Ένα παιδί γεννιέται και αποτελεί το νέο αίμα σε αυτήν την Γη. Από τη στιγμή που θα ανοίξει τα μάτια του, ο χρόνος κυλάει εναντίον του καθώς γρήγορα ο παιδικός ενθουσιασμός θα γίνει υποτονικός όπως και τα όνειρα για τη ζωή του. Σύντομα το μικρό αγόρι θα πρέπει να μάθει τους κανόνες της ζωής, τους κανόνες τους. Με τον καιρό το παιδί μεγαλώνει και ζωγραφίζει μαύρες εικόνες από τα σφάλματα που θα κάνει έτσι κι αλλιώς στο μέλλον. Η καταπίεση στο εξής θα είναι ο οδηγός του από όποιο σημείο κι αν καταφέρει να κρατηθεί στη ζωή του στο μέλλον.
Ο νεαρός άντρας τώρα παλεύει να επιβιώσει ενόσω ξέρει καλά σε τι είναι μπλεγμένος κι όμως συνεχίζει συνθλίβοντας τις σκέψεις και τις προσδοκίες του, αφού είναι κι αυτός πλέον μέρος του ιδίου συστήματος. Δεν του ανήκει πραγματικά τίποτα κι έτσι απλά πρέπει να μάθει να προσπαθεί περισσότερο, ευχόμενος να ζήσει καλύτερα. Κάθε μέρα είναι μια καινούρια αρχή για να σκέφτεται πως η θέλησή του έχει φύγει για πάντα μακριά.
Ο άντρας σε διαλείμματα της ζωής του σκέφτεται πως ότι ένοιωσε και ότι έμαθε, ποτέ δεν εκφράστηκε σε ότι τελικά έκανε. Αυτό που δεν ήταν, αυτό που δεν είδε ποτέ, είναι εκείνο που ίσως θα μπορούσε να γίνει, όμως ποτέ δεν ήταν ελεύθερος, ποτέ δεν ήταν ο εαυτός του κι έτσι αυτονομάστηκε… Ασυγχώρητος!
Στην πορεία των χρόνων κατάλαβε πως εκείνοι αφιέρωσαν τις ζωές τους για να κατευθύνουν την δική του και τόσων άλλων. Κι εκείνος ασυναίσθητα μαθημένος απ’ το σύστημα προσπαθεί να τους ανταμείψει και να τους ευχαριστήσει όλους. Ένας πικραμένος άντρας –πλέον- που πέρασε η ζωή του χωρίς καμία ουσία. Θα μπορούσε να πολεμήσει σε μια μάχη που ποτέ δεν θα κέρδιζε, όμως τώρα είναι ένας ταλαίπωρος που δεν νοιάζεται ουσιαστικά για τίποτα και τώρα προετοιμάζεται για το αργό τέλος της ζωής του σε μια ζωή που ίσως την τελευταία στιγμή να μετανιώσει για τον τρόπο που την έζησε. Μετάνιωσε (τελικά) και δικαίωσε τον τίτλο του, ο… Ασυγχώρητος :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το