Παρασκευή 7 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ δημοσιογραφική δεοντολογία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Με αφορμή το σχόλιο και την επακόλουθη απόλυση του παρουσιαστή ειδησεογραφικών νέων του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ, Κ. Μπογδάνου, αποφάσισα να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφική δεοντολογία - την οποία στη χώρα μας συχνά δεν τιμά η πλειοψηφία των δημοσιογράφων. Ο Κ. Μπογδάνος εξέφρασε την προσωπική του γνώμη, σχετικά βιαστικά (ίσως επειδή είχε περιορισμένο τηλεοπτικό χρόνο, ίσως γιατί δεν πολυσκέφτηκε την βαρύτητα των λεγομένων του, ίσως επειδή αποτελεί σύνηθη ελληνική τηλεοπτική τακτική, ίσως, ίσως... ) και χωρίς, εκείνη τη στιγμή, να εκθέσει τα απαραίτητα επιχειρήματα ή τεκμήρια. Ωστόσο, το να βγαίνει κανείς στην τηλεόραση και να λέει ότι θέλει χωρίς επιπτώσεις ή συνέπειες είναι σύνηθες στη χώρα μας, πολλώ μάλλον στο πολιτικό τοπίο (το παρατηρούμε συχνά σε επίπεδο δηλώσεων από υπουργούς και δικαστικούς υπαλλήλους). Η ατιμωρισία επανειλημμένα αποτελεί τον κανόνα σε αυτή τη χώρα. Θα μου πείτε από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή... Ωστόσο, πρόκειται για αρχή; Προφανώς και όχι, καθώς δεν δόθηκε καν η δυνατότητα στον Κ. Μπογδάνο -όπως δήλωσε ο ίδιος- να αναφερθεί στο γεγονός και να εξηγήσει...

Η ελευθερία έκφρασης είναι ένα από τα βασικά ατομικά δικαιώματα σε ένα δημοκρατικό κράτος και δεν πρέπει να παραβιάζεται. Κάθε ένας μπορεί να εκφράσει αυτό που θέλει αρκεί να μην αναφέρεται σε άτομα που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Βέβαια, όταν ο λόγος είναι δημόσιος τα επιχείρηματα και τα τεκμήρια πρέπει να είναι ακράδαντα και αληθή. Όπως λοιπόν ο καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας λόγου έτσι έχει και το δικαίωμα να απολογηθεί...

 Επισυνάπτω τον κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας όπως αναγράφεται στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΣΗΕΑ:  https://www.esiea.gr/arxes-deontologias/
   +Elena Alefantinou 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ γιατί δεν είμαι εναντίον του survivor

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Στο yannidakis δεν προβοκάρουμε ή γελοιοποιούμε, απλά προβληματιζόμαστε. Και σήμερα, είναι μια πολύ ταιριαστή μέρα να ασχοληθούμε με το Survivor καθώς απ' ότι πληροφορήθηκα, ολοκληρώθηκε το παιχνίδι το οποίο παρακολούθησαν έως και 80% των ελλήνων τηλεθεατών.

Προσωπικά δεν το παρακολούθησα, όπως και κανένα από τα αντίστοιχα παιχνίδια της προηγούμενης δεκαετίας. Όμως το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι είναι αδύνατο να χλευάσεις την συντριπτική πλειοψηφία των τηλεθεατών. Εγώ είδα κόσμο να μην παραδέχεται ότι παρακολουθεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα ενώ τελικά διαπίστωνα ότι το έκανε... Είδα κόσμο να μην έχει άλλο θέμα συζήτησης και άλλον να διαμαρτύρεται ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο της προκοπής στην ελληνική τηλεόραση.

Ας είμαστε λίγο αντικειμενικοί επ' αυτού. To παιχνίδι απ' ότι ψάχτηκα, έμαθα και είδα, ήταν μια πανάκριβη και τεράστια παραγωγή, με δεκάδες έλληνες συντελεστές να αφήνουν τα σπίτια τους για κάπου πέντε μήνες και να πηγαίνουν στον Άγιο Δομίνικο. Από άποψης πλοκής, θα έλεγα πως δεν ήταν καθόλου αδιάφορο αφού οι τηλεθεατές παρακολουθούσαν καθημερινές μάχες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και όχι απλά μερικούς κακομοίρηδες να στριφογυρίζουν γύρω από έναν καναπέ.

Αν είμαι υπέρμαχος του Survivor; Όχι! Δεν θα το έβλεπα ποτέ. Προσωπικά το θεωρώ χάσιμο χρόνου, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν σέβομαι όσους το έκαναν. Εγώ στο σπίτι μου έχω nova και όταν γυρνάω το βράδυ παρακολουθώ ότι με ενδιαφέρει ανάμεσα σε εκατοντάδες κανάλια. Όμως δεν θα κατακρίνω το Survivor ή οτιδήποτε άλλο καταφέρνει να αγγίζει κάθε φορά το 80% της πλειοψηφίας. Το αν αυτό το ποσοστό υποδηλώνει και το είδος και την ποιότητα του συγκεκριμένου δείγματος, ε, αυτό είναι ένας άλλος... προβληματισμός! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ η... "εκδίκηση" της τηλεόρασης

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται το φαινόμενο της επανεμφάνισης δημοφιλών τηλεοπτικών εκπομπών -γνωστά και ως reality show- τα οποία έκαναν "θραύση" προς τα τέλη της δεκαετίας του '90, αλλά και σχεδόν μέχρι το μέσο της δεκαετίας του '00. Όλοι νομίζω θυμόμαστε πολύ καλά τον "πάταγο" που είχε κάνει ο πρωτοεμφανιζόμενος (τότε) "Μεγάλος Αδελφός", και τα πρωτοφανή νούμερα τηλεθέασης τα οποία σημείωνε το κάθε επεισόδιο κατά την προβολή του. Κάθε βράδυ, οι περισσότεροι τηλεθεατές παρέμεναν συντονισμένοι στην τηλεοπτική συχνότητα του καναλιού που το παρουσίαζε, και αποσβολωμένοι παρακολουθούσαν τις "ζωές" των ατόμων που είχαν απομονωθεί σε ένα σπίτι για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με σκοπό να διεκδικήσουν ένα μεγάλο χρηματικό έπαθλο.

Στην συνέχεια, και μετά την επιτυχία που σημειώθηκε από το πρώτο, ακολούθησαν κάθε λογής "show" τα οποία πάνω-κάτω είχαν παρόμοιο "concept" με μικρές αλλαγές και διαφοροποιήσεις ανά περίπτωση. Τραγουδιστικά show, κοινωνικά reality, trash εκπομπές, "φάρμες", "μπαρ", "τοίχοι" και "νησιά....επιβίωσης", όλα με την σειρά τους κατέκλυσαν το τηλεοπτικό πρόγραμμα, κατακτώντας το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού. Και δεν ήταν βέβαια μόνο το γεγονός ότι τα show αυτά ήταν άκρως πρωτοποριακά ο λόγος για την επιτυχία τους, αλλά και η υπερδιαφήμιση και υπερέκθεση που εισέπρατταν και από άλλες εκπομπές επίσης. Όπως ήταν φυσικό, κάποια η στιγμή η φούσκα άρχισε να ξεφουσκώνει, και το ενδιαφέρον προς αυτό το είδος τηλεοπτικής ψυχαγωγίας "πήρε την κάτω βόλτα". Αναμφίβολα πολλοί ήταν οι παράγοντες που συντέλεσαν στο γεγονός αυτό, όμως προσωπικά πιστεύω ότι οι αιτίες βρίσκονται κάπου ανάμεσα στο μπούχτισμα του κόσμου, αλλά και την φθορά που είχε αρχίσει να υφίσταται και η τηλεόραση εν γένει.  


Όπως όλα δείχνουν, όμως, η "μικρή οθόνη" δεν είχε πει ακόμα την τελευταία της κουβέντα. Το διάστημα το οποίο ο κόσμος άρχισε να απαρνείται την τηλεόραση, χαρακτηρίζεται από την μεγάλη ακμή του Internet και των παροχών του, καθώς επίσης και από την οικονομική ευχέρεια και εικονική ευημερία που επικρατούσε, οι οποίες έδιναν στον κόσμο πιο πολυτελείς και εναλλακτικές μορφές διασκέδασης από το να μείνουν στο σπίτι και να παρακολουθήσουν τηλεόραση. "Και ύστερα, ήρθε η... κρίση". Τα όρια στενέψαμε και οι επιλογές διασκέδασης του κόσμου μειώθηκαν. Ανέσεις οι οποίες υπήρχαν έπαψαν υπάρχουν και ο κόσμος έπρεπε να στραφεί και πάλι σε οικονομικές μορφές ψυχαγωγίας, όπως η "παραμελημένη"... τηλεόραση". Και η αλήθεια είναι πως η επιστροφή αυτή δεν έγινε αμέσως. Το πλήγμα που επέφερε η οικονομική κρίση και στην τηλεοπτική showbiz ήταν αρκετά μεγάλο, με σειρές και εκπομπές να κόβονται η μια μετά την άλλη. Εργαζόμενοι έχαναν τις δουλειές τους και έμεναν απλήρωτοι, ενώ η λάμψη και η αίγλη που είχε ο χώρος αυτός ήταν πλέον μια θολή ανάμνηση.



Κάπου λοιπόν εκεί προς το τέλος που έμοιαζε να έρχεται, κάποιος ή κάποιοι είχαν την εξής ιδέα: "Αφού ο περισσότερος κόσμος πλέον δεν βγαίνει και μένει μέσα στο σπίτι, γιατί να μην επαναφέρουμε μια δοκιμασμένη-επιτυχημένη-ξεχασμένη συνταγή, έτσι ώστε να τον 'ξανακερδίσουμε';". Έτσι και αλλιώς, δεν είναι ότι θα έχει και άλλη επιλογή για κάποιο άλλο είδος διασκέδασης με την παρούσα κατάσταση που επικρατεί. Και να σου μετά από λίγο καιρό το "φαινόμενο Survivor".

Συμπέρασμα;

Δεν είναι μόνο η νοσταλγία εκείνων των ημερών "ακμής" που έχει λείψει στον κόσμο και φαντασιώνεται να ξαναζεί. Είναι και η αδυναμία να οραματιστεί ένα καλό παρόν, όπως επίσης και ένα καλύτερο μέλλον. Και έτσι. εν τέλει, τουλάχιστον όπως όλα δείχνουν μέχρι τώρα, η τηλεόραση είναι αυτή που θα έχει το "τελευταίο γέλιο", μέσα από αυτήν την εξαναγκαστική επιλογή διασκέδασης που προσφέρει, και η οποία είναι για πολλούς (τους περισσότερους) μονόδρομος.


Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ καλοκαίρι στην πόλη: όταν ο εφιάλτης παίρνει σάρκα και οστά

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Είχα τη φίλη μου απαρηγόρητη στο τηλέφωνο και προσπαθούσα να την πείσω πως δεν πειράζει που φέτος δεν θα μπορέσει να φύγει ούτε ένα τριήμερο για διακοπές. Αν και -spoiler alert- δεν με έπεισε ότι κατάφερα να την βάλω και πολύ στο πνεύμα της σκέψης μου, αποκόμισα απ' τη συζήτησή μας την ιδέα γι' αυτόν εδώ τον προβληματισμό, άρα αυτόματα την κατατάσσω στις πετυχημένες συζητήσεις. Αν λοιπόν κι εσείς δεν θα πάτε διακοπές ή έχετε κάποιον δικό σας άνθρωπο που είναι σ' αυτήν την κατάσταση και το στράβωμα όσο να κάνεις είναι διάχυτο στην ατμόσφαιρα, συνεχίστε με ελαφρώς μεγαλύτερη προσοχή την ανάγνωση.


Αρχικά, πρέπει να έχουμε όλοι πλήρη συνείδηση για την εποχή που ζούμε. Όσοι καταφέρουν να ξεφύγουν είναι οι τυχεροί της υπόθεσης, οι υπόλοιποι δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουν την προσπάθεια ξεκούρασής τους μόνο και μόνο επειδή τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ομαλά! Διεκδικείστε τα συστατικά των διακοπών απ' το δικό σας το μετερίζι: μπάνιο, χαλάρωση, καλό φαγητό, διασκέδαση κτλ (για τον καθένα από μας οι "διακοπές" έχουν τη δική τους σημασία). Μονοήμερες αποδράσεις σε κοντινούς παραδείσους ή εξοχικά φίλων, παρουσία στα ποικίλα πολιτιστικά δρώμενα που οργανώνονται κάθε καλοκαίρι στις μεγάλες πόλεις (από συναυλίες μέχρι θερινά σινεμά και bazaar, όλα ανθίζουν όταν ανοίγει ο καιρός). Οργανώστε special μέρες για να φροντίσετε τον εαυτό σας και να γεμίσετε νέες εμπειρίες ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σας: μπείτε στα χ,ψ deals, κλείστε ένα μασάζ, μία μέρα paintball, ένα δωμάτιο απόδρασης. Οι ιδέες πραγματικά είναι ανεξάντλητες.

Η μιζέρια μπορεί να είναι ένα πραγματικά αδηφάγο ον, μπορεί να πλησιάσει όμως το εκάστοτε άτομο μόνο αν αυτό το επιτρέψει. Οι ζωές μας (κι αυτό είναι κάτι που μας αφορά οικουμενικά, είτε πρόκειται είτε δεν πρόκειται να... "διακοπάρουμε" φέτος) θα ήταν πολύ πιο όμορφες αν εκτιμούσαμε πιο πολύ όσα έχουμε και προσπαθούσαμε να δουλέψουμε ρεαλιστικά στη βελτίωση των υπαρχουσών συνθηκών, αντί να βρισκόμαστε σε μία συνεχή κλάψα για όλα μας λείπουν. Ζούμε περιμένοντας: περιμένοντας τις διακοπές, περιμένοντας μια αργία, περιμένοντας τα Χριστούγεννα, το Πάσχα. Κι αφήνουμε να φεύγουν απ' τα χέρια μας οι στιγμές, μεταθέτοντας τη χαρά σε ένα απώτερο εξιδανικευμένο μέλλον. Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, βάλτε στόχο να το ζήσετε, όπως κι αν έχουν οι συνθήκες. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 3 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥTEΡΑΣ ~ πως κατακτιέται τελικά η ευτυχία;

 you've got to take this moment στο +yannidakis
Αν είχα πολλά λεφτά θα έμπαινα σε πλοία, για να βλέπω θάλασσα και να παίρνω έμπνευση για τα κείμενα που γράφω. Βλέπεις θάλασσα και παράλληλα τα τοπία διαφοροποιούνται. Τη μια το καράβι φτάνει Πάρο, την άλλη φτάνει Νάξο κ.ο.κ.

Στα πλοία το ίντερνετ είναι κάτι σαν τους εξωγήινους. Σπάνια πιάνεις «καλό» ίντερνετ, όπως σπάνια βλέπεις εξωγήινους. Εκτός αν ανήκεις στο target group του «Αθέατου Κόσμου».

Όταν ταξιδεύω πολλές ώρες ξεκινάω μια εσωτερική ψυχανάλυση. Μου αρέσει να είμαι μόνη ορισμένες φορές. Καταλαβαίνω καλύτερα τον εαυτό μου! Διανύω μια περίοδο εσωτερικής γαλήνης. Μόνο η αχαριστία και το ψέμα μπορουν να με ταράξουν. Και αυτά όσο εγώ το επιτρέψω, ίσως γιατί βαριέμαι να δίνω νόημα σε πραγματικά ανούσια πράγματα. Είμαι πολύ χαρούμενη που έχω επιλέξει ανθρώπους που με νοιάζονται και γι' αυτό το μοιράζομαι μαζί σας. Δε νοιώθω μόνη. Σίγουρα όχι. Νοιώθω κάτι θετικό και πολύ γλυκό. Βλέπω, όπως βλέπετε κι εσείς, τι γίνεται στον κόσμο. Έχω περάσει από φουρτούνες που για χρόνια με παίδευαν και δεν είχα βάλει καν το χεράκι μου για να προκληθούν.

Τώρα
Στο τώρα υπάρχει μια ρύθμιση στα πράγματα θα έλεγα. Αποφάσισα να δίνω μόνο χαρά γιατί αυτό με γεμίζει. Ειλικρινά, δε θα ήθελα να καταντήσω μια εγωκεντρική σπαστική γυναίκα και αντικοινωνική. Έτσι θα χαράμιζα κάθε θετικό στοιχείο του χαρακτήρα μου. Έχω κάνει συμφωνία με τον εαυτό μου να συνεχίζω να ονειρεύομαι, να διατηρήσω το ρομαντισμό μου. Χωρίς τα όνειρα γινόμαστε σαν σπαστικοί δημόσιοι υπάλληλοι στο ΙΚΑ που κοιτούν να σε ξεπετάξουν, να έρθει η σειρά του επόμενου και να σχολάσουν... Όμως διαπίστωσα ότι στη ζωή πρέπει πρώτα να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό μας και να τον αγαπήσουμε αληθινά για να προχωρήσουμε ουσιαστικά παρακάτω. Να έχουμε αυτοπεποίθηση, όχι να είμαστε ψωνάρες, δεν ωφελεί κάπου. Όχι τίποτα άλλο αλλά «τρώμε» και κράξιμο. Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ η συμμορία κράτους τραπεζών στήνει το νέο δόκανο ψάχνοντας αποβλακωμένους καταθέτες...

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

απόΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Σχόλιο ιστολογίου ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ:

Με όσα έχουν συμβεί στην χώρα, ψάχνουμε να βρούμε έστω και ένα λόγο για να πεισθούμε ότι έχουμε συμφέρον να διατηρούμε τραπεζικές καταθέσεις. 
Δυστυχώς τα μετρητά ή το λογιστικό χρήμα στις τράπεζες δεν έχει την ίδια αξία όσο τα μετρητά εκτός τραπέζης, είναι χρήματα που τα χειρίζεται η κάθε τράπεζα και όχι ο δικαιούχος καταθέτης. Όσο και να προσπαθήσουν δεν θα καταφέρουν τίποτα, οι τράπεζες ξόφλησαν και μαζί με αυτές όλη η φούσκα του τραπεζικού συστήματος της χώρας. 

Στους καταθέτες επενδύουν οι τράπεζες
Σπριντ για να εισρεύσει ρευστό στα γκισέ

Σε αγώνα δρόμου έχουν επιδοθεί τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε μια προσπάθεια να πείσουν τους καταθέτες να επιστρέψουν στα γκισέ των τραπεζών.

Οι τράπεζες εκτιμούν ως κομβικής σημασίας τη μεγαλύτερη χαλάρωση των περιορισμών για το «νέο χρήμα», προκειμένου να ενθαρρυνθεί η επιστροφή καταθέσεων από το εξωτερικό.

Οι τελευταίες εξελίξεις στην αξιολόγηση , σε συνδυασμό με την προεξόφληση του θετικού αποτελέσματος που πυροδότησε το Eurogroup του Μαΐου, δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για επιστροφή καταθέσεων.

Κάποια πρώτα άτυπα στοιχεία μιλούν για αύξηση υπολοίπων καταθετικών λογαριασμών τον περασμένο μήνα κατά περίπου μισό δις ευρώ, κυρίως ως αποτέλεσμα ρευστοποιήσεων επενδύσεων αμοιβαίων κεφαλαίων, επίσης ένδειξη θετική για την προοπτική νέων εισροών. Ενθαρρυντικό είναι δε και το γεγονός ότι περιορίστηκαν σημαντικά οι εκροές.

Τραπεζικοί παράγοντες θεωρούν εφικτό να δούμε μέχρι το τέλος του έτους μια άνοδο καταθέσεων κατά 4 δις ευρώ, βέβαια, σημαντικά αναθεωρημένη από τον αρχικό στόχο των 10 δις ευρώ. Προς την κατεύθυνση αυτή θα κινηθούν οι τράπεζες και μέσω της πολιτικής marketing, προσπαθώντας να προσελκύσουν νέα πελατεία.

Οι τράπεζες έχουν υιοθετήσει προγράμματα επιβράβευσης. Ο καταθέτης δεσμεύει τα χρήματά του σε μια κατάθεση προθεσμίας, λαμβάνει υψηλότερη απόδοση από ό, τι σε άλλους λογαριασμούς καταθέσεων και παράλληλα ανταμείβεται σε νέες αγορές του, από επιχειρήσεις που συμμετέχουν στα αντίστοιχα προγράμματα.

Σε μέσα επίπεδα, οι καταθέσεις προθεσμίας δίνουν αποδόσεις της τάξεως του 0,7% (μεσοσταθμικά), που φτάνει το 1,2% για νέο χρήμα που προέρχεται από μετρητά ή από το εξωτερικό ή από ρευστοποιήσεις ξένων αμοιβαίων κεφαλαίων.

fpress.gr
το είδαμε ΕΔΩ

ΣΧΟΛΙΟ

Μετά από όσα έχουν γίνει στην Ελλάδα τα τελευταία 7 μνημονιακά χρόνια υπάρχουν ακόμη πολίτες που εμπιστεύονται τα χρηματά τους στις ληστρικές τράπεζες;
Η απάντηση είναι ναί...
Το σχέδιο είναι εξαιρετικά αριστοτεχνικά στημένο...
Οι τράπεζες με τις μνημονιακές κυβερνήσεις έστησαν το κολοσσιαίο κόλπο με τα capital control αλλά και με την σύσταση συμμορίας με τους ξεπουλημένους πολιτικούς (που έχουν ψηφίσει δεκάδες αντισυνταγματικούς νόμους για υποχρεωτικές χρηματικές συναλλαγές ΜΟΝΟ μέσω τραπεζών, ηλεκτρονικό πλαστικό χρήμα κ.α., αλλά και μετέτρεψαν τις τράπεζες σε ρουφιάνους του συστήματος) για να φάνε τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών...

Μόλις είδαν ότι οι πολίτες μαζικά σηκώνουν τις καταθέσεις άρχισαν να μιλάνε για κούρεμα καταθέσεων...
Αυτό δεν έπιασε και ανέλαβε δράση ο ...... Παρασκευόπουλος...
Εβγαλε νόμο με τον οποίο λόγω συμφόρησης των φυλακών επέτρεπε την αποφυλάκιση χιλιάδων κακοποιών ληστών, ως επι τω πλείστον, οι οποίοι βγαίνοντας άρχισαν τις ληστείες και τους βασανισμούς πολιτών για να τους πάρουν τα κρυμμένα χρήματα που είχαν σηκώσει από τις τράπεζες...

Αλλά ούτε και τότε οι πολίτες ενέδωσαν στους απατεώνες συμμορίτες...
Τα χρήματα εξακολουθούν να σηκώνονται συνεχώς από τους τραπεζικούς λογαριασμούς και γι αυτό με μανία προσπαθούν πλέον να τους δεσμεύουν οι πάντες...
Εφορία, ΟΤΑ, ΔΕΗ, Τράπεζες ... έχουν σκυλιάσει με κατασχέσεις εκατομμυρίων λογαριασμών...

Κάποτε ο τραπεζικός λογαριασμός καλυπτόταν από το απόρρητο...
Αυτό πούλαγαν οι τράπεζες...
Εμπιστοσύνη και τραπεζική πίστη...
Το μοναδικό τους προϊόν...
Ούτε η ίδια η τράπεζα κόντευε να μην γνωρίζει ποιανού ήταν ο λογαριασμός..
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι ο παπούς άνοιγε τραπεζικό λογαριασμό στο εγγόνι του (που δεν είχε καν αστυνομική ταυτότητα... ΑΦΜ κλπ) για να τα σηκώσει όταν θα σπουδάσει...
Αυτό σήμερα ακούγεται σαν ανέκδοτο..

Σήμερα η τραπεζική πίστη όχι μόνο έχει χαθεί και με νόμους, αλλά έχουμε περάσει στο αντίθετο στάδιο...
Εχεις τραπεζικό λογαριασμό (τον οποίο ανοίγεις με δεκάδες άσχετα χαρτιά προσωπικών δεδομένων...) γιατί έτσι σε υποχρεώνει το κράτος και ο λογαριασμός αυτός είναι στην διάθεση του κράτους και της ίδιας της τράπεζας... ανά πάσα στιγμή.

Κι έτσι τώρα προσπαθούν με νέα κόλπα να προσεγγίσουν τους πολίτες...
Για να δούμε πόσοι λοβοτομημένοι υπάρχουν ακόμα στην χώρα που διατηρούν τραπεζικούς λογαριασμούς τροφοδοτώντας ένα φασιστικό απολυταρχικό συμμορίτικο μόρφωμα που τα νήματα του κινούνται από τους αλήτες ανθέλληνες Ευρωπαίους δανειστές...;

ΘΑΝΟΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ στην έκθεση the power of vulnerability με πρόσφυγες τους ηγέτες του κόσμου

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;
Τι θα λέγατε αν οι ηγέτες του κόσμου ήταν... πρόσφυγες και μετανάστες; +Yanni Spiridakis 
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ σκουπίδια τόπος, σκουπίδια άνθρωποι

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Έκανα πολύ υπομονή για να ξεκινήσω να γράφω αυτό το άρθρο περιμένοντας να έχει τελειώσει επιτέλους η απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα. Κυρίως εκείνων που προσελήφθησαν με  συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ξεκίνησαν με τους συμβαλλόμενους να γνωρίζουν εξ αρχής ότι μετά το πέρας του χρόνου αυτού θα έμεναν χωρίς δουλειά.

Αυτοί λοιπόν οι τύποι με τους συναδέλφους τους, κατάφεραν σε λίγες μέρες να κάνουν την Ελλάδα έναν τεράστιο σκουπιδότοπο. Και ξέρετε έχει πλάκα να το βλέπεις στις ειδήσεις, όμως όταν η βρωμιά αυτή απειλεί την δημόσια υγεία με τεράστιες εστίες μικροβίων δίπλα σε σχολεία, παιδικές χαρές, κοινόχρηστους χώρους και σπίτια, τότε η κατάσταση γίνεται σοβαρή, πολύ περισσότερο όταν όλα αυτά συμβαίνουν σε μία περίοδο που αφενός η Ελλάδα πλήττεται από έναν δυνατό καύσωνα και αφετέρου σε μία περίοδο που η εικόνα της Ελλάδας ταξιδεύει σ' ολόκληρο τον κόσμο μέσω των τουριστών και επισκεπτών μας.

Σε μία τέτοια περίοδο λοιπόν κάποιοι αποφασίζουν να διαλύσουν την χώρα ξεσπώντας σε ανθρώπους που δεν φταίνε. Τους απλούς πολίτες. Θα μπορούσαν κάλλιστα να πάνε έξω από Υπουργεία, Περιφέρειες και Δήμους και να αδειάσουν ένα απορριμματοφόρο προκαλώντας δυσαρέσκεια σε εκείνους που σχετίζονται και με το ζήτημα για το οποίο... "αγωνίζονται". Το ίδιο συμβαίνει και με τους αγρότες οι οποίοι αντί να διαμαρτυρηθούν στα αντίστοιχα Υπουργεία ή άλλους χώρους αγροτικού ενδιαφέροντος, κλείνουν δρόμους και δυσκολεύουν την ζωή των συμπολιτών τους. Πως μια απεργία μπορεί να έχει νόημα και να τύχει αναγνώρισης από την κοινή γνώμη όταν πολεμάει λάθος στόχο;

Τώρα -διαβάζω στην ειδησεογραφία- οι εργαζόμενοι δίνουν μάχη με τα σκουπίδια υπό αντίξοες συνθήκες. Θυμήστε μου παρακαλώ γιατί θα πρέπει να τους λυπηθώ. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ τελικά αξίζει να...

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
...είμαστε διαφορετικοί; Αξίζει να είμαστε μοναδικοί; Αξίζει να ξεχωρίζουμε;

Μιλώντας σε ατομικό επίπεδο, οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- θα υποστηρίξουν πως "ναι, είναι ωραίο, όπως και ενδιαφέρον να είσαι κάτι άλλο από αυτό που είναι οι υπόλοιποι". Η ποικιλομορφία άλλωστε είναι αυτό που δίνει την ξεχωριστή πινελιά στον καθένα μας και καθιστά το ιδιαίτερο "είναι" του. Πόσο βαρετός θα ήταν ο κόσμος άραγε, αν οι κοσμικές δυνάμεις οι οποίες όρισαν τις παραμέτρους του ανθρώπινου είδους βαριόντουσαν όταν τις έθεταν και αποφάσιζαν να καταφύγουν σε μια στρατηγική "copy-paste" για την δημιουργία αλλά και εξέλιξη του; Πολύ μάλλον..

Ας φύγουμε όμως από το ατομικό επίπεδο και ας περάσουμε στο πιο.. συνολικό. Όχι στο απόλυτα συνολικό αλλά σε εκείνο της ομάδας. Σε εκείνο της ομάδας που αφορά μια θρησκεία, έναν σεξουαλικό προσανατολισμό, μια πολιτική πεποίθηση-άποψη, μια εθνικότητα ή και μια... "φυλή". Είναι εξίσου σημαντικό, κατά την ταπεινή μου άποψη, να έχεις το συναίσθημα ότι ανήκεις κάπου όπου οι ιδέες σου, οι απόψεις σου, τα πιστεύω σου αλλά και τα χαρακτηριστικά σου, συμμερίζονται, ενστερνίζονται, κατανοούνται αλλά και είναι αποδεκτά από τους... ομοίους σου.

Λίγο-πολύ, αυτός (και με ακόμα περισσότερα χαρακτηριστικά και διαφοροποιήσεις) είναι ο κόσμος μας σήμερα. Ένας χώρος, όπου καλούνται να συνυπάρξουν μεμονωμένα άτομα αλλά και μεγαλύτερες ομάδες ατόμων, που φέρουν κάποια κοινά στοιχεία. Το πρόβλημα όμως, είναι ότι πολλές φορές, αυτές οι "ιδιαιτερότητες" συγκρούονται μεταξύ τους και επιφέρουν "σχίσματα". Σχίσματα όπως ρατσισμό, -φοβία, προκατάληψη και επιθετικότητα. Όταν παίρνουν την πιο "extreme" μορφή τους, εκδηλώνονται με την μορφή βίας, η οποία με την σειρά της έχει διάφορα είδη και επίπεδα. Είδη που ξεκινούν από μια απλή λεκτική επίθεση, μέχρι παγκόσμιο πόλεμο.

Επιστρέφουμε γρήγορα-γρήγορα στην πρώτη παράγραφο του κειμένου, επανεξετάζουμε το γεγονός του να ήμασταν όλοι ίδιοι, και, ιδανικά, διαγράφουμε τις προηγούμενες 2 παραγράφους. Βρήκαμε την τέλεια υποθετική λύση στο πρόβλημα μας; Όχι. Βρήκαμε την τέλεια δικαιολογία μάλλον. Η λύση η οποία ψάχνουμε αν θα έπαιρνε την μορφή λέξης, θα κυμαινόταν κάπου ανάμεσα στις ευρύτερες έννοιες των λέξεων "αποδοχή" και "σεβασμός". Η επιλογή της, δική σας.

Εις το επανιδείν...  +Vaggelis Episkopou

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ όταν ο will smith και η οικογένειά του μας μάζεψαν τα σκουπίδια

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
"Καθώς είμαστε μακριά από αυτό που λέμε μολυσμένες πόλεις, δεν άντεξα να βλέπω αυτές τις πανέμορφες παραλίες της Ελλάδας γεμάτες με σκουπίδια. Είδα γλάρους πνιγμένους από πλαστικά. Κάποιοι πέθαναν επειδή έφαγαν ψάρια που είχαν φάει αυτά τα πλαστικά. Τέσσερις πανέμορφοι άνθρωποι, μαζί με την μητέρα μου και εμένα, μαζέψαμε 22 γεμάτες σακούλες σκουπιδιών από τρεις παραλίες στους Αντίπαξους. Όταν βλέπουμε αυτές τις εικόνες στην τηλεόραση ή στο κινητό, μας φαίνονται πολύ μακρινές. Όταν όμως τις βλέπεις μπροστά σου, νιώθω ότι είναι ανθρώπινη ευθύνη να κάνουμε το καλύτερο δυνατό (άμεσα και έμμεσα), όσο μικρή και αν είναι η πράξη αυτή. Αν ξεκινήσουμε όλοι να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί, θα καταφέρουμε να κάνουμε την διαφορά. Ελπίζω σήμερα να καταφέραμε να επιμηκύνουμε και να διατηρήσουμε την ομορφιά και την ύπαρξη της τοπικής θαλάσσιας ζωής" έγραψε η κόρη του Will Smith στο Instagram, και συνόδευσε μάλιστα το post της με ένα όχι-και-τόσο-τιμητικό φωτορεπορτάζ που επιβεβαίωσε τα λεγόμενά της.

Και για να προλάβω τη λογική σκέψη σας, το πρόβλημα δεν είναι ότι οι τουρίστες που έπεσαν πάνω στο ρυπαρό υπερθέαμα έτυχε να 'ναι celebrities, ενισχύεται βέβαια από το γεγονός ότι τα ρεζιλίκια μας έφτασαν μέχρι Χόλυγουντ μεριά, αλλά τέλος πάντων αυτό το προσπερνώ. Αυτό που δεν μπορώ με τίποτα να χωνέψω είναι ότι τελικά, μετά από τόσες καμπάνιες, σποτάκια, ενημερώσεις, άρθρα, βιντεάκια, προμόσιον, δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, ακόμη και τώρα έπρεπε να φιλοτιμηθεί κάποιος τρίτος, κάποιος επισκέπτης, κάποιος που στο φινάλε δεν είναι και η αρμοδιότητά του για να επιληφθεί του θέματος. Κι όχι μόνο αυτό, μετά τους "βάζουμε και χέρι"... Καλά για το ζήτημα της πρόληψης και της οικολογικής μας συνείδησης δεν θα κάνω καν αναφορά γιατί θα μελαγχολήσω και είναι κρίμα!

Η απάντηση της τοπικής αυτοδιοίκησης: "Στους Παξούς και στους Αντίπαξους αθροιστικά πρέπει να υπάρχουν πάνω από 100 παραλίες μικρές και μεγάλες. Από όλες αυτές τις παραλίες, κατά σύμπτωση η δεσποινίδα Σμιθ, πήγε στην πιο απρόσιτη που υπάρχει, στη βορειοδυτική ακτή των Παξών, που έχει μέτωπο στην Αδριατική. Όπως ξέρετε οι παραλίες που είναι ανοιχτές στο πέλαγος μπορούν να γεμίσουν ανά πάσα ώρα και στιγμή σκουπίδια, αφού στην Αδριατική υπάρχουν νησίδες από σκουπίδια που επιπλέουν και μπορεί να παρασυρθούν ανά πάσα στιγμή από τον καιρό. Όμως επειδή έχω εικόνα πολύ πρόσφατη του νησιού καθώς εγώ κάθε δεύτερη, τρίτη μέρα πηγαίνω στους Αντίπαξους με ένα ταχύπλοο που έχει ο δήμος για να μεταφέρουμε σκουπίδια από ένα λιμανάκι που έχει εκεί, και ελέγχουμε και τις ακτές. Από τον περίπλου του νησιού δεν έχουμε συγκεντρώσει ποτέ πάνω από 6-7 σακούλες. Πώς είναι δυνατόν η κοπέλα αυτή, από μία παραλία, την οποία από τις φωτογραφίες  δεν μπορώ να προσδιορίσω το πού είναι ακόμη και εγώ που είμαι γέννημα θρέμμα πώς γίνεται να μάζεψε 22 σακούλες. Πού βρήκε 22 σακούλες; Είναι απίστευτα υπερβολικό αυτό το νούμερο". 

Διότι αγαπητέ μου αναγνώστη, ναι, αυτό είναι το πρόβλημα! Ο αριθμός από τις σακούλες, η τετραγωνική τους ρίζα και δεν συμμαζεύεται. Α ναι, και το γεγονός πως βρέθηκαν σε απομακρυσμένη παραλία όλα αυτά τα "όμορφα" ευρήματα, λες και η παραλία αυτή λόγω της απόστασής της από τον πυρήνα ζωής του νησιού αποκόβεται ως δια μαγείας από τις αρμοδιότητες των όποιων υπευθύνων! Δικαιολογίες made in Greece.

Το καλοκαίρι δεν έχει φτάσει ακόμη ούτε στα μισά του, γι' αυτό το εν λόγω πάθημα πρέπει να κρούσει σε όλους μας τις καμπάνες της συνείδησης: οι φορείς να αφυπνιστούν και να σιγουρευτούν ότι είναι απολύτως έτοιμοι να υποδεχθούν τους τουρίστες που έρχονται να αφήσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα, και οι πολίτες απ' τη μία να πράττουμε τα αυτονόητα τακτοποιώντας τα σκουπίδια τους σωστά, και από την άλλη αν βλέπουν ότι οι υπεύθυνοι ολιγωρούν, να αναλάβουμε οι ίδιοι πρωτοβουλία, παίρνοντας παράδειγμα απ' την οικογένεια Smith!
 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ travel light... σου αρέσουν τα ταξίδια;

 you've got to take this moment στο +yannidakis
Τους συναντάς στα check in του αεροδρομίου, τη στιγμή που κανονικά αναμετράς τον εαυτό σου σε σχέση με τους υπόλοιπους ταξιδιώτες. Βλέπεις φάτσες που πάνε «φλου» με ένα μόλις σακίδιο, και φάτσες που κουβαλούν «συμπράγκαλα». Το σημερινό κείμενο είναι εμπνευσμένο από πρόσφατο ταξίδι που πραγματοποίησα.

Όσο περιμένεις στο check in γίνεσαι νοερά κακοήθης. Παρατηρείς τον κόσμο. Βλέπεις νεαρούς Αμερικάνους να κυκλοφορούν με φόρμα. Συνήθως ζευγάρια. Ο άντρας τη φοράει γιατί στην εφηβεία του έπαιζε μπάσκετ αλλά τραυματίστηκε στο μηνίσκο και από τις ένδοξες αθλητικές στιγμές έμεινε μόνο η φόρμα. Η κοπέλα του, η Αμερικανίδα, ήταν cheerleader στην εφηβική ομάδα που έπαιζε ο καλός της, και φοράει φόρμα για να μην υπάρχει ενδυματολογική ανισορροπία μεταξύ του ζεύγους.

Αν δεις γυναίκα με πολύ ακριβό ντύσιμο, γόβα και κοκαλωμένη από τη λακ μπούκλα ενώ σκοπεύει να ταξιδέψει, αυτό σημαίνει ότι διατηρεί δεσμό με υπερήλικα και του τα μασάει κανονικά.

Παράλληλα βλέπεις μαϊμού Louis Vuitton να είναι τιγκαρισμένες με το φερμουάρ φανερά να αργοπεθαίνει. Οι τύποι αυτοί είναι οι φτηνιάρηδες που τα κουβαλούν όλα από το σπίτι γιατί δε θέλουν να ξοδέψουν πολλά εκεί που θα πάνε. Θέλουν να είναι άκρως προετοιμασμένοι. Σίγουρα δεν έχουν την απαιτούμενη ευελιξία που είναι απαραίτητη δεξιότητα αυτών που λατρεύουν τα ταξίδια
Το να ταξιδεύεις ελαφρύς αποτελεί το υπέρτατο στοιχείο πολιτισμού. Σημαίνει πως είσαι ανοιχτός στο να προσαρμοστείς έστω και για λίγο σε ένα ξένο τόπο . Μεταφέρεσαι όπως όπως γιατί δεν είσαι υποψιασμένος για τυχόν ατυχίες χιονιάς κλπ. (χαχα) Είσαι πιο ελεύθερο πνεύμα και ξέρεις να χαίρεσαι τη ζωή σου! Σίγουρα είσαι πιο ανεξάρτητος άνθρωπος και σε μια δυσκολία ξεπερνάς την κακοτοπιά βρίσκοντας λύση. Δεν ενοχλείς κανέναν και είσαι η χαρά της ζωής. Όλοι σε θέλουν για φίλο τους. Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

KYΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ~ κρατώ μια ηλιαχτίδα

ακροβατώντας σε κύματα ρεαλισμού & ρομαντισμού, σκέψεις & συναισθήματα αποτυπώνονται σε λέξεις

Καλώς ορίσατε στις σκέψεις του +yannidakis
Κρατώ μια ηλιαχτίδα σφιχτά μες την παλάμη μου. Το ξέρω πως δεν είναι εκεί όσο κι αν σφίγγω τη γροθιά μου μα συνεχίζω να προσπαθώ να την κρατήσω. Κρατώ μια ηλιαχτίδα μα την χάνω, την κλέβουν τα σύννεφα, την παίρνει ο άνεμος, την κρύβουν τα φύλλα των δέντρων. Χάνεται μέσα στη σκιά, γίνεται ένα μαζί της και μαυρίζει, παραδίδεται στο άγγιγμα του σκότους. Ήθελα να πιστεύω πως την κράτησα για λίγο, ήθελα να αισθάνομαι μια παράξενη ευτυχία, μια αλλιώτικη αίσθηση που ζει και χρωματίζεται μέσα στα πολύχρωμα όνειρα που ζωγραφίζει η σκέψη. Κι όμως...όσο η κι αν μάχεται η λογική μαζί μου, εγώ ξέρω πως για μια στιγμή την κράτησα, την ένιωσα, την έκανα δική μου. Για μια στιγμή μόνο ξερίζωσε από το λαμπερό της άστρο κι έκανε τη φωλιά της μέσα στο δικό μου χέρι. Κι ύστερα χάθηκε αφήνοντάς με την ψευδαίσθηση πως ακόμα την κρατώ, πως ακόμα είναι δική μου, πως κρύβεται μέσα στ’ αυλάκια της παλάμης μου. Image result for images of a hand holding a sun ray

Το ξέρω πως δεν είναι πια δική μου, το ξέρω πως το λαμπερό της φως δεν χρυσίζει το δέρμα μου. Το ξέρω...μα να που τη νιώθω σα να ‘χει γίνει ένα μαζί μου, την νιώθω να κυλά μέσα στις φλέβες μου, είναι η λάμψη στις άκρες των ματιών μου, είναι το χτύπημα της καρδιάς μου μέσα στο στήθος μου. Ολόκληρος ο εαυτός μου την αγκαλιάζει, την μυρίζεται, τη βλέπει να σκαρφαλώνει και πάλι τον καθαρό αέρα, να βάφει με πορφύρα τις πλαγιές των λόφων και να σαρώνει τα σύννεφα με το δραματικό της βιολετί. Τη βλέπει να πέφτει σαν ασήμι πάνω στα ήρεμα νερά και να αλλάζει χρώματα στο βάθος του ορίζοντα. Την ποθώ σα χαμένη ευτυχία, σαν ανεκπλήρωτο όνειρο και γι’ αυτό συνεχίζω να ζω κρατώντας αυτό που δεν έχω...

Κρατώ μια ηλιαχτίδα μέσα στο νου και την καρδιά μου. Το ξέρω πως δεν είναι πια δικιά μου. Όμως εγώ την κρατώ σφιχτά μέσα μου γιατί ξέρω πως απ’ εκεί κανείς δεν θα την πάρει.
+Niko Spiridakis

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ αλλαγή τακτικής εκ μέρους του κράτους των σκοπίων

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

απόΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Απ’ ότι πληροφορούμεθα, το θέμα της πλαστογραφίας του Ελληνικότατου ονόματος «Μακεδονία» εκ μέρους του Κράτους των Σκοπίων, εισέρχεται πλέον ως δήθεν θέμα αντιπαράθεσης μέσα εις την Βουλή των Σκοπίων. Προσοχή! το πρόβλημα της Ελλάδος με τα Σκόπια εισέρχεται στην πιο δύσκολη, ύπουλη και επικίνδυνη φάση του.

Η Σκοπιανή εφημερίδα του Εθνικιστικού ψευτομακεδονικού Κόμματος VMRO-DPMNE του εξωμότη Ελληνικής καταγωγής Νίκολα Γκρουέφσκι (Νικόλαος Κρούμμος), φιλοξενεί άρθρο της καθηγήτριας Νομικής του Πανεπιστημίου Σκοπίων κ. Τάτια Καρακαμίσεβα, η οποία αναφέρεται σε σενάρια «μεγάλης προδοσίας», με απώτερο σκοπό «την εξάλειψη του «Μακεδονικού Ονόματος και ταυτότητας». Επίσης η αρθρογράφος Πανεπιστημιακός υποστηρίζει ότι, όσο υπάρχουν πραγματικοί Μακεδόνες (εννοεί ασφαλώς τους Σλάβους), αυτοί που έχουν βάλει σκοπό να εξαλείψουν το όνομα Μακεδονία δεν θα τα καταφέρουν και υποστηρίζει ότι το όνομα αυτό είναι θεϊκό και ότι μόνο ο θεός προδιαγράφει την Ιστορία.

Δεν αξίζει τον κόπο να απαντήσει κανείς στη θλιβερή ανιστόρητη αυτή κυρία, που είναι και Πανεπιστημιακή. Αξίζει όμως τον κόπο, η Ακαδημία Αθηνών της χώρας μας, να της κάνει δώρο και να της στείλει το τρίτομο έργο «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ» των Αμερικανών Καθηγητών Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Cambridge N.G.L. HAMMOND και F.W. WALBANK και το μέρος της Ελληνικής Μυθολογίας, Προϊστορίας και Ιστορίας που αναφέρεται στην Μακεδονίας, για να μάθει αυτή, η πιστεύω σκόπιμα ανιστόρητη Κυρία, ότι! όσο είναι Ελληνική η, η Θεσσαλία, η Στερεά Ελλάδα, οι Νήσοι Αιγαίου και Ιονίου Πελάγους άλλο τόσο είναι και η Μακεδονία Ελληνική.

Από την άλλη πλευρά, διαφαίνεται ότι δεν πρόκειται να κρατήσει πολύ η αισιοδοξία με την νέα Κυβέρνηση των Σκοπίων με τον Ζόραν Ζάεφ. Διότι! από την μία δηλώνει προσπάθειες βελτιώσεως των σχέσεων του Κράτους των Σκοπίων με τα όμορα κράτη και ιδίως με την Ελλάδα, από την άλλη ουδεμία συζήτηση σχετικά με τον σφετερισμό του ονόματος «Μακεδονία» και τα γραφόμενα περί Ελληνικής κατοχής Μακεδονικών Εδαφών και τα τοιαύτα.

Πρόκειται δηλαδή για ενέργειες εκ του πονηρού δια των οποίων οι Σκοπιανοί επιδιώκουν κατ’ αυτόν τον τρόπο, να παρακάμψουν την Ελλάδα και να της αφαιρέσουν το μοναδικό στοιχείο πιέσεως που έχει, το ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις δεν μπορούν ν’ αρχίσουν στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, εάν δεν διευθετηθεί το ζήτημα του ονόματος κατά τρόπο ικανοποιητικό για την Ελλάδα.

Τώρα λοιπόν η Σκοπιανή ηγεσία τι κάνει, πονηρά σκεπτόμενη, παραιτείται μέχρι της πρότινος αδιάλλακτης θέσης της «είτε εισερχόμεθα στους οργανισμούς αυτούς με το Συνταγματικό μας όνομα Μακεδονία, άλλως δεν επιθυμούμε την ένταξή μας».  Ενώ με την νέα τακτική προσπαθούν να μπουν στους διεθνείς οργανισμούς με το προσωρινό όνομα FYROM, με την σκέψη έτσι θα υπνώσουν την Ελληνική αντίδραση, ώστε στην συνέχεια θα μπορούν ν’ αγνοήσουν τελείως κάθε Ελληνική αντίδραση.

- Στις πρόσφατες δηλώσεις του νέου πρωθυπουργού της χώρας Ζόραν Ζάεφ, δήλωσε μεταξύ άλλων: «το θέμα του ονόματος θα το χειριστούμε με διαφάνεια, με συμμετοχή της αντιπολίτευσης, θα λάβουμε τις αποφάσεις μαζί με την αντιπολίτευση και οι αποφάσεις αυτές θα οριστικοποιηθούν με δημοψήφισμα». Και! σ’ άλλο μέρος της ομιλίας του συνεχίζει: «… Εγώ δεν έχω πρόβλημα να παρακαλέσω τους Έλληνες πολίτες να δείξουν κατανόηση για την ανάγκη εντάξεως της χώρας μας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ». Εδώ! πλέον καθαρά φαίνεται ότι προσπαθεί, να ξεπεράσει το εμπόδιο της Ελλάδος, σχετικά με την είσοδό των στους ανωτέρω σχηματισμούς. Και! σε ότι αφορά το όνομα και την αλλαγή Συντάγματος, θα το λύσουν μόνοι των διότι μετά την είσοδό των, δεν θα υπάρχει πλέον πρόβλημα με την Ελλάδα.

Η Ελλάς ουδέποτε αρνήθηκε την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Το πρόβλημα της Ελλάδος είναι:

ΠΡΩΤΟΝ: Ο Σφετερισμός του ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», που η περιοχή αυτή των Σκοπίων και οι κάτοικοί του, δεν έχουν καμία σχέση ιστορική, εθνολογική, πολιτιστική και γεωγραφική με την Ελληνικότατη Μακεδονία. Το όνομά τους ας ψάξουν να το βρουν στην ιστορία τους. Εάν δεν έχουν ιστορία ή δεν τους αρέσει η ιστορία τους, δεν έχουν κανένα δικαίωμα σφετεριζόμενοι την Ελληνική Ιστορία, να στηριχθούν σ’ αυτήν και

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Τα αναφερόμενα στο Σύνταγμα των Σκοπίων ότι η Μακεδονία των Σκοπίων βρίσκεται υπό Ελληνική Κατοχή, δηλ. διδάσκουν στα Σχολεία των θέματα Αλυτρωτισμού της Πατρίδος των. Και! συνεχίζουν προπαγανδιστικά «…όλα τα αρχαία που ευρέθησαν στην Μακεδονία δεν είναι Ελληνικά, αλλά Μακεδονικά όπου ανήκουν και τα Σκόπια…».

Σήμερα! μπορεί να θεωρηθούν αστείες και χωρίς σημασία οι διεκδικήσεις από ένα μικρό Κράτος όπως είναι τα Σκόπια, η Ιστορία όμως διδάσκει άλλα. Πολλές φορές μικρά κράτη γίνονται μεγάλα, εάν οι συγκυρίες, οι διεθνείς συνθήκες, οι ανάγκες των υπερδυνάμεων, τις μετατρέψουν σε μεγάλες εις βάρος των γειτόνων των..

Εάν τα Σκόπια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνεχίζουν, την ανέντιμη τακτική των, χωρίς να αγγίζουν τα δύο παραπάνω βασικά θέματα: Ελλάδος και Σκοπίων, που εμποδίζουν κάθε συνεννόηση, τότε λύση δεν υπάρχει.

Η Μακεδονία που την οριοθέτησε στην τελική της μορφή ο Φίλιππος Β΄, είναι ένα Βασίλειο της Βορείου Ελλάδος, που κατοικείται από αρχαιοτάτων χρόνων από ανθρώπους που μιλούν την Ελληνική γλώσσα, χρησιμοποιούν Ελληνικά Ονόματα έχουν το Ελληνικό Ημερολόγιο και λατρεύουν τους θεούς των Ελλήνων, όπως όλες οι περιοχές της Ελλάδος. Τα Σκόπια και η περιοχή του κρατιδίου αυτού δεν έχουν καμία σχέση με την Μακεδονία, είναι περιοχή της αρχαίας Μυσσίας, ελέγετο από αρχαιοτάτων χρόνων Δαρδανία και μέχρι το 1944 ονομάζετο «Βαρτάρσκα». Το Κράτος αυτός δημιουργήθηκε με αυτό το όνομα, από την υστερόβουλη σκέψη για κάθοδο των Βορείων στο Αιγαίο Πέλαγος από κάποιους ηγέτες του περασμένου αιώνα.

- Στις ημέρες μας, το δηλητήριο του Εθνικισμού που έσπειρε στη χώρα αυτή το VMRO (Γκρουέφσκι) των 2 περίπου εκατομμυρίων κατοίκων, αποτελούμενο από Σλάβους, Αλβανούς, Ρομά, Σέρβους, Βουλγάρους κ.λπ., οι έντονες εθνοτικές διαφορές και οι συχνές απροκάλυπτες επεμβάσεις των «Μεγάλων Δυνάμεων» έχουν δημιουργήσει μια έκρυθμη κατάσταση και χειροπιαστές προϋποθέσεις διαμελισμού της νεαρής αυτής χώρας.

- Εις ότι αφορά την στάση της Ελλάδος, θα πρέπει οι Πολιτικές Ηγεσίας της χώρας μας, όλες μαζί να επαναβεβαιώσουν στη Βουλή την κοινή πατριωτική γραμμή, που έχουν και σύσσωμο τον Ελληνικό λαό με το μέρος των, αλυτρωτισμό». Ώστε καμία Κυβέρνηση σημερινή ή αυριανή, να έχει δικαίωμα να διαπραγματευθεί ήτοι «καμία ονομασία που να περιέχει το όνομα Μακεδονία σύνθετη ή απλή και αλλαγή του Συντάγματος της Γείτονος χώρας, που αναφέρεται στον, έστω και ερμαφρόδιτη ονομασία των Σκοπίων, περιέχουσα το όνομα «Μακεδονία».

- Εις ότι δε αφορά την στάση των Σκοπίων, κατά την γνώμη μου, η πιο σώφρων, αναίμακτη και πολιτισμένη λύση είναι ̇ Η άμεση αλλαγή του ονόματος, που οικειοποιείται την γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας και η συμφωνία με την Ελλάδα στα υπόλοιπα θέματα, συμβόλων, εθνότητας, γλώσσας και αλυτρωτισμού. Έτσι! είναι βέβαιο ότι η γειτονική χώρα θα οδηγηθεί αμέσως στην Ατλαντική συμμαχία, εξασφαλίζοντας πλήρως την ακεραιότητα και την ασφάλειά της και παράλληλα θα δημιουργήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την μελλοντική ένταξή της στην Ε.Ε., με την αμέριστη υποστήριξη της Ελλάδος.

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 24 Ιουνίου 2017

ΕΚ-ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΙΟΥΝΙΟΥ ~ παίρνοντας τα πάντα σαν δεδομένα με τα παιδιά μας

περι-γράφοντας πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα

Ας μιλήσουμε σήμερα για... δεδομένα. Όλοι οι γονείς έχουν σαν δεδομένο πως το παιδί τους θα περπατήσει, θα μιλήσει, θα μάθει να μετράει, να γράφει, να κάνει παρέες. Είναι τόσο δεδομένο πράγματι, που απλά απαξιούμε να αναφερθούμε σε αυτά.

Και δεν θα έπρεπε... αφού ο γονέας θέλει το καλύτερο για το παιδί του. Θέλει την πρόοδο του. Θέλει να ξεχωρίζει. Δεν θα μπορούσε να μένει στάσιμος σε απλά προφανή ζητήματα. Και αυτό δεν είναι αλαζονικό. Είναι η ερμηνεία του ενδιαφέροντος για το αύριο των παιδιών σας. Είναι ότι σας κατατάσσει στους γονείς που δεν αρκούνται με την... φτωχή κανονικότητα, αλλά θέλουν να προσφέρουν μερικά ακόμα εφόδια πριν το παιδί φύγει έτοιμο(;) για αυτήν την άθλια κοινωνία της προηγμένης Δύσης.

Και εκεί που όλα κυλούν αρμονικά δεδομένα, ξάφνου, ένα ατύχημα, μια αρρώστια, ένα απρόοπτο.
Τα παιδιά στην πόλη γιορτάζουν την έναρξη του καλοκαιριού παίζοντας μπουγέλο στην αυλή του  σχολείου και λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά ένα παιδί σε καταστολή παλεύει για την ζωή του στην αποστειρωμένη αίθουσα της Εντατικής. Δεν είναι ένα παιδάκι με προβλήματα εκ γενετής με το οποίο οι γονείς ξεκινούν τον γολγοθά της διαπαιδαγώγησης γνωρίζοντας τους περιορισμούς. Είναι ένα παιδάκι σαν αυτά που παίζουν μπουγέλο κάθε τελευταία σχολική ημέρα...

Ξαφνικά τα δεδομένα γκρεμίζονται. Οι προτεραιότητες αλλάζουν. Δεν έχει σημασία αν χθες το παιδί τιμωρήθηκε να μην φάει παγωτό ή αν είχαν όλοι συμφωνήσει να μοιραστεί το καινούριο παιχνίδι με τα αδέρφια του. Ξαφνικά δεν έχει σημασία να σχεδιάσουν όλοι μαζί καλοκαιρινές διακοπές για πέντε μέρες ή μια φουσκωτή πισίνα για την αυλή. Όλα τα μικρά, δεδομένα ζητήματα που απασχολούν τους γονείς καθημερινά, που τους εξαγριώνουν, που τους αναγκάζουν να ξεσπάσουν στα παιδιά τους, να τα τιμωρήσουν και να βγάλουν την κούραση και την αγανάκτησή τους, πάνω τους... ξαφνικά σβήνουν. Η αγωνία και το άγχος αφορά αυτό το ένα παιδί και την ελπίδα να γίνει καλά.

"Ας γίνει καλά και εγώ δεν θα είμαι τόσο σκληρός μαζί του". "Ας έρθει κοντά μου και εγώ θα προσπαθήσω να είμαι καλύτερος γονέας". "Πόσο ανόητος ήμουν να βάζω τόσο εύκολα τιμωρίες ή να απαγόρευσα ένα ακόμα παιδικό στην τηλεόραση ή να τα μάλωσα για λίγη σάλτσα στην καθαρή μπλούζα".

Το άρρωστο παιδί είναι ξαφνικά πιο σημαντικό; Είναι πιο πολύτιμο; Μήπως εμείς τόσο καιρό ήμασταν τυφλοί; Δεν βλέπαμε τον θησαυρό που είχαμε στο σπίτι μας; Μήπως δεν καταλάβαμε ποτέ ότι ένα λιθαράκι από το οποίο θα χτιστεί το αύριο, ζητούσε απλά ένα παραμύθι πριν πάει για ύπνο;

Απόψε το βράδυ. Μόλις κοιμήσετε τα παιδιά σας. Μείνετε ένα μόνο λεπτό να τα χαζέψετε όσο κοιμούνται. Όσο βλέπετε το γαλήνιο προσωπάκι τους αναρωτηθείτε πόσο καλοί γονείς είστε και πριν φύγετε, ρίξτε μια ματιά στο δωμάτιο των παιδιών σας. Είναι ένα δωμάτιο μέσα στο σπίτι σας ή ένα δωμάτιο από θάλαμο νοσοκομείου; Αύριο το πρωί το παιδί σας θα ανοίξει τα μάτια του για μια νέα περιπέτεια ή τα μάτια του θα παραμείνουν κλειστά στο κρεβάτι μιας εντατικής περιμένοντας ένα μικρό θαύμα; Μετά, βγείτε από το δωμάτιο και ξανασκεφτείτε τι είναι τελικά δεδομένο στην σχέση σας με τα παιδιά... +Yanni Spiridakis 

~ Στην Σοφία.
Περαστικά...
~

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ οι αλλόκοτοι άνθρωποι της κρίσης και ο εαυτός μου που (δεν) αποτελεί εξαίρεση

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Το σημερινό θέμα δεν το προγραμμάτιζα καθόλου, αλλά να, πέρασε ο Γιάννης από το γραφείο μου σήμερα -με ρώτησε κάτι επαγγελματικής φύσης- και έμεινε όρθιος να μου μιλάει για περίπου μισή ώρα σχεδόν χωρίς σταματημό.

Λοιπόν ο Γιάννης είναι ένας τύπος κάπου στα 40, ψηλός, όμορφος και σωματικά πολύ καλοφτιαγμένος και περιποιημένος. Είναι λίγο πολυλογάς και αγχώδης, όμως και δουλευταράς είναι και περιουσία έχει και κατά τη γνώμη μου όλο το πακέτο για μια σύγχρονη γυναίκα διαθέτει.

Τον γνώρισα στην γειτονιά που συγκατοικούσε με μία κοπέλα, καθηγήτρια με καταγωγή από την Αθήνα. Αλήθεια ταιριαστό ζευγάρι! Ώσπου μια μέρα μου είπε ο Γιάννης ότι θα πήγαιναν να ψαχτούν στην Αθήνα για να είναι κοντά στους δικούς της. Σκέφτηκα να του πω μπράβο για την θυσία του να παρατήσει την Κρήτη και αυτό ήταν όλο. Ύστερα από κάνα χρόνο ο Γιάννης επέστρεψε μόνος. Μου είπε ότι εκείνη άλλαξε και ότι έβγαζε τρελά γούστα. Είπαμε, είναι πολυλογάς, αλλά δεν είναι ψεύτης.

Λίγο καιρό τον είδα με μια άλλη κοπέλα. Επίσης ωραίο ζευγάρι, ταιριαστό και όλα έδειχναν άριστα. Σήμερα που ήρθε ο Γιάννης μου είπε ότι προχθές σηκώθηκαν από το κρεβάτι και του είπε ξαφνικά ότι δεν ταιριάζουν και θέλει να χωρίσουν. Ο Γιάννης δεν ήθελε μια αγκαλιά να κλάψει, απλά ήταν απογοητευμένος και περίεργος για το τι συμβαίνει πια με τους ανθρώπους και φέρονται τόσο αλλόκοτα, τόσο απότομα και τόσο ξαφνικά.

Τότε αντιλήφθηκα ότι όχι μόνο έχει δίκιο, αλλά αυτήν την συμπεριφορά την βλέπουμε παντού γύρω μας. Στον δρόμο, στα αυτοκίνητα, στις γειτονιές, στις υπηρεσίες, σε οτιδήποτε απαιτείται η συνύπαρξη ανθρώπων...

Το πιο πρόχειρο που μπόρεσα να του πω, ήταν πως πράγματι ο κόσμος έχει αλλάξει, έχει γίνει αλλόκοτος και κουβαλάει δυσφορία. Πως όταν οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί τόσο πολύ, γιατί θα πρέπει να μας προκαλεί τόση εντύπωση η ακραία και ανεξήγητη συμπεριφορά όλων των υπολοίπων;

Και αλήθεια... γιατί πάντα εμείς βγαίνουμε από αυτό το μοτίβο; Εγώ πρώτος παραδέχομαι πως έχω αλλάξει. Μπαίνω στην πλατεία του λιθοβολισμού εθελοντικά και ομολογώ πως αυτά τα μερικά χρόνια της... κρίσης, έχω γίνει πιο κουρασμένος, πιο καταθλιπτικός, πιο νευρικός, πιο γκρινιάρης, έχω αλλάξει προτεραιότητες, έχω δει την υγεία μου να κλονίζεται, έχω αναθεωρήσει απόψεις, σχέσεις και στόχους και δηλώνω χωρίς κανένα ενδοιασμό πως είμαι γεμάτος βλάβες, έτοιμος για ένα καλό και μόνιμο ρεκτιφιέ! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ήρθε η ώρα να γίνουμε όλοι συριζα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Με το σημερινό μου άρθρο, δεν κάνω βήματα πίσω, δεν αλλάζω γνώμη και δεν παραδέχομαι τίποτα. Στο παρόν, θα μιλήσω για την ανάγκη που υπάρχει να ενωθούμε και να παλέψουμε με ομόνοια. Βλέπετε, ακόμα και ο πιο δύσπιστος αναγνώστης μου, δεν θα πίστευε ποτέ ότι θα ερχόταν ότι θα έγραφα σε κείμενό μου υπέρ του Αλέξη Τσίπρα και της χαβαλετζίδικης κυβέρνησής του.

Κι όμως... Έτσι ή αλλιώς (μα πιο πολύ αλλιώς), ήρθε η στιγμή που η Ελλάδα κέρδισε πολιτικά. Ουσιαστικά δεν νίκησε ποτέ μιας και η νίκη αυτή σήμερα έρχεται μετά από απανωτές σφαλιάρες. Πλέον όμως ο Τσακαλώτος πήγε σε ένα Eurogroup ναι μεν με το ίδιο τσαλακωμένο λινό σακάκι (σαν τον Γιάννη Ιωαννίδη ένα πράμα), αλλά με την αυτοπεποίθηση του νικητή. Οι... εταίροι αναγνώρισαν επιτέλους τα πεπραγμένα και για πρώτη φορά μίλησαν οι ίδιοι για ελάφρυνση του χρέους. Για πρώτη φορά, η συμφωνία μιας εκταμίευσης όχι μόνο ήταν άνω του αναμενόμενου αλλά και δεν συνοδεύτηκε από νέα μέτρα (ίσως γιατί αυτά είχαν ήδη ψηφιστεί).

Το μεγάλο κέρδος όμως δεν ήταν τίποτα από τα παραπάνω. Το χειροπιαστό κέρδος για μένα και για σένα, ήταν πως για πρώτη φορά η συμφωνία της εκταμίευσης συνοδεύτηκε από ένα πρόγραμμα που θα εφαρμοζόταν κατ' αντιστοιχία με μέτρα ανάπτυξης. Με προσέλκυση επενδύσεων και με άμεση σύνδεση της ευημερίας και της βιωσιμότητας της χώρας. Γιατί... η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν έχει ανάγκη τόσο από αύξηση μισθών και συντάξεων. Δεν έχει ανάγκη τόσο από μείωση της φορολογίας (τρέμουν τα χέρια μου που το έγραψα αυτό) και των εισφορών, όσο έχει ανάγκη από προσέλκυση επενδύσεων για να μειωθεί η ανεργία και να αναστηθεί το εμπόριο, η οικοδομή και η εργασία.

Και τώρα που με κάποιον μαγικό και κωλόφαρδο τρόπο η κυβέρνηση κατάφερε να φέρει την χώρα σε μία κατάσταση στην οποία απαλλαγμένη από νέα μέτρα θα μπορέσει να συγκεντρωθεί σε κυβερνητικό έργο προσέλκυσης επενδύσεων και πολιτικών ανάπτυξης, τώρα πρέπει όλοι να την στηρίξουμε! Πρέπει να συνεργαστούμε ζητώντας της να πράξει τα αυτονόητα. Να φέρει Κεφάλαια με προοπτικές θέσεων εργασίας, να φέρει βιώσιμα σχέδια ανάπτυξης ή διάσωσης οργανισμών που παράγουν. Τώρα δεν έχει νόημα η απεργία και οι κινητοποιήσεις. Τώρα είμαστε όλοι στην ίδια πλευρά και πρέπει να βοηθήσουμε, να διευκολύνουμε αυτήν την κυβέρνηση να πετύχει. Αν δεν τα καταφέρει, τότε... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ εσύ, γιατί θα επέστρεφες στο χωριό σου;

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis
Τα τελευταία χρόνια, πάντα τέτοιες μέρες, μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα από τα παιδικά μου χρόνια που ταξιδεύω με τους γονείς μου στο χωριό, λίγο μετά το πέρας της σχολικής χρονιάς. Τότε, είχα συνδυάσει το καλοκαίρι με αυτό το ταξίδι, και μου ήταν αδιανόητο οι διακοπές μου να περιελάμβάναν κάτι διαφορετικό. Μεγαλώνοντας, άρχισε να γίνεται αντικείμενο σχολιασμού και συζήτησης στις παρέες, το πώς θα ήταν αν θα ζούσαμε εξ ολοκλήρου στον (επαρχιακό) τόπο καταγωγής μας και, κυρίως, το τι θα στερούμασταν συγκριτικά με τις μεγάλες πόλεις. Γενικά, η πλειοψηφία της νεολαίας ήταν "κατά" αυτού του ενδεχομένου για προφανείς λόγους. Πλέον, θα μπορούσα να το δω σαν μια επιλογή που αμυδρά θα αχνοφαινόταν στο μακρινό μέλλον, την "επιστροφή στο χωριό", και σήμερα θα ήθελα να την σχολιάσω. Ποιά θα ήταν τα "υπέρ" και τα "κατά" μιας τέτοιας επιλογής και τι "εμπόδια-προβλήματα" θα μπορούσε να συναντήσει κάποιος; Είναι κάτι που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί και σε μια ηλικία που θεωρείτε παραγωγικά ενεργός και (σχετικά) νέος; Για να δούμε μερικά από αυτά...

Τα πρώτο πράγμα το οποίο θα έβλεπε κανείς σαν πιθανό "στοπ", θα ήταν μάλλον η εγκλιμάτιση σε ένα περιβάλλον, το οποίο δεν μπορεί να σου παρέχει όλες τις ανέσεις και επιλογές της "Μεγάλης Πόλης". Το δεύτερό, ίσως να αφορούσε τις ευκαιρίες εργασίας και γενικά των πιθανών πηγών εσόδων που θα ήταν διαθέσιμες. Το τρίτο, θα είχε να κάνει με τον κόσμο (και όταν λέω κόσμο εννοώ κοινωνικό-οικογενειακό κύκλο) που θα άφηνε πίσω. Το τελευταίο όμως, και ίσως πιο βασικό, θα σχετιζόταν με τα άτομα που θα συναντούσε εκεί. Πώς θα τον αντιμετώπιζαν; Θα ήταν θετική ή αρνητική η αντιμετώπιση τους; Θα γινόταν αποδεκτός ή θα παρέμενε στο περιθώριο; Θα χαρακτηριζόταν ως "αποτυχία στην πόλη" η επιστροφή του αυτή; Θα υπήρξε υποστήριξη του τοπικού πληθυσμού σε αυτό το νέο του ξεκίνημα; Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο για τους ανθρώπους της επαρχίας να παρουσιάζουν μια τοπικιστική και, ορισμένες φορές, "ξενοφοβική" συμπεριφορά προς εκείνους που κάνουν αυτό το βήμα και δεν είναι λίγοι αυτοί που το έχουν αντιμετωπίσει. Πολλές φορές, τουλάχιστον για ένα χρονικό διάστημα το οποίο διαφέρει ανά περίπτωση, το "νεοεισαχθέν" άτομο αντιμετωπίζεται με καχυποψία από τον τοπικό πληθυσμό και περνάει μια περίοδο κρίσεως.



Στην άλλη πλευρά, βλέπουμε όλα εκείνα τα οποία μπορεί να προσφέρει η επιστροφή αυτή, τα οποία είναι, ομολογουμένως, αρκετά δελεαστικά. Αρχικά, καλύτερη ποιότητα ζωής από άποψη υγείας. Καλύτερη και φυσικότερη ποιότητα διατροφικών -και μη- προϊόντων, υγιέστερο κλίμα από άποψη περιβάλλοντος, πιο "ήρεμοι ρυθμοί" και έναν γενικά έναν βίο πιο κοντά στην φύση, όπως αρχικά είχε σχεδιαστεί και προγραμματιστεί για εμάς. Όλα αυτά, μας πηγαίνουν στο επόμενο υπέρ, και συμβάλλουν στην δημιουργία μιας καταλληλότερης βάσης για την δημιουργία μιας οικογένειας, η οποία απαρτίζεται από παιδιά. Ποιός άλλωστε δεν έχει λατρέψει και λησμονήσει να παίζει στις πλατείες και στην εξοχή όπως έκανε μικρός, και δεν θα ήθελε το ίδιο και για το παιδί του; Τέλος, δεν θα έπρεπε να ξεχάσουμε να αναφέρουμε και το γεγονός ότι το να ζεις στην επαρχία και στον τόπο προέλευσης σου, είναι και ζήτημα διαιώνισης παράδοσης αλλά και κουλτούρας, οι οποίες, δυστυχώς, γίνονται όλο και πιο ευάλωτες στην αλλοίωση με το πέρασμα των χρόνων. Και αυτοί είναι μονάχα λόγοι οι οποίοι είναι αυτή την στιγμή στο μυαλό μου.

Λοιπόν; Επιλογή ή λύση ανάγκης; Υποχρέωση ή ενδεχόμενο; Καλό ή κακό; Αναπάντεχη τροπή ή φυσική εξέλιξη; Μεγάλο βήμα ή αναμενόμενη κατάληξη; Όπως καταλάβατε, σας πετάω το μπαλάκι...  

Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ο φελπς, ο καρχαρίας, ο άρτος και τα θεάματα...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
"Η μητέρα των μαχών". Ο 23 φορές χρυσός ολυμπιονίκης με τα χρώματα της Αμερικής στην κολύμβηση Μάικλ Φέλπς, ένας αθλητής των ρεκόρ και των προκλήσεων, πρόκειται να αντιμετωπίσει στην ανοιχτή θάλασσα έναν... κυρίαρχό της. Έναν καρχαρία. Το event, το οποίο θα καλυφθεί από το Discovery Channel, ανακοίνωσε ο ίδιος ο αθλητής στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, ενώ για περισσότερες λεπτομέρειες θα αναγκαστούμε όλοι να κάνουμε λίγες μέρες υπομονή.

Η πρώτη αντίδραση, τουλάχιστον για την πλειοψηφία, είναι ο εντυπωσιασμός και ο θαυμασμός για αυτόν τον άνθρωπο που αξιώνει να τα βάλει με ένα απ΄ τα πιο δυνατά πλάσματα της θάλασσας και να βγει νικητής. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για εκκωφαντικό δείγμα της έμφυτης αλαζονείας του ανθρώπινου είδους που θεωρεί ότι μπορεί να επιβληθεί ολοκληρωτικά στη φύση... Εν έτει 2017 και φαίνεται πως είμαστε πιο χαμένοι στους κόλπους της από ποτέ. Αναζητάμε το ρόλο μας μέσα της μανιωδώς, πάντα όμως με λάθος τρόπο, και πάντα διεκδικώντας τον τίτλο του κυρίαρχου.

Ενεργοποιώντας λίγο τα κριτικά μας φίλτρα όμως σε σχέση μ' αυτόν τον αξιοπερίεργο αγώνα, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε "γιατί;". Γιατί ένας από τους πλέον διακεκριμένους αθλητές της ιστορίας παίρνει μία τέτοια απόφαση, που μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση το κύρος του; Γιατί κάπου, κάποιος θεώρησε ότι αυτή είναι μία αξιόλογη ιδέα που πρέπει να προωθηθεί; Έχουμε μάλλον απύθμενη ανάγκη να καταναλώσουμε ως κοινωνία, να καθίσουμε παθητικά και να απολαύσουμε ένα ακραίο (αλλά, ας μη γελιόμαστε, κενό από άποψη ποιότητας περιεχομένου) θέαμα για να ανεβάσει την αδρεναλίνη μας -μπας και θυμηθούμε πως είναι-, και υπάρχουν πάρα, μα πάρα πολλοί άνθρωποι εκεί έξω πρόθυμοι να μας "ταΐσουν" ό,τι ακριβώς ζητάει ο οργανισμός μας, για να γεμίσουν την τσέπη τους. Διαχρονικό ιστορικό φαινόμενο, με πιο κραυγαλέο παράδειγμα -ποιο άλλο;- το Κολοσσαίο.

Μήπως όμως σήμερα, τη στιγμή αυτή ακριβώς που διαβάζετε αυτές τις αράδες, είμαστε πιο πεινασμένοι για "άρτο και θεάματα" από ποτέ; Απ' τα reality shows που όσο πιο σκληρά είναι τόσο πιο πολύ σαρώνουν μέχρι την εμμονή με τα social media, σ' όλη αυτή την έκταση κινηθείτε για να βρείτε την απάντηση. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »