ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ~ pokemon go, πέρα από την «τρέλα»

παρουσίαση νέων τεχνολογιών & η χρηστικότητα & συμβολή τους στην καθημερινότητα

Η «τρέλα» του καλοκαιριού είναι αδιαμφισβήτητα το καινούριο παιχνίδι της σειράς Pokémon με τίτλο Pokémon Go! Από την ημέρα κυκλοφορίας του, έγινε το ταχύτερα αναπτυσσόμενο παιχνίδι, έχοντας “βρει τον δρόμο του” σε πάνω από 30 εκατομμύρια συσκευές – ένα νούμερο που είναι εντυπωσιακό αν σκεφτούμε ότι δεν είναι διαθέσιμο σε όλο τον κόσμο, ακόμα! Στις Η.Π.Α. μάλιστα, κατάφερε να γίνει πιο διάσημο από το Twitter! Τι κάνει όμως το παιχνίδι αυτό τόσο εθιστικό, είναι η τεχνολογία που χρησιμοποιεί κάτι το τόσο πρωτοπωριακό και υπάρχει χώρος για κουβέντες περί ηθικής;

Αυτό που κάνει το παιχνίδι ιδιαίτερο, είναι η τεχνολογία που χρησιμοποιεί και που μπλέκει την πραγματικότητα με τον εικονικό κόσμο. Έτσι, στην οθόνη του κινητού σας βλέπετε τέρατα τα οποία μοιάζουν σαν να είναι στον πραγματικό κόσμο που μας περιτριγυρίζει. Η τεχνολογία αυτή ονομάζεται Augmented Reality ή «Τεχνολογία Επαυξημένης Εικονικής Πραγματικότητας» (μια άκρως αποτυχημένη μετάφραση στα Ελληνικά που πολλοί πλέον χρησιμοποιούν).

Η τεχνολογία δεν είναι καινούρια. Ενώ όμως υπάρχουν πολλές εφαρμογές που την χρησιμοποιούν καμία δεν κατάφερε να κάνει αυτή την επιτυχία και οι λόγοι είναι προφανείς: το Pokémon Go! είναι δωρεάν, είναι διαθέσιμο για κινητά iOS και Android, είναι πολύ εύκολο να μάθεις πώς παίζεται, χαρίζει ώρες διασκέδασης (το μότο της εταιρίας άλλωστε είναι το “Gotta catch them all!”) και εκμεταλλεύεται ένα όνομα που είναι διεθνώς γνωστό και έχει εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον πλανήτη. Επίσης, ο τρόπος που δένει το πραγματικό με το εικονικό είναι αριστουργηματικά δομημένος.

Είναι όμως το Pokémon Go! παιχνίδι Augmented Reality?!

Σύμφωνα με τον καθηγητή πληροφορικής Ken Perlin, το παιχνίδι απλά εκμεταλλεύεται την τοποθεσία του χρήστη (στον χάρτη) για να παρουσιάσει τέρατα στην οθόνη του κινητού του (κάνοντας εκτεταμένη χρήση του GPS του κινητού). Αυτό απέχει μίλια από την τεχνολογία Augmented Reality η οποία μπορεί να δημιουργήσει τόσο περίτεχνα περιβάλλοντα που ο χρήστης με πολύ δυσκολία μπορεί να αντιληφθεί το πραγματικό από το εικονικό. Παραδείγματα τέτοιας εφαρμογής της τεχνολογίας είναι τα Google Glass, Microsoft HoloLens, Oculus Rift, κ.α.

Σύμφωνα με τον Ken Perlin, το παιχνίδι είναι πιο κοντά στην τεχνολογία Mixed Reality παρά σε αυτή του Augmented Reality – όσο και αν οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των δυο είναι εξαιρετικά θολές.

Σε αυτό πάντως που όλοι συμφωνούν είναι ότι το παιχνίδι αυτό μπορεί να δώσει ώθηση στην  τεχνολογία του Augmented Reality, που ποτέ μέχρι τώρα δεν «έπιασε» και δεν έπεισε, και μπορεί να αποτελέσει την αρχή της αναγέννησης της τεχνολογίας αυτής. Ακόμα και αν τελικά δεν είναι 100% Augmented Reality!

Το άλλο κομμάτι όμως που κουβεντιάζεται πολύ τον τελευταίο καιρό είναι αυτό της ηθικής και του κατά πόσο αυτή έχει θέση στο παιχνίδι αυτό. Υπάρχουν ήδη αναφορές από την αστυνομία για άτομα που τα λήστεψαν, τα απείλησαν, τα παρενόχλησαν σεξουαλικά, κλπ. Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις όπου στην αναζήτηση των τεράτων, οι χρήστες οδηγήθηκαν σε εκκλησίες, χώρους ταφής αλλά και σε μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς με αποτέλεσμα ομάδες πληθυσμού να αντιδράσουν και ζητήσουν να απαγορευτεί το παιχνίδι ή να περιοριστεί η ακτίνα δράσης του.

Η θέση της εταιρίας όμως είναι σαφής: οι χώροι όπου το παιχνίδι διαδραματίζεται και οι όποιοι εμφανίζονται στον χάρτη, είναι αποτέλεσμα των χρηστών του παιχνιδιού. Το παιχνίδι είναι έτσι προγραμματισμένο ώστε η εταιρία δεν έχει άποψη στο πώς δημιουργείται ο κόσμος του παιχνιδιού. Η δύναμη αυτή έχει δοθεί στους χρήστες. Αν σε μια γειτονιά, για παράδειγμα, υπάρχουν χρήστες, τότε υπάρχουν και τέρατα. Αν δεν υπάρχουν, τότε το παιχνίδι είναι «γυμνό». Αυτό σημαίνει ότι η εταιρία δεν μπορεί να κρατηθεί υπεύθυνη για τις «αστοχίες» του παιχνιδιού (η τεχνική αυτή καλείται και "crowdsourcing").

Και εδώ γεννάται το ερώτημα περί ηθικής ..

Είναι ηθικά σωστό να μεταφέρεις την ευθύνη στον τελικό χρήστη και να καρπώνεσαι μόνο τα κέρδη και την φήμη; Και ταυτόχρονα να αποποιείσαι όποιας συμμετοχής στα προβλήματα ηθικής που εμφανίζει το παιχνίδι;

Οι προγραμματιστές τέτοιων κόσμων θα πρέπει να αντιληφθούν ότι αν θέλουν να φέρουν τον πραγματικό κόσμο στο περιβάλλον των παιχνιδιών τους τότε θα πρέπει να επωμιστούν και την ευθύνη αυτής τους της απόφασης. Το ότι μπλέκεται η πραγματικότητα με την εικονική πραγματικότητα δεν σημαίνει ότι οι νόμοι παύουν να ισχύουν. Το αντίθετο μάλιστα θα πρέπει να λαμβάνονται πιο σοβαρά υπόψιν.

Η τρομακτική επιτυχία του παιχνιδιού αυτού είναι μια μοναδική ευκαιρία να ανοίξει η συζήτηση περί ηθικής τώρα που είναι νωρίς και που έχουμε χρόνο και να κουβεντιάσουμε αλλά και να θέσουμε σωστές βάσεις σε όλο το εύρος της βιομηχανίας παιχνιδιών. Αν σε 2-3 χρόνια από τώρα, έχουμε 100+ αντίστοιχα παιχνίδια και η Augmented Reality είναι πλέον κάτι απλό και καθημερινό, τότε θα είναι αργά για οποιαδήποτε συζήτηση.

Φανταστείτε αύριο η αστυνομία να σκοτώσει κάποιον επειδή συμπεριφέρεται ύποπτα έξω από ένα σχολείο, για παράδειγμα. Πώς θα αντιδρούσατε εσείς; +Vassilis Anastasiadis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

σχόλιο παρασκευής στην #WorldPhotoDay παγκόσμια ημέρα φωτογραφίας

Η ΕΙΔΗΣΗ
Μια σημαντική μέρα για όλον τον κόσμο!Χρόνια πολλά σε όλους τους photographers καθώς σήμερα, 19 Αυγούστου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Φωτογραφίας!
ΤΟ HASHTAG
#WorldPhotoDay
ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
Η πρώτη φωτογραφία τραβήχτηκε στις 19 Αυγούστου του 1816 από τον Γάλλο εφευρέτη Joseph -Nicephone Niepce. Έγινε γνωστή με τον τίτλο θεά από το παράθυρο του . Ο ίδιος την ονόμασε “retinas“ (Αμφιβληστροειδείς χιτώνας ματιού).
Εγώ σας παραθέτω τη δική μου φωτογραφία για την ημέρα. την υπέροχη θέα των Χανίων από τους Τάφους των Βενιζέλων.

+Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ #HASHTAG ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ας πάει και το παλιάμπελο και ο απερίσκεπτος έλληνας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η αντίστροφη μέτρηση του καλοκαιριού έχει αρχίσει, οι διακοπές τελειώνουν και μαζί η απόδραση από τις σκοτούρες της καθημερινότητας αλλά και της πολιτικής και οικονομικής αστάθειας. Αποφάσισα λοιπόν πως για την περίσταση των ημερών «ταιριάζει γάντι» μια παλιά ιστορία που στο τέλος θα μας δώσει έναυσμα για προβληματισμό, τροφή για σκέψη…  

«Ας πάει και το παλιάμπελο»: Πολλοί θα έχετε ακούσει ή θα έχετε πει αυτή τη λαϊκή ρήση. Η προέλευση αυτής της φράσης, η οποία προέκυψε από μία μουσικοθεατρική παράσταση, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον – για μένα τουλάχιστον – για το λόγο ότι αποκαλύπτει πολλά για τη νοοτροπία του λαού μας – για κάποια ιδιαίτερα γνωρίσματα που παρουσιάζουμε σαν λαός και που ακόμα αναρωτιέμαι για το αν είναι θετικά ή αρνητικά τελικά…

Ας ξεκινήσουμε, όμως, με την ιστορία της φράσης. Πρόκειται, λοιπόν, για μια λαϊκή έκφραση που ανάγεται στην εποχή του Όθωνα. Ειπώθηκε από έναν χωρικό / αγρότη / φουστανελά με τσαρούχια και μουστάκια (όπως θέλετε πείτε τον), ο οποίος την αναφώνησε μετά το τέλος μιας παράστασης στο θέατρο Μπούκουρα – έτσι ονομάζονταν το 1ο θέατρο του νεοσύστατου τότε ελληνικού κράτους. Καθώς, λοιπόν, το ελληνικό κράτος μετρούσε λίγα χρόνια ζωής, η εγχώρια θεατρική ζωή δεν είχε αναπτυχθεί ιδιαιτέρως. Έτσι, τη θεατρική διασκέδαση της χώρας ή μάλλον για να είμαι πιο ακριβής της πρωτεύουσας (Αθήνα) είχαν αναλάβει ευρωπαϊκοί θίασοι, κυρίως Ιταλικοί και Γαλλικοί, οι οποίοι έδιναν παραστάσεις στο θέατρο Μπούκουρα. Περί τα 1840, λοιπόν, στο θέατρο Μπούκουρα τραγουδούσε η Ιταλίδα αοιδός Ρίτα Μπάσσο. Και καθώς στην Ελλαδίτσα μας τότε οι γυναίκες ήταν άκρως περιορισμένες και δη ενδυματολογικά, φανατιστείτε τί γίνονταν όταν εμφανίζονταν επί σκηνής προκλητικά ντυμένες – για τα δεδομένα της εποχής πάντα – ευρωπαίες καλλιτέχνιδες! Το ανδροκρατούμενο φιλοθεάμον κοινό θυσίαζε στα πόδια τους λουλούδια και κοσμήματα κάθε βράδυ – Έλληνες ρε παιδί μου, δεν ξέρω για εσάς εγώ πάντως πολύ διασκεδάζω με αυτά μας τα καμώματα ως λαός!! 

Ένα βράδυ, λοιπόν, ένας κτηματίας της Αττικής που παρακολούθησε την παράσταση της Ρίτα Μπάσσο ενθουσιάστηκε τόσο πολύ, που της έταξε ό,τι πιο πολύτιμο είχε- το αμπέλι του! Λέγοντας τη φράση: «Ας πάει και το παλιάμπελο για χάρη σου» - προφανώς δεν της έδωσε το αμπέλι, αλλά κάποιο πολύτιμο δώρο που κόστισε όσο και το αμπέλι του – πολύ «large» ο τύπος! Το τι έγραψαν οι φυλλάδες της εποχής, το τι σούσουρο και κουτσομπολιό συνέβη στην Αθήνα τις επόμενες μέρες το φαντάζεστε όλοι προφανώς. Και κάπως έτσι έμεινε στην ιστορία αυτή η φράση! Αξιοσημείωτο είναι ότι η ίδια έκφραση αποτέλεσε και τίτλο τραγουδιού που έγινε μάλιστα προσωπική επιτυχία της γνωστής, αγαπημένης και ταλαντούχας ηθοποιού Ρένας Βλαχοπούλου.

Με έναυσμα τους στίχους του τραγουδιού, οι οποίοι σαφώς είναι εμπνευσμένοι από την παραπάνω ιστορία μου προέκυψε ο εξής συσχετισμός: Πόσο πολύ αντιπροσωπεύει αυτή η φράση την ψυχολογία του νεοέλληνα. Την απερισκεψία του, το πάθος του, όπως θέλετε πείτε του. Ο κύριος της ιστορίας μας, τόσο πολύ ευχαριστήθηκε που δεν δίστασε να θυσιάσει ότι πιο πολύτιμο είχε – το μοναδικό του αμπέλι! Απερίσκεπτος; Μπορεί…  Δικό του το αμπέλι, δική του κι απόφαση!

Ως εδώ καλά όλα, αλλά και αυτός ο νεοέλληνας θα πρέπει να μάθει να αναλαμβάνει τις ευθύνες των απερίσκεπτων πράξεών του. Κι εδώ υστερούμε σαν λαός, γιατί; Μα γιατί πάντα φταίνε οι άλλοι!

Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou

Διαβάστε περισσότερα 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »