Καληνωρίσματα από το +yannidakis
Στην πιο καταστροφική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης δεν έχω χαριστεί ποτέ. Τα κείμενα μου είναι εναντίον του Αλέξη Τσίπρα πολύ πριν αυτός γίνει πρωθυπουργός και δεν μετανιώνω καθόλου. Ανταυτού αισθάνομαι δικαιωμένος!
Όμως αν σε κάτι δεν φταίει σίγουρα, αυτό είναι η κατάντια της Παιδείας. Ο ίδιος είναι προϊόν ενός εκπαιδευτικού συστήματος που οδήγησε την Ελλάδα στην απόλυτη κατάντια με ιδεολογίες πλάγιων οδών και άτοπων στόχων. Ακόμα και σήμερα λοιπόν, που η τεχνολογία μας δίνει την ευκολία να μεγαλουργήσουμε στον τρόπο που επικοινωνούμε την γνώση* εμείς αγνοούμε επιδεικτικά κάθε διαθέσιμο μέσο στο όνομα των περιορισμένων δαπανών.
Πράγματι, αν ρίξουμε μια ματιά, θα διαπιστώσουμε πως η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά τελευταία στους "27" της Ευρωζώνης σε δαπάνες για την Παιδεία επί του ποσοστού του ΑΕΠ φυσικά. Και για να γίνω και λίγο γραφικός, η Ελλάδα, το άλλοτε λίκνο πολιτισμού, η χώρα που μετάδωσε τη γνώση όσο καμία άλλη στην Ιστορία, τώρα απλά την αγνοεί!
Θέλω πριν αρχίσουμε να μιλάμε για τα ελληνικά δεδομένα, να μελετήσουμε το τι συμβαίνει στην Ευρώπη. Πρώτα απ' όλα να σημειώσουμε πως η τελευταία θέση απ' τον Κοινοτικό Μέσο Όρο απέχουν μόλις 2,5% μονάδες, ποσοστό που δεν είναι θεόρατο ωστόσο με τα δεδομένα του δικού μας προϋπολογισμού και με τα "κουκιά" να είναι πολύ μετρημένα, οι ελιγμοί που εμείς μπορούμε να κάνουμε είναι ελάχιστοι. Παράλληλα θα δούμε, χώρες όπως οι σκανδιναβικές να βρίσκονται μετά την πρώτη οχτάδα ενώ η περίφημη Φιλανδία με το πρότυπο εκπαιδευτικό της σύστημα, ίσα που ξεπερνά τον Μέσο Όρο.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι αρκετά απλή. Αυτές οι χώρες δεν έχουν ανάγκη να διορθώσουν λάθη περασμένων ετών που οδήγησαν στον μαρασμό την Παιδεία στην Ελλάδα. Πρέπει απλά να συντηρήσουν την ποιότητά τους και γιατί όχι να καινοτομήσουν εκ του ασφαλούς με μικρά κόστη.
Δύο ακόμα πράγματα που με προβλημάτισαν είναι αφενός τα μεγάλα ποσοστά σε μικρομεσαίες χώρες όπως η Ισλανδία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Κύπρος και η Μάλτα και τα ποσοστά κάτω του Μέσου Όρου χωρών όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία. Όσο ορθολογικά κι αν προσπαθήσει κανείς να το εξηγήσει και να στηριχτεί στην θεωρία μου στην προηγούμενη παράγραφο, δεν παύει να βλέπουμε πως χώρες με σπουδαία ανάπτυξη να μην ασχολούνται με την Παιδεία ως θα 'πρεπε.
Σε αυτό το σημείο λοιπόν είναι σημαντικό να αναφέρω πως μπορεί να πέρασε στα... "ψιλά" όμως έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε πως οι... "θεσμοί" έχουν ζητήσει -μεταξύ άλλων- από την ελληνική κυβέρνηση ένα τριετές πλάνο για την Παιδεία που στόχο έχει την σταδιακή εναρμόνιση του ποσοστού του προϋπολογισμού που αφορά στην Παιδεία, τουλάχιστον στα επίπεδα της Ευρωζώνης. Για τον σκοπό αυτό, σημειώνεται πως απαιτούνται και μια σειρά εξωοικονομικών μέτρων, όπως η αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες, οι εξετάσεις κλπ.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να εφαρμόσει τις πολύ σημαντικές αυτές οδηγίες (ειδικά με την αξιολόγηση που μέχρι χθες, πολεμούσε), θα είναι μια σπουδαία επιτυχία της κυβέρνησης, πόσο μάλλον αν συνοδευτεί και από αύξηση των δαπανών για την Παιδεία. Εγώ θα είμαι εδώ και θα το επικροτήσω πρώτος. Κι ας μην ήταν δική τους ιδέα. +Yanni Spiridakis
* το σπουδαιότερο αγαθό που έχει υπάρξει ποτέ σε αυτόν τον πλανήτη.
Όμως αν σε κάτι δεν φταίει σίγουρα, αυτό είναι η κατάντια της Παιδείας. Ο ίδιος είναι προϊόν ενός εκπαιδευτικού συστήματος που οδήγησε την Ελλάδα στην απόλυτη κατάντια με ιδεολογίες πλάγιων οδών και άτοπων στόχων. Ακόμα και σήμερα λοιπόν, που η τεχνολογία μας δίνει την ευκολία να μεγαλουργήσουμε στον τρόπο που επικοινωνούμε την γνώση* εμείς αγνοούμε επιδεικτικά κάθε διαθέσιμο μέσο στο όνομα των περιορισμένων δαπανών.
Πράγματι, αν ρίξουμε μια ματιά, θα διαπιστώσουμε πως η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά τελευταία στους "27" της Ευρωζώνης σε δαπάνες για την Παιδεία επί του ποσοστού του ΑΕΠ φυσικά. Και για να γίνω και λίγο γραφικός, η Ελλάδα, το άλλοτε λίκνο πολιτισμού, η χώρα που μετάδωσε τη γνώση όσο καμία άλλη στην Ιστορία, τώρα απλά την αγνοεί!
Θέλω πριν αρχίσουμε να μιλάμε για τα ελληνικά δεδομένα, να μελετήσουμε το τι συμβαίνει στην Ευρώπη. Πρώτα απ' όλα να σημειώσουμε πως η τελευταία θέση απ' τον Κοινοτικό Μέσο Όρο απέχουν μόλις 2,5% μονάδες, ποσοστό που δεν είναι θεόρατο ωστόσο με τα δεδομένα του δικού μας προϋπολογισμού και με τα "κουκιά" να είναι πολύ μετρημένα, οι ελιγμοί που εμείς μπορούμε να κάνουμε είναι ελάχιστοι. Παράλληλα θα δούμε, χώρες όπως οι σκανδιναβικές να βρίσκονται μετά την πρώτη οχτάδα ενώ η περίφημη Φιλανδία με το πρότυπο εκπαιδευτικό της σύστημα, ίσα που ξεπερνά τον Μέσο Όρο.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι αρκετά απλή. Αυτές οι χώρες δεν έχουν ανάγκη να διορθώσουν λάθη περασμένων ετών που οδήγησαν στον μαρασμό την Παιδεία στην Ελλάδα. Πρέπει απλά να συντηρήσουν την ποιότητά τους και γιατί όχι να καινοτομήσουν εκ του ασφαλούς με μικρά κόστη.
Δύο ακόμα πράγματα που με προβλημάτισαν είναι αφενός τα μεγάλα ποσοστά σε μικρομεσαίες χώρες όπως η Ισλανδία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Κύπρος και η Μάλτα και τα ποσοστά κάτω του Μέσου Όρου χωρών όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία. Όσο ορθολογικά κι αν προσπαθήσει κανείς να το εξηγήσει και να στηριχτεί στην θεωρία μου στην προηγούμενη παράγραφο, δεν παύει να βλέπουμε πως χώρες με σπουδαία ανάπτυξη να μην ασχολούνται με την Παιδεία ως θα 'πρεπε.
Σε αυτό το σημείο λοιπόν είναι σημαντικό να αναφέρω πως μπορεί να πέρασε στα... "ψιλά" όμως έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε πως οι... "θεσμοί" έχουν ζητήσει -μεταξύ άλλων- από την ελληνική κυβέρνηση ένα τριετές πλάνο για την Παιδεία που στόχο έχει την σταδιακή εναρμόνιση του ποσοστού του προϋπολογισμού που αφορά στην Παιδεία, τουλάχιστον στα επίπεδα της Ευρωζώνης. Για τον σκοπό αυτό, σημειώνεται πως απαιτούνται και μια σειρά εξωοικονομικών μέτρων, όπως η αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες, οι εξετάσεις κλπ.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να εφαρμόσει τις πολύ σημαντικές αυτές οδηγίες (ειδικά με την αξιολόγηση που μέχρι χθες, πολεμούσε), θα είναι μια σπουδαία επιτυχία της κυβέρνησης, πόσο μάλλον αν συνοδευτεί και από αύξηση των δαπανών για την Παιδεία. Εγώ θα είμαι εδώ και θα το επικροτήσω πρώτος. Κι ας μην ήταν δική τους ιδέα. +Yanni Spiridakis
* το σπουδαιότερο αγαθό που έχει υπάρξει ποτέ σε αυτόν τον πλανήτη.