Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ~ αυτόχειρες στον θάνατο της ελληνικής γλώσσας με όπλα τα greeklish

Καληνωρίσματα. Το τελευταίο διάστημα και μετά τις τελευταίες πολιτικές αποφάσεις πολλοί κατηγόρησαν την κυβέρνηση για εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στους ξένους. Πολλοί φοβήθηκαν για ξεπούλημα των νησιών και αποκρατικοποιήσεις που θα άγγιζαν και τα εθνικά μας μνημεία.

Αποτέλεσμα; Χιλιάδες λαού έτρεξαν στις πλατείες, σε πορείες κι απεργίες και διαδήλωσαν υπέρ της φύλαξης των εθνικών συμφερόντων. “Να σώσουμε την Ελλάδα” φώναζαν! Ήταν οι ίδιοι που για να εξασφαλίσουν μαζική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις, χρησιμοποίησαν τα ηλεκτρονικά μέσα στέλνοντας μηνύματα, όπως: “hr8e h wra ths adidrashs. oloi sthn plateia @ 5” και “lae min skivis to kefali, o mons tropos ine adistasi & pali”. Αυτά τα μηνύματα ήταν η διαφήμιση των εκδηλώσεων υπέρ της ελληνικής κυριαρχίας!

Το πρόβλημα είναι πως με ένα τρομακτικά αυξανόμενο ποσοστό, τα παιδιά αυτά δεν μπορούν να αντιγράψουν τις προτάσεις αυτές στα ελληνικά διότι το αποτέλεσμα θα φαίνεται κάπως έτσι: “ιρθε ι ορα τησ αντιδρασης. ολη στι πλατια στης 5” ή στην καλύτερη περίπτωση: “λαε μη σκυβεις το κεφαλι, ο μονος τροπος εινα αντισταση και παλι”. Σήμερα ένα μεγάλο ποσοστό των ανηλίκων, που όμως μην ξεχνιέστε γίνονται με το πέρασμα του χρόνου ενήλικοι, γράφουν πολύ πιο άνετα, γρήγορα και εύκολα στην λεγόμενη γλώσσα των greeklish, παρά στην ελληνική με ελληνικούς χαρακτήρες. Όλα ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα και στις αρχές του ενενήντα, όπου τα τότε μέσα επικοινωνίας μέσω του διαδικτύου δεν είχαν τη δυνατότητα πληκτρολόγησης με ελληνικούς χαρακτήρες, έτσι οι χρήστες άρχισαν να πληκτρολογούν τα ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες δημιουργώντας έτσι τα greeklish! Έκτοτε η συνήθεια καθιερώθηκε και οι νέοι άρχισαν να γράφουν έτσι κι αλλιώς στα greeklish. Η χρήση αυτής της γραφής εξαπλώθηκε τόσο που οι χρήστες της άρχισαν να την χρησιμοποιήσουν και εκτός υπολογιστή. Σε τετράδια, ραβασάκια, μηνύματα στο κινητό και πάει λέγοντας.

Σήμερα; όλα αυτά τα παιδιά, κάνουν συστηματικά πολλά ορθογραφικά λάθη, κάτι που εύκολα φαίνεται στο σχολείο. Το τρομακτικό είναι πως η συγκεκριμένη γενιά ενηλικιώνεται και ακολουθεί η επόμενη. Είναι άνθρωποι που θα βγουν στην αγορά εργασίας, θα τους ζητηθεί να αποδείξουν τις σχολικές και προπτυχιακές τους γνώσεις και εκείνοι; Δε θα ξέρουν να γράψουν!

Αν η ελληνική γλώσσα πεθάνει μαζί με την επόμενη γενιά, θα έχουμε καταφέρει όχι απλά να εκχωρήσουμε την εθνική μας κυριαρχία και ταυτότητα αλλά και να μοιάσουμε στο παράδειγμα των τούρκων όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ στην προσπάθεια του να εκσυγχρονίσει το βαθύ κράτος της τουρκίας, εφάρμοσε μια γραφή όπου ο τούρκικος λόγος θα γραφόταν με λατινικούς χαρακτήρες. Οι άλλοτε χαρακτήρες που έμοιαζαν με τους αραβικούς ξεχάστηκαν με το πέρασμα του χρόνου και ακριβώς αυτό τείνει να συμβεί και με εμάς.

Τι κάνουμε; Προφανώς μεγάλη ευθύνη έχει το σχολείο που πρέπει να αυστηροποιήσει την ανοχή στα ορθογραφικά λάθη. Ασφαλώς το οικογενειακό περιβάλλον πρέπει να δώσει κίνητρα στα παιδιά να γράφουν με ελληνικούς χαρακτήρες και να παρακινούν τους φίλους τους να απαντούν ανάλογα. Μία σημαντική προσπάθεια ξεκίνησε και η εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού “Ράδιο Αρβύλα” πριν δύο χρόνια με μεγάλη απήχηση στο νεανικό κοινό, όπου διέδωσε ένα σημαντικό μήνυμα για την πάταξη των greeklish.
Τίποτα όμως δεν είναι αρκετό και όλοι πρέπει να κινητοποιηθούμε πριν η γλώσσα μας σβήσει μαζί με εμάς. Είναι τραγικό η αρχαία ελληνική να διδάσκεται στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου και εδώ να γυρνάμε την πλάτη στους χαρακτήρες που αποτελούν ορόσημο της ιστορίας του κόσμου. +Yanni Spiridakis 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
ΑΦΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ ΤΩΝ GREEKLISH

3 σχόλια:

  1. Οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες δέν εἶχαν τόνους. Ἔγραφαν τά πάντα μέ κεφαλαῖα καί χωρίς διαστήματα κάπως ἔτσι: «ΕΓΡΑΦΑΝΤΑΠΑΝΤΑΜΕΚΕΦΑΛΑΙΑΚΑΙΧΩΡΙΣΔΙΑΣΤΗΜΑΤΑΚΑΠΩΣΕΤΣΙ».
    Οἱ τόνοι μπῆκαν γιά νά μποροῦν νά διαβάζουν τά ἑλληνικά ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ οἱ ξένοι πού δέν εἶχαν ἑλληνική παιδεία.
    Πρίν ὅμως πεῖ κάποιος ἀνόητος ὅτι τότε καλά κάναμε καί καταργήσαμε τούς τόνους, νά προσθέσω ὅτι οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες ἀντιλαμβάνονταν διαφορετικά τα γράμματα, εἶχαν ἄλλου εἴδους ἐκπαίδευση καί τόνιζαν τίς λέξεις μέ ΡΥΘΜΟ σάν νά τραγουδοῦσαν, ἐνῶ ἡ προφορά τῶν γραμμάτων ἄλλαζε ἀνάλογα μέ τά διπλανά.
    Ἐμεῖς ὅμως σήμερα δέν μποροῦμε νά καταλάβουμε καμία διαφορά στήν φωνητική ἀξία τῶν γραμμάτων (πχ ὁ-μικρόν καί ὤ-μέγα), ἄν καί κάποια ὑπολείμματα συνεχίζουν νά ὑπάρχουν. Παράδειγμα ἡ πρόταση «εἰς τήν Πόλιν», ἡ ὁποία στήν δημοτική γράφεται «στήν πόλη». Ἡ γρήγορη προφορά τοῦ Ν καί τοῦ Π δημιουργοῦν ἕνα «ἄηχο» Μ καί τελικά διαβάζουμε ἤ προφέρουμε «στή μπόλη».
    Τό πρόβλημα τελικά δημιουργήθηκε ὅταν καταργήθηκε ἡ πολυτονική καθαρεύουσα τό 81. Ἀπό ἐκεῖ καί μετά ἀκόμα καί χωρίς τό Διαδίκτυο ἡ ἐξαφάνιση τῆς γλώσσας καί ἡ ἀμορφωσιά μικρῶν καί μεγάλων εἶναι σίγουρη.
    Θυμηθεῖτε μόνο τήν φασαρία πού εἶχε γίνει, ὅταν τό 1985 στίς πανελλαδικές ἐξετάσεις, στό μάθημα τῆς ἔκθεσης, μπῆκαν στό θέμα οἱ λέξεις «ἀρωγή» καί «εὐδοκίμηση» τίς ὁποῖες ἐλάχιστοι ὑποψήφιοι γνώριζαν, ὁπότε δέν κατάλαβαν τί ἔπρεπε νά γράψουν.
    Καί αὐτό συνέβη ΠΟΛΥ πρίν ἐμφανιστεῖ τό διαδίκτυο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. έχοντας εις γνώση μου τον ελληνικό γλωσσικό πλούτο και λαμβάνοντας υπόψη μου πως ουδέποτε μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως γνωρίζει επαρκώς την ελληνική γλώσσα, θέλω να πιστεύω πως είμαι ένας καλός χειριστής της κι όμως μεγάλωσα με το μονοτονικό σύστημα μαθαίνοντας παράλληλα να σέβομαι την γλώσσα μου, ακόμα κι όταν το '90 αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω λατινικούς χαρακτήρες ώστε να επικοινωνήσω μέσω του διαδικτύου :[

      Διαγραφή
  2. Μέ 90.000.000 γλωσσικούς τύπους εἶναι πράγματι δύσκολο νά γνωρίζεις τήν ἑλληνική γλώσσα.
    Τό πρός ἀνάλυσιν πρόβλημα εἶναι καί πρόβλημα κοσμοθεωρίας. Οἱ σημερινές γενιές μεγαλώνουν μέσα σέ ἕνα περιβάλλον ἄοσμο καί ἄγευστο μέ κατευθυνόμενη διαφήμιση καί εἰδήσεις. Δηλητηριάζονται μέ τό δηλητήριο τοῦ Μεγάλου Ἀδελφοῦ, τό ὁποῖο περιέχει μυθομανία, ἐγωλατρία καί παράνοια. Οἱ λέξεις ἔχουν χάσει τήν σημασία τους.
    Ἡ ποσότητα τοῦ δηλητηρίου στήν γενιά μᾶς ἦταν ἁπλά μικρότερη. Γιά αὐτό εἶχες πρόβλημα νά «πετάξεις» τήν γλώσσα σου στά σκουπίδια τοῦ διαδικτύου.
    Οἱ νεότεροι δέν ἔχουν τόσο μεγάλο πρόβλημα. Καί σέ μερικά χρόνια δέν θά ὑπάρχει καν πρόβλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το