Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

προβληματισμός πέμπτης - ΧΤΥΠΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΛΕΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

Καληνωρίσματα. Αν προσπαθήσω να σας πείσω για τις εργασιακές σας προοπτικές στην Ελλάδα, το λιγότερο είναι ότι θα με κοροϊδέψετε. Όχι άδικα. Αν μιλήσω για επιχειρηματικότητα ή για προσπάθειες χτισίματος καριέρας, ίσως φανώ πιο επιθετικός και προκαλέσω περισσότερο μένος από μέρους σας.

 

Με την ανεργία να καλπάζει πως είναι δυνατό να συζητάμε για εργασιακές προοπτικές, για επαγγελματική αποκατάσταση; Δεν είμαι σίγουρος αν πρέπει να ανατρέξουμε σε εγχειρίδια και θεωρίες του management ή απλά, να ρωτήσουμε τους παππούδες μας. Μάλιστα! imageΠολλοί από εμάς έχουμε συγγενείς σε χωριά όπου κατέχουν χωράφια ή ζώα τα οποία καλλιεργούν είτε αλλοδαποί μετανάστες που έχουν ανάγκη για δουλειά είτε ή ίδιοι με δυσκολία πλέον, εξαιτίας του περασμένου της ηλικίας τους. Κάποτε οι νέοι εργαζόντουσαν στον τομέα της γεωργίας και μάλιστα κατάφερναν να χτίσουν περιουσίες από εκεί. Σήμερα οι εποχές έχουν αλλάξει. Ο Αγροτικός τομέας δεν αποτελεί κερδοφόρο τομέα απασχόλησης, όμως σίγουρα αντιμάχεται στην ανεργία. Οι νέοι όμως δεν καταδέχονται να λερώσουν τα χέρια ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίσουν να ζητούν χαρτζιλίκι από τους γονείς τους που παλεύουν καθημερινά για να τα βγάλουν πέρα.

 

Λέγοντας για λερωμένα χέρια, θυμάμαι τις φορές που έχει τύχει να έχω ανάγκη από κάποιο ηλεκτρολόγο ή υδραυλικό. Πολύ εύκολο να βρεις τα ονόματά τους, πρακτικά αδύνατο να τους βρεις διαθέσιμους καθώς πάντοτε θα βρίσκονται σε δουλειές. Και όταν λέμε δουλειές μη φανταστείτε για σημαντικές δουλειές σε οικοδομές ή επιχειρήσεις. Μα δεν έχει σημασία. Ο κλάδος του τεχνίτη ή τέλος πάντων των συγκεκριμένων επαγγελμάτων παραμένει χρήσιμος και ανάρπαστος καθώς αποτελεί ένα από τα λίγα επαγγέλματα που δεν παρουσιάζουν κορεσμό. Ποιος όμως γίνεται υδραυλικός στις μέρες μας, όταν όλοι στριμώχνονται στα πανεπιστημιακά ιδρύματα προσδοκώντας να γίνουν οι αυριανοί μηχανολόγοι όπου απλά θα επιβλέπουν τις εργασίες που έχουν αναλάβει.

 

Τα παραδείγματα είναι πολλά, όμως πρέπει να λερωθείς για να τα εφαρμόσεις. Η ανεργία είναι μια ζοφερή πραγματικότητα που πλήττει την Ελλάδα και τον κόσμο, όμως υπάρχουν μικρές διέξοδοι για την ανακούφιση του εργασιακού πληθυσμού. Το θέμα είναι να λερώσεις τα χέρια σου…

 

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟΙ ΝΑ ΛΕΡΩΣΕΤΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ :[

3 σχόλια:

  1. Το ότι οι νέοι δεν λέρωναν τα χέρια τους είναι αλήθεια και γι' αυτό φταίνε πρωτίστως οι γονείς τους που τους ωθούσαν στο βόλεμα και δευτερευόντως η λογική του κράτους που στραγγάλισε κάθε έννοια παραγωγής. Αλλά αυτό μέχρι πριν λίγα χρόνια, όχι πλέον. Όσον αφορά τα γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα της Ελλάδας δεν υπάρχει κανενός είδους προστατευτισμός από το κράτος το κόστος παραγωγής έχει διογκωθεί απελπιστικά και οι τιμές από το χωράφι μέχρι το μανάβικο φτάνουν μέχρι και να δεκαπλασιαστούν συν το ότι εισάγουμε ότι σαβούρα υπάρχει στον κόσμο. Παράδειγμα από προσωπική εμπειρία: Στην Κέρκυρα παράγονται υπέροχα λεμόνια τα οποία δεν μπορούν να πωληθούν και στην Κ. Μακεδονία τρώμε λεμόνια τουρκίας, ακόμη και αργεντινής... Στο όνομα της ελεύθερης αγοράς έχουμε καταστρέψει την ελληνική παραγωγή σε προϊόντα που η χώρα θα έπρεπε να έχει αυτάρκεια και να εξάγει κι όλας! Είμαι θερμός υποστηρικτής της επιστροφής των νέων στην επαρχία αλλά όσο δεν υπάρχει καμία προστασία στην ελληνική παραγωγή και στα ελληνικά προϊόντα, όλα αυτά θα μένουν στα ευχολόγια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :[ filologos10
    εννοείται πως στο κείμενο δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στον γεωργικό τομέα. Ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί και η λίστα είναι ατελείωτη... ευτυχώς :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αναφέρθηκα στην παραγωγή γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων γιατί το γνωρίζω καλύτερα... Όσον αφορά τους τεχνίτες φταίει το εκπαιδευτικό σύστημα που δεν ξεχωρίζει από νωρίς τους μαθητές ανάλογα με την προσωπικότητα και τις δεξιότητές τους, αλλά τους σπρώχνει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τους εξασφαλίζει θέση σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ ακόμη κι αν γράψουν 0 στις πανελλήνιες. Κυριολεκτώ και δεν υπερβάλλω πέρυσι αυτό συνέβη και μάλλον και φέτος θα το δούμε. Ακολουθούμε σαν κράτος πολιτικές αεριτζή, χωρίς σχέδιο χωρίς στρατηγική χωρίς ταυτότητα, χωρίς αξίες, χωρίς όραμα... Αυτές είναι οι συνέπειες

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το