Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αναστασία Παπαδάκη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αναστασία Παπαδάκη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 1 Μαΐου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ εκεί που χωράνε απωθημένα είναι σκοτεινά

 you've got to take this moment στο +yannidakis
Στο νηπιαγωγείο μαθαίνεις όσα θα έπρεπε να επαναλαμβάνεις χωρίς παρεμβολές όσο ζεις... Μετά μπερδεύεσαι...
Οι άνθρωποι είναι ανεπίδεκτοι στα σημαντικά και η κοινωνική τους εκπαίδευση στριμώχνεται σε μια χρονιά, και ό,τι αρπάξεις...
Ως νήπιο, παίζεις, κάνεις παρέα και τίποτα ανούσιο δε σε αποσπά...
Το νηπιαγωγείο είναι το πιο χρήσιμο ''εργαστήριο''. Δεν πρέπει να ξεχνάς τι μαθαίνεις!
Έχεις χεράκια, έχεις νερομπογιές. έχεις αιχμηρά αντικείμενα...

Δεν έχεις συνείδηση... έχεις ένα περήφανο ψαλιδάκι που δεσπόζει μπροστά σου με τις στρογγυλεμένες του άκρες, μάτι που περιμένει να τραυματιστεί. αγόρια που σου τραβάνε τα μαλλιά γιατί τους αρέσεις. Επίσης, έχεις τσουλήθρα για να ξεσκάς και σκάμμα για να βουλιάξεις όταν σε σπρώχνουν άτσαλα.

Έχεις και πλαστελίνη την οποία χρησιμοποιείς όταν οι εσωτερικές σου σκέψεις γίνονται πολύ πιεστικές, μερικές φορές θες να τη φας αλλά ''μόνο οι βλάκες τρώνε πλαστελίνη''. Όλα τα ξέρεις από την πρώτη κιόλας βδομάδα στο νηπιαγωγείο.

Κάνεις φίλους στο νήπιο. Τους προστατεύεις, τους αγκαλιάζεις. Με το φίλο σου μοιράζεσαι τους μαρκαδόρους που γράφουν ''καλά'', κυρίως όμως ανυπομονείς να ξημερώσει για να σε πάρει η μαμά από το χεράκι να πάτε να τον ξαναδείς, να παίξετε...

Στο νηπιαγωγείο, σου δίνεται ένα σημαντικό μάθημα που όμως δεν αντιλαμβάνεσαι: Οι φίλοι υπάρχουν για να είναι ευχάριστοι μόνο!
Κανένας δε σου το λέει... Είναι σαν να επικρατεί παγκόσμια συνωμοσία, σε πρήζουν στη φανφάρα, αλλιώς θα γίνονταν σμπαράλια οι κοινωνικοί δεσμοί.
Στο σχολείο ουσιαστικά σπαταλάς χρόνο σε βλακείες - δε μαθαίνεις σωστούς ορισμούς, ενώ μόνο αυτούς μπορείς να θυμάσαι!

Αν κάποιος που έχει υπάρξει ευχάριστος, τραυματιστεί στη ''μάχη'', θα τον κουβαλήσεις στην πλάτη σου. Εκεί έγκειται η ευγένεια της φιλίας. Δεν πρόκειται για συμφέρον.

Οι συγγενείς πρώτου βαθμού μπορεί ποτέ να μην έμαθαν πως, αν και εισαι δυο μέτρα άντρας, καμιά φορά δακρύζεις από συγκίνηση σκεπτόμενος τις δικές σου δύσκολες νύχτες. Στα σημεία που δεν ευδοκιμούν οι οικογένειες ευδοκιμούν οι φιλίες! Όσο πιο ορφανός, τόσο πιο φίλος!

Φίλος είναι ο άνθρωπος που ανυπομονείς να δεις. Αν σε ΄΄μαυρίσει'', τον σβήνεις σαν μπουτζούρα. Ένα πεντάχρονο ξέρει πώς γίνεται... +Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ αμούρ

 you've got to take this moment στο +yannidakis

 Σ' έναν τέλειο κόσμο απαλλαγμένο από εμποδισμένους έρωτες θα ζούσαμε όλοι ευτυχέστεροι, εκτός ίσως από τους συγγραφείς καθώς θα γινόταν δυσκολότερη η συγγραφή ενός ερωτικού μπέστ σέλερ μιας και θα έπρεπε να λειτουργήσει η φαντασία του με διπλή ταχύτητα- και οι καφετζούδες, αφού οι απελπισμένοι σε χρυσώνουν έτσι και τους τάξεις λίγη ελπίδα!

Η κατάθλιψη θα ήταν μια σπάνια διαταραχή που θα έπληττε μονάχα τους βαρύτατα δυστυχείς.

Προπάντων στην παραδεισένια νιρβάνα μας όλοι οι δεσμευμένοι, και εκτενέστερα οι παντρεμένοι, θα ήταν πιστοί! Οι ελάχιστα εναπομείναντες θα κρυβονταν απο ενοχή και ντροπή για το ''αλλόκοτο κουσούρι'' της απάτης.

Αντιθέτως, στη πραγματική ζωή κανείς δεν ντρέπεται, αλλά κοκορεύεται και θαυμάζει για τα ''επιτεύγματα'' του και τις αποδόσεις του συνήθως, με κάποια πιτσιρίκα! Τι κι αν είναι 50 χρονών; Η μπογιά του έχει ακόμη πέραση!

Για όλους εμάς τους υπόλοιπους η ερωτική μας ζωή ίσως να μην είναι τόσο περιπετειώδης και μυστήρια όσο εκείνων που κατά συρροήν ζουν με το φόβο μην τους πιάσουν στα πράσα.. Εμείς έχουμε να διηγούμαστε έναν ή έστω δυο ανεκπλήρωτους έρωτες... Αν κάποιος μας ζητούσε να εξιστορήσουμε σε μια σύντομη περίληψη την ερωτική μας ζωή, ο ανεκπλήρωτος έρωτας θα καταλάμβανε περισσότερο χρόνο γιατί είναι μια πλήγη μέσα μας, έστω κι αν η ζωή μας προχώρησε επιτυχώς!

Ένας ''κατεστραμμένος'' και ''χτυπημένος'' από τη μοίρα θα υποστηρίξει ότι, εξαιτίας της κληρονομικής σωματικής του διάπλασης και των εξαιρετικά δύσκολων παιδικών του χρόνων, δεν αφιέρωσε τον απαιτούμενο χρόνο στα ερωτικά του ζητήματα γι' αυτό και είναι ''άτυχος στον έρωτα''.

Όσο ζεις έναν εμποδισμένο έρωτα, δεν αγοράζεις περιοδικά για νύφες. Δεν κάνεις σχέδια για σπίτια με γκαζόν και πιτσιρίκια να τρέχουν σε αυτό, υπερβαίνεις το πρακτικό σου εαυτό και αυτό σε κάνει σαφώς πιο ερωτευμένο και πιο ερωτεύσιμο!

Ανακηρύττουμε ανιδιοτελώς τους ακατάλληλους αγαπημένους μας στους πιο αθώους και απροστάτευτους! Είναι να μην σου τύχει!!

Στους εμποδισμένους έρωτες ευδοκιμούν κυρίως οι τερατώδεις συνδυασμοί. Θεές πέφτουν στα πόδια δεσμευμένων κουασιμόδων, νεότατοι άνδρες ερωτεύονται παντρεμένες, και ώριμες αριστοκράτισσες με ανώτατη παιδεία γίνονται σκυλάκια αλλοδαπών με πτυχίο φυσικοθεραπείας. Η αίσθηση της διαφοράς εξάπτει τους εμποδισμένους εραστές που πορεύονται βέβαιοι μόνο για την απόλυτη οικειότητα των πνευμάτων τους. Λίγο να εντρυφήσεις στη λογοτεχνία των εμποδισμένων, λ.χ. ''Ρωμαίος και Ιουλιέτα'' (άκρως κλασικό και διαχρονικό ανά τους αιώνες), έχεις αμέσως έναν καλό μπούσουλα για να μιμηθείς το μοιραίο πάθος που θα σε συνταράξει!

Σ' έναν καλύτερο κόσμο ίσως οι αγαπημένοι μας εμποδισμένοι έρωτες να μην μας άφηναν καμία σημαντική πληγή. Δε θα μας εξαπατούσαν και τα αντικείμενα του πόθου μας δε θα μας απογοήτευαν αναπόφευκτα! Σε στιγμές ευθυμίας ίσως να απλώναμε το χέρι για χειραψία και με λίγο χιούμορ να τους ευχαριστούσαμε εγκάρδια που μας έκαναν πρόσκαιρα να δυστυχήσουμε. Οι εμποδισμένοι μας έρωτες δεν έπαψαν ποτέ να είναι ωραιότατες περιπέτειες!

Υ.Γ.: THERE IS NO PASSION SO SERIOUS AS LUST... Laurence Sterne  +Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ τραπέζι με την πεθερά και τους λοιπούς συγγενείς

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Πότε ήταν Χριστούγεννα, πότε φτάσαμε στο Πάσχα. Αν και ο χρονος κυλά εξαιρετικά γρηγορα καποια πράγματα καταφέρνουν και διατηρούν τη διαχρονικότητά τους. Ακόμα και όταν επικρατεί ειρήνη βασιλεύσει σε όλο τον πλανήτη ο πόλεμος με την πεθερά δεν θα σβήσει.

Η πεθερά είναι μια μαμά που έχει ένα παιδί, που δεν θέλει να το πειράζει κανένα άλλο παιδί ή να το δυσκολεύει -κι εσείς φίλοι, αναγνώστες του blog, αν είστε στη θέση του «άλλου παιδιού», λυπάμαι πολύ, δυστυχώς την πατήσατε καθως η αρχαία αυτή διαμάχη δε θα σβήσει ποτέ. 

Σημερα θα απευθυνθώ κυρίως στις αναγνώστριες οι οποίες δε φτάνει που ανέχονται το ροχαλητό του συζύγου κάθε βράδυ, έχουν μπάστακα τη μανούλα του, τη ''γλυκιά'' τους πεθερά σε κάθε εορταστικό τραπέζι, να λέει το μακρύ και το κοντό της. 

Έχετε προσέξει ότι οι πεθερές καταλαβαίνουν τελείως αλλιώς τον κόσμο;  Σου λέει  ας πούμε: ''Στο Survivor αυτός ο Χανταμπάκης ο παρουσιαστής δεν είναι;'', και λες εσύ ''όχι δεν είναι'', και συνεχίζει η πεθερά ''αυτός ο Χανταμπάκης είναι, που λένε ότι παίρνει πολλά λεφτά''. Εκείνη την ώρα συμφωνείστε. Σας τρολάρουν οι πεθερές, λένε ψέματα.

Λένε ό,τι έχουν καταλάβει. Σε βλέπουν και σου λένε με ύφος πολλών καρδιναλίων: '''έτσι έχουν τα πράγματα τα διάβασα εγώ στην εφημερίδα'' και συμφωνεί όλο το υπόλοιπο σόι της πεθεράς που είναι μαζεμένο στο Πασχαλινό τραπέζι. Εσείς δεν πρέπει να κοντράρετε κανέναν. Δώστε τους την εντύπωση ότι όλα είναι έτσι οπως τα αναφέρουν.

Το άλλο κορυφαίο! Εκεί που ετοιμάζεσαι να φας την πρώτη μπουκιά σουβλιστού αρνιού θα πεταχτεί η καλή σου η πεθερά και θα σε ρωτήσει με ύφος πολλά υποσχόμενο: ''Νήστευες εσυ Μεγάλη Εβδομάδα;'' Αν πεις, ναι, θα σε κοιτάξει λοξά και θα σου πει: ''Τι εσύ νηστεύεις; Δεν το περίμενα'', τύπου ειρωνεία...  Και συνεχίζει: ''Μπα, εσείς οι νέοι νηστεύετε; Τι... Απ' όλα; Κανονικά; Γιατί τη Μεγάλη Παρασκευή δεν πρέπει να φας λάδι...'' Εκεί σκέφτεται η πεθερά '' Σε έπιασα μωρή νύφη. Μεγάλη Παρασκευή έκανες το λάθος. Σίγουρα!!!''.  Και αν δεν έχεις μιλήσει καν θα σου πει: ''Λέμε τι είναι η κανονική νηστεία, εσύ μπορείς να τη κάνεις όπως θέλεις...''

Πάντως πιστεύω ότι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος όταν θα σταματήσουν να υπάρχουν αυτά τα τραπέζια. Ωραία είναι τα οικογενειακά τραπέζια, αλλά πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες που οι άνθρωποι μπορούν να συμπαθηθούν αρκετά, να περάσουν ωραία και να θέλουν να ξαναπάνε. Γιατί πας το Πάσχα, περνάς μέτρια έως χάλια και μετά τρέμεις που έρχονται Χριστούγεννα. Και θα πρέπει να προσποιηθείς πάλι ότι περνάς καλά, ότι σου αρέσει το φαγητό της πεθεράς, ότι γελάς με αστεία που δε σε ενδιαφέρουν.

Μια μικρή συμβουλή. Αν δεν έχετε παντρευτεί με το σύντροφό σας δε σας αναγκάζει κανείς να υποστείτε αυτό το μαρτύριο με τους συγγενείς, γιατί αν χωρίσετε θα υποστηρίξουν το γιο τους. Οπότε καλύτερα να είστε ο εαυτός σας, με ευγένεια πάντα! Αυτοί οι άνθρωποι δεν πιάνονται φίλοι έτσι κι αλλιώς.

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ δώστε μου χρόνο να σκεφτώ (part 2)

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Οι αναποφάσιστες γυναίκες είναι συνήθως από καλύτερη πάστα απ' ότι είναι οι άνδρες...

Ήταν αφηρημένες, άστατες, όταν τους προέκυψε ο μεγάλος έρωτας. Έπρεπε να γυρίσουν στη σχολή τους, στην Κομοτηνή, ή ήταν κάπως κολλημένες στον πρώην.

Το να νομίζεις συνεχώς πως όλα τα προηγούμενα ήταν ίσως καλύτερα από τα παρόντα είναι βαριά πάθηση που δε σ'αφήνει να χαρείς. Συγχρόνως, τους αναποφάσιστους τους πλήττει η γκαντεμιά, όπως και η χρόνια αβεβαιότητα που καθιστά τον άνθρωπο βλάκα.

Λες: ''Τη γυναίκα μου ή την γκόμενα;'', και ξεχνάς πως, αν δημιουργείς στον εαυτό σου το δίλημμα, πρέπει τουλάχιστον η γκόμενα να αξίζει.

Δεν είσαι δα και η Μέριλ Στριπ στην Εκλογή της Σόφι

Αν έχεις την πολυτέλεια της επιλογής, η καλύτερη απόφαση χορεύει μπροστά σου.

Τσάμπα τρώγεσαι.

Υπάρχει ένας αστείος αμερικάνικος κανόνας. Ο κανόνας λέει ότι πρέπει να σκεφτείς τις επιπτώσεις των πράξεών σου σε 10 λεπτά, σε 10 μήνες και σε 10 χρόνια.

Τον εφαρμόζεις παντού αυτό το χρυσό κανόνα, όταν παραγγέλνεις, όταν χωρίζεις, δίχως διάκριση, γιατί θα τρελαθείς. Ξέρεις «τι θέλεις» αν είσαι ερωτευμένος, διαφορετικά ή γέρασες ή έχασες.

Τα βάζεις όλα κάτω και για το παρόν σκέφτεσαι ότι αν φας αχινοσαλατά το καλοκαίρι θα είσαι καυτή ακόμα και αν δε τα βρίσκεις με το σύντροφό σου γιατί έχει χαθεί η επικοινωνία μεταξύ σας, Το αν θα τον χωρίσεις θέλει περισσότερη σκέψη από την αχινοσαλάτα.

Take your time...+Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ δώστε μου χρόνο να σκεφτώ (part 1)

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Οι άντρες του '50 έπαιρναν μεγάλες αποφάσεις. Φόρτωναν τα υπάρχοντά τους σε καρό, μεγάλες βαλίτσες. Αν αγαπούσαν ένα κορίτσι, το έπαιρναν μαζί τους στην ''Αστόρια'' και έκαναν κάμποσα πανέξυπνα παιδιά, που τα έφερνε ο ''Θεός'' και δεν ήταν διόλου απίθανο να γίνουν περίτρανοι γερουσιαστές. Ώσπου να πραγματοποιηθούν όλα αυτά, οι φτωχοί μετανάστες δεν πήγαιναν σε ψαροταβέρνες.

Οι αναποφάσιστοι άνθρωποι, προέκυψαν τη στιγμή που απέκτησαν λεφτά για να τρώνε καραβιδόψιχα.

Αν δεν αποφασίζεις, έχεις χάσει κάποιο πολύ σημαντικό κριτήριο.

Από τις σοβαρές αποφάσεις της ζωής πρέπει να εξαιρείς τις αγορές. Οι αγορές, δίνουν την ψευδαίσθηση της ωριμότητας.

Είναι παυσίπονο για όλα, για την κρίση ηλικίας. Λες: ''Μεγάλωσα μάλλον, γιατί βρήκα επιτέλους το οροφοδιαμέρισμα των ονείρων μου!''

Φαντάζεσαι τον εαυτό σου με ένα πορτοκαλί κεραμίδι πάνω από το κεφάλι, που θα σε γεμίσει με μπόλικη σιγουριά και την υποχρέωση να είσαι συνεπής στο ισόβιο δάνειο. Για να μην ψυχοπλακωθείς, δίνεις στον εαυτό σου διάφορες εναλλακτικές: ''Το πουλάω άμα θέλω. Το νοικιάζω μωρέ...''

Στα υπόλοιπα ενδεχομένως να εξακολουθείς να είσαι κουλουβάχατα. Η τύχη σπανίως ευνοεί τους αναποφάσιστους...

Σ' τη φέρνει κανονικά όπως τη φέρνει στους ''αμετανόητους'' εργένηδες. Πάνω στο άνθος της ηλικίας τους, τους κάθεται στο σβέρκο η πιο αποφασισμένη γκόμενα με την πιο αποφασισμένη εγκυμοσύνη.

Πας στο γάμο και σκέφτεσαι ευχή για να τους φτιάξεις τη διάθεση: ''Πήρες το καλύτερο κορίτσι, ΒΡΕ!'' +Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ η αξία του χρόνου

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Οι μέρες περνούν σαν αστραπή και μέσα σε ένα 24ωρο ζούμε όλοι χιλιάδες στιγμές. Παιδιά, δουλειά, φίλοι, σπίτι. Όλα αυτά φεύγουν χωρίς να το καταλάβεις. Το ένα ραντεβού πίσω από το άλλο, κοινωνικές συναναστροφές και εμπειρίες που θέλουμε - και είναι απαραίτητο - να χαρίζουμε στον εαυτό μας. υπάρχουν και για εσάς φορές που νιώθετε ότι σας κυνηγά ο χρόνος; Ή για να είμαι πιο σωστή σαν να προσπαθείτε να κατακτήσετε το χρόνο;

Ξέρετε, η κίνηση που κάνουμε και κοιτάμε το ρολόι μας μπορεί να φανερώνει κάτι που είναι πέρα από τη συνεχόμενη κίνηση, την οποία έχει η ζωή μας. Μπορεί να λειτουργήσει σαν μία υπενθύμιση. Υπενθύμιση του ότι πρέπει να κάνουμε ένα διάλειμμα. Να ξανακοιτάξουμε το πρόγραμμα μας και να βάλουμε κάπου μέσα στη ρουτίνα της καθημερινότητας μας κάποια πράγματα που θα μας βγάλουν από τη μονοτονία.

Το ξέρω πως υπάρχουν σπάνιες στιγμές που νιώθουμε έτσι, έτοιμοι για όλα. Έχουμε εξασκηθεί στο να φτιάχνουμε deadlines σε ένα μεγάλος μέρος της ζωής μας, μέχρι και για το τι ώρα θα γεννηθεί ένα παιδί. Αν όμως διαπεράσουμε αυτό το σύννεφο της ρουτίνας και όλες τις περιπλοκές που αυτή δημιουργεί, τότε θα δούμε την ώρα διαφορετικά. Γινόμαστε συλλέκτες στιγμών. Έχουμε επιθυμίες και στοχεύουμε σε μία εξωστρέφεια, που είναι απαραίτητη για μία υγιή κοινωνική ζωή.

Κλείνοντας, είναι καλό να υπογραμμιστεί ότι ο χρόνος έχει έναν μαγικό ρόλο να μας δείχνει αυτό που πραγματικά αξίζει+Nastazia A 


σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ απρόσμενο καλοκαιρινό τηλεφώνημα

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Αφιερωμένο σε δυο πρώην μοναχικές ψυχές...

-Γεια σας, η κυρία Ελεονώρα Μελέτη;
-Παραλίγο.
Αυτές ήταν οι πρώτες λέξεις που ξεστόμισαν ο ένας στον άλλο. Ο λόγος του τηλεφωνήματος ήταν καθαρά επαγγελματικός. Γνωρίζονταν μονάχα εξ όψεως. Η χρονική περίοδος που έτυχε να μιλήσουν ήταν πραγματικά δύσκολη και για τους δυό. Εκείνος δούλευε καθημερινά μέσα στη ζέστη. Εκείνη ήταν μια πολυάσχολη γυναίκα. Δυναμική, γεμάτη όνειρα. Τους ένωνε το γεγονός ότι και οι δυο ήταν τσακισμένοι και προδομένοι από ανθρώπους.

Εκείνη, ετοίμαζε ένα συνέδριο και προσπαθούσε μέσω γνωστών να βρει κάποιον να τη διαφωτίσει με τις γνώσεις του. Eκείνος όχι μόνο τη διαφώτισε, προθυμοποιήθηκε να τη βοηθήσει με τη συμμετοχή του κι εκείνη χάρηκε πολύ!

Η συνομιλία των δύο νέων δεν ήταν τυπική. Αν και ήταν λίγα τα λεπτά της συνομιλίας τους άρχισαν να γελούν μεταξύ τους και να λένε ιστορίες. Κλείνοντας το τηλέφωνο, ξάπλωσαν και οι δυό την ίδια περασμένη ώρα με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη τους.

Η ιστορία αυτή ξεκίνησε στα μέσα του περασμένου Μαΐου, πάνω στον οργασμό της άνοιξης, λίγο πριν τη χαρά του καλοκαιριού.
Μετά το πρώτο τηλεφώνημα, ακολούθησε και δεύτερο, και τρίτο, και τέταρτο, και πέμπτο...
Και έτσι κύλησε όλο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Με τηλεφωνήματα και λιγοστά μηνύματα.

Παρά την κούρασή της εκείνη χαιρόταν να βλέπει εισερχόμενη κλήση από εκείνον. Δεν τους πτοούσε η κούρασή τους. Κάθε βράδυ μιλούσαν τουλάχιστον ένα δίωρο.

Εκείνη, ήξερε βαθιά μέσα της πως κάποια μέρα θα βρεθεί τυλιγμένη στη ζεστή αγκαλιά του. Και όταν αυτό συνέβη ήξερε πως ήρθε η ώρα να τακτοποιηθούν όλα μέσα της. Και το πάλεψε πολύ. Γνώριζε πως εάν επέλεγε να μείνει κοντά του θα έπρεπε αρχικά να ψάξει τον εαυτό της για να καταλάβει το μυστηριώδες μυαλό του. Έπρεπε να γίνει αντάξια των περιστάσεων προκειμένου να του δείξει ότι είναι εκεί γι' αυτόν και δε χωρά κανένας άλλος μέσα της!

To soundtrack στις βόλτες τους:

+Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ η νιότη θέλει κέφι και αγάπη

 you've got to take this moment στο +yannidakis
Αγαπημένη νεαρά (για εμένα λέω). Μεγαλώνεις μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο. Θα γίνεις και εσύ «γριά» μια μέρα... Μην αλλάζεις τη σελίδα, μην αποστρέφεις το βλέμμα, μην έχεις τάσεις για εμετό. Μην ιδρώνεις και μην αγχώνεσαι. Κάθε εποχή έχει τις ομορφιές της. Κάθε στιγμή είναι μοναδική και σπουδαία.

Τώρα θα αναρωτηθείς γιατί τόσος πεσιμισμός... γιατί φτάνω στο τέλος πριν ξεκινήσω να παραθέτω άλλες σκέψεις... Τουναντίον. Όταν έγινα 18 με είχε πάρει από κάτω γιατί έλεγα πως τελείωσαν για πάντα τα χρόνια της αθωότητας και μεγαλώνω. Κάθε χρόνο, 6 Μαρτίου ένιωθα ένα βάρος. Δε γιόρταζα ποτέ, ούτε έσβηνα τούρτα...

Και αυτό το σημείωμα στον εαυτό μου προέκυψε πριν λίγες ώρες από κάποιες σκέψεις που έκανα.

Σκεφτόμουν πως στο χώρο που εργάζομαι είμαι ανάμεσα σε υαλουρονικά και βελόνες. Βλέπω νέες κοπέλες να έρχονται και να κλείνουν ραντεβού για εφαρμογή των προϊόντων, κι ας είναι 30 χρονών.

Τις βλέπω αγχωμένες και προβληματισμένες... Αποφασισμένες να κάνουν οτιδήποτε για να φαίνονται πιο λαμπερές στον καθρέφτη τους ακόμα κι αν κανείς δεν παρατηρήσει καμία αλλαγή γιατί είναι πολύ μικρές.

Ξεκινούν να αναρωτιούνται ποιες «ζώνες» στο πρόσωπό τους έχουν θέμα. Μάτια, μύτες, χείλη κλπ...

Τις κοιτάζω με το σαγόνι στο πάτωμα... Αναρωτιέμαι πόσο ανασφαλείς είναι. Σκέφτομαι ότι η νιότη δεν έχει ανάγκη από αισθητικές παρεμβάσεις, έχει τη φρεσκάδα της, έχει τη δυναμική της...

Στα 50 τι θα κάνουν δηλαδή; Θα είναι πιο βαθιά δυστυχισμένες για την εικόνα τους; Μου φαίνεται λυπηρό γιατί όταν αγαπάμε τον εαυτό μας, αγαπάμε και τις ατέλειές μας.

Σήμερα που γίνομαι 22, φρόντισα να το γιορτάσω χωρίς να πω σε όσους κάλεσα στο σπίτι μου πως έχω γενέθλια γιατί απεχθάνομαι τα τυπικά δώρα. Ήθελα να μαζέψω αγαπημένα μου πρόσωπα και να γελάσουμε με την καρδιά μας.

Δεν είναι άσχημο να μεγαλώνεις. Είναι υπέροχο να βλέπεις πως όσο μεγαλώνεις υπάρχουν άνθρωποι που σε αποδέχονται για τα σωστά σου και τα λάθη σου και σε αγαπούν αληθινά! +Nastazia A

Υ.Γ.: Χρόνια μου πολλά και χρόνια πολλά στον δικό μας Γιάννη Σπυριδάκη για χθες!

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ είσαι πιο όμορφος απ' όσο νομίζεις

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Η ομορφιά...

Η ομορφιά είναι το στοιχείο εκείνο που ξεχωριστή νότα σε ένα πρόσωπο, σε ένα αντικείμενο ακόμα σε μια κατάσταση.

Η ομορφιά αποτέλεσε έμπνευση για καλλιτέχνες. Στο όνομά της δημιουργήθηκαν σπουδαία έργα τα οποία την υμνούν και αποδίδουν την σπανιότητα και το πόσο φανερή είναι όταν υπάρχει.
Πολλές φορές δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την ομορφιά όταν δεν της επιτρέπουμε να «εισβάλλει» στη ζωή μας.
  • Η ομορφιά είσαι εσύ με την αγνή καρδιά και την κατανόηση. Εσύ που παρά τα πικρά δάκρυα που έχυσες για καταστάσεις που σε δυσκόλεψαν δεν το έβαλες κάτω. Πήρες βαθιά ανάσα και τα πηγές καλύτερα από κάθε άλλη φορά.
  •  Ομορφιά είναι η αγάπη που δίνεις στους άλλους και η σιγουριά που τους προσφέρεις. 
  • Ομορφιά είναι όταν με καλή ψυχολογία φοράς τα γιορτινά σου ακόμα και ας μην γιορτάζει κανένας γύρω σου. 
  • Ομορφιά είναι όταν βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο και ακόμα κι αν διψάς πολύ, θα κάνεις υπομονή και θα ξεδιψάσεις κάποιον που το έχει ανάγκη. 
  • Ομορφιά είναι η δημιουργία και αλλαγή μας. Η καλύτερη έκδοση του εαυτού μας.
Και να θυμάστε. Δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο σε αυτή τη ζωή. Το δεδομένο δεν έχει γοητεία και ομορφιά, μονάχα ασχήμια και ρουτίνα. Ακόμα και ο γονιός δεν μπορεί να θεωρεί το παιδί του δεδομένο. Αντιθέτως οφείλει να του δείχνει τις πτυχές της ζωής για να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερες επιλογές μελλοντικά.  +Nastazia A

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ οι άνθρωποι είναι ταξίδια μαγικά

 you've got to take this moment στο +yannidakis
Έφυγε το 2016, και δε κρύβω τον ενθουσιασμό μου γι' αυτό. Πλέον νιώθω πιο έντονα ότι θέλουμε να απαλλαγούμε από αυτό σα να ήταν ένα παλιό ρούχο, που το φορέσαμε τόσες πολλές φορές που πλέον το έχουμε βαρεθεί και θέλουμε να το πετάξουμε. Συμφωνώ πως το 2016 δεν ήταν συμπαθητική χρονιά. Πήρε περισσότερα και έδωσε λιγότερα.

Ποιος άνθρωπος δεν αναζητά λίγο καλοκαίρι μέσα στο χειμώνα; Να νιώσει την ανεμελιά ενός ταξιδιού μέσα στην καθημερινότητά της πόλης. Καθόμουν στον καναπέ ενός σαλονιού πρόσφατα. Στρέφοντας το βλέμμα στο παράθυρο του σαλονιού, από τη διάφανη κουρτίνα, διέκρινα τσιμεντένια, άχρωμα σπίτια. Το μυαλό μου γύριζε στο καλοκαίρι. Στην αλλαγμένη και πιο αισιόδοξη διάθεσή μου. Στον αθεράπευτα ρομαντικό μου εαυτό που τόσο με αγαπώ που είμαι έτσι αδιόρθωτη. Στα μέρη που πήγα και σε ταξίδια που φανταζόμουν πως θα κάνω. Στους ανθρώπους που θα συναντούσα το καλοκαίρι αλλά τελικά δεν ήταν εφικτό για επαγγελματικούς λόγους.

Το μυαλό μου γυρνά στις θαλασσινές μυρωδιές και στους κόκκους άμμου που κόλλαγαν στα πόδια μου. Και τώρα ο χειμώνας τελειώνει και παίρνουμε ανάσα για τον καυτό ελλαδικό ήλιο. Παίρνουμε ανάσα για το λιγότερο προβληματικό 2017 και για το φως της χαράς που έχουμε ανάγκη τόσο να εισπράξουμε.

Η ζωή δε σταματά σε ένα γεγονός όμως νοσταλγούμε τις όμορφες και διαφορετικές στιγμές στη ζωή μας... +Nastazia A 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ playlist συναρπαστικών αναμνήσεων

 you've got to take this moment στο +yannidakis
Παραδέχομαι πως είχα καιρό να το κάνω. Είχα καιρό να ανανεώσω το playlist, ίσως γιατί φοβάμαι τις αλλαγές και καταβάθος, όταν συνηθίζω κάτι μου προσφέρει μια ασφάλεια. Νομίζω πως το playlist με ακολουθεί ανάλογα με τις περιόδους της ζωής μου. Ναι τώρα που το ξανασκέφτομαι, έτσι είναι. Ισχύει. 

Κάθομαι πάνω από το κινητό μου αλλάζοντας σειρά στα τραγούδια. Όσο σκρολάρω προς τα κάτω ξαναθυμάμαι τραγούδια που είχα να ακούσω καιρό. Τραγούδια που με συντρόφευαν σε θέματα δουλειάς και καρδιάς (χαχα).

1964, 13 Φεβρουαρίου. Χρόνια πολλά στη μαμά μου που σαν σήμερα θα γινόταν 53. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή μου τραγουδούσε το ''Don't cry for me Argentina''. Αν ήταν μαζί μου θα άλλαζε λίγο τους στίχους και θα μου έλεγε: ''Don't cry for me Anastasia, the truth is I never left you''. Ακόμα θυμάμαι τον τόνο που το τραγουδούσε και σήμερα της το αφιερώνω με όλη μου την αγάπη.

Το ''All the single ladies'' θα μου θυμίζει για πάντα το μαγικό Κυριακάτικο βράδυ της 8ης Νοεμβρίου στο στάδιο ΟΑΚΑ το 2009 που είχε έρθει η Beyonce στην Ελλάδα. Μακράν η καλύτερη συναυλία που έχω πάει. Ήχος, θέαμα, όλα τόσο μαγικά και εγώ τόσο μικρή για να τα θυμάμαι σαν ένα τέλειο όνειρο!

Προχωρώντας τα χρόνια πάμε στο 2012 και στο ''Love etc.'' των Pet Shop Boys. Oι στίχοι δίνουν συμβουλές σε έναν νεαρό άνδρα τι να κάνει στη ζωή του για να νιώσει πιο χαλαρός και ευτυχισμένος. Το τραγούδι αυτό μου θυμίζει την Πανεπιστημιούπολη στου Ζωγράφου. 28 Απριλίου. Υπέροχος ανοιξιάτικος καιρός και εγώ χάζευα τον ουρανό κάτω από τα πεύκα. Ήμουν πλημμυρισμένη από χαρά. Ζούσα στιγμές που περίμενα καιρό...

2014, Noέμβριος. Ξεκινάω να εργάζομαι. Ήταν γύρω στις 2 η ώρα το βράδυ και έπρεπε να τελειώσω τη συγγραφή μιας έρευνας μαζί με 2 συναδέλφους. Το τραγουδι που με συντρόφευε ήταν το Oi Va Voi Refugee.
2015 με το τραγούδι των Liebe ''Strangers''. Αυτό το τραγούδι μου θυμίζει τα απογεύματα του κρύου Φλεβάρη του 2015 και μια αναπάντεχη συνάντηση κοντά στον εργασιακό μου χώρο. Νοσταλγικό και ταυτόχρονα το ορίζω εναρκτήριο τραγούδι της ενήλικης ζωής μου.

2016, Μάρτιος. Dua Lipa ''Be the One''. Άγιος Αιμιαλιανός, Χίου. Σκοτάδι έξω κι εγώ μέσα στο αυτοκίνητο άκουγα το be the one που έπιανε από έναν τούρκικο ραδιοφωνικό σταθμό.

2016, Μάιος και ''Here she comes again'' απο Royksopp. ''give her peace of mind'' λέει ένας στίχος, αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν και άρχισα να το αποκτώ.

2016, 1η Οκτωβρίου. Kαλεσμένη στη παρουσίαση δίσκου των Ex girlfriend's perfume. Το live άνοιξε με το τραγούδι ''Run''. Κάποιοι στίχοι λένε: ''And I’m crying and crying and crying, Cause I can’t fight and try to die and cry, I will find the way to fight, But now I try to die, I can’t stop crying, I wanna run and get away, Feeling insane and runaway, Get lost and hide in the rain, Hope to find you I’ll find you anyway...'' Μου άρεσε αυτό το τραγούδι για το ρυθμό του. Όταν εκτίμησα πραγματικά αυτό το τραγούδι ήταν αργά... +Nastazia A 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2017

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ~ τα άγρια ζώα προσαρμόζονται στη ζωή μας

 you've got to take this moment στο +yannidakis
Μας ξαφνιάζει το αναπάντεχο; Πιστεύω, μας κάνει να αισθανόμαστε ένα απέραντο μούδιασμα από το κεφάλι έως τα ακροδάχτυλά μας. Λίγο πολύ τα τελευταία χρόνια έχουμε επαναπροσδιορίσει τι είναι σημαντικό και έχουμε πετάξει στον κάδο των ενοχών πολλά που κάποτε τα θεωρούσαμε απαραίτητα. Προσαρμοστήκαμε σε νέα δεδομένα.

Θα ήθελα να σας πω μια ιστορία για να καταλάβετε πως το αναπάντεχο δεν είναι κάτι «φρικιαστικό». Ίσως να είναι κάτι που θα δώσει άλλη νότα στη ζωή μας.

« Η τίγρης που ήρθε για τσάι» της Τζούντιθ Κερ
Μία τίγρης μπαίνει σε ένα σπίτι ξαφνικά  να πιει τσάι με ένα κοριτσάκι την Σόφι και την μητέρα της. Μαμά και κόρη δεν πανικοβάλονται και αξιολογούν ψύχραιμα το αναπάντεχο αφήνοντας την τίγρη να φάει ό,τι φαγητό υπήρχε στο σπίτι. Ο πατέρας όταν γυρνάει νιώθει ευλογημένος που η τίγρης δεν πείραξε  την οικογένεια του και αρκέστηκε στο να καταβροχθίσει τις προμήθειες του σπιτιού. Χαρούμενος, βρίσκει την ευκαιρία να γευματίσει με την οικογένεια του στο εστιατόριο με τα υπέροχα λουκάνικα που τους αρέσει τόσο.

Αυτό που το βιβλίο μας λέει είναι πως τα πράγματα είναι πιο απλά από όσο νομίζουμε και δεν χρειάζεται να πανικοβαλλόμαστε με το αναπάντεχο, να μην το αξιολογούμε λανθασμένα, βιαστικά και με υπερευαισθησία.

Μπορούμε να ισορροπήσουμε εστιάζοντας στις καλύτερες πτυχές του εαυτού μας, χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες μας και τη διορατικότητα μας. Την στιγμή που όλα μοιάζουν μαύρα (γιατί ποτέ δεν είναι κατάμαυρα) να μην αφηνόμαστε σε κάποιου είδους μανία καταδίωξης βλέποντας παντού εχθρούς. Η υπομονή και η απλούστευση μας βοηθάνε να διακρίνουμε το σημαντικό από το ασήμαντο. +NastaziaA

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ - ο ξεχασμένος ήχος του SMS

 you've got to take this moment στο +yannidakis

Tι μου λέτε; Δε θυμάμαι καν τον ήχο των sms. Θυμάμαι να σου πω πώς κουδουνίζει το Facebook, το viber... Τέτοια τώρα, ξέρεις. 
Και έρχεται η ώρα που πας τις ριμαδοδιακοπές. Μάζευες ένα ένα τα ευρώ, μόνο που στο νησάκι που βρίσκεσαι, το 3G σου είναι για τα μπάζα. Με λίγα λόγια χάνεται η επαφή σου με τον έξω κόσμο. Δεν έχεις συχνά την ευκαιρία να χαζέψεις από την οθόνη του κινητού σου καμιά άλλη παραλία στο Αιγαίο. Οι φίλοι ανησυχούν, ακόμα και χαμένοι γκόμενοι σε αναζητούν με αγωνία - από πού κι ως πού; 
Ξαφνικά ακούς ένα περίεργο ήχο, κάπως συνεχόμενο. Θαρρείς πως παρακούς. Ξανακούς το ίδιο. Είσαι πεπεισμένη ότι ο ήχος προέρχεται από μεταλλαγμένα τζιτζίκια-δολοφόνους που έχουν σκοπό να παρενοχλήσουν τις στιγμές ηρεμίας σου. Σκέφτεσαι τι κρίμα να μην υπάρχει πια η εκπομπή «Αθέατος Κόσμος» ή έστω «Οι Πύλες του Ανεξήγητου» να αναφέρεις τους μυστηριώδεις ήχους των τζιτζικιών στις αρμόδιες εκπομπές.
Ο ήχος ακούγεται για τρίτη φορά. Το μυαλό σου στροφάρει ανελέητα. «Κοίτα τον διπλανό... Παίζει Pokemon Go στις διακοπές... Πού οδηγούμαστε;», σκέφτεσαι.
Όταν ακούγεται για τέταρτη φορά επιτέλους αντιλαμβάνεσαι πως είσαι εσύ. Διαπιστώνεις ότι αν και το κινητό σου είναι εξελιγμένο - έως εκεί που δεν πάει - έχει τη δυνατότητα να στέλνει sms. Και κάπου εκεί θυμάσαι τα εφηβικά σου χρόνια όταν έτρεχες να βάλεις μονάδες στο κινητό για να γκομενίζεις με τον «χαλβά» που σου άρεσε.
Και πού θέλω να καταλήξω; Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα sms είναι η χαμένη νιότη μας. Τότε που αν απαντούσες στο μήνυμα δε γινόταν η απάντηση που έδωσες να διαγραφεί όπως γίνεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μάζευες κάθε λογής κολαούζο προκειμένου να δώσεις την τέλεια απάντηση για να εντυπωσιάσεις.
Στον ψηφιακό κόσμο όμως μας στέλνουν και τους στέλνουμε ατέλειωτες ηλιθιότητες και αδιακρισίες γιατί είναι πιο απλό κι από φτέρνισμα. +Nastazia A 

σχόλια; αντιρρήσεις; ερωτήσεις;
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ
 Διαβάστε περισσότερα.. »