ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως
0:00-0:30 Λένε πως τα όνειρα διαρκούν ελάχιστα μα είναι αρκετά για να πλάσουν μια ολόκληρη ψεύτικη ιστορία. Έτσι κι εγώ ήξερα πως δεν έχω πολύ χρόνο και αφού τελείωσα(…) ξάπλωσα για να ξεκινήσω το ταξίδι (μου).
0:30-2:16 Τα μάτια μου έκλεισαν γρήγορα και ένα απαλό πέπλο πήρε την ψυχή μου ψηλά. Εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε τίποτα άλλο γύρω και μέσα μου. Πέταξα σε μια ζωή όπως την σχεδίαζα. Έβλεπα τον εαυτό μου όπως τον φανταζόμουν, μέσα σε ένα γραφείο μιας πολύ καλής δουλειάς που του επέτρεπε να ζει σε ένα ευχάριστο περιβάλλον με ανέσεις και χωρίς άγχη. Τα όνειρα κανείς δεν μπορεί να τα λογοκρίνει κι έτσι συνέχισα χωρίς ενοχές σε μια ζωή με ωραίες γυναίκες, ακριβά αυτοκίνητα και δόξα. Σαν να ήμουν κάποιος που για κάποιο λόγο είχε καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό. Μια ζωή με ελεύθερο χρόνο για να ζει οικογενειακές στιγμές και ξέγνοιαστα μεσημέρια κάτω απ’ τον ήλιο.
2:17-5:12 Ο ήλιος ήταν εκτυφλωτικός. Τόσο, που παραλίγο να με ξυπνήσει. Όμως το όνειρο δεν είχε προλάβει να τελειώσει ακόμα και συνέχισε διαφορετικά. Αυτή τη φορά το πέπλο σταμάτησε να με ανυψώνει και μια άνευ προηγουμένου πίεση άρχισα να νοιώθω στο στομάχι. Έπεφτα. Γρήγορα, απότομα και χωρίς σταματημό. Ένοιωσα να πέφτω, να πέφτω απ’ το μέλλον, να περνώ ακόμα κι απ’ το παρόν και να γκρεμίζομαι στο παρελθόν. Είδα τον εαυτό μου να αισθάνεται πως κανείς δεν τον καταλαβαίνει και πως θα μου δινόταν η ευκαιρία να αποδείξω τι μπορώ να καταφέρω, είδα παιδικά γέλια και εφηβικά χαμόγελα. Είδα ξεγνοιασιά, μα και αγωνία για το πότε θα γίνω κύριος του εαυτού μου. Είδα μια ζωή που άρχισα να χτίζω μόνος μου και που ήταν τόσο αποθεωτική που φάνταζε σαν την απαρχή μιας πολύ μεγάλης ζωής. Για κάποιο λόγο το παρελθόν ήταν ονειρικό κι όμως δεν ήταν πλάσμα της φαντασίας του ονείρου μου.
5:13-5:25 Απότομα άρχισα να αισθάνομαι μια ώθηση προς τα πάνω. Επέστρεφα στο παρόν; Τελείωνε το όνειρο; Μια φωνή διέκοψε τα πάντα. Ήμουν; Είμαι; Θα ‘μαι; Τι; :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το