Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΕΘΝΙΚΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΕΘΝΙΚΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ σιγά μην επενδύσω στην ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Αυτή η σελίδα δεν αποτελεί μέρος ενός ταξιδιωτικού οδηγού και ο σημερινός προβληματισμός δεν πρέπει να φτάσει στα χέρια κανενός ξένου -ξέρεις- από αυτούς τους πλούσιους που ξυπνάνε μια μέρα και λένε εκ του ασφαλούς: "χμ... πως να βγάλουμε μερικά λεφτά ακόμα; Α, το βρήκα! Ας επενδύσουμε κάπου με μέτριο ρίσκο". Οπότε μείναμε μεταξύ μας, ας δούμε τι έχω να πω.

Κάποτε ήταν πολύ εύκολο να επενδύσεις στην Ελλάδα. Ήθελες λίγα λεφτά και απλά λίγο να κοροϊδέψεις τους ξενομανείς χαζούς έλληνες. Κάπως έτσι φτιάχτηκαν όχι μόνο μερικά σπίτια και ξενοδοχεία που συζητάμε σήμερα, αλλά ολόκληρες βάσεις, πανεπιστήμια, στρατιωτικές βάσεις και τεράστια σε χρηστικότητα έργα από τα οποία κάποια ακόμα βρίσκονται σε λειτουργία.

Σήμερα, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το ενδιαφέρον υπάρχει και αφορά σε ξενοδοχειακές μονάδες, θεματικά πάρκα, κομμάτια γης για πολυτελείς εξοχικές κατοικίες, αλλά και για τα προς πώληση, αεροδρόμια, λιμάνια, τρένα και άλλα μεγάλα έργα που αφορούν τα πλαίσια αποκρατικοποιήσεων (και με τα οποία έχω γράψει παλαιότερα πως είμαι απόλυτα σύμφωνος). Θα πρέπει λίγο να παραθέσω πως ανάμεσα σε αυτές τις γνωστές επενδυτικές προσπάθειες ή για να είμαι πιο σωστός, το επενδυτικό ενδιαφέρον, συγκαταλέγεται μία τιτανοτεράστια επένδυση ενός σεΐχη πολύ κοντά στο ναυάγιο των Κυθήρων. Ο τύπος θα έκανε "παπάδες" στο σημείο και θα έφερνε ολόκληρη την υφήλιο εκεί για διακοπές. Μία επίσης μεγάλη επένδυση αφορά στο "Ελληνικό" το οποίο ακόμα δεν έχω καταλάβει αν τελικά πουλήθηκε ή όχι στην τεράστια επενδυτική εταιρεία από την Κίνα.
προσεχώς "Ελληνικό"

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις, καθώς και σε αμέτρητες ακόμα μικρότερες, οι έλληνες ή ξένοι επενδυτές έχασαν ή απέσυραν το επενδυτικό ενδιαφέρον τους, αφού βρέθηκαν σε οικονομικό, νομικό και κοινωνικό αδιέξοδο.

  1. Οικονομικό διότι ξαφνικά μαθαίνουν πως η πεινασμένη Ελλάδα που θα έπρεπε να τραβάει σαν το σφουγγάρι τις επενδύσεις, τους περιμένει για να τους φορολογήσει με 29% σε κάθε τους επιχειρηματική δραστηριότητα, ενώ η γη που θα δεσμεύσουν θα έχει έναν επιπλέον φόρο που ακούσει στα διακριτικά, ΕΝΦΙΑ. Όλα αυτά χωρίς να γράφουμε για κάθε οικονομική δυσκολία που ακούσει στο όνομα της στελέχωσης (ασφάλειες κλπ.)
  2. Νομικό, διότι -ε- μιλάμε για την Ελλάδα ρε φίλε! Η γραφειοκρατία αποτελεί ακόμα εκπληκτικό χαρακτηριστικό μας, την ίδια ώρα που κάθε καινούρια δραστηριότητα πρέπει να περάσει εκτός από την έγκριση κρατικών φορέων και από ένα σωρό άλλους. Καινούρια μόδα είναι οι μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που θέτουν όρια, βάζουν σημαίες στο όνομα της προστασίας του καταναλωτή και ένα σωρό αρλούμπες. Και φυσικά, η αρχαιολογία! Το τέρας της ιστορίας μας, υψώνεται κάθε φορά που κάποιο έργο έχει μία πέτρα από την ιστορική μας κληρονομιά και αυτό δεν θα ήταν κακό αν αυτές τις... πέτρες τις εκμεταλλευόμασταν. Όμως λίγο ότι δεν έχουμε λεφτά, λίγο ότι δεν έχουμε βούληση, οι "πέτρες" παραμένουν στην θέση τους και όλα μένουν, τα ίδια αφού το όποιο θέμα της όποιας επένδυσης, κολλάει τελικά, εκεί!
  3. Κοινωνικό ακόμα, διότι ξέρετε ο μέσος οπισθοδρομικός έλληνας δεν μπορεί να δεχτεί εύκολα την αλλαγή. Και στην γερασμένη Ελλάδα του σήμερα, είμαστε γεμάτοι από δαύτους. Αυτός ο μέσος έλληνας έχει σταματήσει τα τελευταία χρόνια, ένα σωρό επενδύσεις. Στο Λασίθι της Κρήτης, πολλοί επενδυτές (και μάλιστα αρκετοί έλληνες εξ αυτών) έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους να επενδύσουν σε μονάδες παραγωγής ενέργειας (ηλιακής και αιολικής) όμως τοπικές οργανώσεις και απλοί πολίτες επαναστάτησαν επειδή ο τόπος θα είχε υποστεί φθορά περιβαλλοντολογική, λες και κατά τα άλλα, σεβόμαστε τόσο πολύ τον τόπο μας, που αποτελούμε παράδειγμα περιβαλλοντολογικής ευαισθησίας με νούμερα-ντροπή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καλός ή κακός, οι πολίτες έχουν την δύναμη να σταματήσουν μια επένδυση σαν αυτή, ακόμα κι αν φέρνει θέσεις εργασίες και άλλα χαρακτηριστικά ανάπτυξης στην περιοχή. Άλλωστε εμείς οι έλληνες είμαστε πολύ περήφανοι για να κάνουμε εκπτώσεις στον ιδανικό πολιτισμό που εφαρμόζουμε σήμερα, ε;
Η Ελλάδα λεφτά δεν έχει. Πρέπει να βρει από αλλού. Ο πιο προφανής τρόπος για να το κάνει αυτό
είναι μέσω του τουρισμού, όπου πουλώντας ήλιο και θάλασσα βλέπει πολύχρωμα χαρτονομίσματα να μπαίνουν στο ταμείο. Ένας άλλος τρόπος θα ήταν μέσω των εξαγωγών, όμως γνωρίζοντας τα μεγέθη της ελληνικής παραγωγής, καλό είναι να μην επεκταθώ για να μην εκτεθώ και σαν αρθρογράφος... Οπότε τι μένει; Οι επενδύσεις! Οι επιχειρηματικές ιδέες κάποιων που για πολύ μελετημένους λόγους, θέλουν να εκπονήσουν στην χώρα μας. Παράλληλα, οι αγορές ακινήτων, διαφόρων θεματικών εκτάσεων ή ακόμα και ξερονήσιων που αντί να λιγουρεύονται οι τούρκοι, θα μπορούσαμε να τους κόψουμε τον βήχα φτιάχνοντας διάφορες μονάδες εκμετάλλευσης.

Ας δικαιολογήσω τον τίτλο μου τώρα. Εσύ, ένας υποθετικά πλούσιος τύπος με διάθεση να γίνεις ακόμα πλουσιότερος, θα επένδυες στην Ελλάδα λαμβάνοντας υπόψη σου όλα τα παραπάνω; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ η ελληνική κανονικότητα μιας αλβανικής πλατείας στην ελλάδα

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Στον σημερινό μας προβληματισμό σας ζητάω να μεταφερθούμε στην Θεσσαλονίκη. Μάλλον στην Αλβανία. Βασικά δεν είμαι σίγουρος... Θα το μάθουμε στην πορεία, γιατί ο σκοπός μου είναι να καυτηριάσω τα εγκαίνια της διαμόρφωσης μίας ήδη υπάρχουσας πλατείας.

Συνοπτικά λοιπόν:
Στην περιοχή των τρένων στην Θεσσαλονίκη και για την ακρίβεια απέναντι απ' τον σταθμό, βρίσκεται μία πλατεία στην οποία εδώ και πολλά χρόνια συχνάζουν αλβανοί και άλλοι ξένοι γιατί από κει περνάνε πολλοί που αναζητούν εργάτες για μεροκάματο. Η χρήση της πλατείας είναι πολυμορφική καθώς συνοδεύεται και από διακίνηση και χρήση ναρκωτικών, πορνεία και όλα τα καλά μιας σωστής μέσης ελληνικής πλατείας αστικού τύπου.

Η Δημοτική αρχή (λέγε με και Μπουτάρη) επειδή έχει αδελφοποιηθεί με τον Δήμο Δυρραχίου στην Αλβανία, αποφάσισε στα πλαίσια της συνεργασίας αυτής να δεχτεί την πρόταση του δεύτερου Δήμου να αναδιαμορφώσει πλήρως την πλατεία με δικά της έξοδα. Η πλατεία φτιάχτηκε, όλα καλά και ονομάστηκε "πάρκο Δυρραχίου". Στα εγκαίνια υψώθηκε η αλβανική και η ελληνική σημαία, αποκαλύφθηκαν οι επιγραφές και στις δύο γλώσσες, κάποιοι χειροκρότησαν που και επίσημα θα έχουν την... δικιά τους πλατεία, κάποιοι αποδοκίμασαν και προφανώς κάποιοι αιφνιδιάστηκαν, αφού σκεφτείτε να βγαίνεις από το τρένο και έξω απ' τον σταθμό το πρώτο πράγμα που αντικρίζεις να είναι μια αλβανική σημαία. Αμέσως κοιτάς το εισιτήριο σου μπας και έκανες λάθος στον προορισμό, έτσι;

Εγώ όμως δεν θέλω να ειρωνευτώ (άλλο). Ο Μπουτάρης μπορεί ιδεολογικά να είναι αρκετά ιδιόμορφος και ίσως προκλητικός, όμως στο πολιτικό του πλάνο ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης έχει βάλει σκοπό να εκμεταλλευτεί το γεγονός πως η Θεσσαλονίκη κάποτε ήταν πράγματι ένα μείγμα πολιτισμών. Ένα μωσαϊκό γλωσσών, εθνοτήτων και θρησκειών, όπου το χρώμα δίνουν οι έλληνες, οι Εβραίοι και οι Τούρκοι. Κι ακόμα, υπάρχουν λιγότεροι Αρμένηδες, Σέρβοι και Βούλγαροι, Αρβανίτες και Ευρωπαίοι από κάθε σχεδόν γωνιά της Γηραιάς Ηπείρου. O Μπουτάρης λοιπόν θέλει να κερδίσει από τους εβραίους, τους μουσουλμάνους, τους ομοφυλόφιλους, προσφέροντας κίνητρα να επισκεφτούν και να αφήσουν λεφτά στην πόλη. Ας μην ξεχνάμε ότι ο δήμαρχος της συμπρωτεύουσας δεν είναι πολιτικός, επιχειρηματίας είναι ο άνθρωπος!

Εδώ πρέπει να γράψω ότι ο σκοπός του αν και άκρως επιχειρηματικός με οικονομικά κίνητρα, επισήμως αφορούσε την ομόνοια και την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ ελλήνων και αλβανών. Και ξέρετε κάτι; Προφανώς και θέλουμε να έχουμε καλές σχέσεις και με τους γείτονές μας, αλλά πολύ περισσότερο με τους συμπολίτες μας, αφού οι αλβανοί βρίσκονται στις γειτονιές όλης της Ελλάδας μαζί με τις οικογένειές τους, όμως πως το πετυχαίνεις αυτό;

Το βράδυ των εγκαινίων, άγνωστοι προσήλθαν στην πλατεία, κατέβασαν την αλβανική σημαία, βεβήλωσαν μέρος της πλατείας και κάλυψαν με μπογιά τα σημεία αναγραφής πινακίδων στα αλβανικά. Την επόμενη μέρα η πλατεία είχε υποστεί μερική καταστροφή, αλλά ήταν αμιγώς ελληνική...
Τώρα ο Δήμος έχει μπλέξει, γιατί μην ξεχνάτε πως τα έξοδα της ανακατασκευής τα κάλυψε εξ ολοκλήρου ο δήμος Δυρραχίου, οπότε τώρα τι κάνουμε ή μάλλον τι κάναμε; Διχάσαμε τον κόσμο, φανατίσαμε τα άκρα και εκτεθήκαμε σε έναν... αλβανικό δήμο. Ας σταματήσω εδώ+Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ η εποχή των ατάλαντων πολιτικών

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Μία εβδομάδα έμεινε για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές και, αν και είμαστε εδώ πολύ απασχολημένοι με τα κανάλια, τον Παππά, το ΣτΕ, τον Τσίπρα, το χρέος, το κούρεμα, τα ελληνοτουρκικά και ούτω καθεξής, οφείλουμε σιγά σιγά να στρέψουμε λίγο το βλέμμα μας και να ασχοληθούμε με το τι συμβαίνει στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, και γιατί μας αφορά άμεσα (η πολιτική, έτσι όπως έχουν δομηθεί τα συστήματα κρατών, έχει πάψει να είναι εθνική υπόθεση του κάθε κράτους), και γιατί αυτό θα μας δώσει την ευκαιρία να κάνουμε κάποιες πολύ ωραίες (;) παρατηρήσεις.


πρόεδρος, εκλογές
Διότι τι γίνεται όταν για το τιμόνι μίας από τις πλέον σημαντικές δυνάμεις του κόσμου, ενός ρυθμιστικού παράγοντα με καθοριστική δύναμη, μάχονται δύο αμφιβόλου ποιότητας υποψήφιοι; Και μιλάω για ποιότητα όχι μόνο ηθική, αλλά και πολιτική. Μπορεί στ' αλήθεια κάποιος από τους δύο αυτούς ανθρώπους να επωμιστεί αυτό το φορτίο; Η Χίλαρυ Κλίντον, μία γνήσια εκπρόσωπος του πολιτικού κατεστημένου με ντουλάπα γεμάτη σκελετούς και ο Ντόνταλντ Τραμπ, ένας άνθρωπος που ακροβατεί ανάμεσα στη γραφικότητα και την επικινδυνότητα, διαθέτουν στο ελάχιστο την πολιτική στόφα και την οξυδέρκεια να αναλάβουν τα ηνία και να οδηγήσουν τον πλανήτη, ή έστω τη χώρα τους; Πολύ αμφιβάλλω.

ένωση, γερμανία, γαλλία,
Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι ότι ζούμε στην εποχή των ατάλαντων πολιτικών. Και για να μην στοχοποιούμε μόνο την Αμερική, ας περάσουμε και στα καθ' ημάς. Η Ευρώπη περνά ιστορικά μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της. Μαστίζεται από την οικονομική κρίση, ζει και αναπνέει με το φόβο της τρομοκρατίας, είναι απόλυτα διχασμένη, έχει να αντιμετωπίσει, να προστατέψει, να περιθάλψει και να ενσωματώσει έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων και μεταναστών. Κι όλα αυτά, χωρίς κανένα απολύτως πρόγραμμα, με τους... "ηγέτες" της να αναλώνονται σε συναντήσεις επί συναντήσεων, επισκέψεις επί επισκέψεων και δηλώσεις επί δηλώσεων χωρίς καμία ουσία. Είτε επειδή είναι θολωμένοι από την πίστη στην ιδέα της Ευρωπαϊκής ένωσης (χλωμό), είτε επειδή γνωρίζουν ότι δεν τους συμφέρει να θίξουν τις υπάρχουσες καταστάσεις λόγω αδυναμίας ή/και ανικανότητας (καθόλου χλωμό), συνεχίζουν να μεγαλώνουν το χάσμα που έχει καταστήσει την Ευρώπη "Ήπειρο δύο ταχυτήτων", κάνοντας ένα ολέθριο λάθος για το οποίο θα τους καταδικάσει η ίδια η Ιστορία... Πριν από εκείνη όμως, τους καταδικάζουν οι ίδιοι οι λαοί τους: χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, που είδε τη δημοτικότητά του πρόσφατα να αγγίζει πυθμένα.   Για τα δικά μας τα εν Ελλάδι, μη μιλήσουμε καλύτερα.

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ζούμε στην εποχή των ατάλαντων πολιτικών. Όμως αυτό είναι μία αντίφαση. Σήμερα, που έχουμε μπροστά μας πιο καθαρό από ποτέ τον χάρτη της ιστορίας, σήμερα, που οι στρατηγικές της επικοινωνίας και η πολιτική επιστήμη έχουν αναβαθμιστεί και αποτελούν ξεχωριστούς επιστημονικούς κλάδους σ' όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια, σήμερα, που η τεχνολογία μας επιτρέπει την πρόσβαση στη γνώση αγόγγυστα και απεριόριστα, σήμερα, που οι πολίτες των κρατών είναι πιο μορφωμένοι και σχετικοί με τα πράγματα από ποτέ, που μπορεί κανείς να συζητήσει παντού πολιτικά, να μπει σε site, να ακούσει, να διαβάσει... Σήμερα, δεν μπορούμε να σταυρώσουμε μία μεγάλη ηγετική πολιτική φυσιογνωμία. Έναν άνθρωπο που θα εκμεταλλευτεί όλα αυτά και θα προσθέσει το ταλέντο του. Λείπει το ταλέντο; Είναι η παιδεία μας παραπάνω απ' όσο πρέπει τεχνοκρατική ή λάθος διαρθρωμένη; Μήπως φταίνε κάποια συμφέροντα που έχουν πάρει στα χέρια τους την πολιτική και την πλάθουν σαν πλαστελίνη;

Δεν ξέρω κι εγώ πραγματικά ποια είναι η απάντηση, μπορώ να κάνω παρά μόνο υποθέσεις. Περιμένω στα σχόλια και τις δικές σας απόψεις. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ πως η μείωση της φορολογίας δίνει τη λύση με 3 τρόπους

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν μ' αρέσει να επαναλαμβάνομαι, όμως είναι κάποιες φορές που οι αφορμές για κάτι, είναι τόσο πολλές που απλά δεν μπορείς να τις αγνοήσεις. Πρώτα απ' όλα να συστηθώ. Με λένε Γιάννη και είμαι ιδιοκτήτης επιχείρησης. Δούλεψα για πρώτη φορά στις διακοπές Χριστουγέννων της δευτέρας Γυμνασίου και από τότε μόνο για λίγες περιόδους στην ζωή μου δεν συνέχισα να δουλεύω. Ξέρω τι σημαίνει δουλειά, γιατί έχω περάσει από πολλά πόστα.

Δεν χρειάζονται περισσότερες λεπτομέρειες στον σημερινό προβληματισμό μιας και η δουλειά είναι δουλειά. Όμως για να δουλέψεις πρέπει να υπάρχει δουλειά. Πλέον στις μέρες μας και στην χώρα μας δεν θα έλεγα πως αυτό δεν είναι αυτονόητο. Βλέπετε, η Ελλάδα, η τρόικα, οι θεσμοί, τα ευρωπαϊκά αφεντικά μας, έχουν καθορίσει μία πολιτική λιτότητας η οποία δεν θέλει μόνο περικοπές δαπανών, αλλά και αύξηση φόρων. Και οι φόροι είναι πολλοί. Είναι ο φόρος προστιθέμενης αξίας, ο φόρος ιδιοκτησίας, μπλα μπλα μπλα και ο φόρος των επιχειρήσεων. Ένα από τα σημαντικότερα ετήσια εισοδήματα για το κράτος.

Πρόκειται για τον φόρο που μας επιβάλλει να μοιραζόμαστε με το κράτος, το εισόδημά μας. Τα κέρδη μας, την προμήθεια μας. Αυτός ο φόρος έγινε πρόσφατα 29% κάτι που σημαίνει πως μαζί με κάτι εισφορές αλληλεγγύης, σου 'πα, μου 'πες, καταλήγεις να δίνεις το 1/3 των κερδών σου στην κυβέρνηση. Και όλοι γνωρίζετε πως τα υπόλοιπα 2/3 δεν μένουν στην τσέπη. Όχι αν έχεις χρέη, αν έχεις οικογένεια, αν προσπαθείς να χτίσεις το σπίτι σου ή να φτιάξεις την ζωή σου.

Το τραγικό όλων βέβαια είναι πως η πολιτική που εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση, δεν είναι η ενδεδειγμένη παγκοσμίως! Πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ έδειξε πως μόνο η Ελλάδα αύξησε την φόρο στις επιχειρήσεις, την ίδια ώρα που πολλές χώρες βρίσκονται σε παρόμοιο σημείο με την Ελλάδα. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να σημειώσουμε πως όχι μόνο χώρες με τα δικά μας χάλια δεν αύξησαν τον φόρο, αλλά σε πολλές περιπτώσεις τον μείωσαν. Γιατί;

Η τάση είναι η μείωση της φορολογίας. Ναι, η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων που αποσκοπεί σε τρεις βασικούς άξονες. 
α) το προφανές, δηλαδή η ελάφρυνση των υφιστάμενων επιχειρήσεων ώστε να παραμείνουν υγιείς και να μπορούν να προσφέρουν με την λειτουργία τους και στο κράτος και στον στόχο της μείωσης της ανεργίας, καθώς επίσης και το κίνητρο σε υποψήφιους επιχειρηματίες να επιχειρήσουν και να προσπαθήσουν συμβάλλοντας στον υγιή ανταγωνισμό.
β) η πάταξη της φοροδιαφυγής. Όταν ο φόρος σε πνίγει, τότε αναζητάς μοιραία διεξόδους για να επιβιώσεις. Είναι ακριβώς όπως και με την πείνα. Όταν πεινάς και δεν υπάρχει καμία διέξοδος, θα κλέψεις έστω και μόνο για φας. Η μείωση της φορολογίας είναι η νούμερο ένα λύση στην πάταξη της φοροδιαφυγής, αντιθέτως στην Ελλάδα ο φόρος αυξάνεται, η φοροδιαφυγή το ίδιο και μετά εξετάζονται μέτρα υψηλού κόστους για την πάταξή της!
γ) η προσέλκυση επενδύσεων. Μεταξύ μας πρόκειται για το μεγαλύτερο στοίχημα μιας κυβέρνησης. Πολλές χώρες μείωσαν τον φόρο τους προκειμένου να δουν πολυεθνικούς κολοσσούς να επιχειρούν στην χώρα τους. Αλλά γιατί να πάμε μακριά; Πόσες ελληνικές επιχειρήσεις, μετέφεραν τις παραγωγικές μονάδες τους σε γειτονικά κράτη προκειμένου να αποφύγουν την δυσβάσταχτη φορολογία στην Ελλάδα; Αυτή τη στιγμή, υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον από Κίνα, Ρωσία και ΗΠΑ για επενδύσεις στην Ελλάδα και μάλιστα σε διαφορετικούς κλάδους επιχειρήσεων, όπως ο τουρισμός, η ενέργεια κ.α. Επενδύσεις σαν αυτές, δεν θα έφερναν υψηλά κέρδη στο κράτος, αλλά και πολλές θέσεις εργασίας.

Η Ελλάδα όμως γυρίζει την πλάτη της σε αυτή την αναπτυξιακή τάση και προτιμά να λυγίζει τους επιχειρηματίες οδηγώντας τους, είτε σε "λουκέτο", είτε σε χρέη, διακανονισμούς κ.ο.κ. είτε σε εναλλακτικές λύσεις, όπως είναι η φοροδιαφυγή. Το γιατί συμβαίνει αυτό, το αφήνω σε εσάς... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ δεθ η 81η και η αλαζονεία του τσίπρα

 you've got to take this moment στο +yannidakis
Ένας σκεπτόμενος άνθρωπος από τα φοιτητικά χρόνια του Τσίπρα που έβγαινε στα κανάλια και το έπαιζε επαναστατημένο νιάτο με κοτσίδες και outfit Εξαρχείων, ότι ο τύπος ή πολλά λεφτά έχει και βγαίνει και τα λέει ή δεν ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται.

Θέλετε να σας πω τι παίζει, βάσει όσων γνωρίζω από δημοσιογραφικές πηγές ισχύουν και οι παραπάνω δύο περιπτώσεις. Είναι γόνος πλούσιας οικογένειας. Ο πατέρας του διατηρεί κατασκευαστική εταιρία και είχε πάντα ανταγωνισμό με την εταιρία που διατηρούσε ο κ. Μπόμπολας, ο οποίος τυγχάνει να είναι και μέτοχος στον τηλεοπτικό σταθμό Mega.

Τον κ. Τσίπρα ωστόσο, παρά τα 42 χρόνια που κουβαλά στην πλάτη του, τον διακατέχει το αίσθημα του λαϊκισμού. Ο προεκλογικός αγώνας του 2012 και αργότερα του 2015 του έδωσαν το χρονικό περιθώριο να παρουσιαστεί ως εθνοσωτήρας μιας και έλεγε ότι θα σκίσει τα μνημόνια και ότι ο βασικός μισθός θα πάει στα 751 ευρώ (εδώ γελάμε και κλαίμε μαζί).

Και πες, οκ. Μέσα στην απελπισία μας τον πιστέψαμε ορισμένοι (εγώ όχι)! Όμως κι αυτός δεν ησυχάζει, παρά μόνο έπαψε να κυκλοφορεί στους αθηναϊκούς δρόμους -με τι μούτρα άλλωστε.

Αυτές τις ημέρες γίνεται η 81η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης. Κάθε χρόνο γίνονται κάποιες προγραμματικές δηλώσεις, για τα μάτια του κόσμου, και το εκάστοτε πολιτικό κόμμα καλείται να απαντήσει σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων πάνω σε όσα αναφέρουν οι πολιτικοί αρχηγοί.

Τι γίνεται όμως όταν χάνονται θέσεις εργασίας από το τηλεοπτικό προσκήνιο που ως γνωστόν, η τηλεόραση, ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Το να κλείσουν αρκετοί τηλεοπτικοί σταθμοί βρίσκεται προ των πυλών. Οι δημοσιογράφοι πλέον έχουν χάσει την αντικειμενική τους ματιά απέναντι στις οποιεσδήποτε εξελίξεις και υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι στον Αλέξη όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω:
Πιστεύω πως δεν είναι επικίνδυνο αυτό που πάει να γίνει με τις τηλεοπτικές άδειες καθώς είναι μια μεγάλη αλλαγή στο τοπίο των media και θα πρέπει να περάσει καιρός για να τη χαρακτηρίσουμε ως πετυχημένη ή όχι. Αυτό που είναι όμως ανησυχητικό είναι η αλαζονεία του Πρωθυπουργού μας, που πιο κυνικός από ποτέ, επιδιώκει τον κοινωνικό κανιβαλισμό ανάμεσα στους δημοσιογράφους της ΕΡΤ και των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης μιας και μιλά με όρους εκδίκησης.

Ένας ηγέτης οφείλει να ενώνει και όχι να διασπά και να σπέρνει τη διχόνοια όπως είχε γίνει και με το Δημοψήφισμα αν θυμάστε. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι άκρως επικίνδυνος και θρασύδειλος, αλλά αγαπά ο Θεός τον κλέφτη αγαπά και τον νοικοκύρη... +Nastazia A 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ ποιος είναι το λιγότερο κακό

Ανησυχητικά τα σενάρια του προσεχώς προέδρου των ΗΠΑ καθώς η πλειοψηφία των ψηφοφόρων συμφωνεί πως κανείς από τους δύο υποψήφιους, Ντόναλντ Τραμπ και Χίλαρη Κλίντον είναι κατάλληλα άτομα για την προεδρία. Ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος Τραμπ έκλεψε κυριολεκτικά την υποψηφιότητά του αφού ακόμα και οι ίδιοι φορείς του κόμματός του τον πολέμησαν για να τον αποτρέψουν. Συγκεκριμένα οι ρεπουμπλικάνοι πίστευαν εξ αρχής πως οι ακραίες θέσεις του θα τους κόστιζαν μια μεγάλη ήττα στο Λευκό Οίκο και μαζί πιθανόν την πλειοψηφία που απολαμβάνουν στο κοινοβούλιο και τη γερουσία. Ακόμα και ο επικεφαλής γερουσιαστής Πολ Ράιαν συγκρούστηκε μαζί του πάνω από δύο φορές κάτι πρωτοφανές σε εκλογική περίοδο για τα Αμερικάνικα δεδομένα.

Από την άλλη πλευρά η σύζυγος του πρώην προέδρου Μπιλ Κλίντον αν και αναμενόμενη να κερδίσει την υποψηφιότητα του δημοκρατικού κόμματος, έχει χαρακτηριστεί ως αναξιόπιστη και ως επαγγελματίας πολιτικός. Οι δημοκρατικοί την υποστηρίζουν εσωκομματικά μα ο κόσμος πιστεύει πως κρύβει πολλά συμφέροντα και πως έχει πει ψέματα για το σκάνδαλο που ξέσπασε όταν ήταν υπουργός εξωτερικών και χρησιμοποιούσε τον ιδιωτικό της υπολογιστή για ηλεκτρονικά μηνύματα που περιείχαν απόρρητα έγγραφα και πληροφορίες.
Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι κατά την πλειοψηφία τους πιστεύουν πως το Νοέμβριο θα έρθουν στις κάλπες για να ασκήσουν τις εκλογικές του υποχρεώσεις κάτω από ένα μαύρο σύννεφο αβεβαιότητας και δυσφορίας. Ουσιαστικά η απόφαση είναι ποιος από τους 2 υποψήφιους είναι το λιγότερο κακό για τη χώρα τους και κατ’ επέκταση για όλο τον πλανήτη μας. +Niko Spiridakis
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ επιχειρώντας να τσακαλώσουμε τους πολιτικούς όπως στο τόκιο

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Σήμερα θέλω να ξεκινήσουμε... πατώντας play εδώ:

Αν αυτός ο ήχος δεν σας θυμίζει τίποτα, τότε δεν είναι καμία προσβολή να προσπεράσετε το κείμενο αυτό και να ασχοληθείτε με κάτι άλλο (εκτός κι αν θέλετε μία δεύτερη ευκαιρία:
Αν όμως τον αναγνωρίσατε, τότε θέλω να σας γράψω για μία τυπική μου μέρα κάπου το 1989 όπου οι παραπάνω ήχοι ακουγόντουσαν σπίτι για ακόμα και δέκα ώρες την ημέρα (το έχω τερματίσει δις για όποιον ενδιαφέρεται). Εποχές...

Το Mario Bros. δεν είναι ένα τυχαίο παιχνίδι, αλλά πρόκειται για ένα από τα πιο εθιστικά στην ιστορία και αυτό σημάδεψε μια εποχή χωρίς σκοτωμούς, όπλα και βία. Πρόκειται για ένα από τα σύμβολα μίας εποχής ξεγνοιασιάς και αθωότητας. Μιας εποχής που όλοι μας νοσταλγούμε, αλλά δεν κάνουμε τίποτα στο να επιστρέψουμε σε αυτή...

Προκύπτει πάντως ότι αυτό δεν είναι εντελώς αλήθεια. Βλέπετε, κάποιος, κάπου, προσπαθεί να μας θυμίσει εκείνη την εποχή, έστω και για δικό του συμφέρον. Πριν σας πω ποιος είναι, δείτε το παρακάτω:
Και επειδή ο σημερινός προβληματισμός αυτός δεν έχει καμία σχέση με ηλεκτρονικά παιχνίδια, αθλητισμό και ότι άλλο φανταστήκατε παραπάνω, μπαίνω αμέσως στο θέμα.

Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας όχι μόνο στηρίζει την Ολυμπιάδα στην χώρα του, όχι μόνο έχει φέρει το Τόκιο να είναι τέσσερα χρόνια πριν, σχεδόν έτοιμο για την διοργάνωση αυτή, αλλά αποφάσισε να "τσαλακώσει" την εικόνα του και υποδυόμενος τον Super Mario να γίνει ένα εικονογραφημένο διαφημιστικό ζωντανά στο κοινό του Ρίο και μάλιστα υπό καταρρακτώδη βροχή! Το αποτέλεσμα είναι όλος ο κόσμος να περιμένει την Ολυμπιάδα στο Τόκιο και γενικά να επικρατεί τεράστιος θαυμασμός για την συγκεκριμένη διαφήμιση.

Λίγο πιο μακριά από την Ιαπωνία -δηλαδή στον υπόλοιπο κόσμο, ένα πράγμα- η κατάσταση είναι τραγικά διαφορετική. Οι πολιτικοί εκτός ψεύτες, ανίκανοι και ανεύθυνοι, είναι και τρομερά βαρετοί ή για να είμαι λίγο πιο "ορθός" θα γράψω, αντιεπικοινωνιακοί.

Ξέρετε στις μέρες μας, παντού στα αναπτυγμένα κράτη (και στην Ελλάδα) υπάρχουν ειδικοί επικοινωνιολόγοι που συμβουλεύουν τους πολιτικούς για το τι πρέπει να κάνουν, πως να το κάνουν, τι να πουν κλπ. Κάποιοι τα καταφέρνουν καλά σε αυτό και κάποιοι απλά όχι. Οξύμωρο, αν σκεφτείτε πως παλαιότερα που δεν υπήρχαν αυτοί, οι πολιτικοί τύγχαναν σπουδαίας αποδοχής. Οι λεγόμενοι ηγέτες που πλέον, απλά δεν υπάρχουν. Εκτός κι αν γι' αυτό ευθύνεται ο λαός που μάλλον πλέον έχει αποκτήσει γνώση, κρίση και... καχυποψία!

Δεν θέλω όμως να αναλύσουμε σήμερα την ποιότητα των πολιτικών μας. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να εξετάσουμε το αν θα μας άρεσε να βλέπουμε τους πολιτικούς μας να "τσακαλώνονται" που και που για να έρχονται λίγο πιο κοντά στα ενδιαφέροντα και την καθημερινότητά μας. Μια βόλτα στο πάρκο με τα παιδιά τους, μια βόλτα στο γήπεδο της ομάδας τους και άλλα παρόμοια.

Κι αν αυτό γινόταν, εμείς -σαν λαός- είμαστε ώριμοι να το δεχτούμε; Θα το επικροτούσαμε ή θα το καταδικάζαμε με σχόλια του τύπου "αντί να λύσει κάνα πρόβλημα, κάθεται και κάνει βόλτες στο πάρκο"; Γιατί ας μην ξεχνάμε πως... έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν, ε; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ από την νέα ελλάδα στην νέα τουρκία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Το τελευταίο διάστημα γίνομαστε μάρτυρες ιστορικών αλλαγών ανά τον κόσμο. Τρομοκρατία, πολιτικές αποφάσεις που αλλάζουν τις συμμαχίες μεταξύ των χωρών, δημοψηφίσματα, εκλογές με σαφέστατες δραματικές συνέπειες και φυσικά τα αποτελέσματα οικονομικών αποφάσεων που σιγά-σιγά προσδιορίζουν εκ νέου ολόκληρους λαούς.

Ανάμεσα σ' όλα η Ελλάδα και η τουρκία. Αναρωτιέται κανείς, τι κοινό μπορεί να κρύβουν αυτές οι δύο χώρες; Κι όμως είναι κάτι που ποτέ δεν θα περιμένατε...

Βλέπετε, στην Ελλάδα όλα κατρακυλούν σε μία τσουλήθρα χωρίς τέλος. Οικονομία, νοοτροπία, πολιτισμός, μετανάστευση, εγκληματικότητα, καταστροφή φυσικού περιβάλλοντος, αθλητισμός. Η χώρα μας δοκιμάζεται σε πολλούς τομείς και συνήθως βγαίνει πάντα μετεξεταστέα.

Στην αντίπερα όχθη η τουρκία βρίσκεται σε οικονομική άνθηση. Άνθηση που μεταφράζεται στον αθλητισμό, τις επενδύσεις, την ανάπτυξη, την παραγωγή, την διπλωματία και τελικά στο κύρος της χώρας. Ναι, η τουρκία είναι μία χώρα που κατάφερε να κρύψει το αληθινό πρόσωπο του ισλαμισμού, και της έλλειψης πολιτισμού. Το έκανε έξυπνα και μεθοδικά.

Όμως παρά τους αντίθετους βίαιους των δύο χωρών, είναι γεγονός πως κατά έναν παράξενο τρόπο Ελλάδα και τουρκία έχουν φτάσει σε ένα σημείο τομής. Είναι το σημείο που φεύγουν από το παλιό και έρχονται στο νέο. Η Ελλάδα ετοιμάζεται να αλλάξει για πρώτη φορά ολοκληρωτικά ταυτότητα, αφού από τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσει η πιο γυμνή οικονομική χρονιά στην σύγχρονη ιστορία της ελληνικής οικογένειας που θα στείλει τα παιδιά της στο σχολείο μαζί με επιπλέον 25.000 προσφυγόπουλα που θα πάρουν και με τον νόμο την θέση τους στα ελληνικά έδρανα, τις ελληνικές πλατείες, τις ελληνικές θέσεις εργασίας. Η Ελλάδα αλλάζει από πολλές πλευρές. Και η επόμενη γενιά θα ζει σε μία Ελλάδα εντελώς άγνωστη σε εμάς που την προλάβαμε με εθνική ταυτότητα και αξιοπρεπές βιωτικό επίπεδο.

Στην αντίπερα όχθη η τουρκία έχει έναν εχθρό και είναι ο ίδιος της ο εαυτός. Η μεγαλύτερη εκκαθάριση στην ιστορία του τουρκικού έθνους με απολύσεις και συλλήψεις δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων είτε πρόκειται για στρατιωτικούς, είτε για εκπαιδευτικούς, είτε για δημοσιογράφους, είτε για υπαλλήλους σε άλλα δημόσια αξιώματα. Τι σημαίνει αυτό; Μα είναι απλό! Ο Ερντογάν αλλάζει για πάντα την τουρκία, αποκτώντας τον απόλυτο έλεγχο της χώρας του και καθιστώντας τον εαυτό του κάτι περισσότερο από σουλτάνο. Κανείς δεν θα μπορεί να τον κρίνει, κανείς δεν θα μπορεί να τον αντικρούσει, μα περισσότερο απ' όλα... οι επόμενες γενιές θα μεγαλώσουν ακριβώς όπως εκείνος το επιθυμεί, διδασκόμενες την ιστορία που εκείνος θέλει να ξέρουν και αποκτώντας την παιδαγώγηση που εκείνος επιθυμεί να αποκτήσουν οι αυριανοί πολίτες του.

Και στις δύο περιπτώσεις, οι επόμενες γενιές θα ζουν σε δύο "διαφορετικά" και αλλοιωμένα κράτη. Και στις δύο περιπτώσεις οι κυβερνήσεις θα έχουν καταφέρει να αλλάξουν ολόκληρη την ροή της ιστορίας στις χώρες τους. Και στις δύο περιπτώσεις το απόλυτο θύμα είναι ο απλός λαός. Αυτός που δεν θα έχει τις ελευθερίες του χθες, αυτός που θα βλέπει να αλλοιώνεται η ταυτότητα και η ελευθερία του μέρα με την ημέρα. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ο πρωθυπουργός είπε να προβάλλει την χώρα, αλλά αυτό το αναλαμβάνουμε κι εμείς

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν είναι κακό να ακούμε τον Τσίπρα να λέει ή να σκέφτεται που και που κάτι χρήσιμο για την χώρα. Όλοι αναγνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι παρά η εξαίρεση της καταστροφικής του πολιτικής, ωστόσο κάθε φορά που θα εγκαινιάζει μία τέτοια εξαίρεση εμείς έχουμε χρέος να τον εξυμνούμε.

Όπως προχθές που διάβασα για 8 δέσμες μέτρων που θα βγάλουν την χώρα από την αφάνεια. "Υπέροχα! Επιτέλους!" σκέφτηκα κι έτρεξα να διαβάσω. Τελικά οι 8 δέσμες μέτρων ήταν η εξής μία: Οργάνωση στην προβολή της χώρας τουριστικά!

Ε, εντάξει δεν είναι κακό αυτό σκέφτηκα. Έτσι κι αλλιώς κανείς ποτέ δεν θα φτάσει την καμπάνια της Ελλάδας τις περιόδους 2002-2009 αλλά δεν βαριέσαι!

Από τα 8, δηλαδή το ένα αλλά αναλυμένο, συγκράτησα ότι θα διπλασιαστεί το κονδύλι προβολής της Ελλάδας στο εξωτερικό. Μάλιστα θα επιστρατευτούν και διάσημοι άνθρωποι που θα το κάνουν αυτό, ενώ παράλληλα κάθε υπουργείο θα γίνει λίγο πιο... κοινωνικό προβάλλοντας όλα όσα προσφέρει. Τώρα αυτό είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι, γιατί -ας πούμε- το Οικονομικών τι θα μας πει;

Σε κάθε περίπτωση πρέπει όλοι να συμφωνήσουμε πως ο τουρισμός είναι το πιο εύκολο χρήμα στην Ελλάδα. Θέλει μόνο οργάνωση και προβολή. Τουλάχιστον αυτά που ψάχνουν οι τουρίστες τα βρήκαμε έτοιμα και τζάμπα, οπότε εκεί πρέπει να επενδύουμε κάθε χρόνο. Βέβαια το να συζητάμε για κάτι τέτοιο Ιούλιο μήνα είναι κάπως άτοπο, εκτός αν παραδεχόμαστε πως χάσαμε την φετινή χρονιά και καταστρώνουμε τα σχέδια μας για την επόμενη. Αυτό βέβαια προεξοφλεί πως αυτή η κυβέρνηση θα υπάρχει και του χρόνου, έτσι;

Θα ήθελα να κλείσω γυρνώντας την πλάτη στον πρωθυπουργό και στρέφοντας το βλέμμα μου σε εσάς. Ελλάδα είμαστε εμείς. Όχι αυτοί. Είσαι εσύ που βλέπεις ένα ζευγάρι ξένων και σταματάς τ' αμάξι για να περάσουν. Ελλάδα είσαι εσύ που αφήνεις στην άκρη αυτό που κάνεις για να δώσεις οδηγίες στον τουρίστα που έχει χώσει την κεφάλα του στον τεράστιο χάρτη. Ελλάδα είσαι εσύ που χωρίς σαφή αφορμή του πιάνεις κουβέντα απλά και μόνο για να του προτείνεις μια καλή ταβέρνα ή παραλία ή ακόμα για ένα μέρος που καλό είναι να αποφύγει. Ελλάδα είσαι εσύ που καθαρίζεις το πεζοδρόμιο, το αμάξι σου, που δεν πετάς το τσιγάρο στο δρόμο, που δίνεις την εντύπωση στον άλλο πως ήρθε σε έναν ταλαιπωρημένο μεν, τιμημένο δε, τόπο. Πάμε; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ~ ποιος πραγματικά έστησε το πραξικόπημα στην τουρκία και γιατί απέτυχε;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Από το Ντάλας στη Νίκαια και από εκεί στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα. Ο κόσμος είναι αδύνατο πλέον να διαχειριστεί τον καταιγισμό συμβάντων στην επικαιρότητα, όμως ενώ η τρομοκρατία μας αναγκάζει να σκεφτούμε κάπως μονόδρομα μια λύση, τα χθεσινά γεγονότα στην τουρκία, μας έδωσαν τροφή για αρκετό προβληματισμό.

Πρώτα απ' όλα λίγο έλειψε να έχουμε το πρώτο πραξικόπημα επί εποχή Ερντογάν και το επόμενο μετά το 1997. Θυμάμαι τότε πως ο συναγερμός στην Ελλάδα ήταν σε υψηλό βαθμό καθώς και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν σε τεταμένο επίπεδο. Φέτος όμως τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά.

Ο Ερντογάν βρισκόταν στο απόγειο της εξουσίας του. Είχε κερδίσει πρόσφατα εκλογές, είχε καταφέρει να έχει το πάνω χέρι -με έναν τρομερά πονηρό τρόπο- και στις σχέσεις του με την Ευρώπη και στις σχέσεις του με την Ρωσία και στις σχέσεις του με το Ισραήλ και όλα αυτά... συγχρόνως. Αφού με περισσή αλαζονεία χάλασε με τρεις διαφορετικούς τρόπους τις σχέσεις του με τις παραπάνω, κατάφερε πολύ εύκολο να τις βελτιώσει με καθαρά δική του πρωτοβουλία, ακριβώς την στιγμή που επέλεξε και με τον ιδανικό για αυτόν τρόπο. Η τουρκία έχει γίνει μία ισχυρή παγκόσμια δύναμη χάρη σε αυτά που κάνει ή δεν κάνει ο πρόεδρος Ερντογάν, ενώ για να ικανοποιήσει και το εθνικιστικό κομμάτι του λαού του φρόντισε να χρησιμοποιήσει και την Αγία Σοφία για μουσουλμανικές προσευχές όσο και όποτε εκείνος ήθελε.

Το πραξικόπημα αυτό, έχει κατά τη γνώμη μου δύο σενάρια, καθένα από τα οποία κρύβει 1-2 προβληματισμούς.

  1. Το πραξικόπημα προκλήθηκε από στρατιωτικούς κύκλους που θεωρούσαν την εξωστρέφεια της τουρκίας λανθασμένη και τους πολιτικούς χειρισμούς Εροντογάν, λανθασμένους. Παράλληλα ας μην ξεχνάμε πως η τουρκία είναι ευάλωτη σε πολλές και συχνές τρομοκρατικές ενέργειες, γεγονός που έχει δυσαρεστήσει κατά πολύ στο εσωτερικό της χώρας. Ακόμα κι έτσι όμως οργανώθηκε λάθος. Οι στρατιώτες ήταν λίγοι και δεν είχαν την απαραίτητη πυγμή να επιβληθούν. Όταν ο Ερντογάν κάλεσε τον κόσμο να βγει στους δρόμους, εκείνοι το έπραξαν χωρίς κάποια ιδιαίτερη αντίσταση από τον στρατό. Σε εκείνο το σημείο (κάπου πριν τις 2 τη νύχτα ήταν) φοβήθηκα πως επειδή λίγο πριν ο στρατός είχε επιβάλλει απαγόρευση κυκλοφορίας, οι στρατιώτες θα πυροβολούν στο ψαχνό. Αυτό δεν έγινε. Ο όχλος ήταν πολύς και το αποτέλεσμα λογικά ήταν η επικράτηση του έναντι στους λίγους στρατιώτες που δεν έκαναν χρήση των όπλων τους για να επιβληθούν.
  2. Το δεύτερο σενάριο είναι προφανώς υποθετικό και ο μόνος λόγος που του δίνω πιθανότητες είναι η πολιτική πανουργία του Ερντογάν. Μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο οι νεκροί είναι (μόνο) ενενήντα, ανάμεσα στους οποίους ορισμένοι στρατιώτες, αστυνομικοί και "ασήμαντοι" πολίτες. Κανένας πολιτικός, κανένα στέλεχος της κυβέρνησης... Ακόμα και ο βομβαρδισμός του ξενοδοχείου στο οποίο διέμενε ο Ερντογάν στην Αλικαρνασσό που είχε πάει διακοπές, έγινε αφότου εκείνος είχε φύγει! Υπήρξε βομβαρδισμός από αέρος και στο κτίριο της εθνοσυνέλευσης (με έναν νεκρό αστυνομικό) αλλά κανείς δεν έσπευσε να το καταλάβει όπως θα ήταν το πιο λογικό. Αντίθετα, πρώτο θύμα ήταν τα κοινωνικά δίκτυα και η τηλεόραση. Γιατί; Μήπως ο ίδιος ο Ερντογάν διοργάνωσε το πραξικόπημα ώστε αφού αναστατώσει κυριολεκτικά όλο τον κόσμο, στη συνέχεια να το ανατρέψει σε... ζωντανή μετάδοση θυσιάζοντας καμιά κατοσταριά κόσμου και λίγες υλικές ζημιές; Με αυτόν τον τρόπο βγαίνει ακόμα πιο ισχυρός στα μάτια των πολιτών του και απέναντι στην παγκόσμια κοινή γνώμη. Η τακτική μας θυμίζει πολλά. Πρώτα χαλάει τις σχέσεις του με Ευρώπη, Ρωσία, Ισραήλ και αργότερα με δική του παρέμβαση τις φτιάχνει ξανά. Το σημείο κλειδί ήταν το κάλεσμα στον κόσμο να βγει στους δρόμους. Το έκανε χωρίς να σκεφτεί ότι οι πραξικοπηματίες θα μπορούσαν να πυροβολούν στο ψαχνό ή... ήξερε ότι δεν θα το έκαναν;

Είτε με το πρώτο είτε με το δεύτερο σενάριο, αυτό που έγινε ακόμα μία φορά προφανές, είναι πως η τουρκία δεν είναι μία ασφαλής χώρα για να ζει κανείς. Από τη μια τα συνεχή κορύσματα τρομοκρατίας, από την άλλη η φίμωση της ελευθερίας του λόγου (ας μην ξεχνάμε πως διαδίκτυο και κοινωνικά δίκτυα κλείνουν κάθε φορά που υπάρχει κάτι σοβαρό στην γείτονα χώρα) και στο τέλος το κεφάλαιο Στρατός που στην τουρκία είναι πάντοτε πολύ μεγάλο και δικαίως, ας μην ξεχνάμε πως η τουρκία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Εξάλλου οι μέρες που θα ακολουθήσουν από σήμερα θα είναι μία φαρσοκωμωδία. Ο Ερντογάν θα ανακοινώσει ποινές, θα βγάλει φωτογραφίες κρατώντας την τουρκική σημαία και θα θυμίσει στην τουρκία (και τον κόσμο) το πόσο ισχυρός είναι και το πως οραματίζεται να φτάσει την τουρκία στις δέκα ισχυρότερες χώρες του κόσμου στα επόμενα δέκα χρόνια. Πάμε στοίχημα;

Αν πάντως εγώ ήμουν ένας Γερμανός, Γάλλος, Άγγλος, Ελβετός τουρίστας, φέτος δεν θα πήγαινα για διακοπές στην τουρκία. Ήδη ζω σε μία χώρα υψηλού κινδύνου λόγω τρομοκρατίας, οπότε γιατί να μην επιλέξω μία φιλήσυχη χώρα χωρίς προβλήματα ασφαλείας, για να περάσει μια εβδομάδα ξέγνοιαστη. Έχετε καμία ακουστά, εκεί γύρω;  +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ καλωσορίζουμε την σλοβακία στην γλάστρα της ευρώπης

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Εδώ και λίγες μέρες το τιμόνι της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει περάσει στην Σλοβακία. Πρόκειται για την εθιμοτυπική δημοσίευση που κάνω κάθε εξάμηνο που αλλάζει η προεδρεύουσα χώρα. Πλέον αυτή η δημοσίευση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, αφού μπορεί κάθε χώρα να ξεκινάει με προσδοκίες και συγκεκριμένη λίστα στοχεύσεων για το κάθε εξάμηνο προεδρίας της, όμως πάντα οι προτεραιότητες αυτές παραγκωνίζονται από την Κεντρική Διοίκηση και την εκάστοτε θεματολογία που προκύπτει.

Η Σλοβακία φέτος αναλαμβάνει για πρώτη φορά και εκτός αυτού έχει μια σειρά από άλλες μικρομεσαίες χώρες ως συμμάχους από τις οποίες ζητάει να συμβάλλουν στην απόσπαση περισσότερων εξουσιών στα κράτη μέλη της Ένωσης και στον περιορισμό εξουσίας της Κομισιόν. Ο στόχος της Σλοβακίας είναι λογικός και δίκαιος, δεν είναι όμως εφαρμόσιμος.
Ειδικά αυτήν την εποχή που η Ευρώπη βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης με πολλά ανοιχτά μέτωπα, όπως το brexit, την τρομοκρατία, το προσφυγικό και την οικονομική κρίση, κανείς από την κεντρική διοίκηση της Ευρώπης δεν αφήνει απολύτως τίποτα στην τύχη. Όλοι θα πουν πως η Σλοβακία είναι ένας άξιος εταίρος που δεν έχει απασχολήσει αρνητικά την Ευρώπη κλπ. όμως κανένας δεν την εμπιστεύεται να οδηγήσει στ' αλήθεια την Ευρώπη.

Μπορεί να είναι έλλειψη εμπιστοσύνης και άρα προσβολή στους νόμους της ισότητας που υποτίθεται διέπουν την Κοινότητα, μπορεί να είναι όμως και σωστό καθότι είναι αδύνατο να αλλάζει διοικητικά χέρια κάθε έξι μήνες η Ευρώπη. Αυτό θα μπέρδευε και θα οπισθοδρομούσε την Ένωση. Η προεδρία αυτή θα μπορούσε να έχει πολιτιστικούς, ιστορικούς ή τουριστικούς προσανατολισμούς και τότε όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι, αλλά ως εκεί, δε νομίζετε; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ γιατί σίγουρα η ελλάδα θα διασωθεί

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Θα σας πω τι ακριβώς διάβασα σήμερα το πρωί σε γνωστή ιστοσελίδα. Ο τίτλος λέει "Υπομονή δύο χρόνια" και αμέσως μετά αναφέρει: "Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο είναι βασικοί πρωταγωνιστές τους ελληνικού προγράμματος. Με αυτή την έννοια η Ελλάδα η οποία έχει χρηματοδοτηθεί ήδη με περίπου 230 δις ευρώ ευρωπαϊκών πόρων πρέπει απαραιτήτως να πετύχει."

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είμαστε ένα βήμα πριν αρχίσουν να εφαρμόζονται τα πιο επώδυνα μέτρα που έχουν ψηφιστεί ποτέ. Τις συνέπειες τους δεν τις έχουμε δει ακόμα και τα αποτελέσματα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Περισσότεροι άνθρωποι θα μεταναστεύσουν, περισσότεροι θα αυτοκτονήσουν, ακόμα πιο πολύ θα πέσουν κάτω απ' το όριο της φτώχειας και πάει λέγοντάς.

Ακόμα κι έτσι θα επιζήσουμε (οι περισσότεροι) όπως το κάνουμε εδώ και καμπόσα χρόνια, τρία μνημόνια και αμέτρητες στερήσεις. Και ξέρετε κάτι; Αυτό που γράφει πάνω-πάνω, το πιστεύω. Καμία χώρα δεν συμφέρει να διαλυθεί η Ελλάδα. Δεν είναι θέμα αγάπης, είναι θέμα εξάρτησης. Η Ένωση είναι ήδη υπ' ατμών μετά το Brexit και η διατήρηση της είναι θέμα υψίστης σημασίας. Ούτε η Κύπρος ούτε η Μάλτα υπάρχει το περιθώριο να πάθουν κάτι. Η Ευρώπη είναι υπεύθυνη για την κατάσταση των μελών της και αν χώρες εντός της αρχίσουν να καταρρέουν η αλυσίδα αρνητικών συνεπειών θα είναι τόσο μεγάλη που η Ελλάδα δε θα είναι πια καθόλου σημαντική. Κι αυτό δεν συμφέρει κανένα από τα υφιστάμενα μέλη.

Δε ξέρω αν το 2018 θα συζητήσουμε για σημαντική ελάφρυνση του βάρους που σηκώνουν οι έλληνες, ή αν αυτή η συζήτηση τις παραμονές θα μεταφερθεί στο 2019, 2020 και πάει λέγοντάς. Ξέρω όμως ότι κανείς τους δεν θέλει η Ελλάδα να καταρρεύσει. Καλώς ή κακώς η χώρα είναι μια καθαρά Δυτική δύναμη με έντονο καταναλωτικό ενδιαφέρον και σημαντικό αγοραστικό δυναμικό για το μέγεθος της. Η... διάσωση της, μόνο κέρδη μπορεί να τους προσφέρει και αυτό το ξέρουν και αυτοί και εμείς. Το ξέρουν..; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ~ μερικοί το προτιμούν να τελειώνει σε exit

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Την ημέρα του δημοψηφίσματος (Πέμπτη) εξηγούσα τους λόγους που οι βρετανοί έπρεπε να ψηφίσουν να μείνουν στην Ευρώπη. Φυσικά στην Ιστορία η λογική σπάνια πρυτανεύει, οπότε όλοι ξέρουμε το αποτέλεσμα.

Και επειδή το yannidakis αναφέρεται σε σκεπτόμενους αναγνώστες, γνώστες της πραγματικότητας, παρακάμπτω το κομμάτι της ενημέρωσης σχετικά με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Μεγάλη Βρετανία και προχωράω κατ' ευθείαν στις επιπτώσεις. Όχι εκείνες που έχετε διαβάσει μαζικά αυτές τις μέρες, αλλά εκείνες που αφορούν λίγο πιο ακραία -αν και απολύτως ρεαλιστικά- σενάρια.

brexit
Το αρνητικό σενάριο θέλει τον μέσο άγγλο να πέφτει σε μία βαθύτατη οικονομική κρίση τα επόμενα 2-3 χρόνια. Η Στερλίνα θα υποτιμηθεί αρκετά έναντι του ευρώ περιορίζοντας την αγοραστική αξία. Αυτό σημαίνει πως τα εισαγωγικά προϊόντα θα ακριβύνουν και ολοένα και λιγότεροι τουρίστες θα ξοδεύουν εκτός Αγγλίας (π.χ. ως τουρίστες). Παράλληλα η ανεργία ενώ έπεφτε σταθερά κάτω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, πλέον δεν υπάρχει καμία διαβεβαίωση για αυτό αφού οι επιχειρήσεις θα προσπαθήσουν να διαφυλάξουν τα περιθώρια κέρδους τους στις νέες συνθήκες, ότι κι αν σημαίνει αυτό. Πλήγμα θα δεχτούν και οι μη άγγλοι που εργάζονται στο νησί αφού πιθανότατα πλέον θα χρειάζονται βίζα και διαφορετικές συνθήκες παραμονής. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να περιμένουμε ένα κύμα φυγής για πολλούς επιστήμονες, καλλιτέχνες, αθλητές που δραστηριοποιούνται σήμερα εκεί, ότι κι αν σημαίνει αυτό για την παραγωγικότητα και ανάπτυξη της Αγγλίας.

Το χειρότερο σενάριο όμως έχει και άλλου είδους ζητήματα όπως αυτά των σχέσεων της Αγγλίας με τα άλλα μέλη της Βρετανίας. Για παράδειγμα η Σκωτία και η Βόρειος Ιρλανδία ψήφιζαν μαζικά υπέρ της παραμονής στην Ένωση. Τώρα και μετά από το αποτέλεσμα που τους αποκλείει απ' αυτήν κάνουν ήδη σενάρια για νέο τοπικό δημοψήφισμα που θα έχει σαν θέμα την αποχώρηση από την Μεγάλη Βρετανία και την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ξεχωριστά αναφέρω το Γιβραλτάρ στο οποίο οι πολίτες ψήφισαν με 90% το remain και αυτό άνοιξε την όρεξη της Ισπανίας η οποία τώρα ζητάει ανοιχτά το κρατίδιο πίσω, μετά την παραχώρηση του στους Βρετανούς. Εδώ θα δούμε πολλά νέα επεισόδια μετά τις αυριανές εκλογές στην Ισπανία και την νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί.
Οι συνέπειες όμως δεν αφορούν μόνο τους Βρετανούς. Ήδη Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία κ.α. είτε καθολικά είτε μέσω των Δεξιών πολιτικών τους εκφάνσεων, έχουν τοποθετηθεί ανοιχτά υπέρ ενός δικού τους δημοψηφίσματος με θέμα την έξοδο από την Ευρώπη. Προφανώς αυτό είναι πολύ τραβηγμένο, όμως δείχνει την τάση, δε νομίζετε;

Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να ομολογήσουμε όλοι πως είναι τρομακτικό να βλέπουμε την Ιστορία να αλλάζει, επειδή κάποιοι έκαναν σημαδάκι σε ένα χαρτί εν μία νυκτί, αγνοώντας σε μεγάλο βαθμό τις συνέπειες της ενδεχόμενης πράξης τους και στηριζόμενοι σε διαφημιστικές καμπάνιες πάνω σε λεωφορεία και σε ομιλίες πολιτικών (όχι και τόσο αξιόπιστων προσώπων δηλαδή...). +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ #bremain - #brexit σημειώσατε..;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Ιστορική μέρα σήμερα για την Αγγλία και την Ευρώπη. Ο λαός της Αγγλίας εντελώς δημοκρατικά θα αποφασίσει αν επιθυμεί η χώρα του να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωσή ή να αποχωρήσει από αυτή μετά το 1973. Το τι θα επιλέξει όμως ο λαός της Αγγλίας πρόκειται να επηρεάσει τις ζωές όλων μας.

Όπως σε κάθε δημοψήφισμα η προπαγάνδα δίνει και παίρνει. Ξεχνάτε τι πόλεμο είχε δεχτεί ο
jo cox, bremain
έλληνας σε πρόσφατη δική του συμμετοχή σε παρόμοια κάλπη; Έτσι και στην Αγγλία, διάσημοι οικονομολόγοι, ηθοποιοί, καλλιτέχνες και αθλητές έχουν επιστρατευτεί για να δηλώσουν δημοσίως πως θέλουν η Αγγλία να μείνει στην Ευρώπη. Βολικός τρόπος για να επηρεάσεις την κοινή γνώμη ακόμα κι αν τελικά δεν έδειξε να αλλάζει γνώμη παρά μόνο μετά την δολοφονία της βουλευτή και ένθερμης υποστηρίκτριας του bremain η οποία υποτίθεται πως δολοφονήθηκε από έναν βρετανό εθνικιστή οπαδό του brexit. Δεν ξέρω αν η ευρωπαϊκή προπαγάνδα θα έφτανε στο σημείο να δολοφονήσει μία κοπέλα τριάντα δύο χρονών, όμως δε θα μου έκανε και εντύπωση... και εν προκειμένω ο στόχος δείχνει να έχει επιτευχθεί αφού οι δημοσκοπήσεις πλέον γέρνουν την πλάστιγγα στο bremain.

brexit
Δεν ξέρω αν όλα όσα ακούγονται θα ισχύσουν σε περίπτωση εξόδου της Αγγλία απ' την Ευρώπη. Δεν ξέρω, αν θα συρρικνωθεί ο ΑΕΠ, θα αυξηθεί η ανεργία, θα υποτιμηθεί  η στερλίνα και θα δυσκολευτούν οι εμπορικές και άλλες συναλλαγές της Αγγλίας με την Ευρώπη, όμως πρέπει να σημειωθεί πως η Αγγλία δεν είναι τυχαίο μέλος που μπορεί να... αποφασίσει να φύγει από την Κοινότητα. Είναι η Αγγλία, το μέλος που ποτέ δεν ήταν αμιγώς ευρωπαϊκό. Είχε πάντα το δικό του νόμισμα, είχε πάντα καλύτερες σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής απ' ότι με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν ο δορυφόρος της πρώτης στην άλλη, ήταν η χώρα που με μαεστρία κατάφερε να μορφοποιήσει κατά τα συμφέροντά της το πόσο μέλος θα είναι. Και εμείς, τόσα χρόνια το ανεχόμασταν! Και ακόμα κι έτσι, οι άγγλοι έχουν το θράσος να μην είναι ευχαριστημένοι και να πατούν το πόδι τους στο πως και αν τελικά θα συμμετέχουν στην Ευρώπη την ίδια ώρα που από όλες τις άλλες χώρες-μέλη επικρατεί στρατιωτική πειθαρχία και αποδοχή.

Αν τελικά οι άγγλοι επιλέξουν τον δρόμο του χωρισμού, πολλά πράγματα θα είναι δύσκολα για αρκετά χρόνια. Σκέφτομαι, τους αμέτρητους έλληνες μετανάστες και φοιτητές, σκέφτομαι τις αμέτρητες πτήσεις από και προς την Αγγλία και γενικά όλες μας τις συναλλαγές σε κάθε τομέα. Όμως αυτό δε σημαίνει πως η Ευρώπη δεν θα προχωρήσει. Δεν σημαίνει πως αν τελικά έρθει το brexit, θα ακολουθήσει το grexit και τέλος πάντων θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου με πολλούς ακόμα να ακολουθούν και να διαλύουν το οικοδόμημα της Ευρώπης. Ένα οικοδόμημα το οποίο ήδη καταρρέει αλλά αυτό δεν σχετίζεται με καμία Αγγλία, με κανένα μεμονωμένο μέλος, παρά με συγκεκριμένες πολιτικές.

bremain, brexit, eu, england
Για να ολοκληρώσω με ένα καθαρά εκλογικό επίλογο, θα σταθώ στις εκτιμήσεις των αναλυτών που λένε πως οι νέοι και η πλειοψηφία της παραγωγικής τάξης στην Αγγλία είναι υπέρ της παραμονής στην Ευρώπη. Αυτό τα λέει όλα. Αν με ρωτήσετε (και για εδώ για την Ελλάδα) δεν θα έπρεπε η γνώμη της παραγωγικής τάξης να ισούται με αυτή των υπολοίπων. Αν η παραγωγική τάξη φτάσει σε αδιέξοδο τότε δεν θα υπάρχει ούτε Αγγλία, ούτε Ελλάδα, ούτε Γαλλία, ούτε τίποτα. Αν λοιπόν εκείνοι επιθυμούν να παραμείνουν, τότε η Αγγλία πρέπει να μείνει. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ


 Διαβάστε περισσότερα.. »

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ τσίπρας και trump - το ρίσκο και ο κίνδυνος της εξουσίας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Καλώς ή κακώς ο καθένας μπορεί να έχει μια δική του άποψη σχετικά με το τι είναι δημοκρατία. Και αυτό δημοκρατία είναι. Και στα πλαίσια της δημοκρατίας είναι καλό να υπάρχουν απόψεις, διαφορετικές και αντικρουόμενες απόψεις, αρκεί αυτές να εκφράζονται σε νόμιμα πλαίσια.

Θυμάμαι για παράδειγμα όταν για πρώτη φορά η Χρυσή Αυγή μπήκε στο Κοινοβούλιο, να γράφω πως είναι θετικό το ότι όπως υπάρχει εκπροσώπηση της άκρας Αριστεράς να υπάρχει και εκπροσώπηση της άκρας Δεξιάς. Και το έλεγε κάποιος που ήταν πολύ μακριά ιδεολογικά, από τα Δεξιά. Τελικά αποδείχτηκαν εγκληματίες, όμως αυτό δεν αφορά την θεωρία του γεγονότος.

Το νέο παράξενο φαινόμενο που υπάρχει στον πολιτικό κόσμο σήμερα, είναι ο υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump με τον οποίο έχουμε ασχοληθεί στο παρελθόν, θα ασχοληθούμε ξανά στο μέλλον, όμως εγώ θα σταθώ σε ένα δίλημμα που έθεσε προχθές η αντίπαλος του και εκπρόσωπος των Δημοκρατικών, Hillary Clinton: "Θέλουμε αλήθεια να δώσουμε σε αυτόν τον άνθρωπο τα κλειδιά των πυρηνικών κεφαλών"; Όσοι γνωρίζουν την οξύτητα των απόψεων και αντιδράσεων του αλλά και τις ιδιόμορφες πρακτικές, αντιλαμβάνονται πως το ερώτημα αυτό έχει πολύ ενδιαφέρον. Ίσως ο Trump να είναι η φωνή που πρέπει να ακουστεί εκεί στις ΗΠΑ. Είναι όμως αυτή που πρέπει να πάρει τα σκήπτρα των αποφάσεων;

Στην Ελλάδα ο Αλέξης Τσίπρας αντικατέστησε τον
απαρχαιωμένο Φλωράκη, την προβλέψιμη Δαμανάκη και τον όλο φωνές Αλαβάνο με μεγάλη επιτυχία αφού κατάφερε εκτός από το να δώσει υπόσταση (και μετέπειτα "εξουσία") στους απανταχού κουκουλοφόρους και να εφαρμόσει πιεστική αντιπολίτευση και κριτική που πραγματικά ασκούσε πίεση στην όποια κυβέρνηση. Όταν όμως έφτασε η ώρα να αναλάβει τα ηνία της χώρας, αποδείχτηκε -μαζί με το επιτελείο του- ανίκανος, άπειρος, άσχετος και τελικά επικίνδυνος. Η Ελλάδα έχασε με τον Τσίπρα και ο Τσίπρας έχασε με τα νέα του καθήκοντα. Αυτό δεν αναιρεί την σπουδαία του παρουσία ως "ο απέναντι", αλλά ως εκεί.

Και το γενικεύω. Ο καλός αμυντικός δεν μπορεί είναι και καλός επιθετικός. Κάποια πράγματα είναι καλά όταν συμβαίνουν με τον σωστό τρόπο. Διαφορετικά είναι επικίνδυνα και γυρίζουν αντίστροφα στην επίδραση τους. Και αυτό είναι κακό. Και αυτό δεν είναι δημοκρατία. Δεν είναι κοινωνική ή πολιτική ωριμότητα.

Είναι καλό να ζυγίζουμε τις επιλογές μας, είναι καλό βασικά, να έχουμε επιλογές. Δεν αξίζει όμως να ρισκάρουμε δίνοντας περισσότερη εξουσία σε κάποιον απ' ότι του πρέπει. Δε νομίζετε; +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ


 Διαβάστε περισσότερα.. »

Σάββατο 4 Ιουνίου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ~ πως οι g7 φρόντισαν να μας κοροϊδέψουν ξανά (video)

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Δεν είναι πολλές οι μέρες που οι περιβόητοι G7, δηλαδή οι εφτά πιο ισχυρές χώρες του κόσμου, συναντήθηκαν στην Ιαπωνία αυτή τη φορά με δια μέσου των ηγετών τους. Μια συνάντηση που παραδοσιακά μπορεί να αλλάξει την ροή της ιστορίας αν εκείνοι το θέλουν.

Συνήθως ότι βγαίνει στην δημοσιότητα είναι αυτό που ο κόσμος θέλει να ακούσει και αν κάποτε -θυμάμαι- είχαν συναντηθεί για τον πόλεμο στην Γάζα βγάζοντας σαν πόρισμα πως οι εχθροπραξίες πρέπει να σταματήσουν (αλλά δεν σταμάτησαν) ποιος μου λέει εμένα ότι αυτό που πραγματικά είπαν, δεν ήταν "άσε τους εβραίους να βομβαρδίσουν για να βγάλουν εκεί τα απωθημένα τους";

Φέτος η θεματολογία ήταν ξανά η αναμενόμενη:

Κλασικά η οικονομία απασχόλησε με θέματα όπως η ανάγκη τόνωσης της ανάπτυξης, πάταξη της ανεργίας και προσπάθεια κατανομής του πλούτου σωστά. Δεν θα μου έκανε καθόλου εντύπωση να έχει αναφερθεί στην συζήτηση και η Ελλάδα με μία συνομιλία σαν...
- "Ρε Άνκελα, τι γίνεται με αυτούς τους έλληνες";
- "Αχ! Μην μου μιλάς για αυτούς βρε Μπαράκ. Δεν θα βγάλουμε ποτέ άκρη με δαύτους".
Σε κάθε περίπτωση δεν θα μου έκανε καμία εντύπωση να μην δόθηκε καμία λύση σε κανένα οικονομικό ζήτημα, αφού τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί εδώ και χρόνια, ο πλούτος έχει μετατοπιστεί σε άλλα σημεία και υπό ον φόβο γενικότερων φαινομένων καμία κυβέρνηση δεν έχει το σθένος να πάρει ουσιαστικές αποφάσεις.

Το επόμενο ζήτημα που απασχόλησε τους G7 ήταν το προσφυγικό, όμως αλήθεια τι μπορεί να ενδιαφέρει αυτό το κρίσιμο ζήτημα -τουλάχιστον άμεσα- τον αμερικανό, καναδό και ιάπωνα πρόεδρο; Όσο τα κράτη μέλη δείχνουν άρνηση την εξεύρεση πραγματικής λύσης, δεν υπάρχει καμία ελπίδα για το θέμα αυτό, ειδικά μετά τις συνεχόμενες τουρκικές προκλήσεις. Και κανένας Obama δεν μπορεί να κάνει κάτι για αυτό.

Το επόμενο θέμα που συζήτησαν στο στρογγυλό πανάκριβο τραπέζι τους ήταν και το πιο ενδιαφέρον γι' αυτούς, το Brexit. Βλέπετε επ' αυτού, το ενδιαφέρον έρχεται και από τις δύο μεριές του Ατλαντικού. Προφανώς οι Μέρκελ και Ολάντ δεν θέλουν να χάσουν την Αγγλία από την Ένωση, ακόμα και με την παράουρη (που λέμε και στην Κρήτη) συμμετοχή της. Η Αγγλία είναι ένας σημαντικός εταίρος και η Ευρώπη την έχει ανάγκη. Από την άλλη έχω ξαναγράψει πως η Αγγλία είναι το γνωστό τσιράκι των ΗΠΑ. Συνεπώς οι Αμερικανοί θέλουν πάση θυσία την Αγγλία στην Ένωση για να έχουν έτσι, την δική τους άσκηση επιρροής στην Ευρώπη. Το κάνουν χρόνια και δεν θέλουν προφανώς να χάσουν αυτό το προνόμιο σήμερα.
Εν κατακλείδι η συνεδρίαση των G7 φέτος ήταν η αποθέωση της υποκρισίας. Το όπως πάντα, ασαφές αποτέλεσμα, χάιδεψε τα αυτιά το μέσου παγκόσμιου πολίτη και φυσικά η σκληρή καθημερινότητα σε κοινωνικό, πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο θα συνεχιστεί ακριβώς όπως και χθες... +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ


 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι 4 (τελευταίες) ευκαιρίες του τσίπρα να αλλάξει την ελλάδα έρχονται το καλοκαίρι

Καληνωρίσματα από το +yannidakis
To Σαββατοκύριακο που πέρασε στιγματίστηκε από την περιβόητη επίσκεψη του Ρώσου προέδρου Βλαδίμηρου Πούτιν στην Ελλάδα και το Άγιο Όρος. Αυτή η επίσκεψη ήταν η πρώτη από τις τέσσερις μοναδικές ευκαιρίες του Τσίπρα να διορθώσει όλα τα λάθη του και να επαναφέρει την χώρα σε τροχιά ανάπτυξης!

πούτιν, ελλάδα
Βλέπετε, όλα έγιναν όπως ελπίζαμε, δηλαδή οι Ρώσοι κατέβηκαν με επιχειρηματικό και επενδυτικό ενδιαφέρον. Μίλησαν για τουρισμό, ενέργεια και άλλες πιθανές συνεργασίες, όμως όσο υπογράψατε εσείς, άλλο τόσο κι αυτοί. Από αυτήν την συνάντηση, να η κυβέρνηση παίξει το χαρτί της έξυπνα, θα μπορεί να κερδίσει καλές προσφορές σε μία περίοδο που η χώρα διψάει για επενδύσεις μπας και η οικονομία πάρει μια ώθηση ανάπτυξης. Επίσης μην ξεχνάμε πως η Ελλάδα έχει άριστες σχέσεις με την Ρωσία σε μία περίοδο που η δεύτερη αποτελεί "κόκκινο πανί" για την Δύση (κυρίως λόγω της Ουκρανίας) κι έτσι η ισχυροποίηση και προβολή των σχέσεων μας αποτελούν υποσυνείδητα έναν τρόπο πίεσης προς την Ευρώπη. Κι απ' την άλλη η Ρωσία βλέπει στην Ελλάδα έναν σύμμαχο στην Ευρώπη και μετά τις κυρώσεις που έχει υποστεί απ' αυτήν, έχει ανάγκη από τέτοιους συμμάχους. Ευτυχώς για μας

Ερντογάν
Ο Πούτιν είναι η πρώτη από τις ευκαιρίες-δώρο που παρουσιάζονται στον πρωθυπουργό μας. Ο Τσίπρας χωρίς να κάνει κυριολεκτικά τίποτα βλέπει την πανίσχυρη τουρκία που πολλές φορές τον τελευταίο χρόνο έδειξε να έχει το πάνω χέρι, μέσα σε λίγο καιρό να είναι εκτεθειμένη ανεπανόρθωτα. Μου φαίνεται παράξενο πως υπέπεσε σε τόσους κακούς χειρισμούς (διπλωματικά) σε λίγο καιρό και το αποδίδω στην γνωστή της αλαζονεία. Από την κατάληψη του μαχητικού αεροσκάφους της Ρωσίας, μέχρι τις αποκαλύψεις για διασυνδέσεις της οικογένειας Ερντογάν με τους ισλαμιστές (καπνός... φωτιά, you know) και ύστερα το προσφυγικό. Τα στραβά μάτια για να φεύγουν με τρύπιες βάρκες οι μετανάστες στην Ελλάδα και η περιβόητη συμφωνία επαναπροώθησης που κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα έχοντας ωστόσο εκνευρίσει όσο δεν πάει άλλο την Ευρώπη. Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία του Τσίπρα να πατήσει πάνω στην πληγωμένη(;) τουρκία και να βάλει λίγη τάξη στα σύνορα και στην γειτονιά.

Ελλάδα, Κίνα, Τσίπρας
Τον Ιούνιο εξάλλου, ο πρωθυπουργός μεταβαίνει στην πρωτεύουσα της Κίνας, με επίσημη πρόσκληση από τον πρόεδρο της αχανούς χώρας. Η πρόσκληση αυτή δεν είναι τυχαία. Οι Κινέζοι ονειρεύονται την Ελλάδα καθότι είναι η πιο εύκολη επένδυση για αυτούς. Η επιθυμία τους για επενδύσεις στην Ευρώπη είναι πασίγνωστη και η Ελλάδα είναι η πιο φτηνή λύση. Αν η Ελληνική πλευρά παίξει έξυπνα τα διπλωματικά της χαρτιά στο Πεκίνο μπορεί να γυρίσει πίσω στην πατρίδα με ένα σκασμό λεφτά από επενδύσεις. Μην τα λέτε ξεπούλημα, να τα λέτε "γλιτώσαμε μερικά πράγματα από ξεπεσμό και μαρασμό".

Και καταλήγουμε στο τελευταίο καλοκαίρι. Αυτό που θα έχουμε εκταμίευση δόσης χωρίς απειλές για
Τσίπρας, Ελλάδα
grexit, θα έχουμε το Μνημόνιο ψηφισμένο και υπό εφαρμογή ακριβώς την στιγμή που παραδοσιακά η ελληνική οικονομία τονώνεται λόγω τουρισμού, οπότε ακόμα δεν θα φαίνονται τόσο πολύ οι συνέπειές του. Η κυβέρνηση σε αυτό το διάστημα πρέπει να εργαστεί ώστε μέχρι το φθινόπωρο να έχει φέρει επενδύσεις, αναπτυξιακά έργα και λύσεις στην ανεργία.

Ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του έχουν τέσσερις μοναδικές συγκυριακές ευκαιρίες να ανατρέψουν το αρνητικό κλίμα και να αλλάξουν την Ελλάδα. Έχουν τέσσερις εξαίρετες ευκαιρίες να κερδίσουν εκ νέου την εμπιστοσύνη των προδομένων ελλήνων και να βάλουν τις βάσεις για μια πετυχημένη κυβερνητική θητεία κόντρα στα ως τώρα δεδομένα.

Κι εγώ -παρά τα όσα έχω γράψει κατά καιρούς για τον Αλέξη και την παρέα του- τους δίνω αυτήν την μοναδική ευκαιρία. Τους εύχομαι καλό καλοκαίρι. Τον Σεπτέμβριο δεν θα ντραπώ να τους ζητήσω και δημόσια συγγνώμη, σε διαφορετική περίπτωση κι αν χαθούν αυτές οι τέσσερις μοναδικές ευκαιρίες θα είμαι αμείλικτος μαζί τους. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ


 Διαβάστε περισσότερα.. »