Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ σιγά μην επενδύσω στην ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Αυτή η σελίδα δεν αποτελεί μέρος ενός ταξιδιωτικού οδηγού και ο σημερινός προβληματισμός δεν πρέπει να φτάσει στα χέρια κανενός ξένου -ξέρεις- από αυτούς τους πλούσιους που ξυπνάνε μια μέρα και λένε εκ του ασφαλούς: "χμ... πως να βγάλουμε μερικά λεφτά ακόμα; Α, το βρήκα! Ας επενδύσουμε κάπου με μέτριο ρίσκο". Οπότε μείναμε μεταξύ μας, ας δούμε τι έχω να πω.

Κάποτε ήταν πολύ εύκολο να επενδύσεις στην Ελλάδα. Ήθελες λίγα λεφτά και απλά λίγο να κοροϊδέψεις τους ξενομανείς χαζούς έλληνες. Κάπως έτσι φτιάχτηκαν όχι μόνο μερικά σπίτια και ξενοδοχεία που συζητάμε σήμερα, αλλά ολόκληρες βάσεις, πανεπιστήμια, στρατιωτικές βάσεις και τεράστια σε χρηστικότητα έργα από τα οποία κάποια ακόμα βρίσκονται σε λειτουργία.

Σήμερα, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το ενδιαφέρον υπάρχει και αφορά σε ξενοδοχειακές μονάδες, θεματικά πάρκα, κομμάτια γης για πολυτελείς εξοχικές κατοικίες, αλλά και για τα προς πώληση, αεροδρόμια, λιμάνια, τρένα και άλλα μεγάλα έργα που αφορούν τα πλαίσια αποκρατικοποιήσεων (και με τα οποία έχω γράψει παλαιότερα πως είμαι απόλυτα σύμφωνος). Θα πρέπει λίγο να παραθέσω πως ανάμεσα σε αυτές τις γνωστές επενδυτικές προσπάθειες ή για να είμαι πιο σωστός, το επενδυτικό ενδιαφέρον, συγκαταλέγεται μία τιτανοτεράστια επένδυση ενός σεΐχη πολύ κοντά στο ναυάγιο των Κυθήρων. Ο τύπος θα έκανε "παπάδες" στο σημείο και θα έφερνε ολόκληρη την υφήλιο εκεί για διακοπές. Μία επίσης μεγάλη επένδυση αφορά στο "Ελληνικό" το οποίο ακόμα δεν έχω καταλάβει αν τελικά πουλήθηκε ή όχι στην τεράστια επενδυτική εταιρεία από την Κίνα.
προσεχώς "Ελληνικό"

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, καθώς και σε αμέτρητες ακόμα μικρότερες, οι έλληνες ή ξένοι επενδυτές έχασαν ή απέσυραν το επενδυτικό ενδιαφέρον τους, αφού βρέθηκαν σε οικονομικό, νομικό και κοινωνικό αδιέξοδο.

  1. Οικονομικό διότι ξαφνικά μαθαίνουν πως η πεινασμένη Ελλάδα που θα έπρεπε να τραβάει σαν το σφουγγάρι τις επενδύσεις, τους περιμένει για να τους φορολογήσει με 29% σε κάθε τους επιχειρηματική δραστηριότητα, ενώ η γη που θα δεσμεύσουν θα έχει έναν επιπλέον φόρο που ακούσει στα διακριτικά, ΕΝΦΙΑ. Όλα αυτά χωρίς να γράφουμε για κάθε οικονομική δυσκολία που ακούσει στο όνομα της στελέχωσης (ασφάλειες κλπ.)
  2. Νομικό, διότι -ε- μιλάμε για την Ελλάδα ρε φίλε! Η γραφειοκρατία αποτελεί ακόμα εκπληκτικό χαρακτηριστικό μας, την ίδια ώρα που κάθε καινούρια δραστηριότητα πρέπει να περάσει εκτός από την έγκριση κρατικών φορέων και από ένα σωρό άλλους. Καινούρια μόδα είναι οι μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που θέτουν όρια, βάζουν σημαίες στο όνομα της προστασίας του καταναλωτή και ένα σωρό αρλούμπες. Και φυσικά, η αρχαιολογία! Το τέρας της ιστορίας μας, υψώνεται κάθε φορά που κάποιο έργο έχει μία πέτρα από την ιστορική μας κληρονομιά και αυτό δεν θα ήταν κακό αν αυτές τις... πέτρες τις εκμεταλλευόμασταν. Όμως λίγο ότι δεν έχουμε λεφτά, λίγο ότι δεν έχουμε βούληση, οι "πέτρες" παραμένουν στην θέση τους και όλα μένουν, τα ίδια αφού το όποιο θέμα της όποιας επένδυσης, κολλάει τελικά, εκεί!
  3. Κοινωνικό ακόμα, διότι ξέρετε ο μέσος οπισθοδρομικός έλληνας δεν μπορεί να δεχτεί εύκολα την αλλαγή. Και στην γερασμένη Ελλάδα του σήμερα, είμαστε γεμάτοι από δαύτους. Αυτός ο μέσος έλληνας έχει σταματήσει τα τελευταία χρόνια, ένα σωρό επενδύσεις. Στο Λασίθι της Κρήτης, πολλοί επενδυτές (και μάλιστα αρκετοί έλληνες εξ αυτών) έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους να επενδύσουν σε μονάδες παραγωγής ενέργειας (ηλιακής και αιολικής) όμως τοπικές οργανώσεις και απλοί πολίτες επαναστάτησαν επειδή ο τόπος θα είχε υποστεί φθορά περιβαλλοντολογική, λες και κατά τα άλλα, σεβόμαστε τόσο πολύ τον τόπο μας, που αποτελούμε παράδειγμα περιβαλλοντολογικής ευαισθησίας με νούμερα-ντροπή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καλός ή κακός, οι πολίτες έχουν την δύναμη να σταματήσουν μια επένδυση σαν αυτή, ακόμα κι αν φέρνει θέσεις εργασίες και άλλα χαρακτηριστικά ανάπτυξης στην περιοχή. Άλλωστε εμείς οι έλληνες είμαστε πολύ περήφανοι για να κάνουμε εκπτώσεις στον ιδανικό πολιτισμό που εφαρμόζουμε σήμερα, ε;
Η Ελλάδα λεφτά δεν έχει. Πρέπει να βρει από αλλού. Ο πιο προφανής τρόπος για να το κάνει αυτό
είναι μέσω του τουρισμού, όπου πουλώντας ήλιο και θάλασσα βλέπει πολύχρωμα χαρτονομίσματα να μπαίνουν στο ταμείο. Ένας άλλος τρόπος θα ήταν μέσω των εξαγωγών, όμως γνωρίζοντας τα μεγέθη της ελληνικής παραγωγής, καλό είναι να μην επεκταθώ για να μην εκτεθώ και σαν αρθρογράφος... Οπότε τι μένει; Οι επενδύσεις! Οι επιχειρηματικές ιδέες κάποιων που για πολύ μελετημένους λόγους, θέλουν να εκπονήσουν στην χώρα μας. Παράλληλα, οι αγορές ακινήτων, διαφόρων θεματικών εκτάσεων ή ακόμα και ξερονήσιων που αντί να λιγουρεύονται οι τούρκοι, θα μπορούσαμε να τους κόψουμε τον βήχα φτιάχνοντας διάφορες μονάδες εκμετάλλευσης.

Ας δικαιολογήσω τον τίτλο μου τώρα. Εσύ, ένας υποθετικά πλούσιος τύπος με διάθεση να γίνεις ακόμα πλουσιότερος, θα επένδυες στην Ελλάδα λαμβάνοντας υπόψη σου όλα τα παραπάνω; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ η ελληνική κανονικότητα μιας αλβανικής πλατείας στην ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Στον σημερινό μας προβληματισμό σας ζητάω να μεταφερθούμε στην Θεσσαλονίκη. Μάλλον στην Αλβανία. Βασικά δεν είμαι σίγουρος... Θα το μάθουμε στην πορεία, γιατί ο σκοπός μου είναι να καυτηριάσω τα εγκαίνια της διαμόρφωσης μίας ήδη υπάρχουσας πλατείας.

Συνοπτικά λοιπόν:
Στην περιοχή των τρένων στην Θεσσαλονίκη και για την ακρίβεια απέναντι απ' τον σταθμό, βρίσκεται μία πλατεία στην οποία εδώ και πολλά χρόνια συχνάζουν αλβανοί και άλλοι ξένοι γιατί από κει περνάνε πολλοί που αναζητούν εργάτες για μεροκάματο. Η χρήση της πλατείας είναι πολυμορφική καθώς συνοδεύεται και από διακίνηση και χρήση ναρκωτικών, πορνεία και όλα τα καλά μιας σωστής μέσης ελληνικής πλατείας αστικού τύπου.

Η Δημοτική αρχή (λέγε με και Μπουτάρη) επειδή έχει αδελφοποιηθεί με τον Δήμο Δυρραχίου στην Αλβανία, αποφάσισε στα πλαίσια της συνεργασίας αυτής να δεχτεί την πρόταση του δεύτερου Δήμου να αναδιαμορφώσει πλήρως την πλατεία με δικά της έξοδα. Η πλατεία φτιάχτηκε, όλα καλά και ονομάστηκε "πάρκο Δυρραχίου". Στα εγκαίνια υψώθηκε η αλβανική και η ελληνική σημαία, αποκαλύφθηκαν οι επιγραφές και στις δύο γλώσσες, κάποιοι χειροκρότησαν που και επίσημα θα έχουν την... δικιά τους πλατεία, κάποιοι αποδοκίμασαν και προφανώς κάποιοι αιφνιδιάστηκαν, αφού σκεφτείτε να βγαίνεις από το τρένο και έξω απ' τον σταθμό το πρώτο πράγμα που αντικρίζεις να είναι μια αλβανική σημαία. Αμέσως κοιτάς το εισιτήριο σου μπας και έκανες λάθος στον προορισμό, έτσι;

Εγώ όμως δεν θέλω να ειρωνευτώ (άλλο). Ο Μπουτάρης μπορεί ιδεολογικά να είναι αρκετά ιδιόμορφος και ίσως προκλητικός, όμως στο πολιτικό του πλάνο ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης έχει βάλει σκοπό να εκμεταλλευτεί το γεγονός πως η Θεσσαλονίκη κάποτε ήταν πράγματι ένα μείγμα πολιτισμών. Ένα μωσαϊκό γλωσσών, εθνοτήτων και θρησκειών, όπου το χρώμα δίνουν οι έλληνες, οι Εβραίοι και οι Τούρκοι. Κι ακόμα, υπάρχουν λιγότεροι Αρμένηδες, Σέρβοι και Βούλγαροι, Αρβανίτες και Ευρωπαίοι από κάθε σχεδόν γωνιά της Γηραιάς Ηπείρου. O Μπουτάρης λοιπόν θέλει να κερδίσει από τους εβραίους, τους μουσουλμάνους, τους ομοφυλόφιλους, προσφέροντας κίνητρα να επισκεφτούν και να αφήσουν λεφτά στην πόλη. Ας μην ξεχνάμε ότι ο δήμαρχος της συμπρωτεύουσας δεν είναι πολιτικός, επιχειρηματίας είναι ο άνθρωπος!

Εδώ πρέπει να γράψω ότι ο σκοπός του αν και άκρως επιχειρηματικός με οικονομικά κίνητρα, επισήμως αφορούσε την ομόνοια και την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ ελλήνων και αλβανών. Και ξέρετε κάτι; Προφανώς και θέλουμε να έχουμε καλές σχέσεις και με τους γείτονές μας, αλλά πολύ περισσότερο με τους συμπολίτες μας, αφού οι αλβανοί βρίσκονται στις γειτονιές όλης της Ελλάδας μαζί με τις οικογένειές τους, όμως πως το πετυχαίνεις αυτό;

Το βράδυ των εγκαινίων, άγνωστοι προσήλθαν στην πλατεία, κατέβασαν την αλβανική σημαία, βεβήλωσαν μέρος της πλατείας και κάλυψαν με μπογιά τα σημεία αναγραφής πινακίδων στα αλβανικά. Την επόμενη μέρα η πλατεία είχε υποστεί μερική καταστροφή, αλλά ήταν αμιγώς ελληνική...
Τώρα ο Δήμος έχει μπλέξει, γιατί μην ξεχνάτε πως τα έξοδα της ανακατασκευής τα κάλυψε εξ ολοκλήρου ο δήμος Δυρραχίου, οπότε τώρα τι κάνουμε ή μάλλον τι κάναμε; Διχάσαμε τον κόσμο, φανατίσαμε τα άκρα και εκτεθήκαμε σε έναν... αλβανικό δήμο. Ας σταματήσω εδώ+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ αυτοί είμαστε...

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που ανά τους αιώνες έχει περάσει πολλά και δυστυχώς θα περάσει ακόμα περισσότερα. Αυτό που κυρίως περιμένεις από τη χώρα αυτή είναι να έχει κάποιες... ευαισθησίες, ιδίως όσον αφορά την προσφυγιά, που αποτελεί ένα τεράστιο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Γιατί και οι Έλληνες υπήρξαν πρόσφυγες, και μάλιστα αρκετές φορές.

Με την όποια λογική, λοιπόν, διαθέτω, μου ήταν εξαρχής δύσκολο να κατανοήσω την αντίδραση των ανθρώπων και συγκεκριμένα πολλών Ελλήνων γονέων, όταν έγινε γνωστό πως πολλά ελληνικά σχολεία επρόκειτο να δεχθούν στις τάξεις τους προσφυγόπουλα. Οι γονείς έγιναν έξαλλοι! Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα απαγόρευσαν οι ίδιοι την είσοδο των παιδιών στα σχολεία αλυσοδένοντας την πόρτα, ή απαγόρευσαν στα παιδιά τους να πάνε στο σχολείο ως ένδειξη διαμαρτυρίας.

Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω... Καταρχήν να πούμε πως εφόσον φαίνεται ότι σαν λαός δεν διαθέτουμε καμία παιδεία και ζούμε γενικώς πίσω από τον ήλιο, δεν είμαστε πρακτικά σε θέση να διδάξουμε τίποτα ουσιαστικό σε αυτά τα παιδιά. Και πάλι όμως, ποιος έχει το δικαίωμα να στερήσει από τα προσφυγόπουλα το δικαίωμα -έστω- της ανεπαρκούς μόρφωσης που προσφέρουν τα σχολεία της χώρας μας;
Οι δικαιολογίες που χρησιμοποιούν είναι οι προφανείς... Τα προσφυγόπουλα είναι βρώμικα, δεν είναι εμβολιασμένα, έχουν ψείρες, κλπ, κλπ... Και ρωτάω: πόσα ελληνόπουλα απέκτησαν μέσα στα σχολεία ηπατίτιδα Α; Πόσα ελληνόπουλα έχουν ψείρες; Πόσα ελληνόπουλα από αμέλεια των γονέων τους δεν εμβολιάζονται; Ας πούμε τα πράγματα όπως είναι. Είμαστε μια χώρα κωλορατσιστών με βλάχικη νοοτροπία που δεν χωνεύουν ούτε τον ίσκιο τους! +el. gk. 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ "ψήνεστε" για κάμπινγκ... πέντε αστέρων;

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Στην κοινή συνείδηση  το κάμπινγκ έχει επικρατήσει ως συνώνυμο του χύμα, της ένωσης με τη φύση και της απόλυτης χαλάρωσης. Οι ομορφιές της ελληνικής φύσης είναι τόσες σε αριθμό και ποιότητα που ευνοούν τέτοιες δραστηριότητες, οι οποίες μάλιστα και λόγω της οικονομικής τους φύσης προσελκύουν κάθε χρόνο δεκάδες τουρίστες, κυρίως νεαρότερων ηλικιών. Μάλιστα η χώρα μας διαθέτει και ορισμένα από τα πλέον φημισμένα ευρωπαϊκά οργανωμένα κάμπινγκ, στα οποία φιλοδοξεί να προστεθεί και το πρώτο ελληνικό κάμπινγκ.... 5 αστέρων, στην Σκοτίνα Πιερίας.

Πρόκειται για ένα έργο που αναμένεται να ολοκληρωθεί και να ανοίξει τις πύλες του στο κοινό το 2017. Εκτός από το χώρο του κατ' εξοχήν κάμπινγκ, στα σχεδόν 500 στρέμματα του χώρου θα υπάρχει συνεδριακό κέντρο, υποδομές όπως κέντρο ευεξίας και glamping σκηνές (με δάπεδο, έπιπλα, τηλεόραση και λοιπές ανέσεις). Η περιοχή προσφέρεται και για δραστηριότητες όπως εκδρομές και πεζοπορία για τους επίδοξους φυσιοδίφες. Πλέον, δεν μένει παρά να παρακολουθήσουμε την πορεία του project.
τουρισμός, σκηνή, glamping
Ένα... παράδειγμα σκηνής glamping!
Θεωρώ αρκετά ενδιαφέρουσα και φιλόδοξη τη συγκεκριμένη πρόταση, καθώς έχει δυνατότητες να προσελκύσει αρκετό κόσμο κυρίως από το εξωτερικό, πρόθυμο να ενισχύσει την ελληνική οικονομία. Περισσότερο όμως απ' αυτήν την ιδέα κρατάω το ανανεωτικό πνεύμα στον χώρο του τουρισμού, το οποίο είναι πλέον κάτι περισσότερο από απαραίτητο αν θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί και να εκμεταλλευτούμε  την υποχώρηση άλλων δυνατών τουριστικών δυνάμεων (π.χ. Τουρκία). Τα καινοτόμα εγχειρήματα, τα οποία έρχονται να συμπληρώσουν μία μεγάλη γκάμα τουριστικών παροχών, παρά τις δυσκολίες που είναι δεδομένο πως θα συναντήσουν στην πορεία τους, αποτελούν οξυγόνο για τον τομέα.  +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ γιατί ο ερντογάν αμφισβήτησε τη λωζάνη;

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Υπάρχουν διαφόρων διαβαθμίσεων προκλήσεις. Ε, αυτή του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θα την κατατάσσαμε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου. "Με τη συνθήκη της Λωζάνης παραχωρήσαμε τα νησιά του Αιγαίου. Όσοι έλαβαν μέρος στις συνομιλίες της Λωζάνης δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Σήμερα βιώνουμε τις επιπτώσεις αυτής της αδυναμίας", δηλώνει, και  σε μία εποχή άκρως ταραγμένη και για τα δύο κράτη επιλέγει -για μία ακόμη φορά- όχι να επιλύσει τα εσωτερικά προβλήματα, αλλά να αναμοχλεύσει τα της εξωτερικής του πολιτικής.


Πέρα απ' την προβληματικότητα αυτής της πολιτικής, το ζήτημα εδώ είναι διττό: πρόκειται αφενός για την άγνοια(;;;) της ιστορικής πραγματικότητας, και αφετέρου για την αμφισβήτηση του διεθνούς δικαίου. Διότι δεν γίνεται να μην γνωρίζει ο Ερντογάν ότι η συνθήκη της Λωζάνης είναι μία συνθήκη ΝΙΚΗΣ για την Τουρκία, μία συνθήκη που επισφραγίζει μία αποτυχημένη ελληνική εκστρατεία και δίνει πίσω στην Τουρκία εκτός από τα εδάφη της που είχαν κατακτηθεί, και τα νησιά Ίμβρο και Τένεδο, ενώ έλαβε ως αποζημίωση και περιοχή της Ανατολικής Θράκης μεγαλύτερη απ' αυτή που όριζε η συνθήκη. Με λίγα λόγια, η Τουρκία βγήκε κερδισμένη από τον πόλεμο αυτό, ενώ η Ελλάδα πλήρωσε με βαρύ φόρο αίματος και εδαφών τα λάθη της. Αυτό έγραψε η ιστορία. Το να έρχεσαι, σχεδόν 100 χρόνια μετά, χωρίς καμία διάθεση μετριοπάθειας και να εκφέρεις όχι απλά μια άποψη, αλλά μία αλήθεια "απόλυτη" μόνο και μόνο επειδή βγαίνει απ' τα χείλη σου, τι εξυπηρετεί...;

Πιο σημαντικό όμως κι απ' την εκμετάλλευση του ιστορικού παρελθόντος για μικροπολιτική (δεν είναι δα κι η πρώτη φορά, συνηθισμένα τα βουνά απ' τα χιόνια), είναι το γεγονός πως αποστασιοποιήθηκε από το διεθνές δίκαιο, τις αποφάσεις του, το status quo στο Αιγαίο και κατ' επέκτασιν τις βασικές αρχές που έχουν θέσει μεταξύ τους τα κράτη για να κατορθώσουν να κρατήσουν αυτόν τον πλανήτη στη θέση του.

Τι προσπαθεί να κάνει λοιπόν ο Ερντογάν; Πρόκειται για μία έκκληση στο αίσθημα του λαού συμφέρουσα, αφού έστρεψε το βλέμμα σε άλλα θέματα κι όχι στην πολιτική του, ενώ ενισχύει και το... ιδιάζον προφίλ που έχει καθιερώσει, ή αποτελεί μία απόπειρα να δημιουργηθούν γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και προβλέπεται... φλογερό το επόμενο διάστημα; Στην πραγματικότητα, δεν ξέρει κανείς. Οψόμεθα+Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ έλληνες, καλωσορίστε τα εκθέματα του ερμιτάζ

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
"Κρατικό Μουσείο Ερμιτάζ: Πύλη στην Ιστορία" τιτλοφορείται η έκθεση που θα λάβει χώρα το διάστημα 2/11/2016-26/2/2017 στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Ο τίτλος φαίνεται να της ταιριάζει γάντι, καθώς ανάμεσα στα 160 έργα συγκαταλέγονται αριστουργήματα της παγκόσμιας κληρονομιάς από κάθε ιστορική περίοδο, έργα που φέρουν την υπογραφή εμβληματικών καλλιτεχνών όπως o El Greco, ο Rubens, o Poussin, ο Murillo, έργα από την αρχαιότητα όπως σκυθικά αγγεία, ευρήματα από το ελληνορωμαϊκό παρελθόν και την ανατολή αλλά και ελαφρώς πιο σύγχρονα, όπως αυτά των Canova και Rodin. "Πρόκειται για ένα μείζον πολιτιστικό γεγονός. Τα εκθέματα ανήκουν σε ένα ευρύ χρονικό φάσμα, από την αρχαιότητα ως τους νεότερους χρόνους, και αφορούν θησαυρούς από ένα απ' τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου, το Ερμιτάζ", δηλώνουν τα μέλη του ΚΑΣ. Και δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε.

Ως αντάλλαγμα, το δρόμο τους για τη Ρωσία, και συγκεκριμένα τη Μόσχα, θα ξεκινήσουν 21 επιλεγμένα έργα από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, την Ιδιωτική Συλλογή Μαργαρίτη καθώς και το Μουσείο Μπενάκη, για την έκθεση "Βυζαντινή Τέχνη από την Ελλάδα" που θα φιλοξενηθεί στην Κρατική Πινακοθήκη Tretyakov.
αθήνα, έκθεση, έργα
Το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο επί της Βασιλίσσης Σοφίας
Τι θα λέγατε λοιπόν ένα απόγευμα, αντί για τον καθιερωμένο καφέ, να...ζορίσετε λίγο την παρέα σας και να επισκεφθείτε την συγκεκριμένη (και όχι μόνο βέβαια) έκθεση; Σας εγγυώμαι προσωπικά πως δεν θα το μετανιώσετε. Όχι μόνο θα έρθετε σε επαφή με μοναδικά έργα, θα αποκομίσετε μία όμορφη εμπειρία και θα ξεφύγετε απ' τα συνηθισμένα και τα καθημερινά, θα συνεισφέρετε παράλληλα και στις προσπάθειες των ελληνικών μουσείων, τα οποία εν μέσω κρίσης και ενώ η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, ε, δεν είναι και η πλέον λαμπρή, καταφέρνουν ακόμα να βρίσκονται στα κορυφαία του κόσμου. Το τερπνόν μετά του ωφέλιμου. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ "ντύνοντας" στίχους

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Διαβάζοντας πρόσφατα για τη μελοποίηση της ποιητικής συλλογής "Καντάδες για ένα Δαίμονα" του Γιώργου Δάγλα, κι έπειτα ακούγοντας ένα δείγμα της -αξιόλογης- δουλειάς που έγινε πάνω σ' αυτή από το μουσικό Βασίλη Λαγό (περισσότερα εδώ), αναγνώρισα για μία ακόμη φορά τόσο το απολαυστικό για τις αισθήσεις αποτέλεσμα που μπορεί να προσφέρει ο συγκερασμών δύο (ή και περισσοτέρων) τεχνών, όσο και την αξία της μελοποιημένης ποίησης. Αξία που από κάποιους αμφισβητείται, καθώς η παρέμβαση του μουσικού μπορεί να οδηγήσει σε αποτέλεσμα που δεν ταιριάζει στα εκάστοτε υποκειμενικά κριτήρια, αφαιρώντας πόντους από την εικόνα που αποκτά το κοινό για το ποίημα.
βιβλίο, ζωγραφική, τέχνη
Απορρίπτοντας τις παραπάνω θέσεις ως υπεραναλυτικές, θα προτιμήσω να σταθώ στον ιερό σκοπό που έχει επιφορτιστεί η μελοποιημένη ποίηση: να βάλει την ποίηση στα σπίτια του ευρέος κοινού. Όχι τόσο του εξοικειωμένου, όσο του ξένου προς την τέχνη αυτή. Με "δούρειο ίππο" τη δύναμη της μουσικής και την επιρροή της στους ανθρώπους, η ποίηση μπορεί να εισβάλει στις άγουρες συνειδήσεις και να τις διαμορφώσει, αλλά και να τις κατευθύνει προς τα τερτίπια της... Γι' αυτό η μελοποιημένη ποίηση οφείλει σταδιακά να αναβαθμίσει τη θέση της τα πολιτιστικά του τόπου και νέοι συνθέτες πρέπει να παροτρύνονται να πάρουν το ρίσκο και να ενασχοληθούν μ' αυτήν (με άπλετο σεβασμό βέβαια στο κείμενο που επεξεργάζονται).

Δεν θα μπορούσα βέβαια να κλείσω χωρίς να σας παραθέσω μερικά σπουδαία ονόματα που μελοποιήθηκαν χαρίζοντάς μας θησαυρούς: Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Ρίτσος, Κώστας Καρυωτάκης, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Κώστας Βάρναλης, Νίκος Καββαδίας... και πάρα πολλοί άλλοι, με επίσημες και ανεπίσημες μουσικές φορεσιές, με εμπνεύσεις ερασιτεχνών και επαγγελματιών... Σε οποιαδήποτε περίπτωση, όταν η τέχνη γεννά τέχνη, οφείλουμε αφενός να αναγνωρίσουμε το μεγαλείο της, αφετέρου να αποδώσουμε τα δέοντα στους φορείς της.

Εσάς; Ποιο είναι το αγαπημένο σας μελοποιημένο ποίημα;  +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ξεκινά η σχολική χρονιά και ο καθρέφτης του μέλλοντος της ελλάδος

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Αυτός ο προβληματισμός δεν χωρά ανάλυση. Δεν χρειάζεται πολλά λόγια. Λίγη σκέψη και κάποιον που απλά θα νοιάζεται. Αυτό είναι αρκετό. Βλέπετε, την ερχόμενη Δευτέρα ξεκινούν τα ελληνικά δημόσια σχολεία όλης της χώρας και όλων των βαθμίδων.

Πως ξεκινούν; Αυτό είναι ένα άλλο και δυστυχώς ξεχωριστό, θέμα. Την ίδια ώρα που υπάρχει λαοθάλασσα αδιόριστων εκπαιδευτικών, τα κενά σε πρωτοβάθμια και και δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι αμέτρητα. Οι παιδικοί σταθμοί δεν μπορούν -λόγω υποστελέχωσης- να καλύψουν το 60 και πλέον τοις εκατό των παιδιών μας που απλά θα μείνουν να βολοδέρνουν σπίτια τους και στις γιαγιάδες τους. Βιβλία παρουσιάζουν ελλείψεις, εγκαταστάσεις εντοπίζονται με σοβαρά προβλήματα και πάει λέγοντας.

Αλλά δεν είναι μόνο οι ελλείψεις του κράτους. Είναι και αυτές του λαού. Ενδεικτικά θα αναφέρω πως πολλά σχολεία στην κρητική επικράτεια, άνοιξαν από τους διευθυντές (πριν την επίσημη έναρξη τους) για να αντικρίσουν οι δεύτεροι σπασμένα τζάμια, κλεμμένο υλικό, μουτζούρες στους τοίχους και κάθε λογής βανδαλισμών. Γιατί; Προσπαθώ να μπω στην θέση εκείνων που είχαν ανάγκη -για παράδειγμα- από ένα ποτιστικό μηχάνημα και το έκλεψαν. Αλλά γιατί να σπάσεις τα τζάμια όταν μετά δεν παραβίασες τον χώρο; Γιατί να μουτζουρώσεις έναν τοίχο που ήταν όμορφα ζωγραφισμένος; Γιατί;

Θέλω να καταλήξω κάπου. Τα παιδιά. Στα παιδιά τα λόγια είναι λίγα και δεν είναι σοβαρά. Γίνεται χαμός αν κόψουν τις συντάξεις και αν ανεβάσουν την τιμή στο πετρέλαιο. Πανικός αν αδικήθηκε κάποιος επιχειρηματίας στις τηλεοπτικές άδειες ή αν το πρωτάθλημα αργήσει κάνα μήνα. Το σχολείο όμως είναι ψιλά γράμματα. Ποιος νοιάζεται για το πόσο υψηλού επιπέδου θα είναι η δουλειά που γίνεται στα σχολεία; Ποιος σπουδαιολογεί το πως η μεταχείριση και γενικά η εκπαίδευση των παιδιών μας μπορεί να επηρεάσει ολόκληρο το μέλλον αυτής της χώρας;

Γιατί το πιθανότερο είναι να ανήκετε κι εσείς στον μέσο όρο του έλληνα που το πιο μακριά που μπορεί να κοιτάξει (όταν δεν αφορά τον εαυτούλη του) είναι το μεσοπρόθεσμο μέλλον. Οτιδήποτε πιο μακριά από αυτό είναι η απόλυτη ουτοπία. Κι όμως... το μέλλον μιας χώρας χτίζεται σε αυτά τα υποβαθμισμένα σχολεία, από αυτούς τους εξαθλιωμένους δασκάλους. Οπότε... μην έχετε αγωνία ή τζάμπα ελπίδες. Από δω και μπρος θα λέτε: "δείξε μου τα σχολεία σου, να σου πω το μέλλον σου".  +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ το show στο λεωφορείο του ΟΑΣΘ ήρθε για να μας θυμίσει ποιοι είμαστε...

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Το λεωφορείο του ΟΑΣΘ για λίγα λεπτά θύμισε θέατρο, στο σανίδι του οποίου παιζόταν έργο τόσο παράλογο, που θα 'κανε τον Ιονέσκο να νιώσει μειονεκτικά. Ελεγκτής να στριμώχνει και να τραβάει επιβάτιδα για να την κρατήσει στο λεωφορείο κι εκείνη να προσπαθεί να βγει από το παράθυρο ουρλιάζοντας... Ιδού η σκηνή για όσους δεν την έχουν δει:
Τα πράγματα, τουλάχιστον κατ' εμέ, είναι σχετικά απλά. Ακόμη κι αν η κοπέλα δεν είχε εισιτήριο (για τον Α ή Β λόγο, ιδεολογικό, οικονομικό, οποιασδήποτε φύσης, δεν μας αφορά) μπορούσε να της κοπεί απλά το πρόστιμο, σύμφωνα με το νόμο, και να τελειώσει εκεί το θέμα. Κι αν δεν έδινε τα στοιχεία της, θα μπορούσε να ακολουθηθεί η ορισμένη διαδικασία χωρίς κανείς να απλώσει το χέρι του πάνω της εκμεταλλευόμενος τη θέση του, χωρίς να χρειαστεί να την στριμώξει ο ελεγκτής για να μην φύγει, χωρίς να αναγκαστεί να σκαρφαλώσει στο παράθυρο κι έπειτα να την τραβάνε μέσα... Η συμπεριφορά αυτή ήταν λάθος όχι μόνο για την διατήρηση των τύπων, αλλά και από ανθρώπινη πλευρά.

Κι αυτό φυσικά το περιστατικό προστίθεται στη λίστα με τα στοιχεία για το που έχουμε φτάσει ως κοινωνία. Το ίδιο το συμβάν αλλά και οι παραφυάδες του. Μια βόλτα στα σχόλια του βίντεο αρκεί για να πάρετε μία ιδέα για το πόσο γρήγορα μπορούμε να διχαστούμε, να πολωθούμε, να πάρουμε μία θέση και να την υποστηρίξουμε περιπαθώς μόνο κ μόνο γιατί δεν μπορούμε να ακούσουμε και να καταλάβουμε τι μας λέει ο άλλος, είμαστε πλέον ανίκανοι να συζητήσουμε...! Κι αν αυτός ο διχασμός είναι μέρος αδιάσπαστο της ιστορικής μας ταυτότητας, τι γίνεται με την οργή; Την οργή που είναι ολοφάνερη και πλέον δεν σιγοβράζει, έχει ξεχειλίσει. Έχουμε περάσει, περνάμε και θα περάσουμε πολλά... Και καμία αφορμή για κριτική και στηλίτευση του κράτους και του συστήματος που μας έφερε ως εδώ δεν πάει χαμένη. Όμως άραγε ακούει κανείς; Ή πολιτικοί και πολίτες (το κράτος είμαστε εμείς...) εθελοτυφλούν, και πάντα φταίει κάποιος άλλος, κάτι άλλο;

Δεν ξέρω αν μία έκκληση να σκεφτούμε και να αλλάξουμε θα ήταν χρήσιμη. Αν θα είχε αποτέλεσμα ή θα έμοιαζε ειρωνεία μέσα στους απογοητευτικούς καιρούς που ζούμε ή θα σας έκανε να αναγουλιάσετε από το πόσο τετριμμένο θα έμοιαζε κάτι τέτοιο. Γι' αυτό θα προτιμήσω να κλείσω με μία ευχή: επιβιώστε στους χαλεπούς καιρούς... κι αρχίστε να ονειρεύεστε και να εργάζεστε για τους καλύτερους. Για να ξεκινήσουμε σιγά σιγά να τους δίνουμε σάρκα και οστά. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ το φιάσκο της ελληνικής τηλεόρασης που δεν μας αρέσει

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Λοιπόν. Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα. Σε λίγη ώρα από τώρα (το κείμενο γράφεται λίγο πριν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα) θα γνωρίζουμε ποια τέσσερα τηλεοπτικά δίκτυα θα μπορούν να εκπέμπουν ελεύθερα πανελλαδικά στην περιβόητη και πολύπαθη ελληνική τηλεόραση.

τηλεόραση, άδειες, Ελλάδα, tv
Ξέρετε, αυτήν που όλοι γουστάρουμε να βρίζουμε και να κατηγορούμε, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας πως οι δικές μας προτιμήσεις και οι δικές μας επιλογές την διαμόρφωσαν έτσι. Γιατί... ποτέ κανένας Φώσκολος δεν θα έκανε δεύτερη σειρά αν δεν είχε πετύχει η πρώτη του. Ποτέ κανένα λατινοαμερικάνικο σήριαλ δεν θα ερχόταν για δεύτερη φορά αν δεν είχε αγαπηθεί η πρώτη του. Ποτέ κανένα reality δεν θα βλέπαμε σαν συνέχεια αν δεν είχε πετύχει το πρώτο και προφανώς δεν θα βλέπαμε ποτέ δεύτερη και τρίτη τούρκικη σειρά αν δεν είχε γίνει χαμός στην πρώτη. Άρα; Ποιοι φταίνε για την ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης;

Σε κάθε περίπτωση, έπρεπε να μπει ένα τέλος στο χάος και οι άδειες να δοθούν. Όμως πως; Πως θα μπορούσε να διασφαλιστεί η διαφάνεια, η δικαιοσύνη και η ελευθερία σε έναν διαγωνισμό που αφορά την ελευθερία του λόγου μιας και μιλάμε για τηλεοπτικά κανάλια;

Η απάντηση σίγουρα δεν ήταν το φιάσκο που διοργάνωσε η παρέα του κυρίου Τσίπρα. Εκατομμυριούχοι εφοπλιστές να μπαίνουν με σακιά και βαλιτσάκια, τυλιγμένες οδοντόβουρτσες και αρκουδάκια ύπνου, παραδίδοντας τα κινητά τους (όπως στο σχολείο κάποτε) για ένα camping με όλες τις ανέσεις! Και ξέρετε κάτι; Δεν με νοιάζει η ταπείνωση που έλαβαν εκείνοι, με ενδιαφέρει η ταπεινωτική εικόνα της διαδικασίας σε μία δημοκρατική χώρα. Γιατί η διαδικασία, κάθε άλλο παρά δημοκρατία θυμίζει.

Και ύστερα μπαίνει το καλύτερο κανάλι; Ωπα! Ποιο; Μα εδώ δεν μιλάμε για το καλύτερο κανάλι, πολύ απλά γιατί το κανάλι δεν έχει σημασία εδώ. Τι; Μιλάμε για τηλεοπτικά κανάλια; Μα δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι το χρήμα. Και ποιος θα δώσει το περισσότερο για να αγοράσει μία άδεια. Δημοπρασία δεν είπαμε; Αντί ο καθένας να παρουσιάσει ένα επιχειρηματικό project που θα αποπνέει οικονομική υγεία και τηλεοπτική ποιότητα, το μόνο κριτήριο είναι το χρήμα. Να λοιπόν γιατί είδαμε μεγιστάνες -άσχετους με τα τηλεοπτικά- να λαμβάνουν μέρος την ίδια ώρα που καναλάρχες με σοβαρή εμπειρία που ίσως θα μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ενδιαφέρον σχέδιο, έμειναν έξω.

τηλεόραση, άδειες, Ελλάδα, tv
Το φιάσκο λοιπόν ολοκληρώνεται και το αστείο είναι ότι η κυβέρνηση θα τσεπώσει ένα σωρό εκατομμύρια ευρώ για τέσσερις άδειες που ολοένα και χάνουν την αξία τους. Εγώ και μαζί μου περισσότερα από ένα εκατομμύριο νοικοκυριά στην Ελλάδα, είναι ήδη συνδρομητές σε πλατφόρμες συνδρομητικής τηλεόρασης. Προσωπικά, τα κανάλια εκείνα δεν τα έχω παρακολουθήσει για χρόνια και η τάση είναι αυτή. Η απαξίωση των "ελεύθερων" ιδιωτικών έναντι στα ολοένα και πιο πλούσια συνδρομητικά, νομίζω πως δίνει το σύνθημα. Ακούει κανείς;  +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ας πάει και το παλιάμπελο και ο απερίσκεπτος έλληνας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η αντίστροφη μέτρηση του καλοκαιριού έχει αρχίσει, οι διακοπές τελειώνουν και μαζί η απόδραση από τις σκοτούρες της καθημερινότητας αλλά και της πολιτικής και οικονομικής αστάθειας. Αποφάσισα λοιπόν πως για την περίσταση των ημερών «ταιριάζει γάντι» μια παλιά ιστορία που στο τέλος θα μας δώσει έναυσμα για προβληματισμό, τροφή για σκέψη…  

«Ας πάει και το παλιάμπελο»: Πολλοί θα έχετε ακούσει ή θα έχετε πει αυτή τη λαϊκή ρήση. Η προέλευση αυτής της φράσης, η οποία προέκυψε από μία μουσικοθεατρική παράσταση, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον – για μένα τουλάχιστον – για το λόγο ότι αποκαλύπτει πολλά για τη νοοτροπία του λαού μας – για κάποια ιδιαίτερα γνωρίσματα που παρουσιάζουμε σαν λαός και που ακόμα αναρωτιέμαι για το αν είναι θετικά ή αρνητικά τελικά…

Ας ξεκινήσουμε, όμως, με την ιστορία της φράσης. Πρόκειται, λοιπόν, για μια λαϊκή έκφραση που ανάγεται στην εποχή του Όθωνα. Ειπώθηκε από έναν χωρικό / αγρότη / φουστανελά με τσαρούχια και μουστάκια (όπως θέλετε πείτε τον), ο οποίος την αναφώνησε μετά το τέλος μιας παράστασης στο θέατρο Μπούκουρα – έτσι ονομάζονταν το 1ο θέατρο του νεοσύστατου τότε ελληνικού κράτους. Καθώς, λοιπόν, το ελληνικό κράτος μετρούσε λίγα χρόνια ζωής, η εγχώρια θεατρική ζωή δεν είχε αναπτυχθεί ιδιαιτέρως. Έτσι, τη θεατρική διασκέδαση της χώρας ή μάλλον για να είμαι πιο ακριβής της πρωτεύουσας (Αθήνα) είχαν αναλάβει ευρωπαϊκοί θίασοι, κυρίως Ιταλικοί και Γαλλικοί, οι οποίοι έδιναν παραστάσεις στο θέατρο Μπούκουρα. Περί τα 1840, λοιπόν, στο θέατρο Μπούκουρα τραγουδούσε η Ιταλίδα αοιδός Ρίτα Μπάσσο. Και καθώς στην Ελλαδίτσα μας τότε οι γυναίκες ήταν άκρως περιορισμένες και δη ενδυματολογικά, φανατιστείτε τί γίνονταν όταν εμφανίζονταν επί σκηνής προκλητικά ντυμένες – για τα δεδομένα της εποχής πάντα – ευρωπαίες καλλιτέχνιδες! Το ανδροκρατούμενο φιλοθεάμον κοινό θυσίαζε στα πόδια τους λουλούδια και κοσμήματα κάθε βράδυ – Έλληνες ρε παιδί μου, δεν ξέρω για εσάς εγώ πάντως πολύ διασκεδάζω με αυτά μας τα καμώματα ως λαός!! 

Ένα βράδυ, λοιπόν, ένας κτηματίας της Αττικής που παρακολούθησε την παράσταση της Ρίτα Μπάσσο ενθουσιάστηκε τόσο πολύ, που της έταξε ό,τι πιο πολύτιμο είχε- το αμπέλι του! Λέγοντας τη φράση: «Ας πάει και το παλιάμπελο για χάρη σου» - προφανώς δεν της έδωσε το αμπέλι, αλλά κάποιο πολύτιμο δώρο που κόστισε όσο και το αμπέλι του – πολύ «large» ο τύπος! Το τι έγραψαν οι φυλλάδες της εποχής, το τι σούσουρο και κουτσομπολιό συνέβη στην Αθήνα τις επόμενες μέρες το φαντάζεστε όλοι προφανώς. Και κάπως έτσι έμεινε στην ιστορία αυτή η φράση! Αξιοσημείωτο είναι ότι η ίδια έκφραση αποτέλεσε και τίτλο τραγουδιού που έγινε μάλιστα προσωπική επιτυχία της γνωστής, αγαπημένης και ταλαντούχας ηθοποιού Ρένας Βλαχοπούλου.
Με έναυσμα τους στίχους του τραγουδιού, οι οποίοι σαφώς είναι εμπνευσμένοι από την παραπάνω ιστορία μου προέκυψε ο εξής συσχετισμός: Πόσο πολύ αντιπροσωπεύει αυτή η φράση την ψυχολογία του νεοέλληνα. Την απερισκεψία του, το πάθος του, όπως θέλετε πείτε του. Ο κύριος της ιστορίας μας, τόσο πολύ ευχαριστήθηκε που δεν δίστασε να θυσιάσει ότι πιο πολύτιμο είχε – το μοναδικό του αμπέλι! Απερίσκεπτος; Μπορεί…  Δικό του το αμπέλι, δική του κι απόφαση!

Ως εδώ καλά όλα, αλλά και αυτός ο νεοέλληνας θα πρέπει να μάθει να αναλαμβάνει τις ευθύνες των απερίσκεπτων πράξεών του. Κι εδώ υστερούμε σαν λαός, γιατί; Μα γιατί πάντα φταίνε οι άλλοι!
Τα φιλιά μου! +Elena Alefantinou


σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »