(0:00 - 0:26) Γεννήθηκα στους Λόφους του Καλού. Δεν ήθελα μεγαλώνοντας ανώτερος από άλλους να γίνω, μήτε να βρω χρυσάφια και κόσμο να με επευφημεί. Ήθελα να ζήσω τη ζωή κι εκείνη μόνη της να με κατευθύνει απ’ το μονοπάτι Του Θεού.
(0:27 – 1:35) Κι έτσι κίνησα να μεγαλώσω, να δω τους ανθρώπους, ν’ αντιμετωπίσω δράκους και κλέφτες να αποτρέψω. Άρχισα να τρέφω τη ζωή μ’ ότι εκείνη στο διάβα μου έφερνε. Είδα άντρες να δέρνουν γυναίκες και γυναίκες να λένε ψέματα στο στεφάνι τους. Είδα ανθρώπους μ’ εξουσία να μην έχουν άγγελο και φτωχούς και άθλιους να προσπαθούν να τους φτάσουν για να γίνουν όμοιοι μ’ εκείνους. Είδα κλέφτες που γράπωναν μια χούφτα χουρμάδες για να βγάλουν την ημέρα κι είδα ληστές να αρπάζουν σάκους με ξένα λεφτά. Κι όταν όλους τους, τους σταμάτησα για να τους ρωτήσω το γιατί, όλοι τους με έσπρωξαν φωνάζοντας “Επειδή”! Κι εγώ πεσμένος που ήμουν έξυνα το κεφάλι μου μ’ απορία.
(1:36 – 2:55) Μα εγώ χρόνο δεν έχασα ποτέ και ματα-ξανασηκώθηκα. Έτρεξα σε κάμπους, βουνά και καταρράκτες. Προσπάθησα να καταλάβω όλα όσα είχα δει μα ένα χάος επισκίαζε την αγράμματη σκέψη μου και τότε προσευχήθηκα. “Μη φοβάσαι κι εγώ θα σ’ οδηγώ” σα ν’ άκουσα και έτρεξα στις πόλεις. Φώναζα για ειρήνη, σεβασμό, αλληλεγγύη, φώναζα για το κοινό καλό και λέξεις που μάλλον ποτέ δεν είχα ξαναβρεί. Άλλοι γελούσαν μαζί μου κι εγώ με γέλιο τσ’ απαντούσα. Άλλοι με αγκάλιαζαν και μου ‘δινάν να φάω. Δεν έτρωγα τα πάντα και φύλασσα στις τσέπες για τους κλέφτες που τρώνε τους χουρμάδες. Χτύπησα και πόρτες που με σταμάτησαν να μπω κι άλλες που άνοιξαν χωρίς να το περιμένω. Μίλησα και σ’ ένα μηχάνημα που το κοιτούσα και θαρρώ πως μου ‘πανε πως από κει όλος ο κόσμος βλέπει. Στο δρόμο μπορεί να με κυνηγούσαν, αλλά πως να με πιάσουν εμένα που μεγάλωσα στους Λόφους του Καλού;
(2:56 – 3:15) Κι άμα η μέρα έσβησε και ο σκοπός σταμάτησε τότε είπα να ξαποστάσω και εγώ. Αλλά όχι. Δε θα πλαγιάσω στον αιγιαλό. Θα σκαρφαλώσω στους Λόφους του Καλού ώστε αύριο με φόρα να κατέβω κι όλα να τα αλλάξω εν καιρώ. Εγώ, ο άνθρωπος από τους Λόφους του Καλού :[
το κομματι αυτο ονομαζεται "The Hills of Ireland" από την Εnya και αποτελεί 3η συνέχεια της σειράς Μουσικών Κωδικών χωρίς στίχους που αποκωδικοποιούμε εδώ στο yannidakis :[
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω λόγια να περιγράψω αυτό που μόλις διάβασα...Άκρως συγκινητικό μα και τόσο πολύ επίκαιρο, ίσως όσο ποτέ άλλοτε στις μέρες μας, λόγω των πολυάριθμων μηνυμάτων που περνάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω ακόμα πλήρη ενημέρωση σχετικά με τους Μουσικούς Κώδικες, όμως σκοπεύω να το ψάξω και θα επανέλθω, αν χρειαστεί.
Υ.Γ.: ακόμα ψάχνομαι σ' αυτούς τους νέους χώρους, όμως οφείλω να ομολογήσω ότι έχεις δημιούργησει ένα καταπληκτικό μπλογκ, που περιέχει τα πάντα, άρτια δομημένο και καλαίσθητο από κάθε άποψη, το οποίο πετυχαίνει αυτό ακριβώς που στοχεύει....να προβληματίσει...!!!! :))
:[ Contessina
ΑπάντησηΔιαγραφήη παρουσια σου σε μια ιδιαιτερη ενοτητα της σελιδας, με χαροποιησε ιδιαιτερα.
Σε οτι αφορα τους Μουσικους Κωδικους, θα σου προτεινα να διαβασεις εκεινον με τον τιτλο "Αναμεσα Στ' Αστερια" για μενα ειναι πολυ αντιπροσωπευτικος.
Γενικα σε ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια και ευχομαι να ανταπεξερχομαι στις απαιτησεις :[
Αν κατάλαβα καλά με του μουσικούς κώδικες ουσιαστικά αποκωδικοποιεί ο εκάστοτε φίλος αυτό που η μουσική εκείνη τη στιγμή του βγάζει... το ίδιο μπορεί να γίνει και με τραγούδια με στίχους... εκεί ένας άνθρωπος έδωσε μια ερμηνεια κι εμείς οι μουσικοί φίλοι το αποκωδικοποιούμε από οποια πλευρά κι αν βρισκόμαστε π.χ. μπορεί ένα ερωτικό τραγούδι να σημαίνει και κάτι άλλο πέρα από την ερωτική υπόστασή που του προσδίδει ο στιχουργός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκλόνισες φίλε μου ... σε μια δύσκολη ακόμα περίοδο που βιώνω.Αλλά θα περάσει, το ελπίζω το παρακαλώ και το προσδοκώ.
:[ Πληγωμένη Τριανταφυλλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήκαπως οπως τα ειπες. Το τελευταιο διαστημα με εκφραζουν περισσοτερο κομματια χωρις στιχους και σε προσκαλω να διαβασεις τα προηγουμενα 2 που ανηκουν σε αυτην την υποκατηγορια :[
το διαβασα με κατασυγκινησε και μενα...προσπαθησα να βρω το αναμεσα στα αστερια αν και περιπου εχω καταλαβει μα πριν απαντησω θελω να δω το προηγουμενο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμαμαι οταν το ειχα διαβασει μου αρεσε πολυ ...συνεχεια της ιστοριας σου με ο,τι εμας μας βγαζει η μουσικη ετσι δεν ειναι;;
:[ ΕΛΕΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν πεφτεις εξω. Η μουσικη απο μονη της ειναι πολλες φορες αρκετη. Τα λογια ειναι αναλωσιμα. Πανε κι ερχονται οπως τα καθοριζουν οι ανθρωποι :[