ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ~ 28η οκτωβρίου χωρίς ναι και όχι

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

τα ΟΧΙ που έγιναν ναι και τα ναι που έγιναν όχι.

Ποια είναι η Ελλάδα και μέχρι που φτάνει; +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ~ τόσα δεδομένα, τι τα κάνουν;

παρουσίαση νέων τεχνολογιών & η χρηστικότητα & συμβολή τους στην καθημερινότητα

Όλοι μας, λίγο πολύ, ανήκουμε σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο, έχουμε από (τουλάχιστον) μια συσκευή τύπου iOS ή Android, έχουμε κάνει κάποια αναζήτηση μέσω Google, κλπ. Κοινώς, όλοι μας είμαστε κάτοικοι του 21^ου αιώνα και απολαμβάνουμε τις υπηρεσίες που κάνουν την ζωή μας ευκολότερη. Αλλά, με τι κόστος;

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσα δεδομένα συλλέγουν όλες αυτές οι εταιρίες για εμάς και τι κάνουν με αυτά; Γιατί, ας μην γελιόμαστε, τίποτα σε αυτό τον κόσμο δεν δίνεται τζάμπα. Παρόλα αυτά, πολλές από τις υπηρεσίες που χρησιμοποιούμε καθημερινά, μας παρέχονται δωρεάν. Άρα, κάτι ύποπτο συμβαίνει.. Για να δούμε με ποιο τρόπο οι διάφορες εταιρίες "κακό-μεταχειρίζονται" τα προσωπικά μας (και όχι μόνο) δεδομένα και εκμεταλλεύονται την "αθωότητά" μας.

Ας ξεκινήσουμε με το Facebook το οποίο μάλιστα έχει περίπου 2 δισεκατομμύρια χρήστες (εκ των οποίων, περίπου 1,5 δισεκατομμύριο το χρησιμοποιούν καθημερινά)! Η πλατφόρμα αυτή καταναλώνει ένα τεράστιο αριθμό δεδομένων σε καθημερινή βάση. Πολλά από αυτά μάλιστα, είναι προσωπικά δεδομένα όπως γενέθλια, κοινωνικός κύκλος, διευθύνσεις, μέρη που επισκεφθήκαμε, τι μας αρέσει, πού πάμε, τι πιστεύουμε, τι ψηφίζουμε, κλπ. Πόσες φορές έχετε ψάξει κάτι στο Google το οποίο σε χρόνο ρεκόρ έχει εμφανιστεί ως διαφήμιση στο προφίλ σας στο Facebook; Και για αυτούς που λένε ότι είναι καλυμμένοι γιατί δεν έχουν (και δεν είχαν ποτέ) προφίλ στο Facebook, ας το ξανασκεφτούν γιατί η πλατφόρμα είναι ικανή να δημιουργήσει "εικονικά προφίλ" για όλους μας αξιοποιώντας δεδομένα που έχει αγοράσει από όλες αυτές τις "δωρεάν" υπηρεσίες που χρησιμοποιούμε.

Συνεχίζουμε με την πολιτική μας ταυτότητα, η οποία, οφείλει (θεωρητικά) να παραμένει μυστική. Παρόλα αυτά, πολλοί από εμάς μοιραζόμαστε τις πεποιθήσεις μας είτε άμεσα (κάνοντας post στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης), είτε έμμεσα ("ακολουθώντας" τις αγαπημένες μας πολιτικές προσωπικότητες στο Facebook, κάνοντας re-tweet μηνύματα πολιτικού περιεχομένου, κλπ. Αυτό επιτρέπει εταιρίες όχι μόνο να ξέρουν πού κυμαίνονται οι εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και να στοχεύσουν πληρωμένο διαφημιστικό υλικό σε συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων ώστε να επηρεάσουν την εκλογική τους συμπεριφορά. Πρόσφατα μάλιστα αποκαλύφθηκε η "παρέμβαση" Ρωσικών δυνάμεων, μέσω του Facebook, στις Αμερικανικές εκλογές. Οι διαφημίσεις πλέον είναι τόσο στοχευμένες και προσωποποιημένες που αγγίζουν όλες τις ευαίσθητες χορδές μας και σχεδόν εγγυώνται επιτυχία.

Προχωράμε στις κάρτες των καταστημάτων. Ξέρετε, όλες αυτές που μαζεύουμε πόντους για κάθε ευρώ που ξοδεύουμε, κλπ. Τα σούπερ μάρκετ γνωρίζουν τόσα πολλά για εμάς που, πολλές φορές, μας διαφημίζουν προϊόντα πριν καλά-καλά καταλάβουμε ότι τα χρειαζόμαστε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του Walmart στην Αμερική το οποίο απέστειλε κουπόνια για πάνες μωρού σε μια οικογένεια όπου η κόρη δεν ήξερε ότι είναι έγκυος. Γιατί, ξανά, τα σούπερ μάρκετ δεν αρκούνται στα δεδομένα που συλλέγουν απευθείας από εμάς, αλλά τα συνδυάζουν με άλλα δεδομένα που έχουν αγοράσει (από όλες τις "δωρεάν" υπηρεσίες που χρησιμοποιούμε – πλέον δεν χρειάζεται καν να το αναφέρουμε).

Αξίζει, επίσης, να σταθούμε στις "υπηρεσίες τοποθεσίας". Για παράδειγμα, φανταστείτε το εξής σενάριο. Είμαστε σε ένα εμπορικό κέντρο, έχουμε συνδεθεί στο "δωρεάν" ασύρματο δίκτυο και μπαίνουμε σε ένα μαγαζί. Βλέπουμε ένα ρούχο, μας αρέσει, το δοκιμάζουμε, μας κάνει, αλλά δεν είμαστε σίγουροι αν το θέλουμε. Ίσως η τιμή μας προβληματίζει. Αποφασίζουμε να φύγουμε και όπως πλησιάζουμε στην έξοδο, το κινητό μας δονείται και έχουμε μια ειδοποίηση από το κατάστημα που μας ενημερώνει ότι για μια ώρα μόνο το συγκεκριμένο ρούχο έχει έκπτωση 25%! Επίσης, μας ενημερώνει ότι άλλοι πελάτες που ταιριάζουν στο προφίλ μας, αγόρασαν το ρούχο αυτό τις τελευταίες 5 μέρες και επίσης αγόρασαν και ένα άλλο αξεσουάρ! Επιστημονική φαντασία; Το αντίθετο … στην Αμερική ήδη εφαρμόζεται στα μεγαλύτερα εμπορικά καταστήματα.

Ολοκληρώνουμε με ένα κομμάτι, το οποίο, δεν θα πήγαινε ποτέ το μυαλό σας ότι πέφτει θύμα εκμετάλλευσης. Μιλάμε για την μπαταρία του κινητού μας τηλεφώνου! Το πόση φόρτιση έχει μείνει στην μπαταρία μας είναι κάτι που πολλές εταιρίες "πεθαίνουν" να μάθουν. Παράδειγμα, αν ψάχνουμε για ταξί, χρησιμοποιώντας την δημοφιλή υπηρεσία Uber, οι τιμές που βλέπουμε είναι ανεβασμένες αν ξεμένουμε από μπαταρία! Ο λόγος; Απλούστατος! Ξέρουμε ότι δεν έχουμε πολύ μπαταρία και έτσι είμαστε υπό πίεση να κλείσουμε το ταξί. Η εταιρία θέλει να εκμεταλλευτεί αυτή την αδυναμία μας και να μας χρεώσει περισσότερο!

Η νέα μονάδα πλούτου δεν είναι κάποιο νόμισμα, κάποια μετοχή, η ακίνητη περιουσία ή οποιοδήποτε άλλο, τετριμμένο, αντικείμενο, αλλά τα προσωπικά μας δεδομένα. Όποιος ελέγχει και διαχειρίζεται τα δεδομένα αυτά, πλουτίζει και αποκτά τεράστια δύναμη στο νέο κόσμο.

Καλώς ήλθατε στον 21^ο αιώνα! +Vassilis Anastasiadis

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΘΕΜΑ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ ο γερμανός που η ελλάδα λάτρεψε να μισεί

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την συνέντευξη του Β. Σόιμπλε -του απερχόμενου Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας τα τελευταία 8 χρόνια- σε ελληνικό μέσο στο οποίο, όπως κάθε πολιτικός που κατεβαίνει από το προσκήνιο της πολιτικής, φρόντισε να μιλήσει με αλήθειες και μάλιστα να αποκαλύψει κάποιες που δεν θα μας αρέσουν.

ολόκληρη η συνέντευξη εδώ

Ο Σόιμπλε βρισκόταν πίσω από κάθε σκληρή απόφαση για την Ελλάδα. Και ενώ όλοι πάντα ήμασταν βέβαιοι πως αυτός μας έφερε στα όρια της φτώχειας και της ανεργίας και ενώ πιστέψαμε πως ο εκάστοτε πρωθυπουργός απλά έβαζε την υπογραφή του σε έτοιμα νομοσχέδια που είχε συντάξει ο Σόιμπλε και... η παρέα του, ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε από το σενάριο δαιμονοποίησης που επί σειρά ετών μας έκανε να κοιμόμαστε καλύτερα.

Όπως και ο ίδιος είπε την συνέντευξή του, όπως κι άλλοτε έχει ακουστεί (αλλά πέρασε στα ψιλά) οι προτάσεις για εξοικονόμηση χρημάτων δεν αφορούσαν κατ' ανάγκη τις περικοπές των συντάξεων αλλά πρωτίστως την αύξηση της φορολογίας των πλουσίων και ειδικά των εφοπλιστών. Τελικά καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να τα βάλει με τα μεγάλα κεφάλια και σημειώνω ειδικά και ξεχωριστά των Τσίπρα που ακριβώς αυτό είχε υποσχεθεί, όμως όπως και οι άλλοι, έτσι κι αυτός προτίμησε να πιάσει τους στόχους περικόπτοντας συντάξεις.

Όταν ο Σόιμπλε φαινόταν ο κακός σε κάθε δύσκολη στιγμή στα αμέτρητα Eurogroups, στην πραγματικότητα κανείς δεν σκέφτηκε πως ουσιαστικά εφάρμοζε ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης. Έναν αυστηρό τρόπο για να διορθώσει η χώρα τα οικονομικά και κοινωνικά ελλείμματα. Και πως το πως τελικά αυτό θα συνέβαινε θα ήταν απόφαση της εκάστοτε ελληνικής. Και προς Θεού, δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω έναν άνθρωπο που έδειχνε πιο σκληρός απ' όσο ένας ολόκληρος λαός θα μπορούσε να αντέξει. Εξάλλου ο ίδιος είπε ότι στην Γερμανία δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει τα μέτρα αυτά.

Μία από τις πιο απειλητικές στιγμές σε αυτά τα χρόνια ήταν όταν κάθε φορά έπεφτε στο τραπέζι το ζήτημα του #Grexit δηλαδή της εξόδου της χώρας από την Οικονομική Νομισματική Ένωση στην οποία με τόσο κόπο είχαμε μπει. Ο Σόιμπλε ήταν υπέρ αυτής της λύσης με προσωρινό ορίζοντα ώστε να γίνει η οικονομία μας ανταγωνιστική. Στην πραγματικότητα όμως η εξαθλίωση του ελληνικού λαού δε θα μπορούσε να μετρηθεί με τίποτα.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ο Σόιμπλε στιγμάτισε την πορεία της Ελλάδας κατά την κρίση. Δεν ήταν όμως αυτός που την καθόρισε. Ήταν η ατολμία των ελλήνων πολιτικών που δεν υπήρξαν πιο θρασείς στην εφαρμογή που οι ίδιοι ψήφιζαν, και που τουλάχιστον θα μας είχε κάνει να ξεμπερδέψουμε τώρα.

Ο Σόιμπλε δήλωσε πως στεναχωριόταν για το μένος που δεχόταν από τον ελληνικό λαό και πως ουδέποτε δεν σκέφτηκε αρνητικά για αυτόν και εγώ τον πιστεύω. Γιατί όπως είπε και ο ίδιος, άλλο ο λαός μιας χώρας κι άλλο οι πολιτικοί της... Καταλάβατε, ε; +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ το άγνωστο αύριο και η σημασία του για το παρόν

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Αυτό που κάνει την ζωή τόσο συναρπαστική, είναι, κυριολεκτικά, το γεγονός ότι δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει.

Πόσο προβλέψιμη και βαρετή θα ήταν η ζωή μας αν ξέραμε τι ακριβώς μας επιφυλάσει το μέλλον; Απείρως. Πόσο αδιάφορη θα ήταν η καθημερινότητα μας αν γνωρίζαμε τι θα συμβεί την επόμενη ώρα; Αφάνταστα. Πόσο ασήμαντες θα ήταν οι επιλογές αν ήμασταν ενήμεροι εξ'αρχής το τι αποτέλεσμα και συνέπειες θα είχαν; Απόλυτα. Σίγουρα, σε αυτό το σημείο κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει πως με την γνώση του μέλλοντος, θα ήμασταν σε θέση να αποφύγουμε και να "προλάβουμε" αρκετά δυσάρεστα γεγονότα όπως λάθος αποφάσεις με πολύ κακές συνέπειες οικονομικής, προσωπικής ή επαγγελματικής φύσεως, ή, ακόμα πιο σημαντικό, επιπτώσεις που αφορούν την υγεία σε οποιοδήποτε επίπεδο. Επίπεδο όπως ένα απλό πέσιμο που θα οδηγούσε στο σπάσιμο ενός χεριού, ή μια ασθένεια που θα οδηγούσε στον θάνατο.

Όμως, ακόμα και αυτός ο παράγοντας, καλώς ή κακώς, είναι με "καλό" λόγο στο... παιχνίδι. Είναι αυτό που μας κάνει να εκτιμάμε αυτό που ζούμε, και να απολαμβάνουμε την κάθε μέρα ξεχωριστά. Είναι αυτό που μας παρακινεί να κάνουμε όλα όσα ονειρευόμαστε και να προσπαθήσουμε στο μέγιστο για να πετύχουμε τους στόχους που έχουμε θέσει. Ακόμα και αυτός ο "φόβος" του επικείμενου κινδύνου, μας υπενθυμίζει ανά διαστήματα πόσο σημαντικό είναι που υπάρχουμε, πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε για αυτό, καθώς επίσης και το πόσο "ασήμαντοι" είμαστε σε αυτό το "σύμπαν" που υπάρχουμε. Η΄ τουλάχιστον, όλα αυτά θα έπρεπε να μας κάνουν να τα συνειδητοποιούμε αργά ή γρήγορα. Και όλα αυτά, σαν ατέρμονος κύκλος που το τέλος συναντάει την αρχή, και η κάθε σκέψη οδηγεί, εν τέλει στην αρχική, είναι αυτό που μας φτάνει στο αρχικό συμπέρασμα του σημερινού προβληματισμού και πάλι.

Αυτό που κάνει την ζωή τόσο συναρπαστική, είναι, κυριολεκτικά, το γεγονός ότι δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει.

Εις το επανιδείν...  +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ~ όταν οι ηλικιωμένοι προσφέρουν άθελά τους με λάθος τρόπο στην κοινωνία

Καληνωρίσματα από το +yannidakis

Ζουν ανάμεσα μας, σε λίγα χρόνια στην Ελλάδα θα μας ξεπεράσουν και σε πληθυσμό. Οι ηλικιωμένοι και δη, συνταξιούχοι είναι μια μερίδα πληθυσμού που καθορίζει εν πολλοίς τις τύχες της χώρας μας. Ψηφίζουν, καταναλώνουν, μετακινούνται, αποτελούν ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας μας και είναι εδώ, άλλοτε ενεργοί και δραστήριοι κι άλλοτε όχι και τόσο.

Έχω γράψει πολλές φορές πως το λάθος με τους συνταξιούχους είναι πως καλούνται να ζήσουν πολλές φορές τα παιδιά τους, ακόμα και τις οικογένειές τους. Το γεγονός και μόνο αποτελεί έναν οικονομικό βιασμό των ανθρώπων αυτών που όχι μόνο είδαν την σύνταξη τους να περικόπτεται πολλάκις, αλλά πλέον καλούνται να την μοιραστούν με τα παιδιά τους που έτσι κι αλλιώς στηρίζουν με άλλους τρόπους. Αυτό όχι μόνο αποδεικνύει την γύμνια του ελληνικού συστήματος που προσβάλλει τους νέους ανθρώπους, αλλά θέτει σε αδράνεια τους μεγαλύτερους μετατρέποντάς τους από ενεργούς πολίτες σε κύτταρα στήριξης και αναπλήρωσης αναγκών.

Άντρες και γυναίκες συνταξιούχοι περνούν εντελώς διαφορετικά τον χρόνο τους στην Ελλάδα. Οι γυναίκες συχνάζουν στις εκκλησίες και στην αγορά, φροντίζοντας να έχουν μαγειρέψει από νωρίς και είτε να παρακολουθήσουν το απόγευμα την αγαπημένη τους σαπουνόπερα είτε να επιφορτιστούν με το μεγάλωμα του εγγονιού τους προς τέρψη των παιδιών τους που μάλλον σε αυτήν την περίπτωση είναι εργαζόμενοι και άρα απλά δεν έχουν τι να κάνουν τα παιδιά τους.

Οι άντρες επί των πλείστων συχνάζουν στα καφενεία και είτε αλωνίζουν όλη μέρα την γειτονιά για να βοηθήσουν στο σπίτι σε ψώνια και απασχόληση των εγγονιών τους, είτε λιώνουν την εφημερίδα και κάθε είδους ειδησεογραφική εκπομπή στην τηλεόραση. Το καφενείο βέβαια είναι ειδική περίπτωση "συναγωγής" αφού μπορεί απλά να εξυπηρετεί την συνάθροιση με συνομίληκους, αλλά και να εκτονώνει παλιά απωθημένα με ένα αθώο χούφτωμα στην όμορφη αλλοδαπή σερβιτόρα.

Και οι μεν και οι δε δείχνουν να είναι πολύ απασχολημένοι για να προβληματιστούν για το μέλλον που τους απομένει, όμως κάπου ανάμεσα τους βρίσκεται μια άλλη μερίδα ηλικιωμένων που βιώνουν μια ψυχολογική απομόνωση και μελαγχολία. Άνθρωποι που για κάποιο λόγο είτε απότομα είτε σταδιακά παραιτήθηκαν από την ζωή πριν να είναι ακριβώς η ώρα τους. Αυτήν την ομάδα ανθρώπων οφείλουμε να στηρίξουμε. Είτε με τον χρόνο μας, είτε με μερικές οικογενειακές στιγμές, είτε ακόμα και με υλικά αγαθά. +Yanni Spiridakis 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ ραμόνα δαγκωτό

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Είμαι στο γραφείο με το υπόλοιπο team... H επικαιρότητα των ειδήσεων τρέχει μανιωδώς και τα νεύρα είναι στην τσίτα λόγω της άφθονης καφεΐνης που κυλά μέσα μου κι επειδή είμαι σε μια μόνιμη εγρήγορση και μπορώ να πω πως μου αρέσει αυτό. Η τηλεόραση του γραφείου είναι στο "mute" για να μην μας αποσπά την προσοχή, όμως το βλέμμα μπορεί να πέσει για λίγο πάνω στην εικόνα.

Συνήθως -για κάποιο ανεξήγητο λόγο- παίζει Σκάι... Κάπου στις 16:00 έχει «My Style Rocks». Πιστεύω ότι χωρίς ήχο είναι αρκετό για να κλάψεις στα γέλια!! H λέξη «κιτς» χάνει την έννοιά της από την πραγματική εικόνα που «απολαμβάνουμε» στις τηλεοράσεις μας.

Από ένα γενικότερο ζάπινγκ που έχω κάνει τόσο στην TV όσο και στο ίντερνετ παρατήρησα ότι μια κοπέλα που συμμετέχει στο συγκεκριμένο ριάλιτι, εν ονόματι «Ραμόνα», είναι η πέτρα του σκανδάλου για τις υπόλοιπες συμμετέχουσες μιας και βάζει φυτιλιές εκτοξεύοντας κακιούλες για τις υπόλοιπες κοκόνες που λαμβάνουν μέρος.

Πριν καλά καλά ξεκινήσει η τηλεοπτική σεζόν η συγκεκριμένη έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον όλων των ψυχαγωγικών εκπομπών. Η Ραμόνα ενσαρκώνει το αντίθετο της τηλεοπτικής συμπεριφοράς, που πλέον δεν παλεύεται: δεν γλείφει κανέναν, δεν γλείφει ούτε εκεί που έχει φτύσει και προσωπικά πιστεύω πως δεν είναι τόσο αδίστακτη όσο θέλουν να την παρουσιάζουν, σαν αυτές τις γκόμενες που βγαίνουν σε κάτι πάνελ και δήθεν ενοχλούνται με την προσωπική ζωή του καθενός.

Κανείς από την αρχαία εποχή της τηλεόρασης επί Άσπας Τσίνα δεν στάθηκε απέναντι σε μια κριτική επιτροπή αμφισβητώντας την έχοντας επιχειρήματα. Η συγκεκριμένη δε διαθέτει τσαμπουκά εντυπωσιασμού, απλά απαιτεί από τους υπόλοιπους να είναι αντάξιοι των δικών της προσδοκιών έστω και με το τραχύ φεμινισμό, μιας και επιδεικνύει συχνά τη σέξι πλευρά της. Επίσης, σίγουρα παίζει ρόλο το γεγονός ότι κατάγεται από τη Ρουμανία.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι πως πλέον στην τηλεόραση τα χρήματα επενδύονται πολύ επιλεκτικά στα τηλεοπτικά προϊόντα, ωστόσο η βαθύτερη ανάγκη των τηλεθεατών δεν είναι να ψυχαγωγηθούν αλλά να υπάρχει κοινωνική τοποθέτηση σε αυτό που έχουν επιλέξει να δουν.

Θεωρώ πως χρειαζόμαστε πρότυπα που δεν είναι ξεπερασμένα αλλά να κουβαλούν κάτι φρέσκο πάνω τους. Η ατελείωτη πολυλογία των πάνελ κούρασε...

Θα με βρεις εδώ: G+: Nastazia A
           
                             FB:  Anastasia Papadaki

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ~ ο κίνδυνος της επωνυμίας των ιστολόγων (bloggers)

κείμενα προβληματισμού, από τα πιο εκλεκτά ιστολόγια της Ελλάδας

από: ΘΑΝΟΣ ΕΥΗ koukfamily

Γράφει ο Θάνος
Η είδηση: 

Μια πραγματική ηρωίδα, πραγματική blogger η Daphne Caruana Galizia δολοφονήθηκε με βόμβα στο αυτοκίνητο της. Δράστες, τα καθάρματα που ξεπλένουν χρήμα στη Μάλτα τα οποία άρχισε να τ’ αποκαλύπτει.   Μεταξύ αυτών, και εταιρείες ελληνικών συμφερόντων οι οποίες αδειοδοτήθηκαν από τον Βενιζέλο και έχουν φυγαδεύσει δεκάδες δισεκατομμύρια από το 2012 και μετά. Μιλάμε φυσικά για τους στοιχηματζήδες του internet.  Ας ελπίσουμε να αποκαλυφθούν αυτά τα κτήνη.   Και η ελληνική δικαιοσύνη να τελειώνει επιτέλους με την έρευνα αυτή του μεγάλου σκανδάλου που έχει ρημάξει την ελληνική οικονομία. 

πηγή 

ΣΧΟΛΙΟ 

Με αφορμή το τραγικό αυτό γεγονός ας ασχοληθούμε για μια ακόμα φορά με το θέμα της επωνυμίας ή ανωνυμίας στο διαδίκτυο....  Ολοι ξέρουμε ότι στο διαδίκτυο κυκλοφορούν καθημερινά εκατομμύρια ειδήσεις, άρθρα, σχόλια, φωτογραφίες κλπ....  Υπάρχουν εκατομμύρια ειδησεογραφικά σάιτ, ιστολόγια επαγγελματικά και ερασιτεχνικά, κοινότητες και ομάδες σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εκατομμύρια προφίλ και σελίδες με πάσης φύσεως οπτικό και γραπτό υλικό....  Υπάρχουν όμως σε όλη αυτήν την τεράστια ποσότητα δεδομένων δύο κυρίαρχα χαρακτηριστικά....  Το πρώτο είναι η αλήθεια και το ψέμα... Στο διαδίκτυο μπορείς να βρείς απίστευτες αποκαλύψεις αλλά και τεράστια ψέματα...  Το δεύτερο είναι ο επαγγελματισμός και ο ερασιτεχνισμός. Στο διαδίκτυο υπάρχουν τα χιλιάδες μεγάλα επαγγελματικά δημοσιογραφικά σάιτ, αλλά και εκατομμύρια ερασιτεχνικά ιστολόγια...  Να τονίσω εδώ ότι τα δύο αυτά κύριαρχα χαρακτηριστικά που προανέφερα δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους... Αυτό σημαίνει ότι μπορεί ένα επαγγελματικό δημοσιογραφικό σάιτ να λέει ασύστολα ψέματα.... κι ένα μικρό ερασιτεχνικό ιστολόγιο να αποκαλύπτει μεγάλες αλήθειες....  Ολοι γνωρίζουμε τους κινδύνους από την επαφή μας με το διαδίκτυο. Ξέρουμε οτι εκτιθόμαστε καθημερινά σε κινδύνους που έχουν να κάνουν με τα προσωπικά δεδομένα μας που διαχέονται ελεύθερα συνήθως με την δική μας θέληση όπως συμβαίνει κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, Facebook, Twitter, Google+, Instagram κλπ.... αλλά και χωρίς την δική μας θέληση όταν έχουμε κλοπή προσωπικών δεδομένων από χάκερς, απατεώνες κλπ....  Εγώ σήμερα θα ήθελα να σταθώ σε μια παράμετρο για την οποία μεν σπάνια ακούνε οι απλοί περιηγητές του διαδικτύου, αλλά πολύ συχνά συζητιέται ανάμεσα σε ιστολόγους, δημοσιογράφους και αρθρογράφους..... Αυτή είναι η ανωνυμία...   Ενα μεγάλο ποσοστό κυρίως επωνύμων επαγγελματιών δημοσιογράφων αλλά και απλών επωνύμων αρθρογράφων του διαδικτύου, έχουν συνδέσει άμεσα την αλήθεια και την υπευθυνότητα στο διαδίκτυο με την επωνυμία ή μη του αρθρογράφου... Με λίγα λόγια θεωρούν ότι επειδή οι επώνυμοι αρθρογράφοι ή σχολιαστές χρησιμοποιούν το αληθινό τους όνομα, λένε πράγματα υπεύθυνα και συνήθως αληθινά.... Αντίθετα θεωρούν ότι η ανωνυμία προωθεί το ψέμα, την συκοφαντία και την ανευθυνότητα....  Αυτή η θεωρία έχει ένα ποσοστό αλήθειας.... όμως σίγουρα δεν αποτελεί την πλήρη αλήθεια.... Κι αυτό διότι μετά από 10 και βάλε χρόνια ενασχόλησής μου στο διαδίκτυο έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, το ψέμα και η ανευθυνότητα δεν έχουν να κάνουν με την επωνυμία ή την ανωνυμία, αλλά κυρίως με τις αρχές που έχει ο καθένας μας και τις οποίες μπορεί να διακρίνει ο αναγνώστης που παρακολουθεί κάποιον συστηματικά....  Μάλιστα μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα ότι η γενικότερη στάση των μεγάλων ΜΜΕ τα τελευταία ειδικά χρόνια, απέναντι σε τεράστια κοινωνικά θέματα όπως είναι πχ. η οικονομία, η πολιτική, το μεταναστευτικό, οι διεθνείς σχέσεις, η εγκληματικότητα κλπ, μας υποχρεώνει να πούμε ότι στην κυριολεξία αποτελεί καθημερινό δούλεμα των αναγνωστών, ακροατών και θεατών δηλαδή της λεγόμενης κοινής γνώμης... Στημένα ρεπορτάζ, στημένες φωτογραφίες και βίντεο, ψεύτικες αναφορές και ειδήσεις.... Τα λεγόμενα FAKE NEWS είναι προϊόν κυρίως των μεγάλων ειδησεογραφικών σάιτ.... που ακολουθούν την διαφθορά και το ξεπούλημα σε οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα που επιδιώκουν την παγκόσμια κυριαρχία....  Ας έρθουμε λίγο στο θέμα των ιστολογίων τώρα... Δυστυχώς για ένα μεγάλο ποσοστό αρθρογράφων του διαδικτύου υπάρχει παντελώς λανθασμένη εικόνα για τις διαφορές μεταξύ επαγγελματικών ειδησεογραφικών σάιτ και ερασιτεχνικών ιστολογίων... Τα μεγάλα ή μη (από την άποψη των επισκεπτών) ειδησεογραφικά σάιτ που ελέγχονται από επώνυμους δημοσιογράφους συνήθως, έχουν μισθωτούς ρεπόρτερς και συνεργάζονται επ' αμοιβή με επώνυμους πάντα αρθρογράφους, λειτουργώντας έτσι παράλληλα και ταυτόσημα με τον έντυπο τύπο και τα μεγάλα ΜΜΕ.... Ετσί εκεί θα δούμε προτροπές για οικονομική ενίσχυση, πολλές φορές εγγραφή μελών για αναγνώσεις και σχολιασμό, διαφημίσεις κλπ...   Τα ερασιτεχνικά ιστολόγια ελέγχονται από ερασιτέχνες κυρίως διαχειριστές και συνήθως επικεντρώνονται σε αρθρογραφία ειδικής θεματολογίας και ενδιαφέροντος σύμφωνα με τα προσωπικά ενδιαφέροντα του εκάστοτε διαχειριστή... Στα ερασιτεχνικά ιστολόγια σπάνια θα δούμε διαφημίσεις και προτροπές για οικονομικές ενισχύσεις και ποτέ δεν θα δούμε αρθρογράφους επί πληρωμή αφού τα πάντα στηρίζονται αποκλειστικά στον εθελοντισμό και στο μεράκι κι όχι στο χρήμα....  Εδώ φαίνεται και μια ακόμα διαφορά των ερασιτεχνικών ιστολογίων από τα μεγάλα δημοσιογραφικά σάιτ... Τα ιστολόγια έχουν σαν κύριο στόχο τους τον προβληματισμό μέσα από τα άρθρα τους με σκοπό την επικοινωνία αρθρογράφων και σχολιαστών την ανταλλαγή απόψεων και εντέλλει την προώθηση ιδεών και ιδεολογιών αλλά και ενδιαφερόντων....  Αντίθετα τα επαγγελματικά δημοσιογραφικά σάιτ έχουν σαν στόχο την είδηση, το ρεπορτάζ, την επιλεκτική επώνυμη αρθρογραφία και μέσω αυτών τον έλεγχο της κοινής γνώμης....  Θα μπορούσαμε να πούμε λοιπόν ότι τα ιστολόγια λειτουργούν κατά κάποιον τρόπο όπως τα μαθητικά ημερολόγια και λευκώματα που είχαμε σαν μαθητές και έφηβοι. Οσοι λοιπόν θυμούνται αυτά τα ημερολόγια θα γνωρίζουν ότι εκεί μέσα ο κάτοχος αλλά και οι συμμαθητές ή φίλοι του, πολλές φορές έγραφαν ανώνυμα, με ψευδώνυμο αλλά και με το αληθινό τους όνομα....  Μάλιστα είναι τέτοια η ομοιότητα, που και στα μαθητικά λευκώματα υπήρχαν θέματα και τίτλοι στα οποία καλούσαν τους φίλους να σχολιάσουν και να γράψουν την άποψή τους σε συντομία....   Υπό αυτήν την έννοια η ανωνυμία δικαιολογείται απόλυτα σε χρήση από τους ιστολόγους, αλλά και από όλους τους σχολιαστές ή όσους έχουν ένα ερασιτεχνικό προφίλ στο διαδίκτυο.... Μπορεί σήμερα τα μεγάλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να ζητούν συνεχώς στοιχεία ταυτοποίησης (πχ κινητά τηλέφωνα, δεύτερες διευθύνσεις email κλπ) και να προτρέπουν τους χρήστες να ανοίγουν προφίλ με τα αληθινά τους ονόματα, ωστόσο οι καιροί είναι πονηροί και όσο κι αν οι κακοποιοί προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από αθώα ψευδώνυμα τόσο και οι αθώοι χρήστες επιθυμούν να προστατευθούν πίσω από ψευδώνυμα....  Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η παράμετρος της ασφάλειας... Υπάρχουν ιστολόγια που με σοβαρότητα συναγωνίζονται στις αποκαλύψεις τα μεγάλα επαγγελματικά σάιτ και στα οποία επώνυμοι ή μη αλλά αξιόλογοι αρθρογράφοι, αποκαλύπτουν πράγματα που πολλές φορές τα ελεγχόμενα και από άλλες "σκοτεινές" δυνάμεις μεγάλα ειδησεογραφικά σάιτ, αποκρύπτουν... Πριν από χρόνια στην πατρίδα μας ένας διάσημος επώνυμος διαχειριστής ενός από τα ισχυρότερα ιστολόγια εκείνης της εποχής, του Τροκτικού, ο Σωκράτης Γκιόλιας δολοφονήθηκε από "αγνώστους" μπροστά στα μάτια της έντρομης οικογένειάς του, λόγω κάποιων αποκαλύψεων που δεν άρεσαν και δεν συνέφεραν κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα....  Προχθές συνέβει κάτι ανάλογο στην μαλτέζα blogger Daphne Caruana Galizia για παρόμοιους λόγους...  Πρέπει να κατανοήσουμε ένα πράγμα κι αυτό το λέω όχι μόνο σε εσένα αγαπητέ αναγνώστη των σκέψεών μου, αλλά και σε κάθε συνάδελφο ιστολόγο.... Η εποχή μας είναι μια εποχή εγκληματικότητας και πλήρους διαφθοράς... Η αξία της ανθρώπινης ζωής έχει εκμηδενιστεί.... Κατά συνέπεια είναι επιβεβλημένο να προστατέψουμε τον εαυτό μας, αλλά και την οικογένειά μας με κάθε τρόπο από την παρανομία και το έγκλημα.... Αν λοιπόν έχουμε σκοπό να φτιάξουμε ένα ιστολόγιο στο οποίο θα βάζουμε αθλητικά, καλλιτεχνικά, συνταγές μαγειρικής, λουλουδάκια και εικονίτσες με τοπία και ποιηματάκια τότε ναι.... ας βάλουμε το όνομά μας (σίγουρα ΜΗΝ βάζοντας φωτογραφίες και προσωπικά στοιχεία τηλέφωνα, διευθύνσεις κλπ...)  Αν όμως έχουμε σκοπό να φτιάξουμε ένα ιστολόγιο το οποίο θα λαμβάνει θέση, θα έχει ιδεολογία, θα κάνει αποκαλύψεις, και γενικά θα εκφέρει ενοχλητικό λόγο για οποιονδήποτε, τότε η ανωνυμία είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ και οποιοδήποτε πραγματικό στοιχείο ταυτότητας αποτελεί ένα επικίνδυνο όπλο στα χέρια των εγκληματιών...  Δείχνει μεγάλη επιπολαιότητα από μέρους μας η επωνυμία, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και αναφαίρετο δικαίωμά του καθενός...  Εξάλλου όπως είπα και παραπάνω ποτέ δεν πρέπει να θεωρούμε ότι η επωνυμία κρύβει αλήθεια και υπευθυνότητα, ενώ η ανωνυμία όχι... Μπορεί ο καθένας μας να παρακολουθεί καθημερινά την γενική στάση των ιστολόγων και να βγάλει τα συμπεράσματά του για το ποιόν τους, την ηθική τους και την σοβαρότητά τους πέραν της εγκυρότητας, των ιδεών και των απόψεών τους.  Ευτυχώς στο διαδίκτυο με λίγη σχετικά προσπάθεια, μπορούμε να ερευνήσουμε και να επαληθεύσουμε ή να διαψεύσουμε μια είδηση ή πληροφορία...  Αγαπητοί μου φίλοι όπως συνηθίζω να λέω στους συναδέρφους ιστολόγους και ιδίως όσους ασχολούνται με εθνικά θέματα, πολιτική, κοινωνικά και οικονομικά θέματα και αποκαλύψεις, με την διαφθορά της Νέας Τάξης, κλπ. χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Δεν είναι δυνατόν η "τρέλα μας" με την καλή έννοια, να θέτει σε κίνδυνο εμάς αλλά και την ίδια μας την οικογένεια....  Τα ρίσκα έχουν τα όρια τους.... Τώρα αν είστε μόνοι σας και δεν υπάρχει κανένας να σας κλάψει, κάντε ότι θέλετε...   Οταν (κι αν) έρθει κάποτε ο καιρός που θα τελειώσουν τα λόγια και τα γραψίματα και θα πρέπει να βγει πλέον το ξίφος, τότε θα έχουμε όλο τον καιρό να αφήσουμε πίσω μας και τις ανωνυμίες και τις προστασίες αυτού του είδους....  Οταν ο αγώνας για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο θα βγεί από το διαδίκτυο και θα περάσει στο στάδιο της πραγματικής ζωής, τότε θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα απάνθρωπα κτήνη κατά πρόσωπο.... Μέχρι τότε όμως δυστυχώς, τα ανθρωπόμορφα αυτά δολοφονικά κτήνη θα μας ψάχνουν καθημερινά για να αποτρέψουν ακριβώς τον ερχομό αυτής της εποχής...  Για να αποτρέψουν την επικράτηση του δικαίου... Για να μας κλείσουν οριστικά το στόμα και να μειώσουν την δύναμή μας στις ηλεκτρονικές "επάλξεις" του αγώνα για ελευθερία και δικαιοσύνη.

ΘΑΝΟΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΕΙΚΟΝΙΚΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ~ μήπως οι έλληνες δουλεύουνε μαζί;

μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Πόσες απ' αυτές φτιάχνουν έναν προβληματισμό;

Τελικά μήπως είμαστε δουλευταράδες; Μήπως πίνουμε φραπέ, αλλά τον πίνουμε στην δουλειά; +Yanni Spiridakis 

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΣΠΙΘΕΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ~ τα κακοποιημένα θύματα δικαιώνονται, η υπόθεση γουάινσταϊν

σε μία κοινωνία κατήφειας & παρακμής, βρίσκουμε τα εφόδια να αισιοδοξούμε

Καλησπέρα στους φίλους του+yannidakis! 

Ο ασκός του Αιόλου που άνοιξε με τις αποκαλύψεις για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, ακόμα και βιασμών, πάμπολλων γυναικών από τον μεγιστάνα του Hollywood Χάρβει Γουάινσταϊν φέρνει στο φως ζητήματα που οφείλουμε να θίξουμε. Ποιος κάνει τις φρικαλεότητες; Ποιος τις δέχεται; Και γιατί αυτός που τις δέχεται σιωπά;

Κατηγορίες η μία μετά την άλλη, επανειλλημμένες σε βάθος χρόνου, φθάνοντας τουλάχιστον τις τριάντα, εκθρονίζουν τον μεγιστάνα κινηματογραφικό παραγωγό και του επιβάλλουν μία ελεύθερη πτώση (ελπίζοντας) με πολλά κενά αέρος. Τα ονόματα των θυμάτων πολλά και τρανταχτά, αρκετά από αυτά μη αναμενόμενα, σε κάνουν να διερωτάσαι: Υπάρχει κάποιο πρότυπο γυναικείας συμπεριφοράς που να έλκει μία τέτοια κατάσταση;

Η σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι μία πρωτόγνωρη ανακάλυψη. Είναι άλλη μία εκμετάλλευση του αδύνατου από τον δυνατό, μιλώντας πάντα για θέσεις εξουσίας και όχι πρότυπα συμπεριφοράς. Ευάλωτες, κυρίως  γυναίκες, συχνά ανασφαλείς, σε μία προσπάθεια επαγγελματικής καταξίωσης, δεν αντιλαμβάνονται καν πώς πρόλαβαν και έφτασαν σε αυτήν τη θέση. Αμφιβολίες τύπου: "μπορεί να είναι και η ιδέα μου", εφησυχασμοί του στυλ: "αν περιμένω λίγο μπορεί και να σταματήσει" και, κυρίως, η άρνηση του γεγονότος ως λανθασμένη και τραγική φέρνουν τις γυναίκες, είτε φέρουν στοιχεία "Συνδρόμου της Στοκχόλμης" είτε όχι, σε μία κατάσταση που δεν είχαν φανταστεί και που θα προσπαθήσουν να ξεχάσουν. Γιατί αφότου συμβεί, οι αμφιβολίες γίνονται όλο και περισσότερες και οι αναθεωρήσεις τους συμβάντος όλο και πιο έντονες. Ξεκινούν οι ερωτήσεις… Ποιος θα με πιστέψει; Τι θα λένε για εμένα; Φόβος και ντροπή κυριεύουν το θύμα και ισχυροποιούν τον θύτη. Όχι όμως πάντα…

Η Courtney Love, γνωστή και ως "εύθυμη χήρα", είχε προειδοποιήσει το 2005 σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τη συμβουλή που θα έδινε σε νέες γυναίκες που αναζητούν μία θέση στο Hollywood: "Αν ο Γουάινσταϊν σας καλέσει σε πριβέ πάρτυ στο Four Seasons, μη διανοηθείτε να πάτε".

Αλλά πόσο εύκολα ακούμε και πιστεύουμε τέτοιους ισχυρισμούς, ειδικά όταν οι ισχυρισμοί αφορούν έναν... "ισχυρό";

Η συσπείρωση είναι μία λύση. Χιλιάδες γυναίκες στο Twitter με το hashtag #MeToo μοιράζονται τις ιστορίες παρενοχλήσεων ή επιθέσεων που έχουν βιώσει. Η Alissa Milano που πήρε την πρωτοβουλία αναφέρει: "Προτάθηκε από μία φίλη. Αν όλες οι γυναίκες που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση κάνουν μία σχετική ανάρτηση μπορεί να δώσουμε στους ανθρώπους μία αίσθηση του προβλήματος". Η ανταπόκριση στο κάλεσμα της Μιλάνο ήταν τεράστια, ακόμα και από διάσημες γυναίκες. Παρόμοιες φρικαλεότητες με διαφορετικούς πρωταγωνιστές…

Όσο για τους θύτες; Ήδη ο Γουάνσταϊν, εκτός από τις κατηγορίες που έχει να αντιμετωπίσει, νοσηλεύεται σε κέντρο θεραπείας σεξουαλικών διαταραχών και προβλημάτων συμπεριφοράς. Υπάρχουν και άλλοι όμως, που δεν είναι μόνο ρεμάλια, αλλά κυρίως κατεστραμμένες προσωπικότητες. Και που αν σωθούν αυτοί εγκαίρως, θα σωθούν και εκατομμύρια γυναίκες-υποψήφια θύματα του μέλλοντος ανά τον κόσμο.

Μην ντρέπεστε. Μη φοβάστε. Μη σιωπάτε.

Όλες οι γυναίκες έχουν φωνή. Αφήστε την να ακουστεί! +Elina Ioannou 

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΘΕΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

 Διαβάστε περισσότερα.. »

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ~ εμείς αποφασίζουμε για εμάς

Περί... προβληματισμού "Ευαγγέλιον" στο +yannidakis

Πρόσφατα, ανακάλυψα το πόσο "μόνοι" είμαστε στην πραγματικότητα σε αυτή την ζωή. Μην παρεξηγήσετε όμως αυτό που λέω. Δεν θέλω να ακουστώ ούτε μελαγχολικός, ούτε απογοητευμένος ούτε τίποτα τέτοιο. Απεναντίας, ο σημερινός προβληματισμός έχει άλλο προσανατολισμός, συμπέρασμα στο οποίο θα καταλήξω προς το τέλος του κειμένου.

Τι έλεγα; Α ναι... Πόσο "μόνοι" είμαστε σε αυτή την ζωή λοιπόν; Αρκετά νομίζω. Ανεξαρτήτως συγγενών, φίλων, συντρόφων, γνωστών, γνωριμιών κοκ όλα καταλήγουν σε εμάς και σε προσωπικές επιλογές και αποφάσεις. Η πρόσφατη μου εμπειρία στην οποία αναφέρθηκα στην αρχή του κειμένου, έχει να κάνει με προσωπικό χειρισμό μιας κατάστασης στην οποία βρέθηκα πρόσφατα, χωρίς να έχω κανένα απολύτως στήριγμα. Ακόμα και μια φαινομενικά εύκολη βοήθεια από κάποιον... γνωστό μου, αποδείχθηκε μοιραία παράγοντας ο οποίος, εν τέλει, θα δυσκόλευε ακόμα περισσότερο την εν λόγω κατάσταση, κατά έναν πολύ περίεργο τρόπο. Αυτό που με βοήθησε στο να κινηθώ σωστά εκείνη την στιγμή, ήταν το γεγονός ότι συνειδητοποίησα ότι δεν είχα πραγματικά να στραφώ πουθενά, και ότι έπρεπε να κάνω κάτι από μόνος μου. Και αυτό ακριβώς έκανα.

Δεν θα σας κρύψω ότι στην αρχή γκρίνιαξα λίγο και παραπονέθηκα για ότι συνέβαινε (το timing ήταν αρκετά περίεργο) έως και "σιχτήρισα" θα έλεγα, όμως αυτό δεν κράτησε πολύ (ευτυχώς). Πήρα βαθιά ανάσα, συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να κάνα κάτι δραστικό χωρίς να περιμένω κάτι από τον οποιοδήποτε, και αυτό ακριβώς έκανα. Το αποτέλεσμα με δικαίωσε και με ικανοποίησε δεόντως, δεν θα σας κρύψω. Ειλικρινά, δεν ξέρω για δεν κινήθηκα έτσι αυτόνομα εξ αρχής. Ίσως επειδή έτσι είχα "καλομάθει" πιο πριν. Ίσως επειδή είχα πάντα κάπου για να στραφώ για μια συμβουλή ή ένα "χέρι βοηθείας". Παρόλα αυτά, αυτά που παρατήρησα ήταν 2: i. Η υπόθεση είχε την καλύτερη δυνατή έκβαση -με έκανε να αυξήσω ακόμα περισσότερη την αυτοπεποίθηση μου, και ii. πόσο δίκιο έχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι "αν θες να γίνει κάτι σωστά, κάνε το μόνο σου".

Πάρτε τον χρόνο σας και αναλογιστείτε το λίγο. Όσες συμβουλές και βοήθειες να μας προσφέρουν, όσοι "μασημένη" τροφή και να μας δώσουν, όσο πολύ και να μας υποστηρίξουν οι γύρω μας, στο τέλος, όλα κρίνονται από το πως θα χειριστούμε εμείς την εκάστοτε κατάσταση. Αναμφίβολα, οποιαδήποτε περαιτέρω εκτίμηση θα μας κάνει να δούμε την υπόθεση που μας απασχολεί πιο σφαιρικά, όμως, όταν όλα δυσκολεύουν και περιθώρια στενεύουν, μόνο εμείς, "εκ των έσω" μπορούμε να δούμε πραγματικά το πως πρέπει να κινηθούμε. Αρκεί να μπορούμε να μας... εμπιστευτούμε μεν, αλλά και να δούμε σωστά δε.

Εις το επανιδείν...    +Vaggelis Episkopou

---

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ

 Διαβάστε περισσότερα.. »