(0:00-2:25) Ξύπνησα από ένα όνειρο που με τρόμαξε πολύ. (0:13) Είδα εσένα μακριά μου, είδα την αγάπη μας χωρίς μέλλον και δάκρυα στα μάτια μου. Όταν σηκώθηκα μου είπες πως παραμιλούσα και έλεγα αλήθειες. Σε ρώτησα γιατί. Γιατί δε μπορούμε να το ζήσουμε. Σε αγκάλιασα για να σιγουρευτώ πως στ’ αλήθεια τώρα είμαι ξύπνιος και ένοιωσα δάκρυα να πέφτουν στον ώμο μου. Εγώ, αφιέρωσα τη ζωή μου στο να υπηρετώ την πατρίδα μου και ο σίγουρος θάνατος να είναι στο πεδίο του πολέμου, κι εσύ αποφάσισες να δουλεύεις για το λαό προστατεύοντας τα δικαιώματά του. Τι κοινό μοιραζόμαστε όταν δεν μπορούμε να είμαστε μαζί; Κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι το όνειρο Ξανά (1:03) και τώρα, Πάλι Ξανά (1:40). Άσε με να αντικρύσω τον παράδεισο μέσα απ’ τα γλυκά σου μάτια.
(2:26-3:06) Άκου. Τώρα πρέπει να φύγω να σε αφήσω. Η καρδιά μου χτυπάει απλά και μόνο στη σκέψη σου. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο πια κι όμως πρέπει να υπακούσω στο καθήκον. Γιατί; Ακούς το κάλεσμα που μας χωρίζει; Γιατί να μην μπορώ να αφιερώσω ολόκληρη τη ζωή μου σε σένα, στην αγάπη και την ευτυχία μας; Για μια ακόμη μέρα θα βρίσκομαι μακριά κι εσύ δε θα γνωρίζεις αν ζω. Έτσι κι αλλιώς κάθε στιγμή μακριά σου είναι ένας αργός θάνατος.
(3:07-04:36) Γύρισα. Μα είναι για λίγο. Ξέρεις ότι η αγάπη μας είναι καταδικασμένη κι αν μπορώ να τη σώσω εχθρός σε κάθε σύμμαχο θα γίνω. Δεν καταλαβαίνω γιατί η πραγματικότητα που επιλέξαμε μας κρατάει δέσμιους; Τώρα κλαίω. Ντρέπομαι να στο πω που είσαι πάντα τόσο σοφή και λογική, μα δε θέλω να πολεμάω μαζί τους. Αν πρόκειται να έχω λίγο χρόνο παραπάνω μαζί σου, ας είμαι εναντίον τους. Δεν έχω πατρίδα, δεν έχω οδηγό, μόνο την αγάπη μου για σένα αναγνωρίζω. Αυτό σου λέω και πάλι τον εφιάλτη θυμάμαι (04:26).
(04:37-05:09) Καθώς γυμνώνω το κορμί σου και γεύομαι κάθε σου στιγμή, ρουφάω το άρωμά σου σα να είναι η τελευταία οσμή που θα γνωρίσω πριν βάλω την μαύρη μάσκα του πόνου. Κάθε σου φιλί μαλακώνει την σκληρή μου καρδιά. Μόνο εσύ μπορείς να σώσεις την ταραγμένη μου ψυχή. Κοιτάω το γλυκό σου πρόσωπο γιατί άλλη ομορφιά δε θ’ αντικρύσω ξανά.
(05:10-05:33) …και τότε μου λες να τ’ αφήσουμε όλα. Να πάμε κάπου οι δυο μας, μακριά απ’ όλους. Αυτή είναι η λύση! Μα είναι αργά. Η καρδιά μου έχει πια σκληρύνει στη σκέψη ότι σε χάνω. Φίλησε με. Αγκάλιασε με για τελευταία φορά. Μην τα παρατήσεις. Ζήσε και για μένα αν μπορείς. Εγώ θα είμαι κάπου μακριά σου για να μην μπορώ να σε πειράξω κι από κει θα συνεχίσω να νεκρώνομαι κάθε μέρα. Φεύγω… κι αν την αγάπη μας αναζητήσεις ποτέ, θα την βρεις ανάμεσα στ’ αστέρια :[
Ένα σου λέω....
ΑπάντησηΔιαγραφήδάκρυσα...
Αυτο που θα ηθελα να μπειτε στον κοπο και να κανετε, ειναι να αντιστοιχησετε τους στιχους που εγραψα με το χρονο που γραφω & αναφερεται σε συγκεκριμενα σημεια του κομματιου μεσα σε παρενθεση (πορτοκαλί). Με το ταιριασμα του χρονου με τους στιχους νομιζω θα αποδωθει καλυτερα το τι προσπαθησα. Γι' αυτο και παρεθεσα το κομματι ωστε να μπορειτε να παιξετε ξανα και ξανα συγκεκριμενα σημεια αναφορικα με τον χρονο (λεπτα:δευτερολεπτα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπιζω ετσι να τιμησα την εκπληκτικη αυτη μουσικη του John Williams στην 1η (οχι ομως τελευταια) μου αποπειρα να γραψω για ενα οχρηστρικο κομματι :[
Θα μου επιτρεψετε σημερα πολλες παρεμβασεις, καθως θα ηθελα να το αφιερωσω σε πολλους ανθρωπους που αγαπουν απο αποσταση. Σε ανθρωπους που το μονο που ενωνει την αγαπη τους.. ειναι τα αστερια :[
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικό το αφιέρωμά σου και το 'χεις κάνει με τόσο καλό γούστο που ξέρεις ν' αγγίζεις καρδιές... Είναι αλήθεια πως τ' άστρα ενώνουν τους εξ' αποστάσεως αγαπημένους μια και τα "άστρα" της ταινίας τους ένωσαν... Σ' ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήνομιζω πως το τραγουδι ειναι ετοιμο. Ειναι τοσο αριστουργηματικο που προκαλει να το αγαπησεις οσο κι εγω :[
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβα πολύ καλά αυτό που ήθελες να αποδώσεις παραθέτοντας το κείμενο με το χρόνο στο τραγούδι και έτσι ακριβώς το άκουσα!....Είναι τέλειο, yannidaki... Ποτέ δε θα μπορέσω να το ξανακούσω το ίδιο μετά απ'αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε...
Πραγματικά δεν περίμενα ότι θα διάβαζα ποτέ κάτι τέτοιο. Είναι κάτι παραπάνω από εκπληκτικός ο τρόπος που παρουσιάζεις αυτή την μουσική που σε ταξιδεύει ανάμεσα στα αστέρια....
ΑπάντησηΔιαγραφήΙωάννα!!!!!!!
αυτο ηταν ενα απο τα σχολια που περιμενα απο την 1η στιγμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ συσχετισμος στιχων και μουσικης ειναι ενα κομματι απο μεσα μου και το ταξιδι αναμεσα στα αστερια λαμβανει μερος απο εδω :[
Σε ανθρωπους που το μονο που ενωνει την αγαπη τους ειναι τα αστερια....ποσο αληθινο αυτο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαν στη προηγουμενη συγκινηθηκα τωρα να δεις,κλαιω!
κιομως υπαρχει καιαυτη η αγαπη γιατι αλλιως δεν μπορουν να ειναι μαζι..παρα μονο εκει στα αστερια!!!
:[ ΕΛΕΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήδε σου κρυβω πως αυτη εδω αποτελει την πιο φορτισμενη αναρτηση που εχω ανεβασει ποτε :[
ΝΑΙ το εννοιωσα...και γιαυτο ξαναμπηκα σημερα...ηθελα ξανα να διαβασω το κειμενο ...με αγγιξε τοσο βαθια τοσο γλυκα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη συνεχεια στη μερα σου Νυχτεριδα!!
Τα κατάφερες να με συγκινήσεις, όσο ποτέ άλλοτε...συγκλονιστικό το κομμάτι σε συνδυασμό με τα αριστουργηματικά λόγια, που έγραψες...και να σκεφτείς ότι το άκουσα για πρώτη φορά...μπράβο σου γι' αυτή την ευαισθησία που φανερώνει άνθρωπο με πλούσιο ψυχισμό κι αισθήματα :))
ΑπάντησηΔιαγραφή:[ Contessina
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κομματι αυτο ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου μουσικα ακουσματα. Προκειται για μοναδικης φυσης εμπνευση του σπουδαιου John Williams και ειλικρινα μου πτοκαλεσε εντονα συναισθηματα.
Χαιρομαι πολυ που καταφερε να σε αγγιξει η αντιστοιχια στιχων και μουσικης :[
....είναι πραγματικά πολύ δυνατό συναισθηματικά και σαν μελωδία και σ' ευχαριστώ που ήσουν αφορμή να το γνωρίσω και με τη σειρά μου, να το λατρέψω κι εγώ...αξεπέραστο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όπως είπες, η αντιστοιχία των στίχων με τη μουσική, ήταν που έκανε τη διαφορά, δημιουργώντας εικόνες κι έντονα συναισθήματα :))