ΤΟ ΠΟΛΥΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ (μέρος 5) γυναίκες με προτεραιότητες σε ζωή αναστάτωσης

Το πρότυπο της Γιούλης για το μέλλον είναι κάπως τετριμμένο. Είναι αυτό μιας τυπικής γυναίκας της δύσης που τελείωσε το σχολείο, σπούδασε κάπου και επέστρεψε βρίσκοντας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δουλειά στο αντικείμενό της ή σε κάποιο άλλο. Η γυναίκα αυτή κατά γενική ομολογία περνάει καλά. Διασκεδάζει, επιμορφώνεται, έχει χρόνο για τον εαυτό της, γνωρίζει άντρες και ξοδεύει το χρόνο της χωρίς να έχει μια μακροχρόνια σχέση αποκτώντας διάφορες εμπειρίες, εφόδια για τη ζωή.

Ποια ζωή; Μα αυτή που θα κάνει!  Πότε; Εν καιρώ. Η γυναίκα του σήμερα πέτυχε να είναι πιο ανεξάρτητη από τον άντρα. Να φροντίζει για τον εαυτό της περισσότερο απ’ ότι το έτερο ήμισυ. Αφού επενδύσει στην καριέρα της αρχίζει να σκέφτεται ότι μπορεί να δημιουργήσει οικογένεια. Ακόμα όμως και μια παντρεμένη γυναίκα δεν σκέφτεται άμεσα την τεκνοποίηση αφού το ζευγάρι θέτει ως προτεραιότητα την κάλυψη σημαντικών υλικών αναγκών πρωτίστως. Σε αυτήν την απόφαση που δείχνει να παγιώνεται, φαίνεται να έχουμε ενεργό ρόλο κι εμείς οι άντρες. Υπάρχουν άντρες οι οποίοι φοβούνται τις δεσμεύσεις, αποφεύγουν να μιλούν για τον γάμο και αυτό επιδρά στην ψυχολογία της γυναίκας, που δε θέλει να ρισκάρει τη σχέση της ξεκινώντας συζητήσεις για τον γάμο. Ο γάμος όμως έρχεται και έχει ενδιαφέρον να μελετήσουμε ποιος τον προκαλεί. Είναι ο άντρας που τελικά αποφασίζει ότι θέλει να κάνει το επόμενο βήμα ή είναι η γυναίκα που τον πιέζει; Πολύ φοβάμαι πως ισχύει το πρώτο και μάλιστα επειδή ο άντρας θέλει να κάνει παιδί. Ο άντρας αποφασίζει αν και πότε το θέλει και οι ρόλοι τις γυναίκας από μια στιγμή στην άλλη, μετασχηματίζονται. Το παιδί σύμφωνα με μελέτες έρχεται στα σαράντα κι αυτό έχει δύο βασικά αρνητικά. Το πρώτο είναι το βιολογικό ρίσκο του να τεκνοποιεί μια γυναίκα σε προχωρημένη ηλικία. Κρύβει πολλούς κινδύνους για την υγεία τόσο τη δική της όσο και του παιδιού. Αφετέρου όταν το παιδί είναι στην κρίσιμη εφηβική ηλικία, η χορτασμένη από εμπειρίες μητέρα θα μετράει αντίστροφα για τη σύνταξη έχοντας ήδη χάσει πολύ από τον ενθουσιασμό και την ενεργητικότητα της σε σωματικό και πνευματικό επίπεδο, στοιχεία που ένας έφηβος έχει ανάγκη σε πληρότητα απ’ τον γονιό. Το αστείο σε αυτήν την νέα ροή των πραγμάτων είναι πως η μάλλον κοινωνικά και οικονομικά καταξιωμένη γυναίκα φτάνει στο σημείο να προσλαμβάνει γυναίκες για να προσέχουν το παιδί στο σπίτι. Μια καλή πρακτική ελλείψει χρόνου, με τι συνέπειες όμως όταν το παιδί μεγαλώνει με δύο γυναίκες;

Η δυτική γυναίκα του σήμερα δεν αποκλείει τίποτα, θέτει όμως προτεραιότητες και είναι μάλλον υποκειμενικό να βρει κανείς τη σωστή διάταξή αυτών. Ο άντρας απ’ την άλλη ως εγωιστικό ον ακόμα κι αν δεν ελέγχει ουσιαστικά τη γυναίκα, καθορίζει υποσυνείδητα τις αλλαγές στη ζωή της και ομολογώ πως δεν ξέρω πόσο “δυτικό” ακούγεται αυτό. Ο ατομισμός σκοτώνει τελικά την οικογένεια;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΤΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ :[