τρόπο που ο καθένας αντιλαμβάνεται ή βιώνει ή εκμεταλλεύεται το περιβάλλον στο οποίο ζει.

Πρώτο θύμα αυτής της διαπίστωσης είναι ο εαυτός μου. Ζω στο Ηράκλειο. Μια υπέροχη πόλη με πραγματικά αμέτρητα σημεία για να επισκεφτεί κανείς. Κι όμως η ζωή μου περιφέρεται ανάμεσα σε 3-4 σημεία (δουλειά, σπίτι, σχολεία κλπ.) και το αυτοκίνητο μου είναι σα να "ζει" την ζωή ενός συρμού του μετρό με συγκεκριμένο δρομολόγιο μπρος και πίσω.

Κι όμως... η μαγεία είναι εκεί έξω και απλά περιμένει από εσένα να την βιώσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνεις ένα βήμα πίσω για να μπορείς να παρατηρείς πιο ψύχραιμα και αντικειμενικά το τι συμβαίνει στ' αλήθεια.

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να κάνω αυτό το βήμα πίσω έστω και για μία μέρα και να παρατηρήσω αυτόν τον παράλληλο κόσμο. Είδα ένα ζευγάρι νέων να περπατάει χέρι-χέρι στον δρόμο ώσπου έκατσαν για ένα ποτήρι κρασί. Γύρω τους υπήρχε φασαρία από παιδιά, έντονη μουσική και άλλες παρέες που γελούσαν ή φώναζαν, όμως έδειχναν ότι τίποτα από αυτά δεν μπορούσαν να τους επηρεάσουν. Δεν γύρισαν ούτε μία φορά το κεφάλι τους για να δουν ή να σχολιάσουν κάτι από αυτά. Το μόνο που έκαναν ήταν να κοιτάζει ο ένας τον άλλο βαθιά στα μάτια και να ανταλλάζουν σιγανές κουβέντες που ίσως να ήταν και ψιθυριστές.

Λίγο αργότερα, έβλεπα έναν πατέρα να παρακολουθεί έναν ποδοσφαιρικό αγώνα (στην τηλεόραση) με τον γιο του. Δεν έδειχνε να τον ενδιαφέρει το σκορ, νομίζω ότι του αρκούσε που εξηγούσε διάφορες φάσεις στον γιο του την ίδια ώρα που άλλοι μιλούσαν δυνατά, έβριζαν ή ένιωθαν άγχος για την εξέλιξη του αγώνα.

Και κάπως νωρίτερα απ' αυτά, παρατηρούσα μία μητέρα να περπατάει με την έφηβη κόρη της και σε πολύ ήρεμο και φιλικό κλίμα να της δίνει συμβουλές για το πως δεν πρέπει να παρατάει την παρέα της όταν έχουν βγει όλοι μαζί με την κόρη της χωρίς ίχνος εγωισμού να την προσέχει ιδιαίτερα. Δίπλα τους άλλοι διερχόμενοι μιλούσαν αγχωμένοι στο τηλέφωνο ή επιτάχυναν το βήμα τους σα να είχαν χάσει κάποιο σημαντικό ραντεβού.

Η θάλασσα βρίσκεται 100 μέτρα από το γραφείο μου, όμως δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που την κοίταξα. Ένας ψαράς ακόμα δεν ξέρω πότε στάθηκε για ένα λεπτό να την χαζέψει. Πάω στοίχημα όμως ότι το ζευγάρι του πρώτου παραδείγματος, έχει περάσει καμπόσες ώρες κοντά της...

Έτσι σήμερα έρχομαι να απαξιώσω το δικό μου προηγούμενο συμπέρασμα περί παράλληλου κόσμου. Το πως τον βιώνουμε (τον κόσμο) είναι καθαρά δική μας επιλογή. Το αν επιλέγουμε να μασάμε το φαγητό ή να το γευόμαστε, το αν επιλέγουμε να καταπίνουμε το ποτό μας ή ευφραινόμαστε από δαύτο, το πως επιλέγουμε να κοιτάζουμε κάποιον ή να τον αντικρίζουμε. Και ναι, ξέρω καλά πως οι συνθήκες είναι πάντα αντίξοες, όμως αν αφεθούμε σε αυτές, τότε θα γίνουμε ένα με αυτές... αντίξοι άνθρωποι! Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη εξεύρεσης ενός κινήτρου, ενός μικρού "σπρωξίματος" που θα μας πάει αυτό το πολύ σημαντικό ένα βήμα πίσω για να μάθουμε να ζούμε την ζωή και όχι να πέφτουμε χωρίς σωσίβιο πάνω στο ποτάμι της ροής της. Καλή επιτυχία σε όλους μας... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ο γερμανός που η ελλάδα λάτρεψε να μισεί

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την συνέντευξη του Β. Σόιμπλε -του απερχόμενου Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας τα τελευταία 8 χρόνια- σε ελληνικό μέσο στο οποίο, όπως κάθε πολιτικός που κατεβαίνει από το προσκήνιο της πολιτικής, φρόντισε να μιλήσει με αλήθειες και μάλιστα να αποκαλύψει κάποιες που δεν θα μας αρέσουν.

ολόκληρη η συνέντευξη εδώ

Ο Σόιμπλε βρισκόταν πίσω από κάθε σκληρή απόφαση για την Ελλάδα. Και ενώ όλοι πάντα ήμασταν βέβαιοι πως αυτός μας έφερε στα όρια της φτώχειας και της ανεργίας και ενώ πιστέψαμε πως ο εκάστοτε πρωθυπουργός απλά έβαζε την υπογραφή του σε έτοιμα νομοσχέδια που είχε συντάξει ο Σόιμπλε και... η παρέα του, ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε από το σενάριο δαιμονοποίησης που επί σειρά ετών μας έκανε να κοιμόμαστε καλύτερα.

Όπως και ο ίδιος είπε την συνέντευξή του, όπως κι άλλοτε έχει ακουστεί (αλλά πέρασε στα ψιλά) οι προτάσεις για εξοικονόμηση χρημάτων δεν αφορούσαν κατ' ανάγκη τις περικοπές των συντάξεων αλλά πρωτίστως την αύξηση της φορολογίας των πλουσίων και ειδικά των εφοπλιστών. Τελικά καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να τα βάλει με τα μεγάλα κεφάλια και σημειώνω ειδικά και ξεχωριστά των Τσίπρα που ακριβώς αυτό είχε υποσχεθεί, όμως όπως και οι άλλοι, έτσι κι αυτός προτίμησε να πιάσει τους στόχους περικόπτοντας συντάξεις.

Όταν ο Σόιμπλε φαινόταν ο κακός σε κάθε δύσκολη στιγμή στα αμέτρητα Eurogroups, στην πραγματικότητα κανείς δεν σκέφτηκε πως ουσιαστικά εφάρμοζε ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης. Έναν αυστηρό τρόπο για να διορθώσει η χώρα τα οικονομικά και κοινωνικά ελλείμματα. Και πως το πως τελικά αυτό θα συνέβαινε θα ήταν απόφαση της εκάστοτε ελληνικής. Και προς Θεού, δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω έναν άνθρωπο που έδειχνε πιο σκληρός απ' όσο ένας ολόκληρος λαός θα μπορούσε να αντέξει. Εξάλλου ο ίδιος είπε ότι στην Γερμανία δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει τα μέτρα αυτά.

Μία από τις πιο απειλητικές στιγμές σε αυτά τα χρόνια ήταν όταν κάθε φορά έπεφτε στο τραπέζι το ζήτημα του #Grexit δηλαδή της εξόδου της χώρας από την Οικονομική Νομισματική Ένωση στην οποία με τόσο κόπο είχαμε μπει. Ο Σόιμπλε ήταν υπέρ αυτής της λύσης με προσωρινό ορίζοντα ώστε να γίνει η οικονομία μας ανταγωνιστική. Στην πραγματικότητα όμως η εξαθλίωση του ελληνικού λαού δε θα μπορούσε να μετρηθεί με τίποτα.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ο Σόιμπλε στιγμάτισε την πορεία της Ελλάδας κατά την κρίση. Δεν ήταν όμως αυτός που την καθόρισε. Ήταν η ατολμία των ελλήνων πολιτικών που δεν υπήρξαν πιο θρασείς στην εφαρμογή που οι ίδιοι ψήφιζαν, και που τουλάχιστον θα μας είχε κάνει να ξεμπερδέψουμε τώρα.

Ο Σόιμπλε δήλωσε πως στεναχωριόταν για το μένος που δεχόταν από τον ελληνικό λαό και πως ουδέποτε δεν σκέφτηκε αρνητικά για αυτόν και εγώ τον πιστεύω. Γιατί όπως είπε και ο ίδιος, άλλο ο λαός μιας χώρας κι άλλο οι πολιτικοί της... Καταλάβατε, ε; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »