προβληματισμός τρίτης - ENAΣ ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΕΡΗΣ

Καληνωρίσματα. Το 2011 μας αποχαιρέτησε αφήνοντας μερικά ευχάριστα και σίγουρα πολλά δυσάρεστα γεγονότα πίσω του. Ένα από τα ευχάριστα πάντως, ήταν η συμπλήρωση των 125 χρόνων από την ίδρυση της ομάδος μας, Arsenal. Πριν φύγει λοιπόν το έτος, οι διοικούντες προχώρησαν σε μια κίνηση που αναμφισβήτητα αποδεικνύει τους δεσμούς της ομάδας με το παρελθόν της. Παρουσίασε τρία αγάλματα πρώην παικτών που αντιπροσωπεύουν τρεις σημαντικές εποχές για την πορεία της Arsenal. Πρόκειται για τους κανονιέρηδες Thierry Henry, Tony Adams και Herbert Chapman οι οποίοι τίμησαν την φανέλα με το κανόνι και δημιούργησαν ισχυρό δέσιμο με τον κόσμο.

 

Σε αυτό το δέσιμο θα ήθελα να σταθούμε και να σχολιάσουμε όχι τόσο τον αθλητή Henry, όχι τόσο τον άνθρωπο Henry, αλλά κυρίως το δέσιμο ενός παίκτη της κλάσεως του Henry με την ομάδα του. Πριν δύο χρόνια φορώντας τη φανέλα της τωρινής του ομάδας, τους Red Bull της Νέας Υόρκης, είχε κάνει μια δήλωση που προκάλεσε αίσθηση: «Θα γυρνούσα στην Arsenal, ακόμα και για να σκουπίζω σκάλες».

 

Ο οικογενειάρχης Henry που οδήγησε την ομάδα στις τελευταίες της (ως σήμερα) επιτυχίες, είχε ένα ελάττωμα και αυτό αφορούσε την εκνευριστική του ψυχραιμία στην καριέρα του. Κάποιοι τον είχαν κατηγορήσει μάλιστα για αδιαφορία στην εθνική μετά από μια ήττα του εθνικού συγκροτήματος της χώρας του. Αυτός ο ψυχρός εκτελεστής λύγισε. Και λύγισε σε μια δύσκολη αγωνιστικά περίοδο της Arsenal στην οποία κλήθηκε να δώσει το παρόν ως τιμώμενο πρόσωπο στην εκδήλωση για τα 125 χρόνια της ομάδας. Ο Henry δάκρυσε, ευχαρίστησε τον προπονητή του, τους (τότε) συμπαίκτες του και φυσικά τον κόσμο που πάντοτε τον στήριζε και μαζί όλη την ομάδα. Στην συγκινητική ομιλία του, ο Henry δήλωσε πως το στιγμιότυπο που απεικονίζεται στο άγαλμα δεν είναι απλά ο κλασικός του πανηγυρισμός μετά τα 226 γκολ που πέτυχε, αλλά ο τρόπος που θα γονατίζει ταπεινά υποκλινόμενος μπροστά στο γήπεδο που αγάπησε τόσο πολύ, όσο κι εμείς που είχαμε την ευκαιρία να το επισκεφτούμε. Από χθες, έχει την ευκαιρία να προσφέρει και πάλι στην ομάδα της ζωής του καθώς παραχωρήθηκε για δύο μήνες στην Arsenal και ο αναβρασμός είναι τεράστιος. Μπορεί στα τριάντα τέσσερα του χρόνια να μην μπορεί να πιάσει το επίπεδο εκείνων των εποχών, εμείς όμως πάντα περιμένουμε να δούμε το ίνδαλμά μας να αγωνίζεται με τη φανέλα των κανονιών και τούτο έπραξε μόλις χθες βράδυ όπου δέκα λεπτά αφότου πέρασε ως αλλαγή στον αγωνιστικό χώρο σημείωσε νέο τέρμα, χαρίζοντας τη νίκη στην ομάδα του με 1-0 και πανηγυρίζοντας για ώρα σαν μικρό παιδί!

Μ’ αρέσει να λέω συχνά για τα πρότυπα και τα παραδείγματα που τα δημόσια πρόσωπα και οι αθλητές ειδικότερα, εκφράζουν στην κοινωνία και ο Henry με την παρουσία του με τη φανέλα της Arsenal, αλλά και με τη στάση του μετά που την έβγαλε, αποτελεί ένα πρότυπο που ο καθένας θα ήθελε να οικειοποιηθεί στο περιβάλλον του. Ο Thierry Henry έγινε τραγούδι στα στόματα των φιλάθλων και η φήμη που θέλει τους άγγλους φιλάθλους να αγνοούν τα πρόσωπα στο όνομα της ομάδας, έσπασε στο πρόσωπο του ζωντανού θρύλου της ομάδας, του σύγχρονου κανονιέρη, Thierry Henry. Με την ευκαιρία, τον καλωσορίζω πίσω στο σπίτι του.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΓΡΑΨΕΤΕ ΓΙΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΜΑΤΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 06 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008

ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΜΑΤΣ
H ζέστη αναμένεται να μας καθηλώσει το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, όμως ειδικά για τις προσεχείς ημέρες προβλέπεται καυτή για εμάς τους άντρες. Κυρίες μου αρχίζει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και είμαστε έτοιμοι να καθηλωθούμε μπροστά στις οθόνες μας.
Φυσικά και φέτος θα έχουμε την τύχη να παρακολουθήσουμε την Εθνική Ελλάδος και είμαι βέβαιος ότι θα έχουμε εκείνες τις βραδιές καλή γυναικεία παρέα.
Η αλήθεια όμως είναι και εδώ πρέπει να κάνουμε τη σχετική διάκριση, πως εμείς θέλουμε να παρακολουθήσουμε και τους 31 αγώνες που θα διεξαχθούν διότι λυπόμαστε, μα το πλήθος των αγώνων της εθνικής μας δεν είναι ικανό να μας παρέχει ούτε καν το 10% των μηνιαίων αναγκών μας. Ανάγκη που ίσως μπορούμε να την παρομοιάσουμε με το γνωστό shopping therapy των γυναικών.
Ύστερα θα βρεθούμε όλοι απέναντι σε μια τετριμμένη ιεροτελεστία που θέλει «πόδια στον καναπέ – καλή παρέα – μπύρες – πίτσες – δυνατά η τηλεόραση – βωμόλοχες εκδηλώσεις», για την οποία οφείλω να σας ενημερώσω πως δεν είναι μέρος καμίας διαφημιστικής και προωθητικής καμπάνιας, αλλά μία καθαρά βιολογική ανάγκη του άντρα.
Είναι γεγονός πως ολόκληρο το χειμώνα καταφέρνουμε να επιβιώνουμε στις ανάγκες της ζωής εξαιτίας των συνεχών τονωτικών ενέσεων των αμέτρητων ποδοσφαιρικών αγώνων του Σαββατοκύριακου και πολλών ακόμα μεσοβδόμαδα, όμως το καλοκαίρι είναι η εποχή που τα φτερά κόβονται. Έτσι, μια διοργάνωση σαν και αυτή που αρχίζει αύριο, με δύο αγώνες κάθε μέρα για πάνω από τρεις εβδομάδες, αποτελεί το καλύτερο αντιβιοτικό του ξηρού καλοκαιριού.
Θυμάμαι έρευνα που είχε γίνει πριν χρόνια σε παρόμοια διοργάνωση που κατέληγε στο συμπέρασμα πως οι περισσότερες περιπτώσεις απάτης συντρόφου, σημειώνονται στην περίοδο τέτοιων διοργανώσεων. Είναι χαρακτηριστική η θεωρία μου πως ο άντρας που δεν ασχολείται με το ποδόσφαιρο έχει έλλειψη αντρικής ορμόνης. Αν λοιπόν οι γυναίκες βρίσκουν τέτοιους ελλιπέστατους άντρες, τότε τι να πω; Χάρισμά τους!
Ζητάμε την κατανόηση και το σεβασμό σας για αυτές τις μέρες ποδοσφαιρικής πανδαισίας και είμαι σίγουρος ότι με την απαραίτητη ναζιάρικη γκρίνια σας, θα την έχουμε!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis πέμπτης - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Καληνωρίσματα. Η καρδιά των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης που βασίζονται στην καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες, χτυπά από σήμερα στην Ρόδο. Το Ίδρυμα Έρευνας και Σπουδών Νέας Τεχνολογίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση Αθλητικών Συντακτών και ο Δήμος Ρόδιων διοργανώνουν μια πολύ σημαντική εκδήλωση σεμιναριακής μορφής που αφορά την δημοσιογραφία και την τεχνολογία στα αθλητικά δρώμενα και όχι μόνο.

Ο αθλητισμός αποτελεί νευραλγικό κομμάτι της παγκόσμιας οικονομίας. Ο επαγγελματικός αθλητισμός σε οποιοδήποτε άθλημα λειτουργεί σε πολλά επίπεδα απασχολώντας πολλούς διαφορετικούς μεταξύ τους, κλάδους της επιχειρηματικότητας. Εκτός τους αθλητές, τους προπονητές, τους γυμναστές, φυσικοθεραπευτές και κάθε είδους γιατρούς, ο αθλητισμός απασχολεί ένα τεράστιο κομμάτι του διεθνούς management. Απλά σκεφτόμενος κανείς τα συμβόλαια εκατομμυρίων που υπογράφουν παίκτες και διαφημιστικές εταιρείες με μεσάζοντες τους managers μπορεί μόνο προσεγγιστικά να αναλύσει τα οικονομικά μεγέθη που διακινούνται στον αθλητικό κλάδο. Μιλάμε για έναν μικρόκοσμο. Μια μικρή κοινωνία για την οποία καθημερινά ενδιαφέρεται φανατικά, εκατομμύρια κόσμου. Κι όταν το κοινό διψά για αγωνιστική αλλά και εξωαγωνιστική δράση, τότε η δημοσιογραφία και οι νέες τεχνολογίες προσφέρουν ακριβώς αυτήν την ικανοποίηση ανάγκης. Οι σπουδές αθλητικής δημοσιογραφίας αποτελούν παρακλάδι της σχολής δημοσιογραφίας και οι τεχνολογίες απλώνονται σε μεγάλο εύρος. Από προγράμματα στατιστικής, μέχρι προώθηση προϊόντων, όλα και όλοι κινούνται στον ρυθμό μιας μπάλας (συνήθως).

Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς πως το συνέδριο που ξεκινά σήμερα στη Ρόδο θα συγκεντρώσει τα βλέμματα όλου του κόσμου και η συμμετοχή μερικών εκ των σπουδαιότερων προσωπικοτήτων του αθλητικού και πολιτικού τομέα, επιβεβαιώνει ακριβώς αυτό. Στο συνέδριο συμμετέχει πληθώρα δημοσιογράφων, σπουδαστών δημοσιογραφίας, αθλητικών συλλόγων, κοινωνικών οργανώσεων, αθλητικών φορέων και η κάλυψή του θα γίνει από μερικά από τα πιο διάσημα παγκόσμια τηλεοπτικά δίκτυα.

Είναι προφανές πως το μέλλον του αθλητισμού ολοένα και εξασφαλίζεται από την στιγμή που όλο και περισσότεροι άνθρωποι –άσχετοι του αθλητισμού, αλλά διακινητές του παγκόσμιου χρήματος- ασχολούνται σοβαρά με το παρόν και το μέλλον του αθλητισμού. Ένα μέλλον λαμπρό. Η δε συγκυρία της διοργάνωσης του forum στην Ρόδο είναι προφανές πως έχει σημαντικά οφέλη και για την προβολή του νησιού και κατ’ επέκταση της χώρας μας.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis πέμπτης - ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΣ

Καληνωρίσματα. Σε μια κρίσιμη για την Ελλάδα περίοδο, το καλοκαίρι προσφέρθηκε για λίγη ακόμα εθνική περηφάνια επ’ αφορμής των αθλητικών δρώμενων όπως τότε, το 2004 με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν όπως αναμέναμε. Η εθνική του ποδοσφαίρου αποκλείστηκε νωρίς και άδοξα από τον πρώτο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νοτίου Αφρικής και η αντίστοιχη της καλαθοσφαίρισης πριν από λίγες μέρες αποκλείστηκε απογοητεύοντας στην αντίστοιχη διοργάνωση της τουρκίας.

Σε έναν αθλητικό αγώνα φυσικά η ήττα είναι μέσα στο πρόγραμμα και μάλιστα ανάγει το ευγενές πνεύμα της άμιλλας. Εξετάζοντας όμως το παρασκήνιο όχι απλά της ήττας αλλά του κάθε παιχνιδιού, μπορούμε συχνά να καταλήξουμε σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Ειδικά για την εθνική της καλαθοσφαίρισης ως έλληνες φίλαθλοι έχουμε πολλά παράπονα. Μπροστά σε χιλιάδες κόσμου στο ΟΑΚΑ και αμέτρητους τηλεθεατές οι παίκτες μας έχασαν την αυτοσυγκράτησή τους και άρχισαν να ραπίζουν αντιπάλους παίκτες της φιλικής μας (εθνικής) Σερβίας. Το θέαμα ήταν αποτρόπαιο από ανθρώπους, αθλητές, επαγγελματίες, πρότυπα που φορούσαν το εθνόσημο. Η ομόνοια της ομάδας χάθηκε κι έτσι στο Παγκόσμιο Κύπελλο που ξεκίνησε αμέσως μετά η εθνική δεν κατάφερε να αγωνιστεί ποιοτικά σε κανέναν αγώνα. Στον κρίσιμο αγώνα με την τουρκία, μπροστά στο φανατισμένο κοινό της, οι έλληνες ξέχασαν πως είναι καλύτερη ομάδα, ξέχασαν πως είναι έλληνες και υποτάχθηκαν στις ορέξεις των αφηνιασμένων τούρκων. Η Ελλάδα αποκλείστηκε νωρίς από παίκτες που αν πιστέψουμε τα διάφορα δημοσιεύματα,  δεν είχαν την παραμικρή ιδέα της ομάδας την οποία εκπροσωπούσαν. Παίκτες που άλλοτε μας έκαναν εθνικά περήφανους, ξαφνικά θυμήθηκαν ότι είναι ακριβοπληρωμένοι επαγγελματίες και φέρθηκαν σαν ερασιτέχνες.

Κάτι αντίστοιχο έγινε και με τους παίκτες της εθνικής του ποδοσφαίρου. Πάλεψαν, αγωνιστήκαν, όμως μετά το τέλος των αγώνων ο Κυριάκος, ο Γκέκας, ο Τζόρβας και ο Διαμαντίδης (στην καλαθοσφαίριση) ανακοίνωσαν την αποχώρηση τους από την εθνική ομάδα. Με τον τρόπο που το βλέπω εγώ, είναι σα να λέει ο στρατιώτης πως δεν δέχεται να πολεμήσει για τη χώρα του. Υπερθεματίζω; Ίσως. Όμως ο διεθνείς είναι υπηρέτης της εθνικής ομάδας του κι όχι επιλεκτικός μισθοφόρος που όταν δεν επιλέγεται ως βασικός αποχωρεί. Έχετε χρέος στην χώρα που σας ανέδειξε. Δυστυχώς ή ευτυχώς η φήμη της Ελλάδας εξαρτάται από σας …κι εσείς;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΘΛΗΤΕΣ :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΣΠΑΣΤΕ ΣΤΟ ΞΥΛΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΠΑΝΕ ΣΤΟ ΞΥΛΟ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 07/06/2010

Καληνωρίσματα. Δεν είναι το πρώτο κείμενο που θα διαβάσετε για την βία στα γήπεδα, δεν είναι το καλύτερο και σίγουρα δεν είναι το τελευταίο. Όμως δεν είμαι δημοσιογράφος, στις ομάδες που υποστηρίζω συμπτωματικά (;) δεν δημιουργούνται επεισόδια και μπορώ να γράψω με το μάτι εκείνου που δε μένει θεατής στο γυαλί μιας και έχω γυρίσει γήπεδα όπως το Yankee Stadium, Giants Stadium, Highbury, μέχρι την Τούμπα, το Καραϊσκάκη και το Παγκρήτιο σε μόνιμη βάση. Έχω δει φιλάθλους να ανταλλάζουν μπλουζάκια και κασκόλ και άλλους, πέτρες που πέρασαν από δίπλα μου.

Το τετριμμένο είναι αυτό που κάθε φορά ακούμε. Πως φταίει η πολιτεία, οι διοικήσεις, η αστυνομία, οι σύνδεσμοι των οπαδών και οι “γνωστοί-άγνωστοι” που είναι λίγοι στον αριθμό και χαλούν την καλή εικόνα των υπολοίπων. Δε θα πάω κόντρα σε κανένα από τα παραπάνω καθώς αναλογικά όλοι αυτοί οι παράγοντες φέρουν μερίδιο στην ευθύνη. Ύστερα πάλι η αναγνώριση όλων αυτών απλά διευθετεί μόλις το ένα τρίτο της υπόθεσης. Μένει να δημιουργηθεί ένα σχέδιο αναχαίτισης του φαινομένου και ύστερα να εφαρμοστεί επαρκώς. Στα δύο τελευταία σημεία υστερούμε. Και είναι κρίμα όταν έχουμε παραδείγματα αντιμετώπισης του φαινομένου. Στην Αγγλία –χώρα γέννησης του χουλιγκανισμού- δεν υπάρχει κανένα περιστατικό βίας πλέον στα γήπεδα κι αυτό επετεύχθη κατόπιν συντονισμένης προσπάθειας που ήθελε τους οπαδούς ν’ αδειάζουν το γήπεδο κάθε φορά που έκτροπα συνέβαιναν.

Θεωρητικά μοιάζει καλό. Σας διαβεβαιώνω όμως πως και πρακτικά είναι άψογο. Διότι όταν το γήπεδο ξαφνικά εκκενώνεται (κι ας μεταφέρονται τα επεισόδια εκτός γηπέδου) βγαίνουν και οι “υγιείς” φίλαθλοι έξω, με τα παιδιά τους, τα ακριβά τους εισιτήρια και με τη διάθεση τους για διασκέδαση. Και τότε αρχίζει η επίλυση του προβλήματος. Ναι, από την αντίδραση ακριβώς αυτής της κατηγορίας των φιλάθλων που θα αντιδράσουν και θα μαλώσουν με τους άλλους οπαδούς της ίδιας ομάδας που όμως δημιουργεί επεισόδια. Αυτή η κόντρα θα προκαλέσει και την απομάκρυνση των ανώμαλων οπαδών εκ των έσω! Ούτε η αστυνομία θα το καταφέρει, ούτε η κατάργηση των συνδέσμων. Δεν είναι μια πρόταση, είναι η λύση!

Μην με παρεξηγήσετε. Πάω στο γήπεδο για να βρίσω, να φωνάξω και να ξεσπάσω. Θέλω να έχω τους αντίπαλους οπαδούς απέναντι όχι για να σπάσω το γήπεδο κι αυτούς στο ξύλο, αλλά για τη στιγμή που θα πανηγυρίσω τη νίκη μπροστά τους. Το γήπεδο δεν είναι για ήσυχους ανθρώπους, απλά δεν είναι για βίαιους :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΤΟ ΠΕΚΙΝΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2008

Μιλώντας σήμερα για Ολυμπιακούς Αγώνες, ο κλασικός Έλληνας γκρινιάρης διαχωρίζει τις απόψεις του στα ιδεώδη του παρελθόντος που πρέσβευαν στο παρελθόν οι αγώνες και στο σημερινό σκηνικό των εθισμένων σε φάρμακα, αθλητών και πολυεθνικών που έχουν διεισδύσει ως χορηγοί.

Εγώ δε μπορώ να αμφισβητήσω τίποτα από τα παραπάνω, όμως απεχθάνομαι τη μιζέρια και δέχομαι τους αγώνες ως είναι. Τη μεγαλύτερη και ιστορικότερη διοργάνωση παγκοσμίως! Θα παρακολουθήσουν οι περισσότεροι τηλεθεατές, θα συμμετέχουν οι περισσότεροι αθλητές, θα την τιμήσουν οι πλέον σημαντικότεροι άνθρωποι.

Η επιτυχία ενός αθλητή ή μιας ομάδας συνοδεύεται και με επιδοτήσεις από χορηγούς και το κράτος. Όμως κανείς δε μπορεί να υποβαθμίσει τα δάκρυα του αθλητή για την άτυχη στιγμή ή αυτά της συγκίνησης που ολόκληρη η οικουμένη θα ακούσει –προς τιμήν του- τον εθνικό ύμνο της χώρας του.

Εγώ θα έλεγα πως χαίρομαι την ύπαρξη των χορηγών, γιατί επενδύουν τεράστια ποσά στην προώθηση των αγώνων και κατ’ επέκταση των προϊόντων τους, χωρίς να μας αναγκάζουν να τα καταναλώνουμε. Ο καθένας μπαίνει πιο εύκολα στο Ολυμπιακό κλίμα και συμμετέχει με το δικό του τρόπο στη μεγάλη γιορτή που οι Έλληνες πρωτοξεκίνησαν.

Εκατοντάδες αθλητές ξεκινούν την τίμια (ή όχι και τόσο τίμια) προσπάθεια τους για ένα ατομικό ρεκόρ, για μια καλύτερη επίδοση, για ένα μετάλλιο, για να δοξαστεί η χώρα τους μέσα από τους ίδιους. Ας μην ξεχνάμε την εθνική περηφάνια μας κάθε φορά που κάποια ελληνική ομάδα διακρινόταν σε κάποιο άθλημα. Δε νομίζω ότι απασχολούσε κανέναν το αν οι παίκτες θα κέρδιζαν πολλά λεφτά.

Η Αθήνα το 2004, πέτυχε παγκόσμια εκεχειρία ανάμεσα στις χώρες που ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση, κατάφερε να προσεγγίσει το παρελθόν της διοργάνωσης κατά το δυνατό. Οι Κινέζοι δεν το κατάφεραν τόσο πολύ, όμως εμείς τους παραδώσαμε την Ολυμπιακή Φλόγα και είμαστε οι πρώτοι που πρέπει να τους στηρίξουμε και να δεχτούμε με περηφάνια τη σύγχρονη μορφή των αγώνων. Καλή επιτυχία Πεκίνο. Καλή επιτυχία Έλληνες. Καλή διασκέδαση σε όλους μας!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΒΟΥΒΟΥΖΕΛΕΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 24/06/2010

Καληνωρίσματα. Τώρα που η Εθνική Ελλάδας αποχώρησε από το Παγκόσμιο Κύπελλο με ψηλά το κεφάλι, η κρίση και η άποψη μου μπορεί να είναι περισσότερο αντικειμενική και ως εκ τούτου μπορώ να τοποθετηθώ στη διοργάνωση της “βουβουζέλας”. Επιγραμματικά, δεν είναι πολλά εκείνα τα οποία θα έχουμε να θυμόμαστε από το Μουντιάλ των ολίγων τερμάτων, του κακού θεάματος, των κάκιστων ευρωπαϊκών ομάδων, των λίγων θεατών και αυτού του εκνευριστικού θορύβου της βουβουζέλας.

Βουβουζέλα η οποία μας απασχόλησε πολύ το τελευταίο διάστημα για πολλούς λόγους. Οι παίκτες δεν ακούν τον προπονητή τους και δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Ο φίλαθλοι φεύγουν από το γήπεδο με αυτιά που βουίζουν, ενώ οι εκατομμύρια τηλεθεατές δεν απολαμβάνουν τα συνθήματα των οπαδών και αναγκάζονται να χαμηλώνουν τις τηλεοράσεις. Άλλοι διαμαρτύρονται για την ποιότητα της μπάλας, άλλοι για το ότι για πρώτη φορά Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου διεξάγεται σε χειμερινή (στη Νότια Αφρική) περίοδο. Οι γάλλοι φωνάζουν για την αδιάφορη ομάδα τους, οι ιταλοί για τους αναποτελεσματικούς παίκτες τους όπως και οι άγγλοι και οι έλληνες γκρινιάζουν γιατί δεν πήραμε το Παγκόσμιο… Έτσι ή αλλιώς το επίκεντρο ή η απαρχή όλων των προβλημάτων παραμένει η… βουβουζέλα.

Δεν είναι τυχαίο πως επίσημα τέθηκε στην διοργανώτρια αρχή FIFA το ζήτημα της απαγόρευσης του εκνευριστικού οργάνου των αφρικανών. Η συνεδρίαση κατέληξε στην διατήρηση της βουβουζέλας στις κερκίδες και οι αντιδράσεις ήταν ανάμικτες. Όσοι ασχολούνται λίγο παραπάνω με το άθλημα γνωρίζουν από τα Copa Africa πως οι βουβουζέλες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιδιοσυγκρασίας του αφρικανού φιλάθλου. Εκατομμύρια καταπιεσμένοι και κάτω απ’ το όριο της φτώχιας, βρίσκουν μια δίωρη διέξοδο απ’ όλα τα προβλήματα ζωής και θανάτου κι αν συνθήματα και βρισιές δεν υπάρχουν, τότε σίγουρα υπάρχουν οι βουβουζέλες!

Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής είναι πολλά παραπάνω από μια διοργάνωση για τους πολίτες της Μαύρης Ηπείρου. Είναι ένα ιστορικό γεγονός περηφάνιας και δόξας που ίσως αποτελέσει την απαρχή ανάπτυξης και ευημερίες στο μέτρο του δυνατού. Αν η βουβουζέλα αποτελεί τη στάμπα της διοργάνωσης τότε φέρτε μου μια βουβουζέλα :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΕΘΝΙΚΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΦΑΝΕΛΑΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 25/02/2010

Καληνωρίσματα. Έχω γράψει σε παλαιότερες αναρτήσεις μου πως ο αθλητισμός είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας και της πολιτικής κάθε χώρας. Δε θα εξηγήσω σήμερα αυτό, αντίθετα θα θέσω ως δεδομένα τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή οι αθλητικοί σύλλογοι σήμερα αποτελούν ανώνυμες εταιρείες με επενδυτές και οικονομικά συμφέροντα πέρα από τα αθλητικά ιδεώδη και την υγιή άμυλα. Δεν αρνούμαι τίποτα απ’ όλα αυτά και αναγνωρίζω την ανάγκη οικονομικής επιβίωσης κάθε ομάδας.

Δε θα βρούμε πολλά παραδείγματα σαν της ποδοσφαιρικής ομάδας της ισπανικής Barcelona που το 2000 προχώρησε στην πρωτοποριακή κίνηση να αφαιρέσει κάθε χορηγό από τη φανέλα της ομάδας σε ένδειξη τιμής για τη σπουδαιότητα της ιστορίας της. Μην ανησυχείτε, η ομάδα έχει υπέρογκα έσοδα από άλλους πόρους. Στη συνέχεια τύπωσε το λογότυπο της UNICEF για καθαρά κοινωνικούς λόγους, χωρίς οικονομικές συναλλαγές. Αν σήμερα θα βρείτε ομάδες χωρίς χορηγό στη φανέλα είναι επειδή δε βρίσκουν χορηγό. Εκεί ανησυχήστε, η οικονομική κρίση βλέπετε.

Ο ΟΠΑΠ αποτελεί βασικό χορηγό όχι μόνο σε αμέτρητες ελληνικές ομάδες που φτάνουν τα τοπικά πρωταθλήματα, αλλά και σε ολόκληρες διοργανώσεις. Από την άλλη, μεγάλες πολυεθνικές διαφημίζονται στις πιο… εμπορικές φανέλες της κάθε χώρας. Το Μαρούσι πάλι, αποτελεί ένα οξύμωρο παράδειγμα. Ομάδα καλαθοσφαίρισης που εντυπωσιάζει στην ευρωπαϊκή διοργάνωση που συμμετέχει έχοντας νίκες απέναντι σε πολύ μεγάλες ομάδες, ξαφνικά κέντρισε το ενδιαφέρον όλων. Κι εκεί που δεν είχε χορηγό στη φανέλα, ξαφνικά είδαμε τους αθλητές με το μεγαλοπρεπές “TURKISH AIRLINES”! Στη φανέλα, στο γήπεδο, στην ιστοσελίδα, δίπλα στους μεγάλους χορηγούς. Και ναι λοιπόν, η τουρκική αεροπορία, βασική ανταγωνίστρια των δικών μας μεγάλων εταιρειών διαφημίζεται σε μια ελληνική ομάδα που συμμετέχει σε ολόκληρη την Ευρώπη!

Οι έλληνες τώρα διαφημίζουν τους τούρκους κόντρα στους έλληνες κι όλα στο βωμό του χρήματος που εξ αρχής ξεκαθάρισα πως είναι απαραίτητο στα σωματεία. Αλλά ρε παιδιά; Όχι κι έτσι. Όχι τέτοιο ξεπούλημα μιας ομάδας με έλληνες παίκτες που κατέκτησε κάποτε ευρωπαϊκό τίτλο για λογαριασμό της Ελλάδας. Απόψε παίζει στο Βελιγράδι με την Partizan. Να ευχηθούμε καλή επιτυχία; :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ ΑΡΧΗ ΣΤΑΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΙΚΗ ΦΡΑΓΗ

Καληνωρίσματα. Μια πρόταση-“βόμβα” τάραξε τον αθλητισμό της Κρήτης αλλά και της Ελλάδας γενικότερα. Ο πρόεδρος του Εργοτέλη σε μια συγκινητική ομιλία στα πλαίσια εκδήλωσης του σωματείου, αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση και το πως αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί. Υποστήριξε πως η ιστορία μας δίδαξε πως μόνο ενωμένοι οι έλληνες μπορούν να τα καταφέρουν. Την αρχή μπορεί να κάνει η Κρήτη δημιουργώντας ένα νέο αθλητικό σωματείο από την αρχή που θα αποτελεί τον πρωταγωνιστικό εκφραστή όλων των επαγγελματικών αθλημάτων.

Η πρόταση είναι πρωτοποριακή και αξίζει να την μελετήσουμε. Ο Απόστολος Παπουτσάκης αποτελεί έναν εκ των σοβαρότερων επιχειρηματιών στην Κρήτη κι έτσι ο λόγος του έχει βαρύτητα. Αυτό σημαίνει πως μια τέτοια πρόταση κρύβει κρυφές συνεννοήσεις κι όχι μια ξαφνική ιδέα που… του κατέβηκε απ’ το κεφάλι. Γιατί όμως μια νέα ομάδα κι όχι μια συγχώνευση των μεγαλύτερων ομάδων της Κρήτης, ΟΦΗ και Εργοτέλη; Η απάντηση έρχεται από την ιστορία που δεν έχει ιδιαίτερα ειρηνικά κεφάλαια ανάμεσα στις δύο ομάδες. Όμως και ο κόσμος των κυριότερων ομάδων θα ήταν σίγουρα αρνητικός. Το στοίχημα είναι ακριβώς εκεί. Ο κύριος Παπουτσάκης και όσοι βρίσκονται πίσω απ’ αυτήν την πρόταση ξέρει ότι χρειάζεται το πλήθος των φιλάθλων του ΟΦΗ και σίγουρα μια ομάδα στα πρότυπα του Εργοτέλη με σπουδαία οργάνωση, οικονομική υγεία, άριστες δημόσιες σχέσεις και διακρίσεις στο ευ αγωνίζεσθε. Σε ακόμα πιο πρακτικό επίπεδο δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την απεγνωσμένη ανάγκη του Εργοτέλη για τη δημιουργία αθλητικού κέντρου και γηπέδου, καθώς το Παγκρήτιο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μιας ποδοσφαιρικής ομάδα, την ίδια ώρα που ο ΟΦΗ διαθέτει άρτιες εγκαταστάσεις αθλητικού κέντρου και άπλετο χώρο για την κατασκευή γηπέδου. Μπορεί το σύνολο να συνυπάρξει αρμονικά;

Θα ήθελα να δω την “Κρήτη” όπως λέγεται ότι θα ονομάζεται, με τα χρώματα του κίτρινου και μαύρου με το σήμα το νησί της Μεγαλονήσου όμως όταν μπαίνουμε σε λεπτομέρειες χαλάει στο μυαλό μου το όνειρο. Δεν ξέρω αν οι “άγγλοι” φίλαθλοι του Εργοτέλη μπορούν να μοιραστούν τις κερκίδες με τους φανατικά βίαιους του ΟΦΗ και σε τελική ανάλυση, ως φίλαθλος του Εργοτέλη, αυτό με απασχολεί περισσότερο. Μήπως τελικά οι σύγχρονοι έλληνες δεν είναι ικανοί για ένα νέο ξεκίνημα; :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis - ΕΝΑΣ YANKEE ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Καληνωρίσματα. Έχω ξαναγράψει για το πάθος μου για το baseball. Το μακρινό αυτό άθλημα και τους συμβολισμούς που το συνδέουν με την αγνή παράδοση ως το λιγότερο διεφθαρμένο σύγχρονο άθλημα. Σήμερα όμως το κείμενο αφορά την ιστορικότερη εκπρόσωπο του αθλήματος, τους New York Yankees. Την ομάδα που ανέδειξε θρύλους του παγκόσμιου αθλητισμού και ξεπέρασε τα όρια της χώρας ή του αθλητισμού.

Αφορμή, το 27ο πρωτάθλημα που κατέκτησαν ύστερα από εννιά χρόνια σε μια σειρά τελικών που συγκλόνισε, σε μια περιπετειώδη χρονιά όπου κατατρίφθηκαν πολλές προηγούμενες πρωτιές και δόθηκε το έναυσμα για μια νέα ένδοξη συνέχεια στην δοξασμένη ιστορία. Φέτος, είχα πολλούς λόγους να ξενυχτάω ως το πρωί για να παρακολουθώ τους 177 καθημερινούς αγώνες του πρωταθλήματος με ένα νέο γήπεδο ακριβώς δίπλα από το παλιό Yankee Stadium που φιλοξένησε θρύλους του beaseball. Πρώτος αγώνας εντός, τελευταίος αγώνας πάλι εκεί, στη Νέα Υόρκη.

Είχα την ευκαιρία να μοιραστώ την αγωνία μου με τέσσερις παίκτες που αποτελούν

την σύγχρονη ιστορία της ομάδας όντας πρωταγωνιστές στο τελευταίο πρωτάθλημα, το 2000 που έζησα από κοντά στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ και σήμερα το 2009 να αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ομάδας για τη νέα κατάκτηση φτάνοντας τις προσωπικές πέντε, όλες στην ζεστή οικογένεια με μέλη απ’ όλον τον κόσμο όπου υπάρχει το διάσημο σήμα τους. Μεσ’ τη χρονιά έγινα μάρτυρας πολλών ρεκόρ, είδα τη μισητή Βοστόνη να μην μπορεί να ανταγωνιστεί φέτος και τη Νέα Υόρκη να γίνεται μια μεθυσμένη πολιτεία σαν ένα γνωστό ελληνικό πανηγύρι οπαδών.

Μπορεί να ξέχασα τι σημαίνει ύπνος, μπορεί να μην κατάφερα να βρεθώ στις νέες κερκίδες (λόγω ευχάριστου εμποδίου), όμως έζησα κάθε στιγμή αυτού του νέου θριάμβου και ξέρετε κάτι; Ένοιωσα ότι ο αθλητισμός δεν έχει εθνικά σύνορα. Χρόνια τώρα τραγουδώ τα τραγούδια των Yankees γιατί παρά τον έρωτα με την πατρίδα μου, είμαι ένας yankee, σιγοτραγουδάω με τον Sinatra “New york, New York” and I root for my love team!

 Διαβάστε περισσότερα.. »

yannidakis δευτέρας - ΠΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΠΟΥ ΦΥΣΑ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ;

Καληνωρίσματα. Σε μια εκ των μεγαλύτερων διοργανώσεων παγκοσμίως, αυτή του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου που για φέτος διεξήχθη στην Νότιο Αφρική, οι προβολείς έσβησαν. Λίγα ακόμα ρεπορτάζ των δημοσιογράφων που κάνουν τον απολογισμό και όλα θα είναι μερικά στατιστικά νούμερα που θα θυμηθούμε σε τέσσερα χρόνια από τώρα. Κάποιοι χάρηκαν, άλλοι στεναχωρήθηκαν, κάποιοι κέρδισαν φήμη ή χρήματα κι άλλοι έχασαν πολλά λεφτά στον τζόγο.

Και ίσως το ποδόσφαιρο να συνεχίζεται όπως η ζωή, όμως η Νότια Αφρική παραμένει εκεί. Μια χώρα σαράντα εννιά και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων που μετά το απαρτχάιντ προσπάθησε να βρει ισορροπίες ανάμεσα στους φτωχούς μαύρους (79,5% του πληθυσμού) και τους πλούσιους λευκούς (9%) και μάλλον δεν τα κατάφερε. Η Νότια Αφρική στο κομμάτι που κατοικούν ή δραστηριοποιούνται οι λευκοί θυμίζει μια ευημερούσα δυτική χώρα, όμως τα άλλα κομμάτια όπου η μαύρη εξαθλίωση υφίσταται είναι εκεί και δεν μπορείς να τα αγνοήσεις. Το παγκόσμιο κύπελλο όπως πριν από λίγα χρόνια η αντίστοιχη διοργάνωση στο rugby αποτέλεσε μια εξαιρετική ευκαιρία αλλαγών. Ο τουρισμός για πάνω από ένα μήνα αυξήθηκε κατά πολύ. Η χώρα ήταν στο παγκόσμιο επίκεντρο, οι εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν αποτελούν στολίδια για τις εκάστοτε πόλεις. Γήπεδα, πλατείες, δρόμοι, κτίρια, ήταν η αιτία για πτώση της ανεργίας και σε συνδυασμό με την εισροή κεφαλαίων από πολυεθνικές-χορηγούς της FIFA η οικονομική ανάπτυξη της Νοτίου Αφρικής άγγιξε και τα “μαύρα” νοικοκυριά.

Το νέο πρόβλημα της χώρας όμως έρχεται την επόμενη μέρα κι επειδή το’ χουμε ζήσει το παραμύθι εδώ στην Ελλάδα το 2004, προβληματιζόμαστε στο κατά πόσο ικανή θα είναι η Νότια Αφρική στο να εκμεταλλευτεί όλες αυτές τις υποδομές, την κληρονομιά της μεγάλης αυτής διοργάνωσης. Το παρελθόν (της) δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας αφού και στην μεγαλύτερη διάκριση της ενωμένης Νοτίου Αφρικής, την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου rugby, η χώρα δεν κατάφερε να κάνει βήματα προόδου.

Οι προβολείς, ναι, έσβησαν. Ποιός ξέρει αν θα σκουριάσουν; Ακόμα και με τον εκνευριστικό ήχο της βουβουζέλας η Αφρική έδειξε πιο ενωμένη από ποτέ αυτό το καλοκαίρι. Οι αφρικανοί μοιράστηκαν τον ενθουσιασμό τους με την Ευρώπη και τις άλλες Ηπείρους. Ήταν ένα θαυμάσιο επίτευγμα που πολλοί (όπως το 2004 σε εμάς) αμφισβήτησαν πως μπορούν να φέρουν σε πέρας. Τα κατάφεραν. Και εν καιρώ θα φάνει αν θα κερδίσουν από αυτό. Πολιτισμικά, οικονομικά, αναπτυξιακά :[

 Διαβάστε περισσότερα.. »