Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΣΙ ΜΕΡΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΣΙ ΜΕΡΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ αλαζονεία

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: BLOGGERS ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ
τίτλος: αλαζονεία.
Απ’ όλα τα πολλά θανάσιμα αμαρτήματα του εκσυγχρονισμού, τη βουλιμία, τη λαγνεία της εξουσίας, την αρπαγή και την απάτη, τη διχαλωτή γλώσσα του ψεύδους, ένα κυρίως κοσμεί όλα τα άλλα: η αλαζονεία.

Εχει καθίσει πολύ καιρό στην εξουσία ο ίδιος εσμός. Η ίδια ορδή, τα ίδια τζάκια με τους ίδιους τζουτζέδες, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., σαράντα χρόνια στην εξουσία, και κάτι καλό να είχαν μέσα τους -που για τον λαό δεν είχαν, ούτε για την πατρίδα- το έχασαν. Εγιναν

οι αμαρτίες τους έξις, από δεύτερη πρώτη φύση· και επιδίδονται σ’ αυτές με Συβαρίτικη βουλιμία, Αβδηρίτικη αναλγησία, βακχική μανία και Κλαζομένιο ήθος - σαν

αυτό το όργιο εναντίον των ανθρώπων να μην πέπρωται να τελειώσει ποτέ. Απορούν πολλοί άνθρωποι κι αναρωτιούνται, μα δεν βλέπουν γύρω τους τα αποτελέσματα των έργων τους; δεν βλέπουν τι κάνουν;

Βλέπουν! διότι αυτό που κάνουν θέλουν να γίνεται. Είναι ολετήρες ενσυνείδητοι και ιδιοτελείς, όμως επειδή επί μακρόν χορεύουν τον χορό του θανάτου των άλλων ατιμώρητοι, δεν έχουν πλέον το αίσθημα της τραγωδίας· και σαν κοινοί κύνες, όπου μυρισθούν ανθρώπινο κρέας το ξεσκίζουν. Κι επαίρονται γι’ αυτό,

το διασκεδάζουν, τη βρίσκουν να τρομοκρατούν τον λαό και να τον κοροϊδεύουν. Η εκ τούτων κι άλλων ατιμώρητων φόνων αλαζονεία τους χαρακτηρίζει τον λόγο τους, είτε πρόκειται για φερέφωνα του καθημερινού συρμού που βρίζουν (με έναν εξυπνακίστικο καθωσπρεπισμό συνήθως) όποιον αμφισβητεί τα αφεντικά τους, είτε πρόκειται για πολιτικούς που υπηρετούν αυτά τα αφεντικά.

Γράφει, λόγου χάριν, το διατεταγμένο φερέφωνο για το μυαλό της κυρίας Μακρή και το βρίσκει λειψό. Μα πιο πολύ λειψό βρίσκει το μυαλό όσων την ψήφισαν. Με την ίδια αλαζονεία ο κ. Μπίστης (που έχει περάσει από σαράντα κόμματα με τον πιο ξετσίπωτο τρόπο) κατηγορεί την κυρία Μακρή ότι φεύγει απ’ το κόμμα της, χαρακτηρίζοντας μάλιστα τους ΑΝΕΛ γενόσημο της Χρυσής Αυγής. Με την ίδια αλαζονεία διασύρεται ο κ. Πολύδωρας, με την ίδια αμετροέπεια ο κ. Βενιζέλος χαρακτηρίζει τσογλάνια τους Συριζαίους και πάει λέγοντας, ένα λέγοντας αλαζονικό, ανήθικο και χυδαίο.

Ολα αυτά τα χρόνια αυτή η αλαζονεία υφήρπε ή, σε κρίσιμες στιγμές, γινόταν αφόρητα εμφανής. Τώρα έχει ανεβεί στον μιναρέ και δεν κατεβαίνει με τίποτα. Διότι αυτή η μανιασμένη αλαζονεία είναι το τελευταίο όπλο της απελπισίας που νιώθουν όσοι καταλαβαίνουν ότι ο καιρός τους τελειώνει και ότι η λογοδοσία που θα τους ζητηθεί ζυγώνει.

Απ’ όλες τις αμαρτίες τους καμμιά δεν μπορούν να βγάλουν μπροστά, παρά μόνον την αλαζονεία. Αυτή είναι η ασπίδα πίσω απ’ την οποία μάχονται την τελευταία τους μάχη. Ολο και πιο σκόρπιοι, όλο και πιο ασύνταχτοι, όλο και πιο φοβισμένοι. Ξέρουν ότι κάθε μέρα που κερδίζουν, παρενδύοντας τις ολέθριες πράξεις τους σε τάχα αναγκαία κακά, έρχονται όλο και πιο κοντά στο τέλος τους. Κι αυτούς που τώρα βρίζουν τον λαό, σύντομα θα τους δείτε ικέτες στα πόδια του, ότι βεβαίως-βεβαίως δεν έφταιγαν αυτοί, ότι δεν ήταν βαλτοί, αλλά ότι άλλοι τους... βάλανε.

Κατά τον ίδιο τρόπο που βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ σκίζονταν στα πάνελ υπέρ του λαού, ψηφίζοντας στη Βουλή εναντίον του, κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όταν πέσει πάνω στα κεφάλια τους το έργο τους, θα ρίχνουν στάχτη στα μαλλιά τους και θα γλύφουν τον λαό επικαλούμενοι φθηνές δικαιολογίες. Διότι

η άλλη πλευρά της αλαζονείας είναι η ξεφτίλα. Κι αυτήν την ξεφτίλα θα πρέπει να λάβουν ποινή όσοι βάψανε τα χέρια τους στα μέτρα και τα μνημόνια, στη δήωση της ίδιας τους της πατρίδας. Αυτοί που έπρατταν, ή ψήφιζαν ή έλεγαν έτσι, ώστε σήμερα 1.500.000 να ’ναι άνεργοι, 1.000.000 απλήρωτοι, εκατομμύρια απελπισμένοι, παιδιά που κρυώνουν και πεινάνε, γέροντες που σκύβουν το κεφάλι βουρκωμένοι.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. Η ατυχία του να είσαι Έλληνας... από Πυρ, γυνή, Αλεξιάννα
  2. ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ή ΣΙΩΠΗΤΗΡΙO; από ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ τύμπανα πολέμου από τουρκία με το έμπα του 2014

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Τόνοι καὶ Πνεύματα ….
τίτλος: «ΤΥΜΠΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ» ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕ ΤΟ ΕΜΠΑ ΤΟΥ 2014

Φαίνεται πως γρήγορα άρχισαν να επιβεβαιώνονται οι φόβοι που εκφραστήκαν εδώ και λίγο καιρό ότι η Τουρκία θα προσπαθήσει να εκτονώσει την μεγάλη εσωτερική της κρίση με την εξαγωγής της στο εξωτερικό και στην περίπτωση αυτή ο καλύτερος αποδεκτής της οργής του Ερντογάν, που βλέπει παντού προδότες και συνωμότες, είναι η Ελλάδα που στενάζει κάτω από την μνημονιακή της προδοτική κατοχή. Έτσι με το έμπα του 2014, ένα από τα πιο κρίσιμα έτη για την Τουρκία, πριν καλά καλά αναλάβει η Ελλάδα την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Τουρκία άρχισε τις απειλές της προς την ελληνική πλευρά δείχνοντας τα «δόντια» της με προκλητικό τρόπο.

Μόλις μια μέρα μετά την πρωτοχρονιά και συγκεκριμένα στις 2 Ιανουαρίου του 2014, η φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα, Yeni Şafak, κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Sular ısınacak», δηλαδή, «Θα ανάψουν τα νερά» δηλαδή έρχεται μεγάλη κρίση στο Αιγαίο και στην θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Όπως υποστηρίζει το τουρκικό δημοσίευμα, με την ανάληψη της ελληνικής προεδρίας υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η ελληνική πλευρά να αδράξει την ευκαιρία για να προχωρήσει στην επίσημη αναγνώριση της ΑΟΖ, δηλαδή της ελληνικής «Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης» που σχετίζεται με την ύπαρξη και εκμετάλλευση των τεραστίων ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο στην ευρύτερη περιοχή της Κύπρου. Η Τουρκία, σύμφωνα με την φιλοκυβερνητική Yeni Şafak, δεν θα επιτρέψει με κανένα τρόπο την όποια σε αυτό το εξάμηνο ακόμα και αναφορά της ελληνικής κυβέρνησης στο μεγάλο αυτό θέμα που έχει άμεση σχέση με την ενεργητική πολιτική της Τουρκίας. Η Yeni Şafak συνεχίζοντας τις απειλές της διατυπώνει την θέση ότι η Τουρκία θα συνεχίσει απτόητη τις έρευνες για την ανακάλυψη με την προοπτική άμεσης εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων στην ανατολική Μεσόγειο και σε δεύτερη φάση και στο Αιγαίο, όπου σύμφωνα με τους Τούρκους υπάρχουν τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα που θα συμβάλουν αποφασιστικά στην λύση του μεγάλου ενεργειακού προβλήματος της Τουρκίας. Μάλιστα η τουρκική εφημερίδα φτάνει στο σημείο να κατηγορήσει την ελληνική πλευρά ότι παρά τις έντονες τουρκικές αντιρρήσεις ακόμα δεν… έχει εγκαταλείψει τα σχέδια της για να προχωρήσει στην αποκλειστική έρευνα και εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο. Δηλαδή με λίγα λόγια η Τουρκία δεν θα επιτρέψει την Ελλάδα να εκμεταλλευτεί αυτά που της ανήκουν δικαιωματικά και με διεθνείς συνθήκες. Δηλαδή φωνάζει ο κλέφτης για…να φύγει ο νοικοκύρης.

Δεν είναι άσχετο με όλη αυτή την κατάσταση που δείχνει τις προθέσεις της Άγκυρας να εξάγει την μεγάλη εσωτερική της κρίση προς τα δυτικά και οι πρόσφατες πληροφορίες που έρχονται από το τουρκικό Επιτελείο Ναυτικού, (Haberler.com 1/1/2014), που αναφέρουν ότι η Τουρκιά θα αναπτύξει δύναμη από δέκα ολοκαίνουργια μη επανδρωμένα αεροσκάφη τύπου, GİHA, παραγωγής της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, Aselsan, τα οποία θα κάνουν περιπολίες σε όλο το μήκος και το πλάτος του Αιγαίου. Με λίγα λόγια η Τουρκία προχωρεί στην μόνιμη εγκατάσταση δέκα κατασκοπευτικών αεροσκαφών που θα παρακολουθούν και θα κάνουν συνεχείς αναφορές στο τουρκικό Επιτελείο Ναυτικού όλων των ελληνικών κινήσεων στο ελληνικό Αιγαίο.

Εμείς είχαμε προειδοποιήσει ότι όσο συνεχίζεται μια ανεξέλεγκτη κρίση στην Τουρκία αυτό μπορεί να οδηγήσει το τουρκικό καθεστώς για εκτόνωση της κρίσης σε μεγαλύτερη προκλητικότητα προς εξωτερικές κατευθύνσεις. Μια Ελλάδα πλήρως αποδυναμωμένη, μια Ελλάδα υπό ευρωπαϊκή κατοχή και μια ελληνική κοινωνία καταπονημένη και εξαντλημένη από την οικονομική κρίση, φαντάζει να είναι προκλητικό δέλεαρ για κάποιους ανεγκέφαλους στην Άγκυρα, (τον τελευταίο καιρό συνεχώς πληθαίνουν τα ειρωνικά δημοσιεύματα στον τουρκικό τύπο για την κατάσταση στην χώρα μας). Ας αντιληφτούν οι κυβερνώντες, (όποιοι κι αν είναι αυτοί), ότι κάποτε τα ψέματα τελειώνουν και ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα χωρίς επικοινωνίες ηλιθιότητες γιατί εδώ κρίνονται τα πιο ζωτικά συμφέροντα της Ελλάδας και δεν θα πρέπει να υπάρξει καμία ανοχή σε όποια απαράδεκτη τουρκική πρόκληση.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. 2014...here we go από Kalli's blog

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ review of the year

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Positive Thinking Greece
τίτλος: Review of the year (η καταχώρηση συνοδεύεται από εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό που συνοδεύει την αξιολόγηση της ανάρτησης) 

Υπάρχουν αμέτρητοι λόγοι, για να πω ότι το 2013 δεν θέλω να το θυμάμαι, θέλω να φύγει και όμοιό του να μην υπάρξει ξανά. Όπως και το 2012. Πως γίνεται μέσα σε ένα μόνο έτος να μεγαλώνεις απότομα, να αλλάζουν οι προτεραιότητές σου και να αλλάζεις στάση ζωής ακόμα περισσότερο; Κι όμως γίνεται, ακόμα και μέσα σε έναν μήνα. Ενός κακού μύρια έπονται λένε.. Ενός καλού άραγε;

Υποσχέθηκα στον εαυτό μου, ότι δεν θα μεταφέρω σε άλλους τις αρνητικές μου εμπειρίες, τα ζόρια και τις στεναχώριες. Μόνο οι πολύ κοντινοί μου άνθρωποι, θα ακούν τις σκοτεινές μου σκέψεις, θα με βλέπουν για λίγο πεσμένη ψυχολογικά αλλά δεν θα επηρεαστούν γιατί γνωρίζουν ότι σύντομα θα ξαναβρώ το φως μέσα στο σκοτάδι. Στον υπόλοιπο κόσμο, θα μεταδίδω μόνο όσα μπορούν να του δώσουν έμπνευση, κίνητρα, δύναμη, ιδέες γιατί διαφορετικά δεν έχει νόημα κατά την δική μου γνώμη. Αν τριγυρνάμε γύρω από τα προβλήματα και δεν εστιάζουμε αλλού, πως θα νιώσουμε τις χαρές της ζωής; Πως θα μεταδίδουμε ο ένας στον άλλον, όσα πραγματικά μας χρειάζονται;

Μέσα σε ένα αφόρητα δύσκολο έτος, δεν μπορεί να μην υπήρξαν έστω και λίγες καλές στιγμές. Υπήρξαν, αχάριστοι δεν είμαστε ούτε ήμασταν ποτέ. Αν θεωρούμε τον εαυτό μας άτυχο, θα εμποδίζουμε την τύχη να έρθει προς το μέρος μας. Αν δεχτούμε τα χτυπήματα σαν δοκιμασίες, τελικά ίσως και να είμαστε τυχεροί. Γιατί έτσι ανακαλύψαμε ποιοι είμαστε, τι θέλουμε, ποιες είναι οι δυνατότητές μας, τι μας ταιριάζει και δεν σκορπιζόμαστε ανώφελα. Η μεγαλύτερη δοκιμασία είναι να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι άνθρωποι, με μεγαλύτερη κατανόηση και ενσυναίσθηση. Κι ας κάνουμε λάθη συνεχώς.. κι ας αποτυχαίνουμε. Αυτό σημαίνει ότι προσπαθούμε..

  Ο καθένας που συναντάς, δίνει την δική του μάχη
για την οποία δεν γνωρίζεις τίποτα.
Να έχεις καλοσύνη.
Πάντα.

Με χρονολογική σειρά ξεχωρίζω το ταξίδι μας με αεροπλάνο στην Θεσσαλονίκη.. Δύο μήνες μετά την περιπέτεια υγείας του αρραβωνιαστικού μου που κινδύνεψε η ζωή του. Μας έδωσε γερά μαθήματα ζωής αυτό το τραγικό συμβάν και δεν το βάλαμε κάτω.  Αντιθέτως πετάξαμε ψηλά.. πάνω από τα σύννεφα..  ;)

σημειωτέον ότι φοβάμαι πολύ τα αεροπλάνα..
και τα ύψη.. Έμαθα όμως να τα αντιμετωπίζω
και αυτά.. Όλα μια ιδέα είναι..

Oι ατελείωτες βόλτες μας..
από τα λίγα θετικά του να μην έχεις αυτοκίνητο..
Οι περισσότεροι οδηγοί βαριούνται να περπατάνε,
να ανακαλύπτουν και χάνουν την μισή τους μέρα
στην κίνηση και στο παρκάρισμα.
Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στην Αθήνα και στην Αίγινα.

Λίγο χιόνι, λίγο θέατρο, λίγο συναυλία..
Είχαμε αποχωρισμούς αλλά και αφίξεις..
Είχαμε τραγικά γεγονότα αλλά και
όμορφες στιγμές οικογενειακές.
Είχαμε επιστροφές σε φιλίες, ξεκίνημα νέων και διακοπή
σε άλλες.. Όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι.

Είχαμε προβληματισμούς και στιγμές έμπνευσης. Αφιερώματα σε βιβλία, ταινίες, αληθινές ιστορίες.. Για πρώτη φορά δημοσίευσα τις απόπειρες που έκανα σε ιστορίες μικρού μήκους και παρόλο που δεν ήταν κάτι τρομερό εσείς τις αγκαλιάσατε και με ενθαρρύνατε να συνεχίσω! Είχαμε την στήλη Φιλοξενία, που δημιουργήθηκε αυθόρμητα ύστερα από ένα e-mail αναγνώστριας που έλαβα και θέλησα να την φιλοξενήσω και να την ενθαρρύνω να δημιουργήσει το δικό της blog.. Με μεγάλη μου χαρά, είδα πως κι άλλα blogs ακολούθησαν αυτή την ιδέα και ξεκίνησαν την ίδια στήλη στα δικά τους ιστολόγια! Το Ημερολόγιο Αισιοδοξίας που ταξιδεύει από το καλοκαίρι και θα συνεχίσει μέχρι το 2014 σε δύο λευκώματα για να χωρέσουν όλοι οι συμμετέχοντες.. Και φυσικά πολλά παιχνίδια για να ξεχνιόμαστε από την σκληρή καθημερινότητα!

Τελικά υπήρχαν μέσα σε μία άσχημη χρονιά, αρκετές ξεχωριστές στιγμές.. Έμαθα να ζω με μικρές μόνιμες παθήσεις που κάποτε με αποσυντόνιζαν αλλά τώρα τις αποδέχτηκα και τις αντιμετωπίζω με περισσότερη ηρεμία, προσοχή και χιούμορ. Ανακάλυψα με τι θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά στην ζωή μου γιατί αυτό που σπουδάσαμε δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μπορεί να μας προσφέρει μία καλή ποιότητα ζωής.. Μπορεί όμως να αποτελέσει την γέφυρα, μαζί με άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες για να φτάσεις τον στόχο σου, να κάνεις αυτό που σε γεμίζει με αξιοπρέπεια και δημιουργικότητα.


Last but not least.. Οι άνθρωποι που γνώρισα, γνωρίζω και θα γνωρίζω μέσα από το blogging. Δεν έχω λόγια για να σας εκφράσω την χαρά μου, την συγκίνηση και την τιμή που μου κάνετε όχι μόνο με τα σχόλιά σας αλλά και με τα υπέροχα προσωπικά μηνύματα που μου στέλνετε.. Μπορεί στην πορεία να μην ταιριάζουμε όλοι με όλους.. Όμως με μερικούς αισθάνομαι μεγάλη οικειότητα,τηλεπάθεια και κοινή νοοτροπία και πιστεύω πως θα εξελιχθεί πολύ όμορφα στο προσεχές μέλλον..

Αυτές τις ημέρες έψαχνα να βρω μέρη που θα με κάνουν να νιώσω τα Χριστούγεννα και ξέρετε τι συνειδητοποίησα; Πως τα Χριστούγεννα τα έχουμε μέσα μας.. Όλοι οι στολισμοί, τα φωτάκια, τα καρουζέλ κλπ κλπ.. είναι απλώς συνοδευτικά. Την μαγεία εμείς την έχουμε, στην ψυχή μας και χρειάζεται να την εκφράζουμε όχι μόνο στις γιορτές αλλά και όλο τον υπόλοιπο χρόνο..

It is Christmas in the heart that puts Christmas in the air..

Καλά Χριστούγεννα με πνευματική & σωματική υγεία,
γαλήνη και δημιουργικότητα!!

Την αγάπη μου σε όλους..
Φιλιά!!

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. Τα φοβερά Χριστούγεννα από Μιχάλης
  2. Φίλοι και Χριστούγεννα από πιτσιρίκος
  3. Ένας χρόνος μας αποχαιρετά... από Kalli's blog

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ μπορούν οι νέοι να σώσουν αυτή τη χώρα;

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: ΤΟ DOMINO
τίτλος: Μπορούν οι νέοι να σώσουν αυτή τη χώρα;

Είδαμε να έρχονται τα πάνω-κάτω στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια. Είδαμε πολιτικά κόμματα να «βουλιάζουν» και άλλα να εδραιώνουν τη θέση τους. Μισθούς να κόβονται, Πανεπιστήμια να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, σπίτια να μένουν χωρίς ρεύμα. Παρ' όλα αυτά, δεν είδαμε κάτι: νέους να πρωταγωνιστούν στην πολιτική, με σκοπό να αλλάξουν την ιστορία.

Έβλεπα, για παράδειγμα, το συνέδριο της Κεντροαριστεράς, πριν από μόλις μερικές μέρες. Όντως, πολύς κόσμος συγκεντρωμένος. Είδα όμως, επίσης να καταφτάνουν εκεί πρόσωπα σαν τον Κώστα Σημίτη, τον Ευάγγελο Βενιζέλο και άλλους (πολύ) παλιούς πολιτικούς. Σίγουρα, μέσα στο πλήθος θα ήταν και νέοι άφθαρτοι άνθρωποι. Με τους περισσότερους από αυτούς, να αρκούνται στο να… χειροκροτούν από κάτω. Ξέρετε όμως κάτι, αυτοί οι νέοι (αν αξίζουν φυσικά) δεν θα έπρεπε να είναι στο ακροατήριο. Θα έπρεπε να είναι στο μικρόφωνο και να μιλούν. Να είναι πρωταγωνιστές και όχι κομπάρσοι.

Ίδια εικόνα αντικρίζει κάποιος, και αν κοιτάξει την σημερινή κυβέρνηση. Πολιτικοί παλαιού τύπου, οι οποίοι έχουν ωριμάσει πολιτικά σε ένα –όπως αποδείχτηκε- ανέντιμο περιβάλλον. Στελέχη κομμάτων, πολλά από τα οποία έχουν φθαρεί και κουβαλάνε αμαρτίες ετών. Δείχνουν ότι δεν μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα στην πολυπόθητη ανάπτυξη.

Σε αυτό το πολύ μεγάλο θέμα, το κατά πόσο, δηλαδή, οι νέοι μπορούν να αλλάξουν τη φθίνουσα πορεία της χώρας, υπάρχει βέβαια και σοβαρός αντίλογος. Σου λέει ο άλλος, ποιοι νέοι θα σώσουν την Ελλάδα, αυτοί που βγάζουν πρώτη τη ΔΑΠ; Αυτοί που αντιδρούν πετώντας μολότοφ; Αυτοί που δέρνουν μετανάστες; Μήπως αυτοί που αρκούνται στο να φωνάζουν περήφανα «Μύκονοοος» σε τηλεοπτικές κάμερες; 

Ναι, είναι πραγματικά και τα εν λόγω παραδείγματα. Υπάρχουν βρε αδερφέ, στην Ελλάδα εδώ και χρόνια. Τα βλέπουμε όλοι γύρο μας. Εκεί ακριβώς θα πρέπει να γίνουν σωστές επιλογές. Να βγουν μπροστά τα ταλέντα αυτά, που θα μπορούν (ή θα δοκιμάσουν με τόλμη έστω) να χαράξουν έναν νέο διαφορετικό δρόμο για όλους. Νέοι με φρέσκιες ιδέες, με ρεαλιστικές προτάσεις, με γνώσεις, με ψύχραιμο τρόπο σκέψης, με έμφαση στη καινοτομία και φυσικά χωρίς… αμαρτωλό παρελθόν. 

Δεν είναι τόσο δύσκολο. Γιατί δεν χρειάζεται 10.000 άνθρωποι νεαρής ηλικίας να μπουν στην πολιτική, από την μια μέρα στην άλλη. Ίσως αρκούν 5-10 άτομα σε κάθε πολιτικό χώρο. Άτομα που όμως θα έχουν βασικό ρόλο και άποψη στα όσα διαδραματίζονται. Κάπως έτσι, θα σταματήσουμε να βλέπουμε τις παλιοσειρές, να εμφανίζονται τώρα ως «σωτήρες». Άλλωστε, όπως λέει και ο λαός, με παλιά τούβλα, νέα οικοδομή δεν χτίζεται…

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. Υπάρχει ακόμα χρόνος.. από Positive Thinking Greece
  2. Δεν μπορεί, θα αναρωτιέσαι κι εσύ… από Τόνοι καὶ Πνεύματα ….
  3. Σε ποια από τις δύο βάρκες βρίσκεται η συνείδηση του κ. Τσίπρα (ντάλα μεσημέρι); από Τόνοι καὶ Πνεύματα ….

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ δεν είσαι μόνος

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Positive Thinking Greece
τίτλος: Δεν είσαι μόνος!

Κάποιοι άνθρωποι είναι μοναχικοί από επιλογή, κάποιοι όμως είναι μόνοι. Χρειάζονται να τους ακούσεις, να τους νιώσεις, να τους ενθαρρύνεις, να μη τους κρίνεις.. Λίγο πολύ είμαστε όλοι χαμένοι στον μικρόκοσμό μας (συγχωρέστε με για την έκφραση) και δεν παρατηρούμε πέρα από την δική μας οπτική..

Οι σημερινές συνθήκες διαβίωσης έκαναν μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού, να κλειστούν περισσότερο στον εαυτό τους, να είναι καχύποπτοι, σκληροί, κυνικοί, αδιάφοροι, βίαιοι και άλλα τόσα που είναι σε όλους μας γνωστά.. Και το τραγικότερο είναι πως τώρα πια δεν μας κάνει τίποτα εντύπωση, δεν μας σοκάρει τίποτα και τα δεχόμαστε όλα παθητικά.. Ως πότε όμως;

Ονειρεύομαι μια κοινωνία που θα υπάρχει λιγότερη εγκληματικότητα, απάθεια, εγωϊσμός και θα στηρίζουμε περισσότερο ο ένας τον άλλον. Δεν είναι ρομαντισμός, είναι το φυσιολογικό που κάπου το χάσαμε.. Σε τι ωφελεί να τα ρίχνουμε όλα στο κράτος, στους πολιτικούς..; Εμείς δεν είμαστε ο λαός, η κοινωνία; Αν δεν επαναφέρουμε την ανθρωπιά, να νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον χωρίς καχυποψίες, πισώπλατες μαχαιριές και ανηθικότητες πως θα ζήσουμε μια καλύτερη ζωή με επίπεδο και ποιότητα;

Σε αυτή την χώρα όταν βλέπουμε ανθρώπους ευγενικούς, διακριτικούς, με ιδιαίτερα χαρίσματα, που δεν δείχνονται και δεν ανταγωνίζονται πέφτουμε πάνω τους να τους κατασπαράξουμε.. Γιατί μάθαμε στο θράσος.. Με αποτέλεσμα τόσοι που αξίζουν είτε να μην διακρίνονται όσο πρέπει είτε από την απογοήτευση να μένουν στην μοναξιά ή να ακολουθούν ζωές που δεν τους αξίζουν γιατί κουράστηκαν να παλεύουν μόνοι.. Δεν είσαι μόνος φίλε μου, μην τα παρατάς και μη χάνεις το κουράγιο σου.. Θα έρθει η στιγμή και θα γυρίσει ο τροχός.. Και για σενα θα έχει μεγαλύτερη αξία να πετύχεις τα όνειρά σου. Μόνο μη γίνεις σαν εκείνους που σε έριξαν στην μοναξιά κάποτε. Αυτό φύλαξε το στο πίσω μέρος του μυαλού σου και σε μια γωνιά της ψυχής σου. Ζήσε αυθεντικά, μη φοβάσαι να είσαι διαφορετικός.. δεν είσαι μόνος!

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. Έχει σφυγμό η Αθήνα! από TO DOMINO

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ κυριακή πρωί

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: αἰέν ἀριστεύειν
τίτλος: Κυριακή πρωί

“ …εγένετο δε εν των εγγίζειν Ιησούν εις Ιεριχώ τυφλός… “

Σήμερα είναι Κυριακή. Σηκώθηκα αρκετά νωρίς και περιφέρομαι μέσα στο σπίτι χωρίς να μπορώ να συγκεντρωθώ σε κάτι. Αποφάσισα να κάνω ένα καφέ να μπω σε κάποια τάξη αλλά το κουτί άδειο σαν το μέσα μου. Πήρα ένα ραδιοφωνάκι και… τι μ’ έπιασε; Ψάχνω για κάποιο σταθμό να ακούσω Θεία Λειτουργία. Δεν ξέρω πως μούρθε, έχω να πατήσω σε εκκλησία από τον γάμο ενός φίλου μου πέρυσι. Μου φάνηκε πολύ περίεργο που σ’ όλη την μπάντα των fm βρέθηκε μονάχα ένας κάπου στα εκατό τόσα. Έκλεισα τα μάτια και με τα ακουστικά στ’ αυτιά μου, για να μην ενοχλώ, ένιωσα την ανάγκη να κάνω σεκόντο σε ψάλτη και παπά σε όλα σχεδόν τα τροπάρια. Ξέρω όλη την Θεία λειτουργία γιατί μεγάλωσα σε ψαλτήρι.

Πήρα ένα λευκό φύλλο χαρτί και ένα στυλό. Το άπλωσα μπροστά μου και το κοίταξα αφηρημένα. Από την μια πάνω στους κοχλίες των αυτιών μου η ψαλμωδία, και από την άλλη κενά με στιγμιαίες εικόνες. Ο  προγραμματισμός του μήνα τελευταία κατάντησε βασανιστικός. Δηλαδή ποιος προγραμματισμός να, η διανομή των δύο επιδομάτων του ΟΑΕΔ 740ευρώ δικά μου και της Μυρτώς, της γυναίκας μου. Η βοήθεια για να ζήσουμε εδώ και δέκα μήνες που έκλεισε η μικρή βιοτεχνία που εργαζόμασταν κι οι δυό και μείναμε άνεργοι.

Ναι μου κάνει εντύπωση και μου δίνει μια αίσθηση γαλήνης που ψέλνω το πιστεύω μαζί με μια βελούδινη φωνή απ’ τα ερτζιανά. Το χέρι μου έγραψε πάνω στο χαρτί “Έσοδα 740 ευρώ”. Έτσι μούρθε και έβγαλα από μέσα μου τον θαυμασμό μου γι αυτό το ποσό που τον κότσαρα στο τέλος και το κοιτάζω ανέκφραστος.

Τελευταία δεν πάω καλά. Έχω πολλά νεύρα και ξεσπάω στα παιδιά. Όπως χτες με την Ρηνούλα, το μικρό μου επτάχρονο αγγελούδι. Και προχτές με τον ντροπαλό μου Άρη γιατί ζήτησε μια σοκολατίτσα. Πόσο ντρέπομαι Θεέ μου. Δεν υπήρξα ποτέ μου βίαιος ούτε στα χέρια, ούτε στις λέξεις, ούτε στην ψυχή. Βλέπω τα μεγάλα πράσινα μάτια της Μυρτώς και νιώθω ενοχή που άλλα της έταξα και άλλα της προσφέρω.

Κρεσέντο η βελούδινη φωνή στο “εις άγιος, εις κύριος Ιησούς Χριστός…” μου χαλαρώνει τα σωθικά μου και συγκεντρώνομαι στο χαρτί. Τραβάω γραμμή και γράφω με κεφαλαία “ΕΞΟΔΑ”. Από πού ν’ αρχίσω δεν ξέρω. Ευτυχώς το ενοίκιο 300ευρώ το πληρώνουν με τις πενιχρές τους συντάξεις μισό μισό ο πατέρας μου και ο πεθερός μου. Σιδερώνω με τα χέρια μου τον λογαριασμό του ηλεκτρικού και διαβάζω 93.5ευρώ, χωρίς το χαράτσι των προικισμένων. Η συνέχεια έρχεται μόνη της σαν νερό. Τηλέφωνο, νερό…σύνολον 150ευρώ. Και για να μην ξεχνιόμαστε 150ευρώ για την δόση κάποιου δανείου.

Μπροστά μου φιγουράρει ένα μεγάλο νούμερο 440ευρώ. Το υπόλοιπο που μένει μετά τα έξοδα. Το τυλίγω με το στυλό σε μια αέναη σπείρα μέχρι που κοντεύει το χαρτί να τρυπήσει. Όλα αυτά για ένα μήνα, μαζί και τα Χριστούγεννα. “Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς…” . Τ’ ακούω αφηρημένος με τα μάτια στο κενό και το μυαλό άδειο. Το ξεκίνημα ενός μοτέρ στον δρόμο μου θυμίζει τα τέλη κυκλοφορίας και την ασφάλεια. Τόβγαλα το χιλιοτριακοσάρι πριν τρία χρόνια μαζί με την Μυρτώ μου. Με το μεταλλικό του χρωματάκι σε ποντικί έγινε το πέμπτο μέλος της παρέας. Το συζητήσαμε και το αποφασίσαμε, να παραδώσουμε τις πινακίδες.

Κάθε μέρα περνάει βάζοντας στην ζωή μου που εξελίσσεται μίζερα και ένα πρόβλημα. Κοιτάζω τα 440ευρώ και τα διαιρώ με το 29, μέχρι την επόμενη πληρωμή. 15.1 ευρώ την ημέρα για ολόκληρη την οικογένεια. Το διαιρώ με το τέσσερα και μένω έκπληκτος με το ποσό που μένει για να ζήσει καθημερινά κάθε ένας από εμάς. 3.7 ευρώ για τον καθένα μας. Ένα ψωμί, ένα γάλα και ένα κρουασάν! Ύστερα; Σε χειμερία νάρκη, αλλά ποιός νοιάζεται;

Στο e-mail μου διαβάζω μια απάντηση στα εκατόν πενήντα βιογραφικά που έστειλα με προνόμιο το πτυχίο της ανώτατης. Η απάντηση έρχεται στο μόνο βιογραφικό που έστειλα χωρίς προσόντα. Νυχτερινός φύλακας με 480ευρώ τον μήνα. Να η ευκαιρία μου. Αύριο πρωί πρωί θάμαι εκεί. “ Εκ του κατά Λουκά αγίου ευαγγελίου το ανάγνωσμα…τω καιρώ εκείνω, εγένετο δε εν των εγγίζειν Ιησούν εις Ιεριχώ τυφλός…”. «Πήγαινε η πίστη σου σε έσωσε» Αυθόρμητα μούρχεται στο μυαλό “που να πιστέψω για να σώσω την οικογένειά μου από τον Αρμαγεδώνα που με κυκλώνει;”

Τα μάτια μου τσούζουν δεν αντέχουν και κλείνουν. Το κεφάλι μου βουϊζει και η καρδιά μου τρέχει με χίλια. Μια ευλογία ακουμπά στους ώμους μου και όλα γλυκαίνουν ως δια μαγείας. Χάδι ζεστό γνωστό από την μήτρα που μ’ ανέθρεψε “Κύριε ελέησόν με!”

Το τηλέφωνο χτυπάει για δεύτερη φορά σήμερα. Είναι ο πατέρας μου. Παίρνει από το νοσοκομείο όπου η μάνα μου πάλευε με την επάρατο. Παρά τις προσπάθειές του έφυγε ο λυγμός και μεταφέρεται από το σύρμα στις εγκεφαλικές μου συνάψεις. Νιώθω στο κενό να βυθίζομαι σε μια αργή περιστροφή κι από το βάθος των ακουστικών η βελούδινη φωνή μου γνέφει “Δι ευχών των αγίων πατέρων ημών…”

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. Οι αριθμοί καίγονται από Τελευταία σελίδα αριστερά
  2. ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΑΓΟΡΕΣ από olympia
  3. Eνός λεπτού σιγή... από ...The red thin Line...
  4. Selfie: Το υπερτιμημένο «εγώ» της εποχής μας από aixmi

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ σταματήστε να γκρινιάζετε!

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Πυρ, γυνή, Αλεξιάννα
τίτλος: Σταματήστε να γκρινιάζετε!

Είμαι 26 χρόνων. Ανήκω στη λεγόμενη άτυχη γενιά. Στη γενιά που αν δεν υπήρχε η κρίση, θα ζούσε αυτή τη στιγμή τα πιο παραγωγικά της χρόνια. Που θα αποτελούνταν από ανθρώπους, οι οποίοι θα επέλεγαν είτε να δουλεύουν σκληρά για να βάλουν κάτι στην άκρη είτε να το πάρουν πιο χαλαρά και να ζήσουν ανέμελα. Τώρα δεν έχεις επιλογή. Είσαι υποχρεωμένος να δουλέψεις σκληρά, να μαζέψεις πτυχία και εμπειρία, αλλά και πάλι στην άκρη δεν θα βάλεις τίποτα. Μάλλον θα φας και κάτι, είτε το περίσσευμα των γονιών σου είτε αυτά που ως προνοητικός είχες αποταμιεύσει στις καλές εποχές που σε χαρτζιλίκωναν όλοι, από τον παππού και τη γιαγιά μέχρι το μακρινό θείο και τη φίλη της μαμάς σου. Ανήκω στη γενιά που αν δεν υπήρχε η κρίση θα μπορούσε να είναι σίγουρη για το μέλλον της. Να ξέρει πού θα βρίσκεται σε 5-6 χρόνια, τι δουλειά θα κάνει, τι μισθό θα παίρνει πάνω κάτω. Τώρα μπορείς να είσαι σίγουρος μόνο για την ημερομηνία που δείχνει το αεροπορικό εισιτήριο για κάποια χώρα της βόρειας Ευρώπης.
          Δεν με πειράζει. Πέρα από το ότι είναι ανούσιο, το θεωρώ και κάπως αχάριστο να μεμψιμοιρώ για την ατυχία της γενιάς μου να έρθει αντιμέτωπη με την οικονομική κρίση, όταν άλλες γενιές –όχι και τόσο πιο παλιά- είχαν την ατυχία να έρθουν αντιμέτωπες με πόλεμο, με δικτατορίες, με μετανάστευση όχι του τύπου μπαίνω στο αεροπλάνο και προσγειώνομαι σε λίγες ώρες στη Γερμανία και πετάγομαι και κάνα σαββατοκύριακο στην Αθήνα να δω τους φίλους μου, αλλά με αληθινή μετανάστευση, αυτή που μπαίνεις στο καράβι και δεν ξέρεις πόσα χρόνια θα κάνεις να δεις τους δικούς σου. Ούτε με πειράζει που όλοι φεύγουν. Κι εγώ θα φύγω. Πού είναι το κακό; Σε αυτή την ηλικία δεν θα έπρεπε να περιμένουμε μια οικονομική κρίση για να ανοίξουμε τα φτερά μας, μόνοι μας θα έπρεπε να το αποζητούσαμε. Αν όχι τώρα, πότε;
          Το μόνο που με πειράζει είναι που δεν ξέρω αν θα γυρίσω. Και όχι, διαφωνώ με αυτούς που διατείνονται πως δεν τρέχει και τίποτα και να μην γυρίσεις. Αυτοί με πειράζουν. Που όπου σταθούν και όπου βρεθούν αξιοποιούν την ενέργειά τους, το χιούμορ τους, την καυστικότητά τους, το ταλέντο τους στη γραφή για να περιγράψουν τις παθογένειες της Ελλάδας, της νοοτροπίας μας, του τρόπου που έχει δομηθεί ένα ολόκληρο κράτος, να τις περιγράψουν και μετά να νιώθουν περήφανοι για την ακρίβειά τους, την πληρότητα του λόγου τους, των έξυπνων επιχειρημάτων τους. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν αυτές οι παθογένειες, πως η κατάσταση δεν είναι έτσι όπως την παρουσιάζουν. Αν δεν ήταν έτσι, δεν θα είχαν επιτυχία τα λόγια τους. Ούτε ισχυρίζομαι ότι είναι λάθος να υπογραμμίζεις τα κακώς κείμενα της χώρας σου.
Απλώς εγώ ξέρω πως, ακόμα κι αν όλα πάνε χάλια, ακόμα κι αν πιστεύεις ότι τίποτα δεν θα καλυτερεύσει, πάντα κάπου μέσα σου κρατάς μια ελπίδα. Κι η προσπάθεια να την κρατήσεις, να μην την χάσεις σε κάνει να πονάς διαπιστώνοντας όλες αυτές τις παθογένειες. Να πονάς και ίσως και εθελοτυφλώντας να μην τους δίνεις τόση σημασία. Δεν γίνεται αλλιώς. Δεν γίνεται να μην προσδοκάς είτε μένεις στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό ότι τα πράγματα θα πάνε προς το καλύτερο. Στην πρώτη περίπτωση, διότι διαφορετικά η ζωή σου θα είναι μια κόλαση. Στη δεύτερη, διότι δεν θες να ζήσεις για πάντα μια ζωή που συνέχεια θα σου λείπει κάτι. Θες να πιστεύεις ότι θα φτάσει η μέρα που όσα αγαπάς, όσα σε κάνουν ευτυχισμένο θα είναι όλα μαζί σε ένα μέρος. Κι όχι, όπως τώρα, από τη μία στην άλλη χώρα που μένεις οι καλές συνθήκες εργασίας, ίσως κάποιοι φίλοι και από την άλλη όλοι σου οι αγαπημένοι, η πόλη που μεγάλωσες, το σπίτι σου, οι αναμνήσεις μιας ζωής… Θες να μπορείς να ονειρεύεσαι ότι θα γυρίσεις κάποτε, σε 3-5 χρόνια. Ότι τα παιδιά σου θα μεγαλώσουν στη χώρα τους, ότι θα μάθουν ελληνικά, ότι θα βλέπουν τον παππού τους και τη γιαγιά τους κάθε σαββατοκύριακο και όχι μόνο τα καλοκαίρια. Αυτό ελπίζει αυτή η γενιά. Κι ας ξέρει ότι είναι μακρινό, ίσως και ουτοπικό.
Μη μας το χαλάτε λοιπόν και μην το χαλάτε και στους ίδιους σας τους εαυτούς. Ας γίνουμε λίγο αισιόδοξοι. Ας πιστέψουμε στις δυνατότητες της ίδιας μας της ευημερίας, το έχουμε ανάγκη. Κι όποιος δεν το έχει, όποιος πραγματικά νιώθει ότι μπορεί να είναι ευτυχισμένος ακόμα κι αν τα πράγματα στη χώρα του πάνε χάλια, τότε ας χαρεί την ευτυχία του σιωπώντας.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ από Υπόγεια Τάξη
  2. Freddy Mercury: Ο αγγελιοφόρος της μελωδίας από My way...
  3. ΟΙ ΔΙΑΣΤΗΜΟΒΛΑΧΟΙ ΤΩΝ GREEKLISH, ΤΟΥ EURO KAI TOY DOT COM από ξύστρα

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ κόναν ο βάρβαρος και σύγχρονη βάρβαρη πραγματικότητα

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: 3ύστρα
τίτλος: ΚΟΝΑΝ Ο ΒΑΡΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΒΑΡΒΑΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τι θα δείτε εδώ;  Την απόλυση παρουσιάστριας στη Νορβηγία επειδή θίχτηκαν οι μουσουλμάνοι από το σταυρουδάκι που φορούσε. Κι επειδή στο μέλλον θα μπορούσε να γίνει αφορμή για έριδες. Συνεχίζοντας το προτεινόμενο σερφάρισμα, θα δείτε κι άλλα εδώ . Τη ματαίωση στολισμού, για τις γιορτές των Χριστουγέννων, μιας περιοχής του Βερολίνου για να μη θιχτούν, πάλι οι Μουσουλμάνοι.
Θυμηθείτε και όσα έχουν συζητηθεί για τους σταυρούς στις αίθουσες των σχολείων, αλλά και για τις μαντήλες των ανά τον κόσμο Μουσουλμάνων.

Και αναρωτηθείτε... Τι θα πει πολυπολιτισμικότητα και πως αυτή πρέπει να υποστηρίζεται από τους δημοκράτες; Σε τελική τι θα πει δημοκρατία; Είναι σίγουρο πως τα δημοκρατικά δικαιώματα σταματούν εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου όπως πολλοί διατείνονται; Στις περιπτώσεις που προαναφέραμε τίνος η δράση οριοθετείται και ποιος θέτει τα όρια; Και τελικά τίνος η ελευθερία περιορίζεται; Με άλλα λόγια ελευθερία είναι το να πράττεις ελεύθερα ή το να είσαι ελεύθερος να μην αφήνεις τον άλλο να πράττει;

Στο κόκκινο ερώτημα μπορούμε εύκολα να απαντήσουμε. Όλοι περιορίζονται. Τόσο αυτοί που οριοθετούν, όσο και αυτοί που οριοθετούνται. Ο αρχικός οριοθέτης, θα οριοθετηθεί στο μέλλον με χρήση της ίδιας του της λογικής. Ελευθερία δε μπορεί να ονομάζουμε τη δυνατότητα να θέτεις όρια στους υπόλοιπους σύμφωνα με τη δική σου αισθητική. Μια τέτοια εκδοχή, οδηγεί σε κοινωνίες φόβου και περιορισμού της έκφρασης. Και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με όσα οι οπαδοί των πολυπολιτισμικών κοινωνιών υποστηρίζουν. Καμία συνάντηση πολιτισμών δεν είναι δυνατή απαγορεύοντας στους διαφορετικούς πολιτισμούς να εκφράζονται ελεύθερα, ακόμη κι όταν δεν καταπατούν βασικούς νόμους του κράτους.

Από ποιους κινδυνεύουν οι κοινωνίες; Από αυτούς που εκφράζονται; Ή από αυτούς που ενοχλούνται από την ελεύθερη έκφραση και όσους την περιορίζουν; Οι υπέρμαχοι απολύσεων, σιωπής των καμπαναριών, παύσης στολισμών, απαγορεύσεων σταυρών, μαντήλων και σχηματισμού κουκκίδων στο κούτελο, δεν είναι σίγουρο αν έχουν στο μυαλό τους μια πιο δίκαια δημοκρατία. Το σίγουρο είναι πως οι πράξεις τους αντί να ελευθερώσουν σκλαβώνουν. Και σε τελική ανάλυση, όποιος πιστεύει πως κατέχει την αλήθεια, δε μπορεί να προσβάλλεται στη θέα τού ιδεολογικού ή θρησκευτικού αντιπάλου. Το φως στο τέλος κερδίζει τη μάχη. Αρκεί να του επιτρέψεις να έρθει σε επαφή με το σκοτάδι και να συνδιαλλαχτεί μαζί του. Διαφορετικά, ο μόνος που κερδίζει είναι ο Άρης και ο δορυφόρος του, ο Φόβος. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν. Σταυρός και ημισέληνος δίπλα-δίπλα κι ένα άγαλμα του Βούδα στη γωνία; Ελεύθερα σταυρουδάκια, μαντήλες και κουκκίδες; Ή μήπως μπούργκες σε άντρες γυναίκες και ομοφυλόφιλους προκειμένου να μη θίγεται κανείς από τις σεξουαλικές προτιμήσεις τού απέναντί του; Μήπως αύριο μαζί με την απόκρυψη του προσωπικού δεδομένου της θρησκείας υποχρεωθούμε να κρύβουμε και το φύλο μας ως άλλο προσωπικό δεδομένο προκειμένου να μην υπόκειται κανείς σε ρατσιστική -λόγω του φύλου του- αντιμετώπιση; Σίγουρα η τελευταία υπόθεση αν και κινείται στην ίδια λογική είναι λίγο τραβηγμένη, αλλά μήπως καταδεικνύει το γιατί η δημοκρατία σηκώνει τα χέρια της και βγάζει τα μάτια της;

Θα κλείσουμε με μια αναφορά σε μια σειρά περιοδικών μιας γνωστής καρικατούρας (ή αλλιώς κόμικ) με τον τίτλο "Κόναν, ο βάρβαρος". Οι ιστορίες εκτυλίσσονται σε μια πολύ παλιά φανταστική βάρβαρη εποχή, την Ιβοριανή. Ο εμπνευστής των ιστοριών που ζωντάνεψαν με εκπληκτικά σκίτσα, φαντάστηκε τον κόσμο κάπως έτσι:

- Όλοι κρατούσαν όπλο.
- Σφάζονταν με το παραμικρό.
- Σε όλο τον κόσμο υπήρχαν βασίλεια.
- Δημοκρατία πουθενά.
- Σεξισμός, πόνος, πόλεμος, μαγεία, τέρατα...
- Παντού, συνυπήρχαν άνθρωποι από διάφορες φυλές και θρησκείες.
- Κι όμως, μέσα σε όλη αυτή τη βαρβαρότητα, κανείς ποτέ δεν δεν έδειχνε να ενοχλείται από τη θρησκεία του διπλανού του, ή από λατρευτικές δραστηριότητες, εκτός κι αν αυτές αποτελούσαν θανάσιμη απειλή. Αντίθετα, συχνά ο βάρβαρος ήρωας συζητούσε απλά και όμορφα με κάποιον που πίστευε σε διαφορετικό από το δικό του θεό ανταλλάσσοντας ήρεμα απόψεις.

Με άλλα λόγια, πριν κάποιες δεκαετίες, ο συγγραφέας ιστοριών μιας βάρβαρης εποχής, τη φαντάστηκε δημοκρατικότερη από όσο φαντάζονται τις δυτικές κοινωνίες οι σημερινοί κρατούντες αυτές και σχεδιάζοντες το μέλλον τους. Και σίγουρα τη φαντάστηκε δημοκρατικότερη από τις μισαλλόδοξες κοινωνίες του παρελθόντος που πολέμησαν μεταξύ τους προσπαθώντας να μας σώσουν.

Τελικά τι απαντάμε; Συνύπαρξη και πολυχρωμία, ή ισοπέδωση και γκρίζο; Οι θρησκείες πάντως μοιάζει να έχουν ήδη απαντήσει. Και δυστυχώς, η εξουσία ακολουθεί στα ίδια μονοπάτια.

Καληνύχτα μας...

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. Με την πένα της ψυχής………... από Υπόγεια Τάξη
  2. ΔΗΜΗΤΡΑ ΛΙΑΝΗ – ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ( ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΙ ΞΑΝΑ!) από AnnyraMath
  3. Εσείς μέχρι πού θα φτάνατε; από Μιχάλης

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ η πραγματική αξία των πάντων

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: olympia
τίτλος: Η Πραγματική Αξία των Πάντων

Όταν με το καλό περάσει αυτή η κρίση, ο ιστορικός του μέλλοντος έχοντας όλη την εικόνα μπροστά του και με αντικειμενικό πλέον μάτι, δεν θα περιγράψει την περίοδο 2009-2014 σαν χούντα που δεν τελείωσε το 73’, ούτε το πολίτευμα σαν φασισμό ή κατοχή ή καπιταλισμό, θα την περιγράψει σαν μία ακόμα «by the book» περίοδο ύφεσης μίας πρότερης υπερδιογκωμένης οικονομίας και σαν μία άκρως αναμενόμενη διόρθωση ενός παρατεταμένου λανθάνοντος και άκρως χειραγωγημένου οικονομικού μοντέλου.

Ακόμα είναι φρέσκιες οι αναμνήσεις της φούσκας που διήρκησε 30 χρόνια τώρα περίπου σε όλους μας. Η ευημερία κυριάρχησε

ολοκληρωτικά την Ελλάδα. Η ακατάσχετη πίστωση σε συνδυασμό με την κακοδιαχειρίση της τροφοδότησε την οικονομική διαστολή των πάντων, γεγονός που γαλούχισε την φούσκα της υπερδόμησης ακινήτων η οποία πολύ εύλογα εν συνεχεία μεταλλάχθηκε σε ένα τέρας χρέους.

Το άμεσο αντίκτυπο της κρίσης χρέους στην πραγματική αγορά ήταν ότι για οποιοδήποτε προιόν ή υπηρεσία ο κόσμος πήρε δάνειο ή έλαβε πίστωση, να υποτιμήθεί βιαίως η αξία του προιόντος και της υπηρεσίας αυτής καθ’αυτής και για οποιοδήποτε προιόν ή υπηρεσία δεν χρειάστηκε να πάρει δάνειο ή να λάβει πίστωση, να υπερτιμηθεί.

Για να το κάνω πιό λιανά, π.χ. ο κόσμος τα τελευταία 30 χρόνια δανείστηκε κυρίως για να εξασφαλίσει ακίνητα, αυτοκίνητα, ρούχα και ταξίδια αλλά δεν δανείστηκε για να εξασφαλίσει τρόφιμα, πετρέλαιο, ρεύμα και περίθαλψη. Τώρα η αξία των ακινήτων, των αυτοκινήτων, των ρούχων και των ταξιδιών καταρρέει και η αξία των τροφίμων, του πετρελαίου, του ρεύματος και της περίθαλψης απογειώνεται. Εν ολίγης όποια αξία φούσκωσε πρό κρίσης, τώρα ξεφουσκώνει και όποια πρό κρίσης ήταν ξεφουσκωμένη, τώρα φουσκώνει. Ότι υπερεκτιμήθηκε, υποτιμάτε και ότι ήταν υποτιμημένο τώρα υπερτιμάτε.

Όποιος λοιπόν αγόρασε προιόν ή υπηρεσία υπερτιμημένη, ήδη γεύεται στο πετσί τις επιπτώσεις της υποτίμησης αυτού/της (=loser) και παρόμοια όποιος αγόρασε προιόν ή υπηρεσία υποτιμημένη ήδη γεύεται στο πετσί επίσης τις επιπτώσεις της υπερτίμησης αυτού/της. (=winner)

Στερνή μου γνώση να σ’είχα πρώτα λέει ο κόσμος τώρα αλλά από την άλλη είχαμε τριάντα και ολόκληρα χρόνια και για να συνετιστούμε αλλά παρασυρθήκαμε στον οίστρο της ανάπτυξης και της πλεονεξίας μας ξεχνώντας όλες τις βασικές αρχές και αξίες. Και τώρα μέσα σε 4 χρόνια έχοντας χάσει σχεδόν τα πάντα, βάζουμε αναγκαστικά και με το ζόρι μυαλό και επιστρέφουμε «the hard way» στις βασικές αρχές και κανόνες είτε μας αρέσει είτε όχι. Ότι δεν μάθαμε τα τελευταία 30 χρόνια με τον καλό και ευγενικό τρόπο, το μαθαίνουμε τώρα με τον κακό και τον βίαιο. Το σύστημα αξιών ακόμα διορθώνεται λοιπόν βιαίως ταυτόχρονα και πρός τα πάνω και πρός τα κάτω και ο κύκλος θα κλείσει τελικά εκεί από όπου άρχισε. Στην πραγματική αξία των πάντων. Επομένως ποιά είναι η πραγματική αξία των ακινήτων και των αυτοκινήτων και ποιά είναι γενικότερα η πραγματική αξία των πάντων;

Ανεξάρτητα με το τί αξία είχε π.χ. το ακίνητο πρό κρίσης, τί αξία έχει τώρα μέσα στην κρίση και τί αξία θα έχει μετά την κρίση, σας ενημερώνω ευθέως ότι θα καταλήξει όσο και οξύμορο μπορεί τώρα να σας ακούγεται στο ότι, η πραγματική αξία του οτιδήποτε και δη των ακινήτων είναι άμεσα συνυφασμένη και αυτοπροσδιοριζούμενη τελικά από τα πλέον υποτιμημένα πράγματα σε αυτή τη ζωή, αυτή τη στιγμή και σε αυτό το κόσμο. Από τα αγαθά που είναι τώρα δωρεάν και κανείς δέν τους δίνει σημασία ή εκτιμά. Και συγκεκριμένα από τις ιδιότητες κυρίως αυτών των δωρεάν αγαθών και από το κατά πόσο προσβάσιμες, συνυφασμένες ή ακόμα και μελλοντικά εκμεταλλεύσιμες είναι τελικά αυτές οι ιδιότητες από το προιόν/υπηρεσία το/την οποίο/α τώρα κατέχουμε/προσφέρουμε.

Παράδειγμα: Πρό κρίσης η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου αγόραζε αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού με βενζίνη. Εάν εξαιρέσω το γεγονός ότι έως ένα σημείο η νομοθεσία απαγόρευε την μαζική χρήση πετρελαίου, σας θυμίζω ότι όλος ο κόσμος παλαιότερα σχεδόν λίγο ή πολύ υποτιμούσε γενικότερα το diesel αυτοκίνητο. Ήρθε λοιπόν η κρίση, έσκασε και η φούσκα των αυτοκινήτων και ο κόσμος στρέφεται όλως τυχαίως σε αυτοκίνητα μικρού κυβισμού με κατανάλωση πετρελαίου. Τα οχήματα με βενζίνη υποτιμήθηκαν και τα οχήματα με πετρέλαιο άρχισαν να υπερτιμούνται και να γίνονται περιζήτητα. Σε εύλογο χρονικό διάστημα λοιπόν και τα αυτοκίνητα με πετρέλαιο μοιραία θα υποτιμηθούν λόγω της εμφάνισης της επόμενης γενιάς αυτοκινήτων, των ηλεκτρικών. Το μπάμ δηλαδή που έχει κάνει το smart θα αντικατασταθεί αποκλειστικά και μόνο από το μπάμ που θα κάνει το νέο τύπου smart, το ηλεκτρικό. Στην αρχή κλασσικά ο κόσμος θα είναι επιφυλακτικός αλλά λόγω των μεγάλων συγκριτικά πλεονεκτημάτων, θα αρχίσει να το αναζητά και έτσι θα υπερτιμηθεί και αυτό σε αντίθεση με τα diesel που θα αρχίσουν τότε να υποτιμούνται λόγω της μειούμενης ζήτησης. Τελικά και τα ηλεκτρικά θα χάσουν αξία όταν θα εμφανιστούν τα νέα με υδρογόνο-νερό. Το υγραέριο είναι προάγγελος αυτής της πορείας που περιγράφω. Η πορεία αυτή είναι νομοτελειακά προδιαγεγραμμένη και η αγορά αυτοκινήτου θα καταλήξει στο κατά πόσο αυτονομία θα προσφέρει ένα αυτοκίνητο στον ιδιοκτήτη του με π.χ. ένα λίτρο νερό. Θα καταλήξει στο νερό ή σε κάποια άλλη τζάμπα άφθονη πηγή ενέργειας που προσφέρει απλόχερα η φύση καθημερινά και στο κατά πόσο το εκάστοτε αυτοκίνητο διαθέτει την καλύτερη τεχνολογία η οποία εκμεταλλεύεται με τον αποτελεσματικότερο δυνατό τρόπο την ιδιότητα εκείνου. Θα καταλήξει στην αυτονομία. Με την κατάλληλη τεχνολογία μέν αλλά με την περισσότερο δυνατή αυτονομία δε. Αυτονομία = Πραγματική αξία. Όσο περισσότερη αυτονομία τόσο περισσότερη αξία. 100% αυτονομία = η μεγαλύτερη δυνατή πραγματική αξία.

Ακίνητα: Τα ακίνητα έχουν και ακόμα διατηρούν πολλές διαφορετικές αξίες. Είναι η εμπορική, η αγοραία, η αντικειμενική, η τιμή ζώνης, η τεκμηριακή, της αντιπαροχής, η τραπεζική και πολλές άλλες. Όλες αυτές συμπεριλάμβανουνν φυσικά μέσα τους και την «καθαρή» κατασκευαστική αξία. Κατόπιν της κρίσης έχουμε φτάσει στο σημείο η εμπορική αξία να είναι σχεδόν μηδενική και πλέον κάτω της αντικειμενικής. Τα τελευταία 2-3 χρόνια όμως άρχισε να μπαίνει γοργά γοργά και ένας άλλος παράγοντας προσδιορισμού αξίας ακινήτων, ο ενεργειακός παράγοντας. Το κατά πόσο ενεργοβόρο δηλαδή είναι ένα σπίτι. Η αγορά έχει ήδη αρχίσει να μετακινείται και να προσανατολίζεται πρός αυτή τη φορά. Μπορεί τώρα βέβαια αυτός ο παράγοντας να χρησιμοποιείται από το κράτος σαν ακόμα ένα λόγο χαρατσώματος αλλά στο εγγύς μέλλον είναι βέβαιο ότι τα ακίνητα θα κοστολογούνται σχεδόν αποκλειστικά από την ενεργειακή απόδοση τους.

Η ενεργειακή απόδοση σημαίνει το πόσο ενέργεια απαιτεί ένα ακίνητο για να διατηρήσει ένα βιώσιμο περιβάλλον στον ένοικό του. Για το απλό κόσμο, πόσα χρήματα χρειάζεται να δαπανηθούν με άλλα λόγια για να ζεσταθεί και να δροσιστεί κάποιος καθόλη την διάρκεια του έτους. Όσο λιγότερα χρήματα χρειάζονται τόσο λιγότερο ενεργοβόρο είναι το ακίνητο και άρα τόσο μεγαλύτερη ενεργειακή κλάση έχει. Ακίνητο με ενεργειακή κλάση Α σημαίνει σχεδόν αυτονομία. Είναι σίγουρο λοιπόν ότι η φορά της διεύθυνσης αυτής θα μεγενθυθεί αποκλειστικά πρός τα εκεί. Ένώ η αξία του 95% των ακινήτων σήμερα καταρρέει τα ακίνητα με λιγότερα τετραγωνικά αλλά με μεγάλη ενεργειακή κλάση διατηρούν εν συγκρίση την αξία τους, διότι γίνονται εξ ανάγκης πιό ελκυστικά στον κόσμο που δέν έχει χρήματα, λόγω του μικρού κόστους λειτουργίας και διαβίωσης. Ταυτόχρονα η τεχνολογία νέων συστημάτων που συνοδεύει την ιδέα της ενεργειακής αναβάθμισης εν μέσω κρίσης όλος παραδόξως διαρκώς αναπτύσσεται. Ήδη στο εξωτερικό κατασκευάζονται ευρέως τα λεγόμενα Zero Energy Buildings.

Αυτοπροσδιορίζεται πλέον η αγορά και η αξία των ακινήτων στην έννοια της αυτονομίας για μία ακόμα φορά. Όσο αυτόνομο είναι ένα ακίνητο τόσο μεγαλύτερη εμπορική αξία διατηρεί. Όσο μεγαλύτερη οικονομική αυτάρκεια προσφέρει στον ένοικό του, τόσο περισσότερο θα τιμολογείται και η πραγματική αξία του.

Εγώ προσωπικά εάν τώρα ενδιαφερόμουν να αγοράσω ένα ακίνητο, που παρεμπιπτόντως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για όσους έχουν τελοσπάντων, δέν θα κοιτούσα εάν έχει χτιστό τζάκι, ωραία κουζίνα, μάρμαρο στα δάπεδα, κρυφούς φωτισμούς και κτλ. Όλα αυτά δεν θα παίζουν σχεδόν κανένα ρόλο στο μέλλον. Για μένα κανένα ήδη. Θα έβλεπα αυτό που θα παίξει σίγουρα ρόλο στο μέλλον και θα αναβαθμίσει την επένδυση μου. Και αυτό είναι το κατά πόσο το ακίνητο είναι εκτεθιμένο στον ήλιο, στον αέρα και στο νερό εάν είναι δυνατό. Επίσης θα ρωτούσα την παλαιότητα του, αποκλειστικά και μόνο, για να εξασφαλίσω την στατική επάρκεια του οικοδομήματος βάσει του αντισεισμικού του κανονισμού. Εάν ένα ακίνητο έχει ήλιο, αέρα, νερό και καλό αντισεισμικό κανονισμό, δεν χρειάζεται στην κυριολεξία τίποτα άλλο. Έχει τα πάντα. Και αυτό είναι χρυσός και άς μήν λάμπει ακόμα. Τα δωρεάν αυτά αγαθά και οι ιδιότητές αυτών που προσφέρει η φύση και εν τέλει ο καλός Θεός απλόχερα, προσδιορίζουν και την πραγματική αξία του ακινήτου. Αυτά και μόνα αυτά τα αγαθά θα προσδιορίζουν μελλοντικά σχεδόν αποκλειστικά την πραγματική αξία των πάντων.

Αυτάρκεια – Αυτονομία σημαίνει πραγματική αξία. Όλα τα άλλα προσδίδουν μόνο μία εφήμερη πλασματική αξία. Αυτός είναι ο θεμελιώδης κανόνας και το βασικό κριτήριο που είχε ξεχαστεί και παραγκωνιστεί από όλους μας τα τελευταία χρόνια και συμπεριλαμβάνει τον προσδιορισμό της πραγματικής αξίας του οτιδήποτε κατασκευάζει ανθρώπινο χέρι. Η κρίση μας σπρώχνει πύξ λάξ πίσω στις παλιές καλές βασικές αρχές και πεποιθήσεις μας. Είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι το θέμα εκεί θα καταλήξει τελικά.

Αυτάρκεια-Αυτονομία = πραγματική αξία = εξάρτηση από την φύση = Θεός.

Όσο γρηγορότερα και όσο περισσότερο προσδιορίσουμε τις κινήσεις μας, την συμπεριφορά μας, την οικονομική και επαγγελματική μας δραστηριότητα, την διαβίωση και τον τρόπο ζωή μας πρός την συμπαντικά νομοτελειακή αυτή αξία , τόσο γρηγορότερα θα μετρέψουμε την κρίση σε ένα παραγωγικό παιχνιδάκι που θα μας αναγάγει ανεξαιρέτως τελικά με λίγο υπομονή, σε πραγματικά πλούσιους ανθρώπους.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. Μια επανάληψη. Μια θλίψη από Τελευταία σελίδα αριστερά
  2. Μεταξύ δεξιού και αριστερού αντιδραστισμού, βουλιάζει η Ελλάδα… από ακτιβιστής
  3. Η μείωση τιμών το «κλειδί» από TO DOMINO
  4. Φιλιππινέζοι και «Φιλιππινέζες» από αἰέν ἀριστεύειν
  5. Επιλέξτε! Προαπαιτούμενα της Τρόικας ή Προαπαιτούμενα της Δημοκρατίας; από citypress-gr

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ τι θα έκανες.. αν.. ;

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Positive Thinking Greece
τίτλος: Τι θα έκανες.. αν.. ;

Από πολύ μικρή είχα πολύ έντονα μέσα μου την ανάγκη, να ζήσω όσα θέλω όσο θα είμαι νέα.. Όχι να δουλεύω σκληρά για να ζήσω μετά την σύνταξη (που επικρατούσε πολύ στην χώρα μας και τώρα όλοι το πληρώνουν ακριβά..) αλλά να δουλεύω έξυπνα, ευχάριστα και παράλληλα να ζω μια αξιοπρεπή ζωή και να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα. Μπορεί να σας ακούγεται παραμυθένιο, όμως είναι πολύ εφικτό. Αρκεί να ξέρεις τι θέλεις, να κάνεις θυσίες για να χτίσεις σιγά σιγά και ταυτόχρονα να χαίρεσαι την κάθε στιγμή. Να αναθεωρείς συνεχώς και να διορθώνεις τα λάθη σου. Να πιάνεις τις ευκαιρίες,να θες συνέχεια να μαθαίνεις και κάτι,οτιδήποτε. Φυσικά και δεν εννοώ ότι μετά τα 60 δεν ζεις.. αλλά κατά την γνώμη μου καλό είναι στα 60 σου να είσαι ήδη γεμάτος από όμορφες στιγμές (και δυσκολίες που σε κάνουν πιο δυνατό) και όχι από απωθημένα. Για να είσαι περισσότερο γαλήνιος. Δεν θα ήθελα να "ξυπνήσω" ξαφνικά τότε και να πω "γιατί δεν έζησα νωρίτερα όπως ήθελα παρά μόνο με άγχος, χωρίς θάρρος;" και ακόμα πιο πολλά. (Όλα αυτά είναι καθαρά προσωπικές μου απόψεις και δεν προσβάλω κανέναν που ζει διαφορετικά)

Θα αναρωτιέστε γιατί σας τα λέω όλα αυτά.. Ένας από τους λόγους είναι το παρακάτω βίντεο..2.39 σημαντικών λεπτών. Το βρήκα στο http://vagelisstories.blogspot.gr και προσωπικά με ταρακούνησε. Χρειαζόμαστε τελικά συνεχώς υπενθυμίσεις. Κάποιες φορές ξεχνάμε τα όνειρά μας λόγω γεγονότων που προκύπτουν και κάνουν όλο και πιο δύσκολη την επιβίωσή μας. Αν τα ξεχνάμε όμως, που οδηγούμαστε; Πόσες φορές αφήνουμε τις στιγμές να περνάνε χωρίς να τις χαιρόμαστε γιατί αγωνιούμε συνεχώς για το μετά; Έχουμε συνεχώς τις ευκαιρίες να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά..ας μην τις αφήνουμε! Για το καλό όχι μόνο του καθενός ατομικά αλλά συνολικά για την κοινωνία μας.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. Παιδεία ώρα μηδέν από Τελευταία σελίδα αριστερά

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ ο φόβος φυλάει ...την έρημο!


Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: Vasia is writing...
τίτλος: Ο ΦΟΒΟΣ φυλάει ...την έρημο!

Λένε πως ο φόβος " φυλάει τα έρμα" ,σε προφυλάσσει από τις κακοτοπιές, πως είναι ένα είδος προστασίας. Ισχύει εν μέρει. Από την άλλη πλευρά , όταν είσαι φοβικός, δηλαδή όταν φοβάσαι σχεδόν τα πάντα, αποδυναμώνεσαι και παραλύεις. Στο τέλος δεν μπορείς να δράσεις και να προχωρήσεις παρακάτω σε ότι έχεις βάλει στόχο.
     Όταν ήμουν παιδί είχα πολλούς φόβους. Αρχικά φοβόμουν όλα αυτά που φοβούνται τα παιδιά, τα έντομα, τις κατσαρίδες,το πέσιμο και την απώλεια των γονιών. Και καλά τα έντομα, αλλά... η απώλεια... Ήταν μεγάλο μαρτύριο για την παιδική μου ψυχή να σκέφτομαι συνέχεια πως μπορεί να πάθει κάτι η μαμά μου. Όταν την έβλεπα να κοιμάται, ανησυχούσα, πήγαινα από πάνω της να δω αν αναπνέει. Ξέρω, τώρα φαντάζει αστείο, όμως όταν είσαι έξι χρονών είναι μαρτύριο.
    Ύστερα ήταν ο φόβος για το σκοτάδι, τα φαντάσματα, και τα κακά πνεύματα. Αργότερα,  οι φόβοι μου άρχισαν να έχουν μεγαλύτερες διαστάσεις. Φοβόμουν τις καταστροφές και τον όλεθρο. Ήταν κι ένα ντοκιμαντέρ που είχα δει για την Χιροσίμα και το Ναγκασάκι που με είχε στοιχειώσει για καιρό και με έκανε να πετάγομαι πάνω όταν άκουγα αεροπλάνο να περνάει λίγο πιο κοντά. Μπορεί να ακούγεται κι αυτό αστείο - και ναι, είναι - αλλά ο φόβος δεν έχει πάντα λογική. Ειδικά όταν είσαι μια σταλιά παιδί. Φοβόμουν λοιπόν τα αεροπλάνα!
   Επίσης φοβόμουν τις φυσικές καταστροφές , σεισμούς , και καταποντισμούς, μα πιο πολύ φοβόμουν - ωχ, τώρα πως να σας το πω και να μην γελάσετε- τα ηφαίστεια! Κάπου είδα ή διάβασα για το πως δημιουργούνται τα ηφαίστεια και παρερμήνευσα αυτές τις γνώσεις φιλτράροντας τες μέσα από το φίλτρο του φόβου. Οπότε φοβόμουν πως στα καλά καθούμενα , μπορεί να γίνει ένας σεισμός και ξεπεταχτεί ένα ηφαίστειο στη μέση του δωματίου μου! Ήμουν περίπου στην ηλικία του γιου μου όταν το φοβόμουν αυτό. Για τα σημερινά δεδομένα  αρκετά μεγάλη, για τα δεδομένα της εποχής εκείνης όμως  πολύ μικρή. Θέλετε να πείτε και ''χαζούλα'' ; Δεκτόν ! Δεν θα σας κρατήσω κακία. Ο φόβος είναι πολύ κακός σύμβουλος για τον ανθρώπινο νου έτσι κι αλλιώς.
   Περνούσαν τα χρόνια και οι φόβοι μου έφευγαν δίνοντας την θέση τους σε άλλους φόβους.  Στο γυμνάσιο ήρθε και εγκαταστάθηκε μέσα μου ο φόβος της απόρριψης και ο φόβος της αρνητικής κριτικής. Δεν μπορούσα να ακούω για το άτομο μου  κακή κουβέντα, με στοίχειωνε με προβλημάτιζε , σε σημείο ακόμη και να πέφτω σε μελαγχολία για μέρες επειδή κάποιο παιδί μπορεί να είπε για εμένα κάτι αρνητικό. Βέβαια έκανα προσπάθειες να το συζητώ με τον εαυτό μου , να πιστέψω σε μένα και να μην ψυχοπλακώνομαι κάθε φορά που δεν αρέσει η προσωπικότητα μου σε κάποιον. Παρόλα αυτά όμως , ο φόβος μου συνέχισε να υπάρχει. Και για να πω και του στραβού το δίκιο, ίσως να με βοήθησε λίγο στο να βρω τις ισορροπίες μου στο τέλος.
    Αργότερα , στο λύκειο , ήρθε ο φόβος της μοναξιάς  και συμπλήρωσε αυτόν της απόρριψης. Έκαναν καλή παρέα οι δυο τους. Εις βάρος μου βέβαια. Και σαν να μην έφταναν αυτοί, ήρθαν κι άλλοι φόβοι , κυρίως για το μέλλον. Εφηβεία, καταλαβαίνετε!  Πάρτι φοβιών γινόταν κάθε βράδυ στο μυαλό μου, κι εγώ ξενυχτούσα μαζί τους.
   Βγαίνω από το σχολείο και αρχίζει η ζωή ... Εκεί να δεις φόβοι!
Με πρωταγωνιστή , φυσικά, τον μεγαλύτερο φόβο όλων .. Του Θανάτου! ...
Μερικά ατυχή συμβάντα με θύματα νέους ανθρώπους, με τάραξαν τόσο πολύ που εγκαταστάθηκε μέσα μου για τα καλά αυτός ο φόβος. Δεν θα σας πω πολλά, θα πω μόνο πως κράτησε πολύ , πάρα πολύ , το διάστημα αυτό ! Και ήταν άσχημο. Δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από το μυαλό μου η ιδέα πως μια μέρα θα πεθάνω. Και πως όλα όσα με χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο θα τελειώσουν για πάντα. Και τι γίνεται μετά; που θα είμαι; τι θα γίνει; Φόβος άσχημος και σκληρός. Παγωμένος φόβος, που με έκανε να πετάγομαι τις νύχτες από τον ύπνο και να δραπετεύω από τους εφιάλτες μου.
... Στην πορεία , καταλάγιασε κι αυτός όπως κι όλοι οι άλλοι. Βλέπετε , είχα φτάσει πια στα είκοσι τρία και άρχισα να ζω τα νιάτα μου , σε όλο τους το μεγαλείο. Τα ξενύχτια, οι ερωτικές περιπέτειες κι η ζωή που κυλούσε έντονη μέσα μου με έκαναν να μην έχω και πολύ μυαλό για φόβους.
Πέρασαν κι άλλα χρόνια και βρέθηκα παντρεμένη και μαμά. Ο φόβοι αλλάζουν και πάλι. Έχουν επίκεντρο το παιδί μου. Να είναι καλά. Να είναι υγιές , τυχερό, ευτυχισμένο. Αλλά να είμαι κι εγώ καλά , για να μπορώ να του προσφέρω όλα όσα χρειάζεται. Ανησυχίες και φόβοι των γονέων. Κλασικοί φόβοι.
   Κάποια στιγμή χώρισα με τον σύζυγο και βρέθηκα μόνη με το παιδί μου. Η μαμά μου ήταν ήδη άρρωστη και γνώριζα πως θα "φύγει". Φόβος της απώλειας, κι αυτή την φορά αληθινός. Πώς θα ήταν η ζωή μου χωρίς την μαμά; Φοβόμουν πολύ την στιγμή που θα την αποχαιρετίσω για πάντα. Ώσπου την έζησα κι αυτή τη στιγμή.
  Κι έπαψα να φοβάμαι!
Όχι εξαιτίας αυτού του γεγονότος, αλλά γιατί συνειδητοποίησα πια πως ο φόβος όταν γίνεται υπερβολικός, όταν του επιτρέψεις να σε στοιχειώσει , είναι ο πιο άχρηστος ''φίλος'' που μπορείς να έχεις!  Δεν παύει ωστόσο να είναι κι αυτός ένας φίλος! Κι όταν καταλάβεις την πραγματική του σημασία στην ζωή, τότε το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι συνθήκη ειρήνης μαζί του. Και να μην φοβάσαι πια!
    Κάθε φόβος, είναι απλώς μια μικρή προειδοποίηση ή σε κάποιες περιπτώσεις μια μικρή προετοιμασία και τίποτα παραπάνω! Είναι ένα ανθρώπινο συναίσθημα  και πρέπει να το λαμβάνουμε υπόψιν μας, όχι όμως να το αφήνουμε να μας κατακλύζει. Πολλές φορές  ο ίδιος ο φόβος μπορεί να μας βλάψει πολύ περισσότερο από το αντικείμενό του. Εμένα μου πήρε χρόνια για να το καταλάβω και πέρασα πολλές νύχτες άγρυπνες παρέα με τους φόβους μου. Το κατάλαβα όμως. Και νιώθω ευτυχής τώρα πια που μπορώ να κάνω ''πλάκα'' μαζί τους. Ακόμη και με τον ισχυρότερο εξ αυτών...
Διότι, φίλοι μου , επιβίωσα! Κι όχι από τα έντομα, τον βομβαρδισμό, το ηφαίστειο, την απόρριψη, την μοναξιά, την απώλεια, την ασθένεια, τον θάνατο... Αλλά από την καταστροφική μανία των φόβων μου! Από τα νύχια τους ξεγλίστρησα ζωντανή και πλήρης...
Ύστερα γύρισα, τους κοίταξα , τους έριξα μια κλωτσιά στο καλάμι και γέλασα μαζί τους!

Ξεκαρδισμένη στα γέλια ... προχωρώ μπροστά! Κι ας έρθουν κι άλλοι φόβοι στην πορεία της ζωής, θα τους στείλω κι αυτούς, όχι στα ''έρμα'' αλλά  στην έρημο, να κάνουν παρέα μαζί με τους άλλους...

Να έχετε μια όμορφη μέρα κι ένα ακόμη πιο όμορφο Παρασκευοσαββατοκύριακο !!

Και να μην φοβάστε να ζήσετε!

Δείτε κι αυτό το βίντεο που ανακάλυψα.. είναι υπέροχο!

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. Κύριε Γεωργιάδη είσαι φασίστας από Μιχάλης
  2. Αρμέγει (άνισα) τους…αρμεχτές του από αἰέν ἀριστεύειν

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

BPΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ~ η μυρτώ της πάρου

Σας παρουσιάζω το καλύτερο άρθρο αυτής της εβδομάδας σύμφωνα με την καθαρά υποκειμενική κρίση του yannidakis. Σημειώνεται πως η βράβευση αφορά μονάχα την ενότητα ιστολογίων και για τους χώρους τους οποίους επισκέφτηκα. Παρακάτω δημοσιεύονται και τα υπόλοιπα άρθρα τα οποία ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα ως δευτερεύοντες διακρίσεις για λόγους ενδεχόμενης ισοπαλίας. Το ιστολόγιο που συγκεντρώνει τις περισσότερες βραβεύσεις και διακρίσεις στο τέλος κάθε μήνα βραβεύεται στην ειδική ενότητα "ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ".

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ:
από: ALTΕR EGO
τίτλος: Η Μυρτώ της Πάρου

Αν κάποιος ήθελε να παρουσιάσει μία εικόνα με γλαφυρότητα, αλλά λίγα λόγια θα έλεγε συνοπτικά. Ένα δεκαεξάχρονο κοριτσάκι, που κάνει διακοπές σε ένα Ελληνικό νησί με την οικογένεια του και αποφασίζει να κάνει μία βόλτα στη θάλασσα ακούγοντας μουσική από το κινητό του. Ένας Πακιστανός, που σέρνει μαζί του όλα τα κατάλοιπα και τα κόμπλεξ της καταγωγής και της θρησκείας του και ενώ ήδη έχει τακτοποιήσει την επιστροφή του στη χώρα του, αποφασίζει πως η κοπελίτσα δεν δικαιούται να κυκλοφορεί ελεύθερη και αποφασίζει να τη κλέψει, να τη βιάσει και να την κατακρεουργήσει πολτοποιώντας το κεφάλι της, με μία πέτρα για να μη μιλήσει και τον αναγνωρίσει. Μετά με πλήρη διαύγεια, μαζεύει τα πράγματα του και παίρνει το πλοίο για την Αθήνα, προκειμένου να αναχωρήσει για τη χώρα του. Συλλαμβάνεται και με απόλυτη ψυχραιμία, δηλώνει ανήλικος, αφού έχει ενημερωθεί από την αριστερή δικηγόρο του (γυναίκα να σου πετύχει) για τα δικαιώματα του, προσπαθώντας να καρπωθεί τα ευεργετήματα του νόμου. Οδηγείται στις φυλακές, με πλήρη κάλυψη του προσώπου και του ονόματος του. Στο μεταξύ, η ανήλικη δίνει μάχη για τη ζωή της χωρίς σημάδια για να επανέλθει σε μία φυσιολογική κατάσταση. Η ζωή του παιδιού και της οικογένειας, καταστρέφεται μέσα σε λίγα λεπτά. Ο Πακιστανός προστατεύεται ακόμα και μέσα στις φυλακές. Όταν δε, μεταφέρεται στη Σύρο για να δικαστεί, μετά από ενάμιση χρόνο, βρίσκει συμπαραστάτες και υποστηρικτές των δικαιωμάτων του, με τη μορφή διαδήλωσης έξω από τα δικαστήρια. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες του έχουν κάνει και πάλι το θαύμα τους.

Δείτε λίγο την εικόνα, από τη μία ένα κοριτσάκι ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου βιασμένο και κατακρεουργημένο. Με το κεφάλι του λιωμένο από τα χτυπήματα και το κορμάκι του ματωμένο παντού. Σωληνάκια και μηχανήματα σε όλα τα σημεία του σώματος του, το βοηθούν να ζήσει γιατί χωρίς αυτά είναι νεκρό. Δύο γονείς, οι οποίοι σπαράζουν και έχουν τελειώσει τη ζωή τους, σε εκείνα τα βράχια που βρέθηκε πεταμένο το παιδί τους. Το "έγκλημα" του παιδιού ήταν ότι έκανε βόλτα στη θάλασσα και ήταν κορίτσι. Το "έγκλημα" των γονιών, ότι άφησαν το κορίτσι τους να κάνει μία βόλτα σε μία παραλία της πατρίδας της. Από την άλλη έχουμε το Πακιστανό, υγιή και κραταιό. Προστατευμένο και συγχρόνως στηριζόμενο από τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, που διαδηλώνουν για το δικαίωμα του να εισβάλλει παράνομα σε μία χώρα, το δικαίωμα του, να εκμεταλλεύεται τη δημοκρατία και την ηλιθιότητα των Ελλήνων, το δικαίωμα του να βιάζει, να κακοποιεί και να κατακρεουργεί ένα ανθρώπινο πλάσμα, μέσα στην ίδια του τη χώρα, το δικαίωμα του να μας περνάει όλους για ηλίθιους και να εφαρμόζει τα «ήθη και τα έθιμα» της πατρίδας του, που θέλουν τις γυναίκες χειρότερες και από ζώα, το δικαίωμα του να μας πετάει κατάμουτρα τη περιφρόνηση του για το πολιτισμό και τις ελευθερίες μας, το δικαίωμα του να είναι βιαστής, παρ’ ολίγο δολοφόνος και το κυριότερο όλων, το δικαίωμα του να χρησιμοποιεί τους νόμους υπέρ του.

Όποιος από το ΣΥΡΙΖΑ, δεν κατανοεί ότι όλο αυτό είναι το λιγότερο παράλογο και προκλητικό, χρειάζεται χαρτί ψυχιάτρου. Έτσι όπως πάμε, η Χρυσή Αυγή θα φαντάζει κολεγιόπαιδο μπροστά τους και το βασικότερο θα βρεθούν κάποιοι τρελοί για να αντιγράψουν τις μεθόδους τις αριστερής τρομοκρατίας και τότε να δω, που θα βρεθούν ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πολιτεία, απέναντι στις αλυσιδωτές πράξεις βίας, με θύματα ενόχους και αθώους. Εδώ κρούεται ο κώδωνας του κινδύνου για μία κοινωνία, που έχει φτάσει στα όρια της ανεξέλεγκτης οργής, απέναντι στην ανεξέλεγκτη βία που ασκούν οι λαθρομετανάστες με ειδεχθή εγκλήματα, που στη χώρα τους δεν αποτελούν καν παραπτώματα και το χειρότερο έχουν την απόλυτη κάλυψη της αριστεράς που φροντίζει να υποδαυλίζει αυτές τις συμπεριφορές. Θα φτάσουμε να μη μιλάμε για μεμονωμένες περιπτώσεις μαχαιρωμάτων αλλά για πραγματικές πράξεις αντεκδίκησης και οργανωμένες αυτοδικίες, που όσο θα τιμωρούνται μόνο αυτοί που τις διαπράττουν και όχι οι λαθρομετανάστες ή οι ηθικοί αυτουργοί που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τόσο θα εξαπλώνεται το μίσος και τόσο περισσότερο θα διεγείρεται το δημόσιο αίσθημα. Και μόνο η εικόνα του υγιούς και καλοζωισμένου Πακιστανού με τους δεκάδες υποστηρικτές από πίσω του, αρκεί για να γίνει η σπίθα που θα μας κάψει όλους, ως κοινωνία.

Η Μυρτώ της Πάρου, δεν θα γίνει ποτέ όνομα σε ένα δρόμο, ούτε καν σύνθημα στα στόματα και τα πανό των ακροαριστερών. Έχει δύο μειονεκτήματα. Είναι Ελληνίδα και ο βιαστής και παρ’ ολίγο δολοφόνος της είναι λαθροαλλοδαπός. Οι γονείς της, δεν θα δώσουν ποτέ συνέντευξη στη τηλεόραση και δεν θα πάρουν ποτέ σβάρνα τα κανάλια γιατί ο πόνος ο δικός τους, δεν είναι αριστερός. Η κόρη τους ήταν μία απλή Ελληνίδα και όχι μία αριστερή ακτιβίστρια που παρακινούσε τον κόσμο σε βίαιες πράξεις. Το δράμα της, θα μείνει νωπό μόνο στις μνήμες των δικών της ανθρώπων γιατί η πολιτεία, δεν ξεκίνησε κανένα ανθρωποκυνηγητό για να πιάσει, εκτός από το δράστη και τους ηθικούς αυτουργούς, που προσωποποιούνται, σε όλους αυτούς που εχθές διαδήλωναν για τα ανίερα δικαιώματα του. Κανένας πολιτικός δεν την επισκέφτηκε στο νοσοκομείο και κανένας δεν έκανε δηλώσεις, ούτε οργάνωσε διαδηλώσεις για τα δικά της δικαιώματα. Αλήθεια, αποτελεί δικαίωμα το να θέλεις να κυκλοφορείς στη πατρίδα σου, ελεύθερα όπου θέλεις και όποια ώρα θέλεις, χωρίς να κινδυνεύεις να δολοφονηθείς ή βιαστείς από ένα λαθρομετανάστη που η ζωή στη χώρα τους είναι τόσο ευτελής, ώστε να μη θεωρεί και τη δική σου ζωή άξια σεβασμού; Κατά το ΣΥΡΙΖΑ και τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δικαιώματα έχουν μόνο οι λαθρομετανάστες και κοινωνική οργή δικαιούνται να έχουν μόνο οι αριστεροί.

Μετά αναρωτιόμαστε γιατί μετά από μία δολοφονία, τόσες φυλακίσεις και τόσα εγκλήματα που έχουν διαπράξει πρωτοκλασάτα στελέχη της Χρυσής Αυγής, εξακολουθούν τα ποσοστά της να είναι ανεβασμένα. Αν είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβετε να σας το εξηγήσω. ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΒΑΡΕΘΗΚΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΛΕΒΟΥΝ, ΝΑ ΤΟΝ ΞΥΛΟΚΟΠΟΥΝ, ΝΑ ΤΟΝ ΒΙΑΖΟΥΝ, ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ, ΟΤΑΝ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΠΛΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ POLITICALLY CORRECT ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΓΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΗΘΙΚΟΥΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ο κόσμος ζητάει «αίμα» γιατί δεν ικανοποιείται το δημόσιο αίσθημα για δικαιοσύνη και τιμωρία. Όσο όλοι αυτοί θα είναι ελεύθεροι, να προστατεύουν τους λαθρομετανάστες εγκληματίες, τόσο θα φουντώνει η συσπείρωση προς τη Χρυσή Αυγή. Είτε σας αρέσει, είτε όχι, η Χρυσή Αυγή αποτελεί τον εγκληματικό αντίποδα, του εγκληματικού ΣΥΡΙΖΑ και του εγκληματικού ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είτε σας αρέσει, είτε όχι ο κόσμος πλέον εξοργίζεται απλά και μόνο με την εικόνα των λαθροαλλοδαπών που κυκλοφορούν ανενόχλητοι, αλλά πολύ περισσότερο εξοργίζεται με την εικόνα των ακροαριστερών, που τους σιγοντάρουν και φροντίζουν πάντα να κάνουν αισθητή την παρουσία τους για να προκαλούν και να δημιουργούν εκρήξεις βίας.

Υ.Γ Ι Ποτέ κάποιος ανώνυμος δεν καταχωρείται στη μνήμη των ανθρώπων γι αυτό όταν θα σκέφτεστε τη Μυρτώ της Πάρου, να θυμάστε ότι ο Πακιστανός εγκληματίας λέγεται Αχμέτ Βακάς. Αν χρειαστεί να το επαναλάβετε για να το θυμάστε να το κάνετε. Το ανθρωπόμορφο τέρας λέγεται Αχμέτ Βακάς. Αν πρέπει να κάνετε συνειρμούς για να μη το ξεχάσετε, σκεφτείτε ότι ο Αχμέτ Βακάς μπορούσε να είναι ο βιαστής και της δικής σας κόρης. Αν σας προκαλεί αποστροφή αυτή η σκέψη, φέρτε στο μυαλό σας ότι ο Αχμέτ Βακάς μπορούσε να πολτοποιήσει το κεφάλι και του δικού σας παιδιού. Κάθε φορά που θα ακούτε για κλοπή ενός κινητού να θυμάστε ότι ο Αχμέτ Βακάς, για να αποκτήσει το κινητό της Μυρτούς, τη βίασε και την κατακρεούργησε, τη χτυπούσε με μία πέτρα πέντε κιλών μέχρι να της λιώσει το κεφάλι. Εν ανάγκη σταθείτε στον καθρέπτη και επαναλάβετε Αχμέτ Βακάς ο εγκληματίας, Αχμέτ Βακάς ο βιαστής, Αχμέτ Βακάς ο επίδοξος δολοφόνος, Αχμέτ Βακάς ο μακελάρης, Αχμέτ Βακάς ο "χασάπης" της Πάρου, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς, Αχμέτ Βακάς. Βλέπετε το όνομα του δεν θα το ακούσετε από κανένα κανάλι, αλλά εσείς πρέπει να το ξέρετε.

Υ.Γ ΙΙ Αναζητώντας πληροφορίες για τον Waqas Ahmed (Αχμέτ Βακάς) φτάσαμε σε ένα τουρκοσκοπιανό φόρουμ που ενισχύει την φιλία ανάμεσα στις δήθεν "εθνοτικές" μειονότητες των ψευδεπίγραφων "Μακεδόνων" και των "Τούρκων" που ζουν στην Ελλάδα, όπως τους αποκαλεί το site http://turkeymacedonia.wordpress.com/2010/03/10/immigrants-in-greece/. Στη βινιέτα παρουσιάζονται οι χάρτες της Τουρκίας και της ψευδεπίγραφης "Μακεδονίας", των Σκοπίων δηλαδή. "Turkey & Macedonia,Turkish and Macedonian friendship" αναγράφεται στο λογότυπο. Στην ιστοσελίδα παρουσιάζεται θέμα για τη λαθρομετανάστευση στην Ελλάδα. Και ποιο «καλόπαιδο» φιλοξενείται σε συνέντευξη για τους μετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα από τους Τούρκους δουλέμπορους; Ο κύριος Waqas Ahmed. Είναι ο ίδιος. Ο Αχμέτ Βακάς. Από το χωριό Gujrat του Πακιστάν. Η συνέντευξη είναι μια τυπική ιστορία ενός "βασανισμένου μετανάστη", κυνηγημένου από το αστυνομικό σύστημα μιας χώρας που το 50% των κατοίκων της, όπως λέει, είναι ρατσιστές. Αλήθεια γνωρίζει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για τη συνέντευξη του «δράκου» της Πάρου στο ανθελληνικό site;

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ ΑΚΟΜΑ:
  1. Η απάτη της εξέλιξης από Μιχάλης

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »