ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ αν νιώσω θλίψη θα τραγουδήσω

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

"Αν νιώσω θλίψη θα τραγουδήσω..

Αν νιώσω λύπη θα γελάσω..

Αν νιώσω άρρωστος θα διπλασιάσω την προσπάθεια μου..

Αν νιώσω φόβο θα προχωρήσω δυναμικά μπροστά..

Αν νιώσω υποδεέστερος θα φορέσω καινούργια ρούχα..

Αν νιώσω αβεβαιότητα θα υψώσω τη φωνή μου.. 

Αν νιώσω φτωχός θα σκεφτώ την ευημερία που έρχεται.. 

Αν νιώσω ελλιπής θα θυμηθώ παλιές μου επιτυχίες.. 

Αν νιώσω ασήμαντος θα θυμηθώ τους στόχους μου.. 

Όταν θα χαίρομαι με τις μέρες της επιτυχίας μου.. θα θυμάμαι και τις μέρες ντροπής μου. 

Όταν θα νιώθω γεμάτος δύναμη. .θα προσπαθώ να σταματήσω τον άνεμο.. 

Όταν θα έχω πολλά πλούτη.. θα θυμάμαι τα στόματα που πεινούν..

 Όταν θα νιώθω μεγάλη υπερηφάνεια.. θα θυμάμαι τις στιγμές αδυναμίας μου.. 

Όταν θα αισθάνομαι ότι τα χαρίσματα μου δεν βρίσκουν ταίρι.. θα κοιτάζω τα άστρα!!!"

Jorge Bucay

Το θέμα είναι όταν θα νιώθουμε ευτυχισμένοι, χαρούμενοι και πλήρεις να ευγνωμονούμε για τις δυσκολίες που περάσαμε γιατί χωρίς αυτές δεν θα τα είχαμε καταφέρει. Και στην ευτυχία μας να μην ξεχνάμε να ευγνωμονούμε όσους τυχών μας βοήθησαν για να τα καταφέρουμε..

Και το σημαντικότερο όλων, όταν εμείς τα έχουμε καταφέρει να βοηθάμε τους υπόλοιπους που ακόμα παλεύουν. Όταν κάνεις ένα καλό το σύμπαν σίγουρα θα στο ανταποδώσει διπλά.

Όταν η ζωή επιτέλους σας χαμογελάσει μην γυρίσετε την πλάτη σε εκείνους που ακόμα είναι κατσούφηδες γιατί ο τροχός πάντα γυρίζει. +maria karantai 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ (ξε)χωρίζοντας απ' το trend της ψυχής μας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ας κάνουμε σήμερα μία ανατροπή. Ας κοιτάξουμε λίγο πίσω απ' όλα όσα φαίνονται, πίσω απ' όλα όσα μπορεί κανείς να αναγνωρίσει βλέποντάς μας. Δεν είναι εύκολο, αλλά καμιά φορά δεν είναι και δύσκολο, ε;

Όμως πρώτα ας είμαστε ειλικρινείς. Πρώτος απ' όλους εγώ, που δηλώνω ευθαρσώς πως πολύ πριν ασχοληθώ με κάποιον, δίνω μεγάλη σημασία στην εμφάνισή του. Το περιποιημένο ντύσιμο, χτένισμα, η μυρωδιά, οι κινήσεις, ο "αέρας" που έχει στις κινήσεις του(της). Αν αυτό με καθιστά κενό σαν άνθρωπο, τότε δεν θα διαφωνήσω. Αν με χαρακτηρίσεις έτσι όμως, σιγουρέψου ότι είναι αλήθεια πως δεν συμβαίνει και σε σένα. Άλλωστε το κείμενο αυτό, έχει δρόμο ακόμα και μου επιφυλάσσει περισσότερους χαρακτηρισμούς...

Συνεχίζοντας πρέπει να σου πω πως όταν γνωρίζεις κάποιον υπάρχει ένας άτυπος κώδικας γνωριμιών. Το ξέρεις γιατί έστω και υποσυνείδητα, τον εφαρμόζεις προωθώντας τις καλύτερες πτυχές του εαυτού σου, ωραιοποιώντας τις μέτριες και αποκρύπτοντας επιμελώς τις άσχημες. Δεν πειράζει που το κάνεις, γιατί είναι βέβαιο πως το ίδιο κάνει και η απέναντι μεριά, άρα το "λευκό ψέμα" της γνωριμίας είναι το εισιτήριο για να χτίσεις μια σχέση!

Τι θα λέγατε όμως αν δοκιμάζαμε μια γνωριμία βασισμένη σε αλήθειες; Να δοκιμάσουμε δηλαδή την ανατροπή που λέγαμε. Για να το τολμήσεις αυτό πρέπει εξ αρχής να γνωρίζεις εξ αρχής πως δεν έχεις να χάσεις τίποτα. Γιατί αν το επιχειρήσεις πηγαίνοντας να γνωρίσεις τους γονείς της κοπέλας σου, τότε μάλλον που είσαι χαμένος απ' το χαλάκι της εξώπορτας! Όταν όμως είσαι στο μηδέν, τότε το πολύ-πολύ να μείνεις εκεί!

Ξεκινάς μια γνωριμία με χαμόγελο γιατί κάπως πρέπει να πείσεις τον άλλο να σου μιλήσει. Ξεκινάς με μία αφορμή γιατί κάπως πρέπει να δείξεις ότι οι συνθήκες ήταν τέτοιες για να μιλήσεις στον άλλο. Τέτοια παραδείγματα ποικίλλουν και το μόνο που χρειάζεται είναι φαντασία, τέχνη και τόλμη. Μόνο τώρα που γράφω έχω άπειρα παραδείγματα, γι' αυτό αν θες ιδέες, απλά στείλε μου ένα μήνυμα!

Κι αφού καταφέρεις και έχεις συνομιλητή τότε αποφασίζεις να γίνεις και ειλικρινής. Αντί να αναφέρεις πόσο φοβερός είσαι στην δουλειά σου και τι ακριβό αμάξι που έχεις ή πόσα πολλά ταξίδια έχεις κάνει (που ok, μπορεί να είναι αλήθεια αν κρίνω από τον εαυτό μου), αποφασίζεις να ξεκινήσεις λίγο πιο θεωρητικά και φιλοσοφικά και να τολμήσεις να πεις ότι αρέσκεσαι στο ψέμα ακόμα κι αν με αυτό δεν βλάπτεις ποτέ κανέναν, τουναντίον προστατεύεις τον κόσμο γύρω σου. Αν περιμένεις πως με τον δρόμο που διάλεξες έκανες την διαφορά και κέρδισες το κορίτσι, τότε μάντεψε: δεν είναι έτσι! Είναι πολύ πιθανό να εισπράξεις έναν χαρακτηρισμό του στυλ "είσαι απατεώνας" τώρα το πως θα το πει ο απέναντι σου έχει μεγάλη σημασία για την συνέχεια της συζήτησης. Ας πούμε όμως πως δεν έφαγες "τσαντιά" στο κεφάλι και η λέξη απατεώνας εκφράστηκε τόσο γλυκά όσο στ' αλήθεια ήλπιζες πως θα ακούσεις απ' την συνομιλήτριά σου.

Και τώρα είσαι στο σταυροδρόμι που αν θες μιλάς για τα αστέρια και τα λουλούδια ή... απλά συνεχίζεις με μία συζήτηση που εσύ διάλεξες αλλά ξέρεις πως δεν σε συμφέρει. Δεν έχει σημασία τι θα πεις και τι θα ακούσεις, αλλά αν ακούσεις στο τέλος πως είσαι (και) "υποκριτής" ξέρεις καλά πως η ανατροπή σου προχωράει κανονικά! Στο τέλος της ημέρας το πολύ-πολύ να μην κερδίσεις ένα one night stand ή ούτε καν ένα τηλέφωνο, αλλά φεύγεις με ένα χαμόγελο ευτυχίας. "Τι ωραίο να είσαι ξεδιάντροπα ειλικρινής"!

Και ξέρεις έχει ενδιαφέρον να είσαι ειλικρινής, αλλά δεν είναι καθόλου της μόδας. Ποτέ δεν ήταν. Μπορεί λίγο-πολύ τα ρούχα μας να ακολουθούν μία δεδομένη τάση, όμως αν το ψάξετε, θα δείτε πως το ίδιο συμβαίνει και στην ψυχή μας, στην συμπεριφορά μας, στην φιλοσοφία μας. Αν και αυτό χρήζει περαιτέρω ανάλυσης και συζήτησης, εγώ δεν έχω καμία τέτοια όρεξη. Είναι τόσο ενδιαφέρον να σκέφτεσαι έξω από την "εικόνα" όμως την ίδια ώρα είναι τόσο μα τόσο απόμερα σ' εκείνο το μονοπάτι... 

Γιατί προσέξτε, είμαστε όλοι διαφορετικοί μεταξύ μας και είμαι σίγουρος πως ο καθένας βλέπει ξεκάθαρα την μοναδικότητα του εαυτού του, όμως γελιέστε αν νομίσετε πως αυτό σας κάνει πρωτότυπους. Είστε-είμαστε όλοι θύματα της μόδας της συμπεριφοράς. Λίγο-πολύ φτιαχνόμαστε όλοι από τα ίδια γεγονότα και χαλιόμαστε με παρόμοιους τρόπους.

Ναι, ναι ξέρω πως όλοι θα ορκιστείτε ξανά για την μοναδικότητα της δικής σας αντίληψης, όμως εγώ ξέρω. Και αν μπείτε στα μονοπάτια της αυτογνωσίας, θα ξέρετε κι εσείς. Ας είναι. Καμιά φορά αρκεί ένα υπέροχο χαμόγελο για να σκεφτείς πως άξιζε τον κόπο. Το χαμόγελο χάνεται μετά και φεύγει προς την Λάρισα, το Ρέθυμνο, την Βιέννη, τα Γιάννινα ή την Σκόπελο. Τι σημασία έχει; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι αποχρώσεις της μουσικής που ξυπνούν τις αισθήσεις

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Σας αρέσει να ακούτε μουσική; Εμένα πολύ! Και όταν λέω πολύ, εννοώ πως ακόμα και την Μεγάλη Παρασκευή θέλω να ακούσω μια μελωδία. Κάτι που θα μου αρέσει ιδιαίτερα και τότε θα ανέβει η ψυχολογία μου.

Τι γίνεται όμως όταν αναπάντεχα συναντάς ένα μουσικό ο οποίος είναι έτοιμος να απογειώσει τη μουσική σου φαντασία; Τότε τα πράγματα αλλάζουν. Ανακαλύπτεις πώς παράγεται η μουσική και μαθαίνεις να ακούς ένα τραγούδι ολόκληρο. Mαθαίνεις να κάνεις focus στα λόγια και την αρμονία της μουσικής που συνοδεύει τους στίχους.

Εκτιμώ τους ανθρώπους που γνωρίζουν μουσική. Κρύβουν ευαισθησίες που οι υπόλοιποι, που δεν έχουμε μουσικές γνώσεις, δεν διαθέτουμε (οκ, δεν είμαι απόλυτη σε αυτό). Πάντως παρατηρούν μικρές ηχητικές λεπτομέρειες που σε εμάς, τους απλούς, διαφεύγουν.

Όλοι έχουμε έναν μουσικό μέντορα και του επιτρέπουμε να μας ξεναγήσει σε άγνωστα μουσικά μονοπάτια εκεί που η τουρκο-μπαρόκ κουλτούρα και το κιτς δεν έχουν καμία απολύτως θέση. Η καρδιά μας πλημμυρίζει με εξαιρετικές μουσικές συνθέσεις που μετά από μια κοπιαστική ημέρα μας γαληνεύουν αναπάντεχα και αυτομάτως μας γεμίζουν με συναισθήματα και αναμνήσεις.

Η μουσική δεν ερεθίζει μόνο τα αυτιά μας αλλά και την ψυχή μας. Υπερέχει των άλλων τεχνών. Πώς θα υπήρχε ο χορός για παράδειγμα αν δε συνοδευόταν από μουσική. Τι αξία θα είχε μια ταινία αν δεν υπήρχε μουσική ταυτότητα, μια μουσική που θα εντείνει την αγωνία του θεατή... +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ το φθινόπωρο του στοχασμού

Φθινόπωρο, φθορά, παρακμή, τα σχολεία σε λειτουργία, οι διακοπές τελείωσαν και μόνο οι καλοκαιρινές αναμνήσεις μένουν να μας συντροφεύουν στην επιστροφή της μελαγχολικής μας ρουτίνας. Το φως χάνεται γρήγορα πίσω από τις βουνοκορφές και οι νύχτες μακραίνουν σταδιακά καταπίνοντας τις όμορφες παραλίες και τα δροσερά λαγκάδια. Μια ψύχρα προμηνύει τον ερχομό του άπονου χειμώνα και τ’ αγιάζι αρχίζει να δαγκώνει τα ακροδάχτυλα. Τα πρωτοβρόχια δροσίζουν την ξεραμένη γη και τα ποτάμια αρχίζουν να βρίσκουν και πάλι ζωή.

Το φθινόπωρο σε αντίθεση με τον ψυχικό ενθουσιασμό της Άνοιξης είναι η εποχή του στοχασμού, της αυτοσυγκέντρωσης, της θύμησης όλων αυτών που το ανέμελο καλοκαίρι μας έκανε να αμελήσουμε. Καιρός για τάξη και προγραμματισμό, καιρός για ταξινόμηση των καθηκόντων και των αναγκών, καιρός για καινούριους στοχασμούς και πλάνα. Ο χειμώνας που πλησιάζει και πρέπει να μας βρει έτοιμους για τις βαριές και σκοτεινές του μέρες. Μα δεν είναι το φθινόπωρο μόνο μια εποχή προετοιμασίας και στοχασμού, είναι καιρός να θαυμάσουμε τη φύση, να κουρνιάσουμε κάτω από μια απαλή κουβέρτα και ν’ απολαύσουμε το αγαπημένο μας βιβλίο μέσα στη θαλπωρή αυτής της απίθανης εποχής. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι και η εποχή της ελπίδας μια που και το τέλος του χρόνου φέρνει τις προσδοκίες για ένα καλύτερο χρόνο και την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.  

Ας αφήσουμε λοιπόν το φθινόπωρο να μας οδηγήσει σε κάτι καλύτερο και να μας προετοιμάσει για το νέο χρόνο με όλες τις χαρές και λύπες που πιθανόν θα μας φέρει. +Niko Spiridakis   

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ ζω ή απλά υπάρχω;

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Είναι κάποιες φορές που με πιάνει το "φιλοσοφικό" μου και χάνομαι σε διαφόρων ειδών συλλογισμούς και προβληματισμούς, όπως και ο σημερινός. Και ενώ η... πικρή αλήθεια είναι ότι -πιθανόν- μάλλον και αυτό το ερώτημα ανήκει ξεκάθαρα στην στοίβα με τα υπόλοιπα αναπάντητα ερωτήματα, είναι ίσως ένα από αυτά που απασχολεί αρκετό κόσμο, τουλάχιστον εκείνο που τον διακρίνει ένας χ βαθμός αντίληψης. Ποιά είναι λοιπόν η εις βάθος διαφορά μεταξύ αυτών των δύο λέξεων;

"Υπάρχω" σημαίνει ότι υφίσταμαι σαν ον, κατέχω μια παρουσία στην αυτή καθαυτή πραγματικότητα, αλλά επίσης αποτελώ και μια ακόμη ανθρώπινη -ή μη- "μονάδα" σε αυτόν τον περίεργο κόσμο. Μια καρέκλα, υπάρχει. Ένα λεωφορείο, υπάρχει. Μια γυναίκα, υπάρχει. κλπ... Παράλληλα, το "υπάρχω" χρησιμοποιείται και για πιο ευρύτερες και όχι απτές έννοιες όπως οι ακόλουθες. Μια πιθανότητα, υπάρχει. Μια ιδέα, υπάρχει. Μια τάση, υπάρχει. κοκ....


"Ζω" σημαίνει ότι αποτελώ ένα από τα πολλά έμβια όντα, τα οποία διακρίνονται από κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί ένα μη έμβιο-άψυχο πράγμα-αντικείμενο να ζει, παρόλα αυτά μπορεί να υπάρχει. Ποτέ το ανάποδο. Όπως όμως και στην περίπτωση του "υπάρχω", το "ζω" ως έννοια ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί και για παρόμοιες έννοιες ή σημασίες όπως π.χ. οι ακόλουθες: Η αγάπη μας ακόμα ζει. Η ελπίδα ζει. Ζει το όνειρο του. Και πολλά άλλα...

Καλά όλα αυτά. Το "πρόβλημα" όμως ξεκινάει (και το θέμα αρχίζει να περιπλέκεται ακόμα περισσότερο) όταν αυτές οι δύο έννοιες αρχίζουν να μπερδεύονται μεταξύ τους, να αποκτούν πιο μεταφορικές-γενικές σημασίες, με αποτέλεσμα να ξεθωριάζει το νόημα τους. Και με αυτήν την σκέψη θέλω να σας αφήσω σήμερα, να κάνετε τους δικούς σας στοχασμούς, καθώς και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα:

Τι σημαίνει όταν κάποιος λέει σε κάποιον "εσύ παιδί μου δεν ζεις, απλά υπάρχεις!". Και μιας και αναρωτιόμαστε για αυτό, ας το πάμε και ένα βήμα παραπέρα. Θα είχε δίκιο αν αυτός ο κάποιος αναφερόταν σε εμάς;

Εις το επανιδείν...  +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ αυτοπεποιθηση στο φουλ

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Τι εστί κλάψα; Κλάψα εστί γρουσουζιά. Τουρλουμπούκι τα έκανες βρε Αναστασία με τα νέα και τα αρχαία.

Ζητώ συγγνώμη από τους αγαπητούς και φανατικούς μου αναγνώστες. ήρθε η ώρα να παραθέσω την αποψούλα μου για την αυτοπεποίθηση. Με θυμάμαι μικρή. Ήμουν ήρεμη δύναμη. Ήθελα να ξεχωρίζω διακριτικά κάτι που επιδιώκω μέχρι σήμερα. Δε μου αρέσει το γλείψιμο. Μικρή κρατούσα πολλά πράγματα μέσα μου. Ήμουν πολύ ήσυχη, ντροπαλή και πάντα αγχωμένη γιατί δεν ήθελα να επιβαρύνω κανέναν και πάντα ήθελα ό,τι μου ανέθεταν να το φέρνω εις πέρας όσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπώς.

Μεγαλώνοντας, και συγκεκριμένα μετά τα 18, ήθελα να με αλλάξω. Ήθελα όσα έκρυβα μέσα μου να τα εκφράζω και να μην παραστρατώ. Έθεσα στόχους και ακόμη θέτω - άλλωστε είμαι νεαρή ακόμα. Μετά τα 18 ξεκίνησε μια νέα εποχή. Η εποχή που η Αναστασία εστίασε στον εαυτό της και τον αγάπησε. Με αγάπησα για να μπορούν και οι άλλοι να με αγαπούν και το κατάφερα επιτυχώς.

Όσο περνά ο καιρός διαπιστώνω ότι δε διαφέρω από τα υπόλοιπα κορίτσια της ηλικίας μου. Φροντίζω να καλλιεργώ τον εαυτό μου μέσα από διάβασμα και με τη συναναστροφή μου με διάφορες προσωπικότητες. Δε θέλω να είμαι τέλεια. Επιδιώκω ολοένα και περισσότερο να έχω το θάρρος της γνώμης μου και να μιλώ με επιχειρήματα για οτιδήποτε δε μου αρέσει.

Μη φοβάστε να λέτε όσα σας στοιχειώνουν. Μια ζωή την έχουμε!! Ξεχωρίστε με το δικό σας μοναδικό τρόπο. Να επαναφέρετε στο μυαλό σας συχνά πώς φτάσατε μέχρι εδώ που είστε σήμερα. Τις θυσίες που έχετε κάνει για είστε ένας αξιοπρεπής και πετυχημένος άνθρωπος. Η μοναδικότητά σας θα εκτιμηθεί, αν όχι "σήμερα" σίγουρα "αύριο!" +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ πόσο ειλικρινής είσαι; (αν είσαι)

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Και μιας και ο σημερινός προβληματισμός ξεκινάει πολύ άμεσα και πολύ ευθέως από τον τίτλο κιόλας, θα ήθελα να ρωτήσω παράλληλα και τα εξής: "Τι σημαίνει ειλικρίνεια για εσένα;" "Θεωρείς ότι υφίσταται στις μέρες μας;" "Υπάρχει μερική ειλικρίνεια και ειλικρίνεια υπό όρους ή πρόκειται για ακόμα ένα θέμα που είναι/οφείλει να είναι ή άσπρο ή μαύρο;"

Δεν ξέρω γιατί ακριβώς (ψέματα, ίσως και να ξέρω) όμως το τελευταίο διάστημα ο λογισμός μου περιστρέφεται διαρκώς γύρω από αυτό το ερώτημα -την ύπαρξη αυθεντικής ειλικρίνειας στις μέρες μας ή όχι- αλλά και στον όρο αυτό καθαυτό, εν γένει. Έχω αρχίσει και αμφιβάλλω για το αν όντως ο κόσμος μπορεί να είναι απόλυτα ειλικρινής, παρά μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου η οποιαδήποτε δόση αυθεντικότητας και διαύγειας λόγου είναι, απλά, περιττή. Και τότε τι να το κάνεις; Πώς να εκτιμήσεις κάτι το οποίο είναι τυπικό και ούτε καν αυθεντικό και "διάφανο"; Επαναλαμβάνω, υπάρχουν αδιαμφισβήτητα και οι εξαιρέσεις (οι οποίες όμως έρχονται να επιβεβαιώσουν τον κανόνα, εν τέλει) όμως η πραγματικότητα δεν αλλάζει από μεμονωμένες περιπτώσεις.

Ποιές περιπτώσεις είναι αυτές;

Στην πλειοψηφία τους, αφορούν λόγια και συναισθήματα που ανταλλάσσονται ή δημιουργούνται μεταξύ στενών συγγενικών προσώπων, φίλων ή συντρόφων. Και ενώ ορισμένες φορές δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ούτε και για αυτά ακόμα, θέλοντας και μη, βάζεις τον εαυτό σου σε μια διαδικασία να δεχθείς ή να αποδεχθείς αυτά που σου λένε ή σου προσφέρουν ως "είδη ειλικρίνειας". Φταίει η ιστορία; Φταίνε τα γεγονότα; Φταίνε οι συγκυρίες; Φταίει το γκαζόν; Κάνεις δεν ξέρει. Κανείς δεν ξέρει αν κάπου εκεί στην διαδρομή, χάθηκε και ο όρος ή η ύπαρξη της ειλικρίνειας. Κανείς δεν ξέρει αν κάπου εκεί στην διαδρομή χάθηκε και ο όρος ή η ύπαρξη της ειλικρίνειας, ή πολύ απλά δεν υπήρξε ποτέ. Τουλάχιστον όπως την έχουμε όλοι στο μυαλό μας.

Εις το επανιδείν...  +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες...

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

... παρά για κάτι που δεν έκανες.

Πιο παλιά, συνήθιζα να χρησιμοποιώ αυτή την φράση, απλά λέγοντας την σε περιπτώσεις όπου χρειαζόταν να αναφερθεί ένα τέτοιου είδους... "γνωμικό". Δεν μπορούσα να αντιληφθώ στο 100% το νόημα και την ερμηνεία της, καθώς και το που ακριβώς επικεντρωνόταν, Πρόσφατα (πολύ πρόσφατα όμως) συνειδητοποίησα το πόσο σωστή και ορθή είναι, αλλά και το πόσο σημαντικό είναι να κάνεις αυτό που σε φοβίζει, σε τρομάζει και να μην τα παρατάς.

Γενικά, θεωρώ ότι είμαι άτομο το οποίο δεν το βάζει εύκολα κάτω και δεν παραδίδει τα όπλα με την πρώτη δυσκολία ή το πρώτο εμπόδιο, όμως παρόλα αυτά, έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να λέει "ίσως, τότε, να έπρεπε να το είχα κάνει αυτό" ή "μάλλον θα έπρεπε να είχα κάνει εκείνη την κίνηση τελικά". Νομίζω ότι και οι περισσότεροι από εσάς το έχετε κάνει. Είναι περιπτώσεις που, κάποιος θα έλεγε ότι σκέψεις και λογισμοί μας εμφανίζονται ως... "απωθημένα". Περιπτώσεις που μας κάνουν να αμφιβάλουμε για τις επιλογές μας (ακόμα και το να μην κάνεις τίποτα θεωρείται επιλογή) και σκεφτόμαστε το πόσο αλλιώτικη θα ήταν η ζωή μας τώρα αν είχαμε πράξει διαφορετικά ή αντιδράσει εν γένει.

Και φτάνουμε γρήγορα-γρήγορα στο "τώρα" και στην στιγμή που συνειδητοποιώ την έννοια της έκφρασης που αναφέραμε στην αρχή. Έκφραση η οποία μπορεί να μην έχει απόλυτη ισχύ σε όλες τις καταστάσεις, όμως σε ορισμένες από αυτές (στις περισσότερες ίσως) είναι κάτι σαν χρυσός κανόνας. Στην δική μου περίπτωση νομίζω λειτούργησε και ως προσωπική μετάνοια-εξιλέωση, για όλα όσα δεν είχα πει και κάνει το διάστημα που προηγήθηκε πριν την "τόλμη" στην οποία -γενικολογώντας τόση ώρα- αναφέρομαι. Τι ακριβώς ήταν αυτό; Ένα απλό μήνυμα το οποία ένιωθα ότι έπρεπε/όφειλα/ήθελα να στείλω και που αν δεν το έκανα, θα το μετάνιωνα μια ζωή.

Αναμφίβολα, κάποιες φορές, θεωρούμε ότι με το να αποφεύγουμε κάποιες ενέργειες προστατεύουμε τον εαυτό μας και τα συναισθήματα μας, όμως καλό θα είναι να ρίχνουμε και μια κλεφτή ματιά στο κοντινό/μακρινό μέλλον που διαμορφώνεται, ανάλογα με την κάθε μας επιλογή. Προσωπικά, όταν το μέλλον μου γίνει παρόν μου, προτιμώ να βλέπω "πίσω" μου και να χαμογελάω. Θέλω να είμαι "ο πραγματικός Βαγγέλης που τόλμησε" (και που τελικά δεν μετάνιωσε). 

Εσείς;  

Εις το επανιδείν...  +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ η αγάπη πρέπει να μπει ξανά στις ζωές μας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η αγάπη είναι το πολυτιμότερο συναίσθημα όλων. Και αυτό συμβαίνει γιατί από την καθαρή ανιδιοτελή αγάπη πηγάζουν τα πιο όμορφα και αγνά συναισθήματα.

Όταν νιώθουμε την αγάπη είτε αυτή είναι ερωτική είτε φιλική νιώθουμε στην ψυχή μας μια αγαλλίαση και ευγνωμοσύνη. Ο συνδυασμός θετικών σκέψεων με συναισθήματα αγάπης μπορεί να μας απογειώσει..

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη και ισχυρότερη δύναμη από αυτή της αγάπης,  μπορεί να καταφέρει τα πάντα, με την δύναμη της πίστης και της αγάπης ο Χριστός κατάφερε να θαυματουργίσει, η εντολή αγαπάτε αλλήλους είναι από τις πιο σημαντικές..

Αν μπορούσαμε έχουμε στη σκέψη μας μόνο την αγάπη και όχι το μίσος και την κακία πραγματικά η ζωές θα μεταμορφώνονταν κυριολεκτικά.. Αν κάνουμε φοβερές και άσχημες σκέψεις για τους άλλους βλάπτουμε μονάχα τον εαυτό μας  καθώς αυτά τα συναισθήματα που πηγάζουν από τέτοιες σκέψεις τελικά καταλήγουν να μας κάνουν το μεγαλύτερο κακό.

Όσο μεγαλύτερη αγάπη νιώθουμε τόσο μεγαλύτερη δύναμη συγκεντρώνουμε. Η αγάπη ενώνει το κόσμο και τον βοηθά να ξεπερνά τα δύσκολα. Δεν πουλιέται,  δεν μεταβιβάζεται, δεν στοιχίζει, απλά την νιώθεις. Κάντε το πράξη στη ζωή σας και πολλά καλά θα έρθουν ξαφνικά και αναπάντεχα στη ζωή σας.. +maria karantai 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ τι μένει από έναν νεκρό (υλικά και πνευματικά);

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ας ξεφύγουμε λίγο σήμερα από την επικαιρότητα για να μιλήσουμε για μία πτυχή του θανάτου που δεν με είχε απασχολήσει ποτέ. Ούτε τώρα με απασχόλησε, απλά έτυχε να βρεθώ σε μία συζήτηση που δεν βρήκα καθόλου ενδιαφέρουσα, αλλά... με προβλημάτισε.

Πιο συγκεκριμένα, δύο άνθρωποι του περιβάλλοντος μου είχαν πρόσφατα μία πολύ σοβαρή συζήτηση αναφορικά με τον οικογενειακό τάφο των γονιών τους. Βλέπετε, για την εκπλήρωση του οικογενειακού τάφου, έπρεπε να γίνει μία εκταφή ενός παλαιότερου μέλους της οικογένειας και τέλος πάντων να θαφτούν όλοι μαζί.

Ο αρμόδιος υπάλληλος έκανε την εκταφή κατά την οποία είχαν περισσέψει ελάχιστα οστά τα οποία μάλιστα για να τα μεταφέρουν τα έβαλαν σε ένα τάπερ. Ξέρετε, αυτά που βάζουμε το φαγητό! Θα μπορούσα να είχα και εικόνα, αλλά ντράπηκα να την ζητήσω, ειδικά με τα όσα θα γράψω παρακάτω.

Με αφορμή αυτό, ακολούθησε μία συζήτηση στην οποία οι δύο άντρες εμφανώς συγκινημένοι ανέλυσαν τα περί του οικογενειακού τάφου τους, με ποια σειρά πρέπει να βρίσκονται οι ενταφιασμένοι, ενώ έφεραν παραδείγματα συγχωριανών τους οι οποίοι έχουν φτιάξει αντίστοιχους τάφους και μάλιστα ενώ οι ίδιοι είναι εν ζωή!

Σέβομαι τον νεκρό. Άλλωστε είμαι Ορθόδοξος Χριστιανός και πιστεύω πως τα καλά ξεκινούν μετά τον θάνατο. Σέβομαι και εκείνον που μένει πίσω. Το πόσο σημαντικό είναι να διατηρεί την μνήμη του νεκρού στο μυαλό, στην καρδιά, στις φωτογραφίες και... σε ένα τάπερ; Ώπα! Κάτι δεν πάει καλά εδώ. Βλέποντας το πόσο πολύ συγκινήθηκαν αμφότεροι στην θέα ενός τάπερ με λίγα κόκαλα, αναρωτήθηκαν αν αυτά ήταν τόσο πιο σημαντικά από μία φωτογραφία ή την ανάμνηση μιας υπέροχης στιγμής μαζί τους.

Ειλικρινά -πως να το πω- ξενέρωσα. Γιατί τόση σημασία, τόση προσοχή σε... ένα τάπερ; Γιατί τόση σημασία σε έναν σταυρό που από κάτω έχει ένα τεράστιο ξύλο στο οποίο σε λίγο καιρό θα υπάρχουν μια χούφτα κόκαλα; Και για να ισορροπήσω την άποψή μου, να ξεκαθαρίσω πως θεωρώ άκρως σημαντικό το θρησκευτικό μνημόσυνο του νεκρού και κάθε λογής τελετουργία ανάμνησης του. Αλλά ως εκεί. Δεν "ψήνομαι" με την υλική υπόσταση του ότι έχει μείνει από έναν νεκρό άνθρωπο. Προτιμώ να ασχοληθώ με την ηθική και πνευματική κληρονομιά του. Τα παιδιά του, το έργο του, την ζωή του και τις κοινές μας εμπειρίες.

Είμαι τόσο λάθος; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ υπάρχουν εκείνα τα βράδια...

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

"Υπάρχουν εκείνα τα βράδια που ξενυχτάς φορτωμένος παρέα με τις σκέψεις που βασανίζουν το κεφάλι σου συσσωρευμένες από την ημέρα που πέρασε. Προβλήματα καρδιάς, προβλήματα ψυχής, προβλήματα ύπαρξης, προβλήματα νου. Κάθε ένα από αυτά διαφορετικό και μοναδικό, κάθε ένα από αυτά ξεχωριστό και..."χρήζειν" ειδικής μεταχείρισης και αντιμετώπισης. Αισθηματικά, επαγγελματικά, οικονομικά, όλες οι κατηγορίες "παίζουν, με κάθε μία από αυτές να κυριαρχεί σε διαφορετικό βαθμό και σε αντίστοιχο επίπεδο.

Υπάρχουν εκείνα τα βράδια. ακόμα, που σε βρίσκει το ξημέρωμα με ένα μισοσβησμένο τσιγάρο στο ένα χέρι και με ένα ποτήρι ουίσκι στο άλλο, να καρτερείς το πότε θα ανατείλει ο ήλιος έτσι ώστε να βρεις τον ρυθμό που προστάζει η "νέα" καθημερινότητα σου για την νέα εξέλιξη. Ποτήρι που αν το ρωτούσες θα εξομολογούταν πολύ καημό, τσιγάρο που αν σου ψιθύριζε θα σου εκμυστηρευόταν πολλά παράπονα. Μα ποιος τα ακούει όμως:

Υπάρχουν, τέλος, ίσως και εκείνα τα βράδια, που ανάθεμα και αν ξέρεις τι περιμένεις και για ποιο λόγο ξενυχτάς. Ανάθεμα και αν υπάρχει κάτι να περιμένεις, αναρωτιέσαι, ανάθεμα και αν γνωρίζεις ή αγνοείς ότι η "Ελένη" σου είναι και αυτή απλά μια σκιά."  

Εις το επανιδείν... +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ από "όλους" μπορείς να "πάρεις" κάτι...

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Κάθε ημέρα που περνά είναι διαφορετική με τον δικό της τρόπο. Ακόμα και εκείνη η ημέρα που μας φαίνεται ανιαρή, παρόμοια ή και ίδια με εκείνη που είχαμε πρόσφατα, κρύβει κάτι καινούργιο και ξεχωριστό το οποίο έρχεται στην ζωή μας για να επηρεάσει έστω και στον ελάχιστο βαθμό την καθημερινότητα μας. Κύριος παράγοντας και αιτία για αυτό; Τα άτομα τα οποία γνωρίζουμε, συναντούμε και ερχόμαστε σε επαφή, ίσως και για πρώτη φορά.

Πότε δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το τι θα αποκομίσεις από το εκάστοτε άτομο με το οποίο έρχεσαι σε επαφή, σε οποιοδήποτε επίπεδο. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι εμπειρία θα αποκομίσεις , αλλά και που θα χρησιμέψει μετέπειτα η εν λόγω εμπειρία. Νέος, γέρος, μεγαλύτερος, μικρότερος, συνομήλικος, άντρας, γυναίκα· ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου (ανεξαρτήτως χαρακτηριστικών) καθιστά το νεότερο κομμάτι στο Puzzle που συμπληρώνεις βιωματικά και αποτελεί το πατρόν της προσωπικότητας σου. Είναι η πινελιά η οποία έρχεται και δίνει έναν διαφορετικό τόνο στον πίνακα της ζωής που μέρα με την μέρα συνθέτουμε, και που ολοκληρώνεται μονάχα όταν εισαχθεί η υπογραφή του "κύκνειου" άσματος μας.

Μην αφήσεις πότε την ευκαιρία να γνωρίσεις ένα καινούργιο άνθρωπο ανεκμετάλευτη. Μην αγνοήσεις ποτέ το κάλεσμα της -θέλοντας και μη- κοινωνικής φύσης που μας διακρίνει χωρίς να το ακολουθήσεις. Μην απορρίψεις ποτέ την ιδέα του να αφήσεις να σε εξερυνήσουν και παράλληλα να εξερευνήσεις, έστω και στιγμιαία. Θα αντιληφθείς ότι και εσύ ο ίδιος ανακάλυψες με την σειρά σου μια πτυχή του εαυτού σου που μέχρι τώρα δεν γνώριζες. Ειλικρινά, θα εκπλαγείς απρόσμενα ευχάριστα με ότι και αν ακολουθήσει, ακόμα και αν αυτό το ότι είναι, εν τέλει, μια χειραψία και ένα "χάρηκα πολύ για την γνωριμία", ένα γέλιο αμηχανίας και λίγες στιγμές σιωπής, ή και μια... "απλή" (ή μήπως όχι;) βόλτα στην βροχή.

  
Εις το επανιδείν...    +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ πως θα γίνεις τελικά στ' αλήθεια πλούσιος;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis 

Ακολουθώντας τον Δυτικό πολιτισμό της αφθονίας και του πλούτου μπαίνουμε αναπόφευκτα στον κυκεώνα του άγχους για να καλύψουμε ανάγκες τις οποίες εμείς οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει, δεν είναι βιοποριστικές αλλά αλαζονικές και στην ουσία άχρηστες.

Δεν χρειαζόμαστε τα πιο ακριβά ρούχα και κοσμήματα και άλλα υλικά αγαθά για να νιώθουμε ευτυχισμένοι. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η πραγματική αγάπη η οποία απορρέει από τον σύντροφο, την οικογένεια, τους φίλους μας. Η αγάπη μόνον μπορεί να γεμίσει την καρδιά μας με αφθονία και αγαλλίαση, και όχι τα υλικά αγαθά γιατί εκείνα φθείρονται, χαλάνε, είναι αναλώσιμα, ενώ η αγάπη πηγάζει από μέσα μας, είναι συναίσθημα άπιαστο και ποτέ δεν θα χαθεί.

Οι χαλεποί όμως καιροί που διανύουμε μας ωθούν στην υλική σπατάλη και στην αγωνιώδεις αναζήτηση του πλούτου για να μεθοδευτεί η κατασπατάληση των πλεονασμάτων. Ο δυτικός κόσμος αναζωπυρώνει την κυρίαρχη και συνάμα απάνθρωπη νοοτροπία της αδιαφορίας για τον συνάνθρωπο και του συμφέροντος για την βολική και γεμάτη πλούτο ζωή μας.

Το επιπλέον όμως δεν ανήκει σε κανέναν. Εάν μαζέψουμε όλα τα σκουπίδια των  προηγμένων χωρών, όλα εκείνα που για κάποιους είναι περιττά και άχρηστα, θα μπορούσαμε να λύσουμε το επισιτιστικό πρόβλημα της ανθρωπότητας. Αλλά για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει όλοι μας να ενδιαφερόμαστε όχι μόνο για τον εαυτούλη μας αλλά και για εκείνον που είναι δίπλα μας και έχει πραγματικά ανάγκη που όμως κάνουμε επιδεικτικά πως δεν υπάρχει. +maria karantai

            

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ "η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να'ρθει"

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

"Όλοι περιμένουν... "κάτι"." 

Ακόμα και εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν το αντίθετο, αν ψάξουν βαθιά μέσα τους και περιπλανηθούν στα ενδότερα της ψυχής τους σκαλίζοντας τα απόκρυφα του εσωτερικού τους κόσμου, με έκπληξη θα ανακαλύψουν ότι το υποσυνείδητο τους διαρκώς διαμαρτύρεται για τις συνεχόμενες προσδοκίες και μυστικές επιθυμίες τους. Τι είναι όμως αυτό που μας κάνει να αναζητούμε συνεχώς ένα "κάτι" που θα μας γεμίσει και θα μας κάνει να αισθανθούμε πλήρεις: Εδώ θα μπορούσαν να αποδοθούν κάθε λογής ορισμοί και ετικέτες, όμως εγώ θα προτιμήσω να αποδώσω, απλά, μονάχα μια φράση η οποία είναι: "η αναζήτηση της ευτυχίας". Με ότι και αν συνεπάγεται αυτό.

Και ενώ θα μπορούσε ο καθένας να υποστηρίξει ότι: "Ναι αλλά έχει παραγίνει λίγο το κακό με αυτό το υποτιθέμενο... κυνήγι της ευτυχίας και πλέον έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο!", η αλήθεια είναι πώς, αφενός, αυτό που κάνει έναν άνθρωπο ευτυχισμένο διαφέρει έστω και απειροελάχιστα από εκείνο που κάνει ευτυχισμένο κάποιον άλλο, και, αφετέρου, δεν διαθέτουν όλοι την ιδιότητα να αντιλαμβάνονται τους λόγους για τους οποίους κάποιος αναζητά "κάτι". Αν με ρωτάτε, ακόμα και η ψευδαίσθηση της -προσωρινής- ευτυχίας που προέρχεται από αυτό το "κάτι" που κάποιος αναζητεί (έστω και μάταια), καλώς ή κακώς, είναι ένα πολύ δυνατό κίνητρο για να το επιδιώξει και να το επιθυμήσει.

Έπειτα είναι και το άλλο. Αξίζει άραγε να κυνηγάς κάτι συστηματικά ή μήπως πρέπει να αφήσεις τα πράγματα να έρθουν από μόνα τους; Ας πούμε ότι συμφωνούμε να τα αφήσουμε στην τύχη τους. Τι απαντάμε σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι "συν Αθηνά και χείρα κίνει"; Αν και πάλι με ρωτάτε, σας απαντάω ότι, ειλικρινά, δεν γνωρίζω. Και εγώ όπως και εσείς την ίδια απάντηση ψάχνω. Αν επιμένετε όμως, θα σας πω ότι. κατ' εμέ, οι... "ευτυχίες", μάλλον, χωρίζονται σε 2 κατηγορίες. Η πρώτη αφορά τους στόχους και τα θέλω μας που -θέλοντας και μη- αν δεν βάλουμε και εμείς το χεράκι μας. το πιθανότερο είναι να μην έχουμε ποτέ κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Η δεύτερη, περιλαμβάνει όλα εκείνα τα οποία θα μπορούσαν να στεγαστούν κάτω από μία επιγραφή που να λέει: "τα τυχαία είναι και τα καλύτερα". Είναι ίσως εκείνα που όσο πιο πολύ τα κυνηγάς και τα αναζητάς, τόσο πιο μακρινά και άπιαστα φαίνονται, με αποτέλεσμα όλο αυτό τον συρφετό αρνητικών συναισθημάτων. 

 
Συμπέρασμα; To ατέρμονο (;) κυνήγι της ευτυχίας συνεχίζεται.

Για τους πραγματικά ευτυχισμένους, που ειλικρινά δεν αναζητούν κάτι άλλο γιατί αυτό που ήθελαν το βρήκαν και το έχουν, θα πω: "Μπράβο! Μακάρι να το έχουν μια ζωή και να ακολουθήσουν και άλλοι". Για εκείνους που συνεχώς αναζητούν κάτι και αγχώνονται που δεν το βρίσκουν, θα αναφέρω μια πολύ ωραία φράση που μου θύμισε ένας γνωστός μου πρόσφατα, σε μια συζήτηση που είχαμε: "H ευτυχία είναι σαν την βροχή. Αν την αποζητάς συνεχώς δεν θα έρθει ποτέ. Όταν είναι η ώρα της, πρώτες ψιχάλες θα πέσουν εκεί που δεν το περιμένεις." Τέλος, θα καθησυχάσω αυτούς που φοβούνται επειδή αναζητούν αυτό το "κάτι" που θα τους γεμίσει πραγματικά, λέγοντας τους πώς:

"Όλοι περιμένουν..."κάτι"".
Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ γιατί (δεν) πειράζει που δεν ξεκουράστηκες τον δεκαπενταύγουστο και έχεις ενοχές γι' αυτό

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Θα σας πω ένα μυστικό, αλλά μην το πείτε πουθενά.

Ο τρόπος που ο κόσμος μας κύκλους κάνει, είναι τρομακτικά παράξενος. Πόσο; Να, σα να κάθεσαι το βράδυ και να αγναντεύεις το πέλαγος όταν ξαφνικά κάτι σέρνεται πάνω στο πόδι σου, τόσο πολύ που αφήνεις τα πάντα για να κρυφτείς όπου μπορείς να νιώσεις ασφάλεια (ακόμα κι αν τελικά αυτό το κάτι δεν ήταν παρά ένα κουνούπι ή έστω μια διερχόμενη γάτα).

Το ξέρω ότι μπορεί μόλις να γυρίσατε ή να είσαστε ακόμα σε μία παραλία από αυτές που κάνουν την Ελλάδα μοναδική, στα πλαίσια του... "πρέπει τον 15αύγουστο" όμως αποκλείεται να μην είστε σε αυτό το σκωτσέζικο ντους των πυρκαγιών, των φοιτητών που τρώνε ανθρώπους τους οποίους μόλις σκοτώσανε, κάποιων κωλόγερων που με το σκάφος τους εμβολίζουν θανάσιμα άλλα σκάφη, των αστυνομικών που κυνηγούν ανελέητα τζιχαντιστές ακόμα κι αν το μόνο που βρίσκουν είναι μερικές μαντίλες ή εκείνων που στο πρόσωπο κάποιων μαύρων βλέπουν τον υπέρτατο εχθρό που οφείλουν να πυροβολήσουν. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που η πολιτική έχει περάσει (λόγω των ημερών χαλάρωσης) είτε μιλάμε για το βιαστικό brexit, είτε για το ηρωικό μη-grexit είτε απλά για τον τούρκο δημοκράτη που απέλυσε τους μισούς δημόσιους υπαλλήλους του!

Και κάπου εκεί ανάμεσα, κάποιος αθλητής κερδίζει ένα παλικαρίσιο μετάλλιο ή μέσα από τον τουρισμό μαθαίνουμε για έναν λόγο που ήμαστε περήφανοι σε αυτόν τον ταλαιπωρημένο τόπο. Είναι σαν την θάλασσα που λαχταράς μόλις παρκάρεις το αμάξι έξω απ΄την παραλία, αλλά μέχρι να μπεις στην θάλασσα πρέπει να σου βγει η πίστη για να βρεις ξαπλώστρα και να βγάλεις εγκαύματα στα πόδια ώσπου να βρέξεις τελικά το ασπρουλιάρικο κορμί σου!

Όπως και οι περισσότεροι από εσάς, πέρασα έναν αρκετά καλό Αύγουστο, όμως μην θεωρείτε τον εαυτό σας αχάριστο αν και αυτός σας αφήνει μια πικροξινη γεύση για το αν τελικά πρέπει να αισθάνεστε καλά. Για το αν πρέπει να λέτε παντού γύρω σας πως είστε έτοιμος για τον δύσκολο χειμώνα. Ίσως φταίει η υγεία, ο κόσμος, η ειδησεογραφία, το μπάχαλο γύρω σας ή απλά μια πολύ άσχημη είδηση από το περιβάλλον σας. Μην νιώθετε ενοχές αν μόλις έφυγε ο δεκαπενταύγουστος και εσείς αισθάνεστε... σκατά. Απλά, προβληματιστείτε μαζί μου. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ~ οι στιγμές οξυγόνου που δεν βλέπεις στην ζωή σου

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Εξ αρχής προεξοφλώ πως αυτό που θα γράψω σήμερα δεν είναι ούτε απόλυτο, ούτε συγκεκριμένο. Σε τελική ανάλυση ίσως κάποιοι να διαφωνείτε εντελώς και ίσως ακόμα, να έχετε και δίκιο!

Όμως...

Το έχω παρατηρήσει ρε παιδί μου, πως σε στιγμές ανύποπτες, σε στιγμές κόντρα σε όλα, σε στιγμές ή ακόμα και περιόδους πλήρους απόγνωσης και ξεπεσμού, μία αγγελική παρέμβαση έρχεται και ως εκ θαύματος σου δίνει λίγο οξυγόνο για να συνεχίσεις. Μπορεί να είναι απλά λίγες αναπνοές σαν μια γουλιά νερό. Δεν είναι απαραίτητο πως θα αποτελούν την πλήρη ίαση στο όποιο πρόβλημα.

Ποιος θα περίμενε όντας μακριά από φίλους και ανθρώπους που έχει μοιραστεί την πλειοψηφία της ζωής του και οι οποίοι θα είχαν κάθε λόγο να αποτελούν την ασπίδα του σε κάποια στιγμή, πως αυτή η "ανάσα" θα ερχόταν από μία παιδική αγκαλιά. Από την επιμονή ενός μικρού παιδιού να μείνεις μαζί του λίγο ακόμα, λίγο παραπάνω. Από κάτι τόσο χαζό που θα κάνει και εσύ ασυναίσθητα θα γελάσεις με την ψυχή σου, ώσπου αυτό το μικρό παιδί θα αντιληφθεί ότι σου αρέσει τόσο πολύ που θα αρχίσει να το επαναλαμβάνει ώσπου να βγάλεις από μέσα σου όσο γέλιο έχεις καταπιέσει για τόσο καιρό.

Μπορεί ακόμα να είναι ένα μικρό τετράποδο που αντιλαμβανόμενο πλήρως την ψυχοσύνθεσή σου, κουνάει την ουρά του και έρχεται κουρνιάζοντας δίπλα σου. Και ξέρετε κάτι; Μπορεί να είναι απλά ένα τραγούδι με λόγια που θα σε εμψυχώσουν, με ρυθμό που θα σε ξεσηκώσει και με μελωδία που θα σε ενθαρρύνει. Μπορεί να είναι μια απλή φωτογραφία από εκείνα τα χρόνια που ήσουν και έδειχνες ισχυρός, δυνατός, σίγουρος για τον εαυτό σου και τα σχέδια σου. Ξέρεις, μπορεί να είναι απλά μια βόλτα με το αμάξι. Δυνατά η μουσική, ανοιχτά τα παράθυρα, τόσο όσο να αδειάσουν οι σκέψεις και οι σκοτούρες. Τελικά ίσως είναι και τα πέντε λεπτά που φλερτάρεις την κοπέλα που σου φέρνει τον καφέ και στα οποία ακόμα και το πιθανότατα ψεύτικο χαμόγελό της, θα σου δώσουν την ώθηση για το υπόλοιπο της ημέρας ακόμα περισσότερο απ' ότι η καφεΐνη που περιέχει το ρόφημά σου.

Αυτές οι στιγμές είναι λίγες, είναι σπάνιες ή είναι μικρές. Υπάρχουν όμως, γι' αυτό και υπάρχουμε ακόμα. Γι' αυτό και αντέχουμε ως τώρα. Ίσως δεν τους δίνουμε την αξία που πρέπει, όμως δεν πειράζει, αν τις περιμέναμε εξ αρχής, ίσως να μην τις απολαμβάναμε τόσο πολύ. Εσένα ποια είναι η δική σου;  +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ η ταπείνωση είναι η εμπειρία ταμπού που δεν θα αποφύγεις ποτέ

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Υπάρχουν στιγμές στην ζωή κάθε ανθρώπου στις οποίες όποιος κι αν είναι, ότι κι αν κάνει ταπεινώνεται. Ή ακόμα χειρότερα... αυτοταπεινώνεται. Δεν υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτό όσο κι αν φαίνεται παράξενο για κάποιους. Κάποιοι το λένε θεϊκή παρέμβαση, άλλοι "έτσι είναι η ζωή", εγώ κλίνω προς το πρώτο*, αλλά αυτό σίγουρα δε σας ενδιαφέρει.

Αυτές οι στιγμές είναι κρίσιμες. Σε εκείνη την ψυχολογικά έντονη δοκιμασία έχει μεγάλη σημασία  το τι είδους διαχείριση θα κάνει κανείς. Κάποιοι αντιδρούν με θυμό, κάποιοι κλείνονται στον εαυτό τους, οι περισσότεροι πάντως απλά διακατέχονται από αρνητική επίδραση έως ότου περάσει αυτή η... δοκιμασία.

ΛΑΘΟΣ

Η ταπείνωση είναι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που ένας άνθρωπος μπορεί να λάβει. Είμαι πολύ κοντά στο να γράψω το σημαντικότερο, αλλά δε θέλω να γίνω απόλυτος απλά και μόνο λόγω της ψυχολογίας μου την στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις. Αν μάλιστα καταφέρει να την εκμεταλλευτεί προς όφελός του, τότε βελτιώνεται σαν άνθρωπος. Μαθαίνει από ένα ενδεχόμενο λάθος, από μία άβολη στιγμή, από ένα ξέσπασμα που δεν έπρεπε να κάνει από μία ατυχής έκβαση σε κάποια περίσταση.

Μάλιστα σκέφτομαι να αυτοταπεινωθώ μπροστά σας, αυτή τη στιγμή:

• Δεν ξεχνάω στο δημοτικό, που κατουρήθηκα πάνω μου την ώρα του μαθήματος, επειδή ντρεπόμουν να σηκώσω το χέρι για να πάω στην τουαλέτα. Μπορεί η τάξη να είχε πλημμυρίσει... αλλά η ταπείνωση ήρθε όταν το παντελόνι μου ήταν ολόβρεχτο και ήμουν αναγκασμένος να διασχίσω την αυλή του σχολείου όταν σχόλασα. Έμαθα!
• Δεν ξεχνάω την Ειρήνη στο Γυμνάσιο. Ερωτευμένος μαζί της, την φλέρταρα, με φλέρταρε και για κάποιο λόγο ήμουν σίγουρος ότι θα είμαστε μαζί. Το μόνο που κατάφερα ήταν να γίνω τόσο εκνευριστικά επίμονος, που στο τέλος μου έκοψε και το καλημέρα. Έμαθα!
• Δεν ξεχνάω τα αμέτρητα σκονάκια που έκανα με κάθε τρόπο προκειμένου να περνάω τις τάξεις ή τα μαθήματα στο πανεπιστήμιο. Τι ντροπή όταν ένας καθηγητής με άλλαξε θρανίο (το οποίο ήταν γραμμένο το μισό βιβλίο). Ως επαγγελματίας αργότερα, κατάλαβα πως εγώ πρέπει να πρωτοπορώ και εγώ να καθορίζω με τον κόπο και την αξία μου την αποδοτικότητά μου. Έμαθα!
• Δεν ξεχνάω τις φορές που φανατιζόμουν για την ομάδα μου, στην οδήγηση, σε οτιδήποτε, νομίζοντας ότι με τις φωνές και την ένταση μπορώ να αλλάξω τον κόσμο. Μία φορά είδα ότι δεν με έπαιρνε, ότι μπορούσε να κινδυνέψει ακόμα και η ζωή μου. Έμαθα!
• Δεν ξεχνάω τις φορές που ξέσπασα άδικα σε αγαπημένα μου πρόσωπα για ασήμαντο λόγο, όταν απλά κουβαλούσα άλλα και από αλλού. Σε στιγμές ηρεμίας αντιλήφθηκα πως πρέπει να καταπιέζω τον εαυτό μου να καταπίνει αυτά τα ξεσπάσματα. Χρειάστηκε να ταπεινωθώ και να ζητήσω συγγνώμη. Έμαθα!

Είναι πολύ πιθανό να είναι κι άλλα που τώρα δεν μπορώ να σκεφτώ. Σημασία έχει όμως αυτή η μικρή στιγμή που σκύβεις το κεφάλι, όποιος κι αν είσαι

This was tough to watch really earned my respect .. He really wanted to win for his country much respect for messi pic.twitter.com/eIN3YMKPUK

— disgruntled jets fan (@KingKaiser718) June 27, 2016

Αυτήν την στιγμή της ταπείνωσης μπροστά σε ολόκληρο τον κόσμου ή απλά στους οικείους σου, μπροστά σε μία ομάδα ξένων ή απλά στον εαυτό σου, είναι η χειρότερη στην ζωή σου αλλά και η πιο ωφέλιμη αν εσύ καταφέρεις να την μετατρέψεις έτσι.

Δεν είμαι φιλόσοφος ή παντογνώστης, δεν είμαι καν ο ταπεινός άνθρωπος που θα είχε το δικαίωμα να γράψει αυτό το άρθρο. Είμαι ένας από εσάς. Ο τυπικός έλληνας μαλάκας που κυκλοφορεί στους δρόμους και που απλά τυχαίνει να δουλεύει πάνω από δώδεκα ώρες την ημέρα τιθασεύοντας έτσι τα πάθη του λίγο πιο "εύκολα" από εσάς. +Yanni Spiridakis 

* αν βάλεις στο google search εικόνες, την λέξη "ταπείνωση" το 90% των αποτελεσμάτων της πρώτης σελίδας αναφέρονται στον χριστιανισμό. Τυχαίο;

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΚ-ΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ 5 χρόνια μαμά

μία μητέρα περι-γράφει πως είναι να μεγαλώνεις την αυριανή γενιά, σήμερα

Χαίρεται. Σε μόλις δύο ημέρες θα συμπληρωθούν ακριβώς πέντε χρόνια από τότε που αντίκρυσα πρώτη φορά το μωρό μου, το πρώτο μου παιδί. Πέντε χρόνια μαμά και η ζωή μου έχει αλλάξει τελείως. Η προτεραιότητα για την δουλειά, για τον ύπνο, για τις βραδιές με ταινίες και πίτσες, για καφέ με τις φίλες μου κτλ...αντικαταστάθηκαν με ξενύχτια, με θηλασμό, με παιδικά τραγούδια, με ανάγνωση παραμυθιών κοκ. Αυτός είναι ο κόσμος μου πλέον, αυτή είναι η καθημερινότητά μου.

Αυτά τα πέντε χρόνια άλλαξα πολύ, τόσο πολύ που κοιτάζοντας πίσω δεν ξέρω αν έχει μείνει κάτι από την παλιά Ιωάννα. Ξέρω ότι προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη για εμένα, για εσένα μωρό μου. Τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής σου ήμασταν ο μπαμπάς, εσύ και εγώ και μετά ήρθε το δεύτερο μωράκι μας ή το μουτζουράκι μας όπως συνηθίζεις να την αποκαλείς και έπρεπε να μάθεις να μας μοιράζεσαι. Κάποιες φορές ήταν περισσότερο εύκολο και άλλες πολύ δύσκολο. Μέχρι και σήμερα προσπαθείς από την μια να δεχτείς ότι δεν είναι όλα για εσένα και από την άλλη έχεις αυτόν τον πολύ όμορφο τρόπο να μοιράζεσαι ακόμα και όταν δεν θες, ακόμα και όταν δυσανασχετείς με την αντικειμενικά ζωηρή αδερφούλα σου.

Για εμένα είσαι ο ήλιος που από εσένα παίρνω το φως και συνθέτω το όμορφο καθημερινό μας τοπίο και άλλες φορές που δεν τα καταφέρνω γιατί είμαι πολύ κουρασμένη ή άυπνη και μετά έρχονται οι τύψεις που η μέρα μας δεν ήταν τόσο όμορφη όσο η προηγούμενη. Αν με στεναχωρεί κάτι πολύ είναι όταν δεν καταφέρνω να με ξεπεράσω για να σε βλέπω πάντα να χαμογελάς. Όμως θέλω να ξέρεις ότι πραγματικά προσπαθώ πολύ, μωρό μου. Ίσως κάποτε όταν διαβάσεις τούτες τις λίγες λέξεις να καταλάβεις πόσο σε αγαπώ, ότι είσαι το μωρό μου και νιώθω ότι για πάντα έτσι θα είσαι. Να με συγχωρέσεις που πολλές φορές τα δικά μου θέλω τα κάνω δικά σου γιατί νομίζω, νιώθω, αισθάνομαι ότι είναι για το δικό σου καλό. Με ενδιαφέρει τόσο πολύ η ευτυχία σου που όταν χαμογελάς, είσαι πιο φωτεινή από τον ήλιο και είναι αυτή η δική μου μικρή επιβεβαίωση ότι κάτι κάνω καλά. Μα ακόμα και όταν είσαι κατσούφα, γκρινιάρα, απότομη και αρχίζεις να μου λες αυτά τα μικρά ή και μεγάλα που σε προβληματίζουν. +Ioanna Mpourdouvali 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ μόνη ξανά

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Η μοναξιά  μας κυνηγάει κάθε στιγμή και βγαίνει νικήτρια σε κάθε μάχη. Το χειρότερο είδος μοναξιάς είναι όταν νιώθει μόνος ενώ περικυκλώνεστε από ανθρώπους που συνειδητά έχεις επιλέξει να είναι δίπλα σου και ασυνείδητα έχεις αγαπήσει πολύ. Και ενώ βλέπεις ολοφάνερα ότι δεν μπορούν να σταθούν δίπλα και να σε στηρίξουν εσύ προσπαθείς ως το τέλος να μην το πιστέψεις και υποκρίνεσαι πως είναι διπλά σου και σε στηρίζουν. Δεν είναι όμως κανείς, δεν ήταν ποτέ στην πραγματικότητα το μόνο που υπήρχε η ανάγκη για συντροφικότητα και οι ψευδαισθήσεις μιας ανύπαρκτης άδολης αγάπης και συντροφιάς.

Συντροφικότητα, τι όμορφη λέξη φαντάζει ανιδιοτελής εάν την βιώσεις ψυχή και σώμα.

Αντί αυτού το μόνο που υπάρχει είναι η νοσταλγία της και έτσι θα παραμείνει.

Γεννιόμαστε και ερχόμαστε στη ζωή μόνοι συνεχίζουμε με την βοήθεια που μας ωθεί να μεγαλώσουμε και μετά συνεχίζουμε να βαδίζουμε πάλι μόνοι μέσα σε ένα κόσμο που μας τροφοδοτεί συνεχώς με φρούδες ελπίδες για ένα αβέβαιο μέλλον.

Ελπίδες για μια συναισθηματικά πλήρη ζωή η οποία όμως δεν είναι παρά μόνο μια ουτοπία. +maria karantai 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »