Καληνωρίσματα και μια πετυχημένη χρονιά εύχομαι. Πετυχημένη; Κάπως υποκειμενικό δεν ακούγεται αυτό; Τι μπορεί να είναι επιτυχία για τον καθένα; Ειδικά στις μέρες μας. Με αυτό θα ασχοληθούμε σε αυτό το πρωτοχρονιάτικο ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ.
Με την ανεργία να μαστίζει την χώρα μας και τα οικονομικά των ελλήνων να γνωρίζουν σημαντική κάμψη, οι ανάγκες αναθεωρούνται συνεχώς. Έτσι, πολλοί φέτος θα αναζητήσουν απεγνωσμένα για εργασία και δεν αναφέρομαι μονάχα σε άτομα που προσφάτως μπήκαν στον εργασιακό στίβο, αλλά και ανθρώπους με οικογένειες και πολλά χρόνια εμπειρίας που βρέθηκαν στον δρόμο λόγω περικοπών. Για φέτος λοιπόν η πλειονότητα θα αναζητεί το χρήμα και όχι εξαιτίας της ξαφνικής πλεονεξίας, αλλά λόγω της απόλυτης οικονομικής ανάγκης που αφορά σε θέματα πρώτης ανάγκης.
Ποτέ κανείς όμως δεν έγινε ευτυχισμένος από τα υλικά αγαθά. Πολλοί φέτος θα αναζητήσουν την ευτυχία στους ανθρώπους. Θα βάλουν ως στόχο να ερωτευτούν, να κάνουν καλές παρέες, να λύσουν τις οικογενειακές διαφορές τους, να παντρευτούν ή ακόμα και να περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά τους. Η επένδυση στις διαπροσωπικές σχέσεις αποδίδει πάντοτε. Ακόμα κι όταν κάποιος προδοθεί, γίνεται πιο δυνατός, πιο σοφός.
Φυσικά υπάρχουν και εκείνοι που θα στοχεύσουν στην ευημερία του εαυτού τους. Ίσως αυτό είναι το σημαντικότερο καθώς αν δεν αγαπήσει κανείς τον εαυτό του, δεν μπορεί να πετύχει κανέναν από τους δύο παραπάνω στόχους… μάλλον. Μια νέα λοιπόν μορφή. Καινούρια ρούχα, περισσότερες δημόσιες σχέσεις, λίγο χρόνο για απολογισμό και ανασύνταξη τις νύχτες και που ξέρετε, εκλογές πλησιάζουν, ίσως ο επόμενος στόχος να είναι μια βουλευτική υποψηφιότητα!
Τέλος, ίσως η νέα χρονιά είναι μια ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι 
άνθρωποι. Δεν εννοώ κάτι από τις παραπάνω κατηγορίες, αναφέρομαι σε όλες εκείνες τις φορές που αδικήσαμε κάποιον ή ακόμα σε μια ευκαιρία που είχαμε για να προσφέρουμε, να βοηθήσουμε και απλά δεν το κάναμε. Σκεφτείτε το. Ακόμα κι αν δεν έχετε χρήματα για να προσφέρετε στον ζητιάνο, δεν είναι ανάγκη να τον αποπάρετε. Αν πάλι περισσέψουν ένα-δυο ευρώ από τα ψώνια σας, μπορείτε να αγοράσετε λίγο ψωμί, βούτυρο ή τυρί στον διπλανό άστεγο. Μπορείτε να πάρετε τηλέφωνο έναν γνωστό να του εκφράσετε το θαυμασμό σας για κάτι που ίσως έκανε, να προσφερθείτε να μεταφέρετε εσείς με το αυτοκίνητο τον έχοντα ανάγκη.
άνθρωποι. Δεν εννοώ κάτι από τις παραπάνω κατηγορίες, αναφέρομαι σε όλες εκείνες τις φορές που αδικήσαμε κάποιον ή ακόμα σε μια ευκαιρία που είχαμε για να προσφέρουμε, να βοηθήσουμε και απλά δεν το κάναμε. Σκεφτείτε το. Ακόμα κι αν δεν έχετε χρήματα για να προσφέρετε στον ζητιάνο, δεν είναι ανάγκη να τον αποπάρετε. Αν πάλι περισσέψουν ένα-δυο ευρώ από τα ψώνια σας, μπορείτε να αγοράσετε λίγο ψωμί, βούτυρο ή τυρί στον διπλανό άστεγο. Μπορείτε να πάρετε τηλέφωνο έναν γνωστό να του εκφράσετε το θαυμασμό σας για κάτι που ίσως έκανε, να προσφερθείτε να μεταφέρετε εσείς με το αυτοκίνητο τον έχοντα ανάγκη.
Μια νέα χρονιά βέβαια, ακόμα και στους πιο δύσπιστους, φέρνει ένα κλίμα ελπίδας. Δεν γράφω αισιοδοξίας γιατί εμείς οι έλληνες έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει αυτό, όμως η ελπίδα μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά. Και τουλάχιστον μπορεί να κινητοποιήσει τον άνθρωπο να εργαστεί πάνω σε αυτά που μπορεί να πετύχει μόνος του. Αν όμως θέλαμε να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, τι θα ζητούσαμε από το νέο έτος;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΤΙ ΕΥΧΕΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ :[
Καλή και ευλογημένη χρονιά! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα εκφράσω την ευχή μου με δύο μονο φράσεις: επιστροφή στις ρίζες.
Πιο συγκεκριμένα, πιστεύω ότι η σημερινή κρίση δεν είναι τόσο οικονομική, όσο ηθική. Κρίση αξιών, πολιτισμού, κουλτούρας, παραδόσεων. Και μάς δίδεται μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για επαναπροσδιορισμό, ενδοσκόπηση, αυτοκριτική. Είναι σημαντικό να ανατρέξουμε στους προγόνους μας και όσα σοφά έλεγαν, να θυμηθούμε ξανά τις αξίες που πήραμε από την οικογένεια, να βάλουμε θαλπωρή και αγάπη στην καρδιά μας, να μάθουμε να μοιραζόμαστε και να νοιαζόμαστε... Να μάθουμε ν' αγαπάμε μ' έναν τρόπο περισσότερο δοτικό, αλληλέγγυο και ανιδιοτελή.
Ναι, χρειαζόμαστε τα χρήματα, όμως, όταν συνειδητοποιήσουμε το σκοπό και την χρησιμότητά τους, τότε μόνο θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε, ότι όχι μόνο δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά κι ότι είναι αιτία για πολλά δεινά... Το πραγματικό νόημα της ζωής βρίσκεται στο πνεύμα και την ψυχή... ούτε στην χλιδή, ούτε σε εφήμερες απολαύσεις και ανούσιους ανταγωνισμούς...
Χαιρετώ σε yannidaki :))
:[ Theresa
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ απόλυτα. Άλλωστε τα χρήματα θα είναι πάντα ένα μέσο. Το τι θα επιτυγχάνει κανείς με αυτό το μέσο εξαρτάται από τις προοπτικές, φιλοδοξίες του και την ίδια του την προσωπικότητα :[