Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

προβληματισμός σαββάτου ~ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΟΙ: ΑΠΛΑ ΜΗΝ ΡΩΤΑΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ (Luka)

ταξιδέψτε στον Μουσικό Κωδικό ακούγοντας το κομμάτι συγχρόνως
Δεν είναι καιρός που μετακόμισα σε αυτήν την πολυκατοικία. Ένα μικρό διαμέρισμα για να βγαίνει η μέρα. Δεν έχω μέρες που δεν δουλεύω. Χωρίς ρεπό, χωρίς ξέγνοιαστες στιγμές και ελεύθερο χρόνο, γυρνάω σπίτι για να ξεκουράζομαι. Όμως απόψε δεν είναι έτσι. Από το πάνω διαμέρισμα ακούγονται φωνές. Γυναικείος πόνος και ξύλο. Την πονάει, είναι πασιφανές. Τι να έκανε; Σε τι να έφταιξε; Δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ. Πρέπει να κοιμηθώ λίγο. Δεν είναι η πρώτη ή η τελευταία κι έτσι κλείνω τ’ αυτιά μου στις κραυγές πόνου της.

Το επόμενο πρωί βλέπω στον ανελκυστήρα μία όμορφη κοπέλα να πατάει το κουμπί του τέταρτου ορόφου. Μισό λεπτό. Παρατηρώ μελανιές στο πλάι του προσώπου της και ξέρω. Αμήχανα της χαμογελώ κι εκείνη το ίδιο. Το ίδιο βράδυ συμβαίνει το ίδιο και όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορώ να κλείσω τα αυτιά μου. Το επόμενο πρωί επιδιώκω να την συναντήσω για να την ρωτήσω αν θέλει βοήθεια. “Μη με ρωτάς αν ακούς φασαρία, συγχώρεσε με αν φωνάζω. Υπόσχομαι να κλαίω πιο γρήγορα. Τότε είναι που σταματάει να με δέρνει και εκεί τελειώνει η νύχτα. Είμαι καλά, μην ανησυχείς. Είσαι καινούριος και θα συνηθίζεις. Απλά μην ρωτάς γιατί και πως”.

Την άφησα να φύγει χωρίς να καταφέρω να της αντιμιλήσω, χωρίς να προλάβω να την βοηθήσω. Γιατί είμαι τόσο δειλός και γιατί να είναι συμβιβασμένη με αυτόν τον θάνατο; Σε τι να φταίει; Τι να το προκαλεί αυτό; Ερωτήματα που άρχισα να μοιράζω στους γείτονες όταν όλοι έβαζαν το δάχτυλο μπροστά στο στόμα και μου έλεγαν “απλά μην ρωτάς γιατί και πως”. Σε ένα τέτοιο βράδυ, κάλεσα την αστυνομία. Έπρεπε κάτι να κάνω, όμως... “στον τέταρτο όροφο είπατε; Αφήστε το κύριε. Απλά μην ρωτάτε γιατί και πως”.

Κι έτσι η αστυνομία δεν ήρθε κι εγώ έμεινα μόνος μου να αναρωτιέμαι τι συμβαίνει στ’ αλήθεια. Ποτέ δεν ανέβηκα όμως μέχρι τον τέταρτο όροφο, ποτέ δεν χτύπησα εκείνη την πόρτα, ποτέ δεν ξαναείδα την κοπέλα. Έμεινα να την ακούω τα βράδια και να πνίγομαι στα μαξιλάρια κοροϊδεύοντας τον εαυτό μου προσπαθώντας να κοιμηθώ. Από τότε απλά δεν ρώτησα ξανά γιατί και πως :[

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Προβληματίστηκες; σχολίασε το