ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ έλληνες! αν νιώθετε περήφανοι για την καταγωγή σας! μην την ξεχνάτε!

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει η Μαίρη Καρά

Το να νιώθεις περήφανος που είσαι ΕΛΛΗΝΑΣ σήμερα, δεν το στηρίζεις μόνο στην γλώσσα που σκέφτεσαι και μιλάς... αλλά και στο ΑΞΙΑΚΟ πλαίσιο που ασπάζεσαι, όπου στο κέντρο του βρίσκεται ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Η Ελληνικότητά σου είναι ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ, είναι το ΦΩΣ στην άκρη του τούνελ, είναι ΑΙΜΑ που χύθηκε για το ΔΙΚΑΙΟ, για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του ΕΘΝΟΥΣ.
     ΄Ελληνας είσαι όταν αντιλαμβάνεσαι την μεγαλειότητα του ανθρώπινου ΝΟΥ, την δυνατότητα του ανθρώπου να ξεπεράσει τα ζωώδη ένστικτα της απληστίας και της ιδιοτέλειας. Δεν είναι τυχαίο, πως ο ίδιος ο Ευρωπαϊκός ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ βασίστηκε πάνω στα φιλοσοφικά θεμέλια  της Αριστοτελικής λογικής και το ανθρωποκεντρικό πολιτικό πλαίσιο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
     Δεν δημιουργήσαμε την Δημοκρατία, επειδή είμαστε Έλληνες, είμαστε Έλληνες επειδή  την δημιουργήσαμε. Δεν ανακαλύψαμε την ΕΠΙΣΤΗΜΗ, επειδή είμαστε Έλληνες, είμαστε Έλληνες, επειδή την ανακαλύψαμε και μεταλαμπαδεύσαμε τον ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ στην ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ.
     Είμαστε Έλληνες επειδή βάλαμε  τα θεμέλια στην ΣΚΕΨΗ, στην ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, στην ΑΛΗΘΕΙΑ και το ΔΙΚΑΙΟ, δώσαμε έμφαση στις ΙΔΕΕΣ και στις ΕΝΝΟΙΕΣ από ό,τι στην ΥΛΗ, επειδή πιστέψαμε πως η φύση του ανθρώπου την ξεπερνάει κι αποδείξαμε ότι η ψυχή είναι ισχυρότερη απ' τον ΧΡΥΣΟ.
      Σήμερα βιώνουμε ΚΡΙΣΗ ΑΞΙΩΝ, επειδή κάποιοι από εμάς που ζούμε στην Ελλάδα, επιτρέψαμε σε μια χούφτα αχρείων να διαφθείρουν την ΚΟΙΝΩΝΙΑ, για να αποδομήσουν τον πλούτο της. Κι αφού ασχημονούν ενάντια στην Ελλάδα, δεν είναι αληθινοί Έλληνες, απλώς κατέχουν Ελληνικό ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ, που όμως δεν είναι επαρκές τεκμήριο ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ.
      Οι δυσκολίες είναι προσωρινές σε ιστορικό χρόνο και ίσως μετά μερικά χρόνια, όταν θα έχει αποκατασταθεί το πραγματικό Ελληνικό ΑΞΙΑΚΟ πλαίσιο στον τόπο μας, θα γελάμε όλοι με αυτά τα «παλικάρια», (της φακής) που παραλίγο να μπατάρουν  την βάρκα με την ΠΡΟΔΟΣΙΑ τους. Σίγουρα θα αποτελέσουν παράδειγμα προς αποφυγή  για πολλά χρόνια στο μέλλον και η ιστορική αναφορά τους θα αγγίζει εκείνη του ΕΦΙΑΛΤΗ.
      Ευτυχώς Έλληνες στην σκέψη υπάρχουν εκατομμύρια στον πλανήτη και αγωνίζονται για να επανακτήσουμε την ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, που με δόλο μας εξαπάτησαν, για να μας την στερήσουν και να μας ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΧΩΡΑ. Αγώνας για επαναφορά στην θέση του του αξιακου πλαίσιου ΑΡΕΤΗΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΦΙΛΙΑΣ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ΔΙΚΑΙΟΥ, ΛΟΓΙΚΗΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ και ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ, που σκόπιμα αφαίρεσαν προσωρινά. Ως τότε παραμένουμε ΄Ελληνες, μαζί με μερικές εκατομμύρια ομογενείς του πλανήτη,  που μοιράζονται τις ίδιες ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ.
      Όμως αυτές τις πανανθρώπινες ΙΔΕΕΣ δεν μπορούμε να τις μοιραστούμε με κάποιους "τυχαίους;" γειτονικούς λαούς της χώρας μας, επειδή ονειρεύτηκαν "πως ήταν Ελληνες" και ξύπνησαν με αλυτρωτικά κι επεκτατικά αλλά ανέφικτα σχέδια στο μυαλό τους. Η εδαφική γειτνίασή τους με τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ του ΜΑΚΕΔΟΝΑ και εκπολιτιστή ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, δεν τους εκχωρεί ούτε γεωγραφικά αλλά ούτε  εθνολογικά δικαιώματα "συγγένειας" με την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ.
     Υπάρχει μια ποσότητα στο Σύμπαν που ονομάζεται "ψυχή των Ελλήνων" και μια τεράστια υλική δύναμη που υποκινεί και παροτρύνει τους ΄Ελληνες, που τους κρατάει ζωντανούς όταν όλα γύρω τους προδικάζουν τον θάνατο. Κι εκείνοι στέκονται όρθιοι για να αγωνίζονται δυναμικά και να ανασταίνονται εκ της τέφρας τους. Και χάρις σ' αυτά τα απίστευτα ΘΑΥΜΑΤΑ υπάρχει ακόμα και μεγαλουργεί το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ!
     Ποια είναι η Ιστορία των ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ, η Παράδοσή τους, οι Λογοτεχνικές και Πολιτιστικές δημιουργίες τους, η προσφορά τους στην Ευρωπαϊκή εξέλιξη, που έχουν να αντιπαρατάξουν στα δικά μας ΘΑΥΜΑΤΑ; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΜΗΔΕΝΙΚΗ!
     Κι εμείς που βιώνουμε επεκτατικούς παραλογισμούς ενός σκόπιμα νεοσύστατου κρατιδίου χωρίς υπαρξιακή οντότητα… τι κάνουμε; Τους ανεχόμαστε τόσα χρόνια χάριν… της φυλετικής μας ανωτερότητας, ενώ αυτοί… οργώνουν και ξεσπαθώνουν απεναντί μας ανενόχλητοι; Τώρα που ΑΦΥΠΝΙΣΤΗΚΑΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, πρέπει να δώσουμε ένα βροντερό παρόν στο ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ για να καταλάβουν τι ΕΣΤΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΥ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ! Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΛΗ ΔΕΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ! Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΔΕΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ! Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΕΙΤΑΙ! Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΚΧΩΡΕΙΤΑΙ! Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΚΠΟΙΕΙΤΑΙ! Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΗΚΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

βόρεια και νότιος κορέα ενώνονται και η ελπίδα γεννιέται

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Διάβασα σήμερα πως:
Οι αντιπροσωπίες της Νότιας και της Βόρειας Κορέας συμφώνησαν την Τετάρτη να παρελάσουν υπό μία ενιαία σημαία στην τελετή έναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων της Πιονγκτσανγκ.

Επίσης, συμφώνησαν να σχηματίσουν μια κοινή ομάδα που θα λάβει μέρος στο ολυμπιακό τουρνουά γυναικών του χόκεϊ σε πάγο, στην οποία θα μετέχουν αθλήτριες και από τις δύο χώρες.

Την είδηση επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή του το υπουργείο Ενοποίησης της Νότιας Κορέας. Προηγήθηκαν πολύωρες συνομιλίες στο χωριό Πανμουντζόμ, που βρίσκεται στα σύνορα των δύο χωρών.

Η Βόρεια Κορέα ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων θα αποστείλει από τις 25 Ιανουαρίου μια αντιπροσωπία 550 ατόμων, συμπεριλαμβανομένων 230 τσιρλίντερς και 140 καλλιτεχνών.

Στην αντιπροσωπία θα μετέχουν φυσικά επίσημοι, αθλητές και δημοσιογράφοι, αλλά και μια 30μελής ομάδα επίδειξης ταεκβοντό. 

Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες θα διεξαχθούν στην Πιονγκτσανγκ της Νότιας Κορέας από τις 9 ως τις 25 Φεβρουαρίου. Θα ακολουθήσουν τον Μάρτιο και οι Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες στην ίδια πόλη.

Ίσως πρόκειται για την πιο χαρμόσυνη είδηση του 2018. Δύο χώρες έτοιμες ανά πάση στιγμή να πολεμήσουν μεταξύ τους, έχουν το επίπεδο να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να συμφωνήσουν πως παρά τις διαφορές τους μπορούν να κατεβάσουν έστω μία αθλητική ομάδα που θα μπορεί να έχει κοινή σημαία και να συμμετέχει σε μία Ολυμπιάδα ενωμένη.

Σαν τι ελπιδοφόρα δεν αφήνει αυτό για το μέλλον; Για την ειρήνη; Για τον πολιτισμό; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ μόνος στη βροχή προχωρώ... έφυγαν όλοι. γιατί...;

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Θάνος

Μου έσκισε την καρδιά..... το παρακάτω...
Το έγραψε η μοναχή Σωφρονία για την παρηγοριά του Χριστού μας στους μοναχικούς συνανθρώπους μας και το καταλαβαίνω απόλυτα...
Ομως εγώ το είδα από την άλλη μεριά...
Από τις ευθύνες των παιδιών προς τους γονείς...
Κι ίσως το δείτε κι εσείς έτσι...

"Μόνος στή βροχή προχωρῶ...Κανένας δέν θά μέ πάρει τηλέφωνο. Κανείς δέν μέ περιμένει στό σπίτι. Ἔφυγαν ὅλοι. Ἔφυγε κι ἡ γυναίκα μου χρόνια πρίν. Τά παιδιά σέ ἄλλες πόλεις παντρεμένα...Δέν μποροῦμε "μπαμπά" νά ἔρθουμε γιά διακοπές, πολλά τά ἔξοδα...Βγῆκα νά πάρω λίγο ψωμάκι.  

Βρέχει πολύ. Δέν ἤθελα οὔτε ὀμπρέλα νά κρατήσω. Δέν μέ βαστοῦν τά χέρια καί τά πόδια πια. Κι εἶναι κι αὐτή ἡ μοναξιά ποὺ μέ τσακίζει. Καί τό νά δῶ ἕνα παιδί μου. Νά ἀγκαλιάσω τά ἐγγόνια μου. Ἄς εἶναι Θεέ μου...Μπορεῖ τό καλοκαίρι νά ἔρθουν. Τουλάχιστον νά τά δῶ πρίν πεθάνω.

Θά πάω νά βράσω λίγο ρυζάκι. Ἔχει καί λίγο κοτόπουλο. Περάσαν κι οἱ γιορτές ἔτσι. Κι εἶναι ἡ μοναξιά πιό φοβερή τότε. Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχεις κι ἐσύ Χριστέ μου καί λέμε καμιά κουβέντα...Καί μέ καταλαβαίνεις. Καί Σέ καταλαβαίνω τί πέρασες γιά μᾶς στό σταυρό. Κι ἔτσι κι ἐγώ δέν παραπονιέμαι. Λέω: Χριστέ μου, μιᾶς καί Σύ ποὺ Εἶσαι Θεός πέρασες τόσα, τί νά πῶ ἐγώ;; Κι ἔτσι παρηγοριέμαι μέ τή δική Σου παρέα Χριστέ μου...

Νἆναι καλά καί ὁ παπα Νικόλας-γέρος κι αὐτός λευϊτης κουρασμένος καί ἅξιος...Μοῦ σφίγγει τό χέρι καί μέ παίρνει καί μιάν ἀγκαλιά τίς Κυριακές σάν μέ βλέπει. -Τί κάνεις κυρ Κώστα;; μου λέει μέ πλατύ χαμόγελο...Νά, αὐτά ἔχω κι ἐγώ τώρα στό τέλος τῆς ζωῆς μου καί μέ στηρίζουν... 

Άλήθεια σοῦ λέω, Χριστούλη μου, δέν ἔχω παράπονο ἀπό κανέναν..." 
Ἀληθινή διήγηση -κάποιων ἀφανῶν ἁγίων μέσα στίς ἀπρόσωπες πολυκατοικίες ποὺ ζωγραφίζουν μέ τή ζωη τους τον πολύ προσωπικό μας ΘΕΟ! 

μοναχή Σωφρονία  
πηγή

Τι είδους κατάντημα είναι αυτό για τα νέα παιδιά;
Είναι αλήθεια ότι η Νέα Τάξη σπρώχνει συνεχώς την σύγχρονη νεολαία στην εγκατάλειψη των γονέων...
Μεγάλωσες πήγαινε να μείνεις μόνος...
Μεγάλωσες δεν έχεις δουλειά φύγε στα ξένα...
Μεγάλωσες θέλεις να κάνεις την ζωή σου κι οι γονείς σου (οι γέροι σου) σε εμποδίζουν...

Κι αν χρειαστούν κάτι, έλα μωρέ νοίκιασέ τους κανένα διαμέρισμα ή στείλτους κάνα φράγκο...
Βάλε καμιά γυναίκα να τους κάνει συντροφιά..
Στην ανάγκη στείλτους σε κανένα γηροκομείο .... ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ...

Αυτό λοιπόν τους άξιζε;
Αυτή η πίκρα και η μοναξιά;
Εχετε πάει ποτέ σε ένα γηροκομείο να δείτε τι συμβαίνει;
Να δείτε τον πόνο στα μάτια των ηλικιωμένων;
Των παπούδων και των γιαγιάδων μας;

Τι αίσχος είναι αυτό;
Τι κατάντημα;
Τι ψύχρανση της αγάπης...;

Αυτό, να ξέρετε εσείς οι νέοι γιατί για σας τα γράφω... θα το πληρώσετε με το ίδιο νόμισμα, για να μην έχετε την παραμικρή δικαιολογία μπροστά στο τρομερό βήμα του Θεού, για όσα εσείς κάνατε στους γονείς σας...

Η εγκατάλειψη των ηλικιωμένων γονέων είναι από τα σκληρότερα που μπορεί να κάνει ένα παιδί στους γονείς του...
Στους ανήμπορους αυτούς ανθρώπους...
Καταλαβετέ το είναι η μάνα κι ο πατέρας σας... Είναι αυτοί που σας μεγάλωσαν...
Είναι αυτοί που κόπιασαν, ίδρωσαν μόχθησαν και πιθανώς στο τέλος να αρρώστησαν για να μπορέσετε εσείς να σταθείτε στα πόδια σας...

Και ποιο ήταν το ευχαριστώ;
Η μοναξιά, το ίδρυμα, η εγκατάλειψη....

Τι χρειάζεται ένας ηλικιωμένος άνθρωπος περισσότερο από όλα;
Την αγάπη και την ζεστασιά του σπλάχνου του...
Αραγε πόσοι από εσάς θα νοιώσετε τις παραμικρές τύψεις όταν μια μέρα φύγουν από την ζωή... μόνοι τους.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου την πίκρα και το δάκρυ που έτρεξε από τα μάτια μιας γιαγιάς σε μια επαρχιακή πόλη της πατρίδας μας, λίγα δευτερόλεπτα πριν κλείσει για πάντα τα θολά μάτια της...
Ολα τα παιδιά της ήταν στην Αυστραλία...

Ξυπνάτε παιδιά μου...
Σκεφτείτε τους γονείς σας...
Είναι ωραία να κάνεις την ζωή σου, αλλά να κάνεις και το χρέος σου απέναντι στους αγαπημένους γονείς σου...

Κάποτε η ευλογημένη ελληνική οικογένειά μας αποτελούνταν από τον πατέρα την μητέρα τα παιδιά και τον παππού και την γιαγιά που ζούσαν μαζί τους...
Ηρθαν τα ξένα νεοταξικά ήθη, ήρθε η παρακμή των διεφθαρμένων ξένων, ήρθε το αίσχος και κατοίκησε στις ψυχές μας...
Η αγάπη ψυχράνθηκε...
Και από τότε γέμισε ο τόπος εγκαταλελειμένους παπούδες και γιαγιάδες, πατεράδες και μανάδες...

Οι ξεφτιλισμένοι κουλτουριάρηδες προοδευτικοί, φορείς όλου του νεοταξίτικου αίσχους, αυτό το αποκαλούν "πρόοδο"...
Εγώ σας λέω είναι ζωώδης οπισθοδρόμηση...

Ενα και μόνο δάκρυ του εγκαταλελειμμένου πατέρα μου, αξίζει πολύ περισσότερο από όλα μαζί αυτά τα υπανάπτυκτα διεστραμμένα κτήνη που μας έφεραν όλο αυτό το αίσχος...

Και θα κλείσω με ένα απλό ερώτημα:
Ο κυρ Κώστας της ιστορίας μας αγάπησε τον Χριστό και τον κράτησε στην καρδιά του μέχρι να κλείσει τα γερασμένα μάτια του...
Τα παιδιά του;

ΘΑΝΟΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ θρασύτατη μεγαλοψυχία των σφετεριστών της ελληνικής ιστορίας

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης

Πληροφορηθήκαμε από πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος αξιότιμου κ. Νίκου Κοτζιά, προβλέπεται σύντομα συνάντηση του κ. Νίμιτς με τους Διαπραγματευτές για την επίλυση του προβλήματος μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, σχετικά με την ονομασία αυτού.

Επειδή οι μέχρι σήμερα προσπάθειές σας, για τα εθνικά μας θέματα, κατά γενική ομολογία δεν είναι κατακριτέες, θα ήθελα στην φάση αυτή να επισημάνω, ορισμένα κρίσιμα θέματα και βασικά για την συνέχιση των διαπραγματεύσεων.

ΠΡΩΤΟΝ: Ο κ. Νίμιτς είναι ένας έντιμος κατά τα άλλα, Δημόσιος Υπάλληλος του Ο.Η.Ε. που δυστυχώς δεν έχει καμία δυνατότητα επεμβάσεως και επιλύσεων διεθνών αδικιών (όρα, κατάληψη και κατοχή της Κύπρου από ξένες Στρατιωτικές Δυνάμεις, παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις του Ο.Η.Ε.). Στην παρούσα περίπτωση είναι εντολοδόχος ξένων προς τα εθνικά μας θέματα συμφερόντων και προσπαθεί αποκλειστικά να υποκλέψει την υπογραφή Ελληνικής Κυβέρνησης και τίποτε άλλο. Διότι ουδέποτε η Χώρα αυτή θα ονομασθεί Μακεδονία, εάν δεν υπάρχει Ελληνική Υπογραφή.

- Επί μίαν 15ετίαν συνεχίζεται ως ατέρμον κοχλίας κύκλος συνομιλιών μεταξύ των εκπροσώπων Ελλάδος-Σκοπίων υπό του κ. Νίμιτς. Η πλευρά των Σκοπίων όπως πάντα θα προσκομίσει πακέτο προτάσεων, που θα αφορούν αποκλειστικά διαδικασία ανάπτυξης μέτρων εμπιστοσύνης, χωρίς ν’ αγγίζουν ποτέ, το βασικό θέμα του ονόματος και το μοναδικό στις διαφορές μας.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Εκείνο που προκαλεί θλίψη, οργή, θυμό και απελπισία κάθε σκεπτόμενο Έλληνα, που γνωρίζει την ιστορία της Μακεδονίας και των Σκοπίων είναι:

α. Η θέση του Πρωθυπουργού της Ελλάδος, στο θέμα των Σκοπίων (9-12-17 Βελιγράδι), δεν θέλω να πιστεύω ότι, είναι Αλήθεια δηλ. «…το 2018 θα μπορούσαμε να έχουμε μια θετική εξέλιξη σ’ ένα χρόνιο πρόβλημα, αν η νέα Κυβέρνηση των Σκοπίων αποφασίσει να κάμει ουσιαστικά βήματα προς τα εμπρός, δηλ. αν σταματήσει την ρητορική, ότι αποτελούν τους μοναδικούς απογόνους των Μακεδόνων και του Μ. Αλεξάνδρου, αν σταματήσει την αλυτρωτική πολιτική και αποδεχθεί λύση, αμοιβαία αποδεκτή με τους γείτονες…» και!

β. Εκείνο που σε προκαλεί, η θέση του κ. Ζάεφ (23-12-17), «… Εγώ εκ μέρους της Κυβερνήσεως παραιτούμαι από το να θεωρώ την Μακεδονία (Σκόπια) τον μοναδικό κληρονόμο του Μ. Αλεξάνδρου. Η ιστορία ανήκει σ’ εμάς, πιθανόν ένα κομμάτι αυτής της Ιστορίας ανήκει στην Ελλάδα, μέρος της στην Βουλγαρία και σε άλλες χώρες…». Δηλ. να ευχαριστήσουμε τον κ. Ζάεφ που επί τέλους μας έδωσε κι εμάς ένα μικρό μέρος της Ιστορίας της Μακεδονίας. Ή! είμαστε τρελοί ή παριστάνουμε τους τρελούς. Αυτοί αγαπητοί μου είναι σκόπιμα ανιστόρητοι, εμείς όμως έχουμε πάθει αμνησία; Πού ήταν; Τα Κράτη αυτά όταν οι Έλληνες (Πελοπόννησος, Θεσσαλία, Μακεδονία κ.λπ. αντιμετώπιζαν τις ορδές από την Ασία και δεν τις επέτρεψαν να κυριεύσουν την Ευρώπη;

Η περιοχή των Σκοπίων μέχρι το 1944, δεν είχε καμία σχέση με την Μακεδονία, την δε εποχή του Φιλίππου, του Μ. Αλεξάνδρου και μετέπειτα ήτο με αυτήν σε εμπόλεμο κατάσταση και ονομάζετο Μισσία, Δαρδανία και τελευταία Βαρτάρσκα. Το 1944 ο Τίτο επί παντοδυναμίας του την ονόμασε Μακεδονία, με απώτερο σκοπό να κατέβει στο Αιγαίο, τα γνωστά. Μάλιστα υπήρξε τότε μεγάλη αντίδραση του Υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α. Στρετίνιους.

Είναι χιλιάδες τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρονται από σύγχρονους Ιστορικούς Παγκόσμιας εμβέλειας, πως η χώρα αυτή δεν έχει καμία σχέση με την Ελληνικότατη Μακεδονία. Και! μόνο το ιστορικό γεγονός που παρακάτω αναφέρω, απαντά τι! ήταν η Μακεδονία από αρχαιοτάτων χρόνων:

Ο Μέγας Αλέξανδρος, μετά την νικηφόρα μάχη του Γρανικού, εναντίον των Περσών, απέστειλε στην θεά ΑΘΗΝΑ, τριακόσιες περσικές πανοπλίες ως ανάθημα στην πολιούχο της πόλεως των Αθηνών, με το εξής συνοδευτικό επίγραμμα: «Αλέξανδρος Φιλίππου και Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από των Βαρβάρων των εις την Ασία κατοικούντων».

Έχουν λεχθεί πάρα πολλά για την Μακεδονία μας και τα Σκόπια από αξιόλογους και επιφανείς Έλληνες και ξένους, οι οποίοι τεκμηριωμένα δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Σήμερα είναι ντροπή, είναι αίσχος, είναι θράσος, να βγαίνει μεγαλοψύχως ο κ. Ζάεφ και να μας δίδει και εμάς ένα μικρό μέρος από την κληρονομιά του Μ. Αλεξάνδρου. Είναι δυνατόν με αυτούς τους θρασύτατους σφετεριστές της Ιστορίας μας να υπάρξει συνεννόηση;

Επειδή δεχόμεθα μεγάλες και εκβιαστικές πιέσεις από Κέντρα αποφάσεως και επειδή εμείς δεν θέλουμε όνομα που να περιέχει την λέξη «Μακεδονία» Βόρεια ή Νότια κλπ., διότι αυτό είναι προδοσία και ξεπούλημα της Μακεδονίας και της Ιστορίας μας, ας κάνουν οι μεγάλοι ότι θέλουν, να τους βάλλουν στο ΝΑΤΟ, στην Ε.Ε. αλλά! όχι προς Θεού με υπογραφή Ελληνικής Κυβέρνησης.

«Αλλοίμονο στους λαούς που λησμόνησαν την Ιστορία των, χάθηκαν από το πρόσωπο της γης».

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Δκτής της Σ.Σ.Ε.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ~ ετρούσκοι, αυτοί οι άγνωστοι...

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας

χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Κάπου τους έχουμε ακούσει, κάπου τους έχουμε διαβάσει, έχουμε μια γενική ιδέα. Αρκεί όμως αυτή, ή αδικούμε τους Ετρούσκους και τη συνεισφορά τους στη Ρωμαϊκή Τέχνη; Η απάντηση δική σας, αφού ρίξετε όμως μία ματιά στο mini F.A.Q. που ακολουθεί:

Πότε και πού τους συναντάμε;

Ήδη από τον 8ο αιώνα οι Ετρούσκοι, που μάλιστα ήταν αυτόχθονες, παρουσιάζονται στην κεντρική Ιταλία. Η Ετρουρία, μία συνομοσπονδία 12 πόλεων κρατών που εκτείνονταν από τα βόρεια της Ρώμης μέχρι και τη σημερινή Φλωρεντία, ανέπτυξε επιρροή που δεν άφησε ανέπαφο κανένα τμήμα της Ιταλικής Χερσονήσου.

O Aπόλλων των Βηίων

Σε ποιους τομείς διακρίθηκαν;

Ανέπτυξαν σημαντική εμπορική δραστηριότητα, ενώ συνέβαλαν ιδιαίτερα και στην τέχνη, κυρίως στην πλαστική και τη ζωγραφική, συνδυάζοντας το δικό τους προσωπικό στίγμα με τις ελληνικές και ανατολικές επιρροές.

Ποια έργα τους πρέπει να ξέρω;

Στα πιο σημαντικά έργα τους λογίζονται ο "Απόλλων των Βηίων", άγαλμα που παρουσιάζει εξαιρετικές αναλογίες με τους αρχαϊκούς κούρους, διαθέτει όμως και τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της Ετρουσκικής τέχνης: έντονη κίνηση, ζωντάνια και αυθορμητισμός. Αξίζει παράλληλα να πούμε πως το υλικό που κατεξοχήν χρησιμοποιούσαν οι Ετρούσκοι ήταν ο πηλός και όχι το μάρμαρο. Παράλληλα, σημαντική αξία έχει η "Σαρκοφάγος των Συζύγων" από το Cerveteri, η τοιχογραφία που παρουσιάζει την ενέδρα του Αχιλλέα στον Τρωίλο από τον "Τάφο του Ταύρου" στην Ταρκυνία, καθώς και τα πολυάριθμα πορτρέτα.

Η Σαρκοφάγος των Συζύγων

Ποια η σχέση τους με τους Έλληνες;

Εμπορικές επαφές ένωσαν τους δύο λαούς, και κυρίως τους Ετρούσκους με τους αποίκους της Κάτω Ιταλίας. Παράλληλα, όταν τον 8ο αιώνα οι Ευβοείς ιδρύουν τις Πιθηκούσες στην Ισκία, ξεκινούν μακρές εμπορικές σχέσεις. Οι Ετρούσκοι επηρεάστηκαν ιδιαίτερα από την ελληνική τέχνη που έφτασε στην Ιταλική Χερσόνησο μέσω των αποικιών, κυρίως από την κεραμεική, η οποία με τα νέα σχήματα και τα γεωμετρικά μοτίβα της αποτέλεσε αντικείμενο μίμησης.

Ποια η σχέση τους με τους Ρωμαίους;

Οι πολιτισμοί Ρώμης και Ετρουρίας διαθέτουν κοινό υπόβαθρο, αποτελούν μία κοινή, εγχώρια, Ιταλική παράδοση, στην οποία είναι φανερές οι ποικίλες επιρροές αλλά και το ιδιαίτερο στυλ. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον Ρωμαϊκό πολιτισμό "διάδοχο" του Ετρουσκικού. Η στενή τους σχέση έχει αποτελέσει αρκετές φορές πρόβλημα για τους μελετητές οι οποίοι επιχείρησαν τον διαχωρισμό τους.

Ο Αχιλλέας στήνει ενέδρα στον Τρωίλο, από τον "Τάφο των Ταύρων"

 +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ οι σκέψεις των χριστουγέννων

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει η Μαίρη Καρά

Σκέφτομαι… άρα υπάρχω, ΖΩ! Σκέφτομαι για να ζω ή ζω για να σκέφτομαι; Ρητορική η ερώτηση ή μήπως μέσα σ' αυτήν ενυπάρχει βαθύτερο ΝΟΗΜΑ; Μήπως το νόημα της ζωής μας; ΄Η η πιο "ακριβή" σκέψη του σκεφτόμενου ανθρώπου; Πόσο μάλλον ενός Έλληνα! Σκέψη ή στοχασμός με αποδέκτη όχι μόνο ατομικά τον ίδιο, αλλά και την πορεία της Φυλής του; Της προορισμένης για την διαιώνιση της ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ;
     Σκέφτομαι άρα είμαι ζωντανός και ενεργώ ανάλογα με τις ανάγκες μου. Πού αρχίζουν και πού τελειώνουν και πως θα τις αξιολογήσω σωστά; Χιλιάδες σκέψεις περνούν απ' το μυαλό μου όλη την ημέρα, μέχρι τη στιγμή που θα παραδοθώ στις αγκάλες του Μορφέα. Από πού έρχονται, γιατί "περνούν" απ' το μυαλό μου και τι σκοπό εξυπηρετούν; Με πολιορκούν για να μου δώσουν κάποιο μήνυμα… ή απλώς είναι περαστικές; Και γιατί επέλεξαν την δική μου νόηση κι όχι κάποια άλλη; Κι αν απευθύνονται σε μένα αποκλειστικά, πως θα τις ΧΕΙΡΙΣΤΩ;
     Σκέφτομαι πώς να επιβληθώ στις σκέψεις μου, ώστε να αλλάξω τις ΔΟΝΗΣΕΙΣ κι όχι μόνο για όφελός μου. Αυτές που δημιουργώ ανάλογα με τις εμπειρίες και την φαντασία μου. Αυτές που έλκω κι ανάλογα με τις ανασφάλειες, τις επιθυμίες και τους κρυφούς φόβους μου, τις προσαρμόζω στη ζωή μου. Τους άδικους φόρους που μου φορτώνουν, την οργή που μου προκαλούν οι προδότες πολιτικοί, αυτοί που συνεργάζονται με τους δανειστές και καταπατούν το Σύνταγμα της πατρίδας μου, αυτοί που δεν σέβονται την δοξασμένη ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ.
     Σκέφτομαι ακόμα πως με το να ταΐζω το νου μου με αυτά τα συναισθήματα οργής, θυμού και θλίψης που μου προκαλούν οι αρνητικές σκέψεις… δεν βοηθάω τον εαυτό μου να τις ξεπεράσει και να συμβάλλω έστω και στο ελάχιστο σε μια θετική αλλαγή της πατρίδας μου. Αντίθετα, άθελά μου ποτίζω με αρνητικές σκέψεις νοήμονες ανθρώπους του περιβάλλοντός μου, ενισχύοντας τον ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ νου αρνητικά. Ενώ θα έπρεπε να εστιάζω μόνο στις ομορφιές που μας δίνει η ζωή και να μεταδίδω μόνο θετικά μηνύματα. Άρα κατανοώ, πως για να μην ενεργοποιώ άσχημα συναισθήματα, πρέπει να επιδιώξω να ενισχύσω τον συλλογικό νου πάντα με άπλετο ΦΩΣ.
     Αν ο κάθε Έλληνας το επιχειρούσε, κάνοντάς το εφικτό μέσα από έναν βαθύ στοχασμό… ίσως γινόταν ο ΦΑΡΟΣ, για αλλαγή της ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ του. Αν ο νους του συλλάμβανε για ποιο λόγο δέχεται παθητικά την σημερινή ΚΑΤΟΧΗ, ίσως συνειδητοποιούσε τον σχεδιασμένο ΕΘΝΙΚΟ αφανισμό μας. Ίσως αυτόματα αντιδρούσε, όπως αξίζει σε Έλληνες. Ίσως ενεργοποιούσε μέσα του την ξεχασμένη ΣΥΜΠΟΝΙΑ για τους δεινοπαθούντες συμπατριώτες μας. Ίσως εκδήλωνε έμπρακτα την ΑΓΑΠΗ του και για την σκλαβωμένη ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.
     Ίσως να φαντάζει ακατόρθωτο, μακρινό και ίσως και ουτοπικό. Σκεφτείτε όμως πως ένα αναμμένο κερί αντιστοιχεί σε χίλια σβησμένα ΚΕΡΙΑ. Το φως έχει πολλαπλάσια δύναμη απ' το σκοτάδι. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που γεμίζουν τον ανθρώπινο συλλογικό νου με όμορφες σκέψεις αλλά και γαλήνη και φως. Έτσι καταφέρνουν να επηρεάζουν με ασύλληπτο τρόπο τον συλλογικό νου ενισχύοντάς τον στο πολλαπλάσιο. Αυτό τους οδηγεί στην ΑΦΥΠΝΙΣΗ, από όπου χωρίς σκέψεις κατακλύζονται με την υπέρτατη ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ.
     Το σκοτάδι δεν αντέχει το φως, την θετικότητα. Εντελώς απρόσμενα κάποια στιγμή το ΣΥΣΤΗΜΑ - που επιβλήθηκε σπέρνοντας τρόμο στον λαό - θα καταρρεύσει. Ο τρόπος με τον οποίο επιδιώκει να απλωθεί και να ελέγχει τις ανθρώπινες νόες, έχει αρχίσει να γίνεται κατανοητός στα υποψήφια θύματά του. Άλλωστε η ένδειξη πως το φως απλώνεται, φαίνεται στην αντίδραση του σκοταδιού. Κι εμείς πρέπει με τα μάτια της ΚΑΡΔΙΑΣ να οδηγούμε τη ζωή μας, για να μην ελέγχεται. Φοβάται ο άνθρωπος, που στις δυσκολίες βρίσκει ΕΥΛΟΓΙΕΣ;
     Ίσως οι βαθιές σκέψεις να είναι η μοναδική διέξοδος, για τον δρόμο της απαλλαγής μας απ' την προδοτική κυβέρνηση. Ίσως έτσι συμβάλουμε όλοι στην απελευθέρωση της Ελλάδας απ' τις δυσμενείς συνέπειες των ψεύτικων δανείων, που μας επέβαλαν οι ακούσιοι δανειστές. Ίσως έτσι ανοίξει ο δρόμος και για την Εθνική μας Κυριαρχία. Αρκεί να μη μας διαφεύγει πως είμαστε Ένα Πνευματικό Ον σε πολλά ανθρώπινα ταξίδια. Είμαστε τα πλάσματα του Θεού, που εκφράζονται μέσα απ' την διάσταση της ύλης, δηλαδή τα σώματα των κατοίκων της Γης. Ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο απ' την κρυμμένη στο σκοτάδι ΑΓΑΠΗ, που πλημμυρίζει με το ΦΩΣ της τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ~ άστεγοι: ο αόρατος πληθυσμός που χρειάζεται τη βοήθεια μας

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του +yannidakis! 

Οι γιορτινές ημέρες έχουν ήδη ξεκινήσει! Ένα κλίμα χαράς, προσμονής των διακοπών, θαλπωρής, ζεστασιάς και αισιοδοξίας μας έχει καταλύσει όλους. Ή μάλλον … σχεδόν όλους. Γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που οι ημέρες αυτές είναι πιο ακόμα πιο δύσκολες από τις καθημερινές ημέρες. Είναι άνθρωποι που δεν μπορούν να ξέρουν τι σημαίνει ζεστασιά όταν ψάχνουν απεγνωσμένα ένα κομμάτι χαρτόνι και μία κουβέρτα για να κοιμηθούν. Που δεν μπορούν να ξέρουν τι σημαίνει χαρά όταν ζουν χωρίς οικογένεια, φίλους, χωρίς δουλειά και δραστηριότητες που να τους καθιστούν ευτυχισμένους. Που δεν ξέρουν τι σημαίνει αισιοδοξία όταν κάθε ημέρα για αυτούς είναι ένας αγώνας επιβίωσης.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι άστεγοι. Και βρίσκονται πάντα και παντού γύρω μας σε κάθε μέρος του πλανήτη. Από τις πιο φτωχές ως τις πιο πλούσιες χώρες, οι άστεγοι είναι εκεί για να μας θυμίζουν ότι υπάρχει μια μερίδα ανθρώπων που σπάνια χαρακτηρίζονται ως πολίτες, ένα σύνολο μακριά από την  «ενταγμένη στους νόμους» κοινωνία, αφού η καθημερινότητά τους διαφέρει σημαντικά από αυτή των υπολοίπων. Δικαιώματα και απολαύσεις είναι λέξεις ξένες σε αυτούς . Αντιθέτως, η κάλυψη των βασικών αναγκών είναι ο πρωταρχικός στόχος ζωής. Σε αντίθεση με τους περισσότερους «εμάς», που έχουμε καθημερινό ζεστό φαγητό, καθαρά ρούχα, εργασία και, κυρίως, μία στέγη που μας προσφέρει προστασία, ασφάλεια, ιδιωτικότητα και ζεστασιά.Πρόκειται για μια ομάδα ανθρώπων που ζει στο περιθώριο. Η καθημερινότητά τους εστιάζει στην κάλυψη των βασικών αναγκών. Αυτό και μόνο τους κάνει να αναθεωρεί κανείς τον τρόπο που έχει επιλέξει να ζει. Τις προτεραιότητές τους στην ζωή, τους λόγους για τους οποίους στεναχωριέται και τους λόγους για τους οποίους νιώθει ανικανοποίητος. 

Πρόσφατα διάβαζα ένα πείραμα που έκανε ένας Βρετανός φοιτητής Ιατρικής. Έζησε για ένα μήνα ως άστεγος, προσπαθώντας να κατανοήσει τις ανάγκες αυτών των ανθρώπων, τη συμπεριφορά τους, αλλά και την αντίδραση των υπολοίπων απέναντί τους. Περιγράφει πως μια φορά που του σκίστηκε το χαρτόνι που χρησιμοποιούσε ως στρώμα, ένας άλλος άστεγος ήταν δίπλα του για να του προσφέρει ένα καινούριο . Μια μέρα, κάποιος άλλος του πρόσφερε  από το φαγητό του. Πολύ γρήγορα αναπτύχθηκαν αισθήματα οικειότητας, αλληλεγγύης, ακόμα και φιλίας με κάποιους. Όμως, ο κίνδυνος συνεχώς παραμόνευε. Αποκάλυπτε ότι πολλές φορές έμενε ξύπνιος, φοβούμενος ότι κάποιος θα μπορούσε να του επιτεθεί με μαχαίρι, αφού αυτό ήταν ένα συχνό φαινόμενο. Αντιθέσεις παρατηρήθηκαν στους τρόπους αντιμετώπισης από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Περιφρόνηση έως και απέχθεια από τους περισσότερους και μία δόση συμπόνιας από λίγους.

Παραδέχομαι ότι η δική μου αντιμετώπιση απέναντι στους άστεγους είναι ένας συνδυασμός από φόβο, έλλειψη εμπιστοσύνης και λύπησης. Νιώθω ανασφάλεια κοντά τους, νιώθω απειλή από κάτι διαφορετικό, μακριά από εμένα και τον τρόπο ζωής μου, αλλά παράλληλα, νιώθω το χρέος απέναντί τους και απέναντι στον εαυτό μου να βοηθήσω, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ένα κέρμα για ένα μπουκάλι νερό. Ένα τίποτα για εμένα, για εκείνους σχεδόν όλα. Και ξέρετε, αυτός ο κόμπος στο στομάχι με πνίγει όταν τους αντικρύζω ταλαιπωρημένους, βρώμικους, να κρυώνουν και να πεινάνε, χαμένοι μέσα στο πλήθος, μόνοι τους ανάμεσα σε πολλούς. 

Τι μπορώ να κάνω; Τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μας;

Η Φινλανδία, διαβάζω πως κτίζει σπίτια και προσφέρει μόνιμη κατοικία σε άστεγους. Δεν πρόκειται για φιλοξενία ή προσωρινό κατάλυμα, αλλά σταθερό, προορισμένο για αυτούς. Δεν αρκείται στη διαχείριση του φαινομένου, αλλά στην εξάλειψή του. Το πρόγραμμα αυτό είναι μια συνεργασία τοπικών κοινοτήτων και μη Κυβερνητικών οργανώσεων της Φινλανδίας και μακάρι η Ελλάδα να μπορούσε να συνεργαστεί και να ακολουθήσει αυτό το παράδειγμα…

Μέχρι τότε όμως; Βοήθεια από όλους μας! Ένα πιάτο φαγητό, ένα μπουκάλι νερό, μια κουβέρτα ή έστω, η απομάκρυνση του απειλητικού βλέμματος γεμάτο με απέχθεια και η αντικατάστασή του με ένα βλέμμα κατανόησης.

Οι μέρες αυτές δεν είναι μόνο μέρες γιορτής, χαράς και αισιοδοξίας που περιέγραψα παραπάνω, αλλά είναι και μέρες ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ. Μη διστάσετε να δώσετε πράγματα που δεν σας χρειάζονται πλέον ή πράγματα που δεν χρησιμοποιείται και μένουν κρυμμένα σε μια ξεχασμένη γωνιά της ντουλάπας σας. Δώστε ό,τι μπορείτε και κάντε ευτυχισμένους ανθρώπους γύρω σας που το έχουν ανάγκη! Κάτι μικρό για εσάς είναι ολόκληρη η ζωή κάποιου άλλου! 

Καλές γιορτές σε όλους λοιπόν! Υγεία και πληρότητα σε ό,τι ζητάει ο καθένας σας!

Γραμμή Βοήθειας Αστέγων εδώ

 +Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ Χριστούγεννα με τη πεθερούλα

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Σημερα θα απευθυνθώ κυρίως στις αναγνώστριες οι οποίες δε φτάνει που ανέχονται το ροχαλητό του συζύγου κάθε βράδυ, έχουν μπάστακα τη μανούλα του, τη ''γλυκιά'' τους πεθερά σε κάθε εορταστικό τραπέζι, να λέει το μακρύ και το κοντό της. 

Έχετε προσέξει ότι οι πεθερές καταλαβαίνουν τελείως αλλιώς τον κόσμο;  Σου λέει  ας πούμε: ''Στο Survivor αυτός ο Χανταμπάκης ο παρουσιαστής δεν είναι;'', και λες εσύ ''όχι δεν είναι'', και συνεχίζει η πεθερά ''αυτός ο Χανταμπάκης είναι, που λένε ότι παίρνει πολλά λεφτά''. Εκείνη την ώρα συμφωνείστε. Σας τρολάρουν οι πεθερές, λένε ψέματα.

Λένε ό,τι έχουν καταλάβει. Σε βλέπουν και σου λένε με ύφος πολλών καρδιναλίων: '''έτσι έχουν τα πράγματα τα διάβασα εγώ στην εφημερίδα'' και συμφωνεί όλο το υπόλοιπο σόι της πεθεράς που είναι μαζεμένο στο γιορτινό τραπέζι. Εσείς δεν πρέπει να κοντράρετε κανέναν. Δώστε τους την εντύπωση ότι όλα είναι έτσι όπως τα αναφέρουν.

Το άλλο κορυφαίο! Εκεί που ετοιμάζεσαι να φας την πρώτη μπουκιά σουβλιστού αρνιού θα πεταχτεί η καλή σου η πεθερά και θα σε ρωτήσει με ύφος πολλά υποσχόμενο: ''Νήστευες εσύ αυτές τις άγιες ημέρες;'' Αν πεις, ναι, θα σε κοιτάξει λοξά και θα σου πει: ''Τι εσύ νηστεύεις; Δεν το περίμενα'', τύπου ειρωνεία...  Και συνεχίζει: ''Μπα, εσείς οι νέοι νηστεύετε; Τι... Απ' όλα; Κανονικά; Γιατί στη νηστεία δεν πρέπει να φας λάδι...''

Πάντως πιστεύω ότι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος όταν θα σταματήσουν να υπάρχουν αυτά τα τραπέζια. Ωραία είναι τα οικογενειακά τραπέζια, αλλά πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες που οι άνθρωποι μπορούν να συμπαθηθούν αρκετά, να περάσουν ωραία και να θέλουν να ξαναπάνε. Γιατί πας τα Χριστούγεννα, περνάς μέτρια έως χάλια και μετά τρέμεις που έρχονται Χριστούγεννα. Και θα πρέπει να προσποιηθείς πάλι ότι περνάς καλά, ότι σου αρέσει το φαγητό της πεθεράς, ότι γελάς με αστεία που δε σε ενδιαφέρουν.

Μια μικρή συμβουλή. Αν δεν έχετε παντρευτεί με το σύντροφό σας δε σας αναγκάζει κανείς να υποστείτε αυτό το μαρτύριο με τους συγγενείς, γιατί αν χωρίσετε θα υποστηρίξουν το γιο τους. Οπότε καλύτερα να είστε ο εαυτός σας, με ευγένεια πάντα! Αυτοί οι άνθρωποι δεν πιάνονται φίλοι έτσι κι αλλιώς.

(το παρόν αποτελεί αναδημοσίευση από το yannidakis)

Θα με βρεις εδώ: G+: Nastazia A

                            FB:  Anastasia Papadaki

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

το δικό μου αντίο στον yannidakis

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Καμιά φορά, για να αναγεννηθείς, πρέπει να καείς και να αναδυθεί από τις στάχτες σου. Αν μου το έλεγαν αυτό πέρσι, θα σχολίαζα με χιούμορ πως μάλλον κάτι τέτοιο θα καίει αρκετά! Το 2017 όμως, το έζησα για τα καλά.

Είδα σχεδόν καθετί που έφτιαξα με κόπο, ιδρώτα, στερήσεις, αμέτρητες εργατοώρες και καταπίεση, είτε να καταστρέφεται είτε να απαξιώνεται. Νομίζω πως ξέρω τι φταίει ανά περίπτωση, όμως αυτό δεν έχει και τόση σημασία πια, όχι όσο το αποτέλεσμα.

Και για μια σειρά από αιτίες -αλλά πολύ συγκεκριμένη αφορμή- έρχεται η ώρα, μερικές εβδομάδες πριν την συμπλήρωση δώδεκα χρόνων, να πω αντίο στο yannidakis. Το κάποτε yannidakis spaces και ύστερα yannidakis.net συμπλήρωσε ένα κύκλο διακρίσεων, αμφισβήτησης, πολέμου για την ελευθερία του λόγου, σπουδαίων συνεργασιών με σπουδαίους ανθρώπους, αλλά και συνεργασιών με πολλούς ανθρώπους που είχα την τιμή να αποκαλώ συνεργάτες μου αφού για καιρό υπήρξαν και υπάρχουν ως συντάκτες.

Για αυτούς, για τα λόγια που άκουσα σε όσους γνωστοποίησα την απόφαση μου, αλλά και για τις λίγες εκατοντάδες καθημερινών μου αναγνωστών, αποφασίζω να μην κλείσω την σελίδα, απλά να απέχω εγώ από το συγγραφικό της κομμάτι. Οι υπάρχοντες συντάκτες αλλά και όσοι επιθυμούν μπορούν να γράφουν ελεύθερα και ανοιχτά στη σελίδα όποτε και ότι θέλουν. Θα αρκεί απλά ένα μήνυμα στο yannidakis@gmail.com

Το yannidakis υπήρξε ένα κομμάτι του εαυτού μου. Όμως είπαμε, ήρθε η ώρα να αλλάξει αυτός και έτσι η μπάλα παίρνει και αυτό. Αν χρειαστεί να καυτηριάσω κάτι, ξέρετε καλά πως δεν θα ντραπώ να το κάνω, οπότε ακολουθήστε με στο facebook ως Yanni Spiridakis πλέον.

Σας ευχαριστώ γιατί η προσήλωση σας στο yannidakis, έδινε νόημα νόημα στην αγαπημένη μου αρρώστια, το γράψιμο. Τα λέμε... εν καιρώ +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ το αντίο στον θέμη, τον φίλο που δεν ξέρεις

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Φίλε Θέμη,
λένε για τις φιλίες πως για να αποδειχτούν αληθινές πρέπει να δοκιμαστούν. Από τον χρόνο, τη ζωή, τα συμβάντα, τις εμπειρίες, τις θυσίες. Σε κάποιους δεν συμβαίνει ποτέ αυτό, σε άλλους χρειάζεται μια ζωή, εμάς μας πήρε μόλις 2 χρόνια και 2 μήνες (ακριβώς)!

Λογικό να θυμάμαι σαν χθες την πρώτη μας ψυχρή γνωριμία. Εγώ κι εσύ στο ίδιο μέρος, αλλά εγώ με άλλη παρέα. Ήταν ο Μάνος εκείνος που πριν φύγω φρόντισε να μας συστήσει. Δεν είναι ότι με έπεισε, αλλά να... το ένιωθα ότι κάτι υπήρχε μεταξύ μας!

Θυμάμαι και την πρώτη μας βόλτα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση πως κάποιοι γύριζαν να με κοιτάξουν. Δεν κοιτούσαν εμένα. Εσένα κοιτούσαν γιατί όπου πήγαινες τραβούσες τα βλέμματα. Αυτό το παραδέχομαι: Ήμουν πολύ περήφανος που είχα αποκτήσει έναν τόσο σπάνιο φίλο.

Με τον καιρό, εσύ κι εγώ γίναμε αχώριστοι φίλοι. Φερόσουν πάντα άψογα σε όλους τους ανθρώπους που αγαπώ, υπέμενες κάθε τους επιθυμία ή ιδιοτροπία. Δεν θα ξεχάσω τα παιδιά μου να σου ζητάνε το ένα μετά το άλλο ένα διαφορετικό τραγούδι κι εσύ ακούραστα να τους κάνεις τα χατήρια για να είμαι εγώ ήρεμος. Όμως θυμάσαι πόσο σε αγαπούσαν; Ακόμα κι από μακριά φώναζαν: "Ο Θέεεεεμης" κι έτρεχαν προς το μέρος σου. Ξέρω πως μόνη σου απαίτηση ήταν να είμαι εγώ εκείνος με τον οποίο θα πορεύεσαι και πρέπει να ομολογήσεις πως την ικανοποίησα στο έπακρο.

Εσύ κι εγώ δεν αργήσαμε να έχουμε μία σχέση που ποτέ κανείς δεν πρόκειται να καταλάβει. Σιγά να μην ήθελες να ακούς κλασική μουσική το πρωί και rock το βράδυ. Ποτέ δεν μου παραπονέθηκες που έβαζα τέρμα την μουσική, όμως ήξερες ότι ήσουν ο ψυχολόγος μου, ήξερες ότι σε εσένα θα μπορούσα να ξεσπάσω για να είμαι ήρεμος σε εκείνους που έπρεπε, ήξερες ότι ο χρόνος μου μαζί σου ήταν η μεγαλύτερη απόλαυση της ημέρας για μένα.

Πολλές εμπειρίες μετά, δεν θα ξεχάσω πως μου έδωσες την ευκαιρία και τον χώρο να βγάλω ένα δεύτερο χαρτιζιλίκι. Δεν θα ξεχάσω πως μου έδωσες την ευκαιρία να κοιτάζω τα αστέρια απλά υψώνοντας το κεφάλι μου και πως μου επέτρεψες να ζήσω στιγμές αγωνίας, ανάγκης, έρωτα, ρομαντισμού, περηφάνιας και ικανοποίησης.

Κι όταν σε χρειάστηκα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ήσουν πάντα δίπλα μου. Περάσαμε μαζί βραδιές που κανείς δεν θα μάθει. Όλοι θα αναρωτιούνται. Κάναμε βόλτες -άλλοτε ως αργά το βράδυ κι άλλοτε ως το πρωί- απλά έτσι, χωρίς προορισμό, χωρίς ωράριο, όμως πάντα φρόντιζες να είμαι στην ώρα μου πίσω για τα παιδιά μου, για την δουλειά μου, για κάθε μου υποχρέωση. Με φρόντιζες σαν με τα 4 σου άκρα να μπορούσες να με αγκαλιάσεις μα κι εγώ ουδέποτε σε άφησα παρατημένο.

Ξέρω πόσο σου άρεσε να καλλωπίζεσαι και να είσαι καθαρός. Ακόμα και στο πρώτο σου ταξίδι εκτός Κρήτης, πριν βγούμε απ' το πλοίο εγώ φρόντισα να φαίνεται ότι είσαι από την Κρήτη και περήφανος να ξεκινήσουν οι εκεί βόλτες μας. Ότι κι αν μου ζήτησες προσπάθησα να στο προσφέρω..

..έτσι κι εκείνο το σαββατόβραδο. Φορέσαμε τα μαύρα ρούχα μας -που είναι τα αγαπημένα μας- και ετοιμαστήκαμε για έξοδο. Νομίζω πως την δική σου την παρέα την προτιμούσα πολύ περισσότερο από αυτή που τελικά θα έκανα κι έτσι προτίμησα να ασχοληθώ πρώτα μαζί σου αντί να πάω σε εκείνη. Δεν γίνεται να αγνοήσω τα αδιάκριτα βλέμματα όταν πήγαμε να καλλωπιστούμε λίγο πριν. Βλέμματα που είτε με προβλημάτισαν είτε με έκαναν περήφανο για σένα. Αμέσως μετά κάναμε στάση για φαγητό. Θυμάσαι τον υπάλληλο να λέει πως ήμασταν οι τελευταίοι πριν κλείσει;

Η έξοδος ήταν όπως την περίμενα. Βαρετή. Δεν χάλασα την παρέα όμως. Ξέρεις εσύ. Το μόνο υπέροχο της βραδιάς ήταν όταν μίλησα για σένα. Ήμουν πάντα τόσο περήφανος να μιλάω για σένα. Τελικά έμεινα ως το τέλος και ύστερα ήρθε η στιγμή που και πάλι οι δύο μας θα κάναμε την -τελευταία- παρέα μας.

Δεν έκανες τίποτα λάθος. Δεν έκανα τίποτα λάθος. Όμως έγινε. Ο χρόνος σταμάτησε για δύο δευτερόλεπτα και εσύ πετάχτηκες με αυτοθυσία να με σώσεις. Σε αμέτρητες παρόμοιες περιπτώσεις, μετράμε θύματα, εσύ όμως τίμησες κάθε στιγμή μας και θέλησες να θυσιαστείς για μένα. Θυμάμαι εκεί ανάποδα να σου ζητάω συγγνώμη χωρίς να έχω καταλάβει πολλά. Θυμάμαι πως όταν έφτασαν ασθενοφόρα και αστυνομίες (οι μεν για να με πάνε στο νοσοκομείο και οι δε για να επιβεβαιώσουν το γεγονός ότι δεν είχα πιει) δεν σκέφτηκα λεπτό τον εαυτό μου. Κοιτούσα εσένα και το πως έχασα ένα κομμάτι του εαυτού μου.

Θέμη, λίγη ώρα μετά πήγα κανονικά στην δουλειά. Βρήκα τον τρόπο. Και έκτοτε, κάθε βράδυ περνάω από το σημείο που ήμασταν μαζί για τελευταία φορά και από αυτό που τώρα εσύ βρίσκεσαι. Ακόμα κι "έτσι" είσαι τόσο ξεχωριστός! Θυμάσαι πως με έκανες να νιώθω; Ότι οι μετριότητες δεν είναι για εμένα, για εμάς.

Θέμη, τα κορίτσια σε ζητάνε. Σε περιμένουν. Η Δέσποινα ακόμα κλαίει χωρίς καν να ξέρει όλη την αλήθεια. Άλλωστε, ποιος ξέρει ολόκληρη την αλήθεια; Μόνο εσύ και η Παναγία που μαζί θέλατε να συνεχίσω, έστω και από το 0.

Θέμη, δε νομίζω κανείς να καταλαβαίνει αυτό το κείμενο. Αλλά δεν το έγραψα για άλλους. Το έγραψα γιατί είχαμε μόλις αλλάξει το τραγούδι που ακούγαμε και στα 0:39 δευτερόλεπτα τι να προλάβεις να ακούσεις. Οπότε εγώ σου χρωστάω τουλάχιστον αυτό: την συνέχεια του τραγουδιού που ακούγαμε απ' το σημείο που σταματήσαμε, για να φτάσουμε έστω στο 0:40

+Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ φέτος η προετοιμασία για την πρωτοχρονιά έχει μια αλλιώτικη διδαχή

Μέσα στις δημοσιεύσεις του yannidakis πολλές φορές έχει διατυπωθεί πως η μοναδική ελπίδα για το μέλλον της χώρας είναι τα νέα παιδιά του σήμερα. Τι κάνουν, πως σκέφτονται και βασικά πως γαλουχούνται. Ο κίνδυνος της εξέλιξης αυτών των παιδιών είναι οι γονείς τους. Οι γονείς τους είμαστε εμείς. Η γενιά μας. Οι άνθρωποι που ζούμε λάθος, που έχουμε κι εμείς λάθος παραστάσεις.

Η ελπίδα έγκειται στις εξαιρέσεις. Και οι εξαιρέσεις είναι πολλές. Σε μία από αυτές μάθαμε για έναν νεαρό μαθητή που όταν κάλεσε τους φίλους του στα γενέθλια του, τους ζήτησε να μην του κάνουν δώρα. Αντ’ αυτού να αγοράσουν χρήσιμα πράγματα και να φέρουν μερικά από τα παλιά δικά τους και να τα δωρίσουν στο κοινωνικό παντοπωλείο της πόλης. Το θέμα πήρε έκταση στα τοπικά μέσα, αφού την κίνηση αυτή προέβαλαν οι φορείς που διοικούν το παντοπωλείο.

Αλήθεια, για σκεφτείτε ένα παιδάκι, να προσπερνάει την χαρά της παραλαβής του δώρου στην πιο χαρούμενη μέρα της ζωής του. Μπείτε εσείς στην θέση του. Όχι όταν ήσασταν στην ηλικία του. Σήμερα. Βλέπω και στα δικά σας μάτια την ανάγκη να λάβετε δώρα από τα προσφιλή σας άτομα. Ναι, θεωρητικά είστε υπέρ μιας τέτοιας κίνησης, όμως πρακτικά… γιατί δεν την έχετε επιχειρήσει κι εσείς οι ίδιοι;

Αυτό το παιδί υπερέβη κάθε παιδική ή και ανθρώπινη (υλική) ανάγκη και προς τιμήν των γονιών του που το μεγαλώνουν, ζήτησε ένα δώρο που θα φέρει λίγη χαρά σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη, όμως περισσότερο από όλα, είναι δώρο στην Ελλάδα του μέλλοντος. Είναι το δώρο της νέας γενιάς στην κοινωνία. Διδαχθείτε από αυτό το παιδί. Διδάξτε τα δικά σας παιδιά, τιθασεύτε τις δικές σας επιθυμίες και εν όψει της Πρωτοχρονιάς κάντε κάτι παρόμοιο. Μειώστε τα έξοδα των ημερών και δώστε μέρος τους κάπου αλλού. Σας υπόσχομαι πως θα νοιώσετε υπέροχα. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ πρόσεξε τι εύχεσαι φέτος, μπορεί να είναι λάθος

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Είναι η πρώτη φορά που διαχειρίζομαι την στήλη/ενότητα σε περίοδο Χριστουγέννων και ίσως η τελευταία, οπότε μην περιμένετε να σας γράψω πως τα Χριστούγεννα γιορτάζουμε την γέννηση Του Θεανθρώπου και άρα της ελπίδας, μπλα-μπλα-μπλα.

Εγώ θα ήθελα να σταθώ στις ευχές. Αυτές που ανταλλάσσουμε μεταξύ μας εκείνες τις μέρες. Τυπικές (χρόνια πολλά), εγκάρδιες (Ότι επιθυμείς), τυπικές (υγεία, ευτυχία). Αμέτρητες ευχές που συνοψίζονται σε… τρεις-τέσσερις στο τέλος. Και ύστερα, απλά η αίσθηση ικανοποίησης και… πάμε παρακάτω! Μπορεί να φημίζομαι στις παρέες μου για τις εναλλακτικές και πρωτότυπες (και μακροσκελείς) ευχές μου, όμως στέκομαι όρθιος με σεβασμό σε αυτές τις βαρετές, τυπικές και άχαρες ευχές διότι αυτές είναι που διαιωνίζουν τις παραδόσεις. Κρατάνε τους… τύπους.

Σας φαίνεται βαρετό και δεδομένο; Κακώς. Ρίξτε μια ματιά στο πως ανταλλάζουν ευχές οι νέοι στις μέρες μας. Δεν θα φέρω παραδείγματα με όλες τις ξενόγλωσσες και ξενόφερτες ευχές για να μην γίνω γραφικός. Μπορείτε να καταλάβετε το νόημα πιστεύω. Οι παραφρασμένες ευχές και οι λάθος λέξεις σε αυτές είναι μόνο η μία πλευρά του ζητήματος. Σκεφτείτε τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν ξέρουν καν τι να ευχηθούν σε κάθε γιορτή! Έχω ακούσει και έχω διαβάσει, να εύχονται Καλά Χριστούγεννα την πρώτη Ιανουαρίου και να λένε καλή χρονιά και τα Χριστούγεννα! Φέτος έχω ήδη διαπιστώσει πως περισσότερο από κάθε άλλη φορά οι άνθρωποι εύχονται “καλές γιορτές”. Γιατί τόση γενικολογία; Θυμάμαι όταν ήμουν στην Αμερική να ρωτάω γιατί αντί για το κλασικό “merry christmas” να εύχονται “seasons greetings”. Αιφνιδιάστηκα όταν έμαθα πως αυτό συνέβαινε επειδή οι εβραίοι δεν γιορτάζουν –προφανώς- Χριστούγεννα, ωστόσο αποτελούν μεγάλο κομμάτι της αγοράς που πρέπει να μπει στο κλίμα των ημερών (για να καταναλώσει) έστω και στο κομμάτι της Πρωτοχρονιάς. Μήπως οι “καλές γιορτές” επιθυμούν να καλύψουν και εκείνους που γιορτάζουν παραδοσιακά τα Χριστούγεννα αλλά και εκείνους που τα βλέπουν ως μία αργία μιας θρησκείας στην οποία δεν πιστεύουν;

Προφανώς συμβαίνει το τελευταίο, διότι ποιος αλήθεια ξυπνάει το πρωί των Χριστουγέννων για να συμμετάσχει στη Θεία Λειτουργία, να μεταλάβει κατόπιν της αντίστοιχης προετοιμασίας με νηστεία και εξομολόγηση και ύστερα να απολαύσει ένα ταπεινό και παράλληλα εορταστικό τραπέζι με την οικογένεια και τα αγαπημένα του πρόσωπα; Όλοι ξέρετε την απάντηση. Όσο έγραφα το κείμενο σκέφτηκα πως θα ήταν καλή ευκαιρία να πρωτοτυπήσω φέτος τις γιορτές. Να μην χρησιμοποιήσω καμία τυπική ευχή απλά και μόνο για να χαϊδέψω αυτιά. Να γίνω λίγο πιο αυστηρός, πιο ακριβής στις δικές μου ευχές. Δε χρειάζεται να με ακολουθήσετε. Απλά σώστε τις ευχές μας και μέσα από αυτές το νόημα των εορτών τις οποίες εορτάζουμε. Κινδυνεύουμε να μην ξέρουμε γιατί γιορτάζουμε ή ποιον/τι γιορτάζουμε κάθε φορά. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ ανάβοντας την φλόγα της αλληλεγγύης

Καλώς ή κακώς τις ημέρες των Χριστουγέννων θυμόμαστε πως είναι να βοηθάς τον συνάνθρωπό σου. Ανέκαθεν αυτήν την περίοδο βλέπαμε τηλεμαραθώνιους, συλλόγους να οργώνουν τα μαγαζιά και τα σπίτια πουλώντας ημερολόγια και λαχνούς, τα πατροπαράδοτα κάλαντα ή μεγάλες εταιρείες να προσφέρουν μεγάλα ποσά σε κοινωφελείς οργανώσεις.

Εδώ και μερικά… Χριστούγεννα τα περιθώρια προσφοράς μας δεν είναι τα ίδια. Ίσως κάποιες από τις επιχειρήσεις που έκαναν χορηγίες, να έχουν κλείσει και κάποιους από εμάς που δίναμε χρήματα, να είμαστε σήμερα άνεργοι με ένα σωρό χρέη. Αυτό όμως, δε σημαίνει πως μειώθηκε ανάλογα και η διάθεση για προσφορά. Θα έλεγα πως αυτή είναι αντιστρόφως ανάλογη της δυνατότητας μας να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία μας. Δείτε γύρω σας τι γίνεται: Κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά ιατρεία και παντού φιλανθρωπικές διοργανώσεις υπό την μορφή παζαριών, συναυλιών, αγώνων κλπ. υπό την αιγίδα άλλοτε τοπικών φορέων και άλλοτε ιδιωτικών χορηγών.

Ο έλληνας έχει ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σύμφωνα με το οποίο μπορεί να είναι παράλληλα και εγωκεντρικός, εγωιστής και φιλάνθρωπος, πονόψυχος. Ζει την καθημερινότητα του στον δρόμο, στις ουρές και στο σπίτι του χωρίς να σέβεται τον διπλανό, αλλά την ίδια ώρα θα τρέξει να βοηθήσει σε μία απρόοπτη κατάσταση, θα “λερώσει τα χέρια του” προκειμένου να βοηθήσει τον συνάνθρωπο και θα δείξει το κοινωνικό του πρόσωπο αν οι καταστάσεις το απαιτούν. Έστω και εκτάκτως!

Αυτή η συμπεριφορά μας αφήνει ελπίδες. Μας δείχνει πως υπάρχει μια μικρή σπίθα ανθρωπιάς εκεί μέσα. Μια σπίθα που αν ανθρωποκεντρικά ανάψουμε, θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μια φλόγα ζεστασιάς και μια φωτιά αλληλεγγύης με γνώμονα το κοινό καλό. Η Ελλάδα είχε μία τέτοια φήμη, μια φήμη που άρχισε να χάνεται, όμως είναι στο χέρι μας να την αναδύσουμε και πάλι. Τα Χριστούγεννα λένε πως είναι η εποχή της ελπίδας. Είναι λοιπόν μια καλή αφορμή να ξεκινήσουμε από τώρα. Για την επιστροφή της ανθρωπιάς. Για την ανάπτυξη της αλληλεγγύης. Για μια αναδυόμενη Ελλάδα! 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ο Ρούντολφ συνδικαλιστής

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Πολλοί δουλεύουν τα Χριστούγεννα. Κάποιοι σε δικές τους επιχειρήσεις. Κάποιοι άλλοι σε επιχειρήσεις άλλων.

Το Ρούντολφ το ελαφάκι εδώ και δεκαετίες εργάζεται όλο το χρόνο σκληρά σε παγερό κλίμα υπακούοντας πιστά τον Άγιο Βασίλη που τον φροντίζει και τον αγαπά. Αναμφισβήτα είναι ο πιο πιστός συνεργάτης του Άγιου. Μέχρι και η Καιτούλα η Γαρμπή τραγούδησε για το διάσημο ελαφάκι στα τέλη του 1998 που είχε κάνει ένα CD με χριστουγεννιάτικα ποτ πουρί. Ο δίσκος ονομάστηκε «Χριστούγεννα με την Καίτη» και έγινε χρυσός με 40.000 πωλήσεις και μάλιστα είναι ο μόνος χριστουγεννιάτικος δίσκος που έλαβε χρυσή διάκριση στην Ελλάδα. (Καλησπέρα. Η Καίτη σας έβαλε τα γυαλάκια).

Τι θα γινόταν αν ο Ρούντολφ είχε γεννηθεί μια ζεστή μέρα κάτω από τον λαμπερό ήλιο της Ελλάδας. Ο Ρούντολφ, κρίνοντας από το επάγγελμα που διάλεξε, δε θα ήταν αστός. Μάλλον θα ήταν γόνος λαϊκής οικογένειας των δυτικών προαστίων. Δε θα μάθαινε γαλλικά και πιάνο, μα θα μιλούσε λίγα αγγλικά και θα έπαιζε ποδόσφαιρο σε κάποιο συνοικιακό στενάκι μαζί με τα υπόλοιπα μικρά ταρανδάκια! Έτσι, θα ήταν δυνατός και θα ήταν ικανός να κάνει οποιαδήποτε χειρονακτική εργασία. 

Επειδή ο Ρούντολφ στερήθηκε την χλιδή, όντας ενήλικας πια, θα εντασσόταν σε κάποιο σωματείο προκειμένου να συνδικαλιστεί. Θα μίλαγε για το δίκιο του εργάτη ενώ έκλεινε το κέντρο της Αθήνας παράλληλα με λίγο κρύο καφέ στο χέρι. Θα είχε απαρνηθεί τα Χριστούγεννα και θα είχε γράψει στα παλιά του υποδήματα τον Άγιο Βασίλη, τον Βόρειο Πόλο, και οτιδήποτε σχετίζεται με το κόκκινο χρώμα. 

Θα ήταν άσος στο τάβλι και θα κόλλαγε μαγκιά στους απεργοσπάστες που τον εμποδίζουν να ακουστούν τα σοβαρά αιτήματά του. Η Ελλάδα γι' αυτόν θα αποτελούσε χώρα αναψυχής και χαλάρωσης. Ο Άγιος Βασίλης δε θα ήταν το αφεντικό του και θα είχε κάθε δικαίωμα να τρολλάρει την αστειούτσικη στολή του.

O Ρούντολφ δεν θα ήταν το παιδί της εργατιάς αλλά το παιδί των λουλουδιών. Η ζωή θα είχε απεργίες (βλ. εργαζόμενους μετρό) και μετά διακοπές στα ελληνικά νησιά. Πράγματα καθημερινά, ανθρώπινα ή έστω ταρανδίστικα. Όχι «τρέχα Ρούντολφ να μοιράσουμε δωρίνια σε παιδάκια» που κάνουν πατίνι τη ζωή των γονιών τους.

Τάσσομαι στο πλευρό του Ρούντολφ. Καλά Χριστούγεννα. Θα επανέλθω την άλλη Δευτέρα με κείμενο κόλαφο για γιορτές με το σόι!

Θα με βρεις εδώ: G+: Nastazia A

                            FB:  Anastasia Papadaki

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ λίνα κοεμτζή, η κοπέλλα που αυτοκτόνησε αποδεικνύοντας ότι οι ίδιες οι οικογένειες καταστρέφουν τα παιδιά τους σπρώχνοντάς τα προς τον νεοταξικό όλεθρο...

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Θάνος

Σας παραθέτω την είδηση από σχετικό απόσπασμα άρθρου του Πρώτου θέματος.

«Η χαρά της ζωής». Ετσι περιγράφουν τη Λίνα οι συγγενείς, οι γνωστοί, οι γείτονες από τα Γιαννιτσά και οι φίλοι από τη Θεσσαλονίκη. Μία κοπέλα που ξεχώριζε για την ομορφιά της, την κοινωνικότητά της, τις επιδόσεις της στα μαθήματα και τη λατρεία της στον αθλητισμό ως αθλήτρια του kick boxing. Ενα παιδί γεμάτο όνειρα για μια καλύτερη ζωή, ανυποψίαστο για τους εφιάλτες που μπορεί να την κυβερνήσουν, ανίδεο για τις παγίδες που μπορεί να του στήσουν, ανοχύρωτο απέναντι στην πονηριά, την κακία και την αρρώστια του μυαλού.

Το πρώτο από τα πέντε παιδιά της Σταυρούλας και του Παναγιώτη Κοεμτζή, η Λίνα, μεγάλωσε φτωχικά αλλά με πολλή αγάπη και αμέτρητες θυσίες από την πλευρά των γονιών της. Η εισαγωγή της στο Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτέλειου ισοδυναμούσε για εκείνη με το διαβατήριο σε ένα σύμπαν που θα άνοιγε τους ορίζοντές της και θα της έδινε τη δυνατότητα να έχει μελλοντικά τόσο η ίδια όσο και η πιεσμένη οικονομικά οικογένειά της μια καλύτερη ζωή.

Οι φωτογραφίες

Τα πρώτα χρόνια των σπουδών της στη Θεσσαλονίκη κυλούν ανέφελα μέχρι τη στιγμή που, πριν από σχεδόν τρία χρόνια, ο προσωπικός ουρανός της Λίνας αρχίζει να συννεφιάζει. Υπαίτιος, ένας γνωστός της από τα Γιαννιτσά, φοιτητής σήμερα στα Χανιά, ο οποίος βασιζόμενος στην αφέλεια της νεαρής Λίνας την πείθει σε ανύποπτο χρόνο να ποζάρει άλλοτε γυμνή και άλλοτε ημίγυμνη μπροστά στην ερασιτεχνική του κάμερα με την υπόσχεση ότι θα την κάνει μοντέλο.

Της λέει ότι είναι πολύ όμορφη και είναι κρίμα να μην εκμεταλλευτεί το θείο δώρο της εμφάνισής της βγάζοντας καλά και εύκολα χρήματα. Οτι η λήψη των εν λόγω φωτογραφιών, οι οποίες θα διοχετευτούν αποκλειστικά και μόνο σε πρακτορεία μοντέλων, είναι κάτι παραπάνω από υποχρεωτική προκειμένου να ανοίξουν για εκείνη οι πύλες του λαμπερού χώρου της μόδας. Και το κυριότερο, της υπόσχεται ότι αυτές τις φωτογραφίες δεν πρόκειται να τις δει κανείς άλλος εκτός από εκείνον και τον μελλοντικό ατζέντη της.

Η Λίνα τον εμπιστεύεται, εκείνος όμως λέει ψέματα. Λίγο καιρό μετά τη λήψη των επίμαχων φωτογραφιών, ο φίλος από τα Γιαννιτσά τις ανεβάζει στο προσωπικό του ιστολόγιο και από εκεί ταξιδεύουν σε χρόνο dt στο αχανές σύμπαν του Διαδικτύου και στα χέρια διάφορων επιτήδειων που αντικρίζουν στο κορμί της Λίνας τις πιο αρρωστημένες τους φαντασιώσεις.

Ο εφιάλτης της μόλις ξεκινά. Ανδρες από τα Γιαννιτσά, τη Θεσσαλονίκη και τα Χανιά τής στέλνουν μηνύματα με πρόστυχες προτάσεις και όταν η Λίνα τούς εξηγεί απολογητικά ότι δεν είναι τέτοια γυναίκα και πως οι φωτογραφίες προορίζονται για καθαρά επαγγελματική χρήση, εκείνοι περνούν στο επίπεδο του εκβιασμού και του εκφοβισμού μέσα από αμέτρητες απειλές του στυλ: «Ή θα μου στείλεις φωτογραφία μ’ αυτή την πόζα ή θα σε ξεφτιλίσω παντού». Μεταξύ αυτών των «ανδρών» και ένας Αγγελος ο οποίος της γράφει πως αν δεν συνευρεθεί μαζί του, θα έχει άσχημα ξεμπερδέματα.

Την αποκαλούν «παλιοπατσαβούρα», «βρωμοθήλυκο», «φτηνιάρα» και εκείνη, αντί να απευθυνθεί κατευθείαν στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, προσπαθεί να αντιμετωπίσει μόνη της τον ωμό εκβιασμό παρανοϊκών εγκεφάλων. Αρχικά στέλνει απεγνωσμένα μηνύματα στον Δημήτρη προσπαθώντας να κατανοήσει το μέγεθος της προδοσίας του: «Γιατί ανέβασες αυτές τις φωτογραφίες; Δεν είπαμε ότι είναι για μας; Με έκανες ρεζίλι στα Γιαννιτσά». Καμία απάντηση, καμία αιτιολογία, καμία συγγνώμη.

Κάποια στιγμή, η Λίνα φτάνει σε ένα σημείο που δεν αντέχει να κουβαλά μόνη της αυτό το βάρος, που δεν μπορεί να βλέπει καθημερινά μόνη της αυτόν τον εφιάλτη και λέει τα πάντα στους γονείς της. Εκείνοι τη βοηθούν να το ξεπεράσει, της λένε πως ό,τι και αν γίνει μπορούν να το αντιμετωπίσουν ενωμένοι. Ο εφιάλτης υποχωρεί και ο ήλιος της παλιάς ανέφελης ζωής της μοιάζει να φωτίζει ξανά τις μέρες της.

Τα πρωινά ξεκινά να εργάζεται σε κάποιο ινστιτούτο αισθητικής προκειμένου να καλύπτει τα έξοδά της αλλά και να βοηθάει οικονομικά την οικογένειά της ενώ μοιράζει τα βράδια της ανάμεσα σε ατέλειωτες ώρες μελέτης και σε εξόδους με λίγους και καλούς φίλους. Η χαρά της δεν θα διαρκέσει πολύ. Στις αρχές του καλοκαιριού του 2016, σύμφωνα με πληροφορίες που προέρχονται από τη μαρτυρία μιας φίλης της, ένας άνδρας από την Καλαμαριά με το όνομα «Αλεξ» όχι μόνο θα σκοτεινιάσει τον ήλιο της Λίνας αλλά θα τον σβήσει ολοκληρωτικά…

Ο ωμός εκβιασμός 

Η γνωριμία της Λίνας με τον άνδρα από την Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης δεν προμηνύει αρχικά κανέναν κίνδυνο. Βγαίνουν, διασκεδάζουν, περνάνε καλά χωρίς ωστόσο εκείνη να τον ερωτεύεται όσο εκείνος ενδεχομένως επιθυμεί. Ενα βράδυ, ο άνδρας αυτός φέρεται να βιντεοσκοπεί την ερωτική τους συνεύρεση και στη συνέχεια να την απειλεί πως «αν δεν βάλουν κι άλλους στο παιχνίδι» θα διαρρεύσει το επίμαχο βίντεο στα social media. Η κοπέλα τρελαίνεται, ενώ εκείνος, ατάραχος, συνεχίζει τις απειλές και τον στυγνό εκβιασμό. Γύρω στον Αύγουστο η Λίνα γνωρίζει ένα παιδί λίγα χρόνια μεγαλύτερό της, τον Αλέξανδρο, που σπουδάζει επίσης στη Θεσσαλονίκη. Τον ερωτεύεται τρελά. Το ίδιο και εκείνος.

Οι δυο τους διατυμπανίζουν παντού τον έρωτά τους και κάνουν όνειρα για ένα μεταπτυχιακό στην Ολλανδία. Η ευτυχία της Λίνας, ωστόσο, δεν είναι αποδεσμευμένη από τους εφιάλτες του πρόσφατου παρελθόντος της, οι οποίοι κάθε λίγο και λιγάκι της χτυπούν την πόρτα. Πίσω της στέκονται άνδρες που την απειλούν πως αν δεν ενδώσει σε ερωτικές περιπτύξεις της αρεσκείας τους, θα παραδώσουν στον έρωτα της ζωής της τα βίντεο που έχουν στην κατοχή τους. Η Λίνα προσπαθεί να γλιτώσει από το βάρος του στυγνού εκβιασμού, αλλά δεν τα καταφέρνει. Πονάει βαθιά, φοβάται απίστευτα και ο χωρισμός από τον Αλέξανδρο στις 28 Νοεμβρίου 2016 σπάει ακόμη και την τελευταία κλωστή της υπομονής της.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας, γύρω στις 9, η Λίνα προσπαθεί να επικοινωνήσει με τη μητέρα της, η οποία βρίσκεται στη Γερμανία μαζί με τον σύζυγό της. Η κρίση την οδήγησε στην ξενιτιά, η ανεύρεση δουλειάς μακριά από την πατρίδα αποτελούσε για εκείνη μοναδική λύση. Η επικοινωνία δεν γίνεται ποτέ, καθώς η Λίνα δεν έχει μονάδες στο κινητό της και προσπαθεί να μιλήσει με τη μητέρα της μέσω κάποιας εφαρμογής στο κινητό, αλλά αυτό είναι αδύνατο καθώς το πανεπιστήμιο δεν διαθέτει Wi-Fi.

Το ρολόι δείχνει 9.15 μ.μ. όταν η 22χρονη φοιτήτρια λέει στη συγκάτοικό της στον 7ο όροφο της φοιτητικής εστίας ότι ανεβαίνει για λίγο μέχρι τον 9ο και επιστρέφει. Οταν φτάνει εκεί ανοίγει την πόρτα ενός δωματίου όπου κάθονται δύο κορίτσια, τα οποία στη συνέχεια είπαν ότι η Λίνα δεν ήταν καλά.

Οτι έκλαιγε, έτρεμε και αμφέβαλε για τη ζωή και τον εαυτό της. Σύμφωνα πάντα με τις μαρτυρίες των εν λόγω κοριτσιών, η Λίνα βγήκε στη συνέχεια στο μπαλκόνι για να καπνίσει ένα τσιγάρο και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου έπεσε στο κενό. Παρά την πτώση από τόσο μεγάλο ύψος η Λίνα δεν χάνει αμέσως τη μάχη με τη ζωή, αλλά μισή ώρα αργότερα όταν μεταφέρεται στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου».

ΣΧΟΛΙΟ

Θα ξεκινήσω με μία αμφισβήτηση του ρεπορτάζ....
Το Πρώτο Θέμα είναι ένα νεοταξίτικο ΜΜΕ και είναι λογικό να παρουσιάζει την συγκεκριμένη είδηση κάτω από τις παρωπίδες και το πρίσμα των νεοταξικών ιδεών του, φοβούμενο να πεί την αλήθεια στα νέα παιδιά κυρίως, που θα διαβάσουν αυτήν την τραγική ιστορία...

Η Λίνα μεγάλωσε σε μια φτωχική οικογένεια, όμως αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα στο να μεγαλώνει ένα παιδί με τα μυαλά του στο κεφάλι του και με ηθική και πίστη στον Θεό...

Το ΠΘ μπορεί να λέει ότι μεγάλωσε με αγάπη, αλλά ούτε οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι του δεν μπορούν να μην πέσουν σε αντιφάσεις...
Πως γίνεται να μεγάλωσε με αγάπη, αλλά να έμεινε ανίδεο, ανυποψίαστο και ανοχύρωτο το κορίτσι αυτό (όπως λέει χαρακτηριστικά το άρθρο) στις παγίδες της ζωής;
Οταν αγαπάς το παιδί σου ένα από τα βασικά που οφείλεις να κάνεις είναι να του δώσεις τα κατάλληλα εφόδια και το ήθος ώστε να αντιμετωπίσει τους κινδύνους που μπορεί να του παρουσιαστούν...

Εδώ λοιπόν βλέπουμε μια κοπέλλα που από πολύ νεαρή ηλικία στα 19 χρόνια της, αποφασίζει να κάνει γυμνή φωτογράφηση για έναν τύπο που λέει ότι θα την προωθήσει στο μόντελινγκ...

Καλά μετά από τόση βρωμιά, πορνεία και βίζιτες, ναρκωτικά, σωματεμπορία (το γνωστό trafficking), ανωμαλία, νευρικές ανορεξίες και βουλιμίες, και όλα τα υπόλοιπα που συνοδεύουν τον νεοταξίτικο ανώμαλο κόσμο του μόντελινγκ, είναι δυνατόν μια οικογένεια να μην έχει ενημερώσει καταλλήλως το παιδί της;
Δυστυχώς είναι.... όταν η αδιαφορία επισκιάζει την σωστή ανατροφή και εξαφανίζει κάθε λογική σκέψη...
Οσο φτωχή κι αν είναι μια οικογένεια αυτό δεν σημαίνει ότι οι γονείς δεν θα δώσουν την δέουσα προσοχή στα βλαστάρια τους...

Η κοπέλλα λέει, θαμπώθηκε από τον όμορφο κόσμο του μόντελινκγ....

Την υποκριτική φανταχτερή βιτρίνα δηλαδή που παρουσιάζουν οι τηλεοπτικές εκπομπές.... σαν σειρήνες που με το όμορφο δολοφονικό τραγούδι τους προσπαθούν να παρασύρουν τις αθώες κι ανυποψίαστες ψυχές των νέων ανθρώπων....

Τι της υποσχέθηκε ο τύπος;
Οτι θα βγάλει καλά και εύκολα χρήματα....
Ούτε λοιπόν αυτό της είχαν μάθει οι γονείς της;
Οτι όποια εργασία σου υπόσχεται "καλά και εύκολα χρήματα" κρύβει και μόνο σαν πρόταση, βρωμιά και ανηθικότητα;

Και η κοπέλλα λέει, εμπιστεύτηκε το τύπο που της έλεγε τις αρλούμπες...
Δηλαδή οι γονείς δεν της μάθανε ότι το μόντελινγκ είναι μια καταστροφική αηδία της Νέας Τάξης που σκοπό έχει την εκπόρνευση των γυναικών...

Δεν της έμαθαν ότι το εύκολο χρήμα είναι στο 99% των περιπτώσεων, εξαιρετικά ύποπτο...
Δεν της έμαθαν να μην εμπιστεύεται τον οποιονδήποτε της υπόσχεται λαγούς με πετραχείλια...
Και τέλος δεν της έμαθαν ότι δεν γδυνόμαστε για να βγάζουμε φωτογραφίες...

Καμιά φορά λέμε ότι παρασύρθηκε από τις κακές παρέες ένας νέος...
Σωστά... αυτό μπορεί να γίνει ακόμα και σε ένα παιδί με σωστή ανατροφή...
Ομως όταν ο άλλος σου ζητάει να γδυθείς για φωτογράφηση για καλά και εύκολα λεφτά, και κανένα καμπανάκι δεν ακουστεί στο κεφάλι σου, αυτό σημαίνει ότι κάτι πήγε πολύ λάθος σίγουρα στην ανατροφή σου....

Και το δημοσίευμα συνεχίζει περιγράφοντας τον απίστευτο εφιάλτη της κοπέλλας...
Η "σφαλιάρα" που δέχεται είναι πολύ σκληρή... και ο εξευτελισμός της απόλυτος...
Κι όμως δεν καταφεύγει στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ..... αλλά το περίεργο είναι ότι δεν καταφεύγουν εκεί, ούτε οι υποτιθέμενοι σοβαρότεροι γονείς της, στους οποίους τα λέει όλα ζητώντας βοήθεια!!!!!

Κι αυτό μας δείχνει άλλο ένα στοιχείο αδιαφορίας...
Αν και λέει το δημοσίευμα ότι την βοήθησαν να το ξεπεράσει, προφανώς εννοεί ότι της έλεγαν.... "είμαστε μαζί σου", "ξέχασέ το" και "πάει έγινε", "τώρα όλα θα πάνε καλά" και άλλες αρλούμπες για να της ανεβάσουν την ψυχολογία... ενώ κανονικά θα έπρεπε να χτυπήσει δυνατό καμπανάκι και μέσα στο δικό τους κεφάλι...

Αντί να πάνε αμέσως στην ΔΗΕ και να δείξουν με τον τρόπο τους ότι τέτοιες καταστάσεις πρέπει να κόβονται από την ρίζα, δείχνουν λανθασμένα στο παιδί τους ότι αυτές οι καταστάσεις απλά πρέπει να αντιμετωπίζονται με ενότητα και να ξεχνιούνται!!!!!!

Και όπως ήταν φυσικό η Λίνα αντί να βάλει μυαλό από την τρομερή δοκιμασία της, κάνει αυτό που της έμαθαν ..... ή σωστότερα αυτό που ΔΕΝ της έμαθαν οι γονείς της....
Τα ίδια και χειρότερα...

Τα φτιάχνει με έναν τύπο που δεν ξέρει καν από που κρατάει η σκούφια του και τον αφήνει να βιντεοσκοπεί τις σεξουαλικές τους περιπτύξεις!!!!!

Εδώ πρέπει απλά να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά απορώντας αληθινά με ποιον τρόπο ανατράφηκε αυτή η κοπέλλα...

Και θα μου πείτε, σάμπως είναι η πρώτη ή η τελευταία που κάνει τέτοια αίσχη;
Οχι βέβαια αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα...

Ναι, οι σημερινές κοπέλλες προέρχονται ως επί τω πλείστον από αδιάφορες οικογένειες που έχουν δεχθεί πλήρη πλύση εγκεφάλου από την Νέα Τάξη. Σχολεία, τηλεόραση, κινηματογράφος και ιντερνετ έχουν αποβλακώσει γονείς και παιδιά και κάθε ηθικός φραγμός έχει καταρρεύσει...

Υλισμός, ματαιοδοξία, αθεϊα, και ανηθικότητα οδηγούν τα νέα παιδιά με μαθηματική ακρίβεια στον πνευματικό και πολλές φορές και στον βιολογικό θάνατο...

Μετά από ένα τέτοιο εξευτελισμό θα περίμενε κανείς η Λίνα να συμμορφωθεί...
Ομως η άτυχη κοπέλλα πέφτει σε ένα ακόμα μεγαλύτερο λάθος από τις γυμνές φωτογραφήσεις και βιντεοσκοπεί πλέον ερωτικές σκηνές.....

Κατόπιν γνωρίζει τον νεαρό Αλέξανδρο που φαίνεται να είναι ένα καλό παιδί...
Ομως τα αίσχη της ζωής της την κάνουν να ντρέπεται να του πει την αλήθεια κι αυτό είναι καταστροφικό για την σχέση... αλλά και για την ζωή της.

Στα 22 της χρόνια η Λίνα έχει κάνει απίστευτα (για μας) αίσχη που όμως καθόλου απίστευτα δεν είναι για τις αποβλακωμένες νέες κοπέλλες, που όλα αυτά τα κάνουν πολύ συχνά, καθώς η ηθική εδώ και δεκαετίες έχει δώσει την θέση της στην ανηθικότητα, στον πανσεξουαλισμό και στην φεμινιστική εκπόρνευση... του "θα κάνω ότι μου αρέσει και λογαριασμό δεν δίνω σε κανέναν...".

Τελικά οι γονείς χάνουν και το τελευταίο δικαίωμα αυτοϋπεράσπισης καθώς δεν έχουν εφοδιάσει το παιδί τους ούτε με την τελευταία άμυνα του...
Την αντιμετώπιση της απελπισίας...

Δεν έχουν δώσει ίχνος πίστεως στον Θεό στο άμοιρο παιδί τους, που αποφασίζει εν πλήρη απελπισία να δώσει τέλος στην ζωή του...

Η αυτοκτονία ενός ανθρώπου σημαίνει πάνω από όλα την πλήρη ψυχική κατάρρευση και την πλήρη απόγνωση, που οδηγεί ο ίδιος ο διάβολος με τις ενέργειές του που λαβή παίρνει από την παραβατική και αμαρτωλή συμπεριφορά του ίδιου του ανθρώπου...

Οταν λοιπόν η ζωή σου με δική σου κυρίως ευθύνη, έχει φτάσει στο απροχώρητο αίσχος, τότε ακριβώς ο αντίχριστος βάζει τον έσχατο λογισμό... "Τι την θέλεις τέτοια ζωή";
Η μεταμέλεια και η μετάνοια είναι λέξεις άγνωστες γι αυτόν που βρίσκεται μακρυά από τον Θεό... (με ευθύνη δική του ή τον γονιών του)

Η κατάρρευση αυτή και η απελπισία δύσκολα μπορούν να βρουν ερείσματα στους ανθρώπους του Θεού...
Διότι η ελπίδα εκεί είναι ο Χριστός και Αυτός προστατεύει σαν τελευταίος σύμμαχος την καρδιά του ανθρώπου και εντέλλει την ίδια την ζωή του...

Δυστυχώς η Λίνα δεν είχε κανένα από τα εφόδια που θα έπρεπε για να προστατέψει την ίδια της την ύπαρξη...

Ολοι μας κάνουμε στην ζωή μας λάθη όμως μετανοούμε, προσπαθούμε να διορθωθούμε, να βελτιωθούμε και το κυριότερο να βρισκόμαστε πάντα εμείς και τα παιδιά μας κοντά στον Χριστό και την Εκκλησία Του.

Ας γίνει λοιπόν για όλους μας μάθημα η τραγική ιστορία της Λίνας και της κάθε Λίνας που ζει κοντά μας...
Ας γίνει η ζωή της ένα παράδειγμα προς αποφυγήν και ας είναι ένα κουδούνι αφύπνισης για τα ίδια μας τα παιδιά...

Πρέπει να το χωνέψουμε πρώτιστα οι γονείς ότι δεν αρκεί να παρέχουμε στα παιδιά μας χρήματα, φροντιστήρια και υλικά αγαθά. Θα πρέπει να τα ξυπνάμε, να τους δείχνουμε τις παγίδες της ζωής, να τα μεγαλώνουμε με ηθική, με αρχές, με ιδανικά και το σημαντικότερο με πίστη στον Χριστό...

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να τους δώσουμε τα εφόδια που χρειάζονται για την τρομακτική ζωή που τα περιμένει εκεί έξω...

Δυστυχώς η Νέα Τάξη κατάφερε οριστικά να ξεφτιλίσει τον άνθρωπο στην σύγχρονη εποχή...

Στον καιρό των παπούδων μας στις τάξεις των κοριτσιών του Γυμνασίου (σημερινού Λυκείου) οι ζωηρές κοπέλλες που "τρίβονταν" με τα αγόρια ήταν δακτυλοδεικτούμενες...
Κι όσο κι αν μεταξύ της μεγάλης μάζας, υπήρχαν και μερικές υποκριτικά σεμνότυφες, το κυρίαρχο ήταν η ηθική, και η παρθενία της κοπέλλας εκθειαζόταν...

Στις σημερινές τάξεις του Λυκείου δακτυλοδεικτούμενη είναι η ηθική κοπέλλα που διαφυλάττει την αγνότητά της... και η συντριπτική πλειοψηφία είναι οι λεγόμενες "του σχοινιού και του παλουκιού" η οποίες την περιθωριοποιούν και την κοροϊδεύουν συνεχώς αποκαλώντας την οπισθοδρομικιά, ανέραστη κλπ...

Η Νέα Τάξη τις έχει πείσει ότι πρέπει να είναι σεξουαλικά απελευθερωμένες, και να κάνουν ότι γουστάρουν... και μάλιστα μέσα από την τηλεόραση και τον κινηματογράφο τους υποδεικνύει και συγκεκριμένη σεξουαλική συμπεριφορά αίσχους και αηδίας που ουδεμίαν σχέση έχει με μια απλή ερωτική σχέση....

Ο έρωτας κατά την νεοταξίτικη νοοτροπία δεν είναι η θυσιαστική αισθηματική σχέση αγάπης μεταξύ δύο νέων ανθρώπων ενός άνδρα και μιας γυναίκας, αλλά ένα διεστραμμένο σεξουαλικό πάθος που οδηγεί σε κτηνώδη σοδομιστική συμπεριφορά και ενίοτε απευθύνεται ακόμα και σε άτομα του ίδιου φύλου!!!!!

Ας κοιταξει λοιπόν ο καθένας μας τα παιδιά του και την οικογένειά του κι ας δώσει την δέουσα προσοχή στην σωστή και ηθική ανατροφή των παιδιών του.

ΘΑΝΟΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »