ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ @star στο πιο μακρινό αστέρι

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Αυτή, είναι η πιο ευκρινής φωτογραφία μακρινού άστρου! Σίδερο, νικέλιο, χρυσός. Αρκεί ένα μεγάλο μπαμ, για να βλέπουμε...

 +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΙΟΥΛΙΟΥ ~ στα άδυτα της "περιοχής 51"

πίσω από το φυσικά προφανές, διεισδύουμε σε ανεξήγητα παραφυσικά μυστήρια της ιστορίας

χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis 

Οι ισορροπίες ανάμεσα στη συνωμοσιολογία και τη διορατικότητα είναι καμιά φορά λεπτές. Ιδιαίτερα δε όταν μεσολαβούν αφενός ένα μεγάλο πέπλο μυστηρίου, συντηρημένο από παράγοντες και το ίδιο το κράτος, και αφετέρου η ίδια η ανθρώπινη φύση, με την περιέργεια και την επιφυλακτικότητα που τη διακατέχει, στην κατάσταση προστίθενται και δύο πολύ σημαντικοί παράγοντες. Σ' αυτή την κατηγορία φαινομένου εμπίπτει μάλλον και η θρυλική "Περιοχή 51", που έχει απασχολήσει επί σειρά ετών του απανταχού λάτρεις του μυστηρίου.

Τι ξέρουμε: Η "Περιοχή 51" βρίσκεται στη νότια Νεβάδα (Δυτικές Η.Π.Α.) και πρόκειται για το αεροδρόμιο Homey της αεροπορικής βάσης Έντουαρντς. Ο λόγος ύπαρξής της είναι απροσδιόριστος από τις αρχές, γεγονός που έθρεψε σε μεγάλο βαθμό την οργιαστική φαντασία όσων προσπάθησαν να την μελετήσουν, αλλά και των παραγόντων της τηλεόρασης, που βρήκαν σ' αυτήν ένα αρμόζον παρασκήνιο για να στήσουν την εξωγήινή τους βάση... "Απόρρητα" έγγραφα της CIA που πλέον έχουν αποχαρακτηριστεί κάνουν λόγο για χρήση της περιοχής κατά την προετοιμασία του κατασκοπικού αεροσκάφους U-2, αλλά και κατά την Ψυχροπολεμική περίοδο στη διάρκεια της οποίας αξιοποιήθηκε ως κέντρο κατασκοπίας. Χαρακτηριστικό είναι πως, ακόμη και σήμερα, όποιος μη εξουσιοδοτημένος πιλότος πετάξει πάνω της αντιμετωπίζει στρατοδικείο κι έπειτα ποινή φυλάκισης ή αφαίρεσης αδείας. Δεν είναι λίγοι λοιπόν εκείνοι που γενικεύουν και ισχυρίζονται ότι ακόμη και σήμερα η "Περιοχή 51" είναι... απλά (!) ένα προπύργιο των μυστικών και κατασκοπικών δράσεων του αμερικανικού στρατού.

Η στάση όμως της αμερικανικής κυβέρνησης, που έντεχνα απέφυγε να επαληθεύσει την ύπαρξη της "Περιοχής 51" μέχρι το 1995, όταν και ο Μπίλ Κλίντον (ως πρόεδρος τότε) εξαίρεσε την περιοχή από τη νομοθεσία σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος, έβαλε λάδι στη φωτιά των συνωμοσιών, που φούντωσαν τότε ταυτίζοντας την "51" με χώρο πυρηνικών δοκιμών (οι πιο... συνετές), αλλά κυρίως με χώρο επαφής/περισυλλογής Α.Τ.Ι.Α., ακόμη και με χώρο πειραμάτων σε εξωγήινους!

Το διαχρονικό θέμα αναζωπυρώθηκε το 2014, με δηλώσεις του δρ. Bushman, ο οποίος μίλησε λίγο πριν το θάνατό του (εδώ η συνέντευξη για όποιον ενδιαφέρεται) ως συνταξιούχος επιστήμονας που προσέφερε επί σειρά ετών στην "απαγορευμένη" περιοχή τις υπηρεσίες του. "Έχουμε Αμερικανούς πολίτες που εργάζονται πάνω στα UFOs (Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα) 24 ώρες το 24ωρο", δήλωσε ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων και διχάζοντας την κοινή γνώμη για το αν είναι ένας πρεσβευτής της αλήθειας ή ένας άνθρωπος που για τους δικούς του λόγους ψεύδεται. Στον αντίποδα, ο διοικητής της N.A.S.A. C. Frank αναφέρει: "Έχω επισκεφτεί αυτό το μέρος και θέλω να πω ότι είναι απλά ένα φυσιολογικό ερευνητικό κέντρο. Δεν έχω δει ποτέ εξωγήινους ή διαστημόπλοια ή οτιδήποτε περίεργο"

Πρόκειται για ένα μυστήριο που (σκόπιμα ή μη) δεν πρόκειται να διαλευκανθεί οριστικά στο άμεσο μέλλον. Είμαστε λοιπόν ελεύθεροι να αξιοποιούμε τα στοχεία ο καθένας με τον δικό του τρόπο, να καταλήγουμε σε συμπεράσματα και να απολαμβάνουμε όμορφες μα ατελέσφορες συζητήσεις. Θεωρώ ότι αυτός είναι και ο πιο υγιής τρόπος να προσεγγίζει κανείς τέτοιας φύσης θέματα.
 +Kωνσταντίνα Πορφυρού 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ο σεβασμός στην διαφορετικότητα είναι θέμα τρόπου, όχι ιδεολογίας

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Την περασμένη εβδομάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής πραγματοποιήθηκε μια πορεία μελών της Κου Κουξ Κλαν. Δεν έχει σημασία γιατί διαδήλωναν. Σημασία έχει ότι πήραν άδεια από την αστυνομία, έκαναν την ειρηνική τους πορεία φρουρούμενοι από τους αστυνομικούς και μάλιστα περνώντας από έναν διάδρομο στου οποίου τα πλευρά διαδήλωναν απλοί πολίτες εναντίον της οργάνωσης ρατσιστών.

Στον σημερινό προβληματισμό δεν μας ενδιαφέρει ποιος πιστεύει τι, αλλά πως το κάνει. Πως προφυλάσσει την ιδεολογία και τις αντιλήψεις του από τις ακρότητες του φανατισμού και της βίας. Δεν μας ενδιαφέρει η εθνικότητα, η θρησκεία ή το χρώμα, αλλά ο τρόπος που αυτά ξεδιπλώνονται στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Γιατί πρέπει να ομολογήσω κι εγώ πως για χρόνια φανατιζόμουν. Με ομάδες, με έθνη, με πολιτική, με ένα σωρό σοβαρά ή όχι πράγματα για τα οποία πάντως δεν πρέπει να φανατίζεσαι. Μέχρι που έμαθα. Έπαθα και έμαθα. Αλλά ηρέμησα. Είδα τι σημαίνει διαφορετικότητα και σεβασμός σε αυτήν.

Οπότε παρά τις ακραίες αντιδράσεις που υπάρχουν, εμένα δεν με νοιάζει αν οι χρυσαυγίτες θέλουν να διαδηλώσουν ειρηνικά υπέρ της ιδεολογίας τους ή αν το ίδιο κάνουν οι αναρχικοί για την δική τους. Εξάλλου εγώ θυμάμαι πάρα πολύ καλά τους φόνους και τις λεηλασίες της Κου Κλουξ Κλαν, τα αντίστοιχα των χρυσαυγιτών και φυσικά των αναρχικών. Δεν με νοιάζει τι ακριβώς πιστεύουν και πόσο μακριά είναι από την δική μου ιδεολογία, εγώ τους μετράω με βάση τον σεβασμό προς τον τόπο και τον συνάνθρωπο.

Σε μια κοινωνία που ολοένα προχωράει στα βήματα εξέλιξης της παγκοσμιοποίησης αλλά την ίδια στιγμή χωρίζεται κάθε φορά και περισσότερο από τον διαφορετικό συνάνθρωπο, ειλικρινά αισθάνομαι ένα χάος αβεβαιότητας και αντίφασης. Εσείς; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ περί...διαμόρφωση χαρακτήρα ο λόγος

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Ο "λαός", πιστεύει πως όχι. Ο περισσότερος κόσμος, συμφωνεί με αυτό. Κάποιοι (συγκαταβατικοί ή άνθρωποι επιρρεπείς στους συμβιβασμούς) υποστηρίζουν πως ναι. Ορισμένοι, δηλώνουν πως ο άνθρωπος δεν αλλάζει, αλλά τον αλλάζουν. Ελάχιστοι, το έχουν καταφέρει και είναι (είτε ψευδώς είτε όχι) υπερήφανοι για αυτό. "Εγώ, εμείς και εσείς" όντας περισσότερο διπλωματικοί και ουδέτεροι στην πλειοψηφία των ζητημάτων που αναλύουμε, θεωρούμε ότι η απάντηση βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο.

Κατά μία έννοια και σε μια συνήθη πραγματικότητα, ο άνθρωπος διαμορφώνει τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά του καθ όλη την διάρκεια της ζωής του, και αυτό, όχι απαραίτητα επειδή μαθαίνει κάτι καινούργιο, αλλά επειδή βιώνει κάτι νέο ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η κάθε νέα εμπειρία αφομοιώνεται και μετατρέπεται πέρα από γνώση, νέο στοιχείο και κομμάτι του εαυτού μας, καθώς και μέρος της συμπεριφοράς μας. Η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται συνεχώς, με αποτέλεσμα η διαμόρφωση του χαρακτήρα μας να είναι, θεωρητικά, ατελείωτη. Όσο πιο έντονο, τραυματικό ή "δυνατό" είναι το βίωμα μας, τόσο πιο εμφανής είναι και η αλλαγή σε εμάς.

Και κάπου εδώ όμως αρχίζει να αναδύεται και η... "απάντηση" που ψάχνουμε να βρούμε. Η αλήθεια είναι ότι παρά ελαχίστων εξαιρέσεων (οι οποίες αναφέρονται σε γεγονότα τα οποία φέρνουν τα λεγόμενα "πάνω-κάτω"), μονάχα τα παρακλάδια και οι ακριανές πτυχές του χαρακτήρα μας αλλάζουν, αφού ο κυρίως κορμός/σκελετός του, παραμένει ίδιος και σταθερός. Κάποιοι ειδικοί δηλώνουν ότι ο εν λόγω χαρακτήρας μας διαμορφώνεται μέχρι την ηλικία των 7 ετών. Άλλοι υποστηρίζουν ότι κατά την εφηβεία -ηλικία που μπορεί να αποβεί η πιο καθοριστική ηλικιακή περίοδος για την διαμόρφωση του χαρακτήρα μας- η ανθρώπινη συμπεριφορά παίρνει την τελική κλίση της με ελάχιστα περιθώρια μελλοντικής εναλλαγής. Είναι άραγε τόσο "άτρωτο" το κέλυφος το οποίο την περικλείει;

Αυτό δυστυχώς, είναι κάτι που τελικά διαφέρει στον καθένα μας. Κατ' εμέ είναι κάτι που ο καθένας ανακαλύπτει και συνειδητοποιεί στην ζωή πολύ αργότερα, ενδεχομένως στα βαθιά γεράματα. Ο εγωισμός και το γόητρο της ηλικίας μπορεί να μην τον αφήνουν να το παραδεχτεί, όμως μέσα του το αισθάνεται (για μια "υπερηφάνεια" και μια "αλαζονεία" ζούμε έτσι και αλλιώς). Και μπορεί "ο λύκος και αν εγέρασε και άσπρισε το μαλλί, μήτε την γνώμη του άλλαξε μήτε την κεφαλή του", το ζήτημα είναι να βρει μια καλή "βαφή", και να μην χρειαστεί να κάνει τα άλλα δύο.

Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopo

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ εθελοντική καθαριότητα: πράξη ευθύνης ή τοπική εκμετάλλευση;

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Αν δεν κάνω λάθος ξεκίνησε κάπου πριν ένα χρόνο. Δεν ξέρω αν ήταν αποκλειστική ιδέα των εδώ τοπικών φορέων όμως εγώ εδώ στην Κρήτη το άκουσα για πρώτη φορά. Και ξέρετε... στην αρχή το βρήκα έξυπνο, ρομαντικό, διασκεδαστικό. Αναφέρομαι στην εθελοντική δράση σε κοινόχρηστους χώρους όπου πολίτες μαζεύονται και αρχίζουν να καθαρίζουν παραλίες, δάση, πάρκα κλπ.

Μπορώ να σκεφτώ αμέτρητους λόγους για τους οποίους η ιδέα αυτή είναι καλή. Οι πολίτες συνασπίζονται, φτιάχνουν μια όμορφη παρέα στην οποία και λειτουργούν παραγωγικά. Δίνουν το καλό παράδειγμα στα παιδιά τους, οι ίδιοι θυμούνται πόσο σημαντικό είναι να κρατάς τον τόπο σου καθαρό, ενώ υποσυνείδητα μυούνται και στις αρχές του εθελοντισμού. Παράλληλα γίνονται χρήσιμοι για τον τόπο τους και φυσικά προστατεύουν το περιβάλλον.

Και ενώ όλα αυτά τα υπέροχα γίνονται σε μια παραλία, σε μία άλλη διπλανή κάποιοι ενδεχομένως πετάνε άλλα σκουπίδια κάνοντας την ακριβώς αντίθετη διαδικασία και ίσως ακόμα να διαβάζουν την είδηση της εθελοντικής προσπάθειας φωνάζοντας κοροϊδευτικά "ε, τους μαλάκες...".

Ε, λοιπόν όταν διάβαζα την ίδια είδηση για φέτος κάτι τέτοιο είπα κι εγώ. Οι καθημερινές μου συνήθειες είναι τέτοιες που προστατεύουν το περιβάλλον πολύ περισσότερο απ' τον μέσο έλληνα (ανακύκλωση, χάρτινες ή επαναχρησιμοποιούμενες σακούλες, κατανάλωση σε ρεύμα, κλπ.), ο ίδιος υπήρξα εθελοντής σε μεγάλες διοργανώσεις (Αθήνα 2004) οπότε πλέον έχω την εμπειρία να ξεχωρίσω πότε προσφέρεις για το κοινωνικό σύνολο και για κοινό σκοπό και πότε απλά πέφτεις θύμα εκμετάλλευσης!

Γιατί... ξέρετε κάτι; ο Δήμος έχει υπαλληλικό προσωπικό. Και αν μια συγκεκριμένη έκταση ή περιοχή είναι στην δικαιοδοσία του, τότε έχει και χρέος να την διατηρεί καθαρή και αν τελικά δεν τα κατάφερε είναι δικό του πρόβλημα να την καθαρίσει. Γι' αυτό εσύ και εγώ πληρώνουμε δημοτικά τέλη. Το να αποποιείται τις ευθύνες του και να διοργανώνει ένα γλέντι που μοιάζει με πανηγύρι εθελοντισμού για να κάνουμε εμείς οι πολίτες την δουλειά του, όχι απλά δεν το βρίσκω σωστό, αλλά με εξοργίζει καθώς αισθάνομαι πως πέφτω και θύμα εκμετάλλευσης κι από πάνω. Στη σχέση μου με τον Δήμο θέλω να υπάρχει ισότητα. Σε πληρώνω, κάνεις την δουλειά σου. Είμαι δημότης και έχω δικαιώματα, όπως έχω και υποχρεώσεις, ανάμεσα στις οποίες πάντως, δεν είναι να σου σκουπίζω εγώ... +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ η γυναικεία συνωμοσία του ευνουχισμού

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Η μεσογειακή μας ανατροφή μας μαθαίνει να ντυνόμαστε για να αρέσουμε, όχι για να ικανοποιήσουμε τη δική μας αισθητική. Παραδόξως οι οδηγίες μας για το «μετά» μέσα σε μια σχέση είναι λειψές ή πρόκειται περί ασυνάρτητων μυθοπλασιών. Κάπου εκεί αρχίζει το μπέρδεμα.

Ξεκινάμε λοιπόν με το μοντέλο άνδρα που δεν έχει ξεκαθαριστεί τι ρόλο βαράει, από τότε που μπούκαρε - θέλοντας και μη- το millenium. Και προκύπτουν τα εξής ερωτήματα: Αν ο άνδρας δεν είναι κουβαλητής – μήπως είναι μοντέλο; Αν δεν είναι προστάτης και παντοτινή μας μοναδική αγάπη  μήπως είναι συνοδός- αξεσουάρ;

Βγαίνεις ραντεβού από το Tinder (ναι, παγκόσμια πρωτοτυπία) και του βάζεις να σου αλλάξει μπαταρία στο αυτοκίνητο - μπας και μπει στο «πετσί» του ρόλου και μετά σου αρέσει πιο πολύ.

Για να τελειώνουμε... Παραδέξου ότι σε εκνευρίζει κάτι ακαθόριστο και έπειτα από πολλές ταλαιπωρίες πνίγεσαι στην αντίφαση: είμαστε ανεξάρτητες και μοντέρνες, αλλά συγχρόνως και απελπισμένες, κρεμασμένες από ένα τηλέφωνο. Όμως πάντα το παίζουμε «cool».

Ενώ η σχέση από το Tinder τσουλάει με ορισμένα ζόρια σε πιάνει ο πανικός του γάμου, κανείς όμως δεν σε αναγκάζει να παντρευτείς τη σήμερον ημέρα. Από την άλλη καταλήγεις πιο αγχωμένη και δυστυχής από τις ανύπαντρες αδερφές του Βέγγου.

Κανονικά, θα έπρεπε, μαζί με τη χειραφέτηση και την ανεξαρτησία να έχεις κάνει εντυπωσιακή πρόοδο. Θα έπρεπε πλέον να μένουμε στο ράφι για μεγάλα διαστήματα από επιλογή, να πίνουμε μπύρες με τις φίλες μας και να γιορτάζουμε την ελευθερία μας βλέποντας τελικό Survivor. Ποια χρειάζεται άντρες που δεν είναι επαρκείς στα καθήκοντά τους;

Τόση δύναμη και θα μπορούσαμε να είχαμε φτιάξει στριπτιζάδικα για τα γούστα μας και υπηρεσίες με call boys. Να έρχονται σπίτι και φεύγοντας να σου πετάνε και τα σκουπίδια. Όμως ποτέ δεν αλλάξαμε γιατί δεν αποκτήσαμε τέτοιου είδους διάθεση.

Η αλήθεια είναι πως δεν την παλεύουμε με το στυλάκι της τάχα μου παντοδύναμης αλλά κατά βάθος τόσο ερωτιάρας, τσαούσας και ανώριμης. Ο γάμος άλλωστε θέλει θυσίες για να πετύχει η συνταγή του!

Ξέρω πως σε κάποια σημεία διαφωνείς. Είμαστε τόσο ίδιες όλες μεταξύ μας και κλείνοντας αυτό το κείμενο θα σου φέρω ένα παράδειγμα (για να μην με περνάς υπερβολική). Τον καλείς σπίτι για ρομαντικό ραντεβού και ανοίγεις μόνη σου το κρασί. Όταν σπεύδει να το ανοίξει εκείνος πετάγεσαι με ένα «Άσε με ξέρω». Κάπως έτσι σταματάς να αγαπάς τον ευνούχο που δημιούργησες.  Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ δέν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Γιατρέ μου, λέει μέ ἔκδηλη ἀνησυχία ἡ ἄγρυπνη μάνα. Τό παιδί μου ἀπό χτές τό βράδυ κοιλοπονάει συνέχεια.

Μή φοβᾶστε, ἀπαντάει μέ σιγουριά ὁ γιατρός. Ὅλα θά πᾶνε καλά. Τί σόϊ καθηγητής εἶμαι ἐγώ. Ἐγώ εἶμαι ὁ πρῶτος καί ἀλάθητος γιατρός σέ ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη. Οἱ διαγνώσεις μου δέν μποροῦν νά ἀμφισβητηθοῦν ἀπό κανέναν. Ἠρεμῆστε. Δέν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς.

Μετά ἀπό λίγες ὧρες ἐπανέρχεται ἡ μάνα συνοδεύοντας τό δωδεκάχρονο παιδί της. Γιατρέ μου, τό παιδί ἔκανε τώρα καί ἐμετό. Ὁ κοιλόπονος δέν σταματάει. Τί ἔχει τό παιδί μου;

Ὁ ἀλάθητος γιατρός ἐξετάζει ἀπό θρόνου ἐπηρμένου τό παιδί καί ἀπαντάει: Μή ταράζεσθε. Μιά ἁπλῆ γαστρεντερίτιδα εἶναι ὅλο κι ὅλο. Μέ λίγο πιλαφάκι, μέ κανέναν φιδέ καί μέ μιά θερμοφόρα στήν κοιλιά, ὅλα θά πᾶνε μιά χαρά. Δέν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς.

Το ἀπόγευμα τῆς ἴδιας ἡμέρα νά ‘σου ξανά ἡ μάνα μέ τό παιδί της στό ἰατρεῖο τό μεγάλο. Γιατρέ μου, τό παιδάκι μου ἔκανε καί πυρετό. Ὁ κοιλόπονος χειροτέρεψε, ἔχει συνέχεια ἀναγοῦλα, κάνει ἐμετούς καί δέν αἰσθάνεται καθόλου καλά. Λέει, ὅτι πιάστηκε καί τό ποδαράκι του τό δεξί. Φαίνεται, πώς τά πράγματα δέν εἶναι ἔτσι ὅπως μᾶς τά περιγράφετε.
Τό παιδί εἶναι ὁλοφάνερο ὅτι κινδυνεύει.

Ὁ γιατρός γίνεται ἔξω φρενῶν. Ποῦ βρέθηκε ἄνθρωπος νά ἀμφισβητήσει τήν διάγνωσή του καί τίς θεραπευτικές του ὁδηγίες;

Πρός ἐπιβεβαίωση, λοιπόν, τῆς ἀλάθητης ἄποψής του, ἀποφασίζει καί συγκαλεῖ συμβούλιο ἰατρικό. Καλοῦνται καί συγκεντρώνονται οἱ γνωστότεροι γιατροί τῆς πόλης, οἱ πιό φημισμένοι καί οἱ πιό εἰδικοί. Ἐξετάζουν τό παιδί μέ πολλή προσοχή. Δέν δυσκολεύονται νά βάλουν διάγνωση. Οὔτε μυαλό τούς λείπεται οὔτε καί ἐπιστημοσύνη.

Λένε μέ ἕνα στόμα: Ἡ κατάσταση εἶναι πολύ βαριά. Τό παιδί πάσχει ἀπό ὀξεῖα περιτονίτιδα λόγῳ παραμελημένης σκωληκοειδίτιδος. Ἐάν δέν μπεῖ τώρα ἀμέσως στό χειρουργεῖο, κινδυνεύει νά χάσει τήν ζωή του. Χωρίς ἐπέμβαση, δέν θά ἀντέξει. Θά πεθάνει. Θά πρέπει ὀπωσδήποτε νά ἐνημερώσουμε τούς γονεῖς του.

Τί νά ποῦν, ὅμως, στούς γονεῖς; Πῶς νά περιφρονήσουν τόν πρῶτο καί ἀλάθητο γιατρό; Πῶς νά ἀμφισβητήσουν τήν διάγνωσή του καί τήν θεραπεία πού ἔδωσε; Δέν εἶναι καί τόσο εὔκολο νά τά βάλουν μαζί του. Ἄσε, πού μπορεῖ, ὡς ἀλάθητος καθηγητής, νά τούς πάει κατευθεῖαν στό πειθαρχικό καί μέ τήν κατηγορία τῆς ἀνεπαρκοῦς ἐπιστημονικῆς κατάρτισης, νά τούς πάρει καί τίς ἄδειες ἀσκήσεως ἐπαγγέλματος. Καιρός γιά τέτοια εἶναι τώρα;

Τούς ἔλουσε κρύος ἱδρῶτας. Μπρός γκρεμός καί πίσω ρέμα. Τί νά κάνουν, λοιπόν; Νά βγάλουν ψεύτη τόν πρῶτο καί ἀλάθητο καθηγητή ἤ νά συμφωνήσουν σέ ὅλα μαζί του; Μέ ἄλλα λόγια, νά χειρουργήσουν καί νά σώσουν τόν μικρό τους ἀσθενή ἤ νά τόν στείλουν στόν ἄλλο κόσμο μέ τήν ψευτοδιάγνωση μιᾶς δῆθεν ἀπλῆς γαστρεντερίτιδας, βάζοντας μάλιστα καί τήν δική τους ὑπογραφή;

Οἱ γονεῖς τοῦ ἑτοιμοθάνατου μικροῦ ἀσθενοῦς περιμένουν μέ ἀγωνία τήν ἀπόφασή τους. Ἔχουν καταφθάσει καί οἱ φίλοι τῆς οἰκογένειας. Κάποιοι ἀπό αὐτούς σηκώνουν μέ ὁργή καί ἀγανάκτηση τά χέρια τους δείχνοντας πρός τόν ἀλάθητο γιατρό καί πρός τούς δειλούς καί ἀναποφάσιστους συνεργάτες του.

Σέ λίγο ἡ ἀπόφαση βγαίνει. Παραδίδεται γραπτῶς:

‘’Καλοί μας γονεῖς τοῦ μικροῦ Γιωργάκη, σᾶς διαβεβαιώνουμε ὑπευθύνως, ἐμεῖς οἱ μεγαλογιατροί τῆς πόλης, ὅτι τά πάντα βαίνουν καλῶς. Δὲν ὑπάρχει κανένας λόγος ταραχῆς. Ὅσοι σᾶς λένε, ὅτι τό παιδί σας κινδυνεύει, νά μήν τούς πιστεύετε. Σᾶς λένε ψέματα.

Ποιός σᾶς ξεσήκωσε καί σᾶς ὥρισε κριτές τῶν διαγνώσεων καί τῶν θεραπειῶν τοῦ πασίγνωστου καθηγητῆ μας; Ποιός σᾶς ἔδωσε τό δικαίωμα νά ἀμφισβητήσετε τίς πολυχρόνιες σπουδές του, τά πτυχία καί τίς διακρίσεις, πού ἔχει λάβει ἀπό τίς μεγαλύτερες ἰατρικές σχολές τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἀμερικῆς; Οἱ διαγνώσεις τοῦ κ. καθηγητή παραμένουν πάντοτε στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης. Ἐάν ὡς άνθρωποι παρεκκλίνομεν στήν ἰατρική μας τέχνη, τότε ἡ σοφία, ἡ αὐθεντία καί τό ἀλάθητον τοῦ κ. καθηγητῆ μᾶς ἐπαναφέρουν εἰς τόν ὀρθόν δρόμον. Δι’ αὐτό, κάθε φόβος εἶναι περιττός, ὡς φανέρωσις ὀλιγοπιστίας πρός τό πρόσωπον τοῦ πρώτου τῶν καθηγητῶν, ἐφ’ ὅσον εὑρισκόμεθα ἐντός τοῦ ἰδιωτικοῦ του ἰατρείου.

Γιά τήν ὑγεία τοῦ παιδιοῦ σας νά μείνετε ἥσυχοι. Δέν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς, ἐφ’ ὅσον εὑρίσκεται μεθ’ ἡμῶν ὁ πρῶτος καί ἀλάθητος καθηγητής μας’’.

Τήν ἀπόφαση τήν διαβάζουν οἱ γονεῖς καί κατεβάζουν τά κεφάλια τους μέ θλίψη καί ἀπογοήτευση. Τήν διαβάζουν καί οἱ φίλοι τους, πού ἔτρεξαν ἀπό ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον γιά τόν μικρό ἀσθενή. Οἱ καρδιές τους πλημμυρίζουν ἀπό πίκρα καί πόνο.

Γονεῖς καί φίλοι, ὅμως, δέν μένουν ἁπλά καί μόνον στήν ὀδύνη καί τήν ἀπογοήτευση. Τό νεῦρο τῆς ψυχῆς τους τεντώνεται μέχρι τέρμα. Δέν εἶναι δά οὔτε ἀφελεῖς οὔτε μικρόνοες καί ἀκατατόπιστοι.

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:

Απόφαση Ιεραρχίας
... Σύμφωνα με την Ημερησία Διάταξη, ανέγνωσε την Εισήγησή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, με θέμα: «Ενημέρωσις περί των διεξαχθεισών εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας».
... την οποία χαρακτήρισε αξιοπρεπή, ουσιαστική, παραδοσιακή, στιβαρή, γονίμως παρεμβατική, ενοποιό, πολυφωνική, συνθετική, ευέλικτη, ρεαλιστική και φιλάδελφη.(1) ΕΔΩ

Μήνυμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους περὶ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου.(ΕΔΩ) 
Ἡ κατὰ τὴν σήμερον 17ην / 30ὴν Ἰουνίου 2017 ἐν Καρυαῖς συγκληθεῖσα
ΣϚ΄ (206η) Ἔκτακτος Διπλῆ Ἱερὰ Σύναξις τοῦ Ἁγίου Ὄρους:
‘’...Διαρκῶς παρατηρεῖται μιὰ ὑποβόσκουσα ταραχὴ προκαλουμένη ἀπὸ ἀντιδράσεις κατὰ ἀποφάσεων τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου (Κρήτη, 2016).
...Ἡ Σύνοδος ἔγινε μετὰ ἀπὸ πολυχρόνιον προετοιμασίαν.
Δὲν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς...’’(2)

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ~ ο θρήνος της μάνας

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Μια τυχαία φωτογραφία, σε μια τυχαία στιγμή, σε έναν τυχαίο ζωολογικό κήπο. Το κλάμα της μάνας. Ο θάνατος του τέκνου. 

Και... η ανάσταση λίγα δεύτερα μετά, που τελικά έφερε ένα ευτυχές τέλος σε αυτήν την φωτογραφική περιπέτεια. +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ~ δημοσιογραφική δεοντολογία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Με αφορμή το σχόλιο και την επακόλουθη απόλυση του παρουσιαστή ειδησεογραφικών νέων του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ, Κ. Μπογδάνου, αποφάσισα να ασχοληθώ με τη δημοσιογραφική δεοντολογία - την οποία στη χώρα μας συχνά δεν τιμά η πλειοψηφία των δημοσιογράφων. Ο Κ. Μπογδάνος εξέφρασε την προσωπική του γνώμη, σχετικά βιαστικά (ίσως επειδή είχε περιορισμένο τηλεοπτικό χρόνο, ίσως γιατί δεν πολυσκέφτηκε την βαρύτητα των λεγομένων του, ίσως επειδή αποτελεί σύνηθη ελληνική τηλεοπτική τακτική, ίσως, ίσως... ) και χωρίς, εκείνη τη στιγμή, να εκθέσει τα απαραίτητα επιχειρήματα ή τεκμήρια. Ωστόσο, το να βγαίνει κανείς στην τηλεόραση και να λέει ότι θέλει χωρίς επιπτώσεις ή συνέπειες είναι σύνηθες στη χώρα μας, πολλώ μάλλον στο πολιτικό τοπίο (το παρατηρούμε συχνά σε επίπεδο δηλώσεων από υπουργούς και δικαστικούς υπαλλήλους). Η ατιμωρισία επανειλημμένα αποτελεί τον κανόνα σε αυτή τη χώρα. Θα μου πείτε από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή... Ωστόσο, πρόκειται για αρχή; Προφανώς και όχι, καθώς δεν δόθηκε καν η δυνατότητα στον Κ. Μπογδάνο -όπως δήλωσε ο ίδιος- να αναφερθεί στο γεγονός και να εξηγήσει...

Η ελευθερία έκφρασης είναι ένα από τα βασικά ατομικά δικαιώματα σε ένα δημοκρατικό κράτος και δεν πρέπει να παραβιάζεται. Κάθε ένας μπορεί να εκφράσει αυτό που θέλει αρκεί να μην αναφέρεται σε άτομα που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Βέβαια, όταν ο λόγος είναι δημόσιος τα επιχείρηματα και τα τεκμήρια πρέπει να είναι ακράδαντα και αληθή. Όπως λοιπόν ο καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας λόγου έτσι έχει και το δικαίωμα να απολογηθεί...

 Επισυνάπτω τον κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας όπως αναγράφεται στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΣΗΕΑ:  https://www.esiea.gr/arxes-deontologias/
   +Elena Alefantinou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ γιατί δεν είμαι εναντίον του survivor

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Στο yannidakis δεν προβοκάρουμε ή γελοιοποιούμε, απλά προβληματιζόμαστε. Και σήμερα, είναι μια πολύ ταιριαστή μέρα να ασχοληθούμε με το Survivor καθώς απ' ότι πληροφορήθηκα, ολοκληρώθηκε το παιχνίδι το οποίο παρακολούθησαν έως και 80% των ελλήνων τηλεθεατών.

Προσωπικά δεν το παρακολούθησα, όπως και κανένα από τα αντίστοιχα παιχνίδια της προηγούμενης δεκαετίας. Όμως το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι είναι αδύνατο να χλευάσεις την συντριπτική πλειοψηφία των τηλεθεατών. Εγώ είδα κόσμο να μην παραδέχεται ότι παρακολουθεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα ενώ τελικά διαπίστωνα ότι το έκανε... Είδα κόσμο να μην έχει άλλο θέμα συζήτησης και άλλον να διαμαρτύρεται ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο της προκοπής στην ελληνική τηλεόραση.

Ας είμαστε λίγο αντικειμενικοί επ' αυτού. To παιχνίδι απ' ότι ψάχτηκα, έμαθα και είδα, ήταν μια πανάκριβη και τεράστια παραγωγή, με δεκάδες έλληνες συντελεστές να αφήνουν τα σπίτια τους για κάπου πέντε μήνες και να πηγαίνουν στον Άγιο Δομίνικο. Από άποψης πλοκής, θα έλεγα πως δεν ήταν καθόλου αδιάφορο αφού οι τηλεθεατές παρακολουθούσαν καθημερινές μάχες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και όχι απλά μερικούς κακομοίρηδες να στριφογυρίζουν γύρω από έναν καναπέ.

Αν είμαι υπέρμαχος του Survivor; Όχι! Δεν θα το έβλεπα ποτέ. Προσωπικά το θεωρώ χάσιμο χρόνου, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν σέβομαι όσους το έκαναν. Εγώ στο σπίτι μου έχω nova και όταν γυρνάω το βράδυ παρακολουθώ ότι με ενδιαφέρει ανάμεσα σε εκατοντάδες κανάλια. Όμως δεν θα κατακρίνω το Survivor ή οτιδήποτε άλλο καταφέρνει να αγγίζει κάθε φορά το 80% της πλειοψηφίας. Το αν αυτό το ποσοστό υποδηλώνει και το είδος και την ποιότητα του συγκεκριμένου δείγματος, ε, αυτό είναι ένας άλλος... προβληματισμός! +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ η... "εκδίκηση" της τηλεόρασης

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται το φαινόμενο της επανεμφάνισης δημοφιλών τηλεοπτικών εκπομπών -γνωστά και ως reality show- τα οποία έκαναν "θραύση" προς τα τέλη της δεκαετίας του '90, αλλά και σχεδόν μέχρι το μέσο της δεκαετίας του '00. Όλοι νομίζω θυμόμαστε πολύ καλά τον "πάταγο" που είχε κάνει ο πρωτοεμφανιζόμενος (τότε) "Μεγάλος Αδελφός", και τα πρωτοφανή νούμερα τηλεθέασης τα οποία σημείωνε το κάθε επεισόδιο κατά την προβολή του. Κάθε βράδυ, οι περισσότεροι τηλεθεατές παρέμεναν συντονισμένοι στην τηλεοπτική συχνότητα του καναλιού που το παρουσίαζε, και αποσβολωμένοι παρακολουθούσαν τις "ζωές" των ατόμων που είχαν απομονωθεί σε ένα σπίτι για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με σκοπό να διεκδικήσουν ένα μεγάλο χρηματικό έπαθλο.

Στην συνέχεια, και μετά την επιτυχία που σημειώθηκε από το πρώτο, ακολούθησαν κάθε λογής "show" τα οποία πάνω-κάτω είχαν παρόμοιο "concept" με μικρές αλλαγές και διαφοροποιήσεις ανά περίπτωση. Τραγουδιστικά show, κοινωνικά reality, trash εκπομπές, "φάρμες", "μπαρ", "τοίχοι" και "νησιά....επιβίωσης", όλα με την σειρά τους κατέκλυσαν το τηλεοπτικό πρόγραμμα, κατακτώντας το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού. Και δεν ήταν βέβαια μόνο το γεγονός ότι τα show αυτά ήταν άκρως πρωτοποριακά ο λόγος για την επιτυχία τους, αλλά και η υπερδιαφήμιση και υπερέκθεση που εισέπρατταν και από άλλες εκπομπές επίσης. Όπως ήταν φυσικό, κάποια η στιγμή η φούσκα άρχισε να ξεφουσκώνει, και το ενδιαφέρον προς αυτό το είδος τηλεοπτικής ψυχαγωγίας "πήρε την κάτω βόλτα". Αναμφίβολα πολλοί ήταν οι παράγοντες που συντέλεσαν στο γεγονός αυτό, όμως προσωπικά πιστεύω ότι οι αιτίες βρίσκονται κάπου ανάμεσα στο μπούχτισμα του κόσμου, αλλά και την φθορά που είχε αρχίσει να υφίσταται και η τηλεόραση εν γένει.  


Όπως όλα δείχνουν, όμως, η "μικρή οθόνη" δεν είχε πει ακόμα την τελευταία της κουβέντα. Το διάστημα το οποίο ο κόσμος άρχισε να απαρνείται την τηλεόραση, χαρακτηρίζεται από την μεγάλη ακμή του Internet και των παροχών του, καθώς επίσης και από την οικονομική ευχέρεια και εικονική ευημερία που επικρατούσε, οι οποίες έδιναν στον κόσμο πιο πολυτελείς και εναλλακτικές μορφές διασκέδασης από το να μείνουν στο σπίτι και να παρακολουθήσουν τηλεόραση. "Και ύστερα, ήρθε η... κρίση". Τα όρια στενέψαμε και οι επιλογές διασκέδασης του κόσμου μειώθηκαν. Ανέσεις οι οποίες υπήρχαν έπαψαν υπάρχουν και ο κόσμος έπρεπε να στραφεί και πάλι σε οικονομικές μορφές ψυχαγωγίας, όπως η "παραμελημένη"... τηλεόραση". Και η αλήθεια είναι πως η επιστροφή αυτή δεν έγινε αμέσως. Το πλήγμα που επέφερε η οικονομική κρίση και στην τηλεοπτική showbiz ήταν αρκετά μεγάλο, με σειρές και εκπομπές να κόβονται η μια μετά την άλλη. Εργαζόμενοι έχαναν τις δουλειές τους και έμεναν απλήρωτοι, ενώ η λάμψη και η αίγλη που είχε ο χώρος αυτός ήταν πλέον μια θολή ανάμνηση.



Κάπου λοιπόν εκεί προς το τέλος που έμοιαζε να έρχεται, κάποιος ή κάποιοι είχαν την εξής ιδέα: "Αφού ο περισσότερος κόσμος πλέον δεν βγαίνει και μένει μέσα στο σπίτι, γιατί να μην επαναφέρουμε μια δοκιμασμένη-επιτυχημένη-ξεχασμένη συνταγή, έτσι ώστε να τον 'ξανακερδίσουμε';". Έτσι και αλλιώς, δεν είναι ότι θα έχει και άλλη επιλογή για κάποιο άλλο είδος διασκέδασης με την παρούσα κατάσταση που επικρατεί. Και να σου μετά από λίγο καιρό το "φαινόμενο Survivor".

Συμπέρασμα;

Δεν είναι μόνο η νοσταλγία εκείνων των ημερών "ακμής" που έχει λείψει στον κόσμο και φαντασιώνεται να ξαναζεί. Είναι και η αδυναμία να οραματιστεί ένα καλό παρόν, όπως επίσης και ένα καλύτερο μέλλον. Και έτσι. εν τέλει, τουλάχιστον όπως όλα δείχνουν μέχρι τώρα, η τηλεόραση είναι αυτή που θα έχει το "τελευταίο γέλιο", μέσα από αυτήν την εξαναγκαστική επιλογή διασκέδασης που προσφέρει, και η οποία είναι για πολλούς (τους περισσότερους) μονόδρομος.

Εις το επανιδείν...+Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ καλοκαίρι στην πόλη: όταν ο εφιάλτης παίρνει σάρκα και οστά

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

Είχα τη φίλη μου απαρηγόρητη στο τηλέφωνο και προσπαθούσα να την πείσω πως δεν πειράζει που φέτος δεν θα μπορέσει να φύγει ούτε ένα τριήμερο για διακοπές. Αν και -spoiler alert- δεν με έπεισε ότι κατάφερα να την βάλω και πολύ στο πνεύμα της σκέψης μου, αποκόμισα απ' τη συζήτησή μας την ιδέα γι' αυτόν εδώ τον προβληματισμό, άρα αυτόματα την κατατάσσω στις πετυχημένες συζητήσεις. Αν λοιπόν κι εσείς δεν θα πάτε διακοπές ή έχετε κάποιον δικό σας άνθρωπο που είναι σ' αυτήν την κατάσταση και το στράβωμα όσο να κάνεις είναι διάχυτο στην ατμόσφαιρα, συνεχίστε με ελαφρώς μεγαλύτερη προσοχή την ανάγνωση.

Αρχικά, πρέπει να έχουμε όλοι πλήρη συνείδηση για την εποχή που ζούμε. Όσοι καταφέρουν να ξεφύγουν είναι οι τυχεροί της υπόθεσης, οι υπόλοιποι δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουν την προσπάθεια ξεκούρασής τους μόνο και μόνο επειδή τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ομαλά! Διεκδικείστε τα συστατικά των διακοπών απ' το δικό σας το μετερίζι: μπάνιο, χαλάρωση, καλό φαγητό, διασκέδαση κτλ (για τον καθένα από μας οι "διακοπές" έχουν τη δική τους σημασία). Μονοήμερες αποδράσεις σε κοντινούς παραδείσους ή εξοχικά φίλων, παρουσία στα ποικίλα πολιτιστικά δρώμενα που οργανώνονται κάθε καλοκαίρι στις μεγάλες πόλεις (από συναυλίες μέχρι θερινά σινεμά και bazaar, όλα ανθίζουν όταν ανοίγει ο καιρός). Οργανώστε special μέρες για να φροντίσετε τον εαυτό σας και να γεμίσετε νέες εμπειρίες ανάλογα με τα ενδιαφέροντά σας: μπείτε στα χ,ψ deals, κλείστε ένα μασάζ, μία μέρα paintball, ένα δωμάτιο απόδρασης. Οι ιδέες πραγματικά είναι ανεξάντλητες.

Η μιζέρια μπορεί να είναι ένα πραγματικά αδηφάγο ον, μπορεί να πλησιάσει όμως το εκάστοτε άτομο μόνο αν αυτό το επιτρέψει. Οι ζωές μας (κι αυτό είναι κάτι που μας αφορά οικουμενικά, είτε πρόκειται είτε δεν πρόκειται να... "διακοπάρουμε" φέτος) θα ήταν πολύ πιο όμορφες αν εκτιμούσαμε πιο πολύ όσα έχουμε και προσπαθούσαμε να δουλέψουμε ρεαλιστικά στη βελτίωση των υπαρχουσών συνθηκών, αντί να βρισκόμαστε σε μία συνεχή κλάψα για όλα μας λείπουν. Ζούμε περιμένοντας: περιμένοντας τις διακοπές, περιμένοντας μια αργία, περιμένοντας τα Χριστούγεννα, το Πάσχα. Κι αφήνουμε να φεύγουν απ' τα χέρια μας οι στιγμές, μεταθέτοντας τη χαρά σε ένα απώτερο εξιδανικευμένο μέλλον. Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, βάλτε στόχο να το ζήσετε, όπως κι αν έχουν οι συνθήκες. +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥTEΡΑΣ ~ πως κατακτιέται τελικά η ευτυχία;

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Αν είχα πολλά λεφτά θα έμπαινα σε πλοία, για να βλέπω θάλασσα και να παίρνω έμπνευση για τα κείμενα που γράφω. Βλέπεις θάλασσα και παράλληλα τα τοπία διαφοροποιούνται. Τη μια το καράβι φτάνει Πάρο, την άλλη φτάνει Νάξο κ.ο.κ.

Στα πλοία το ίντερνετ είναι κάτι σαν τους εξωγήινους. Σπάνια πιάνεις «καλό» ίντερνετ, όπως σπάνια βλέπεις εξωγήινους. Εκτός αν ανήκεις στο target group του «Αθέατου Κόσμου».

Όταν ταξιδεύω πολλές ώρες ξεκινάω μια εσωτερική ψυχανάλυση. Μου αρέσει να είμαι μόνη ορισμένες φορές. Καταλαβαίνω καλύτερα τον εαυτό μου! Διανύω μια περίοδο εσωτερικής γαλήνης. Μόνο η αχαριστία και το ψέμα μπορουν να με ταράξουν. Και αυτά όσο εγώ το επιτρέψω, ίσως γιατί βαριέμαι να δίνω νόημα σε πραγματικά ανούσια πράγματα. Είμαι πολύ χαρούμενη που έχω επιλέξει ανθρώπους που με νοιάζονται και γι' αυτό το μοιράζομαι μαζί σας. Δε νοιώθω μόνη. Σίγουρα όχι. Νοιώθω κάτι θετικό και πολύ γλυκό. Βλέπω, όπως βλέπετε κι εσείς, τι γίνεται στον κόσμο. Έχω περάσει από φουρτούνες που για χρόνια με παίδευαν και δεν είχα βάλει καν το χεράκι μου για να προκληθούν.

Τώρα
Στο τώρα υπάρχει μια ρύθμιση στα πράγματα θα έλεγα. Αποφάσισα να δίνω μόνο χαρά γιατί αυτό με γεμίζει. Ειλικρινά, δε θα ήθελα να καταντήσω μια εγωκεντρική σπαστική γυναίκα και αντικοινωνική. Έτσι θα χαράμιζα κάθε θετικό στοιχείο του χαρακτήρα μου. Έχω κάνει συμφωνία με τον εαυτό μου να συνεχίζω να ονειρεύομαι, να διατηρήσω το ρομαντισμό μου. Χωρίς τα όνειρα γινόμαστε σαν σπαστικοί δημόσιοι υπάλληλοι στο ΙΚΑ που κοιτούν να σε ξεπετάξουν, να έρθει η σειρά του επόμενου και να σχολάσουν... Όμως διαπίστωσα ότι στη ζωή πρέπει πρώτα να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό μας και να τον αγαπήσουμε αληθινά για να προχωρήσουμε ουσιαστικά παρακάτω. Να έχουμε αυτοπεποίθηση, όχι να είμαστε ψωνάρες, δεν ωφελεί κάπου. Όχι τίποτα άλλο αλλά «τρώμε» και κράξιμο. Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ η συμμορία κράτους τραπεζών στήνει το νέο δόκανο ψάχνοντας αποβλακωμένους καταθέτες...

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Σχόλιο ιστολογίου ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ:

Με όσα έχουν συμβεί στην χώρα, ψάχνουμε να βρούμε έστω και ένα λόγο για να πεισθούμε ότι έχουμε συμφέρον να διατηρούμε τραπεζικές καταθέσεις. 
Δυστυχώς τα μετρητά ή το λογιστικό χρήμα στις τράπεζες δεν έχει την ίδια αξία όσο τα μετρητά εκτός τραπέζης, είναι χρήματα που τα χειρίζεται η κάθε τράπεζα και όχι ο δικαιούχος καταθέτης. Όσο και να προσπαθήσουν δεν θα καταφέρουν τίποτα, οι τράπεζες ξόφλησαν και μαζί με αυτές όλη η φούσκα του τραπεζικού συστήματος της χώρας. 

Στους καταθέτες επενδύουν οι τράπεζες
Σπριντ για να εισρεύσει ρευστό στα γκισέ

Σε αγώνα δρόμου έχουν επιδοθεί τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε μια προσπάθεια να πείσουν τους καταθέτες να επιστρέψουν στα γκισέ των τραπεζών.

Οι τράπεζες εκτιμούν ως κομβικής σημασίας τη μεγαλύτερη χαλάρωση των περιορισμών για το «νέο χρήμα», προκειμένου να ενθαρρυνθεί η επιστροφή καταθέσεων από το εξωτερικό.

Οι τελευταίες εξελίξεις στην αξιολόγηση , σε συνδυασμό με την προεξόφληση του θετικού αποτελέσματος που πυροδότησε το Eurogroup του Μαΐου, δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για επιστροφή καταθέσεων.

Κάποια πρώτα άτυπα στοιχεία μιλούν για αύξηση υπολοίπων καταθετικών λογαριασμών τον περασμένο μήνα κατά περίπου μισό δις ευρώ, κυρίως ως αποτέλεσμα ρευστοποιήσεων επενδύσεων αμοιβαίων κεφαλαίων, επίσης ένδειξη θετική για την προοπτική νέων εισροών. Ενθαρρυντικό είναι δε και το γεγονός ότι περιορίστηκαν σημαντικά οι εκροές.

Τραπεζικοί παράγοντες θεωρούν εφικτό να δούμε μέχρι το τέλος του έτους μια άνοδο καταθέσεων κατά 4 δις ευρώ, βέβαια, σημαντικά αναθεωρημένη από τον αρχικό στόχο των 10 δις ευρώ. Προς την κατεύθυνση αυτή θα κινηθούν οι τράπεζες και μέσω της πολιτικής marketing, προσπαθώντας να προσελκύσουν νέα πελατεία.

Οι τράπεζες έχουν υιοθετήσει προγράμματα επιβράβευσης. Ο καταθέτης δεσμεύει τα χρήματά του σε μια κατάθεση προθεσμίας, λαμβάνει υψηλότερη απόδοση από ό, τι σε άλλους λογαριασμούς καταθέσεων και παράλληλα ανταμείβεται σε νέες αγορές του, από επιχειρήσεις που συμμετέχουν στα αντίστοιχα προγράμματα.

Σε μέσα επίπεδα, οι καταθέσεις προθεσμίας δίνουν αποδόσεις της τάξεως του 0,7% (μεσοσταθμικά), που φτάνει το 1,2% για νέο χρήμα που προέρχεται από μετρητά ή από το εξωτερικό ή από ρευστοποιήσεις ξένων αμοιβαίων κεφαλαίων.

fpress.gr
το είδαμε ΕΔΩ

ΣΧΟΛΙΟ

Μετά από όσα έχουν γίνει στην Ελλάδα τα τελευταία 7 μνημονιακά χρόνια υπάρχουν ακόμη πολίτες που εμπιστεύονται τα χρηματά τους στις ληστρικές τράπεζες;
Η απάντηση είναι ναί...
Το σχέδιο είναι εξαιρετικά αριστοτεχνικά στημένο...
Οι τράπεζες με τις μνημονιακές κυβερνήσεις έστησαν το κολοσσιαίο κόλπο με τα capital control αλλά και με την σύσταση συμμορίας με τους ξεπουλημένους πολιτικούς (που έχουν ψηφίσει δεκάδες αντισυνταγματικούς νόμους για υποχρεωτικές χρηματικές συναλλαγές ΜΟΝΟ μέσω τραπεζών, ηλεκτρονικό πλαστικό χρήμα κ.α., αλλά και μετέτρεψαν τις τράπεζες σε ρουφιάνους του συστήματος) για να φάνε τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών...

Μόλις είδαν ότι οι πολίτες μαζικά σηκώνουν τις καταθέσεις άρχισαν να μιλάνε για κούρεμα καταθέσεων...
Αυτό δεν έπιασε και ανέλαβε δράση ο ...... Παρασκευόπουλος...
Εβγαλε νόμο με τον οποίο λόγω συμφόρησης των φυλακών επέτρεπε την αποφυλάκιση χιλιάδων κακοποιών ληστών, ως επι τω πλείστον, οι οποίοι βγαίνοντας άρχισαν τις ληστείες και τους βασανισμούς πολιτών για να τους πάρουν τα κρυμμένα χρήματα που είχαν σηκώσει από τις τράπεζες...

Αλλά ούτε και τότε οι πολίτες ενέδωσαν στους απατεώνες συμμορίτες...
Τα χρήματα εξακολουθούν να σηκώνονται συνεχώς από τους τραπεζικούς λογαριασμούς και γι αυτό με μανία προσπαθούν πλέον να τους δεσμεύουν οι πάντες...
Εφορία, ΟΤΑ, ΔΕΗ, Τράπεζες ... έχουν σκυλιάσει με κατασχέσεις εκατομμυρίων λογαριασμών...

Κάποτε ο τραπεζικός λογαριασμός καλυπτόταν από το απόρρητο...
Αυτό πούλαγαν οι τράπεζες...
Εμπιστοσύνη και τραπεζική πίστη...
Το μοναδικό τους προϊόν...
Ούτε η ίδια η τράπεζα κόντευε να μην γνωρίζει ποιανού ήταν ο λογαριασμός..
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι ο παπούς άνοιγε τραπεζικό λογαριασμό στο εγγόνι του (που δεν είχε καν αστυνομική ταυτότητα... ΑΦΜ κλπ) για να τα σηκώσει όταν θα σπουδάσει...
Αυτό σήμερα ακούγεται σαν ανέκδοτο..

Σήμερα η τραπεζική πίστη όχι μόνο έχει χαθεί και με νόμους, αλλά έχουμε περάσει στο αντίθετο στάδιο...
Εχεις τραπεζικό λογαριασμό (τον οποίο ανοίγεις με δεκάδες άσχετα χαρτιά προσωπικών δεδομένων...) γιατί έτσι σε υποχρεώνει το κράτος και ο λογαριασμός αυτός είναι στην διάθεση του κράτους και της ίδιας της τράπεζας... ανά πάσα στιγμή.

Κι έτσι τώρα προσπαθούν με νέα κόλπα να προσεγγίσουν τους πολίτες...
Για να δούμε πόσοι λοβοτομημένοι υπάρχουν ακόμα στην χώρα που διατηρούν τραπεζικούς λογαριασμούς τροφοδοτώντας ένα φασιστικό απολυταρχικό συμμορίτικο μόρφωμα που τα νήματα του κινούνται από τους αλήτες ανθέλληνες Ευρωπαίους δανειστές...;

ΘΑΝΟΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ στην έκθεση the power of vulnerability με πρόσφυγες τους ηγέτες του κόσμου

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Τι θα λέγατε αν οι ηγέτες του κόσμου ήταν... πρόσφυγες και μετανάστες; +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ σκουπίδια τόπος, σκουπίδια άνθρωποι

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Έκανα πολύ υπομονή για να ξεκινήσω να γράφω αυτό το άρθρο περιμένοντας να έχει τελειώσει επιτέλους η απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα. Κυρίως εκείνων που προσελήφθησαν με  συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ξεκίνησαν με τους συμβαλλόμενους να γνωρίζουν εξ αρχής ότι μετά το πέρας του χρόνου αυτού θα έμεναν χωρίς δουλειά.

Αυτοί λοιπόν οι τύποι με τους συναδέλφους τους, κατάφεραν σε λίγες μέρες να κάνουν την Ελλάδα έναν τεράστιο σκουπιδότοπο. Και ξέρετε έχει πλάκα να το βλέπεις στις ειδήσεις, όμως όταν η βρωμιά αυτή απειλεί την δημόσια υγεία με τεράστιες εστίες μικροβίων δίπλα σε σχολεία, παιδικές χαρές, κοινόχρηστους χώρους και σπίτια, τότε η κατάσταση γίνεται σοβαρή, πολύ περισσότερο όταν όλα αυτά συμβαίνουν σε μία περίοδο που αφενός η Ελλάδα πλήττεται από έναν δυνατό καύσωνα και αφετέρου σε μία περίοδο που η εικόνα της Ελλάδας ταξιδεύει σ' ολόκληρο τον κόσμο μέσω των τουριστών και επισκεπτών μας.

Σε μία τέτοια περίοδο λοιπόν κάποιοι αποφασίζουν να διαλύσουν την χώρα ξεσπώντας σε ανθρώπους που δεν φταίνε. Τους απλούς πολίτες. Θα μπορούσαν κάλλιστα να πάνε έξω από Υπουργεία, Περιφέρειες και Δήμους και να αδειάσουν ένα απορριμματοφόρο προκαλώντας δυσαρέσκεια σε εκείνους που σχετίζονται και με το ζήτημα για το οποίο... "αγωνίζονται". Το ίδιο συμβαίνει και με τους αγρότες οι οποίοι αντί να διαμαρτυρηθούν στα αντίστοιχα Υπουργεία ή άλλους χώρους αγροτικού ενδιαφέροντος, κλείνουν δρόμους και δυσκολεύουν την ζωή των συμπολιτών τους. Πως μια απεργία μπορεί να έχει νόημα και να τύχει αναγνώρισης από την κοινή γνώμη όταν πολεμάει λάθος στόχο;

Τώρα -διαβάζω στην ειδησεογραφία- οι εργαζόμενοι δίνουν μάχη με τα σκουπίδια υπό αντίξοες συνθήκες. Θυμήστε μου παρακαλώ γιατί θα πρέπει να τους λυπηθώ. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ τελικά αξίζει να...

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

...είμαστε διαφορετικοί; Αξίζει να είμαστε μοναδικοί; Αξίζει να ξεχωρίζουμε;

Μιλώντας σε ατομικό επίπεδο, οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- θα υποστηρίξουν πως "ναι, είναι ωραίο, όπως και ενδιαφέρον να είσαι κάτι άλλο από αυτό που είναι οι υπόλοιποι". Η ποικιλομορφία άλλωστε είναι αυτό που δίνει την ξεχωριστή πινελιά στον καθένα μας και καθιστά το ιδιαίτερο "είναι" του. Πόσο βαρετός θα ήταν ο κόσμος άραγε, αν οι κοσμικές δυνάμεις οι οποίες όρισαν τις παραμέτρους του ανθρώπινου είδους βαριόντουσαν όταν τις έθεταν και αποφάσιζαν να καταφύγουν σε μια στρατηγική "copy-paste" για την δημιουργία αλλά και εξέλιξη του; Πολύ μάλλον..

Ας φύγουμε όμως από το ατομικό επίπεδο και ας περάσουμε στο πιο.. συνολικό. Όχι στο απόλυτα συνολικό αλλά σε εκείνο της ομάδας. Σε εκείνο της ομάδας που αφορά μια θρησκεία, έναν σεξουαλικό προσανατολισμό, μια πολιτική πεποίθηση-άποψη, μια εθνικότητα ή και μια... "φυλή". Είναι εξίσου σημαντικό, κατά την ταπεινή μου άποψη, να έχεις το συναίσθημα ότι ανήκεις κάπου όπου οι ιδέες σου, οι απόψεις σου, τα πιστεύω σου αλλά και τα χαρακτηριστικά σου, συμμερίζονται, ενστερνίζονται, κατανοούνται αλλά και είναι αποδεκτά από τους... ομοίους σου.

Λίγο-πολύ, αυτός (και με ακόμα περισσότερα χαρακτηριστικά και διαφοροποιήσεις) είναι ο κόσμος μας σήμερα. Ένας χώρος, όπου καλούνται να συνυπάρξουν μεμονωμένα άτομα αλλά και μεγαλύτερες ομάδες ατόμων, που φέρουν κάποια κοινά στοιχεία. Το πρόβλημα όμως, είναι ότι πολλές φορές, αυτές οι "ιδιαιτερότητες" συγκρούονται μεταξύ τους και επιφέρουν "σχίσματα". Σχίσματα όπως ρατσισμό, -φοβία, προκατάληψη και επιθετικότητα. Όταν παίρνουν την πιο "extreme" μορφή τους, εκδηλώνονται με την μορφή βίας, η οποία με την σειρά της έχει διάφορα είδη και επίπεδα. Είδη που ξεκινούν από μια απλή λεκτική επίθεση, μέχρι παγκόσμιο πόλεμο.

Επιστρέφουμε γρήγορα-γρήγορα στην πρώτη παράγραφο του κειμένου, επανεξετάζουμε το γεγονός του να ήμασταν όλοι ίδιοι, και, ιδανικά, διαγράφουμε τις προηγούμενες 2 παραγράφους. Βρήκαμε την τέλεια υποθετική λύση στο πρόβλημα μας; Όχι. Βρήκαμε την τέλεια δικαιολογία μάλλον. Η λύση η οποία ψάχνουμε αν θα έπαιρνε την μορφή λέξης, θα κυμαινόταν κάπου ανάμεσα στις ευρύτερες έννοιες των λέξεων "αποδοχή" και "σεβασμός". Η επιλογή της, δική σας.

Εις το επανιδείν...  +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ όταν ο will smith και η οικογένειά του μας μάζεψαν τα σκουπίδια

Χαίρεται εραστές (και μη) της Ιστορίας +yannidakis

"Καθώς είμαστε μακριά από αυτό που λέμε μολυσμένες πόλεις, δεν άντεξα να βλέπω αυτές τις πανέμορφες παραλίες της Ελλάδας γεμάτες με σκουπίδια. Είδα γλάρους πνιγμένους από πλαστικά. Κάποιοι πέθαναν επειδή έφαγαν ψάρια που είχαν φάει αυτά τα πλαστικά. Τέσσερις πανέμορφοι άνθρωποι, μαζί με την μητέρα μου και εμένα, μαζέψαμε 22 γεμάτες σακούλες σκουπιδιών από τρεις παραλίες στους Αντίπαξους. Όταν βλέπουμε αυτές τις εικόνες στην τηλεόραση ή στο κινητό, μας φαίνονται πολύ μακρινές. Όταν όμως τις βλέπεις μπροστά σου, νιώθω ότι είναι ανθρώπινη ευθύνη να κάνουμε το καλύτερο δυνατό (άμεσα και έμμεσα), όσο μικρή και αν είναι η πράξη αυτή. Αν ξεκινήσουμε όλοι να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί, θα καταφέρουμε να κάνουμε την διαφορά. Ελπίζω σήμερα να καταφέραμε να επιμηκύνουμε και να διατηρήσουμε την ομορφιά και την ύπαρξη της τοπικής θαλάσσιας ζωής" έγραψε η κόρη του Will Smith στο Instagram, και συνόδευσε μάλιστα το post της με ένα όχι-και-τόσο-τιμητικό φωτορεπορτάζ που επιβεβαίωσε τα λεγόμενά της.

Και για να προλάβω τη λογική σκέψη σας, το πρόβλημα δεν είναι ότι οι τουρίστες που έπεσαν πάνω στο ρυπαρό υπερθέαμα έτυχε να 'ναι celebrities, ενισχύεται βέβαια από το γεγονός ότι τα ρεζιλίκια μας έφτασαν μέχρι Χόλυγουντ μεριά, αλλά τέλος πάντων αυτό το προσπερνώ. Αυτό που δεν μπορώ με τίποτα να χωνέψω είναι ότι τελικά, μετά από τόσες καμπάνιες, σποτάκια, ενημερώσεις, άρθρα, βιντεάκια, προμόσιον, δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, ακόμη και τώρα έπρεπε να φιλοτιμηθεί κάποιος τρίτος, κάποιος επισκέπτης, κάποιος που στο φινάλε δεν είναι και η αρμοδιότητά του για να επιληφθεί του θέματος. Κι όχι μόνο αυτό, μετά τους "βάζουμε και χέρι"... Καλά για το ζήτημα της πρόληψης και της οικολογικής μας συνείδησης δεν θα κάνω καν αναφορά γιατί θα μελαγχολήσω και είναι κρίμα!

Η απάντηση της τοπικής αυτοδιοίκησης: "Στους Παξούς και στους Αντίπαξους αθροιστικά πρέπει να υπάρχουν πάνω από 100 παραλίες μικρές και μεγάλες. Από όλες αυτές τις παραλίες, κατά σύμπτωση η δεσποινίδα Σμιθ, πήγε στην πιο απρόσιτη που υπάρχει, στη βορειοδυτική ακτή των Παξών, που έχει μέτωπο στην Αδριατική. Όπως ξέρετε οι παραλίες που είναι ανοιχτές στο πέλαγος μπορούν να γεμίσουν ανά πάσα ώρα και στιγμή σκουπίδια, αφού στην Αδριατική υπάρχουν νησίδες από σκουπίδια που επιπλέουν και μπορεί να παρασυρθούν ανά πάσα στιγμή από τον καιρό. Όμως επειδή έχω εικόνα πολύ πρόσφατη του νησιού καθώς εγώ κάθε δεύτερη, τρίτη μέρα πηγαίνω στους Αντίπαξους με ένα ταχύπλοο που έχει ο δήμος για να μεταφέρουμε σκουπίδια από ένα λιμανάκι που έχει εκεί, και ελέγχουμε και τις ακτές. Από τον περίπλου του νησιού δεν έχουμε συγκεντρώσει ποτέ πάνω από 6-7 σακούλες. Πώς είναι δυνατόν η κοπέλα αυτή, από μία παραλία, την οποία από τις φωτογραφίες  δεν μπορώ να προσδιορίσω το πού είναι ακόμη και εγώ που είμαι γέννημα θρέμμα πώς γίνεται να μάζεψε 22 σακούλες. Πού βρήκε 22 σακούλες; Είναι απίστευτα υπερβολικό αυτό το νούμερο". 

Διότι αγαπητέ μου αναγνώστη, ναι, αυτό είναι το πρόβλημα! Ο αριθμός από τις σακούλες, η τετραγωνική τους ρίζα και δεν συμμαζεύεται. Α ναι, και το γεγονός πως βρέθηκαν σε απομακρυσμένη παραλία όλα αυτά τα "όμορφα" ευρήματα, λες και η παραλία αυτή λόγω της απόστασής της από τον πυρήνα ζωής του νησιού αποκόβεται ως δια μαγείας από τις αρμοδιότητες των όποιων υπευθύνων! Δικαιολογίες made in Greece.

Το καλοκαίρι δεν έχει φτάσει ακόμη ούτε στα μισά του, γι' αυτό το εν λόγω πάθημα πρέπει να κρούσει σε όλους μας τις καμπάνες της συνείδησης: οι φορείς να αφυπνιστούν και να σιγουρευτούν ότι είναι απολύτως έτοιμοι να υποδεχθούν τους τουρίστες που έρχονται να αφήσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα, και οι πολίτες απ' τη μία να πράττουμε τα αυτονόητα τακτοποιώντας τα σκουπίδια τους σωστά, και από την άλλη αν βλέπουν ότι οι υπεύθυνοι ολιγωρούν, να αναλάβουμε οι ίδιοι πρωτοβουλία, παίρνοντας παράδειγμα απ' την οικογένεια Smith!
 +Κωνσταντίνα Πορφυρού

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ travel light... σου αρέσουν τα ταξίδια;

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Τους συναντάς στα check in του αεροδρομίου, τη στιγμή που κανονικά αναμετράς τον εαυτό σου σε σχέση με τους υπόλοιπους ταξιδιώτες. Βλέπεις φάτσες που πάνε «φλου» με ένα μόλις σακίδιο, και φάτσες που κουβαλούν «συμπράγκαλα». Το σημερινό κείμενο είναι εμπνευσμένο από πρόσφατο ταξίδι που πραγματοποίησα.

Όσο περιμένεις στο check in γίνεσαι νοερά κακοήθης. Παρατηρείς τον κόσμο. Βλέπεις νεαρούς Αμερικάνους να κυκλοφορούν με φόρμα. Συνήθως ζευγάρια. Ο άντρας τη φοράει γιατί στην εφηβεία του έπαιζε μπάσκετ αλλά τραυματίστηκε στο μηνίσκο και από τις ένδοξες αθλητικές στιγμές έμεινε μόνο η φόρμα. Η κοπέλα του, η Αμερικανίδα, ήταν cheerleader στην εφηβική ομάδα που έπαιζε ο καλός της, και φοράει φόρμα για να μην υπάρχει ενδυματολογική ανισορροπία μεταξύ του ζεύγους.

Αν δεις γυναίκα με πολύ ακριβό ντύσιμο, γόβα και κοκαλωμένη από τη λακ μπούκλα ενώ σκοπεύει να ταξιδέψει, αυτό σημαίνει ότι διατηρεί δεσμό με υπερήλικα και του τα μασάει κανονικά.

Παράλληλα βλέπεις μαϊμού Louis Vuitton να είναι τιγκαρισμένες με το φερμουάρ φανερά να αργοπεθαίνει. Οι τύποι αυτοί είναι οι φτηνιάρηδες που τα κουβαλούν όλα από το σπίτι γιατί δε θέλουν να ξοδέψουν πολλά εκεί που θα πάνε. Θέλουν να είναι άκρως προετοιμασμένοι. Σίγουρα δεν έχουν την απαιτούμενη ευελιξία που είναι απαραίτητη δεξιότητα αυτών που λατρεύουν τα ταξίδια

Το να ταξιδεύεις ελαφρύς αποτελεί το υπέρτατο στοιχείο πολιτισμού. Σημαίνει πως είσαι ανοιχτός στο να προσαρμοστείς έστω και για λίγο σε ένα ξένο τόπο . Μεταφέρεσαι όπως όπως γιατί δεν είσαι υποψιασμένος για τυχόν ατυχίες χιονιάς κλπ. (χαχα) Είσαι πιο ελεύθερο πνεύμα και ξέρεις να χαίρεσαι τη ζωή σου! Σίγουρα είσαι πιο ανεξάρτητος άνθρωπος και σε μια δυσκολία ξεπερνάς την κακοτοπιά βρίσκοντας λύση. Δεν ενοχλείς κανέναν και είσαι η χαρά της ζωής. Όλοι σε θέλουν για φίλο τους. Nastazia A

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

KYΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ~ κρατώ μια ηλιαχτίδα

ακροβατώντας σε κύματα ρεαλισμού & ρομαντισμού, σκέψεις & συναισθήματα αποτυπώνονται σε λέξεις

Καλώς ορίσατε στις σκέψεις του +yannidakis

Κρατώ μια ηλιαχτίδα σφιχτά μες την παλάμη μου. Το ξέρω πως δεν είναι εκεί όσο κι αν σφίγγω τη γροθιά μου μα συνεχίζω να προσπαθώ να την κρατήσω. Κρατώ μια ηλιαχτίδα μα την χάνω, την κλέβουν τα σύννεφα, την παίρνει ο άνεμος, την κρύβουν τα φύλλα των δέντρων. Χάνεται μέσα στη σκιά, γίνεται ένα μαζί της και μαυρίζει, παραδίδεται στο άγγιγμα του σκότους. Ήθελα να πιστεύω πως την κράτησα για λίγο, ήθελα να αισθάνομαι μια παράξενη ευτυχία, μια αλλιώτικη αίσθηση που ζει και χρωματίζεται μέσα στα πολύχρωμα όνειρα που ζωγραφίζει η σκέψη. Κι όμως...όσο η κι αν μάχεται η λογική μαζί μου, εγώ ξέρω πως για μια στιγμή την κράτησα, την ένιωσα, την έκανα δική μου. Για μια στιγμή μόνο ξερίζωσε από το λαμπερό της άστρο κι έκανε τη φωλιά της μέσα στο δικό μου χέρι. Κι ύστερα χάθηκε αφήνοντάς με την ψευδαίσθηση πως ακόμα την κρατώ, πως ακόμα είναι δική μου, πως κρύβεται μέσα στ’ αυλάκια της παλάμης μου.

Το ξέρω πως δεν είναι πια δική μου, το ξέρω πως το λαμπερό της φως δεν χρυσίζει το δέρμα μου. Το ξέρω...μα να που τη νιώθω σα να ‘χει γίνει ένα μαζί μου, την νιώθω να κυλά μέσα στις φλέβες μου, είναι η λάμψη στις άκρες των ματιών μου, είναι το χτύπημα της καρδιάς μου μέσα στο στήθος μου. Ολόκληρος ο εαυτός μου την αγκαλιάζει, την μυρίζεται, τη βλέπει να σκαρφαλώνει και πάλι τον καθαρό αέρα, να βάφει με πορφύρα τις πλαγιές των λόφων και να σαρώνει τα σύννεφα με το δραματικό της βιολετί. Τη βλέπει να πέφτει σαν ασήμι πάνω στα ήρεμα νερά και να αλλάζει χρώματα στο βάθος του ορίζοντα. Την ποθώ σα χαμένη ευτυχία, σαν ανεκπλήρωτο όνειρο και γι’ αυτό συνεχίζω να ζω κρατώντας αυτό που δεν έχω...

Κρατώ μια ηλιαχτίδα μέσα στο νου και την καρδιά μου. Το ξέρω πως δεν είναι πια δικιά μου. Όμως εγώ την κρατώ σφιχτά μέσα μου γιατί ξέρω πως απ’ εκεί κανείς δεν θα την πάρει.

+Niko Spiridakis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »