Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα *. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα *. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ακρίβεια για νεόπτωχους

 you've got to take this moment στο +yannidakis





Τελευταία, παρατηρώ πως οι εφημερίδες έχουν καταντήσει να είναι σελίδες ατελείωτης πολιτικολογίας. Να μου πεις και πώς αλλιώς να γίνει όταν οι φόροι έχουν καταντήσει να σε κυνηγούν;

Παράλληλα με τους φόρους, οι Έλληνες έχουμε και άλλα προβλήματα που μας έχει δημιουργήσει η μακρόσυρτη φτώχεια και τελικά μας εμποδίζουν με το να ασχοληθούμε με απλά πράγματα... Με χαμηλούς μισθούς αγοράζουμε πανάκριβα κινητά. Παρότι είμαστε κακοπληρωμένοι και έχουμε ενταχθεί στο «κλαμπ» των νεόπτωχων πιστεύουμε πως το κινητό των 500 ευρώ θα μας δώσει λίγο κέφι στη μουντή καθημερινότητά μας. Ας μην έχει μονάδες, το 500 ευρώ κινητό και πάλι είναι σούπερ γιατί σου «λύνει» τα χέρια και σε κάνει λίγο πιο γαμάτο όταν κινείσαι ανάμεσα σε εκείνους που τα 500 ευρώ τα επενδύουν κάπου που δεν είναι άμεσα ορατό σε όλους εμάς.

Πέρα από αυτό είμαστε ένας λαός με τεράστια σύνδρομα κόμπλεξ και μικροψυχίας. Τα αντικείμενα και οι τίτλοι προσδίδουν άλλη αίγλη στο image που θέλουμε να δημιουργήσουμε ήδη από τα παιδικά μας χρόνια. Παραδείγματος χάρη τα ιδιωτικά σχολεία υποτίθεται πως σε βοηθούν να πετύχεις τους εκπαιδευτικούς σου στόχους με την αυστηρότητα που τα διέπει. Τα δημόσια σχολεία είναι πιο δευτεροκλασάτα... «Μας ρήμαξε το δημόσιο άλλωστε τόσα χρόνια», λένε κάποιοι και ως βαθιά νεόπλουτοι που είναι σνομπάρουν κάθε τι στο οποίο μπορεί να έχει πρόσβαση ο καθένας από εμάς.

Η ουσία είναι πως ακόμα κι αν κάτι το χρυσοπληρώσεις (υγεία, παιδεία, gadgets) τίποτα δεν σου εγγυάται 100% επιτυχία, Μπορεί να πέσεις σε λούμπα διότι επαναπαύτηκες στη ματαιοδοξία της πληρωμής. «Πληρώνω και έχω ό,τι θέλω», «όσο πιο ακριβό τόσο πιο καλό». Δεν ισχύει πάντα. Όλα πρέπει να τα μετριάζουμε και να εστιάζουμε στις πραγματικές μας ανάγκες.

Έχει τελειώσει η εποχή της ατέρμονης ψυχαγωγίας και του high society style. Ίσως λίγο απότομα μα, τα δάκρυα δεν ωφέλησαν κανέναν.  Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ η παρέα της μοδός

 you've got to take this moment στο +yannidakis


Είναι ωραίο να βρίσκεσαι ανάμεσα σε ομοίους σου, αν και αυτό, όταν εξελιχθεί σε συνήθεια με συγκεκριμένο γεωγραφικό πεδίο δράσης, τότε η ενδιαφέρουσα παρέα γίνεται επιβεβλημένη τρέχουσα τάση, άρα «παρέα της μοδός».

Δεν υπάρχουν άνθρωποι που να τα έχουν κατάφερει άψογα και στην τέχνη και στη μόδα, γιατί αν τα καταφέρεις πραγματικά στην τέχνη, σπανίως σκοτίζεσαι για τη μόδα. Αν η μόδα σε απορροφήσει και σου πληρώνει το νοίκι, σημαίνει πως κανέναν δεν αφορά η τέχνη σου. Αυτό δε σημαίνει πως φταίει η τέχνη σου αλλά το καταραμένο timing!

Μπορείς σαφώς να ελπίζεις πως η μόδα αγγίζει τα όρια της τέχνης, η προσομοίωση, όμως, αποκλείει την ταύτιση.

Δεν είναι η μόδα τέχνη, αυτό είναι απολύτως βέβαιο γιατί η «μόδα αφορά και κυρίως ορίζεται από τη στιγμή». Παραδόξως, για να παράγεις μόδα, πρέπει να αντιλαμβάνεσαι, όπως οι καλλιτέχνες, τη στιγμή, όμως στη μόδα μένεις προσκολλημένος στην «επίτευξη του προσωρινού».

Η μόδα είναι σαν ματαιόδοξο κορίτσι που επιδιώκει να πάει κάπου υψηλότερα, αλλά τελικά την αποκλείει η ίδια η κοινωνική της φύση.

H οπτική της μόδας είναι «από μέσα σε αυτό και οι άνθρωποί της δε στέκονται ούτε επιθυμούν να παρακολουθούν από το περιθώριο. «Βγάζουν κεφάλι αλλά ξαναπέφτουν στη σούπα.

Ο χυλός δε φτιάχνεται μόνο από τάσεις για τακούνια και υφάσματα. Είναι αβγολέμονο από τρέχουσες αντιλήψεις. Οι αισθητήρες είναι και οι εκπρόσωποι...

Όλοι αυτοί συχνάζουν στα ίδια σημεία. Φορούν ρούχα από το ίδιο μαγαζί, το οποίο επισκέπτονται τακτικά συνήθως τα Σάββατα. Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ κάποια ταξίδια τα χαίρεσαι μεγαλώνοντας

 you've got to take this moment στο +yannidakis


Κάποια ταξίδια τα χαίρεσαι μεγαλώνοντας. Είναι σαν να ξυπνάς στη μέση της νύχτας για να φας τούρτα γενεθλίων που περίσσεψε.

Δε θες παρέα.

Δεν είναι σαν τις χωριστές διακοπές ζευγαριών. Δε μοιάζουν ούτε με τα μοναχικά ταξίδια, κατά τη διάρκεια των οποίων, από την πολλή μοναξιά προσεύχεσαι να σου πιάσει την κουβέντα ο διπλανός σου στο αεροπλάνο και - αν γίνεται - να μοιάζει λίγο του Λεονάρντο Ντι Κάπριο.

Όταν «απλώς», μυστηριωδώς εξαφανίζεσαι, είναι αλλιώς. Ισως να κληρονόμησες τη «διαστροφή της ξαφνικής φυγής». Σηκώνεις το κεφάλι σου από το περιοδικό της αεροπορικής εταιρείας και γελάς που πας ταξίδι κρυφά απ' όλους.

Έχεις τη φαντασίωση πως φωνάζεις σε ένα τηλέφωνο αεροδρομίου: «Δεν είμαι στην Αθήνα. Μόναχο βρίσκομαι τώρα!»

Αν έχεις πέσει σε άνθρωπο χωρίς κατανόηση στις ανωριμότητές σου: Σε αποκληρώνει. Σε χωρίζει. Παθαίνει σοκ.

Όλοι ζηλεύουν αυτόν που μπορεί και την κοπανάει. Είναι σύνδρομο φυλακής. Όποιος φεύγει πάει κάπου, απ' όλους καλύτερα! Έχεις μια αίσθηση υπεροχής που τους την έφερες.

Στο ταξίδι σου επιλέγεις να πας σε ένα μοναστήρι για να βρεις την ψυχική σου ηρεμία ή πας να δεις στριπτίζ σε κορυφαίο στριπτιτζάδικο με όλα τα κομφόρ. Διεκδικείς ό,τι η κανονική ζωή νομίζεις ότι σου έχει στερήσει και περνάς καλά.

Αν δεν αναεβάζεις φωτογραφίες με αξιοθέατα στο Instagram αυτό σημαίνει ότι βρίσκεσαι στο ανώτερο σημείο μοναχικότητας. Σου δίνει δύναμη η αλαζονική, απρόβλεπτη ανεξαρτησία σου.

Χαίρεσαι. Κλείνεις κινητά. Αν σε πετύχουν στο τηλέφωνο, λες ακαταλαβίστικα «Βρίσκομαι σε ένα μπαλκονάκι» και απολαμβάνεις αυτού του είδους τη μυστικοπάθεια.

Στη μοναξιά σου είσαι υπέρτατος μπον βιβέρ και party animal ή τεμπέλης. Τέσσερις μέρες το πολύ... Μετά επιστρέφεις στην «κανονικότητά» σου!  Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ να χωρίζεις καλοκαίρι ή μήπως όχι;

 you've got to take this moment στο +yannidakis




Το πότε θα χωρίσεις και αν είναι η σωστή στιγμή είναι μια πολύ γυναικεία υπόθεση.

Εν όψει καλοκαιριού, η μοναξιά ισούται με θάλασσες απέραντης γαλάζιας δυστυχίας. Όσο τα ζευγάρια παρατηρούν αγκαλιασμένα το ηλιοβασίλεμα, εσύ -η χωρισμένη του καλοκαιριού- βυθίζεσαι στις μοναχικές σου σκέψεις.

Είναι πολύ γυναικεία η σκέψη πως μόνη το καλοκαίρι υποφέρεις διπλά καθώς η λέξη χωρισμός δεν υπάρχει σε κανένα γυναικείο περιοδικό το καλοκαίρι.

Δεν υπάρχει πιο βλακώδες πένθος από το χωρισμό. Ας περνάμε δύσκολα, δεν είναι αξιοπρεπής η στεναχώρια μας. Φαινόμαστε εντελώς γελοίες έτσι όπως κλαίμε για κάποιον που δε μας ταίριαζε, που δεν ξετρελάθηκε από έρωτα.

Για τις σχέσεις μας ελάχιστοι δίνουν σημασία γιατί γενικώς βαριούνται φρικτά να μας ακούνε.

Επικρατούν διάφορα σενάρια οριστικού τέλους. Σενάριο 1ο: Μπορεί στο τελευταίο τσακωμό  να σου πάτησε φωνές και μπινελίκια και, πάνω που νόμιζες ότι η υπόθεση σήκωνε λίγο παραπάνω νάζι, σου βρόντηξε την εξώπορτα. Σενάριο 2ο: Μπορεί να έφτασε η στιγμή που είχες τη σωστή διαίσθηση και ξέρεις πως δε θα τον ξαναδείς.

Αν γυρνούσες με πλερέζα, όλος ο κόσμος θα στεκόταν στο πλάι σου, δε θα ήσουν τόσο looser - ζεις μεγάλη ξεφτίλα και ήττα που δεν ξεπλένονται. Οπότε απορρίπτεται η πλερέζα!

Τώρα είσαι αντιμέτωπη με τις κωλοαναμνήσεις που σου προκαλούν καταθλιπτικά επεισόδια.

Το καλοκαίρι, η χαρά είναι προφανέστερη και αποδεικνύεται με τη μορφή ηλιακού εγκαύματος. Μπορείς να είσαι μόνη σε μια ξαπλώστρα και να έχεις χαρά; Ξέρεις καμιά κοσμική ολομόναχη;

Από την άλλη ααποφασίζεις να επιδείξεις εγωισμούς που τους είχε καταπατήσει κάποιος ''ελέφαντας''. Ναι! Φυτοζωούσες στο κλειστό όστρακο της σχέσης. Σε έπνιγε το αγαπουλίνι σου! 

Τώρα το βλέπεις. Παίρνεις και πάλι τα πάνω σου. Τόσο καιρό είχες γίνει ίσιωμα εσύ και οι παραξενιές σου. Για χάρη του έβαζες τη σαλάτα στο πιάτο σου γιατί ''έτσι πρέπει να κάνουμε έξω...'' . Ανεχόσουν τους βαρετούς φίλους του και έπρεπε να είσαι πρόσχαρη. Aκύρωνες όλα τα σχέδια σου και έκανες αποτριχώσεις μήπως και σου ελεγε να βγείτε... άλλο που έβγαινε με φίλους. Όσο αντέχεις μείνε αλλιώς κάνε αυτά που σου λείπουν. Cheers στην τελευταία καλοκαιρινή Δευτέρα. Και να θυμάσαι: We are who we are. People don't change!Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 21 Αυγούστου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ διακοπές με τον εαυτό μου

 you've got to take this moment στο +yannidakis




Το καλοκαίρι είναι όμορφο γιατί προσφέρει γλυκές στιγμές χαλάρωσης στα περισσότερα εργαζόμενα κορίτσια και αγόρια. Τι καλύτερο από το να βρίσκεσαι σε ένα ωραίο και ήσυχο νησί και να σκάει το δροσερό κύμα πάνω στα πόδια σου την ώρα που έχει τρελό καύσωνα...

Ζούμε σε μια πολύ όμορφη χώρα με πλούσιο φυσικό πλούτο που μας συντροφεύει ακόμα και στις πιο μοναχικές στιγμές μας.

Φέτος αποφάσισα να κάνω μόνη διακοπές σε έναν μακρινό από την Αθήνα προορισμό. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία όμως το να κάνω μόνη διακοπές ήταν κάτι απολύτως συνειδητό. Πιστεύω ήταν από τα πιο όμορφα πράγματα που έχω κάνει καθώς απελευθερώθηκα απόλυτα όσο βρισκόμουν μακριά απ’ όλους. Ήταν αυτό που χρειαζόμουν για να βρω λίγο τον εαυτό μου.

Σκοπός της επίσκεψης μου στη Σύμη ήταν δυο φίλοι μου που δούλευαν εκεί, ωστόσο τους έβλεπα ελάχιστα λόγω των επαγγελματικών τους υποχρεώσεων. Μπορώ να πω πως με εξίταρε το γεγονός ότι εκεί που βρισκόμουν ήταν άγονη γραμμή και ήμουν σε απόσταση από όλες τις σκοτούρες μου.





Το νησί αυτό με δικαίωσε. Η ομορφιά και η γραφικότητα του με άφησε κυριολεκτικά με το στόμα ανοικτό. Όταν το αντίκρισα ζωντανά αναρωτήθηκα αν συνηθίζεται τόση ομορφιά.

Είναι σκληρό κατά βάθος να είσαι νέος άνθρωπος και να είσαι μόνος σε ‘ένα ξεχωριστό μέρος. Να κάνεις μπάνιο στη θάλασσα μόνος. Να τρως μόνος. Να πίνεις ποτό μόνος. Να ψωνίζεις μόνος και όλα αυτά σε ένα μέρος που ξέρεις όλους κι όλους δύο ανθρώπους.

Κι όμως ήταν κάτι υπέροχο και μοναδικό. Γνωρίζεσαι και με άλλους. Αποκτάς έναν πιο ξεχωριστό ρόλο όταν μαθαίνουν όσοι σε συναντούν καθημερινά ότι είσαι χωρίς παρεούλα.

Από τις πιο ιδιαίτερες στιγμές ήταν όταν πήγα στο μοναστήρι του Πανορμίτη. Ήταν ένα πραγματικά γαλήνιο μέρος και χάρηκα που κατάφερα να φτάσω εκεί και να κάνω τη δική μου προσευχή. Ηρέμησα απόλυτα και αποφορτίστηκα πλήρως!

Σας λέω με το χέρι στην καρδιά ότι θα το ξαναέκανα. Ήταν συλλεκτική εμπειρία. Κάτι που δεν κάνεις καθημερινά και αξίζει να κάνει κανείς προτού αποκτήσει οικογένεια και υποχρεώσεις…  Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 14 Αυγούστου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ πώς η φαντασία γίνεται πραγματικότητα

 you've got to take this moment στο +yannidakis



Έχει τύχει να δείτε κάποιον στην τηλεόραση και να έχετε το ένστικτο πως αυτό τον άνθρωπο τον ξέρετε καλά;

Εμένα αυτό μου συνέβη πριν 1,5 χρόνο. Έτυχε να δω έναν άνδρα νεαρής ηλικίας στην τηλεόραση. Ήταν καλεσμένος σε εκπομπή, και μου έκανε εντύπωση το πόσο χαριτωμένος ήταν μέσα σε όλο το άγχος που τον διακατείχε. Ήταν τόσο επικοινωνιακός. Είχε πολύ ζεστή χροιά και ο λόγος τους ήταν σταθερός και στρωτός. 

Όσο περνούσε η ώρα και τον έβλεπα ένιωθα τσιμπήματα στο στομάχι μου. Ούτε μικρή δεν το πάθαινα αυτό με ηθοποιούς στο σινεμά.

Όταν τελείωσε η εκπομπή τον είχα όλη την υπόλοιπη ημέρα στο μυαλό μου. Προσπαθούσα να φέρω στο μυαλό μου την ωραία και μεστή φωνή του. Την πιο χαρακτηριστική φωνή στον κόσμο. Η ματιά του είχε μια σπίθα αισιοδοξίας και λαχτάρας και αυτό με συνεπήρε ακόμα περισσότερο. Χωρίς να το καταλάβω, ο άνδρας αυτός έγινε μέρος της καθημερινότητάς μου. Έφερνα τη μορφή του στο μυαλό μου και χαμογελούσα. Αυτό συνέβαινε για περίπου πέντε μήνες.

Ενώ η ζωή μου κυλούσε φυσιολογικά, κάπου στις αρχές του προηγούμενου Νοεμβρίου, είχα κλείσει ραντεβού στο κέντρο της Αθήνας με δύο φίλες μου για φαγητό. Βρισκόμουν στο σταθμό των Κάτω Πατησιών και περίμενα να έρθει το τρένο μου. Τότε συνέβη το αναπάντεχο. Ό,τι πιο περίεργο μου έχει συμβεί ποτέ!! 

Ένας κύριος που βρισκόταν πίσω μου πλησίασε στο αυτί μου και με ρώτησε ευγενικά αν γνώριζα τι ώρα ήταν...
Ένιωσα να με λούζει ένα κρύος ιδρώτας... Με διαπέρασε ένα ρίγος γιατί κάτι μου θύμιζε... Γυρνάω απότομα και ήταν ΑΥΤΟΣ! Άρχισα να τρέμω.

Ψέλλισα πως δεν ήξερα τι ώρα ήταν κοιτώντας τον αποσβολωμένη. Μου λέει: ''Μα βλέπω ότι φοράτε ρολόι, γι' αυτό ρώτησα εσάς''. Κοιτάω το χέρι μου. Όντως φορούσα. Τα πόδια μου είχαν κοπεί. Ήθελα να ανοίξει η Γη να με καταπιεί και ταυτόχρονα ήθελα να τον βομβαρδίσω με χίλιες ερωτήσεις. ''Σας παρακαλώ θα μου πείτε; Γιατί έχω κάνει λάθος ρύθμιση στην ώρα του τηλεφώνου μου...'' 
''Φυσικά'', του είπα. ''Είναι 22:22''. 

''Τρελαίνομαι για τους διπλούς αριθμούς'', απάντησε. ''Σημαδιακό, χρωστάω κέρασμα'' είπε και χαμογέλασε. 

Ακύρωσα το ραντεβού με τις φίλες μου. Δε θυμάμαι καν τι δικαιολογία βρήκα να πω. Συστηθήκαμε μέσα στο τρένο και πήγαμε για ποτό. 

Ήταν όντως αυτός που είχα δει στην τηλεόραση. Δεν ξέρω αν συνωμοτεί το σύμπαν τελικά ή εάν κάποια πράγματα είναι καθαρά θέμα timing. Ακόμα δεν μπορώ να δώσω λογική εξήγηση για το πως συνέβησαν όλα αυτά. Ίσως η τύχη να ευνοεί αυτούς που θέλουν κάτι πολύ. Αυτή ήταν η μεγαλύτερή μου τύχη μέχρι σήμερα...  Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ διαβάζοντας κουτσομπολίστικα περιοδικά

 you've got to take this moment στο +yannidakis


Σαν έμπειρη πια δημοσιογράφος έχω το δικαίωμα να ονειρεύομαι... Να, αυτό που θα ήθελα, είναι γράφω τα ζώδια σε κανά κουτσομπολίστικο περιοδικό να γελάω κιόλας βρε αδερφέ.

Κυριακή χθες. Ήμουν αραχτή και λέω ''Βρε Αναστασία δε διαβάζεις κανά κουτσομπολίστικο να περάσει η ώρα πρίμα στην παραλία''. Κι έτσι έπραξα. Λέω θα πάρω ένα με τίτλο ''ΦΩΤΙΑ!!!''

Παρατήρησα ότι ακόμα ασχολούνται με την περιουσία του Μίνωα Κυριακού και με το αν θα τη διεκδικήσει τελικά η πρώην σύζυγός του η Μαρί. Μιλάμε για σοβαρά προβλήματα. Απ' ότι διάβασα, τίποτα δε θα πάρει γιατί είναι στη μέση τα ''τέκνα'' και θα γίνει χειρότερη μάχη και από αυτή των Θερμοπυλών...

Σε άλλα νέα. Η Μενεγάκη περνάει κρίση με το Ματέο και λέει πάνε για χωρισμό... Είμαι να σκάσω! 
Σκαναδαλοθηρικό θέμα είναι επίσης το ποιες σταρ έχουν κυτταρίτιδα... Καλά... Τι χοντρές τις έλεγαν, τι ότι το πάχος δεν είναι καλά διασκορπισμένο. Κόντευα να πάθω τύφλωση με αυτά που διάβαζα. Να βλέπεις τη Στικούδη την καρακουκλάρα και να σου τη βγάζουν χοντρή, Ε, όχι!

Τέλος, έμειναν τα μέντιουμ και τα ζώδια. Δεν ασχολήθηκα με τα μλεντιουμ! Σιγά μην πληρώνω 2,99 ευρώ την κλήση για να μάθω το ριζικό μου. Ούτε καν! Ασχολήθηκα παρακάτω με τα ζώδια. Ησύχασε το είναι μου! Όλα καλά για τα ψαράκια! Φουλ αρμονία στα γκομενιλίκια... Ουάου!!! Όσον αφορά τα επαγγελματικά λέει να είμαι προετοιμασμένη για νέα επαγγελματικά βήματα, και λέω από μέσα μου: ''με την αφραγκία που μα δέρνει όλα είναι πιθανά''.
Η υγεία λέει θα είναι στα HIGH της. ΔΟΞΑ ΣΟΙ! Τι άλλο έλεγε; Δεν είδα κάτι για αποστολή βιογραφικών αλλά αν κάποια στιγμή δουλεύω σε κουτσομπολίστικο Τύπο θα ρίχνω το γέλιο της αρκούδας με τις μαλακίες που θα με βάζουν να γράφω. Τουλάχιστον δε θα γράφω για τον Τσίπρα. Αμέσως λοιπόν η ψυχολογία αναβαθμίζετε!

Κάντε τα μπάνια σας, να γελάτε με την ψυχή σας και να είστε ''ντούρασελ'' γιατί έχει την πλάκα της η ζωή!!! Φιλιά σταυρωτά!!! Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι εταιρίες που άφησαν ανεξίτηλο σημάδι στο χρόνο

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Κλωστές πεταλούδα

Ο θρύλος Ελευθέριος Μουζάκης λέγεται ότι ξεκίνησε πάμφτωχος πλανόδιος μικροπωλητής, στους δρόμους - πουλώντας παιχνίδια, σοκολάτες, μυγοπαγίδες, καραμέλες, λαχανικά κ.α. Κατάφερε στην πορεία, με πολύ σκληρή δουλειά, να δημιουργήσει μια εταιρεία ορόσημο στον κλάδο της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας. Λέγεται μάλιστα ότι εφάρμοζε σύγχρονες τεχνικές μάνατζμεντ χωρίς να τις έχει διδαχτεί πουθενά. Πρώτος κατάλαβε το ρόλο της διαφήμισης στη διαμόρφωση της καταναλωτικής συμπεριφοράς. Το μότο του ήταν: «Μη φοβάσαι τη δουλειά, κανείς δεν πέθανε από αυτή. Εργάσου σαν να είσαι αθάνατος».
Τσιγάρα Καρέλια
Το πρώτο τάμπλετ της ιστορίας ήταν ελληνικό: η κασετίνα Καρέλια. Το πιο σύντομο ανέκδοτο γι' αυτό το brand (η ιστορία της εταιρείας ξεκίνησε το 1988, όταν η πρώτη γενιά της οικογένειας ίδρυσε μια μικρή επιχείρηση καπνού στην Καλαμάτα για να προμηθεύει την πόλη και τα γύρω χωριά) περιγράφει με τρόπο αστεία τρυφερό τη σχέση του Έλληνα με το τσιγάρο. Αλλά τα νούμερα δεν είναι καθόλου αστεία. Η ΚΑΡΕΛΙΑ Α.Ε. είναι σήμερα ένας διεθνής όμιλος που κατέχει το 0,32% της παγκόσμιας κατανάλωσης καπνού με παρουσία σε 70 χώρες. Μάλιστα, το 2013, κόνβτα στην οικονομική κρίση, η εταιρεία κατάφερε να αυξήσει τα κέρδη της κατά 8% φτάνοντας τα 16,8 δισ, τσιγάρα! Κι αν οι αριθμοί δε σας πολυενδιαφέρουν, σας θυμίζουμε πως η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου τoυς καλύτερους στίχους της τους έγραψε πάνω σε μια κασετίνα Καρέλια.
Μπισκότα Παπαδοπούλου
Τα πιο γνωστά και αγαπημένα μας μπισκότα γεννήθηκαν το 1916 στην Κωνσταντινούπολη. Ο ιδιοκτήτης, Γιάννης Παπαδόπουλος σκάλισε την ξύλινη σφραγίδα με το λογότυπο «Πτι-Μπερ». Στην Ελλάδα γευτήκαμε για πρώτη φορά τα μπισκότα Παπαδοπούλου το 1922, μαζί με τις καραβιές προσφύγων και στην αρχή τα έβρισκε κανείς χύμα στον οικογενειακό φούρνο κοντά στον Λυκαβηττό. Το 1935 στην αγορά πρωτοεμφανίστηκαν τα Cream Crackers, τα Γεμιστά και τα περίφημα Μιράντα τα οποία σήμερα εξάγονται σε πάνω από 40 χώρες.
Όλα ξεκίνησαν όταν βρισκόταν η Μαρία Παπαδοπούλου στον Πειραιά κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού προς τη Μασσαλία, και ζήτησε από έναν σερβιτόρο σε έναν καφενέ που καθόταν «νερό και μπισκότα για τα παιδιά» , ο σερβιτόρος της κοίταξε με απορία και της είπε: «Μπισκότα; Τι είναι αυτό;»
Σοκολάτα ΙΟΝ
Σε περίπτωση που έχετε αναρωτηθεί τι σημαίνει η λέξη ΙΟΝ, είναι η αρχαΐζουσα ονομασία του μενεξέ. Είναι άγνωστο ποιος ανέλαβε τα «βαφτίσια» αυτής της γευστικής σοκολάτας και έδωσε το όνομα ενός ελληνικού λουλουδιού. Από το Νέο Φάληρο (όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα το ένα από τα τρία εργοστάσια), το βαρύ, υπέροχο άρωμα της πιο αγαπημένης ελληνικής σοκολάτας απλώνεται σε πάνω από οκτώ δεκαετίες καλύπτοντας μια τεράστια γκάμα με προΐόντα όπως: γκοφρέτες, σοκολατάκια, παγωτά, καραμέλες, ζαχαρωτά και candy-bars. Η ΙΟΝ, να σημειωθεί ότι παραμένει ελληνική και εξάγει τα γλυκίσματά της σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης, του αραβικού κόσμου, της Άπω Ανατολής και της δυτικής Αμερικής. Το σταθερό της λογότυπο είναι το περίφημο: «Η πρώτη σου αγάπη και παντοτινή». Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ τραπέζι με την πεθερά και τους λοιπούς συγγενείς

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Πότε ήταν Χριστούγεννα, πότε φτάσαμε στο Πάσχα. Αν και ο χρονος κυλά εξαιρετικά γρηγορα καποια πράγματα καταφέρνουν και διατηρούν τη διαχρονικότητά τους. Ακόμα και όταν επικρατεί ειρήνη βασιλεύσει σε όλο τον πλανήτη ο πόλεμος με την πεθερά δεν θα σβήσει.

Η πεθερά είναι μια μαμά που έχει ένα παιδί, που δεν θέλει να το πειράζει κανένα άλλο παιδί ή να το δυσκολεύει -κι εσείς φίλοι, αναγνώστες του blog, αν είστε στη θέση του «άλλου παιδιού», λυπάμαι πολύ, δυστυχώς την πατήσατε καθως η αρχαία αυτή διαμάχη δε θα σβήσει ποτέ. 

Σημερα θα απευθυνθώ κυρίως στις αναγνώστριες οι οποίες δε φτάνει που ανέχονται το ροχαλητό του συζύγου κάθε βράδυ, έχουν μπάστακα τη μανούλα του, τη ''γλυκιά'' τους πεθερά σε κάθε εορταστικό τραπέζι, να λέει το μακρύ και το κοντό της. 

Έχετε προσέξει ότι οι πεθερές καταλαβαίνουν τελείως αλλιώς τον κόσμο;  Σου λέει  ας πούμε: ''Στο Survivor αυτός ο Χανταμπάκης ο παρουσιαστής δεν είναι;'', και λες εσύ ''όχι δεν είναι'', και συνεχίζει η πεθερά ''αυτός ο Χανταμπάκης είναι, που λένε ότι παίρνει πολλά λεφτά''. Εκείνη την ώρα συμφωνείστε. Σας τρολάρουν οι πεθερές, λένε ψέματα.

Λένε ό,τι έχουν καταλάβει. Σε βλέπουν και σου λένε με ύφος πολλών καρδιναλίων: '''έτσι έχουν τα πράγματα τα διάβασα εγώ στην εφημερίδα'' και συμφωνεί όλο το υπόλοιπο σόι της πεθεράς που είναι μαζεμένο στο Πασχαλινό τραπέζι. Εσείς δεν πρέπει να κοντράρετε κανέναν. Δώστε τους την εντύπωση ότι όλα είναι έτσι οπως τα αναφέρουν.

Το άλλο κορυφαίο! Εκεί που ετοιμάζεσαι να φας την πρώτη μπουκιά σουβλιστού αρνιού θα πεταχτεί η καλή σου η πεθερά και θα σε ρωτήσει με ύφος πολλά υποσχόμενο: ''Νήστευες εσυ Μεγάλη Εβδομάδα;'' Αν πεις, ναι, θα σε κοιτάξει λοξά και θα σου πει: ''Τι εσύ νηστεύεις; Δεν το περίμενα'', τύπου ειρωνεία...  Και συνεχίζει: ''Μπα, εσείς οι νέοι νηστεύετε; Τι... Απ' όλα; Κανονικά; Γιατί τη Μεγάλη Παρασκευή δεν πρέπει να φας λάδι...'' Εκεί σκέφτεται η πεθερά '' Σε έπιασα μωρή νύφη. Μεγάλη Παρασκευή έκανες το λάθος. Σίγουρα!!!''.  Και αν δεν έχεις μιλήσει καν θα σου πει: ''Λέμε τι είναι η κανονική νηστεία, εσύ μπορείς να τη κάνεις όπως θέλεις...''

Πάντως πιστεύω ότι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος όταν θα σταματήσουν να υπάρχουν αυτά τα τραπέζια. Ωραία είναι τα οικογενειακά τραπέζια, αλλά πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες που οι άνθρωποι μπορούν να συμπαθηθούν αρκετά, να περάσουν ωραία και να θέλουν να ξαναπάνε. Γιατί πας το Πάσχα, περνάς μέτρια έως χάλια και μετά τρέμεις που έρχονται Χριστούγεννα. Και θα πρέπει να προσποιηθείς πάλι ότι περνάς καλά, ότι σου αρέσει το φαγητό της πεθεράς, ότι γελάς με αστεία που δε σε ενδιαφέρουν.

Μια μικρή συμβουλή. Αν δεν έχετε παντρευτεί με το σύντροφό σας δε σας αναγκάζει κανείς να υποστείτε αυτό το μαρτύριο με τους συγγενείς, γιατί αν χωρίσετε θα υποστηρίξουν το γιο τους. Οπότε καλύτερα να είστε ο εαυτός σας, με ευγένεια πάντα! Αυτοί οι άνθρωποι δεν πιάνονται φίλοι έτσι κι αλλιώς.

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ απρόσμενο καλοκαιρινό τηλεφώνημα

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Αφιερωμένο σε δυο πρώην μοναχικές ψυχές...

-Γεια σας, η κυρία Ελεονώρα Μελέτη;
-Παραλίγο.
Αυτές ήταν οι πρώτες λέξεις που ξεστόμισαν ο ένας στον άλλο. Ο λόγος του τηλεφωνήματος ήταν καθαρά επαγγελματικός. Γνωρίζονταν μονάχα εξ όψεως. Η χρονική περίοδος που έτυχε να μιλήσουν ήταν πραγματικά δύσκολη και για τους δυό. Εκείνος δούλευε καθημερινά μέσα στη ζέστη. Εκείνη ήταν μια πολυάσχολη γυναίκα. Δυναμική, γεμάτη όνειρα. Τους ένωνε το γεγονός ότι και οι δυο ήταν τσακισμένοι και προδομένοι από ανθρώπους.

Εκείνη, ετοίμαζε ένα συνέδριο και προσπαθούσε μέσω γνωστών να βρει κάποιον να τη διαφωτίσει με τις γνώσεις του. Eκείνος όχι μόνο τη διαφώτισε, προθυμοποιήθηκε να τη βοηθήσει με τη συμμετοχή του κι εκείνη χάρηκε πολύ!

Η συνομιλία των δύο νέων δεν ήταν τυπική. Αν και ήταν λίγα τα λεπτά της συνομιλίας τους άρχισαν να γελούν μεταξύ τους και να λένε ιστορίες. Κλείνοντας το τηλέφωνο, ξάπλωσαν και οι δυό την ίδια περασμένη ώρα με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη τους.

Η ιστορία αυτή ξεκίνησε στα μέσα του περασμένου Μαΐου, πάνω στον οργασμό της άνοιξης, λίγο πριν τη χαρά του καλοκαιριού.
Μετά το πρώτο τηλεφώνημα, ακολούθησε και δεύτερο, και τρίτο, και τέταρτο, και πέμπτο...
Και έτσι κύλησε όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Με τηλεφωνήματα και λιγοστά μηνύματα.

Παρά την κούρασή της εκείνη χαιρόταν να βλέπει εισερχόμενη κλήση από εκείνον. Δεν τους πτοούσε η κούρασή τους. Κάθε βράδυ μιλούσαν τουλάχιστον ένα δίωρο.

Εκείνη, ήξερε βαθιά μέσα της πως κάποια μέρα θα βρεθεί τυλιγμένη στη ζεστή αγκαλιά του. Και όταν αυτό συνέβη ήξερε πως ήρθε η ώρα να τακτοποιηθούν όλα μέσα της. Και το πάλεψε πολύ. Γνώριζε πως εάν επέλεγε να μείνει κοντά του θα έπρεπε αρχικά να ψάξει τον εαυτό της για να καταλάβει το μυστηριώδες μυαλό του. Έπρεπε να γίνει αντάξια των περιστάσεων προκειμένου να του δείξει ότι είναι εκεί γι' αυτόν και δε χωρά κανένας άλλος μέσα της!

To soundtrack στις βόλτες τους:

+Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ αόρατοι μεταξύ αγνώστων

χαιρετώ τα science nerds του +yannidakis
Αφορμή του σημερινού προβληματισμού στάθηκε ένα περιστατικό στο σούπερ μάρκετ. Περίμενα στην ουρά του ταμείου για να πληρώσω και μπροστά μου υπήρχε ακόμα μία κοπέλα με τα πράγματα της στο καλάθι. Από το πουθενά περνάει μπροστά ένας παππούς και παίρνει τη θέση και από τις 2 μας. Καμία από εμάς δεν θέλησε να κάνει φασαρία, λόγω του παππού. Εγώ όμως αναρωτιέμαι: υπάρχουν άνθρωποι που δεν μας βλέπουν;

άγνωστοι, αδιάφοροι, αγενείς
Και τα περιστατικά συνεχίζονται: πόσοι μας προσπερνούν καθημερινά στο δρόμο σπρώχνοντας μας, χωρίς καν να γυρίσουν να μας κοιτάξουν; Πόσοι μας αγνοούν στα ταμεία, στις δημόσιες υπηρεσίες, στη σειρά για τον γιατρό χωρίς ραντεβού; Βέβαια, όταν μιλάμε για αγνώστους, τα πράγματα είναι κάπως δικαιολογημένα, αφού κανένας δεν μας γνωρίζει και συνεπώς δεν έχει την υποχρέωση να νοιάζεται για μας. Θεωρώ όμως άκρως λυπηρό το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό ίχνος της τυπικής ευγένειας, που, αν μη τι άλλο, πρέπει να διέπει ανθρώπους αγνώστους μεταξύ τους.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι άνθρωποι είναι τόσο πια απασχολημένοι από την ζωή τους, φτάνοντας έτσι σε σημείο να αγνοούν όλους τους υπόλοιπους, σε πράγματα μάλιστα τόσο απλά, όπως το ταμείο του σούπερ μάρκετ. Οπότε, ή ισχύει αυτή η πρώτη περίπτωση της πολυάσχολης ζωής, ή μια δεύτερη περίπτωση, αυτή των απλά... αδιάφορων ανθρώπων. +el. gk. 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ



 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ πολιτισμός στη χώρα της κρίσης

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis
Τελευταία αφορμή που αναζωπύρωσε τις σκέψεις μου στο ζήτημα που θα πραγματευτούμε σήμερα αποτέλεσε η πληροφόρησή μου για το "Θέατρο των Φτωχών". Μπορώ να πω ότι λάτρεψα την ιδέα από την πρώτη στιγμή, καθώς πάντα ήμουν την άποψης ότι η κρίση που μαστίζει αλύπητα τη χώρα μας είναι πρωτίστως κρίση αξιών και παιδείας, που έφερε τα γνωστά σε όλους μας οδυνηρά αποτελέσματα. Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί λοιπόν οι συνθήκες, όταν όλοι λίγο-πολύ παλεύουν για τα αναγκαία και καθημερινά της επιβίωσης, είναι αναμενόμενο ζητήματα όπως το θέατρο, οι συναυλίες, ο κινηματογράφος, τα εικαστικά, ζητήματα ουσιαστικής ψυχαγωγίας (με την ετυμολογική σημασία) και βαθύτερης παιδείας να έρχονται ιεραρχικά σε δεύτερη μοίρα. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, η έξοδος από το "πηγάδι" στο οποίο έχουμε κατακρημνιστεί προϋποθέτει πολίτες με την κατάλληλη παιδεία. Βλέπετε τον φαύλο κύκλο έτσι;

Καθώς λοιπόν μόνοι μας μπήκαμε σ' αυτό το λούκι, μόνοι μας θα πρέπει και να βγούμε από εκεί. Μπορούμε άραγε να αντιπαλέψουμε την ιστορία, που μας έχει δείξει ότι οι χρυσές σελίδες του πολιτισμού γράφονται στην πλειοψηφία απ' όποιον που είναι αρκετά δυνατός οικονομικά ώστε να επενδύσει σ' αυτόν; Ναι μπορούμε. Πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε το πρόβλημα. Εδώ ίσως θα χρησίμευε και το ιστορικό παράδειγμα του γνωστού σε όλους μας Περικλή, ο οποίος καθιέρωσε ακριβώς για τον λόγο που εξετάζουμε τα "θεωρικά".

Επόμενο βήμα, είναι η ενίσχυση και την επιβράβευση αξιόλογων πρωτοβουλιών όπως η παραπάνω. Φυσικά δεν μιλάω για εκμετάλλευση των καλλιτεχνών και των δημιουργημάτων τους, αλλά για εθελοντικές πρωτοβουλίες οι οποίες θα τύχουν προβολής και διαφήμισης από τα μέσα, έτσι ώστε ο κόσμος να έρθει σε επαφή μαζί τους, να τις γνωρίσει και να τις αγκαλιάσει (ναι, γι' αυτό δηλώνω σίγουρη). Ακόμη, μπορούμε να στραφούμε και σε διάφορες ερασιτεχνικές αλλά φιλότιμες προσπάθειες απ' τις οποίες πολύ πιθανό να προκύψουνε εξαιρετικά αποτελέσματα.

Πριν γίνουν όλα τα παραπάνω όμως, πρέπει να θέσει ο καθένας τον εαυτό του μπροστά σε μία μεγάλη πρόκληση, έναν  μεγάλο, συλλογικό στόχο: να κατορθώσουμε να αλλάξουμε τον ρου των πραγμάτων. Ο σκοπός στην προκειμένη, είναι τόσο σημαντικός που ξεπερνά την προσωπική αυτοβελτίωση που ούτως ή άλλως επιτυγχάνεται μέσα από την ενασχόληση με την τέχνη, γι' αυτό απαιτείται να είμαστε ενωμένοι.

 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ είσαι πιο όμορφος απ' όσο νομίζεις

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Η ομορφιά...

Η ομορφιά είναι το στοιχείο εκείνο που ξεχωριστή νότα σε ένα πρόσωπο, σε ένα αντικείμενο ακόμα σε μια κατάσταση.

Η ομορφιά αποτέλεσε έμπνευση για καλλιτέχνες. Στο όνομά της δημιουργήθηκαν σπουδαία έργα τα οποία την υμνούν και αποδίδουν την σπανιότητα και το πόσο φανερή είναι όταν υπάρχει.
Πολλές φορές δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την ομορφιά όταν δεν της επιτρέπουμε να «εισβάλλει» στη ζωή μας.
  • Η ομορφιά είσαι εσύ με την αγνή καρδιά και την κατανόηση. Εσύ που παρά τα πικρά δάκρυα που έχυσες για καταστάσεις που σε δυσκόλεψαν δεν το έβαλες κάτω. Πήρες βαθιά ανάσα και τα πηγές καλύτερα από κάθε άλλη φορά.
  •  Ομορφιά είναι η αγάπη που δίνεις στους άλλους και η σιγουριά που τους προσφέρεις. 
  • Ομορφιά είναι όταν με καλή ψυχολογία φοράς τα γιορτινά σου ακόμα και ας μην γιορτάζει κανένας γύρω σου. 
  • Ομορφιά είναι όταν βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο και ακόμα κι αν διψάς πολύ, θα κάνεις υπομονή και θα ξεδιψάσεις κάποιον που το έχει ανάγκη. 
  • Ομορφιά είναι η δημιουργία και αλλαγή μας. Η καλύτερη έκδοση του εαυτού μας.
Και να θυμάστε. Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο σε αυτή τη ζωή. Το δεδομένο δεν έχει γοητεία και ομορφιά, μονάχα ασχήμια και ρουτίνα. Ακόμα και ο γονιός δεν μπορεί να θεωρεί το παιδί του δεδομένο. Αντιθέτως οφείλει να του δείχνει τις πτυχές της ζωής για να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερες επιλογές μελλοντικά.  +Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ τι συζητάνε στα fast food?

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Είμαι στο πιο κεντρικό δρόμο της Αθήνας. Το σημερινό πείραμα που θα σας παραθέσω έχει ως εξής: Βρίσκομαι στα Mac Donald's Συντάγματος. Παραγγέλνω με κουπόνι. "Θελετε να μεγαλώσουμε το μενού σας; θα είναι έξτρα 40 λεπτά" μου λέει ο υπάλληλος στο ταμείο. "Όχι σας ευχαριστώ", αποκρίθηκα ευγενικά.Τρώω 2 cheese, 1 μερίδα μικρές πατάτες και πίνω Coca-Cola. Το γεύμα μου στοιχίζει 3.95€. 
Βρίσκω θέση στη μεγάλη τζαμαρία του καταστήματος και έχω θέα τη Βουλή.  Τρώω ήρεμα το τυποποιημένο φαγητό μου.
Παρατηρώ τον κόσμο που περνάει απ' έξω. Κοιτάνε εμάς που  να καθόμαστε στην τζαμαρία να τρώμε.  Δε δίνω σημασία.
Βλέπω ανθρώπους κάθε ηλικίας. Ανυπόμονα μικρά παιδιά, νέους στην ηλικία μου και μεγαλύτερους ανθρώπους.
Οι νέοι είναι προβληματισμένοι. Κάθεται ένα ζευγάρι μου δίπλα. Ο άντρας λέει στην κοπέλα του ότι θέλει να βγάζει περισσότερα λεφτά γιατί τον "ριχνει" αυτή η κατάσταση. Όπως της έλεγε δεν κάνει αυτά που θέλει, ωστόσο ευλογεί τα γένια του που εν συγκρίσει με άλλους "τη βγάζει". Στη συνέχεια, ο ίδιος αναζητούσε λύσεις για να μπορεί να κερδίσει περισσότερα χρήματα.  
Έξω από την τζαμαρία κάθεται ένας άνδρας με τζίβες στα μαλλιά. Συνοδεύεται από μια νεαρή κοπέλα. Έπειτα μπαίνει μέσα και μιλάει σε έναν κύριο που καθόταν κοντά μου. Του ζήτησε χρήματα λέγοντάς του να αγοράσει κουπόνια για να στηρίξει άπορους ανθρώπους.  Ο κύριος του λέει πως δε διαθέτει χρήματα. Ο άντρας με τις τζίβες τον παροτρύνει να προσφέρει κουβέρτες και ο κύριος του απαντά: "Δεν είμαι σε φάση" δηλώνοντας έτσι πως και ο ίδιος δυσκολεύεται πολύ.
Πίσω μου κάθεται μια παρέα ηλικιωμένων πολύ ωραία.  Συζητούν πολιτικά πίνοντας ελληνικό καφέ σε χάρτινο ποτηράκι των Mac. Κάθονται πολλή ώρα, ίσως γιατί δεν έχουν τι άλλο να κάνουν. 
Μια καθημερινότητα μιζέριας. Απελπισία και διάσημου.  Εσύ έχεις λεφτά, δεν έχεις ανάγκη. Εγώ δεν έχω άρα θα σε κακολογώ μέχρι να αποκτήσω. Δεν μπορώ και δε θέλω να καταλάβω αυτή τη λογική ορισμένων ανθρώπων. Ελπίζω σε κάτι καλύτερο.  Σε μια προκοπή.  Σε μια γαλήνη των ψυχών μας. Στην ποιότητα του φαγητού μας για να μην είναι ασφυκτικά γεμάτα τα ταχυφαγεία. Κάπου κάπου, εδώ, ακούς μια φωνή από το ταμείο να λεει: "Έχετε παραγγείλει όλοι;"
Ναι, παραγγείλαμε όλοι και είμαστε έτοιμοι να επιστρέψουμε στη ρουτινιασμένη ζωή μας. Σε όλα εκείνα που ξορκίζουμε με λύσσα.

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ οδηγός vs επιβάτη σε λεωφορείο του ΟΑΣΘ + bonus αρχέγονα ερωτήματα της ανθρώπινης φύσης

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Κεφάλαιο 1: Το συμβάν

Κι ενώ η Θεσσαλονίκη βρισκόταν στην κατάψυξη που λέτε, με αρκετό χιόνι, αρκετό κρύο και αρκετό κόσμο που χρειαζόταν να ανταπεξέλθει σ' αυτήν την καθημερινότητα κάνοντας υπομονή, διαδραματίστηκε η εξής σκηνή απείρου κάλλους:
Την εικόνα κατέγραψε η δημοσιογράφος της εφημερίδας «Μακεδονία», Σοφία Χριστοφορίδου.
Μετάφραση: Οδηγός αρνήθηκε να ανοίξει σε επιβάτη μέσα στο πολικό σκηνικό και εκείνος αντέδρασε βάζοντας εαυτόν μπροστά στο λεωφορείο. Δεν άργησε να δημιουργηθεί κομφούζιο, να μαζευτεί κόσμος, να γίνουν καταγγελίες, να εμπλακεί η εταιρεία security που συνεργάζεται ο ΟΑΣΘ και να καταλήξουμε σε αυτό το "αριστούργημα":

 Για την ιστορία, το λεωφορείο έφυγε μετά από αρκετή καθυστέρηση ΧΩΡΙΣ τον επιβάτη!

Κεφάλαιο 2: Τα κοινωνικά αντανακλαστικά

Το ζήτημα δεν άργησε να "ταξιδέψει" και να γίνει ευρύτερα γνωστό, ξεσηκώνοντας όπως είναι λογικό αντιδράσεις στον κυβερνοχώρο. Πέρα από την εκάστοτε προσωπική άποψη για το θέμα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει να παρακολουθήσει στα social και σχόλια των αντίστοιχων άρθρων κανείς το πόσο εύκολα δημιουργούνται "στρατόπεδα" και πόσο χαιρόμαστε να τσακωνόμαστε και να επιβάλλουμε τη θέση μας ο ένας στον άλλον! Είναι άραγε ν' απορεί κανείς με το συμβάν αυτό καθαυτό; Αφού ολοφάνερα είμαστε όλοι ως κοινωνία στα πρόθυρα να κατασπαράξουμε ο ένας τον άλλο... Μην αφήνοντας μάλιστα και τις μετριοπαθείς και λογικές φωνές να πρυτανεύσουν.

Κεφάλαιο 3: Ο προβληματισμός

Ο προβληματισμός εδώ περιστρέφεται γύρω από  το δίπολο γραπτού και άγραφου νόμου, ηθικής και δικαιοσύνης, που έχει απασχολήσει τον άνθρωπο σχεδόν από τις πρώτες συγκροτημένες κοινωνίες, αφού όλες αυτές αποτελούν αρχές απαραίτητες για την ομαλή κοινωνική συμβίωση. Ο κανονισμός είναι σαφής και επιβάλλει στάσεις μόνο στα προκαθορισμένα σημεία, η ανθρωπιά όμως δεν σου επιτρέπει ν' αφήσεις έναν συνάνθρωπό σου έξω στο κρύο, να περιμένει το επόμενο λεωφορείο (το οποίο μέχρι να έρθει πιθανότατα να έχει καλοκαιριάσει και να μην υπάρχουν τέτοια προβλήματα!).

 Τι κάνεις λοιπόν; 

Παραβαίνεις τον κανόνα, που έχει θεσπιστεί με σκοπό ακριβώς τον συντονισμό τέτοιων καταστάσεων και παίζει ρόλο συνεκτικό σε κάθε ανθρώπινη κοινωνία ή καταπατάς το ανθρώπινο ηθικό αίσθημα που σου λέει να βοηθήσεις τον συνάνθρωπο;

Είσαι πρόθυμος να υποστείς τις κυρώσεις αφενός ή να αντιμετωπίσεις τις εσωτερικές και εξωτερικές φωνές τύψεων αφετέρου;

Εν τέλει, είσαι πάνω απ' όλα πολίτης ή άνθρωπος; Τι πρέπει να είσαι για να λειτουργήσει καλύτερα όλο αυτό το σύνολο το οποίο όλοι μας συναποτελούμε;

Επίλογος

Δεν μπορώ να ξέρω αν ο οδηγός εκείνος του ΟΑΣΘ συλλογίστηκε όλα τα παραπάνω και κατέληξε στην απόφαση που κατέληξε ή αν δεν του πέρασαν καν από το μυαλό και λειτούργησε βάσει βολής και ασφάλειας. Μπορώ όμως να ξέρω πως μας έδωσε αρκετή τροφή για σκέψη και προβληματισμό, και τη δυνατότητα να κάνουμε ένα καλό φινάλε στο σημερινό κείμενο:

Εσείς; Τι θα κάνατε στη θέση του;
 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »