ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ άλλο ένα θύμα του κατρούγκαλου και του ανθελληνικού μαρξιστικού και άθεου κράτους πέθανε ενώ περίμενε την σύνταξή του....

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Θάνος

Μια από τις καθημερινές ιστορίες των συνανθρώπων μας που υποφέρουν από τα ρεμάλια που κυβερνούν τον τόπο και παίζουν με τις ζωές μας....

Τα μνημονιακά ραγιαδικά κτήνη και οι υπογραφές τους στοιχίζουν ανθρώπινες ζωές...
Δημιουργούν οικογενειακές τραγωδίες....
Φτώχεια, ανεργία, κατασχέσεις, πλειστηριασμοί, απελπισία....

Ο κ. Τάσος ήταν ένας αξιοπρεπής οικογενειάρχης....
Δούλεψε δημόσιος υπάλληλος όλη του την ζωή με τιμιότητα και ευσυνειδησία...
Πλήρωσε στο ακέραιο τις ασφαλιστικές του εισφορές....
Κι έφθασε η στιγμή να βγει στην σύνταξη....
Οι συνάδελφοί του τον αποχαιρέτησαν κι εκείνος όλο κουράγιο είπε στην σύζυγό του ότι πλέον θα ζούσαν το υπόλοιπο του βίου τους μαζί.....

Δεν θα ξαναχρειαζόταν να πάει στην δουλειά....

Εκανε την αίτηση του για συνταξιοδότηση πριν δύο χρόνια στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και περίμενε....

Ομως δεν υπολόγισε το με τί ρεμάλια έχουμε μπλέξει ως λαός....
Πέρασε ο πρώτος χρόνος και άρχισαν να τον ζώνουν τα μαύρα φίδια....
Οι λιγοστές οικονομίες τελείωσαν....
Κάποια μέρα του έκοψαν το ρεύμα στο σπίτι γιατί δεν πλήρωσε τον λογαριασμό...
Προσπάθησε να δανειστεί από φίλους και γνωστούς....
Αισθάνθηκε δύσκολα....

Ακόμα και τα τρόφιμα λιγόστευαν στο σπίτι....
Προσπαθούσε κι εκπλιπαρούσε το ΓΛΚ να του βγάλει έστω μια προκαταβολή....
Η απάντηση ήταν: "Ξέρετε από 1ης Ιανουαρίου έχει δημιουργηθεί ο ΕΦΚΑ (Ενιαίος Φορέας Κύριας Ασφάλισης) και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι υποχρεωμένο να δώσει στον ΕΦΚΑ την αρμοδιότητα των πληρωμών όλων των συντάξεων.... Ομως το ΓΛΚ δεν έχει δώσει αυτή την αρμοδιότητα για διαφόρους λόγους (μηχανοργάνωσης, διοικητικούς, γιατί ετσι μας γουστάρει κλπ)...
Ο Νόμος Κατρούγκαλου βλέπετε...."

Ο άνθρωπος τα άκουγε όλα αυτά με πόνο και απελπισία....
Ο καταραμένος Κατρούγκαλος είχε κάνει το "θαύμα" του...

Και η τραγωδία δεν άργησε να κορυφωθεί...
Η απελπισία, το άγχος και η ψυχική κατάθλιψη χτυπάει πολύ συχνά το ίδιο το σώμα του ανθρώπου....
Ο άτυχος συνάνθρωπός μας αρρώστησε....
Αρχισε να χάνει κιλά....
Η καρδιά του δέχθηκε ένα πλήγμα κι έφθασε στα πρόθυρα του θανάτου....
Οι γιατροί πάλεψαν να τον σώσουν και τον έσωσαν αρχικά.... νομίζοντας ότι απλά είχε κάποιο μεγάλο καρδιολογικό πρόβλημα....

Δημόσια νοσοκομεία στα μνημονιακά χρόνια κατοχής.... με τα μεγάλα κεφάλια να έχουν φύγει στο εξωτερικό....
Με τα μηχανήματα να μην δουλεύουν.... Με ιατροφαρμακευτικό υλικό να μην υπάρχει....
Με κακοπληρωμένους γιατρούς και νοσοκόμους....

Η κακή διάγνωση τον οδήγησε στο σπίτι του.... στο σπίτι χωρίς ρεύμα.... στο σπίτι χωρίς ελπίδα...
Ξανάπεσε όμως σύντομα και οδηγήθηκε πάλι στο νοσοκομείο....

Καλπάζων και επιθετικός μεταστατικός καρκίνος.... η νέα και ορθή διάγνωση...
Εχει προσβάλλει σχεδόν όλα τα βασικά όργανα....

Σήμερα μόλις 10-15 μέρες μετά την διάγνωση, ο άτυχος συνάνθρωπός μας ο κυρ Τάσος που είχε ονειρευτεί να ζήσει το υπόλοιπο του βίου του με την καλή του σύζυγο, απεβίωσε....
Δυστυχώς δεν είχε υπολογίσει το αρχικάθαρμα που λέγεται Κατρούγκαλος....
Δυστυχώς δεν είχε υπολογίσει ότι η Ελλάδα που ήξερε δεν υπάρχει πιά....
Δυστυχώς δεν είχε υπολογίσει ότι ούτε την πετσοκομένη σύνταξη από τα υπόλοιπα προηγούμενα μνημονιακά καθάρματα, δεν θα έπαιρνε έγκαιρα....

Αλλο ένα θύμα σου λοιπόν Κατρούγκαλε....
Απορώ πως θα κοιμάσαι τα βράδια με τόσες κατάρες που τρως κι εσύ κι όλα τα ρεμάλια που τσακίζεται τους συνανθρώπους μας....
Τους πατεράδες και τους παπούδες μας....

Ολους μας...

Λένε ότι επειδή είμαστε χριστιανοί δεν κάνει να καταριόμαστε τους ανθρώπους....
Σωστό...
Ομως ποιος θα το πει στους συγγενείς του κυρΤάσου;
Στα παιδιά του, στην γυναίκα του, στα εγγόνια του;

Κατρούγκαλε καλό σάπισμα.... κι εσύ κι όλοι όσοι δημιουργήσατε και συντηρείτε αυτό το αίσχος στην πατρίδα μας...

ΘΑΝΟΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΑΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ τα πρότυπά σου ο οδηγός εξόδου απ' τον βούρκο της ζωής

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ο κανόνας θέλει, στον τοίχο κάθε έφηβου να βρίσκεται μία αφίσα με το πρότυπο του. Ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές, μοντέλα, ηθοποιοί ή και φανταστικοί ήρωες. Λίγο-πολύ ο τρόπος ζωής τους επηρεάζει όχι απαραίτητα την ζωή των νέων, όσο τους στόχους που θα θέσουν και τον τρόπο που θα επιδιώξουν να τους προσεγγίσουν.

Στην πραγματικότητα όλοι θέλουμε να γίνουμε ο διάσημος ποδοσφαιριστής με την αμύθητη αμοιβή όμως πάντα, υπάρχει και ένα λιγάκι πιο ρεαλιστικό πρότυπο στην ζωή μας που ίσως δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, ίσως μας συμβαίνει ασυναίσθητα. Για πολλά παιδιά αυτό το κρυφό πρόσωπο είναι κάποιος γονέας.

Κι εγώ θυμάμαι να λατρεύω τον Roberto Carlos, όμως τι πραγματικά θα μπορούσα να αξιοποιήσω από αυτόν τον κατά τ' άλλα σπουδαίο αθλητή; Η αλήθεια είναι πως μεγάλωσα βλέποντας κάποιες παραστάσεις από τον κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερο αδερφό μου σε μια ηλικία που όμως ουδέποτε σπουδαιολόγησα αυτό που έβλεπα. Εκείνος έβγαινε με φίλους, εγώ δεν είχα καμία τέτοια πρόθεση. Εκείνος φλέρταρε κορίτσια, εγώ έπαιζα με παιχνίδια. Εκείνος φορούσε πουκάμισα και ακριβά παπούτσια, εγώ φόρμες με τα σήματα ομάδων.

Καμπόσα χρόνια μετά, εγώ και εκείνος συναντηθήκαμε ξανά στο εξωτερικό. Εκείνος ήταν ο διευθυντής μου, εγώ ο υφιστάμενος του. Στο έτος αυτής της επαγγελματικής συνύπαρξης γνώρισα το πιο σκληρό επαγγελματικό πρόσωπο. Ο αδερφός μου εξάντλησε την αυστηρότητα του, με προσέβαλε μπροστά σε κόσμο, με ειρωνεύτηκε, με αμφισβήτησε, με έκανε να δακρύσω και να θέλω να παραιτηθώ. Δεν το έκανα.

Και όταν αυτή η συνεργασία έληξε, ξεκίνησε μία άλλη πολύ σημαντική σελίδα στη ζωή μου. Μία νέα φάση για την οποία ήμουν τόσο έτοιμος που για μένα ήταν "βόλτα στην εξοχή". Ο αδερφός μου με έκανε επαγγελματία, με έκανε συνεπή, οργανωτικό, υπεύθυνο. Μου έδωσε εφόδια ζωής που δεν συναντάς στις μέρες μας. Μου έδωσε αρετές και ικανότητες που κανένας τραγουδιστής και κανένας αθλητής δεν μπορεί να σου δώσει.

Δεν έκατσε μαζί μου να συζητήσει για τα συναισθήματα ή τα προβλήματά μου. Ήταν πάνω απ' αυτό. Αισθάνομαι πως με έπιασε απ' τον λαιμό, με βούτηξε στον βούρκο και μου έδειξε πως αυτός είναι ο κόσμος, χωρίς καν να του το ζητήσω.

Επειδή πολλές φορές η ζωή είναι ένας βούρκος που πρέπει να διαβείς χωρίς αδιάβροχο και όταν το κάνεις δεν ξεχωρίζεις από τον διπλανό σου λόγω της βρωμιάς που σε έχει σκεπάσει, είναι σημαντικό να παραμείνεις ο ίδιος μέσα στις λάσπες. Γιατί κάποια γαμημένη στιγμή, βγαίνεις από τον βούρκο και τότε θα αναδειχθούν και πάλι τα πρότυπα σου... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ ς προστατεύσουμε όλοι τη γλυκερία. μπορεί να είναι το μέλλον μας

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Αν δεν το προσέξατε στα δημοσιεύματα και – περιέργως- σε κάποιες αναφορές σε εκπομπές της τηλεόρασης, προσέξτε το τώρα: «Η Γλυκερία Σκάγκου έκλεψε τις εντυπώσεις στον Ημιμαραθώνιο της Αθήνας. Η 12χρονη αθλήτρια του Παλαιού Φαλήρου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στα 5 χιλιόμετρα».

Πολύ φοβάμαι ότι η είδηση αυτή θα «ξεκατινιαστεί» τις επόμενες μέρες από τα Μ.Μ.Ε. μόνο και μόνο επειδή το κοριτσάκι αυτό είναι μόνο 12 χρονών. Πολύ φοβάμαι ότι θα την φωνάζουν σε εκπομπές, θα την καλούν σε εκδηλώσεις, θα την ψάχνουν για…. δηλώσεις, θα την αναφέρουν μέσα σε υπερβολικά και επιπόλαια κείμενα μόνο και μόνο επειδή είναι μόλις 12 ετών. Και μόλις περάσει ένας μήνας, δυο μήνες, όταν θα της έχουν «διαλύσει» τον εγκέφαλο με υπερβολές, κραυγές και ψιθύρους, θα την ξεχάσουν. Γιατί δεν θα «πουλάει» πια. Θα την έχουν εγκαταλείψει έτσι όπως εγκαταλείπουν και πετάνε ένα λαχταριστό χάμπουργκερ που δεν το έχεις φάει έγκαιρα και κάποια στιγμή …παγώνει. Ή σαν ένα εξ ίσου λαχταριστό παγωτό που ενώ το τρως και το απολαμβάνεις, χτυπάει το κινητό, μιλάς ένα τέταρτο και μετά, το παγωτό έχει λιώσει.

Η Γλυκερία είναι κάτι πολύ πιο σημαντικό και από το χάμπουργκερ και από το παγωτό. Η Γλυκερία είναι ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ένα από τα υγιέστερα «άτομα» στην κοινωνία μας και πρέπει να προστατευτεί, να βοηθηθεί, να εξελιχθεί, να μεγαλώσει, να μεγαλουργήσει. Κι αν την αντιμετωπίσουμε με την ίδια αδιαφορία που αντιμετωπίζουμε πλέον τα πάντα, θα τη μετατρέψουμε σε ένα φρέσκο, ζουμερό λεμόνι που σε λίγα δευτερόλεπτα καταντά μια ακόμη στυμμένη λεμονόκουπα στον κάδο των σκουπιδιών.

Πόσους μήνες, πόσες εβδομάδες, πόσες μέρες ασχολούμαστε κραυγάζοντας, αποδοκιμάζοντας, έτοιμοι να βγάλουμε ο ένας το μάτι του αλλουνού για το γκολ και το οφσάιντ και το φάουλ στην Τούμπα, στη Λεωφόρο, στο ΟΑΚΑ, στο Καραισκάκη και έχουμε – για μιαν ακόμη φορά- αναγάγει το απαίσιο «τσίρκο» της κατάντιας του επαγγελματικού μας ποδοσφαίρου και το χαμηλό επίπεδο της καθοδηγούμενης μάζας των οπαδών σε μείζον πολιτικό, κοινωνικό, επιχειρηματικό, μέχρι και …ψυχιατρικό θέμα αλλά ΤΙΠΟΤΕ δεν έχει γίνει;

Ευχή και κατάρα σε όσους μπορούν: Ας μην την μετατρέψουμε αυτή τη 12χρονη ταλεντάρα σε υποψήφια στυμμένη λεμονόκουπα, σε υποψήφιο λιωμένο παγωτό, σε τηλεοπτικό συμπληρωματικό «θέμα των τριών λεπτών». Το κοριτσάκι αυτό από το Φάληρο, έχει οικογένεια, έχει προπονητή, έχει σχολείο, έχει φίλους και συμμαθητές, έχει μέλλον μεγάλο μπροστά του. Κι ένα κομμάτι απ΄ αυτό το μέλλον της Γλυκερίας μπορεί να γίνει και δική μας ελπίδα και δική μας χαρά και δική μας ανάταση σ αυτό το χαλασμένο κόσμο.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ όταν το πλάνο στραβώνει, συναντάς το αληθινό απεχθές πρόσωπό σου

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Κάθε άνθρωπος έχει ένα πλάνο στην ζωή του, μια φιλοσοφία. Γι' αυτό βλέπουμε κάποιους πολύ πετυχημένους καριερίστες, άλλους ακούραστους οικογενειάρχες και κάποιους κατ' επάγγελμα λωποδύτες. Είναι θεμιτό.

Συμβαίνει όμως, να πάει στραβά το πλάνο. Και αυτό δεν είναι σπάνιο. Μπορεί να μου άρεσε η ζωγραφική, όμως είμαι τόσο ατάλαντος στα καλλιτεχνικά που το μόνο που μπορώ να ζωγραφίσω είναι τη μούρη μου με φούμο. Πολλοί ονειρεύτηκαν καριέρες όμως έπεσαν πάνω στο τοίχος της ανεργίας ή σε άλλους νωρίτερους κακούς χειρισμούς που δεν τους επέτρεψαν να καταρτιστούν σωστά. Κάποιοι θέλησαν να γίνουν γονείς αλλά η υγεία τους δεν τους το επέτρεψε και προφανώς τα παραδείγματα είναι αμέτρητα.

Αυτό που λένε, πως μόνο όταν χάσεις κάτι αναγνωρίζεις την αξία του, δεν είναι απόλυτο, όμως ισχύει. Εγώ τυχαίνει βέβαια να αποτελώ λίγο εξαίρεση γιατί έχω την διορατικότητα να υποδύομαι τον εαυτό μου σε κάθε υποθετικό σενάριο όπου χάνω κάποιον ή κάτι. Έτσι, είμαι πάντα προετοιμασμένος για κάθε απώλεια, κάθε απρόοπτο, κάθε αναποδιά.

Πάντα;
Χμ... όχι. Πρόσφατα έχασα κάτι το οποίο μου κόστισε πολύ. Το αντικατέστησα γρήγορα και ενώ αυτό ήταν πολύ καλό, εγώ παρέμεινα δυσαρεστημένος, λυπημένος, κενός. Δεν ξέρω αν και για πόσο θα το έχω ακόμα, αυτό που ξέρω είναι πως κατάλαβα με αυτόν τον τρόπο πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Ακόμα κι αν θέλει να αλλάξει, αν έχει την ευκαιρία μπροστά του, πάλι παραμένει ο ίδιος.  Τα λάθη, τα πάθη, τα κολλήματα. Το ποιος τα σέβεται, ποιος τα αντέχει... είναι ένα πολύ διαφορετικό σενάριο.

Και ξέρεις ο μόνος τρόπος να κρίνεις αντικειμενικά, ψυχρά και αυστηρά τον εαυτό σου, είναι όταν όλες οι δικαιολογίες (σου) τελειώνουν. Όταν πλέον δεν έχεις κάποιο πάτημα να σταθείς, τα επιτεύγματα στο βιογραφικό σου σβήνουν και οι αιτίες για τις οποίες αισθανόσουν μοναδικός ξαφνικά εξαϋλώθηκαν. Όταν χάνεις όλες σου τις σταθερές, είσαι σαν ένα σπίτι χωρίς θεμέλια, σαν το σπιτάκι με τα άχυρα που έφτιαξε το πρώτο γουρουνάκι στο γνωστό παραμύθι. Το μόνο που περιμένεις είναι ένα... φύσημα. Και να ξέρετε, στο δάσος όλο και κάποιο λύκο θα βρεις, στην πόλη όμως, υπάρχουν παντού... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ από τα μικρά βγάζεις συμπεράσματα και για τα μεγάλα!

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Ηλίας Ευαγγελόπουλος

Όλοι οι Έλληνες ευχόμαστε γρήγορα οι φυλακισμένοι στρατιωτικοί μας, να αθωωθούν και να επιστρέψουν ελεύθεροι πίσω στην πατρίδα.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ασχοληθούμε με το συγκριμένο θέμα γιατί από τα μικρά βγαίνουν συμπεράσματα και για τα μεγάλα που έρχονται.

Από την πρώτη στιγμή η πολιτική ηγεσία, προσπάθησε να υποβαθμίσει το περιστατικό για να αποφύγει το πολιτικό κόστος βγάζοντας προς τα έξω λεπτομέρειες που τελικά αποδείχτηκαν παραπλανητικές και ψευδείς.

Δεν πέρασαν πολλές μέρες από το περιστατικό με τον εμβολισμό του λιμενικού σκάφους από την τούρκικη ακταιωρό στα Ίμια. Τότε άνοιξαν τα στόματα των πολιτικών μας λέγοντας μεγάλες κουβέντες, ότι την επόμενη φορά θα απαντήσουμε στην οποιαδήποτε τουρκική πρόκληση. Οι προκλήσεις όμως δεν έχουν πάντα το ίδιο περιεχόμενο! Μην περιμένεις δηλαδή από τον αντίπαλο να δρα πάντα με τον ίδιο τρόπο. Και ήρθε η νέα πρόκληση με την σύλληψη και την φυλάκιση των δύο στρατιωτικών μας και η πολιτική και στρατιωτική μας ηγεσία φάνηκαν απροετοίμαστες, ανέτοιμες και ανεπαρκείς.

Βέβαια από τον πρωθυπουργό της χώρας και τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησης που οι άνθρωποι λόγω ιδεολογίας είναι απάτριδες δεν περιμένεις και κάτι περισσότερο. Μην περιμένεις από κάποιους να ενδιαφερθούν για κάτι που δεν αγαπούν. Θα γεννηθεί η απορία σε πολλούς: γιατί θέλουν να κυβερνήσουν κάτι που δεν αγαπούν; Αυτοί που κυβερνούν την Ελλάδα δεν ηγούνται μιας χώρας και ενός έθνους αλλά ενός χώρου και των κατοίκων του. Γιατί σκοπός τους δεν είναι να μεγαλουργήσει το έθνος και η χώρα αλλά να μεταβάλουν την χώρα σε γεωγραφικό χώρο και το έθνος σε ένα συνονθύλευμα λαών που θα τον κατοικούν.

Αυτός όμως που αποδείχτηκε κενός άνθρωπος είναι ο σημερινός υπουργός Εθνικής Άμυνας που θεωρούνταν από πολλούς, μεγάλος πατριώτης. Επειδή το θέμα δεν είναι για δημόσια παρουσίαση ειδικά τώρα που η χώρα βρίσκεται σε μια ιδιόμορφη εμπόλεμη κατάσταση θα πω μόνο το εξής. Ας ρωτήσει κάποιος δημοσιογράφος ή κάποιος βουλευτής με επερώτηση στη βουλή στην υπουργία Καμμένου, πόσοι από τους νεοσυλλέκτους που παρουσιάστηκαν στα κέντρα στράτευσης πήγαν για να κάνουν την στρατιωτική τους θητεία στα σύνορα και πόσοι δίπλα στα σπίτια τους.

Τα τελευταία περιστατικά απέδειξαν ότι η χώρα δεν διαθέτει προνοητικότητα και καλά αντανακλαστικά. Ποιος από τους σημερινούς πολιτικούς θα είχε τη δύναμη σήμερα να πει: “βυθίσατε το Χόρα”. Και αν αύριο η Τουρκία με μια αιφνιδιαστική επιχείρησή της, απαγάγει κάποιους Έλληνες οπλίτες από κάποιο μικρός ελληνικό νησί που οι Τούρκοι το θεωρούν γκρίζα ζώνη, ποιά θα είναι τότε η αντίδρασή μας;

Οπωσδήποτε η στρατιωτική ηγεσία θα έπρεπε να είχε πάρει τα μέτρα της ειδικά σε μια τέτοια τεταμένη περίοδος για να είχε αποφευχθεί το ανωτέρω γεγονός που προσωπικά δεν το θεωρώ ατυχές αλλά μεγάλη στρατιωτική ανεπάρκεια. Το θέμα είναι τα παθήματα να μας γίνονται μαθήματα!

Ο αμυντικός στρατηγικός σχεδιασμός μιας χώρας με απλά λόγια, σκοπεύει να μην δώσει στον αντίπαλο την ιδέα ότι «σε έχει του χεριού του». Αυτό ονομάζεται αποτρεπτική ισχύ. Το σίγουρο είναι ότι πλέον αυτό δεν ισχύει και μ’ αυτή τη διαπίστωση όσοι από τους πολιτικούς και τους στρατιωτικούς μας έχουν ακόμα μέσα στην καρδιά τους ψήγματα πατριωτισμού, να σχεδιάσουν τις από δω και πέρα κινήσεις τους.

Ηλίας Ευαγγελόπουλος
Οικονομολόγος

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΑΘΡΘΟΓΡΑΦΙΑ ~ ο φόβος μου. ο δικός σου;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η επιθυμία μου να γράψω για τον φόβο ξεκίνησε πριν χρόνια. Μία περίοδο μάλιστα πολύ ιδιαίτερη για μένα, καθώς δεν αισθανόμουν κανέναν φόβο. Υπέροχο να μην αισθάνεσαι φόβο! Μετά έρχονται παιδιά και άλλα πράγματα που εξαρτώνται από σένα οπότε ο φόβος γεννιέται ξανά.

Τι είναι όμως ο φόβος;

Αν ψάξετε λίγο, θα βρείτε αμέτρητα ψυχολογικά άρθρα και αναλύσεις από ειδικούς, όμως στο τέλος της ημέρας ο φόβος είναι κάτι πολύ προσωπικό. Και ξεκινάει από νωρίς, από την παιδική ηλικία. Συνεχίζει με άλλες μορφές στην εφηβεία, την ενηλικίωση και μέσα στο πέρασμα του χρόνου.

Πολλοί φοβούνται το ύψος, τους κλειστούς χώρους, το πλήθος, τη νύχτα, τη μοναξιά κλπ. Ο δικός μου πολύ ιδιαίτερος φόβος ξεκίνησε το 1992. Αποκριάτικη περίοδος. Αργά τη νύχτα είχα ξεμείνει ξύπνιος πριν καν φτάσω τα δέκα μου χρόνια. Ξαπλωμένος στον καναπέ σταματάω στο MEGA που εκείνη τη στιγμή προβάλλει μία ταινία με παιδάκια. "Ενδιαφέρον" σκέφτηκα και έμεινα να το παρακολουθώ. Δεν ήταν άλλη από την ταινία "It", η πρώτη μεταφορά του βιβλίου του King με τον τρομακτικό κλόουν την οποία παρακολουθούσα βουτηγμένος στον τρόμο μέχρι που έβαλε διαφημίσεις. Κανείς δεν μου έκλεισε την τηλεόραση κι εγώ δεν έκανα το αυτονόητο που ήταν να αλλάξω κανάλι. Μπήκα στο δωμάτιο μου για να πάρω το αρκουδάκι μου και να το έχω αγκαλιά για τη συνέχεια του μαρτυρίου μου, όμως νωρίτερα στο παιχνίδι μου είχα φορέσει στο αρκουδάκι μία μάσκα κλόουν. Αντιλαμβάνεστε την αντίδραση μου, ε; Έτρεξα γρήγορα πίσω στον καναπέ με την καρδιά μου να χτυπά δυνατά. Αυτό ήταν: δεν δέχτηκα ποτέ ξανά τους κλόουν ως κάτι θετικό. Ο φόβος μετριάστηκε, έφυγε, η αντιπάθεια έμεινε.

25 χρόνια μετά, ένα άλλο πολύ προσωπικό συμβάν, μία λίγο προσωπική τραγωδία, δημιούργησε μία νέα φοβία. Το σκοτάδι! Το σκοτάδι για μένα ήταν σύμμαχος, ήταν φίλος, ήταν εργαλείο και ξαφνικά έγινε φόβος! Ένιωσα ότι κάποιος με κυνηγούσε σε κάθε έκθεση στο σκοτάδι, άρχισα να ανάβω φώτα στην πολυκατοικία, να έχω ανάγκη από φως. Δεν σας κρύβω πως σήμερα, σχεδόν τρεις μήνες μετά και άπειρες εκθέσεις στο σκοτάδι έχω αρχίσει να ανακτώ τον παλιό μου εαυτό, όχι όμως χωρίς κόστος.

Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που κρατάει τον άνθρωπο ταπεινό, τον κρατάει "μικρό". Ίσως γι' αυτό λένε πως ο φόβος είναι και ένδειξη σεβασμού. Ας θυμίσω τον "φόβο Θεού". Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που δεν φοβούνται όμως δεν είναι για πάντα. Το ένιωσα από πρώτο χέρι. Επίσης λένε πως για να νικήσεις τον φόβο σου πρέπει να τον αντιμετωπίσεις. Πρέπει να εκτεθείς σε αυτόν. Νομίζω πως ισχύει. Νομίζω πως το έκανα και το κατάφερα. Θα προσθέσω όμως ότι ο φόβος είναι ύπουλος. Δεν έχει σχέση με την φοβία που συνήθως είναι μία ασθένεια γνωστή και σταθερή. Μπορεί να έρθει και να σε καθηλώσει, να σε κυριεύσει χωρίς να είσαι προετοιμασμένος.

Δεν είναι κακό να φοβάσαι. Μάλιστα θέλει κότσια να παραδεχθείς τον φόβο σου. Ο φόβος δεν σε κάνει αδύναμο. Η προσπάθεια για να τον νικήσεις όμως σε κάνει δυνατό. Εσύ τι φοβάσαι; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ το δικαίωμα στην πολιτική ανυπακοή

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει η Μαίρη Καρά

Βρισκόμαστε σαν λαός ένα βήμα πριν απ' τον γκρεμό και συνεχίζουμε να λειτουργούμε όπως έχουμε συνηθίσει από… αρχαιοτάτων χρόνων. Η δυστυχία που μας επέβαλλαν στην ζωή μας οι φορομπηχτικές απαιτήσεις των αριστερόστροφων πολιτικάντηδων, δυστυχώς ακόμα δεν μας έχουν ΑΦΥΠΝΙΣΕΙ!
     Εάν δεν αλλάξουμε νοοτροπία και οπτική για τις κυβερνητικές παρανομίες… δεν μας βλέπω καλά… όσους τουλάχιστον συνεχίζουν να αδιαφορούν για το μέλλον του Εθνους μας! Αν η αδιαφορία είναι μέσα στην φύση τους… ας την κρατήσουν για τον εαυτό τους και δικαίωμά τους. Όταν όμως έχει αρνητικό αντίκτυπο σ' όλο τον ελληνικό λαό… χάνουν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ!
     Είμαστε ιστορικό ΕΘΝΟΣ με ΙΔΑΝΙΚΑ… δηλαδή ήμασταν, μέχρι που οι επεκτατικές βλέψεις των επικυρίαρχων μάς έβαλαν στο στόχαστρο για… ΑΦΑΝΙΣΜΟ. Κι ενώ εμείς κοιμόμασταν εφησυχασμένοι… αυτοί σχεδίαζαν μανιωδώς την διαφθορά της κοινωνίας μας και τον διαμελισμό της χώρας μας. Και ιδού η κατάληξή μας. Μας κομματιάζουν εδαφικά και εθνικά, γιατί ο στόχος είναι η ΕΛΛΑΔΑ και μάλιστα χωρίς τους ΕΛΛΗΝΕΣ!
      Για να καταλάβουν οι "υπηρέτες μας", πως δεν… κοιμόμαστε πλέον κι είμαστε ικανοί να τους στείλουμε εκεί που τους αξίζει… πρέπει πρώτα εμείς σαν πολίτες, να αναγνωρίσουμε τις ευθύνες μας και να αναλάβουμε το χρέος μας προς την πατρίδα μας με ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις παράνομες απαιτήσεις τους. Να μην δεχόμαστε να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και να μην εκτελούμε παράτυπες εντολές των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΤΟΥΣ!
     Εχουμε σαν λαός το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην ΑΝΥΠΑΚΟΗ και θα το απαιτήσουμε, αν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τις φοβίες μας.  Αν δεν δεχόμαστε παθητικά τις αντισυνταγματικές εντολές της ανθελληνικής κυβέρνησης. Αν όλοι μαζί αποφασίσουμε να διατηρήσουμε αυτή την τακτική μέχρι τέλους! Ετσι θα έχουμε πιθανότητες να ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ απ' τους προδότες και να αναστρέψουμε την φθίνουσα πορεία της ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ.
     Αν ξεπεράσουμε τον φόβο για τις τυχόν αρνητικές συνέπειες κι αποφασίσουμε ενωμένοι να ΑΝΤΙ-ΣΤΑΘΟΥΜΕ, τότε η Δαμόκλειος Σπάθη θα πέσει στα κεφάλια των ανθελλήνων εξουσιαστών. Μόνο  έτσι θα τιμωρηθούν οι ΠΡΟΔΟΤΕΣ και οι άλλοι λαοί θα μάς μιμηθούν, επειδή οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΛΜΗΣΑΝ!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ it's my party

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Τα γενέθλια, για πολλούς, είναι μια γλυκόπικρη μέρα που έρχεται με το «έτσι θέλω» για να σου θυμίσει ότι μεγαλώνεις και κάθε ένας χρόνος που προστίθεται στην ενήλικη ζωή σου σε επιφορτίζει με περισσότερα βάρη και άγχη. ...'Ντάξει, εκτός αν είσαι κάτω από 18. Τότε όλα είναι πιο ροζ και χαρωπά.

Θυμάμαι τη μελαγχολία που είχα όταν έκλεισα τα 18. Ένιωθα σαν να είχα χάσει τη Γη κάτω από τα πόδια μου. Η ξενέρα ήταν ολοφάνερη στο φρέσκο, ροδαλό μου προσωπάκι. Πρέπει να μην είχα σβήσει τούρτα... Ειλικρινά δε θυμάμαι. Νομίζω ότι έχω να σβήσω τούρτα από τα 17. Δε διασκεδάζω τα γενέθλιά μου. Αυτό που συνήθως μου αρέσει να κάνω είναι να μαζεύω λίγους φίλους «για το καλό». 

Τα πιο ωραία δώρα γενεθλίων τα λαμβάνω από την αδελφή μου. Πάντα βρίσκει κάτι έξυπνο και γουστόζικο. Μια χρονιά επιχείρησε να μου κάνει έκπληξη αλλά δεν της βγήκε γιατί ήμουν σε μετεφηβικό στάδιο παραξενιάς και απλώς δεν έσβησα την τούρτα που είχε αγοράσει γιατί την ώρα της έκπληξης είχα βγει από το ντους και είχα βρεγμένα μαλλιά. Πόσο το μετάνιωσα. Τι ξινό κορίτσι που ήμουν!

Τα πιο τέλεια γενέθλια, αναμφισβήτητα ήταν όταν έγινα 11 χρονών, το 2006. Είχαν πέσει Καθαρά Δευτέρα, όπως και όταν γεννήθηκα. Κανονίσαμε να πάμε οικογενειακά με φίλους μας στο Τατόι για να κάνουμε πικ-νικ με σαρακοστιανά. Είχαμε μαζί χαρταετούς αλλά δεν είχε αρκετό αέρα εκείνη την ημέρα, οπότε δεν πολυασχοληθήκαμε. Τα παιδιά είχαμε πάει στο δάσος για «εξερεύνηση». Ήμασταν μέσα στη λάσπη γιατί έριχνε ψιλόβροχο. Τελικά δε βρήκαμε κανένα σπάνιο είδος δηλητηριώδους σαλιγκαριού, ούτε δηλητηριωδών μανιταριών. Απογοήτευση!

 Όταν επιστρέψαμε πίσω, οι γονείς μου είχαν πάρει μια λευκή τούρτα για να σβήσω. Την έβγαλε η μαμά από το πορτμπαγκάζ, άναψε τα κεράκια και με φώναξε να πάω κοντά για να μου πουν το τραγουδάκι. Αυτή η στιγμή είναι η πιο γλυκιά στιγμή γενεθλίων και μία από τις πιο ευτυχισμένες στο σύνολο των παιδικών μου χρόνων.

Ευχή μου να μετράω τα σημαντικά και να αφήνω πίσω τα ασήμαντα! Να είμαι κοντά με όσους με συντροφεύουν και με αγαπούν! Χρόνια πολλά στις πιο χαρούμενες στιγμές!

Θα με βρεις εδώ: G+: Nastazia A

                            FB:  Anastasia Papadaki

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ μια ανελέητη διαδρομή αυτογνωσίας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Μεσάνυχτα. Βγαίνω απ' το γραφείο μου, κλειδώνω και κατευθύνομαι στη θέση που έχω σταθμεύσει το αυτοκίνητο μου. Εκεί, διαπιστώνω πως άφησα το κλειδί στο γραφείο και ενώ γυρνάω πίσω για να το πάρω, τελικά με μία χαρακτηριστική απλότητα προσπερνάω το γραφείο και συνεχίζω να περπατάω. Σχεδόν χωρίς να το σκεφτώ, έχω αποφασίσει απόψε να περπατήσω ως το σπίτι, όσο χρόνο κι αν μου πάρει.

Ήδη από τα πρώτα εκατό μέτρα οι πρώτες ενστάσεις βασανίζουν το μυαλό μου, το αγύμναστο σώμα μου ξεκινάει να διαμαρτύρεται, το βρώμικο πεζοδρόμιο ενοχλεί την ευθεία πορεία μου και κάπως έτσι αποκτώ τους πρώτους μου ενδοιασμούς, σκεφτόμενος την απόσταση και την διαδρομή για τον τελικό προορισμό.

Και είναι εκείνη η στιγμή που μια γάτα ξεπετάγεται από το πουθενά προσπαθώντας να χωθεί κάτω από τον φράχτη μιας παρακείμενης αλάνας, πιέζοντας τόσο το σώμα της που ολάκερη η πλάτη της σκίστηκε από τις άγριες άκρες του φράχτη. Σκέψου τον φόβο της που δεν λογίστηκε καν ένα εναλλακτικό πλάνο διαφυγής την τελευταία στιγμή.

Λίγο πιο πέρα εκεί στην καινούρια καφετέρια -που όλο λέω να επισκεφτώ, όταν αξιωθώ να πάω για έναν καφέ- παραδίπλα, ένα ζευγάρι ανταλλάζει ζεστά φιλιά σε μία κρύα νύχτα. Η κοπέλα σκύβει στο πλάι του λαιμού του νεαρού και απαλά αγγίζοντας τα χείλη της, τον αναγκάζει να κλείσει τα μάτια απ' την απόλαυση!

Την όμορφη στιγμή διακόπτει ένας νεαρός που φοράει κουκούλα. Αν και νέος, το πρόσωπο του είναι πολύ ταλαιπωρημένο απ' τις καταχρήσεις. Έχει ταχύ βήμα και μόνο όταν φτάνει μπροστά απ' το ζευγάρι επιβραδύνει λίγο ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά. Τι να σκέφτεται άραγε; Να θυμάται έναν παλιό ή ανεκπλήρωτο έρωτα; Να τα βάζει με τον εαυτό του για την τροπή της ζωής του που ουδέποτε θα έχει στιγμιότυπα σαν αυτό του ζευγαριού;

Και κάπως έτσι φτάνω στο τρίτο φανάρι που συναντώ. Είναι κόκκινο για τους πεζούς. Ευκαιρία για ξεκούραση, σκέφτομαι, όμως βλέποντας τρία διπλανά μου μηχανάκια να παραβιάζουν το επίσης κόκκινο για τα αυτοκίνητα, άλλος πιο γρήγορα, άλλος με μερικές επιφυλάξεις, εκεί... εξοργίζομαι! Πάντα το παθαίνω αυτό όταν βλέπω άλλους να παραβιάζουν τον Κ.Ο.Κ. αλλά τώρα θυμάμαι πως είμαι απλά ένας πεζός που ήδη βρίσκεται πολύ μακριά από εκείνους. Καταπίνω την οργή μου και συνεχίζω.

Παρά την ώρα -καμπόσο μετά τα μεσάνυχτα- παρατηρώ πως αρκετοί πεζοί διασχίζουν τον δρόμο. Έχει πολύ ενδιαφέρον να τους κοιτάζω βαθιά στα μάτια προσπαθώντας να καταλάβω ποιοι είναι οι βιαστικοί, ποιοι οι τρομαγμένοι, ποιοι το απολαμβάνουν και ποιοι απλά δίνουν βαρύτητα στις σκέψεις ή τον προορισμό τους.

Καμιά φορά, παρατηρώντας τους άλλους, μπορείς να είσαι πιο αντικειμενικός για τον εαυτό σου. Μπορείς να μάθεις πράγματα για το "εγώ" σου, ας πούμε να κατατάξεις τον εαυτό σου σε μία από τις κατηγορίες που έφτιαξες για τους άλλους. Όταν βγάλεις μερικά συμπεράσματα, θα δεις ότι θα έχεις και αρκετά αρνητικά να σημειώσεις και τότε είναι δική σου επιλογή το αν θα τα θάψεις ή θα αποφασίσεις να τα αντιμετωπίσεις. Πρώτα όμως θα πρέπει να αφήσεις το αμάξι και να περπατήσεις.. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ άθεοι όλοι οι νέοι υπουργοί. δεν ορκίστηκε κανείς!!! ως πότε θα έχουμε αυτά τα ξένα με τον ελληνισμό άτομα σε κυβερνητικά πόστα;

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Θάνος

Η είδηση:

Με τη λέξη «δηλώνω» - αντί για «ορκίζομαι» και χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε η ορκωμοσία των νέων στελεχών της κυβέρνησης.

Πρόκειται για άθεους υπουργούς οι οποίοι θέλουν με την κίνησή τους αυτή να το δηλώσουν δημοσίως.

Η ορκωμοσία των νέων υπουργών έγινε λίγο μετά τις 12:30 στο Προεδρικό Μέγαρο, χωρίς την παρουσία εκπροσώπου της Εκκλησίας, αφού τα νέα μέλη της κυβέρνησης ορκίστηκαν πολιτικά και όχι θρησκευτικά.

Τα νέα μέλη της κυβέρνησης που βρέθηκαν ενώπιον του Προκόπη Παυλόπουλου είναι ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Φώτης Κουβέλης, ο Δημήτρης Βίτσας, η Μερόπη Τζούφη, ο Νάσος Ηλιόπουλος και ο Κωνσταντίνος Στρατής.

(απόσπασμα από ΕΔΩ)

ΣΧΟΛΙΟ

Καταρχήν γιατί το λένε όλοι ορκωμοσία....
Αφού κανείς δεν ορκίστηκε....
Να το λένε κάτι άλλο....

Τελετή ανάληψης καθηκόντων, διαπίστευση κλπ.... Οχι όμως ορκωμοσία...

Το θέμα λοιπόν αγαπητοί μου φίλοι, δεν είναι ότι όλοι αυτοί ΔΕΝ ΟΡΚΙΣΤΗΚΑΝ....
Είναι δικαίωμα τους και σίγουρα το να ορκιστούν, ενώ είναι άπιστοι θα ήταν ίσως και υποκριτικό και χειρότερο...
Το θέμα είναι ότι εδώ είμαστε μια Ορθόδοξη Χριστιανική χώρα. Το 95% των Ελλήνων δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι ασχέτως του τι πιστεύει ο κάθενας στο μυαλό του...
Μια φορά δεν είμαστε άθεοι...
Γιατί λοιπόν ανεχόμαστε να υπάρχουν τόσα πολλά άθεα στελέχη στην κυβέρνηση;

Γιατί ανεχόμαστε να μπορεί να υπάρχει αυτού του είδους ή αντισυνταγματική ορκωμοσία;
Μπορεί να έβαλαν διατάξεις και να θεσμοθέτησαν τον "πολιτικό όρκο" αλλά ούτε καν αυτός δεν είναι όρκος...

Τι θα πει "δηλώνω";
Εδώ δηλώνει ο καθένας ότι γουστάρει.... κι αύριο το ξεδηλώνει, τροποποιώντας απλά την αρχική του δήλωση...
Ούτε στα μικρά παιδιά (που κάνουν εκείνα τα συμπαθέστατα και φυλάνε σταυρό) δεν περνάνε αυτές οι μαρξιστικές ηλιθιομάρες ψευτοπροοδευτισμού...

Από αιώνων στην πατρίδα μας οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι δημόσιοι λειτουργοί, οι στρατιωτικοί, οι επιστήμονες και γενικά όλοι όσοι καλούνται να υπερασπίσουν τα δίκαια της πατρίδας και του έθνους μας ορκίζονται...

Αυτοί όλοι οι τύποι τι είναι;
Πως βρέθηκαν στην εξουσία;
Τι λάθη κάναμε και τώρα τα λουζόμαστε;

Υπάρχουν περιθώρια διόρθωσης ή το πράγμα όσο πάει θα χειροτερεύει;

Οπως είναι φυσικό όλοι αυτοί οι "δηλωσίες" εφόσον δεν έχουν ορκιστεί έχουν κι έναν λόγο παραπάνω να κάνουν ότι τους καπνίσει κατέχοντας θέσης εξουσίας....
Παλιά οι δικαστές λέγανε τους απατεώνες και διεφθαρμένους δημοσίους λειτουργούς, επίορκους....
Τώρα αυτό δεν μπορεί καν να λεχθεί....

Οι προδότες κατάφεραν να αφαιρέσουν μια εκ των κατηγοριών (και ίσως την σημαντικότερη) εναντίον τους...

Τώρα πια δεν είναι κανείς τους επίορκος... διότι απλούστατα ποτέ δεν ορκίστηκε....

Φανταστείτε τι αμίμητες καταστάσεις θα ζούσαμε αν όλα αυτά γίνονταν ας πούμε το 1821...
Να ερχόταν ο Παπαφλέσσας ας πούμε στον Δραγασάκη και να του έλεγε:
- Για να μπείς στην Φιλική Εταιρεία και να οργανώσουμε την Επανάσταση του Γένους πρέπει να ορκιστείς.... (με εκείνον μάλιστα τον φοβερό και τρομερό όρκο.... αν δεν τον έχετε διαβάσει είναι ΕΔΩ)
Και ο Δραγασάκης να απαντούσε:
- Δεν γίνεται, εκ πρώτης είμαι άθεος και δεύτερον δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανένα Γένος.... είμαι διεθνιστής...

Ποια θα ήταν η αντίδραση του Παπαφλέσσα;

Ποιος λοιπόν θα το πίστευε ότι, μετά από τόσο αίμα και αγώνα για την ελευθερία αυτά τα σιχαμερά ανδρείκελα πριν καν κλείσουν 200 χρόνια από την εθνεγερσία θα βρίσκονταν στην εξουσία....

ΘΑΝΟΣ

ΥΓ. Ειρωνεία της ιστορίας.... Ο άθεος διενθιστής Κουβέλης έγινε υφυπυργός του "φιλοχρίστου ημών στρατού"....

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ η αποκαθήλωση της αγάπης και λοιπά σαλιαρίσματα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Είχα πάντα μια θεωρία για τα ζευγάρια πως περνάνε από ένα στάδιο που θέλει τον έρωτα να γίνεται αγάπη, αυτή συντροφικότητα και κάπως έτσι να ωριμάζει κάνοντας τον κύκλο της, ωστόσο είναι χρήσιμο να διευκρινίσουμε πως η μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο είναι δύσκολη και διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Μπορεί λοιπόν να είναι ομαλή σε ένα ζευγάρι και σε ένα άλλο όχι. Μπορεί κάποιος να είναι έτοιμος για την μετάβαση στο επόμενο στάδιο και κάποιος άλλος, όχι.

Ωστόσο, πλέον δεν είμαι απόλυτος. Είναι πολύ πιθανό τα στάδια αυτά να παρουσιάζονται με διαφορετική σειρά. Μπορεί -λόγου χάριν- να έρχεται πρώτα η αγάπη και μετά ο έρωτας. Πρώτα η συντροφικότητα και μετά η αγάπη. Όλα αυτά ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία κάποιου, τις συνθήκες γνωριμίας και επαφής και φυσικά τις ανάγκες και τους στόχους.

Όλος ο κόσμος πάντως δίνει μεγάλη βάση στην αγάπη, την θεωρεί προαπαιτούμενο μιας καλής σχέσης και βάζει αυτό το στοιχείο πρώτο όλων. Και κάπως έτσι, η αγάπη κατέληξε να είναι ένα τετριμμένο, ένα δεδομένο και μεταξύ μας, πρέπει να είσαι ένας κακός άνθρωπος για να μην την έχεις μέσα σου. Οπότε γιατί αντί για δεδομένο και αυτονόητο κατέληξε να συγκεντρώνει αυτό όλο το ενδιαφέρον;

Και αφού όλοι έχουμε την αγάπη μέσα μας τότε γιατί είναι δύσκολο να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις μιας σχέσης;

Η απάντηση νομίζω δεν είναι όσο εντυπωσιακή όσο θα πιστεύατε. Καταλήγω λοιπόν, πως η αγάπη είναι υπερτιμημένη. Από μόνη της δεν αρκεί. Η... σκέτη αγάπη δεν λύνει προβλήματα, δεν εφαρμόζει πρακτικές, δεν προϋποθέτει προσπάθειες, δεν ξεκινάει τον σχεδιασμό μιας επόμενης μέρας, όπως και δεν είναι ικανή να σταματήσει την διάλυση μιας σχέσης ή μιας συνεργασίας.

Οπότε -αναρωτιέμαι εγώ- γιατί όλοι κρυβόμαστε πίσω από το μαξιλάρι της δικαιολογίας που μας προσφέρει η αγάπη; Μου ακούγεται κάπως υποκριτικό όλο αυτό. "Σ' αγαπάω, αλλά"... Μήπως με αφορμή την αγάπη βρήκαμε έναν τρόπο να σαλιαρίζουμε ώστε να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας σε περίπτωση που κάτι στραβώσει; Να μπορούμε να πούμε: "μα εγώ σε αγαπάω, όμως"... Μήπως η αγάπη πολύ απλά δεν αρκεί από μόνη της; Καμιά αγάπη δεν μου πλήρωσε το δάνειο και καμιά αγάπη δεν με έκανε φοβερό μπαμπά στα μάτια των παιδιών μου. Με καμία αγάπη δεν εντυπωσίασα κάποια κοπέλα και με σκέτη αγάπη δεν γιόρτασα καμία επέτειο.

Εσείς λοιπόν, αγαπάτε. Εγώ θα δουλεύω. Αυστηρά, ορθολογικά, με πρόγραμμα και με συνέπεια. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ η συστράτευση των ορθόδοξων χριστιανών μονόδρομος για την σωτηρία της πατρίδας.

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Ηλίας Ευαγγελόπουλος

Έντεχνα έχει περάσει στην συνείδηση του ελληνικού λαού, η άποψη ότι ο μόνος αντίπαλος στο διεφθαρμένο και πλήρως ελεγχόμενο από την Νέα Τάξη Πραγμάτων εγχώριο πολιτικό σύστημα είναι ο ακραίος εθνικισμός. Λίγοι βέβαια έχουν αντιληφθεί ότι η ενδυνάμωση των πολιτικών άκρων μέχρι ενός σημείου φυσικά, έχει σχεδιαστεί και βοηθηθεί από το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας για να χρησιμοποιηθούν για τα δικά του συμφέροντα.

Αυτό γίνεται ανάλογα με την περίσταση για τρεις κυρίως λόγους:
Ο πρώτος, είναι η πολιτική σύγκριση. Απευθυνόμενοι στην ευρύτερη λαϊκή μάζα, περνάνε το μήνυμα ότι καλύτερα εμείς με τα όποια πολιτικά “κουσούρια” μας, παρά αυτοί οι φανατικοί που βρίσκονται στα άκρα. Με τον τρόπο αυτό εξάλλου κατορθώνουν να μειώσουν την απόσταση που χωρίζει τα δύο μέτωπα για να μην υπάρξει ο αναγκαίος πολιτικός χώρος και αναπτυχθούν νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις.

Ο δεύτερος, είναι ότι καταφέρνει λόγω του χαμηλού ιδεολογικού και πνευματικού υπόβαθρου των άκρων, μια και η ύπαρξή τους βασίζεται περισσότερο στην ανάπτυξη αισθημάτων όπως ο θυμός, το μίσος και η εκδίκηση, να εγκλωβίσει και να αχρηστέψει μέσα σ’ αυτά ένα δυναμικό κομμάτι του λαού που σε διαφορετική περίπτωση με μια σωστή καθοδήγηση θα μπορούσε να συμβάλει στην εκ βάθρου ανατροπή του. Θα πρέπει να τονιστεί ότι το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας προτιμά έναν ελεγχόμενο και εύκολα παρασυρόμενο πολιτικό αντίπαλο παρά έναν ανέλεγκτο και σταθερό πνευματικό αντίπαλο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι όποιες πατριωτικές κινήσεις εκδηλώθηκαν στη χώρα μας, είχαν εθνικιστικό ή πατριωτικό αλλά όχι χριστοκεντρικό χαρακτήρα. Οπωσδήποτε και υπήρξε στη χώρα μας εμπορευματοποίηση της πίστης για πολιτικά οφέλη αλλά αυτό δεν έχει σχέση με την πνευματική αντίσταση που οφείλει να δείξει και τον πνευματικό αγώνα που πρέπει να κάνει ο γνήσιος ορθόδοξος χριστιανός στον πόλεμο που όχι μόνο η πατρίδα και ο ελληνικός λαός αλλά και η ίδια η ορθόδοξη πίστη δέχεται.

Ο τρίτος, είναι η χρησιμοποίηση των φανατικών σε περιπτώσεις που έχουν αποφασίσει την διάλυση ή τον τεμαχισμό ενός κράτους ή την αυστηρή καταστολή της λαϊκής αντίστασης και χρειάζονται την πολιτική εκτροπή για να υλοποιήσουν πιο εύκολα τα σχέδιά τους.

Πολλοί “καλοθελητές” για ευνόητους και κακοπροαίρετους λόγους έχουν βγει και διατυμπανίσει κατά καιρούς ότι ο πνευματικός άνθρωπος δεν πρέπει να ενδιαφέρεται για τα κοινά. Μήπως τα αίματα των μαρτύρων δεν έχουν χυθεί από τους εκάστοτε πολιτικούς άρχοντες; Ή μήπως η απαγόρευση και στη χώρα μας στο άμεσο μέλλον της δυνατότητας να φοράμε στην εργασία μας τον σταυρό μας ή να έχουμε στο γραφείο μας την εικόνα του Χριστού και της Παναγίας δεν θα είναι άρνηση ομολογίας πίστεως;

Αυτή τη στιγμή στην πατρίδα μας το μόνο κομμάτι του ελληνικού λαού που με ορθό τρόπο μπορεί να αντισταθεί στον έξωθεν σχεδιασμό για την διάλυση της χώρας μας, είναι οι άνθρωποι που διάγουν πνευματική ζωή. Ήρθε λοιπόν η “τελευταία ώρα”, που επιβάλει την συστράτευση όλων των πνευματικών ανθρώπων στον αγώνα για την σωτηρία της πατρίδας μας και την συνέχιση της αληθινής πίστης μας.

Εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες ορθόδοξοι χριστιανοί θα δώσουμε λόγο όχι μόνο σ’ αυτούς που ανέφερε μέσα από τους στοίχους του ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς “Χρωστάμε σ' όσους ήρθαν, πέρασαν, θα 'ρθουν, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί” αλλά και στον ίδιο τον Χριστό.

Ηλίας Ευαγγελόπουλος
Οικονομολόγος

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ~ τίποτα δεν μπορεί να είναι το ίδιο για πάντα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Στη ζωή έχουμε κάποια πράγματα σαν δεδομένα. Αυτό μας βοηθάει να διαχειριζόμαστε καλύτερα τα απρόοπτα που έρχονται. Ξέρουμε ότι οι μπαμπάς και η μαμά μας αγαπάνε, όμως κάποια στιγμή θα κληθούμε να τους αποχαιρετίσουμε στα φυσιολογικά πλαίσια της ζωής.

Ομοίως, κάποιοι μεγαλώνουν με δεδομένο το πρότυπο του μπαμπά και της μαμάς ζευγάρι, όμως συμβαίνει αυτοί να χωρίσουν. Τα παραδείγματα είναι πολλά και αυτήν την περίοδο καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε πολλές ανατροπές που έως τώρα θεωρούσαμε δεδομένες. Ποιος θα μας έπειθε για την πολιτική απαξίωση του ΠΑΣΟΚ και την άνοδο της ακραίας Δεξιάς ή του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος θα μας έπειθε πως το πραγματικά μεγάλο κανάλι, το MEGA θα έφτανε στο σημείο να κλείσει. Και ποιος θα μας έλεγε ότι μετά από σχεδόν 20 χρόνια κυριαρχίας, ο Ολυμπιακός θα έχανε -ως φαίνεται- την μάχη για το πρωτάθλημα ή δε θα ήταν το φαβορί για αυτό.

Εγώ όμως θα ήθελα να εστιάσω σε μία άλλη ανατροπή. Εδώ και μερικές μέρες έχουν ξεκινήσει οι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες που φέτος διεξάγονται στη Νότια Κορέα. Και ενώ είναι γνωστή η εμπόλεμη κόντρα μεταξύ Νότιας και Βόρειας Κορέας ξαφνικά είδα με τεράστια έκπληξη τις δύο χώρες να συμφωνούν να "κατεβάσουν" κοινές ομάδες σε κάποια αθλήματα, να παρελάσουν μαζί στην τελετή έναρξης και γενικά να χαμηλώσουν τους τόνους προς χάριν της Ολυμπιακής εκεχειρίας και μάλιστα με μία ανήκουστη ως τώρα, συνεργασία.

Δεν ξέρω αν είναι σημεία των καιρών, όμως διαπιστώνω πως τίποτα δεν πρέπει πλέον να θεωρείται δεδομένο στην ζωή μας και γενικά στα δημόσια πράγματα. Αυτό όσο τρομακτικό κι αν ακούγεται, δεν είναι μόνο κακό, μπορεί να κρύβει και ορισμένα πολύ αισιόδοξα μηνύματα. Έχουμε χρέος να είμαστε προετοιμασμένοι για την όποια αλλαγή είτε μας αφορά άμεσα είτε όχι. Οφείλουμε να μπορούμε να διαχειριστούμε το απρόσμενο και να προσαρμοζόμαστε γρήγορα στις νέες καταστάσεις. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ συνοπτική ιστορία αναβίωσης των ολυμπιακών αγώνων

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

«Εν αρχή ήν ο άθλος» (ΗΣΙΟΔΟΥ, Έργα και Ημέραι, 11-26)

Γράφει ο Ιωάννης Ασλανίδης

1. Εισαγωγή

Όπως όλα τα «Καλά κ’ Αγαθά» προήλθαν από τους αρχαίους Έλληνες, έτσι και οι παγκοσμίου ακτινοβολίας Ολυμπιακοί Αθλητικοί Αγώνες, προήλθαν όπως είναι γνωστόν από το Αθάνατο Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα. Είχε αξία και μεγάλη σημασία, διότι, στόχευε στην Ειρήνη των λαών της εποχής εκείνης, μεταξύ των Κρατών-Πόλεων της Αρχαίας Μεγάλης Ελλάδος.

Αυτό δείχνει ότι, και την εποχή εκείνη το θέμα της διαμάχης μεταξύ των Ελλήνων, καλά κρατούσε.

2. Ολυμπιακοί αγώνες στην Αρχαιότητα

Γνωρίζουμε ιστορικά ότι, ο πρώτος καταγεγραμμένος εορτασμός των Ολυμπιακών αγώνων στην αρχαιότητα ήταν στην Ολυμπία, το 776 π.Χ. Είναι όμως σχεδόν βέβαιο σήμερα ότι, αυτοί δεν ήταν και η πρώτη φορά που γινόνταν, οι αγώνες στην Αρχαία Ελλάδα. Πιστεύεται ότι μέχρι τότε οι αγώνες ήταν μόνο τοπικοί και διεξαγόταν μόνο ένα αγώνισμα η διαδρομή του Σταδίου. Από το 776 π.Χ. και μετά οι αγώνες έγιναν σιγά-σιγά πιο σημαντικοί, με συμμετοχή από ολόκληρη την Αρχαία Ελλάδα. Βασικό στοιχείο συμμετοχής ήταν να είσαι Έλλην. Οι Ολυμπιακοί αγώνες, εκτός από την ειρήνη που προεβλέπετο μεταξύ των Ελληνικών Κρατών-Πόλεων που συμμετείχαν, είχαν επίσης μεγάλη θρησκευτική σημασία, αφού εγένοντο προς τιμή του θεού Δία, του οποίου τεράστιο άγαλμα υπήρχε στην Αρχαία Ολυμπία.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες είχαν φθάσει στο απόγειο της λαμπρότητος και συμμετοχής κατά τον 5ο και 6ο αιώνα π.Χ. Ο αριθμός των αγωνισμάτων έφθασε τα είκοσι (20) και ο εορτασμός διαρκούσε 4-6 ημέρες. Οι νικητές των αγώνων θαυμάζονταν και εγένοντο αθάνατοι μέσα από ποιήματα και αγάλματα. Το έπαθλο δε για τους νικητές ήταν ένα στεφάνι από κλάδο Ελιάς. Είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό, σε Ολυμπιακούς αγώνες της Ολυμπίας, όταν ο Έλλην Ρόδιος Διαγόρας, πυγμάχος του 5ου αι. π.Χ. απέκτησε πανελλήνια φήμη νικώντας στους Ολυμπιακούς, τα Πύθια, το Νέμεα και τα Ίσθμια, γέρων πια να τον περιφέρουν στους ώμους των οι δυο γιοί του, αθλητές, επίσης ύστερα από νίκη τους στους Ολυμπιακούς αγώνες, τότε όλοι οι θεατές εν χορώ εκραύγαζαν: «Κάτθαναι γαρ Διαγόρα ουκ εις Όλυμπον αναβήσεις».

Οι Αγώνες, με την πάροδο του χρόνου και όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την Ελλάδα και ο χριστιανισμός έγινε η επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έχασαν την αξία και την σημασία των. Εθεωρήθησαν τέλος σαν μια παγανιστική γιορτή και το 393 μ.Χ. ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεοδόσιος διά νόμου απηγόρευσε την διεξαγωγή τους.

3. Αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων

Είναι γνωστό ότι, από τον 17ο αιώνα και μετά άρχισαν να γίνονται κάποιες εορτές σε διάφορα κράτη Αγγλία, Γαλλία, Ελλάδα κ.λπ. που έφεραν το όνομα «Ολυμπιακοί Αγώνες», οι οποίες όμως ήταν τοπικής έκφρασης και σίγουρα όχι διεθνείς. Το ενδιαφέρον για τους Ολυμπιακούς αγώνες, άρχισε να επεκτείνεται, όταν ανακαλύφθηκαν τα ερείπια της αρχαίας Ολυμπίας, από Γερμανούς αρχαιολόγους στα μέσα του 19ου αιώνα, με επικεφαλής τον αρχαιολόγο Έρνετ Κούρτιους.

Ένας από τους πρώτους που προσπάθησε ν’ ανάψει την σπίθα της ιδέας αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν ο Εδεσσαίος λόγιος Μηνάς Μηνωίδης. Ο Μηνωίδης την εποχή εκείνη δίδασκε την αρχαία Ελληνική γλώσσα σε Πανεπιστήμιο του Παρισιού, όπου μετέφρασε και δημοσίευσε στη Γαλλική γλώσσα το «Γυμναστικό» του Φιλοστράτου , το οποίο συνόδευσε και με δικό του κείμενο, περί της ανάγκης αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων.

Βέβαια οι Ολυμπιακοί αγώνες θα ήταν μόνο μία μακρινή ανάμνηση της κλασσικής αρχαιότητας χωρίς το όραμα του Βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν και κατά κάποιο τρόπο και των άλλων Ελλήνων οραματιστών που προηγήθηκαν, όπως π.χ. του προαναφερθέντα Μηνά Μηνωίδη, Ε. Ζάππα, Δ. Βικέλα κ.ά.).

Ο Πιερ ντε Κουμπερτέν γεννήθηκε στο Παρίσι (1863-1937). Αγάπησε τα σπορ και ασχολήθηκε ενεργά με την ξιφασκία, την κωπηλασία, την πυγμαχία και την ποδηλασία. Εργάστηκε σκληρά για να εισαχθεί η φυσική αγωγή στα σχολεία της Γαλλίας. Ήταν έμμονη η ιδέα του ότι, η ήττα των Γάλλων στο Γαλλοπρωσικό πόλεμο (1870-1871), οφείλετο στο ότι οι Γάλλοι δεν είχαν φυσική διαπαιδαγώγηση και επομένως οι Γάλλοι στρατιώτες υστερούσαν των αντιπάλων των σε φυσική σωματική κατάσταση.

Ο Κουμπερτέν ήταν βέβαιος ότι, ο Ελληνικός Πολιτισμός και ιδιαίτερα οι Ολυμπιακοί Αγώνες, μπορούσαν να προσφέρουν πάρα πολλά στην Ανθρωπότητα. Ο μεγάλος αυτός μελετητής των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, κοινωνιολόγος και παιδαγωγός, ξεκίνησε λοιπόν μια εκστρατεία, για να εξασφαλίσει διεθνή υποστήριξη για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Έπειτα από μια σειρά διαλέξεων στις Η.Π.Α., Αγγλία, Γαλλία και σε άλλα Κράτη, επέτυχε να διοργανώσει Διεθνές αθλητικό Συνέδριο στο Παρίσι, για το θέμα αυτό με συμμετοχή 13 χωρών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάς.

Το Συνέδριο έλαβε χώρα στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης των Παρισίων από τις 16 μέχρι τις 23 Ιουνίου 1894. Στο Συνέδριο αυτό αποφασιστική ήταν η συμμετοχή του Έλληνα εκπροσώπου Δημήτρη Βικέλα (1835-1908). Ο Βικέλας Δ. από το 1872 εγκαταστάθη στο Παρίσι και αφοσιώθηκε στα γράμματα. Εκτός από την συγγραφική του δραστηριότητα, ανέπτυξε έντονη κοινωνική και Εθνική Δράση.

Στο Συνέδριο αυτό, μετά από τις θέσεις του, που παρουσίασε ο Πιερ ντε Κουμπερτέν και τις διάφορες συζητήσεις επί του θέματος της Αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων, αποφασίστηκε η Αναβίωση Αυτών. Αποφασίστηκε επίσης οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί αγώνες να διεξαχθούν στην Αθήνα, την πόλη και την Χώρα που γέννησε την Ολυμπιακή Ιδέα. Έτσι γεννήθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) με πρώτο πρόεδρο τον Έλληνα Δημήτρη Βικέλα (1894-1896), και γενικό Γραμματέα τον Βαρόνο Πιερ ντε Κουμπερτέν και μέλη προσωπικότητες από διάφορα Κράτη.

Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί αγώνες γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Αν και οι αθλητές που πήραν μέρος ήσαν μόνο από 13 Κράτη με 311 αθλητές, ήταν η μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση που έγινε ποτέ. Οι Έλληνες αξιωματούχοι και το κοινό ήταν πολύ ενθουσιασμένοι και ζήτησαν να έχουν το μονοπώλιο των αγώνων. Η ΔΟΕ όμως είχε διαφορετική γνώμη και αποφάσισε οι δεύτεροι σύγχρονοι Ολυμπιακοί αγώνες να γίνουν στο Παρίσι, το 1900. Έκτοτε ανά τετραετία διεξάγονται ανελλιπώς σε διάφορες χώρες.

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή έχει την έδρα της στην Λωζάνη της Ελβετίας, με την σκέψη του αναβιωτή (1894), να λειτουργεί ανεξάρτητα από Κυβερνήσεις και πολιτικές Σκοπιμότητες.

Όταν πέθανε ο Κουμπερτέν, το 1937, το πένθος δεν ήταν μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλο τον κόσμο. Ο Βαρόνος Πιερ ντε Κουμπερτέν αγάπησε τόσο πολύ την Ολυμπία, που ζήτησε να θάψουν την καρδιά του εκεί. Πράγματι η καρδιά του βρίσκεται θαμμένη σε ειδικό μνημείο στην Ολυμπία, όπως ο ίδιος το θέλησε.

Η Φιλοσοφία του Βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν, όπως πίστευε ο ίδιος, ήταν: ο αθλητισμός μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα τον νέο να διαμορφώσει καλό χαρακτήρα. Με βασικό στοιχείο της φιλοσοφίας του ότι, σημασία έχει όχι η Νίκη, αλλά η συμμετοχή.

Ο Κουμπερτέν πίστευε ακόμη ότι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες μπορούν να βοηθήσουν τους λαούς, να επικοινωνήσουν μεταξύ των, να βοηθήσουν στην Ειρήνη, στην κατανόηση και στην συνεργασία μεταξύ των λαών. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο ΑΒΕΡΥ ΜΠΡΑΝΤΕΪΤΖ (Πρόεδρος της Δ.Ο.Ε. 1952-1972), για τον αναβιωτή των Ολυμπιακών Αγώνων Πιερ ντε Κουμπερτέν, κύριος στόχος του ήταν, αυτοί να συμβάλλουν στην Δημιουργία μιας καλύτερης και υγιέστερης ανθρωπότητος, ενός ευτυχέστερου και πιο ειρηνικού Κόσμου.

4. Συμπεράσματα - σκέψεις

Είναι αλήθεια ότι η Δ.Ο.Ε. προσπαθεί να κρατήσει το κύρος και τον σεβασμό των αγώνων, δίδοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην παιδευτική σημασία των Ολυμπιακών αγώνων. Προσπαθεί η Δ.Ο.Ε. να κρατήσει τους αγώνες στις αρχές και αξίες του Ολυμπιακού Κινήματος, δηλ.: Αυτοί που συνεισφέρουν στο χτίσιμο ενός ειρηνικού και καλύτερου κόσμου, εκπαιδεύοντας την νεότητα δια μέσου του αθλητισμού, χωρίς κανενός είδους διάκριση, σύμφωνα με το Ολυμπιακό πνεύμα, το οποίο απαιτεί αλληλοκατανόηση, πνεύμα φιλίας, αδελφοσύνη και «ευ αγωνίζεσθαι». Σήμερα διερωτάται ο σκεπτόμενος άνθρωπος, μετά από έναν αιώνα και, ανελλιπούς διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων ανά τετραετία, παρέμειναν αυτοί μέσα στο πνεύμα του Ολυμπιακού Κινήματος, των αρχών και αξιών, βάσει των οποίων καθόρισαν οι Αρχαίοι Έλληνες τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ακόμη σ’ αυτά που πίστευε ο αναβιωτής αυτών Βαρόνος Πιερ ντε Κουμπερτέν; Εδώ υπάρχουν πολλά ερωτηματικά.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες, δεν απέτρεψαν τους πολέμους και έτσι διακόπηκε η διεξαγωγή των κατά τον Α΄ και Β΄ παγκόσμιους πολέμους.

Πολιτικά ζητήματα επηρέασαν επίσης αρκετές Ολυμπιάδες.

Το 1936 στο Βερολίνο, οι Ολυμπιακοί αγώνες χρησιμοποιήθηκαν για πολιτική προπαγάνδα από τους Ναζί.

Το 1972 στους Ολυμπιακούς αγώνες του Μονάχου και κατά τον χρόνο διεξαγωγής αυτών, είχαμε ένοπλη επίθεση από εθνικιστικές εξτρεμιστικές οργανώσεις κατά αθλητών, με αποτέλεσμα να θρηνήσουμε αρκετά θύματα-Αθλητές.

Το 1976 οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Μόντρεαλ του Καναδά, επηρεάστηκαν από μποϊκοτάζ αφρικανικών Κρατών.

Το 1980 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας, οι Η.Π.Α. και άλλα δυτικά Κράτη αρνήθηκαν ν’ αγωνιστούν, επειδή η τότε Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στο Αφγανιστάν.

Το 1984 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, η τότε Σοβιετική Ένωση και άλλες ανατολικές Χώρες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην διεξαγωγή των αγώνων.

Ως επίσης δεν εξέλειπαν οι αθλιότητες και στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου [2012], αυτή την φορά δυστυχώς, από τα αθάνατα μέλη διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων και από τους υπευθύνους της χώρας που φιλοξένησε τους αγώνες και όχι μόνον.

Αν είναι δυνατόν, ελέχθη από τον Πρόεδρο διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων Ζακ Ρογκ κατά την τελετή έναρξης των αγώνων στο Λονδίνο ότι: «Οι Αγώνες ξαναγύρισαν στο σπίτι τους». Αυτός αν μη τι άλλο δεν πρέπει πλέον ν’ ασχοληθεί με τους Ολυμπιακούς αγώνες, διότι οι Ερινύες της Ολυμπίας, του Διός και τους Βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν θα τον καταδιώκουν.

Είχαμε δυστυχώς και μια ευτράπελη δήλωση από το πουθενά του Πρωθυπουργού της Τουρκίας, άκουσον, άκουσoν ότι, «…η ολυμπιακή φλόγα προήλθε από το όρος Όλυμπος της Μ. Ασίας…». Με την ευκαιρία ήθελα να ρωτήσω αυτόν τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, εάν γνωρίζει καμία πόλη στην Μικρά Ασία που να την έκτισαν οι Τούρκοι, από εμφανίσεώς του (1100), στα εδάφη της Μικράς Ασίας; Τον πληροφορώ καμία, όλες είναι κτισμένες από Έλληνες και με Ελληνικές ονομασίες.

Τέλος, υπήρξε ανέντιμη έως άθλια συμπεριφορά των διοργανωτών της Ολυμπιάδος του Λονδίνου, προς την Ελληνική Αντιπροσωπεία και την Ιστορία γεννήσεως της Ολυμπιακής Ιδέας (καμία κουβέντα για την Ολυμπία).

5. Επίλογος

Σήμερα η διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων σε πολλά έχει ξεφύγει, από το Ολυμπιακό πνεύμα γεννήσεως των Ολυμπιακών αγώνων, το Ολυμπιακό Κίνημα και ακόμη των ιδεών του οραματιστού, αυτού που αναβίωσε τους Ολυμπιακούς αγώνες Βαρόνου Πιερ ντε Κουμπερτέν.

Μέσα στις δύσκολες ώρες που περνά καθημερινά η ανθρωπότητα, ο αθλητισμός έχει ξεφύγει από την αποστολή του. Ο Αθλητής γυμνάζεται, αθλείται και αναπτύσσεται λανθασμένα και γίνεται ένα ξεπερασμένο γρανάζι ενός τεράστιου ακατανίκητου, απρόσωπου συστήματος, ιατρών, φαρμακευτικών εταιρειών, προπονητών και παραγόντων του Αθλητισμού, που κανείς δεν μπορεί να ελέγχει. Η προσπάθεια του «ρεκόρ», από το απρόσωπο αυτό σύστημα ταυτισμένη με το κακό, είναι σε κάθε βήμα μπροστά στον αθλητή.

Ένας ολοκληρωμένος αντιανθρωπισμός, από φαρμακευτικά σκευάσματα, αποσυνθέτει τον άνθρωπο και αντικειμενοποιεί τον αθλητή. Το σύστημα αυτό βρίσκεται σε επικίνδυνη εξέλιξη, που κανείς πλέον δεν μπορεί να ελέγξει.

Οι υπάρχουσες υγιείς αθλητικές παρουσίες, που υπηρετούν το καλό των αθλητών, θεωρούνται πολλές φορές ξεπερασμένοι ή συνθλίβονται από τους παθολογικούς που υπηρετούν τα συμφέροντα του συστήματος των ολίγων.

Η διεξαγωγή σήμερα των Ολυμπιακών αγώνων έχει ξεφύγει από την ιδέα και τις αρχές και αξίες του Ολυμπισμού και του Ολυμπιακού πνεύματος. Πρέπει! εάν πιστεύουμε στην αξία και τον σκοπό του αθλητισμού, αυτός πρέπει να επανέλθει στις ρίζες του, άλλως, το μέλλον των χιλιάδων αθλητών που ετοιμάζονται γι’ αυτούς θα είναι δυσοίωνο και οι αγώνες εκτός αποστολής, επ’ ωφελεία των ολίγων.

«Η Άθληση πρέπει να παραμείνει, στην μάθηση, στην άσκηση και στην φύση» (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ)

Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Δκτής της Σ.Σ.Ε.

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ είσαι το ταίρι μου (not)

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Η πολύτιμη διδαχή της Ριάννα εκπηγάζει από ατόφια κατινιά και ανωριμότητα και εν όψει του Αγίου Βαλεντίνου κάνω αφιέρωμα σε εξέχουσες πρώην περιπτώσεις που πέρασαν από την πολυτάραχη ζωή μας!

Ένα νέο κορίτσι, με σπάνια εξωτική ομορφιά, μπορεί να μας μάθει ένα δύο πράγματα για την γυναικεία πικρία από τις προηγούμενες σχέσεις -μη φανταστείτε πως η Ριάννα ξέρει να κάνει καλύτερες διαχειρίσεις από εσάς ή εμένα...

Η Ριάννα είναι εξάλλου ένα μέσο κορίτσι ευαίσθητο και πληγωμένο, παρά τα εκατομμύρια που διαθέτει.

Η νέα «σελέμπριτι» αντί να χαρεί δόξα, νιάτα, πλούτη κάθεται και ασχολείται με πράγματα μικρά, ενδεχομένως και κατινίστικα: «Κανείς από τους πρώην μου δεν είναι παντρεμένοι ή σε ευτυχισμένες σχέσεις οπότε ασφαλώς δεν έφταιγα εγώ LOL» δημοσίευσε στο Instagram, πριν αρκετό καιρό,  το ταλαντούχο κουτορνίθι που καθόταν και έτρωγε ξύλο από τον Κρις Μπράουν (????).

Είναι να απορεί κανείς με τα απωθημένα που βρίσκονται στον πάτο του πηγαδιού της ανθρώπινης ψυχής. Καμία γυναίκα δεν πρέπει να ασχολείται με οδυνηρά ζητήματα του παρελθόντος, όμως πρόκειται για θέμα συναισθηματικό στο οποίο όλοι έχουμε παρόμοιες αντιδράσεις. 

Ο Πρώην… ναι μεν κάποτε αποτελούσε μέρος της καθημερινότητάς σου, ωστόσο κατοικεί στις τρυφερές σου φαντασιούλες ή είναι κακή ανάμνηση που έρχεται και σε ενοχλεί εκεί που είσαι αμέριμνος... Οι Πρώην είναι ή περιπτώσεις για θάψιμο ή πρόσωπα που δεν θες να ξεχνάς και προσπαθείς εναγωνίως να επαναφέρεις κάθε φορά όλο και πιο δύσκολα όταν δεν έχεις να ασχοληθείς με σοβαρότερα ζητήματα στη ζωή σου.

Παρακαλάς να γίνει «κάτι», να παίξει το ραδιόφωνο τραγούδι σας ή περάσει ένας τύπος που φοράει την ίδια κολόνια και η στιγμή ή και ολόκληρη η μέρα σου -ας είσαι ευτυχισμένη μαμά με πέντε παιδιά- να του ανήκει!

  

Παρακάτω παραθέτω αναλυτικά κατηγορίες με Πρώην. Όταν ολοκληρώσετε την ανάγνωση τραβήξτε ελεύθερα τις τρίχες της κεφαλής σας...

Ο Πρώην Προς Αποφυγήν είναι ο τύπος που έχεις να δεις χρόνια αν και θα προτιμούσες τα χρονιά να ήταν αιώνες. Σε βλέπει και ενώ βάζεις τα δυνατά σου για να είσαι μαζί του παγερή, παίρνει θάρρος που κανείς δεν του έδωσε. Δεν ξέρει πως παρακαλάς συχνά τον Θεό να ξεχάσεις και να σβηστεί η σχέση σας από την ιστορία των σχέσεων και για να σε αναγκάσει «κάτι» να αισθανθείς, αρχίζει τα φιλικά και τα εγκάρδια. Σου λέει «εγώ σε ξέρω καλά» και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες, ενώ αν σε ήξερε τόσο καλά αυτός ο «καταπληκτικός μάγκας», θα ήσασταν ακόμα μαζί κι αγαπημένοι -αυτός ο τύπος δεν νοσταλγεί την σχέση σας, αλλά την καλύτερη τύχη που είχε όταν ήσασταν μαζί...

O Πρώην Χλιαρά Συναισθήματα είναι ένα καλό παιδί μάλλον... αφου δεν θυμάσαι γιατί χωρίσατε. Ευχαρίστως τον κάνεις παρέα και αυτό σημαίνει πως υπάρχει υψηλός κίνδυνος επανασύνδεσης - αν περνάς φάση μοναξιάς. Καμιά φορά νομίζουμε πως μπορούμε να επωφεληθούμε από το τίποτα, το τίποτα όμως παραμένει δυστυχώς τίποτα...

Ο Πρώην Ανάμεικτα Συναισθήματα:  εδώ η φάση είναι μπερδεμένη, γιατί από την μία τον αγάπησες πολύ, από την άλλη χωρίσατε. Άρα η λογική λέει πως οφείλεις να μην τον αγαπάς - κι όμως! Ο λόγος του χωρισμού παύει -όπως τόσα πράγματα- να έχει σημασία έπειτα από 5, 10, 15 χρόνια, σαν αδίκημα που παραγράφηκε -ας σε κεράτωσε με την Αντζελίνα Τζολί, ας ήταν γαϊδούρι...  Κανείς Πρώην Ανάμεικτα Συναισθήματα όμως δεν είναι κόπανος, γιατί αν είναι σημαίνει πως είσαι και εσύ που κάθισες και τον αγάπησες. Για λόγους διατήρησης του εγωισμού σου δεν μπορείς, λοιπόν, να του κρατάς κακία. Το δύσκολο είναι πως ο Πρώην Ανάμεικτα Συναισθήματα είναι το πλέον διαδεδομένο είδος και έχει την ιδιότητα να σε μπερδεύει κατά καιρούς σε πολλούς τομείς... Μπορεί π.χ. η δική του ζωή να είναι λόγος να αναθεωρήσεις την δική σου, γιατί είστε συναισθηματικά συνδεδεμένοι και καταλήγει να είναι κάτι μεταξύ, φίλου, συμμάχου και χαμένου συγγενή. Δεν αισθάνεσαι τίποτα ερωτικό για αυτόν, αλλά άντε να του το εξηγήσεις. Τον αγαπάς πάντως. Αν αύριο σε καλούσε η παλαβιάρα Αντζελίνα να καταθέσεις εναντίον του -καλύτερα να μην πήγαινες, εκτός αν ερχόταν το τέλος του κόσμου και ήταν στο χέρι σου να σωθούν λίγοι άνθρωποι. Αυτόν -νομίζω- θα τον έσωζες. 

Ο Πρώην Χαμένη Αγάπη: Είναι αυτός που έχασες και πάντα κάτι μέσα σου θα κλαίει γιατί ένα κομμάτι έμεινε ανεκπλήρωτο. Το προσπερνώ και γράφω την επόμενη περίπτωση...

Ο Πρώην Μη Δυνάμενος ή ο Πρώην Όπου Δεν Φτάνει Η Αλεπού: είναι αυτός που «θα μπορούσε» αλλά για κάποιον λόγο του ήταν εντελώς αδύνατο να είναι μαζί σου - δεν είναι καν συγκεκριμένο αυτό που δεν μπορεί να καταφέρει, μην το ψάχνουμε και μην το αναλύουμε. Ο Μη Δυνάμενος είναι εκείνος που χωρίς να του λείπει κάτι, νιώθει λίγος -αθεράπευτη περίπτωση! Η μνήμη του δεσμού σας, να ξέρεις , αναπαύεται στα εσώτερα του. Του ανακατεύεις το στομάχι και του χαλάς τις βροχερές Κυριακές. Σε μισεί μάλλον ή ας πούμε σε ψιλοαπεχθανεται ή αντιπαθεί το πως για να σε είχε έπρεπε να χαλάσει τη μίζερη βολή του... Στο σημείο που τον άφησες ψυχολογικά, εκεί -στο υπογράφω- θα τον βρεις μια μέρα απιθωμένο. «Όποίος δεν μπορεί συνήθως δεν θέλει ..», μην το ξεχνάμε. Θα λέει μια ζωή στους άλλους πως τον έπρηξες -όλοι οι άντρες ισχυρίζονται πως οι πρώην (και οι νυν) τους πίεσαν (να κάνουν τι άραγε;) ενώ η παγκόσμια αλήθεια είναι πως εκείνοι μας βγάζουν το λάδι με την συνεχόμενη επιμονή τους να τους δεχόμαστε όπως ακριβώς είναι .

Ο Πρώην Σου Σερβίρω Το Ίδιο: Έχετε χωρίσει, πέρασε και ένα διάστημα και βρίσκεται σε ένα πάρτι όπου ολοφάνερα είναι ο πιο γοητευτικός. Δεν μπορείς να ξεχαστείς και να θυμηθείς γιατί αρχικώς τον ερωτεύτηκες, όμως ο τύπος με μαεστρία, σου θυμίζει μέσα σε πέντε λεπτά γιατί η σχέση σας τελείωσε. Έχει μάλιστα την επιθυμία να ξανακάνει τα ίδια και να σου τα ξανασερβίρει γαρνιρισμένα με πατάτες τηγανιτές... Στο σημείο αυτό ή κρατάς χαρακτήρα και χορεύεις με ένα ποτό στο χέρι ή την πατάς. Τόσο απλά! 

Ο Πρώην Έφταιγες Εσύ: Θα σε κατηγορήσει για μακιαβελισμό κι έπειτα θα σου χρεώσει όλα τα ψυχολογικά του προβλήματα. Κάποιες από τις «διαπιστώσεις» για σένα μπορεί να έχουν βάση γιατί υπάρχουν στα αλήθεια άνθρωποι που λόγω συμπτώσεων ή αγεφύρωτης ασυμφωνίας χαρακτήρων μας βγάζουν το χειρότερο εαυτό. Το στόμα του Έφταιγες Εσύ δουλεύει σαν μοτεράκι λασπολογίας και τις στιγμές που ησυχάζει, παίρνει δυνάμεις για να σου ξαναεπιτεθεί ο ηλίθιος και να σε ξαναλούσει με φταίξιμο. Αν έχεις τάσεις επανασύνδεσεις, σημαίνει πως ο οργανισμός σου τραβάει ταλαιπωρία.

Ο Πρώην Είσαι Ακόμα Καψούρα Μαζί Μου: Θεωρεί πως ο κόσμος γυρίζει γύρω του - ό,τι κάνεις, ό,τι πεις είναι σιγουρότατος πως το κάνεις για του στείλεις μήνυμα έρωτα γιατί δεν αντιλαμβάνεται το μεγαλείο της γυναικείας φύσης. Είμαστε τόσο πρακτικές και σε αντίθεση με τους άντρες δεν κάνουμε τίποτα χωρίς σχέδιο. Η σιγουριά του είναι απωθητική και κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει καταλάβει από πού αυτό το είδος Πρώην αντλεί και διατηρεί τέτοια αυτοπεποίθηση. Και για να σας παραθέσω ένα παράδειγμα από την απλή καθημερινότητα: ένας δικός μου Πρώην Είσαι Ακόμα Καψούρα Μαζί Μου διαβάζει αυτή τη στιγμή το κείμενο που σας έχω γράψει και νομίζει πως για μια ακόμα φορά γράφω για εκείνον...

Τους χαιρετισμούς μου

Θα με βρεις εδώ: G+: Nastazia A

                            FB:  Anastasia Papadaki

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »