ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ δώστε μου χρόνο να σκεφτώ (part 1)

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Οι άντρες του '50 έπαιρναν μεγάλες αποφάσεις. Φόρτωναν τα υπάρχοντά τους σε καρό, μεγάλες βαλίτσες. Αν αγαπούσαν ένα κορίτσι, το έπαιρναν μαζί τους στην ''Αστόρια'' και έκαναν κάμποσα πανέξυπνα παιδιά, που τα έφερνε ο ''Θεός'' και δεν ήταν διόλου απίθανο να γίνουν περίτρανοι γερουσιαστές. Ώσπου να πραγματοποιηθούν όλα αυτά, οι φτωχοί μετανάστες δεν πήγαιναν σε ψαροταβέρνες.

Οι αναποφάσιστοι άνθρωποι, προέκυψαν τη στιγμή που απέκτησαν λεφτά για να τρώνε καραβιδόψιχα.

Αν δεν αποφασίζεις, έχεις χάσει κάποιο πολύ σημαντικό κριτήριο.

Από τις σοβαρές αποφάσεις της ζωής πρέπει να εξαιρείς τις αγορές. Οι αγορές, δίνουν την ψευδαίσθηση της ωριμότητας.

Είναι παυσίπονο για όλα, για την κρίση ηλικίας. Λες: ''Μεγάλωσα μάλλον, γιατί βρήκα επιτέλους το οροφοδιαμέρισμα των ονείρων μου!''

Φαντάζεσαι τον εαυτό σου με ένα πορτοκαλί κεραμίδι πάνω από το κεφάλι, που θα σε γεμίσει με μπόλικη σιγουριά και την υποχρέωση να είσαι συνεπής στο ισόβιο δάνειο. Για να μην ψυχοπλακωθείς, δίνεις στον εαυτό σου διάφορες εναλλακτικές: ''Το πουλάω άμα θέλω. Το νοικιάζω μωρέ...''

Στα υπόλοιπα ενδεχομένως να εξακολουθείς να είσαι κουλουβάχατα. Η τύχη σπανίως ευνοεί τους αναποφάσιστους...

Σ' τη φέρνει κανονικά όπως τη φέρνει στους ''αμετανόητους'' εργένηδες. Πάνω στο άνθος της ηλικίας τους, τους κάθεται στο σβέρκο η πιο αποφασισμένη γκόμενα με την πιο αποφασισμένη εγκυμοσύνη.

Πας στο γάμο και σκέφτεσαι ευχή για να τους φτιάξεις τη διάθεση: ''Πήρες το καλύτερο κορίτσι, ΒΡΕ!'' +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ η αξία του χρόνου

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Οι μέρες περνούν σαν αστραπή και μέσα σε ένα 24ωρο ζούμε όλοι χιλιάδες στιγμές. Παιδιά, δουλειά, φίλοι, σπίτι. Όλα αυτά φεύγουν χωρίς να το καταλάβεις. Το ένα ραντεβού πίσω από το άλλο, κοινωνικές συναναστροφές και εμπειρίες που θέλουμε - και είναι απαραίτητο - να χαρίζουμε στον εαυτό μας. υπάρχουν και για εσάς φορές που νιώθετε ότι σας κυνηγά ο χρόνος; Ή για να είμαι πιο σωστή σαν να προσπαθείτε να κατακτήσετε το χρόνο;

Ξέρετε, η κίνηση που κάνουμε και κοιτάμε το ρολόι μας μπορεί να φανερώνει κάτι που είναι πέρα από τη συνεχόμενη κίνηση, την οποία έχει η ζωή μας. Μπορεί να λειτουργήσει σαν μία υπενθύμιση. Υπενθύμιση του ότι πρέπει να κάνουμε ένα διάλειμμα. Να ξανακοιτάξουμε το πρόγραμμα μας και να βάλουμε κάπου μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας μας κάποια πράγματα που θα μας βγάλουν από τη μονοτονία.

Το ξέρω πως υπάρχουν σπάνιες στιγμές που νιώθουμε έτσι, έτοιμοι για όλα. Έχουμε εξασκηθεί στο να φτιάχνουμε deadlines σε ένα μεγάλος μέρος της ζωής μας, μέχρι και για το τι ώρα θα γεννηθεί ένα παιδί. Αν όμως διαπεράσουμε αυτό το σύννεφο της ρουτίνας και όλες τις περιπλοκές που αυτή δημιουργεί, τότε θα δούμε την ώρα διαφορετικά. Γινόμαστε συλλέκτες στιγμών. Έχουμε επιθυμίες και στοχεύουμε σε μία εξωστρέφεια, που είναι απαραίτητη για μία υγιή κοινωνική ζωή.

Κλείνοντας, είναι καλό να υπογραμμιστεί ότι ο χρόνος έχει έναν μαγικό ρόλο να μας δείχνει αυτό που πραγματικά αξίζει. +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ απρόσμενο καλοκαιρινό τηλεφώνημα

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Αφιερωμένο σε δυο πρώην μοναχικές ψυχές...

-Γεια σας, η κυρία Ελεονώρα Μελέτη;
-Παραλίγο.
Αυτές ήταν οι πρώτες λέξεις που ξεστόμισαν ο ένας στον άλλο. Ο λόγος του τηλεφωνήματος ήταν καθαρά επαγγελματικός. Γνωρίζονταν μονάχα εξ όψεως. Η χρονική περίοδος που έτυχε να μιλήσουν ήταν πραγματικά δύσκολη και για τους δυό. Εκείνος δούλευε καθημερινά μέσα στη ζέστη. Εκείνη ήταν μια πολυάσχολη γυναίκα. Δυναμική, γεμάτη όνειρα. Τους ένωνε το γεγονός ότι και οι δυο ήταν τσακισμένοι και προδομένοι από ανθρώπους.

Εκείνη, ετοίμαζε ένα συνέδριο και προσπαθούσε μέσω γνωστών να βρει κάποιον να τη διαφωτίσει με τις γνώσεις του. Eκείνος όχι μόνο τη διαφώτισε, προθυμοποιήθηκε να τη βοηθήσει με τη συμμετοχή του κι εκείνη χάρηκε πολύ!

Η συνομιλία των δύο νέων δεν ήταν τυπική. Αν και ήταν λίγα τα λεπτά της συνομιλίας τους άρχισαν να γελούν μεταξύ τους και να λένε ιστορίες. Κλείνοντας το τηλέφωνο, ξάπλωσαν και οι δυό την ίδια περασμένη ώρα με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη τους.

Η ιστορία αυτή ξεκίνησε στα μέσα του περασμένου Μαΐου, πάνω στον οργασμό της άνοιξης, λίγο πριν τη χαρά του καλοκαιριού.
Μετά το πρώτο τηλεφώνημα, ακολούθησε και δεύτερο, και τρίτο, και τέταρτο, και πέμπτο...
Και έτσι κύλησε όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Με τηλεφωνήματα και λιγοστά μηνύματα.

Παρά την κούρασή της εκείνη χαιρόταν να βλέπει εισερχόμενη κλήση από εκείνον. Δεν τους πτοούσε η κούρασή τους. Κάθε βράδυ μιλούσαν τουλάχιστον ένα δίωρο.

Εκείνη, ήξερε βαθιά μέσα της πως κάποια μέρα θα βρεθεί τυλιγμένη στη ζεστή αγκαλιά του. Και όταν αυτό συνέβη ήξερε πως ήρθε η ώρα να τακτοποιηθούν όλα μέσα της. Και το πάλεψε πολύ. Γνώριζε πως εάν επέλεγε να μείνει κοντά του θα έπρεπε αρχικά να ψάξει τον εαυτό της για να καταλάβει το μυστηριώδες μυαλό του. Έπρεπε να γίνει αντάξια των περιστάσεων προκειμένου να του δείξει ότι είναι εκεί γι' αυτόν και δε χωρά κανένας άλλος μέσα της!

To soundtrack στις βόλτες τους:

+Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ η νιότη θέλει κέφι και αγάπη

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Αγαπημένη νεαρά (για εμένα λέω). Μεγαλώνεις μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο. Θα γίνεις και εσύ «γριά» μια μέρα... Μην αλλάζεις τη σελίδα, μην αποστρέφεις το βλέμμα, μην έχεις τάσεις για εμετό. Μην ιδρώνεις και μην αγχώνεσαι. Κάθε εποχή έχει τις ομορφιές της. Κάθε στιγμή είναι μοναδική και σπουδαία.

Τώρα θα αναρωτηθείς γιατί τόσος πεσιμισμός... γιατί φτάνω στο τέλος πριν ξεκινήσω να παραθέτω άλλες σκέψεις... Τουναντίον. Όταν έγινα 18 με είχε πάρει από κάτω γιατί έλεγα πως τελείωσαν για πάντα τα χρόνια της αθωότητας και μεγαλώνω. Κάθε χρόνο, 6 Μαρτίου ένιωθα ένα βάρος. Δε γιόρταζα ποτέ, ούτε έσβηνα τούρτα...

Και αυτό το σημείωμα στον εαυτό μου προέκυψε πριν λίγες ώρες από κάποιες σκέψεις που έκανα.

Σκεφτόμουν πως στο χώρο που εργάζομαι είμαι ανάμεσα σε υαλουρονικά και βελόνες. Βλέπω νέες κοπέλες να έρχονται και να κλείνουν ραντεβού για εφαρμογή των προϊόντων, κι ας είναι 30 χρονών.

Τις βλέπω αγχωμένες και προβληματισμένες... Αποφασισμένες να κάνουν οτιδήποτε για να φαίνονται πιο λαμπερές στον καθρέφτη τους ακόμα κι αν κανείς δεν παρατηρήσει καμία αλλαγή γιατί είναι πολύ μικρές.

Ξεκινούν να αναρωτιούνται ποιες «ζώνες» στο πρόσωπό τους έχουν θέμα. Μάτια, μύτες, χείλη κλπ...

Τις κοιτάζω με το σαγόνι στο πάτωμα... Αναρωτιέμαι πόσο ανασφαλείς είναι. Σκέφτομαι ότι η νιότη δεν έχει ανάγκη από αισθητικές παρεμβάσεις, έχει τη φρεσκάδα της, έχει τη δυναμική της...

Στα 50 τι θα κάνουν δηλαδή; Θα είναι πιο βαθιά δυστυχισμένες για την εικόνα τους; Μου φαίνεται λυπηρό γιατί όταν αγαπάμε τον εαυτό μας, αγαπάμε και τις ατέλειές μας.

Σήμερα που γίνομαι 22, φρόντισα να το γιορτάσω χωρίς να πω σε όσους κάλεσα στο σπίτι μου πως έχω γενέθλια γιατί απεχθάνομαι τα τυπικά δώρα. Ήθελα να μαζέψω αγαπημένα μου πρόσωπα και να γελάσουμε με την καρδιά μας.

Δεν είναι άσχημο να μεγαλώνεις. Είναι υπέροχο να βλέπεις πως όσο μεγαλώνεις υπάρχουν άνθρωποι που σε αποδέχονται για τα σωστά σου και τα λάθη σου και σε αγαπούν αληθινά! +Nastazia A

Υ.Γ.: Χρόνια μου πολλά και χρόνια πολλά στον δικό μας Γιάννη Σπυριδάκη για χθες!

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ είσαι πιο όμορφος απ' όσο νομίζεις

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Η ομορφιά...

Η ομορφιά είναι το στοιχείο εκείνο που ξεχωριστή νότα σε ένα πρόσωπο, σε ένα αντικείμενο ακόμα σε μια κατάσταση.

Η ομορφιά αποτέλεσε έμπνευση για καλλιτέχνες. Στο όνομά της δημιουργήθηκαν σπουδαία έργα τα οποία την υμνούν και αποδίδουν την σπανιότητα και το πόσο φανερή είναι όταν υπάρχει.
Πολλές φορές δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την ομορφιά όταν δεν της επιτρέπουμε να «εισβάλλει» στη ζωή μας.

• Η ομορφιά είσαι εσύ με την αγνή καρδιά και την κατανόηση. Εσύ που παρά τα πικρά δάκρυα που έχυσες για καταστάσεις που σε δυσκόλεψαν δεν το έβαλες κάτω. Πήρες βαθιά ανάσα και τα πηγές καλύτερα από κάθε άλλη φορά.
•  Ομορφιά είναι η αγάπη που δίνεις στους άλλους και η σιγουριά που τους προσφέρεις. 
• Ομορφιά είναι όταν με καλή ψυχολογία φοράς τα γιορτινά σου ακόμα και ας μην γιορτάζει κανένας γύρω σου. 
• Ομορφιά είναι όταν βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο και ακόμα κι αν διψάς πολύ, θα κάνεις υπομονή και θα ξεδιψάσεις κάποιον που το έχει ανάγκη. 
• Ομορφιά είναι η δημιουργία και αλλαγή μας. Η καλύτερη έκδοση του εαυτού μας.

Και να θυμάστε. Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο σε αυτή τη ζωή. Το δεδομένο δεν έχει γοητεία και ομορφιά, μονάχα ασχήμια και ρουτίνα. Ακόμα και ο γονιός δεν μπορεί να θεωρεί το παιδί του δεδομένο. Αντιθέτως οφείλει να του δείχνει τις πτυχές της ζωής για να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερες επιλογές μελλοντικά.  +Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι άνθρωποι είναι ταξίδια μαγικά

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Έφυγε το 2016, και δε κρύβω τον ενθουσιασμό μου γι' αυτό. Πλέον νιώθω πιο έντονα ότι θέλουμε να απαλλαγούμε από αυτό σα να ήταν ένα παλιό ρούχο, που το φορέσαμε τόσες πολλές φορές που πλέον το έχουμε βαρεθεί και θέλουμε να το πετάξουμε. Συμφωνώ πως το 2016 δεν ήταν συμπαθητική χρονιά. Πήρε περισσότερα και έδωσε λιγότερα.

Ποιος άνθρωπος δεν αναζητά λίγο καλοκαίρι μέσα στο χειμώνα; Να νιώσει την ανεμελιά ενός ταξιδιού μέσα στην καθημερινότητά της πόλης. Καθόμουν στον καναπέ ενός σαλονιού πρόσφατα. Στρέφοντας το βλέμμα στο παράθυρο του σαλονιού, από τη διάφανη κουρτίνα, διέκρινα τσιμεντένια, άχρωμα σπίτια. Το μυαλό μου γύριζε στο καλοκαίρι. Στην αλλαγμένη και πιο αισιόδοξη διάθεσή μου. Στον αθεράπευτα ρομαντικό μου εαυτό που τόσο με αγαπώ που είμαι έτσι αδιόρθωτη. Στα μέρη που πήγα και σε ταξίδια που φανταζόμουν πως θα κάνω. Στους ανθρώπους που θα συναντούσα το καλοκαίρι αλλά τελικά δεν ήταν εφικτό για επαγγελματικούς λόγους.

Το μυαλό μου γυρνά στις θαλασσινές μυρωδιές και στους κόκκους άμμου που κόλλαγαν στα πόδια μου. Και τώρα ο χειμώνας τελειώνει και παίρνουμε ανάσα για τον καυτό ελλαδικό ήλιο. Παίρνουμε ανάσα για το λιγότερο προβληματικό 2017 και για το φως της χαράς που έχουμε ανάγκη τόσο να εισπράξουμε.

Η ζωή δε σταματά σε ένα γεγονός όμως νοσταλγούμε τις όμορφες και διαφορετικές στιγμές στη ζωή μας... +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ playlist συναρπαστικών αναμνήσεων

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Παραδέχομαι πως είχα καιρό να το κάνω. Είχα καιρό να ανανεώσω το playlist, ίσως γιατί φοβάμαι τις αλλαγές και καταβάθος, όταν συνηθίζω κάτι μου προσφέρει μια ασφάλεια. Νομίζω πως το playlist με ακολουθεί ανάλογα με τις περιόδους της ζωής μου. Ναι τώρα που το ξανασκέφτομαι, έτσι είναι. Ισχύει. 

Κάθομαι πάνω από το κινητό μου αλλάζοντας σειρά στα τραγούδια. Όσο σκρολάρω προς τα κάτω ξαναθυμάμαι τραγούδια που είχα να ακούσω καιρό. Τραγούδια που με συντρόφευαν σε θέματα δουλειάς και καρδιάς (χαχα).

1964, 13 Φεβρουαρίου. Χρόνια πολλά στη μαμά μου που σαν σήμερα θα γινόταν 53. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή μου τραγουδούσε το ''Don't cry for me Argentina''. Αν ήταν μαζί μου θα άλλαζε λίγο τους στίχους και θα μου έλεγε: ''Don't cry for me Anastasia, the truth is I never left you''. Ακόμα θυμάμαι τον τόνο που το τραγουδούσε και σήμερα της το αφιερώνω με όλη μου την αγάπη.

Το ''All the single ladies'' θα μου θυμίζει για πάντα το μαγικό Κυριακάτικο βράδυ της 8ης Νοεμβρίου στο στάδιο ΟΑΚΑ το 2009 που είχε έρθει η Beyonce στην Ελλάδα. Μακράν η καλύτερη συναυλία που έχω πάει. Ήχος, θέαμα, όλα τόσο μαγικά και εγώ τόσο μικρή για να τα θυμάμαι σαν ένα τέλειο όνειρο!

Προχωρώντας τα χρόνια πάμε στο 2012 και στο ''Love etc.'' των Pet Shop Boys. Oι στίχοι δίνουν συμβουλές σε έναν νεαρό άνδρα τι να κάνει στη ζωή του για να νιώσει πιο χαλαρός και ευτυχισμένος. Το τραγούδι αυτό μου θυμίζει την Πανεπιστημιούπολη στου Ζωγράφου. 28 Απριλίου. Υπέροχος ανοιξιάτικος καιρός και εγώ χάζευα τον ουρανό κάτω από τα πεύκα. Ήμουν πλημμυρισμένη από χαρά. Ζούσα στιγμές που περίμενα καιρό...

2014, Noέμβριος. Ξεκινάω να εργάζομαι. Ήταν γύρω στις 2 η ώρα το βράδυ και έπρεπε να τελειώσω τη συγγραφή μιας έρευνας μαζί με 2 συναδέλφους. Το τραγουδι που με συντρόφευε ήταν το Oi Va Voi Refugee.

2015 με το τραγούδι των Liebe ''Strangers''. Αυτό το τραγούδι μου θυμίζει τα απογεύματα του κρύου Φλεβάρη του 2015 και μια αναπάντεχη συνάντηση κοντά στον εργασιακό μου χώρο. Νοσταλγικό και ταυτόχρονα το ορίζω εναρκτήριο τραγούδι της ενήλικης ζωής μου.

2016, Μάρτιος. Dua Lipa ''Be the One''. Άγιος Αιμιαλιανός, Χίου. Σκοτάδι έξω κι εγώ μέσα στο αυτοκίνητο άκουγα το be the one που έπιανε από έναν τούρκικο ραδιοφωνικό σταθμό.

2016, Μάιος και ''Here she comes again'' απο Royksopp. ''give her peace of mind'' λέει ένας στίχος, αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν και άρχισα να το αποκτώ.

2016, 1η Οκτωβρίου. Kαλεσμένη στη παρουσίαση δίσκου των Ex girlfriend's perfume. Το live άνοιξε με το τραγούδι ''Run''. Κάποιοι στίχοι λένε: ''And I’m crying and crying and crying, Cause I can’t fight and try to die and cry, I will find the way to fight, But now I try to die, I can’t stop crying, I wanna run and get away, Feeling insane and runaway, Get lost and hide in the rain, Hope to find you I’ll find you anyway...'' Μου άρεσε αυτό το τραγούδι για το ρυθμό του. Όταν εκτίμησα πραγματικά αυτό το τραγούδι ήταν αργά... +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ τα άγρια ζώα προσαρμόζονται στη ζωή μας

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Μας ξαφνιάζει το αναπάντεχο; Πιστεύω, μας κάνει να αισθανόμαστε ένα απέραντο μούδιασμα από το κεφάλι έως τα ακροδάχτυλά μας. Λίγο πολύ τα τελευταία χρόνια έχουμε επαναπροσδιορίσει τι είναι σημαντικό και έχουμε πετάξει στον κάδο των ενοχών πολλά που κάποτε τα θεωρούσαμε απαραίτητα. Προσαρμοστήκαμε σε νέα δεδομένα.

Θα ήθελα να σας πω μια ιστορία για να καταλάβετε πως το αναπάντεχο δεν είναι κάτι «φρικιαστικό». Ίσως να είναι κάτι που θα δώσει άλλη νότα στη ζωή μας.

« Η τίγρης που ήρθε για τσάι» της Τζούντιθ Κερ

Μία τίγρης μπαίνει σε ένα σπίτι ξαφνικά  να πιει τσάι με ένα κοριτσάκι την Σόφι και την μητέρα της. Μαμά και κόρη δεν πανικοβάλονται και αξιολογούν ψύχραιμα το αναπάντεχο αφήνοντας την τίγρη να φάει ό,τι φαγητό υπήρχε στο σπίτι. Ο πατέρας όταν γυρνάει νιώθει ευλογημένος που η τίγρης δεν πείραξε  την οικογένεια του και αρκέστηκε στο να καταβροχθίσει τις προμήθειες του σπιτιού. Χαρούμενος, βρίσκει την ευκαιρία να γευματίσει με την οικογένεια του στο εστιατόριο με τα υπέροχα λουκάνικα που τους αρέσει τόσο.

Αυτό που το βιβλίο μας λέει είναι πως τα πράγματα είναι πιο απλά από όσο νομίζουμε και δεν χρειάζεται να πανικοβαλλόμαστε με το αναπάντεχο, να μην το αξιολογούμε λανθασμένα, βιαστικά και με υπερευαισθησία.

Μπορούμε να ισορροπήσουμε εστιάζοντας στις καλύτερες πτυχές του εαυτού μας, χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες μας και τη διορατικότητα μας. Την στιγμή που όλα μοιάζουν μαύρα (γιατί ποτέ δεν είναι κατάμαυρα) να μην αφηνόμαστε σε κάποιου είδους μανία καταδίωξης βλέποντας παντού εχθρούς. Η υπομονή και η απλούστευση μας βοηθάνε να διακρίνουμε το σημαντικό από το ασήμαντο. +NastaziaA

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ - ο ξεχασμένος ήχος του SMS

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Tι μου λέτε; Δε θυμάμαι καν τον ήχο των sms. Θυμάμαι να σου πω πώς κουδουνίζει το Facebook, το viber... Τέτοια τώρα, ξέρεις. 

Και έρχεται η ώρα που πας τις ριμαδοδιακοπές. Μάζευες ένα ένα τα ευρώ, μόνο που στο νησάκι που βρίσκεσαι, το 3G σου είναι για τα μπάζα. Με λίγα λόγια χάνεται η επαφή σου με τον έξω κόσμο. Δεν έχεις συχνά την ευκαιρία να χαζέψεις από την οθόνη του κινητού σου καμιά άλλη παραλία στο Αιγαίο. Οι φίλοι ανησυχούν, ακόμα και χαμένοι γκόμενοι σε αναζητούν με αγωνία - από πού κι ως πού; 

Ξαφνικά ακούς ένα περίεργο ήχο, κάπως συνεχόμενο. Θαρρείς πως παρακούς. Ξανακούς το ίδιο. Είσαι πεπεισμένη ότι ο ήχος προέρχεται από μεταλλαγμένα τζιτζίκια-δολοφόνους που έχουν σκοπό να παρενοχλήσουν τις στιγμές ηρεμίας σου. Σκέφτεσαι τι κρίμα να μην υπάρχει πια η εκπομπή «Αθέατος Κόσμος» ή έστω «Οι Πύλες του Ανεξήγητου» να αναφέρεις τους μυστηριώδεις ήχους των τζιτζικιών στις αρμόδιες εκπομπές.

Ο ήχος ακούγεται για τρίτη φορά. Το μυαλό σου στροφάρει ανελέητα. «Κοίτα τον διπλανό... Παίζει Pokemon Go στις διακοπές... Πού οδηγούμαστε;», σκέφτεσαι.

Όταν ακούγεται για τέταρτη φορά επιτέλους αντιλαμβάνεσαι πως είσαι εσύ. Διαπιστώνεις ότι αν και το κινητό σου είναι εξελιγμένο - έως εκεί που δεν πάει - έχει τη δυνατότητα να στέλνει sms. Και κάπου εκεί θυμάσαι τα εφηβικά σου χρόνια όταν έτρεχες να βάλεις μονάδες στο κινητό για να γκομενίζεις με τον «χαλβά» που σου άρεσε.

Και πού θέλω να καταλήξω; Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα sms είναι η χαμένη νιότη μας. Τότε που αν απαντούσες στο μήνυμα δε γινόταν η απάντηση που έδωσες να διαγραφεί όπως γίνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μάζευες κάθε λογής κολαούζο προκειμένου να δώσεις την τέλεια απάντηση για να εντυπωσιάσεις.

Στον ψηφιακό κόσμο όμως μας στέλνουν και τους στέλνουμε ατέλειωτες ηλιθιότητες και αδιακρισίες γιατί είναι πιο απλό κι από φτέρνισμα. +Nastazia A 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »