Mε αφορμή την έναρξη της Μεγάλης Εβδομάδας, το yannidakis αντικαθιστά τους καθημερινούς προβληματισμούς του με μικρά αφιερώματα για κάθε ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας μέχρι την Ανάσταση. Τα κείμενα είναι από την έγκυρη ιστοσελίδα Σαν Σήμερα.gr. Θεωρώ πως οι προβληματισμοί μας σήμερα, λαμβάνουν υπερβολικά μεγάλο μέρος της ζωής μας κι έτσι κρίνω σκόπιμο τουλάχιστον αυτή την απόλυτη εβδομάδα κατάνυξης, να αφιερώσουμε την προσοχή μας στους συμβολισμούς του Θείου Δράματος και τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδας
Η κάθοδος του Ιησού στον Άδη.
|
Το πρωί τελείται ο εσπερινός του Πάσχα. Η ακολουθία έχει αναστάσιμο και πανηγυρικό χαρακτήρα. Είναι η λεγομένη Πρώτη Ανάσταση.
Ευαγγέλιο (Κατά Ματθαίον): «Σεισμός εγένετο μέγας», καθώς οι Μυροφόρες, πλησιάζουν τον Τάφο του Ιησού. Άγγελος Κυρίου αποσφραγίζει τον τάφο. Όταν οι δύο γυναίκες καταφθάνουν τον βλέπουν κενό και τον Άγγελο να τους αναγγέλλει ότι ο «Κύριος Ανέστη». Το χαρμόσυνο γεγονός θα πρέπει να το διαμηνύσουν στους μαθητές του. Ο Χριστός εμφανίζεται στις δύο γυναίκες. Σύναξη των 11 μαθητών και εμφάνιση του Χριστού ενώπιόν τους. Τους προτρέπει: «Πορευθέντες μαθητεύσαντες πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».
Η ακολουθία της Κυριακής του Πάσχα, ο όρθρος και η Λειτουργία του Ιωάννου του Χρυσοστόμου ψάλλονται τα μεσάνυχτα του Σαββάτου προς Κυριακή.
Ευαγγέλιο (Κατά Μάρκον): Ίδιο περιεχόμενο με το ανωτέρω του Ματθαίου.
• «Δεύτε Λάβετε Φως…»
• «Χριστός Ανέστη»
• «Δεύτε Λάβετε Φως…»
• «Χριστός Ανέστη»
(αναδημοσιεύω το σχόλιο αναγνώστριας που για λόγω τεχνικού προβλήματος δεν μπόρεσε να προσθέσει στην δημοσίευση)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα που τέλειωσες την ανασκόπηση και Η Μεγάλη Εβδομάδα
αυτή η αιώνων Επαναληψη
των θρησκόληπτων η ανάμνηση τί?
Τί θα απομείνει απ τους ανθοστολιστους επιτάφιους τις κωδονοκρουσίες τις λυητερές και τις γονυκλησίες μπρός στο Θείο δράμα?
Λάμπαδες που περιμένουν το άγιο φώς κωδονοκρουσίες χαρμόσυνες,κόκκινα αυγά που θα αναμετρηθούν για μια νίκη και ο οβελίας στην πυρά!
θα χορέψουμε κι ενα τσιφτετέλι για να γιορτάσουμε το τέλος των Παθών και το Μέγα θαύμα την Ανάσταση του και ύστερα πάλι απ την αρχή
Γέννηση-πάθη-Σταυρωση.....
Όλους αυτούς τους συμβολισμούς η ανάγκη των ανθρώπων τους χώρεσε στην εβδομάδα των Παθών
Για κείνον μονάχα μία εβδομάδα.Για την ανθρωπότητα ολάκερη αιωνιότητα
Τον πόνο, το φόβο του θανάτου και την ελπίδα της ανάστασης, τα σκουντουφλάμε κάθε μέρα μέσα μας και δίπλα μας απ' τη μέρα που θα γεννηθούμε.
Μέσα σε μια εβδομάδα δραματοποιούμε τον πόνο και την ελπίδα στα όρια της οικογένειας, της γειτονιάς και της εκκλησιάς της ενορίας
κι όλο μουρμούριζουμε ψαλμούς και λυπητερά τραγούδια.
Στο όριο της πίστης μας όλα!! - για όσο φαίνεται. Στην πραγματικότητα όμως, το όριο είναι ο άνθρωπος.
Ο ευάλωτος απέναντι στο θάνατο. Ο αναγκεμένος της ελπίδας.Της σταυρωμένης μας ελπίδας.
Τί περιμένουμε την ανάσταση?
Πώς στάζει η ελπίδα,κερί και τάμα!!
όπως τη βρήκαμε ανυπόγραφη
θαμμένη στο μνήμα
το ανεφάρμοστο της μοίρας μας.
Κι εγω με τόση διαυγεια απιστίας,μέσα στην αντιφατικότητά μου, δράττομαι της ευκαιρίας των ημερών που θέλουν ευχές και μοίρασμα αγάπης και ήρθα.
Σαν φίλη και άνθρωπος απο καρδιάς Θέλω κάτι να σου ευχηθώ αλλά δεν ξέρω ποιό θαύμα περιμένεις.
Εγω ετούτο μονάχα περιμένω:
"Ας αναστηθει μέσα μας οτι γλυκό, αθώο κι ανθρώπινο έχει πεθάνει."
Nα`σαι πάντα υγειής και αφοσιωμένος ψυχήτε και σώματι σε ότι σου δίνει ευτυχία.
:[ Υπήρξα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή μου. Όπως όλες οι διδαχές στη ζωή, έτσι και αυτή απαιτεί λίγο χρόνο για να συμβολίσει πολλά πράγματα. Ειδικά στην περίπτωση της Μεγάλης Εβδομάδος όπου ένα ιστορικό γεγονός ενός ιστορικού προσώπου καταφέρνει να μας στείλει σε ένα διαχρονικό αιωνόβιο "πακέτο" τα μηνύματα της ελπίδας, της αυτοθυσίας, της πνευματικής διαύγειας, της προσπάθειας για το κοινό καλό, της πίστης κόντρα στις προκαταλήψεις κλπ.
Το κατά πόσο ο καθένας αποσυμβολίζει σωστά τα μηνύματα της Μεγάλης Εβδομάδας, είναι προσωπικό και καθαρά υποκειμενικό θέμα το οποίο με χαρά θα αναλύσω εν καιρώ σε κάποια ανάρτηση μου.
Προσωπικά, φροντίζω κάθε χρόνο να παιδεύομαι έτσι ώστε να βιώνω από διαφορετική οπτική -κάθε φορά/χρονιά- τους συμβολισμούς αυτούς. Πάντα κοντά στην εκκλησία, όπως κάνω όλο το χρόνο και πάντα με γνώμονα το κοινό καλό, όπως στηρίζω σε όλη μου τη ζωή.
Η ευχή λοιπόν ας είναι κοινή. Ας σχετίζεται με την ηθική και κοινωνική ανά(σ)ταση των ανθρώπων υπέρ του συνόλου και όχι αποκλειστικά της προσωπικής ευημερίας :[