Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ~ στρατοί έτοιμοι για δράση

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Όταν μιλάμε για ετοιμοπόλεμους στρατούς... μιλάμε και ελληνικά! +Yanni Spiridakis 
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2017

ΜΥΘΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ~ το βαλς που αποδόμησε την ζωή του

σύντομες ιστορίες στα όρια της φαντασίας & του ρεαλισμού χωρίς (κανονικό) τέλος

Δεν είναι οι κόρνες από τα διερχόμενα αυτοκίνητα, ούτε οι φωνές από νέους που πρώτα πράττουν και μετά (μπορεί να) σκέφτονται. Δεν είναι τα βιαστικά βήματα από ακριβά δερμάτινα παπούτσια, ούτε τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ακούγονται από τα ηχεία της πόλης. Είναι αυτό το βούισμα που νιώθεις όταν κάτι μέσα σου σε καίει. Σε τρώει. Σε φθείρει. Ίσως κανείς άλλος δεν μπορεί να το ακούσει, γιατί αυτός ο εκκωφαντικός θόρυβος μπορεί να σε τρελάνει, μπορεί να σου στερήσει τον ύπνο και την ηρεμία σου.

Έτσι κι εκείνος. Καθισμένος στην άκρη του δρόμου οκλαδόν, σκεπασμένος ερμητικά με μια σκούρα κουβέρτα γεμάτη λεκέδες, κατέβασε τον άκομψο σκούφο του ως τα αυτιά και έγειρε το κεφάλι ξαπλώνοντας, μαζεύοντας και κρύβοντας το ποτηράκι που συχνά άφηνε μπροστά του μπας και μάζευε μερικά ψιλά για να αγοράσει λίγο ψωμί.

Όχι σήμερα. Σήμερα δεν το είχε ανάγκη. Δεν το ήθελε. Σήμερα απολάμβανε τον θόρυβο. Απολάμβανε το κρύο. Απολάμβανε την πείνα που σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα τον έκαναν να υποφέρει. Πως ξέρεις στα σίγουρα ότι είσαι άνθρωπος αν δεν υποφέρεις; Έριξε μια τελευταία ματιά εμπρός του παρατηρώντας τον όχλο να ικανοποιείται με τσάντες ακριβών καταστημάτων και αυτοκίνητα με φανταχτερά φανάρια και ύστερα έγειρε το κεφάλι χαμηλά.

Όταν έκλεισαν τα μάτια του, ο θόρυβος σταμάτησε. Δεν ακουγόταν τίποτα πια. Το κρύο δεν τρυπούσε τα κόκαλά του και θαρρείς πως το στομάχι του δεν ήταν γεμάτο μήτε αδειανό. Τότε σηκώθηκε μα δεν ήταν βαρύς όπως το τελευταίο διάστημα. Περπάτησε ως το τέλος του στενού κι εκεί ήταν εκείνη με ένα πρόσωπο που κανείς δεν μπορούσε να αναγνωρίσει. Ήταν η ζωή του; ήταν η αμαρτία του; ήταν το απωθημένο του; Το παρελθόν, το μέλλον, η ευτυχία, η καταδίκη του; Ούτε ο ίδιος μπορούσε πια να ξεχωρίσει.
"Ήρθε η ώρα να επιλέξεις" είπε με ψιθυριστή φωνή κι εκείνος έμεινε να την κοιτάζει προσπαθώντας να καταλάβει ποιες ήταν οι επιλογές του στον μονόδρομο που περπατούσε μια ζωή. 

Και τότε έστριψε τα μάτια του αριστερά και είδε τον εαυτό του. Ήταν έτοιμος να κατακτήσει τον κόσμο. Ο ουρανός ήταν το όριο. Σαν λιοντάρι που δεν λογίζει κινδύνους, έτρεχε κατασπαράζοντας την ζωή που μόνος του είχε αποκτήσει. Είδε ανθρώπους που ζούσαν από εκείνον και θυμήθηκε ότι πάντα έκανε το ίδιο λάθος. Μπέρδευε εκείνους που ζούσαν από εκείνον με εκείνους που ζούσαν για εκείνον. 


Τότε την κοίταξε πάλι, μα αυτή τη φορά ήταν όλα θολά απ' το πυκνό δάκρυ που είχε μπουκώσει στο μάτι πριν αυτό κυλήσει ως κάτω. Με δυσκολία, έγνεψε συγκαταβατικά και τότε μία μουσική αγγέλων ακούστηκε με τους δυο τους να αρχίζουν να χορεύουν ένα βαλς σε έναν άγνωστο ρυθμό. Καθώς ο χορός συνέχιζε εικόνες που περνούσαν από μπροστά του χάνονταν για πάντα. Η πρώτη φορά στο σχολείο και η πρώτη φορά στο αεροπλάνο. Η πρώτη φορά που ήταν περήφανος για τον εαυτό του και η πρώτη φορά που έβγαλε λεφτά. Η πρώτη φορά που ένιωσε σημαντικός και η πρώτη φορά που ένιωσε πόνο και απογοήτευση. Η πρώτη φορά που είδε τα σταυροδρόμια να γίνονται αδιέξοδα και η πρώτη φορά που χρειάστηκε να ψάξει στα σκουπίδια για να μην μείνει ξανά νηστικός. Σε κάθε στροφή του βαλς το καθένα χανόταν ώσπου στο τέλος δεν υπήρχε τίποτα. Καμία ανάμνηση, κανένα παρελθόν, τίποτα που να μπορεί να τον προβληματίσει πια.

Τότε ξαφνικά η μουσική σταμάτησε κι εκείνη έκανε ένα βήμα μακριά του, για να τον ρωτήσει με την ίδια ψιθυριστή φωνή.
"Τόλμησες";
"Νν... ναι", απάντησε ψελλίζοντας.
Εκείνη χαμογέλασε και εξαφανίστηκε στο σκοτάδι δίπλα σε μία νυχτερίδα που λες και την συνόδευε την ακολούθησε, ενώ αυτός ένιωσε μια άγνωστη ανακούφιση στο ανάλαφρο πια σώμα του. Ύστερα το μόνο που φαινόταν ήταν ο φάρος από το κίτρινο μεγάλο αυτοκίνητο...  

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το κίνημα #metoo για την γυναικεία κακοποίηση είναι συνάμα υποκριτικό και ελπιδοφόρο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Κάθε χρόνο πολύς κόσμος αναμένει ποιος (ή τι) θα ανακηρυχθεί ως πρόσωπο της χρονιάς στο περιοδικό Time. Αν θυμάμαι καλά, κάθε χρόνο κι εγώ ο ίδιος φτιάχνω ένα θέμα με αφορμή αυτό, ωστόσο φέτος το εξώφυλλο αξίζει να μας προβληματίσει λίγο περισσότερο από ότι για παράδειγμα, πέρσι που νικητής ήταν ο αλαζόνας πρόεδρος της Αμερικής.

Φέτος λοιπόν, αντί για πρόσωπο έχουμε ένα Κίνημα. Πρόκειται για το περιβόητο #MeToo το οποίο ήταν η αφορμή για γυναίκες να καταγγείλουν πιο ελεύθερα τη σεξουαλική κακοποίηση που δέχτηκαν τώρα ή στο παρελθόν. Εγώ νομίζω εξάλλου πως -ειδικά όταν μιλάμε για τις περιοχές της Δύσης- είναι αδιανόητο σήμερα για μια γυναίκα να βιώνει σεξουαλική παρενόχληση και όχι μόνο αυτό αλλά να μην μπορεί να απαλλαγεί από αυτήν, είτε απλά φεύγοντας είτε καταγγέλοντάς το.

Εκεί στο Hollywood μάλλον δεν είναι και πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Από ότι μάθαμε με αφορμή αυτό το τεράστιο σεξουαλικό σκάνδαλο που αφορούσε, παραγωγούς, διάσημους ηθοποιούς και άλλους ισχυρούς του μαγικού κόσμου της έβδομης τέχνης, πολλές κοπέλες -κυρίως στο ξεκίνημα της καριέρας τους- έπεσαν θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από τους πρώτους. Πολλά χρόνια μετά, αφού έγιναν διάσημες ή όχι και τόσο διάσημες, αποφάσισαν να λύσουν την σιωπή τους, να προβούν σε καταγγελίες και να αναστατώσουν ολόκληρο τον πλανήτη με αυτό.

Ας μου επιτρέψετε έναν διπλό προβληματισμό σήμερα. Αφενός, το να γίνεται ένας τέτοιος πανικός μέσα σε λίγους μήνες αποδεικνύει την υποκρισία μας. Ξαφνικά οι διάσημες γυναίκες έπεσαν θύματα και όλοι σοκαριστήκαμε, οργιστήκαμε, στεναχωρηθήκαμε και η προσωπική τους ιστορία έγινε δημόσια, γίναμε όλοι συμμέτοχοι στο... δράμα τους. Κανείς όμως δεν σκέφτηκε πως ίσως όταν γινόταν όλο αυτό (στην αρχή της καριέρας τους) να το υπόμεναν κατ' επιλογή προκειμένου να χτίσουν την καριέρα που ονειρευόντουσαν, οπότε αυτό αμέσως τις κάνει συνένοχους(;). Και από την άλλη... ξεχνάμε πως την ίδια ώρα χιλιάδες γυναίκες σε Ανατολή αλλά και Δύση κακοποιούνται βάναυσα και όχι μόνο σεξουαλικά, με τα στόματα να μένουν ερμητικά κλειστά επειδή.... εκείνες δεν είναι διάσημες, σωστά;

Όμως, θα αναγνωρίσω κάτι άλλο. Η προώθηση του ζητήματος αυτού βοήθησε έστω και έμμεσα πολλές μη διάσημες γυναίκες να δραστηριοποιηθούν. Να αναζητήσουν λύσεις και ίσως να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνες παρά τις εκάστοτε απρόσωπες καμπάνιες που βλέπουμε εδώ κι εκεί. Από αυτήν την άποψη το #MeToo βοήθησε, Θα βοηθήσει και ελπίζω τα αποτελέσματα του να τα δούμε εν καιρώ... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ η βία δεν είναι αναρχία, ας την οριοθετήσουμε

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Μια παλιά φράση λέει: "τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς". Σήμερα βέβαια δεν την χρησιμοποιούμε γιατί ακούγεται αρκετά ρατσιστική, σας βεβαιώνω όμως -και ειδικά τους αξιότιμους έγχρωμους αναγνώστες μου- πως κάθε άλλο παρά ρατσιστική πρόθεση έχει η συγκεκριμένη φράση. Οπότε πριν αρχίσετε να μου στέλνετε μηνύματα μίσους, αναδιατυπώνω και λέω πως, τελικά...

Αυτός ο κόσμος μάλλον δε θα αλλάξει ποτέ.

Για κάθε δεντράκι που θα φυτεύουμε, ένα δάσος θα καίγεται. Για κάθε παιδική χαρά που θα εγκαινιάζουμε, μια κούνια θα ξηλώνεται. Για κάθε αλλαγή στο σύστημα ηλεκτροφώτισης μιας πλατείας παρουσιάζουμε, ένας πυλώνας θα καταστρέφεται και η λίστα είναι τεράστια.

Προχθές είχαμε την... "επέτειο" του θανάτου του νεαρού αναρχικού και ως είθισται, κάθε πορεία ή εκδήλωση μαθητών ή δεν ξέρω κι εγώ τι, διεκόπη από βανδαλισμούς, οδομαχίες, επιθέσεις και κλασικά... καταστροφή της Δημόσιας και Ιδιωτικής περιουσίας. Πίσω στο 2008 όταν τα καυτηρίαζα αυτά, μου είχαν κάνει καταγγελία δύο φορές! Σήμερα, βλέπουμε τις ίδιες εικόνες και κανείς δεν αντιδράει.

Επιτρέψτε μου να σας παραθέσω αυτούσιο ένα κομμάτι κειμένου που περιέγραφε τα γεγονότα:

Στο πέρασμά τους από τα Προπύλαια έως το Σύνταγμα κατέστρεψαν πεζοδρόμια, κάδους απορριμμάτων, έσπασαν φανάρια, στάσεις λεωφορείων, ξήλωσαν πινακίδες.

Σε όλη αυτή τη διαδρομή της καταστροφής η αστυνομία απουσίαζε ή έκανε διακριτική παρακολούθηση, χωρίς να επεμβαίνει καθόλου. Οταν οι νεαροί έφτασαν, εκμεταλλευόμενοι τη μαθητική πορεία που ήταν σε εξέλιξη, στο Σύνταγμα, πραγματοποίησαν επίθεση εναντίον των αστυνομικών που ήταν έξω από το Κοινοβούλιο.

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε στο Σύνταγμα ήταν πως κουκουλοφόροι κρατούσαν στα χέρια τους ακόμα και πινακίδες «STOP», που ξήλωσαν προφανώς από κάποιο στενό.

Περιγραφές σαν αυτές που φυσικά τις κάνω εικόνα, με εξοργίζουν. Με εξοργίζουν που κάποια παιδιά πολλά από τα οποία είναι πολύ... "καθημερινά" παιδιά και υπεράνω πάσης υποψίας, δεν αντιλαμβάνονται την ζημιά που κάνουν στον τόπο που οι ίδιοι μένουν, την ζημιά που κάνουν στην καθημερινότητα που οι ίδιοι και οι γονείς τους βιώνουν, σπάζοντας παγκάκια και φανάρια και καίγοντας κάδους ή αυτοκίνητα. Από την άλλη με εξοργίζει η στάση της αστυνομίας. Γνωρίζω πως αν η αστυνομία γίνει πιο ενεργητική θα έχουμε περισσότερα προβλήματα, όπως τραυματισμοί, αναζωπύρωση της διαμάχης και περισσότερη επιθετικότητα, όμως πως είναι δυνατό ρε παιδιά, να μένουν άπραγοι όταν μπροστά τους διαλύεται μια πόλη ή μια περιουσία πολίτη που υποτίθεται πως δουλειά τους είναι να προστατεύουν;

Σε πολλά από αυτά τα παιδιά που καίνε και σπάνε, η αναρχία δεν είναι ιδεολογία. Είναι ξέσπασμα και μια έκφραση εκτόνωσης που τους έχει φυτευτεί από άλλους στο μυαλό ως δυνατότητα(!) Εδώ στο Ηράκλειο, εδώ και λίγο καιρό υπάρχει ένα τέτοιο μέρος για όλα αυτά τα παιδιά και όχι μόνο, που έχουν ανάγκη να ξεσπάσουν βίαια. To Lampogialo - Rage Room, είναι η απάντηση στην αναρχία και την παρανομία και επειδή έχω μπει στην διαδικασία να σκεφτώ ότι κάποιοι έχουν ανάγκη την βία, ας... την οριοθετήσουμε!!! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η επίσκεψη ερντογάν μας άφησε μια αδιάφορη μελαγχολία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα ήταν ένα ωραίο θέατρο εντυπώσεων. Ο... "σουλτάνος" ήρθε με πολιτική ατζέντα που δεν περιείχε τίποτα σημαντικό. Και σε αυτές τις περιπτώσεις ε, δεν πληρώνεις τζάμπα αεροπορικά εισιτήρια! Έχεις κάποιο σκοπό, κάποια πολιτική επιδίωξη.

Ο Ερντογάν ήρθε στην Ελλάδα για να ασχοληθεί έμμετρα με την Συνθήκη της Λωζάνης και λέω έμμετρα γιατί στο δικό του χωριό το κάνει απροκάλυπτα και χωρίς περιστροφές, το να το κάνει όμως στην γη του... γειτονικού εχθρού ή εχθρικού γείτονα έχει μεγάλη αίγλη. Μία πολύ σημαντική επιδίωξη ήταν να έρθει σε ευρωπαϊκό έδαφος σε μία περίοδο που διανύει πολύ άσχημες σχέσεις με την Ένωση. Αυτό δεν τον βοήθησε και πολύ βέβαια γιατί όταν το πρωί έκανε προκλητικές δηλώσεις για την Λωζάνη, το ίδιο μεσημέρι από τα πιο επίσημα χείλη της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, έγινε ξεκάθαρη υποβάθμιση των δηλώσεων αυτών και συγχρόνως κόπηκαν ενδεχόμενα περιθώρια για να ανοίξει το ζήτημα αυτό ξανά.
Εξάλλου ο πρόεδρος της τουρκίας μετέβη στην Θράκη για να δώσει μία παράσταση στέλνοντας μηνύματα σε ένα μικρό και αδιάφορο κοινό αλλά και παράλληλα για να εκθέσει την ελληνική πολιτεία. Ας μην ξεχνάμε πως "άδειαζε" τον Υφυπουργό Εξωτερικών όταν εκτός προγράμματος ζήτησε να μιλήσει σε κοινό που είχε συγκεντρωθεί και ενώ ο Υφυπουργός του υπενθύμιζε το πρόγραμμα εκείνος και τον αγνόησε και έκανε τελικά την ομιλία του, πετυχαίνοντας μία σημαντική νίκη σε διπλωματικό επίπεδο ή για να μιλήσουμε πιο πρακτικά, αποδεικνύοντας πόσο μεγάλος ηγέτης είναι μπροστά στα ελληνόπουλα πολιτικά στρατιωτάκια της Αριστεράς, της προχειρότητας και της αναρχίας.

Σε λίγες μέρες από τώρα ουδείς θα θυμάται την επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα. Εκείνος έχει πολύ σημαντικότερα πράγματα να σκεφτεί γι' αυτό και ουσιαστικά δεν τον ενδιαφέρει επί της παρούσης να τα βάλει με την Ελλαδίτσα αναζωπυρώνοντας έτσι τις κακές σχέσεις του με τη Δύση και από την άλλη όλοι εμείς θέλουμε να ξεχάσουμε πως ένας πολιτικός επιπέδου Ερντογάν -ενός εκ των τελευταίων ηγετών στον κόσμο- ήρθαν, έκαναν ότι ήθελαν και έφυγαν. Θα ήταν ευχάριστο για τα μέλη της ελληνικής κυβέρνησης να κάνουν την αυτοκριτική τους, αλλά από την συγκεκριμένη κυβέρνηση εγώ προσωπικά δεν έχω τόσο υψηλές απαιτήσεις+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ο άξεστος και ο αγενής

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Η αξεστοσύνη είναι σαν πίσσα στην αμμουδερή παραλία των διαπροσωπικών σχέσεων. Φυτρώνει σε περιβόλι σπαρμένο με σαβουάρ βιβρ και ξεπετιέται σαν το άλιεν μέσα από ιταλικά κοστούμια.

Όσο κι αν είσαι μεγαλωμένος από Ελβετίδες νταντάδες, μπορεί να είσαι ο πιο άξεστος του κόσμου. Η αξεστοσύνη δεν έχει να κάνει με τους καλούς τρόπους που εφευρέθηκαν για ανθρώπους δίχως έμφυτη ευγένεια. Μπορείς να κάνεις χειροφιλήματα και να μην είσαι ικανός να ζήσεις κομψά.

Ο αγενής και ο άξεστος είναι σαν μακρινά ξαδέλφια. Θα μπορούσαν να είναι δύο υδραυλικοί. Ο αγενής δεν θα σου έλεγε «καλημέρα», ο άξεστος θα σου φώναζε «έλα να δεις» και θα σου έδειχνε το αηδιαστικό πράγμα που βούλωνε την αποχέτευσή σου.

Ο άξεστος πάει παντού.

Μπορεί να σε πετύχει στο σαλονάκι διακεκριμένης αεροπορικής εταιρίας και να καταφέρει να σε κάνει να νιώσεις στα πιο αγριεμένη ΚΤΕΛ... Να ουρλιάζει: «Φέρε μου την τσάντα» και να φας τη Louis Vuitton της άξεστης στο κεφάλι. Ίσως να σου στείλει και λίγα μόρια βρομιάς από τον άξεστο κόσμος της, που εισχωρούν στη μύτη σου με το «έτσι θέλω».

Με την απλή αγένεια εκνευρίζεσαι, αλλά ζεις καλύτερα - δεν έχεις να θυμηθείς τόσα πολλά.

Την αγένεια ίσως καταφέρεις να τη συγχωρήσεις διότι ο αγενής μπορεί να είναι ένας κακούλης, αντικοινωνικός, στριμμένος, μισάνθρωπος και επειδή του γυρίζεις τα άντερα δε σε ρωτάει «τι κάνετε;» Η αξεστοσύνη αντιθέτως μπορεί να 'χει αξεσουάρ ευγένειας.

Την αξεστοσύνη δεν την κολλάς, αν την έχεις, δεν την ξεφορτώνεσαι θεωρητικώς, με πέντε καλούς τρόπους έχεις καθαρίσει.

Η αξεστοσύνη ευδοκιμεί σε προσωπικότητες που δεν έχουν διάθεση να αποκρύπτουν ασχήμιες της καθημερινότητας, δεν στολίζουν λιγάκι, δεν στολίζουν ποτέ. Είναι έμφυτη αλλά και επίκτητη. Παραδείγματος χάρη τα ζώα δεν είναι άξεστα, αλλά απλώς αγενή, καθώς, το να είσαι άξεστος συνιστά προσπάθεια στο να διαδίδεις όλα τα άσχημα.

Θα με βρεις εδώG+Nastazia A
                            FB:  Anastasia Papadaki

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ η θέση της ελλάδας στον σύγχρονο γεωπολιτικό κόσμο

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

απόΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Ηλίας Ευαγγελόπουλος

Είναι γεγονός ότι η θέση της πατρίδας μας στην κλίμακα της παγκόσμιας γεωπολιτικής ισχύος, συνεχώς εξασθενεί αφού από το: “ως κράτος ανήκουμε εις την δύση” έχουμε πλέον γίνει προτεκτοράτο της δύσης. Σε αυτό συνετέλεσε και η είσοδος της χώρας στην εποχή του Δ.Ν.Τ. και των μνημονίων που με τη σειρά τους οδήγησαν στην απώλεια εθνικής κυριαρχίας και στην δημιουργία σχέσης, όχι ισότιμου μέλους μέσα στην οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά παρακατιανού, εξαρτημένου και πλήρως διοικούμενου και ελεγχόμενου απ’ αυτήν. 

Σίγουρα τα ισχυρά κράτη του κόσμου επιδιώκουν όπως είναι φυσικό πάντα τα συμφέροντά τους όμως διευκολύνονται στα σχέδια τους και από τα κάθε λογής εγχώρια γιουσουφάκια που πρόθυμα φροντίζουν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους έναντι προσωπικών φιλοδοξιών και ανταλλαγμάτων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας πράξης νενεκισμού ήταν η δολοφονία του Καποδίστρια που σχεδιάστηκε από τα ισχυρά κράτη της Ευρώπης αλλά πραγματοποιήθηκε από ελληνικά χέρια. Όπως χαρακτηριστικά είπε αργότερα ο ίδιος ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης: “Ανάθεμα τους Άγγλο-Γάλλους, που ήταν η αιτία και εγώ έχασα τους δικούς μου και το έθνος έχασε έναν άνθρωπο που δεν θα τον ξαναβρεί ποτέ και το αίμα του με παιδεύει ως σήμερα”.

Όταν έχεις μάθει τους άλλους ότι είσαι ο εύκολος, ο βολικός και ο πρόθυμος που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους τότε είναι δύσκολο να αλλάξεις τον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι σε βλέπουν και σε συμπεριφέρονται. Κανείς δεν πρόκειται να σε σεβαστεί όταν πρώτος εσύ δεν σέβεσαι τον εαυτό σου. Αυτό είναι κανόνας.

Προσωπικά δεν με εκφράζει ως Έλληνα, ο σημερινός ξεπεσμός της πατρίδας μας και προφανώς δεν εκφράζει και πολλούς άλλους που έχουν μέσα τους αξιοπρέπεια αλλά και συναίσθηση της πνευματικής κληρονομιάς τους αλλά και του ρόλου που καλείται να παίξει ο ελληνισμός και η ορθοδοξία στον σύγχρονο κόσμο.

Πολλοί λένε ότι η Ελλάδα ανήκει στην Δύση και άλλοι για να μας κοροϊδέψουν και να μας υποτιμήσουν μας λένε ότι οι Ελλάδα ανήκει στην Ανατολή μια και τόσα χρόνια σκλαβωμένοι στους Τούρκους έχουμε πλέον μέσα μας ανατολίτικη νοοτροπία. Όπως όμως έχω γράψει στο παρελθόν η Ελλάδα δεν ανήκει ούτε στην Ανατολή ούτε στην Δύση. Αυτές ανήκουν στην Ελλάδα γιατί οι Έλληνες έδωσαν τα φώτα τους σε ανατολή και δύση.

Γεωγραφικά ανήκουμε στο κέντρο του κόσμου που είναι η Μεσόγειος θάλασσα. Συνδετικός κρίκος Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής. Βρισκόμαστε όμως και στο μελλοντικό ενεργειακό κέντρο του κόσμου, μια και τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων έχουν πρόσφατα ανακαλυφθεί στην λεκάνη της Μεσογείου.

Σήμερα η Ευρώπη αντιμετωπίζει έναν μεγάλο κίνδυνο που λέγεται Ισλάμ. Ο κίνδυνος αυτός γίνεται μεγαλύτερος γιατί οι ευρωπαϊκοί λαοί έχουν χάσει την εθνική τους συνείδηση και ο ξεπεσμός των ευρωπαϊκών χριστιανικών εκκλησιών (καθολικοί, προτεστάντες), τους έχει οδηγήσει σε ηθικό ξεπεσμό με αποτέλεσμα οι εξ ανατολών μετανάστες βλέποντας διαλυμένες κοινωνίες, να αισθάνονται ότι αυτοί είναι ανώτεροι από τους ευρωπαίους, με αποτέλεσμα αντί να τους ενσωματώσει η Ευρώπη στους κόλπους της να ενσωματώσουν αυτοί την Ευρώπη μέσα στον κόσμο του Ισλάμ.

Βλέπουμε επομένως ότι η Ευρώπη αλλά και όλος ο κόσμος χρειάζεται μιαν άλλη Ελλάδα βγαλμένη από τα παλιά που με την ορθοδοξία θα μπορέσει πάλι να ποτίσει και να αναγεννήσει την πνευματικά νεκρή Ευρώπη αλλά και ως δυνατή κρατική οντότητα θα παίξει το ρόλο του τοπικού παρατηρητή που θα φροντίσει να μην υπάρξει αστάθεια στην περιοχή μας λόγω του μεγάλου ενεργειακού πλούτου, που ιστορικά όπου υπάρχει συνοδεύεται με πολέμους και αίμα.

Για να ανταποκριθεί όμως η Ελλάδα σ’ αυτόν τον νέο ρόλο που η γεωπολιτική της θέση, η ορθοδοξία  αλλά και η πολύχρονη ιστορία της, της τον επιβάλλουν θα πρέπει να απαλλαγεί από το διεφθαρμένο και υποταγμένο εγχώριο πολιτικό σύστημα. Απαιτείται γι’ αυτό συστράτευση των υγειών δυνάμεων του έθνους που θα φέρουν στην εξουσία μια πραγματική ελληνική κυβέρνηση, η οποία θα φροντίσει να μεταβληθεί η πατρίδα μας σε μια ανεξάρτητη χώρα (με ισχυρή οικονομία και με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις) χωρίς ξένες βάσεις και μακριά από διεθνείς στρατιωτικές συμμαχίες ούτως ώστε να αποτελέσει τον σταθερό συνδετικό κρίκο Ανατολής και Δύσης, Βορρά και Νότου.

Ηλίας Ευαγγελόπουλος
Οικονομολόγος
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ~ δύο ουράνια τόξα

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;
Και ξαφνικά όχι ένα, μα δύο ουράνια τόξα στον ουρανό σε αναγκάζουν να σκεφτείς μήπως τελικά... υπάρχει ελπίδα; +Yanni Spiridakis 
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ~ χριστουγεννιάτικες ιστορίες...

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας


χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Ζούμε τη ζωή μας με ταχύτητες που δεν μας επιτρέπουν να αντιληφθούμε όσα γίνονται γύρω μας. Βλέπουμε, ως επί το πλείστον, τα πράγματα μέσα από τον παραμορφωτικό καθρέπτη της διαρκούς κίνησης. Δεν είναι να απορεί λοιπόν κανείς που, όταν έχουμε την ευκαιρία μίας παύσης, μας φαίνεται πως ο χρόνος σταματάει, πως τα ρολόγια λιώνουν (όπως στην "Εμμονή της Μνήμης" του Νταλί) και όλα γύρω μας παγώνουν. Λόγου χάρη τώρα, που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα: ο ξέφρενος χορός από τα λαμπιόνια, η χαρά που πρέπει-να-υπάρχει-παντού-αλλιώς-δεν-τολμάς-ούτε-να-ανασάνεις και το χοντροκομμένο γκλίτερ, δεν μας αφήνουν ούτε για μία στιγμή να συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή, και αγκαζέ δίπλα της η αδερφή της Ιστορία, δεν αναγνωρίζουν γιορτές και επετείους. Κι όμως, έχουν να μας προσφέρουν τις πιο αληθινές Χριστουγεννιάτικες ιστορίες...



"Πώς εωρτάσθησαν τα Χριστούγεννα εις το Μέτωπον". Δεν πρόκειται για άλλα Χριστούγεννα από εκείνα του 1940, λιγότερο μακρινά απ΄ ότι νομίζουμε. Τότε που οι οικογένειες χωρίστηκαν και πέρασαν τις γιορτές με ένα διπλό μαράζι: αφενός εκείνο της έκβασης του πολέμου, αφετέρου εκείνο του να κάνεις γιορτές μακριά από τους αγαπημένους σου ανθρώπους (γιατί αυτό είναι το πραγματικό χριστουγεννιάτικο διακύβευμα: κανένα ακριβό δώρο, κανένα πρώτο τραπέζι πίστα σε μεγάλο σκυλάδικο! Να έχεις απλά κοντά σου και υγιείς και ασφαλείς όσους αγαπάς...). Στα παγωμένα βουνά της Ηπείρου οι στρατιώτες γιόρτασαν τα Χριστούγεννα τρώγοντας με τους Ιταλούς αιχμαλώτους...  (Μην αναρωτιέστε: γιορτή αγάπης δεν είναι τα Χριστούγεννα;  Ή μήπως κι εκείνοι δεν είχαν σπίτια και οικογένειες να καρδιοχτυπούν στην πατρίδα τους;).


25 Δεκεμβρίου 1822. Χριστούγεννα που βρίσκουν την Ελλάδα εμπύρετη στον αγώνα για ελευθερία. Στο μαρτυρικό Μεσολόγγι, οι Τούρκοι επιχειρούν νυχτερινή επίθεση. Η έκβαση ακατανόητη: μεγάλες απώλειες για τους πολιορκητές, ελάχιστες για τους αδύναμους πολιορκημένους! Το Μεσολόγγι, εκείνη τη μεγάλη ημέρα του χριστιανισμού, μένει όρθιο χάρη στον Γιάννη Γούναρη, αιχμάλωτο των Τούρκων, ο οποίος πρόδωσε τα σχέδια του αντίπαλου στρατοπέδου στους Έλληνες, θυσιάζοντας τη ζωή της ίδιας του της οικογένειας, η οποία εκτελέστηκε σε αντίποινα από τους Τούρκους... (Πάθος για ελευθερία, αξίες και ιδανικά, άγνωστες λέξεις στην εποχή μας... Όπως και η αυτοθυσία... Μα γίνονται Χριστούγεννα χωρίς αξίες;).

 Στιγμάτισε μία ολόκληρη εποχή, είμαι σίγουρη ότι αρκετοί από εσάς θα το θυμάστε. Το "Μινιόν", το πρώτο πολυκατάστημα της Αθήνας, που ξεκίνησε από ένα περίπτερο (!), υπήρξε ένα έμβλημα της πόλης για πολλά χρόνια. Έμελλε να σβήσει άδοξα όταν, 19 Δεκεμβρίου του 1980, κάηκε ολοσχερώς... Την ευθύνη για τον εμπρησμό ανέλαβε η "Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης '80"... (Ποια είναι η φυσιογνωμία της πόλης μας πια; Ποιοι είμαστε κι εμείς οι ίδιοι μέσα σ' αυτή; Παλεύουμε να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας μέσα στους άλλους, κρίνοντας από την ετερότητα την ταυτότητα, ανάμεσα σε μπαρόκ αισθητικής βιτρίνες πολυεθνικών με γιρλάντες επί γιρλαντών).


Με τη διαπίστωση ότι η Ιστορία έχει να μας προσφέρει τα σημαντικότερα διδάγματα, χριστουγεννιάτικα και μη, θα ευχηθώ σε όλους σας: 
"Καλά Χριστούγεννα, με υγεία!"
 +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ τελικά τι είναι το φαγητό στον άνθρωπο χθες, σήμερα, αύριο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Η όλη ιστορία με το φαγητό ξεκίνησε πριν πολλά-πολλά χρόνια επειδή... τα ζώα και μετά οι άνθρωποι, απλά, πείνασαν! Οι πρώτες κόντρες μεταξύ ανθρώπων ή ζώων έγιναν επειδή ήθελαν να εξασφαλίσουν την τροφή τους είτε κατοικώντας σε μια πιο εύφορη περιοχή είτε παραθαλάσσια κλπ. Σήμερα που ο πολιτισμός είναι... ανεπτυγμένος κάνουμε πολεμάμε για το χρήμα με το οποίο μαντέψτε, τρώμε καλύτερα!

Και σε έναν προβληματισμό σαν αυτό δεν είναι δυνατό να μην αναρωτηθούμε (κι εμείς) αν τρώμε για να ζούμε ή ζούμε για να τρώμε!

Και επειδή μπορεί όλοι να δίνουμε μάχη κάθε μέρα για να εξασφαλίσουμε επάρκεια, ποιότητα και πληρότητα στο φαγητό όμως την ίδια ώρα πολλοί περνούν έναν εφιάλτη για να αποφύγουν το φαγητό! Αν μόλις φτάσατε σε τούτο τον πλανήτη και διαβάσατε το παραπάνω, τότε θα έχετε κι εσείς εκείνο το ύφος απορίας που είχε και ο Νικολάκης όταν η δασκάλα ρώτησε πότε έγινε η άλωση της Πόλης!

Η αλήθεια είναι ότι σήμερα στην Δύση εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι (η συντριπτική πλειοψηφία αυτών γυναίκες) δίνουν μεγάλο αγώνα και πολλά λεφτά σε ειδικούς προκειμένου να μην τρώνε, προκειμένου να χάσουν κιλά και ουσιαστικά συνθέτουν το απόλυτο μοτίβο ειρωνείας σε σχέση με την εικόνα εκατομμυρίων ανθρώπων στις υποανάπτυκτες ή εμπόλεμες περιοχές που πεθαίνουν κυριολεκτικά από την ασιτία. Σημεία των καιρών...

Πίσω στη Δύση όμως, αναρωτιέμαι ρε παιδί μου, τι είναι το φαγητό για εμάς. Νομίζω οι περισσότεροι απολαμβάνουν το φαγητό, το συνδυάζουν με την ξεκούραση, το διάλειμμα, την διασκέδαση με φίλους, όμως υπάρχουν κάποιοι που το φαγητό για αυτούς έχει γίνει ένας εφιάλτης. Έχουν εμμονές με την κατανάλωση μιας κανονικής ποσότητας φαγητού κυριευμένοι από την ουτοπική φοβία πως μπορεί να παχύνουν, να μην είναι αρεστοί ή να μην είναι υγιείς. Τελικά καταφέρνουν να χάνουν την υγεία τους, την ηρεμία τους και να κυνηγάνε μία ουτοπία που ίσως και να μην τους αφορά στο σώμα ή την ζωή. Σε ακόμα πιο ακραίες περιπτώσεις βλέπουμε νεαρά κορίτσια να πεθαίνουν από νευρική ανορεξία.

Για τον άνθρωπο και το φαγητό έχουν γραφτεί και θα γράφονται αράδες χωρίς τέλος. Εγώ είμαι ο πλέον ακατάλληλος να ασχοληθώ με το ζήτημα υπό το επιστημονικό, διατροφικό ή βιολογικό πρίσμα. Μπορώ όμως με σιγουριά να γράψω πως η σχέση του ανθρώπου με το φαΐ μαρτυρά την ψυχολογία και την νοοτροπία του. Μην ξεχνάτε πόσοι τόνοι φαγητού καταλήγουν στα σκουπίδια κάθε χρόνο στην Δύση και πως την ίδια στιγμή ο κόσμος προσποιείται ότι τρώει ενώ δεν τρώει ή ότι δεν τρώει ενώ τρώει.

Αν σας μπέρδεψα, θυμηθείτε: Όπως σε όλα τη ζωή, το φαγητό πρέπει να διακατέχεται από την θεωρία του αρκετού. Όχι του ελάχιστου, όχι του ανύπαρκτου, μα ούτε και του υπερβολικού. Φάτε για να ζήσετε, φάτε για να είστε υγιής, μην φάτε όμως επειδή έτσι νιώθετε καλύτερα και προπαντός φάτε για να ζήσετε, μην κάνετε άλλα σκουπίδια... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ κοινωνικό μέρισμα και κρατική λοταρία αποδείξεων ή πως να μετατρέψεις τους πολίτες σε ζητιάνους

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχουμε γίνει θεατές μιας ιστορίας που ειλικρινά νομίζω πως δείχνει την κατάντια της ελληνικής κοινωνίας. Οι πάντες αναζητούν τρόπους για να αιτηθούν το περιβόητο Κοινωνικό Μέρισμα και κάπως λιγότερο να ελέγξουν αν ήσαν οι νικητές στην πρώτη κρατική λοταρία από τις ηλεκτρονικές συναλλαγές!

Με άλλα λόγια, το κράτος κατέληξε να έχει ένα υπόλοιπο στον κρατικό του προϋπολογισμό; Ένα πλεόνασμα, ένα... περίσσευμα! Και πως αποφάσισε να το διαχειριστεί; Διεξάγοντας κληρώσεις και αναδιανέμοντας τα χρήματα αυτά. Που τι σημαίνει αυτό; Τα πήρε από κάποιους και τα έδωσε είτε στην τύχη (κλήρωση) είτε με κάποια κριτήρια, σε άλλους;

Πόσο δίκαιο όμως μπορεί να είναι αυτό; Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν τύπο σαν εμένα. Δουλεύω σαν το σκυλί κάθε μέρα της εβδομάδας και από τα κέρδη μου το 29% ανήκει στην Εφορία, το 27% στην ασφάλεια (29+27=56) ενώ κάθε χρόνο χρεώνομαι 100% προκαταβολή φόρου, εισφορές αλληλεγγύης (χωρίς να ξέρω σε ποιον προσφέρω την αλληλεγγύη μου...) και άλλα αυξημένα τέλη. Από αυτήν την υπερφορολόγηση και υπερχρέωση προφανώς περίσσεψαν χρήματα τα οποία αντί να τα επιστρέψουν με κάποιον αναλογικό τρόπο σε όλους εκείνους που τα πληρώνουν, αποφάσισαν να τα δώσουν όπως αναφέραμε παραπάνω!

Γιατί; Έχω εμπιστοσύνη στην διαδικασία του κοινωνικού μερίσματος και πιστεύω ότι θα πάει σε τσέπες που τα έχουν ανάγκη, όμως εγώ τα έκλεψα; Εμένα μου περίσσεψαν; Κάποιοι θεώρησαν ότι δεν τα έχω ανάγκη ή ότι δεν δούλεψα αρκετά για να τα κερδίσω;

Και τώρα... εγώ και όλοι οι συμπολίτες μου μαζί, σαν ζητιάνοι, περιμένουμε να δούμε αν δικαιούμαστε κάποιο μέρισμα λες και πρόκειται για συσσίτιο στο προαύλιο κάποιας εκκλησίας ή σταυρώνουμε τα δάχτυλα να είμαστε οι τυχεροί που θα πιάσουμε τα 1000€ της κρατικής λοταρίας. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι ξεπεσμός. Είναι κοινωνική μιζέρια, πολιτιστική εξαθλίωση και οικονομική εκμετάλλευση.

Αν ωστόσο ανήκεις σε αυτούς που πήραν ή θα πάρουν λεφτά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, τότε απλά παρηγορούμαι γιατί τουλάχιστον αυτά θα έρθουν σε εσένα και όχι σε κάποιο γερμανικό πορτοφόλι ή στο χρηματοκιβώτιο κάποιας τράπεζας. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ τα χριστούγεννα (δεν) ήρθαν και αφήστε με επιτέλους να (μην) γιορτάσω

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Διανύουμε την πρώτη εβδομάδα του Δεκέμβρη και εδώ και μέρες πολλά καταστήματα έχουν
στολίσει βιτρίνες, πολλά ραδιόφωνα παίζουν συνεχώς Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και γενικά το κλίμα πάει να γίνει εορταστικό κόντρα στην ροή των δεδομένων και καλά το κάνει, όμως σας μεταφέρω μία προσπάθεια που έχει αρχίσει από τον Νοέμβριο και την οποία θεωρώ πολύ ετεροχρονισμένη μιας και γενικά στην Ελλάδα ακόμα και ο Νοέμβριος θυμίζει κάτι από καλοκαίρι οπότε είναι πραγματικά δύσκολο να μπεις σε χριστουγεννιάτικο κλίμα (εκτός κι αν είσαι απ' την Αυστραλία)!

Κατανοώ τους έμπορες και γενικά τους καταστηματάρχες που με αυτόν τον τρόπο θέλουν να δώσουν μία τόνωση στις επιχειρήσεις τους. Ποντάρουν στο εορταστικό θέμα που παραδοσιακά ωθεί τον καταναλωτή στην αγορά και μιας και μιλάμε για ένα μικρό χρονικά διάστημα, είναι πολύ λογικό για τους επιχειρηματίες να θέλουν να το επιμηκύνουν.

Τα μικρά παιδιά, οι ερωτευμένοι, όσοι νηστεύουν, όλοι τους προσβλέπουν στα Χριστούγεννα και όλοι τους έχουν λόγους να μπουν στο κλίμα και όλοι τους έχουν συμφέρον από το να δημιουργηθεί αυτό το κλίμα κατά πολύ νωρίτερα.

Δεν είναι τυχαίο πως στις ΗΠΑ είναι υπάρχει πάντα ένας λόγος να γιορτάζεις και να... ξοδεύεις! Στην αρχή είναι το καλοκαίρι και αμέσως μετά έρχεται η καμπάνια "back to school" για να την διαδεχτεί το Halloween, η μέρα των Ευχαριστιών, η Black Friday, η Cyber week και όλα αυτά ενώ ήδη από τον Οκτώβρη(!) ξεκινάνε τα πρώτα χριστουγεννιάτικα υπονοούμενα...

Εγώ όμως στο κλίμα θα μπω 2-3 μέρες πριν. Δεν έχω την απαίτηση το ίδιο να κάνουν τα παιδιά μου, οι φίλοι μου ή τα άλλα άτομα στο περιβάλλον μου, όπως αντίστοιχα απαιτώ να μην έχουν την απαίτηση εκείνοι από μένα. Αν με πείτε ξενέρωτο, θα είμαι. Αν με πείτε μονόχνοτο, θα είμαι. Απλά αφήστε με να μην "έχω" Χριστούγεννα μέχρι όντως να έρθουν αυτά. Καλό... μήνα! +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ adventurous love

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Σ' έναν τέλειο κόσμο απαλλαγμένο από εμποδισμένους έρωτες θα ζούσαμε όλοι ευτυχέστεροι, εκτός ίσως από τους συγγραφείς καθώς θα γινόταν δυσκολότερη η συγγραφή ενός ερωτικού μπέστ σέλερ μιας και θα έπρεπε να λειτουργήσει η φαντασία του με διπλή ταχύτητα- και οι καφετζούδες, αφού οι απελπισμένοι σε χρυσώνουν έτσι και τους τάξεις λίγη ελπίδα!

Η κατάθλιψη θα ήταν μια σπάνια διαταραχή που θα έπληττε μονάχα τους βαρύτατα δυστυχείς.

Προπάντων στην παραδεισένια νιρβάνα μας όλοι οι δεσμευμένοι, και εκτενέστερα οι παντρεμένοι, θα ήταν πιστοί! Οι ελάχιστα εναπομείναντες θα κρυβονταν απο ενοχή και ντροπή για το ''αλλόκοτο κουσούρι'' της απάτης.

Αντιθέτως, στη πραγματική ζωή κανείς δεν ντρέπεται, αλλά κοκορεύεται και θαυμάζει για τα ''επιτεύγματα'' του και τις αποδόσεις του συνήθως, με κάποια πιτσιρίκα! Τι κι αν είναι 50 χρονών? Η μπογιά του έχει ακόμη πέραση!

Για όλους εμάς τους υπόλοιπους η ερωτική μας ζωή ίσως να μην είναι τοσο περιπετειώδης και μυστήρια όσο εκείνων που κατα συρροήν ζουν με το φόβο μην τους πιάσουν στα πράσα.. Εμείς έχουμε να διηγούμαστε έναν ή έστω δυο ανεκπλήρωτους έρωτες... Αν κάποιος μας ζητούσε να εξιστορήσουμε σε μια σύντομη περίληψη την ερωτική μας ζωή, ο ανεκπλήρωτος έρωτας θα καταλάμβανε περισσότερο χρόνο γιατί είναι μια πληγη μέσα μας, έστω κι αν η ζωή μας προχώρησε επιτυχώς!

Ένας ''κατεστραμμένος'' και ''χτυπημένος'' από τη μοίρα θα υποστηρίξει ότι, εξαιτίας της κληρονιμικής σωματικής του διάπλασης και των εξαιρετικά δύσκολων παιδικών του χρόνο, δεν αφιέρωσε τον απαιτούμενο χρόνο στα ερωτικά του ζητήματα γι' αυτο και είναι ''άτυχος στον έρωτα''.

Όσο ζεις έναν εμποδισμένο έρωτα, δεν αγοράζεις περιοδικά για νύφες. Δεν κάνεις σχέδια για σπίτια με γκαζόν και πιτσιρίκια να τρέχουν σε αυτό, υπερβαίνεις το πρακτικό σου εαυτό και αυτό σε κάνει σαφώς πιο ερωτευμένο και πιο ερωτεύσιμο!

Ανακηρύττουμε ανιδιοτελώς τους ακατάλληλους αγαπημένους μας στους πιο αθώους και απροστάτευτους! Είναι να μην σου τύχει!!

Στους εμποδισμένους έρωτες ευδοκιμούν κυρίως οι τερατώδεις συνδυασμοί. Θεές πέφτουν στα πόδια δεσμευμένων Κουασιμόδων, νεότατοι άνδρες ερωτεύονται παντρεμένες, και ώριμες αριστοκράτισσες με ανώτατη παιδεία γίνονται σκυλάκια αλλοδαπών με πτυχίο φυσικοθεραπείας. Η αίσθηση της διαφοράς εξάπτει τους εμποδισμένους εραστές που πορεύονται βέβαιοι μόνο για την απόλυτη οικειότητα των πνευμάτων τους. Λίγο να εντρυφήσεις στη λογοτεχνία των εμποδισμένων, λ.χ. ''Ρωμαίος και Ιουλιέτα'' (άκρως κλασικό και διαχρονικό ανά τους αιώνες), έχεις αμέσως έναν καλό μπούσουλα για να μιμηθείς το μοιραίο πάθος που θα σε συνταράξει!

Σ' έναν καλύτερο κόσμο ίσως οι αγαπημένοι μας εμποδισμένοι έρωτες να μην μας άφηναν καμία σημαντική πληγή. Δε θα μας εξαπατούσαν και τα αντικείμενα του πόθου μας δε θα μας απογοήτευαν αναπόφευκτα! Σε στιγμές ευθυμίας ίσως να απλώναμε το χέρι για χειραψία και με λίγο χιούμορ να τους ευχαριστούσαμε εγκάρδια που μας έκαναν πρόσκαιρα να δυστυχήσουμε. Οι εμποδισμένοι μας έρωτες δεν έπαψαν ποτέ να είναι ωραιότατες περιπέτειες!

Υ.Γ.: THERE IS NO PASSION SO SERIOUS AS LUST... Laurence Sterne
Θα με βρεις εδώG+Nastazia A
        
                             FB:  Anastasia Papadaki

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ προώθηση της νέας τάξης και πλύση εγκεφάλου των παιδιών μας. λεσβία η barbie....

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

απόΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily
Γράφει ο Θάνος

Η είδηση: 

Όταν δημιουργήθηκε η πρώτη Barbie το 1959, η μορφή της ήταν για χρόνια συγκεκριμένη: μακριά κατάξανθα μαλλιά και σώμα με απίστευτες αναλογίες, που σπάνια μπορείς να βρεις με μια απλή βόλτα στους δρόμους, ακόμη και αυτούς των μεγαλουπόλεων. Το τελευταίο διάστημα, ωστόσο, η μορφή της δεν είναι και τόσο «τυποποιημένη».

Η κατασκευάστρια εταιρία τής πιο διάσημης κούκλας στον κόσμο, Mattel, άλλαξε τη λογική της στην κατασκευή της Barbie και την στέλνει στο κοινό σε διαφορετικούς σωματότυπους και φυλές. Πρόσφατα, μάλιστα, παρουσιάστηκε η πρώτη που φοράει hijab.

Η τελευταία χρονικά Barbie, όπως δημοσίευσε η εφημερίδα Independent, πραγματοποιεί δήλωση στήριξης των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤ κοινότητας. «Είμαι περήφανη που φορώ αυτό το “Love Wins” (“η αγάπη νικά”) t- shirt με τη @songofstyle!», αναφέρει η ανάρτηση της… κούκλας στο Instagram.

πηγή

ΣΧΟΛΙΟ

Οπως τα έχουμε αναλύσει πολλές φορές η Νέα Τάξη έχει ως πρώτο στόχο τους αυριανούς πολίτες. Τα παιδιά μας....
Ετσι λοιπόν κάνει ότι μπορεί για να προωθήσει αυτά που θέλει στο μυαλό τους....
Σχολεία, μόδα, τηλεόραση, κινηματογράφος, καλλιτεχνικός κόσμος κλπ.... όλα έχουν ξεπουληθεί και προωθούν παντοιοτρόπως κάθε ανωμαλία της Νέας Τάξης....

Απλά πράγματα....
Το μικρό παιδάκι ξυπνάει το πρωί για να πάει στο σχολείο όπου δεν θα κάνει πλέον προσευχή (γιατί είναι κάτι αναχρονιστικό) δεν θα βλέπει καμιά σημαία για να μην θυμάται τι είναι η πατρίδα, θα ακούσει για πολυπολιτισμούς, διαφορετικότητες, έμφυλες ταυτότητες, πρόσφυγες, bullying κλπ....
Θα γυρίσει το μεσημέρι στο σπίτι του να δεί κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση, όπου θα παρουσιάζονται ομοφυλόφιλα καρτούν και θα προωθούν τα ίδια ακριβώς που άκουσε στο σχολείο....

Μετά θα βλέπει άλλες "όμορφες" καλλιτεχνικές εκπομπές για όλη την οικογένεια τύπου "Ελλάδα έχεις ταλέντο" όπου ξεφωνημένοι ομοφυλόφιλοι θα εκθειάζουν αλλοδαπούς λαθρομετανάστες αποκαλώντας τους "Ελληνες" και θα προωθούν ότι ανωμαλία τους έχει καρφωθεί στον εγκέφαλο (με την αντίστοιχη οικονομική απολαβή)....

Ενδιάμεσα στην εκπομπή θα δεί τα αγαπημένα της παιχνίδια σε διαφήμιση του Jumbo όπου δύο ομοφυλόφιλοι θα λένε χεράκι χεράκι πόσο ωραία είναι να ψωνίζουν εκεί....

Και τέλος πριν πάει να κοιμηθεί θα παίζει με τις κούκλες της που θα είναι δύο barbie λεσβίες....

Ετσι θα ολοκληρώνεται ο κύκλος....

Και καλή σας νύχτα... 
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ~ πόσο άσχημη είναι τελικά η μοναξιά;

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;
Επειδή πλησιάζουν οι γιορτές και ίσως κάποιοι νιώσουν μόνοι, ας ξανασκεφτούν την... μελαγχολία τους. +Yanni Spiridakis 
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ κατασκοπεύοντας τον εργαζόμενο μπορεί να είναι καλό και για τον ίδιο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Θα σας πω ένα μυστικό. Είμαι εργοδότης, αλλά έχω υπάρξει και εργαζόμενος. Έχω ζήσει την αγωνία του ενός και το άγχος του άλλου. Σας διαβεβαιώ πως αυτό που κυκλοφορεί ευρέος είναι μεγάλη σοφία: "Δεν υπάρχει τέλειος εργοδότης όπως δεν υπάρχει και τέλειος εργαζόμενος"!

Και πάμε παρακάτω... Ο υπάλληλος -έλα μην το αρνείσαι- αρέσκεται στο να λουφάρει! Ακόμα και οι πιο αποδοτικοί, είναι φορές που τραβάνε χειρόφρενο και -όπως λέμε εδώ στην Κρήτη- μπουνταλιάζουν! Ο δε εργοδότης θα ήθελε να μπορεί ο εργαζόμενος να γεννάει λεφτά, να δουλεύει περισσότερο, να ζητάει λιγότερα, να φέρνει καινούριους πελάτες και να κάνει και τούμπες στον αέρα ή... καλό καφέ!

Στα όρια του ανεκτού, εγώ καταλαβαίνω και τους δύο (θυμάστε ότι έχω περάσει και απ' τα δύο στρατόπεδα, ε;) οπότε μου είναι λίγο πολύπλοκο να σχολιάσω μια είδηση που με προβλημάτισε αρκετά και η οποία θέλει την εταιρεία Three Square Market, να εμφυτεύει εθελοντικά στους εργαζομένους της ένα τσιπ το οποίο θα τους βοηθάει σε ορισμένες βασικές δραστηριότητες στην δουλειά αλλά συνάμα θα μπορεί να ελέγχει και την αποδοτικότητά τους γενικά. Πριν προλάβετε να σκεφτείτε πιο... μακριά, το τσιπ δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο και δεν εμπεριέχει πομπό GPS ενώ όποιος εργαζόμενος θέλει το αφαιρεί.

Αν θα θέλαμε να παρακολουθούμε τους εργαζομένους μας; Ε... νομίζω πως η απάντηση όλων μας θα ήταν ένα ξεκάθαρο Ναι

Ωστόσο έχει μεγάλη διαφορά να διευκρινίσουμε τι εννοεί ο καθένας από εμάς με αυτό το "ναι". Σίγουρα πολλοί θα ήθελαν να κατασκοπεύουν τους υπαλλήλους τους ή ακόμα και να εκμεταλλεύονται την παρακολούθηση για να ωφεληθούν εκείνοι ή ακόμα να βλάψουν τον εργαζόμενο (βλέπε σεξουαλική παρενόχληση) με τα παραδείγματα να είναι δυστυχώς πολλά.

Όμως πριν προλάβουμε να θάψουμε το τσιπάκι και κάθε μέσο παρακολούθησης του εργαζόμενου, ας σκεφτούμε ότι μπορεί όντως να συμβάλλει στην αποδοτικότητά του, να επιλύει προβλήματα που αφορούν το πόστο του ενώ ίσως ακόμα και να προλαμβάνει ορισμένες φορές λάθη ή και κινδύνους μέσα στον χώρο της δουλειάς! Εγώ νομίζω πως αν ένας εργοδότης μπορεί να λάβει πληροφορίες σχετικές με τις επιδόσεις του υπαλλήλου του, να τις φιλτράρει σωστά, να τις αξιολογήσει κατάλληλα και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα βασισμένα στην αντικειμενικότητα, όχι μόνο μπορεί να τον βοηθήσει να εξαλείψει τις αδυναμίες και ελλείψεις του, αλλά μπορεί να του δώσει το κίνητρο να βελτιωθεί και ο ίδιος, ενώ παράλληλα μέσα από τις... ατασθαλίες του (π.χ. χρόνος στα κοινωνικά δίκτυα, προσωπικά τηλέφωνα κλπ.) θα μπορεί να μάθει τις ανάγκες του για να καταφύγει σε μία λύση που θα ικανοποιούσε τον εργαζόμενο του χωρίς να προσβάλλει τις ανάγκες της δουλειάς του.

Προσωπικά, θα ήθελα έναν εργοδότη που θα μου έδινε τα εργαλεία να γίνω καλύτερος και αν ήξερα ότι με κάποιο τρόπο με επιβλέπει, θα είχα το κίνητρο να βελτιωθώ με τρόπο που αφενός θα έδινε απαντήσεις πριν δημιουργηθούν ερωτήσεις ή αντιρρήσεις και αφετέρου θα κέρδιζα το δικαίωμα να έχω άποψη στα δρώμενα και τις διεργασίες. Σαν εργοδότης θα ήθελα πολύ να μπορώ να προσφέρω τα παραπάνω στον εργαζόμενο μου. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ άλλες τετάρτες δηλαδή το ίδιο... προβληματισμένες

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Την προηγούμενη Τετάρτη έκανε συγγραφικά το κύκνειο άσθμα του ο Βαγγέλης Επισκόπου ( +Vaggelis Episkopou ) εδώ στο yannidakis με ένα αποχαιρετιστήριο κείμενο που ήταν μεν συγκινητικό, αλλά κυρίως επιβεβαίωσε αυτό που εγώ είχα εντοπίσει εξ αρχής για τον Βαγγέλη, δηλαδή πως πέρα από την ποιοτική του ηλεκτρονική πένα, αποτελεί ένα σπουδαίο παιδί με μεγάλη συνέπεια στις υποχρεώσεις του. Η συνέπεια ήταν και ο λόγος που που αποφάσισε να σταματήσει από το yannidakis. Οι υποχρεώσεις του αυξήθηκαν και όπως πολλά ακόμα παιδιά που είχα την ευκαιρία να έχω υπό την... αρχισυνταξία μου, έτσι και ο Βαγγέλης με κάνει περήφανο με το επόμενο βήμα στην σταδιοδρομία του.

Αρκετά όμως ρε Βαγγέλη με σένα! Δεν είναι καιρός να ασχοληθούμε με το αύριο της σελίδας; Βλέπετε... μετά τον Βαγγέλη το yannidakis χάνει τον... επιστημονικό του συνεργάτη μετά από πολλά χρόνια. Ο Βασίλης Αναστασιάδης ( +Vassilis Anastasiadis ) κάπου ανάμεσα σε Αγγλία, Αμερική, Ντουμπάι και Καναδά, έχασε την πολυτέλεια του χρόνου που του επέτρεπε να μας ταξιδεύει στην ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ και εγώ του εύχομαι ή μάλλον του Βασίλη δεν του εύχομαι τίποτα. Απλά περιμένω την εξέλιξη της λαμπρής του καριέρας όσο αυτή εξελίσσεται κάνοντάς με περήφανο.

Το yannidakis όμως συνεχίζει καθώς πλησιάζει στον δωδέκατο χρόνο συνεχόμενης καθημερινής ροής του. Και σε αυτό το σημείο απευθύνει ένα κάλεσμα σε όσους ενδιαφέρονται να ξεδιπλώσουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους υπό την "ομπρέλα" μίας σελίδας που παρέμεινε πάντοτε πιστή στις αρχές της ποιότητας και του στόχου της -να προβληματίζει- παρά τον πειρασμό του κέρδους και της δόξας.

Στείλτε μου email στο yannidakis@gmail.com (Γιάννης Σπυριδάκης) εκφράστε μου το ενδιαφέρον σας για την ερασιτεχνική συγγραφή και αφήστε τα υπόλοιπα πάνω μου!  +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η βία προς τις γυναίκες, οι ευθύνες τους και η λύση

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Προ ημερών ήταν η Παγκόσμια ημέρα κατά της κακοποίησης των γυναικών. Έχω φτιάξει αφιερώματα σχετικά εδώ στο yannidakis, ωστόσο μου είναι αδύνατο να μην αναφέρω ορισμένα πράγματα και φέτος.

Δεν το συνηθίζω, αλλά παρακάτω παραθέτω ορισμένα στατιστικά στοιχεία και σας παρακαλώ να κάνετε τον κόπο να τα διαβάσετε σκεπτόμενοι πως όλα αυτά δεν είναι νούμερα, αλλά άνθρωποι που πονάνε, έχουν προβλήματα και αδιέξοδα τα οποία στο τέλος μετατρέπονται σε βία!


Θύματα ενδοοικογενειακής βίας από τον σύζυγό τους, είναι οι 8 στις 10 γυναίκες, που απευθύνθηκαν στη γραμμή SOS 15900, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΓΓΙΦ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα ενόψει της 25ης Νοεμβρίου, που είναι Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των γυναικών, στο διάστημα από τις 19 Νοεμβρίου 2016 έως 19 Νοεμβρίου 2017, η 24ωρη τηλεφωνική γραμμή δέχθηκε 5.041 κλήσεις και 113 ηλεκτρονικά μηνύματα.
Επί του συνόλου των κλήσεων, οι 4.266 (85%) αφορούσαν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας. Από αυτές, οι 3.034 κλήσεις (71%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, ενώ οι 1.232 κλήσεις (29%), αφορούσαν σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα, κυρίως από φίλους/-ες, γονείς, άλλους συγγενείς και γείτονες.
Από τις 3.034 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, οι 2.432 κλήσεις (80%) αφορούσαν σε ενδοοικογενειακή βία με δράστη κυρίως το σύζυγο, οι 53 κλήσεις (2%) σε σεξουαλική παρενόχληση, οι 18 κλήσεις (1%) σε περιπτώσεις βιασμού, 54 κλήσεις (2%) αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας, ενώ καμία κλήση δεν υπήρξε για πορνεία ή trafficking.
Τα αιτήματα των κλήσεων αφορούσαν: 1.516 κλήσεις (40%) σε ψυχοκοινωνική στήριξη, 976 κλήσεις (26%) σε νομική συμβουλευτική, 191 κλήσεις (5%) σε νομική βοήθεια, 251 κλήσεις (7%) σε αναζήτηση φιλοξενίας και 15 κλήσεις (0%) σε αναζήτηση εργασίας.
Από τις 3.034 γυναίκες που κάλεσαν τη γραμμή, οι 1.663 (50%) είναι μητέρες.
Από το σύνολο των γυναικών που κάλεσαν στην τηλεφωνική γραμμή προκύπτει ότι 2.484 (82%) είναι Ελληνίδες, 198 (7%) είναι μετανάστριες και 23 (1%) είναι ΑμεΑ.
Αντίστοιχα, το διάστημα από 1-11-16 έως 31-10-17, οι δομές της ΓΓΙΦ και των Δήμων δέχτηκαν 5.210 γυναίκες, εκ των οποίων οι 4.849 εξυπηρετήθηκαν από τα συμβουλευτικά κέντρα και οι 361 φιλοξενήθηκαν στους ξενώνες του δικτύου υποστήριξης γυναικών θυμάτων βίας.
Το 71% των γυναικών αυτών ήταν θύματα ενδοοικογενειακής βίας με δράστη κυρίως τον σύζυγο (νυν/πρώην). Η πλειονότητα των γυναικών ήταν μητέρες με παιδιά (σε ποσοστό 75%). Το 43% των γυναικών είχαν ως αίτημα την ψυχοκοινωνική στήριξη, το 21% τη νομική στήριξη και το 16% απευθύνθηκαν στις δομές για ενημέρωση-πληροφόρηση.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών που απευθύνθηκαν στις δομές ανήκε στην ηλικιακή κατηγορία 26-55 ετών (69%) και περιλάμβανε όλα τα μορφωτικά επίπεδα. 

Αν κάνατε τον κόπο να τα διαβάσατε σας παρακαλώ θυμηθείτε πως δεν μιλάμε για αριθμούς αλλά για ανθρώπους που παντρεύτηκαν (ή όχι), έκαναν όνειρα, παιδιά και όπως οι περισσότεροι, στην πορεία βρήκαν εμπόδια. Πότε όμως ένα πρόβλημα ή ένα εμπόδιο δικαιολόγησε την βία;

Θα σταθώ στο 75% των γυναικών που όπως λέει η έρευνα έχουν παιδιά. Είναι γεγονός πως όταν έρθει παιδί/α στην οικογένεια, η γυναίκα αλλάζει. Όμως δεν είναι μόνο η γυναίκα που αλλάζει. Αλλάζουν οι οικονομικές απαιτήσεις, ο χρόνος, οι συνήθειες και τόσα άλλα. Μοιραία, αλλάζει και ο άντρας. Και αυτό δεν το λέω κακοπροαίρετα. Το θέμα είναι το κατά πόσο ο καθένας ενσωματώνει τον νέο του ρόλο στον χαρακτήρα του και είναι πολύ σημαντικό να συμβεί αυτό με ομαλό τρόπο διότι -ας μη γελιόμαστε- δεν πρόκειται για κατοικίδιο! Τα παιδιά φέρνουν αμέτρητες δυσκολίες και περιορισμούς.

Γνωρίζω αμέτρητες περιπτώσεις γονέων που δεν μπόρεσαν να αντέξουν τον νέο τους ρόλο ή άλλες που δέχτηκαν τον ρόλο του γονέα αλλά στην πορεία έχασαν την ταυτότητα τους σαν εραστές ή έστω σαν σύντροφοι. Οι γυναίκες λέγεται ότι παθαίνουν μελαγχολία ή ακόμα κατάθλιψη, οι άντρες; Ξεσπούν σε νευρικές αντιδράσεις; Η στατιστική λέει πως ναι... Νευρικές αντιδράσεις που συχνά μάλλον οδηγούν σε βία.

Και γιατί βία με δεδομένο πως αυτή έχει σαν στόχο την γυναίκα; Μα... προφανώς επειδή σωματικά/φυσικά είναι η λιγότερο ισχυρή. Με άλλα λόγια, ο άντρας μετατρέπεται σε ένα κανονικό ζώο, εφαρμόζοντας τους νόμους της ζούγκλας όπου το δυνατότερο ζώο επιβάλλεται δια της βίας στο πιο ανίσχυρο!

Είναι η στιγμή που πρέπει να καταλήξω για το αν αυτό είναι περισσότερο εξοργιστικό ή απογοητευτικό. Δώστε μου λίγο χρόνο...

Γιατί, η βία δεν είναι μόνο σωματική. Είναι και λεκτική, είναι και ψυχολογική. Και είμαι σίγουρος ότι εκεί τα ποσοστά θα αλλάζουν, γιατί ετούτες (τις μορφές βίας) δεν τις ασκεί μόνο ο άντρας στην γυναίκα αλλά και το αντίστροφο. Και μπορεί να είναι ζωώδες το να βλέπεις μία γυναίκα με μελανιές και πληγές στο σώμα της, ωστόσο τι γίνεται όταν η ψυχολογία επιδρά στον καθένα από το ζευγάρι; Δεν είναι απλά ένας τσακωμός ή μερικές κακές στιγμές είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες, όπως η εξάλειψη του αυτοσεβασμού, η απώλεια της αυτοπεποίθησης και τελικά βαθιές πληγές που φέρνουν την κατάθλιψη, την απομόνωση, την έλλειψη ενδιαφερόντων, τον πανικό ή ακόμα και άλλες παθήσεις που δεν σχετίζονται με την ψυχολογία άμεσα.

Δεν είναι κακό να καταλήξουμε στο ότι δεν πάει άλλο! Αρκεί η διαπίστωση αυτή να γίνει μεθοδευμένα, αντικειμενικά, χωρίς εξωγενείς παράγοντες, με αγάπη και με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Μάλιστα, θα ήταν προτιμότερο αυτό να γίνει πριν ξεσπάσουν φαινόμενα οποιασδήποτε μορφή βίας όπως την περιγράψαμε παραπάνω. Ήρεμα, πολιτισμένα, με κοινή διαπίστωση και με αμοιβαία επίλυση των εκκρεμοτήτων, όπως ακριβώς θα άξιζε στους δύο ανθρώπους όταν ξεκίνησαν την πορεία τους και όχι σε αυτούς που κατέληξαν να είναι όταν αποφάσισαν να την ολοκληρώσουν.

Επειδή όμως, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που το... ζωικό τους ένστικτο υπερισχύει του όποιου πολιτισμού υπήρξε πάνω τους, υπάρχει και ο άλλος τρόπος: η καταγγελία και η αναζήτηση βοήθειας στην υπηρεσία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. Αν λοιπόν εμπλέκεστε ή ξέρετε κάποιον που εμπλέκεται σε τέτοια υπόθεση, έχετε ανθρώπινη υποχρέωση να μην κλείσετε την σελίδα αυτή αν πρώτα δεν καλέσετε το 15900 ή στείλετε στο sos15900@isotita.gr Λύστε το πρόβλημα πριν το αδιέξοδο δεν αφορά μόνο εσάς, αλλά ακόμα και τα παιδιά σας ή το περιβάλλον σας... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »