ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΙΟΥ ~ το ψηφιακό πεδίο μάχης του 21ου αιώνα

παρουσίαση νέων τεχνολογιών & η χρηστικότητα & συμβολή τους στην καθημερινότητα

Ιστορικά, ο τρόπος με τον οποίο στήνονταν και εκτελούνταν οι κατά καιρούς πόλεμοι, άλλαζε ακολουθώντας πιστά την πρόοδο της ανθρωπότητας. Ξεκινήσαμε με πέτρες και ξύλα, μάθαμε να φτιάχνουμε όπλα από χαλκό και ατσάλι, ανακαλύψαμε την πυρίτιδα, μέχρι που φτάσαμε στα υπερσύγχρονα αεροπλάνα, τανκς, τις έξυπνες βόμβες αλλά και τους πυρηνικούς πυραύλους, που μπορούν να αφανίσουν ολόκληρα κράτη.

Τα όπλα όμως είναι ακριβά στην κατασκευή και συντήρηση τους, θέλουν εξειδίκευση στην χρήση τους, απαιτούν στρατό για την χρήση και την ασφαλή αποθήκευσή τους και, το κυριότερο όλων, είναι εύκολο να ανιχνευθεί η οποιαδήποτε εχθρική κίνηση αφού το Διάστημα έχει καταληφθεί από κατασκοπευτικούς δορυφόρους που ψάχνουν για τέτοιες κινήσεις, νύχτα-μέρα.

Όλα αυτά πρόκειται να αλλάξουν πολύ σύντομα (η αλήθεια είναι, ότι έχουν ήδη αλλάξει!) με την μετάβαση του πολέμου στο επόμενο επίπεδο – αυτό του Κυβερνοχώρου. Μάλιστα, η πρώτη «βόμβα μαζικής καταστροφής» εξαπολύθηκε την περασμένη εβδομάδα και ήταν απόλυτα επιτυχημένη. Το όνομα της; WannaCry

Ο ιός WannaCry μόλυνε τους πρώτους υπολογιστές κάποια στιγμή το πρωί της Παρασκευής και μέχρι το τέλος της ημέρας είχε μολύνει 75,000 Η/Υ σε 74 χώρες. Μέχρι την Δευτέρα, ο αριθμός αυτός είχε αγγίξει τις 200,000 Η/Υ σε πάνω από 150 χώρες! Θύματά του δεν ήταν μόνο ανυποψίαστοι οικιακοί χρήστες, αλλά κυβερνήσεις, Εθνικά Συστήματα Υγείας, σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, τράπεζες, σχολεία, εταιρίες κινητής τηλεφωνίας και εταιρίες κούριερ (μεταξύ άλλων).

Ο ιός (τύπου Ransomware) μολύνει το θύμα του εκμεταλλευόμενος ένα κενό ασφαλείας στο λειτουργικό σύστημα της Microsoft (Windows). Μόλις βρει τρόπο να εισβάλλει στο σύστημα, τότε προχωράει σε κρυπτογράφηση όλων των προσωπικών αρχείων του χρήστη καθιστώντας τα μη προσπελάσιμα. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία, ο ιός αντιγράφει τον εαυτό του και ψάχνει τον επόμενο στόχο του (εντός του ίδιου δικτύου ή στο Διαδίκτυο). Αυτό σημαίνει ότι ο ρυθμός μόλυνσης αυξάνεται εκθετικά (πιο πολλοί μολυσμένοι Η/Υ δημιουργούν πιο πολλά αντίγραφα του ιού).

Αν το θύμα επιθυμεί να αποκτήσει πρόσβαση στα μολυσμένα αρχεία του, τότε πρέπει να πληρώσει ένα ποσό στον δημιουργό του ιού. Το ποσό αυτό συνήθως διπλασιάζεται μετά από 3-4 μέρες ώστε να αυξηθεί και η πίεση στο θύμα, το οποίο αν και τότε δεν πληρώσει, χάνει την οποιαδήποτε πρόσβαση στα αρχεία του, για πάντα. Αν τα αρχεία έχουν γίνει back-up τότε υπάρχει σωτηρία και μπορούν να ανακτηθούν. Αρκεί να μην έχουν γίνει back-up στο τοπικό δίκτυο του χρήστη το οποίο θα έχει μολυνθεί ήδη από τον ιό!

Ευτυχώς, υπάρχουν τρόποι προστασίας και στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο «έγκαιρος εμβολιασμός» του Η/Υ ήταν η μοναδική του προστασία. Η Microsoft είχε «ανακαλύψει» (περισσότερα για αυτή την «ανακάλυψη» παρακάτω) το κενό ασφαλείας και εδώ και δυο μήνες, είχε εκδώσει ενημέρωση μέσω του συστήματος αναβάθμισης του λειτουργικού συστήματος (Windows Updates). Όσοι είχαν εγκαταστήσει την ενημέρωση αυτή, ήταν ασφαλής.

Πέρα από την φύση του ιού όμως, αξίζει να σταθούμε σε δυο-τρια, πολύ σημαντικά, δεδομένα. Δεδομένα που αποδεικνύουν πώς έχει αλλάξει (και πόσο περισσότερο θα αλλάξει) ο πόλεμος μεταξύ κρατών και οργανώσεων.

Πρώτον, η ταχύτητα με την οποία εξαπλώθηκε ο ιός είναι ασύλληπτη. Κανένα άλλο όπλο στην ιστορία του ανθρώπου δεν μπορεί να εξαπλωθεί τόσο γρήγορα και να προκαλέσει αυτή την ζημιά. Η πυρηνική βόμβα είναι εξαίρεση, αλλά σκεφτείτε ότι ο WannaCry δεν χρειάζεται τίποτα από όσα χρειάζεται η πυρηνική βόμβα για να κατασκευαστεί. Το πεδίο μάχης μετατοπίζεται πλέον και όλοι μας μπορούμε να γίνουμε, όχι στρατιώτες, αλλά στρατηγοί και εκτελεστές! Με ελάχιστη προσπάθεια, μπορούμε να «γονατίσουμε» ένα ολόκληρο κράτος. Και μάλιστα από την άνεση του σπιτιού μας και χωρίς να χρειαστεί πολύ προσπάθεια και δουλειά.

Δεύτερον, το κενό ασφαλείας, το οποίο εκμεταλλεύτηκαν οι συγκεκριμένοι hackers, ήταν ένα κενό το οποίο υπήρχε, εσκεμμένα, προκειμένου να επιτρέπεται στην Αμερικανική Μυστική Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA) να «εισβάλλει» στους Η/Υ χρηστών και εταιριών και να παρακολουθεί, παράνομα, την δραστηριότητά τους. Η Microsoft απλά «σφράγισε» αυτή την «πόρτα» όταν βγήκε στην φόρα μια λίστα με τα διάφορα λογισμικά που χρησιμοποιούν οι Αμερικανικές Αρχές Ασφαλείας για να μας παρακολουθούν. Αυτό σημαίνει ότι τα ίδια όπλα τα οποία χρησιμοποιούμε για την (θεωρητική) προστασία των πολιτών και κρατών, γυρνάνε εναντίον μας και χρησιμοποιούνται για κακό σκοπό.

Τρίτον, είναι εμφανές από το πώς στήθηκε η επίθεση αυτή ότι το χρηματικό κέρδος δεν ήταν ο σκοπός των «τρομοκρατών». Ο πραγματικός σκοπός τους ήταν να τεστάρουν το κλεμμένο αυτό εργαλείο και να δουν τι ζημιά μπορούν να προκαλέσουν. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι μελλοντικές επιθέσεις θα είναι πιο στοχευμένες και πιο εκτεταμένες. Ένα σημαντικό εύρημα που υποστηρίζει την θεωρία αυτή είναι το γεγονός ότι πολλά κομμάτια του «κώδικα» του συγκεκριμένου ιού έχουν κοινά στοιχεία με «κώδικα» κυβερνοεπιθέσεων που έχει εξαπολύσει η Β. Κορέα.

Παρόμοιες επιθέσεις ιών έχουν γίνει και στο παρελθόν, φυσικά. Ο λόγος που στεκόμαστε στην συγκεκριμένη είναι γιατί ήταν μεγάλη σε έκταση (η μεγαλύτερη ως τώρα) και γιατί χρησιμοποίησε ένα έτοιμο εργαλείο στο οποίο, μέχρι πρότινος, είχαν πρόσβαση μονάχα κυβερνητικές υπηρεσίες των Η.Π.Α.

Αυτό είναι μονάχα η αρχή. Οι πόλεμοι στο, όχι και τόσο μακρινό, μέλλον θα χάνονται ή θα κερδίζονται μέσω Η/Υ. Όποιος μπορέσει να καταστρέψει το δίκτυο υποδομής μιας χώρας (καταστρέφοντας το δίκτυο ηλεκτρισμού, σταματώντας τρένα και αεροπλάνα, κλπ.), θα κερδίσει τον πόλεμο.

Θα κλείσουμε με ένα πολύ σημαντικό ηθικό πλεονέκτημα που προσφέρει η κυβερνο-επίθεση. Είναι, σχετικά, δύσκολο να ζητήσεις από κάποιον να σκοτώσει ανθρώπους για λογαριασμό κάποιου κράτους ή οργανισμού. Οι ηθικοί φραγμοί μπαίνουν πολλές φορές εμπόδιο και ακόμα και οι πιο έμπειροι στρατιώτες παθαίνουν κρίση ηθικής και παρεκκλίνουν από τις εντολές που έχουν λάβει. Στον ψηφιακό πόλεμο όμως, σπάνια προκαλούνται άμεσοι θάνατοι. Ο μισθοφόρος απλά εκτελεί μια εντολή και προσβάλλει με κάποιον ιό μια χώρα. Η συνείδησή του είναι καθαρή. Θάνατοι θα υπάρξουν, αλλά όσο παραμένουν έμμεσοι και όχι άμεσοι, τότε ο οποιοσδήποτε μπορεί να πατήσει το κουμπί χωρίς ίχνος ηθικών φραγμών.

Καλώς ορίσατε στον πόλεμο του 21^ου αιώνα! +Vassilis Anastasiadis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ το twin peaks και η προϊστορία των τηλεοπτικών σειρών

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Το Twin Peaks επιστρέφει! Πρεμιέρα στις 21/5...
Tο Twin Peaks αποτέλεσε σταθμό στην τηλεοπτική ιστορία των σίριαλ γιατί είναι το μεταίχμιο της μετάβασης στην αμερικάνικη τηλεόραση από την παντοκρατορία της σαπουνόπερας στο δημοφιλές σήμερα είδος TVseries. Πρόκειται για μία cult, Avant Garde (πρωτοποριακή) σειρά που συγκεντρώνει αρκετά χαρακτηριστικά της soap οpera. Παρά την δημοτικότητά της, ωστόσο, η σειρά προβλήθηκε για μόλις δύο έτη (1990-1991) λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος των θεατών μετά από μια πρόωρη αποκάλυψη που έγινε στην υπόθεση έπειτα από πιέσεις του καναλιού προς τους δημιουργούς να επισπεύσουν την αποκάλυψη. Πάραυτα, το Twin Peaks ήταν υποψήφιο για πολλά βραβεία και η βαθμολογία του στο IMDb  ανέρχεται στο 8.9!

 
 Αφενός λόγω της επιτυχίας της σειράς, αφετέρου λόγω του άδοξου τέλους τους, το 1992 ο David Lynch σκηνοθέτησε την ταινία Twin Peaks: Fire Walk with Me, το οποίο κατατάσσεται στην κατηγορία των horror films. Το 2015 οι δημιουργοί του, Mark Frost και David Lynch, ανακοίνωσαν την επιστροφή της σειράς. Η πρεμιέρα του 3ου κύκλου θα γίνει στις 21 Μαΐου, 26 χρόνια μετά -κυριολεκτικά και σεναριακά, καθώς η υπόθεση θα μεταφερθεί στο παρόν!

 Όπως προαναφέρθηκε το Twin Peaks βρίσκεται στο μεταίχμιο του τέλους μιας εποχής και της αρχής μιας άλλης όσον αφορά την αμερικανική τηλεόραση. Οι δημοφιλείς σαπουνόπερες παρακμάζουν -αλλά δεν εξαφανίζονται, καθώς παίζονται ως σήμερα- και την πρωτοκαθεδρία παίρνουν οι λεγόμενες TVseries (με αυτοτελή ή μη επεισόδια), με διαφορετική φιλοσοφία από τις σαπουνόπερες.
Όσο ευτελές είδος κι αν θεωρείται η σαπουνόπερα, αποτέλεσε -και αποτελεί, έστω και σε μικρότερη κλίμακα- εμπορική επιτυχία. Αξίζει λοιπόν να διερευνήσουμε το λόγο και, κυρίως, τις κοινωνικές προεκτάσεις αυτής της επιτυχίας…

Γιατί οι σαπουνόπερες κάνουν εμπορική επιτυχία; Προσφέρουν τελικά κάτι; Είναι ευτελές είδος; Ποια η πορεία της σαπουνόπερας στη Χώρα μας;
Το ότι η σαπουνόπερα θεωρείται ευτελές καλλιτεχνικά είδος το καταμαρτυρεί η ίδια η προέλευση του τίτλου της: «Soap» προέκυψε επειδή το κοινό ήταν ως επί το πλείστον γυναίκες, εύλογα λοιπόν, οι διαφημίσεις είχαν σχέση με απορρυπαντικά κ.α. Και το «opera» λόγω του υπερβολικά μελοδραματικού χαρακτήρα της, (ασφαλώς ειρωνικά δοσμένος ο τίτλος).

Οι σαπουνόπερες ξεκίνησαν στις ΗΠΑ (όπως και σχεδόν καθετί εμπορικό καλλιτεχνικά). Σ’ αυτές ο έρωτας είναι σε πρώτο πλάνο, οι καλοί και αγαθοί ήρωες που περνάνε τα πάνδεινα -μέσα στη χλιδή πάντα, καθώς, κάποιος εκ των δύο πρωταγωνιστών θα είναι από εύπορη οικογένεια- μέχρι να καταλήξουν σε happy end και μέσα σ’ αυτό τον βασικό σκελετό παρακολουθούμε ακόμα: δολοπλοκίες πλουσίων, απαγορευμένους έρωτες, ενδοοικογενειακά προβλήματα, κοινωνικά cliché, κ.α. Σενάρια με επαναλαμβανόμενα μοτίβα σε έργα που μπορεί να κρατάνε χρόνια, ή και δεκαετίες ολόκληρες! Αν, ωστόσο, αποτελούνται από τα καθιερωμένα 150 επεισόδια τότε μετονομάζονται σε τηλενουβέλες.

Η αιτία της επιτυχίας τους οφείλεται στην έμφαση που δίδεται στις ανθρώπινες σχέσεις και τα κοινωνικά στερεότυπα. Ακόμα, το κοινό που βλέπει αυτά τα έργα δε θέλει να σκεφτεί ή να κρίνει, ενδιαφέρεται μόνο να περάσει ευχάριστα την ώρα του βλέποντας τον πόνο των ηρώων, τα προβλήματά τους, αλλά και να ταυτιστεί μαζί τους ζώντας μέσα από αυτούς το άπιαστο όνειρο (μεγάλος έρωτας, πλούτη κλπ). Εν ολίγοις, όπως τα παιδιά έχουν τα δικά τους παραμύθια που τα ταξιδεύουν, έτσι, και οι μεγάλοι – και, δη, οι γυναίκες – έχουν τις σαπουνόπερες.


Ας δούμε λίγο τι γίνεται και στη χώρα μας με τις "εισαγόμενες" σαπουνόπερες:


Στην ελληνική τηλεόραση οι ξένες σαπουνόπερες εισήχθησαν γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1990 - όταν, δηλαδή, τα ιδιωτικά κανάλια έκαναν δυναμικά την εμφάνισή τους και εις το όνομα του κέρδους έριξαν το ευτελές αυτό εμπόρευμα στους τηλεθεατές. Τα Ατίθασα νιάτα, η Τόλμη και Γοητεία, η Σάντα Μπάρμπαρα, Δυναστεία, Χτυποκάρδια στο Beverly Hills είναι μερικές από αυτές που προβλήθηκαν και στην Ελλάδα. Για να ακολουθήσουν στην αυγή της νέας χιλιετίας οι μεξικάνικες, αργεντίνικες και όλες αυτές οι λατινογενείς τηλενουβέλες (Μαρία της γειτονιάς, Εσμεράλντα, κ.α.) και να φτάσουμε στη δεύτερη δεκαετία του 21^ου αιώνα όπου επικρατούν οι τουρκικές τηλενουβέλες! Παράλληλα, βέβαια, αναπτύχθηκαν και εγχώριες σαπουνόπερες: Λάμψη, Καλημέρα Ζωή, Φιλοδοξίες, Βέρα στο δεξί, Έρωτας, Τα μυστικά της Εδέμ, Μπρούσκο, κ.α.

Αν και ευτελές είδος, πιστεύω ότι λίγο-πολύ, όλους μας έχει καθηλώσει μπροστά στην οθόνη κάποια στιγμή στη ζωή μας μία από αυτές τις σαπουνόπερες... Αυτή η οξύμωρη σύνδεση αληθοφάνειας με υπερβολής που παρουσιάζουν οι σαπουνόπερες έμενα προσωπικά με διασκεδάζει!  Όμως, αν ήταν να προτείνω κάτι από αυτό το είδος θα ήταν μόνο το Twin Peaks αυτή η cult, Avant Garde (πρωτοποριακή) σειρά συνδυάζει μοναδικά υψηλή τέχνη και λαϊκή ψυχαγωγία. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αναβάθμισε την σαπουνόπερα ως είδος. Ενώ, παράλληλα, χρησιμοποίησε τα εργαλεία της σαπουνόπερας (ίντριγκες, οικογενειακές ιστορίες, έρωτες κλπ.) για να σατιρίσει τόσο την ίδια τη σαπουνόπερα ως είδος, όσο και να ασκήσει κριτική στο κοινό της. +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »