ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ διαβήκαμε στην #κεντροαριστερά και αφού ταυτιστήκαμε αρχίσαμε να απαιτούμε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον την Κυριακή την κινητοποίηση του κόσμου για την ανάδειξη του νέου προέδρου της νέας παράταξης της Κεντροαριστεράς που φιλοδοξεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες του παλιού ΠΑΣΟΚ.

Η συμμετοχή ήταν μεγάλη και η προσέλευση ικανοποίησε τους υποψηφίους. Είμαι σε θέση να γνωρίζω πως ψήφισαν όχι μόνο ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, αλλά και πολλοί του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στην διαδικασία υπήρχαν και αρκετοί από αυτούς που δεν δηλώνουν υποστηρικτές κάποιου κόμματος. Και αυτό είναι πολύ-πολύ σημαντικό. Εκεί όμως που αξίζει να σταθούμε είναι στην συμμετοχή πολιτών που πρόσκεινται στην Νέα Δημοκρατία, με πρώτο τον Παναγιώτη Ψωμιάδη ο οποίος το δήλωσε κιόλας! Εξάλλου πρέπει να σημειώσουμε και τα συγχαρητήρια για την διαδικασία από τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Ένα fair play που έχει ανάγκη η πολιτική.

Η συμμετοχή αυτή λοιπόν, δείχνει πως ο έλληνας ανήκε πάντα στο Κέντρο και Αριστερά, μακριά από δέσμια και περιορισμούς, από χούντες και στρατούς, από αναρχικά στοιχεία που επισκιάζουν την ελευθερία του άλλου. Με κύριο γνώμονα την ελευθερία, την δημιουργικότητα και την δημοκρατία.

Δεν ξέρω αν η νέα παράταξη που προέκυψε χθες, μπορεί να γιγαντωθεί σαν κόμμα. Να αποτελέσει τον νέο πόλο της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Ξέρω πως σε αυτό συμμετέχουν άνθρωποι νέοι και ορεξάτοι. Άνθρωποι που έχουν όρεξη να δείξουν κάτι καινούριο και πιο οργανωμένο.

Όμως αυτό δε σημαίνει ότι θα έχουν και λευκή επιταγή από μένα. Το νέο κόμμα πρέπει να δείξει τα πρώτα δείγματα γραφής του από τώρα. Ως αντιπολίτευση αρχικά πρέπει να δραστηριοποιηθεί με συγκεκριμένες προτάσεις, ξεκάθαρες πολιτικές και ρεαλιστικούς στόχους. Ο κόσμος έχει ωριμάσει. Δεν πέφτει θύμα ωραιοποιημένων υποσχέσεων, όχι μετά από το πατατράκ της απάτης του ΣΥΡΙΖΑ και πλέον είναι μεγάλη ευθύνη για όποιον θέλει να λέει ότι ασχολείται με την πολιτική, να μπορεί να συνδυάζει μαζί με την πολιτική φλυαρία και την αντρίκια ειλικρίνεια.

Όπως βλέπετε, δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να ασχοληθώ με τον νικητή ή αν θέλετε τους... φιναλίστ. Αυτό είναι κάτι που θα μας απασχολήσει το επόμενο διάστημα. Για αρχή, τονίζω τις απαιτήσεις μου για κάτι πραγματικά προοδευτικό. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ ιθαγένεια=υπηκοότητα. όλο το εθνομηδενιστικό σχέδιο των προδοτικών κυβερνήσεων σε ένα κρατικό έγγραφο...

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Θάνος

Νομίζετε ότι είναι απλά αγράμματοι και δεν ξέρουν την διαφορά ιθαγένειας και υπηκοότητας;
Οχι... την γνωρίζουν πολύ καλά...
Απλά με την μεθόδευση αυτή προσπαθούν να αλλοιώσουν την εθνολογική ομοιογένεια της Ελλάδας...

Διαβάστε τις οδηγίες του Υπουργείου Εσωτερικών προς σχολεία και δημόσιες υπηρεσίες:
(πατήστε τις εικόνες για μεγέθυνση)

Ας δούμε πως ορίζονται οι δύο λέξεις ακόμα και στο πιο φημισμένο λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας του Μπαμπινιώτη:

υπηκοότητα: ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός κράτους με το κράτος αυτό.

ιθαγένεια: ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει.

Οπως βλέπουμε εδώ έχουμε μια σημαντική διαφορά...

Η υπηκοότητα μπορεί να αποδωθεί σε αλλοδαπούς με αυστηρές προϋποθέσεις (νόμιμη και μόνιμη πολυετής διαμονή, επαγγελματική ιδιότητα, γνώση γλώσσας, γνώση ιστορίας, στρατιωτική θητεία κλπ) ... και κατοχυρώνει την ιδιότητά τους ως πολίτες με πλήρη πολιτικά δικαιώματα.

Η Ιθαγένεια είναι καθαρά εθνικό χαρακτηριστικό και έχει σχέση με τους δεσμούς αίματος του ατόμου με την χώρα... Το άτομο ανήκει σε αυτήν την χώρα... δεν είναι απλά πολίτης της χώρας. Εχει καταγωγή από την χώρα αυτή. Οι γονείς του έχουν κι αυτοί την Ιθαγένεια της χώρας αυτής.

Προσέξτε όμως οι προδότες πως μπερδεύουν εσκεμμένα τις δύο ιδιότητες...
Το έγγραφο αναφέρει:

"Στην ελληνική νομική γλώσσα δεν γίνεται διάκριση μεταξύ των όρων "ιθαγένεια" και "υπηκοότητα", οι οποίοι έχουν στην χώρα μας ταυτόσημο περιεχόμενο, δηλώνοντας τον δημοσίου δικαίου νομικό δεσμό που συνδέει το άτομο με την πολιτεία στο λαό της οποίας ανήκει"...

Και παρακάτω στην ίδια παράγραφο αναφέρει:
"Πάντως για την αποφυγή σύγχυσης και παρερμηνειών, προτείνουμε την από πλευράς σας καθιέρωση της ένιαιας χρήσης του όρου ιθαγένεια σε κάθε διαδικασία σας"...

Η βρωμοδουλειά λοιπόν είναι στημένη 100%....
Και πρέπει να είσαι ή αφελής ή τραγικά αγράμματος για να μην αντιλαμβάνεσαι που το πάνε...

(η εικόνα του εγγράφου από εδώ)  

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ~ κάθε γυναίκα πρέπει να μιλήσει γιατί #allisnotlost

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Το πιο αποτρόπαιο έγκλημα όλων, είναι ο βιασμός. Αν κάτι, κάπως, από κάποιον, τότε ΜΙΛΗΣΕ +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ~ loving vincent...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Είναι πολύ επίκαιρος. Όχι μόνο λόγω της μεγάλης έκθεσης "Van Gogh Alive" που φιλοξενείται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ούτε λόγω της -αριστουργηματικής, ζωγραφισμένης εξ ολοκλήρου στο χέρι- ταινίας "Loving Vincent" στην οποία δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή. Είναι πάντα επίκαιρος, γιατί στην περίπτωση του η κολοσσιαία καλλιτεχνική δυναμική και η προσφορά στην τέχνη συνδυάστηκαν με μία πλούσια, ευαίσθητη αλλά και ακραία προσωπικότητα που ακόμη και σήμερα γεννά συγκινήσεις και εγείρει το ενδιαφέρον των φίλων και μη της τέχνης.

Οι Πατατοφάγοι

Το μεγαλύτερο παιδί πολύτεκνης οικογένειας, ο Vincent Van Gogh γεννήθηκε το 1853 στην Ολλανδία. Πριν καταπιαστεί με την ζωγραφική, είχε δοκιμαστεί σε πληθώρα επαγγελμάτων: από ιεροκήρυκας μέχρι έμπορος έργων τέχνης, ακολουθώντας την πορεία του αδερφού του Theo, ο οποίος ήταν κι εκείνος που τον στήριξε οικονομικά στο μεγαλύτερο διάστημα της φτωχής ζωής του. Ήταν υποσιτισμένος και ταυτόχρονα εθισμένος στο ταμπάκο και το αψέντι. Στα νεανικά του χρόνια, σημαδεύεται από μία μεγάλη ερωτική απογοήτευση: απορρίπτεται από την πρώτη του ξαδέρφη Κι Βος και όταν ο πατέρας του μαθαίνει για τον ανάρμοστο έρωτά του τον διώχνει από το σπίτι. Αργότερα συνδέεται με τη Σιέν, μία φτωχή πόρνη, η οποία τον επηρεάζει καλλιτεχνικά, καθώς εκπροσωπεί μία αδύναμη κοινωνική μερίδα στην οποία ήδη ο Van Gogh είχε αδυναμία. Στα πρώτα του έργα πράγματι εντοπίζουμε έντονο κοινωνικό σχόλιο.

Στα αριστερά "Η Καρέκλα του Van Gogh", στα δεξιά "H Kαρέκλα του Gauguin"

Ταξιδεύει έπειτα στην Αμβέρσα και το Παρίσι, όπου φιλοξενείται από τον Theo. Η χρωματική του παλέτα ανοίγει, τα θέματά του εμπλουτίζονται με τοπιογραφίες και νεκρές φύσεις και έρχεται σε επαφή με τον ιμπρεσιονισμό και τους εκπροσώπους του. Παράλληλα μελετά και ιαπωνικά χαρακτικά τα οποία ασκούν μεγάλη επίδραση στην τέχνη του. Ωστόσο, καθώς η συμβίωση με τον αδερφό του γινόταν όλο και πιο δύσκολη, παίρνει την απόφαση να μετακομίσει στο Arles, της Νότιας Γαλλίας. Εκεί λαμβάνει χώρα κι ένα από τα πιο γνωστά γεγονότα της ζωής του: η επίθεση με λεπίδα στον αγαπημένο του φίλο Γκωγκέν, το κόψιμο του αυτιού του, και η αναχώρηση του Γκωγκέν κακήν κακώς από το Arles. Έπειτα ο Van Gogh παθαίνει κρίση και αποφασίζει να κλειστεί σε κλινική στο Saint-Remy, κατά την παραμονή του στην οποία παρουσιάζει σημαντική καλλιτεχνική παραγωγή.

Νυχτερινό Καφενείο

Λίγο αργότερα εγκαταλείπει την κλινική, πάει στον Theo στο Παρίσι, για να καταλήξει σύντομα σε μία άλλη κλινική στο Auvers Sur Oise. H παλέτα του σπάει πια με πιο σκούρα χρώματα, τα θέματά του απηχούν μοναξιά και εγκατάλειψη. Ιούλιος του 1980 ήταν ο καλλιτέχνης αποφάσισε να θέσει τέλος στη ζωή του αυτοπυροβολούμενος, με τα τελευταία λόγια να μένουν θρυλικά στην αιωνιότητα: "Η θλίψη θα κρατήσει για πάντα". Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ενισχύεται η άποψη ότι ο Van Gogh δεν αυτοκτόνησε, αλλά ο θάνατός του ήταν ατύχημα, ότι δηλαδή δύο παιδιά με το λάθος παιχνίδι στα χέρια τον πυροβόλησαν και θέλησε να μην τα παραδώσει στην αστυνομία...

Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα καλλιτέχνη του οποίου η προσφορά αναγνωρίστηκε μετά θάνατον. Πολλοί είπαν γι' αυτόν πως ήταν "ένας τρελός". Εξαιρετικά απλοϊκή προσέγγιση για μία προσωπικότητα γεμάτη καλοσύνη και συμπόνοια, που κατά την ταπεινή μου γνώμη ζητούσε απλά την αγάπη. Αψήφησε τα κοινωνικά στεγανά, λάτρεψε τη φύση και την αλήθεια της, γύρισε την πλάτη στον σύγχρονό του άνθρωπο και την αστική ζωή. Είμαι πεπεισμένη πως το ίδιο θα έκανε και σήμερα... +Κωνσταντίνα Πορφυρού

Koράκια σε σιταγρούς

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ μην ταξιδέψετε στα καλύτερα μέρη του κόσμου όπως στην ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Μπορώ να λέω ότι έχω επισκεφτεί ως τώρα περίπου δεκαπέντε αεροδρόμια σε Ελλάδα και εξωτερικό και ενώ έχω άποψη για το καθένα από αυτά (τι ωραίο εκείνο της Κοπεγχάγη και τι χάος σε εκείνο της Νέας Υόρκης) ποτέ δεν θα έλεγα πως το αεροδρόμιο αποτελεί το κριτήριο για να επιλέξω τον προορισμό μου.

Εγώ όμως είμαι ένας και υπάρχουν χιλιάδες τουρίστες εκεί έξω που δεν συμφωνούν με εμένα. Και κάπως έτσι, η λίστα με τα χειρότερα αεροδρόμια του κόσμου αποκτά μεγάλη βαρύτητα κυρίως επειδή τα κράτη που διατηρούν τα αεροδρόμια αυτά ή ακόμα παραπάνω οι κατά τόπους τοπικές αυτοδιοικήσεις οφείλουν να μεριμνήσουν πολύ απλά, για να βγουν από την λίστα αυτή. Δεν είναι θέμα τιμής ή πατριωτισμού, αλλά προστασίας του τόπου τους. Ενίσχυση του τόπου τους, τουριστικά, οικονομικά, κοινωνικά.

Κι αν όλο αυτό ακούγεται πολύ θεωρητικό, το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει 4 αεροδρόμια στην λίστα των 15 χειρότερων του κόσμου, τότε κάπως πρέπει να το μελετήσουμε όλο αυτό. Πριν απογοητευτούμε και οργιστούμε, αξίζει να δούμε όλη την λίστα για να διαπιστώσουμε πως "κακό" αεροδρόμιο έχει και η Αγγλία και η Ιταλία και η Γαλλία και οι ΗΠΑ. Όμως, έχουν από ένα...

Τα 15 χειρότερα αεροδρόμια του κόσμου:

Και όταν η συζήτηση έρχεται στην Ελλάδα, τότε με λύπη διαπιστώνουμε πως σε μία από τις πιο τουριστικές περιοχές του κόσμου, καταφέραμε να υποδεχόμαστε τους επισκέπτες μας με 4 από τους 15 χειρότερους τρόπους στον κόσμο και αυτό δεν είναι απλά ένα πρόβλημα, είναι μια εθνική αγένεια προς εκείνους που έρχονται για να αφήνουν τα λεφτά τους εδώ διασκεδάζοντας. Αποτελεί μία ένδειξη πως το πιο εύκολο χρήμα που μπορεί να αντλήσει μια χώρα -όπως είναι ο τουρισμός- εμείς το χλευάζουμε, το θεωρούμε δεδομένο με ότι κι αν αυτό συνεπάγεται.

Ανάγοντας το ζήτημα σε λίγο πιο εθνικό επίπεδο, θα έλεγα ότι είναι εντυπωσιακά προκλητικό το γεγονός πως ανάμεσα στα 4 χειρότερα αεροδρόμια της Ελλάδας, δεν είναι ούτε αυτό της Αλεξανδρούπολης, ούτε αυτό της Καλαμάτας (τίποτα προσωπικό με τις δύο πόλεις, απλά παραδείγματα) των οποίων οι πόλεις δεν είναι δα και οι πυλώνες του τουρισμού της χώρας, αλλά αντιθέτως, είναι του Ηρακλείου -το οποίο είναι το δεύτερο σε κίνηση μετά από αυτό της Αθήνας- και των Χανιών, δηλαδή και τα δύο της Κρήτης, του νησιού που αποφέρει σαν Περιφέρεια τα περισσότερα χρήματα στην χώρα.

Εδώ θα μπορούσαμε να προσθέσουμε άνετα ορισμένα στοιχεία που πλαισιώνουν την διαπίστωση αυτή, όπως το εθνικό δίκτυο του νησιού και άλλες υποδομές που εξαρτώνται από την Κεντρική Διοίκηση της χώρας, όμως δεν το κάνω γιατί ίσως ξεφύγω από το θέμα μου.

Έτσι προτιμώ να πλαισιώσω την έρευνα με την δική μου προσωπική εμπειρία από το αεροδρόμιο της πόλης μου, του Ηρακλείου, το οποίο το καλοκαίρι υποφέρει από έλλειψη υποδομών, προσωπικού και εγκαταστάσεων σε σημείο που οι επισκέπτες του, αναγκάζονται να δημιουργούν ουρές που φτάνουν έξω από το κτίριο στο απόλυτο ταξιδιωτικό αστείο... Και μάλιστα, την ίδια ώρα που εδώ και δεκαετίες συζητείται, μελετάται, δημοπρατείται ένα νέο υπερσύγχρονο αεροδρόμιο λίγο έξω από την πόλη το οποίο φυσικά και θα λύσει όλα αυτά τα προβλήματα. Όμως όσο το έχετε δει εσείς, άλλο τόσο τελικά υπάρχει!

Μας αρέσει ή όχι, το αεροδρόμιο είναι κάτι σαν τον μετρητή μετρητών στην τράπεζα. Κάθε επισκέπτης είναι και καμπόσα χαρτονομίσματα. Όταν όμως το μηχάνημα αρχίσει να χαλάει, θα έχετε παρατηρήσει ότι πετάει τα χαρτονομίσματα έξω ή παθαίνει εμπλοκή μπλοκάροντας την διαδικασία. Φανταστείτε ότι σιγά-σιγά, αυτό συμβαίνει με τους επισκέπτες μας και σκεφτείτε εκ νέου για την σημαντικότητα του προβλήματος αυτού... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ οι δικοί μας άνθρωποι

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

12:03 μμ. 

Μόλις γύρισα από έξω, από μια συνάντηση που είχα, έπειτα από αρκετό καιρό, με δικούς μου ανθρώπους. Άτομα με τα οποία μεγάλωσα μαζί, με τα οποία μοιραζόμαστε τις ίδιες πάνω κάτω αξίες και ιδέες. Προσωπικότητες οι οποίες αναμφίβολα έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του δικού μου χαρακτήρα, και που, αντίστοιχα, έπαιξα και εγώ στην διαμόρφωση του δικού τους. Δεν νομίζω να υπάρχει συναίσθημα που να μην έχω μοιραστεί μαζί τους. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει θέμα ή προβληματισμός που δεν έχω συζητήσει με αυτούς. Αμέτρητες οι συμβουλές που έχω πάρει και έχω δώσει. Ακόμα πιο πολλές οι στιγμές που έχω ζήσει.

Αν τύχει και μας παρακολουθήσει κάποιος "τρίτος" από ένα διπλανό τραπέζι, σε κάποιον "καφέ" μας θα παρατηρήσει το πόσο δένουμε σαν άνθρωποι. Το τι εκτίμηση και σεβασμό εμπνέει ο ένας στον άλλον. Σαφώς έχουμε περάσει τα πάνω μας και τα κάτω μας. Εννοείται πως έχουμε παρεξηγηθεί και... "στραβώσει" ο ένας με τον άλλον κατά καιρούς. Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι. Και ενώ όμως όσο μεγαλώνουμε, τόσο αραιώνουν τα διαστήματα που συναντιόμαστε και βρισκόμαστε σαν παρέα, κάθε φορά που θα κανονίσουμε να τα πούμε, όταν μαζευτούμε, θα είναι σαν να τα είχαμε πει την προηγούμενη μέρα. Τόσο απλά, και τόσο τέλεια.

Η ιστορία μας μακρά και συνάμα σύντομη, συγκριτικά με άλλους. Πόσο γεμάτη όμως. Μπορώ ειλικρινά να μας κάνω εικόνα σε οποιαδήποτε περίπτωση και κατάσταση αν ανατρέξω στην ιστορία μας πίσω. Πως συμβαίνει αυτό με κάποιους ανθρώπους άραγε; Πώς συνδυάζονται έτσι οι ζωές τους; Πώς υπάρχει τόση χημεία και επικοινωνία ανάμεσα σε ορισμένα πνεύματα, που οι συζητήσεις και οι διάλογοι τους θυμίζουν έτοιμο σενάριο που απλά υπαγορεύεται; Ανεξήγητο για εμένα. Είναι μάλλον η στιγμή που αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι αυτό που άκουγες τότε και δεν μπορούσες να αντιληφθείς. Το γνωστό: "τους ξέρω μια ζωή". Πόσο ωραίο αυτό;

Εις το επανιδείν...   +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το jason-αντιγόνη είναι ένα θύμα της εξελικτικής μαλακίας του σήμερα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Δεν είναι ταινία φαντασίας ούτε κάποιο σενάριο απ' το μέλλον. Είναι γεγονός του "σήμερα" και είτε θα νιώσεις πουριτανός είτε πολύ μεγάλος σε ηλικία είτε κάτι άλλο που δεν θα το γράψω εδώ.

Έχουμε λοιπόν έναν άντρα που δεν ξέρω ποια μύγα τον τσίμπησε αλλά στηριζόμενος στους νόμους του κράτους άλλαξε το όνομα του σε Jason. Να τον έλεγαν Ιάσονα; Αγνοώ... Προφανώς είχε φαγούρα στον κώλο του από καιρό και όταν η νέα κυβέρνηση αποφάσισε να νομιμοποιήσει σχεδόν κάθε παρά φύσιν δραστηριότητα μεταξύ ομοφυλόφιλων ή παράουρα (που λέμε και στην Κρήτη) σεξουαλικώς προσδιορισμένων, εκείνος το πήγε ένα βήμα πιο πέρα τραβώντας κι άλλο το σκοινί.

Η απαίτηση του σήμερα, είναι να προστεθεί δίπλα στο νόμιμο Jason και το όνομα Αντιγόνη το οποίο θα εξισορροπεί το φύλλο του. Για την ακρίβεια απαιτεί από την ελληνική δικαιοσύνη να του αναγνωρίσει νομίμως το δικαίωμα να μην έχει φύλλο και να χρησιμοποιείται για αυτόν η αντωνυμία  "το".

Ο Jason, η Αντιγόνη, τώρα σε μία συσκευασία του ενός... είναι το... Αυτό!

Διάβασα σε διάφορα άρθρα της επικαιρότητας για την δράση του... "αυτό" και ενώ δηλώνει ακτιβιστή και υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παράλληλα έχει και πλούσια δράση σαν φιλόζωο και πάει λέγοντας. Αισθάνεται τόσο πολύ ότι προσφέρει που στο τέλος απλά θέλει να απολαύσει αυτήν την "ουδετερότητα" που διεκδικεί στα ελληνικά δικαστήρια, ακόμα κι αν στο τέλος αναγκαστεί να προσφύγει στα ευρωπαϊκά.

Αρκετά με αυτό. Ας προβληματιστούμε λίγο. Εγώ είμαι περήφανος που είμαι άντρας, είμαι επίσης περήφανος που μου αρέσουν οι γυναίκες και απολαμβάνω να τις βλέπω να τονώνουν και να εκφράζουν την θηλυκότητα τους. Μ' αρέσει να μιλάω με άντρες για διάφορα αντρικά πράγματα, όπως και να συναναστρέφομαι με γυναίκες για να έχω συζητήσεις που άπτονται των ενδιαφερόντων τους. Τώρα με έναν... ουδέτερο άνθρωπο δεν ξέρω πως θα μπορούσα να φερθώ ειδικά αν έμοιαζε όπως ο τύπος, δηλαδή να φοράει φορέματα και μακιγιάζ και να έχει πιο πολλές τρίχες από μένα!

Όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να διαφέρουμε και να ξεχωρίζουμε. Να επιδεικνύουμε την διαφορετικότητά μας εφόσον αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας. Όμως στην πάροδο του χρόνου και στην εξέλιξη της κοινωνίας, χάσαμε την αίσθηση του προσδιορισμού της έννοιας της προόδου είτε ανθρωπολογικά είτε εννοιολογικά είτε κοινωνικά. Έχουμε τόσο μεγάλη αγωνία για να επηρεάσουμε αυτήν την εξέλιξη που καταλήγουμε να βάζουμε την σφραγίδα μας άμεσα ή έμμεσα σε οποιαδήποτε μαλακία απλά φαντάζει διαφορετική και προσποιούμαστε με τόσο πάθος ότι μας αρέσει που στο τέλος όχι απλά την υιοθετούμε αλλά την πιστεύουμε και ιδεολογικά. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ αναλύοντας sms

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Χτυπάει μήνυμα και κάνεις σάλτο να τσεκάρεις τι έστειλε πάλι. Δυο λέξεις μαραμένες  και 'χεις αναστατωθεί σαν 15χρονο κοριτσόπουλο.

Στο στομάχι σου παρτάρουν πεταλούδες λες και έχεις να βγεις πρώτο ραντεβού, συγχρόνως έχεις και άγχος λίγο δυσάρεστο- σαν ήρθε η σειρά σου σε δημόσια υπηρεσία...

Επειδή δεν μπορείς να καταλήξεις κάπου -πώς να αντιμετωπίσεις τέτοιο μεγάλο γεγονός χωρίς βοήθεια-, παίρνεις φίλους και συγγενείς, φωνάζεις γείτονες να δώσουν τα φώτα τους στην ανάλυση του σπουδαίου sms που έσκασε μύτη στην οθόνη του «έξυπνου» κινητού σου.

Το κινητό συγκρατείται σφιχτά μέσα στα απαλά κοριτσίστικα δαχτυλάκια σου και οι υπόλοιποι περιμένουν σοβαροί, να ακούσουν το βαρύγδουπο δεδαλώδες.  Παιδιά, μου έγραψε: «Τι κάνεις;», φωνάζεις σαν να πήρε προαγωγή με υψηλές αποδοχές στο μισθό. Οι αντιδράσεις είναι οι ίδιες.

Κάποιος θα πεταχτεί να πει: «Σε γουστάρει»... Και να σε έβριζε στο sms, πάλι το ίδιο θα έλεγε ο υπεραισιόδοξος-  τέτοιοι τύποι πέφτουν διαρκώς έξω και έχουν ρίξει πολλές σχέσεις στα βράχια. Αν δεν τον πιστέψεις, θα προσπαθήσει να σε πείσει με ένα  «σίγουρα σε γουστάρει, πάω στοίχημα, αν δεν σε γουστάρει δεν θα έστελνε ολόκληρο: «Τι κάνεις;».

Κάποιος άλλος, με πιο επιθετική διάθεση, θα σε συμβουλεύει με  απόλυτη σιγουριά, σαν να έχει μπροστά του αλάνθαστο οδηγό ανάλυσης sms: «Στείλε κι εσύ κάτι πιο καλό, στείλε κατ' ευθείαν: «Πότε θα βγούμε για ποτάκι, παίδαρε;». Ο επιθετικός στην ανάλυση μηνύματος, ενδεχομένως έχει σχέση και είναι βολεμένος σε βαθμό που από την ασφάλειά του, όλα του φαίνονται απλά και αυτονόητα (όπως και είναι) και ζει μεγάλο σασπένς μέσω της δικής σου κατάστασης. Θέλει να υπάρξει συνέχεια στο σήριαλ - έχει δίκιο...

Υπάρχουν και άλλοι τύποι αναλυτών sms: Ο αποκαρδιωτικός σου λέει: «Άστο είναι βλάκας, βρες άλλον», χωρίς να σκεφτεί πως για να κάθεσαι να ασχολείσαι τόσο με ένα «τι κάνεις;» μάλλον δεν έχεις βρει και μάλλον ο τυπάς σε ενδιαφέρει.

Ο «βαριεστημένος» θα γειώσει εσένα και τα μηνυματάκια άνευ «σημασίας και συνέχειας»... Είναι ίσως ο πιο ισορροπημένος. Εδώ που τα λέμε, τι να αναλύσει στο «τι κάνεις;»

Όλα αυτά τα ανούσια, ψιχουλάκια επικοινωνίας –γνωστά και ως breadcrumbs- δεν είναι τίποτα παραπάνω από ψήγματα επαφής. Ας τα ξεψαχνίζουμε όλοι μόνοι ή  με την βοήθεια ολόκληρης ομάδας υποστήριξης.

Μη βιαστείτε να πείτε πως ένα «τι κάνειςς», μπορεί τελικά να σημαίνει κάτι, δεν θα διαφωνήσω... όμως ένα «τι κάνεις», αν έχει σημασία, δεν κυκλοφορεί ποτέ μόνο του και δεν αφήνει -σε καμία περίπτωση- υπονοούμενα γάμου...

Χωρίς την ευκολία των  sms και του breadcrumbing, θα  έπρεπε αναγκαστικά να πάρεις κανονικό τηλέφωνο, να συναντήσεις κανονικά κάποιον ή να στείλεις κανονικό γράμμα που δεν αποτελείται από  ψίχουλα αλλά από τουλάχιστον μια κανονική ολόκληρη σελίδα.

Τα sms- ψίχουλα δεν είναι κακοπροαίρετα, αλλά πολύ πολύ εγωιστικά. Όταν δεν υπάρχουν σημαντικά νοήματα, τα πετάμε γιατί θέλουμε να διατηρήσουμε ένα είδος επαφής, χωρίς τις «αβάσταχτες» υποχρεώσεις των σχέσεων  και χωρίς πολλά σουξου-μουξου.

Τα ψίχουλα δεν μας στοιχίζουν και μας δίνουν μίνι αυτοπεποίθηση, μας εξυψώνουν το «εγώ» μας. 

Ψίχουλα υπάρχουν σε όλες τις σχέσεις: Φιλικές, ερωτικές, ιδιαίτερα στις πρώην ερωτικές, στις επαγγελματικές και βεβαίως στις οικογενειακές.

Ξυπνάς με μοναξιά ή γενική μεταμέλεια και στέλνεις σε έναν παλιόφιλο ένα κωμικό : «Τι νέα;».

Νιώθεις άσχημα που δεν είδες την μαμά σου και της στέλνεις μια φωτογραφία του σκύλου σου στην παραλία - έτσι  νιώθεις σαν να πήγες επίσκεψη σπίτι της με πάστες, χωρίς τα υπόλοιπα... Δηλαδή ερωτήσεις προσωπικές που σε κάνουν να νιώθεις τελείως αμήχανα!

Ο κίνδυνος με τα ψιχουλάκια είναι πως γινόμαστε δυσανεκτικοί στις επισκέψεις και στο «από κοντά». Δεν προχωράμε . 

Τα ψίχουλα υποστηρίζουν κάποια εκκρεμότητα, είναι επαφή αλλά όχι ουσιαστική επικοινωνία και κανείς μαζί μας δεν θα είναι καλός και επιεικής μαζί μας επειδή μπήκαμε  στον κόπο να πατήσουμε send δεκάδες φορές. H γκόμενα θα βρει άλλον -οι σχέσεις εξαντλούνται από τα πολλά ξερά και ανώφελα «τι κάνεις;». Ο παλιόφιλος αν είσαι μονίμως busy, θα βρει παρέα που να του είναι πιο διαθέσιμη και χρήσιμη.

Με διαφορετική οπτική, όταν  στέλνουμε ψίχουλα, αισθανόμαστε ότι ενδιαφερόμαστε για τους άλλους, δε διανοούμαστε  πως τα δικά μας ψίχουλα προστίθενται σε άλλα πολύ παρόμοια ψίχουλα διαφόρων άλλων.

Ο κίνδυνος, αν λάβεις υπερβολική δόση ψίχουλου -ειδικά αν είσαι ευαίσθητος- είναι  από την ψυχολογική υπερκόπωση του τίποτα να καταντήσεις αναίσθητος και αποφεκτικός μισάνθρωπος.

Φτάνεις στο αντίθετο άκρο. Να μην στέλνεις ούτε τυπικό «χρόνια πολλά» στην ξεδέρφη σου, ούτε ένα ανθρώπινο «τι χαμπάρια;».

Χαμηλώνεις την ένταση, βουλώνεις το κινητό σου με τσιμέντο αν βρεις, μη γίνει κανένα λάθος και πάλι χτυπήσει χωρίς λόγο και ταραχτείς για να απαντήσεις σε κάποιον που δεν ήθελε στα αλήθεια να πείτε κάτι ουσιαστικό.

Σε παρεξηγούν οι οικείοι, γιατί ενώ δε στέλνουν ψιχουλάκια αλλά ολόκληρες φραντζόλες τους παίρνεις κι αυτούς η μπάλα της αδιαφορίας.

Μπλοκάρεις επαφές, πατάς το (μαγικό;;;) block this caller, (τι εφεύρεση ευλογία-), με  άρρωστη ικανοποίηση γιατί νομίζεις πως ξεφορτώνεσαι το μαρτύριο της  εκκρεμότητας,.

Είμαστε κοντά στο να φτάσουμε στο άλλο άκρο, να γίνουν spa και κατασκηνώσεις περιθωριακών της αποφυγής ανούσιας επικοινωνίας, να πηγαίνουμε να κρυβόμαστε σε φεστιβάλ απομόνωσης σε τροπικά χωριουδάκια και να μπλοκάρουμε ολόκληρο τον τηλεφωνικό κατάλογο μη τυχόν και μας ενοχλήσουν...

Αν κάποιος σας έχει ζαλίζει και δεν έχετε το ψυχικό σθένος  να απαντήσετε έστω τυπικά γιατί αποκτήσατε και εσείς πλέον κουσούρι, στείλτε του το link χωρίς πολλές κουβέντες.

Θα με βρεις εδώ: G+: Nastazia A
           
                             FB:  Anastasia Papadaki

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ εγκλήματα γονέων σκοτώνουν τα τέκνα... (στον βρωμερό κόσμο της μόδας)

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Ένα μοντέλο από τη Ρωσία, ηλικίας μόλις 14 ετών, πέθανε στην Κίνα κατά τη διάρκεια ενός fashion show με διάρκεια 13 ωρών!

Η Vlada Dzyuba ετοιμαζόταν να περπατήσει για μία ακόμα φορά στην πασαρέλα σε επίδειξη μόδας στη Σανγκάη, όταν κατέρρευσε στο πάτωμα. Ολοι έτρεξαν πάνω της και προσπάθησαν να τη βοηθήσουν, αλλά το νεαρό κορίτσι δεν επανερχόταν…

Το ασθενοφόρο έφτασε γρήγορα και τη μετέφερε στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Το κορίτσι είχε πέσει σε κώμα και παρέμεινε σε αυτή την κατάσταση για δύο ημέρες, οπότε και δυστυχώς κατέληξε… Οι γιατροί δήλωσαν, σύμφωνα με τους Siberian Times, ότι πέθανε από μηνιγγίτιδα η οποία πυροδοτήθηκε από υπερκόπωση.

Η μητέρα της Vlada που ήταν στη Ρωσία, ενώ είχε στείλει για τρεις μήνες το παιδί της στην Κίνα να δουλέψει ως μοντέλο, δεν κατάφερε να φτάσει εγκαίρως ώστε να δει την κόρη της ζωντανή έστω μία τελευταία φορά. Όπως δήλωσε σε ΜΜΕ, το κορίτσι την έπαιρνε συχνά τηλέφωνο και παραπονιόταν ότι δεν προλαβαίνει ούτε να κοιμηθεί από την πολλή δουλειά.

«Με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε πως είναι πολύ κουρασμένη. Ηθελε να κοιμηθεί. Πρέπει να ξεκινούσε η ασθένειά της, άρχισε να έχει και πυρετό. Ούτε εγώ μπορούσα να κοιμηθώ με αυτά που μου έλεγε και της έλεγα να πάει στο νοσοκομείο».

Σύμφωνα με όσα αποκαλύφθηκαν, η Vlada είχε προσληφθεί από πρακτορείο μοντέλων με ελάχιστα χρήματα και χωρίς ιατρική ασφάλιση. Σύμφωνα με το συμβόλαιο της υποτίθεται ότι θα δούλευε στην Κίνα μόνο τρεις ώρες την ημέρα… Στη Ρωσία είναι συνηθισμένο, ανήλικα κορίτσια να πηγαίνουν να δουλεύουν για κινεζικά πρακτορεία υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες…

πηγή

ΣΧΟΛΙΟ

Το έχουμε πει πολλές φορές και θα το λέμε μέχρι να το εμπεδώσουμε...
Η μόδα είναι ένα όπλο ελέγχου στα χέρια της Νέας Τάξης...
Οδηγεί στην εκπόρνευση των νέων... στην παγκόσμια υποταγή και έχει σαν αποτέλεσμα την εκμετάλλευση της νεολαίας από τους πλούσιους...

Τα θύματα της είναι πρωτίστως η νεαρές κοπέλλες και εκ δευτέρου οι νεαροί άντρες...
Θύματά της είναι τα ίδια τα μοντέλα που υποφέρουν από νευρικές ανορεξίες, βουλιμίες και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα όπως κατάθλιψη κλπ..., αλλά κυρίως θύματά της είναι τα εκατομμύρια των γυναικών που βλέπουν ως πρότυπα αυτές τις επιπόλαιες τραγικές υπάρξεις....

Δυστυχώς μερικές φορές τα θύματα πεθαίνουν και στην κυριολεξία...
Αλλά αυτό ποσώς επηρρεάζει το σύνολο του διεφθαρμένου αυτού κόσμου, όπου βασιλεύουν η ανηθικότητα και η διαστροφή και οι κύριοι πελάτες του είναι οι πλούσιοι που τελικώς εκμεταλλεύονται παντοιοτρόπως (και σεξουαλικώς φυσικά) τις όμορφες κοπέλλες που πέφτουν θύματα μιας ανήθικης καριέρας... νομίζοντας πως θα έχουν δόξα, αναγνώριση και χρήμα...
Δυστυχώς αυτό είναι το αποτέλσμα του πανσεξουαλισμού και της (ψεύτικης και υποκριτικής ) απελευθέρωσης που έφερε ο φεμινισμός με την ψευδεπίγραφη έννοια της χειραφέτησης...

Ολα αυτά πρέπει να τα έχετε συνεχώς υπόψιν σας, διότι δυστυχώς τελευταία παρουσιάζονται τέτοιες νεοταξίτικες τηλεοπτικές εκπομπές ακόμα και στην μεσημεριανή ζώνη τηλεθέασης της ελληνικής τηλεόρασης, δηλητηριάζοντας τις ψυχές μικρών κοριτσιών...

Σε συγκεκριμένη τηλεοπτική εκπομπή καμιά εικοσαριά νεαρές κοπέλλες κυρίως από τον χώρο του μόντελινγκ, ντύνονται για διάφορες περιστάσεις και κρίνονται από τις συναγωνιζόμενές τους και από 3 περίεργους κριτές φορείς της νεοταξίτικης ιδεολογίας...

Είναι εντυπωσιακό ότι οι κοπέλλες αναφέρονται συνεχώς σε κοσμικά γκαλά... σε τένις, σε ιππασίες, σε νυχτερινά κλάμπ, σε πάρτυ σε κότερα, και πάντα σε κοσμικά μέρη του εξωτερικού, στην λεγόμενη "καλή" και πλούσια ζωή... παρουσιάζοντας ότι οι κοπέλλες που θα ασχοληθούν με αυτόν τον χώρο θα ζήσουν μια ζωή χαρισάμενη...

Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ τραγική...
Ανηθικότητα, αλκοολισμός, βίζιτες, ναρκωτικά, και ομοφυλοφιλία κρύβονται πίσω από την όμορφα στολισμένη βιτρίνα...
Μόλις περάσεις την πόρτα... δέχεσαι την ομοβροντία από ολόκληρη την αηδία της Νέας Τάξης....

Δυστυχώς πολλοί γονείς σπρώχνουν στην κυριολεξία τα παιδιά τους προς τον όλεθρο όπως το παραπάνω παράδειγμα του άρθρου με την τραγική κατάληξη...

ΘΑΝΟΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ "αποδομωντας" το χαμογελο...

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πολλοί θεωρούν ότι "το χαμόγελο είναι ο ψίθυρος του γέλιου"

Το χαμόγελο αποτελεί ένα θαυμάσιο επικοινωνιακό εργαλείο, με το οποίο μπορούν να κτιστούν ανθρώπινοι δεσμοί πάσης φύσεως, από επαγγελματικοί έως ερωτικοί.  Ενδυναμώνει τις κοινωνικές μας συναναστροφές και λειτουργεί "θεραπευτικά" για εμάς και για τους γύρω μας.

Παρακάτω θα παραθέσουμε και αναλύσουμε μερικές ενδιαφέρουσες διατυπώσεις που αφορούν το χαμόγελο και έχουν βασιστεί σε επιστημονικές μελέτες. 

Βρέφος και χαμόγελο

Το χαμόγελο εμφανίζεται κατά την 1η εβδομάδα της ζωής μας, ως ακούσια αντίδραση του νευρικού μας συστήματος. Το χαμόγελο της 1ης εβδομάδας εκδηλώνεται αυτόματα μετά τη λήψη της τροφής. Μετά τη 2η βδομάδα εμφανίζεται ως αντίδραση στις ανθρώπινες φωνές (εξωγενής φάση χαμόγελου). Από την 8η περίπου εβδομάδα το μωρό αρχίζει να χρησιμοποιεί το χαμόγελο ως κοινωνικό/επικοινωνιακό μέσο.

Μελέτες υποστηρίζουν ότι η συχνότητα που εμφανίζεται το χαμόγελο στο πρόσωπο ενός μωρού μάς δείχνουν και το πόσο υγιές και ικανοποιημένο αισθάνεται μέσα στο περιβάλλον του.

Χαμόγελο = δείκτης μη-επίθεσης

Το χαμόγελο και ο φόβος είναι οι δύο εκφράσεις του προσώπου που τραβούν τους μύες προς τα πίσω, όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα όταν αποτυπώνονται στις εκφράσεις του προσώπου τραβούν τους μύες προς τα εμπρός.

Τόσο ο (ειλικρινά) χαμογελαστός όσο και ο φοβισμένος άνθρωπος δεν επιτίθενται. Η μη-επίθεση έχει ανάγκη από σήματα φιλικότητας. Αυτή τη φιλικότητα δηλώνει το χαμόγελο και κατευνάζει τα πνεύματα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι, όπως έχουν δείξει μελέτες, το χαμόγελο είναι το μόνο μορφολογικό στοιχείο που είναι αναγνωρίσιμο από απόσταση 45 μέτρων!!! Κανένα άλλο στοιχείο επικοινωνίας του προσώπου μας, δεν είναι ορατό, παρά μόνο από πολύ κοντινή απόσταση. 

Χαμόγελο και γυναίκα

Οι γυναίκες είναι εκπαιδευμένες να χαμογελούν, ακόμα κι όταν δεν είναι χαρούμενες. Ο ρόλος τους ως "ειρηνοποιών" απαιτεί να χαμογελούν για να εξομαλυνθούν τα όποια προβλήματα παρουσιάζονται. Ωστόσο, στις μέρες μας που ακολουθούν επαγγελματική καριέρα έχουν συνδυάσει το χαμόγελο με την υποταγή. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες που χαμογελούν πολύ στο εργασιακό τους περιβάλλον δίνουν την εντύπωση αδυναμίας, ότι είναι ακίνδυνες ανταγωνιστικά.

Ωστόσο, αγαπητές μου, πριν αποφασίσετε να χαμογελάτε λιγότερο στο εργασιακό σας περιβάλλον, σκεφτείτε ότι οι άνδρες ζουν ένα μας χαμόγελο!!!

Αληθινά Χαμόγελα!

Πώς να διακρίνετε το ειλικρινές χαμόγελο:

1. Ένα αληθινό χαμόγελο διαρκεί από 2-4 δευτερόλεπτα

2. Το αληθινό χαμόγελο διακρίνεται από την ακρίβεια χρόνου, δηλαδή τα προσποιητά χαμόγελα ποτέ δεν εμφανίζονται την ακριβή στιγμή, αλλά λίγο νωρίτερα ή αργότερα από την ακριβή στιγμή μιας συνάντησης, μιας χειραψίας, μιας συνομιλίας κ.α.

3. Στα προσποιητά χαμόγελα υπάρχει ένα είδος ασυμμετρίας στο πρόσωπο: α) έλλειψη ζεστασιάς, β) έλλειψη κίνησης των σφιγκτήρων μυών των οφθαλμών. Γι' αυτό την επόμενη φορά που θα θέλετε να σιγουρευτείτε για τα ειλικρινή συναισθήματα του συνομιλητή σας κοιτάξτε τον στα μάτια!!!

Και μην ξεχνάτε πώς το χαμόγελο είναι υγεία! Πώς είναι μεταδοτικό! Πώς ακόμα κι αν δεν έχουμε καλή διάθεση, αν χαμογελάσουμε στον εαυτό μας, αμέσως η διάθεσή μας θα αλλάξει!

Εσείς πόσο συχνά χαμογελάτε; Εξασκηθείτε στα χαμόγελα!!! +Elena Alefantinou

Πηγή: "Γέλιο: Η καλύτερη θεραπεία" του Α. Λουπασάκη  

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ για λίγο καιρό υποστηρίζουμε όλοι τον παναθηναϊκό (εκτός γηπέδου)

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Αν και υποστηρίζω πάντοτε τις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη, δεν μπορώ να κρύψω την αντιπάθεια μου σε αυτές του Κέντρου, όπως ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ κλπ. Επιπροσθέτως έχω μια κάποια ιδιαίτερη αδυναμία στο να αντιπαθώ τον Παναθηναϊκό. Έτσι, κάθε αποτυχία για αυτόν ή τις άλλες ομάδες που προανέφερα είχε πάντοτε ιδιαίτερο γούστο για εμένα (επαναλαμβάνω ότι εξαιρώ τις ευρωπαϊκές τους συμμετοχές).

Η συνήθεια μου αυτή ωστόσο φέτος δείχνει να αλλάζει. Ο Παναθηναϊκός διανύει μία από τις χειρότερες φάσεις στην ιστορία του, με ένα εκ των σεναρίων που ακούγονται να είναι και η πτώση του στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα. Κάποια στιγμή το αστειάκι με τις κόντρες (μου) τελείωσε και πλέον ενδιαφέρομαι πραγματικά για την κατάσταση στην ομάδα.

Βλέπετε, εδώ και αρκετό καιρό η ομάδα είναι είτε διοικητικά ακέφαλη είτε με προέδρους και μεγαλομετόχους που κάθε άλλο παρά σεβασμό εμπνέουν. Άνθρωποι της σειράς κλήθηκαν να διοικήσουν ένα τεράστιο σωματείο και φυσικά το κατέστρεψαν χρεώνοντας το υπέρογκα, αλλά και γεμίζοντάς το με λανθασμένες διοικητικές επιλογές, καθώς επίσης και μεταγραφές του ποδαριού. Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε από τα χέρια ζάπλουτων σεΐχηδων σε επιχειρηματίες της προπαγάνδας και της πρόκλησης. Και από ομάδα με σταθερή πορεία στην Ευρώπη και με βλέψεις για ένα σύγχρονο γήπεδο στολίδι, κατάντησε να μην μπορεί να συγκρατήσει τους αγανακτισμένους του οπαδούς από νέα επεισόδια κάθε φορά.

Αρέσει ή όχι σε μερικούς, ο Παναθηναϊκός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την Ιστορία της Ελλάδας. Δεν είναι ένα απλό αθλητικό σωματείο, αλλά ένας οργανισμός που έχει προσφέρει και σε αθλητικό και σε κοινωνικό επίπεδο στην χώρα. Το λιγότερο που αξίζει, είναι σεβασμός και από τον επιχειρηματικό κόσμο και από την αθλητική κοινωνία, αλλά και από τον ελληνικό λαό. Σαν ελληνική επιχείρηση που είναι, δεν θα πρέπει να της χαριστεί κάτι αν χρωστάει σε προσωπικό ή το κράτος, όμως όσοι θέλουν να ενδιαφερθούν για την ομάδα αυτή, θα πρέπει να το κάνουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα και όχι κοροϊδεύοντας τον κόσμο.

Ας μην ξεχνάμε πως μόλις πριν λίγες ημέρες, οι απλήρωτοι παίκτες του Παναθηναϊκού ίδρωσαν την φανέλα τους και κέρδισαν τον πανίσχυρο Ολυμπιακό του Champions League αποδεικνύοντας πως ακόμα και σήμερα, ακόμα και τον επαγγελματισμό που επικρατεί στο ποδόσφαιρο, κάποιοι μπορούν να παίξουν για μια τόσο "βαριά φανέλα". +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ το περίεργο συναίσθημα του: "ώρα να πηγαίνω"

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Το έχετε αισθανθεί; Το έχετε νιώσει; Το έχετε αντιληφθεί; Οι περισσότεροι έχω την εντύπωση πως, ναι, το έχετε. Παράξενο πολύ, δεν συμφωνείτε; Τι είναι αυτό που το προκαλεί; Είμαστε εμείς οι ίδιοι; Είναι κάτι άλλο που μας καλεί; Ένας συνδυασμός θα έλεγα. Άλλες φορές είναι ένας κύκλος που κλείνει, άλλες πάλι η ανάγκη για μια αλλαγή και άλλες ίσως η ανασφάλεια και ο φόβος για το καινούριο. Υπάρχουν βέβαια και εκείνα τα δυσάρεστα τα οποία το προκαλούν, όπως αρνητικά συναισθήματα και ψυχικός εξαναγκασμός, κάτι το οποίο προκαλείται από άλλους στην καλύτερη, και από εμάς στην χειρότερη. Πόσο δυσάρεστο αυτό το τελευταίο, να εξαναγκάζεις δηλαδή τον εαυτό να αποχωρήσει από κάτι, για τον απλούστατο λόγο του "δεν αντέχω άλλο";

Ας μην το "μελοποιήσουμε" πολύ όμως. Ας μείνουμε στην (φυσιολογική θα έλεγα) ανάγκη του ανθρώπου να αποχωρήσει κάποια στιγμή από την οποιαδήποτε κατάσταση, με σκοπό να εξερευνήσει καινούργια μονοπάτια και να ανακαλύψει νέους προορισμούς. Ένα καινούργιο σπίτι, μια καινούργια δουλειά, μια καινούργια ζωή. Ε λοιπόν αρχίζω και πιστεύω ότι είναι στην φύση του ανθρώπου να έχει αυτό που λέμε: "τάσεις φυγής". Σίγουρα όσο μεγαλώνουμε και αποκτάμε εμπειρίες και... χορταίνουμε, η ανάγκη αυτή μειώνεται σε μεγάλο βαθμό μέχρι που ίσως, να μην γίνεται σχεδόν καθόλου αντιληπτή. Παρόλα αυτά, θεωρώ πως όλοι θέλουμε να ζήσουμε πράγματα και να περάσουμε μέσα από καταστάσεις, με σκοπό να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το πρώτο. Να "ζήσουμε" δηλαδή.

Σίγουρα δεν πρέπει να φοβάστε να μείνετε, όμως ακόμα πιο σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να φοβάστε να φύγετε. Όταν σας μπει η ιδέα στο μυαλό ότι πρέπει να την "κάνετε" σιγά σιγά, προσπαθήστε να προσπεράσετε τον φόβο της αμφιβολίας που θα σας κυριεύσει στιγμιαία, και απλά κάντε το. Ορισμένες φορές, το να φεύγεις από κάπου δεν σημαίνει ότι τα παρατάς, αλλά, αντίθετα, ότι θέλεις να συνεχίσεις να προσπαθείς.

Εις το επανιδείν...   +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ εσύ ζεις ή υπάρχεις;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Πάει καιρός τώρα που έγραφα για παράλληλους κόσμους. Δεν αναφερόμουν σε κάποιο παράλληλο σύμπαν ή σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αλλά στον τρόπο που ο καθένας αντιλαμβάνεται ή βιώνει ή εκμεταλλεύεται το περιβάλλον στο οποίο ζει.

Πρώτο θύμα αυτής της διαπίστωσης είναι ο εαυτός μου. Ζω στο Ηράκλειο. Μια υπέροχη πόλη με πραγματικά αμέτρητα σημεία για να επισκεφτεί κανείς. Κι όμως η ζωή μου περιφέρεται ανάμεσα σε 3-4 σημεία (δουλειά, σπίτι, σχολεία κλπ.) και το αυτοκίνητο μου είναι σα να "ζει" την ζωή ενός συρμού του μετρό με συγκεκριμένο δρομολόγιο μπρος και πίσω.

Κι όμως... η μαγεία είναι εκεί έξω και απλά περιμένει από εσένα να την βιώσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνεις ένα βήμα πίσω για να μπορείς να παρατηρείς πιο ψύχραιμα και αντικειμενικά το τι συμβαίνει στ' αλήθεια.

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να κάνω αυτό το βήμα πίσω έστω και για μία μέρα και να παρατηρήσω αυτόν τον παράλληλο κόσμο. Είδα ένα ζευγάρι νέων να περπατάει χέρι-χέρι στον δρόμο ώσπου έκατσαν για ένα ποτήρι κρασί. Γύρω τους υπήρχε φασαρία από παιδιά, έντονη μουσική και άλλες παρέες που γελούσαν ή φώναζαν, όμως έδειχναν ότι τίποτα από αυτά δεν μπορούσαν να τους επηρεάσουν. Δεν γύρισαν ούτε μία φορά το κεφάλι τους για να δουν ή να σχολιάσουν κάτι από αυτά. Το μόνο που έκαναν ήταν να κοιτάζει ο ένας τον άλλο βαθιά στα μάτια και να ανταλλάζουν σιγανές κουβέντες που ίσως να ήταν και ψιθυριστές.

Λίγο αργότερα, έβλεπα έναν πατέρα να παρακολουθεί έναν ποδοσφαιρικό αγώνα (στην τηλεόραση) με τον γιο του. Δεν έδειχνε να τον ενδιαφέρει το σκορ, νομίζω ότι του αρκούσε που εξηγούσε διάφορες φάσεις στον γιο του την ίδια ώρα που άλλοι μιλούσαν δυνατά, έβριζαν ή ένιωθαν άγχος για την εξέλιξη του αγώνα.

Και κάπως νωρίτερα απ' αυτά, παρατηρούσα μία μητέρα να περπατάει με την έφηβη κόρη της και σε πολύ ήρεμο και φιλικό κλίμα να της δίνει συμβουλές για το πως δεν πρέπει να παρατάει την παρέα της όταν έχουν βγει όλοι μαζί με την κόρη της χωρίς ίχνος εγωισμού να την προσέχει ιδιαίτερα. Δίπλα τους άλλοι διερχόμενοι μιλούσαν αγχωμένοι στο τηλέφωνο ή επιτάχυναν το βήμα τους σα να είχαν χάσει κάποιο σημαντικό ραντεβού.

Η θάλασσα βρίσκεται 100 μέτρα από το γραφείο μου, όμως δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που την κοίταξα. Ένας ψαράς ακόμα δεν ξέρω πότε στάθηκε για ένα λεπτό να την χαζέψει. Πάω στοίχημα όμως ότι το ζευγάρι του πρώτου παραδείγματος, έχει περάσει καμπόσες ώρες κοντά της...

Έτσι σήμερα έρχομαι να απαξιώσω το δικό μου προηγούμενο συμπέρασμα περί παράλληλου κόσμου. Το πως τον βιώνουμε (τον κόσμο) είναι καθαρά δική μας επιλογή. Το αν επιλέγουμε να μασάμε το φαγητό ή να το γευόμαστε, το αν επιλέγουμε να καταπίνουμε το ποτό μας ή ευφραινόμαστε από δαύτο, το πως επιλέγουμε να κοιτάζουμε κάποιον ή να τον αντικρίζουμε. Και ναι, ξέρω καλά πως οι συνθήκες είναι πάντα αντίξοες, όμως αν αφεθούμε σε αυτές, τότε θα γίνουμε ένα με αυτές... αντίξοι άνθρωποι! Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη εξεύρεσης ενός κινήτρου, ενός μικρού "σπρωξίματος" που θα μας πάει αυτό το πολύ σημαντικό ένα βήμα πίσω για να μάθουμε να ζούμε την ζωή και όχι να πέφτουμε χωρίς σωσίβιο πάνω στο ποτάμι της ροής της. Καλή επιτυχία σε όλους μας... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ φιλία με τον πρώην;

 you've got to take this moment στο +yannidakis

«Οι φιλίες με τους άντρες είναι θαυμάσιες!» θα σκεφτείτε αν δείτε τις φωτό που η Jennifer Lawrence παίζει τρελούτσικα με τον Chris Pratt : «Τι ζηλευτή φιλία! Να είναι ο κολλητός σου τόσο έξυπνος, όμορφος και επιτυχημένος -κι όμως να μην υπάρχει μεταξύ σας φιλικός δεσμός!».

Ένας άντρας φίλος, εδώ που τα λέμε, σε κολακεύει και σε διαφημίζει καταπληκτικά, επιβεβαιώνει με κάθε τρόπο πως είσαι υπέροχη και όλοι το βλέπουν στην ζηλευτή φιλία σας - μας ξετρελαίνει να βάζουμε τους εαυτούς μας πρωταγωνιστές και σκηνοθέτες στα καλύτερα...

Αν τολμήσετε να εκφράσετε την πεποίθηση σας περί αγνής φιλίας μεταξύ ετερόφυλων, ο μέσος άντρας θα σας αντικρούσει... Η ύπαρξη «φίλης» προϋποθέτει πως σ' ολόκληρο τον πλανήτη υπάρχει τουλάχιστον μια (!) που αντέχει να αντιστέκεται στην ακαταμάχητη γοητεία του -η μαμά του του είχε πει πως τον θέλουν όλες...

Οι περισσότεροι άντρες έχουν, επίσης, δεχτεί κάποτε τουλάχιστον μια τραυματική απόρριψη με τη γελοία δικαιολογία: «Θα ήθελα να μείνουμε φίλοι». Aυτό «το φίλοι», λοιπόν, θα προτιμούσαν να μην υπήρχε, να μην το είχε ξεστομίσει γυναίκα, να μην τους είχε διαπεράσει τέτοιο αστροπελέκι. Είναι εξάλλου με τρόπο καταλυτικό προγραμματισμένοι να μην είναι φίλοι με γυναίκες :«Τι να κάνεις με μια γυναίκα φίλη;» σκέφτονται και κάτι τέτοιο τους φαίνεται απίστευτο, μπορεί και λίγο gay..

Αν δεν είχατε ποτέ άντρες φίλους, σας προτρέπω να προσπαθήσετε να κάνετε - υπάρχει μόνο κέρδος αν η φιλία είναι αυθεντική: βουτάς λίγο στον άγνωστο κόσμο τους, κάποιες φορές καταλήγεις στο ότι τους άντρες δεν θα τους καταλάβεις ποτέ, ενώ άλλοτε καταφέρνεις να ανακαλύψεις θεσπέσια πράγματα. Μαθαίνεις να μιλάς λιγότερο, να γελάς πιο εύκολα, να είσαι πιο αυθόρμητη και ειλικρινής, να εκμυστηρεύεσαι συναισθήματα και όχι να διηγείσαι με λεπτομέρειες περιστατικά- οι φιλίες μας με τους άντρες είναι φαινομενικά πιο επιφανειακές, αλλά στην ουσια βαθύτερες- με τις γυναίκες ισχύει το αντίθετο …

Για τις πιο καπριτσιόζες, οι άντρες που δεν τις ελκύουν δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον -πρόκειται για την πρακτική γυναικεία φύση που δεν χάνει τον χρόνο της. Κατά την άποψη μου τον φίλο σου, «απαγορεύεται» να τον γουστάρεις ακόμα και κάπως «υπόγεια» - γιατί τότε δεν είναι φίλος σου και έτσι χάνεις εκτός από χρόνο και όλα τα καλά...

Το πόσες ειλικρινείς φιλίες με άντρες έχει καταφέρει να κάνει μια γυναίκα είναι αντικειμενική τύχη, αν και ο αριθμός των φίλων σου σε ένα μεγάλο βαθμό φανερώνει την τριβή σου με κόσμο που είναι ανδροκρατούμενος.

Οι φίλοι είναι πρωτίστως παράσημα: δεν κερδίζεις εύκολα την εμπιστοσύνη τους, δεν θα σε έκαναν παρέα για λόγους συμφέροντος με την ίδια ευκολία που θα σε έκαναν οι γυναίκες.

Στα πρώτα ραντεβού, το καλύτερο τεστ για να καταλάβετε αν κάποιος έχει καλές σχέσεις με τις γυναίκες γενικότερα, είναι να τον ρωτήσετε αν έχει φίλες -αν έχει αδελφή, πιθανόν να είναι πιο εξοικειωμένος με την ιδέα. Ίσως και να είναι ευκολότερο να συνεννοηθείτε μαζί του (μπορεί και όχι αν είναι κόπανος...).

Αν πέσετε σε τύπο που σας πει πως του είναι αδιανόητο να έχει έστω μια γυναίκα φίλη, τότε δεν αποκλείεται να έχετε απέναντι σας έναν λίγο αδέξιο στην σύνδεση. Στη χειρότερη των περιπτώσεων (και επειδή ζούμε στην Μεσόγειο) μπορεί να πέσατε σε μισογύνη που ξεχειλίζει αντρίλα και δεν θα μπει καν στον κόπο να ανοίξει τέτοια ηλίθια γυναικεία συζήτηση- εκτός αν είναι ακόμα αρχή και σας κάνει τον καλό και τον πολιτισμένο. 

Η φιλία μεταξύ πρώην είναι τεράστιο ξεχωριστό κεφάλαιο… Δείτε τη Bella Hadid και τον Weeknd, αυτή μια δίμετρη κούκλα κι εκείνος ένας αστειούλης - πόσο να κράταγε το ρομάντζο; Τώρα είναι κολλητοί που βγαίνουν έξω παρέα και ποζάρουν σε κόκκινα χαλιά - δεν μπορεί και εσάς, να μην σας έχει απασχολήσει το ζήτημα της φιλίας με τους πρώην.

Αγαπάς κάποιον ή έχεις ερωτικό πάθος και μια μέρα όλα έχουν σβήσει. Δεν παίρνουμε την περίπτωση που «κάτι εξακολουθεί να μένει», διότι σε μερικές σχέσεις που τέλειωσαν αυτό το «κάτι» εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι να έρθει το τέλος του κόσμου. Μερικοί το συντηρούν όπως η Μαντόνα που σαλιαρίζει ασύστολα με τον πρώην σύζυγο Σων Πεν, το «κάτι» βέβαια μπορεί και να σας εμποδίσει να αναπτύξετε μια φίλια …

Καθαρά φιλική σχέση μεταξύ πρώην μπορεί να υπάρξει :

-Αν πραγματικά συμπαθείς κάποιον αρκετά ώστε να σου λείπει η παρέα του και αν έχετε κοινά ώστε να υπάρχει θέμα συζήτησης .

-Αν στα αλήθεια δεν έχεις καμιά όρεξη να τον ξαναβάλεις στην ζωή σου, αν δεν πεθαίνεις από μοναξιά ή απελπισία και έχεις ξεπεράσει την φάση που εύχεσαι να γίνει ένα θαύμα να τα ξαναφτιάξετε (η κατάσταση προϋποθέτει να βρίσκεται κι εκείνος στο ίδιο ακριβώς σημείο -οι άντρες δεν ξέρουν να χάνουν ή να αποκλείονται -εκτός από πιο συναισθημακούληδες είναι μάλλον και πιο κτητικούληδες .

-Αν πρόκειται για κάποιον που θαυμάζεις -χωρίς να έχεις άλλα κάπως ερωτικά λανθάνοντα συναισθήματα .

-Αν κανείς δεν πλήγωσε τον άλλον ανεπανόρθωτα .

-Αν στην νέα φιλική σας σχέση , δεν τον ζαλίζεις για τον νυν (δεν υπάρχει άντρας πρώην που να σηκώνει το να κάθεσαι να του λες για τον νέο σου γκόμενο )

-Αν οι σχέσεις που έχετε δεν ξέρουν πολλά πράγματα για την φιλία σας (δεν ζούμε στην Σουηδία -να πας να πεις : «Αγάπη μου, το βράδυ θα πάω για φαγητό με μια κοπέλα που τα είχαμε πριν 4 χρόνια -δεν την γουστάρω απλώς θέλω να την δω .Τα λέμε αργότερα ;») 

-Αν με τον πρώην έχετε παιδιά , σκυλιά , είστε συνέταιροι κτλ. και κάπως η ανάγκη σας έχει αναγκάσει να συνεχίσετε την σχέση σας (απαιτείται να διασχίσετε μαύρο φουρτουνιασμένο ωκεανό και πάλι δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα φτάσει η μέρα που θα καταφέρεις να τον συναντάς χωρίς να σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι)

-Αν έχει υπάρξει ένα θεμελιώδες γεγονός που απαγορεύει την επανασύνδεση σας -γάμος ή χωρισμός ή ο πρώην έχει έρθει να κλάψει στον ώμο σου (μιλάμε για απαγορευτικό ξενερωμα, τον βλέπεις σαν αδερφό έπειτα από κάτι τέτοιο ,αρκετά συνηθισμένη κατάσταση θλίψης που οδηγεί σε φιλία καθησυχαστική -κάποιος που αγάπησες σ αγαπάει ακόμα).

Θα με βρεις εδώ: G+: Nastazia A
           
                             FB:  Anastasia Papadaki

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ 28η οκτωβρίου 1940

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Ασλανίδης Μ. Ιωάννης
ε.α. Αντιστράτηγος
Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.

Σήμερα, σύσσωμος ο Ελληνισμός εορτάζει την 77η επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940.
Σήμερα μετά από 77 χρόνια το Ελληνικό Έθνος ξαναζωντανεύει και ξαναζεί την αλησμόνητη εποχή του 1940-41.

Οι Νεότεροι Έλληνες, κληρονόμοι ευλαβείς της Ιεράς παρακαταθήκης και των μεγάλων υποθηκών των, ευνομόνως κάθε επέτειο συγκεντρώνονται εις τον οίκον του Θεού, και στη συνέχεια παρακολουθούν παρέλαση των Ε.Δ. για να αποτίσουν με τον τρόπο αυτό φόρον τιμής προς όλους τους επωνύμους και ανωνύμους Ήρωάς μας του έπους του ’40.

Η Ελλάς μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λοζάνης τον Ιούλιο του 1923, επεδώθη εις την οργάνωση και ανόρθωση της χώρας εκ των ερειπίων, τα οποία επισωρεύθηκαν επ’ αυτής μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και την Μικρασιατική εκστρατεία. Επίσης  η Ελλάς επιθυμούσα να ζήσει εν ειρήνη απερίσπαστος, εχάραξε εξωτερική πολιτική αποσκοπούσα στην εκκαθάριση των διαφορών μετά των γειτόνων και δια διαφόρων Συμφωνιών επέτυχε την κατοχύρωση των καλών σχέσεων.

Εν τω μεταξύ από της 25ης Οκτωβρίου του 1936, έχει δημιουργηθεί ο Άξων Βερολίνου – Ρώμης, ο οποίος χρησιμοποιών ως κύρια μέσα αφ’ ενός μεν την απειλή της πολεμικής ισχύος, αφ’ ετέρου δε με υποσχέσεις πλουσίων εδαφικών ανταλλαγμάτων, άσκησε έλξη επί πολλών Ευρωπαϊκών κρατών όπως Ουγγαρίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, κ.λπ..

Η Ιταλία προς επίτευξη των επιδιώξεών της (Βαλκάνια – Μεσόγειος), κατέλαβε την 7ην Απριλίου του 1939 την Αλβανία μετά από μικρά αντίσταση των στρατευμάτων του Βασιλέως Ζώγου.

Την 10ην Ιουνίου του 1940 η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Αγγλίας. Από τότε αρχίζει και την προσπάθεια εξεύρεσης δικαιολογιών και αφορμών για επίθεση εναντίον μας.

Οι προκλήσεις της φασιστικής Ιταλίας έγιναν πιο συχνές. Τα Ιταλικά αεροσκάφη παραβιάζουν σχεδόν καθημερινά τον ελληνικό εναέριο χώρο. Αποκορύφωμα αυτών ήτο, ο άνανδρος τορπιλισμός από Ιταλικό υποβρύχιο την 15η Αυγούστου του 1940, του εύδρομου «ΕΛΛΗ», το οποίο ευρίσκετο στον όρμο της νήσου ΤΗΝΟΥ προς απόδοση τιμών λόγω της επετείου της Εορτής της Θεομήτορος.

Το Φθινόπωρο του 1940, η προοπτική της Ιστορίας, ήταν όσο ποτέ άλλοτε ζοφερή. Οι λαοί της Ευρώπης είχαν υποδουλωθεί ή ήσαν έτοιμοι να υποκύψουν στο φάσγανο (ξίφος) της ακράτητης βίας. Η Γερμανία σάρωνε τα σύνορα των ηπειρωτικών επικρατειών, προχωρούσε στην κοσμοϊστορική εγκθίδρυση, καινούργιας εποχής, σφραγισμένης από το μεγαλείο του Γερμανικού λαού και του εμπνευσμένου αρχηγού του.

Είναι και σήμερα απορίας άξιον, όσα οδήγησαν την ανθρωπότητα προς την αλλοφροσύνη εκείνη και είναι  τραγικό δίδαγμα, η ολέθρια συνέπεια της αβελτηρίας των Δυτικο-Ευρωπαϊκών τότε κυβερνήσεων, της ηθικής ανοχής και της πολιτικής μυωπίας, αντίκρυ στον ανερχόμενο εθνικοσοσιαλισμό παρά τις διακηρυγμένες από τον ίδιο τον αρχηγό των, εγκληματικές προθέσεις του. Η τότε ψύχωση του Αντικομουνισμού στην Ευρώπη του μεσοπολέμου, παρέχει ίσως εξήγηση, πως έγινε ώστε και πολύπειροι πολιτικοί της Αγγλίας αφέθηκαν να βαυκαλισθούν από την έωλη γνώμη ότι η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία θα ήταν προπάντων προπύργιο ή ακόμη και ανέξοδο στράτευμα στην υπηρεσία του Αντικομουνισμού.

Στην ζοφεροτάτη αυτή ατμόσφαιρα της Ιστορίας σήμανε η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας του ελληνικού λαού.

Την 3η πρωινή ώρα της 28ης Οκτωβρίου, το τελεσίγραφο που προσεκόμισε ο πρέσβης της φασιστικής Ιταλίας ΓΚΡΑΤΣΙ, επισκεφθείς τον πρωθυπουργό της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά εις την οικία του, ήταν λιτό και ξεκάθαρο, η φασιστική Ιταλία εζήτη «Γην και Ύδωρ», τότε ο πρωθυπουργός απήντησε ΟΧΙ εκφράζοντας απόλυτα την αταλάντευτη βούληση του Ελληνικού λαού, σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις της ηθικής κληρονομιάς, μεστή από ηρωϊκές αρνήσεις υποταγής.

Η επίθεση των Ιταλικών στρατευμάτων άρχισε την αυγή της 28ης Οκτωβρίου 1940 σε δύο μέτωπα, ΗΠΕΙΡΟΥ και ΠΙΝΔΟΥ. Σχέδιο των Ιταλών ήταν να ξεχυθούν στην πεδιάδα της Θεσσαλίας μέχρι το Αιγαίο, να αποκόψουν την Ελλάδα στα δύο και έτσι να ματαιώσουν την Γενική Επιστράτευσή της. Το Ελληνικό σχέδιο προέβλεπε αρχικά άμυνα επί των παραμεθορίων οχυρωμένων περιοχών και στην συνέχεια μετά την ολοκλήρωση της Γενικής Επιστρατεύσεως την έναρξη επιθετικών επιχειρήσεων.

Και όμως, αντίκρυ στην απρόκλητη επιδρομή του εχθρού, σφυρηλατήθηκε ακαριαία η εθνική ομοψυχία των Ελλήνων. Αποδείχτηκε τότε ο Ελληνικός λαός ηθικά βαθύπλουτος και πολιτικά υπερώριμος, φάνηκε ανενδοίαστος να εκπληρώσει ακέραια το ηθικό χρέος του ως λαός προικισμένος με τα πρωτοτόκια της ελευθερίας, να προασπιστεί δηλαδή την εθνική ελευθερία του μέχρις εσχάτων και παράλληλα την πολιτική ελευθερία όλων των λαών της οικουμένης.

Το θαύμα έγινε, το Ελληνικό Σχέδιο επιχειρήσεων επέτυχε, και από τις 14 Νοεμβρίου 1940 άρχισε η προέλαση του Ελληνικού Στρατού ο οποίος κατόρθωσε μέχρι τα μέσα Μαρτίου 1941 να φθάσει βαθιά μέσα στην Βόρειο Ήπειρο και να καταλάβει περιοχές, σφραγισμένες με την παρουσία Ελλήνων από αιώνες. Η νίκη έστεψε τα Ελληνικά όπλα στον πολυαίματο αλλά δίκαιο αγώνα των Ελλήνων. Ο Ελληνικός λαός ανέπνευσε και μαζί του ανέπνευσαν οι λαοί και των άλλων χωρών της Ευρώπης.

Ενώ, είχε παύσει να μαίνεται η θύελλα του πολέμου στην Βόρεια Ήπειρο, άλλα σύννεφα συσσωρεύονται πυκνά στον ελληνικό ουρανό και προμηνύουν την έκσπαση νέας καταιγίδας.

Η απρόβλεπτη για τον Άξονα εξέλιξη του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου, απετέλεσε μεγάλο κώλυμα στην πραγματοποίηση της αποφάσεως του ΧΙΤΛΕΡ για να εκστρατεύσει κατά της Σοβιετικής Ενώσεως. Έτσι, αποφασίστηκε η ταυτόχρονη επίθεση των Γερμανών από το έδαφος της Συμμάχου των, Βουλγαρίας εναντίον της Ελλάδος και της Γιουγκοσλαβίας.

Η επίθεση της 12ης Γερμανικής Στρατιάς εναντίον της Ελλάδος άρχισε την 05:15 ώρα, της 6ης Απριλίου του 1941, χωρίς ούτε καν να τηρηθούν οι συνήθεις διπλωματικές διαδικασίες.

Τα Ελληνικά Στρατεύματα της Ε/Β μεθορίου προέβαλαν πείσμονα αντίσταση, παρά την συντριπτική υπεροχή των Γερμανών, αναγκασθέντα την 9η Απριλίου να συνθηκολογήσουν όταν έγινε πλέον η διάσπαση του Γιουγκοσλαβικού μετώπου και τα Γερμανικά στρατεύματα δια της κοιλάδας του Αξιού ποταμού εισήρχοντο εις την Θεσσαλονίκη.

Η κατάληψη της Ελλάδας από τα Γερμανικά στρατεύματα ολοκληρώθηκε την 31η Μαΐου του 1941 με την κατάληψη και της νήσου Κρήτης.

Βαρύτατο ήταν το τίμημα του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου και της Γερμανικής εισβολής τα έτη 1940-1941. Ο πόλεμος αυτός στοίχισε την ζωή και τον ακρωτηριασμό χιλιάδων ατόμων.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ελέχθησαν πολλά Ηρωϊκά και διθυραμβικά για την Ελλάδα από τους τότε ισχυρούς του κόσμου (ΧΙΤΛΕΡ  ΤΣΩΡΤΣΙΛ – ΝΤΕ ΓΚΩΛ – ΡΟΥΣΒΕΛΤ – Ρ.Σ. ΜΟΣΧΑΣ κ.λπ..). Αλλά δυστυχώς ό,τι ο Έλλην Μαχητής εκέρδισε στο πεδίο της Μάχης χάθηκαν στις πολιτικές τράπεζες των διαπραγματεύσεων.

Εορτάζοντας σήμερα την 77η επέτειο της εποποιίας του ’40, ας αποτίνουμε ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους νεκρούς ήρωες.

Η θυσία τους ας γίνει κάποτε για εμάς χρέος ενότητας και προσήλωσης στα ιδανικά της Ελευθερίας, τις αρχές και αξίες των Ελλήνων και της Δημοκρατίας.

Βαρύτατες οι υποχρεώσεις μας έναντι αυτής της ανεκτίμητης Εθνικής κληρονομιάς. Ιδιαίτερα η νέα γενιά, η ελπίδα του ΑΥΡΙΟ, πρέπει να ενστερνισθεί τα α διδάγματα της εποποιίας του ’40, και να αντιληφθεί ότι μόνο με την Εθνική ενότητα, την Ιστορική μνήμη του λαού μας και το δημοκρατικό πολίτευμα θα διαφυλάξουμε αυτήν την ιερή πατρίδα.

Τέλος ας ευτυχήσουν οι ερχόμενες γενεές να έχουν την εθνική και πολιτική Ελευθερία χωρίς την φρίκη του πολέμου, να υπάρξουν όμως αξίες της Ειρήνης, που θα κρατήσουν προπάντων υψηλά την ηθική στάθμη του βίου των Ελλήνων.

 Διαβάστε περισσότερα.. »